Algemene politieke beraadslagingen
over de Rijksbegroting
Feest op de Cokesfabriek te Sluiskil
Kantongerecht te Terneuzen
Staking bij Philips te
Kopenhagen duurt voort
Plechtige viering van de algehele
na-oorlogse wederopbouw
op 7 October 1954
Problemen rond de agrarische
ontwikkeling van de Papoea
EILAND IN DE
SCHOOT DER WINDEN
TWEEDE KAMER
JLejcneSt
Suikerbietenoogst
aanzienlijk vertraagd
Dag
van de Postzegel
1954
Libische minister van
Paleiszaken vermoord
Staking
in de New-Yorkse
haven
De Tweede Kamer heeft Dins
dagmiddag een aanvang ge
maakt met de algemene politie
ke beraadslagingen over de rijks
begroting voor 1955.
Nagenoeg de gehele regering
is aanwezig. De tribunes zijn
overvol.
De beschouwingen worden
geopend door de heer Burger
(Arb.), met betrekking tot het
E. D. G.-verdrag bespreekt hij de
houding van Frankrijk en Enge
land. De Engelse publieke opinie
is zich intussen bewust gewor
den, dat Engeland ten aanzien
van de E. D. G. niet zonder ver
antwoordelijkheid is.
De heer Burger dringt aan op
een zodanige subsidieregeling
voor de volkswoningbouw, dat de
versobering in de bouw, welke
onder invloed van 't Korea-effect
is aangebracht, ongedaan wordt
gemaakt.
Met de plannen tot huurverho
ging met compensatie verklaart
spr. zich te kunnen verenigen.
Spr. is van oordeel, dat thans
de hand aan de ploeg geslagen
moet worden, nu er velerlei mo
gelijkheden zijn. Doelbewust
moet koers worden gezet naar
een principiële progressieve poli
tiek, gesteund door brede lagen
der bevolking.
De heer Burger bespreekt ver
volgens de publicatiemethode
met betrekking tot het mande
ment der bisschoppen, waarbij
vooral de aandacht werd geves
tigd op het derde deel. De K.V.P-
gezinde pers heeft het in de dage
lijkse politieke strijd geplaatst.
Hij keert zich in verband met de
kaderdag van de P. v. d. A. tegen
de voorlichting in de K.V.P.-ge-
zinde pers.
Wat het mandement zelf aan
gaat, zegt spr., dat nagelaten is
de bisschoppen voor te lichten
over het karakter van de P. v. d.
A. Hij betoogt, dat het onjuist
is de partij te identificeren met
een deel der stromingen, die er
een plaats in hebben. En hij
merkt op, dat de Katholieken in
de partij hun overtuiging niet
onder stoelen of banken steken.
De heer Burger betoogt, dat
de democratie bedreigd wordt,
maar door de democraten zelf.
Het komt hem onbegrijpelijk
voor, dat men in Katholieke kring
de democratie zou willen onder
mijnen en dat aan Katholieke zij
de niet wordt ingezien, dat daar
door totalitaire machten in de
k .art wordt gespeeld. Men ma
ke zich geen illusies, dat de door
braak tot staan is gekomen. Ze
gaat rustig door.
Spr.* geeft vervolgens als zijn
mening te kennen, dat confessio
nele politieke partijen een gevaar
in zich dragen, ook op geestelijk
terrein, omdat men godsdienst
en politiek vereenzelvigt. Intus
sen wil hij geen stroobreed in de
weg leggen aan hen, die dat ge
vaar op de koop toe willen ne
men.
Spr. verklaart niet te erkennen
het recht om politieke keuze uit
te sluiten. Voorts zegt hij, dat
de verklaring van het partijbe
stuur met betrekking tot het
mandement nog steeds haar vol
le waarde heeft.
De heer Burger verklaart, dat
de P.v.d.A. weigert mede te wer
ken met een partij, bij welke de
democratie niet veilig is. Door
dat te doen zou de P.v.d.A. de
verantwoordelijkheid op zich ne
men voor het ondermijnen van
de democratie. Spr. geeft te ken
nen, dat de P.v.d.A. allesbehalve
regeringsmoede is. Een partij
moet echter niet meer» verant
woordelijkheid nemen dan ze kan
dragen. Hij is overigens van oor
deel, dat geregeerd kan worden
zonder de P.v.d.A. en ook zonder
de K.V.P.
