De aanval op Dien Bien Phoe
VEERDIENST KRUININGEN-PERKPOLDER
IN GEBRUIK GESTELD
rö6crf
Min.-President Dr. W. Drees sprak te Terneuzen op 1 Mei-feest
Wil Frankrijk Zuid-Oost-
Aziatisch bondgenootschap
zonder Engeland?
De dienstplicht in België
WEERSVERWACHTING
HOOGWATER
ZON- en MAANSTANDEN
Vele auioriteiten waren aanwezig
MAANDAG 3 MEI 1954.
9e Jaargang No. 3139.
Uitgeefster N.V. v/h Fln^ f. J, van de Sande, Terneuzen
De Verenigde Staten
Indo-China
en
GENERAAL DE CASTRIES
PROTESTEERT TEGEN
BERICHTEN.
Vietnamese minister
naar Genève
Kans op nieuwe wereldoorlog lijkt
onwaarschijnlijker
I
Frankering bij Abonnement: Ternet*
Birecteur-Hoofdredacteur I. van de Sam-
IS oordstraat 55
ftedactle-adres:
Telefoon 2073 en 2510
Nd 5 uur uitsluitend 2073
Gironummer 38150
Abonnementsprijs: 5,35 per kwartaal; per
maand 1,80; per week 43 cent. Losse nrs 8 ct.
DE
ZEEUW
Advertenueprijt
ad verten tip f 9 25
mm 15 ct.; minimum p«e
5 regels f L--I
Verschijnt dagelijks
Rubriek Klein» Advertenties
Iedere regel meet 20 cent.
Vermelding Brieven onder nummer, of: Adree
Bureau van dit Blad 20 cent meer.
Inzending advertenties tot 's namiddags «h
Voor het Maandagnummer: Zaterdags 10.30
De belegeraars van Dien Bien
Phoe hebben na acht uur van fel
le strijd drie steunpunten rond
om de vesting in handen één
ten Oosten, één ten Noord-Wes-
ten en één aan de Noordkant van
het centrum. In deze sectoren
zijn de opstandelingen 't centrum
van de vesting tot op ongeveer
600 meter genaderd. Ook zijn zij
een steunpunt van de Zuidelijke
verzetspost binnengedrongen.
President Eisenhowers toespe
ling op de wenselijkheid van een
modus vivendi met de communis
ten in Azië, wordt in Washington
uitgelegd als een aanwijzing, dat
de Verenigde Staten bereid zijn,
toe te stemmen in een staking
van het vuren in Indo-China op
de grondslag van de status quo.
Diplomatieke kringen zijn ook
van mening, dat de opmerkingen
van de president op zijn pers
conferentie van Donderdag, defi
nitief de mogelijkheid uitsluiten
van steun van de Amerikaanse
luchtmacht of vloot om 't Fran
se garnizoen van Dien bien Phoe
te redden.
Volgens een in de „New York
Times" gepubliceerd bericht uit
Washington, dat als bron „diplo
matieke kringen" opgeeft, zou
Frankrijk er thans bij de Ver.
Staten op aandringen het vor
men van een Zuidoostaziatisch
bondgenootschap zonder Groot-
Brittannië te overwegen.
Frankrijk zou de hoop nog niet
hebben opgegeven ook al stelt
het zich voor ogen, dat de kans
gering is dat de Ver. Staten
terugkomen van hun verwerping
van het Franse verzoek om Ame
rikaanse militaire steun in Indo-
China door het beschikbaar
stellen van bemande Amerikaan
se vliegtuigen.
Minister Foster Dulles zou
Frankrijk hebben medegedeeld
dat de Verenigde Staten zich
niet met de Indochinese oorlog
kunnen inlaten, zolang er geen
Zuidoostaziatisch bondgenoot
schap tot stand gekomen.
Daar Frankrijk de houding van
Groot-Brittannië de voornaam
ste hinderpaal voor het spoedig
sluiten van een dergelijk bond-
genootschp acht, zou het thans
de Verenigde Staten de hiervoor
genoemde oplossing aan de hand
hebben gedaan.
Tevoren was gemeld, dat de
Vietminh het grootste deel van
de 40.000 man, die zij rondom
Dien Bien Phoe had samenge
trokken, Zaterdagavond in de
strijd had geworpen tegen de ves
ting, waarvan drie steunpunten
na urenlange nachtelijke gevech
ten verloren gingen. Tegen het
aanbreken van de dag waren de
Fransen en Vietnamezen er ech
ter in geslaagd de opstandelin
gen uit twee van deze drie posi
ties te verdrijven.
