bananenoorlog In De Drie Ankers De grootste valse munterij ter wererd De beslissing over Korea Hoe zit dat met de Coloradokever? brengt de gemoederen in beweging tweede blad In concentratiekampen werd voor 2 milliard vervaardigd Na de verkiezingen in Noordrijnland-Westfalen Vrije verkiezingen fundamenenteel geschilpunt Rumoerige overplaatsing van reserve-officieren Het zenden van atoom wapens naar O.-Duitsland Smokkelhandel brengt West-Duitsland minder verlies toe Donderdag 1 Juli 1954 9e Jaargang No. 3188 Miniatuuroorlogje tussen handel en politiek aangebonden. king en dientengevolge het gezag -- - Last Tan zenuwen E VRIJE ZEEU Er woedt een vreemde strijd in Guatemala, één van de Midden- Amerikaanse republiekjes. Een bevrijdingsleger tracht het corn- munistisdh regime in dit land omver te werpen, daarbij ge steund door vrijwilligers uit ver schillende Midden-Amerikaanse landen en de United Fruit Cy of Boston, die nog een rekening met Guatemalaanse regering heeft te vereffenen betreffende onteigen de plantages met een oppervlak te van ongeveer duizend vierkan te kilometer. De United Fruit Cy, waarbij Moors Cabot en minister Foster Dulles sterk zijn geïnteresseerd, heeft deze privé aangelegenheid opgeblazen tot een kwestie van internationale betekenis. Daar de Verenigde Staten en andere Mid den-Amerikaanse landen de staat Guatemala reeds geruime tijd wantrouwig bezagen, kon de bananenmaat schappij profiteren van de vermoedens dat Moskou trachtte van Guatemala een com munistisch bastion te maken op het Amerikaanse continent. Dit pastte geheel niet in het kader van de anti-communistische cam pagne, die men in Noord-, Mid den- en Zuid-Amerika voert. Het gehele werelddeel voelt Guatema la als een rotte plek. Toen vreem de schepen werden aangehouden, die grote hoeveelheden wapens met bestemming Guatemala ver voerden, welke wapens afkom stig bleken te zijn uit landen ach ter het ijzeren gordijn, was de maat vol en het ogenblik van handelen nabij. Een en ander resulteerde in n slecht voorbereide invasie van n „bevrijdingsleger" onder aanvoe ring van de uit Guatemala ge vluchte kolonel Carlos Armas die onder de leuze ,,God en eer maar in feite om de bananen, de strijd met de communisten heeft Veertien jaar heeft Guatemala gezucht onder de dictateur van ^eneraal Jerge Ubico, een tiran, die het volk uitzoog en steunde op de macht van leger, rijke kof fieplanters en de „United Fruit Cy'of Boston", een Amerikaanse V_y UI Duatuu maatschappij, die een groot deel van het land in eigendom bezat. Door deze erbarmelijke om standigheden is een groot deel van de niets bezittende massa gaan overhellen naar het commu nisme. Ongeveer 3 jaar geleden werd met overgrote meerderheid van stemmen de luitenant-kolonel Ja- cobo Arbenz Gusman, een zoon van een Zwitsers apotheker tot president van de republiek be noemd Men meende, dat hij wel in staat zou zijn 'n democratisch bestuur te organiseren en de communisten in toom te houden Het tegengestelde bleek waar. Met officieuze steun van de re gering staken de communisten overal de kop op, doch men mag zeker niet beweren, dat de rege ring van Guatemala uit commu nisten zou bestaan. Beterzou zijn te spreken van uiters linkse socialisten. De regering ging over tot het verheffen der massa en hiertoe werd een kwart van het land der „United Fruit Cy Boston" ontei gend. De grond is onder de In diaanse boeren verdeeld. Natuurlijk waren er onder dit regime 'ontevredenen en zij vluchtten naar het buitenland. Hieronder bevond zich kolonel Carlos Castillo Armas, de huidi ge leider van de invasie. VERKEERD VOORBEELD! Guatemala kwam in een slech te reuk te staan, want de rege ringen van de andere Midden- Amerikaanse staten vreesden, dat het volk met het voorbeeld van Guatemala voor ogen ook hogere eisen zou gaan stellen. Zij zagen daarom Guatemala als 'n bron van ontevredenheid en on rust in eigen land. De sterk