Staatsiebezoek van President René Coty Ver. Staten regeling zullen Indo-Chinese niet met geweld verstoren REDE VAN H.M. DE KONINGIN REDE VAN PRESIDENT COTY WATERCORSO EN GROOTS VUURWERK Glorieuze intocht te Amsterdam WEERSVERWACHTING HOOGWATER. ZON- en MAANSTANDEN Persconferentie Eisenhower Bus stort in een rivier DONDERDAG 22 JUM 1954. 9e Jaargang No. 3206. IN HET HART VAN HET LAND. De Duiise socialisten en het E. V. G-verdrag Acht Nederlanders gewond op onder op onder Juli. imr frankering bij Abonnement: Temeuzen Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sande Noordstraat 55-57 Terneuzen Redactie-adres: Telefoon 2073 en 2510 N£t 5 uur uitsluitend 2073 Gironummer 38150 Abonnementsprijs: 5,35 per kwartaal; pet maand 1,80; per week 43 cent. Losse nrs 8 ct DE VRIJE ZEEUW Verschijnt, dagelijks Uitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen Advertentieprijs: per mm 15 ct.; minimum p«r advertentie 2,25. Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels L— iedere regel meer 20 cent. Vermelding: Brieven onder nummer, of*: Adrea Bureau van dit Blad 20 cent meer. Inzending advertenties tot 's namiddags 2 «ar. Voor het Maandagnummer: Zaterdags 10.30 uur. Opnieuw heeft Amsterdam zich freerde Koningin Juliana 'n zelf- en de koninklijke standaard ge Fn nu de de bouquet. De eerste burger hesen. van de stad, mr Arn. J. d'Ailly, de gouverneur van Amsterdam de brigade-generaal G. Dijkstra en de commandant der zeemacht schout bij nacht F. T. Burghard verwelkomden hier de hoge be zoekers, waarna dezen in de ge reedstaande galarijtuigen plaats namen. Het eerste koninklijke rijtuig, waarin de president en de Konin gin, was bespannen met zes van de zadel bereden paarden. In het tweede op gelijke wijze bespan nen rijtuig, waren gezeten mevr. Coty en Prins Bernhard. Langs de gehele weg (naar 't koninklijk paleis), vol vlaggen en vreugdevol gejuich, was als een kleurrijke zoom langs de tienduizenden belangstellenden de ere-afzetting opgesteld, ge vormd door duizend man troepen van het eerste legercorps (zee-, land- en luchtstrijdkrachten). Het welkom bereikte zijn hoogtepunt bij de aankomst van de stoet in het hart van de stad, ook het hart van het land, op de Dam voor het koninklijk pa leis. Als erewacht stond voor het paleis het garde-regiment Grena diers met vaandel en de konink lijke militaire kapel in ceremo nieel tenue opgesteld. Op gelijke wijze als op Schiphol inspecteer de president Coty deze erewacht. Voor de hoge gasten met het koninklijke paar en het gezel schap zich naar binnen begaven om weinige minuten later op het balcon te verschijnen en daar de schier eindeloze ovaties van de opgetogen menigte in ontvangst te nemen. Intussen waren ter weerszijden van «te -palefskoepeb de tricolore in feesttooi gestoken zomer de reeds tien maanden hardnekkig heersende herfst ten- wiotte toch schijnt te overwinnen, heeft de hoofdstad in feestge waad ook de goede sfeer her kregen. In deze sfeer heeft Amster dam Woensdag namens het Ne derlandse volk d,e president van Frankrijk en mevrouw Coty bij hun komst voor een bezoek van enkele dagen aan Koningin Ju liana en Prins Bernhard een hartelijk welkom bereid. De vreugde kan nauwelijks minder zijn dan die, waarmee de Parijse bevolking op 23 Mei 1950 ons koninklijk paar heeft ont vangen toen het zijn officiële bezoek bracht aan de toenmalige president van de Franse repu bliek Vincent Auriol. De komst van de huidige pre sident René Coty betekent de tegenvisite daarvan. Zoals be kend is Vincent Auriol voorne mens eerlang