De heer Oud (V. V. D.) vangt
zijn rede aan met een gelukwens
tot de heer Tilanus, die zijn 70e
verjaardag viert.
De heer Oud kwalificeert het
huidige kabinet als een van be
minnelijk optimisme. De minister
van Economische Zaken is in al
le opzichten optimistisch. Zoals
hij al eens meer heeft gezegd ge
tuigt de minister van een libera
le mentaliteit, en wel de menta
liteit van het oude liberalisme.
Hij meent, dat voorzichtigheid
in uitspraken van de minister
wijs beleid is. Wat de loonpolitiek
betreft, zegt f,pr„ dat de ovelrheid
de behulpzame hand moet bieden,
doch ook het oog gericht moet
houden op andere groepen, die
hij verwaarloosde groepen zou
willen noemen. Bij de zevende
loonronde komen de verwaar
loosde groepen weer in het ge
drang.
Spr. meent, dat de regering
haar eigen beleid onvoldoende
coördineert. In dit verband noemt
hij loonronde en belastingverla
ging, ouderdomsvoorziening en
huurverhoging. Zijn conclusie
uit een en ander is, dat de rege
ring wel bestuurt, maar niet re
geert. Wat het onderwijs betreft
betoogt de heer Oud, dat hier een
vooruitziend beleid ontbreekt,
hetgeen hem verontrust.
Komende tot de politieke ver
houdingen merkt spr. op, dat de
principiële tegenstellingen in het
kabinet dezelfde zijn als die in
de Kamer.
Aan de P.v.d.A. vraagt hij:
staat het voor u vast, dat aan 't
eind van de weg, die gij de weg
naar de vrijheid noemt, de vrij
heid zal staan en niet de dwinge
landij?
Hij gaat vervolgens de verschil
len tussen zijn partij en de
P.v.d.A. na, opmerkend o.a., dat
gemis aan bezit in wezen onvrij
heid is. Collectieve bezitvorming
zou voor hem aanvaardbaar zijn,
als een andere niet te bereiken
is.
Aan het nodeloos opwerpen van
tegenstellingen verklaart spr.
geen behoefte te hebben. Waar
men wèl behoefte aan heeft, is:
verdraagzaamheid. Er is niets
goeds te verwachten van een fel.
Ie strijd tussen Rooms en on-
Rooms.*
De heer Tilanus (C.-H.) dankt
voor de hem toegesproken geluk
wensen.
In troonrede en begroting zegt
spr. een optimistische klank te
hebben waargenomen, waarvoor
hij dankbaar is. Toch bezwaart
hem de omvang en de stijging
van de begroting. Waar is de
strenge hand van de minister
van Financiën, die als penning
meester van de Staat der Neder
landen ook „neen" moet kunnen
zeggen.
De mededeling over belasting
verlaging is verheugend, maar
waarom moet daarmede gewacht
worden tot begin 1956? Wat over
de vennootschapsbelasting in de
troonrede is gezegd, acht spreker
zeer teleurstellend.
Een gemeenschappelijke Euro
pese defensie vindt de heer Tila
nus beslist geboden. Daarom is
hij ook verheugd over de mede
deling eer regering in de troon
rede, dat zij blijft streven naar
versterking van de Navo. Hij
verheugt zich over het resultaat
der Londense conferentie en
dankt de minister van Buiten
landse Zaken voor de daar aan-
HEDEN:
TERNEUZEN: Luxor-Theater
8 uur: „Het fatale uur 13".
Concertgebouw, 8 uur: Op
treden door de telepaath En
rico Burlisto.
AXEL: Het Centrum, 8 uur:
„Tahia, de Eilandprinses".
MORGEN:
AXEL: Fröbelschool,
Pianoconcert Z.V.U.
uur:
genomen houding.
De heer Tilanus verklaart aan
vankelijk weinig sympathie te
hebben voor een huuregalisatie-
fonds. Het is niet gewenst in het
huurbeleid unaSIëme elementen
in te voeren als een bestem
mingsheffing en een egalisatie
fonds. De kwestie Nieuw-Guinea
aanroerend spreekt de heer Tila
nus zijn voldoening uit over de
uitspraak, dat Nederland de sou-
vereiniteit bezit en handhaaft.