commercieel ingestel de Verenigde Staten waren Gua temala ook al niet zo bijzonder sympathiek gezind, want ten eer ste had de „United Fruit Cyof Boston" grote verliezen geleden door de onteigeningen, maar ten tweede vreesde Washington een met het communisme sympathi serende staat in Midden-Amerika zo dicht bij het van vitaal be lang zijnde Panama-kanaal. Natuurlijk heeft Guatemala de steun van de Sowjet-Unie en dit was doorslaggevend om dit land als communistisch en een gevaar voor de vrede in de wereld te be stempelen. In hoeverre de regering van Guatemala in de greep van Mos kou zit, is niet met zekerheid vast te stellen, maar de nabuur- de achtergrond vonden het toch de achtergronl vonden het toch maar beter tot een invasie over te gaan. Hiertoe heeft men gebruik ge maakt van een bevrijdingsleger, dat grotendeels bestaat uit ge vluchte Guatemalanen, versterkt met vrijwilligers uit de Midden- Amerikaanse republieken en noeg moet worden geacht. voorzien van Amerikaans mate riaal. WASHINGTON WAST DE BANANEN IN ONSCHULD. Officieel is het een zuiver in terne Guatemalaanse kwestie en blijven de andere landen buiten schot, doch zonder twijfel hebben de bevrijders de morele (en ma teriële) steun van andere landen zoals Nicaragua, El Salvadore, Honduras en de Verenigde Sta ten („United Fruit Cy of Bos ton"). Het leger van Guatemala be staat uit ongeveer 6000 man en beschikt over plus-minus 18 vliegtuigen. De bevrijders tellen 5000 man en 16 vliegtuigen. In wezen hebben we volgens onze opvattingen dus te doen met 'n miniatuuroorlogje, doch wij moe ten niet vergeten, dat de achter gronden en de eventuele gevol gen op politiek terrein even groot zijn als die welke samen zouden hangen met gigantische militaire operaties. De Veiligheidsraad is er nota- bene op Zondag voor bij elkaar gekomen en Rusland heeft bij die gelegenheideen veto uit- Zolang er reeds geld bestaat, aan het licht, dat hier een bende hebben mensen getracht dit na aan het werk wa;s.èe lim te maken en te eigen bate te ge- takkingen had in Nederland, Bel 'bruiken. Bij de primitieve Zuid- j gië en Duitsland. Meestal zijn Amerikaanse Indianen, waar de cacaonoot 'als betaal- en ruilmid del werd gebruikt, heeft men ook reeds meesterlijke vervalsin gen van klei aangetroffen en zo gebeurt dit ook in de rest van de wereld. Voortdurend jaagt de interna tionale politie op de vele misdadi gers, die zich hier aan schuldig maken en de strijd verloopt met wisselend succes. Enige tijd geleden werd de Nederlandse Bank opgeschrikt door het feit, dat in ons land valse biljetten van honderd gul- internationale misdadigers, die zich met deze praktijken bezig houden. VIER DOLLAR WINST. In Marseille wist de politie de gesproken, een bewijs, dat een den in omloop waren. Een inten- en ander toch wel belangrijk ge- sief onderzoek, dat door geluk nog begunstigd werd, bracht hand te leggen op een bende, die va'lse dollarbiljetten vervaardig de. Zij bleek over een prima outillage te beschikken en voor de deur stond zelf nog een grote vrachtauto vol metdollarbil jetten. Veel valse munters hebben een graad van perfectie in hun be roep bereikt, die fantastisch is. Ook in Amerika wordt het valse gaten, fen munten beoefend en sommige spionnen en benden gaan hierbij zeer gesle pen te werk. Wanneer zij het juiste papier niet kunnen be machtigen, maken zij gebruik van echt bankpapier van 1 dollar biljetten, dat zij bleken, splitsen en opnieuw bedrukken met 5 dol lar. Het werk levert per biljet dus vier dollar op. In de oorlog grepen de nazi's deze tak van misdaad aan als Terstond nadat de balans was opgemaakt van de politieke ver schuiving ten nadele der Chris.