Het proces tegen d
e
Berkelse arts
Utf de Srcvtncic
if
LEVEND GESCHENK
Maagpiln
TEXEL VERWACHT DRUK SEIZOEN
Friese boeren niet accoord
met nieuwe C.A.0.
Deskundigen aan hei woord
TERNEUZEN.
ifr
AXEL.
IJZENDIJKE.
GOES.
LAMSWAARDE.
STAVENISSE.
ZAAMSLAG.
Zaterdagmorgen, op de derde
dag van het proces tegen de Ber-
kelse arts O., is de Haagse recht
bank begonnen met het horen
van deskundigen.
Evenals op de beide voorgaan
de dagen bestond er grote belang
stelling voor de behandeling van
deze zaak. De publieke tribune
was tot de laatste plaats bezet.
Eerst las de president, mr Veld
man, enige verklaringen van ge
tuigen voor. In één van die ver
klaringen wordt medegedeeld dat
mevr. O. eens had gezegd: „Ik
neem geen poeders van mijn man
meer in. Ik krijg er altijd hoofd
pijn van. Ik vertrouw hem niet
meer. AÏs ik poeders moet inne
men moet de assistente deze
maar klaarmaken".
Ook zou mevr. O. eens hebben
gezegd: „Ik moet onder de groe
ne zoden. Dan komt de dienst
meid in het huis en gaan de kin
deren in een gesticht".
Later had mevr. O. echter ook
eens gezegd dat nu alles weer
goed was en dat haar man had
beloofd niet meer om te gaan met
de dienstbode N. A.
De eerste deskundige, die zijn
verklaringen voor de rechtbank
aflegde, was de 45-jarige prof. dr.
W. Froentjes, directeur van het
gerechtelijk laboratorium van 't
ministerie van Justitie.
Op 29 Sept. 1952 had prof. F.
een onderzoek ingesteld in de
apotheek van de arts O. te Ber-
toel. Hij had er o.m. een flesje in
beslag genomen, waarin medi
cijn voor mevr. O. had gezeten,
dat bij opening naar bittere
amandelen rook. Voorts had hij
bet flesje, waarin cyaankali had
gezeten in beslag genomen.
Een soortgelijke drank als
voor mevr. O. zou, volgens de
apothekersassistente van de arts,
voor een patiënte in het dorp zijn
gemaakt. Bij onderzoek bleek
echter dat de drank van de pa
tiënte anders was dan die van
mevr. O. en niet naar blauwzuur
rook.
De assistente verklaarde des
tijds echter tegen prof. F. dat de
beide dranken aanvankelijk het
zelfde waren geweest. De des
kundige verklaarde voorts dat de
ruwe balans, waarop de hoeveel
heid cyaankali was gewogen, niet
nauwkeurig was en een speling
had van 200 milligram, d.i. 1/5 gr.
Pbof. F. had in zijn rapport ver-
klaard dat de groothandel vaak
bij niet dure stoffen een iets gro
tere hoeveelheid aflevert. Ook is
het mogelijk, zo zeide prof. F.,
dat de groothandel iets minder
geeft, hoewel dit niet zo dikwijls
voorkomt omdat de stof zeer
goedkoop is.
Na de dood van mevr. O. zou
er volgens deze ruwe balans nog
1 gr cyaankali in het flesje aan
wezig zijn geweest.
De cyaankali, die eerst in kris
talvorm was, was naderhand in
een vloeistof veranderd. Dit zou,
volgens prof. F., niet mogelijk
zijn geweest in de korte tijd (plm.
30 uur), waarin het destijds was
geschied.
Dat het flesje korte tijd ge
opend zou zijn geweest zou, vol
gens de deskundige, geen invloed
hebben gehad op deze vervloei
ing. Volgens prof. F. zou er daar
om een geringe hoeveelheid vocht
kunnen zijn toegevoegd aan de
cyaankali.
Bij een onderzoek in het ge
rechtelijke laboratorium is posi
tief gebleken dat zich in het to
nicum van mevr. O. cyaankali
had bevonden.
Er ontspon zich tussen de pre
sident en prof. F. een gedachten
wisseling over de mogelijkheid
hoe de cyaankali in het tonicum
van mevr. O. zou zijn gekomen.
De Officier van Justitie vroeg
hierna aan de deskundige, met
betrekking tot de onnauwkeurig
heid van de balans, of de cyaan
kali vocht zou hebben kunnen
aangetrokken, waardoor het ge
wicht toch weer op één gram-zou
zijn gekomen. Dit acht de deskun
dige niet waarschijnlijk, omdat
de cyaankali niet zoveel vocht
zou hebben aangetrokken.
Eén der verdedigers, mr Van 't
Hof Stolk, vroeg aan de deskun
dige of deze het waarschijnlijk
vond of deze manier van hande
len voor een intelligent mens
aanvaardbaar of dom was?
