Westen moet vriendsehap van Noord-Afrika behouden De verbetering van de ijzeren long Danse Macabre van de „Spanker" Wat brengt de Radio EILAND IN DE SCHOOT DER WINDEN LOOP DER BEVOLKING Nationalisten willen geen breuk met Frankrijk TffEEDE BLAD Donderdag 19 Augustus 1954 9e Jaargang Ne. 3230 Democratische beschuldiging tegen Eisenhower De plaats van de Sowjet- Russische atoomontploffing Russisch „spookschip'' weer gezien Hoover Jr. opvolger van Bedell Smith Ongeluk bij stierengevecht Burgerlijke Stand DE VRIJE ZEEUW Tunesië en Marokko zijn be trekkelijk kleine landen. Met minder inwoners dan Parijs (3,5 millioen) breidt Tunesië zich uit over een gebied, ongeveer zo groot als Nederland en België samen. Marokko is wat kleiner dan Frankrijk; het heeft 10,5 millioen inwoners en is dus dun bevolkt. Desondanks zijn deze landen van grote internationale betekenis. Zij ontlenen die aan hun strategische ligging, die hen in de tweede wereldoorlog tot het toneel van de landing der ge allieerden en de strijd tegen Rommel's pantserleger maakte. Dat de gehele Westelijke wereld er belang bij heeft, dat Frankrijk aan het verlangen naar onaf hankelijkheid van Tunesiërs en Marokkanen zover tegemoet korrit, dat op 't beslissende ogen blik op hun vriendschap kan worden gerekend, is duidelijk. Waarom zijn Tunesië en Ma rokko met hun huidig bestaan als protectoraten (beschermde gebieden) van Frankrijk onte vreden? De verdragen, die door Tunesië 73 en door Marokko 42 jaar geleden werden getekend, lieten aan beide landen in grote omvang hun souvereine karak ter. De bey in Tunis, de sultan in Rabat behielden hun troon; zij waren en zij zijn de hoogste in stantie in binnenlandse aangele genheden. Frankrijk nam de militaire verdediging en de bui tenlandse vertegenwoordigers op zich en verplichtte zich verder tot de zorg voor de culturele, technische en economische ont wikkeling der beide protectora ten. Niemand kan ontkennen, dat Frankrijk in Tunesië en Marokko grote dingen heeft gepresteerd. Voorbeeldige hygiënische maat regelen, de invoer van landbouw machines, de bouw van moderne steden en de aanleg van een dicht auto en spoorwegennet heb ben de beide naties sterke voor uitgang gebracht. Maar... het waren meestal niet de inheem sen, die daarvan profiteerden, doch de Franse kolonisten. Hoe wel zij slechts een klein deel van ae bevolking vormen 40.000 in Marokko, 180.000 in Tunesië bezitten zij niet alleen in scholen en ziekenhuizen hun privileges, maar vooral ook in de regering, de plaatselijke besturen en zelfs in de vakverenigingen. Aan de 'Tunesische arbeiders is het ver sboden actief deel te nemen aan het werk van vakverenigingen en in Marokko hebben allen Euro peanen het recht tot oprichting van vakbonden, waarvan de Ma rokkanen slechts in beperkt aan tal lid mogenzijn. DE OUDE VERDRAGEN. Tegen deze toestand richt zich de beweging der nationalisten. Zij willen zich niet van Frankrijk losscheuren; zij wensen met deze mogendheid, waarmede zij gene raties lang waren verbonden, op vriendschappelijke voet verder te leven. De Neo-Destour (letterlijk: nieuwe grondwet), de nationalis tische organisatie in Tunesië, verlangt zelfs voorlopig niets meer dan de naleving der ver dragen van 1881 en 1883, waarop het protectoraat berust. De bin nenlandse onafhankelijkheid werd