Uit de Provincie
Binnenlands nieuws
De duivel in het dorp
Bevrijd Wenen -
provinciaal
wereldstad met
karakter
De „Johannishus" te Schiedam
aangekomen
Brede boulevards zonder verkeer
Caféterrassen zonder publiek
Ac/if doden gevonden
Amerikaans vliegtuig
tegen berg in Duitsland
gevlogen
TERNEUZEN.
AXEL.
RETRANCHEMENT.
[JZENDIJKE.
Vliegwedstrijd voor
vrouwen
'•\v. V
vv
Vogelvrij verklaard t
ERNSTIG ONGELUK BIJ
NOORDWIJKERHOUT.
metamorphose;
„Es gibt nur ein Wien", schre
ven wij vroeger, in onze prille
vreugde om het onbezorgde leven
in de gezelligste hoofdstad van
Europa. Wenen is er nog altijd
maar het is geen stad meer,
die men met geestdrift „enig in
de wereld" zal noemen.
Wij zagen Wenen terug in 1939.
De bevolking, in haar eerste „An-
schluss"-kater, putte zich uit in
zelfspot en spitse kritiek op de
Duitse „landgenoten". Maar de
Oostenrijker komt moeilijk tot 'n
grote, verlossende daad hij
was er in die tijd ook te zwak
voor en zo had dit alles iets
onvruchtbaars. De nazies, thuis
onverbiddelijk tegenover iedere
grap, lieten de Weners in hun tal
rijke cabarets rustig stoom afbla
zen. De uitkomst gaf hun gelijk:
vele duizenden Oostenrijkers zijn
naar de concentratiekampen ge
sleept, maar tot een georgani
seerd verzet op grote schaal is
het in Oostenrijk nooit gekomen.
Wenen van 1939 was, ondanks
de Duitsers en ondanks een diepe
vrees voor de komende oorlog,
die men er duidelijker dan elders
in Europa kon proeven, toch een
levende stad, een wereldstad met
bijna twee millioen inwoners. De
oude glorie van vóór 1918, toen
het in het centrum lag van de
uitgestrekte Habsburgse monar
chie, was ook toen weliswaar
reeds lang vergaan, maar over
Wenen liepen toch nog steeds be
langrijke verbindingslijnen van
het Westen naar de Balkan en
een groot deel van Oost-Europa.
De stad profiteerde daarvan en
de voordelen van haar positie
waren zichtbaar in een bedrijvig
heid en een verkeer, een wereld
stad waardig. n
DOODS EN VERLATEN.
Hoe geheel anders is het in het
Wenen van dit cgenblik, het zo
juist bevrijde Wenen! Over de
„Ring", de keten van boulevards,
omzoomd door de grootste en
fraaiste barokke bouwsels, die de
wereld kent, beweegt zich een
verkeer, niet drukker dan in een
middelgrote Nederlandse stad.
De terrassen van de grote café's
liggen ook met het schoonste
voorjaarsweer vrijwel verlaten.
In de beroemde Weense „Keiler",
ja zelfs in het veelbezongen
„Grinzing" ontmoet men slechts
bij hoge uitzondering iets van die
lichtvoetige sfeer, waarvan het
door Hilversum I en II zo fre-
kwent uitgezonden Weense lied
de lof zingt.
Zeker, er heerst in Wenen nog
bedrijvigheid: het gemeentebe
stuur financiert op grote schaal
de bouw van huizen en de lichte
industrie floreert in het kader
van de algemene Westeuropese
hoogconjunctuur. Maar die be
drijvigheid speelt zich meer aan
de rand dan in het centrum van
de stad af en degenen, die er deel
aan hebben, worden, op een en
kele uitzondering na, niet zo
beloond, dat zij Wenen de luister
van weleer kunnen hergeven. De
Wener van vandaag is, noodge
dwongen, spaarzaam.
WENEN WACHT OP TOE
RISTEN.
Natuurlijk zou er in deze toe
stand een verandering ten gun
ste komen, indien het ijzeren gor
dijn eens werkelijk werd opge
trokken. Wenen zou dan zijn po
sitie van in- en uitvalsp'oort tus
sen Oost en West herkrijgen;
geld, goederen en buitenlandse
zakenlieden zouden dan naar de
stad stromen. Maar daar ziet het,
alle vriendelijke woorden uit de
communistische landen ten spijt,
nog steeds niet naar uit.
