Westen moet vriendsehap van
Noord-Afrika behouden
De verbetering van de
ijzeren long
Danse Macabre van de „Spanker"
Wat brengt de Radio
EILAND IN DE
SCHOOT DER WINDEN
LOOP DER BEVOLKING
Nationalisten willen geen breuk
met Frankrijk
TffEEDE BLAD
Donderdag 19 Augustus 1954
9e Jaargang Ne. 3230
Democratische
beschuldiging tegen
Eisenhower
De plaats van de Sowjet-
Russische atoomontploffing
Russisch „spookschip''
weer gezien
Hoover Jr. opvolger
van Bedell Smith
Ongeluk
bij stierengevecht
Burgerlijke Stand
DE VRIJE ZEEUW
Tunesië en Marokko zijn be
trekkelijk kleine landen. Met
minder inwoners dan Parijs (3,5
millioen) breidt Tunesië zich uit
over een gebied, ongeveer zo
groot als Nederland en België
samen. Marokko is wat kleiner
dan Frankrijk; het heeft 10,5
millioen inwoners en is dus dun
bevolkt. Desondanks zijn deze
landen van grote internationale
betekenis. Zij ontlenen die aan
hun strategische ligging, die hen
in de tweede wereldoorlog tot
het toneel van de landing der ge
allieerden en de strijd tegen
Rommel's pantserleger maakte.
Dat de gehele Westelijke wereld
er belang bij heeft, dat Frankrijk
aan het verlangen naar onaf
hankelijkheid van Tunesiërs en
Marokkanen zover tegemoet
korrit, dat op 't beslissende ogen
blik op hun vriendschap kan
worden gerekend, is duidelijk.
Waarom zijn Tunesië en Ma
rokko met hun huidig bestaan
als protectoraten (beschermde
gebieden) van Frankrijk onte
vreden? De verdragen, die door
Tunesië 73 en door Marokko 42
jaar geleden werden getekend,
lieten aan beide landen in grote
omvang hun souvereine karak
ter. De bey in Tunis, de sultan
in Rabat behielden hun troon; zij
waren en zij zijn de hoogste in
stantie in binnenlandse aangele
genheden. Frankrijk nam de
militaire verdediging en de bui
tenlandse vertegenwoordigers op
zich en verplichtte zich verder
tot de zorg voor de culturele,
technische en economische ont
wikkeling der beide protectora
ten.
Niemand kan ontkennen, dat
Frankrijk in Tunesië en Marokko
grote dingen heeft gepresteerd.
Voorbeeldige hygiënische maat
regelen, de invoer van landbouw
machines, de bouw van moderne
steden en de aanleg van een
dicht auto en spoorwegennet heb
ben de beide naties sterke voor
uitgang gebracht. Maar... het
waren meestal niet de inheem
sen, die daarvan profiteerden,
doch de Franse kolonisten. Hoe
wel zij slechts een klein deel van
ae bevolking vormen 40.000 in
Marokko, 180.000 in Tunesië
bezitten zij niet alleen in scholen
en ziekenhuizen hun privileges,
maar vooral ook in de regering,
de plaatselijke besturen en zelfs
in de vakverenigingen. Aan de
'Tunesische arbeiders is het ver
sboden actief deel te nemen aan
het werk van vakverenigingen en
in Marokko hebben allen Euro
peanen het recht tot oprichting
van vakbonden, waarvan de Ma
rokkanen slechts in beperkt aan
tal lid mogenzijn.
DE OUDE VERDRAGEN.
Tegen deze toestand richt zich
de beweging der nationalisten.
Zij willen zich niet van Frankrijk
losscheuren; zij wensen met deze
mogendheid, waarmede zij gene
raties lang waren verbonden, op
vriendschappelijke voet verder te
leven.
De Neo-Destour (letterlijk:
nieuwe grondwet), de nationalis
tische organisatie in Tunesië,
verlangt zelfs voorlopig niets
meer dan de naleving der ver
dragen van 1881 en 1883, waarop
het protectoraat berust. De bin
nenlandse onafhankelijkheid
werd bij deze verdragen gegaran
deerd; van een mede-regeren
door de Fransen was nergens
sprake.
