BERLIJNSE MISLUKKING Gedetailleerd werk over de staking in Februari van 1941 Minister Algera voerde besprekingen in Zeeland De stakingen in Indonesië VERKLARING VAN DE WESTELIJKE GROTE DRIE WEERSVERWACHTING. HOOGWATER ZON-en MAANSTANDEN. Wekelijkse wereldsch'ouw Europa nog geen stap verder VAN DER MANDERE. GESCHENK VOOR HET KROONPRINSELIJK PAAR VAN LUXEMBURG. Nieuwe documentaire uitgave van R.V.O. Het drie-eilandenplan in voorbereiding Bouw van twee veerboten Samenvoeging polders op onder FranKerlng bij Abonnement: Terneuzen Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sande Noordstraat 55-57 Terneuzen Redactie-adres: Telefoon 2073 en 2510 Nó. 5 uur uitsluitend 2073 Gironummer 3S150 Abonnementsprijs: 5,35 per kwartaal; per maand 1,80; per week 43 cent. Losse nrs 8 ct. DE VRIJE ZEEUW ZATERDAG 20 FEBRUARI 1954. 9e Jaargang No. 3079. Verschijnt dagelijks Uitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen Advertentieprijs: per mm 15 ct.; minimum pee advertentie 2,25. Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels 1, iedere regel meer 20 cent. Vermelding: Brieven onder nummer, of: Adres Bureau van dit Blad 20 cent meer. Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur. Voor het Maandagnummer: Zaterdags 10.30 uur. Men kan zonder bezwaar de conferentie te Berlijn als geëin digd beschouwen. Geëindigd zon der tastbaar resultata, nu de dis cussies van de afgelopen week hebben gedraaid enerzijds ron dom het door Molotow ingedien de plan VQor Europese veiligheid, anderzijds rond het Oostenrijkse vredesverdrag. Molotow's plan (bedoelt niet meer of minder dan dat de westelijke geallieerden hun samenwerking met Amerika prijs geven; dan als van zelf de leiding op het Europese vaste land van Rusland zouden aan vaarden en tegelijk als „waar nemers zouden toelaten Amerika en Rood-China. Terzake van Oostenrijk vernie- tiegde Molotow de laatste hoop, dat na Stalin's dood een nieuwe wind waait uit het Kremlin. De geallieerden bleken ook hier bereid tot vèr gaande concessies, vermoedelijk in overleg met Oos tenrijk, dat daarvoor financiële offers zou hebben te brengen. Zij boden Rusland aan het oude, uitvoerige vredesverdrag te on dertekenen en wilden dan van de vijf daarin nog openstaande arti kelen de lezing aanvaarden, die Rusland er van geeft 'en waar dóór belangrijke economische en politieke voordelen aan Rusland deelachtig worden. Molotow nam wel daarvan acte doch verlangde nu nieuwe toe voegingen, die Oostenrijk tot permanent neutralisme zouden dwingen, het in het bijzonder zou den verbieden zich bij West- Duitsland of geheel Duitsland aan te sluiten en die tenslotte de bezettingstroepen in Oostenrijk zouden laten, totdat een vredes verdrag met Duitsland is geslo ten. Dit is door de geallieerden zonder meer geweigerd en de Oostenrijkse regering, die volk en pers daarin achter zich weet, heeft elke gedachte om daarop in te gaan van de hand gewezen. Be staat er nog hoop voor Wenen? EEN NIEUW LOCARNO? Wat de Europese vraagstuk ken betreft, mag de conferentie een mislukking worden geacht, dit ondanks het feit, dat de geal lieerden ook hunnerzijds plannen voor Europese veiligheid hebben ingediend, die in de laatste dagen besproken zijn. Deze bogen om het Atlantisch Pact te doen aansluiten bij het onder Russische leiding staande verdedigingsstelsel van het Oos ten, waardoor dus Rusland's wan trouwen indien dit werkelijk bestaat zou kunnen worden opgeheven. Maar Molotow wil, althans voorlopig, hiervan niet weten, al is juist door deze laat ste discussie de deur voor ver dere onderhandelingen niet ge sloten. Dit vervult in zoverre West-Duitsland met enige hoop, omdat men weet, dat uit ver dere besprekingen op dit terrein wellicht een nieuw Locarno zou kunnen resulteren. Hoop