persoonlijk met zijn echtgenote ons land, ons koninklijk paar te bezoeken. Het was in 1911, dat de laatste maal een Frans staatshoofd dat was president Armand Fal- lières een officieel bezoek aan ons land en aan Koningin Wilhel- mina bracht. Koningin Juliana was toen de nog maar twee jarige kroonprinses. AANKOMST OP SCHIPHOL. Geëscorteerd door een forma tie van zestien toestellen van het 322ste escadrille der koninklijke luchtmacht, die het vliegtuig van de Franse president, diens echtgenote en gevolg van de Nederlandse «grens af als een lijfwacht had omringd, verscheen de 2-motorige -,,F-ranoei\™te goed elf uur boven de nationale lucht haven Schiphol. Om precies kwart over elf was de machine uitgetaxied voor de I.C.Avhal. Van een hoge mast wapperde de Franse vlag, de Tricolore. Op hetzelfde ogenblik, dat de president de trap afdaalde, tra den Koningin Juliana en Prins Bernhard uit de hal hun gasten tegemoet. Bij de begroeting onder de vleugel van het vliegtuig waren eveneens aanwezig de Franse ambassadeur Jean Paul Garnier en de vièe-admiraal N. A. Rost van Tonningen. De erewacht werd gevormd door een detachement lucht machttroepen. Manschappen van het corps koninklijke marechaus- sée in ceremonieel tenue, waren met de afzetting belast. Terstond na de begroeting speelde de luchtmacht de Mar seillaise. De in de nabijheid van het Amsterdamse bos opgestelde batterij van de 41ste afdeling veldartillerie begon op datzelfde ogenblik met het lossen van e gebruikelijke saluutschoten. Begeleid door koningin Juliana inspecteerde president Coty ver- gens de erewacht, waarna het hoge gezelschap zich naar de I.C.A.Jhal begaf. Mevrouw Coty en Prins Bernhard en ook de Franse ambassadeur Jean Paul Garnier, die zijn staf aan de president had voorgesteld, waren inmid dels de hal binnen getreden. BEGROETING IN I. C. A.-HAL. Nadat in de met tapijten, groen en bloemen fraai versier de I. C. A.-hal vele autoriteiten aan de hoge gasten waren voor gesteld, werd intussen op het platvorm de stoet ge vormd, die het hoge gezelschap onder een groot escorte van wit gehelmde motorrijders van het wapender konkinlijke mare- •chaussée, naar de hoofdstad zou brengen. Deze stoet werd ge opend door een koninklijke auto, waarin de president der Franse republiek en H. M. de Koningin, de tweede koninklijke auto waar in mevr. Coty en Prins Bernhard. Daarachter reden 6 volgauto's. Via het Amsterdamse Bos en de Amstelveenseweg, waar de president de eerste toejuichingen van grote groepen der bevolking in ontvangst nam, bereikte de stoet, het Stadionplein. WELKOM IN AMSTERDAM. Het ruime plein was omzoomd door dichte hagen Amsterdam mers en misschien weinig minder vreemdelingen, waarvan er zo- velen thans in de hoofdstad ver blijven. De oudste dochter van de bur gemeester Olga, bood mevr. Co ty 'n bloemenbouquet aan, de jongste dochter Anthoinette of- De begroeting volgens het specifieke recept, dat de Amster damse bevolking daarvoor bezit, verkortte het op een half uur geschatte toeven ten paleize niet weinig. Immers precies op het vastgestelde tijdstip, te kwart vóór één, verliet de president reeds weer het paleis, om zich naar het Damplantsoen te be geven. KRANSLEGGING BIJ NATIONAAL MONUMENT Door een erehaag van het garderegiment Jagers, bereikte president Coty en zijn gevolg het voorlopige nationale monu ment. Daar werd hij o.a. opge wacht door de minister-president dr W. Drees. Nadat het Franse staatshoofd aan de voet van dat monument een krans had gelegd, werd een minuut stilte betracht. De Am sterdamse