De Schouwense dijk verzwaard
en verhoogd
De
Slavenhandel
Japan
Britse luchtmaarschalk over
atoom- en waterstofhommen
in
EN
ROKEN
LONGKANKER
Indonesië
Hoge Commissaris protesteert
tegen arrestaties
Het Westen zou de veilig
heid van het Oostelijke blok
willen garanderen
Bij mist overdag groot
licht
Nederlands kustvaartuig
„Josien" vergaan?
De opdracht van Robert Mersham
MET RHEUMATIEK
KAN NIEMAND WERKEN
Geen bekeuringen van
buitenlandse ton risten
Handel in zuigelingen
in Canada?
AGENDA
Nederlandse spoorwegen
lopen achterstand in
Het beste bed
ooit gemaakt I
De Schouwense Dijk, die van
Zierikzee naar Brouwershaven
loopt en die de scheiding vormt
tussen het laaggelegen water
schap Schouwen en de polder
en waterschappen ten Oosten
daarvan, is thans zo goed als
geheel verhoogd tot 5 meter
N.A.P. De verhoging en verzwa
ring van de dijk was reeds, na
dat het werk na de ramp kon
worden hervat, door de dienst
Dijkherstel ter hand genomen.
De dijk werd toen verhoogd tot
3.50 meter N.A.P.
In haar eerste interim-advies
heeft de delta-commissie aan
de minister van Verkeer en Wa
terstaat meegedeeld dat naar
haar oordeel met spoed zou
moeten worden overgegaan tot
verhoging van de Schouwense
dijk tot 5 meterN.A.P. en tot
verzwaring van die dijk. De
delta-commissie schatte de kos
ten op 3 tot 4 millioen gulden.
Na het advies van de delta
commissie is begonnen met de
werkzaamheden om de dijk te
verhogen tot 5 meter N.A.P.
Dit werk is thans nagenoeg ge
reed. Er hebben 685 man aan
gewerkt. Aan materiaal is nodig
geweest circa 400.000 kubieke
meter zand en ongeveer 100.000
kubieke meter klei. Tien drag
lines, 4 locomotieven, 1400 me
ter spoor, 85 kipkarren en 2
bulldozers hebben de mens ge
holpen het zand en de klei te
verplaatsen.
De hoogte van de Schouwense
dijk nam vóór de ramp gelei
delijk af tot een peil variërend
tussen 1.5 en 3.9 meter N.A.P.
De dijk was vroeger hoofdwa
terkering van het waterschap
Schouwen.
Dat de Schouwense dijk bij
de Februari-storm in 1953 be
houden is gebleven, was. te dan
ken aan het feit, dat de water
standen in het overstroomde
gebied niet zo hoog opliepen.
Toen de dijken braken moest
eerst de polder vollopen. Nadat
dit was geschied was de storm
voorbij. Anders wordt 't echter,
wanneer het waterschap Schou
wen geruime tijd onder water
zou staan en er dus een binnen
zee ontstaat. Zo werd bij de
storm van 12 April 1953 bij
Gakkersweel aan de Schouwen
se Dijk de hoogste waterstand
van circa 1-75 meter N.A.P.
waargenomen. Bij Zierikzee was
de waterstand toen 2.04 meter
N.A.P. Dit is echter nog be
langrijk lager dan het grens-
peil (Zierikzee 2.90 Boven
deze stand spreekt men van
stormvloedstand
De Schouwense dijk is zeer
ongunstig gelegen ten opzichte
van de Noord- tot Zuidwestelij
ke stormrichtingen. Wanneer
het waterschap Schouwen on
der water staat moet men re
kening houden met waterstand
bij de dijk van circa 2.5 meter
N.A.P. Een behoorlijke waak-
hoogte is vereist, om hoge uit
lopers te kunnen weren. Deze
waakhoogte werd door de delta
commissie vastgesteld op 2 tot
2V2 meter.
Omtrent de toekomstige toe
stand van het eiland Schouwen
en Duiveland kan, zolang de
afsluiting van de zeearmen nog
steeds in studie is, niets met
zekerheid worden gezegd. De
waterstaatkundige toestand van
het eiland zal echter nog ge
ruime tijd ongewijzigd blijven.
