De aanval op Dien Bien Phoe VEERDIENST KRUININGEN-PERKPOLDER IN GEBRUIK GESTELD rö6crf Min.-President Dr. W. Drees sprak te Terneuzen op 1 Mei-feest Wil Frankrijk Zuid-Oost- Aziatisch bondgenootschap zonder Engeland? De dienstplicht in België WEERSVERWACHTING HOOGWATER ZON- en MAANSTANDEN Vele auioriteiten waren aanwezig MAANDAG 3 MEI 1954. 9e Jaargang No. 3139. Uitgeefster N.V. v/h Fln^ f. J, van de Sande, Terneuzen De Verenigde Staten Indo-China en GENERAAL DE CASTRIES PROTESTEERT TEGEN BERICHTEN. Vietnamese minister naar Genève Kans op nieuwe wereldoorlog lijkt onwaarschijnlijker I Frankering bij Abonnement: Ternet* Birecteur-Hoofdredacteur I. van de Sam- IS oordstraat 55 ftedactle-adres: Telefoon 2073 en 2510 Nd 5 uur uitsluitend 2073 Gironummer 38150 Abonnementsprijs: 5,35 per kwartaal; per maand 1,80; per week 43 cent. Losse nrs 8 ct. DE ZEEUW Advertenueprijt ad verten tip f 9 25 mm 15 ct.; minimum p«e 5 regels f L--I Verschijnt dagelijks Rubriek Klein» Advertenties Iedere regel meet 20 cent. Vermelding Brieven onder nummer, of: Adree Bureau van dit Blad 20 cent meer. Inzending advertenties tot 's namiddags «h Voor het Maandagnummer: Zaterdags 10.30 De belegeraars van Dien Bien Phoe hebben na acht uur van fel le strijd drie steunpunten rond om de vesting in handen één ten Oosten, één ten Noord-Wes- ten en één aan de Noordkant van het centrum. In deze sectoren zijn de opstandelingen 't centrum van de vesting tot op ongeveer 600 meter genaderd. Ook zijn zij een steunpunt van de Zuidelijke verzetspost binnengedrongen. President Eisenhowers toespe ling op de wenselijkheid van een modus vivendi met de communis ten in Azië, wordt in Washington uitgelegd als een aanwijzing, dat de Verenigde Staten bereid zijn, toe te stemmen in een staking van het vuren in Indo-China op de grondslag van de status quo. Diplomatieke kringen zijn ook van mening, dat de opmerkingen van de president op zijn pers conferentie van Donderdag, defi nitief de mogelijkheid uitsluiten van steun van de Amerikaanse luchtmacht of vloot om 't Fran se garnizoen van Dien bien Phoe te redden. Volgens een in de „New York Times" gepubliceerd bericht uit Washington, dat als bron „diplo matieke kringen" opgeeft, zou Frankrijk er thans bij de Ver. Staten op aandringen het vor men van een Zuidoostaziatisch bondgenootschap zonder Groot- Brittannië te overwegen. Frankrijk zou de hoop nog niet hebben opgegeven ook al stelt het zich voor ogen, dat de kans gering is dat de Ver. Staten terugkomen van hun verwerping van het Franse verzoek om Ame rikaanse militaire steun in Indo- China door het beschikbaar stellen van bemande Amerikaan se vliegtuigen. Minister Foster Dulles zou Frankrijk hebben medegedeeld dat de Verenigde Staten zich niet met de Indochinese oorlog kunnen inlaten, zolang er geen Zuidoostaziatisch bondgenoot schap tot stand gekomen. Daar Frankrijk de houding van Groot-Brittannië de voornaam ste hinderpaal voor het spoedig sluiten van een dergelijk bond- genootschp acht, zou het thans de Verenigde Staten de hiervoor genoemde oplossing aan de hand hebben gedaan. Tevoren was gemeld, dat de Vietminh het grootste deel van de 40.000 man, die zij rondom Dien Bien Phoe had samenge trokken, Zaterdagavond in de strijd had geworpen tegen de ves ting, waarvan drie steunpunten na urenlange nachtelijke gevech ten verloren gingen. Tegen het aanbreken van de dag waren de Fransen en Vietnamezen er ech ter in geslaagd de opstandelin gen uit twee van deze drie posi ties te verdrijven. Uit de jongste berichten blijkt evenwel, dat 