De achtergrond van Formosa
Woningnood en Woonruimtewet
Bemanning van de «Pollux»
terug in het vaderland
De blauwe auto
VULPENNEN
Ook een gekocht huis mag men
niet zonder meer betrekken
Luxe Schrijfmappen
Souvereiniteit van het eiland
nog niet vastgesteld
Nederlandse melk
voor Amerikaanse troepen
in Noord-Alrika
Melk wordt in vaten naar Cacablanca
verscheept
t
I'WE EDE BLAD
Donderdag 3 Maart 1955
10« Jaargang No. 3396
Het is jammer, hoewel waar
schijnlijk onvermijdelijk, dat de
discussies over het voorstel van
Nieuw-Zeeland om tot een staken
van het vuren te komen tussen
de Chinese communisten en de
Chinese nationalisten zijn dood
gelopen in, de wettelijke en poli
tieke kwesties over de status en
de toekomst van Formosa.
Want één van de centrale en,
naar men hoopte, aanvaardbare
punten van dit voorstel was juist,
dat daarin getracht werd' deze
kwestie erbuiten te laten. Het
voorstel had ten doel de oude
toestand weer te herstellen, zoals
deze dé facto tot Augustus 1.1. be
staan had.
Het is wel goed om hier even
melding van te maken. Want ve
len denken, dat de vijandelijke
gevechtshandelingen op en rond
om de eilanden bij de kust en de
Straat van Formosa reeds jaren
onafgebroken aan de gang zou
den zijn. Dit is niet zo. Afgezien
van enkele gevechten, die slechts
sporadisch zijn voorgekomen en
die geen van alle veel te beteke
nen hadden, bestond er een soort
stilzwijgende en onofficiële wa
penstilstand in dit gebied. Deze
toestand dateerde vanaf het mo
ment, dat de Kwo-Min-Tang re-
gering en strijdkrachten het
hoofdeiland verlaten hadden.
NA VIETNAM
Op 23 Augustus hervatten de
communisten plotseling de vij
andelijkheden. Na vijf jaar rust
deden zij' een aanval op het eiland
Kwemoi, die werd gevolgd door
gesohutsvuur en luchtaanvallen.
De nationalisten antwoordden
hierop met tegenaanvallen. Naar
de motieven van de regering
van Peking om weer de fakkel te
werpen in dit zo gevaarlijke ge
bied kan men slechts gissen.
Doch het kan haast geen toeval,
lige samenloop van omstandighe
den zijn, dat de openlijke vijan
delijkheden op Kwemoi precies
12 dagen na de wapenstilstand in
Vietnam begonnen.
De regering van Nieuw-Zee-
land hoopte dat deze gevaarlijke
episode beëindigd kon worden en
de toestand, waar de regering
van Peking Klaarblijkelijk vijf
jaar tevreden mee was geweest,
weer hersteld kon worden zon
der dat, althans voorlopig, de
wettelijke en politieke kwesties
aan de orde zouden komen. Maar
dit gebeurde helaas niet. En nu
zit men met de hele warboel van
argumenten betreffende de hui
dige wettelijke status van For
mosa en met de vraag wie, als er
tenminste zo iemand bestaat, de
wettige „heerser" over Formosa
is. Alle rechtsgeleerden hebben
hierover een andere mening.
De rechtsgeleerden van de re
gering te Peking beweren, dat 't
verdrag van Shimonoshekii waar
bij China in 1895 Formosa aan
Japan afstond, verviel bij de Chi
nese oorlogsverklaring aan Ja
pan en dat Formosa daarop weer
wettelijk onder Chinese heer
schappij kwam te staan. Dit is
een stelling, die volgens de in
ternationale wetten niet bestaat.
De beroemde verklaring van
Cairo in 1943 is er het bewijs
van, dat dit niet aanvaard werd.
Anders had men toen niet ge
sproken over een teruggave van
Formosa aan de republiek China.
Evenmin raakt deze stelling het
andere geschilpunt: wie op het
ogenblik wat in 1943 „de repu
bliek China" was, vertegenwoor
digt.
EIGENLIJK JAPANS.
