In De Drie Viering 700-jarig bestaan stad Alkmaar Kantongerecht Terneuzen AKKERTJE de aanvaarding van het statuut. Na een moeilijke begintijd wachten onze emigranten in Canada geweldige successen. Pijn, die U overvalt De bouw van F. M.-zenders "39 Redevoering van Minister-president Dr Drees De Belgische minister Larock over de Benelux-unie Dr DA COSTA GOMEZ over Nederlandse hulp aan Nederlandse Antillen noodzakelijk. „NET OF JE ALLEEN IN EEN DONKER BOS WOONDE" Maar emigratie betekent een volledige afrekening met het oude en de opbouw van iets volkomen nieuws Britse minister van landbouw afgetreden De actie in N.-Malakka Agenda Japan en het atoomwapen Staking geëindigd. BOEGANIN IN POLEN De 'bezoekers van de stamp volle Grote- of St. Laurenskerk te Alkmaar zijn Dinsdagmorgen getuige geweest van de opening der feesten ter herdenking van het feit, dat Alkmaar 700 jaar geleden de stadsrechten ontving uit handen van Willem II, graaf van Holland en West-Friesland. Tevoren was in de raadszaal een (bijeenkomst gehouden, waar in de burgemeester van Alk maar mr dr H. J. Wijtema, in tegenwoordigheid van de vele gasten, onder wie het stadsbe stuur en verscheidene autori teiten van Bath, de Engelse stad, die in 1945 Alkmaar adopteerde en de besturen der omliggende gemeenten, een feestrede uit sprak. De burgemeester bracht het roemrijke verleden van de stad, waar eens in 1573 de victorie voor de lage landen be gon, in herinnering en besloot met de hoop uit te spreken, dat de feestelijkheden in het jaar 1954 ten volle zouden mogen slagen. In de Sint Laurenskerk ver zamelden zich daarna de ere-gas- ten. De minister-preisdent, Z. Ex. idr W. Drees, Z. Ex. prof dr L. J. M Beel, minister van Binnen landse Zaken en Z.Ex. prof dr. W. J. A. Kernkamp, minister van Overzeese rijkdsdelen, na men, tezamen met de commissa ris der Koningin in Noord-Hol land dr m J.. Prinsen, de burge meester van Amsterdam, mr Arn J. d'Ailly, de oud-minister van defensie mr dr L. N. Deckers, Councillor W. H. Gal lop, mayor of Bath, en tal van andere geestelijke en wereldlijke autoriteiten de ere-plaatsen in, waarna Ds. J. H. Klein Wassink in een korte toespraak de plech tigheid inleidde. Vervolgens nam de minister-president het woord. „Alkmaar was de eerste stad, die de Spaanse opmars in Hol land succesrijk weerstond. Van Alkmaar begon de victorie. De 'burgers van Alkmaar zijn door hun victorie de eerste ver dedigers met blijvend succes geweest van de geestelijke en politieke vrijheid. Deze vrijheid was en is een van de fundamen ten waarop de Nederlandse natie is gebouwd en is nog steeds we zenskenmerk van de democra tische staat. Onafscheidelijk is daarmede verbonden, dat de zelfstandige gemeenten een eigen positie innemen, en hun belangrijke taak 'hebben te ver vullen," zo zei dr Drees o.a. Hij roemde de wijze, waarop de burgerij van Alkmaar tot tweemaal toe in haar geschiede nis glansrijk een vuurproef heeft doorstaan, tijdens het be leg door de Spaanse troepen in 1573, dat op 8 October van dat jaar eindigde, toen Alva zijn le gers terugtrok, en tijdens de jongste bezettingsjaren 1940— 1945, toen Alkmaar leiding gaf aan het provinciaal verzet. De minister-president noemde Alkmaar voorts een maatschap pelijk en cultureel middelpunt van de kop van Noord-Holland, dat steunt op een oude traditie, die teruggaat tot de tijd, toen omstreeks 1500 de Latijnse school tot ver in het land be- kenheid verkreeg. In dit ver band noemde hij de namen van een aantal Alkmaarse burgers, die ieder in