TE VEEL KLEINE WONINGEN
Jong meisje bleek oplichtster
NEDERLANDSE EMIGRANTEN
Rijksbegroting van Wederopbouw en Volkshuisvesting
m
v'jft
BON
Prins Bernhard naar Parijs
Graag geziene gasten door
aanpassingsvermogen en werklust
Tweede
vrijgezellencongres
Arrestaties op Haiti
De opdracht van Robert Mersham
De vooruitzichten voor het
Britse Gemenebest
De economische conferentie
van het Britse Gemenebest
Telegram van Nam II aan
de Ver. Naties
TWEEDE BLAD
Zaterdag 16 Januari 19 54
9e Jaargang. No 3049
210 gulden 1/jQ
maar voor Jr#
ROTTERDAM
tsm
E VRIJE ZEEUW
Verschenen is het voorlopig
verslag van de commissie van
rapporteurs uit de Eerste Kamer
over het ontwerp wederopbouw
en volkshuisvesting der rijksbe
groting voor het dienstjaar 1954.
Vele leden gaven uiting aan
hun voldoening over het door de
minister tot dusver gevoerde be
leid.
Wij gaan door met aan
biedingen van diverse
artikelen voor onze post-
klanten, waarvan U niet
een enkele keer, maar
regelmatig kunt profiteren,
daar al de aangeboden
goederen in voldoende
hoeveelheid (dus ook voor
nabestellingen) in voorraad
worden gehouden.
In onze magazijnen staat
nog een grote partij twee
persoons binnenveerma
trassen. Originele Jumbo
matrassen in Luxe uitvoe
ring, catalogusprijs 210
gulden, die, omdat de nor
male verkoopprijs ook wel
een beetje aan de luxe
kant is, minder snel ver
kocht zijn dan wij hadden
verwacht.
Maar daar hebben wij dan
ook een opruiming voor
en speciaal aan onze post-
klanten willen wij ze ver
kopen, in één slag, voor
bijna de helft van de prijs.
T weepersoons binnenveer-
matrassen, merk Jumbo
(waarvan wij er per jaar
meer dan 10.000 stuks
verkopen) 120 x 190 cm.,
maar nu in luxe uit
voering.
Cylindrisch interieur omvat
door stalen band, afge
dekt met gestepte crine
en watten. Overtrokken
met zware damast in oud-
rose met afgewerkt pa
neeldecor.
Onze postklanten kopen
nu zo'n luxe matras met
ingeweven zijkanten en
met inbegrip van twee
met Java kapok gevulde
kussens, stuk voor stuk
onder de volle twintig
jaar schriftelijke garantie,
niet voor
Alle goederen worden onder
rembours verzonden (boven
25 gulden franco). Bij retour
zending binnen een week
ontvangt U het betaalde geld
omgaand terug.
VERZOEKE BIJ
BESTELLING
- DEZE BON BIJ
v TE VOEGEN
WINKELCENTRUM BINNENWEG
TELEFOON K 1800-82680
HET WONINGTEKORT.
Vele leden gingen er van uit,
dat thans met 65.000 woningen
per jaar het maximum is bereikt
van wat met het beschikbare ap
paraat en de beschikbare mid
delen aan nieuwe woningen te
bouwen is en dat met dit aantal
in 1960 of spoedig daarna, zoals
de minister becijfert de woning
nood kan zijn opgeheven. Met
name voor de grote steden en
Voor gemeenten, waar het per
centage van het woningtekort nu
nog ver boven het algemeen ge
middelde ligt, lijkt dit voorshands
nog weinig aannemelijk.
Wanneer men er op let, dat
naar thans voor het eerst bekend
gemaakt, het tekort op 1 Januari
1953 ongeveer 100.000 woningen
groter was dan eind 1945, en men
denkt aan de achterstand in tal
van gemeenten, en men acht
slaat op de verminderde animo
tot emigratie, dan ligt huns in
ziens de verwachting voor de
hand, dat né, 1960 niet in ver
schillende, doch in vele ge
meenten nog geruime tijd daar
na het woninggebrek zal voort
duren.