Om deze situatie te bereiken,
stelde de leider van de Neo-
Destour, Habib Bpurguiba, reeds
vier jaar geleden een programma
van zeven punten op. Eén van
deze punten voorzag in de vor
ming van een homogene Tunesi
sche regering. Het was zeker
niet door een gewapende opstand
dat hij zijn doel wenste te berei
ken als advocaat, gevormd op
Franse universiteiten, geloofde
Bourguiba de situatie met juridi
sche argumenten meester te kun
nen worden.
GEVANGEN!
De toenmalige, kortzichtige
Franse regering zette echter de
enige man, die in staat kon wor
den geacht, een eerlijk compro
mis met Frankrijk te sluiten, ge
vangen en er moest, voor een
zinniger politiek, op Mendès-
France worden gewacht,
Het ingrijpen van Frankrijk's
nieuwe, dynamische premier
komt geen ogenblik te vroeg. De
Franse ontoegeeflijkheid had
reeds tot gevaarlijkste conse
quenties geleid, In plaats van
de gearresteerde leiders van de
Neo-Destour waren lieden geko
men, wier terroristische acties
steeds weer nieuwe represailles
van Franse zijde uitlokten.
En hoewel Bourguiba zelfs in
gevangenschap zijn landgenoten
voorhield, dat het voor hen beter
zou zijn in onmin met de vrije
wereld dan in vriendschap met
het communisme te leven, is het
toch duidelijk, dat, zonder herzie
ning der Franse politiek, de mas
sa's van Noord-Afrika 'n vrucht
bare bodem voor communistische
propaganda moeten worden.
BOEKHOUDER PLEEGDE
FRAUDE.
De rijkspolitie heeft de boek
houder T. O. v-atni de aannemers
firma K. van der L. te Smilde
aangehouden. Hij wordt er van
verdacht fraude te hebben ge
pleegd over een lange periode.
Het schijnt om aanzienlijke be
dragen te gaan, er wordt zélfs
gesproken over een totaal ver
duisterd bedrag van meer dan
ƒ20.000, doch het juiste bedrag
is nog niet vast te stellen. De
fraude werd ontdekt tijdens een
accountantscontrole, die werd in
gesteld wijl men onregelmatig
heden vermoedde.
BEJAARDE MAN GEDOOD.
Dinsdag is op de Halsterseweg
te Bergen op Zoom de 82-jarige
V. T. toen hij per rijwiel onver
wacht de weg overstak, komende
uit een zijweg, door een autobus
van de B.B.A. gegrepen en tegen
de grond geslingerd. Hij over
leed kort daarna ter plaatse aan
de bekomen verwondingen.
De voorzitter van het natio
nale comité der Amerikaanse
democratische partij, Stephen
Mitchell, heeft Maandag ver
klaard, dat een van president
Eisenhowers „naaste vrienden"
belangen heeft in een onderne
ming, die door de president is
aangewezen voor het bouwen
van een atoomcentrale voor in
dustriële doeleinden.
Het bureau van Mitchell deel
de later mee, dat de voorzitter
gedoeld had op de oud-golf-
kampioen Bobby Jones.
Mitchell legde zijn verklaring
af ivoor de Amerikaanse orde
van advocaten, in antwoord op
een uitdaging van de voorzitter
van het nationale comité der
republikeinse partij, Leonard
Had, om een geval van corrup
tie in de regering te noemen.
Mitchell was van oordeel, dat de
rol van Eisenhower in het ge
schil omtrent de atoomenergie
„iets is, dat werkelijk een on
derzoek behoeft". Volgens hem
had de Dixon-Vates onderne
ming, waarbij Jones belangen
heeft, de opdracht gekregen,
hoewel twee andere maatschap
pijen voor bedragen die resp,
90 en 140 millioen dollar lager
waren, hadden ingeschreven.
De perschef van het Witte
Huis, Hagerty, weigerde Maan
dagavond commentaar op de
beschuldiging van Mitchell te
geven.
De oud-golf kampioen Bobby
Jones verklaarde Maandag
avond te Atlanta, dat de be
schuldiging van Mitchell „be
lachelijk en zonder grond is".