zijn tijd de faam van hun stad verbreidden: Petrus Forestus of Pieter van Foreest, de eerste hoogleraar in de ge neeskunde aan de pas gestichtte universiteit van Leiden en heel meester van Prins Willem zelf. Gornelis Drebbel, die op de Zui derzee proeven nam met een door hem uitgevonden onder zeeër; Cesar van Everdingen, die schilderingen aanbracht op de orgeldeuren der grote kerk en mevrouw BosboomToussaint, die in Alkmaar haar historische personagien tot leven wekte. En dan zijn er binnen de wal len in de loop van de 17e en 18e eeuw vele fraaie gebouwen en wijken verrezen: het stadhuis, de waag of het accijnshuis, de pro venhuizen en hofjes, de typische poortjes, de statige woonhuizen en de winkeltjes met hun hals-, klok- of trapgevels. Na een uitvoerig overzicht van Alkmaars beleg en het op 8 October gevolgde ontzet, Ver telde dr. Drees hoe enonm de morele gevolgen van de Spaanse nederlaag waren en hoe Alkmaar aan 'haar wapenschild de spreuk „Alcmaria Victrix" had toege voegd. „Het ongelooflijke was waar geworden", zo besloot hij. „vVaar geworden door de trouw, de moed en de eendrachtige sa- medewerking van de gehele be volking in de ure van het ge vaar. Moge het voorbeeld van Alkmaars burgers en burgeres sen in het verre zowel als in het jongste verleden u een richtsnoer zijn bij uw arbeid tot het verze keren van een gelukkige toe komst van uw stad". De Belgische minister van Bui tenlandse handel, Larock, heeft zich tegenover de „Soir" optimis tisch uitgelaten over de kansen van de Benelux-unie. Hij zeide, dat de unie duidelijke vorderin gen maakt en dat dit bevestigd wordt door de Belgisch-Neder landse handelsbalans. „Er zal een dag komen, waarop de unie voltooid zal zijn", aldus Larock. „En dat zal een goede dag zijn, want het is misschien bij onze landgenoten niet vol doende bekend, dat de drie Bene- luxlanden tezamen de derde han- 1 delsmacht van de wereld vormen. Door Mr. J. G. Rietkerk, Ad j .-Dir. van de Christelijke Emigratie Centrale. De voorzitter van de regerings raad der Nederlandse Antillen, dr Da Costa Gomez, heeft op zijn wekelijkse persconferentie mede gedeeld, de woorden van de lei der van de Arubaanse volkspar tij, Henny Ebnan, die bij de be grotingsdebatten had gezegd, dat het statuut de belangen van Aru ba volstrekt niet in de weg staan, zeer belangrijk te achten. De An- tiliaanse regering is zeer ver heugd, over het aannemen van het statuut met een overweldi gende meerderheid door de Tweede Kamer. Dr Da Costa Gomez deelde Sir Thomas Dugdale, de Britse minister van Landbouw, Dinsdag medegedeeld, dat hij bij Sir Winston Churchill, de pre mier, zijn ontslag heeft inge diend na een meningsverschil over „bureaucratie" van de amb tenaren op zijn ministerie. Minister Dugdale deelde dit mede in het Lagerhuis, waar een debat werd gehouden over een meningsverschil over een stuk land in Dorset (West-Engeland) dat vóór de oorlog door de rege ring was gevorderd, maar nooit teruggegeven, ondanks de pogin gen van de eigenaar. Enige tijd geleden is een on derzoek naar deze kwestie inge steld. In een rapport werd ver klaard, dat ambtenaren Dugdale hadden misleid en een „betreu- renwaardige vijandschap jegens de eigenaar aan de dag hadden gelegd. Dugdale verklaarde, dat hij gemaakte fouten betreurde, maar dat het thans onmogelijk was het land terug te geven. Conser vatieve Lagerhuisleden zagen hierin een bureaucratische aan tasting van de rechten van de enkeling en drongen er op aan, dat Dugdale zou aftreden, indien hij tegen de