't garnizoen de her overde punten weer heeft moe ten prijs geven, ondanks de hulp van de luchtmacht. Zo is na Vijftig dagen van vrij wel onafgebroken gevechten de strijd om Dien Bien Phoe in zijn kritiekste fase gekomen. Voor de eerste maal zijn de opstandelin gen een massale aanval begon nen tegen alle stellingen rondom het kamp, niet alleen tegen de posten, welke rondom het hoofd kwartier van generaal De Cas tries liggen, maar ook tegen de versterkingen van het Zuidelijke verzetscentrum. Zes steunpunten van de twintig, die het gehele verdedigingsstelsel telt, hebben tegelijk de voornaamste stoot van de aanval moeten opvangen met handgranaten, mitrailleurs en in gevechten van man tegen man. De Castries heeft bevel ge geven om na iedere aanval van de Vietminh een tegenaaval te doen. Een woordvoerder van het Franse opperbevel heeft ver klaard, dat volgens de eerste be richten uit de vesting de verlie zen aan Frans-Vietnamese zijde „zwaar" waren en die van de Vietminh „aanzienlijk". Ook Vietminh-aanvallen op verbinding Haiphong-Hanoi. Tegelijk met hun aanval op Dien Bien Phoe zrjn de Vietminh- opstandelingen een. nieuwe actie tegen de weg- en spoorwegver binding tussen de havenstad Hai phong en Hanoi in de delta van de Rode Rivier begonnen. Zoals bekend worden langs de ze weg de goederen aangevoerd, die boven Dien Bien Phoe wor den uitgeworpen. Op verscheidene plaatsen heeft de Vietminh de verbinding ver broken en mijnen gelegd. Generaal Christian de Castries heeft geprotesteerd tegen alar merende berichten over de toe stand in Dien Bien Phoe in de Franse pers. Dit is Zaterdag te Hanoi verklaard door een woord voerder van het Franse opperbe vel. Volgens een bericht uit Indo- China heeft het bevel van het garnizoen doen weten, dat de krantenberichten een slechte in vloed hebben op het moreel van de verdedigers. Generaal De Castries heeft niet willen antwoorden op een aantal vragen van journalisten uit acht landen over de mogelijkheid het fort te houden. de kapper met het aparte cachet >y markt 16 - brouwerijstr. 0 -i terneuzen nat. en internationaal jurylid tarief permanenten 11 of 13.50 depositaire „Lancöme" beroemd parijs huis voor schoonheids- en huidverzorging De Vietnamese minister van Buitenlandse Zaken Nguyen Quoc Dinh is Zaterdag naar Ge nève vertrokken voor besprekin gen met de Westelijke grote drie. Van Vietnamese zijde wordt ver klaard, dat hij het standpunt van Vietnam zal toelichten ten aan zien van deelneming door de Vietminh aan de vredesbespre kingen. Zoals bekend, heeft Vietnam zich voorwaardelijk bereid' ver klaard met de Vietminh aan één tafel te zitten. Het wenst even wel, zo verluidt uit gewoonlijk Welingelichte kringen, tevoren de verzekering, dat een verdeling van het land niet als een moge lijke basis voor een oplossing wordt beschouwd. Ook zouden de opstandelingen op de conferentie niet op voet van gelijkheid mo gen worden behandeld. „De socialisten hebben beloofd de dienstplichttijd in België van 21 tot 18 maanden te zullen ver korten. Ik kan U de verzekering geven dat onze soldaten geen dag langer dan deze achttien maanden zullen dienen", aldus heeft Antoon Spiney, de nieuwe minister van Landsverdediging, die tevens burgemeester van Mechelen is, Zaterdag op een bijeenkomst in laatstgenoemde plaats verklaard. Het was voor Zeeland in het algemeen en voor Zeeuws-Vlaan- deren in het bijzonder een grote dag, toen op Zaterdag 1 Mei, juist vijftien maanden na de ontzaglijke Februari-ramp, waar door onze provincie zo ernstig getroffen werd, de veerdienst