bij deze verdragen gegaran deerd; van een mede-regeren door de Fransen was nergens sprake. Om deze situatie te bereiken, stelde de leider van de Neo- Destour, Habib Bpurguiba, reeds vier jaar geleden een programma van zeven punten op. Eén van deze punten voorzag in de vor ming van een homogene Tunesi sche regering. Het was zeker niet door een gewapende opstand dat hij zijn doel wenste te berei ken als advocaat, gevormd op Franse universiteiten, geloofde Bourguiba de situatie met juridi sche argumenten meester te kun nen worden. GEVANGEN! De toenmalige, kortzichtige Franse regering zette echter de enige man, die in staat kon wor den geacht, een eerlijk compro mis met Frankrijk te sluiten, ge vangen en er moest, voor een zinniger politiek, op Mendès- France worden gewacht, Het ingrijpen van Frankrijk's nieuwe, dynamische premier komt geen ogenblik te vroeg. De Franse ontoegeeflijkheid had reeds tot gevaarlijkste conse quenties geleid, In plaats van de gearresteerde leiders van de Neo-Destour waren lieden geko men, wier terroristische acties steeds weer nieuwe represailles van Franse zijde uitlokten. En hoewel Bourguiba zelfs in gevangenschap zijn landgenoten voorhield, dat het voor hen beter zou zijn in onmin met de vrije wereld dan in vriendschap met het communisme te leven, is het toch duidelijk, dat, zonder herzie ning der Franse politiek, de mas sa's van Noord-Afrika 'n vrucht bare bodem voor communistische propaganda moeten worden. BOEKHOUDER PLEEGDE FRAUDE. De rijkspolitie heeft de boek houder T. O. v-atni de aannemers firma K. van der L. te Smilde aangehouden. Hij wordt er van verdacht fraude te hebben ge pleegd over een lange periode. Het schijnt om aanzienlijke be dragen te gaan, er wordt zélfs gesproken over een totaal ver duisterd bedrag van meer dan ƒ20.000, doch het juiste bedrag is nog niet vast te stellen. De fraude werd ontdekt tijdens een accountantscontrole, die werd in gesteld wijl men onregelmatig heden vermoedde. BEJAARDE MAN GEDOOD. Dinsdag is op de Halsterseweg te Bergen op Zoom de 82-jarige V. T. toen hij per rijwiel onver wacht de weg overstak, komende uit een zijweg, door een autobus van de B.B.A. gegrepen en tegen de grond geslingerd. Hij over leed kort daarna ter plaatse aan de bekomen verwondingen. De voorzitter van het natio nale comité der Amerikaanse democratische partij, Stephen Mitchell, heeft Maandag ver klaard, dat een van president Eisenhowers „naaste vrienden" belangen heeft in een onderne ming, die door de president is aangewezen voor het bouwen van een atoomcentrale voor in dustriële doeleinden. Het bureau van Mitchell deel de later mee, dat de voorzitter gedoeld had op de oud-golf- kampioen Bobby Jones. Mitchell legde zijn verklaring af ivoor de Amerikaanse orde van advocaten, in antwoord op een uitdaging van de voorzitter van het nationale comité der republikeinse partij, Leonard Had, om een geval van corrup tie in de regering te noemen. Mitchell was van oordeel, dat de rol van Eisenhower in het ge schil omtrent de atoomenergie „iets is, dat werkelijk een on derzoek behoeft". Volgens hem had de Dixon-Vates onderne ming, waarbij Jones belangen heeft, de opdracht gekregen, hoewel twee andere maatschap pijen voor bedragen die resp, 90 en 140 millioen dollar lager waren, hadden ingeschreven. De perschef