Prof. Froentjes acht de gedach-
tengang in dit geval niet zo on
waarschijnlijk omdat, zoals was
gebleken, men had getracht de
indruk te wekken dat bij de
groothandel een fout zou zijn be
gaan bij de vervaardiging van 'n
ingrediënt voor het tonicum.
Voorts vroeg de verdediger of
het lepelsgewijs innemen van
deze tonicum een gevaar voor 't
leven zou hebben kunnen zijn?
Prof. F. meent dat dit bij nor
maal gebruik niet het geval ge
weest zou zijn.
Er zat echter, volgens bereke
ning 282 milligram arsenicum
dit is veel meer dan normaal
in de drank, wat, aldus prof. F.,
gevaarlijk is, als men dit in een
dag of vier inneemt.
De verdediger, mr Huygens
vroeg hierna aan prof. F. de
grootte van de lethale dosis van
cyaankali, omdat hij bij becijfe
ring gekomen was tot 'n hoeveel
heid die behoorde bij een grens
geval, d.w.z. nauwelijks dodelijk.
Er ontstond na deze vraag een
discussie tussen de rechtbank,
prof. F. en mr. Huygens, waarbij
bleek dat er heel goed meer
cyaankali, dan deze nauwelijks
dodelijke dosis geweest zou kun
nen zijn.
De volgende deskundige, 'die ter
zitting werd gehoord was de 37-
jarige drs A. H. Witte, apotheek-
^tak-ondioo ftjj gerechtelijk
laboratorium van het ministerie
van Justitie.
Verdachte ontkende aan het
flesje met cyaankali te zijn ge
weest, toen drs Witte erover had
gesproken dat dit vergif onmoge
lijk in deze korte tijd vervloeid
had kunnen zijn. Verdachte wist
niet hoe dit was gebeurd en had
er, zoals hij zeide, geen vocht bij
gevoegd.
Drs D. D. Boes, 38 jaar, apothe
ker-toxicoloog bij het laborato
rium van het ministerie van
Justitie, legde hierna een verkla
ring voor de rechtbank af.
Zijn verklaring was gelijk aan
die van de beide vorige deskun
digen.
Hierna kwam dr J. P. L. Hulst,
79 jaar, gerechtelijk geneeskun
dige te Leiden, voor de recht
bank om een verklaring af te
leggen. Hij had de gerechtelijke
schouwing op het lichaam van
mevr. O. verricht. Hij wist toen
niet dat er cyaankali in het li
chaam zou zitten. Alleen had hij
van een tumor in de hersenen
vernomen.
Dr Hulst had echter aanwijzin
gen gevonden die wezen in de
richting van vergiftiging door
cyaankali. Dr. Hulst had de her
senen nauwkeurig onderzocht en
geen spoor aangetroffen van een
tumor. Er was echter als doods
oorzaak een tumor in de herse
nen opgegeven. De geneeskundi
ge verklaarde echter ter zitting
met zekerheid, dat er geen tu
mor aanwezig was. Het was zeer
wel mogelijk, aldus dr Hulst, dat
de patiënte nog enige uren heeft
geleefd nadat zij cyaankali heeft
ingenomen, hoewel het normaal
is dat de dood sneller intreedt.
De verschijnselen van de ver-
giftigingsdood door cyaankali
zijn o.m. verstikking. Hiervan
had dr Hulst symptomen aange
troffen.
Dr D. A. G. ten Berg, 45 jaar,
arts te Rotterdam, werd hierna
als deskundige en als getuige
door de rechtbank gehoord. Hij
had mevr. O. behandeld sinds
sinds Mei 1951. De klachten, die
dr Ten Berg had gehoord, waren,
zo verklaarde hij thans, afkom
stig van mevr. O. en van O. zelf.
Mevr. O. klaagde over veel
hoofdpijn, haaruitval en ver
moeidheid, futloosheid en weinig
eetlust. De deskundige gaf een
uiteenzetting over de ziekte waar
aan mevr. O. zou hebben gele
den.
Naderhand was mevr. O. opge
nomen ter observatie. Dr Ten
Berg zeide dat hij later andere
klachten had gehoord van O., en
Berg een aantal vragen betref
fende de behandeling, die mevr.
O. had ondergaan in de tijd dat
zij ziek geweest zou zijn. Desge
vraagd zei dr Ten Berg dat hij
geen oorzaak had kunnen vinden
voor de hoofdpijnen van mevr. O.
en dat hij geen diagnose had kun
nen stellen, met dien verstande
dat in ieder geval de aanwezig
heid van een tumor was uitge
sloten.
Dat mevr. O. weinig belangstel
ling voor haar huis en haar kin
deren had gehad gedurende eni
ge tijd behoefde volgens dr Ten
Berg niet pathologisch te zijn. Zij
voelde zich niet goed en was ver
moeid doordat zij een drukke
huishouding had. Daaruit zou
haar verminderde belangstelling
te verklaren kunnen zijn.