Sommige leden konden niet
mede doen aan het uitoefenen
van druk op de regering om het
aantal nieuw te bouwen wonin
gen nog belangrijk op te voeren
boven de thans voorgenomen
65.000 per jaar. Er is nu reeds 'n
overspanning van de arbeids
markt in de bouwbedrijvigheid.
PREMIEREGELING PARTI
CULIERE BOUW.
Van verschillende zijden werd
er de aandacht op gevestigd, dat
de particuliere bouw nog steeds
wordt geremd, doordat de pre
mie te laag is in verhouding tot
de overheidsbijdragen, die voor
woningwetwoningen worden ver
strekt, al is de premieregeling
dan ook enigszins verbeterd.
Hierbij komt, aldus enige
leden, dat gemeenten de woning-
wetbouw nog bevorderen door
lagere prijzen te berekenen voor
electriciteit, gas en waterleiding
en door een lagere canon.
Deze leden ontkenden dat de
particuliere bouw geen arbei
derswoningen bouwt.
Enige andere leden betoogden,
dat elke discriminatie van de
particuliere woningbouw dient te
worden opgeheven. Een huur-
verschil van 2 per week tussen
woningwet- en premiewoningen
vormt practisch voor particulie
ren onmogelijkheid van deze re
geling voor belegging en verhuur
aan derden gebruik te maken.
W ONIN GWKTBOUW EN
PARTICULIERE BOUW.
De voortdurende druk, van
verschillende zijden op de minis
ter uitgeoefend om de woning
bouw in toenemende mate van
de woningwetsecl or naar de par
ticuliere sector over te brengen,
gaf verscheidene leden aanlei
ding hun standpunt te dezen nog
eens uiteen te zetten.
Dominerend is voor hen, het
bouwen van de arbeiderswonin
gen, de woning voor dat grote
deel der bevolking, welks in
komen ligt aan ol beneden de
minimum grens van welstand en
welvaart.
De voorziening in de woonbe
hoeften van de grote massa des
volks echter is naar de mening
dezer leden van zo dominerende
sociale en culturele betekenis,
dat zij aan de particuliere exploi
tatie niet mag worden toever
trouwd. Deze voorziening be
hoort de overheid te treffen en
voor de exploitatie dient bij
voortduring de overheid Te ver
antwoordelijkheid te dragen. Dit
is door de woningwetbouw moge
lijk geworden.
TE VEEL KLEINE
WONINGEN.
Verscheidene leden die er van
hadden kennis genomen, dat de
minister het aantal kleine wonin
gen, in 1952 in de grote steden
gebouwd, ontstellend groot vond
en dat hem de cijfers, die hij re
produceerde, verontrustten,
merkten op, deze aangelegenheid
toch enigszins anders te zien.
De cijfers analyserend, meen
den zij er van uitgaande, dat
tot nu toe en voorshands een
tweede woonkamer voor ieder
gezin, zoals de minister gaarne
zou willen, nog niet bereikbaar
is toch te moeten zeggen, dat
de nu bekend geworden cijfers
volstrekt niet in al te schrille
verhouding staan tot de gemid
delde gezinssamenstelling.
Sommige leden deelden minis
ters verontrusting betreffende
het procentsgewijze grote aantal
woningen van beperkte inhoud,
dat in sommige gemeenten
wordt gebouwd.
Enkele leden verklaarden, dat
ook huns inziens de door de mi
nister in de Tweede Kamer ge
noemde cijfers van de gebouwde
kleine woningen reden geven tot
Een slank 19-jarig meisje van
Duitse afkomst, thans woon
achtig in Den Haag, heeft Vrij
dag voor de tweede maal voor
de Amsterdamse rechtbank te
recht gestaan wegens oplichting
van radiohandelaren uit de
hoofdstad.
Zij is Maria F. B., een bont-
stikster, die blijkens haar eigen
verklaringen en die van haar
vroegere vriend met hem in
tegen haar.
„Mijn man is marine-officier",
had het meisje in de winkels
gezegd. „Hij komt deze week
met verlof thuis en ik wil graag
een toestel op zicht hebben".