van het Witte Huis, Hagerty, weigerde Maan dagavond commentaar op de beschuldiging van Mitchell te geven. De oud-golf kampioen Bobby Jones verklaarde Maandag avond te Atlanta, dat de be schuldiging van Mitchell „be lachelijk en zonder grond is". Het zou mij zeer verbazen als de president had geweten dat ik deel uitmaakte van de raad van beheer van Dixon-Yates, omdat we er nooit over hebben gesproken", aldus Jones. Hij verklaarde met klem nimmer direct of indirect contact te hebben opgenomen met iemand van de regering in verband met de offerte van de maatschappij. Volgens een rapport van de Amerikaanse gezondheidsdienst zijn op het eiland Saint Lawren ce, een Amerikaanse bezitting in de Beringzee, op een afstand van ongeveer 60 km van de Si berische kust gelegen, de kada vers gevonden van 200 walrus sen, die kennelijk ten gevolge van een zware ontploffing om het leven zijn gekomen en wel in het najaar van 1951. In dit verband wordt er op ge wezen, dat Amerikaanse waarne mers 3 October 1951 een atoom ontploffing in de Sowjet-Unie hebben geregistreerd. Over de plaats van de ontploffing wer den echter geen bijzonderheden bekend gemaakt. Eskimo's hebben verklaard, dat zij tegen het eind van Sep tember 1951 het geluid van een reeks zware ontploffingeji heb ben gehoord, waarschijnlijk ko mende uit de richting van Sibe rië Er bestaat een mogelijkheid, dat de walruskadavers op een ijsberg aangespoeld zijn. Het Russische spookschip „Alfa" is Zondagavond in het Kanaal gezien, nadat het vijf dagen lang vermist is geweest. Naar verluidt bevond het schip zich Maandagavond ter hoogte van Prawle-point bij Dartmouth en koerste het naar het Westen, blijkbaar naar de Atlantische Oceaan. Vermoed wordt, dat de „Alfa" een opleidingsschip is met een bemanning van, 40 kop pen. Naar men meent te weten, zou de „Alfa" naar een haven aan de Zwarte-Zee moeten gaan. Het schip heeft sinds 10 Augustus geen radioboodschap meer gezonden en de Sowjet- Unie had de scheepvaart ver zocht naar het schip uit te zien. Nader wordt gemeld, dat de „Alfa" Maandagavond op de re de van Plymouth voor anker is gegaan. De kapitein heeft te kennen gegeven, zijn voorraad water en brandstof te willen aanvullen. (Van 'n A.N.P.-correspondent) De „Danse Macabre" van de „Spanker" is begonnen. Zelfs de meeuwen, die hoog over de Noorderpier zwalken, tonen er geen aandacht meer voor en sta ren in hun vlucht alleen afgun stig naar de vele werp-henge- laars, die een botje, een schar retje of misschien zelfs een ma kreel hopen te bemachtigen en intussen, bij hoge uitzondering dit jaar, in de milde zon bij de glooiing zitten te „gedijen". Wij banen ons per auto 'n weg door de menigte, die de pier be volkt en niet verder dan halver wege komen mag. Moeizaam la veren we op het critieke punt door de prop van mensen heen en hebben dan eindelijk een vrije weg voor ons, smal en hobbelig. Voorzichtig gaat het verder, want overal groent het wier tus sen en op de keien. Het is nog vochtig van de laatste vloed. Nu en dan glijden we daardoor meer dan we rijden. We verliezen in tussen de uitlaatpijp, maar heb ben geen andere keus dan ver der te gaan. Zo bereiken wij het einde, waar breed en machtig de lichttoren staat, als middelpunt van een rotsachtig lijkende rontonde. Slechts enkele meters daar ach ter ligt