Uit de jongste berichten blijkt
evenwel, dat 't garnizoen de her
overde punten weer heeft moe
ten prijs geven, ondanks de hulp
van de luchtmacht.
Zo is na Vijftig dagen van vrij
wel onafgebroken gevechten de
strijd om Dien Bien Phoe in zijn
kritiekste fase gekomen. Voor de
eerste maal zijn de opstandelin
gen een massale aanval begon
nen tegen alle stellingen rondom
het kamp, niet alleen tegen de
posten, welke rondom het hoofd
kwartier van generaal De Cas
tries liggen, maar ook tegen de
versterkingen van het Zuidelijke
verzetscentrum. Zes steunpunten
van de twintig, die het gehele
verdedigingsstelsel telt, hebben
tegelijk de voornaamste stoot
van de aanval moeten opvangen
met handgranaten, mitrailleurs
en in gevechten van man tegen
man. De Castries heeft bevel ge
geven om na iedere aanval van
de Vietminh een tegenaaval te
doen.
Een woordvoerder van het
Franse opperbevel heeft ver
klaard, dat volgens de eerste be
richten uit de vesting de verlie
zen aan Frans-Vietnamese zijde
„zwaar" waren en die van de
Vietminh „aanzienlijk".
Ook Vietminh-aanvallen op
verbinding Haiphong-Hanoi.
Tegelijk met hun aanval op
Dien Bien Phoe zrjn de Vietminh-
opstandelingen een. nieuwe actie
tegen de weg- en spoorwegver
binding tussen de havenstad Hai
phong en Hanoi in de delta van
de Rode Rivier begonnen.
Zoals bekend worden langs de
ze weg de goederen aangevoerd,
die boven Dien Bien Phoe wor
den uitgeworpen.
Op verscheidene plaatsen heeft
de Vietminh de verbinding ver
broken en mijnen gelegd.
Generaal Christian de Castries
heeft geprotesteerd tegen alar
merende berichten over de toe
stand in Dien Bien Phoe in de
Franse pers. Dit is Zaterdag te
Hanoi verklaard door een woord
voerder van het Franse opperbe
vel.
Volgens een bericht uit Indo-
China heeft het bevel van het
garnizoen doen weten, dat de
krantenberichten een slechte in
vloed hebben op het moreel van
de verdedigers.
Generaal De Castries heeft niet
willen antwoorden op een aantal
vragen van journalisten uit acht
landen over de mogelijkheid het
fort te houden.
de kapper met
het aparte cachet >y
markt 16 - brouwerijstr. 0 -i
terneuzen
nat. en internationaal jurylid
tarief permanenten 11 of 13.50
depositaire „Lancöme"
beroemd parijs huis voor
schoonheids- en huidverzorging
De Vietnamese minister van
Buitenlandse Zaken Nguyen
Quoc Dinh is Zaterdag naar Ge
nève vertrokken voor besprekin
gen met de Westelijke grote drie.
Van Vietnamese zijde wordt ver
klaard, dat hij het standpunt van
Vietnam zal toelichten ten aan
zien van deelneming door de
Vietminh aan de vredesbespre
kingen.
Zoals bekend, heeft Vietnam
zich voorwaardelijk bereid' ver
klaard met de Vietminh aan één
tafel te zitten. Het wenst even
wel, zo verluidt uit gewoonlijk
Welingelichte kringen, tevoren
de verzekering, dat een verdeling
van het land niet als een moge
lijke basis voor een oplossing
wordt beschouwd. Ook zouden de
opstandelingen op de conferentie
niet op voet van gelijkheid mo
gen worden behandeld.
„De socialisten hebben beloofd
de dienstplichttijd in België van
21 tot 18 maanden te zullen ver
korten. Ik kan U de verzekering
geven dat onze soldaten geen
dag langer dan deze achttien
maanden zullen dienen", aldus
heeft Antoon Spiney, de nieuwe
minister van Landsverdediging,
die tevens burgemeester van
Mechelen is, Zaterdag op een
bijeenkomst in laatstgenoemde
plaats verklaard.