koestert men in het bij zonder ten aanzien van de Azia tische vraagstukken. Dit, al weet men weinig of niets af van de resultaten der daaraan gewijde geheime zittingen. Men veron derstelt echter, dat niet alleen de conferentie inzake Korea binnen kort zal kunnen beginnen, maar dat daarnevens een Oost-Aziati sche conferentie, zij het ook met beperkte agnda, mogelijk is, waartoe dan niet alleen Rood- China zou worden toegelaten, maar ook in de beide regeringen van Korea en die van de staten, welke Frans Indo-China vormen. Men moet hier afwachten. TEAMWERK. Dat de conferentie een misluk king is geworden, valt moeilijk te ontkennen. Dat men de door Molotow gevolgde tactiek moei lijk begrijpt, evenzeer, tenzij men de diplomatieke strategie, die de drie geallieerden hebben ontwik keld, hiervan de schuld geeft. Inderdaad hebben de drie geal lieerde ministers teamwerk gele verd; zo zij verdeeld waren, bleek dit niet naar buiten. Zij verdeel den hun rollen en hebben dit tot op het einde toe volgehouden. Foster Dulles was wellicht het scherpst, maar bleef rustig en kalm, al waren zijn opmerkingen soms bijtend van sarcasme. Voor ieder, die wil horen of zien. blijkt nu wel duidelijk, dat, gelijk de kaarten in het Kremlin op tafel schijnen te liggen, Molo tow het beter oordeelde, zijn oude neen-politiek van tijdens Stalin voort te zetten. Dat hij in zijn gewone procedure-sabotage door de nieuwe taktiek der geallieer den ernstig werd belemmerd, staat wel vast. Frankrijk ziet zich nu echter geplaatst voor de beslissing in zake de Europese Defensiege meenschap, waar Amerika voor lopig aan blijft vasthouden. De Nationale Vergadering is weer bijeen en het blijkt wel, dat in haar belangrijke commissie voor buitenlandse zaken niet slechts voorstanders van de defensiege meenschap zitting hebben. De voorstanders winnen aan kracht door de mislukking van Berlijn. De tegenstanders echter kunnen, gelijk reeds de rapporteur Moch heeft aangeduid, vaststellen, dat Engeland *zijn beloften jegens Frankrijk nog niet is nagekomen en dat de nieuwe Amerikaanse defensiepolitiek het zwaartepunt zodanig op de Europese legers gaat leggen, dat Duitse herbewa pening een nieuw Duits gevaar schept. En blijkbaar is men te Bonn voornemens om de grond wetswijziging, die herbewapening mogelijk maakt, zo snel mogelijk door te zetten. VAN HET OVERLEG. In Engeland doen zich moeilijk heden voor van sociaal-economi sche aard. Er zijn in de Labour- partij elementen aanwezig, die min of meer opposition quand même, dus oppositie om de tegen spraak, willen gaan voeren, al zou daardoor het economisch be lang van Engeland en dus in de eerste plaats van de arbeiders, worden geschaad. Een verras sing was het daarom, dat Morri son indirect daartegen stelling nam door meer en uitvoeriger be spreking te wensen over de ge nationaliseerde bedrijven, waar bij enkele conservatieven hem bijvielen. In Australië, waar de Engelse koningin thans op haar rondreis vertoeft, is de samenwerking tus sen beide partijen perfect, wat het weren van de Japanners be treft. Amerika, waarmede Australië door het Anzuspact verbonden is, wilde opmetingen in Australisch Nieuw-Guinea doen uitvoeren door Japanners en de Australiërs hebben niet slechts de eventuele opmeters, doch ook de Japanse matrozen elke toegang tot Nw.