Interessant Belgisch-Nederlands initiatief Luchtmaarschalk en vliegende schotel De inrichting van een Nederland kernreactor in ill EILAND IN DE SCHOOT DER WINDEN Juiste observaties en verkeerde conclusies Taxichauffeur kreeg moeilijkheden met lastige passagier De gezinnen van het zwaar getroffen Ouwerkerk verrast HET REINAERT*TREKKERSPAD Bestrijding van de werkloosheid in België De regeling van het Brits Perzisch oliegeschil De beste bedden ooit gemaakt! Vreemde straalvliagtuigen boven Zwitserland Malaise aan de Belgische kust Wie ook het dierenépos „Van den Vos Reinaerde" „hevet vol- screven", Willem, die Madoc maakte, of een ander, hij zal wel nooit hebben kunnen vermoeden, dat dit werk zo lang en zo blij vend indruk zou maken, zoveel geschiedvorsers en letterkundi gen aan het werk zou zetten en zoveel „vossenjagers" met hun neus op het spoor van deze edele Vos Reinaerde zou plaat sen. Er bestaat over dit onder werp een zeer omvangrijke lite ratuur en er zijn allerlei geschil punten naar voren gekomen. Allereerst, het auteurschap is nog steeds een twistpunt. Prof. dr. J. van Mierlo was aanvanke lijk van mening, dat de Reinaert een volkomen oorspronkelijk werk der Dietsche kunst moest zijn, maar kwam op deze mening later terug. Een zekere Willem, die reeds een Madock had gedicht, zou de -enige auteur van het werk zijn en hierbij zou hij zijn uitgegaan van een Franse versie, een ge dicht van Perrot de St. Cloud. Maar niet alleen hierover bestaat er verschil van mening, ook over de ligging van de plaats, waar de schat begraven lag, Kriekepitte "bij Hulster-loe in de wildernis, is men het niet altijd eens. Temeer daar deze plaats gezocht moet worden in de nabijheid van de Belgisch-Nederlandse grens en men van weerszijden aan deze Kriekepitte ligt te trekken om deze op Belgisch of op Neder lands grondgebied geplaatst te zien. En zo zijn er meer niet-op- gehelderde punten. Maar enig houvast heeft men toch zeker aan de diverse plaatsnamen, die in het épos worden genoemd. Pastoor De Wilde uit Sommer- zake heeft zich vooral met de plaatsnamen uit de Reinaert be zig gehouden. En nu wil een co mité, dat bestaat uit leden van de Oudheidkundige Kring uit St. Niklaas-Waas en van de Kunst kring Van den Vos Reinaerde en de Oudheidkundige Kring „De Vier Ambachten" te Hulst trach ten te komen tot een trekkers pad. Een pad, dat lopen zal langs de diverse plaatsen, die in „Van den Vos Reinaerde" worden ge noemd en langs welke weg Rei naert „snuffelde aan alle stoe pen". voorbereidingen veel werk en tijd gaan vergen. Het is de be doeling het pad volgend jaar met Pinksteren te. kunnen openen. In Gent treedt naast de reeds ge noemde verenigingen als werk comité op de Reinaert-academie onder leiding van dr. J. Goosse- naerts. Vooraf worden te Hulst een tweetal lezingen gehouden, één door Anton van Wildenrode over het Reinaertépos en één door pastoor De Wilde over de plaatsnamen, die in de Reinaert voorkomen. Op Zaterdag vóór Pinksteren spreekt aan het Reinaert-monu- ment, hetwelk staat vlak naast de Gentse Poort te Hulst, prof. Hellinga uit Amsterdam. Hierna zal waarschijnlijk een ontvangst op het stadhuis plaats vinden. Het ligt verder in de bedoeling dat des avonds te Hulst een op voering zal worden gegeven van een Reinaert-openluchtspel door een amateursgezelschap uit Sint Amandsberg, en wel in de tuin van de paters Maristen, zo dit mogelijk zal blijken. Op de Tweede Pinksterdag De Belgische minister van Eco nomische Zaken, Rey, heeft plan nen ter bestrijding van de werk loosheid uitgewerkt, die voor en belangrijk deel reeds zijn goedgekeurd door het comité .voor economische coördinatie ui- het kabinet en na het zomerver- iof bij het parlement zullen wor den ingediend!. Het programma van de minis ter omvat drie punten: 1. Het opmaken van een in ventaris van de beschikbare in dustrieterreinen in alle gemeen ten. 2. Premieverlening voor de oprichting van fabrieken. 