bananenoorlog
In De Drie Ankers
De grootste valse munterij ter wererd
De beslissing over Korea
Hoe zit dat met de
Coloradokever?
brengt de gemoederen in beweging
tweede blad
In concentratiekampen
werd voor 2 milliard vervaardigd
Na de verkiezingen
in Noordrijnland-Westfalen
Vrije verkiezingen
fundamenenteel geschilpunt
Rumoerige overplaatsing
van reserve-officieren
Het zenden van atoom
wapens naar O.-Duitsland
Smokkelhandel brengt
West-Duitsland minder
verlies toe
Donderdag 1 Juli 1954
9e Jaargang No. 3188
Miniatuuroorlogje tussen handel en politiek
aangebonden.
king en dientengevolge het gezag -- -
Last Tan zenuwen
E VRIJE ZEEU
Er woedt een vreemde strijd in
Guatemala, één van de Midden-
Amerikaanse republiekjes. Een
bevrijdingsleger tracht het corn-
munistisdh regime in dit land
omver te werpen, daarbij ge
steund door vrijwilligers uit ver
schillende Midden-Amerikaanse
landen en de United Fruit Cy of
Boston, die nog een rekening met
Guatemalaanse regering heeft te
vereffenen betreffende onteigen
de plantages met een oppervlak
te van ongeveer duizend vierkan
te kilometer.
De United Fruit Cy, waarbij
Moors Cabot en minister Foster
Dulles sterk zijn geïnteresseerd,
heeft deze privé aangelegenheid
opgeblazen tot een kwestie van
internationale betekenis. Daar de
Verenigde Staten en andere Mid
den-Amerikaanse landen de staat
Guatemala reeds geruime tijd
wantrouwig bezagen, kon de
bananenmaat schappij profiteren
van de vermoedens dat Moskou
trachtte van Guatemala een com
munistisch bastion te maken op
het Amerikaanse continent. Dit
pastte geheel niet in het kader
van de anti-communistische cam
pagne, die men in Noord-, Mid
den- en Zuid-Amerika voert. Het
gehele werelddeel voelt Guatema
la als een rotte plek. Toen vreem
de schepen werden aangehouden,
die grote hoeveelheden wapens
met bestemming Guatemala ver
voerden, welke wapens afkom
stig bleken te zijn uit landen ach
ter het ijzeren gordijn, was de
maat vol en het ogenblik van
handelen nabij.
Een en ander resulteerde in n
slecht voorbereide invasie van n
„bevrijdingsleger" onder aanvoe
ring van de uit Guatemala ge
vluchte kolonel Carlos Armas
die onder de leuze ,,God en eer
maar in feite om de bananen, de
strijd met de communisten heeft
Veertien jaar heeft Guatemala
gezucht onder de dictateur van
^eneraal Jerge Ubico, een tiran,
die het volk uitzoog en steunde
op de macht van leger, rijke kof
fieplanters en de „United Fruit
Cy'of Boston", een Amerikaanse
V_y UI Duatuu
maatschappij, die een groot deel
van het land in eigendom bezat.
Door deze erbarmelijke om
standigheden is een groot deel
van de niets bezittende massa
gaan overhellen naar het commu
nisme.
Ongeveer 3 jaar geleden werd
met overgrote meerderheid van
stemmen de luitenant-kolonel Ja-
cobo Arbenz Gusman, een zoon
van een Zwitsers apotheker tot
president van de republiek be
noemd Men meende, dat hij wel
in staat zou zijn 'n democratisch
bestuur te organiseren en de
communisten in toom te houden
Het tegengestelde bleek waar.
Met officieuze steun van de re
gering staken de communisten
overal de kop op, doch men mag
zeker niet beweren, dat de rege
ring van Guatemala uit commu
nisten zou bestaan. Beterzou
zijn te spreken van uiters linkse
socialisten.
De regering ging over tot het
verheffen der massa en hiertoe
werd een kwart van het land der
„United Fruit Cy Boston" ontei
gend. De grond is onder de In
diaanse boeren verdeeld.