Afgezien van deze door de com
munisten verdedigde stelling,
schijnt men het er wel algemeen
over eens te zijn, dat tot de in
werking treding van het Japanse
vredesverdrag, Formosa, hoewel
het met algemene stemmen van
de zegevierende bondgenoten on
der bestuur van Tsjang Kai-Sjek
geplaatst werd, die verantwoor
delijk was aan de verzamelde
bondgenoten, desondanks juri
disch nog steeds onder Japanse
sofuvereiniteit stond.
En onder de rechtsgeleerden
schijnt men het er volkomen
over eens te zijn, dat de verkla
ring van Cairo (die int Potsdam
bevestigd werd) slechts een ver
klaring is met 'n bepaalde strek
king, doch zonder juridische
rechtsgeldigheid.
Wat nu is de wettige positie
van Formosa sedert Japan in het
vredesverdrag „van al zijn rech
ten, aanspraken en eisen op For
mosa en de Pescadores" afzag?
Wie volgde de keizer van Japan
op? Dit is het moeilijke punt,
waar het om gaat.
Bén van de meest vooraan
staande internationale rechtsge
leerden, dr Schwarzenberger, is
van oordeel, dat „de andere par
tijen ibdj het Japanse vredesver
drag gezamenlijk de gezagheb
bers over Formosa waren gewor
den". Dit is echter een twijfel
achtige uitspraak.
Het vredesverdrag vernietigde
alleen maar de aanspraken van
Japan zonder dat het enige ver
andering in het vroegere bestuur
brecht. Hieruit zou men redelij
kerwijze kunnen concluderen,
dat het de stelling, volgens wel
ke het de vroegere geallieerde
mogendheden en niet de mogend
heden van het Japanse vredes
verdrag zijn, ten behoeve waar
van de nationalisten Formosa be
sturen, onaangetast liet.
VACUUM!
Het Japanse vredesverdrag
maakt geen melding van een op
volger. Juridisch is er dus een
soort vacuum ontstaan, 't eiland
staat onder geen enkele souve-
reiniteit.
Men zou daarom kunnen rede
neren, dat, indien Formosa dus
in feite sedert 1952 in het oog
der wet een niemandsland is ge
weest, Tsjang Kai-Sjek volgens
de leerstelling van doeltreffende
bezetting, zich het recht tot sou-
vereiniteit heeft verworven. In
Engeland is deze wet bekend als
het recht om zich op grond te
vestigen, die geen eigenaar
heeft.
Het standpunt van de wettelij
ke raadslieden van de Britse re
gering is echter, dat de souverei-
nifeit over Formosa niet ophield
te bestaan toen Japan er af
stand van deed. Het eiland is
dus geen niemandsland gewor
den. De souvereiniteit erover is
eenvoudig nog niet vastgesteld.
Deze kwestie is nog één van de
punten, die na het vredesverdrag
nog niet behandeld werden. De
moeilijkheid is echter om uit te
maken, wie het recht heeft om
het eiland over te dragen en een
wettelijke opvolger van Japan te
benoemen.
De Verenigde Naties zullen
deze puzzle moeten oplossen. Of
het zal lukken al de ingewikkel
de juridische geschilpunten, die
zich hierbij voordoen, recht te
zetten? Wat hierbij niet verge
ten mag worden, is, wat de toen
malige Britse minister van Bui
tenlandse Zaken in 1951 zei: dat
er rekening moet worden gehou
den met de wensen van de bevol
king van Formosa.
(Nadruk verboden.)
Geruchten over terugkeer
van Guy Burges
In Londen hebben Maandag
avond geruchten de ronde ge
daan, volgens welke Guy Bur
gess, die in Mei 1951 met Donald
Maclean, evenals hij een Britse
diplomatiek ambtenaar, naar
OostdSuropa verdween, in Lon
den was teruggekeerd.
Zijn moeder verklaarde Maan
dagavond, dat zij niets wist van
een terugkeer van haar zoon.
Wel hadden velen haar gevraagd
of zij de geruchten bevestigen
kon, zo zei zij.
De droogte in Tunesië
Maandag is in bijna geheel Tu
nesië, voor het eerst sinds
maanden, regen gevallen. Het is
echter te laat om de graanoogst
te kunnen redden, die met uit
zondering van het Noord-Wes
ten, als verloren wordt be
schouwd. Bovendien moest een
groot deel van de met graan be
bouwde stukken grond voor het
vee worden opengesteld, bij ge
brek aan voedsel.