Over de felle aanvallen van de
P.v.d.A. op het mandement heeft
spr. zich verbaasd, gezien art 34
van het beginselprogram der
partij. Spr. heeft het mandement
gezien als een woord van de
Kerk tot de leden van die Kerk.
De heer Tilanus is het als Pro
testant met bepaalde opvattingen
in het mandement niet eens,
maar het mandement is bestemd
voor de Katholieken en niet voor
hem. Spr. betreurt het, dat het
N.V.V". de samenwerking in de
raad van vakcentrales heeft ver
broken.
Tegen vijf uur wordt de verga
dering verdaagd tot hedenmid
dag.
Sluiskil, in 1911 een agrarische
„nederzetting" aan het kanaal
GentTerneuzen, werd in dat
jaar uitgekozen als bouwplaats
voor de eerste cokesfabriek in
Nederland: de Association Coo-
pérative Zélandaise de Carboni
sation.
Hierdoor is met de jaren deze
plaats uitgegroeid tot een belang
rijk industrieel centrum, waar
van het imposante silhouet een
verrassende onderbreking vormt
in de eentonigheid der Zeeuws-
Vlaamse polders.
Voor de bouw van de cokesfa
briek viel de keuze op Sluiskil
omdat zijn gunstige geografische
ligging vele interessante pers
pectieven bood. Deze maakte het
o.a. mogelijk op economische wij
ze cokeskolen per zeeboot aan te
voeren, omdat deze uit Engeland
moesten worden geïmporteerd,
iets wat heden ten dage bijna on
gelooflijk schijnt. Bovendien be
schikte men voor de afvoer van
de geproduceerde cokes en an
dere bij-producten over een goe
de spoorwegverbinding met een
sterk economisch ontwikkeld ach
terland. De directie van de Spoor
weg Maatschappij „Mechelen
Terneuzen" welke een gedeelte
van haar traject op Nederlands
grondgebied exploiteerde ten ge-
De staking bij de Philipsfabrie-
ken te Kopenhagen, die twee
weken geleden uitbrak, duurt nog
voort. De 500 stakende vrouwelij
ke en mannelijke personeels
leden hebben geen gehoor gege
ven aan het advies van de offi
ciële arbitragecommisie, onmid
dellijk het werk te hervatten. De
vakvereniging „Det Samvirkende
Fagforbund" en ook de arbitra
gecommissie hebben de staking
onwettig verklaard. Volgens „Po-
litieken" overweegt het verbond
van werkgevers, de stakende ar
beiders, die pogingen zouden wil
len doen elders werk te vinden,
te boycotten.
Het conflict ontstond nadat een
arbeider uit protest tegen het
verhoogde arbeidstempo in de
productie-afdeling van televisie
ontvangtoestellen het werk had
neergelegd. De man werd ontsla
gen, waarna vijf andere arbeiders
eveneens het werk neerlegden.
Ook deze werden ontslagen. De
overige arbeiders 1st er s) ver
klaarden zich solidair met de ont
slagen arbeiders en legden het
werk eveneens neer. Hierdoor
kwam de gehele productie stil te
liggen. De staking duurde voort
nadat het ontslag van de vijf ar
beiders ongedaan was gemaakt,
doch dat van de ene gehandhaafd
bleef. De arbeiders noemen het
arbeidstempo „onmenselijk". Ten
gevolge hiervan zou een groot
aantal werknemers tijdens het
werk het bewustzijn hebben ver
loren.
De directie van de Philipsfa-
brieken te Kopenhagen heeft
deze beweringen ten stelligste te
gengesproken. In het afgelopen
jaar hebben drie vrouwelijke per
soneelsleden het bewustzijn ver
loren. Er waren evenwel andere
oorzaken. In één geval betrof het
een vrouw, die kort tevoren als
donor had gefungeerd, in het
tweede geval een vrouw die
bloedarmoede heeft en in het
derde geval een vrouw, die last
heeft van evenwichtsstoornissen.
Zolang het werk niet is hervat,
weigert de directie van Philips
onderhandelingen te voeren. Men
meent dat de communisten uit
deze staking politieke munt wil
len slaan in verband met de poli.
tieke toestand in Denemarken.