Hoewel mevr. O. wel een pathi
sche indruk maakte, maakte zij
toch geen depressieve indruk, al
dus dr Ten Berg, als antwoord
op een vraag van de verdediger
mr Huijgens of mevr. O. in staat
geweest zou zijn tot een wan
hoopsdaad, in de toestand waarin
zij zich bevond en gezien haar
huiselijke moeilijkheden. Een di
rect antwoord hierop wilde dr
Ten Berg niet geven omdat z.i.
deze kwestie niet op zijn terrein
ligt.
Op vragen van de verdediger,
imr Huijgens, die zouden kunnen
suggeren dat mevr. O. morphinis-
te zou zijn geweest, antwoordde
dr Ten Berg dat hij hiervan nooit
iets had gemerkt. Ook had hij
niet gehoord dat mevr. O. van
haar echtgenoot in het geheim
geneesmiddelen had gekregen
toen zij ter observatie was opge
nomen.
niet van mevr. O., o.m. dat zij
aanval gehad zou hebben. Zonder
dat men een bepaalde diagnose
had kunnen vaststellen, was
mevr. O. later weer naar huis ge
gaan. Van een tumor was echter
geen sprake.
O. had dit laatste echter be
twijfeld toen dr Ten Berg dit aan
hem had medegedeeld.
Op 7 September 1952 had O. dr
Ten Berg opgebeld en gezegd dat
hij zijn vrouw wilde laten bedie
nen.
Toen dr Ten Berg bij mevr. O.
kwam bleek echter dat zij hele
maal niet zo ernstig ziek was en
dat zij geen hoge koorts had, zo
als O. had gezegd.
Dat was de laatste maal dat hi;
mevr. O. had gezien. „Het over
lijden van mevr. O. kwam geheel
en al onverwacht", aldus dr Ten
Berge. „Ik vond het niet te be
grijpen dat zij dood was, omdat
zij niet zo ziek was".
Dr F. A. Nelemans, arts-phar-
macoloog te Utrecht, werd nu
tegelijk met dr Ten Berg als ge
tuige gehoord.
De verdediging stelde dr Ten
Een groot aantal vragen stelde
de verdediger aan de beide art
sen over de kwestie of mevr. O.
geleden zou kunnen hebben aan
de ziekte van Shaeham, omdat
symptomen van deze ziekte zou
den zijn geconstateerd. Beide art
sen meenden echter dat mevr. O.
hieraan waarschijnlijk niet had
geleden.
Mr Huijgens stelde vragen
waarbij hij steeds medische ter
men gebruikte. De president, mr
Veldman, interrumpeerde, bij een
dergelijke vraag, met: „Wat be
tekent dit eigenlijk? Mr Huijgens
antwoordde: „Ja, dat weet ik ook
niet...". (Gelach op de publieke
tribune)
De rechtbank stelde hierna ve
le vragen aan dr F. A. Nelemans,
die bijna alle op medisch terrein
lagen.
De verdediger, mr Huijgens,
stelde een niet medische vraag
aan dr Ne'lemans. Hij vroeg n.l.
of dr Neleman-s ook van mening
was dat O. een zeer sterk motief
voor het vermoorden van zijn
vrouw gehad moest hebben om
dat hij destijds met zoveel haast
de cyaankali bestelde, terwijl hij
wist dat de reiziger van een phar-
maceutische fabriek de volgende
dag zou komen.
Dr Nelemans zeide hierop geen
antwoord te kunnen geven.
Mr De Lint, de officier van
Justitie, merkte op dat hij wel 'n
antwoord had en dit graag te
juister tijd aan mr Huijgens zou
willen mededelen.
De conclusie van dr Nelemans
in zijn rapport was, zo bleek ter
zitting, dat de dood van mevr. O.
te wijten moet zijn aan cyaankali-
vergiftiging. Mevr. O. zou maar
weinig meer dan de minimale do
delijke dosis hebben ingenomen,
zo meent dr Nelemans.
Heden zal de zitting worden
voortgezet.
Hoofd kleuterschool.
Mej. M. de Ruijter, hoofd van
de openbare kleuterschool te
Sluiskil, is een dezer dagen be
noemd tot hoofd van de openba
re kleuterschool aan de Molen
dijk, alhier.
Bevordering en mutaties
rijksbelastingdienst.
Bij Kon. Besluit van 26 April
1954 no 24 is de 'ontvanger van
's rijksbelastingen L. J. M. Ma
zairac, thans hoofd van het kan
toor der directe belastingen, in
voerrechten en accijnzen alhier,
met ingang van 1 Juni a.s. be
noemd tot hoofdontvanger-titu
lair van 's rijksbelastingen, hoofd
van het ontvangkantoor der di
recte belastingen, invoerrechten
en accijnzen te Deventer.
