Berkelse arts staat voor gerechtshof
terecht
EILAND IN DE
SCHOOT DER WINDEN
Jacques Fath overleden
Gemeenteraad van Oostburg
Derde dag
Stelt Eisenhower zich
herkiesbaar?
Najaarsvergadering van de Bond van
Zeeuws-Vlaamse muziekgezelschappen
ie Oostburg
Maatschappelijk werk-tentoonstelling te
Oostburg door de Commissaris der
Koningin geopend
De zaak betreffende het
uitlekken van Franse
defensie-geheimen
•Agentia
De belangstelling voor het pro
ces tegen de Berkelse arts J. F.
A. M. Opdam was Zaterdag gro
ter dan ooit.
De eerste deskundige, die in de
getuigenbank plaats nam, was dr
J. Zeldenrust, arts-patholoog-ana
toom te 's-Gravenhage. Zijn ver
klaring, afgelegd voor de recht
bank, behoefde geen wijziging, al
dus deze deskundige.
De president van het Hof nam
hierna met de 79-jarige dr J. P-
L. Hulst, gerechtelijk geneeskun-
kundige te Leiden, diens eerder
afgelegde verklaring door.
Dr Hulst had verklaard, dat hij
in het lichaam van mevr. O. ver
schijnselen had gevonden, die kon
den wijzen op cyaankali-vergifti
ging. Voorts had hij in de longen
indicaties gevonden van verstik
king.
De hersenen had de deskundige
nauwkeurig onderzocht, omdat
hij had gehoord dat de doodsoor
zaak een hersentumor zou zijn
geweest. „Ik kan met zekerheid
ziekte tetanie of spasmophilic,
welke ook ter sprake was geko
men in de loop van het proces,
levert tegenwoordig niet vaak
een dodelijke afloop op, aldus de
verklaring van deze deskundige.
„Afgaande op wat u nu weet
uit alle rapporten, vindt u dan
dat de vrouw is gestorven aan een
epileptisch insult? De verdachte
zegt n.l. dat zijn vrouw aan toe
vallen leed," vroeg de president.
„Nee, ik kan hier moeilijk op
antwoorden, maar benauwdheid
komt m.i. niet voor bij een derge
lijke insult."
Mr Huygens haalde hierna een
voorbeeld van dr Purchase uit de
behandeling in eerste aanleg aan.
Dit voorbeeld had, volgens dr
Zeldenrust, weinig waarde, om
dat de patiënt, waarover men had
gesproken, was gestorven aan
longontsteking. „Ik zal het zeer
sterk zeggen: als bij de sectie
een tumor in de hersenen zou
zijn gevonden, met het blote oog,
dan nog zou ik als doodsoorzaak
blauwzuurvergiftiging bepalen,"
zeide de deskundige. „De conclu
sie is dan toch dat de tumor niet
dodelijk is geweest."
Mr Huygens haalde hierna de
verklaring aan van de Engelse
neuroloog-toxicoloog sir Bentley
verklaren, dat er geen hersentu-Purchase, welke deze voor de
mor aanwezig was," zegt dr
Hulst. „Er was geen spoor van
spanning in de hersenen. Met een
microscoop zou ik mogelijk een
diffusetumor hebben kunnen ont
dekken, maar als deze er zou zijn
geweest, zou zij nooit de dood
hebben kunnen veroorzaken."
Mr Van 't Hoff Stolk vroeg aan
de deskundige of hij de laatst be
handelend geneesheer vaak bij
sectie aanwezig liet zijn.
„Nee, mijnheer de president,
meestal heb ik er bezwaar tegen
omdat ik het niet wenselijk vind
dat daar vreemden bij zijn."
„Er is een koninklijk besluit van
1818, dat zegt dat de laatst be
handelend geneesheer bij de sec
tie aanwezig moet zijn," meende
de verdediger.
„Ja, maar ik verzet mij altijd
hiertegen. Ik vind het echt niet
wenselijk."
„Let u ook, dr Hulst, op even
tuele ziekten die u vindt, die ech
ter zeker niet de dood hebben
kunnen veroorzaken of schenkt
u daar geen aandacht aan?", in
formeerde mr Van 'tHoff Stolk.
„Nee, ik let overal op. Ik bekijk
alle organen en veronachtzaam
geen enkele ziekte of afwijking."
„Als u destijds had geweten,
dat de verdachte zich nu zou be
roepen op zijn diagnose van her
sentumor, zou u dan destijds een
microscopisch onderzoek hebben
verricht?"
„Nee, ik vond dat men gerust
kon afzien van een dergelijk on
derzoek. Ik had cyaankali gecon
stateerd en was er van overtuigd
dat een tumor niet de doodsoor
zaak had kunnen zijn."