Kruiningen-Perkpolderhaven wederom in gebruik kon worden ge nomen. Zeer veel werk is verzet en zo wel door de Rijkswaterstaat, aan nemers, uitvoerders en allen, die bij deze werkzaamheden betrok ken waren, is met een enorme krachtsinspanning een giganti sche prestatie geleverd, waarvan alleen diegenen, die van nabij hebben meegemaakt, wat het wil zeggen om de natuurelementen te bevechten, kunnen getuigen, dat door volhouden en steeds maar moeilijkheden te overwin nen. uiteindelijk bereikt werd, waarnaar velen lang en vol on geduld hebben uitgekeken. Door de watersnoodramp werd vooral de haven van Kruiningen zwaar getroffen. Hele stukken dijk werden weggeslagen en met grote moeite heeft men met en kele caissons de haven van de zee kunnen afsluiten, waarna de werkzaamheden een aanvang konden nemen. Enkele weken geleden werd de eerste caisson weggesleept daar de haven zo goed als hersteld was en wanneer men nu een kijk je neemt aan de nieuwe haven, staat men vnl bewondering over alles wat werd bereikt. Het ha venterrein. te Kruiningen heeft een gehe.el.ander aanzien gekre gen en is geheel op het moderne verkeer ingésteld. Er is een enor me parkeergelegenheid aange bracht en hoewel men in de wijde omtrek niets anders dan een ver laten eenzame vlakte ziet, waarin klei met zand vermengd is en waar men hier en daar een een zame machine ziet staan, moet toch gezegd worden, dat een gi gantisch werk verricht is en dat misschien na vele jaren er in de vóór de rampnacht zo vruchtbare polders weer de oude bedrijvigheid van voorheen zal heersen. Ongeveer op de helft van de vroegere weg, lopende vanaf de Rijksweg naar de Veerhaven, rijdt men nu. komende van links, een hoogte op. Het haventerrein ontplooit zich dan voor de ogen van de bezoeker en men ziet dat meer naar links een prachtige moderne aanlegsteiger is aange legd met de mogelijkheid om er later nog een bij te bouwen. Ook in Perkpolder is een nieu we aanlegsteiger gebouwd en ook hier is er rekening mede ge houden, dat er een tweede aan kan worden toegevoegd. Juist nu alles klaar is, kan men zich enigermate een beeld vor men van wat dit alles aan arbeid en geld moet hebben gekost. Tienduizenden kubieke meters zand heeftt men moeten verzet ten om dit te bereiken en een ge heel nieuw dijkbestel werd aan gelegd om een grondige beveili ging op te bouwen. Tussen nu en vroeger bestaat een groot ver schil en het zal voor iedere be zoeker wel enige tijd duren eer hij zich aan de nieuwe toestand, die een grote verbetering is, zal kunnen wennen. Er is te Kruinigen-haven nog geen service voor het verkeer, een wachtlokaal voor de reizigers ontbreekt en ook is er geen ge legenheid om een kopje koffie te gaan drinken, maar men dient niet te vergeten, dat ook dit in de toekomst weer werkelijkheid zal worden. De werkers heeft maar één doei voor ogen gestaan: zo spoedig mogelijk weer tot een verbinding te komen tussen de eilanden en Zeeuws-Vlaanderen. Deze verbinding is er thans en een heel goede zelfs, want elk halfuur is er gelegenheid om over te varen. Momenteel is er een ferryboot en een Moerdijkpont in de vaart, maar het zal niet zolang meer duren of twee ferryboten zullen de veerdienst onderhouden. Vrolijk wapperde de Nederland se driekleur boven de aanlegstei ger, toen om ongeveer 10.50 uur zijne excellentie mr J. Algera. minister van Waterstaat, vooraf begeleid doer twee motorrijders van de rijkspolitie, aan de veer haven te Kruiningen arriveerde, alwaar hij door de Commissaris der Koningin jhr mr A. F. C. de Casembroot werd verwelkomd. Aanwezig