De heer Mazairac was 17 jaar
als ontvanger werkzaam in Zws
Vlaanderen. De langste tijd daar
van te Sas van Gent. Na de be
vrijding, toen de diverse rijksin
specties alhier vanwege de ver-
U kunt Uw maag nu -,-
m°almetTüï maagklachten
Daarom zh" Ream mor-
ïmm
MAAG
[smaakloos.
snel. zeker
imiiyi
broken verbindingen zelf zo n
beetje voor ministerie van Finan
ciën moesten spelen, werd de
heer Mazairac overgeplaatst naar
Temeuzen, waar hij enige tijd
te werk werd gesteld op de in
spectie der invoerrechten en ac
cijnzen.
Ter voorziening in vorenbedoel
de vacature is bij besluit van de
staatssecretaris van Financiën
met ingang van 29 Mei a.s. be
noemd "tot hoofd van het rijks
ontvangkantoor alhier de heer
H. Lighart Schenk, thans ontvan
ger van 's rijksbelastingen, hoofd
van het ontvangkantoor der di
recte belastingen, invoerrechten
en accijnzen te Wageningen.
„Op de plaat... rust!"
Zondagmiddag was het ver
zoekprogramma, verzorgd door
de A.V.R.O., gewijd aan de ko
ninklijke marechaussee, district
Terneuzen, en het moet gezegd
dat de commentatrice mevr. Net
ty Kleiwegt-Rosenfeld, goed op
de hoogte was van de diverse ge
beurtenissen bij dit wapen en
daarover heel wat had te vertel
len. Ook het geval van de in Ter-
neuzen bekende bromfietsberij
der, die hoewel hij de 'hem door
de rijkspolitie gegeven bevelen
goed opvolgde, toch een bekeu
ring opliep, bleek haar niet onbe
kend te zijn en was voor haar
aanleiding om een lesje te geven
'over „Hoe te rijden met een
bromfiets".
In elk geval heeft de A.V.R.O.
de grote familie van koninklijke
marechaussee en vele luisteraars
met dit verzoekprogramma een
allergenoeglijkst halfuurtje be
zorgd.
Jaarvergadering „O.N.I.".
In tegenstelling met zovele an
dere verenigingen mag de hen
gelaarsvereniging „Ontspanning
na inspanning" zich beroemen op
een druk bezoek op de door haar
te houden vergaderingen en ook
ditmaal was de Zaterdagavond
in café „La Belle Vue" gehou
den jaarvergadering druk be
zocht.
Nadat de voorzitter, de heer
v. d. Broek, de vergadering had
geopend en de gebruikelijke
plichtsplegingen hadden plaats
gevonden, gaf de secretaris, de
heer P. M .de Ridder, een keurig
jaarverslag over het afgelopen
seizoen. Een bijzonder woord van
dank werd hierin gebracht aan de
firma IJsebaert-Temmerman, die
voor de door de vereniging ge
houden concoursen vele prijzen
beschikbaar stelde.
Uit het jaarverslag van de
penningmeester bleek, dat het
seizoen 19531954 sloot met een
batig saldo van 143.
Na benoeming van een kas-
commissie voor het verenigings
jaar 19541955 volgde de be
stuursverkiezing, waarbij alle af
tredende bestuursleden werden
herkozen.
In de pauze werd een verloting
gehouden, waarbij de heren Dal-
linga, C. Hangoor, C. J. v. d.
Broek Jr en P. Geene als prijs
winnaars uit de bus kwamen.
Na een geanimeerde bespre
king werd besloten de verschil
lende viswaters weder te pachten
en werd door de voorzitter een
uiteenzetting gegeven over het
viswater in de Braakmanpolder.
Besloten werd op 7 Juni en 3
Juli een concours voor de leden
te houden en op 31 Juli een voor
het clubkampioenschap. Op 17
Juni zal een concours worden ge
houden voor junioren en senio
ren (ouden van dagen).
Na behandeling van de rond
vraag sloot de voorzitter deze
prettig verlopen jaarvergaderin
Brandje wegberm.
Zaterdagmiddag omstreeks 10
minuten voor drie werd bemerkt,
dat op het terrein, gelegen tus
sen de middenkanaalarm en wes
telijke kanaalarm, brand was ont
staan op de begroeiing van de
wegberm.
De gealarmeerde brandweer
heeft de grasberm enige tijd la
ten doorbranden, waarna de vlam
men werden gedoofd.
Vermoed wordt dat de brand is
veroorzaakt door spelende kinde
ren.
Vergadering Roode Kruis.