nu de „Spanker" als een „lamme goedzak" op de keien. Het achterschip is doorgezakt, maar heeft tenslotte steun ge vonden op de glooiing. Duidelijk is te zien dat de kiel van het middenschip, dikke stalen pla ten, als een stuk bordcarton is verfrommeld en opengereten. Het voorschip hangt vrij in de lucht, zolang er tenminste eb is. Naast de lichttoren staat links een kraanwagen van Van der tak, rechts een vrachtauto. Ze hebben niet veel tijd, want straks zal de zee hier de pier weer gaan overspoelen en weer onder water zetten. Er werd juist een zwa re laadboom van boord gehesen. Langs een eindeloos lijkende, onder onze voeten zwiepende treden klimmen we naar boven en bemerken, op het dek van het wrak gekomen, dat we ons roer recht moeten houden, want het schip helt naar bakboord. Op het dek is een man bezig een stuk machinerie los te branden, want het gaat er nu niet om alles zo veel mogelijk onbeschadigd aan wal te brengen, maar wel hoe 't wrak zo snel mogelijk op te rui men. Wij klauteren het officiersver- blijf binnen. Het is er een chaos an jewelste. Laden zijn openge rukt, men 'heeft ze dlooraocht om de meest waardevolle persoonlij ke bezittingen mee te kunnen nemen. De rest van de inhoud jigt over de vloer verspreid. Bo ven ons hoofd het gehamer van 'n moker. Men is bezig de stuur hut te slopen. Hele panelen stor ten op dek neer. In zee drijft een lange witte sliert van papieren, die geen waarde hebben en over boord zijn gegooid. De pijp van het schip is reeds aan land ge bracht. Overal schijnen wij in de weg te lopen en telkens wordit ge waarschuwd, dat we het vege lijf moeten redden, willen we niet door een aan takels hangend ge vaarte getroffen worden. In de verblijven van de beman ning, op het achterschip, wordt al even hard gewerkt. Tien we ken is er als termijn gesteld, dan moet het laatste stuk schroot zijn verdwenen. Tien weken. Als het meeloopt met 'het weer en de tijden van de ebval als de eb in de nacht valt kan er moei lijk gewerkt worden dan is men misschien eerder klaar. Veel zal er ook van afhangen hoe dikwijls de omstandigheden zullen, toelaten, dat er aan de kant van de Waterweg een drij vende bok een geschikte plaats kan vinden. Met het oog op de veiligheid voor de scheepvaart kan die er niet 's nachts en ze ker niet bij mist liggen. Vallen er in die tien weken dagen, waar op werken onmogelijk is, dan zal die termijn overschreden moeten worden en wijst de kalen der het laatst van October of misschien zelfs begin November aan. November. De naam alleen reeds doet Hoek van Holland aan stormweer denken. Wij willen aan boord nog ver der neuzen, maar straks komt de vloed weer op en over dit eind van de pier spoelt gauw ge noeg de zee met witte koppen. We zwiepen dus weer de hoge smalle ladder af, moeten intus sen haastig bukken om een bij het neerlaten slingerende was bak te ontwijken era strompelen dan over de gladde, bonkige ba saltblokken terug naar onze auto. En onderwijl gaat de „Danse Macabre" voort. Honderden nieuwsgierigen zijn er getuigen van. Hoek van Holland is er in zoverre dankbaar voor, dat er wat verteerd wordt en er in deze zomer zodoende financieel iets goed gemaakt wordt. door ARVI KIVIMAA. 