- Guinea geweigerd. Moeilijkheden levert èn voor Frankrijk èn voor Amerika, dat nu eenmaal nauw met Frankrijk is verbonden, Spanje op. Franco heeft te Madrid de stamhoofden uit Spaans-Marokko ontvangen, die weigeren religieuze gehoor zaamheid te betonen jegens de onder Franse bescherming nieuw opgetreden sultan. Franco is zelfs zo ver gegaan, de Franse politiek in Marokko openlijk te Véroordelen. De Franse ambas sadeur is nu uit Madrid terug geroepen, schijnbaar om rapport uit te brengen, maar wellicht voor langere tijd. Mocht Spanje menen door het Amerikaans- Spaans verdrag, waarvan de uit voering nu is begonnen, op Ame rikaanse steun te kunnen reke nen, dan zijn de Amerikaanse perscommentaren duidelijk ge noeg om het elke illusie dienaan gaande te ontnemen. Ter gelegenheid van de geboor te van prinses Marie Astrid, dochter van -het kroonprinselijk paar van het Groothertogdom Luxemburg, heeft mejuffrouw Jane Kentgens uit Geleen, aan het gelukkige ouderpaar op het kasteel Betzdorf, e<?n aquarel als geschenk aangeboden. Het aqua rel is een werk van de Geleense schilder Pie Schmitz. Mej. Kentgens is, zoals men zich herinneren z^l, vorig jaar, op uitnodiging van kroonprins Jan van Luxemburg, gast ge weest op de vorstelijke bruiloft in de Luxemburgs^ hoofdstad. Zij had deze uitnodiging te danken aan het feit, dat zé in de periode onmiddellijk na de'oorlog enkele dagen gastvrouw was voorbeen officier der geallieerde troepen in de streek van Sittard, welke officier kroonprins Jan van Luxemburg was, die aan deze goede zorgen zulke dankbare herinneringen bewaarde, dat hij zijn Geleense „kostdame" op zijn bruiloft uitnodigde. De minister van Verkeer en Waterstaat, mr J. Algera, heeft Vrijdag zijn reeds enige tijd met spanning in Zeeland verwacht bezoek aan deze provincie ge bracht. Hij was daarbij vergezeld van zijn secretaris-generaal mr D. G. W. Spitzen en de hoofdinge nieur-directeur van de rijkswater staat in Zeeland, ir J. H. van der Burgt. De besprekingen hadden in de allereerste plaats betrekking op het drie-eilandenplan, waarvoor zoals bekend op het ogenblik döor de dienst van domeinen een ontwerp van uitvoering wordt gemaakt. Gedeputeerde Staten leggen voor deze plannen grote belangstelling aan de dag. Na af loop kon medegedeeld worden, dat aan het drie-eilandenplan wordt gewerkt, ook in het kader van de plannen der delta-commis sie, maar dat het er alle schijn van heeft, dat men het drie-eilan denplan uit zalkunnen voeren los van het delta-plan. De rege ring zal de provincie tijdig op de hoogte brengen voor het nemen van maatregelen ten aanzien van veerverbindingen en wegenaan leg in het nieuwe plan. Vervolgens kwamen aan de or de de dijkverhogingen. Geconsta- Volgens Donderdag ontvangen berichten hebben de havenarbei ders in Makassar geen gevolg gegeven aan de telegrafische me dedeling, dat de centrale commis sie tot beslechting van arbeids geschillen opdracht heeft gege ven het werk te hervatten na haar bindende beslissing inzake de lonen. De havenarbeiders van Tandjong Priok leverden op de eerste werkdag ria de staking bijzondere prestaties. De werkgevers in de haven bedrijven in Indonesië achten de beslissing der commissie, dat de lonen met ingang van 1 Januari 1954 met zestien procent moet worden verhoogd, teleurstellend, omdat zij menen dat de noodzaak tot loonsverhoging niet bewezen is. Verder voeren de werkgevers als bezwaar aan, dat zij niet op de hoogte zijn gesteld van de gronden, waarop de commissie tot haar bindende beslissing is gekomen. Zij menen, dat de ge volgen van deze loonsverhoging een inflatoire werking zullen hebben en tot arbeidsonrust el ders aanleiding kunnen zijn, aan gezien het evenwicht tussen de verschillende bedrijfssectoren nu is verstoord. De vakbond van het K.P.M.