Staatsiebezoek van President René Coty
Ver. Staten
regeling
zullen Indo-Chinese
niet met geweld
verstoren
REDE VAN H.M. DE KONINGIN
REDE VAN PRESIDENT COTY
WATERCORSO EN GROOTS VUURWERK
Glorieuze intocht te Amsterdam
WEERSVERWACHTING
HOOGWATER.
ZON- en MAANSTANDEN
Persconferentie Eisenhower
Bus stort in een rivier
DONDERDAG 22 JUM 1954.
9e Jaargang No. 3206.
IN HET HART VAN
HET LAND.
De Duiise socialisten en
het E. V. G-verdrag
Acht Nederlanders gewond
op
onder
op
onder
Juli.
imr
frankering bij Abonnement: Temeuzen
Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sande
Noordstraat 55-57 Terneuzen
Redactie-adres:
Telefoon 2073 en 2510
N£t 5 uur uitsluitend 2073
Gironummer 38150
Abonnementsprijs: 5,35 per kwartaal; pet
maand 1,80; per week 43 cent. Losse nrs 8 ct
DE VRIJE ZEEUW
Verschijnt, dagelijks Uitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen
Advertentieprijs: per mm 15 ct.; minimum p«r
advertentie 2,25.
Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels L—
iedere regel meer 20 cent.
Vermelding: Brieven onder nummer, of*: Adrea
Bureau van dit Blad 20 cent meer.
Inzending advertenties tot 's namiddags 2 «ar.
Voor het Maandagnummer: Zaterdags 10.30 uur.
Opnieuw heeft Amsterdam zich freerde Koningin Juliana 'n zelf- en de koninklijke standaard ge
Fn nu de de bouquet. De eerste burger hesen.
van de stad, mr Arn. J. d'Ailly,
de gouverneur van Amsterdam
de brigade-generaal G. Dijkstra
en de commandant der zeemacht
schout bij nacht F. T. Burghard
verwelkomden hier de hoge be
zoekers, waarna dezen in de ge
reedstaande galarijtuigen plaats
namen.
Het eerste koninklijke rijtuig,
waarin de president en de Konin
gin, was bespannen met zes van
de zadel bereden paarden. In het
tweede op gelijke wijze bespan
nen rijtuig, waren gezeten mevr.
Coty en Prins Bernhard.
Langs de gehele weg (naar 't
koninklijk paleis), vol vlaggen
en vreugdevol gejuich, was als
een kleurrijke zoom langs de
tienduizenden belangstellenden
de ere-afzetting opgesteld, ge
vormd door duizend man troepen
van het eerste legercorps (zee-,
land- en luchtstrijdkrachten).
Het welkom bereikte zijn
hoogtepunt bij de aankomst van
de stoet in het hart van de stad,
ook het hart van het land, op
de Dam voor het koninklijk pa
leis.
Als erewacht stond voor het
paleis het garde-regiment Grena
diers met vaandel en de konink
lijke militaire kapel in ceremo
nieel tenue opgesteld. Op gelijke
wijze als op Schiphol inspecteer
de president Coty deze erewacht.
Voor de hoge gasten met het
koninklijke paar en het gezel
schap zich naar binnen begaven
om weinige minuten later op het
balcon te verschijnen en daar de
schier eindeloze ovaties van de
opgetogen menigte in ontvangst
te nemen.
Intussen waren ter weerszijden
van «te -palefskoepeb de tricolore
in feesttooi gestoken
zomer de reeds tien maanden
hardnekkig heersende herfst ten-
wiotte toch schijnt te overwinnen,
heeft de hoofdstad in feestge
waad ook de goede sfeer her
kregen.
In deze sfeer heeft Amster
dam Woensdag namens het Ne
derlandse volk d,e president van
Frankrijk en mevrouw Coty bij
hun komst voor een bezoek van
enkele dagen aan Koningin Ju
liana en Prins Bernhard een
hartelijk welkom bereid.
De vreugde kan nauwelijks
minder zijn dan die, waarmee de
Parijse bevolking op 23 Mei 1950
ons koninklijk paar heeft ont
vangen toen het zijn officiële
bezoek bracht aan de toenmalige
president van de Franse repu
bliek Vincent Auriol.