18.) (Nadruk verboden.) Zó is het gegaan. En daar staat nu zijn enige zoon en erf genaam, die hem aanziet en niet verwacht heeft. De muur, tussen hen opgetrokken, moet hij slechten met zijn oude, ver moeide handen. Dit moet ge schieden, omdat het onvermij delijk is. Het stond voor hem vast, vanaf het ogenblik, waarop Jalmari even zijn mond voorbij praatte. Het was hem te veel, hij dacht het te zullen besterven van vreug de en ontroering. Verrukt als een kind, vertelde hij het direct aan zijn volk: Nes tori is terug! Maar het volk zag hem zwijgend, ontwijkend aan; het was allang ingelicht, met op zet liet men den boer onkundig. Sparen wilde men hem, men had natuurlijk met hem te doen en vreesde, dat de tijding zijn dood zou betekenen. De welhaast kindse man had él te veel ge leden God had hem wel zwaar beproefd. Toen de boot aan de kant lag, zag Nestori niets dan zijn vader, wiens hoofd in voortdurend be vende beweging was, wiens ogen verstard waren van bekommer nis, op wiens gelaat gegrift stond de smart van tien lange jaren. En plots zag Nestori in: ik heb verkeerd gedaan ik had tóch terug moeten gaan naar huis. Het mocht waar zijn, dat vader hem onteerd had in het bijzijn van alle knechts en meiden, maar dit was slechts de aanleiding, niet de eigenlijke reden van zijn ver trek. De oorzaak lag dieper: hij voelde zich thuis als een vreem de, hij had er nimmer liefde ont moet, nimmer tederheid. En nu kwam vader toch naar hém toe; de oude, wiens dagen geteld waren, en die nochtans met vaste hand de boot hierheen kon koersen. Vaders blik openbaarde hem in Zuster E. M. D. Schildt van het gemeenteziekenhuis aan de Zuid- wal te Den Haag heeft, zoals is gemeld, een uitvinding gedaan welke de patiënten, die in de ijzeren long moeten liggen, zeer ten goede zal komen. Zuster Schildt, die al ongeveer elf jaar werkt op de neurologi sche afdeling van dit ziekenhuis, trekt zich het lot van haar pa tiënten zeer aan. Maandenlang heeft zij erover gepiekerd hoe zij het haar patiënten aangenamer kon maken. Soms dacht ze het gevonden te hebben, maar haar idee bleek dan toch niet uitvoer baar te zijn. Tot op een nacht, toen ze wak ker werd, de hele vinding duide lijk in haar geest stond. „Mijn onderbewustzijn heeft waarschijn lijk doorgewerkt", zo zeide zij, tij. dens een persconferentie in het ziekenhuis, „de volgende ochtend heb ik het aan mijn collega ver teld en zij vond de vinding ook goed genoeg om eens te probe ren". „Wij passen de vinding nu al ongeveer anderhalf jaar toe en de resultaten zijn bijzonder ver heugend". Zuster Schildt is zeer beschei den. Haar enige wens was iets goeds te doen voor haar patiën ten. En dat is haar zeer wel ge lukt. „Want", zo vertelde ze „wij probeerden hoe de patiënten rea geerden. Zo deden we een pa tiënt eens in de ijzeren long zon eter de verbetering. Wel, hij ver- President Eisenhower heeft Dinsdag Herbert Hoover jr. be noemd tot onderminister vara Buitenlandse Zaken, als opvol ger van Walter Bedell Smith. Hoover, een zoon van de oud- president, zal zijn nieuwe post aanvaarden, zodra de senaat zijn benoeming heeft bekrachtigd. President Eisenhower heeft de senaat verzocht dit nog te doen vóór het recès, dat mogelijk te gen het einde van deze week be gint. De nieuwe onderminister, die 50 jaar is, trad het afgelopen jaar op als speciale adviseur van minister Dulles. Hij vertegen, woordigde de V. S. bij de onder handelingen, welke