Ze liet de toestellen op het
adres aan de Alex Boerstraat
bezorgen, waar ze een kamer
had gehuurd. Het was haar
vriend, die de toestellen daar
dan weghaalde en ze verkocht.
aanraking was gekomen, toen Pe, ^ospi,\a' dje ar2.yaan kreeg,
- belde echter de politie op, toen
er iemand aanbelde uit naam
van de vriend en vroeg of hij
het pas gebrachte toestel mocht
meenemen. Zo kwam de zaak
ze het vorig jaar in voor haar
persoonlijk bijzondere omstan
digheden was geraakt. De man,
bij wie ze steun dacht te vinden,
bleek echter iemand te zijn, die
thans reeds 11 maal is veroor
deeld.
„Ik heb die oplichtingen on
der zijn druk gepleegd", ver
weerde ze zich op 5 Januari j.l.
voor de vijfde kamer van de
rechtbank en precies hetzelfde
zei ze Vrijdag voor de vierde. Ei
bleek een misverstand bij de
critiek. Zij zijn geen tegenstan- justitie te zijn. Want het was de
van maatregelen om te bedoeling, dat het meisje slechts
de woningwet daartoe nog niet
in voldoende mate de gelegen
heid biedt, wensten deze loden
een spoedige herziening van die
wet.
Enkele leden merkten op, dat
het er wel degelijk op aan komt
wie bouwt. De gemeenten en de
woningbouwverenigingen bou
wen niet voor de winst, maar
ten behoeve van hen, die de wo
ningen moeten gaan betrekken.
De particuliere bouwer doet het
om van de woningen een winst-
opject te maken tot schade van
de toekomstige bewoners.
komen tot meer grotere wonin
gen.
Prins Bernhard zal van 16 tot
19 Januari een in zijn qualiteit
van inspecteur-generaal van de
Koninkl. landmacht een bezoek
brengen aan generaal Gruenther,
de opperbevelhebber der Atlan
tische strijdkrachten in Europa
te Parijs, en aan diens naaste
medewerker, generaal Norstad.
éénmaal terecht zou staan voor
de oplichtingen, die steeds de
zelfde waren: onder valse voor
wendselen had ze van verschei
dene radiohandelaren radio
toestellen meegekregen zonder
dat deze werden betaald. Op 5
Januari eiste de officier bij de
vijfde kamer 8 maanden voor
waardelijk tegen haar. Vrijdag
moest ook de officier bij de vier
de kamer requireren. Hij vroeg
voor twee andere toestellen nog
eens 4 maanden voorwaardelijk
Het is alom bekend, dat Nederland het Europese land is
met de grootste bevolkingstoename. Het aantal geboorten is hier
het hoogst, terwijl het aantal sterfgevallen het kleinst is ge
bleken. Dit is een verheugend teken van nationale levens
kracht. Maar deze zelfde nationale levenskracht is een ziekte,
waaraan wij dreigen ten gronde te gaan.
Nederland bestaat slechts uit een klein stukje grond op onze
grote aarde. Onze bevolking zit samengeperst en het verschijn
sel doet zich voor, dat men elkaar in de weg loopt. Er moet dus
een deel verdwijnen, aangezien er voor allen geen levensmoge
lijkheden zijn. De jeugd van nu weet reeds, dat, wanneer zij vol
leerd is en in de maatschappij terecht komt, zij misschien zal
moeten emigreren, wil zij niet ondergaan. Het is een nationaal
vraagstuk.
Emigreren is echter ook niet
zo eenvoudig, want de gastlanden
stellen dikwijls hoge eisen en
voorzover zij die eisen niet stel
len, doen de omstandigheden dit
wel. Er wordt dus van een emi
grant veel gevergd, lichamelijk,
geestelijk en moreel. Zij, die ons
dus Voor goed verlaten, behoren
zeker niet tot de slechtsten van
ons volk. Het is ongetwijfeld een
Grevenbicht, dat vorig jaar
September onder het kranten
lezend publiek, zelfs in het bui
tenland, in het middelpunt van
de belangstelling stond door de
organisatie van een internatio
naal congres voor vrijgezellen,
mag dan tijdelijk uit het nieuws
zijn verdwenen, maar, „zo zei de
initiatiefnemer, de heer G.
Greijn, „dit is slechts de stilte,
die aan de storm voorafgaat".
Men wil het niet bij die ene keer
laten. Ook dit jaar zal er weder
om een congres worden gehou
den.