Natuurlijk waren er onder dit
regime 'ontevredenen en zij
vluchtten naar het buitenland.
Hieronder bevond zich kolonel
Carlos Castillo Armas, de huidi
ge leider van de invasie.
VERKEERD VOORBEELD!
Guatemala kwam in een slech
te reuk te staan, want de rege
ringen van de andere Midden-
Amerikaanse staten vreesden,
dat het volk met het voorbeeld
van Guatemala voor ogen ook
hogere eisen zou gaan stellen. Zij
zagen daarom Guatemala als 'n
bron van ontevredenheid en on
rust in eigen land.
De sterk commercieel ingestel
de Verenigde Staten waren Gua
temala ook al niet zo bijzonder
sympathiek gezind, want ten eer
ste had de „United Fruit Cyof
Boston" grote verliezen geleden
door de onteigeningen, maar ten
tweede vreesde Washington een
met het communisme sympathi
serende staat in Midden-Amerika
zo dicht bij het van vitaal be
lang zijnde Panama-kanaal.
Natuurlijk heeft Guatemala de
steun van de Sowjet-Unie en dit
was doorslaggevend om dit land
als communistisch en een gevaar
voor de vrede in de wereld te be
stempelen.
In hoeverre de regering van
Guatemala in de greep van Mos
kou zit, is niet met zekerheid
vast te stellen, maar de nabuur-
de achtergrond vonden het toch
de achtergronl vonden het toch
maar beter tot een invasie over
te gaan.
Hiertoe heeft men gebruik ge
maakt van een bevrijdingsleger,
dat grotendeels bestaat uit ge
vluchte Guatemalanen, versterkt
met vrijwilligers uit de Midden-
Amerikaanse republieken en noeg moet worden geacht.
voorzien van Amerikaans mate
riaal.
WASHINGTON WAST DE
BANANEN IN ONSCHULD.
Officieel is het een zuiver in
terne Guatemalaanse kwestie en
blijven de andere landen buiten
schot, doch zonder twijfel hebben
de bevrijders de morele (en ma
teriële) steun van andere landen
zoals Nicaragua, El Salvadore,
Honduras en de Verenigde Sta
ten („United Fruit Cy of Bos
ton").
Het leger van Guatemala be
staat uit ongeveer 6000 man en
beschikt over plus-minus 18
vliegtuigen. De bevrijders tellen
5000 man en 16 vliegtuigen. In
wezen hebben we volgens onze
opvattingen dus te doen met 'n
miniatuuroorlogje, doch wij moe
ten niet vergeten, dat de achter
gronden en de eventuele gevol
gen op politiek terrein even groot
zijn als die welke samen zouden
hangen met gigantische militaire
operaties.
De Veiligheidsraad is er nota-
bene op Zondag voor bij elkaar
gekomen en Rusland heeft bij
die gelegenheideen veto uit-
Zolang er reeds geld bestaat, aan het licht, dat hier een bende
hebben mensen getracht dit na aan het werk wa;s.èe lim
te maken en te eigen bate te ge- takkingen had in Nederland, Bel
'bruiken. Bij de primitieve Zuid- j gië en Duitsland. Meestal zijn
Amerikaanse Indianen, waar de
cacaonoot 'als betaal- en ruilmid
del werd gebruikt, heeft men
ook reeds meesterlijke vervalsin
gen van klei aangetroffen en zo
gebeurt dit ook in de rest van de
wereld.
Voortdurend jaagt de interna
tionale politie op de vele misdadi
gers, die zich hier aan schuldig
maken en de strijd verloopt met
wisselend succes.
Enige tijd geleden werd de
Nederlandse Bank opgeschrikt
door het feit, dat in ons land
valse biljetten van honderd gul-
internationale misdadigers, die
zich met deze praktijken bezig
houden.
VIER DOLLAR WINST.
In Marseille wist de politie de
gesproken, een bewijs, dat een den in omloop waren. Een inten-
en ander toch wel belangrijk ge- sief onderzoek, dat door geluk
nog begunstigd werd, bracht
hand te leggen op een bende, die
va'lse dollarbiljetten vervaardig
de. Zij bleek over een prima
outillage te beschikken en voor
de deur stond zelf nog een grote
vrachtauto vol metdollarbil
jetten.