De verdachte vroeg aan dr Hulst
welke organen hij wèl microsco
pisch had onderzocht.
„Lever en hart."
„Vond u het voor de lever wel
belangrijk?"
„Het betrof hier een vergifti-
gingsgeval. De lever reageert fel
op vergiftiging. Daarom wordt
hij altijd in een dergelijk geval
onderzocht."
Mr Huygens stelde dr Hoelen
nog een vraag, welke hij aanvan
kelijk had vergeten.
„Vindt u niet, dr Hoelen, dat
er steeds een microscopisch on
derzoek van de hersenen moet
worden gedaan?"
„Ja, ik vind dat dit bij het rou
tine-onderzoek behoort. Er zou
zelfs met enkele puncties volstaan
kunnen worden."
Dr Hulst was het hier kennelijk
niet mee eens.
De toxicologe, prof. dr A. J.
Steenhauwer te Leiden, die de
maaginhoud van de overleden
vrouw had onderzocht, was de
volgende deskundige. Zij had in
de maag blauwzuur en in de dar
men arsenicum aangetroffen.
De 38-jarige arts-pharmacoloog
dr F. A. Nelemans te Utrecht, de
deskundige, die hierna werd ge
hoord, bevond zijn vroegere ver
klaringen nog steeds juist.
De proef van Boedeker, die ver
dachte, naar hij had gezegd, had
willen uitvoeren en waarvoor hij
de cyaankali had gekocht, was
volgens dr Nelemans, lastig en
nutteloos. Er zijn eenvoudiger
methoden, die hetzelfde resultaat
opleveren.
De president las een brief voor
van prof. dr C. J. F. Böttcher,
waarin deze zeide dat de proef
van Boedeker zeer bekend is bij
jonge artsen, terwijl oudere art
sen vaak niets van deze proef af
weten.
Er ontspon zich een korte dis
cussie tussen dr Nelemans en mr
Huygens over de terminologie,
welke de deskundige in zijn rap
port heeft gebruikt. De verdedi
ger was o.m. gevallen over de
woorden „toedienen" en „inge
kregen."
„Dr Nelemans heeft zich teveel
vastgelegd aan de gedachte van
moord," meende de verdediger.
„Ik heb me van elke mening
onthouden," zeide dr Nelemans.
Nadat nog enkele vragen waren
gesteld en beantwoord, werd de
ochtendzitting geschorst.
De middagzitting.
Dr Zeldenrust, patholoog-ama-
toom bij het gerechtelijk labora
torium te 's-Gravenhage, was de
eerste deskundige die in de mid
dagzitting werd gehoord. Zijn ver.
klaring hield in, dat hij zich kon
aansluiten bij de verklaringen
van dr Hulst, dr Nelemans en
prof. dr Steenhouwer.
De symptomen aangetroffen op
het lichaam van mevr. O. wezen,
volgens deze deskundige, op een
gewelddadige dood.
Dr Zeldenrust, die 200 tot 250
secties per jaar verricht, zeide
voorts, dat het onderzoek van dr
Hulst z.i. volledig is geweest. De
rechtbank had afgelegd.
Dr Hulst werd opnieuw voor
het Hof geroepen.
„Er was geen tumor," zeide de
ze. „Er was geen enkele aanwij
zing, die in die richting wees. Ik
begrijp niet, wat de verdediging
toch met die hersentumor wil."
U begrijpt niet, wat de verdedi
ging ermee wil?", zeide de presi
dent. „Dat zal u dan wel duidelijk
worden, denk ik, als mr Huygens
zijn pleidooi zal houden."
De president vroeg de verdach
te, wanneer volgens hem zijn
vrouw de gelegenheid zou heb
ben gehad om cyaankali in haar
tonicum te doen.
Verdachte noemde enkele uren,
waarop hij spreekuur had.
Het leek de president wel
vreemd, dat mevr. O. haar eigen
tonicum zou hebben vergiftigd,
het 's middags zoals verdachte
zegt zou hebben gedronken en
pas 's avonds een aanval zou heb
ben gekregen.
Verdachte kon dit ook niet ver
klaren.
Mevr. Van Eijl-Vos had ter zit
ting verklaard dat zij op de mid
dag van de fatale dag haar klein
kinderen niet naar bed had kun
nen brengen omdat zij spit in
haar rug had. Zij had de kamer
niet verlaten.
Voor de rechtbank had zij, zo
zeide mr Huygens hierop, gezegd
dat zij de kinderen wel naar bed
had gebracht. Dit zou tien minu
ten hebben geduurd.
De president attendeerde mevr.
Van Eijl hierop, waarop zij
schoorvoetend erkende toch wel
even uit de kamer te zijn ge
weest. „U moet wel precies in uw
verklaringen zijn, mevrouw Van
Eijl", meende de president.