Inmiddels is de corresponden
tie tussen Grevenbicht en plaat
sen overal ter wereld zeer druk.
Dezer dagen hield de heer Greijn
zelfs een persconferentie in
Parijs, Een Franse barones had
hem verklaard zijn voorbeeld te
willen Volgen. „Maar zij zal voor
lopig moeilijk kunnen concur
reren tegen onze gastvrijheid"
zo verzekerde de gemeente-secre
taris van Grevenbicht, „want het
hele stadje staat weer open voor
de eenzamen des harten. Dit is
wat anders dan het kasteel van
een Franse adellijke dame. Bo
vendien hebben wij reeds een
maal ervaring opgedaan".
Er zal ditmaal een speciale zaal
gereserveerd worden voor se-
Te Port au Prince (Haiti) zijn
17 personen aangehouden, o.w.
2 parlementsleden, verdacht van
samenzwering tegen de binnen
landse veiligheid van de staat.
Bij huiszoekingen zouden
vuurwapens en pamfletten
waarin arbeiders tot staking en
militairen tot opstand werden
opgeroepen, zijn gevonden.
De algemene toestand in het
land la rustig.
rieuze bijeenkomsten van vrijge
zellen, en ook de aangename
kant van het congres zal dit jaar
weer zeer verzorgd zijn.
Het tweede wereldvrijgezellen-
congres in Grevenbicht is vast
gesteld op 18, 19 en 20 Septem
ber 1954. Zoals bekend is, is de
gemeente-secretaris van Gre
venbicht, de heer G. Greijn, ini
tiatiefnemer. Hij zal ook het 2de
congres voorbereiden.
zeer goede categorie, die wij
misschien beter in eigen land
konden houden.
Over het algemeen gaat de
emigrant naar verre streken,
zoals Argentinië, Australië, Bra
zilië, Canada, Nieuw-Zeeland,
Zuid-Afrika, de Verenigde Sta
ten en nog enkele andere landen.
Ook in 1953 hebben weer velen
ons land verlaten en wel een
totaal van bijna 20.000 personen.
Hiervan ging het grootste deel
naar Australië en wel 7790 per
sonen, hierop volgen Zuid-Afrika
met 3441 personen, de Verenigde
Staten met 2796, Nieuw-Zeeland
met 2574, Canada met 2051, Bra
zilië met 614 en Argentinië met
54, terwijl nog 616 personen naar
andere landen buiten Europa
gingen.
In procenten komt dit neer op:
Argentinië 0.3 Australië
39 Brazilië 3.1 Canada
10.3 Nieuw-Zeeland 12.9
Zuid-Afrika 17.3 Verenigde
Staten 14 en de overige lan
den buiten Europa 3.1
Dit aantal emigranten is een
respectabel aantal. Waarom dit
aantal zo groot is? Bij alle on
aangenaamheden komt nog een I met ander werk. De minder vak-
zeer prettige ervaring en dat is,
dat bijna alle landen, waarheen
emigratie plaats vindt, erg op
Nederlandse emigranten gesteld
zijn. Men gaat daar van het
standpunt uit: wanneer wij men
sen nodig hebben, dan het liefst
Nederlanders, want die kunnen
wij het best gebruiken.
WAT ZIJN DE OORZAKEN?
De Nederlander heeft in de
vreemde getoond van aanpakken
te weten en buiten dat is geble
ken, dat een Nederlander zich
over het algemeen vrij snel en
gemakkelijk aanpast aan het mi
lieu, waarin hij terecht komt.
In de landen, waarheen emi
gratie plaats vindt, heeft men
het liefst, dat de nieuweling op
gaat in de reeds aanwezige be
volking en niet op zich zelf blijft
of een kleine eigen gemeenschap
sticht. De Nederlandse emigran
ten voldoen hier meestal aan, zij
het, dat zij op bescheiden schaal
toch onderling contact houden,
maar zij kunnen vrij goed met
de aanwezige bevolking opschie
ten en passen zich aan in tegen
stelling tot emigranten uit an
dere landen, die soms erg moei
lijk aanpassen, waardoor wrij
ving ontstaat.
Wat de Nederlandse emigrant
over het algemeen in de vreem
de presteert, is ook van een zeer
goed gehalte.