Het enige, waarop Wenen on
der de nieuwe omstandigheden
mag hopen, is daarom een herle
ving van het eens zo omvang
rijke vreemdelingenverkeer. Tot
op het ogenblik heeft dat zijn
Zaterdagmiddag om vier uur
kwam 't Zweedse tankschip „Jo
hannishus" aan de boeien te
Schiedam te liggen.
„Acht slachtoffers gevonden"
gebaarde men aan boord van het
tankschip.
Langs de Nieuwe Waterweg
hingen tal van vlaggen halfstok.
De sleep heeft de afstand Hoek
van Holland—Schiedam, circa 15
mijl, afgelegd in 5% uur. De snel-
neid bedroeg 2 tot 4 mijl per uur,
afhankelijk van het aantal sleep
boten, dat tenslotte zeven be
droeg.
In Maassluis, Vlaardingen en
Schiedam hadden zich honderden
kijkers langs de Waterweg opge
steld om de trieste stoet te zien
voorbijvaren.
De „Johannishus" zal nu eerst
het restant van de lading moeten
lossen, dan moet het schip gerei
nigd worden en eerst dan zal het
gerepareerd kunnen worden.
DE KAPITEIN VAN DE
„MAAS" VERTELT.
Toen de kapitein van de sleep
boot „Maas" van L. Smit en Co's
internationale sleepdienst, de 42-
jarige Dirk Strijbos uit Maas
sluis, over wie men in deze stad
spreekt als de „Joppenkoning
het Zweedse tankschip „Johan
nishus" in Schiedam had „afge
leverd", vertelde hij van z'n sleep
reis, die begonnen was, nadat hij
115 mijl had gevaren om het
Zweedse schip te bereiken. Ande
ren, te weten de Engelse sleep
boot „Rumania", de Franse „Ro-
buste" en de Belgische „Scaldis",
zo vertelde de kapitein, lagen om
de „Johannishus" te zwemmen
en de „Maas" probeerde aan lijzij
te komen. De „Rumania" schoot
langs me heen om vast te maken,
hetgeen mislukte. De „Maas" pro
beerde daarop vast te maken aan
het anker, doch ook dit ging
niet, waarop deze sleepboot werd
rondgegooid. Drie bemanningsle
den sprongen over en zagen kans
binnen de vijf minuten vast te
maken aan de stuurboordbolders.
„Ik had een prikkel om vast te
maken, want ik zag Engelse,
Franse en Belgische vlaggen en
wilde de Nederlandse hoog hou
den", aldus de kapitein. De En
gelse sleepboot heeft nog kans
gezien drie mensen aan boord te'
krijgen, doch deze verlieten later
het schip weer en werden overge
nomen door het Nederlandse ber
gingsvaartuig „Zeeleeuw", die ze
in Hoek van Holland aan land
heeft gezet.
Toen de „Maas" het Zweedse
schip had bereikt, waren de red
dingspogingen al achter de rug.
De sleep zette koers naar de
Nieuwe Waterweg met een snel
heid van anderhalve mijl per uur,
totdat de „Maas" assistentie
kreeg van dg „Scaldis", die ten
slotte voor de Hoek een gebroken
tros kreeg.
„De zee was dik van olie", zei
tenslotte kapitein Strijbos nog,
faaraan verbindend, dat deze
sleepreis hij heeft nog veertig
andere op zijn boekje staan
moeilijk was, omdat het roer van
de „Johannishus" een afwijking
van 25 graden ten opzichte van de
normale stand had.
Volgens marconist M. J. van
Putten uit Maassluis was het een
kwestie geweest van „Veni, vidi,
vici. Die anderen keken niet
goed".
De drie opvarenden, die over
gesprongen zijn, waren de 20-jari-
ge matroos Jan Sebel uit Vlaar
dingen, zijn 17-jarige achterneef
matroos onder de gage Bert
Brokken, eveneens uit Vlaardin
gen, en de 19-jarige matroos on
der de gage Wim de Beurs uit
Amersfoort, wiens eerste reis dit
was en die het eerst is overge
sprongen. „Ik weet niet waar ik
de moed vandaan haalde", zo zei
hij.