Gedurende deze tijd zal de
Schouwense dijk als slaperdijk
dienst moeten doen en bi> een
eventuële nieuwe ramp als
vluchtplaats voor mensen en
vee.
Moch de delta-commissie uit
eindelijk adviseren tot afsluiting
der zeearmen, waarbij ook
Schouwen en Duiveland be
trokken zou zijn, dan krijgt de
Schouwense dijk ook een be
langrijke functie. De buitendij
ken, die buiten de afsluitingen
zouden komen te liggen zullen
met de afsluitdijken zelf, de
eerste waterkerende dijken wor
den.
De dijken, die aan de binnen
kant van de afsluitdammen ko
men vormen dan de eerste ke
ring van het water op het afge
sloten bekken der zee-armen
doch eveneens de tweede ke
ring voor het buitenwater. In
deze keten van 2 keringen ont
breekt er één, die Duiveland
aan de Westzijde kan bescher
men. De Schouwense dijk is
aangewezen om deze functie te
vervullen. Verhoging en ver
zwaring van deze dijk past dus
ook in de eventuële plannen tot
afsluiting van de zee-armen.
De dijk vormt een onderdeel
van de huidige en toekomstige
beveiliging van het 9600 ha me
tende gebied, waarin circa
12.000 mensen wonen. Dit gebied
bestaat voor 78 procent uit
bouwland, 16 procent uit gras
land en voor 6 procent uit tuin-
'bouwgronden. Vóór de ramp be
stond de veestapel uit circa
5000 runderen.
„Indien de Ver. Staten en
Het Nederlands hoge commis
sariaat heeft Maandag bij de
Indonesische regering geprotes
teerd tegen de gang van zaken
bij de arrestatie van een 30-tal
Nederlanders en met name te
gen het uitblijven van een be
vredigend antwoord op verzoe
ken om inlichtingen over deze
arrestaties, welke het hoge
commissariaat tot het Indone
sische ministerie van Buiten
landse Zaken heeft gericht.
Het protest, dat Maandag door
het Nederlandse hoge commis
sariaat aan de Indonesische re
gering is overhandigd, werd in
gediend namens de "Nederlandse
regering.
In de overhandigde nota wijst
De politie in Japan heeft op
dracht strenger op te treden
tegen de slavenhandel.
De verkoop van kinderen is
sterk toegenomen als gevolg van
het feit, dat de rijstoogst in 60
jaar niet zo slecht is geweest.
Makelaars gaan in de arme
plattelandsgebieden van Japan
van huis tot huis om over de
prijs van een aardig jong meisje
of een jongen te onderhandelen
alsof het om een zak rijst ging.
Volgens de cijfers van de poli
tie zijn 90 procent van de ver
handelde kinderen meisjes. 17-
Jarigen brengen het meest op.
Zij komen gewoonlijk in de pro
stitutie terecht.
De prijs van een jonge Japan
se op de slavenmarkt varieert
van 30 tot 500 gulden, al naar
gelang van het „beroep waar
voor het slachtoffer bestemd is.
Van dit bedrag moet de make
laar een flink deel hebben en de
boer die zijn kind verkoopt is al
blij als hij op de transactie ge
noeg overhoudt om zich een
maand lang te kunnen voeden.
Volgens officiële cijfers zijn
er vorig jaar 15.000 kinderen
verhandeld, maar het werkelijke
aantal is vele malen hoger.
De gemiddelde boer in Japan
slaagt er met onmenselijke har
de arbeid maar nauwelijks in om
zijn hoofd boven water te hou
den. In de semi-feodale sfeer
van het Japanse platteland zien
de kinderen het zelf vaak als
n nobele daad hun vrijheid
voor hun familie op te offeren.