De komst van de huidige pre
sident René Coty betekent de
tegenvisite daarvan. Zoals be
kend is Vincent Auriol voorne
mens eerlang persoonlijk met
zijn echtgenote ons land, ons
koninklijk paar te bezoeken.
Het was in 1911, dat de laatste
maal een Frans staatshoofd
dat was president Armand Fal-
lières een officieel bezoek aan
ons land en aan Koningin Wilhel-
mina bracht. Koningin Juliana
was toen de nog maar twee
jarige kroonprinses.
AANKOMST OP SCHIPHOL.
Geëscorteerd door een forma
tie van zestien toestellen van het
322ste escadrille der koninklijke
luchtmacht, die het vliegtuig
van de Franse president, diens
echtgenote en gevolg van de
Nederlandse «grens af als een
lijfwacht had omringd, verscheen
de 2-motorige -,,F-ranoei\™te goed
elf uur boven de nationale lucht
haven Schiphol. Om precies
kwart over elf was de machine
uitgetaxied voor de I.C.Avhal.
Van een hoge mast wapperde de
Franse vlag, de Tricolore.
Op hetzelfde ogenblik, dat de
president de trap afdaalde, tra
den Koningin Juliana en Prins
Bernhard uit de hal hun gasten
tegemoet.
Bij de begroeting onder de
vleugel van het vliegtuig waren
eveneens aanwezig de Franse
ambassadeur Jean Paul Garnier
en de vièe-admiraal N. A. Rost
van Tonningen.
De erewacht werd gevormd
door een detachement lucht
machttroepen. Manschappen van
het corps koninklijke marechaus-
sée in ceremonieel tenue, waren
met de afzetting belast.
Terstond na de begroeting
speelde de luchtmacht de Mar
seillaise. De in de nabijheid van
het Amsterdamse bos opgestelde
batterij van de 41ste afdeling
veldartillerie begon op datzelfde
ogenblik met het lossen van e
gebruikelijke saluutschoten.
Begeleid door koningin Juliana
inspecteerde president Coty ver-
gens de erewacht, waarna het
hoge gezelschap zich naar de
I.C.A.Jhal begaf.
Mevrouw Coty en Prins
Bernhard en ook de Franse
ambassadeur Jean Paul Garnier,
die zijn staf aan de president
had voorgesteld, waren inmid
dels de hal binnen getreden.
BEGROETING IN
I. C. A.-HAL.
Nadat in de met tapijten,
groen en bloemen fraai versier
de I. C. A.-hal vele autoriteiten
aan de hoge gasten waren voor
gesteld, werd intussen op
het platvorm de stoet ge
vormd, die het hoge gezelschap
onder een groot escorte van wit
gehelmde motorrijders van het
wapender konkinlijke mare-
•chaussée, naar de hoofdstad zou
brengen. Deze stoet werd ge
opend door een koninklijke auto,
waarin de president der Franse
republiek en H. M. de Koningin,
de tweede koninklijke auto waar
in mevr. Coty en Prins Bernhard.
Daarachter reden 6 volgauto's.
Via het Amsterdamse Bos en
de Amstelveenseweg, waar de
president de eerste toejuichingen
van grote groepen der bevolking
in ontvangst nam, bereikte de
stoet, het Stadionplein.
WELKOM IN AMSTERDAM.
Het ruime plein was omzoomd
door dichte hagen Amsterdam
mers en misschien weinig minder
vreemdelingen, waarvan er zo-
velen thans in de hoofdstad ver
blijven.
De oudste dochter van de bur
gemeester Olga, bood mevr. Co
ty 'n bloemenbouquet aan, de
jongste dochter Anthoinette of-
De begroeting volgens het
specifieke recept, dat de Amster
damse bevolking daarvoor bezit,
verkortte het op een half uur
geschatte toeven ten paleize niet
weinig. Immers precies op het
vastgestelde tijdstip, te kwart
vóór één, verliet de president
reeds weer het paleis, om zich
naar het Damplantsoen te be
geven.
KRANSLEGGING BIJ
NATIONAAL MONUMENT
Door een erehaag van het
garderegiment Jagers, bereikte
president Coty en zijn gevolg
het voorlopige nationale monu
ment. Daar werd hij o.a. opge
wacht door de minister-president
dr W. Drees.