politiekapel speelde ,,Un chant religieux" van Mo zart, waarna de president en zijn gevolg naar het paleis terug keerde om het noenmaal te ge bruiken. ONTVANGST CORPS DIPLOMATIQUE. Van kwart vóór vier tot kwart vóór vijf ontving de president der Franse republiek ten paleize de in Nederland woonachtige chefs de mission, geaccrediteerd bij het Nederlandse hof. ONTVANGST DOOR STADSBESTUUR. Te kwart vóór vijf formeerde zich voor het paleis opnieuw de stoet De burgemeester van de hoofd stad hield een toespraak, die dooi" -p-esident Coty werd beant woord.* Van het gemeentehuis werd, te kwart vóór zeven, de tocht begonnen naar het instituut Francais (Ma'ison Descartes). BEZOEK AAN INSTITUUT FRANCAIS. In dit Franse centrum werd het hoge gezelschap opgewacht door de directeur van het insti< tuut, de culturele raad der Fran se ambassade, prof. Etienne Guil- hou, en diens gasten: de recto- res-magnifici der Nederlandse universiteiten en hogescholen, de besturen der studentencorpora en -verenigingen, de Nederlandse docenten in de Franse taal en let terkunde aan de universiteiten en hogescholen, een aantal voor aanstaande Nederlandse geleer den w.o. prof. Zernike en con servators der Nederlandse mu sea. GALADINER. Teruggekeerd ten paleize en na een korte verpozing begaven de president van Frankrijk, me vrouw Coty, Koningin en Prins, alle leden van gevolg en ere diensten en voorts een groot aantal gasten zich naar de bur gerzaal voor het eerste grote galadiner van dit staatsiebezoek. Tot de gasten behoorden de de ken van het corps diplomatique, de Franse ambassadeur, de voor zitter van de Eerste en Tweede Kamer der Staten-Generaal, de leden van de ministerraad, vele burgerlijke en militaire autori teiten uit alle delen van het land en een aantal leden van de Fran se ambassade. Na het eerste gerecht hield H. M. de Koningin een toespraak waarna terstond het Franse volkslied werd gespeeld. Onmid dellijk daarop bracht de presi dent der Franse republiek een toast uit, waarna het Wilhelmus werd gespeeld. De koninklijke militaire kapel musiceerde tij dens het gala-dinerr- President Eisenhower heeft Woensdag op zijn wekelijkse persconferentie gezegd, dat de Ver. Staten geen geweld zullen gebruiken om de te Genève be reikte regeling aangaande Indo- China te verstoren. Maar, zo zeide hij, de overeen komst betreffende het staken van het vuren bevat elementen, waarop de Ver. Staten niet ge steld zijn. Eisenhower zeide verheugd te zijn, dat te Genève overeenstem ming was bereikt om een einde te maken aan het bloedvergieten in Indo-China. De Ver. Staten hadden in Ge nève de taak op zich genomen Frankrijk en Cambodja, Laos en Vietnam te helpen, een eerlijke en eervolle regeling te. verkrij gen, die rekening zou houden met de behoeften van de betrok ken volken. Bijgevolg waren de Verenig de Staten geen partij geweest op de conferentie en waren zij ook niet gebonden door de beslissin gen van de conferentie. De pre- Mijnheer de President, Het is met grote vreugde, dat mijn man en ik U vandaag be groeten uit naam van het Neder landse volk, dat U met zulk een warme hartelijkheid heeft ver welkomd. Ons volk is er zich van bewust, dat Rij met grote waardigheid het Franse volk vertegenwoor digt, waarmee wij zo nauw ver bonden zijn, en dat er van U, evenals van mevrouw Coty, dat gene uitgaat wat ons respect doet hebben voor en wat ons doet houden van uw land. Onze huidige banden zijn vast gelegd door een groot aantal bi- en multilaterale overeenkomsten en internationale organisaties, waarbij wij beiden partij