De 62-jarige oud-hoogleraar in
de pharmacologic aan de univer
siteit te Djakarta, dr A. Greven-
stuk, die als getuige a décharge
optrad, beantwoordde hierna vra
gen van de verdediging.
„De aard van de maaginhoud
is van doorslaggevende betekenis
voor de inwerktreding van de in
genomen cyaankali, ook wat de
tijd betreft", zeide prof. Greven-
stuk, waarmede hij aantoonde het
hierin eens te zijn met sir Pur
chase.
„Als een maag geen zoutzuur
afscheidt, b.v., doet het cyaankali
weinig of geen kwaad. Komt er
dan een zure vloeistof in de maag
dan kan natuurlijk plotseling het
cyaankali actief worden en er
zich blauwzuur afscheiden".
„Kan het een uur duren in zo'n
geval dat het cyaankali in de
maag blijft liggen voordat 't rea
geert?" vroeg mr Huygens.
„Dit is inderdaad mogelijk".
Prof. Grevenstuk gaf voorts
zijn inzicht over de mogelijkheid
van een hersentumor.
„Kan een morphine-injectie het
herstel van een blauwzuur vergif
tiging tegengaan?" vroeg mr
Huygens.
„Uit het dossier heb ik de in
druk gekregen dat mevr. O. her
stellende was van de blauwzuur
vergiftiging op een gegeven mo
ment. Zij zou hersteld zijn als
niet, met de beste bedoeling,
maar pharmacologisch ongeluk
kig, een morphine-injectie zou
zijn gegeven. Morphine werkt
n.l. remmend op de ademhaling".
Verdachte verklaarde desge
vraagd de morphine-injectie te
hebben gegeven vlak voordat een
priester met de laatste sacramen
ten was gekomen.
De president zeide dat verdach
te aanvankelijk voor de rechter
commissaris had verklaard twin
tig minuten na het begin van de
aanval de injectie te hebben ge
geven.
Dr Nelemans was van mening
dat de morphine-injectie geen
invloed zou hebben gehad op de
dodelijke afloop.
De president schorste te onge
veer half zes de zitting tot Maan
dagmorgen.
Volgens de „Akron Beacon
Journal" heeft president Eisen
hower kort na de verkiezingen
van 2 November de republikeinse
leiders bij een geheime bespre
king in het Witte Huis beloofd,
dat hij zich bij de presidentsver
kiezingen in 1956 herkiesbaar zal
stellen. De schrijver van het arti
kel, Clyde Mann, zegt dit te heb
ben vernomen van iemand uit de
directe omgeving van de presi
dent.
Clyde Mann voorspelt, dat bin
nenkort verscheidene leden van
de persoonlijke staf van de pre
sident zullen worden vervangen
door personen, die hun sporen in
de practische politiek hebben
verdiend.
Later sprak Eisenhowers pers
chef, James Hagerty, het bericht
tegen. Volgens hem was er in het
geheel geen geheime bijeenkomst
op het Witte Huis gehouden, zo
als de „Akron Beacon Journal"
had gemeld.
Zaterdagmiddag kwam de bond
van muziekgezelschappen in Z.
Vlaanderen te Oostburg in hotel
„De Eenhoorn" in najaarsverga
dering bijeen onder voorzitter
schap van de heer P. A. Ocké te
Hoek. Vertegenwoordigers van
13 der 16 aangesloten verenigin
gen waren aanwezig.
Bij de opening heette de voor
zitter de afgevaardigden van har
te welkom in het bijzonder de
gast van deze middag, de heer C.
Schijve, de Oostburgse musicus,
die de z.g. dirigentencursus leidt.
Bij de ingekomen stukken
maakte de voorzitter melding
van het feit, dat de stichting Zee
land uit de door middel van de
Zeeuwsche collecte ingekomen
gelden, muziekgezelschappen,
zangverenigingen en fröbelscho
len zou subsidiëren. Aanvragen
uit Hoek werden evenwel afge
wezen. De heer Ocké zeide voor-
De Franse mode-ontwerper
Jacques Fath is Zaterdagochtend
in zijn woning te Parijs op 42-ja-
rige leeftijd overleden. Hij leed
reeds verscheiden maanden aan
bloedkanker.
Fath was één van de meest be
gaafde mode-ontwerpers, die de
Franse haute couture ooit heeft
voortgebracht. Hij bezat een op
merkelijk gevoel voor kleur en
een buitengewone smaak. Hij
werd wel de „enfant terrible"
van de mode genoemd.
Hij was verantwoordelijk voor
de gedeeltelijke terugkeer van de
modestijl uit de jaren twintig en
liet imillioenen vrouwen het haar
in de „jongensstijl" dragen. Ook
voerde hij de „S-lijn" in.