3. Credietverlening voor de aankoop van industriële uitrus ting. Bij de gesprekken, die het de partement van minister Rey met industriëlen heeft gehad, is ge nieken dat er verschillende plan- nen voor de oprichting van fa- brieken bestaan, en dat een be perkte hulp van de regering reeds voldoende zou zijn om nieuwe bedrijven te doen ont slaan in streken waar werkloos iieid heerst. Het Vlaams economisch ver hond heeft de regering aanbevo len spoedig een aantal maatre gelen te treffen tot verruiming van de werkgelegenheid m Vlaanderen, waar de werkloos beid het grootst is. Deze maat regelen hebben ondermeer be trekking op grotere belasting faciliteiten bij de oprichting van nieuwe bedrijven en bij de uit breiding van bestaande, en op de tewerkstelling bij openbare wer Het aantal volledig werklozen schommelt de laatste tijd om de 180.000, van wie ongeveer twee derden mannen zijn. HET TREKKERSPAD Van Hulst uit gezien loopt het pad via Nieuw-Namen en Kiel drecht naar Belgisch Klinge. Hier, in de omgeving van „Ko ningshof", moet de Kriekepitte worden gezocht, waar Reinaert de schat had verborgen, die hi; aan zijn vader ontstolen had en welke door Reinaert's vader was voorbestemd om de Koning van zijn troon te verdrijven en te ver vangen door Bruun de beer. Van hieruit gaat het dan via Belsele naar Oudenbosch bij Lokeren waar het klooster der zwarte nonnen stond. En tenslotte naar Destelbergen (Beirvelde) naar de plaats waar het kasteel Mal- pertuus was. En zo zal dan, bijna achthonderd jaar nadat de Rei naert werd geschreven langs dit pad het lied gaan klinken van vrolijke jonge trekkers. En zi; zullen door dit pad weer terug gebracht worden tot dit schone verhaal en de figuren die het be volken, tot Isengrijn, den wolf het hondje Courtoys dat Frans praat, Cuwaert, de haas, Grim bert de das, Belijn de ram en Bruun de beer, die zo veel van honing houdt. PROGRAMMA Het spreekt vanzelf, dat al de gaat men dan het Reinaert-pad verkennen. Hierbij zal een ont vangst plaats vinden op het stadhuis en in de tentoonstel lingszaal te St. Niklaas, benevens op het stadhuis te Lokeren, ter wijl er in Destelbergen een lezing zal worden gehouden door Ka- miel Huysmans, waarna dezelfde openlucht-opvoering daar zal worden gegeven als op Pinkster- Zaterdag te Hulst. Naar ver luidt zouden tot deze plechtighe den o.a. worden uitgenodigd of ficiële persoonlijkheden, de di verse besturen vertegenwoordi gend, leden van de Maatschappij van Nederlandse letterkunde, van de Nederlandse Philologen ver eniging, van de Academie voor Taal- en Letterkunde en last but not least natuurlijk alle nog levende „vossenjagers". Zo zullen in en op dit Reinaert- pad letterkunde en sport elkaar ontmoeten, een combinatie, die op het eerste gezicht misschien wat gek lijkt. Maar daar waar Reinaert om de hoek komt glu ren, daar is allés mogelijk. Wel licht brengt het pad de jeugdige trekkers belangstelling voor de letterkunde bij. En laten de let terkundigen niet vergeten, dat reeds menig dichter al wandelen de werd geïnspireerd. Misschien horen wij nog wel eens ooit van „Een voetreis naar Hulst". Met vrij