Men hoopt evenwel, dat de
regen, hoewel de hoeveelheid,
die gevallen is niet groot is, de
olijf- en amandelbomen zal red
den. De regen zal ook de weiden
van het zuiden en het midden
van Tunesië goed doen waardoor
de schapen en kamelen, die de
voornaamste rijkdom van deze
gebieden vormen gespaard wor
den.
'iiniiiiiiffliiiiiiiiiiiiiiii
N.V. Fa. P. J. VAN DE SANDE
niiHiiiiiiniiiiuiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiumitihinuK
Grote hoeveelheid
radio-actief lood bij
Parijs gestolen
Uit het fort Chatillon bij
Parijs zijn 208 blokken radio
actief lood gestolen, die voor
ondeskundigen een groot gevaar
vormen. De Iblakken, die teza
men ongeveer een ton wegen,
hadden gediend als bescher
ming tegen de stralingen van
een atoomauil, waarmee in het
fort is geëxperimenteerd.
Volgens de voorlopige resul
taten van het onderzoek moeten
de dieven Maandagmiddag ham
slag geslagen hebben. Het lood
moet zijn vervoerd', op een
vrachtwagen, die bij het fort
stond
De Franse radio heeft omge
roepen, dat het aanraken van
het lood gevaarlijk is. Voorts is
een toeschrijving van de vorm'
der blokken gegeven. Blijkbaar
hebben de dieven het lood in
een vrachtauto, die zich'toinnen
het fort bevond, naar een gat
in de muur, dat'"zij eerst ge
maakt hadden, gebracht. Daar
na moet het lood overgeladen
Dagelijks .bereiken onze redac
tie vragen over huisvestingsperi
kelen, moeilijkheden in verband
met de vordering of de toewijzing
van woonruimte en brieven over
gekochte huizen, die men niet
mag betrekken.
Wij. geven daarom een beknopt
overzicht van de geldende woon
ruimte en hopen onze lezers
daarmede een inzicht te geven in
deze materie.
Ter voorziening in de heersen
de woningnood is vastgesteld de
woonruimtewet 1947. Volgens
deze wet zijn burgemeester en
wethouders ener gemeente be
voegd woonruimte te vorderen.
Vordering gescheidt slechts, na
dat het oordeel is gevraagd van
zijn op een vrachtauto van de een daartoe ingestelde gemeen-
dievan buiten het fort. J telijke commissie van advies. De-
Sterovita is begonnen met de
levering van melk en melkpro
ducten aan de in Noord-Afrika
gelegerde Amerikaanse troepen.
Hiervoor is een nieuwe moderne
fabriek gebouwd in Casablanca,
welke op 1 Maart in gebruik is
genomen.
Wanneer de Amerikaanse troe
pen in Marokko thans hun kar-
tonneh bekers openmaken en zich
verfrissen met de koele, verse
melk, die daarin verpakt is, dan
De 31-j,arige 'kapitein W.
Wychgel uit Groningen is met
izeven jeugdige leden van zijn
bemanning Dinsdagavond met
een K.L.M.-toestel uit Oslo op
Schiphol teruggekeerd.
Zijn schip, de'450 ton meten
de kustvaarder „Pollux" ligt
zestig mijl ten Noordwesten
van Blaavand (Denemarken) op
de bodem van de Noordzee.
Kapitein Wychgel was na aan
komst op Schiphol weinig
spraakzaam. Eén van de vele
verslaggevers die de onfbrtuin-
lijke zeelieden opwachtten, liet
hem ter informatie een kran
tenknipsel lezen, waarin het
vergaan van de „Pollux" Zaten,
dagochtend JJ. werd gemeld en
waarin gesuggereerd werd dat
sterke ijsafzetting op het
scheepje de 'oorzaak van slagzij
en het kapseizen zou zijn ge
weest.
„Geen sprake van," zei de ka.
pitein, maar toen hem gevraagd
werd wat dan wel de oorzaak
was bleef hij het antwoord
schuldig.
„We maakten ongeveer 40
graden slagzij,"vertelde hij,
„en probeerden dé deklast over
boord" 'te zetten om het schip
weer omhoog te brengen. Het
hielp echter nieit. Integendeel 1
een' uur later kapseisde de boot'
plotseling helemaal. We had
den geen radio aan boord maar
schoten enkele noodsignalen
af."
Sledhts één van de reddingbo
ten kon nog worden losgemaakt.