Het was voor Zeeland in het algemeen en voor Zeeuws-Vlaan-
deren in het bijzonder een grote dag, toen op Zaterdag 1 Mei,
juist vijftien maanden na de ontzaglijke Februari-ramp, waar
door onze provincie zo ernstig getroffen werd, de veerdienst
Kruiningen-Perkpolderhaven wederom in gebruik kon worden ge
nomen.
Zeer veel werk is verzet en zo
wel door de Rijkswaterstaat, aan
nemers, uitvoerders en allen, die
bij deze werkzaamheden betrok
ken waren, is met een enorme
krachtsinspanning een giganti
sche prestatie geleverd, waarvan
alleen diegenen, die van nabij
hebben meegemaakt, wat het wil
zeggen om de natuurelementen
te bevechten, kunnen getuigen,
dat door volhouden en steeds
maar moeilijkheden te overwin
nen. uiteindelijk bereikt werd,
waarnaar velen lang en vol on
geduld hebben uitgekeken.
Door de watersnoodramp werd
vooral de haven van Kruiningen
zwaar getroffen. Hele stukken
dijk werden weggeslagen en met
grote moeite heeft men met en
kele caissons de haven van de
zee kunnen afsluiten, waarna de
werkzaamheden een aanvang
konden nemen.
Enkele weken geleden werd de
eerste caisson weggesleept daar
de haven zo goed als hersteld
was en wanneer men nu een kijk
je neemt aan de nieuwe haven,
staat men vnl bewondering over
alles wat werd bereikt. Het ha
venterrein. te Kruiningen heeft
een gehe.el.ander aanzien gekre
gen en is geheel op het moderne
verkeer ingésteld. Er is een enor
me parkeergelegenheid aange
bracht en hoewel men in de wijde
omtrek niets anders dan een ver
laten eenzame vlakte ziet, waarin
klei met zand vermengd is en
waar men hier en daar een een
zame machine ziet staan, moet
toch gezegd worden, dat een gi
gantisch werk verricht is en dat
misschien na vele jaren er
in de vóór de rampnacht zo
vruchtbare polders weer de oude
bedrijvigheid van voorheen zal
heersen.
Ongeveer op de helft van de
vroegere weg, lopende vanaf de
Rijksweg naar de Veerhaven,
rijdt men nu. komende van links,
een hoogte op. Het haventerrein
ontplooit zich dan voor de ogen
van de bezoeker en men ziet dat
meer naar links een prachtige
moderne aanlegsteiger is aange
legd met de mogelijkheid om er
later nog een bij te bouwen.
Ook in Perkpolder is een nieu
we aanlegsteiger gebouwd en
ook hier is er rekening mede ge
houden, dat er een tweede aan
kan worden toegevoegd.
Juist nu alles klaar is, kan men
zich enigermate een beeld vor
men van wat dit alles aan arbeid
en geld moet hebben gekost.
Tienduizenden kubieke meters
zand heeftt men moeten verzet
ten om dit te bereiken en een ge
heel nieuw dijkbestel werd aan
gelegd om een grondige beveili
ging op te bouwen. Tussen nu
en vroeger bestaat een groot ver
schil en het zal voor iedere be
zoeker wel enige tijd duren eer
hij zich aan de nieuwe toestand,
die een grote verbetering is, zal
kunnen wennen.
Er is te Kruinigen-haven nog
geen service voor het verkeer,
een wachtlokaal voor de reizigers
ontbreekt en ook is er geen ge
legenheid om een kopje koffie
te gaan drinken, maar men dient
niet te vergeten, dat ook dit in
de toekomst weer werkelijkheid
zal worden. De werkers heeft
maar één doei voor ogen gestaan:
zo spoedig mogelijk weer tot een
verbinding te komen tussen de
eilanden en Zeeuws-Vlaanderen.
Deze verbinding is er thans en
een heel goede zelfs, want elk
halfuur is er gelegenheid om
over te varen.
Momenteel is er een ferryboot
en een Moerdijkpont in de vaart,
maar het zal niet zolang meer
duren of twee ferryboten zullen
de veerdienst onderhouden.
Vrolijk wapperde de Nederland
se driekleur boven de aanlegstei
ger, toen om ongeveer 10.50 uur
zijne excellentie mr J. Algera.
minister van Waterstaat, vooraf
begeleid doer twee motorrijders
van de rijkspolitie, aan de veer
haven te Kruiningen arriveerde,
alwaar hij door de Commissaris
der Koningin jhr mr A. F. C. de
Casembroot werd verwelkomd.