gecritiseerde ambte naren geen disciplinaire maatre gelen wilde nemen. Vóórdat Dugdale zijn ontslag bekend maakte, zeide hij, dat één der gecritiseerde ambtenaren naar een andere post was over geplaatst. Troepen van de Britse veilig heidsdienst hebben in Noord-Ma- lakka dertig bases van terroris ten vernietigd in de twaalf dagen sedert twee honderd parachutis ten werden neergelaten in de „operatie Termiet", aldus is be kend gemaakt. In deze periode zijn drie communisten gedood HEDEN TERNEUZENLuxor-Theater 8 uur; ,,'t Begon in Shanghai". Gemeentehuis, 10 uur: aanbesteding uitvoeren riole ringswerken en bestratings- werken. ST JANSTEEN, Gemeente huis, 10 uur: aanbesteding uitvoeren van buitenschilder werk aan 16 woningen. A. v. L„ landbouwer te Honte- nisse, vertikte het om met zijn bespannen boerenkar op een smalle landweg voor een achter op komende vrachtauto ook maar een duimbreed opzij te gaan. Het gevolg was, dat, toen de chauf feur A. B. uit Hontenisse tenslot te toch probeerde voorbij te rij den, hij de macht over zijn stuur verlbor en met vrachtauto en al in de sloot terecht kwam. Eis en vonnis 30 of 15 dagen. Juist van de veerpont Kruinin- genPerkpolder komende, be merkte E. M„ vertegenwoordi ger te Den Bosch, dat zijn vriend, die bij hem in de auto meereed, zijn hoed op de pont had achter gelaten. Midden op de drukke Hulsterweg besloot M. te keren. Hoewel op het moment dat hij hieraan begon alles veilig leck te zijn botste even later een ach terop komende auto tegen de dwars op de weg staande auto van M. op. De ambtenaar van het O. M. eiste voor deze onvoor zichtigheid 40 of 20 dagen. Omstandigheden in aanmer king nemende, veroordeelde de kantonrechter M. tot 25 of 10 dagen. din bij de politie hierover binnenge komen. Maar toen enkele maan den geleden verdachte het met zijn buurman aan de stok kreeg over particuliere aangelegen heden, diende de verbolgen buur man bij de politie een klacht in over de ondeugdelijke mestput. Het gevolg was, dat De Z. een proces-verbaal opliep en thans voor de balie moest verschijnen. Verdachte verklaarde, dat hij eens in de drie maanden deze be waarplaats schoonmaakte. Ook had hij gezorgd voor een goede afvoer naar de gemeente-riole ring. De reden, dat hij nooit een deugdelijke mestput heeft laten bouwen, waren de zeer hoge kos ten hieraan verbonden. Zowel de ambtenaar van het O. M als de kantonrechter kon den wel de oorzaak van de inge diende klacht bevroeden. Eis en vonnis waren dan ook zeer mild: 1 of 1 dag. Tevens hoopten zij, dat De z. spoedig een goede oplossing zou weten te vinden om deze affaire uit de wereld te helpen en raad den hem aan zo nodig bij B. en W. van Terneuzen hierover raad in te winnen. mede, er niet het minste bezwaar in te zien, dat er te eniger tijd een voorstel tot verzwaring van de wijzigingseisen in het statuut zal worden gedaan.. Deze zaak komt echter eventueel eerst aan de orde als het statuut is aan vaard. Voor het ogenblik is het belangrijk, dat de Tweede Kamer haar vertrouwen uitsprak inzake de noodzakelijke binding van de delen van het konninkrijk. Hij hoopte dat Suriname en de An tillen dit vertrouwen met ver trouwen zullen beantwoorden. Het statuut mag nimmer een on derwerp van politieke onderhan delingen worden. Bij een overzicht over de be grotingsdebatten zeide dr. Da Costa Gomez, dat na aanvaarding van het statuut een beroep op Nederland zal worden gedaan voor wat betreft de economische en sociale vooruitgang van de Antillen. De eerste autonome regering van de