Aan het hele emigratiepro
bleem zit echter voor ons land
een onaangenaam kantje en dat
is het volgende:
Er bestaan in ons land twee
groepen werkers, dat zijn de
goede, vakbekwame en de slech
te werkers, die voor hun taak
niet berekend zijn. Om de posi
ties, die er te verwerven zijn,
strijden dus meestal de goede,
maar zij komen niet allen aan
bod. Een deel trekt hiervan dan
weg naar andere landen, terwijl
een ander deel zich tevreden stelt
door MARTIN VERDUYN.
14)
Nadruk verboden.
Even wetmatig en onverschil
lig zouden vlugge handen de din
gen, die op papier stonden gaan
realiseren en vermaterialiseren.
Grote donkere fabrieken, om
heind door hoge muren, verrezen
in Mershams gedachten. Daarbin
nen werd de dood geschapen, een,
die alles verre overtrof in sterkte
en afgrijselijkheid. En dan zou de
professor op een gegeven dag ko
men kijken. Hij boog zich met een
gematigde interesse over het
eindproduct heen. „Hm, uitste
kend," zou hij zeggen en een
verse sigaar aansteken. En de
mannen om hem heen wisten zich
de zwetende schedels af. Het was
gelukt. De arbeiders, de onwe
tende schare, gingen gewoon door
met handgrepen doen en inpak
ken en zij zongen daarbij de laat
ste straatdeun. Zonder dat zij het
wisten, werkten zij alweer aan de
volgende. Begin noch eind van
het productieproces was hun be
kend, interesseerde hun ook niet.
's Avonds werd er in intieme
kring een feestje gegeven. Alleen
de allerhoogsten waren erbij, ge
zellig om een tafel met veel bloe
men en zilvergerei. Zij dronken
en hielden korte speeches, alles
heel zakelijk. Aan het eind van
de maaltijd nam de allerhoogste
een mooie ronde appel uit de
dessertschaal. Hij grinnikte even
en hield de appel op. „We zullen
het eens even proberen," zegt hij
rustig. De heren volgde hem be
langstellend naar het open ven
ster. Achteloos gooit de man de
appel weg, heel ver weg, tot daar
waar de grote stad leeft. Er is
even een helle flits, een enorme
wolk stijgt op en dan is er alleen
Mersham schudde zijn hoofd.
„Wat zijn dat voor onzinnige
visioenen?" Hij keek even ach
terom. Een vreemde angst door
voer hem. Hij wist, dat hij koorts
had, maar hoe rampzalig dit ook
voor hen allen kon worden, dat
was toch niet de oorzaak van zijn
vrees. Hij was bang voor het
geen de koorts hem had laten
z'en. Een verward en dwaas
visioen, als een beeld uit een
avontuurlijke film, maar ook met
een vreselijke betekenis. Hij had
een blik geslagen in de toekomst,
zoals die zijn zou, indien profes
sor Nichols de vijand zou berei
ken. Die man had de idee voor
een wapen in ijn hoofd, dat zo
maar eventjes van een stad een
brandvlek kon maken. Die man
mocht niet wegkomen, maar
moest vernietigd en als een worm
aan het licht.
jjie vriend was de 34-jarige
vertegenwoordiger J. P. uit Am
sterdam. Hij ondergaat op het
ogenblik een straf van 1 jaar
wegens diefstal van 3 auto's in
Den Haag. Ook daarbij was het
meisje aanwezig geweest. „In
twee van die auto's ben ik met
haar over de kop geslagen", ver
telde hij, zowel op 5 Januari als
vandaag. Hij moest terecht
staan wegens heiling van de
radiotoestellen, doch ontkende
geweten te hebben, dat het
meisje ze door oplichting had
verkregen.
„Ze heeft mij gezegd, dat het
uit Duitsland gesmokkelde toe
stellen waren", verklaarde hij,
waartegen het meisje protes
teerde met de mededeling, dat
hij buiten de winkels had staan
wachten, terwijl zij binnen haar
verhaaltjes vertelde. Ze ontken
de tevens ooit enig geld van
haar vriend voor de opbrengst
van de toestellen te hebben
ontvangen.
„Hoe bent u dan aan die kle
ren gekomen?" vroeg de raads
man van de vertegenwoordiger.