Veel valse munters hebben een
graad van perfectie in hun be
roep bereikt, die fantastisch is.
Ook in Amerika wordt het valse gaten, fen
munten beoefend en sommige spionnen en
benden gaan hierbij zeer gesle
pen te werk. Wanneer zij het
juiste papier niet kunnen be
machtigen, maken zij gebruik
van echt bankpapier van 1 dollar
biljetten, dat zij bleken, splitsen
en opnieuw bedrukken met 5 dol
lar. Het werk levert per biljet
dus vier dollar op.
In de oorlog grepen de nazi's
deze tak van misdaad aan als
Terstond nadat de balans was
opgemaakt van de politieke ver
schuiving ten nadele der Chris.-
democratische unie, die zich
Zopdag in het voornaamste
land van de Westduitse bonds
staat heeft voltrokken, is in
Bonn zowel als in Dusseldorp 't
touwtrekken om de nieuwe re
gering begonnen. Bij de aan
zienlijke winst, die de socialis
ten hebben behaald, en bij het
herstel van de liberale partij
na haar nederlaag van vorig
jaar, gaat het om de vraag of
de Christelijke partij in Noord
rijnland-Westfalen voortaan
met de socialisten dan wel met
de liberalen zal gaan regeren.
Een voortzetting van de Chris
telijke meerderheidsregering
van dr Arnold is niet meer mo
gelijk, sedert de Christelijke
partij haar absolute meerder
heid verspeeld heeft.
In Bonn heeft dr Arnold te
zamen met andere leiders van
zijn partij reeds contact gehad
met dr Adenauer, die ook in
Noordrijnland-Westfalen het
liefst een samenwerking met de
liberale partij tot stand zou zien
komen.
Voor de bondsregering is er
namelijk veel aan gelegen in
Dusseldorp een regering aan het
bewind te zien, die een zo. ge
trouw mogelijke afspiegeling is
van de coalitie van Bonn. Naar
vernomen wordt hecht men
hieraan in de federale -hoofd
stad des te meer waarde daar
de liberale partij haar herstel
kennelijk te danken heeft aan
haar initiatieven op het gebied
der buitenlandse politiek, die dr
Adenauer in Bonn al menige
zorg hebben bereid. In de libe
rale gelederen leven namelijk
stromingen, die streven naar 'n
zelfstandiger politiek, ook te
genover de Westelijke mogend
heden. Nog altijd flirten de li
beralen met de gedachte diplo
matieke verbindingen met Mos.
kou en andere Oostelijke landen
aan te gaan.
Nu is juist Noordrijnland
Westfalen het land, waar de li
beralen het meest uit zijn op
wandelingen in de internatio
nale politiek, die Adenauer
meent niet te kunnen gedogen
De kanselier moet er dus vol
gens politieke waarnemers alle
belang aan hechten deze libera
le krachten in de regering te
binden teneinde hen daardoor
gemakkelijker in toom te kun
nen houden.
Dat dr Adenauer vrees zou
behoeven te koesteren, dat de
nieuwe Dusseldorpse regering
ook verschuivingen in de bonds
raad tengevolge zou kunnen
hebben, lijkt volgens waarne
mers weinig aannemelijk. Het
staat bij voorbaat vast. dat de
Christelijke partij in de nieuwe
regering het overzicht zal heb
ben en daardoor in staat zal
zijn de beslissing over de stem
men van het land in de bonds
raad in handen te houden.
Niet alleen de liberalen, doch
ook de socialisten tonen zich
bereid aan een coalitie deel te
nemen. De vraag is nu of het dr
Adenauer zal gelukken te voor
komen, dat dr Arnold zijn oude
liefde voor een samengaan met
de socialisten weer zal willen
laten overwegen. Het is bekend,
dat de minister-president van
Noordrijnland-Westfalen het
liefst zou terugkeren tot zijn
oude bondsgenootschap met de
socialisten. Ook al om redenen
van buitenlandse politiek zou
men in Bonn zulk een oplossing
niet zeer toejuichen. Men staat
er namelijk nog altijd op het
standpunt, dat Duitsland een
onvergankelijke trouw aan de
Europese verdragen moet tonen.