kort geleden leidden tot de oplossing van het Perzische-oliegeschil. Naar verluidt is Bedell Smith afgetreden om gezondheidsrede nen en niet om politieke me ningsverschillen. Hoover schijnt zijra benoeming voornaiftelijik te danken te heb ben aan zijn rol bij de onderhan delingen met Perzië. Kortelings had hij echter de wens geuit om als oliedeskundige en ingenieur in het particuliere leven terug te keren. In deze hoedanigheid heeft hij indertijd de regeringen van Venezuela, Chili, Peru, Bra zilië en Perzië van advies ge diend. Door zijn benoeming komt de naam Hoover weer op het eerste plan. Oud-president Hoover, de laatste republikeinse president vóór Roosevelt, speelt nog steeds een belangrijke rol in de republi- keinse partij, speciaal in de rech tervleugel. Zelfs senator McCar thy zal zich wel twee maal be denken, voordat hij het op een 'botsing met 't State Department zal laten aankomen, dat gedeel telijk door een Hoover wordt ge leid. De Senaatscommissie van Bui. tenlandse Zaken keurde de be noeming goed. vloekte het oude systeem", zeide zij vrolijk. De patiënten in de ijzëren long liggen tot aan hun kin in een grote metalen kast. Deze kast wordt door een motor enkele ogenblikken bijna luchtledig ge maakt. Daardoor wordt de lucht in de longen gezogen. De kast vult zich direct weer met lucht en daardoor wordt dan de ver bruikte lucht uit de longen ge perst. Patiënten met ademha lingsmoeilijkheden moeten in dit apparaat liggen'"tot zij genezen zijn. Dit kan kort zijn, soms en kele dagen, maar ook lange tijd, b.v. zes maanden duren. Onder de kin van de patiënt ligt een kraag van gummie, die de ijze ren long van de buitenlucht af sluit. Soms gaat de kraag wijken en moet de opening met doeken worden dicht gestopt. Het is na tuurlijk zeer onaangenaam voor de patiënt vlak onder de kin de ze op en neer gaande kraag, soms opgepropt met doeken, te moe ten verdragen. Zuster Schildt heeft, om het eens eenvoudig te zeggen, deze kraag gedecolleteerd. De verve lende gummirand ligt nu niet meer direct onder de kin, maar veel lager, onder het kuiltje in de hals. De patiënt ligt met zijn hoofd veel vrijer, kan zo nu en dan eens fris worden gewassen en de kraag kan niet meer wij ken, zodat er niet meer met „stoplappen" gewerkt behoeft te worden. „Als het nodig mocht zijn, kan nu ook eenvoudiger operatief worden ingegrepen", zo vertelde zuster Schildt. De technische dienst en de lin nenkamer van het ziekenhuis heeft zuster Schildt van het nodi ge materiaal voor de uitvoering van haar vinding voorzien. Professor J. Droogleever For- tuyn, directeur van de afdeling neurologie van het stads-, provin ciaal- en academisch ziekenhuis te Groningen is reeds bij zuster Schildt op bezoek geweest om de vinding te bekijken. Een dergelijke verbetering van de ijzeren long is tot nu toe nog nergens uitgedacht. In de binnen- en buitenlandse vakliteratuur heeft men ten minste er nog nooit iets over gelezen en op de laatste medische beurs hadden de tentoongestelde ijzeren longen nog het oude systeem. In Valmasda, een dorp in de na bijheid van Bilbao (Spanje) is een transportabele arena voor stieren gevechten ingestort. Hierbij kwa men twee vrouwen en een kind om het leven. Ongeveer 300 perso nen werden gewond, van wie 30 ernstig. De promotor van het stie rengevecht, wiens