Dat geschiedde en met zeven
ondergeschikten nam kapitein
Wychgel er in plaats en roeide
midden in de nacht (het was
drie uur 's ochtends) de Noord
zee op.
„Het wias mooi weer, hoewel
erg koud," vervolgde hij. „We
zagen hoe'de „Pollux" helemaal
ondersteboven kwam te liggen
met de kiel* iboven water. Na
een uur kwam een Noorse tan
ker in zicht, dié onze vuurpijlen
opmerkte en ons heeft opge
pikt";
De kapitein verklaarde verder
niets over het lot vari zijn
schip af te weten. Het was hem
onbekend dat een Duits schip
nog getracht 'zou hebben het op
sleeptouw te nemen. Hij wist
zelfs nog niet of het'gezonken
was.
De „Pollux" was met een la
ding houtpuip van Tvede-
struand op weg naar Londen.
Volgens de kapitein kon de
tien zaten zij op de banken van
de trein, die uit het Centraal
station naar het Noorden ver
trok. Van de adht bemannings
leden wonen er namelijk zes in
Groningen, dé' twee overigen
gingen naar Gist en Bussum.
De ..Pollux" is eigendom van
de gebroeders B en K. Pronk te
Groningen, het schip was ge
bouwd in 1951.
Amerikaans straal-
bommenwerper stort op
kampeerterrein
slagzij nog' het kapseizen ge
weten worden aan de lading, die
naar hij zedde niet1 aan het
schuiven was geraakt.
Het groepje schipbreukelin
gen arriveerde op Schiphol in
fonkelnieuwe kledij, hun ver
schaft'in Lorvik, waar de Noor.
se tanker „Rogn" hun aan wal
had gezet. Zij zijri met de
„Pollux" al hun persoonlijke be
zittingen kwijt geraakt en zij
droegen onder hun arm alleen
hun in dik pakpapier 'gewikkel
de scfheepskleding. Kapitein
Wychgel toonde de verslagge
vers' Ihet enige, wat hij van Een straalbommenwerper van
'boord: had meegenomen: een de Amerikaanse luchtmacht is
fraaie leren actetas met" gou- Maandagavond laat neergestort
den letters „m.s. Pollux", waar- op een terrein met kampeerwa-
in de scheepspapieren waren gens te LakeOharles in de
opgeborgen. Amerikaanse staat Louisiana.
Nog was het groepje geen vijif i De drie bemanningsleden van 't
minuten op Schiphol of het vliegtuig, een Boeing B.-47, zijn
haastte zich naar een gereed, om het leven gekomen. Twee be
staand busje. Om kwart voor woners van één der huizen die 't
neigen Dinsdagavond zetten ze vliegtuig raakte, worden vermist,
voet' op het vliegSveld, om (half I Eén kampeerder werd gewond.
door
A. H. VAN OMMEN
68)
Na enige tijd werd de deur ge
opend en trad een oud-achtig,
enigzins gebogen man binnen.
Hij was gekleed in een donker
grijs costuum, vol vlékken, dat
hem slobberig om de gebogen
schoudérs hing. Zijn hoofd was
bijna kaal en de weinige haren
zaten verward door elkaar. De
vermoeid staand'e ogen keken
van onder een paar zware bor
stelige wenkbrauwen door een
bril met bolle glazen, waarom
heen dikke (hoornen randen. Bij
de neerhangende mondhoeken
vertoonden zich een paar diepe
plooien, welke hem eert min of
meer chagarijnige uitdrukking
gaven. Ofschoon de man ouder
leek, schatte Bijllman hem hoog
stens 55 jaar.
Bijlman bood hem met een
handbeweging een stoel aan,
doch hij weigerde met een kort
hoofdschudden en leunde met
de rug tegen de deur.
„Mijnheer Hazelaar, portret-
ONadruk verboden.)
tekenaar?" vroeg de inspecteur.
Na een bevestigend knikje van
Hazelaar vervolgde Bijlman:
„Wilt iu mij even mededelen,
waar en hoe u gisteren de
avond hebt doorgebracht?"
„Van acht tot kwart over ne
gen heb ik een wandelingetje
gemaakt, zoals ik bijna iedere
avond doe. Daarna ben ik hier
gebleven."
„(Bedoelt u hier in de conver-
satieJiamer?"