Nadat het Franse staatshoofd
aan de voet van dat monument
een krans had gelegd, werd een
minuut stilte betracht. De Am
sterdamse politiekapel speelde
,,Un chant religieux" van Mo
zart, waarna de president en zijn
gevolg naar het paleis terug
keerde om het noenmaal te ge
bruiken.
ONTVANGST CORPS
DIPLOMATIQUE.
Van kwart vóór vier tot kwart
vóór vijf ontving de president
der Franse republiek ten paleize
de in Nederland woonachtige
chefs de mission, geaccrediteerd
bij het Nederlandse hof.
ONTVANGST DOOR
STADSBESTUUR.
Te kwart vóór vijf formeerde
zich voor het paleis opnieuw de
stoet
De burgemeester van de hoofd
stad hield een toespraak, die
dooi" -p-esident Coty werd beant
woord.*
Van het gemeentehuis werd,
te kwart vóór zeven, de tocht
begonnen naar het instituut
Francais (Ma'ison Descartes).
BEZOEK AAN INSTITUUT
FRANCAIS.
In dit Franse centrum werd
het hoge gezelschap opgewacht
door de directeur van het insti<
tuut, de culturele raad der Fran
se ambassade, prof. Etienne Guil-
hou, en diens gasten: de recto-
res-magnifici der Nederlandse
universiteiten en hogescholen,
de besturen der studentencorpora
en -verenigingen, de Nederlandse
docenten in de Franse taal en let
terkunde aan de universiteiten
en hogescholen, een aantal voor
aanstaande Nederlandse geleer
den w.o. prof. Zernike en con
servators der Nederlandse mu
sea.
GALADINER.
Teruggekeerd ten paleize en
na een korte verpozing begaven
de president van Frankrijk, me
vrouw Coty, Koningin en Prins,
alle leden van gevolg en ere
diensten en voorts een groot
aantal gasten zich naar de bur
gerzaal voor het eerste grote
galadiner van dit staatsiebezoek.
Tot de gasten behoorden de de
ken van het corps diplomatique,
de Franse ambassadeur, de voor
zitter van de Eerste en Tweede
Kamer der Staten-Generaal, de
leden van de ministerraad, vele
burgerlijke en militaire autori
teiten uit alle delen van het land
en een aantal leden van de Fran
se ambassade.
Na het eerste gerecht hield
H. M. de Koningin een toespraak
waarna terstond het Franse
volkslied werd gespeeld. Onmid
dellijk daarop bracht de presi
dent der Franse republiek een
toast uit, waarna het Wilhelmus
werd gespeeld. De koninklijke
militaire kapel musiceerde tij
dens het gala-dinerr-
President Eisenhower heeft
Woensdag op zijn wekelijkse
persconferentie gezegd, dat de
Ver. Staten geen geweld zullen
gebruiken om de te Genève be
reikte regeling aangaande Indo-
China te verstoren.
Maar, zo zeide hij, de overeen
komst betreffende het staken
van het vuren bevat elementen,
waarop de Ver. Staten niet ge
steld zijn.
Eisenhower zeide verheugd te
zijn, dat te Genève overeenstem
ming was bereikt om een einde
te maken aan het bloedvergieten
in Indo-China.
De Ver. Staten hadden in Ge
nève de taak op zich genomen
Frankrijk en Cambodja, Laos en
Vietnam te helpen, een eerlijke
en eervolle regeling te. verkrij
gen, die rekening zou houden
met de behoeften van de betrok
ken volken.
Bijgevolg waren de Verenig
de Staten geen partij geweest op
de conferentie en waren zij ook
niet gebonden door de beslissin
gen van de conferentie. De pre-
Mijnheer de President,
Het is met grote vreugde, dat
mijn man en ik U vandaag be
groeten uit naam van het Neder
landse volk, dat U met zulk een
warme hartelijkheid heeft ver
welkomd.
Ons volk is er zich van bewust,
dat Rij met grote waardigheid
het Franse volk vertegenwoor
digt, waarmee wij zo nauw ver
bonden zijn, en dat er van U,
evenals van mevrouw Coty, dat
gene uitgaat wat ons respect
doet hebben voor en wat ons doet
houden van uw land.
Onze huidige banden zijn vast
gelegd door een groot aantal bi-
en multilaterale overeenkomsten
en internationale organisaties,
waarbij wij beiden partij zijn.