Aanwezig waren o.m. ir A. G.
Maris, directeur-generaal van de
rijkswaterstaat, ir C. B. R. de
Graaff. ir J. W. de Vries, ir J. H.
v. d. Burght en ir H. ten Bokkel
Huinink. hoofdingenieurs-direc
teur van de rijkswaterstaat, de
hoofdingenieurs A. E. J. Nap, J.
Volmüller, J. A. H. Hartman. H.
A. Ferguson en J. G. Snip, be
nevens de ingenieurs J. P. Nee-
teson, A. de Graaff en F. J.
Sprenger.
Verder waren aanwezig de wa
terbouwkundige L. Verbest uit
Middelburg, de technische amb
tenaren J. F. Agena, C. van Koe
veringen, P. de Kuyper, J. C. Vo
gelaar, J. Passemier, M. H. Wil-
derom en G. Bruinsma.
Van de uitvoerders waren aan
wezig de aannemer D. Verstoep,
A. W. Fischer, directeur van de
firma Breejenv. d. Bout uit
Aerdenhoutj J. van Hemert, di
recteur van BosKalis uit Slie-
drecht, ir S. van Staveren, hoofd
uitvoerder C. Verstoep, hoofduit
voerder J- J. Gerritsen, de aan
nemer H. Wieringa. T. Volker en
C. Dronkers, die allen bij dit gi
gantisch werk betrokken zijn ge
weest en dag in dag uit, nacht in
nacht uit hebben gewaakt en ge
zorgd, dat de verbinding zo spoe
dig mogelijk zou kunnen worden
uitgevoerd.
De minister-president dr W. Drees
heeft heeft te Terneuzen ter ge
legenheid van de viering van de
eerste Mei een rede gehouden, die
ongeveer een half uur duurde en
door de VARA over de radio werd
uitgezonden.
DE MEI-REDE.
„Dat ik vanavond in Terneuzen
spreek, is het gevolg van een be
slissing van de centrale leiding van
de Mei-viering in ons land. Ik heb
daaraan n.l. overgelaten mij daar
heen te sturen, waar zij dat het
meest gewenst achtte. En laat ik
U dadelijk zeggen: het is mij een
bijzonder genoegen, dat dat is ge
weest naar Terneuzen.
U hebt dat genoegen vergroot
door de hartelijkheid, waarmee U
mij hebt ontvangen, maar ik vond
hel op zichzelf plezierig, dat ik
hierdoor een ongezochte aanleiding
had om eens te gaan naar een
plek in Nederland, waar ik door
de afstand nu niet zo geregeld
kom. Om daardoor ook weer eens
te zien een deel van het gewest,
een deel van de provincie Zeeland,
een provincie, die in tien jaar tijd
tweemaal zo ontzaglijk zwaar ge
troffen is.
Ik had de gelegenheid daardoor
nog weer eens te komen, dat ge
beurt natuurlijk nog wel eens een
keer meer, maar het overkom) me
niet alle dag, door streken, die ik
zo zwaar verwoest heb gezien.
Ik denk aan Walcheren, dat ik
indertijd bezocht heb, toen het
overstroomd was door het zee
water, overstroomd in de oorlogs
tijd, toen de weg naar Antwerpen
vrij moest worden gemaakt en
Walcheren werd opgeofferd. Zuid-
Beveland, langs Kruiningen b.v.,
is één van de plekken, die zo ont
zaglijk zwaar zijn getroffen door
de ramp van verleden jaar. En ik
heb daardoor nog eens kunnen
zien aan de éne kant nog de teke
nen van de verwonding, de ver
woestingen, die aangericht zijn, de
schade, die er ook nog uit de oor
log gebleven is, maar aan de an
dere kant ook het herstel, dat zich
voltrokken heeft, ook wat ons volk
heeft gepresteerd eerst om goed
te maken wat door de oorlog zo
was onbruikbaar gemaakt en ter
neergeslagen, en daarna om zo
snel mogelijk, zover het in deze
korte tijd kon, ook iets te herstel
len van de schade, die de ramp
van 1 Februari 1953 over ons
bracht.
De eerste maal de ramp een ge
volg van wat mensen elkaar aan
deden en wat volkeren elkaar aan
deden.
Een strijd, die van de zijde dei-
agressors zo zinloos was, al moest
die van die de vrijheid verdedig
den tenslotte met alle offers ten
einde worden gevoerd.