Het zou mij zeer verbazen als
de president had geweten dat
ik deel uitmaakte van de raad
van beheer van Dixon-Yates,
omdat we er nooit over hebben
gesproken", aldus Jones. Hij
verklaarde met klem nimmer
direct of indirect contact te
hebben opgenomen met iemand
van de regering in verband met
de offerte van de maatschappij.
Volgens een rapport van de
Amerikaanse gezondheidsdienst
zijn op het eiland Saint Lawren
ce, een Amerikaanse bezitting
in de Beringzee, op een afstand
van ongeveer 60 km van de Si
berische kust gelegen, de kada
vers gevonden van 200 walrus
sen, die kennelijk ten gevolge
van een zware ontploffing om
het leven zijn gekomen en wel
in het najaar van 1951.
In dit verband wordt er op ge
wezen, dat Amerikaanse waarne
mers 3 October 1951 een atoom
ontploffing in de Sowjet-Unie
hebben geregistreerd. Over de
plaats van de ontploffing wer
den echter geen bijzonderheden
bekend gemaakt.
Eskimo's hebben verklaard,
dat zij tegen het eind van Sep
tember 1951 het geluid van een
reeks zware ontploffingeji heb
ben gehoord, waarschijnlijk ko
mende uit de richting van Sibe
rië Er bestaat een mogelijkheid,
dat de walruskadavers op een
ijsberg aangespoeld zijn.
Het Russische spookschip
„Alfa" is Zondagavond in het
Kanaal gezien, nadat het vijf
dagen lang vermist is geweest.
Naar verluidt bevond het schip
zich Maandagavond ter hoogte
van Prawle-point bij Dartmouth
en koerste het naar het Westen,
blijkbaar naar de Atlantische
Oceaan. Vermoed wordt, dat de
„Alfa" een opleidingsschip is
met een bemanning van, 40 kop
pen.
Naar men meent te weten,
zou de „Alfa" naar een haven
aan de Zwarte-Zee moeten
gaan. Het schip heeft sinds 10
Augustus geen radioboodschap
meer gezonden en de Sowjet-
Unie had de scheepvaart ver
zocht naar het schip uit te zien.
Nader wordt gemeld, dat de
„Alfa" Maandagavond op de re
de van Plymouth voor anker is
gegaan. De kapitein heeft te
kennen gegeven, zijn voorraad
water en brandstof te willen
aanvullen.
(Van 'n A.N.P.-correspondent)
De „Danse Macabre" van de
„Spanker" is begonnen. Zelfs de
meeuwen, die hoog over de
Noorderpier zwalken, tonen er
geen aandacht meer voor en sta
ren in hun vlucht alleen afgun
stig naar de vele werp-henge-
laars, die een botje, een schar
retje of misschien zelfs een ma
kreel hopen te bemachtigen en
intussen, bij hoge uitzondering
dit jaar, in de milde zon bij de
glooiing zitten te „gedijen".
Wij banen ons per auto 'n weg
door de menigte, die de pier be
volkt en niet verder dan halver
wege komen mag. Moeizaam la
veren we op het critieke punt
door de prop van mensen heen
en hebben dan eindelijk een vrije
weg voor ons, smal en hobbelig.
Voorzichtig gaat het verder,
want overal groent het wier tus
sen en op de keien. Het is nog
vochtig van de laatste vloed. Nu
en dan glijden we daardoor meer
dan we rijden. We verliezen in
tussen de uitlaatpijp, maar heb
ben geen andere keus dan ver
der te gaan.
Zo bereiken wij het einde, waar
breed en machtig de lichttoren
staat, als middelpunt van een
rotsachtig lijkende rontonde.
Slechts enkele meters daar ach
ter ligt nu de „Spanker" als een
„lamme goedzak" op de keien.
Het achterschip is doorgezakt,
maar heeft tenslotte steun ge
vonden op de glooiing. Duidelijk
is te zien dat de kiel van het
middenschip, dikke stalen pla
ten, als een stuk bordcarton is
verfrommeld en opengereten. Het
voorschip hangt vrij in de lucht,
zolang er tenminste eb is.