zijn. Ondanks dat kunnen onze tal loze betrekkingen, de oorsprong worden van nieuwe samenbin dingen. Gij zult overal nog de sporen zien van onze strijd voor de vrij heid, die ook de uwe was, sporen die sindsdien voor het merendeel veranderd zijn in evenzoveel te kenen van herrijzenis. De hulp in onze noden, die gij ons met een zo grote, een zo prachtige gulheid geboden hebt, als ware vrienden, heeft ons, te midden van ons leed, gesterkt. Geest vloeit over ook over staatkundige grenzen heen en hart en vriendschap kennen geen beperkingen. Onder alle goede en schone dingen, ons door Frankrijk inge geven, zou ik vooral enige grond waarheden willen noemen, waar het ons aan wil herinneren, die geldig zijn geweest van den be ginne af, en toch al te dikwijls vergeten. Zij zijn waar zowel voor enkelen als voor natiën. Gij hebt verkondigd, dat wij allen: vrij, gelijk en broeders zijn. Wat de vrijheid betreft, daar bij weten wij waarlijk waarover wij spreken en hetgeen ons tegenwoordig meer dan wat ook verbindt is onze gemeenschappe lijke strijd voor haar. Het tota litarisme toont ons aan, dat wij zonder haar niet kunnen leven en dat wij bereid moeten zijn, alles voor haar over te hebben. Maar zij legt ons tevens een zwa re verantwoordelijkheid op, en die is, zowel haar rechten als haar plichten in acht te nemen, uit onderling respect. De gelijkheid brengt mede, dat niemand een bevoorrechte plaats inneemt, maar dat daarentegen een ieder recht heeft op een ge lijke kans, en, zonder anderen te hinderen, het beste gebruik moet maken van zijn eigen talenten. Dit is het beginsel van het: ,,Een voor allen, allen voor één". Tenslotte de broederschap deze bestaat en heeft altijd be staan, men kan haar niet ont kennen. De familiebanden in ons werelddeel zijn in verschillende, soms zeer eigenaardige, vormen kenbaar geworden. Er zijn tus sen de natiën, om zo te zeggen, veel kinderlijke ruwe bejegenin gen geweest in tijdperken, waar in de mensheid jonger en woeli ger was dan de tegenwoordige, die teveel geleden heeft. Maar de natuurlijke liefde in de familie voor elkander en de heilzame onderlinge invloed zijn evenzeer door alles heen zichtbaar. De on derlinge verhoudingen, de ge meenschap van alle volkeren, is fundamenteel. Wat wij tegenwoordig op het oog hebben, is de volwassen en rijpe broederschap der natiën van Europa en van de wereld. Deze opvatting zal het nationale leven verrijken, het zal een vreugde voor de volkeren zijn, te begrijpen, dat men elkander nodig heeft, door gesteund te worden en zelf steun te zijn. Ik hef thans mijn glas op ter ere van onze zo hoog gewaar deerde gasten, president en me vrouw Coty, en van onze vrien din, onze kameraad, onze zuster Frankrijk van wie wij goed kunnen begrijpen en waarderen dat wat zij volbracht heeft, dat wat haar moeilijkheden zijn, evenals haar rijke mogelijkheden bij het dagen van een nieuwe tijd voor Europa en de gehele wereld. Het bestuur van de Westduitse sociaal-democratische partij heeft het partijcongres, dat in West- Berlijn bijeen is, verzocht een Westduitse bijdrage aan de Eu ropese defensie .onder bepaalde voorwaarden" goed te keuren. Deze voorwaarden zijn: Onderhandelingen tussen Oost en West moeten onmogelijk blij ken; de Duitse bijdrage mag niet het einde van pogingen om Duitsland te herenigen beteke nen; het doel moet blijven een Europees veiligheidsstelsel bin nen het geheel van de Ver. Na ties; de militaire bijdrage moet be ëindigd kunnen worden en mag een toekomstige regering voor geheel Duitsland niet binden; de