Nederlandse An tillen heeft een beroep op Neder land gedaan om bijstand voor de maatschappelijke voorzieningen, die in de loop der historie ach terop zijn geraakt. Het is ondenk baar, dat Nederland, dat millioe- nen in het belang van de econo mische verheffing van een ander rijksdeel uitgeeft, niet bereid zou zijn hulp en bijstand te verlenen aan die gebieden van de Neder landse Antillen, die deze bijstand en hulp nodig hebben. Hier is sprake van technische bijstand, vooral op sociaal gebied, sociale verheffing in samenwerking met particulier initiatief, de politieke partijen en Nederlandse deskun digen Wanneer men zich in Neder land tot een of andere emigratie instantie wendt om inlichtingen te ontvangen over de emigratie naar een bepaald land, dan zal men bij de vele raadgevingen en waarschuwingen ook altijd te horen krijgen, dat emigreren is een volledig afrekenen met het oude en een opbouwen van iets volkomen nieuws. Pas wanneer men zelf in de ge legenheid is geweest onze Neder landse emigranten in het buiten land te bezoeken, ervaart men ten diepste de waarheid en de waarde van deze woorden. Zo heb ik in de maanden Mei en Juni dwars door Canada ge reisd, van kust tot kust, om bij ieder van de vele tientallen emi granten die ik bezocht heb, in welke omstandigheden zij ook verkeerden, tot deze conclusie te komen. Er zijn nogal wat Neder landers in Canada. In de eerste week van mijn verblijf mocht ik de huldiging meemaken ter ge legenheid van de binnenkomst van onze 100.000ste emigrant sinds de laatste wereldoorlog. Naast deze 100.000 zijn er na- tuurlijk sinds 1946 door geboorte ee" anderejob het nieuwe land is: „Hoe en waar kom ik aan een baan?" Laat ik voorop stellen dat ik, op een heel enkele uitzondering na, al onze Nederlandse emigran ten aan 't werk heb aangetrof fen. Maar, dat houdt nog niet in, dat dit voor ieder even gemakke lijk is gegaan. Bovendien kan het voorkomen dat men Vrijdags avonds de mededeling krijgt dat men de volgende dag zal worden „afgelegd", zoals onze emigran ten zeggen. Dit heeft niets te maken met een of andere vorm van overlijden, maar is een let terlijke vertaling van het Engels „laid off", wat „ontslagen" be tekent. Dit valt onze, aan meer zeker heid gewende Nederlanders, vooral in 't begin nogal eens rauw op 't lijf, maar al spoedig leert men, dat het grotere risico, dat men in vele opzichten loopt, zijn beloning vindt in veel hogere verdiensten dan men in Neder land ooit zou kunnen maken, waardoor men in staat is zélf een zekere reserve aan te kweken voor eventuele tegenslagen. En meestal vindt men weer spoedig P. N„ chauffeur te Terneuzen, verleende op het kruispunt Ee rengracht—NoordstraatSchool- weg geen voorrang aan een hem van rechts komende auto. Het gevolg was een kleine aanrijding. Eis en vonnis 20 of 10 dagen. J. G. A„ landbouwer te Over slag, moest zich verantwoorden voor het feit, dat bij enkele zijner koeien runderhorzelbulten waren geconstateerd. Hij liep hiervoor een proces-verbaal op. Verdachte A verklaarde thans dat hij de betrokken dieren reeds 3 maai behandeld had, maar dat de bui ten bij de controle nog niet ver dwenen waren. Eis 10 of 6 dagen. De kantonrechter sprak A. ech ter vrij, omdat de controleurs niet hebben kunnen vaststellen dat er in de bulten nog levende runderhorzellarven aanwezig wa ren. M. H„ winkelier te Terneuzen organiseerde bij de opening van zijn nieuwe winkel een verkapte loterij. Daar verdachte in het ge heel geen toestemming van de minister van Justitie hiervoor had