Na een proef productie en een
studie van de tijd, die met de ver
vaardiging is gemoeid, werd eni
ge tijd geleden in de Philipsfa-
brieken te Kopenhagen overge
gaan tot productie van televisie
ontvangtoestellen aan de lopende
band. Tengevolge van deze reor
ganisatie in de productiemethode
kwamen per dag zestien toestel
len van de band. Daarvóór be
droeg de dagproductie 12 toestel
len. De arbeider, die het eerst
werd ontslagen, wenste zich niet
aan te passen aan de nieuwe pro
ductiemethode. Een van de direc
teuren van Philips te Kopenha
gen, heeft aan „Politiken" mee
gedeeld, dat de fabrieksleiding de
indruk heeft dat de betrokken
arbeider door de communisten is
beïnvloed.
K. C. J„ handelaar te Antwer
pen, veroorzaakte te Hulst met
zijn auto een aanrijding met een
andere personenauto die daar
aan het keren was. Hoewel ver
dachte voldoende tijd had om tot
stilstand te komen was hij door
blijven rijden.
Eis en vonnis 20 of 10 dagen.
N. K„ landarbeider te Hoek,
werd te Terneuzen in openbare
dronkenschap aangehouden.
Eis 60 of 30 dagen onvoor
waardelijk, 60 30 dagen voor.
waardelijk met een proeftijd van
2 jaar en tevens de bijzondere
voorwaarde, dat verdachte onder
toezicht blijft van de Prot. re-
classeringsvereniging te Middel
burg.
Vonnis: 50 of 25 dagen en
voorwaardelijk een gevangenis
straf van 3 dagen met 'n proef
tijd van 2 jaar en tevens de bij
zondere voorwaarde dat verdach
te voorlopig onder toezicht blijft
van de Prot. reelasseringsvereni.
ging te Middelburg.
C. P. B„ landbouwer te Ter
neuzen, reed met zijn bromfiets
opzettelijk in op drie tegenlig
gers. Gelukkig liep alles goed
af.
Eisch en vonnis 40 of 20
dagen.
A. W. H„ vertegenwoordiger te
Vlissingen, had het ongeluk dat
hij nadat hij zijn wagen had ge
parkeerd, zonder voldoende op
te letten zijn portier opende,
waardoor een wielrijdster hier
tegen op reed en zodanig viel,
dat ze een hersenschudding op
liep.
Eis en vonnis 30 of 15 dagen.
R. de K„ fabrieksarbeider te
Clinge, moest verantwoording
afleggen voor het feit, dat zon
der zijn medeweten, zijn zoontje
één dag het schoolbezoek ver
zuimde en erwten ging trekken.
Eis en vonnis 10 of 6 dagen.
Na Ma v. D., zonder beroep te
Axel, trok op haar bromfiets ge
zeten haar man op de fiets voort.
Eis ƒ8 of 4 dagen. Vonnis 3
of 1 dag.
A. M. de B„ wever te Honte-
nisse, veroorzaakte door onoplet
tendheid met zijn rijwiel een
ernstig ongeval waardoor een
tegenligger een hersenschudding
opliep.
Eis 15 of 8 dagen. Vonnis
10 of 5 dagen.
Ca de K.de K. te Terneuzen
reed doordat zij de situatie op
het kruispunt Axelsestraat
Tramstraat niet voldoende had
overzien een van de Axelsebrug
komende personenauto in de
flank aan waardoor deze om
sloeg.
Eis en vonnis 40 of 20 dagen.
A. H„ schipper en aardappel
handelaar te Hoedekenskerke,
passeerde te Vogelwaarde op het
verkeerde moment een gepar
keerde auto. Van de tegenover
gestelde richting kwam een per
sonenauto en de aanrijding was
niet meer te voorkomen.
Eis en vonnis 50 of 30 dagen.
D. de V„ scheepswerktuigkun-
dige te Terneuzen, verliet met
zijn bromfiets het rijwielpad om
dat naar hij beweerde dit wel
moest doen vanwege zijn eigen
veiligheid.
Eis en vonnis 6 of 3 dagen.
M. J. de P„ chauffeur te Ter
neuzen, werd op zekere dag aan
gehouden omdat 't stoplicht van
zijn vrachtwagen niet werkte.
Eis en vonnis 10 of 6 dagen.
ff
De heer J. P. K. van Eechout,
voormalig resident van Nieuw-
Guinea, thans secretaris van het
Nieuw-Guinea instituut te Rot
terdam heeft Maandagavond in
de aula der landbouwhogeschool
te Wageningen een lezing gehou
den over dit gebied ter inleiding
van de tweede tropische land-
bouwdag welke aan Nieuw-Gui
nea wordt gewijd.