Zijn vondsten waren altijd
draagbaar en buitengewoon ele
gant. Fath had de reputatie een
harde werker en een nauwgezet
te werkgever te zijn, maar hij
was bij zijn personeel geliefd.
Ondanks zijn ziekte bleef hij
doorwerken aan zijn nieuwe mo
dellen voor het volgend jaar.
Eerder dit jaar was hij in een
Amerikaans ziekenhuis opgeno
men en bleef onder behandeling
na zijn ontslag uit 't ziekenhuis.
Zijn vrouw, Genevieve, was zijn
eerste mannequin.
Jacques Fath begon zijn loop
baan als klerk op de Parijse ef
fectenbeurs. Na zijn diensttijd
opende hij in 1937 te Parijs een
atelier voor het maken van da
meskleding. Hij begon met tien
naaisters, maar zijn eerste col
lectie toonde dadelijk zijn talent.
Faths zaak bloeide, toen de
tweede wereldoorlog uitbrak. Hij
werd opgeroepen, krijgsgevangen
gemaakt en naar Duitsland ge
zonden. Hij hervatte zijn werk,
toen hij in het bezette Parijs was
teruggekeerd. Na de bevrijding
van Parijs, ging Fath naar de
Verenigde Staten, waar zijn col
lectie modellen internationale
faam verwierf.
Op voorstel van premier Men-
dès-France heeft de Franse na
tionale vergadering besloten drie
December a.s. de zaak betreffen
de het uitlekken van Franse
defensiegeheimen te bespreken.
Verschillende afgevaardigden
willen de regering vragen over
deze aangelegenheid stellen.
HEDEN:
TERNEUZEN: Luxor-Theater,
8 uur: „Mandy".
MORGEN:
TERNEUZEN: Luxor-Theater,
8 uur: „The boy from Okla-
I horna".
Onder grote belangstelling
werd te Oostburg Zaterdagmid
dag de tentoonstelling Maat
schappelijk Werk van de Stich
ting Maatschappelijk Werk ten
plattelande geopend.
In de benedenzaal van de Ka
tholieke kring werden de geno
digden welkom geheten door 't
tentoonstellingscomité.
Burgemeester P. F. van Hoote-
gem uit Sluis, opende als voor
zitter van de samenwerkende or
ganisaties, werkzaam op het ge
bied van maatschappelijk werk
in West Zeeuws-Vlaanderen, de
bijeenkomst.
Hartelijke welkomstwoorden
werden gericht tot jhr. mr A. F.
C. de Casembroot, Commissaris
der Koningin in Zeeland, die door
de toezegging de tentoonstelling
te willen openen, weer een be
wijs gaf van hartelijk medeleven
met alles wat er in de provincie
plaats vindt.
Spreker gaf een uiteenzetting
over maatschappelijk werk in 't
algemeen, dat in West Zeeuws-
Vlaanderen wordt beoefend door
de classicale commissie voor
maatschappelijk werk en gezins
verzorging, uitgaande van de
Herv. Kerk en het diocesaan cha.
ritatief centrum voor sociaal en
maatschappelijk werk in het de
kenaat Aardenburg.
Dit samengaan van particulier
initiatief is zeer belangrijk voor
het gehele maatschappelijk werk
in West Zeeuws-Vlaanderen.
Ondanks dit particulier initia
tief, aldus de heer Van Hoote-
gem heeft de overheid een grote
taak, om het maatschappelijk
werk te stimuleren, te coödine-
ren en niet het minst belangrijk
ste te subsidiëren.
Met grote dankbaarheid ge
waagde spreker van de steun,
die de plaatselijke overheid in
West Zeeuws-Vlaanderen het
maatschappelijk werk biedt.
Het preventieve werk op maat
schappelijk terrein, is het be
langrijkste, de nood voorkomen
is beter dan te genezen.
De voorzitter sprak de hoop
uit, dat de tentoonstelling over
maatschappelijk werk, d.e mensen
wijzer zal imaken over de vraag,
wat maatschappelijk werk eigen
lijk inhoudt.
Grote dank aan de samenwer
kende organisaties ging o.m. uit
naar het bestuur van de R. K.
kring, die het gebouw gratis be
schikbaar stelde; naar de leer
lingen der technische school te
Oostburg voor hun medewerking
en naar de Stichting Maatschap
pelijk Werk ten plattelande voor
het beschikbaar stellen der trip
tieken en
riaal.
Op verzoek van de voorzitter
opende de Commissaris der Ko
ningin de tentoonstelling met 3
ferme slagen op de bel van Jan
tje van Sluis, die aan de ingang
der tentoonstellingszalen stond
opgesteld.
De genodigden bezochten de ver
schillende stands, die het pro
bleem wat nu eigenlijk maat
schappelijk werk is, ten voeten
uit belichtte.