- personeel, de Seriikat Buruh K.P.M., is intussen niet tevreden met de beslissing, dat de terug werkende kracht der loonsverho ging slechts gaat tot 1 Januari van dit jaar. Zij wenst deze terugwerkende kracht tot 1 Januari 1953. Hoe wel de vakorganisatie haar leden heeft verzocht de staking te be ëindigen, zal zij verder streven naar de verwezenlijking van haar eisen, die zich ook uitstrekken tot een duurtetoeslag, een gezins toelage e.d. teerd werd, dat er drie phasen be staan: 1. Het dijkherstel dat in 1953 gereed kwam; 2. De verzorging van de zwakke schakels der dijkringen waarvoor men bezig is plannen te maken; 3. De vraag, of besloten zal worden tót uitvoering van het delta-plan (afsluiting der zeega ten), dan wel verhoging van alle zeedijken. De verzorging van de zwakke schakels der dijkringen verkeert in vergevorderde toe stand van voorbereiding, alleen doen zich nog financiële moeilijk heden voor. Dit betekent evenwel niet, dat gewacht moet worden totdat de nieuwe waterstaatsbe groting in behandeling is ge weest. Alle plannen vergen overi gens veel geld en veel tijd. Wat betreft de versterking der zwak ke plekken in de zeeweringen deelde minister Algera o.m. mede dat in Zoutelande, waar de toe stand critiek is, een aantal huizen ten offer zal moeten vallen aan het verbreden der glooiingen van de op deze plaatsen zeer smalle zeewering. De minister deelde voorts mede, dat er plannen be staan om tussen rijk en provin cie tot een nieuwe verdeling te komen ten aanzien van het onder houd der wegen. Ten aanzien van de veerverbin dingen werden besprekingen ge voerd over tie bouw van een of twee nieuwe veerschepen ten Ite- hoeve van de diensten over de Westerschejde. In principe werd besloten, dat er boten zullen wor den gebouwd van 100 m lengte, die 100 auto's tegelijkertijd kun nen vervoeren. Voorts werd aandacht geschon ken aan het onrustbarend tekort van deze diensten op de Wester- schelde. Er is geen beslissing ge nomen over de vraag, of besloten zal wórden tot verhoging der veertarieven, of tot een verhoog de provinciale bijdrage in de te korten. Er zal echter in ieder ge val iets moeten gebeuren. Tenslotte kwam aan de orde het probleem van de samenvoe ging der polders en waterschap pen. Het provinciaal bestuur ver kreeg enige nadere gegevens met name wat betreft de positie der calamiteuze polders, waardoor een voorlopige basis werd gescha pen op grond waarvan het pro vinciaal bestuur over kan gaan tot voorbereiding van maatrege len. Voorgeschiedenis, achtergrond, verloop en gevolgen van de grote stakingsbeweging in Amsterdam en elders op 25 en 26 Februari 1941 eerste massale staking in het destijds bezette Europa en indrukwekkend protest van de vrijheidslievende Nederlandse bevolking tegen de eerste teke nen van jodenvervolging in ons land worden gedetailleerd be licht in een nieuwe uitgave van het Rijksinstituut voor oorlogs documentatie. Dit zeer gedocumenteerde werk, waarin een enorm aantal bronnen met name wordt ge noemd, vormt een jarenlang werk van de heer B. A. Sijes, wetenschappelijk medewerker van het Rijksinstituut. Zijn nieuwste boek, ,,De Fe- bruari-staking", verschijnt van daag bij de boekhandel. Uitvoerig en gedetailleerd be spreekt de schrijver er de rol in, die de C.P.N. bij de staking heeft gespeeld en die jaren na de be vrijding het onderwerp Van zo veel tegengestelde opvattingen in de hoofdstad is geworden. In een samenvatting, die hij tot besluit geeft, schrijft hij o.a.: „De C.P.N. nam het initiatief tot de staking, gaf het parool voor de duur hiervan uit en riep de stakers op Dinsdagmiddag 25 Februari op de Noordermarkt te demonstreren. Verder reikten de krachten van deze partij niet: noch op het karakter, noch op de omvang der staking oefende zij. invloed uit. Haar poging om aan de protestactie een loonactie te verbinden mislukte volledig. Ook de uitbreiding der staking vol trok zich buiten haar om." W.A. PROVOCATIES. Het boek begint met de groei der ontstemming, de sociale on rust en de vechtpartijen in de hoofdstad, die alle mede de oor zaken vormden van de toenemen de spanning. Authentieke gege vens heeft de schrijver o.a. ge put uit de talloze officiële politie rapporten uit die tijd, uit dag boeken, uit verklaringen van W.A.