bijdrage moet West-Duits land dezelfde veiligheid bieden als de andere deelgenoten, en het parlement moet de controle over de strijdkrachten behouden. Dit verzoek is een antwoord op vijf moties, die uit de partij naar voren zijn gekomen, en waarin elke bijdrage aan de Eu ropese verdediging wordt ver worpen, zolang Duitsland ver deeld is. sident der Ver. Staten sprak de hoop uit, dat de conferentie zou leiden tot de vestiging van een vrede, verenigbaar met de rech ten en behoeften van de betrok ken landen. Hoewel de overeen komst elementen bevatte, die de Verenigde Staten niet aanstaan, Zou heel veel afhangen van de practische toepassing van een en ander. De Ver. Staten zouden „elke hernieuwing van communisti sche agressie" als een zeer ern stige zaak beschouwen. Als bewijs van de vastbeslo tenheid der Ver. Staten om Laos en Cambodja bij te staan in de vervulling van hun rol, in volle dige onafhankelijkheid en sou- vereiniteit, in de gemeenschap van vrije landen, zouden de Ver enigde Staten de regeringen van deze landen verzoeken toe te stemmen in de benoeming van een Amerikaanse ambassadeur of gezant in de bedoelde landen. In de hoofdstad van Vietnam bestond reeds een Amerikaanse vertegenwoordiging. Met andere vrije landen zetten de Ver. Staten onderhandelingen voort met het doel te komen tot de snelle vorming van een collec tieve verdediging in Zuid-Oost- Azië ter voorkoming van „ver dere rechtstreekse of indirecte communistische agressie in dat gebied in het algemeen". Desgevraagd verklaarde presi dent Eisenhower, nimmer het gevoel te hebben gehad, dat de communistische wereld thans oorlog wil. Hij geloofde niet, dat zij de vrije wereld welbewust zou uitdagen tot een uitputtingsoor log. Het probleem was echter het verlies van grote gebieden door middel van propaganda, be drog, ondermijning, staatsgre pen en elk mogelijk middel van een goed gefinancierde samen zwering. Als er iets goeds zou kunnen voortkomen uit de Zui/.- oostaziatische ervaring, was het, dat de vrije wereld er toe ge bracht zou kunnen worden, de feiten te zien en te weten te ko men welke offers zij zou willen brengen om de wezenlijke dingen van haar stelsel te behouden. De Ver. Staten zouden niet kunnen blijven bestaan in de wereld, geo grafisch afgezonderd als zij zijn, indien zij geen positief plan zou den kunnen vinden om de vrije landen zo hecht verenigd te hou den, dat geen enkel van hen zich gewonnen zou geven. Toen hem vragen gesteld wer den over berichten, dat Frankrijk had getracht hulp te krijgen van Amerika in de vorm van vlieg tuigen met Amerikaanse beman ningen om Dien Bien Phoe te redden, antwoordde Eisenhower, dat hij hierover liever niet wilde spreken, daar een document over Indo-China werd opgesteld, waarin de gehele geschiedenis in haar ware verhoudingen zou worden weergegeven. In antwoord op de toespraak van H. M. de Koningin hield pre sident Coty de volgende rede: „Mevrouw, Hoe kan ik uwe Majesteit dui delijk maken in welk een mate ik getroffen ben doer alles, wat zij gezegd heeft, in bewoordingen, die, om met Ludwig van Beet hoven te spreken, „komende uit het hart, recht mijn hart zijn in gegaan?" Zeker in de persoon van de pre sident van de republiek hebben Uwe Majesteit en het Neder landse volk aan Frankrijk een dergelijke roerende ontvangst willen bereiden. Op mijn beurt moet ik thans de gevoelens van Frankrijk vertolken. Maar hoe zou ik dat kunnen doen, zonder te putten uit mijn eigen bronnen van gedachten, herinneringen en indrukken? In 't land van Willem de Zwij ger, die zijn