liep hij een proces-verbaal op. Éis en vonnis 25 of 10 dagen. Er zat een luchtje aan. P. de Z., groentehandelaar te Driewegen, had achter zijn huis, dat gelegen is in de bebouwde kom, een bewaarplaats van mest Daar deze put niet aan de eisen van de bouwverordening voldeed en er zelfs geen deugdelijke af sluiting op was, veroorzaakte hij een zeer onaangename geur in de naaste omgeving. Reeds jaren heeft deze toestand zo voortge duurd. Nooit was er een klacht Italiaanse douanebeambten heb ben Maandagavond na een sta king van vier dagen voor salaris verhoging het werk hervat. Tij dens de staking zijn de werk zaamheden van de douanebeamb ten verricht door de douanepoli- tie, die de burgerlijke ambtena ren gewoonlijk vergezelt bij hun contróle aan de grensposten en in de treinen. Japan zal niet toestaan, dat op Japans territorium atoombom men worden opgeslagen noch dat er bases voor atoombommen worden aangelegd, noch dat er desbetreffend materiaal wordt vervoerd, zo heeft de Japanse minister van Buitenlandse Za ken, Katsu'o Okasaki, verklaard. Volgens de Japanse pers heeft het Amerikaanse opperbevel 'n garantie in deze zin gegeven. en de rest van de dag nutteloos dreigt j te maken, kunt U terstond stillen. 't Is altijd makkelijk bij U te hebben, die helpen direct! in Canada zelf nog heel wat Ne- derlandertjes bijgekomen, maar omdat deze kinderen óók direct de Canadese nationaliteit verkrij gen, zullen we die, om geen ruzie met Canada te krijgen, er verder maar buiten houden. Nu moet men zich ook weer niet voorstellen, dat men op elke hoek van de straat een Nederlan der tegen 't lijf loopt, maar wél is het zo, dat men, in welke plaats ook, maar even bij het postkantoor behoeft te informe ren om naar een reeks van land genoten verwezen te worden. Dat zegt wat in een land als Canada. Geografisch kan het eigenlijk geen land meer genoemd worden, maar is het beter van een wereld deel te spreken. Eén van de eerste dingen waar mede de Nederlandse emigrant dan ook zal moeten afrekenen is zijn Hollands begrip van land en afstanden. Het zou nu te ver voeren om een uitvoerige beschrijving te geven van Canada's verschillen de landstreken, maar als men le top de geweldige verschillen tussen het zachtglooiende rijk ge accidenteerde heuvellandschap van Zuid-Ontario, de woeste, on herbergzame sparrenbossen in het Noordelijk deel van het land, de wijde eindeloze vlakten van de prairieprovincies, één van 's wereldsrijkste graangebieden de ruige, imposante pracht van de Rocky Mountains en de vruchtbare fruitvalleien van Bri tish Columbia, welke gebieden, ieder voor zich, dagen en dagen reizen vergen, dan realiseert men zich spoedig dat van „Canada zonder meer eigenlijk niet ge sproken kan worden. Nu gaat het afrekenen met deze Hollandse begrippen vrij snel. Men wordt zo volkomen opge nomen in al dat nieuwe, dat de overschakeling plaats vindt zon der dat men het zelf merkt. Er zijn echter veel andere on derwerpen, die de emigrant meer moeite kosten. Eén van de belangrijkste vra gen voor hem bij aankomst in De fieldmen van de Christian Reformed Church en de Refor med Church bewijzen de emi granten zowel bij eerste aan komst als later in dit opzicht on schatbare hulp. Men zal evenwel af moeten stappen van alles wat men in Nederland aan functies en posities heeft bereikt. Ik heb boekhouders en bedrijfsleiders aangetroffen als sjouwersknech ten en bordenwassers. Een erva ren loodgieter ontving een werk vergunning als „leerling-loodgie ter" met de simpele aantekening: veertien jaar „experience". Maar wanneer deze mensen eerst in de practijk getoond hebben wat zij waard zijn, dan ligt na korte tijd de weg tot betere posities voor hen open. Mits men zijn vak maar verstaat en... Engels kent. Welke Nederlandse ondernemer zou een werkkracht aannemen die niet eens kan vertellen wat hij kan en op alle vragen met een stom schouderophalen moet antwoorden? De beste vakman ontneemt zich hierdoor de helft van de voor hem beschikbare mo gelijkheden, en plaatst zich daar bij op één lijn met de ongeschool de. En die mogelijkheden zijn vele, mits men niet vergeet, dat de eerste jaren voor iedereen moeilijk zullen zijn. In een stadje in Zuid-Ontario bezochten wij een familie met 7 kinderen uit Limburg. De vader werkte als metselaar op een bouwbedrijf, waar hij 1.25 per uur verdiende, terwijl de oudste zoon een baantje op een fabriek had en een dochter als leerling verpleegster in een ziekenhuis werkte. Helemaal geen bijzonder geval dus. Toch wist de moeder ons te vertellen, dat zij kans had gezien in de twee jaar dat zij nu in Canada waren meer dan 2000,over te sparen, on danks haar grote gezin. „Dit hadden we in Nederland nooit kunnen bereiken", verklaarde zij ons, „en daarom zou ik nooit meer terug willen. Maar als ik aan de eerste tijd denk, die was heel erg, omdat ik geen Engels kende. Het was net alsof je helemaal alleen in een groot don ker bos woonde". Ik zou vele gevallen kunnen noemen van geweldige successen die onze emigranten in korte tijd hebben weten te behalen. Vooral onder de agrariërs zijn er hon derden die in enkele jaren tijds kans hebben gezien zich zelfstan dig te vestigen, terwijl men hier en daar ook nogal eens een Ne derlandse bakker of slager in zijn eigen beroep terug kan vin den. De tijd ontbreekt me helaas om hier verder op in te gaan. Alleen dit: zonder moeilijkheden is niemand er gekomen en die moeilijkheden waren en zijn nog steeds niet gering. De tijdelijke werkeloosheid maakte het in de afgelopen maanden nogals eens moeilijk even vlug een geschikte baan te vinden als men zou wen sen. Maar als men let op de ge weldige industriële ontwikkeling van Canada, als men ziet hoe langs de Queen Elisabeth High way van Toronto naar Hamil ton en in de omgeving van ste den als Montreal en Winnipeg de nieuwe fabriekscomplexen als paddestoelen uit de grond rijzen, als men leest van het St. Lauren ce Seaway project van zestig millioen dollar, dat duizenden ar beiders jarenlang werk zal gaan verschaffen, dan geloof ik vol vertrouwen te mogen besluiten met de reeds meermalen geuite spreuk: „Canada is een land in op komst en onze emigranten groeien mee". Op vragen van het Tweede-Ka- merlid de heer Posthumus be treffende voorgenomen bouw van F.M.-zenders heeft de minister van Onderwijs, Kunsten en We tenschappen, mede namens de minister van Verkeer en Water staat a.i. schriftelijk het volgen de geantwoord: Het is de ministers, met name uit uitlatingen in enkele dagbla den, bekend, dat er enige onze kerheid bestaat omtrent de be doelingen van de regering inza ke de bouw van F.M.-zenders met betrekking tot die gebieden, waarvoor een regionale omroep bestaat. Het feit, dat in de publicatie van de regering over de bouw van F.M.