„Neen, jammer genoeg in mijn
eigen vertrek." Hij zuchtte even
en vervolgde daarna: „Liever
was ik in dit vertrek hlijven le
zen, maar ik had nog een por
tret te tekenen en daarom was
ik wel verplicht op mijn eigen
kamer te blijven. Jammer ge
noeg. herhaalde hij.
Blijlman trok de wenkbrau
wen op. „Waarom is dat zo
jammer?"
„Omdat ik op mijn eigen ka
mer geen levengeen rust heb
zullen zij zich nauwelijks kunnen
indenken dat de producenten van
dit gezonde vocht lopen te gra
zen op de vlakke groene weiden
van het op duizenden kilometers
afstand gelegen Nederland. Als
speciale bijzonderheid kan n.l.
worden gemeld, dat in de nieuwe
Sterovitafabriek te Casablanca
uitsluitend Nederlandse melk zal
worden verwerkt, die in ons land
in vaten wordt verpakt en dan
per schip naar Noord-Afrika ver
voerd wordt.
Vervoer van melk in vaten is
iets nieuws, zo gelooft de Stero
vitafabriek. Teneinde bederf te
gen te gaan worden de vaten in
speciale koelruimten van de sche
pen op de juiste temperatuur ge
houden.
De fabriek in Casablanca is
door de Nederlandse architect
Lelieveld ontworpen en op grond
van een reeds voor de levering
van melk bestaande overeen
komst tussen Sterovita en de
Amerikaanse troepen in Marokko
gebouwd. Hoeveel melk en melk
producten de fabriek zal verwer
ken en hoeveel melk derhalve in
de toekomst zal worden ver
scheept, kon men bij de Stero-
vitafrabriek te Amsterdam nog
niet zeggen. Het zal uiteraard af
hangen van de consumptie in
Noord-Afrika. Bovendien bevindt
de directeur der Sterovita, de
heer R. Talsma, zich op het ogen
blik in Casablanca. Vele der de
tails zijn hem daar thans bekend.
Hij wordt deze of volgende week
in Amsterdam terug verwacht.
Wel kan nog worden gemeld,
dat in de meeste leiding gevende
posities Nederlanders in de nieu
we fabriek zijn aangesteld en dat
van flessen geen gebruik zal wor
den gemaakt. De verpakking van
de melk geschiedt in karton.
In Nederland zorgt de Stero
vitafabriek te Breukelen voor de
verpakking van de melk in vaten.
De fabriek in Dordrecht voorziet
reeds geruime tijd de Amerikaan
se troepen in Europa van melk en
melkproducten.
en vandaar dat iik mijn kamer
aan Belfort ga opzeggen," barst
te hij los, wild met de armen
zwaaiend. ,,En nou komt dat er
nog bij'n Verhoor door de
politie.
„Als u zich niet zo opwindt
en mijn vragen rechtstreeks" be
antwoordt, kunnen wij dit ver
hoor zo kort mogelijk maken,
mijnheer Hazelaar. Maar ver
telt u mij eenshoe komt 't,
'dlat u op uw kamer zo weinig
rust hebt. U hebt immers geen
bovenburen?"
,,'Nee, maar ik' heb wel een
huurman naast me, /en dat is
erger dan een heel huisgezin
iboven je hoofd."
„Ah zooooo. Zo'n druk heer
schap, die beeldhouwer?"
.jMoet u maar eens een dag
je op mijn kamer komen,
's Morgens is 't rustig, want dan
trekt hij. er meestal tussenuit,
maar zo 's middags en vooral
's avonds is 't geen uithoulden.
Steeds maar dat geklop en dat
getik.om d'ridol van te wor
den. Onze kamers zijn geschei
den door een gewoon houten
schot, dus Ik fbehoef u niet te
vertellen hoe gehorig het is."
..En hebt u eergisteren avond
dit getik ook gehoond?" vroeg
Bijllman schijnbaar onverschil-
Ug.
„Eergisteren avond, gisteren
gene tegen wie vordering wordt
overwogen, moet door de com
missie worden gehoord en in de
gelegenheid worden gesteld zijn
bezwaren kenbaar te maken.
Indien de vordering geschiedt
overeenkomstig eenstemmig ad
vies der commissie, is tegen de
vordering geen rechtsmiddel toe
gelaten; alleen bij kennelijk
machtsmisbruik zou men een eis
kunnen indienen bij: de rechter,
welke eis veelal in kort geding
voor de president der rechtbank
wordt behandeld.