De strijd van de overheid tegen
de slavenhandel wordt vooral
belemmerd door de onwil van de
slachtoffers om hun omstandig
heden bekend te maken. Hun
leven is vaak ellendig nadat zij
als slaaf of slavin verkocht zijn,
maar niet minder ellendig was
het leven dat zij thuis moesten
leiden. Als slaaf krijgen zij ten
minste te eten
De slavenhandelaars zijn uit
stekend georganiseerd. Er be
staat geen wet die het kopen en
verkopen van mensen strafbaar
stelt.
het hoge commissariaat er op,
dat het zich sinds 29 December
j.l. zevenmaal schriftelijk tot
het ministerie van Buitenland
se Zaken heeft gewend met ver
zoeken om inlichtingen en dat
daarop, aldus een communiqué
van het Nederlandse hoge com
missariaat, als enig antwoord
werd ontvangen een verwijzing
naar de tevoren uitgegeven be
kendmaking der regering, waar
in over deze aanhoudingen en
kele algemene, summier ge
stelde mededelingen werden
gedaan.
In de nota van het hoge
commissariaat wordt er voorts
tegen geprotesteerd, dat -het
hoge commissariaat tot nu toe
niet in staat is gesteld, volgens
de algemeen aanvaarde inter
nationale gebruiken aan deze
gearresteerde Nederlanders
consulaire bijstand te verlenen
en dat de gearresteerden nog
niet in de gelegenheid zijn ge
steld hun wensen kenbaar te
maken inzake te verstrekken
rechtskundige bijstand. Op het
schriftelijke verzoek van het
hoge commissariaat, de Neder
landse arrestanten te mogen
bezoeken, werd tot dusverre
slechts vernomen, dat deze aan
gelegenheid onder de aandacht
der betrokken Indonesische in
stanties was gebracht.
De zorg voor Uw gezin ol voor Uw toe
komst vereisen de inzet van al Uw
kracht en energie. Alleen soepele spieren
en lenige gewrichten zijn geschikt voor
grote lichamelijke prestaties.
Wrijf ze weg, Uw rheumatiek, Uw spit,
Uw lendenpijn; wrijf ze weg met
Akker's Kloosterbalsem, die door de huid Engeland wensen dat er een
heen diep in de daaronder liggende pindp komt aarl asrressie in
weefsels doordringt en door de warmte, S, KOmi aan agressie in
die ze daar opwekt, Uw pijn verdrijft Europa moeten zij plechtig
en U tol een ander mens maakt In verklaren dat zij. tegen elke
korte tijd zult ook gij zeggen: .Akker's aanvaller gebruik zullen maken
Kloosteibalsem, geen goud zo goed" van atoom- en waterstofbom
men", aldus verklaarde de Brit
se luchtmaarschalk sir John
Slessor, voormalig stafchef der
R.A.F., in een radio-toespraak.
„Geen enkel land zal een
grote oorlog Ibeginnen, indien
het weet dat het dan met de
volle macht van atoomwapens,
waarover de andere partij be
schikt, zal worden bestookt",
vervolgde hij in de laatste van
een serie radio-lezingen, geti
teld „De omwenteling in de
strategie".
Sprekend over Duitsland ver
klaarde sir John dat er „niet de
minste kans op bestaat met de
communisten in internationale
onderhandelingen tot overeen
stemming te komen", hieraan
toevoegend; „Wij moeten het
initiatief nemen en in de om
gang met de communisten wat
van hun eigen techniek van
het stellen van het voldongen
feit overnemen".
Maarschalk Slessor stelde
voor dat Engeland en de Ver.
Staten, nadat W-Duitsland op
nieuw bewapend en een Brits-
Amerikaanse verklaring over
een atoomkrijg tegen de aan
valler zou zijn afgelegd, hun
troepen van het Europese vas
teland, met uitzondering van
Berlijn, zouden terugtrekken.
Een andere suggestie van
hem was dat het in 1948 door
Engeland, Frankrijk, Nederland,
België en Luxemburg getekende
verdrag vam Brussel zou worden
uitgebreid tot W.-Duitsland, de
Vér. Staten en Canada.