Ondanks dat kunnen onze tal
loze betrekkingen, de oorsprong
worden van nieuwe samenbin
dingen.
Gij zult overal nog de sporen
zien van onze strijd voor de vrij
heid, die ook de uwe was, sporen
die sindsdien voor het merendeel
veranderd zijn in evenzoveel te
kenen van herrijzenis.
De hulp in onze noden, die gij
ons met een zo grote, een zo
prachtige gulheid geboden hebt,
als ware vrienden, heeft ons, te
midden van ons leed, gesterkt.
Geest vloeit over ook over
staatkundige grenzen heen
en hart en vriendschap kennen
geen beperkingen.
Onder alle goede en schone
dingen, ons door Frankrijk inge
geven, zou ik vooral enige grond
waarheden willen noemen, waar
het ons aan wil herinneren, die
geldig zijn geweest van den be
ginne af, en toch al te dikwijls
vergeten. Zij zijn waar zowel
voor enkelen als voor natiën. Gij
hebt verkondigd, dat wij allen:
vrij, gelijk en broeders zijn.
Wat de vrijheid betreft, daar
bij weten wij waarlijk waarover
wij spreken en hetgeen ons
tegenwoordig meer dan wat ook
verbindt is onze gemeenschappe
lijke strijd voor haar. Het tota
litarisme toont ons aan, dat wij
zonder haar niet kunnen leven
en dat wij bereid moeten zijn,
alles voor haar over te hebben.
Maar zij legt ons tevens een zwa
re verantwoordelijkheid op, en
die is, zowel haar rechten als
haar plichten in acht te nemen,
uit onderling respect.
De gelijkheid brengt mede, dat
niemand een bevoorrechte plaats
inneemt, maar dat daarentegen
een ieder recht heeft op een ge
lijke kans, en, zonder anderen te
hinderen, het beste gebruik moet
maken van zijn eigen talenten.
Dit is het beginsel van het: ,,Een
voor allen, allen voor één".
Tenslotte de broederschap
deze bestaat en heeft altijd be
staan, men kan haar niet ont
kennen. De familiebanden in ons
werelddeel zijn in verschillende,
soms zeer eigenaardige, vormen
kenbaar geworden. Er zijn tus
sen de natiën, om zo te zeggen,
veel kinderlijke ruwe bejegenin
gen geweest in tijdperken, waar
in de mensheid jonger en woeli
ger was dan de tegenwoordige,
die teveel geleden heeft. Maar de
natuurlijke liefde in de familie
voor elkander en de heilzame
onderlinge invloed zijn evenzeer
door alles heen zichtbaar. De on
derlinge verhoudingen, de ge
meenschap van alle volkeren, is
fundamenteel.
Wat wij tegenwoordig op het
oog hebben, is de volwassen en
rijpe broederschap der natiën
van Europa en van de wereld.
Deze opvatting zal het nationale
leven verrijken, het zal een
vreugde voor de volkeren zijn, te
begrijpen, dat men elkander
nodig heeft, door gesteund te
worden en zelf steun te zijn.
Ik hef thans mijn glas op ter
ere van onze zo hoog gewaar
deerde gasten, president en me
vrouw Coty, en van onze vrien
din, onze kameraad, onze zuster
Frankrijk van wie wij goed
kunnen begrijpen en waarderen
dat wat zij volbracht heeft, dat
wat haar moeilijkheden zijn,
evenals haar rijke mogelijkheden
bij het dagen van een nieuwe
tijd voor Europa en de gehele
wereld.
Het bestuur van de Westduitse
sociaal-democratische partij heeft
het partijcongres, dat in West-
Berlijn bijeen is, verzocht een
Westduitse bijdrage aan de Eu
ropese defensie .onder bepaalde
voorwaarden" goed te keuren.
Deze voorwaarden zijn:
Onderhandelingen tussen Oost
en West moeten onmogelijk blij
ken; de Duitse bijdrage mag niet
het einde van pogingen om
Duitsland te herenigen beteke
nen;
het doel moet blijven een
Europees veiligheidsstelsel bin
nen het geheel van de Ver. Na
ties;
de militaire bijdrage moet be
ëindigd kunnen worden en mag
een toekomstige regering voor
geheel Duitsland niet binden;
de bijdrage moet West-Duits
land dezelfde veiligheid bieden
als de andere deelgenoten, en
het parlement moet de controle
over de strijdkrachten behouden.