- democratische unie, die zich Zopdag in het voornaamste land van de Westduitse bonds staat heeft voltrokken, is in Bonn zowel als in Dusseldorp 't touwtrekken om de nieuwe re gering begonnen. Bij de aan zienlijke winst, die de socialis ten hebben behaald, en bij het herstel van de liberale partij na haar nederlaag van vorig jaar, gaat het om de vraag of de Christelijke partij in Noord rijnland-Westfalen voortaan met de socialisten dan wel met de liberalen zal gaan regeren. Een voortzetting van de Chris telijke meerderheidsregering van dr Arnold is niet meer mo gelijk, sedert de Christelijke partij haar absolute meerder heid verspeeld heeft. In Bonn heeft dr Arnold te zamen met andere leiders van zijn partij reeds contact gehad met dr Adenauer, die ook in Noordrijnland-Westfalen het liefst een samenwerking met de liberale partij tot stand zou zien komen. Voor de bondsregering is er namelijk veel aan gelegen in Dusseldorp een regering aan het bewind te zien, die een zo. ge trouw mogelijke afspiegeling is van de coalitie van Bonn. Naar vernomen wordt hecht men hieraan in de federale -hoofd stad des te meer waarde daar de liberale partij haar herstel kennelijk te danken heeft aan haar initiatieven op het gebied der buitenlandse politiek, die dr Adenauer in Bonn al menige zorg hebben bereid. In de libe rale gelederen leven namelijk stromingen, die streven naar 'n zelfstandiger politiek, ook te genover de Westelijke mogend heden. Nog altijd flirten de li beralen met de gedachte diplo matieke verbindingen met Mos. kou en andere Oostelijke landen aan te gaan. Nu is juist Noordrijnland Westfalen het land, waar de li beralen het meest uit zijn op wandelingen in de internatio nale politiek, die Adenauer meent niet te kunnen gedogen De kanselier moet er dus vol gens politieke waarnemers alle belang aan hechten deze libera le krachten in de regering te binden teneinde hen daardoor gemakkelijker in toom te kun nen houden. Dat dr Adenauer vrees zou behoeven te koesteren, dat de nieuwe Dusseldorpse regering ook verschuivingen in de bonds raad tengevolge zou kunnen hebben, lijkt volgens waarne mers weinig aannemelijk. Het staat bij voorbaat vast. dat de Christelijke partij in de nieuwe regering het overzicht zal heb ben en daardoor in staat zal zijn de beslissing over de stem men van het land in de bonds raad in handen te houden. Niet alleen de liberalen, doch ook de socialisten tonen zich bereid aan een coalitie deel te nemen. De vraag is nu of het dr Adenauer zal gelukken te voor komen, dat dr Arnold zijn oude liefde voor een samengaan met de socialisten weer zal willen laten overwegen. Het is bekend, dat de minister-president van Noordrijnland-Westfalen het liefst zou terugkeren tot zijn oude bondsgenootschap met de socialisten. Ook al om redenen van buitenlandse politiek zou men in Bonn zulk een oplossing niet zeer toejuichen. Men staat er namelijk nog altijd op het standpunt, dat Duitsland een onvergankelijke trouw aan de Europese verdragen moet tonen. Een opnemen der socialisten, die deze verdragen vijandig ge zind zijn, in de belangrijkste landelijke regering zou, zo vreest men, in het buitenland de indruk kunnen wekken, dat die toewijding aan de oude con ceptie nu ook in de bondsrepu bliek minder groot gaat worden. Enige dagen geleden is de school voor reserve-officieren lichte luchtdoelartillerie van Gorcum naar Bussum overgeplaatst. Deze overplaatsing is nogal rumoerig geweest. Hadden de toekomstige officieren de avond voor hun vertrek hun afscheid gevierd met behulp van traangas en spuiten de brandslangen, tijdens de trein reis naar Bussum werd op de tussenstations met rotjes, donder bussen, gillende keukenmeiden en wat nog meer aan knalrijks is uitgevonden naar de mensen ge gooid, hetgeen met luid gejoel ge paard ging. De leiding van het transport gelastte de stopzetting van dit festijn. Maar dit mocht niet baten wdnt op het volgende station dat aangedaan werd her haalden zich dezelfde taferelen. In Bussum aangekomen moesten de manschappen op de binnen plaats van de Kolonel Palmka- zerne aantreden. Daar gelastte de commandant de onruststokers uit te