„En zodra dit zijn beslag zou
hebben gekregen, zouden wij de
Sowjet-Unie, Polen en Tsjecho-
Slowakije officieel moeten uit
nodigen eveneens toe te treden.-
Indien zij zouden weigeren
en dat zouden zij in eerste aan
leg zeker doen zouden wij
moeten zeggen: „uitstekend. U
zou, in geval van een aanval, de
gevolgen daarvan ondervinden,
doch zult dan niet de voordelen
De heer Sincholle, conseiller-
general van het departement van
de Seine, heeft aan de prefect
van politie gevraagd of het niet
mogelijk zou zijn, aan buiten
landse automobilisten die in
overtreding zijn tegen de ver
keersregels, een in hun eigen
taal opgesteld boekje te over
handigen, waarin op aangename
wijze enkele aanwijzingen wor
den gegeven.
De heer Baylot hééft de heer
Sincholle geantwoord dat het in
Parijs gewoonte is, om tegen
over vreemdelingen geen proces
verbaal op te maken. Inderdaad
hebben reeds sinds enige jaren
de agenten in Parijs instructies
gekregen om:
1. De overtreders alleen op
zeer beminnelijke wijze op hun
overtredingen te wijzen en 2.
hun, een in vier talen opgesteld
boekje te overhandigen, waarin
zij de voornaamste verkeersre
gels kunnen lezen, die van toe
passing zijn voor het departe
ment van de Seine.
hebben die anders verstrekte val van een agressie-dreiging,
waarborgen u zouden bieden".
Slessor meende dat, als West-
Duitsland eenmaal bewapend
zou zijn, ook de Franse troepen
weer naar hun land zouden
moeten terugkeren, waarna het
Kremlin van het vertrek der
strijdkrachten van de Westerse
Grote Drie uit Duitsland in
kennis zou moeten worden ge
steld.
„Het Westen zou ook als eis
moeten stellen, dat de Sowjet-
Russische troepen weer binnen
de eigenlijke Russische grenzen
worden gelegerd. Doch of zij dit
zouden willen of niet, wij zou
den in elk geval moeten ver
trekken met uitzondering
dan van onze Berlijnse troe
pen".
Maarschalk Slessor besloot
met te zeggen dat hij niet be
doelde dat de Britse en Ameri
kaanse bommenwerpers, in ge-
onmiddellijk zouden moeten
opstijgen om doelen in de aan-
valsneigingen vertonende mo
gendheid aan te vallen.
„De betrokken mogendheid
zou eerst gewaarschuwd kun
nen worden. Zou dit niet af
schrikwekkend genoeg werken,
dan zouden pamfletten boven
het gebied van de agressieve
staat kunnen worden uitge
strooid, waarin de steden en
andere doelen, welke zouden
worden gebombardeerd bij een
voortgaan der agressieve voor
nemens, zouden zijn aangege
ven", zeide hij.
Slessor gaf toe dat zijn op
lossing ernstige bezwaren met
zich zou brengen, „doch men
moet er wel rekening mee hou
den dat zij slechts zou worden
toegepast in een toestand, die
nog veel dodelijker gevaren zou
herbergen".
De politie te Montreal heeft
medegedeeld een handel in zui
gelingen in Montreal te hebben
ontdekt, waarbij over de laatste
tien jaar meer dan duizend
baby's voor een bedrag van om
streeks drie millioen dollar uit
deze stad zijn verkocht.
De politie neemt aan, dat de
meeste baby's aan Joodse echt
paren in de Ver. Staten zijn ver
kocht. Deze echtparen zou men
hebben doen geloven, dat de kin
deren uit Joodse ouders waren
In New York en Montreal ge
vonden bewijzen tonen aan, dat
Joodse echtparen 3000 tot 10.000
dollar voor een zuigeling hebben
betaald. De basis van deze ille
gale handel is het vervalsen van
geboortebewijzen.
De adoptiewetten van Quebec
bepalen, dat adoptie slechts mag
geschieden door personen, die
dezelfde religie hebben als die,
waaruit het kind voortspruit.
Herman Buller, een jurist uit
Montreal, is gedagvaard op be
schuldiging van „het vervalsen
van een geboortebewijs". Hij is
op borgtocht tot zijn verhoor in
vrijheid.
Als bewijs van hun vaste wil
de vrede in Europa te dienen,
zijn de 3 Westelijke landen
voornemens na de huidige con
ferentie van de vier te Berlijn
plechtig een garantieverklaring
voor de veiligheid van de Sow
jet-Unie af te kondigen.