Een opnemen der socialisten,
die deze verdragen vijandig ge
zind zijn, in de belangrijkste
landelijke regering zou, zo
vreest men, in het buitenland
de indruk kunnen wekken, dat
die toewijding aan de oude con
ceptie nu ook in de bondsrepu
bliek minder groot gaat worden.
Enige dagen geleden is de school
voor reserve-officieren lichte
luchtdoelartillerie van Gorcum
naar Bussum overgeplaatst. Deze
overplaatsing is nogal rumoerig
geweest. Hadden de toekomstige
officieren de avond voor hun
vertrek hun afscheid gevierd met
behulp van traangas en spuiten
de brandslangen, tijdens de trein
reis naar Bussum werd op de
tussenstations met rotjes, donder
bussen, gillende keukenmeiden
en wat nog meer aan knalrijks is
uitgevonden naar de mensen ge
gooid, hetgeen met luid gejoel ge
paard ging. De leiding van het
transport gelastte de stopzetting
van dit festijn. Maar dit mocht
niet baten wdnt op het volgende
station dat aangedaan werd her
haalden zich dezelfde taferelen.
In Bussum aangekomen moesten
de manschappen op de binnen
plaats van de Kolonel Palmka-
zerne aantreden. Daar gelastte
de commandant de onruststokers
uit te treden. Vrij spoedig meld
de zich de eerste, maar de vol
genden lieten op zich wachten.
Onafgebroken moesten de man
nen in de houding staan. Na het
avondeten werd opnieuw aan
treden geblazen, ook toen meldde
zich niemand. Na een paar uur
zo in de houding te hebben ge
staan kwam eindelijk nummer
twee te voorschijn waarna de
troep kon inrukken. Daarna was
een eind gekomen aan één van
de onrustigste overplaatsingen
die Bussum gekend heeft. Of en
welke straf de leiders van het
vuur(werk) te wachten staat is
niet bekend.
Het besluit van de „16 naties",
dat „verdere besprekingen over
de Koreaanse kwestie door de
Geneefse conferentie geen enkel
nut meer zouden hebben", was
een grote teleurstelling.
Velen vragen zich af, hoe het
mogelijk is, dat men niet tot
overeenstemming kon komen,
terwijl beide zijden het toch in
beginsel eens zijn om zowel in
Noord- als in Zuid-Korea vrije
verkiezingen te houden. Het kan
toch niet zo moeilijk zijn om een
weg te vinden om deze verkiezin
gen ook inderdaad te doen plaats
vinden en er toezicht op te hou
den?
Het gaat er echter met om, dat
men tot een accoord komt over
het houden van de verkiezingen.
Het fundamentele verschil ligt
in de term „vrije verkiezingen".
Beide zijden zeggen, dat zij' vrije
verkiezingen voorstaan doch hun
opvatting hiervan is geheel an
ders. In alle communistisch
geregeerde landen worden met
vrije verkiezingen bedoeld verkie
zingen waarin de kiezers slechts
vrij zijn om de candidaten te kie.
zen. die op één enkele lijst staan
en deze lijst is opgesteld of goed
gekeurd door de communistische
partij.
Dit bedoelden ook Molotow en
Tsjoe en Lai, toen ze te Geneve
zeiden, dat zij accoord gingen
met het principe van vrije en ge
heime verkiezingen voor geheel
Korea. Dit is de naam. die de
communisten gewoonlijk geven
aan het systeem, dat zij in hun
eigen landen toepassen en dat de
officiële basis is voor de commu
nistische dictatuur en het uit
schakelen van alle oppositie en
kritiek. Deze methode werd in
1948 in Noord-Korea gebruikt en
leverde toen een wetgevend li
chaam op van 572 vurige aan
hangers van het communistische
régiem, waaronder 360 leden, die
beweerden door het volk van Z.