Dit verzoek is een antwoord
op vijf moties, die uit de partij
naar voren zijn gekomen, en
waarin elke bijdrage aan de Eu
ropese verdediging wordt ver
worpen, zolang Duitsland ver
deeld is.
sident der Ver. Staten sprak de
hoop uit, dat de conferentie zou
leiden tot de vestiging van een
vrede, verenigbaar met de rech
ten en behoeften van de betrok
ken landen. Hoewel de overeen
komst elementen bevatte, die de
Verenigde Staten niet aanstaan,
Zou heel veel afhangen van de
practische toepassing van een en
ander.
De Ver. Staten zouden „elke
hernieuwing van communisti
sche agressie" als een zeer ern
stige zaak beschouwen.
Als bewijs van de vastbeslo
tenheid der Ver. Staten om Laos
en Cambodja bij te staan in de
vervulling van hun rol, in volle
dige onafhankelijkheid en sou-
vereiniteit, in de gemeenschap
van vrije landen, zouden de Ver
enigde Staten de regeringen van
deze landen verzoeken toe te
stemmen in de benoeming van
een Amerikaanse ambassadeur
of gezant in de bedoelde landen.
In de hoofdstad van Vietnam
bestond reeds een Amerikaanse
vertegenwoordiging.
Met andere vrije landen zetten
de Ver. Staten onderhandelingen
voort met het doel te komen tot
de snelle vorming van een collec
tieve verdediging in Zuid-Oost-
Azië ter voorkoming van „ver
dere rechtstreekse of indirecte
communistische agressie in dat
gebied in het algemeen".
Desgevraagd verklaarde presi
dent Eisenhower, nimmer het
gevoel te hebben gehad, dat de
communistische wereld thans
oorlog wil. Hij geloofde niet, dat
zij de vrije wereld welbewust zou
uitdagen tot een uitputtingsoor
log. Het probleem was echter
het verlies van grote gebieden
door middel van propaganda, be
drog, ondermijning, staatsgre
pen en elk mogelijk middel van
een goed gefinancierde samen
zwering. Als er iets goeds zou
kunnen voortkomen uit de Zui/.-
oostaziatische ervaring, was het,
dat de vrije wereld er toe ge
bracht zou kunnen worden, de
feiten te zien en te weten te ko
men welke offers zij zou willen
brengen om de wezenlijke dingen
van haar stelsel te behouden. De
Ver. Staten zouden niet kunnen
blijven bestaan in de wereld, geo
grafisch afgezonderd als zij zijn,
indien zij geen positief plan zou
den kunnen vinden om de vrije
landen zo hecht verenigd te hou
den, dat geen enkel van hen zich
gewonnen zou geven.
Toen hem vragen gesteld wer
den over berichten, dat Frankrijk
had getracht hulp te krijgen van
Amerika in de vorm van vlieg
tuigen met Amerikaanse beman
ningen om Dien Bien Phoe te
redden, antwoordde Eisenhower,
dat hij hierover liever niet wilde
spreken, daar een document over
Indo-China werd opgesteld,
waarin de gehele geschiedenis in
haar ware verhoudingen zou
worden weergegeven.
In antwoord op de toespraak
van H. M. de Koningin hield pre
sident Coty de volgende rede:
„Mevrouw,
Hoe kan ik uwe Majesteit dui
delijk maken in welk een mate ik
getroffen ben doer alles, wat zij
gezegd heeft, in bewoordingen,
die, om met Ludwig van Beet
hoven te spreken, „komende uit
het hart, recht mijn hart zijn in
gegaan?"
Zeker in de persoon van de pre
sident van de republiek hebben
Uwe Majesteit en het Neder
landse volk aan Frankrijk een
dergelijke roerende ontvangst
willen bereiden. Op mijn beurt
moet ik thans de gevoelens van
Frankrijk vertolken. Maar hoe
zou ik dat kunnen doen, zonder
te putten uit mijn eigen bronnen
van gedachten, herinneringen en
indrukken?