Op grond van verkregen in
lichtingen bestaat het plan, al
dus D.P.A., ter afsluiting van de
Berlijnse conferentie nog een
stap te doen, die de bereidheid
van het Westen tot een verge
lijk met de Sowjet-Unie duide
lijk moet maken.
„Wij willen aan de opmerking
van Molotof tegemoetkomen,
dat de Sowjet-Unie een weder
kerig beveiligingsstelsel wenst",
verklaarde een hooggeplaatst
lid van een Westelijke delegatie.
Het Westelijke aanbod moet
tonen, hoe zeer het Amerika,
Engeland en Frankrijk ernst is
met de Russische wens naar
veiligheid. Het zou voorzien in
een wederzijds beveiligingsstel
sel, dat in tegenstelling tot het
voorstel van Molotof een ver
binding tussen de reeds be
staande of op komst zijnde be
veiligingsorganisaties tot stand
zou brengen.
Een systeem van beveiliging
zonder de Ver. Staten of Enge
land, zoals Molotof het gaarne
zou willen, wijst het Westen
evenwel af.
HEDEN:
TERNEUZENLuxor Theater
8 uur: Guerilla aan de Rio
Grande.
MORGEN:
TERNEUZEN: Luxor Theater
8 uur: Guerilla aan de Rio
Grande.
GOES: Hotel Centraal, 2
uur: Jaarl. algem. vergade
ring van aandeelhouders der
N.V. Zaadhandel en Boom
kwekerijen Wed. P. de Jongh.
AXEL: Het Centrum, 8 uur:
Obsessie.
Chr. Bewaarschool, 8
uur: Concert Houtblazers
Kwintet van St. Nicolaas.
Tegen dit voorschrift wordt
nog veelvuldig gezondigd.
De A.N.W.B. heeft er bij de
minister van Justitie op gewezen,
dat tegen het wettelijk voor
schrift „bij mist overdag groot
licht" uitermate veelvuldig
wordt gezondigd.
Hoewel dit belangrijke veilig
heidsvoorschrift bij voortduring
onder de aandacht van het pu-
pliek wordt gebracht, moet wor
den geconstateerd, dat het groot
ste deel van het gemotoriseerde
wegverkeer in dit opzicht nalatig
blijft. Vooral de jongste mist-
periode heeft dit weer duidelijk
gedemonstreerd. De A.N.W.B.
heeft de minister thans met klem
gevraagd opdracht te willen
geven tot het uitoefenen van een
strenge controle op de naleving
van deze bepaling.
Een Britse commissie van
deskundigen is tot de conclusie
gekomen, dat er een zekere be
trekking bestaat tussen roken
en longkanker. De commissie
werd in 1948 door het ministerie
van Gezondheid ingesteld om
een onderzoek te doen naar
kanker en radio-therapie. Drie
jaar heeft de commissie be
steed voor het onderzoek naar
de invloed van het roken op het
ontstaan van longkanker. De
tabaksindustrie heeft vcor dit
onderzoek daadwerkelijke be
langstelling getoond door een
som van twee-en-een-half mil
lioen gulden aan te bieden.
Van de conclusie der commis
sie werd in het Lagerhuis ge
wag gemaakt door de minister
van Gezondheid, McLeod, ter
beantwoording van een schrif
telijk ingediende vraag. „Ik
aanvaard de mening van de
De Nederlandse spoorwegen
hebben zich de laatste dagen bij
zondere inspanningen getroost
om de achterstand in het ver
werken van goederenwagens op
de emplacementen te Amster
dam en Rotterdam in te lopen.
Alleen Zondag reden er honderd
extra goederentreinen, waarmede
ruim 4100 beladen wagens naar
hun bestemming zijn gebracht.
Hierdoor is het mogelijk geble
ken reeds Maandag wederom
wagens aan te nemen, die op
binnenlandse stations worden
geladen, en welker lading be
stemd is voor uitvoer over zee
via de havens Amsterdam, Rot
terdam, Dordrecht, Maassluis,
Vlaardingen en Schiedam. Dit in
afwijking van de Zaterdag j.l.
bekend gemaakte bijzondere
maatregelen.