De tweede maal doordat tenslot
te de mens weer eens tekort was
geschoten tegenover overweldigen
de natuurkrachten.
En wanneer we dan zien wat er
al aan herstel is tot stand geko
men, dan zien we daar weer in de
getuigenis van wat een volk tot
stand kan brengen, indien uiter
ste nood het ook brengt tot een
uiterste krachtsinspanning. En dan
zien we dat ook als een getuige
nis van wat er van de wereld te
maken zou zijn, als de mensheid in
eensgezindheid haar geestesgaven
en haar arbeidskracht wijdde aan
gemeenschappelijke opbouw.
Het ligt in de lijn van de ont
wikkeling van de Mei-gedachte en
in de lijn van de Mei-leuzen van
dit jaar, om ons hierop in het bij
zonder te bezinnen. De Mei-leuzen
zeggen: „Gelijkheid van kansen
voor ieder in een wereld van vrede,
vrijheid en welvaart." Men kan
onmogelijk om te verwezenlijken!
In de wereld van dit ogenblik te
spreken van een uitzicht op een
wereld van vrijheid, van vrede en
welvaart, daar ontbreekt zóveel
aan, dat de gedachte dat te ver
wezenlijken weer eens een socia
listische utopie moge schtjrjen.
Maar dit zou ik willen zeggen: het
mogelijke, het uiterst mogelijke
wordt nooit bereikt, indien men
zijn doeleinden niet zo hoog moge
lijk stelt en naar het bijna onmo
gelijke streeft.
Toen voor het eerst de Meidag
werd tot een dag van strijd en
langzamerhand toen uitgroeide tot
een dag van strijd èn van feest,
toen was dat als een internatio
nale manifestatie voor de achturen-
dag. Och, ook de achturen-dag
leek in de eerste tijd een utopie,
iets bijna onmogelijk te verwezen
lijken. Eindeloos lang waren de
arbeidsdagen. Twaalf uur was nog
een hele redelijke en voor die tijd
bijna normale arb^idssdag, die ook
aan jonge menssen werd opgelegd.
En het was al heel mooi, als men
tot een eerste wettelijke begren
zing tot elf kwam en later van
tien uur. Bijna onmogelijk. En
gesteld als eis in een tijd, toen de
armoede zó diep was, dat men eer
der nog zou hebben kunnen ver
wachten, dat men zich richtte tot
meer inkomen of onmiddellijk meer
materiële welvaart.
En de eis, die de grootste geest
drift bracht, was: déze eis van een
verkorte arbeidstijd, niel als een
uiting van werkschuwheid, maal
ais een uiting van de wil van de
massa van de arbeiders om deel te
hebben aan het maatschappelijke
en menselijke leven; om een stuk
je gezinsgeluk te veroveren en de
mogelijkheid van ontspanning, onl
wikkeling, ontplooiing van de men
selijke persoonlijkheid het deel te
doen worden óók van de arbeiden
de massa.
En die eis is vrijwel volledig ver
werkelijkt. En verscheidene van
de pioniers, die het eerst de leus
aanhieven, hebben hem verwerke
lijkt gezien.
Wij hebben in Nederland in de
loop van de jaren, waarin het Mei
feest werd gevierd ook andere,
scherp omschreven, duidelijke, con
crete, practische eisen gehad: het
algemeen kiesrecht, het staatspen
sioen. Het algemeen kiesrecht als
de eis om deel te hebben, heel het
volk deel te doen hebben aan de
staatkundige rechten en daardoor
mee te kunnen besslissen over
j eigen lot en over de ontwikkeling
van het land. Ook het algemeen
kiesrecht is verwerkelijkt.
1 Het staatspensioen: het verlangen
om aan het einde van het leven
van het arbeidsleven, niet geheel
afhankelijk te zijn. om iets zijn
eigen inkomen te kunnen noemen,
een stukje verantwoordelijkheid
van de gemeenschap aanvaard te
zien voor het lot van hen, die hun
leven lang gewerkt te hebben zon
der zich voldoende te kunnen ver
werven opi daar ook in later jaren
van te bestaan. Wel, dat staats
pensioen is niet verwezenlijkt in
de vorm, zoals wij ons het gedacht
hebben, maar telkens weer blijkt
mij, op een manier die me ont
roert, omdat ik zelf de regeling zo
sober vond, telkens blijkt mij, hoe
veel waarde toch gehecht wordt
aan dat stukje inkomen, dat thans
aan de ouderen verschaft is, omdat
ze een grotere mate van zelfstan
digheid verschaft. Wij hopen, dat
en blijvende regeling nog zal wor
den verkregen.