grote regelmaat ko men de verhalen over vliegende schotels steeds weer in de we reldpers voor en nog steeds is er geen oplossing gevonden voor het raadsel waarvoor men zich nu reeds jaren ziet geplaatst. Wat zijn de helder of flauw lichtende ronde of sigaarvormige voorwerpen, die men in bijna al le delen van de wereld zo nu en dan in de lucht waarneemt? Dit is de grote vraag, die ons allen bezighoudt. Er zijn duizenden waarnemin gen verricht. In sommige geval len hebben deskundigen deze waarnemingen kunnen herleiden tot normale verschijnselen, zoals hallucinaties, lichteffecten, me teoren of weerballons. Toch blijft er nog een groot aantal waarnemingen over, waarvoor men geen verklaring kan vinden en het zijn deze meldingen, die de wereld voor het grote raadsel plaatsen. Boeken zijn er over geschre ven, waarin de schrijvers boude beweringen doen en vertellen van schotels, die geland waren en die zij van zeer nabij hebben gezien. Zelfs is er een schrijver, die mededeelt, dat hij met een der inzittenden van zo'n vliegen de schotel contact heeft gehad, zelfs een foto van hem heeft genomen, die hem door de man in kwestie werd ontnomen, doch later werd geretourneerd, waar bij echter bleek, dat het negatief was veranderd. GEZAGHEBBENDE STEM Verschenen is de door de mi nisters van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, Economische Zaken a.i. en Financiën onder tekende memorie van antwoord op het voorlopig verslag der commissie van rapporteurs uit de Eerste Kamer over het ont werp van wet tot financiering van de bouw en inrichting van een .kernreactor in Nederland. Hieraan is het volgende ont leend: Het geeft de ministers grote voldoening, dat het plan om te komen tot de bouw van een kernreactor, welke Nederland in staat zal stellen deel te nemen aan het onderzoek naar de mo gelijkheid van toepassing van de atoomenergie voor civiele doeleinden, ook bij de Eerste Kamer der Staten-Generaal vrij wel algemeen instemming heeft gelvonden. Van Britse zijde te Teheran ■wordt vernomen, dat de betaling van de schadevergoeding door Perzië aan de Anglo Iranian Oil Company eerst zal beginnen jaar, nadat de voorgestelde nieu we olie-overeenkomst zal zijn getekend. Van de zijde der Britse ambas sade te Teheran werd de verkla ring van de Perzische minister van Financiën, dat overeenstem ming over de schadevergoeding werd bereikt, wat de voornaam ste punten betreft bevestigd. De Perzische minister had verklaard, dat het bedrag der schadevergoe ding minder dan 30 millioen pond sterling zou bedragen. Volgens Britse kringen zal aan Perzië uitstel voor het betalen der schadevergoeding worden toegestaan voor de eerste 2 jaar van de overeenkomst. De scha devergoeding voor de olieraffi naderij te Abadan zal door de overige 7 maatschappijen van het internationale olieconsortium worden betaald, doch het bedrag zal vermoedelijk niet bekend ge maakt worden. Van Britse zijde heeft men ziaar verluidt de eis laten vallen inzake schadevergoeding voor verlies uit hoofde van toekom stige winsten onder de concessie overeenkomst van 1933, welke in 1993 zou aflopen. De 46-jarige Amsterdamse taxi chauffeur P. C. van B. heeft Zon dag een onaangename dag gehad, voortvloeiende uit een „vrachtje dat hij Zaterdagavond laat had vervoerd. De passagier in kwestie, de zj- jarige glazenwasser L. C. van der V. uit de Valckeniersstraat te Amsterdam, is thans door de re cherche van het bureau J. D. Meijerplein in bewaring gesteld en wel, omdat hij ervan beschul digd wordt de taxichauffeur