De rederij J. Vermaas' Scheep
vaartbedrijf te Rotterdam is op
het ogenblik de gedachte toege
daan, dat er geen hoop meer is
voor het kustvaartuig „Josien",
waarvan men voor het laatst ge
hoord heeft op 3 Februari j.l.,
toen het schip zich in de nabijheid
van Quessant bevond.
Zoals wij Woensdag j.l. reeds
schreven was de „Josien" een
kustvaartuig van 499 brt. met
een laadvermogen van 860 ton
op 31 Januari vertrokken uit
Bayonne met een lading hout. De
directie van de rederij achtte het
toen niet onwaarschijnlijk, dat de
„Josien" tengevolge van het
slechte weer in het Engelse ka
naal een schuilplaats had ge
zocht. Ook meldden wij toen, dat
het de rederij niet mogelijk was
contact met het kustvaartuig op
te nemen, doch dit schreef men
toe aan een mogelijk defect van
de telefonie-installatie van de
„Josien".
HAiil. «IODIN. IN SÏAALWAKENFAl «UK IN II ZfVINHIGIN
Daar het schip zich in een druk
bevaren route bevond werd in de
buurt varende schepen verzocht
uit te zien naar het vermiste
schip, doch ondanks alle moeite
bleven alle pogingen om iets van
het schip gewaar te worden tot
dusverre vruchteloos.
De rederij vertelde ons Maan
dagochtend, dat de „Josien" een
bemanning heeft van elf koppen:
tien Nederlanders uit Rotterdam,
Den Haag, Vlaardingen. Maas
sluis en Enkhuizen en één Duit
ser uit Hamburg.
De .Josien", die gebouwd werd
bij de N.V. scheepsbouwwerf v/h
De Groot en Van Vliet te Slikker
veer, werd in November 1951 te
water gelaten.
De proeftocht werd op Woens
dag 16 Januari 1952 op de Nieu
we Waterweg gehouden.
De „Josien" was een kustvaar
tuig van het gladdektype en werd
voortbewogen door een 500 pk
motor.
WRAKSTUKKEN GEVONDEN.
Maandag heeft een vliegtuig
van de Britse luchtmacht wrak
stukken waargenomen op zee ter
hoogte van Devonshire, die af
komstig zouden kunnen zijn van
de „Josien".
De piloot van het vliegtuig, dat
laag vloog, zag ettelijke roodge-
ringde boomstammen en gezaagd
hout drijven.
Zeventien politieke gevange
nen, die te Porto Farina, onge
veer 30 km te noorden van Tunis,
gevangen zaten, zijn in de nacht
van Vrijdag op Zaterdag uitge
broken en voortvluchtig.
De politie heeft onmiddellijk
alle wegen afgezet.
door MARTIN VERDUYN.
40)
(Nadruk verboden).
Tijdens de daling zag Desmond
scherp uit naar het Duitse kamp
maar het gelukte hem niet een
spoor daarvan te vinden. Alle
vliegtuigen kwamen behouden
aan de grond. Desmond liet bij
ieder toestel een piloot achter en
verzamelde tachtig goed getrain
de infanteristen die hem ter be
schikking waren gesteld, om zich
heen. „Wij hebben nu een goede
kans dat de Duitsers onze komst
niet bemerkt hebben," zei hij.
„Zo geruisloos mogelijk en in
ganzenmars volgen jullie mij nu.
Eenmaal bij de plaats aangeko
men, waar de Amerikaanse ka
pitein met zijn mannen en de
aanwezigheid van mensen. Toen
dacht Desmond: dit spoor moet
ons naar de vijand leiden en hij
dacht ook, dat het een waagstuk
was, dit spoor te volgen. Maar
overheersend was de gedachte
aan de benauwenis van die dap
pere mannen, die de Duitse
vliegtuigen bezet hielden en hoe
zij iedere seconde minder weer
stand zouden krijgen, met af
grijzen wachtend op het moment
dat zij geestelijk en lichamelijk
zouden breken en de getergde
vijand als wolven op hen toe zou
den schieten.
Dus waagde hij het er op en
halveerde zijn troep in twee af
delingen van veertig man.