waren o.m. ir A. G. Maris, directeur-generaal van de rijkswaterstaat, ir C. B. R. de Graaff. ir J. W. de Vries, ir J. H. v. d. Burght en ir H. ten Bokkel Huinink. hoofdingenieurs-direc teur van de rijkswaterstaat, de hoofdingenieurs A. E. J. Nap, J. Volmüller, J. A. H. Hartman. H. A. Ferguson en J. G. Snip, be nevens de ingenieurs J. P. Nee- teson, A. de Graaff en F. J. Sprenger. Verder waren aanwezig de wa terbouwkundige L. Verbest uit Middelburg, de technische amb tenaren J. F. Agena, C. van Koe veringen, P. de Kuyper, J. C. Vo gelaar, J. Passemier, M. H. Wil- derom en G. Bruinsma. Van de uitvoerders waren aan wezig de aannemer D. Verstoep, A. W. Fischer, directeur van de firma Breejenv. d. Bout uit Aerdenhoutj J. van Hemert, di recteur van BosKalis uit Slie- drecht, ir S. van Staveren, hoofd uitvoerder C. Verstoep, hoofduit voerder J- J. Gerritsen, de aan nemer H. Wieringa. T. Volker en C. Dronkers, die allen bij dit gi gantisch werk betrokken zijn ge weest en dag in dag uit, nacht in nacht uit hebben gewaakt en ge zorgd, dat de verbinding zo spoe dig mogelijk zou kunnen worden uitgevoerd. De minister-president dr W. Drees heeft heeft te Terneuzen ter ge legenheid van de viering van de eerste Mei een rede gehouden, die ongeveer een half uur duurde en door de VARA over de radio werd uitgezonden. DE MEI-REDE. „Dat ik vanavond in Terneuzen spreek, is het gevolg van een be slissing van de centrale leiding van de Mei-viering in ons land. Ik heb daaraan n.l. overgelaten mij daar heen te sturen, waar zij dat het meest gewenst achtte. En laat ik U dadelijk zeggen: het is mij een bijzonder genoegen, dat dat is ge weest naar Terneuzen. U hebt dat genoegen vergroot door de hartelijkheid, waarmee U mij hebt ontvangen, maar ik vond hel op zichzelf plezierig, dat ik hierdoor een ongezochte aanleiding had om eens te gaan naar een plek in Nederland, waar ik door de afstand nu niet zo geregeld kom. Om daardoor ook weer eens te zien een deel van het gewest, een deel van de provincie Zeeland, een provincie, die in tien jaar tijd tweemaal zo ontzaglijk zwaar ge troffen is. Ik had de gelegenheid daardoor nog weer eens te komen, dat ge beurt natuurlijk nog wel eens een keer meer, maar het overkom) me niet alle dag, door streken, die ik zo zwaar verwoest heb gezien. Ik denk aan Walcheren, dat ik indertijd bezocht heb, toen het overstroomd was door het zee water, overstroomd in de oorlogs tijd, toen de weg naar Antwerpen vrij moest worden gemaakt en Walcheren werd opgeofferd. Zuid- Beveland, langs Kruiningen b.v., is één van de plekken, die zo ont zaglijk zwaar zijn getroffen door de ramp van verleden jaar. En ik heb daardoor nog eens kunnen zien aan de éne kant nog de teke nen van de verwonding, de ver woestingen, die aangericht zijn, de schade, die er ook nog uit de oor log gebleven is, maar aan de an dere kant ook het herstel, dat zich voltrokken heeft, ook wat ons volk heeft gepresteerd eerst om goed te maken wat door de oorlog zo was onbruikbaar gemaakt en ter neergeslagen, en daarna om zo snel mogelijk, zover het in deze korte tijd kon, ook iets te herstel len van de schade, die de ramp van 1 Februari 1953 over ons bracht. De eerste maal de ramp een ge volg van wat mensen elkaar aan deden en wat volkeren elkaar aan deden. Een strijd, die van de zijde dei- agressors zo zinloos was, al moest die van die de vrijheid verdedig den tenslotte met alle offers ten einde worden gevoerd. De tweede maal doordat tenslot te de mens weer eens tekort was geschoten tegenover overweldigen de natuurkrachten. En