met geweld te hebben gedwongen 10 gulden af te geven. Het begon Zaterdagavond met een fikse borrel. Toen de glazen wasser er zoveel had gedronken, dat hij zich te voet moeilijk meer kon voortbewegen, zeeg hij neer in de taxi, werd misselijk en hoorde toen de verontwaardigde taxichauffeur een bedrag van 12,50 eisen, zijnde ritprijs plus nog te maken kosten voor het reinigen van het interieur. Na enige ruzie betaalde de gla zenwasser 10 met de belofte, dat de resterende rijksdaalder later zou worden voldaan. In de loop van Zondag slaagde de chauffeur erin het adres van de schoonmoeder van zijn passa gier te vinden. Naar hem later bleek, was de verhouding tussen zijn „vrachtje" en diens schoon moeder zo mogelijk nog slechter, dan die tussen de man en hem zelf. Wat zich daarna afspeelde is niet geheel duidelijk. Vermoede lijk liet de schoonmoeder haar schoonzoon blijken, dat zij van het voorval had gehoord. De gla zenwasser wond zich over de „in discretie" van de chauffeur he vig op, zocht terstond diverse standplaatsen af en slaagde er in de chauffeur te vinden. Ga maar met me mee naar huis, dan krijg je de rest van het geld", had hij gezegd. De chauffeur liet zich dit geen tweemaal zeggen en samen reden ze naar de woning van de glazen wasser in de Valckeniersstraat. Bovengekomen wachtte de onverwachte te- chauffeur een leurstelling. „Je dacht, dat je je geld kreeg, maar ik wil van jou mijn 10,— terug hebben", zei de glazenwas ser. Volgens een later afgelegde ver klaring van de chauffeur zou de glazenwasser zijn verzoek morele kracht hebben bijgezet door al vast een stoel op te tillen. De verdaohte zelf ontkent dit echter beroept zich op zijn rancu neuze gevoelens tegenover de chauffeur. „Als hij niet naar mijn schoonmoeder was gegaan, dan zou ik hem het geld wel hebben betaald", zei hij. Intussen werd de chauffeur bang, gaf ijlings de tien gulden terug en haastte zich daarna heel huids naar het politiebureau waar hij assistentie inriep. Met een agent aan zijn zijde keerde hij terug naar de glazen wasser. Toen daarop deze agent ook al onaangenaam werd ont vangen en de man met een ijze ren hamer zag zwaaien, werd de glazenwasser meegenomen naar het bureau en in bewaring ge steld. Met de vele leden zijn de mi nisters van oordeel, dat de be heersvorm van het reactorcen trum slechts langs lijnen van geleidelijkheid zal kunnen tot stand komen en groeien. Zij zijn niettemin van mening, dat het centrum een eigen juridische sta tus moet krijgen. Terecht wijzen vele leden er op, dat op den duur aanzienlijker bedragen aan overheidsgelden met het thans aangevatte werk gemoeid zullen zijn. De minis ters delen de mening, dat de financiële deelneming van de industrie met name van de electriciteitsproducenten aan deze verdere ontwikkeling nader bezien moet worden. Evenzeer is het mogelijk, dat een suprana tionale regeling van deze mate rie onmisbaar zal blijken al is het naar het oordeel van de ondergetekenden niet nood zakelijk om deze vraag te ver binden aan de beoordeling van dit wetenschappelijk onder nemen. Vele leden, die met de minis ters onder de doeleinden van het onderwerpelijke plan grote bete kenis toekennen aan de vorming van Nederlandse deskundigen op het gebied der kernenergie heb ben zich met enige ongerustheid afgevraagd of ons land ter ver wezenlijking van dat plan de be schikking zal hebben over vol doende deskundige krachten. Het aantal beschikbare krach ten is zeker niet overvloedig, maar dit kan slechts een aanspo ring zijn om-de opleidingscapa