Korea te zijn gekozen.
In Yalta kwam men in 1945
overeen om in Polen vrije verkie
zingen te houden. Deze hebben
nooit plaats gevonden.
GEEN MEERDERHEID!
Hoewel de communistische
woordvoerders te Genève zeer
voorzichtig in de keuze van hun
woorden waren, verspraken zij
zich toch enkele malen. Nam II
verklaarde n.l. dat in een ver
enigd Korea „het Noorden niet
moest worden overheerst door 't
Zuiden". Gezien de verhouding
van de bevolking in de twee delen
van het land, kan dit slechts ver-
staan worden als een ontkenning
van het gehele begrip van een
meerderheidsregering. Voorts
liet Hwang Ha, de officiële Chi
nese woordvoerder, zich enige
malen minachtend uit over de
methode van een meerderheids
beslissing.
Het werd de andere delegaties
daarom reeds speedig duidelijk
ring voor geheel Korea werd ge- icirw vwii
vormd, die stevig gegrondvest I oorlogswapen. In het concentra-
was op de steun van de bevol- triekamp Saohsenhousen werd 'n
en de macht zou bezitten om de
democratische wetten tegen een
openlijke aanval of tegen een
samenzwering te beveiligen. En
zo'n regering zou alleen maar
mogelijk zijn als resultaat van
vrije verkiezingen.
Het gehele probleem kwam
tenslotte er op neer, dat het wer
kelijk vrije karakter van de ver
kiezingen verzekerd moest zijn.
En dit werd de kern van het ge
hele Koreaanse probleem. Toe
zicht door een commissie van de
Verenigde Naties, waarvan de
leden uit landen afkomstig zou
den zijn, die niet aan de Ko
reaanse oorlog hadden deelgeno
men, scheen wel de meest voor
de hand liggende conclusie. Doch
de communisten verwierpen niet
alleen het idéé, dat de Verenigde
Naties hierbij een rol zouden ver
vullen. Zij verwierpen alle toe
zicht, dat doeltreffend zou kun
speciale afdeling ingericht op be
vel van Hiimimler. Deze afdeling,
die streng geïsoleerd was en
zwaar bewaakt werd, bevatte
een grote drukkerij met de mo
dernste outillage, zoals grote
snelpersen, een graveerinrieh-
ting, een clichéfabriek en een
pracht laboratorium. Dit deel
van het kamp werd bevolkt met
140 man van verschillende natio-
naliteiten, doch allen experts op
grafisch gebied. Het was een
mengeling van bona-fide gevan
genen die tot dit werk gedwon
gen werden en misdadigers, die
uit verschillende Europese ge
vangenissen waren gehaald waar
zij straffen uitzaten voor valse
munterij. De Duitse expert was
een zekere Hoffmann, die na de
o.orlog zelfmoord pleegde. Zijn
rechterhand was een bekende
Franse valse munter, Pierre Lan
dry, die op last van Himmler uit
een Franse gevangenis was ge
haald, waar hij een straf van vijf
jaar uitzat wegens valsificaties:
voorts behoorden er toe Belgen.
Nederlanders en nog enige natio
naliteiten.
2 MILLIARD AAN
VALS GELD.
In deze gelegaliseerde valse
munterij werd gedurende de oor-
log voor niet minder dan 2 mil
liard aan vals geld vervaardigd.
Hiervan was voor 200.00.000 p. st.
aan Engels geld, dat voor drie
taken werd gebruikt. Ten eerste
werden er buitenlandse trans
acties mee betaald, waar onder
ander de Zwitserse bank de dupe
■van werd, de Turken hadden
het nog juist bijtijds in de
tweede werden er
agenten mee be
taald. waarvan de beruchte Cice
ro, die voor de Duitsers in An
kara spionneerde, de dupe werd
en ten derde werd dit valse geld
'boven Engeland1 uitgeworpen om
te trachten op die manier de En
gelse economie te ontwrichten.