wanneer we dan zien wat er al aan herstel is tot stand geko men, dan zien we daar weer in de getuigenis van wat een volk tot stand kan brengen, indien uiter ste nood het ook brengt tot een uiterste krachtsinspanning. En dan zien we dat ook als een getuige nis van wat er van de wereld te maken zou zijn, als de mensheid in eensgezindheid haar geestesgaven en haar arbeidskracht wijdde aan gemeenschappelijke opbouw. Het ligt in de lijn van de ont wikkeling van de Mei-gedachte en in de lijn van de Mei-leuzen van dit jaar, om ons hierop in het bij zonder te bezinnen. De Mei-leuzen zeggen: „Gelijkheid van kansen voor ieder in een wereld van vrede, vrijheid en welvaart." Men kan onmogelijk om te verwezenlijken! In de wereld van dit ogenblik te spreken van een uitzicht op een wereld van vrijheid, van vrede en welvaart, daar ontbreekt zóveel aan, dat de gedachte dat te ver wezenlijken weer eens een socia listische utopie moge schtjrjen. Maar dit zou ik willen zeggen: het mogelijke, het uiterst mogelijke wordt nooit bereikt, indien men zijn doeleinden niet zo hoog moge lijk stelt en naar het bijna onmo gelijke streeft. Toen voor het eerst de Meidag werd tot een dag van strijd en langzamerhand toen uitgroeide tot een dag van strijd èn van feest, toen was dat als een internatio nale manifestatie voor de achturen- dag. Och, ook de achturen-dag leek in de eerste tijd een utopie, iets bijna onmogelijk te verwezen lijken. Eindeloos lang waren de arbeidsdagen. Twaalf uur was nog een hele redelijke en voor die tijd bijna normale arb^idssdag, die ook aan jonge menssen werd opgelegd. En het was al heel mooi, als men tot een eerste wettelijke begren zing tot elf kwam en later van tien uur. Bijna onmogelijk. En gesteld als eis in een tijd, toen de armoede zó diep was, dat men eer der nog zou hebben kunnen ver wachten, dat men zich richtte tot meer inkomen of onmiddellijk meer materiële welvaart. En de eis, die de grootste geest drift bracht, was: déze eis van een verkorte arbeidstijd, niel als een uiting van werkschuwheid, maal ais een uiting van de wil van de massa van de arbeiders om deel te hebben aan het maatschappelijke en menselijke leven; om een stuk je gezinsgeluk te veroveren en de mogelijkheid van ontspanning, onl wikkeling, ontplooiing van de men selijke persoonlijkheid het deel te doen worden óók van de arbeiden de massa. En die eis is vrijwel volledig ver werkelijkt. En verscheidene van de pioniers, die het eerst de leus aanhieven, hebben hem verwerke lijkt gezien. Wij hebben in Nederland in de loop van de jaren, waarin het Mei feest werd gevierd ook andere, scherp omschreven, duidelijke, con crete, practische eisen gehad: het algemeen kiesrecht, het staatspen sioen. Het algemeen kiesrecht als de eis om deel te hebben, heel het volk deel te doen hebben aan de staatkundige rechten en daardoor mee te kunnen besslissen over j eigen lot en over de ontwikkeling van het land. Ook het algemeen kiesrecht is verwerkelijkt. 1 Het staatspensioen: het verlangen om aan het einde van het leven van het arbeidsleven, niet geheel afhankelijk te zijn. om iets zijn eigen inkomen te kunnen noemen, een stukje verantwoordelijkheid van de gemeenschap aanvaard te zien voor het lot van hen, die hun leven lang gewerkt te hebben zon der zich voldoende te kunnen ver werven opi daar ook in later jaren van te bestaan. Wel, dat staats pensioen is niet verwezenlijkt in de vorm, zoals wij ons het gedacht hebben, maar telkens weer blijkt mij, op een manier die me ont roert, omdat ik zelf de regeling zo sober