vrouw tot de omgekomenen behoort, is teza men met de bouwer van de arena gearresteerd. Er waren ongeveer 800 toeschouwers. Het orageluk gebeurde tijdens een stierenge vecht. DODELIJK ONGEVAL TE VELSEN. Dinsdagmiddag is de 54-jarige gehuwde grondwerker T. K. uit Haarlem, die werkzaam was op het terrein van de tunnelbouw in V eisen, getroffen door een val lend ibrok klei van ongeveer 150 kilo. De man is in zorgwekkende toestand ©naar het Roode Kruis- ziekenhuis in Beverwijk overge bracht en in de loop van de avond overleden. een ondeelbaar moment, dat hij hem altijd had liefgehad. Nestori had de weg naar hem niet ge zocht, noch kunnen vinden. Zelfs de tien jaren, welke hem tot mens gevormd hadden, brachten hem niet tot ootmoed: tot de eer ste stap der verzoening kon hij niet komen. Vader kon dit wél, wijl hij meer geleden had. Hij stond op, de oude man, stap te uit de boot en drukte de toe gestoken hand van zijn zoon. „Nestori ja stellig -Nesto ri... Ja, jongen het is verder dan ze zeiden. Jalmari zei...-..." En onder h^t praten door, hield hij steeds de hand van zijn zoon vast en met de linkerhand greep hij langzaam Nestori's rechter arm, als om zich te overtuigen, dat hij werkelijk in levende lijve vóór hem stond. Zijn handen sid derden. De zekerheid zijner er varing greep hem zó aan, dat hij bijna niet spreken kon. Nestori zag zijn lippen bewegen, doch uit hetgeen hij zei, kon hij niet wijs worden. Het pakte hem aan het hart, dien bevende oude man te zien, vóór tien jaar nog een kerel als een boom, recht en krachtig. Hij kreeg er een brok van in de keel: zijn afwezigheid had vaders leven verkort. Onwillekeurig voelde de roeier, de discretie der ontmoeting van vader en zoon: daarnaar te kij ken, was niet kies. Daarom wendde hij zich wat ter VRIJDAG 20 AUGUSTUS. HILVERSUM I: 7.00 Nieuws; 7.13 Gram.; 8.00 Nws; 8.18 Gram.; 8.45 Voor de huisvrouw; 9.00 Gym.; 9.10 Gram.; 9.35 Water standen; 9.40 Voor de kleuters; 10.00 Causerie; 10.05 Morgenwij ding; 10.20 Gram.; 10.50 Voordr.; 11.10 Pianorecital; 11.30 Gram.; 12.00 Amusementsmuziek; 12.30 Sport en prognose; 12.48 Gram.; 13.00 Nieuws; 13.15 Meded. en gram.; 13.30 Lichte muz.; 14.00 Kookpraatje; 14.20 Blaaskwintet; 14.50 Voordracht; 15.10 Bariton; 15.30 Amusementsmuz.; 16.00 Or gel en zang; 16.30 Voor de kinde ren; 17.00 Gram.; 18.00 Nieuws; 18.15 Lichte muziek; 18.40 Meis jeskoor; 19.00 Boekbespr.; 19.15 Muzikale causerie; 19.30 Op be zoek bij anderen; 19.45 Berichten; 120.00 Nieuws; 20.05 Boekbespr.; 120.10 Bariton; 20.30 Causerie; 20.40 Idem; 21.00 Voor de jeugd; 21.35 Lichte muziek; 22.00 Bui- tenl. overzicht; 22.15 Dansmuz.; 22.40 Causerie; 22.45 Avondwij ding; 23.00 Nieuws; 23.15 Gram. HILVERSUM II: 7.00 Nieuws; 7.10 Gram.; 7.15 Gym.; 7.30 Gram.; 7.33 Voor de jeugd; 7.45 Een woord voor de dag; 8.00 Nieuws; 8.15 Gram.; 8.30 „Tot uw dienst"; 8.35 Gram.; 9.00 Voor de zieken; 9.30 Voor de huisvrouw; 9.35 Gram.; 10.30 Morgendienst; 11.00 Gram.; 11.30 Idem; 12.00 Zang en piano; 12.30 Land- en tuinbouw- meded.; 12.33 Gram.; 13.00 Nws; 13.15 Promenade-orkest; 14.00 Gram.; 14.30 Kamerorkest; 15.15 Voordracht; 15.35 Viool en piano; 16.00 Tuinbouwpr.; 16.15 Gram.; 17.20 Idem; 17.40 Fluit en clave- cimbel; 18.00 Orkestconc.; 18.20 zijde en sjorde met zijn verbruin de knapenhanden de boot aan de