Op de vraag aan Bert Brokken,
of er meer liefhebbers waren ge
weest om te springen, antwoord
de hij: „Dan hadden ze op moeten
schieten. Er was opeens een kans
om te springen en toen deden we
het".
Toen ze aan boord kwamen,
spoot de brandende olie nog uit
het gat, dat door de aanvaring
was ontstaan. „De brandende olie
kwam achter me aan en ik heb
mijn jasje nog geschroeid", zo
vervolgde Bert, die opmerkte, dat
ze hebben staan trappelen van de
warmte, waarbij hij ontploffin
gen onder zich hoorde.
Na ongeveer een uur hebben
ze het tankschip verlaten. Ze zijn
aan boord genomen van de „Zee
leeuw" en sinds Zaterdagochtend
waren ze weer aan boord van de
„Maas".
weg naar de Donaustad nog niet
teruggevonden. Begrijpelijk.
Toen het staatsverdrag, onder
groot enthousiasme der Weners,
in het slot Belvédère werd gete
kend,. was Wenen nog een geïso
leerde stad. Wel kon men het al
enige jaren zonder visum of an
dere rompslomp bereiken, maar
het lag, evenals Berlijn in de Sow-
jet-zöne ingebed. Dat schrok de
buitenlandse toeristen af, in het
bijzonder de Duitse, die sinds J950
het grootste contingent in het
Oostenrijkse vreemdelingenver
keer leveren (Nederland staat op
de vierde plaats) -slechts voor
'n enkeling bleek de mogelijkheid
om een Russische soldaat te zien,
een extra aantrekkelijkheid.
WEINIG HOTELS.
Aan deze remmende factor is
thans vrijwel een einde gekomen.
De Russen en ook de manschap
pen van de Westelijke bezetters
zijn uit het stadsbeeld verdwenen
en van enige controle aan de
zönegrenzen is geen sprake meer.
Maar nog is voor Wenen de
zaak niet „bekeken". De stad
heelt een enorm gebrek aan ho
telruimte. De grote gebouwen
zijn door het personeel van de
bezettende mogendheden voor al
lerlei doeleinden gebruikt en vol
komen uitgewoond. Wat er is
overgebleven, zijn de middelgrote
en kleine hotels, die over het al
gemeen niet het comfort bieden,
dat de toerist uit het Westen eist.
Vanzelfsprekend is het stadsbe
stuur thans in allerijl overgegaan
tot het uitwerken van plannen,
die in het bestaande euvel moe
ten voorzien. Men verwacht deze
op korte termijn te kunnen uit
voeren en hoopt, dat daarna de
vreemdeling de weg naar de stad
opnieuw zal vinden. Gezien haar
architectonische en gastronomi
sche aantrekkelijkheden en niet
het minst ook wegens haar stand
vastigheid tegenover de Russi
sche chiddnës en vleierijen in het
verlfeden, verdient de stad dat ten
volle. P- A.
Tien personen zijn Vrijdagavond
om het leven gekomen, doordat
een Amerikaanse viermotorige
(bommenwerper van het type
B.-29 bij Kirchheim in Württem-
berg-Baden tegen een berg vloog
en ontplofte.
Het toestel kwam uit Engeland
en zou op het vliegveld achter
Dingen (Stuttgart) landen, maar
kreeg wegens mist instructie
naar Beieren door te vliegen, op
een hoogte van 1.500 meter.
Het vliegtuig werd het laatst
op een hoogte van 80 meter ge
zien en vloog kort daarop in dich
te mist tegen een berg in de Zwa-
Ibische Alpen.
De politie verklaarde, dat het
vliegtuig laag over het dorp
Owen, nabij Kirchheim, vloog en
vervolgens op een hoogte van on
geveer 700 meter in een rotsach
tig gedeelte van een berg terecht
kwam.
De mist belemmerde aanvanke
lijk het werk der reddingsploe
gen. Alle tien bemanningsleden
van het toestel zijn om het leven
gekomen.
ren
Koning Boudewijn van België
is Zondagochtend per vliegtuig
van zijn bezoek aan de Belgische
Congo te Brussel teruggekeerd.