„U had toch helemaal geen kle
ren meer".
Triomfantelijk antwoordde
het meisje: „Die heeft hij voor
me gestolen in de Bijenkorf". Op
5 Januari had ze tevens een tas
aan de rechtbank getoond,
waarvan ze eveneens beweerde,
dat P. die in de Bijenkorf voor
haar zou hebben gestolen.
justitie 6 maanden gevangenis
straf. Tegen de 27-jarige Am
sterdamse fabrieksarbeider J. V.,
die de vertegenwoordiger had
geholpen bij de verkoop der toe
stellen, requireerde hij 3 maan
den.
De rechtbank zal in deze za
ken op 29 Januari a.s. uitspraak
doen.
De Engelse minister van Finan
ciën, Richard Butler, heeft aan
een maaltijd van de Constitutio
nal Association een rede uitge
sproken, waarin hij zeide, dat
Engeland en Australië geen eco
nomische hulp moeten blijven
verwachten of daar naar uitzien.
„Alleen omdat wij, wat wij nodig
hebben zelf willen verdienen,
hebben wij bij de Amerikaanse
regering aangedrongen op vrijere
handel en een betere politiek als
crediteur, die het ons mogelijk
moeten maken op eigen benen te
staan", zo zeide hij.
Hij deelde verder mede, dat
ernstige concurrentie te verwach
ten is, in 't bijzonder van Duits
land en Japan. Het gemenebest
moet volgens Butler meer ver
dienen, meer sparen, meer inves
teren en beter op de wereldmark
ten concurreren. De uitgaven
voor de defensie van Engeland
zijn volgens Butler groter dan
die van enig land van het Noord-
Atlantische verdrag, behalve de
Verenigde Staten.
Zij beliepen dit jaar bijna 1,8
milliard pond sterling.
In een officiële mededeling heb
ben de ministers van Financiën
van het gemenebest verklaard,
dat zij het er over eens waren,
dat ontwikkeling de gezondste
economische wijze van aanpak
ken is van de vraagstukken van
het gemenebest. Zij hebben de
verzekering van Butler, dat het
Verenigd Koninkrijk zich in het
bijzonder zal inspannen om kapi
taal beschikbaar te stellen voor
gezonde ontwikkeling, met in-
Tegen P- eiste de officier van stemming ontvangen.
nog maar een zwart berookt gat. doodgetrapt worden. En hij, Ro-
De dames en heren drukken de
professor de hand en wensen hem
geluk. „Werkelijk een pracht
resultaat, professor. Zo winnen
wij de oorlog in een paar maan
den."
„Laat mij ook eens zo'n appel
tje gooien?" vraagt een aardig
uitziend meisje flirtend aan de
professor. Hij strijkt haar even
onder de kin. „Nog een paar
dagen geduld, liefje, dan mag jij
het ook doen."
bert Mersham, was daar verant-
I woordelijk voor. Maar hij was
geen geleerde, geen wijsgeer, geen
genie, geen veldheer. Hij was een
doodgewoon soldaat, een goede en
1 dappere commandant. Wat was
dat voor een wereld, waarin het
lot van een beschaving of mis
schien van het gehele mensenge
slacht, ja misschien van de oude
aarde zelf, plotseling in handen
gelegd werd van een doodgewone merige hel van Centraal-Afrika.
piloot, Robert Mersham. Hij keek (Wordt vervolgd.)
Zoals werd verwacht zijn in
de conferentie der ministers van
Financiën van de landen van het
Britse gemenebest, die Vrijdag
is beëindigd, geen ingrijpende be
sluiten genomen.
Na afloop der conferentie is
een communiqué uitgegeven,
waarin wordt gezegd, dat het
sterlinggebied ernaar moet stre
ven het zonder hulp van buiten
af te kunnen stellen, en dat met
vernuft, grotere doelmatigheid
en een groter concurrentiever
mogen de commerciële en finan
ciële macht van het gemenebest
moet worden versterkt.
Het sterlinggebied kan geen
enkele markt verwaarlozen en
waar dit mogelijk is moet de uit
voer worden uitgebreid.
Er heerst enige onzekerheid
aangaande de toekomstige ont
wikkeling van de wereldhandel
en de ministers stellen zich in de
bekwame groep komt dus prac
tisch niet aan bod en hiermede
blijft ons land zitten.