Indien het advies der commis
sie niet eenstemmig was of in
dien het besluit genomen is ter
wijl meer dan één lid der com
missie afwezig was, kan de huis
eigenaar tegen de vordering be
roep instellen bij Gedeputeerde
Staten, in welk geval de vorde
ring moet worden uitgesteld tot
dat Gedeputeerde Staten beslist
hebben.
WAT ZIJN DE RICHT
LIJNEN?
Burgemeester en wethouders
houden zich bij de vordering aan
richtlijnen, die door de minister
van Binnenlandse Zaken zijn
vastgelegd, alsmede aan een
eventuele gemeentelijke verorde
ning.
De richtlijnen houden o.m. in,
dat de burgemeester slechts bij
hoge uitzondering mag ingrijpen
in ontruimingsprocedures, die bij
de kantonrechter aanhangig zijn.
De vergoeding (d.w.z. de
„huur") welke de bewoners voor
wie een huis gevorderd is, moe
ten betalen, wordt door de bur
gemeester vastgesteld. De ge
meente is derhalve verantwoor
delijk voor de regelmatige inning
der vergoedingen. Bij wanbeta
ling zal de verhuurder zich der
halve beroepen op de gemeente,
die van haar kant natuurlijk wel
zal zorgen, dat de huurder aan
zijn verplichtingen voldoet, want
ook in dit geval van wanbetaling
•hangt natuurlijk het zwaard van
ontruiming boven zijn hoofd. In
de praktijk komt het hierop neer,
dat de bewoner van een gevor
derde woning rechtstreekjs be
taalt aan de venhuurder, zoals
dat in normale huurgevallen ook
geschiedt.
ZONDER VERGUNNING.
Nog maar al te veel worden
woonruimten .betrokken zonder
de vereiste vergunning van B.
W. (het huisvestingbureau). Het
doet er niet toe of men woon-
ruimteaan 'n eigen kind beschik
baar wil stellen, b.v. als dit kind
van elders komt of in het huwe
lijk treedt, ook in een dergelijk
geval is vergunning vereist.
Vergunning is eveneens nood
zakelijk, als men de ruimte niet
als woning maar bv. als kantoor
in gebruik wil nemen.
Van een verleende vergunning
moet binnen 30 dagen gebruik
gemaakt worden, anders is zij
vervallen.
Wie een woonruimte zonder de
vereiste papieren in gebruik
neemt, kan daaruit worden ver
wijderd, zelf met behulp van de
politie. Hij loopt bovendien de
kans, dat hij veroordeeld wordt
tot ten hoogste 5.000 of een
hechtenis van ten hoogste drie
maanden.
Artikel 23 der woonruimtewet
luidt als volgt: „De burgemeester
kim bevelen dat personen, die in
strijd met de bestaande bepalin-
avondbijna iedere avond kan
iik wel zeggen," klonk het woest.
„Ik (kan mij indenken, dat zo
iets niet prettig is. En alleen
daarom bestaat er een soort
vijandschap tussen uw beiden?'
„Ja.idat wil zeggen: we heb
ben er ruzie om gehad en na die
tijd kan ik die kerel niet meer
luchten of zien," antwoordde
hij hartgrondig.
„Enfin, dat is een .kwestie
tussen u beiden. In ieder geval
.bent u dia ajvonid dius op uw ka
mer gebleven?"
,J>at heb ik al gezegd: Ja!"
„Hebt u die avond nog een
schot gehoord?"
Hazelaar scheen te schrikken.
,JNu n 't vraagt geloof ik
haast .van wel, ofschoon die
klopgeest naast me zo'n lawaai
maakt, dat.
,/Hoe laat was dat ongeveer?"
vroeg Bijlman iets gretig.
„Eens even nadenken, mijn
heer de inspecteur. Ik was aan
het portret bezig en had mijn
spullen juist opgeborgen.Ja
nas weet ik het weer. Kees Geer-
ling had met werken opgehou-
idten en ik daicht, nu1 scheiik er
ook mee uit, want dan .kan ik
tenminste rustig slapen. Dat
was zowat tegen elf uur."
„Varder niets bijzonders ge
hoord of gezien?"