vond, telkens blijkt mij, hoe veel waarde toch gehecht wordt aan dat stukje inkomen, dat thans aan de ouderen verschaft is, omdat ze een grotere mate van zelfstan digheid verschaft. Wij hopen, dat en blijvende regeling nog zal wor den verkregen. Maar behalve voor die concrete, dadelijk begrijpelijke en in toch nog, zoals achteraf gebleken is, be trekkelijk nog niet zo lange tijd te verwezenlijken eisen, daar boven uit kreeg de Mei-dag zijn waarde en zijn eigen betekenis, omdat het feit zelf dat over heel de wereld, de internationale demonstratie had, een gevoel deed groeien van inter nationale verbondenheid. Interna tionale verbondenheid eerst van de arbeiders van alle landen, maar daarachter en daar bovenuit toch ook, uit de gedachte van de ver bondenheid van alle volkeren. De wil tot vrede en samenwerking over de wereld. Wel, juist dat ver langen, en in de betere jaren, de gunstiger jaren in dit opzicht, de verwachting, dat het daarheen zou gaan, heeft zo dikwijls de Mei-dag, niet enkel doen zijn een dag van bezielde strijdlust, maai- ook een dag van stralende vreugde. Helaas, terwiil in ander opzicht veel is verkregen, hebben twee wereldoorlogen in dit opzicht de mensheid gebracht in chaotische verwarring en in felle tegenstel lingen. En juist op dit ogenblik is de mensheid nog weer eens, voor zover- ze nog voor schokken in dit opzicht eigenlijk vatbaar is, na wat we doorleefd hebben, nog weer eens geschokt door de berichten over de H-bom en de ontzettende ellende, die deze zou kunnen uit storten, als die gebezigd werd. Wij zijn nog weer eens scherper ons bewust geworden, hoe dicht we zouden staan aan de afgrond en de mogelijkheden van menselijk bestaan en van menselijk geluk, in dien het waarlijk tot een nieuwe wereldoorlog zou komen. Persoonlijk meen ik nie.t, dat de kans op een wereldoorlog ver groot is; ik geloof, integendeel, dat die kleiner is geworden. Het is noodlottig genoeg als daar strijd woedt, of gewoed heeft, in Korea, Indo-China en op zo menig ander punt in de wereld, maar dat het tot een nieuwe wereld- uitbarsting zou komen, is, dunkt mij, onwaarschijnlijker geworden, nu niemand meer blind kan zijn voor de hel, die deze over allen zal brengen. Maar wanner wij zien, dat dan toch over de wereld die tegenstel lingen zo groot zijn, dan moeten wij op een dag als de eerste Mei, die zo sterk aan de internationale gedachte gewijd is, ons, óók in ons kleine land, voornemen om te doen wat we kunnen, en in de mate van onze bescheiden krachten, om al les te bevorderen wat aan ont spanning in de wereld dienstig kan zijn, alles te steunen wat de vrede kan bevorderen, maar zonder de vrijheid op te offeren. Dit omvat ook onze Mei-leus van vandaag: „vrede en vrijheid." Wij hebben niet de vijf jaar van Naziterreur ondervonden, wij heb ben niet die druk op ons land ge zien, wij hebben niet die willekeur zich zien uitstrekken over elke groep van onze bevolking, wij heb ben niet de geestelijke dwang ge voeld, die men ons aandeed, om n u te willen behoren tot degenen die nu de v r ij h e i d zouden wil len prijsgeven. Daarom is de sa menwerking van alle vrije volken van zulk een ontzaglijke waarde. Een samenwerking voor de be schutting van één voor allen, een samenwerking die de zekerheid geeft, dat het niet meer mogelijk is één land aan te vallen, zonder dat een machtig verbond van vrije volken in het geweer komt. (Zie verder pag. 2.) Ook het provinciaal bestuur gaf acte de précence en naast de Commissaris der Koningin waren aanwezig de griffier der Prov. Staten mr J. M. Pilaar, de