Maar behalve voor die concrete,
dadelijk begrijpelijke en in toch
nog, zoals achteraf gebleken is, be
trekkelijk nog niet zo lange tijd te
verwezenlijken eisen, daar boven
uit kreeg de Mei-dag zijn waarde
en zijn eigen betekenis, omdat het
feit zelf dat over heel de wereld,
de internationale demonstratie had,
een gevoel deed groeien van inter
nationale verbondenheid. Interna
tionale verbondenheid eerst van de
arbeiders van alle landen, maar
daarachter en daar bovenuit toch
ook, uit de gedachte van de ver
bondenheid van alle volkeren. De
wil tot vrede en samenwerking
over de wereld. Wel, juist dat ver
langen, en in de betere jaren, de
gunstiger jaren in dit opzicht, de
verwachting, dat het daarheen zou
gaan, heeft zo dikwijls de Mei-dag,
niet enkel doen zijn een dag van
bezielde strijdlust, maai- ook een
dag van stralende vreugde.
Helaas, terwiil in ander opzicht
veel is verkregen, hebben twee
wereldoorlogen in dit opzicht de
mensheid gebracht in chaotische
verwarring en in felle tegenstel
lingen. En juist op dit ogenblik
is de mensheid nog weer eens, voor
zover- ze nog voor schokken in dit
opzicht eigenlijk vatbaar is, na wat
we doorleefd hebben, nog weer
eens geschokt door de berichten
over de H-bom en de ontzettende
ellende, die deze zou kunnen uit
storten, als die gebezigd werd. Wij
zijn nog weer eens scherper ons
bewust geworden, hoe dicht we
zouden staan aan de afgrond en
de mogelijkheden van menselijk
bestaan en van menselijk geluk, in
dien het waarlijk tot een nieuwe
wereldoorlog zou komen.
Persoonlijk meen ik nie.t, dat de
kans op een wereldoorlog ver
groot is; ik geloof, integendeel,
dat die kleiner is geworden. Het
is noodlottig genoeg als daar
strijd woedt, of gewoed heeft, in
Korea, Indo-China en op zo menig
ander punt in de wereld, maar
dat het tot een nieuwe wereld-
uitbarsting zou komen, is, dunkt
mij, onwaarschijnlijker geworden,
nu niemand meer blind kan zijn
voor de hel, die deze over allen
zal brengen.
Maar wanner wij zien, dat dan
toch over de wereld die tegenstel
lingen zo groot zijn, dan moeten
wij op een dag als de eerste Mei,
die zo sterk aan de internationale
gedachte gewijd is, ons, óók in ons
kleine land, voornemen om te doen
wat we kunnen, en in de mate van
onze bescheiden krachten, om al
les te bevorderen wat aan ont
spanning in de wereld dienstig kan
zijn, alles te steunen wat de vrede
kan bevorderen, maar zonder de
vrijheid op te offeren.
Dit omvat ook onze Mei-leus
van vandaag: „vrede en vrijheid."
Wij hebben niet de vijf jaar van
Naziterreur ondervonden, wij heb
ben niet die druk op ons land ge
zien, wij hebben niet die willekeur
zich zien uitstrekken over elke
groep van onze bevolking, wij heb
ben niet de geestelijke dwang ge
voeld, die men ons aandeed, om
n u te willen behoren tot degenen
die nu de v r ij h e i d zouden wil
len prijsgeven. Daarom is de sa
menwerking van alle vrije volken
van zulk een ontzaglijke waarde.
Een samenwerking voor de be
schutting van één voor allen, een
samenwerking die de zekerheid
geeft, dat het niet meer mogelijk
is één land aan te vallen, zonder
dat een machtig verbond van vrije
volken in het geweer komt.
(Zie verder pag. 2.)
Ook het provinciaal bestuur gaf
acte de précence en naast de
Commissaris der Koningin waren
aanwezig de griffier der Prov.
Staten mr J. M. Pilaar, de leden
van Ged. Staten A. L. S. Locke-
feer, mr dr A. J. J. M. Mes, A.