grootheid met stil zwijgen omhulde, zal het mij misschien zijn toegestaan min der door woorden dan door da den, hoe persoonlijk zij ook mo gen zijn, uit te drukken waarom ik van Nederland houd en het be wonder. De Nederlandse onverschrok kenheid heeft, helaas in deze laatste jaren de proef moeten ondergaan van een wrede marte ling: invasie, moorddadige ver woestingen, ballingschap van Uwe Majesteit en de koninklijke familie, die het verzet van een geheel volk begeesterden, te rechtstellingen, massale deporta ties, uitroeiingskampen -en daarna de bevrijding, rouw om slachtoffers en nog meer ruïnes. Na zoveel offers, hier en over zee, hebt gij nog die ramp van 31 Januari 1953 moeten onder gaan, die bij alle bevriende vol keren, hoe groot hun eigen no den ook waren, en in het bijzon der in Frankrijk, zulk een groot medeleven heeft gewekt, waar van Uwe Majesteit de broeder schap als drijfveer heeft aange wezen. Na haar begroet ik die verba zingwekkende „herrijzenis', waar op het Nederlandse volk met recht trots kan zijn, want zij is eens te meer het werk van die zelfde moed, die altijd tot noest en onversaagd optreden heeft geleid, die vitaliteit, die bloei waarvan de volheid gemeten *an worden, niet alleen aan de dicht heid nergens geëvenaard naar ik meen van bevolking, maar meer nog aan de glans, welke af straalt van denken en weten schap, kunst en letteren, zowel als aan de "harmonieuze schoon heid van uw imet groen en bloe men versierde steden, ware voor beelden van moderne steden bouwkunde. Frankrijk herinnert zich ook, dat Uwe Majesteit een familiale gehechtheid heeft bewaard aan de gedachtenis van prinses Loui se, die in haar tweede vaderland door haar goedheid aller harten won en die haar vader, admiraal de Coligny, en haar echtgenoot, Willem de Zwijger, waardig was. Maar boven alles ik moge dat in alle eenvoud zeggen -— acht Frankrijk Uwe Majesteit hoog, omdat Uwe Majesteit met alle tederheid van haar hart van Frankrijk houdt, zoals zij de vre de bemint, de ware vrede, die zowel voor de goede als voor de kwade dagen de volkeren moet samenbrengen, welke het ver diend hebben vrij te zijm en, kos te wat het kost, vrij willen blij ven. Ik hef het glas ter ere van Uwe Majesteit, van zijn Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard en de koninklijke familie. Ook ter ere van onze vrienden, onze kame raden, onze broeders van Neder land, en ter ere van de grote fa milie van vrije volkeren. En daarbij spreek ik de vurige wens uit, dat eindelijk het rijk van de vrede de wereld moge toekomen. Nabij Salzburg is Dinsdag een bus, die 25 a 30 Nederlandse en Belgische toeristen vervoerde, door een brug gezakt en in de drie meter lager gelegen rivier gestort. Van de inzittenden lie pen o.m. acht Nederlanders ver wondingen op. Een echtpaar uit Amsterdam en hun dochtertje werden min of meer ernstig ge wond. Hun namen luiden volgens A.F.P. J. E. en Anne Marie Heg- geler uit Amsterdam-Noord. Een andere Nederlandse toe rist, de 32-jarige mej. M. Bouw man, maatschappelijk werkster bij de Verenigde Touwfabrie- ken te Maassluis, maakte Dins dag tijdens een voettocht in de omgeving van Salzburg een lelij ke val. Zij liep een schedelbasis- fractuur op en is naar het zie kenhuis te Hallein vervoerd. De toestand van de gewonden, die in het St. Johann-hospitaal te Salzburg zijn opgenomen, is be vredigend. De heer J. Heggeler heeft een hersenschudding en een gebroken dijbeen; zijn doch ter een hersenschudding, terwijl mevr. Heggeler slechts licht ge wond is. Verder zijn o.m. vier