„We volgen dit spoor in tegen-
Duitsers zich bevinden, maken overgestelde richtingen. Waar
wij een omsingelende beweging
maar denk er om: muisstil!"
In snel tempo werd de mars
begonnen. Desmond leidde zijn
mannen in de richting die zijn
kompas aangaf.
Hij was sinds zijn prille jaren
niet meer in een kerk geweest,
maar nu was er een stille bede
in zijn hart, dat hij de goede
richting had en nog op tijd zou
komen. Na een kwartier zwoe
gen en bedachtzaam speuren,
overal begeleid door het gekrijs
van apen, stak Desmpnd zijn
hand op. Afgehakte lianen en
platgetreden gras wezen op de
schijnlijk zal één groep op het
nu vrijwel onbezette Duitse kamp
stuitten en de andere groep op
de Duitsers zelf. Zodra een groep
hoort schieten, moet de een de
ander niet te hulp komen, voor
dat het kamp grondig is door
zocht. Want het gaat in de eerste
plaats om professor Nichols en
waarschijnlijk bevindt die zich in
het kamp."
„En nog iets," vervolgde de
wakkere kapitein, toen zijn man
nen aanstalten maakten om ver
der te gaan, „deze professor Ni
chols mag onder geen enkele
voorwaarde met een van de Duit
se vliegtuigen verdwijnen. Hij
mag echter ook in geen geval
doodgeschoten worden. Niemand
mag zelfs ook maar proberen
hem te verwonden. Zelfs mag
een poging tot ontvluchten van
deze man niet met de wapens
verhinderd worden. Als hij geen
vervoermiddel heeft, vangen wij
hem toch later op. Het gaat er
dus ook om zodra de Amerika
nen door ons bevrijd zijn, de
Duitse vliegtuigen onklaar te
maken."
Na deze in rad Frans gespro
ken lange, xloch noodzakelijke
instructies ging ieder zijns
weegs. Desmond dankte de he
mel dat de jungle vol was van
lawaai, want ondanks hun trai
ning en zorgvuldig pogen, kon
de troep van veertig mannen
zich niet geluidloos voortbewe
gen. Steeds langzamer gingen de
mannen lopen, totdat Desmond
hen beduidde halt te houden. On
miskenbaar klonken stemmen
tot hen door. Ze kwamen uit de
richting die zij gegaan waren.
Het contact met de vijand was
dus tot stand gekomen. Des-
mond zocht twee van zijn beste
verkenners uit en gaf hen fluis
terend bevel naar voren te slui
pen en hem te rapporteren waar
zij op gestuit waren, op het kamp
of op Mersham, Schroder en de
vliegtuigen.
Het antwoordt liet niet lang
op zich wachten.
„Wij zijn vlak bij een kleine
open ruimte, aan alle zijden om
sloten door de jungle," vertelde
een der verkenners. „Dit pad
loopt er op uit en op ongeveer
vijftig meter afstand, dus tegen
over de plaats waar het pad in
het terrein overgaat, staan de
vliegtuigen. Op enige meters
daarvoor staan de Amerikaanse
kapitein, een majoor en een ge
wonde sergeant. In de vliegtui
gen zie je de mannen die ze be
zet houden. Ze zijn er beroerd
aan toe. Eén ervan houdt ten
minste zijn hoofd buiten de
cockpit en hapt naar adem. De
andere hangt meer dan hij zit."
„Goed," zei Desmond. „Ikzelf
probeer met tien man een om
trekkende beweging te maken,
zodat ik achter de vliegtuigen
kom. Ik zal proberen kapitein
Mersham zo heet die Ameri
kaanse officier een seintje te
geven. De overige dertig man
sluiten de Duitsers zoveel moge
lijk aan deze kant in. Vier man
blijven hier om de vijand de af
tocht langs het pad te beletten.
Wanneer wij vlug handelen,
slaan we een slag, waar jullie
geen voorstelling van hebben."
De reeds zo lang werkeloos in de
oorlog toeziende officier werd
enthousiast. Hij was intelligent
genoeg om de geweldige beteke
nis van deze schijnbaar kleine
operatie te doorzien. Innig hoop
te hij dat de andere troep er in
zou slagen het kampement te
vinden en professor Nichols ge
vangen zou nemen. Maar er was
geen tijd voor verder nadenken.