In de bovenzaal van „Het Cen
trum" werd een vergadering be
legd voor de bespreking van de
inzamelingsactie van de plaatse
lijke afdeling van het Roode
Kruis, welke zal worden gehou
den in de laatste week van Mei
en de eerste week van Juni. In
het campagne-comité, belast met
de voorbereiding en uitvoering,
werden benoemd de heren W. A.
den Boggende, A. Th. 't Gilde en
P. A. Wondergem.
Doormiddel van huis aan huis
bezorgde circulaires zal bij ver
nieuwing gewezen worden op het
zegenrijke werk van het Roode
Kruis, dat thans in ons land al
leen al over een korps van 13.000
helpsters en helpers beschikt en
bij de watersnoodramp zo ont
zaglijk veel leed heeft gelenigd.
Gewezen zal daarbij ook wor
den op het internationaal karak
ter en op de overkoepelende taak
die deze instelling vervult, om
wars van rassenvoorkeur, gods
dienst of geloof overal hulp te
verlenen waar deze nodig is. Zo
gaven de Zweden b.v. bij de wa
tersnoodramp van het vorig jaar
per hoofd van de bevolking alleen
voor dit doel 2.
Het lijkt ons aJh.w. overbodig
nog nader op de taak van barm
hartigheid te wijzen, doch dit ge
schiedt ten overvloede omdat er
altijd nog mensen zijn die het
werk van het Roode Kruis ver
eenzelvigen met dat van de ande
re Kruisverenigingen.
Schoorsteenbrand.
In een aan de Oudeweg gele
gen woning brak dezer dagen een
schoorsteenbrand uit. De spoedig
ter plaatse zijnde brandweer be
dwong 't vuur met de „sneeuw"-
blusapparaten.
Duivensterfte door vergif.
Dezer dagen werden onder de
Axelse duivenliefhebbers talloze
klachten vernomen over het plot
seling sterven van duiven. Bij
nadere controle is gebleken dat
thans meer dan 50 duiven wer
den gedood door het onverant
woordelijk uitstrooien van gif op
diverse akkers in de omgeving.
Eén duivenliefhebber verloor
hierdoor reeds elf vogels, ande
ren gaven drie dode vogels op.
Voorgeschreven is, dat de dui-
venhouders worden gewaar
schuwd bij het uitstrooien van
gif, zodat de duiven kunnen wor
den opgehokt. Daar dit thans
niet is geschied, kost dit aan vele
duivenliefhebbers belangrijke be
dragen.
Nachtegaal.
In het recreatie-oord „Plan-
Zuid" is een nachtelaag waarge
nomen, die in de avonduren zijn
zoet gekweel laat horen. Voor
talrijke natuurliefhebbers was
dit een attractie temeer om met
het betere weer der laatste dagen
een bezoek aan het bos bij de
watertoren te brengen.
W. van Vossen en Zonen, even
eens te Sint Annaland, voor
207.600,—.
De begroting bedroeg ƒ230.000.
De gunning is aangehouden.
Koninklijke onderscheiding
voor J. Ch. Cornelis,
Onder grote belangstelling
werd in de raadszaal te IJzendij-
ke aan de heer J. Ch. Cornelis
door burgemeester Von Bönning-
hausen medegedeeld, dat het H.
M. de Koningin heeft behaagd
hem te benoemen tot ridder in de
Orde van Oranje-Nassau. Deze
hoge onderscheiding werd hem
verleend om zijn zeer grote ver
diensten op maatschappelijk en
sociaal terrein.
De burgemeester wees er in
zijn toespraak op, dat het dienen
bij velen in een kwade reuk staat.
Bij de heer Cornelis is dit an
ders. Hij bekleedt tal van func
ties op maatschappelijk en so
ciaal gebied. Ook de cultuur
heeft steeds zijn bijzondere aan
dacht gehad. Het zou ons te ver
voeren, aldus spr., alle functies
op te sommen. Toch wilde hij er
enkele noemen en wel oprichter
en voorzitter van het Wit-Gele
Kruis, voorzitter „St Vincentius-
vereniging", bestuurslid reclasse-
ringswerk, R.K. gezinszorg en
maatschappelijk werk. Dit alles
ondanks zijn arbeid als hoofd
van een snel groeiende R.K.
school.
Ook mevr. Cornelis werd mede
betrokken in deze hulde en de
burgemeester wees er op dat zij
dikwijls het slachtoffer is gewor
den van de grote activiteit van
Gevonden voorwerpen.
De groepscommandant der rijks
politie te Axel deelt mede dat
omtrent de volgende gevonden
voorwerpen inlichtingen zijn te kaar man. Haar werden bloemen
bekomen op de daar achter ver-i aangeboden
melde adressen. Pastoor G. de Grauw zeide, dat
1 paar motorhandschoenen,' door de heer Cornelis het gebod
rijkspolitie; Zakmesje, Pr. Hen-; van naastenliefde in grote mate
is beoefend.