citeit waar mogelijk te vergro ten. Het project zelf werkt hier toe in de eerste plaats mede. Ook een tweede technische hogeschool zal op den duur on getwijfeld een bijdrage kunnen leveren, maar het zou wel erg somber zijn; wanneer het wel slagen van het plan van deze bij drage afhankelijk zou zijn. De exploitatiekosten van het reactorcentrum, na voltooiing van de bouw over ongeveer drie jaar, kunnen op dit tijdstip slechts bij 'benadering worden bepaald. Volgens een zeer glo bale raming zouden deze kosten waarin de indirecte bijdragen van de universiteiten en de uit gaven van de F.O.M. niet zijn begrepen ƒ1.000.000 per jaar bedragen. Over de verdeling van deze kosten tussen overheid en be drijfsleven staat nog niets vast Beide realiseren zich wel, dat te zijner tijd ook in deze kosten een redelijke bijdrage van hen wordt verwacht. Voor haar huidige exploitatiekosten ontvangt de F.O.M. reeds thans een bijdrage van de N.V. K.E.M.A. en van het belanghebbende bedrijfsleven Deze bijdragen zijn bestemd voor onderzoeken, welke samenhangen met de vrijmaking en ontzetting van kernenergie, onderzoeken, welke dus gezien moeten worden als een voorbereiding van het eigenlijke reactorwerk. Te zijner tijd zal nader moeten worden overlegd of de contracten, welke op het verlenen van deze jaar lijkse bijdragen betrekking heo ben, kunnen worden geconti nueerd, dan wel de regeling van de rechten en plichten der deel nemende bedrijven en de speciale rechten van het rijk beter op an dere wijze kan plaats hebben. De minister? realiseren zich, dat rentabiliteit van de grote te investeren kapitalen, zeker in de eerstkomende jaren, niet mag worden verwacht. Qverheid en bedrijfsleven mogen zich noch tans ook naar hun mening bij de ontwikkeling van de kernphy sica niet afzijdig houden, wegens de verstrekkende gevolgen, welke de atoomenergie in de toekomst voor ons op economisch gebied kan medebrengen. Bovendien is het onderwerpelijke project bij zonder geëigend om de weten schappelijke onderzoekers, die op dit gebied in Nederland ge vormd zijn aan ons land te bin den en weer in de gelegenheid te stellen, jongeren op te leiden. In veel gevallen kan men zich niet aan de indruk onttrekken dat een en ander werd opgebla zen en dat men aan de waarheid van de mededelingen dient te twijfelen. Aan de andere kant staat hiertegenover, dat zij, die het bestaan van de vreemde voorwerpen in de lucht geheel ontkennen, ook met een korrel tje zout moeten worden geno men, daar hun bewijzen even zwak zijn als die van de andere partij. De strijd is fel en men spaart elkaar niet. Er blijft altijd nog een respecta bel aantal waarnemingen -over, waarvoor geen van beide partij en een behoorlijke verklaring kan vinden en deze zijn het, die de mens aan het denken zetten. Een van Engelands meest voor aanstaande militaire deskundi gen, luchtmaarschalk lord Dow eling, heeft zich kortelings open lijk geschaard aan de zijde van hen, die menen, dat de vliegende schotels geen verbeelding zijn. Inderdaad is lord Dowding een man, wiens mening gewicht in de schaal kan leggen. Hij bouwt zijn opvatting op de niet tot kl zijn opvatting op de niet tot klaarheid gebrachte waarnemin gen. Volgens de luchtmaarschalk zijn deze waarnemingen alle ge controleerd door de geheime in lichtingendienst van de Ameri kaanse luchtmacht en deze staat borg voor de juistheid van het bewijsmateriaal. kritici uit het tegengestelde te bewijzen. Woordelijk verklaarde lord Dowding: ,,Ik ben er van over tuigd, dat deze voorwerpen be staan