De diverse triptieken en stands
zijn reeds in een vorig nummer
vermeld.
Nadat de genodigden de ten
toonstelling hadden bezichtigd
verenigden men zich in de bene
denzaal waar de Commissaris
der Koningin in een zeer geesti
ge speech zijn indrukken over de
tentoonstelling weergaf.
Spreker zeide o.m., dat toen hij
de uitnodiging aanvaardde, het
hem zo helder als koffiedik was,
wat deze uitnodiging inhield. Na
de tentoonstelling gezien te heb
ben, constateerde hij, dat er ge
noeg concreets te zien is, om van
te leren. Het maatschappelijk
werk bemoeit zich met alles en
nog wat, en ook het prov. be
stuur, aldus de Commissaris, is
hier al jaren mee bezig.
De samenwerking der particu
liere instanties roemde spr., als
ook het initiatief de tentoonstel
ling te organiseren.
De huidige tijd brengt mee,
dat met een goede gemeenschap
het gehele maatschappelijk bestel
gebaat is.
Spreker hoopte dat de tentoon
stelling zal voldoen en het stre
ven zal wortelschieten onder de
bevolking in het belang van de
bewoners van West Zeeuws-
Vlaanderen.
Namens de Classicale Commis
sie voor gezinszorg en maat
schappelijk werk in West Zeeuws
Vlaanderen sprak ds M. J. W.
Schopenhauer uit Schoondijke.
Spr. merkte op, dat de persoon
lijke nood zo weinig de aandacht
krijgt van de medemens. Dat er
maatschappelijke werksters zijn,
die de tijd er voor hebben om
zich met de mens te bemoeien, er
naar te luisteren en de helpende
hand te reiken is al een grote
stap vooruit.
Burgemeester mr K. Hoekze-
rna uit Oostburg sprak van de
problemen, die subsidiëring van
het maatschappelijk werk in al
haar gelederen met zich mee
brengt.
Vervolgens sprak deken H. Lie-
vegoed, die wat beide maatschap
pelijke werkinstellingen samen
bracht: de liefde tot de evenmens
in Jezus Chrisus, met nadruk
onderstreepte.
De heer S. J. G. van Leeuwen
sprak namens het ministerie van
Maatschappelijk Werk afd. Zee
land waarderende woorden uit
over het initiatief de tentoonstel-
tentoonstellingsmate- ling te doen plaatsvinden.
Vervolgens sprak drs F. de
Bont uit Breda, namens het Bis
dom Breda van het diocesaan so
ciaal charitatief centrum.
Ds J. J. de Graaf tenslotte
sprak namens de prov. diaconale
commissie der Herv. Kerk in Zee
land.
door
ARVI KIVIMAA.
93)
(Nadruk verboden).
Hij was er gauw mee klaar. In
Voor-Toolo vond en koos hij een
kamer. Een mannetje op sloffen
en een kamerjas om zijn schou
ders was de verhuurder. Het hok
was klein. Een paar witte stoe
len, een witte tafel, een wit bed.
Aan de wanden portretten van
Mannerheim en Svinhufvud. De.
kamer kwam uit op een vestibule
voor geemeenschappelijk gebruik
maar het stille mannetje zei, dat
het gezin niet groot was, slechts
drie personen.
De kamer stond Leo aan: ze
was proper en bovendien onbe
duidend, geesteloos, zonder aan
trekkelijk cachet, wat hem zou
kunnen binden en afleiden. Hier
was niets, waaraan hij zich hech
ten zou. Des te gemakkelijker
kon hij zich op zijn werk concen
treren.
De volgende morgen stond hij
in de hal van het universiteits
gebouw, met vele anderen queue
makend voor het registratiebu
reau, zijn studentenboekje in de
hand. Daar stond vooralsnog al
leen maar zijn naam in.
De rij was lang. Veel oudejaars
en veel jonge broekjes. Vlak
naast hem een slanke, gehand-
schoende, modieus geklede dame.
Ze diepte een zakdoekje uit haar
tas. Een vleugje poeder en par
fum Hij keek vóór zich in de
stierennek van een potig provin
ciaal. Wat verderop stond een
stelletje jongelui, zieltjes zonder
zorg, al maar door geanimeerd te
babbelen. Het waren kennelijk
doorgewinterde oudejaars.