Verder werd nog het woord ge
voerd door de heer A. Calo na
mens de V.V.V., burgemeester
Van Hootegem van Sluis in zijn
hoedanigheid als voorzitter van
de prov. bond het Wit-Gele Kruis
en de heer J. Langhout namens
het Groene Kruis.
Door het muziekgezelschap
werd de familie Cornelis een se
renade gebracht.
drikstraat 75; Kinderlaarsje
Noordstraat 16; Jongensjasje
Beatrixstraat 10; Bril, Pr. Mau-
ritsstraat 21; Konijntje, Jeugd
herberg; Doos bonbons, Nieu-
wendijk 31; Glacé dameshand
schoen, Margrietstraat 42; Jon
gensjasje, Gentsevaartstraat 2;
Raamkozijn, Buthdijk 18; Zak
mesje, Pr. Hendrikstraat 47; Da
mesarmband, Julianastraat 64;
Kaatsbal, W. Zegers, Singe'lweg
Wollen das, Bylocquestraat 1;
Kinderportemonnaie, Pironstr. 5;
Damesportemonnaie, De Ruyter-
straat 13; Kinderschoentje, Julia
nastraat 10; Bankbiljet, West
straat 29; Paar Motorhandschoe-
nen, Koestraat 3; Leesboekje,
Koestraat 5; Kinderring, Sta-
tionsstr. 1; Zakmes, Pr. Hendrik-
str. 77; Paar wollen wanten, Wal-
str. 68; Herenzakdoek, Kanaalka
de 10; Muntbiljet, Oudeweg 11;
Wollen want, De Jonge. Wilhel-
minastr.Gele centuur, Nieuwen-
dijk 13; Damesarmband, Pr. Hen-
drikstr. 11; Ketting (vermoedelijk
goud), Noordstr. 54; Huissleutel,
Irenestr. 19; Jongensjasje, rijks
politie Kentekenplaat motor
voertuig, Nieuwendijk 80; Arm
bandje, Buitenweg 29.
Kostbare Friese stier aan
geboden.
Na de Februariramp heeft de
coöperatieve zuivelfabriek te
Oudega (nabij Drachten) 20.000
beschikbaar gesteld voor het
herstel.
Dit bedrag is thans gebruikt
voor de aankoop van een waar
devolle jonge Friese fokstier
„Rotterda Sikkema" van een vee
fokker in het Friese dorp Deer-
sum. Deze fokstier is Vrijdag te
Goes door het bestuur van de
zuivelfabriek te Oudega overge
dragen aan een vereniging voor
kunstmatige inseminatie te Goes.
Geslaagd.
De heren P. Kindt en G. Har-
togh alhier slaagden dezer dagen
aan de Landbouwhogeschool te
Wageningen voor het examen
Landbouwwerktuigenkennis.
door
BRUNO J. VAN LHEENKE
45)
Nadruk verboden.
zei John
Het was een grote kamer,
waarin zij stonden en een heel
mooie kamer, die vrij modern en
met smaak was ingericht, half
zakelijk, half huiselijk. Het zake
lijke werd geaccentueerd door
een enorm halfrond bureau,
waarachter een, naar John schat
te ongeveer 70-jarige, vrij ten
gere vrouw zat.
„Ken jij die vrouw?" vroeg De
Weger verbaasd aan Mieke.
„D...dat...O, John, weet je wie
dat is? Dat is tante Sophie!"
De Weger kon zijn lachen niet
bedwingen.
„Jouw oud-tante Sophie uit de
Johannes Verhulststraat? Dat...
nee, Geschenk, je maakt grap
jes!"
„Nee, het is haar! Heus!" riep
Mieke. „Toe, zegt u dan zelf
wat?" voegde zij de oude vrouw
toe.
Deze lachte hatelijk. In haar
ogen lag een gevaarlijke gloed
en John vermoedde, dat zij gees
tesziek was, zij het dan, dat het
wel een zeer speciale afwijking
moest zijn, waaraan deze vrouw
leed.
„Ja... liefje," lachte de vrouw,
„ja, ik ben jouw oud-tante So
phie uit Amsterdam."
„As je me nou betoetert,"
zuchtte John in opperste verba
zing, „tante Sophie uit Mokem
is Kareltje!"
„Jij bent, geloof ik een flink
kereltje, hè?" vroeg de vrouw.
„Ja, Sinterklaas,"
deemoedig.
„Ja, ja... jij bent erg flink. Jij
hebt het zelfs zover gebracht,
dat je mijn hoofdkwartier hebt
ontdekt."
„Ik hoop, dat ik niet al te veel
last veroorzaak," mompelde De
Weger bedeesd.