treden. Vrij spoedig meld de zich de eerste, maar de vol genden lieten op zich wachten. Onafgebroken moesten de man nen in de houding staan. Na het avondeten werd opnieuw aan treden geblazen, ook toen meldde zich niemand. Na een paar uur zo in de houding te hebben ge staan kwam eindelijk nummer twee te voorschijn waarna de troep kon inrukken. Daarna was een eind gekomen aan één van de onrustigste overplaatsingen die Bussum gekend heeft. Of en welke straf de leiders van het vuur(werk) te wachten staat is niet bekend. Het besluit van de „16 naties", dat „verdere besprekingen over de Koreaanse kwestie door de Geneefse conferentie geen enkel nut meer zouden hebben", was een grote teleurstelling. Velen vragen zich af, hoe het mogelijk is, dat men niet tot overeenstemming kon komen, terwijl beide zijden het toch in beginsel eens zijn om zowel in Noord- als in Zuid-Korea vrije verkiezingen te houden. Het kan toch niet zo moeilijk zijn om een weg te vinden om deze verkiezin gen ook inderdaad te doen plaats vinden en er toezicht op te hou den? Het gaat er echter met om, dat men tot een accoord komt over het houden van de verkiezingen. Het fundamentele verschil ligt in de term „vrije verkiezingen". Beide zijden zeggen, dat zij' vrije verkiezingen voorstaan doch hun opvatting hiervan is geheel an ders. In alle communistisch geregeerde landen worden met vrije verkiezingen bedoeld verkie zingen waarin de kiezers slechts vrij zijn om de candidaten te kie. zen. die op één enkele lijst staan en deze lijst is opgesteld of goed gekeurd door de communistische partij. Dit bedoelden ook Molotow en Tsjoe en Lai, toen ze te Geneve zeiden, dat zij accoord gingen met het principe van vrije en ge heime verkiezingen voor geheel Korea. Dit is de naam. die de communisten gewoonlijk geven aan het systeem, dat zij in hun eigen landen toepassen en dat de officiële basis is voor de commu nistische dictatuur en het uit schakelen van alle oppositie en kritiek. Deze methode werd in 1948 in Noord-Korea gebruikt en leverde toen een wetgevend li chaam op van 572 vurige aan hangers van het communistische régiem, waaronder 360 leden, die beweerden door het volk van Z. Korea te zijn gekozen. In Yalta kwam men in 1945 overeen om in Polen vrije verkie zingen te houden. Deze hebben nooit plaats gevonden. GEEN MEERDERHEID! Hoewel de communistische woordvoerders te Genève zeer voorzichtig in de keuze van hun woorden waren, verspraken zij zich toch enkele malen. Nam II verklaarde n.l. dat in een ver enigd Korea „het Noorden niet moest worden overheerst door 't Zuiden". Gezien de verhouding van de bevolking in de twee delen van het land, kan dit slechts ver- staan worden als een ontkenning van het gehele begrip van een meerderheidsregering. Voorts liet Hwang Ha, de officiële Chi nese woordvoerder, zich enige malen minachtend uit over de methode van een meerderheids beslissing. Het werd de andere delegaties daarom reeds speedig duidelijk ring voor geheel Korea werd ge- icirw vwii vormd, die stevig gegrondvest I oorlogswapen. In het concentra- was op de steun van de bevol- triekamp Saohsenhousen werd 'n en de macht zou bezitten om de democratische wetten tegen een openlijke aanval of tegen een samenzwering te beveiligen. En zo'n regering zou alleen maar mogelijk zijn als resultaat van vrije verkiezingen. Het gehele probleem kwam tenslotte er op neer, dat het wer kelijk vrije karakter van de ver kiezingen verzekerd moest zijn. En dit werd de kern van het ge hele Koreaanse probleem. Toe zicht door een commissie van de Verenigde Naties, waarvan de leden uit landen afkomstig zou den zijn, die niet aan de Ko reaanse oorlog hadden deelgeno men, scheen wel de meest voor de hand liggende conclusie. Doch de communisten verwierpen niet alleen het idéé, dat de Verenigde Naties hierbij een rol zouden ver vullen. Zij verwierpen alle toe zicht, dat doeltreffend zou kun speciale afdeling