Zuiver wat betreft de aantal
len is emigratie voor ons land
een uitkomst, doch op het ge
bied van arbeidscapaciteit zeker
niet. De resultaten zullen zich
in de toekomst ongetwijfeld doen
voelen.
om met schrik in zijn ogen. Hij
zag vlak achter zich 't bleke ge
laat van Brent, de jongen uit een
dorpje in Iowa. Hij zou later sla
ger worden in de zaak van zijn
vader, een meisje uit het dorp
trouwen en kinderen opvoeden.
Eén zou er wéér slager worden.
Dat was allemaal heel gewoon,
dacht Mersham. Waarom liep hij
hier zo idioot te denken. Het was
toch heel gewoon dat Brent sla
ger was? In de achterhoede zag
hij, dat de andere, Hartley, zijn
ransel wat verschikte. Een heel
ander type, avontuurlijk, van een
gegoede familie uit Detroit. Nie
mand kon zeggen waarom die
Hartley bij de M.P. gegaan was,
en waarom hij hier nu liep te
zeulen, zoals hij altijd ergens
sjouwde waar het gevaar het
grootst was. Mershams woelige
gedachten werden verstoord door
luid gekrijs in het geboomte
boven boven hen. Waarschijnlijk
een paar twistende apen. Hij wist
niet of je apen kon eten. In ieder
geval moest er voor voedsel ge
zorgd worden. De rantsoenen
zouden binnen twee dagen ver
bruikt zijn. Neen, er was geen
uitkomst geen sprankje hoop, alle
gedachten liepen dood, zoals zij
hier doodliepen in de groen sche-
eerste plaats ten doel ervoor te
zorgen, dat hun handelingen en
beleid vertrouwen inboezemen.
In het communiqué bevestig
den de ministers voorts opnieuw
dat zij streven naar een uitge
breider en vrijer handels- en be
talingsverkeer, waarvoor de cor
vertibiliteit van het pond ster
ling een eerste vereiste is. Hei
gemenebest is de andere grote
landen vriendschappelijk gezind
en nodigt deze uit tot samen
werking bij de oplossing van
problemen, die wellicht van tech
nische aard kunnen schijnen,
doch die in werkelijkheid ge
meenschappelijke vraagstukken
zijn, welke van invloed zijn o
de vrede en de welvaart.
Niet alleen van de traditionele
exportartikelen, doch ook van
een enorm aantal andere goe
deren moet de buitenlandse af
zet worden bevorderd. Voor de
komende herziening van de alge
mene overeenkomst voor tarie
ven en handel (G.A.T.T.) zullen
de landen van het gemenebest
met elkaar overleg plegen.
Wegens de vele eisen, die aan de
Londense geld- en kapitaalmarkt
worden gesteld, moet de toegang
tot deze bron worden beperkt.
De regeringen der landen van
het gemenebest kunnen echter
na overleg met de Engelse rege
ring toestemming verkrijgen
voor het -opnemen van leningen
op deze markt.
Voorts wordt in het communi
qué verklaard, dat de positie van
het pond sterling sedert Januari
1952 sterker is geworden.
Naar A.F.P. meldt is het offi
ciële communiqué der conferen
tie, dat 13 bladzijden telt, in zeer
algemene bewoordingen gesteld
en vermeldt het geen enkel dui
delijk besluit.
Generaal Nam II, minister van
Buitenlandse Zaken van Noord-
Korea, heeft het secretariaat
generaal van de Ver. Naties een
telegram gezonden, waarin hij
verlenging eist van de periode
voor het geven van uiteenzettin
gen aan weigerachtige krijgs
gevangenen en voorts vraagt om
hervatting der inleidende be
sprekingen voor een Koreaanse
vredesconferentie te Panmoen-
djon en bijeenroeping van de
algemene vergadering der Ver.
Naties voor een bespreking van
het Koreaanse vraagstuk waar
aan communistisch China en
Noordkoreaanse afgevaardigden
zouden moeten deelnemen.
Het Noordkoreaanse telegram
is gelijkluidend aan het tele
gram, dat Peking Zondag j.l.
de Ver. Naties toezond.