Van al deze mensen kende hij
geen sterveling. Weken, weken
duurde het, eer hij met hen in
nader contact kwam. Bij de aan
vang der gemeenschappelijke
werkzaamheden ontmoette hij
tal van studenten, maar hij hield
ze allen op een afstand en hoed
de zich voor nauwere relaties. De
eenzelvigheid, de gereserveerd
heid van enigst kind hield hem
ook hier bevangen. Hij obser
veerde zijn naasten, doch ver
keerde niet met hen. Het kostte
hem inspanning, iemand te na
deren. En anderen vermochten
niet makkelijk, hem nabij te ko
men. Hij hoopte zich volkomen
vrij te kunnen houden, en was
overtuigd, dat alleen de studie
hem hierbij zou helpen. Werken,
werken was zijn lust en zijn
leven, werken kon hij altijd en
overal, onverschillig, waar hij
was. De omgeving bestond dan
eenvoudig niet voor hem. Zijn
werk was zijn enige metgezel,
zijn hartstocht, de bevrediging
zijner verborgen groeiende zelf
zucht. Zijn wezenlijke intentie
was, zo snel mogelijk af te stu
deren.
Maar op de duur begon de een
zaamheid hem toch te drukken,
en daarom beurde het hem wer
kelijk op, toen Kauno eens, des
avonds, in zijn kamer verscheen,
Kauno!
Deze was wat later naar Hel
sinki gegaan en had zich voor de
juridische faculteit laten inschrij
ven. Een stevige kerel was hij
geworden. Zijn meest sprekende
karaktereigenschap was nog im
mer zijn onweerstaanbare wel
willendheid en gemakzucht. Zet
te hij zich eenmaal op een stoel
neer, achterover leunend, dan
kon hij uren zo blijven zitten,
zonder zijn houding te wijzigen.
Hij zat, zoals hij neergezegen
was. Zijn lijf scheen niets tegen
die weergaloze inertie te vermo
gen.
Kwam hij evenwel lós, in actie,
dan ontspande dat slome corpus,
en metamorpheerde tot één bonk
gespierde kracht. Perplex zaten
zijn vrienden dan te luisteren
naar de eruptie van zijn welspre-
kendhed, naar zijn van geestdrift
sprankelende oratie, naar de niet
te stremmen stroom zijner woor
den.
Gedurende hun hele gymna
siumtijd hadden ze als goede ka
meraden samengewoond, maar
daar was ook alles mee gezegd.
Recht intiem waren ze nooit ge
weest. Ze waren nauwkeurig op
de hoogte van eikaars gewoon
ten en wensen, maar niet van
wat op 's harten grond lag. Van
elkanders innerlijk hadden ze
geen flauwe notie. Na de oorlog
was Kauno zelfs tamelijk zwijg
zaam. Nimmer liet hij iets los
over zijn belevenissen uit die tijd
tenzij het een grappig voorval
betrof, dat bij de herinnering nog
zijn lachlust gaande maakte.
Maar trachtte men de conversa
tie naar de werkelijke frontge
beurtenissen te leiden, dan was
hij zo dicht als een pot. Leo pie
kerde dikwijls over de oorzaak
van die geslotenheid, maar hoe
lang hij er over nadacht, er kon
den volgens hem slechts twee re
denen voor zijn: zijn bescheiden
heid, óf de een of andere er
varing, welke hem weerhield,
het onderwerp aan te roeren.
(Wordt vervolgd).
gesteld te hebben
te verlenen aan de
bond voor de dirigentencursus.
De stichting zou gaarne een
diploma A., waarop hefc diploma
B. en daarna diploma C. kan wor
den behaald. Slechts degenen die
diploma C. bezitten kunnen aan
een solistenconcours deelnemen.
Zij, die reeds aan een solisten
concours hebben meegedaan,
een subsidie kunnen «««ter in het bezit te
Z Vlaamse 21,1 n van ke* genoemde diploma,
thans nog mee doen.
Over de grote concoursen ont-
Zeeuwse dirigentencursus ter on-1 5* zeer levendige discus
sie. Het bestuur was van mening,
dat de oude gang van zaken niet
bevredigt.
Bij monde van de voorzitter
gaf zij drie punten van overwe
ging mee: 1.) De concoursen blij
ven zoals het thans is. (Een ver
plicht stuk en 1 vrij-stuk, te kie
zen uit enkele opgegeven stuk
ken). 2.) De te spelen stukken
ligt geheel aan de vrije keuze
van het korps en 3.) Het z.g. mo-
dusvoorstel 1 verplicht stuk en 1
stuk uit het repertoire van de
vereniging, door de jury te kie
zen uit drie door de vereniging
op te geven stukken.
Met de laatste methode is het
dys te bereiken, dat het korps
niet meer te zien in haar zon
dags costuum, maar in haar de-
gelijkse plunje, want dat is het
gemiddelde muzikale peil der ver
eniging. Immers bij de opgave
van 1 verplicht en 1 keuze-stuk,
heeft de vereniging meer dan een
half jaar de tijd de beide stukken
er in te pompen, wat ook in wer-
dersteuning overwegen. Spr. zag
deze dirigentencursus niet in de
eerste plaats als een belang voor
de dirigenten, maar als een be
lang van de verenigingen die on
der hun leiding staan. De voor
zitter bracht dank aan de heer
Schijve voor de wijze waarop hij
zijn arbeid heeft aangepakt.