ingericht op be vel van Hiimimler. Deze afdeling, die streng geïsoleerd was en zwaar bewaakt werd, bevatte een grote drukkerij met de mo dernste outillage, zoals grote snelpersen, een graveerinrieh- ting, een clichéfabriek en een pracht laboratorium. Dit deel van het kamp werd bevolkt met 140 man van verschillende natio- naliteiten, doch allen experts op grafisch gebied. Het was een mengeling van bona-fide gevan genen die tot dit werk gedwon gen werden en misdadigers, die uit verschillende Europese ge vangenissen waren gehaald waar zij straffen uitzaten voor valse munterij. De Duitse expert was een zekere Hoffmann, die na de o.orlog zelfmoord pleegde. Zijn rechterhand was een bekende Franse valse munter, Pierre Lan dry, die op last van Himmler uit een Franse gevangenis was ge haald, waar hij een straf van vijf jaar uitzat wegens valsificaties: voorts behoorden er toe Belgen. Nederlanders en nog enige natio naliteiten. 2 MILLIARD AAN VALS GELD. In deze gelegaliseerde valse munterij werd gedurende de oor- log voor niet minder dan 2 mil liard aan vals geld vervaardigd. Hiervan was voor 200.00.000 p. st. aan Engels geld, dat voor drie taken werd gebruikt. Ten eerste werden er buitenlandse trans acties mee betaald, waar onder ander de Zwitserse bank de dupe ■van werd, de Turken hadden het nog juist bijtijds in de tweede werden er agenten mee be taald. waarvan de beruchte Cice ro, die voor de Duitsers in An kara spionneerde, de dupe werd en ten derde werd dit valse geld 'boven Engeland1 uitgeworpen om te trachten op die manier de En gelse economie te ontwrichten. Het was niet alleen Engels geld, dat in Sachsenhausen ge maakt werd, o neen, ook Spaans gelda. dat gebruikt werd om in Zuid-Amerika uit te geven. Hier bij werd zelfs gebruik gemaakt van de originele cliché's, die de Spanjaarden te goeder trouw aan een Duitse drukkerij hadden ge geven om peseta's voor hen te drukken. Met de bestelling wer den de platen geretourneerd, maar eerst was er in Sachsen hausen voor bijna twee millioen extra gedraaid. Ook Italiaans geld werd door de Duitsers nage maakt en geld dat in de Balkan in omloop was. Nu nog, zoveel jaren na de oorlog, worstelt de wereld om aan de gevaarlijke greep van de valse millioenen, die in de oorlog in omloop werden gebracht, te ontkomen. wat de werkelijke bedoeling van nen zijn. Het ongedatzetoe de communisten was. Onder het gaven, was, c'at de voorwendsel, dat zij vrije verkie-1 voor'geheelKoreazot'bunnen zingen voorbereidden, zou er een worden b jges a soort organisatie voor geheel „neutrale commissie. Dit zegt Korea worden gevormd, waarin natuurlijk niets, zich een gelijk aantal communis ten en niet-communisten zouden bevinden. De troepen van de Verenigde Naties zouden zich over zee hebben teruggetrokken en men zou er zeer tegen opzien, ze weer terug te zenden. De Chi nese „vrijwilligers" (ook al had den zij zich teruggetrokken) zouden zich aan de overkant van de Jaloe bevinden. De Chinese kolonisten, die in grote getale 't land binnenstromen, zouden blij ven. Zo zou er precies zo'n situatie geschapen worden als in Polen, Tsjecho-Slowakije, Hongarije, en Bulgarije. Daardoor was het immers mogelijk, dat in deze lan den zo snel een communistische dictatuur tot stand kon komen! DE VRIJE VEKIEZINGEN. Met het oog hierop werd de beslissende factor bij de bespre kingen de kwestie van het toe zicht op de verkiezingen. Het enige tegenwicht tegen het com munistische plan was, dat men zeker moest zijn, dat er een rege- Hierna waren verdere bespre kingen slechts tijdverspilling ge weest en men had er in de we reld hoogstens een verkeerde in druk mee kunnen wekken. Zo is dus het einde gekoimen. Niet over détails, doch over één van de meest fundamentele geschil punten, die de communistische van de democratische landen scheiden. door PIKE NORTON WILL'S 43) (Nadruk verboden). „Niets" antwoordde de Chi nees. „Hij was