In 't land van Willem de Zwij
ger, die zijn grootheid met stil
zwijgen omhulde, zal het mij
misschien zijn toegestaan min
der door woorden dan door da
den, hoe persoonlijk zij ook mo
gen zijn, uit te drukken waarom
ik van Nederland houd en het be
wonder.
De Nederlandse onverschrok
kenheid heeft, helaas in deze
laatste jaren de proef moeten
ondergaan van een wrede marte
ling: invasie, moorddadige ver
woestingen, ballingschap van
Uwe Majesteit en de koninklijke
familie, die het verzet van een
geheel volk begeesterden, te
rechtstellingen, massale deporta
ties, uitroeiingskampen -en
daarna de bevrijding, rouw om
slachtoffers en nog meer ruïnes.
Na zoveel offers, hier en over
zee, hebt gij nog die ramp van
31 Januari 1953 moeten onder
gaan, die bij alle bevriende vol
keren, hoe groot hun eigen no
den ook waren, en in het bijzon
der in Frankrijk, zulk een groot
medeleven heeft gewekt, waar
van Uwe Majesteit de broeder
schap als drijfveer heeft aange
wezen.
Na haar begroet ik die verba
zingwekkende „herrijzenis', waar
op het Nederlandse volk met
recht trots kan zijn, want zij is
eens te meer het werk van die
zelfde moed, die altijd tot noest
en onversaagd optreden heeft
geleid, die vitaliteit, die bloei
waarvan de volheid gemeten *an
worden, niet alleen aan de dicht
heid nergens geëvenaard naar
ik meen van bevolking, maar
meer nog aan de glans, welke af
straalt van denken en weten
schap, kunst en letteren, zowel
als aan de "harmonieuze schoon
heid van uw imet groen en bloe
men versierde steden, ware voor
beelden van moderne steden
bouwkunde.
Frankrijk herinnert zich ook,
dat Uwe Majesteit een familiale
gehechtheid heeft bewaard aan
de gedachtenis van prinses Loui
se, die in haar tweede vaderland
door haar goedheid aller harten
won en die haar vader, admiraal
de Coligny, en haar echtgenoot,
Willem de Zwijger, waardig was.
Maar boven alles ik moge
dat in alle eenvoud zeggen -—
acht Frankrijk Uwe Majesteit
hoog, omdat Uwe Majesteit met
alle tederheid van haar hart van
Frankrijk houdt, zoals zij de vre
de bemint, de ware vrede, die
zowel voor de goede als voor de
kwade dagen de volkeren moet
samenbrengen, welke het ver
diend hebben vrij te zijm en, kos
te wat het kost, vrij willen blij
ven.
Ik hef het glas ter ere van Uwe
Majesteit, van zijn Koninklijke
Hoogheid Prins Bernhard en de
koninklijke familie. Ook ter ere
van onze vrienden, onze kame
raden, onze broeders van Neder
land, en ter ere van de grote fa
milie van vrije volkeren. En
daarbij spreek ik de vurige wens
uit, dat eindelijk het rijk van de
vrede de wereld moge toekomen.
Nabij Salzburg is Dinsdag een
bus, die 25 a 30 Nederlandse en
Belgische toeristen vervoerde,
door een brug gezakt en in de
drie meter lager gelegen rivier
gestort. Van de inzittenden lie
pen o.m. acht Nederlanders ver
wondingen op. Een echtpaar uit
Amsterdam en hun dochtertje
werden min of meer ernstig ge
wond. Hun namen luiden volgens
A.F.P. J. E. en Anne Marie Heg-
geler uit Amsterdam-Noord.
Een andere Nederlandse toe
rist, de 32-jarige mej. M. Bouw
man, maatschappelijk werkster
bij de Verenigde Touwfabrie-
ken te Maassluis, maakte Dins
dag tijdens een voettocht in de
omgeving van Salzburg een lelij
ke val. Zij liep een schedelbasis-
fractuur op en is naar het zie
kenhuis te Hallein vervoerd.
De toestand van de gewonden,
die in het St. Johann-hospitaal te
Salzburg zijn opgenomen, is be
vredigend. De heer J. Heggeler
heeft een hersenschudding en
een gebroken dijbeen; zijn doch
ter een hersenschudding, terwijl
mevr. Heggeler slechts licht ge
wond is. Verder zijn o.m. vier
bewoners van de Meteorenweg
te Amsterdam gewond, n.l„ vol
gens opgaaf van Reuter, Jacob
en Francisca Leygraeff en Leo-
nardus en Elfi Akker. Laatstge
noemde twee hebben intussen
het ziekenhuis verlaten; de an
dere twee zijn nog onder behan
deling.