-zenders niet gesproken won5+ van een verbetering van de onivangstkwaliteit van de be staande regionale uitzendingen door PIKE NCRTON WILL'S 60) (Nadruk verboden). Maarschalk Nicolai Boelganin eerste vice-premier en minister van Defensie der Sowjet-Unie, is Dinsdag in Warschau aangeko men om Donderdag de viering van de tiende verjaardag van de Poolse Volksrepubliek bij te wonen, aldus meldt radio-Mos kou. In de buitenwijken verhoogde de chauffeur de snelheid weer en eenmaal buiten de stad, liet hij de motor op volle toeren draaien. Dufersque had hem bevolen de handen op de knieën te leggen. Peter zat zich suf te denken hoe hij de aandacht van hun bewa ker een ogenblik af kon leiden om zijn hand naar achteren te brengen. Dufresque had hem niet gefouilleerd! Voorlopig zag hij daar echter geen kans toe. Ze reden nog steeds in de rich ting van Nice, doch geheel zeker was 'hij daar niet van. Die mor gen had hij niet zo erg op de weg gelet. Peter zakte achterover in de kussens. Zijn zenuwen waren tot het uiterste gespannen, maar uiterlijk bleek daar niets van. Zou hij met Milly mogen spre ken? Proberen maar, als het niet mocht, merkte hij dat wel. „Hoe is het met je?" vroeg hij. Het meisje schrok op toen ze zijn stem hoorde. Ze glimlachte. „Ik heb niet te klagen. Zijn ze in Amsterdam erg ongerust?" „In het begin niet. We dachten dat je op reportage was, maar toen het zo lang duurde, ver trouwden we het niet meer. Ro bert en ik gingen op onderzoek uit en het resultaat daarvan zie je nu". „Hoe heb je me kunnen vin den" vroeg ze en er was bewon dering in de blik, waarmee hem aankeek. Dufesque fronste zijn wenk brauwen bij deze vraag en Peter vond het raadzaam er maar niet op te antwoorden. Hij mocht het spreken eens helemaal verbie den. „Er is heel wat gebeurd, maar ik denk dat mijnheer Dufresque het niet goed zal vinden, als ik dat allemaal vertel". Dufresque liet niet blijken, dat hij de opmerking verstaan had Peter was er echter zeker van dat de man voldoende Neder lands verstond, om het gesprek te kunnen volgen. Was dat niet het geval, dan had hij wel bevo len om het gesprek in het Frans te voeren, of anders geheel te zwijgen. Ineens kwam er een ondeugen de flikkering in Milly's ogen. „Mag ik hem een zoen geven?" vroeg ze Dufresque. De man veinsde haar niet te verstaan en Milly 'herhaalde haar vraag nu in het Frans. „Als je er geen plotselinge en onverwachte bewegingen bij maakt, heb ik er geen bezwaar tegen. Het zou immers je laatste wel eens kunnen zijn". Milly boog zich langzaam naar hem toe en Peter voelde, dat hij diep bloosde. Even drukte het meisje haar lippen op de zijne. Een gevoel van verrukking door stroomde hem. Hij boog zich op zijn beurt naar haar toe, maar zij weerde hem af. „Dit is mijn Prl~ vilege", zei ze met een ondeugend lach ie. Dufresque, die het toneeltje met belangstelling had gevolgd, grin nikte onbeschaamd en Peter had de man op dat moment wel levend kunnen villen. Hij vroeg zich af, waaruit de zo geroemde solidariteit onder mannen, eigenlijk bleek. Onderwijl reed de auto met on verminderde snelheid door en Peter werd zich ineens weer de ernst van hun toestand bewust. Het was om de drommel geen plezierreisje, dat ze maakten. Nog steeds peinsde hij op een middel om te ontsnappen. Bij één der vele bochten, die ze in het berg achtige landschap moesten ma-- ken, hoorde hij opeens een scher pe droge knal en tegelijk begon de wagen hevig te slingeren. Mil ly uitte een verschrikt gilletje. Met moeite hield de chauffeur de wagen in bedwang. Hij remde langzaam af en zetten de wagen aan de kant van de weg. Het was aan de bekwaamheid van de be stuurder te danken, dat 't sprin gen van een band geen ernstige re gevolgen had bij de hoge snel heid, waarmee ze gereden had den. De chauffeur ging de wagen uit en nam de