Drie jonge Fransen en één
Canadees, die de Atlantische
Oceaan op een vlot van ceder-
stammen willen oversteken, heb
ben Zaterdagmiddag de haven
van Montreal verlaten. Het vier
tal hoopt Europa in 2 maanden
te bereiken.
WEER POSTPAKKETTEN
NAAR ENGELAND.
Postpakketten in Engeland wor
den, waar mogelijk, weer besteld.
Men dient er echter rekening
mede te houden dat het transport
in Engeland nog veel vertraging
ondervindt.
NEEM GEEN RESERVE-
BENZINE MEE NAAR
HET BUITENLAND.
Het wil nog al eens voorko
men, dat automobilisten reserve-
benzine meenemen op hun reis
naar 't buitenland. De A.N.W.B.
ontraadt dit echter ten sterkste
daar men op grond van de inter
nationale douaneconventie slechts
de normaal voor het motorrijtuig
geldende tankinhoud vrij van
invoerrechten in het buitenland
mag Invoeren.
In Duitsland zo waarschuwt
de Bond mag de gehele tank-
inhoud alleen vrij worden inge
voerd bij week end verkeer en
voor reizen van minstens 200 km
in de andere gevallen is slechts
25 liter in de tank vrij van in
voerrechten!
Dronken achter het stuur.
Het had de aandacht getrok
ken, dat de bestuurders van twee
Belgische auto's Zaterdagavond
te kwart over tien onder invloed
van alcohol achter het stuur had
den plaats genomen om de reis
naar huis te ondernemen. Daar
vermoed werd dat dit niet zonder
ongelukken zou aflopen, zette de
politie een achtervolging in.
Ter hoogte van de buurtschap
„Zeven Huisjes" bemerkte de po
litie een stilstaande auto, waar
van de bestuurster, mevr. C. D.
B. uit Axel, uit voorzorg, toen zij
de slingerende auto's zag aanko
men, haar auto langs de kant van
de weg had gezet. Ondanks deze
voorzorgsmaatregel werd haar
auto door een van de Belgische
wagens aangereden en licht be
schadigd, terwijl een wieldop van
een der Belgische wagens als stil
le getuige op de weg werd gevon
den.
De politie zette direct de ach
tervolging voort en wist nog vóór
de Belgische auto's de grens wa
ren gepasseerd bij de Nederland
se douanepost de bewuste be
stuurders te bereiken.
Hoewel beide Belgische auto's
beschadigd bleken, kon de politie
door het ontbreken van een wiel
dop bij een der Belgische auto's
de aan de aanrijding nabij de „Ze
ven Huisjes" debet zijnde bestuur
der van zijn eveneens onder in
vloed zijnde collega onderschei
den, zodat dit geen twistvraag
opleverde.
Door de aan de grenspost aan
wezige politfei Werd hierop de be
wuste bestuurder aan de Terneu-
zense politie overgeleverd en ver
volgens naar het bureau van poli
tie op Het Schoolplein vervoerd
ter ontnuchtering en het in ont
vangst nemen van de bonnetjes.
Delmonte's Sky-riders.
Zaterdagavond zijn de sky-ri
ders voor de laatste maal alhier
opgetreden. Ook ditmaal hebben
zij het nu veel thlrijker publiek in
ademloze bewondering gebracht
door hun uitzonderlijke prestaties
van evenwichtsacrobatiek.
Kringstudiedag K.A.B.
Zaterdag had in hotel „Des
Pays-Bas" een kringstudiedag
plaats voor leden van de K.A.B.
van geheel Zeeuws-Vlaanderen.
Hadden vroeger deze kringstu
diedagen alleen plaats te Breda,
nu heeft men voor dit jaar al
thans, ook Bergen op Zoom voor
West Noord-Brabant en Terneiu-
zen voor Zeeuws-Vlaanderen in
geschakeld.
Deze studiedag werd geleid
door de heer G. Jacobs, voorzitter
van de Diocesanebond te Breda,
de paters Fidentius O.F.M. Cap.,
hoofdredacteur van „Het Volks
weekblad," en Simeon O. F. M.
Cap., directeur van de ontwikke
lingscentrale te Breda en leider
der „Credo Pu,gno"-clubs, en de
districtsbestuurder der K.A.B. de
heer J. van de Voorde te Sluiskil.