-leden, uit brieven van hoog geplaatste Duitse autoriteiten en uit rapporten, die niemand min der dan het hoofd van de Sicher- heitspolizei, Willy Lages, ten be hoeve van het rijksinstituut voor oorlogsdocumentatie twee jaar geleden in zijn cel geschreven heeft. Een voor een worden de vecht partijen gememoreerd en bespro ken, die in Februari 1941 aan de staking voorafgingen: de rel over het W.A.-lid Koot, die op het Wa- terlooplein door een woedende menigte bijna werd gelyncht en drie dagen later in het ziekenhuis overleed. Een week later ge schiedde de vechtpartij in de ijs- salon „Koco" aan de Van Wou- straat tussen aldaar aanwezige. Joodse Duitsers en een groep le den van de Grüne Polizei, die er was binnengedrongen. De talrijke andere relletjes tussen de bevolking en de W.A., alsmede de hierboven aangehaal de bekende vechtpartijen bracht er de Duitsers toe 425 Joodse gij zelaars tussen 20 en 35 jaar te laten oppakken. Over de afzet ting van de Jodenhoek en het bij- eenjagen van iedere Joodse man naar het Jonas Daniël Meyerplein zijn de meeste details wel bekend. De heer Sijes geeft er een uit voerig relaas van en heeft zijn boek geïllustreerd met foto's uit een film, die door de Duitsers zelf van deze razzia is opgeno men. Zij werden uitgevoerd op Zaterdagmiddag 22 Februari en Zondagochtend 23 Februari. AMSTERDAM VERONT WAARDIGD. Terwijl de Amsterdamse- bevol king in al zijn geledingen met de grootste verontwaardiging dit op treden van de Duitsers besprak, kwamen diverse leiders van de illegale C.P.N. diezelfde Zaterdag avond bijeen. Zij worden in het boek met name genoemd. Een van hen kreeg de opdracht bij de Fokkerfabrieken een staking te gen deze Jodenvervolging te pro pageren. Een datum werd toen nog niet genoemd. De volgende dag kwam de districtsleider van de Amsterdamse C.P.N., J. Bran denburg, en de in 1943 gearres teerde en gefusilleerde bestuur der van de landelijke leiding der C.P.N., L. Jansen, overeen, dat een niet-ondertekend manifest moest worden uitgegeven, waarin tot staking zou worden opgeroe pen. Ook daarin werd echter nog geen datum aangegeven. Intussen waren het in feite 2 gewone C.P.N.-leden, die van een wel zeer bijzonder initiatief ge tuigden. Zij waren W. Kraam, ar beider bij de afdeling bestratin gen van de dienst der P.W., en P. Nak, arbeider bij de stadsreini ging. Dit tweetal stapte Zondags op de fiets en ging uit eigen be weging alle mede-arbeiders die zij kenden waarschuwen, dat er op Maandagmorgen gestaakt zou worden. Zij bewogen de mensen om ieder in hun eigen afdeling het initiatief tot de staking te ne men. Dezelfde avond vervoegden zij zich bij een bestuurder van de Amsterdamse C.P.N., F. Reuter, om hem hun besluit een staking te organiseren mede te delen. Reuter beloofde hen, dat hij een manifest zou uitgeven, waarin tot staking werd opgeroepen. Wat Nak en Kraam Maandag morgen ook probeerden, hun me de-arbeiders wilden eerst de kat eens uit de boom kijken. De sta king ging niet door. Kraam ging die middag publieke werken af en Nak de stadsreiniging. Ieder die het horen wilde nodigden zij uit om des avonds op de Noorder markt te komen. Dat geschiedde inderdaad, 's Avonds omstreeks 6 uur waren circa 250 man daar aanwezig. Het eerst werd het woord gevoerd door D. van Nimwegen, die staan de op een schuilkelder in het kort het optreden der Duitsers in de Jodenhoek in herinnering bracht en de mensen opriep de volgende dag in staking te gaan. Na hem voerde Nak het woord. Op die bijeenkomst waren zowel Bran denburg als Reuter aanwezig. Ook Gerben Wagenaar, toenter tijd bij het G.E.B. werkzaam als meter-hersteller in buitendienst, bevond zich onder het gehoor. Deze wetenschap put de schrijver uit besprekingen, die hij in 