slechts een vriend van mij en staat verder buiten de zaak". Inspecteur Verberne verborg zijn ergernis over dit antwoord. „Verduynen was zeer bang en ook zijn verdwijning doet vermoeden, dat zijn gewe ten niet zuiver is". „Veel men sen zijn bang voor de politie", zei Li met een slim lachje. „Zij komen er meestal liever niet mee in aanraking". Peter mompelde binnensmonds. „Die Chinees is verdraaid glad. Ik begrijp niet, waarom hij net wel en nu niet wil bekennen. Net beschuldigt hij zichzelf en nu het om een an der gaat, zwijgt hij!" Ook de po litieman vroeg zich dat in stilte af. Hij probeerde het echter nog eens. „Verduynen staat bij de politie bekend als iemand, die handel drijft in verdovende middelen..." begon hij en toch is hij daar voor nooit gearresteerd", merkte Li onschuldig op, terwijl er een zweem van een glimlach om zijn lippen speelde. Inspecteur Ver berne zei in gedachten een lelijk woord. „Dan is er nog die zaak met dat meisje, Milly van Zanten. Spoorloos verdwenen sinds enige tijd. Zij werd verschillende ma len gezien in „De Drie Ankers" waar Perpagos, Verduynen en jij ook meermalen gesignaleerd werden. Zij werd trouwens ook meermalen in jullie gezelschap gezien. De bemanning van de ..Aeolus" wist te vertellen, dat zij naar Marseille vervoerd is. Wat is jouw rol hierin?" Li be waarde 'het stilzwijgen. „Op vrouwenroof staan de no dige jaartjes, Li", zei Verberne zacht maar met een onmiskenba re dreiging in zijn stem. „Dat, vermeerderd met de nodige voor moord en handel in verdovende middelen, maakt tezamen een respectabel aantal jaartjes te brommen. Ontkennen zal je straf niet verlichten, dat weet je ook wel". Li zweeg. „Je gaat nu terug naar je cel om daar alles nog eens te over denken. Als je plotseling weer wat te binnenschiet, laat je me dat maar weten". Hij gaf de Nigel Birch, onderminister van Defensie, heeft in een schrifte lijk antwoord aan het Lagerhuis verklaard, dat de Britse rege ring geen bewijzen heeft, dat er atoomwapens zijn gezonden aan het Oostduitse leger of het Sow- jet-leger in Oost-Duitsland. Een Westduits blad meldde de vorige week, dat het eerste Rus sische atoomkanon, dat beter zou zijn dan Amerikaanse atoom-artillerie, in O.-Duitsland was aangekomen. agent een teken en deze voerde Li weer weg. De beide mannen keken elkaar een poos zwijgend aan. „Ik dacht eerst, dat het vlot zou verlopen", zuchtte Verberne eindelijk „maar verder dan het bekennen van de moord op Perpagos ging hij niet... Waarom eigenlijk niet, vraag ik mij af?" Peter gaf geen antwoord en staarde stil voor zich uit. Hij scheen niet in staat om na te denken. ,,Ik geloof" zei hij opeens met een vreemde hese stem, „dat we de zaak maar moeten opgeven. Milly is nu al weken weg en we weten niets van hetgeen haar overkomen is. Al lossen we nu de zaak op, dan zal het toch wel te laat voor haar zijn..." De laatste woorden waren haast onverstaanbaar, zo zacht werden zij uitgesproken. Hij gleed van het bureau af en liep de ka mer uit, met een vaag gebaar Verberne groetend. Deze keek hem medelijdend na. „Verdraaid beroerd voor je, Peter" sprak hij zacht in zichzelf. „Ik kan me je gedachten goed indenken. Ik kan de zaak echter niet opgeven. Er moet een oplossing gevonden worden, al zal die inderdaad het meisje niet veel meer baten." Hij liep naar het venster en staarde naar buiten. Naar de drukke straten en het woelige verkeer. Mensen haastten zich voort; anderen kuierden rustig op hun gemak. Geen scheen zich echter te bekommeren om de andere. Alle hadden hun eigen Wanneer in Nederland de zo-de Oostkust, al legden Zij on- mer is aangebroken, is het voor danks het feit, dat zij kunnen onze landbouwers weer oppassen' -.--i-*.