De problemen ten aanzien van
de agrarische ontwikkeling van
de Papoea zijn talloos. Er zijn
twee belangrijke punten welke
directe resultaten van emancipa
tie ernstig belemmeren, in de
eerste plaats is er de atomische
structuur van de bevolking. Er
zijn talloze rassen en ze hebben
een sterk uiteenlopend karakter,
en iedere groep heeft zijn eigen
taal. Buurstammen kunnen el
kaar vaak niet verstaan. De Pa
poea is voorts een individualist
die zich gaarne isoleert, een be
stuurlijke eenheid is niet moge
lijk en de clan vormt ook geen
aangrijpingspunt, omdat zelfs
binnen dezelfde clan, stam, of
taalgroep grote vijandschap kan
bestaan. Het dorp waarin de be
volking met gemeenschappelijke
bedoeling met elkaar in vrede
leeft, geeft nog het meeste hou
vast.
De tweede factor is de geeste
lijke instelling van de Papoea's
die, zoals alle primitieven, van
een volkomen van het onze af
wijkend denkschema uitgaan. Hij
is tegen elke vooruitgang, omdat
deze verandering betekent. Een
verandering in het verlochenen
van het verleden en van de tra
dities der vaderen. Wil men dus
landbouwvoorlichting geven, dan
is men verplicht eerst de adat
grondig te kennen, en daarna als
opvoeder op te treden alvorens
men aan verhoging van 't levens
peil van de Papoea kan denken.
Maandag zijn twee Meteors in
de lucht tegen elkaar gebotst in
het gebied van Chelmsford (Z.O.
Engeland). De piloten van de 2
toestellen, die er uit sprongen
hebben er beiden het leven afge
bracht.
rieve van de Terneuzense haven,
zocht een constante bezetting
voor haar spoorweglijn en was
daarom bereid bepaalde speciale
tarieven in te voeren indien de
cokesfabriek te Sluiskil zou wor
den gebouwd, en was vooral deze
aantrekkelijke aanbieding welke
drie grote Franse staalfabrieken
ertoe deed besluiten gezamenlijk
een cokesfabriek te Sluiskil op te
richten en niet zoals oorspronke
lijk bedoeld te Duinkerken. Een
coöperatieve vereniging werd ge
sticht om te bereiken dat de op
richters ten alle tijde zouden kun
nen beschikken 'over de benodig
de hoeveelheden metallurgische
cokes, welke Frankrijk t.z-t. ver
plicht was voor 80 te importe
ren.
De oprichting van de A.C.Z.C.
geschiedde in 1911 en in 1913
werd de eerste oven uitgedrukt.
Het kolenverbruik bedroeg toen
jaarlijks 400.000 ton en de cokes
productie 300.000 ton.
De oorlog van 19141918 on
derbrak evenwel het aangroeiend
rythme van de industriële acti
viteit te Sluiskil. Gedurende 9 ja
ren werd de aanvoer van cokes
kolen uit Engeland stopgezet en
aangezien Nederland zelf niet
over voldoende cokeskolen be
schikte heeft men tot 1923 moe
ten wachten om de fabriek we
derom op gang te brengen.
In 1928 werd begonnen met de
bouw van de stikstoffabriek der
C.N.A. Deze had voornamelijk
tot doel cokesovengas, waarvan
tot dan toe een deel waardeloos
in de lucht opging, om te zetten
in een belangrijk product: am
moniak (door de binding onder
hoge druk van waterstof uit co
kesovengas met stikstof uit de
lucht) en dat samen met zwavel
zuur, ammoniumsulfaat vormt,
een belangrijke kunstmeststof.
In de periode tussen de twee
wereldoorlogen ging de vooruit
gang, samen met die van de
C.N.A. gestadig verder.
Met de bezetting in 1940 trad
wederom een verplichte stilstand
in. Tijdens de oorlogsjaren heeft
de bezetter meermalen te ver
geefs getracht de cokesfabriek
terug in bedrijf te stellen. Dit
werd echter telkens door geal
lieerde luchtaanvallen belet. Toen
bleek dat van terug op gang
brengen geen sprake was, wer
den zowel personeel als machi
nes en belangrijke installaties
onder dwang naar Duitsland ge
transporteerd.