Besloten werd in de toekomst
de voor- en najaarsvergaderingen
achter elkaar in Oostburg of
Terneuzen te houden.
Met betrekking tot de geleende
krachten deelde de voorzitter
mee, dat de bond in de toekomst
zeer drastisch zal zijn in het ver
lenen van vergunning voor het
spelen met geleende krachten.
Vervanging zal slechts mogelijk
zijn als wegens ziekte een lid
niet mee kan doen, of wegens ge
lijk te stellen omstandigheden.
De heer J. R. Filius bracht fi
nancieel verslag uit over de bei
de in 1954 gehouden concoursen.
Hieruit bleek, dat 't solistencon
cours te Terneuzen een tekort
heeft eehad van f 131 08 terwiil 1 k*-kikheid geschiedt. Nadat de
ïet boncteconcours te ZuiSS f0r\coursstukken ontvangen zijn,
nei Donasconcours te z.uiazaru e i Spei€n verenigingen niets an-
met een batig saldo van 82,44 j„rs Pnnfv>iir«stii.kkon
is geëindigd.
Besloten werd een wijziging in
het financieel beheer in te voe
ren. De gelden zullen op een
bank worden geplaatst. Teneinde
de stand der financiën van het
ogenblik van openen van de
bankrekening te kunnen legiti
meren werd een kascontrolecom
missie in het leven geroepen, die
deze taak zal uitvoeren. Het zijn
de heren De Smidt en Versprille.
Aangezien er geen andere can-
didaten zijn zal het solistencon
cours in 1955 te Schoondijke wor
den gehouden. Als datum werd.
voorlopig vastgesteld op 12 Fe
bruari a.s. Tot op heden hebben
zich reeds 37 solisten opgegeven.
Met betrekking tot de solisten
concoursen kwam het bestuur
met een overweging met de oude
gang van zaken te breken.
Na een uitvoerige discussie
over dit vrij moeilijke onderwerp
werd. besloten de adspirant-solis-
ten een zekere opleiding te geven
met een diploma, beginnende met
ders dan de concoursstukken.
Bij de laatste methode, de z.g.
middenweg, zijn de korpsen ver
plicht 4 stukken te kennen.
Het bleek dat vele aanwezigen
voor deze methode voelden, maar
zij oordeelden zich niet compe
tent zonder overleg met hun ver
enigingen deze ingrijpende wijzi
ging in te voeren.
Besloten werd het betrokken
voorstel aan de verenigingen te
doen toekomen, en daar dan te
zijner tijd over te laten beslis
sen.
Tot slot werd nog besloten ook
de lagere afdelingen twee stuk
ken te laten spelen, inplaats van
1, zoals de laatste jaren het ge
bruik is geworden. Deze laatste
wijziging zal het eerstvolgende
concours in werking treden.
Het grote concours zal in 1955
te Waterlandkerkje gehouden
worden, aldus besloot de vérga-
dering. De afgevaardigden bleken
bij hun aanvrage te blijven, zo
dat dit voornemen thans onher
roepelijk is geworden.
De raad van de gemeente Oost
burg kwam Vrijdagavond in
openbare vergadering bijeen on
der voorzitterschap van burge
meester mr K. Hoekzema. Afwe
zig was de heer J. J. Leenhouts
wegens ziekte.
Nadat de voorzitter mededeling
had gedaan, dat enige vroegere
raadsbesluiten de goedkeuring
van G. S. hebben verworven,
kwamen de verzoeken van A. A.
de Zwart en de Gez. Buijck over
de uitkering van de onteigenings
vergoeding van hun panden in
de Zuidzandsestraat aan de orde.
De heer J. Barendregt bepleit
te een hogere vergoeding, dan
die werd vastgesteld, immers
wanneer betrokkenen op een an
dere plaats willen bouwen, moe
ten zij veel meer kapitaal er bij
leggen dan de mensen, die hun
panden door oorlogsgeweld, zagen
verloren gaan. Genoemde pan
den van A. A. de Zwart en de
Gez. Buijck waren heel goed her
stelbaar en waarom moeten nu
deze mensen de dupe worden om-
'at hun woningen toevallig ont
eigend worden.
De heer E. Dekker bepleitte een
zodanige uitkering, dat de ver
koopwaarde der panden als ont
eigeningsvergoeding wordt aan
gehouden eventueel met aftrek
van de herstelkosten van de oor
logsschade.
De voorzitter zei, dat een hoge
re vergoeding, dan de op grond
van de wet materiële oorlogs
schade, aan de hand waarvan de
onteigeningsvergoeding werd,
vastgesteld, niet wel mogelijk
was.