- i-r> i geboden: de Coloradokever, ont waakt uit zijn winterslaap, be gint weer 'n vernietigende tocht over de velden. De Coloradokever is een don kergeel insect ter grootte van 'n vingernagel met tien zwarte strepen, die als het ware met Oostindische inkt op de rug van het diertje zijn getrokken. De eerste, die dit vraatzuchti ge insect ontdekte, was de insec- tenkundige Say, die in 1823 bij n wetenschappelijke expeditie in de buurt van de Rocky Mountains, het gebied van de Colorado (van daar de naam) bij toeval het dier tje waarnam, maar er alleen uit wetenschappelijk oogpunt aan dacht voor had. Geholpen door de Westenwind verplaatsten de kevers zich naar MQnhardt'i Zenuwtabletten helpen U er overheen. problemen en worstelden daar mee. Langzaam keerden de ge dachten van de inspecteur terug naar zijn werk. Hij zette zich weer achter zijn bureau en liet het gehele verhoor weer in ge dachten aan zijn geest voorbij gaan. Li had de moord op Per pagos bekend. Dat was zonder rnëer waar. Gerhard Verduynen had hij echter de hand boven het hoofd willen houden en over de verdwijning van 't meisje zweeg hij in alle talen. Waarom beken de hij 't eerste feit wel en zweeg hij over de twee andere beschul digingen? Zonder meer was hij ingegaan op de geuite veronder stellingen, maar... nee, hij had eerst nog eens naar bewijzen ge vraagd. Eerst toen die gegeven waren, dus toen die gok juist was gebleken had hij bekend. Dan zou daaruit moeten volgen, dat Li bij de laatste twee be schuldigingen de indruk had ge kregen, dat men daarover nog niet alles wist. Daarom zweeg hij over Verduynen en over het meisje. Hij wilde Verduynen be schermen zolang deze nog op vrije voeten was. Wat was daar voor de reden? Het kon zijn dat hij wilde dat Verduynen door vliegen, slechts 150 km per jaar af. Grote rivieren als de Missouri en de Mississippi waren geen be lemmering voor hun trek en kwamen de kevers in één van de grote meren -terecht, dan lie- zij zich rustig, vastgeklampt aan een takje of houtspaander, naar de oever drijven en leefden des noods elf maanden zonder eten. Hoewel men in Europa wel aandacht schonk aan deze kever, geloofde men toch niet, dat de plaag zou overwaaien en groot was de ontsteltenis, toen men in 1877 in de buurt van Keulen een aardappelveld ontdekte, dat door de kevers was besmet. Hielp eerst het verbranden der besmette velden nog, de eerste wereldoorlog bracht de kever over de Oceaan met de Ameri kaanse legers en in 1933 werd de Coloradokever in Nederland ge signaleerd. Bespuiten met vergif werpt geen gunstige resultaten af. Terwijl de Nederlandse school jeugd zich elk jaar verdienstelijk maakt door aangespoelde kevers op de stranden te vernietigen, is het waarschijnlijk de natuur zelf. die door haar overvloed aan voed sel dit gele ras zal verzwakken en doen uitsterven. In het ministerie van Finan ciën in Bonn gelooft men de smokkelhandel in zoverre mees ter te zijn geworden, dat de fis cus dit jaar slechts de helft van het smokkelverlies van vorig jaar zal behoeven te lijden. Men rekent er op, dat smokke laars de fiscus dit jaar nog voor 150 tot 200 millioen mark te kort zullen kunnen doen. De vermindering is bereikt door de verlaging van de belastingen op koffie en thee, waardoor de smokkelbenden, die jarenlang met pantserauto's en Cadillacs aan de Duits-Belgische grens hebben geopereerd, niet meer rendabel kunnen werken. Trou wens ook de waakzaamheid van de douaniers heeft daartoe bij gedragen. Dank zij haar zitten de leiders van de grootste smok kelaarsorganisatie, die perma- werkte, maar persoonlijk kon hij - be f h daarvan geen profijt hebben, - - - - want hij zat gevangen en zou wel wat jaartjes moeten brom men voor die moord. Dat wist de Chinees zelf ook heel goed. Er moest dus nog een andere reden zijn. (Wordt vervolgd). lang achter slot en grendel. Men schrijft hier 80 procent van de nog resterende handel op rekening der bezettingstroe pen. Daarbij hebben de Ameri kanen met 68 procent de lei ding, gevolgd door Belgen, En gelsen. Fransen en Noren.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1954 | | pagina 5