Na de oorlog heeft men tot
1950 moeten wachten alvorens
wederom met de cokesproductie
kon worden begonnen. Een ge
deeltelijke reconstructie werd
mogelijk gemaakt door 'n lening
welke werd aangegaan bij de
Herstelbank te Den Haag. Een
eerste batterij van 66 Becker-
ovens werd toen in bedrijf geno
men en met de herstelwerkzaam
heden van de 2de batterij, even
eens door de oorlog onbruikbaar
geworden, werd in 1953 een aan
vang gemaakt.
Sedert 7 Juli 1954 werken bei
de ovenbatterijen op volle capa
citeit hetgeen een jaarlijks ver
bruik van 800.000 ton kolen be
tekent, waaruit ongeveer 600.000
ton cokes worden geproduceerd.
Naast de cokes vormen ook de
bij-producten een belangrijk on
derdeel van het fabricagepro-
gramma. Gas, het voornaamste
bij-product, wordt op verzoek van
de Nederlandse regering sedert
1950 gedeeltelijk aan energie
voorziening geleverd, welke het
op haar beurt eerst ter beschik
king stelde van enkele belangrij
ke gemeenten in Oost Zeeuws-
Vlaanderen en daarna sedert 1953
van de eilanden Walcheren en
Zuid-Beveland. Het gasverbruik
voor distributiedoeleinden steeg
hierdoor van 8000 m;! per 24
uur tot 40 a 45.000 m3. Teneinde
de distributie op Walcheren en
Zuid-Beveland mogelijk te ma
ken, was het nodig gaszinkers
door de Schelde te leggen, wat
met succes gebeurde en door
binnen- en buitenland met grote
belangstelling werd gevolgd. Al
leen Sluiskil zelf blijft nog ver
stoken van gas wat niet strookt
met het gezegde dat wie dichts
bij het vuur zit, zich het beste
warmt.
Op het ogenblik, nu de fabriek
wederom op volle toeren draait,
verzekert zij het bestaan van een
groot deel der Sluiskilse bevol
king en zelfs velen uit de omtrek
vinden er hun dagelijks werk.
Zij verschaft werkgelegenheid
aan 500 man personeel, terwijl
behalve cokes, kostbare bij-pro
ducten hun weg vinden naar bin
nen- en buitenlandse verbruikers.
Met de stijgende bloei der co
kesfabriek gaat een grote econo
mische en sociale vooruitgang
van Sluiskil gepaard. Zo werd
o.a. onlangs nog door privaat ini
tiatief en met steun van de beide
Sluiskilse fabrieken een dienst
voor sociale assistentie in het
leven geroepen. Deze werkt reeds
tot ieders tevredenheid en houdt
voor de toekomst de schoonste
beloften in. Ook op het gebied
der huisvesting heeft de cokes
fabriek niet stilgezeten. Dank zij
naar bemoeiingen en 't begrip van
het gemeentebestuur werden vele
nieuwe woningen te Sluiskil ge
bouwd en steeds staat de fabriek
op de bres waar het er op aan
komt de belangen harer werkne
mers te verdedigen.
Het feest van 7 October is het
feest van de fabriek en van de
Sluiskilse bevolking, wiens wel
vaart nauw verbonden is met het
wel en het wee van deze belang
rijke industrie. Moge zij steeds in
stijgende lijn werken en uitbrei
den tot ieders welzijn en in het
kader der Europese gemeenschap
het hare bijdragen om de eenheid
en de voorspoed van ons oude
werelddeel tot een feit te maken.
Door de slechte weersomstan
digheden zijn de werkzaamhe
den in de landbouw zeer ten
achter geraakt. Bovendien
heeft imen op het platteland te
kampen met een groot tekort
aan arbeidskrachten. In enkele
delen van het land staat nog
graan buiten, maar overal zit
ten nog veel aardappelen in de
grond.
'De suikerbietenoogst is aan
zienlijk vertraagd en waar op
4 October alle suikerfabrieken
haar campagne hadden moeten
beginnen, zijn thans slechts en
kele fabrieken op halve kracht
aan het) werk. De aanvoer is
door het gebrek aan arbeids
krachten zo slecht, dat zeker
deze week niet alle fabrieken
zullen beginnen te draaien.