en dat zij niet door een na tie op aarde worden vervaardigd. Ik zie daarom geen andere moge lijkheid dan aan te nemen, dat de schotels van de een of andere buitenaardse bron afkomstig zijn". Het is begrijpelijk, dat de lucht maarschalk, zoekende naar een verklaring voor de vreemde waarnemingen, tot deze conclu sie kwam. Hij zag geen andere mogelijkheid, maar hij gaat in zijn conclusie iets te ver. Inderdaad moeten wij, gezien de door de Amerikaanse inlich tingendienst als volkomen juist gewaarmerkte observaties, aan nemen, dat er zich zo nu en dan vreemde, ondefinieerbare voor werpen in de lucht bevinden, die zelfs op radarschermen worden waargenomen, zodat zinsbegoo cheling of dergelijke uitgesloten moet worden geacht. Het zijn dus tastbare voorwerpen, die zich volgens de gegevens met zeldzaam grote snelheden voort bewegen, waarbij tevens scherpe wendingen worden gemaakt. „VLIEGENDE BESTAAN. SCHOTELS" VAN EEN ANDERE WERELD? Doch om nu maar dadelijk aan te nemen, dat deze voorwerpen door levende wezens vervaardigd en bemand worden en afkomstig zijn van andere planeten, gaat iets te ver. Daarvan is nog geen enkel bewijs aanwezig. Men neemt dit slechts aan, aangezien er geen andere verklaring voor bedacht kan worden. De mening van de luchtmaar schalk, die ongetwijfeld over goede informaties beschikt, helpt ons wat dat betreft, niet veel verder, want ook hij kan niet be wijzen, dat deze vreemde voor werpen inderdaad ruimtetoestel- len zijn van een andere planeet, hoe waarschijnlijk dit overigens moge zijn. De strijd blijft in weerwil van de verklaring van lord Dowding in de „Sunday Dis patch" onbeslist en ieder kan er het zijne van dertfcen. Slechts wanneer de feiten ge toond kunnen worden in de vorm ,van een tastbaar (voorwerp en de ev. daarbij behorende beman- a«es omlijst met getuigen, mng, kan men de „vliegende schotels De lord neemt nu aan, dat dit nader gaan ontleden en eens een inderdaad vliegende schotels zijn onderzoek instellen naar mecha- volgens de voorstelling, die men nisme, materiaal, dode of leven- zich er van maakt en hij daagt de wenzens en hun herkomst. De bewoners van Ouwerkerk in de laatste droog gevallen pol der, de Vier Bannen, op Schou- wen-Duiveland, welk eiland on danks de zon van Vrijdag er nog zeer troosteloos en geruïneerd uitziet hebben Vrijdagmiddag weer even kunnen glimlachen en ook dit konden wij constate ren, van aandoening een traan wegpinken. Zij kregen n.l. van de zeemansvrouwen van de Kon. Rotterdamsche Lloyd 453 hand- werkproducten van de meest uit eenlopende aard aangeboden, verpakt in 200 pakjes omdat Ouwerkerk, met inbegrip van hen die nog geëvacueerd zijn, BINNENVERING BED warm onbeperkte garantie geruisloos °'DÏVt,u HAZE! BEDDEN- EN MATRASSEN FABRIEKEN moderne SCHUIMRUBBER BED mensen ERGEN TELEFOON N. 1 In Bern Is Vrijdag officieel be kend gemaakt, dat Vrijdagoch tend twee vreemde „Sabre - straaljagers het Zwitserse lucht- xuim hebben geschonden. De toestellen kwamen laagvlie- crend bij Baziel o|ver de grens en keerden later in Westelijke rich ting terug, toen zij bij Luzern door een Zwitserse straaljager werden ingehaald. door ARVI KIVIMAA. 