Bij een onderzoek door de poli
tie is gebleken, dat de pijlers van
de brug tengevolge van de zwa
re regenval ondermijnd waren.
medegedeeld door het K. N. M. I.
te De Bilt, geldig van Donder
dagochtend tot Donderdagavond.
Dezelfde temperaturen.
Perioden met zonneschijn en
slechts een enkele verspreid op
tredende bui. Zwakke tot mati
ge, in het N. van het land tijde
lijk vrij krachtige, N.W. wind. On
geveer dezelfde temperaturen.
VRIJDAG 23 JULI.
Breskens
Terneuzen
Hansweert
Walsoorden
v.m.
6.51
7.26
8.06
8.16
n.m.
7.08"
7.43
8.23
8.33
ZON
MAAN
22
4.46
20.46
22.55
13.08
23
4.47
20.45
23.21
14.33
24
4.48
20.44
23.56
15.56
25
4.50
20.42
17.13
26
4.51
20.41
0.43
18.18
Te kwart over tien verliet het
hoge gezelschap opnieuw het ko
ninklijk paleis om zich per
auto's te begeven naar 't Rokin,
waar het aan boord ging van de
gereedliggende boten, die via en
kele grachten naar het Oosterdok
voeren.
Hier waren tegen tien uur de
twintig vlotten waarop het fraai
geïllumineerde watercorso was
opgesteld, in een boog onder op
platte schuiten gemonteerde sta
ketsels voor het vuurwerk* voor
anker gegaan.
De tienduizenden Amsterdam
mers, die zich reeds in de voor
avond een goed plaatsje hadden
verzekerd, hadden een bijzonder
fraai gezicht op deze drijvende
bloemenschat.
Tegen elf uur weerklonk door
de luidsprekers de mededeling,
dat de boten van het koninklijk
paar met hun Franse gasten het
Oosterdok naderden.
Statig voer de kleine vloot van
rondvaartboten het Oosterdok
binnen, om zich langs deze ver
ankerde bloemenhaag naar de
ligplaats te begeven. Tijdens het
voorbij varen weerklonken eerst
de pittige tonen van de Marseil
laise en daarna de stemmige
klanken van ons volkslied over
het wijde water, die weerkaatsten
tegen het grote gebouwencom
plex van het marine-etablisse
ment aan de overzijde, dat, even
als de gehele omgeving, in het
fel-witte magnesiumlicht uit de
duisternis als een strak silhouet
tegen de avondlucht afstak.
Weinige ogenblikken nadat de
koninklijke boot en de volgsche-
pen gemeerd waren, sisten sidde
rend de eerste vuurpijlen het
luchtruim ip. Zij openden het
grootste vuurwerk, dat ons land
ooit aanschouwd heeft en dat 3
kwartier duurde.
De grootste nummers van dit
imposante vuurwerk waren een
zogenaamde pyrographisch vuur-
draaiende Hollandse molen en 'n
diamant Niagarawaterval. Het
slot van dit grootse kijkspel werd
gevormd door de Gallische haan
geflankeerd door de Nederland
se leeuw, terwijl in het midden
twee handen werden gedrukt,
waaronder bet woord „Fraterni-
té" in grote blokletters van dia-
mantvuur schitterde.
Dit magnifieke slotstuk was
ingelijst in brede staven van
Ghinees goudvuur, waaruit hon
derden gekleurde vuurbloemen
verschenen en dit oog-ver
blindende „piece de resistance"
rustte op een gouden zuil van
brillant en jasminfonteinen.
Toen een groot slotbombarde-
ment uiteen was gesprongen en
sterrenregens in het diepzwarte
water verdwenen, was het vuur
werk teneinde evenals deze eer
ste dag van het bezoek van dit
staatsiebezoek. Per boot keerde
hèt gezelschap naar de binnen-
front met de woorden „Soyez les stad terug, waar de auto's ge-
bienvenus", de fonteinen van reedstonden voor de terugrit
Versailles, de Eiffeltoren, de naar het paleis.