Op het ogenblik is men zeker
een 400.000 ton capaciteit ten
achter, d.w.z. dat dit kwantum
al verwerkt had moeten zijn,
wil de campagne een normaal
verloop 'hebben. Men verwacht
3.100.000 ton suikerbieten, het
geen normaal 75 dagen draaien
betekent. Door de achterstand
dreigt men te laat klaar te ko
men, zegt de Centrale Suiker-
maatschappij.
Dinsdag is de Libische minister
voor paleiszaken, Said Ibrahim
Sjalhi, doodgeschoten voor het
gebouw van de federale regering
te Benghazi.
De politie hield later een jong
lid van de koninklijke familie
Sjarif Mohaiddin Senoessi, aan.
Het hoofd van de koninklijke fa
milie is, de 64-jarige Mohammed
Idris el Senoessi, die in Decem
ber 1951 tot koning werd uitge
roepen, toen Libye onafhanke
lijkheid van de Verenigde Na
ties kreeg.
De enige zoon van de koning
stierf voric jaar bij de geboorte,
waarop zijn broer, Emier Mo
hammed Rida el Senoessi tot erf
genaam van de troon werd be
noemd, een status, die hij bij de
geboorte van een erfgenaam zou
verliezen.
door
ARVI KIVIMAA.
59)
(Nadruk verboden.)
PSEUDO VOGELPEST
IN WEZEP.
Onder de pluimveestapel van
de heer Jac. van Pijkeren te We-
zep (gem. Oldebroek), is pseudo-
vogelpest geconstateerd.
De op het bedrijf aanwezige
kippen ten getale van 450 zijn
door de veterinaire dienst afge
maakt.
Zij wees de oude man op de
mogelijkheid van Leo's terug
keer en meende hem daarmee
gerust te istellen, daar hij er
zelf ook in geloofde. Maar dat
was niet zo. Hij liet zich niets
wijs maken; hij had al lang
door, dat moeder en zoon het
eens waren. Hij zei eenvoudig:
„Het is jouw jongen, Liisa.
Jullie samen moeten maar uit
maken wat je doet".
Maar daarmee zei hij niet al
les iwat er in hem omging. De
beslissing trof hem veel smarte
lijker, dan zijn rustig antwoord
deed bevroeden. Hij zag wel de
gelijk de draagwijdte van Leo's
vertrek naar de stadsschool.
Het betekende de overgang
naar een andere staat en stand.
Hij aanvaarde het als de be
schikking van zijn lot. Enkelen
waren geboren om alles te win
nen, alles te bereiken. Anderen
om alles te verliezen. Tot de
laatsten behoorde hij. Twee
eigen zonen waren hem ontval
len. De geboorte van den klein
zoon was balsem geweest voor
zijn diep-geslagen wond, en had
de hoop doen herleven, dat dit
kind hem winste zou wezen na
zijn bitter verlies. IJdel was die
hoop geweest. 'De volle beker
der beproeving zou hij geheel
moeten ledigen. Alle aardse ver
wachting was versplinterd, vol
komen vervlogen. Het zij zo. De
jongen mocht zijns weegs gaan.
De beslissing was gevallen
Nog één zwakke kant was er
op een gunstige keer. Daaraan
klemde de oude zich nog vast
doch zonder geloof. Leo had
namelijk in de lente niet deel
genomen aan het toelatings
examen. Misschien zou hij we
gens plaatsgebrek afgewezen
worden. Dat zou tenminste een
jaar uitstel geven, en in een
jaar kon er veel gebeuren
Dit overlegde de oude ibij zich
zelf, beseffend nochtans, dat
hij al die tijd niets anders deed
dan zich zelf misleiden.
De laatste dag van Oogst
maand bracht Liisa naar de
stad.
Dagen te voren voerde men
het paard met de beste haver
om het capabel te maken voor
de lange tocht. Eemeli vulde de
zakken met voer voor onder
weg. Moeder zorgde voor de
uitrusting van den jongen, zijn
kleren, kousen en schoenen. Zij
vulde een vaatje met boter,
zoutevis en ham. Door bemidde
ling van kennissen was er al
een kosthuis voor hem gevon
den. Zijn rapporten zaten net
jes opgevouwen in moeders
tas. De reis van vele mijlen foe-
gon.