Het was niet alleen Engels
geld, dat in Sachsenhausen ge
maakt werd, o neen, ook Spaans
gelda. dat gebruikt werd om in
Zuid-Amerika uit te geven. Hier
bij werd zelfs gebruik gemaakt
van de originele cliché's, die de
Spanjaarden te goeder trouw aan
een Duitse drukkerij hadden ge
geven om peseta's voor hen te
drukken. Met de bestelling wer
den de platen geretourneerd,
maar eerst was er in Sachsen
hausen voor bijna twee millioen
extra gedraaid. Ook Italiaans
geld werd door de Duitsers nage
maakt en geld dat in de Balkan
in omloop was.
Nu nog, zoveel jaren na de
oorlog, worstelt de wereld om
aan de gevaarlijke greep van de
valse millioenen, die in de oorlog
in omloop werden gebracht, te
ontkomen.
wat de werkelijke bedoeling van nen zijn. Het ongedatzetoe
de communisten was. Onder het gaven, was, c'at de
voorwendsel, dat zij vrije verkie-1 voor'geheelKoreazot'bunnen
zingen voorbereidden, zou er een worden b jges a
soort organisatie voor geheel „neutrale commissie. Dit zegt
Korea worden gevormd, waarin natuurlijk niets,
zich een gelijk aantal communis
ten en niet-communisten zouden
bevinden. De troepen van de
Verenigde Naties zouden zich
over zee hebben teruggetrokken
en men zou er zeer tegen opzien,
ze weer terug te zenden. De Chi
nese „vrijwilligers" (ook al had
den zij zich teruggetrokken)
zouden zich aan de overkant van
de Jaloe bevinden. De Chinese
kolonisten, die in grote getale 't
land binnenstromen, zouden blij
ven.
Zo zou er precies zo'n situatie
geschapen worden als in Polen,
Tsjecho-Slowakije, Hongarije,
en Bulgarije. Daardoor was het
immers mogelijk, dat in deze lan
den zo snel een communistische
dictatuur tot stand kon komen!
DE VRIJE VEKIEZINGEN.
Met het oog hierop werd de
beslissende factor bij de bespre
kingen de kwestie van het toe
zicht op de verkiezingen. Het
enige tegenwicht tegen het com
munistische plan was, dat men
zeker moest zijn, dat er een rege-
Hierna waren verdere bespre
kingen slechts tijdverspilling ge
weest en men had er in de we
reld hoogstens een verkeerde in
druk mee kunnen wekken. Zo
is dus het einde gekoimen. Niet
over détails, doch over één van
de meest fundamentele geschil
punten, die de communistische
van de democratische landen
scheiden.
door
PIKE NORTON WILL'S
43)
(Nadruk verboden).
„Niets" antwoordde de Chi
nees. „Hij was slechts een vriend
van mij en staat verder buiten
de zaak". Inspecteur Verberne
verborg zijn ergernis over dit
antwoord. „Verduynen was zeer
bang en ook zijn verdwijning
doet vermoeden, dat zijn gewe
ten niet zuiver is". „Veel men
sen zijn bang voor de politie",
zei Li met een slim lachje. „Zij
komen er meestal liever niet mee
in aanraking". Peter mompelde
binnensmonds. „Die Chinees is
verdraaid glad. Ik begrijp niet,
waarom hij net wel en nu niet
wil bekennen. Net beschuldigt
hij zichzelf en nu het om een an
der gaat, zwijgt hij!" Ook de po
litieman vroeg zich dat in stilte
af. Hij probeerde het echter nog
eens.
„Verduynen staat bij de politie
bekend als iemand, die handel
drijft in verdovende middelen..."
begon hij en toch is hij daar
voor nooit gearresteerd", merkte
Li onschuldig op, terwijl er een
zweem van een glimlach om zijn
lippen speelde. Inspecteur Ver
berne zei in gedachten een lelijk
woord.
„Dan is er nog die zaak met
dat meisje, Milly van Zanten.