4.) (Nadruk verboden.) De abnormaal slechte zomer heeft uiteraard nadelige gevol gen voor het vreemdelingenver keer in de Belgische badplaatsen. Vele bezoekers breken hun va- cantie vroegtijdig af. De maand Juli wordt twintig procent ongunstiger geacht dan de Julimaand van 1953, die als de slechtste sedert de oorlog werd beschouwd. In het Zoute hebben wind en regen het strand beschadigd en doen inkrimpen. Bulldozers ho pen nu het zand tegen de boule vard op om het strand enkele meters te verhogen. „Heb je gisteravond de harmo nica gehoord? Dat was ik. Ik had een sauna-bad genomen. Zo alle dagen op het kerkhof in de grond te wroeten, dat maakt een mens chagrijnig. Daar moet eens wat vrolijks bij en daarom heb ik me zo'n trekorgel cadeau gedaan." „En je speelt lang niet kwaad,' zegt Nestori. Al pratend zijn ze bij de deur gekomen. Het paard doet zich te goed aan het frisse gras op de waterkant. Jalmari heeft de leidsels om een paal van de hooi mijt geslagen. Van de landweg hoort men voortdurend geratel van wagenwielen: de eerste kerk gangers komen van de neven dorpen, al heeft de morgenklok nog niet geluid. Zondagmorgen... Vandaag is het niet zo stil op de weg als gister avond. Daar gaat men nu te paard of te voet; de weg is vol volk. ,-jc Nestori was eerst van plan ge weest het laatste deel van de weg te lopen, maar als hij dat nu zou doen, zou hij overgeleverd zijn aan ieders nieuwsgierige blikken Het zou hem zijn zielsrust kos ten. „Jallu," zegt hij, „als jij vracht jes rijdt, kun je ook wel reizigers vervoeren. Ik huur een plaatsje op je wagen". „Reizigers vervoeren?" vraagt Jalmari met opperste verbazing. „Ja zeker; Ik heb nog een stuk voor de boeg. Ik zal je goed be talen, hetzelfde tarief als ieder ander." Hij merkt, dat het Jalmari moei te kost zijp verzoek ernstig te nemen. Heel goed te begrijpen. Het is bloot toeval, dat ze elkaar hier aantreffen. Jalmari weet niets van hem af, ja vermoede^ lijk heeft hij hem al lang dood gewaand, gestorven in den vreemde. En nu heeft hij zijn oude kennis de nacht zien door brengen in een schuur van Har- m 8.3.13. Nestori heeft geleerd gedach ten te lezen. Hij heeft allerlei slag van mensen ontmoet en was genoodzaakt op zijn qui vive te zijn. Ze hebben samen op de zelfde school gegaan, naast el kander op dezelfde bank gezeten. Maar dat is al lang geleden, ge meenschappelijke herinneringen hebben ze nagenoeg niet. Eigen lijk is Jalmari wat nuiverig voor 1 den ander, al wil hij du niet I laten merken. Hij zit er over in, wat de mensen hem naderhand wel zullen zeggen en vragen. Maar dat kan Nestori niets schelen Naar de postwagen wil hij niet. Zich als voetganger op oe Zondagse landweg vertonen wenst hij evenmin. Daarom her haalt hij zijn vraag en belooft hij nogmaals royaal te betalen En werkelijk gaat Jalmari er op in. Hij maakt zijn paard los en gaat zijn wagen halen. In minder dan geen tijd is hij met een licht wiegende cabriolet terug. Nog even laat hij zijn dorstig paard drinken. Nestori neemt zijn rugzak op beklimt het wagentje en dan naast elkaar rijden ze heen. Ze komen kerkgangers tegen Jalmari manoeuvreert er handig doorheen, groetend zijn vele ken nissen, maar Nestori kijkt recht voor zich uit ,de ransel tussen zijn benen klemmend, de pet met grote klep diep irt de ogen. Zn passeren het moeras. Uit dt galmgaten van de toren klinkt liet kleppen der klokken, eerbie dig en sonoor. Het moeras ligt daar somber bruin, droefgeestig Nog weet Jalmari niet, waar heen hij rijden moet, maar hi. houdt het er voor, dat zij 'n paar kilometer verder linksaf moeten de weg naar Telkkavaara. Het zwijgen van Nestori klemt; Jalmari verbreekt stilte. Hij begint te praten, zo gewoon mogelijk, op natuurlijke toon. Hij vertelt, dat zijn vrouw enkele jaren geleden gestorven be de is. Een heel jaar was ze sukke lend geweest, aan de longen had ze het. Ze wou van geen hulp, geen dokter