1946 met Wagenaar zelf heeft ge voerd. Diezelfde avond werden alle functionarissen en partijge noten van de C.P.N. gewaar schuwd om aan andere partijge noten of betrouwbare arbeiders het stakingsparool door te geven. DE STAKING. Zo brak de ochtend van Dins dag 25 Februari aan. Dat de sta king tot een machtige demonstra tie uitgroeide is volgens de schrij ver in belangrijke mate mogelijk geworden door de passieve hou ding, die de Amsterdamse politie aan de dag heeft gelegd. Tot tien uur kon de staking zich daardoor practisch ongestoord uitbreiden. Pas om 8 minuten over half tien ging over de politietelegraaf het bericht, dat ten spoedigste de ge hele middagbrigade moest wor den opgeroepen. De eerste poging tot het doen uitbreken van een staking werd onder het spoorwegpersoneel on dernomen, doch het spectacu lairst werd de staking pas door dat een groot deel van het tram personeel in staking ging. Het waren weer Kraam en Nak, die daarin een rol speelden. Bei den waren zij om half vijf naar de hoofdremise in de Haven straat gegaan. Zij reikten aan trampersoneel manifesten uit en trachtten de mannen te bewegen niet uit te rijden. Het baatte hen weinig. De trams reden tóch uit. Andere communistische gemeen te-arbeiders hadden intussen meer succes bij de hoofdremise in de Kromme Mijdrechtstraat, waar geen tram vertrok. De wa genbestuurders van de trams uit de remise Havenstraat merkten al spoedig, dat trams uit de re mise Kromme Mijdrechtstraat niet waren vertrokken. Om streeks 8 uur keerden toen di verse wagens terug. In sommige straten lieten de bestuurders en de conducteurs hun trams staan. Daar was ook wel reden toe, want het publiek bekogelde de rijdende trams met stenen. In tussen was het bericht van de uit brekende staking van mond tot mond gegaan, want ook in diver se bedrijven was het werk neer gelegd. HARGES OP DE NOORDERMARKT Intussen groeide de staking steeds verder uit. Winkels en be drijven, instellingen en openbare diensten, alle begonnen er deel aan te nemen. Door de nauwe straten van de Jordaan, door de Westerstraat en langs de oude grachten trokken in de vroege middaguren vele duizenden naar de Noordermarkt. Als een lopend vuurtje was het door Amsterdam gegaan, dat daar gezamenlijk te gen de Jodenvervolging zou wor den geprotesteerd. De Amster dammers voelen zich nu eenmaal nergens beter geborgen dan in de Jordaan. Weliswaar kon de Duitse politie er de straten afzet ten, maar zouden de deuren van de huizen in de Jordaan soms niet opengaan, wanneer er zou worden geschoten? De Amster damse politie stond voor een moeilijke taak. Agenten trachtten met zachte drang en zonder ge bruikmaking van wapens het pu bliek te doen doorlopen. Toen kwamen 6 auto's van de Ord- nungspolizei aangereden. Schoten knalden over het plein. Het pu bliek begon toen ook een dreigen de houding aan te nemen tegen zijn eigen agenten. Een heel deta chement werd ingesloten en maakte toen wel gebruik van wa pens. Het duurde tot kwart over drie tol de rust hersteld was. Op de Dam en het Damrak was het ondertussen vrij rustig ge weest. Wel had de stakingskoorts ook de beursbezoekers aange tast. Alle pogingen van N.S.B.- leden om de handel op gang te brengen, werden door sissen ver ijdeld. Omstreeks kwart voor 2 hield de ondervoorzitter der ver eniging voor de effectenhandel een toespraak waarin hij opmerk te. de onrust wel te kunnen be grijpen, doch alle aanwezigen ver zocht met de handel te beginnen. Pas toen begonnen de affaires. Ook wat zich buiten Amster dam die dag afspeelde heeft de l schrijver vrij gedetailleerd onder de loupe genomen: Weesp. Hil versum, de Zaanstreek en Haar lem. De Westelijke Grote Drie heb ben een verklaring over de con ferentie van Berlijn uitgegeven. Zij zeggen hierin onder meer, dat