Naast de lichttoren staat links
een kraanwagen van Van der
tak, rechts een vrachtauto. Ze
hebben niet veel tijd, want straks
zal de zee hier de pier weer gaan
overspoelen en weer onder water
zetten. Er werd juist een zwa
re laadboom van boord gehesen.
Langs een eindeloos lijkende,
onder onze voeten zwiepende
treden klimmen we naar boven
en bemerken, op het dek van het
wrak gekomen, dat we ons roer
recht moeten houden, want het
schip helt naar bakboord. Op het
dek is een man bezig een stuk
machinerie los te branden, want
het gaat er nu niet om alles zo
veel mogelijk onbeschadigd aan
wal te brengen, maar wel hoe 't
wrak zo snel mogelijk op te rui
men.
Wij klauteren het officiersver-
blijf binnen. Het is er een chaos
an jewelste. Laden zijn openge
rukt, men 'heeft ze dlooraocht om
de meest waardevolle persoonlij
ke bezittingen mee te kunnen
nemen. De rest van de inhoud
jigt over de vloer verspreid. Bo
ven ons hoofd het gehamer van
'n moker. Men is bezig de stuur
hut te slopen. Hele panelen stor
ten op dek neer. In zee drijft een
lange witte sliert van papieren,
die geen waarde hebben en over
boord zijn gegooid. De pijp van
het schip is reeds aan land ge
bracht.
Overal schijnen wij in de weg
te lopen en telkens wordit ge
waarschuwd, dat we het vege lijf
moeten redden, willen we niet
door een aan takels hangend ge
vaarte getroffen worden.
In de verblijven van de beman
ning, op het achterschip, wordt
al even hard gewerkt. Tien we
ken is er als termijn gesteld, dan
moet het laatste stuk schroot
zijn verdwenen. Tien weken. Als
het meeloopt met 'het weer en
de tijden van de ebval als de
eb in de nacht valt kan er moei
lijk gewerkt worden dan is
men misschien eerder klaar.
Veel zal er ook van afhangen
hoe dikwijls de omstandigheden
zullen, toelaten, dat er aan de
kant van de Waterweg een drij
vende bok een geschikte plaats
kan vinden. Met het oog op de
veiligheid voor de scheepvaart
kan die er niet 's nachts en ze
ker niet bij mist liggen. Vallen
er in die tien weken dagen, waar
op werken onmogelijk is, dan
zal die termijn overschreden
moeten worden en wijst de kalen
der het laatst van October of
misschien zelfs begin November
aan. November. De naam alleen
reeds doet Hoek van Holland
aan stormweer denken.
Wij willen aan boord nog ver
der neuzen, maar straks komt
de vloed weer op en over dit
eind van de pier spoelt gauw ge
noeg de zee met witte koppen.
We zwiepen dus weer de hoge
smalle ladder af, moeten intus
sen haastig bukken om een bij
het neerlaten slingerende was
bak te ontwijken era strompelen
dan over de gladde, bonkige ba
saltblokken terug naar onze
auto.
En onderwijl gaat de „Danse
Macabre" voort. Honderden
nieuwsgierigen zijn er getuigen
van. Hoek van Holland is er in
zoverre dankbaar voor, dat er
wat verteerd wordt en er in deze
zomer zodoende financieel iets
goed gemaakt wordt.
door
ARVI KIVIMAA.
18.)
(Nadruk verboden.)
Zó is het gegaan. En daar
staat nu zijn enige zoon en erf
genaam, die hem aanziet en
niet verwacht heeft. De muur,
tussen hen opgetrokken, moet
hij slechten met zijn oude, ver
moeide handen. Dit moet ge
schieden, omdat het onvermij
delijk is.
Het stond voor hem vast, vanaf
het ogenblik, waarop Jalmari
even zijn mond voorbij praatte.
Het was hem te veel, hij dacht
het te zullen besterven van vreug
de en ontroering.
Verrukt als een kind, vertelde
hij het direct aan zijn volk: Nes
tori is terug! Maar het volk zag
hem zwijgend, ontwijkend aan;
het was allang ingelicht, met op
zet liet men den boer onkundig.
Sparen wilde men hem, men had
natuurlijk met hem te doen en
vreesde, dat de tijding zijn dood
zou betekenen. De welhaast
kindse man had él te veel ge
leden God had hem wel zwaar
beproefd.