leden van Ged. Staten A. L. S. Locke- feer, mr dr A. J. J. M. Mes, A. Schout, mr A. J. v. d. Weel, C. Hamelink en C. Philipse. Verder de chef van de eerste afdeling der prov. griffie J. van Tuinen, hoofdingenieur-directeur van de prov. waterstaat ir H. D. J. Swa- ters, ir A. B. J. de Koning, ir J. A. Hofwegen, de technische amb tenaren J. W. Mazure en K. Flip se, de hoofdingenieur-directeur van de Volkshuisveting M. Gle- rum, de rijkinspecteur van het verkeer mr J. L. Nieuwenhuis, majoor W. H. van Ballegoyen de Jorig van de rijkspolitie, F. E. J. Krips, directeur van het Nederl. loodwezen, J. G. Broekhuisen, commandant van de maritieme middelen, ir J. Horstmann, voor zitter der Kamer van Koophandel voor Zeeuws-Vlaanderen, G. J. de Jonge, directeur der Prov. Stoom bootdiensten, ir. J. Denie, direc teur der Z. V. T. M.. L. Leendert se, directeur van de A. M. Z., be nevens het college van burge meester en wethouders der ge meenten Kruiningen en Honte nisse. Verschillende autoriteiten wer den aan de minister voorgesteld waarna jhr mr A. F. C. de Ca sembroot een schaar overhandig de, waarmee het lint, dat toe gang gaf tot de steiger werd doorgeknipt. De aanwezigen be gaven zich vervolgens op de .Koningin Wilhelmina" die al onder stoom lag waarmee onmid dellijk de overtocht naar Perk polder gemaakt werd. Het muziekcorps van Kruinin gen, dat practisch alle instru menten tijdens de ramp verloor, kon door deze omstandigheden jammer genoeg niet aanwezig Aan boord werd een verversing gebruikt en toen men in Perkpol der arriveerde sprak burge meester C. J. van Hootegem het hoge gezelschap toe. Hij uitte zijn vreugde over het bezoek van de minister, die persoonlijk de veerdienst in gebruik had wil len stellen en heette hem harte lijk welkom op Zeeuws-Vlaamse bodem In het kort memoreerde hij het werk dat tot stand geko men was en dankte hij zowel de minister, 't provinciaal bestuur.' de rijkswaterstaat, dijkherstel, de provinciale waterstaat en al diegenen, die eraan medegewerkt hadden om ondanks alle moei lijkheden dit werk tot stand te brengen. Met weemoed dacht burgemeester Van Hootegem terug aan de grote offers, die het bedrijfsleven in Zeeuws-Vlaande ren in de afgelopen maanden heeft moeten brengen, terwijl hij tegelijkertijd de hoop uit sprak dat de getroffenen van de watersnoodramp op een billijke vergoeding zullen mogen reke nen. Minister J. Algera dankte voor de hartelijke ontvangst en zeide dat het hem een groot genoegen geweest was door de openstelling van de verendienst Zeeuws- Vlaanderen uit zijn isolement te kunnen verlossen. De harmonie ,.St Cecillia" speelde verschillen de nummers en begaven de geno digden zich naar 't restaurant van de heer G. Huisman, alwaar een verversing werd aangeboden door de rijkswaterstaat. Een half uur later voer men weer naar Kruiningen terug en reed men naar het hotel „De Uit kijk" dat weer geheel hersteld de gasten uitmuntend ontving. Vlaggen in de omgeving getuig den van de moed en van het ver trouwen der bevolking, die zwaar getroffen, weer de handen uit de mouwen gestoken heeft en ééndrachtig samenwerkt om de noodlottige gevolgen te over winnen alles wat tot stand gekomen was en richtte zich in het bijzonder tot ir J. H. v. d. Burght en al zijn medewerkers. Er is hard, zeer hard gewerkt en zelfs deze mor gen nog, zo zeide hij, heeft men tot vier uur alle krachten inge spannen om de vaargeul in orde te brengen. Het voornaamste is echter dat de boot weer vaart. Dank bracht hij aan de minister voor alle van zijn departement ondervonden medewerking