Nadat das morgens een Mis
was opgedragen vond te 10 uur
de opening plaats met een wel
komstwoord gesproken door de
heer G. Jacobs, die in het bijzon
der pater Fidentius welkom heet
te.
„De taak van de Katholieke ar
beider in deze tijd" was htet on
derwerp waarmee pater Fiden
tius deze studiedag inleidde.
Na htet beëindigen van deze rede
werd een koffiemaaltijd gebruikt
en werd de vergadering te 2 uur
voortgezet.
In plaats van prof, Romme
sprak daarna het K.V.P. Tweede
Kamerlid Dr De Kort over het on
derwerp „K.V.P. en de gezins
politiek.'
Zowel na de inleiding des mor
gens als des middags hadden er
groepsbesprekingen plaats. Deze
groepsbesprekingen, die niet lan
ger dan een kwartier duurden,
waren aanleiding om aan de in
leider vragen te stellen, sugges
ties te doen of eventueel andere
opmerkingen te maken.
De heer G. Jacobs sprak tot
slot een dankwoord aan allen die
aan deze studiedag hebben mee
gewerkt.
Excursie landbouvvhuishoud-
school.
Onder leiding van de directrice
mej. Zweedijk en de leraar A. V.
O., de heer Huitema, hebben de
leerlingen van de Landbouwhuis-
houdsohool een 2-daagse school
reis gemaakt met als einddoel
Vaals.
Donderdagmorgen vertrok des
morgens te 6 uur een bus met een
50-tal opgewekte meisjes via Ka-
pellebrug in de richting van Ant
werpen, welke stad als eerste hal
te werd aangedaan om een bezoek
te brengen aan enkele beziens
waardigheden.
Vervol'é'èhs ging de reis via
Hasselt naar Maastricht, alwaar
men omstreeks de middag arri
veerde. Hier werd, om de inwen
dige mens te versterken, de kof
fiemaaltijd gebruikt.
Na het middagmaal vertrok
men naar Valkenburg waar men
de natuurgrot bezocht, terwijl
daarna aan de zwemlustigen de
gelegenheid werd geboden hun
hartje op te halen in het zwem
bad aldaar. Daarna vertrok men
naar Vaals waar men wegens het
slechte weer zijn toevlucht moest
nemen in de jeugdherberg waar
omstreeks half 7 de maaltijd werd
gebruikt.
Na corvee ging men over tot
het intiem samenzijn met spel en
zang tot bedtijd 10.30 uur.
De volgende dag vertrok het
gezelschap om 8 uur, voorzien
van een goed lunchpakket, naar
het Drielandenpunt. Het weer
liet zich gelukkig beter aanzien
dan de eerste dag. Na genoemd
punt te hebben bezocht vertrok
:men in de richting van België,
waar als eerste plaats werd aan
gedaan Barage de la Gileppe om
een bezoek te brengen aan het
prachtige Gileppe-dal.
Te Remouehamp werd de stad,
gelegen aan de rechteroever van
de Amblève, bezocht. Van hier
vertrok men naar Spa om via
Luik, in welke omgeving men de
lunch nuttigde, naar Leuven om
vandaar naar Brussel te rijden
teneinde nog een bezoek te bren
gen aan enkele stadsdelen. Hier
werden de meisjes nog op een
heerlijke portie frites gëtrac-
teerd. hetgeen in St. Nicolaas tot
gevolg had dat weer moest wor
den uitgestapt om de' dorst te
lessen.
Na dit oponthoud werd naar
Axel gereden waar te circa half
10 allen vermoeid maar voldaan
aankwamen. Over deze prachtige
excursie zal nog lange tijd wor
den nagepraat.
Gemeenteraad.
Vorige week kwam de gemeen
teraad van Retranchementin
voltallige zitting bijeen onder
voorzitterschap van burgemees
ter J. A. Leenhouts.
De voorzitter deelde mede, dat
blijkens ontvangen bericht van
de vereniging De Hollandse Mo
len, de open standaardmolen bin
nenkort hersteld zal worden.