Toen zij vertrokken, stond de
oude er stug zwijgend bij. Liisa
kreeg bij het afscheid de in
druk, of hij verstoord was, zo
onhartelijk deed hij. Maar hij
hield zich slechts groot en on
gevoelig, daarmee verduwde hij
zijn innerlijke bewogenheid. Hij
wenste Leo succes toe, en Gods
zegen, hoewel hij met het ver
trek van dit kind naar de
vreemde stad de toekomst van
Telkkavaara zag verzinken.
Leo zat op de achterbank
naast de bagage. Vóór zich zag
hij Eemeli's brede rug en moe
ders hoofddoek, en even ter
zij haar gelasrt. Dit was ern
stiger dan anders. Misschien
was ze ook vermoeid. Zij was
immers 's avonds laat en
's morgens vroeg in touw ge
weest met de voorbereiding van
de reis, en daarenboven had ze
nog haar gewone, volle dagtaak
verricht. Die ijverige, altijd be
zige moeder! Hoe stil zat ze
daar! Hoe na was ze hem nu,
bij de aanvang dezer reis zij
was hem nader dan ooit.
Hij keek om naar de heuvel
van Telkkavaara. Nog zag hij in
de verte aan het eind van de
seringenlaan zijn grootvader
staan; zijn witte hemdsmouwen
en donker vest duidelijk gete
kend tegen de klare herfst
lucht. Leo wuifde nog eens,
maar de oude man ving die
groet waarschijnlijk niet meer
op. Onbeweeglijk bleef hij daar
staan, zolang de sjees nog zicht
baar was.
De wielen ratelden over de
weg. Leo luisterde er naar en
hoorde er in de geheimtaal ener
toekomstvoorspelling. De wen
telende wielen voerden hem
steeds verder, een nieuw leven
tegemoet.
Ook Liisa luisterde naar het
voortdurende geratel der wa
genwielen. Het deed haar den
ken aan de corlog. Duizenden
karren rolden voort. Vrouwen
en kinderen vluchtten uit de
streken, waar de strijdende le
gers naderden. Achter hen da
verden de raderen der zware
kanonnen. Duizenden granaten
verpuinden de huizen. In de
kranten had zij er beschrijvin
gen van gelezen. De voorstellin
gen er van groeiden in haar
geest grimmiger en geweldadi-
ger, naarmate Eemeli het paard
sneller deed gaan en de wagen
wielen feller ratelden.
Hier reed zij nu. Een Finse
vrouw bracht haar zoon naar
school ener vreemde stad. Was
zij niet op weg, haar jongen aan
de oorlogvoering af te staan?
Bezwaard was haar hart, maar
de jongen mocht het niet we
ten.
(Wordt vervolgd.)
Op Zaterdag 9 October, tachtig
jaren nadat Nederland te Bern
het verdrag van de wereldpost
vereniging ondertekende, zal in
„Kras" te Amsterdam door de
zeven plaatselijke philatelisten-
verenigingen de „dag van de
postzegel-1954" worden gevierd
met o.a. een philatelistisch forum
onder voorzitterschap van de heer
K. E. König uit Koog aan de Zan,
secretaris van de Nederlandse
bond van verenigingen van post
zegelverzamelaars. Het voorlopig
programma vermeldt verder een
inleiding over de methode van
verzamelen door dr. C. J. H. van
den Broek, zomede een voor
dracht door de heer J. Dekker
over philatelistisch frankeren en
verantwoord maakwerk".
De P.T.T. heeft voor die dag
een bijzondere afstempeling ge
reserveerd o.a. met de aandui
ding „dag van postzegel f 80
jaar wereldpostvereniging".
Te middernacht zijn gisteren
25.000 havenarbeiders in staking
gegaan.
De I.L.A. eist een loonsverho
ging van acht cent per uur en een
verhoging van twee cent per uur
voor sociale bijdragen met terug
werkende kracht tot 1 October
1953. De eis werd gesteld ter
overbrugging van de periode,
waarvoor geen contract bestond
wegens de strijd tussen de I.L.A.
en de A.F.L. (American federa
tion of labour) om de leiding
over de havenarbeiders.
In Maart j.l. werd er in de
Newyorkse haven 29 dagen ge
staakt, de langdurigste en kost
baarste staking in de haven, daar
de dokwerkers het werk neerleg
den voornamelijk wegens de bit
tere concurrentiestrijd tussen de
twee bonden In deze strijd be
haalde de I.l!a. de overhand.