Toen de boot aan de kant lag,
zag Nestori niets dan zijn vader,
wiens hoofd in voortdurend be
vende beweging was, wiens ogen
verstard waren van bekommer
nis, op wiens gelaat gegrift
stond de smart van tien lange
jaren.
En plots zag Nestori in: ik heb
verkeerd gedaan ik had tóch
terug moeten gaan naar huis.
Het mocht waar zijn, dat vader
hem onteerd had in het bijzijn
van alle knechts en meiden, maar
dit was slechts de aanleiding, niet
de eigenlijke reden van zijn ver
trek. De oorzaak lag dieper: hij
voelde zich thuis als een vreem
de, hij had er nimmer liefde ont
moet, nimmer tederheid.
En nu kwam vader toch naar
hém toe; de oude, wiens dagen
geteld waren, en die nochtans
met vaste hand de boot hierheen
kon koersen.
Vaders blik openbaarde hem in
Zuster E. M. D. Schildt van het
gemeenteziekenhuis aan de Zuid-
wal te Den Haag heeft, zoals is
gemeld, een uitvinding gedaan
welke de patiënten, die in de
ijzeren long moeten liggen, zeer
ten goede zal komen.
Zuster Schildt, die al ongeveer
elf jaar werkt op de neurologi
sche afdeling van dit ziekenhuis,
trekt zich het lot van haar pa
tiënten zeer aan. Maandenlang
heeft zij erover gepiekerd hoe zij
het haar patiënten aangenamer
kon maken. Soms dacht ze het
gevonden te hebben, maar haar
idee bleek dan toch niet uitvoer
baar te zijn.
Tot op een nacht, toen ze wak
ker werd, de hele vinding duide
lijk in haar geest stond. „Mijn
onderbewustzijn heeft waarschijn
lijk doorgewerkt", zo zeide zij, tij.
dens een persconferentie in het
ziekenhuis, „de volgende ochtend
heb ik het aan mijn collega ver
teld en zij vond de vinding ook
goed genoeg om eens te probe
ren".
„Wij passen de vinding nu al
ongeveer anderhalf jaar toe en
de resultaten zijn bijzonder ver
heugend".
Zuster Schildt is zeer beschei
den. Haar enige wens was iets
goeds te doen voor haar patiën
ten. En dat is haar zeer wel ge
lukt. „Want", zo vertelde ze „wij
probeerden hoe de patiënten rea
geerden. Zo deden we een pa
tiënt eens in de ijzeren long zon
eter de verbetering. Wel, hij ver-
President Eisenhower heeft
Dinsdag Herbert Hoover jr. be
noemd tot onderminister vara
Buitenlandse Zaken, als opvol
ger van Walter Bedell Smith.
Hoover, een zoon van de oud-
president, zal zijn nieuwe post
aanvaarden, zodra de senaat zijn
benoeming heeft bekrachtigd.
President Eisenhower heeft de
senaat verzocht dit nog te doen
vóór het recès, dat mogelijk te
gen het einde van deze week be
gint.
De nieuwe onderminister, die
50 jaar is, trad het afgelopen
jaar op als speciale adviseur van
minister Dulles. Hij vertegen,
woordigde de V. S. bij de onder
handelingen, welke kort geleden
leidden tot de oplossing van het
Perzische-oliegeschil.
Naar verluidt is Bedell Smith
afgetreden om gezondheidsrede
nen en niet om politieke me
ningsverschillen.
Hoover schijnt zijra benoeming
voornaiftelijik te danken te heb
ben aan zijn rol bij de onderhan
delingen met Perzië. Kortelings
had hij echter de wens geuit om
als oliedeskundige en ingenieur
in het particuliere leven terug te
keren. In deze hoedanigheid
heeft hij indertijd de regeringen
van Venezuela, Chili, Peru, Bra
zilië en Perzië van advies ge
diend.
Door zijn benoeming komt de
naam Hoover weer op het eerste
plan. Oud-president Hoover, de
laatste republikeinse president
vóór Roosevelt, speelt nog steeds
een belangrijke rol in de republi-
keinse partij, speciaal in de rech
tervleugel. Zelfs senator McCar
thy zal zich wel twee maal be
denken, voordat hij het op een
'botsing met 't State Department
zal laten aankomen, dat gedeel
telijk door een Hoover wordt ge
leid.