Voorts, dat op het kruispunt Ibij
de Markt een nachtlamp is aan
gebracht. Hij sprak de hoop uit,
dat de nieuwe lichtmasten spoe
dig afgeleverd zullen worden.
Aan P. de Meyden Hameren
J. RisseeuwBoeije wordt finan
ciële medewerking verleend voor
de verbetering van hun panden,
ingevolge de premieregeling wo
ningverbetering.
Aan het daarvoor in aanmer
king komende geimeenteperso-
neel werd een uitkering ineens
verstrekt over het eerste halfjaar
1955, terwijl voorts een gewijzig
de regeling ziektekosten ambte
naren werd vastgesteld.
De Raad besloot voorts, mede
ingevolge advies van de hoofd
ingenieur-directeur van de We
deropbouw en Volkshuisvesting,
tot onbewoonlbaarverklaring van
de panden Noordstraat 58 en 60.
De legesverordening werd door
de Raad gewijzigd, hetgeen een
verlaging van de paspoortleges
betekent.
De begroting van de dienst
1955 werd gewijzigd.
Bij de rondvraag vroeg de heer
Den Hamer in zijn functie van
president-kerkvoogd van de N. H.
Gemeente toestemming tot het
bestraten van een strookje ge
meentegrond naast de kerk, wel
ke verleend werd.
De heer Lauret vestigde de
aandacht op de minder fraaie
staat, waarin het marktplant-
soen verkeert.
Vakdiploma aannemer.
Voor het vakdiploma aannemer
burgerlijke en utiliteitsbouw van
de Stichting Raad van Bestuur
Bouwbedrijf te 's-Gravenhage,
slaagde de heer A. Lippens, al
hier.
In de Verenigde Staten is een
internationale vliegwedstrijd voor
vrouwen begonnen. De vlucht
gaat van Washington naar
Havanna. Zes en zestig vrouwen
in 33 toestellen doen er aan mee.
Er ontstond enige opwinding
toen het toestel van de enige
over-grootmoeder onder de deel
neemsters, mevrouw Zaddie Bun
ker, aan het eind van de start
baan stopte en terugtaxiede
,,Ik kan het ding niet van de
grond krijgen", verklaarde ze.
Bij onderzoek Ibleek er een stuk
bagage op één van de bedie
ningsorganen te staan. De twee
de keer lukte het beter. De leef
tijd van mevrouw Bunker wordt
niet genoemd.
De twee voornaamste leiders
van de religieuze secte HoaHao,
de generaals Tran Van Soai en
Bacut zijn als opstandelingen
vogelvrij verklaard.
In een decreet, getekend door
premier Ngo Dinh Diem, worden
tevens al hun goederen verbeurd
verklaard.
door
MAURICE ZERMATTEN.
1.)
HOOFDSTUK I.
Toen hij op zijn hooiland kwam,
stootte de onderkant van de zeis
tegen de grond en het stof stoof
op als een rookwolkje.
Wat is het droog!
De grijsaard schudde het hoofd.
In de diepe wieg van het dal be
gon het pas te dagen. De glet-
schers hadden nog niet de schitte
ring van ijsharde sneeuw herwon
nen. Zij hingen aan de graten als
wasgoed, dat in de maan een
blauwséltint heeft gekregen. Bo
ven de bergen rees een heldere
hemel zonder wolkenvlek, in het
Oosten verlicht door de koper-
glanzen van een nog onzichtbare
zon.
Ik heb nog nooit zulk weer
gezien!
Perraudin lei zijn kiel op 'n lat-
tenhek en keek naar de kim. Dan
bukte hij zich om zijn gereed
schap weer op te nemen en met
zijn werk te beginnen.
Al een maand lang, sinds het
begin van Juni, vloeide de stroom
van de zomer voort zonder een
ogenblik door onweer verstoord
te worden. De ene brandendhete
dag volgde op de andere en hun
gretige monden zogen de laatste
druppels vocht van de hellingen.
Het gras zag er dan ook uit als
een uitgedroogde korst rogge
brood.
Er was geen strijd mogelijk te
gen die ramp, die het land ver
woestte. De beken droogden uit.