Hierop werd het verzoek afge
wezen.
Naar aanleiding van een schrij
ven van de minister van Binnen
landse Zaken werd besloten aan
het personeel in gemeentedienst
met ingang van 1 October 6% sa
larisverhoging toe te kennen.
Eveneens bleek de raad geen be
zwaren te hebben tegen het voor
nemen van G. S. dezelfde 6% sa
larisverhoging toe te passen voor
d.e gemeenteontvangers, gemeen
tesecretarissen en ambtenaren
van de burgerlijke stand.
De vorige maal werd een voor
stel van B. W. aan de bond
tegen het schenden door het
vloeken van Gods Heilige Naam
wegens het staken der stemmen
aangehouden. Thans nogmaals
in stemming gebracht leverde
het voorstel hetzelfde resultaat
op 5 tegen 5 stemmen. Het voor
stel werd. geacht te zijn verwor
pen.
De gemeentebegroting 1955
werd aangeboden. Zij vertoont op
de gewone dienst een inkomst
en uitgaaf van 1-530.522. De
post onvoorziene uitgaven be
draagt 2750. De kapitaal dienst
heeft aan inkomst 5.195.964 en
aan uitgaaf 6.097.236. Derhalve
een nadelig slot van 901.272.
In verband met de strafbepa
lingen werd. de algemene plaatse
lijke politieverordening gewij
zigd.
Enige voorstellen van B. W.
tot het vaststellen van verschil
lende verkeersmaatregelen op
grond van art. 4. van het Wegen-1 men.
verkeersreglement werden aan
genomen.
Z.h.s- ging de raad accoord met
het voorstel van B. W. de wo
ning Hoekzak No. 18 te gaan ver
huren aan de heer C. Robesin,
thans wonende te Waterland
kerkje.
De raad hechtte haar goedkeu
ring enkele percelen grond aan
te kopen.
De bedragen als bedoeld in de
lager onderwijswet 1920 ingevol
ge art. 55 bis werden over 1953
vastgesteld. Het bedrag per leer
ling per jaar bedoeld in art. 55
bis, lid 1 van de l.o.-wet 1920 voor
het jaar 1955 werd voor wat be
treft het gewoon lager onderwijs
en het voortgezet gewoon lager
onderwijs op 30 bepaald en voor
wat betreft het uitgebreid lager
onderwijs op 39,49, beide bedra
gen inclusief 0,75 wegens ad
ministratiekosten.
Tot leraar in de klassieke ta
len aan de gymnasium-afdeling
van het Koningin Wilheimina
lyceum werd in tijdelijke dienst
benoemd de heer E. Baan. Mevr.
O. A. L. Zitter, thans tijdelijk on
derwijzeres aan de o. 1. school
werd met ingang van 1 Januari
1955 in vaste dienst benoemd.
De beide periodiek aftredende
heren J. R. v. d. Laan en R. J. de
Milliano werden herbenoemd als
lid van de commissie van toezicht
op het middelbaar onderwijs.
Tijdens de rondvraag wees de
heer P. J. van Hee er op, dat aan
de Tragel een straatlamp reeds
een tweetal maanden is uitgeval
len. De voorzitter zegde een on
derzoek en verbetering toe.
De heer J. Barendregt zou het
toejuichen als op de begraaf
plaats een kraan werd' aange
bracht. De voorzitter zei, dat
hiervoor reeds een plan bestond,
maar dat de uitvoering achter
wege bleef door de grote kosten.
De heer L. Schippers informeer
de waarom in de Kosterstraat 'n
woning 4 weken leeg heeft ge
staan. De voorzitter zeide, dat
het hier een woning betrof, die
gereserveerd diende te worden
voor de dienst maatschappelijke
zorg. Toen deze dienst geen op
volger heeft aangewezen, heeft
de gemeente niet langer kunnen
wachten en de woning door
iemand laten betrekken.
De heer Schippers was het niet
eens met een lichting, die de wet
houder van openbare werken
hem de vorige vergadering had
gegeven. Volgens deze zou inder
tijd juist met de verbetering van
de Violetstraat aangevangen
zijn. Toen hij er de andere dag
langs kwam, was er niets van
werkzaamheden te zien. De heer
A. P. Modde moest toegeven dat
de heer Schippers gelijk had, Hij
zelf was ook misleid.
Tot slot informeerde wethou
der De Geuze, wanneer het rap
port van de commissie kinder
speelplaatsen te verwachten was.
Hij vond het wel tijd worden, aan
gezien men het volgende jaar
met het inrichten van speelplaat
sen zou willen aanvangen. De
heer W. C. F. de Coene gaf te
kennen deze zaak nog eens met
de heer Leeksma op te zullen ne-