De Senaatscommissie van Bui.
tenlandse Zaken keurde de be
noeming goed.
vloekte het oude systeem", zeide
zij vrolijk.
De patiënten in de ijzëren long
liggen tot aan hun kin in een
grote metalen kast. Deze kast
wordt door een motor enkele
ogenblikken bijna luchtledig ge
maakt. Daardoor wordt de lucht
in de longen gezogen. De kast
vult zich direct weer met lucht
en daardoor wordt dan de ver
bruikte lucht uit de longen ge
perst. Patiënten met ademha
lingsmoeilijkheden moeten in dit
apparaat liggen'"tot zij genezen
zijn. Dit kan kort zijn, soms en
kele dagen, maar ook lange tijd,
b.v. zes maanden duren. Onder
de kin van de patiënt ligt een
kraag van gummie, die de ijze
ren long van de buitenlucht af
sluit. Soms gaat de kraag wijken
en moet de opening met doeken
worden dicht gestopt. Het is na
tuurlijk zeer onaangenaam voor
de patiënt vlak onder de kin de
ze op en neer gaande kraag, soms
opgepropt met doeken, te moe
ten verdragen.
Zuster Schildt heeft, om het
eens eenvoudig te zeggen, deze
kraag gedecolleteerd. De verve
lende gummirand ligt nu niet
meer direct onder de kin, maar
veel lager, onder het kuiltje in de
hals. De patiënt ligt met zijn
hoofd veel vrijer, kan zo nu en
dan eens fris worden gewassen
en de kraag kan niet meer wij
ken, zodat er niet meer met
„stoplappen" gewerkt behoeft
te worden. „Als het nodig mocht
zijn, kan nu ook eenvoudiger
operatief worden ingegrepen", zo
vertelde zuster Schildt.
De technische dienst en de lin
nenkamer van het ziekenhuis
heeft zuster Schildt van het nodi
ge materiaal voor de uitvoering
van haar vinding voorzien.
Professor J. Droogleever For-
tuyn, directeur van de afdeling
neurologie van het stads-, provin
ciaal- en academisch ziekenhuis
te Groningen is reeds bij zuster
Schildt op bezoek geweest om de
vinding te bekijken.
Een dergelijke verbetering van
de ijzeren long is tot nu toe nog
nergens uitgedacht. In de binnen-
en buitenlandse vakliteratuur
heeft men ten minste er nog
nooit iets over gelezen en op de
laatste medische beurs hadden
de tentoongestelde ijzeren longen
nog het oude systeem.
In Valmasda, een dorp in de na
bijheid van Bilbao (Spanje) is een
transportabele arena voor stieren
gevechten ingestort. Hierbij kwa
men twee vrouwen en een kind
om het leven. Ongeveer 300 perso
nen werden gewond, van wie 30
ernstig. De promotor van het stie
rengevecht, wiens vrouw tot de
omgekomenen behoort, is teza
men met de bouwer van de arena
gearresteerd. Er waren ongeveer
800 toeschouwers. Het orageluk
gebeurde tijdens een stierenge
vecht.
DODELIJK ONGEVAL
TE VELSEN.
Dinsdagmiddag is de 54-jarige
gehuwde grondwerker T. K. uit
Haarlem, die werkzaam was op
het terrein van de tunnelbouw in
V eisen, getroffen door een val
lend ibrok klei van ongeveer 150
kilo. De man is in zorgwekkende
toestand ©naar het Roode Kruis-
ziekenhuis in Beverwijk overge
bracht en in de loop van de
avond overleden.
een ondeelbaar moment, dat hij
hem altijd had liefgehad. Nestori
had de weg naar hem niet ge
zocht, noch kunnen vinden. Zelfs
de tien jaren, welke hem tot
mens gevormd hadden, brachten
hem niet tot ootmoed: tot de eer
ste stap der verzoening kon hij
niet komen. Vader kon dit wél,
wijl hij meer geleden had.
Hij stond op, de oude man, stap
te uit de boot en drukte de toe
gestoken hand van zijn zoon.