bewoners van de Meteorenweg te Amsterdam gewond, n.l„ vol gens opgaaf van Reuter, Jacob en Francisca Leygraeff en Leo- nardus en Elfi Akker. Laatstge noemde twee hebben intussen het ziekenhuis verlaten; de an dere twee zijn nog onder behan deling. Bij een onderzoek door de poli tie is gebleken, dat de pijlers van de brug tengevolge van de zwa re regenval ondermijnd waren. medegedeeld door het K. N. M. I. te De Bilt, geldig van Donder dagochtend tot Donderdagavond. Dezelfde temperaturen. Perioden met zonneschijn en slechts een enkele verspreid op tredende bui. Zwakke tot mati ge, in het N. van het land tijde lijk vrij krachtige, N.W. wind. On geveer dezelfde temperaturen. VRIJDAG 23 JULI. Breskens Terneuzen Hansweert Walsoorden v.m. 6.51 7.26 8.06 8.16 n.m. 7.08" 7.43 8.23 8.33 ZON MAAN 22 4.46 20.46 22.55 13.08 23 4.47 20.45 23.21 14.33 24 4.48 20.44 23.56 15.56 25 4.50 20.42 17.13 26 4.51 20.41 0.43 18.18 Te kwart over tien verliet het hoge gezelschap opnieuw het ko ninklijk paleis om zich per auto's te begeven naar 't Rokin, waar het aan boord ging van de gereedliggende boten, die via en kele grachten naar het Oosterdok voeren. Hier waren tegen tien uur de twintig vlotten waarop het fraai geïllumineerde watercorso was opgesteld, in een boog onder op platte schuiten gemonteerde sta ketsels voor het vuurwerk* voor anker gegaan. De tienduizenden Amsterdam mers, die zich reeds in de voor avond een goed plaatsje hadden verzekerd, hadden een bijzonder fraai gezicht op deze drijvende bloemenschat. Tegen elf uur weerklonk door de luidsprekers de mededeling, dat de boten van het koninklijk paar met hun Franse gasten het Oosterdok naderden. Statig voer de kleine vloot van rondvaartboten het Oosterdok binnen, om zich langs deze ver ankerde bloemenhaag naar de ligplaats te begeven. Tijdens het voorbij varen weerklonken eerst de pittige tonen van de Marseil laise en daarna de stemmige klanken van ons volkslied over het wijde water, die weerkaatsten tegen het grote gebouwencom plex van het marine-etablisse ment aan de overzijde, dat, even als de gehele omgeving, in het fel-witte magnesiumlicht uit de duisternis als een strak silhouet tegen de avondlucht afstak. Weinige ogenblikken nadat de koninklijke boot en de volgsche- pen gemeerd waren, sisten sidde rend de eerste vuurpijlen het luchtruim ip. Zij openden het grootste vuurwerk, dat ons land ooit aanschouwd heeft en dat 3 kwartier duurde. De grootste nummers van dit imposante vuurwerk waren een zogenaamde pyrographisch vuur- draaiende Hollandse molen en 'n diamant Niagarawaterval. Het slot van dit grootse kijkspel werd gevormd door de Gallische haan geflankeerd door de Nederland se leeuw, terwijl in het midden twee handen werden gedrukt, waaronder bet woord „Fraterni- té" in grote blokletters van dia- mantvuur schitterde. Dit magnifieke slotstuk was ingelijst in brede staven van Ghinees goudvuur, waaruit hon derden gekleurde vuurbloemen verschenen en dit oog-ver blindende „piece de resistance" rustte op een gouden zuil van brillant en jasminfonteinen. Toen een groot slotbombarde- ment uiteen was gesprongen en sterrenregens in het diepzwarte water verdwenen, was het vuur werk teneinde evenals deze eer ste dag van het bezoek van dit staatsiebezoek. Per boot keerde hèt gezelschap naar de binnen- front met de woorden „Soyez les stad terug, waar de auto's ge- bienvenus", de fonteinen van reedstonden voor de terugrit Versailles, de Eiffeltoren, de naar het paleis.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1954 | | pagina 1