(Wordt vervolgd.)
gen woonruimte in gebruik heb
ben genomen, deze binnen een
door hen te bepalen termijn moe
ten ontruimen. Hij is bevoegd zo
danig bevel na verloop van be
doelde termijn zonodig met be
hulp van de sterke arm op kos
ten van de nalatige te doen uit
voeren. Als nalatige geldt ook
degene, die in strijd met de be
staande bepalingen de woongele
genheid in gebruik heeft gege
ven. De burgemeester bepaalt op
welke nalatige de kosten in de
eerste plaats zullen worden ver
haald.
DE KOOP VAN EEN HUIS.
Wie een huis koopt in een an
dere plaats, met de bedoeling
daarin te gaan wonen, ook als
men in die plaats zijn werkzaam
heden niet heeft, of bv. trekt van
de noodwet ouderdomsvoorzie
ning, dient zich vooraf op de
hoogte te stellen of men voor de
nieuwe woonplaats wel 'n woon
vergunning kan krijgen. Boven
dien is het nog lang niet zeker,
dat, al heeft men een woonver
gunning voor die plaats, men
ook het gekochte huisje mag be
trekken.
Het doet er niet toe, of dat huis
je bij de koop al dan niet be
woond is. Ook al zou het leeg
staan, is het nog niet zeker, dat
men er in komt.
De plaatselijke overheid ver
deelt ook hier de beschikbare
woonruimte en er wordt natuur
lijk rekening gehouden met aan
wezige aanvragen van hen, die
reeds eerder op de lijst der wo
ningzoekenden stonden vermeld.
Aanbeveling verdient het dus, er
steeds voor te zorgen, dat men
in het bezit is van woonvergun
ning en vergunning van het huis
vestingbureau. Pas dan is men
er zeker van, dat men zijn eigen
dom zal (mogen betrekken.
IDENTITEITSBEWIJZEN.
De ambtenaren der gemeente,
die gerechtigd zijn een woning te
betreden voor het verzamelen
van gegevens omtrent het aantal
personen, dat zich in die woning
•bevindt, alsmede voor het uit
oefenen van contróle op de nale
ving van de wettelijke bepalin
gen, moeten zich kunnen legiti
meren door een schriftelijke, al
gemene of bijzondere lastgeving
van de burgemeester. Van deze
bevoegdheid kan slechts gebruik
worden gemaakt tussen zonsop
gang en -ondergang. Zonder die
vergunning en op andere tijden
behoeft men betrokkene niet toe
te laten.
(Nadruk verboden)
V. S. doen nieuwe step
inzake Amerikaanse
gevangenen in China
Het Amerikaanse ministerie
van Buitenlandse Zaken, heeft
bekendgemaakt, dat dé V. S.
tot communistisch-Chlna èeri
nietlw verzoek tot vrijlating van
41 Amerikaanse burgers hebben
gericht.
De Amerikaanse consul-gene
raal te Genève, Franklin Gowen,
verzocht de waarnemende com-
munistisch-Chlnese consul-ge
neraal, generaal Sjen Ping, na
mens zijn regering de 41 man
in vrijheid te stellen op grond
van het feit, dat hun gevangen
houding „ongerechtvaardigd"
is. Generaal Sjen Ping herhaal
de de Chinese opvatting, dat er
In China „geen Amerikanen
ten onrechte worden vastgehou
den".
Het „State Department" voeg
de hieraan toe, dat er,'sinds
het Amerikaans-Chinese. overleg
vorig jaar in Juni 'te Genève be
gon, achttien Amerikanen uit
China hebbgn kunnen vertrek
ken^
Communistische leiders
in de V. S. vrijgelaten en
weer aangehouden
Zes leiders van da Amerikaan
se communistische partij, die
tot vijif jaar gevangenisstraf wa
ren veroordeeld wegens het pro
pageren van het omverwerpen
van de regering door 'geweld,
zijn Dinsdag in vrijheid geoteld
om enige ogenlikken later weer
ta worden gearresteerd op grond
van de nieuwe wet op het com
munisme.
Twee van hen, onder wie de
voormalige secretaris-generaal
Eugen Dennis, werden onder
borgstelling vrijgelaten. Bij
twee anderen zal dit waarschijn
lijk ook geschieden. (De overige
twee, wier uitwijzing is geëist
op grond van him buitenlandse
afkomst, worden echter vastge
houden.
N.V. Fa. P. VAN DE SANDE