Spoorloos verdwenen sinds enige
tijd. Zij werd verschillende ma
len gezien in „De Drie Ankers"
waar Perpagos, Verduynen en
jij ook meermalen gesignaleerd
werden. Zij werd trouwens ook
meermalen in jullie gezelschap
gezien. De bemanning van de
..Aeolus" wist te vertellen, dat
zij naar Marseille vervoerd is.
Wat is jouw rol hierin?" Li be
waarde 'het stilzwijgen.
„Op vrouwenroof staan de no
dige jaartjes, Li", zei Verberne
zacht maar met een onmiskenba
re dreiging in zijn stem. „Dat,
vermeerderd met de nodige voor
moord en handel in verdovende
middelen, maakt tezamen een
respectabel aantal jaartjes te
brommen. Ontkennen zal je straf
niet verlichten, dat weet je ook
wel". Li zweeg.
„Je gaat nu terug naar je cel
om daar alles nog eens te over
denken. Als je plotseling weer
wat te binnenschiet, laat je me
dat maar weten". Hij gaf de
Nigel Birch, onderminister van
Defensie, heeft in een schrifte
lijk antwoord aan het Lagerhuis
verklaard, dat de Britse rege
ring geen bewijzen heeft, dat er
atoomwapens zijn gezonden aan
het Oostduitse leger of het Sow-
jet-leger in Oost-Duitsland.
Een Westduits blad meldde de
vorige week, dat het eerste Rus
sische atoomkanon, dat beter
zou zijn dan Amerikaanse
atoom-artillerie, in O.-Duitsland
was aangekomen.
agent een teken en deze voerde
Li weer weg.
De beide mannen keken elkaar
een poos zwijgend aan. „Ik dacht
eerst, dat het vlot zou verlopen",
zuchtte Verberne eindelijk „maar
verder dan het bekennen van de
moord op Perpagos ging hij
niet... Waarom eigenlijk niet,
vraag ik mij af?" Peter gaf geen
antwoord en staarde stil voor
zich uit. Hij scheen niet in staat
om na te denken.
,,Ik geloof" zei hij opeens met
een vreemde hese stem, „dat we
de zaak maar moeten opgeven.
Milly is nu al weken weg en we
weten niets van hetgeen haar
overkomen is. Al lossen we nu
de zaak op, dan zal het toch wel
te laat voor haar zijn..."
De laatste woorden waren
haast onverstaanbaar, zo zacht
werden zij uitgesproken. Hij gleed
van het bureau af en liep de ka
mer uit, met een vaag gebaar
Verberne groetend. Deze keek
hem medelijdend na. „Verdraaid
beroerd voor je, Peter" sprak hij
zacht in zichzelf. „Ik kan me je
gedachten goed indenken. Ik kan
de zaak echter niet opgeven. Er
moet een oplossing gevonden
worden, al zal die inderdaad het
meisje niet veel meer baten."
Hij liep naar het venster en
staarde naar buiten. Naar de
drukke straten en het woelige
verkeer. Mensen haastten zich
voort; anderen kuierden rustig
op hun gemak. Geen scheen zich
echter te bekommeren om de
andere. Alle hadden hun eigen
Wanneer in Nederland de zo-de Oostkust, al legden Zij on-
mer is aangebroken, is het voor danks het feit, dat zij kunnen
onze landbouwers weer oppassen' -.--i-*.- i-r> i
geboden: de Coloradokever, ont
waakt uit zijn winterslaap, be
gint weer 'n vernietigende tocht
over de velden.
De Coloradokever is een don
kergeel insect ter grootte van 'n
vingernagel met tien zwarte
strepen, die als het ware met
Oostindische inkt op de rug van
het diertje zijn getrokken.
De eerste, die dit vraatzuchti
ge insect ontdekte, was de insec-
tenkundige Say, die in 1823 bij n
wetenschappelijke expeditie in de
buurt van de Rocky Mountains,
het gebied van de Colorado (van
daar de naam) bij toeval het dier
tje waarnam, maar er alleen uit
wetenschappelijk oogpunt aan
dacht voor had.