De vrouw snoof en zei: „Het
is mijn eigen schuld. Ik had dat
kind hier," zij doelde op Mieke,
„in Amsterdam moeten laten
verdwijnen. Maar ik wist niet,
dat ze jou zou ontmoeten. Mmm
Enfin... 't Is niet anders." Dan,
snauwend tegen Walter en
Chambricks: „Waarom hebben
jullie die kerel en die meid niet
tegengehouden. Hè! Stommerds
zijn jullie. Die..."
„Tut-tut, Kareltje," suste De
Weger, „nou mag je niet zo op
spelen tegen mijn vriendjes. Die
hebben echt hun best gedaan."
„Niet opspelen, zeg je", grom
de Kareltje, „niet opspelen? Ik
had veel meer moeten opspelen.
Ik had die slappelingen niet in
mijn organisatie moeten dulden.
Ik had ze moeten kelen toen zij
te veel praats kregen, direct moe
ten kelen en kerels van meer for
maat moeten nemen! En dat wil
de een wereldmacht helpen op
bouwen." Haar stem kreeg iets
brallends. „Ja, dat had je niet
gedacht, hè, flinke vent. Ik bouw
aan een wereldmacht. Stalin was
een prutser. En Hitler was ook
een prutser. Zij hebben het alle
maal op een oude manier gepro
beerd. Zij willen met de massa
werken! Bah! Er is maar één
manier om een wereldmacht op
te bouwen, één manier om
werelddictator te worden, en dat
is infiltratie van bovenaf. Minis
ters, industriëlen, bankiers... ja,
vooral bankiersdat zijn de
mensen, die jeEconomische
heerschappij is de enige werke
lijke heerschappij. En die heer
schappij zou ik mij verwerven.'
Zij zweeg even en haar stem
was weer sarcastisch toen zij
vervolgde: „Mmm... ik ben te
oud begonnen, en dat is mijn
fout geweest. En nu sta jij hier
met dat ene revolvertje en denk
je, dat je me hebt. En die kerels
de één een geniaal scheikundige
de andere een geniaal bankier en
misschien een geniaal politicus,
die kerels kunnen niets doen dan
met hun handen omhoog staan.
Jij dacht mij te hebben? Nu, dan
denk je goed. Maar als je denkt,
dat ik alleen ten onder ga, dan
heb je het mis! Want," zij
schreeuwde nu, „julie gaan
méé!"
„Laat die handen omhoog!
riep De Weger haar toe. Hij
schoot, en de vrouw zonk achter
haar bureau ineen. Op hetzelfde
ogenblik realiseerde De Weger
zich, dat hij haar niet getroffen
kon hebben, dat zij iets eerder
zelf ineen was gezakt dan dat hij
schoot en dat de kogel door de
ramen achter haar ging. Hij dook
over het bureau heen. Kareltje
Sophie lag op de grond en had
een revolver uit de la weten te
grijpen. Zij kreeg geen kans te
schieten; John draaide haar de
revolver uit de hand. Maar wel
kreeg zij kans om op een knopje
te drukken en die kans liet zij
niet voorbij gaan. Het begon be
neden in het gebouw te romme
len.
„Mieke, kom!" schreeuwde
John. Hij wierp Kareltje de
kamer in en hield zich daardoor
meteen Walter van het lijf-
Chambricks rende naar de ramen
en sprong naar beneden, zelf
moord verkiezend boven de dood
hier. Er klonk een ontploffing
en het huis schudde op zijn
grondvesten. John was naar het
raam gerend, had dit geopend en
stond al op de raampost.
„De brandladder!" schreeuwde
hij Mieke toe, haar eveneens op
het kozijn trekkend.
Weer klonk er een ontploffing.
Het huis kon ieder ogenblik in
storten. Mieke greep de brand
ladder en klom naar boven, di
rect gevolgd door John, die zo
dicht achter haar aankwam, dat
hij de randen van de ladder
greep om Mieke heen, zodat
Mieke in geen geval zou kunnen
vallen. Hij duwde haar half het
dak op en slingerde daarna zich
zelf op het dak, Mieke toe
schreeuwend: „Rennen!"
Zij renden. En zij renden voor
hun leven, welke wetenschap
hun vleugels scheen te geven.
Tegelijk sprongen zij over een
muurtje van het gebouw, naast
dat waaruit zij vluchtten. Zij
maakten een sprong van ruim
drie meter; het gebouw op welks
dak zij nu stonden, was maar
vijf verdiepingen hoog, evenals
het daar weer naast gelegen ge
bouw. Verder renden zij, tot zij
buiten gevaar waren. Achter hen
hoorden zij ontploffing na ont
ploffing en het donderend geraas
van een instortend gebouw. Het
hoofdkwartier was na een paar
minuten niet meer dan een
ruïne. Een ruine, waarin de poli
tie later eerst na heel veel moeite
de resten van Kareltje en de ge
broeders Loyons konden terug
vinden. De neerstortende achter
pui had Chambricks, die toen al
dood op de grond lag, bij het
neerkomen verder verpletterd.