De irrigatie verloor haar beteke
nis: in de kanaaltjes was het wa
ter nauwelijks een duim hoog. En
de Dranse zelf, in de diepte van
het dal, stuwde geen overvloed
van wateren voort. De rivier pro
fiteerde niet van de hitte der zon,
wier vonken de gletschers be
stookten, want een gletscher had
dit jaar het bed van deze zijrivier
van de Rhone verstopt. De „Mau-
vais" was als deeg uitgerekt en
had zich tegen de wanden van 'n
bergengte opgeschoven, het dal
afsluitend.
Achter die barrière stapelde de
Drans water op water: zij was
daarenboven onherkenbaar ge
worden en van kleur veranderd,
geen rivier meer maar een meer,
waarvan naar men zeide, het peil
voortdurend steeg. Naar de dor
pen, naar Chelin vooral, dat aan
weerszijden van het stroombed
op een plateau in de zon lag te
blakeren, kwam maar weinig
koelte. Het smalle straaltje wa
ter. dat doorsijpelde uit de hoog
ten was vol sombere dreiging.
-Maar wat zullen we ons be
zorgd maken? vroeg de oude Per
raudin zich af. God weet wel, wat
Hij doén moet.
Bovendien is de berg ook
groot genoeg om te bevatten, wat
hij voortbrengt. Die wand van ijs,
die dik is en toch soepel, be
schermt ons en zo kunnen we ge
rust slapen.
Nog een strook werkte hij af,
en dan hield hij op met maaien.
Ondanks zijn eigen redenering
was er een rimpel in zijn voor
hoofd, van zijn haar af tot zijn
neus toe, een loodrechte rimpel,
die iederte dag weer door de zorg
dieper werd geploegd. Hij steun
de op de greep van de zeis, de bei
de armen op de hoogte van de
schouders voor zijn borst gevou
wen. Zijn kin rustte op zijn vuist
en zijn baard bedekte zijn hand.
Emile komt niet, die niets
nut!...
Perraudin was zwaar gebouwd
maar vermagerd. Uit zijn ronde
ogen schoot grijs licht tussen de
verwarde wenkbrauwen en oog
haren. De afgewerkte schouders
bogen wat naar voren en het hele
gezicht kreeg een uitdrukking
van grote vermoeidheid en tevens
van wrok. Hij staarde naar het
dorp, want dat had de schuld van
alles.
Er is te veel kwaad in het
dal. Daarom is nu daarboven het
meer ontstaan, dat ons dag en
nacht bedreigt en dat ons onver
wacht kan wegvagen als stro
sprietjes.
Hij sprak zichzelf tegen, maar
lette er niet op.
Chelin zag er intussen in de
trilling van het licht der opgaan
de zon, vreedzaam uit. Te midden
van weiden, die bijna vlak lagen,
deed het niet denken aan die ar
melijke gehuchten, die soms zo
tegen de berg aanhangen, dat het
er uitziet, of ze ieder ogenblik er
af kunnen vallen. Tussen de wan
den van het dal lag het dorp op
een ruime vlakte, door het aan-
sliksel der rivier gevormd en de
huizen, die door de bergwanden
zorgzaam beschut werden, leken
op bruine eieren in een groen
mandje.
(Wordt vervolgd.)
Op de provinciale weg, de Goo-
weg te Noordwijkerhout is Zon
dagmiddag omstreeks half vier
ter hoogte van de Guldemonds-
brug een autobus tegen een per
sonenauto gereden. Bij dit onge
val werden twee personen gedood
en één ernstig gewond.
De autobus komende uit de
richting Noord wijk kwam op de
smalle weg in botsing met een uit
Haarlem komende personenauto,
die aan de kant van de weg tegen
een hek terecht kwam. De gevol
gen waren verschrikkelijk. Van
de zich in de personenauto bevin
dende drie personen, de heer en
mevrouw Van Bruggen uit Haar
lem en een veertien jarige jon
gen, die volgens de politie ver
moedelijk hun zoon is, werd de
jongen op slag gedood. De heer
Van Bruggen overleed kort na 't
ongeval ter plaatse en mevrouw
Van Bruggen moest in ernstige
toestand naar het Academische
Ziekenhuis te Leiden worden
overgebracht.
De personenauto werd geheel
vernield, terwijl de autobus aan
de linker voorzijde schade opliep.