weten. Langzaam teerde ze weg: hartje zomer, bij het prachtigste weer is ze voor goed ingeslapen. Ja, een brave ziel was ze altijd en voor ieder een stond ze klaar om te helpen. En wérken, dat ze deed! Zolang ze nog maar even kon. Twee kinderen bleven zonder moeder. Jalmari's jongere zuster doet nu de huishouding, verzorgt de kin deren een goed mens is ze, maar een eigen moeder is toch maar alles. s Zomers spelen de kinderen dikwijls op het kerkhof als Jal mari daar doende is. Ze verma ken zich daar in het losse zand, dat vader opgraaft met zijn spa de en dan moet Jalmari goed uit kijken, dat hij zijn eigen kinde ren niet begraaft! Ja. Op een keer groef hij een schedel te voorschijn, zijn spade stuitte er op. Vlug probeerde hij de vondst voor zijn kinderen te verbergen maar de oudste, de zoon, had het bemerkt en vroeg het om er mee te spelen. Het was een gave sche del, wit geworden in het zand. De jongen vond hem helemaal niet griezelig, of zo. Hij vroeg: om hem mee te nemen naar huis. Maar vader ging daar niet op in. De schedel was van een mens, die daar eens in gezegen de aarde was neergelegd, zijn laatste aardse woning, waar hij rusten moest. En dat vatte de jongen wel, hij bleef er in zijn eentje over peinzen. Nu komt hij niet zo druk meer op het kerk hof. (Wordt vervolgd.) 200 gezinnen telt. De bedoeling is geweest iets ertoe bij te dragen, dat het er in de huisjes weer een beetje gezel lig uit kan zien. De dames van het initiatiefcomité zullen met haar allen nog een klein gobelin wandtapijt maken, waarop het dichten van de dijken is gesym boliseerd. Een ontwerp daarvan werd reeds overhandigd. Dit wandtapijt zal een plaatsje moe ten krijgen in het gemeentehuis, zodra Ouwerkerk er althans een rijk is. Voor de bouw ervan zijn reeds plannen, maar eer het ge meentehuis er staat, dat zal nog wel even duren, zei burgemees ter Romeijn. Namens genoemd damescomité sprak mevr. A. W. Roosvan Onlangs uit Wassenaar, echtge note van de gezagvoerder van de Indrapoera". Zij deed dit tot burgemeester J. Romeijn, die met zijn echtgenote en vele vrou wen uit het dorp aanwezig was. Zij overhandigde de burger- vader die zelf nog in een woonwagen huist het eerste pakket en vervolgens mocht iedere huismoeder loten en dan kreeg zij de doos met het corres ponderende nummer in de hand gestopt De zevenjarige Helen van der Wiel, het dochtertje van een andere Lloyd-gezagvoerder, bood de echtgenote van de bur gemeester nog een babypakket aan, om te overhandigen aan de moeder van de eerstvolgende baby, die in Ouwerkerk wordt geboren. De gezagvoerder van de thans in de Rotterdamse hayen liggen de „Willem Ruys", C. C. Goede- waagen, was ook met het comité meegekomen. Hij stak de men sen van Duiveland met een har telijk gemeend zeemanswoord een hart onder de riem. Ten slotte heeft burgemeester Romeijn dank gezegd en erop gewezen dat het denigrerende spreekwoord „vrienden in de nood, honderd in een lood" na de watersnood niet meer opgaat. Van alle kanten is hulp onder vonden. Vermelden wij tenslotte nog, dat de echtgenote van de Com missaris der Koningin in de pro vincie Zeeland, mevr. De Casem- broot, door haar tegenwoordig heid van haar belangstelling blijk gaf. Griekse, Turkse en Zuidslavi- sche militaire leiders hebben Maandag hun besprekingen te Saloniki beëindigd, aldus een be kendmaking. Naar verluidt is men het eens geworden over de aanleg van verdedigingswerken langs ,.de grens met Albanië en Bulgarije.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1954 | | pagina 2