„Nestori ja stellig -Nesto
ri... Ja, jongen het is verder
dan ze zeiden. Jalmari zei...-..."
En onder h^t praten door, hield
hij steeds de hand van zijn zoon
vast en met de linkerhand greep
hij langzaam Nestori's rechter
arm, als om zich te overtuigen,
dat hij werkelijk in levende lijve
vóór hem stond. Zijn handen sid
derden. De zekerheid zijner er
varing greep hem zó aan, dat hij
bijna niet spreken kon.
Nestori zag zijn lippen bewegen,
doch uit hetgeen hij zei, kon hij
niet wijs worden. Het pakte hem
aan het hart, dien bevende oude
man te zien, vóór tien jaar nog
een kerel als een boom, recht en
krachtig. Hij kreeg er een brok
van in de keel: zijn afwezigheid
had vaders leven verkort.
Onwillekeurig voelde de roeier,
de discretie der ontmoeting van
vader en zoon: daarnaar te kij
ken, was niet kies.
Daarom wendde hij zich wat ter
VRIJDAG 20 AUGUSTUS.
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws;
7.13 Gram.; 8.00 Nws; 8.18 Gram.;
8.45 Voor de huisvrouw; 9.00
Gym.; 9.10 Gram.; 9.35 Water
standen; 9.40 Voor de kleuters;
10.00 Causerie; 10.05 Morgenwij
ding; 10.20 Gram.; 10.50 Voordr.;
11.10 Pianorecital; 11.30 Gram.;
12.00 Amusementsmuziek; 12.30
Sport en prognose; 12.48 Gram.;
13.00 Nieuws; 13.15 Meded. en
gram.; 13.30 Lichte muz.; 14.00
Kookpraatje; 14.20 Blaaskwintet;
14.50 Voordracht; 15.10 Bariton;
15.30 Amusementsmuz.; 16.00 Or
gel en zang; 16.30 Voor de kinde
ren; 17.00 Gram.; 18.00 Nieuws;
18.15 Lichte muziek; 18.40 Meis
jeskoor; 19.00 Boekbespr.; 19.15
Muzikale causerie; 19.30 Op be
zoek bij anderen; 19.45 Berichten;
120.00 Nieuws; 20.05 Boekbespr.;
120.10 Bariton; 20.30 Causerie;
20.40 Idem; 21.00 Voor de jeugd;
21.35 Lichte muziek; 22.00 Bui-
tenl. overzicht; 22.15 Dansmuz.;
22.40 Causerie; 22.45 Avondwij
ding; 23.00 Nieuws; 23.15 Gram.
HILVERSUM II: 7.00 Nieuws;
7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Gram.;
7.33 Voor de jeugd; 7.45 Een
woord voor de dag; 8.00 Nieuws;
8.15 Gram.; 8.30 „Tot uw dienst";
8.35 Gram.; 9.00 Voor de zieken;
9.30 Voor de huisvrouw; 9.35
Gram.; 10.30 Morgendienst; 11.00
Gram.; 11.30 Idem; 12.00 Zang en
piano; 12.30 Land- en tuinbouw-
meded.; 12.33 Gram.; 13.00 Nws;
13.15 Promenade-orkest; 14.00
Gram.; 14.30 Kamerorkest; 15.15
Voordracht; 15.35 Viool en piano;
16.00 Tuinbouwpr.; 16.15 Gram.;
17.20 Idem; 17.40 Fluit en clave-
cimbel; 18.00 Orkestconc.; 18.20
zijde en sjorde met zijn verbruin
de knapenhanden de boot aan de
kant.
Nestori zag de halfwas tobben,
greep de ring op de steven en
tilde bijna de boot met één hand
uit het water, welke krachttoer
de jongen met bewondering ver
vulde.
Daarna begaven vader en zoon
zich naar de woning.
Nestori wist, dat Alvina aan de
bessenpluk was. Nu pas viel het
hem op en het ergerde hem
dat zij lange tijd verzuimd had
de middagkoffie te zetten. Nu
kon hij zijn vader niets te drinken
geven.
Maar dat vond de oude niets.