én aan de overige rijksdiensten op wie nimmer tevergeefs een be roep gedaan werd. Bijzondere waardering uitte hij over het bedrijfsleven in Zeeuws- Vlaanderen, dat met zeer veel moeilijkheden te kampen hal maar nu alle leed geleden is zich volledig zal inspannen om nog meer te bereiken dan voorheen. Namens alle Zeeuwen betuigde hij zijn dank en sprak tegelijker tijd de hoop uit, dat geheel Zee land en in het bijzonder Zeeuws- Vlaanderen in de toekomst zal mogen groeien en bloeien. Minister mr J. Algera vond het een groot voorrecht, dat juist hij deze veerdienst in werking had mogen stellen en dankte de Com missaris voor de waarderende woorden. Hij sloot zich aan bij le dank gericht aan de diverse in stanties en merkte op, dat door ééndrachtig samenwerken veel bereikt kan worden. Hier werd een bewijs van kunnen en vaar digheid geleverd. Een prachtige verkeersverbetering is tot stand gekomen, 'n stuk van Nederland is weer met het overige deel ver enigd. Ook hij sprak de hoop uit dat deze verbetering zal mogen strekken tot groei en bloei van de provincie Zeeland. Burgemeester M. Vogelaar van Kruiningen sprak ook een kort dankwoord. Hij voelde de in gebruikstelling niet alleen als 'r grote verbetering voor Zeeland, maar speciaal voor zijn gemeen te en gewaagde van een stimu lans voor zijn zo zwaar getroffen dorp. Hij wees erop dat door één- drachtig samenwerken veel be reikt kan worden, ondanks de grootte van de ramp. Tot slot voerde namens de Ka mer van Koophandel in Zeeuws- Vlaanderen ir .J. Horstman het woord. Niet alleen namens het bedrijfsleven sprak hij zijn erken telijkheid uit, maar ook namens de landbouw en het culturele le ven. Dank bracht hij aan alle in stanties, maar in het bijzonder aan de Belgische autoriteiten voor de in de afgelopen maanden verleende medewerking. Door de hulp van de Belgische rege ring werd de nood van het be drijfsleven verzacht door de ver leende faciliteiten ten aanzien van het verkeer konden eerst on overwinnelijke moeilijkheden uit de weg geruimd worden en het is thans zo zeide spreker een gro te verbetering voor het verkeer nu de veerdienst weer function- neert. Nu kunnen toeristen en Belgische vrienden weer een be zoek aan Zeeland brengen, dat hen gaarne en gastvrij zal ont vangen. De ramp bracht nog een verbetering: de busdienst Sluis kilBreda, zodat de Zeeuws- Vlamingen op verschillende wij zen met Nederland een goede verbinding hebben gekregen. Ook deze laatste verbinding is van groot beïhng en hij sprak de hoop uit, dat ze in de toekomst zal mogen blijven bestaan. Hij bracht tenslotte een heildronk uit op H. M. Koningin Juliana, die door haar lichtend voorbeeld eraan heeft medegewerkt, dat door ééndrachtig samenwerken dit werk tot stand kwam. medegedeeld door het K.N.M.I. te De Bilt, geldig van Maandag ochtend tot Maandagavond. TAMELIJK GUUR. Wisselend bewolkt met enkele regen- of hagelbuien. Matige tot krachtige Zuidwestelijke wind met flinke stoten in sommige buien. Vrij koud. DINSDAG 4 MEI. v.m. n.m. Breskens 2.22 2.54 Terneuzen 2.57 3.29 Hansweert 3.37 4.09 Walsoorden 3.47 4.19 ZON MAAN op onder op onder Jhr mr A. F. C. de Casembroot Mei. opende in „De Uitkiik" de rij 3 5.08 20.06 4.53 21.46 der sprekers en noemde deze dag 4 5.06 20.08 5.34 23.03 voor Zeeland en vooral voor Oost 5 5.04 20.10 6.27 Zeeuws-Vlaanderen een dag Van 6 5.02 20.12 7.35 0.04 grote dankbaarheid. Hij getuigde 7 5.01 20.13 8.50 0.49 van zijn grote waardering voor 8 4.59 20.15 10.08 1.22

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1954 | | pagina 1