Geholpen door de Westenwind
verplaatsten de kevers zich naar
MQnhardt'i Zenuwtabletten
helpen U er overheen.
problemen en worstelden daar
mee. Langzaam keerden de ge
dachten van de inspecteur terug
naar zijn werk. Hij zette zich
weer achter zijn bureau en liet
het gehele verhoor weer in ge
dachten aan zijn geest voorbij
gaan. Li had de moord op Per
pagos bekend. Dat was zonder
rnëer waar. Gerhard Verduynen
had hij echter de hand boven het
hoofd willen houden en over de
verdwijning van 't meisje zweeg
hij in alle talen. Waarom beken
de hij 't eerste feit wel en zweeg
hij over de twee andere beschul
digingen? Zonder meer was hij
ingegaan op de geuite veronder
stellingen, maar... nee, hij had
eerst nog eens naar bewijzen ge
vraagd. Eerst toen die gegeven
waren, dus toen die gok juist
was gebleken had hij bekend.
Dan zou daaruit moeten volgen,
dat Li bij de laatste twee be
schuldigingen de indruk had ge
kregen, dat men daarover nog
niet alles wist. Daarom zweeg hij
over Verduynen en over het
meisje. Hij wilde Verduynen be
schermen zolang deze nog op
vrije voeten was. Wat was daar
voor de reden? Het kon zijn dat
hij wilde dat Verduynen door
vliegen, slechts 150 km per jaar
af.
Grote rivieren als de Missouri
en de Mississippi waren geen be
lemmering voor hun trek en
kwamen de kevers in één van de
grote meren -terecht, dan lie-
zij zich rustig, vastgeklampt aan
een takje of houtspaander, naar
de oever drijven en leefden des
noods elf maanden zonder eten.
Hoewel men in Europa wel
aandacht schonk aan deze kever,
geloofde men toch niet, dat de
plaag zou overwaaien en groot
was de ontsteltenis, toen men in
1877 in de buurt van Keulen een
aardappelveld ontdekte, dat door
de kevers was besmet.
Hielp eerst het verbranden der
besmette velden nog, de eerste
wereldoorlog bracht de kever
over de Oceaan met de Ameri
kaanse legers en in 1933 werd de
Coloradokever in Nederland ge
signaleerd.
Bespuiten met vergif werpt
geen gunstige resultaten af.
Terwijl de Nederlandse school
jeugd zich elk jaar verdienstelijk
maakt door aangespoelde kevers
op de stranden te vernietigen, is
het waarschijnlijk de natuur zelf.
die door haar overvloed aan voed
sel dit gele ras zal verzwakken
en doen uitsterven.
In het ministerie van Finan
ciën in Bonn gelooft men de
smokkelhandel in zoverre mees
ter te zijn geworden, dat de fis
cus dit jaar slechts de helft van
het smokkelverlies van vorig
jaar zal behoeven te lijden.
Men rekent er op, dat smokke
laars de fiscus dit jaar nog voor
150 tot 200 millioen mark te
kort zullen kunnen doen. De
vermindering is bereikt door de
verlaging van de belastingen op
koffie en thee, waardoor de
smokkelbenden, die jarenlang
met pantserauto's en Cadillacs
aan de Duits-Belgische grens
hebben geopereerd, niet meer
rendabel kunnen werken. Trou
wens ook de waakzaamheid van
de douaniers heeft daartoe bij
gedragen. Dank zij haar zitten
de leiders van de grootste smok
kelaarsorganisatie, die perma-
werkte, maar persoonlijk kon hij - be f h
daarvan geen profijt hebben, - - - -
want hij zat gevangen en zou
wel wat jaartjes moeten brom
men voor die moord. Dat wist de
Chinees zelf ook heel goed. Er
moest dus nog een andere reden
zijn.
(Wordt vervolgd).
lang achter slot en grendel.
Men schrijft hier 80 procent
van de nog resterende handel
op rekening der bezettingstroe
pen. Daarbij hebben de Ameri
kanen met 68 procent de lei
ding, gevolgd door Belgen, En
gelsen. Fransen en Noren.