het voornaamste punt van de conferentie van Berlijn het Duitse vraagstuk is geweest. De Westelijken hebben een plan in gediend voor een vereniging van Duitsland voor het houden van vrije verkiezingen, om op deze wijze te geraken tot een vredes verdrag met een dan te vormen Duitse regering. De Sow jet-Unie, aldus het communiqué, heeft echter dit plan zelfs niet als basis voor de besprekingen wil len aanvaarden. De gevolgtrek king hiervan is, dat de Sowjet- Unie thans nog niet bereid is vrije verkiezingen toe te staan of haar controle over Oost-Duits- land op te geven. De Westelijken zullen echter voortgaan met hun streven naar een hereniging van Duitsland. Inmiddels hebben zij voorstellen gedaan ter verzachting van de gevolgen van de verdeling van Duitsland. Het voorstel is gedaan, om deze kwestie tussen de hoge commissarissen der Westelijke drie enerzijds en de Sowjet-hoge commissaris anderzijds, te bestu deren. Met betrekking tot de veilig heid van Berlijn, zo gaat het communiqué verder, herhalen de Westelijke Drie de drie-mogend- heden-verklaring van 27 Mei 1952. Zij zullen alles in het werk stellen, om het economische wel zijn van de stad te bevorderen. De Westelijken hebben alles in het werk gesteld, om overeen stemming betreffende Oostenrijk te verkrijgen. Zij aanvaardden de Sowjet-versie van alle omstreden punten. De Sowjet-afgevaardigde voegde echter nieuwe voorwaar den aan het ontwerp toe, welke aanvaarding tot gevolg zouden hebben gehad, dat buitenlandse troepen voor onbeperkte tijd in het land gehandhaafd zouden worden en waardoor inbreuk zou worden gemaakt op Oostenrijks recht, om zijn volledig aandeel aan het internationale leven op zich te nemen. Het vredesverdrag met Oosten rijk kan daarom niet in Berlijn tot stand- worden gebracht, on danks het aanbod van Oostenrijk, aanvaard door de Westelijke drie, volgens hetwelk de buiten landse troepen tot 30 Juni 1955 in Oostenrijk zouden blijven. Voortgang in deze zaak is thans volledig afhankelijk van de Sow- jet-Unie. Inmiddels zullen de Westelijken hun pogingen voort zetten. om de bezettingslasten van Oostenrijk te verlichten. De drie Westelijken blijven zich gereed houden om gebruik te maken van iedere gelegen heid, die zich zou kunnen voor doen, om de in Berlijn gelegde contacten te vernieuwen, tenein de hierdoor of anderzins een oplossing van het Duitse en Oostenrijkse vraagstuk te vin den. De Westelijken hebben op de conferentie wederom verzekerd, dat de Westelijke veiligheids overeenkomsten slechts een defensief karakter dragen. Het Sowjet-Russische plan voor Europese veiligheid zou de ont binding van de Westelijke vei ligheidsstelsels ten gevolge heb ben gehad, terwijl de militaire kracht van het Sow^jetblok on aangetast zou blijven.' ,,De drie mogendheden hebben niet het plan, om te wijfelen in hun pogingen, om het defensie stelsel te versterken waarop hun veiligheid berust", aldus het communiqué van de Westelijke drie. medegedeeld door het K.N.MJ. te De Bilt, geldig van Zaterdag ochtend tot Zaterdagavond. VORST EN DOOI., Nevelig weer met veel bewol king en tijdelijk wat regen of sneeuw. Matige tot zwakke wind tussen Oost en Zuid. In het Z.W. van ons land temperatuur om 't vriespunt tot lichte dooi, in het N.O. over het algemeen lichte vorst. ZONDAG 21 FEBRUARI. v.m. n.m. Breskens 3.55 4.15 Terneuzen 4.30 4.50 Hansweert 5.10 5.30 Walsoorden 5.20 5.40 MAANDAG 22 FEBRUARI. v.m. n.m. Breskens 4.26 4.46 Terneuzen 5.01 5.21 Hansweert 5.41 6.01 Walsoorden 5.51 6.11 ZON MAAN op onder Febr 20 7.47 18.02 21.28 8.10 21 7.45 18.04 22.38 8.23 22 7.43 18.06 23.47 8.37 23 7.41 18.07 8.55 24 7.39 18.09 0.58 9.17 25 7.36 18.11 2.07 9.46 26 7.34 18.13 3.12 10.25

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1954 | | pagina 1