Hij bekeek eens de beide kamers
van het huis en zei toen, dat hij
eens het eiland wilde omwande
len en kijken wat Nestori er van
had gemaakt. Dat 't Nestori's
eigendom was, deed hem zicht
baar goed.
De jongen bleef op de trap van
het huis wachten, terwijl vader
en zoon op weg gingen. In het
ruisende bos gekomen, begreep
Nestori, waarom vader buiten
wilde zijn: in de kleine huiska
mer kon hij niet zo prettig, zo
vrij praten. De ontmoeting, het
eebste samenzijn overstelpte hem
te zeer; de vier wanden benauw
den hem thans.
(Wordt vervolgd.)
Voordracht; 18.35 Gram.; 18.50
Vragenbeantw.; 19.00 Nws; 19.10
Regeringsuitz.; 19.30 Gram.; 20.00
Radiokrant; 20.20 Vocaal trio;
20.45 Gram.; 21.00 Causerie; 21.20
Meisjeskoor; 21.45 Gram.; 22.45
Avondoverdenking; 23.00 Nieuws;
23.15 Tweede Assemblée van de
Wereldraad van Kerken te Evan-
ston; 23.25 Gram.
BRUSSEL: 11.45 Gram.; 12.30
Weerbericht; 12.34 Gram.; 13.00
Nieuws; 13.15 Gram.; 14.00 Ork.-
concert; 16.00 Idem; 17.00 Nws;
17.10 Lichte muziek; 18.00 Koor
zang; 18.10 Voordr.; 18.20 Koor
zang; 18.30 Voor de soldaten;
19.00 Nws; 19.40 Causerie; 19.45
Opera; 20.55 Causerie; 21.00 Ver
volg opera; 22.15 Cuserie; 22.30
Vervolg opera.
BRESKENS.
Huwelijks-aangiften: 8 Juli.
Cornelis D. de Jonge, 28 j. (won.
te Utrecht) en Maria C. Dusebout,
20 j. 24 Juli. Cornelis P. J. van
der Minnen, 22 j. (won. te Roo
sendaal) en Francina C. van den
Broecke, 18 j.
Huwelijksvoltr.; 1 Juli, Jan A.
Versprille, 23 j. en Dina M. Koe
ne, 22 j.
Geboren: 10 Juli. Jacobus, z.
van Jacob Jobse en Sara Won-
dergem. 16 Juli. Edwin Marinus
Wilhelmus, z. van Joannes D. M.
van de Plasse en Albina H. J.
Boerbooms. 27 Juli. Jacobus Pie-
ter, z. van Izaak Ph. J. Keijmel
en Magdalena' S. Brakman. 30
Juli. Johannes Abraham Pieter,
z. van Pieter J. Brouwer en He
lena M. W. van der Hooft.
Overleden: 4 Juli. Jan Johan
Duin, 35 j.
BRESKENS.
Ingekomen: L. Saai en echtge
note, Noodplan J 9, van IJzen-
dijke; A. B. de Krijger en echt
genote, Glacis 16, van Biervliet;
D. C. Mookhoek en echtgenote,
Noodplan E 21, van Groede; J.
G. van Wijck, Spuiplein 19, van
Breda; W. Boekhout en gezin,
Boulevard 56, van Nieuw en St.
Joosland; C. P. de Koster, Bou
levard 50, van Wemeldinge; F. P.
Koster, Scheepvaartstr. 20, van
Dordrecht; H. J. Schelstrate en
gezin, Noodplan D 21, van Oost
burg.
Vertrokken: P. GijzeisBonne
wei, Mercuriusstr. 37, naar Sluis;
D. M. VersprilleDe Koene,
Scheepvaarstr. 26, naar Groede;
J. A. Versprille, Oranjeplein,
naar Groede; L. Jansen en echt
genote, Noodplan E 21, naar Vlis-
singen; A. Sijnesael en gezin, 1ste
Zandstr. 25, naar Groede; J. C.
de GrooteWichers en dochter,
Spuiplein 17, naar Bergen op
Zoom; J. Kievit, 2de Zandstr. 19,
naar Stellendam; M. van Melle,
Vogelenzang 4, naar Zeist; R. J.
L. Gijsen, Dorpsstr. 21, naar Go-
rinchem.