situatie in ogen schouw. Dan stak hij zijn hoofd weer binnen de wagen en begon in rad-Frans met Dufresque te overleggen. Ze hadden het over gereedschap, hoorde Peter, maar hij kon het gehele gesprek met volgen. Daarvoor werd er te vlu„ gesproken in een dialect, dat hij zo gauw niet kon verstaan. Het was echter spoedig duidelijk, wat er aan de hand was. Het gereed schap, dat de chauffeur nodig had om het reservewiel te mon teren, lag onder de bank, waar op Milly en Peter gezeten waren. Dufresque stapte nu ook uit, na dat hij hen dringend gewaar schuwd had, geen grapjes uit te halen. Daarna moesten ook de beide onvrijwillige passagiers uitstappen. Peter voelde, dat zijn kansen met de minuut gingen stijgen. Dufresque kon niet ver langen, dat zij met hun armen in de lucht gingen staan. Daarvoor passeerden er teveel andere wa gens. Hij hield hen echter scherp in het oog. Onverschillig, maar met één oog gericht op hun bewaker, keek Peter in het rond. Op het mo ment, dat de chauffeur een ver wensing uitte aan het adres van de krik, die niet naar zijn zin scheen te werken, keek Dufres que even naar de man en dat was voor Peter voldoende. In een fractie van een seconde speelde het zich af.. Met een snelle be weging, was Peter's hand in zijn achterzak om met zijn revolver te voorschijn* te komen. is een gevolg van de omstandig heid, dat de plannen der rege ring ten aanzien van de F.M.-zen- ders in de eerste plaats gericht zijn op een betere ontvangst van de programma's van de zenders Hilversum 1 en Hilversum 2 in die gebieden van het land (voor namelijk het Noorden en Oosten) waar deze ontvangst minder gun stig is, dit wil echter niet zeggen, dat de verbetering van de ont vangst der regionale uitzendin gen in die streken niet de aan dacht der regering zou hebben, De eerste phase van het plan tot 'het oprichten van F.M.-zen- ders (de onmiddellijke plaat sing van drie bestaande F.M.- zenders ter heruitzending van 't programma van Hilversum) zal geen verbetering voor de regio nale omroep brengen. De reikwijdte van deze zenders wijkt niet 'belangrijk af van die van de bestaande A.M.-steunzen- ders, zodat het van weinig bete kenis voor 't regionale program ma zlou zijn, indien dit zowel over de F M -zender als over de A.M.- zen'der zou worden uitgezonden. Aangezien mede mag worden aangenomen, dat nog slechts be trekkelijk weinig luisteraars in het bezit zijn van toestellen, die uitsluitend geschikt zijn voor de ontvangst van F.M.-signalen, is besloten voorlopig de uitzending van de regionale programma's over de A.M.-zenders te continu eren. De tweede phase, met de uit voering waarvan overigens ter stond is begonnen, zal ook ver betering in de ontvangst van de regionale uitzendingen brengen. Zodra beschikt wordt oyer het F.M.-zendernet, dat in dit gedeel te van het plan is voorzien en dat een belangrijk grotere reikwijdte zal heibiben dan de bestaande A.M.-zenders, zullen de regionale programma's ook door middel van F.M.-zanders 'hoorbaar ge maakt worden. (Wordt vervolgd). AUTOBUS MET ITALIAANSE MILITAIREN IN RAVIJN GESTORT. In het gebied van Trento (Zuid- Tirol) is Dinsdag een autobus met Italiaanse militairen in een ravijn gestort. Zestien militairen kwa men om het leven, zeven liepen ernstige verwondingen op. Volgens latere berichten zijn 17 militairen om het leven geko- men en twee gewond. Slechts inzittenden bleven ongedeerd na de val van de brug in het hon derd meter diepe ravijn.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1954 | | pagina 2