Schout, mr A. J. v. d. Weel, C.
Hamelink en C. Philipse. Verder
de chef van de eerste afdeling
der prov. griffie J. van Tuinen,
hoofdingenieur-directeur van de
prov. waterstaat ir H. D. J. Swa-
ters, ir A. B. J. de Koning, ir J.
A. Hofwegen, de technische amb
tenaren J. W. Mazure en K. Flip
se, de hoofdingenieur-directeur
van de Volkshuisveting M. Gle-
rum, de rijkinspecteur van het
verkeer mr J. L. Nieuwenhuis,
majoor W. H. van Ballegoyen de
Jorig van de rijkspolitie, F. E. J.
Krips, directeur van het Nederl.
loodwezen, J. G. Broekhuisen,
commandant van de maritieme
middelen, ir J. Horstmann, voor
zitter der Kamer van Koophandel
voor Zeeuws-Vlaanderen, G. J. de
Jonge, directeur der Prov. Stoom
bootdiensten, ir. J. Denie, direc
teur der Z. V. T. M.. L. Leendert
se, directeur van de A. M. Z., be
nevens het college van burge
meester en wethouders der ge
meenten Kruiningen en Honte
nisse.
Verschillende autoriteiten wer
den aan de minister voorgesteld
waarna jhr mr A. F. C. de Ca
sembroot een schaar overhandig
de, waarmee het lint, dat toe
gang gaf tot de steiger werd
doorgeknipt. De aanwezigen be
gaven zich vervolgens op de
.Koningin Wilhelmina" die al
onder stoom lag waarmee onmid
dellijk de overtocht naar Perk
polder gemaakt werd.
Het muziekcorps van Kruinin
gen, dat practisch alle instru
menten tijdens de ramp verloor,
kon door deze omstandigheden
jammer genoeg niet aanwezig
Aan boord werd een verversing
gebruikt en toen men in Perkpol
der arriveerde sprak burge
meester C. J. van Hootegem het
hoge gezelschap toe. Hij uitte
zijn vreugde over het bezoek
van de minister, die persoonlijk
de veerdienst in gebruik had wil
len stellen en heette hem harte
lijk welkom op Zeeuws-Vlaamse
bodem In het kort memoreerde
hij het werk dat tot stand geko
men was en dankte hij zowel de
minister, 't provinciaal bestuur.'
de rijkswaterstaat, dijkherstel,
de provinciale waterstaat en al
diegenen, die eraan medegewerkt
hadden om ondanks alle moei
lijkheden dit werk tot stand te
brengen. Met weemoed dacht
burgemeester Van Hootegem
terug aan de grote offers, die het
bedrijfsleven in Zeeuws-Vlaande
ren in de afgelopen maanden
heeft moeten brengen, terwijl
hij tegelijkertijd de hoop uit
sprak dat de getroffenen van de
watersnoodramp op een billijke
vergoeding zullen mogen reke
nen.
Minister J. Algera dankte voor
de hartelijke ontvangst en zeide
dat het hem een groot genoegen
geweest was door de openstelling
van de verendienst Zeeuws-
Vlaanderen uit zijn isolement te
kunnen verlossen. De harmonie
,.St Cecillia" speelde verschillen
de nummers en begaven de geno
digden zich naar 't restaurant van
de heer G. Huisman, alwaar een
verversing werd aangeboden
door de rijkswaterstaat.
Een half uur later voer men
weer naar Kruiningen terug en
reed men naar het hotel „De Uit
kijk" dat weer geheel hersteld
de gasten uitmuntend ontving.
Vlaggen in de omgeving getuig
den van de moed en van het ver
trouwen der bevolking, die
zwaar getroffen, weer de handen
uit de mouwen gestoken heeft
en ééndrachtig samenwerkt om
de noodlottige gevolgen te over
winnen
alles wat tot stand gekomen was
en richtte zich in het bijzonder
tot ir J. H. v. d. Burght en al zijn
medewerkers. Er is hard, zeer
hard gewerkt en zelfs deze mor
gen nog, zo zeide hij, heeft men
tot vier uur alle krachten inge
spannen om de vaargeul in orde
te brengen. Het voornaamste is
echter dat de boot weer vaart.
Dank bracht hij aan de minister
voor alle van zijn departement
ondervonden medewerking én
aan de overige rijksdiensten op
wie nimmer tevergeefs een be
roep gedaan werd.