De buspassagiers, van wie nie
mand letsel heeft opgelopen,
moesten met een andere bus hun
reis vervolgen. De politie onder
zoekt de schuldvraag.
RIJWIELDRIEDAAGSE TE
BERGEN OP ZOOM.
Voor de zesde maal in succes
sie zal dit jaar te Bergen op Zoom
op 9 en 10 Augustus een toeristi
sche rijwieldriedaagse worden
gehouden onder auspiciën van
de V.V.V.
De fietstochten gaan door de
mooiste streken van West-Bra
bant, waar de natuur een rijke
afwisseling biedt en waar zowel
van bos, hei, ven en strand te
genieten is.
URN GEVONDEN
NIJMEGEN.
TE
Vrijdag is bij graafwerk nabij
het Goffert sport park een urn
gevonden, die dateert van onge
veer 500 jaar vóór Christus. Het
is een soort klokbeker.
JUWELEN EN GELDKISTJE
TUSSEN OUDE
FUNDAMENTEN.
Tijdens graafwerkzaamheden
te Horst op het perceel waar tij
dens de oorlog het pand van een
ijzerhandel heeft gestaan, zijn in
de resten van de kelderfunda
menten een actetas met (bankbil
jetten en juwelen, alsmede een
gesloten geldkistje opgegraven.
Onder toezicht van de politie is
de vondst op een bankgebouw te
Horst verzegeld in afwachting
van het onderzoek, dat naar de
rechtmatige eigenaar wordt in
gesteld.
DR DREES WORDT BEDACHT
MET
In verband met Vaderdjag 19 Ju
ni) zal 'n deputatie van 'n Haagse
sigarenwinkelierscombinatie 15
Juni des middags om half twee
aan de minister-president, dr W.
Drees, als „vader van de ouden
van dagen", een kleine attentie
bewijzen op het departement van
Algemene Zaken, Plein 1813,
No 4.
Hierna volgt 'een rijtoer door
de stad in open landauers, waar
bij diverse tehuizen voor oudelie-
den zullen worden bezocht voor
het overhandigen van... sigaren.
DODELIJK ONGEVAL IN
DE MIJN „LAURA".
In de nacht van Zaterdag op
Zondag omstreeks vier uur is de
ongehuwde monteur-schipper, af
komstig uit Enschedé en werk
zaam bij een Hollandse construc
tie-firma uit Leiden, tijdens mon-
tagewerkzaamheden in de zeverij
van de steenkolenmijn „Laura" te
Eygelshoven ongeveer vier meter
naar beneden gevallen. Hij kwam
terecht in een kolenwagon. In de
loop van Zondag is hij in het zie
kenhuis te Heerlen aan de ver
wondingen overleden.
KOLENWERKER ONDERGING
Een Amsterdamse kolenwer-
ker, gewend aan zwart roet, heeft
Vrijdagnacht als sluitstuk van 'n
romantische nacht een complete
metamorphose ondergaan. Hij
bracht zijn geliefde om kwart
over vier, toen de ochtend reeds
gloorde, naar haar huis in de
John Franklinstraat en moest
daartoe door het trappenhuis
naar drie-hoog klimmen.
In hetzelfde perceel woonde op
een lagere vedieping een schilder,
die de traptreden hoorde kraken.
Dit wekte gezien het vreemde
uur zijn argwaan op. In de ver
onderstelling met een inbreker te
doen te hebben, stelde hij zich
verdekt op met een typisch schil
derswapen: een pot waterverf.
Toen de kolenwerker beneden
kwaim kreeg hij deze volle bus
verf als een rijkelijk gekleurde
douche over zich heen.
Groot was de ontsteltenis van
de schilder, toen de verontwaar
digde kolenwerker het doel van
zijn nachtelijk bezoek bekend
maakte.
„Wat voor nut heeft het nu om
iemand verf over zijn kleren te
gooien"? riep de kolenwerker uit.
„Al was ik een inbreker, dan nog
zou ik de benen hebben kunnen
nemen'.
'De schilder had er toch een doel
mee gehad. Aldus opzichtig ge
verfd zou het gemakkelijk zijn
geweest de inbreker te herken
nen.'..Jti
Het merkwaardige misverstand
met de matineuze minnaar werd
bij minnelijke schikking geregeld.