kant. Nestori zag de halfwas tobben, greep de ring op de steven en tilde bijna de boot met één hand uit het water, welke krachttoer de jongen met bewondering ver vulde. Daarna begaven vader en zoon zich naar de woning. Nestori wist, dat Alvina aan de bessenpluk was. Nu pas viel het hem op en het ergerde hem dat zij lange tijd verzuimd had de middagkoffie te zetten. Nu kon hij zijn vader niets te drinken geven. Maar dat vond de oude niets. Hij bekeek eens de beide kamers van het huis en zei toen, dat hij eens het eiland wilde omwande len en kijken wat Nestori er van had gemaakt. Dat 't Nestori's eigendom was, deed hem zicht baar goed. De jongen bleef op de trap van het huis wachten, terwijl vader en zoon op weg gingen. In het ruisende bos gekomen, begreep Nestori, waarom vader buiten wilde zijn: in de kleine huiska mer kon hij niet zo prettig, zo vrij praten. De ontmoeting, het eebste samenzijn overstelpte hem te zeer; de vier wanden benauw den hem thans. (Wordt vervolgd.) Voordracht; 18.35 Gram.; 18.50 Vragenbeantw.; 19.00 Nws; 19.10 Regeringsuitz.; 19.30 Gram.; 20.00 Radiokrant; 20.20 Vocaal trio; 20.45 Gram.; 21.00 Causerie; 21.20 Meisjeskoor; 21.45 Gram.; 22.45 Avondoverdenking; 23.00 Nieuws; 23.15 Tweede Assemblée van de Wereldraad van Kerken te Evan- ston; 23.25 Gram. BRUSSEL: 11.45 Gram.; 12.30 Weerbericht; 12.34 Gram.; 13.00 Nieuws; 13.15 Gram.; 14.00 Ork.- concert; 16.00 Idem; 17.00 Nws; 17.10 Lichte muziek; 18.00 Koor zang; 18.10 Voordr.; 18.20 Koor zang; 18.30 Voor de soldaten; 19.00 Nws; 19.40 Causerie; 19.45 Opera; 20.55 Causerie; 21.00 Ver volg opera; 22.15 Cuserie; 22.30 Vervolg opera. BRESKENS. Huwelijks-aangiften: 8 Juli. Cornelis D. de Jonge, 28 j. (won. te Utrecht) en Maria C. Dusebout, 20 j. 24 Juli. Cornelis P. J. van der Minnen, 22 j. (won. te Roo sendaal) en Francina C. van den Broecke, 18 j. Huwelijksvoltr.; 1 Juli, Jan A. Versprille, 23 j. en Dina M. Koe ne, 22 j. Geboren: 10 Juli. Jacobus, z. van Jacob Jobse en Sara Won- dergem. 16 Juli. Edwin Marinus Wilhelmus, z. van Joannes D. M. van de Plasse en Albina H. J. Boerbooms. 27 Juli. Jacobus Pie- ter, z. van Izaak Ph. J. Keijmel en Magdalena' S. Brakman. 30 Juli. Johannes Abraham Pieter, z. van Pieter J. Brouwer en He lena M. W. van der Hooft. Overleden: 4 Juli. Jan Johan Duin, 35 j. BRESKENS. Ingekomen: L. Saai en echtge note, Noodplan J 9, van IJzen- dijke; A. B. de Krijger en echt genote, Glacis 16, van Biervliet; D. C. Mookhoek en echtgenote, Noodplan E 21, van Groede; J. G. van Wijck, Spuiplein 19, van Breda; W. Boekhout en gezin, Boulevard 56, van Nieuw en St. Joosland; C. P. de Koster, Bou levard 50, van Wemeldinge; F. P. Koster, Scheepvaartstr. 20, van Dordrecht; H. J. Schelstrate en gezin, Noodplan D 21, van Oost burg. Vertrokken: P. GijzeisBonne wei, Mercuriusstr. 37, naar Sluis; D. M. VersprilleDe Koene, Scheepvaarstr. 26, naar Groede; J. A. Versprille, Oranjeplein, naar Groede; L. Jansen en echt genote, Noodplan E 21, naar Vlis- singen; A. Sijnesael en gezin, 1ste Zandstr. 25, naar Groede; J. C. de GrooteWichers en dochter, Spuiplein 17, naar Bergen op Zoom; J. Kievit, 2de Zandstr. 19, naar Stellendam; M. van Melle, Vogelenzang 4, naar Zeist; R. J. L. Gijsen, Dorpsstr. 21, naar Go- rinchem.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1954 | | pagina 5