Bijzondere waardering uitte hij
over het bedrijfsleven in Zeeuws-
Vlaanderen, dat met zeer veel
moeilijkheden te kampen hal
maar nu alle leed geleden is zich
volledig zal inspannen om nog
meer te bereiken dan voorheen.
Namens alle Zeeuwen betuigde
hij zijn dank en sprak tegelijker
tijd de hoop uit, dat geheel Zee
land en in het bijzonder Zeeuws-
Vlaanderen in de toekomst zal
mogen groeien en bloeien.
Minister mr J. Algera vond het
een groot voorrecht, dat juist hij
deze veerdienst in werking had
mogen stellen en dankte de Com
missaris voor de waarderende
woorden. Hij sloot zich aan bij le
dank gericht aan de diverse in
stanties en merkte op, dat door
ééndrachtig samenwerken veel
bereikt kan worden. Hier werd
een bewijs van kunnen en vaar
digheid geleverd. Een prachtige
verkeersverbetering is tot stand
gekomen, 'n stuk van Nederland
is weer met het overige deel ver
enigd. Ook hij sprak de hoop uit
dat deze verbetering zal mogen
strekken tot groei en bloei van
de provincie Zeeland.
Burgemeester M. Vogelaar
van Kruiningen sprak ook een
kort dankwoord. Hij voelde de in
gebruikstelling niet alleen als 'r
grote verbetering voor Zeeland,
maar speciaal voor zijn gemeen
te en gewaagde van een stimu
lans voor zijn zo zwaar getroffen
dorp. Hij wees erop dat door één-
drachtig samenwerken veel be
reikt kan worden, ondanks de
grootte van de ramp.
Tot slot voerde namens de Ka
mer van Koophandel in Zeeuws-
Vlaanderen ir .J. Horstman het
woord. Niet alleen namens het
bedrijfsleven sprak hij zijn erken
telijkheid uit, maar ook namens
de landbouw en het culturele le
ven. Dank bracht hij aan alle in
stanties, maar in het bijzonder
aan de Belgische autoriteiten
voor de in de afgelopen maanden
verleende medewerking. Door
de hulp van de Belgische rege
ring werd de nood van het be
drijfsleven verzacht door de ver
leende faciliteiten ten aanzien
van het verkeer konden eerst on
overwinnelijke moeilijkheden uit
de weg geruimd worden en het
is thans zo zeide spreker een gro
te verbetering voor het verkeer
nu de veerdienst weer function-
neert. Nu kunnen toeristen en
Belgische vrienden weer een be
zoek aan Zeeland brengen, dat
hen gaarne en gastvrij zal ont
vangen. De ramp bracht nog een
verbetering: de busdienst Sluis
kilBreda, zodat de Zeeuws-
Vlamingen op verschillende wij
zen met Nederland een goede
verbinding hebben gekregen. Ook
deze laatste verbinding is van
groot beïhng en hij sprak de hoop
uit, dat ze in de toekomst zal
mogen blijven bestaan. Hij bracht
tenslotte een heildronk uit op
H. M. Koningin Juliana, die door
haar lichtend voorbeeld eraan
heeft medegewerkt, dat door
ééndrachtig samenwerken dit
werk tot stand kwam.
medegedeeld door het K.N.M.I.
te De Bilt, geldig van Maandag
ochtend tot Maandagavond.
TAMELIJK GUUR.
Wisselend bewolkt met enkele
regen- of hagelbuien. Matige tot
krachtige Zuidwestelijke wind
met flinke stoten in sommige
buien. Vrij koud.
DINSDAG 4 MEI.
v.m.
n.m.
Breskens
2.22
2.54
Terneuzen
2.57
3.29
Hansweert
3.37
4.09
Walsoorden
3.47
4.19
ZON
MAAN
op
onder
op
onder
Jhr mr A. F. C. de Casembroot
Mei.
opende in „De Uitkiik" de rij
3
5.08
20.06
4.53
21.46
der sprekers en noemde deze dag
4
5.06
20.08
5.34
23.03
voor Zeeland en vooral voor Oost
5
5.04
20.10
6.27
Zeeuws-Vlaanderen een dag Van
6
5.02
20.12
7.35
0.04
grote dankbaarheid. Hij getuigde
7
5.01
20.13
8.50
0.49
van zijn grote waardering voor
8
4.59
20.15
10.08
1.22