(Wordt vervolgd).
commissie, dat uit de statistieu
ken blijkt, dat het rJken een
factor is bij het ontstaan van
longkanker", aldus McLeod. „Ik
wil er echter de aandacht op
vestigen, dat er tot dusverre
nog geen duidelijke aanwijzing
is wat betreft de manier waar
op het roken longkanker zou
kunnen veroorzaken of de mate
waarin het dit doet".
Op de persconferentie, welke
hij na zijn mededeling in het
Lagerhuis hield, rookte McLeod
in 3 kwartier tijds 3 sigaretten,
aldus werd door de journalisten
genoteerd.
De Britse minister van Ge
zondheid, Ian McLeod, haalde
in het Dagerhuis het volgende
aan uit het rapport van de
commissie
„Het is wenselijk dat jonge
mensen worden gewaarschuwd
tegen het gevaar dat duidelijk
aan zwaar roken verbonden is.
Dit gevaar schijnt toe te nemen
naarmate meer gerookt wordt".
Een korte tijd na deze uit
spraak van de minister daal
den de tabaksaandelen cp de
Londense beurs aanzienlijk.
Volgens de verwachting van de
makelaars zullen zij zich echter
spoedig herstellen.
Sir Harold Himsworth, de se
cretaris van de raad van me
disch onderzoek, zeide op een
persconferentie dat men niet
kon schatten hoeveel sigaretten
per dag zonder gevaar kunnen
gerookt worden. De grens
schijnt te liggen bij 5 sigaret
ten per dag.
Sir Harold Himsworth vertel
de dat slechts een zeer klein
aantal lijders van longkanker
genezen konden worden door
medische behandeling. In de
meeste gevallen waren de dok
ters slechts in staat het lijden
van de patiënten enigszins te
verzachten. Bijna onmiddellijk
na de mededeling van sir Ha
rold hebben grote Engelse ta
baksfirma's verklaard dat nog
niet was bewezen dat roken
longkanker veroorzaakt.
De Engelsen betalen jaarlijks
ongeveer 6 milliard gulden aan
tabaksaccijnzen, dat is onge
veer 14 procent van de natio
nale begroting. Sinds 1919 heeft
longkanker steeds meer slacht
offers geëist. In 1952 zijn 11.981
mannen en 2.237 vrouwen aan
deze ziekte gestorven, 20 pro
cent van alle kankerslacht
offers. Het hoogste sterftecijfer
valt onder mannen tussen de
65 en 74 jaar en onder vrouwen
boven de 75.
Door middel van een buis
vormige machine die 10 siga
retten tegelijk rookt, proberen
medici in Glasgow na te gaan
of roken longkanker veroor
zaakt.
De rook in de machine wordt
door een serie oplossingen ge
leid en medici onderzoeken wel
ke neerslag de rook in het men
selijk lichaam kan geven.
De machine, die geen speciale
naam heeft, rookt rustig voort
in hetzelfde tempo als een
mens, maar met een capaciteit
van 300 sigaretten per dag.
De verklaring van de Britse
minister '«an Volksgezondheid
in het Lagerhuis dat roken en
longkanker met elkaar verband
houden, geniet veel aandacht
in de Britse pers.
De „Times" merkt op, dat de
tabaksmaatschappijen er ver
standig aan hebben gedaan bij
te dragen in de kosten van ver
dere onderzoekingen, waardoor
misschien een middel zou kun
nen worden gevonden „om het
genot van het roken te behou
den en eventuële schadelijke
bestanddelen te verwijderen".
De „Daily Telegraph" meent,
dat tabaksrook misschien niet
de enige schuld heeft. Er zijn
vele andere irriterende stoffen
aan te wijzen, aldus dit blad.
De „News Chronicle" zegt dat
het rapport reden tot bezorgd
heid, maar niet tot paniek
geeft.
Bijna alle Britse bladen be
gonnen hun berichtgeving over
dit onderwerp met te vermel
den, dat de minister van Volks
gezondheid, McLeod, zelf ket
tingroker is.