Aanbesteding.
In Stavenisse is Vrijdag in het
openbaar aanbesteed het leggen
van een nieuwe riolering en be
strating in het nieuwbouw-
gedeelte der gemeente.
Hoogste inschrijver was Joh.
Moerland, St. Annaland voor
224.000,en laagste de firma
Uitvoering „Wees een Zegen"
„Stroomopwaarts".
Vrijdagavond had in het ver
enigingsgebouw een feestelijke
bijeenkomst plaats van de C.M.V.
„Wees een Zegen" en de C.J.M.V.
„Stroomopwaarts", welke zich in
een zeer grote belangstelling
mocht verheugen.
De avond werd geopend met
het zingen van Ps. 138 1, waar
na de voorzitter, de heer P. de
Leeuw, voorging in gebed, ge
volgd door Schriftlezing uit Joh.
15.
In zijn openingswoord wees de
voorzitter op de grote kracht, die
uitgaat van ware vriendschap,
waarvan ook Jezus spreekt als
Hij zegt: „Blijft in deze Mijne
liefde". Dit moge dan ook het
richtsnoer zijn voor „Wees een
Zegen" en „Stroomopwaarts'.
Spr. besloot met een korte in
leiding over Ihet hborspel, dat
heden zal worden opgevoerd.
Door enige meisjes werd een
lintenspel uitgevoerd, dat zeer in
de smaak viel.
Gezongen werd hierop Gez. 303,
waarna de klucht „Het jassen-
mysterie" werd opgevoerd, dat
de lachtspieren danig in bewe
ging bracht.
Nadat nog enige reidansen wa
ren uitgevoerd, volgde de pauze,
waarin een verloting werd gehou
den.
Vóór de aanvang van het leke-
spel „Ben ik die man", werd ge
zongen Ps. 25 2. Bij de opvoe
ring van het lekespel, dat ver
schillende Bijbelse tafrelen uit
beeldde, kwamen allen onder de
indruk van de ernst, die hiervan
uitging. De grote stilte tijdens
de opvoering bewees, dat dit le
kespel een sucres kan worden ge
noemd.
Bij het neerdalen van het doek
werd Gez. 132 4 gezongen.
Ds Jansma was zeker aller tolk
toen hij aan 't eind van de avond
de heer De Leeuw en mej. Rein-
hout en de medewerkende leden
dank bracht voor deze geslaagde
avond, waarna hij deze sloot door
het uitspreken van het dankge
bed.
Uit de aanvragen bij het kan
toor van de V.V.V. te Texel
blijkt, dat het eiland een druk
seizoen verwacht.
Vanaf 21 Februari tot 1 Mei
heeft de V.V.V. 2047 aanvragen
tegen 1230 in de overeenkomsti
ge periode van 1953 ontvangen.
Gemiddeld omvat iedere aan
vrage logies voor 4 personen.
Voor het voorseizoen tot 1
Juli bedraagt het aantal aan
vragen 205 tegen 115 in 1953. De
zomer- of kampeerhuisjes staan
met 523 aanvragen aan de kop
(tweemaal zoveel als het vorig
jaar). Daarop volgt de rubriek
pensions met 407 aanvragen,
gemeubileerd met 213. Er zijn
dan nog 505 aanvragen, waarin
zonder nadere aanduiding om
logies verzocht wordt.
In de helft van de aanvragen
wordt het gewenste tijdvak niet
gestipuleerd.
Hoeveel aanvragen bovendien
rechtstreeks naar pensions zijn
verzonden is niet bekend.
Wie van plan is zijn vacantie
in Juli of Augustus op Texel
door te brengen, dient zijn aan
vrage snel in te zenden, wil hij
zich teleurstelling besparen.
•Het grootste deel der beschik
bare logiesruimte is voor die
maanden n.l. reeds door de ko
mende vacantie gereserveerd.
EINDE.
De Oostduitse premier heeft
Zaterdag in een bijna in alle
Oostduitse dagbladen gepubli
ceerd artikel het voorstel van de
Oostduitse regering herhaald om
„te allen tijde" met de Westduitse
regering te onderhandelen over
hereniging. In het artikel werd
„Duitslands bevrijding van het
fascisme", negen jaar geleden
herdacht.
De nieuwe C.A.O. voor de
landbouw die een niet onbe
langrijke verhoging van de
landarbeidersionen zal brengen,
ontmoet ernstige bezwaren bij
de in de Friese Maatschappij
van Landbouw georganiseerde
boeren. Tussen de werknemers
organisaties en de confessionele
boerenorganisaties is reeds vrij
wel overeenstemming over de
nieuwe C.A.O. bereikt.
Het laat zich echter aanzien,
dat de Friese Mij zal weigeren
de nieuwe C.A.O. te onderteke
nen.
