Zuidlandschool officieel geopend West-Duitsland e n de ker nenergie Vogelwaarde in 1953 De Zuidlandschool' Binnenlands nieuws J.LJÜRP Fraaie en nuttige aanwinst voor Terneuzen GEBR. CALLE GEBR. VAM RIJN Axel TAMSE De opdracht van Robert Mersham Toenemende vorstkansea BOUWWERK WERD VERZORGD DOOR GEBR. VAN DER POEL - ïerneuztn Aannemersbedrijf W. J. DE Terneuzen BRUIJN Terneuzen Goes Fa SMIDT-POTHOVEN - Terneuzen Hel beste bed ooit gemaakt! „Is er bij de aanvang van een nieuw jaar een mooier begin denk baar voor een gemeentebestuur, dan de opening van een nieuwe openbare lagere school?," aldus sprak burgemeester mr P. H. W. F. Teilegen gisteravond bij de of ficiële opening van de „Zuidland school." Het openbaar onderwijs geeft immers het gemeentebe stuur een ruime en dankbare taak. Talrijke genodigden hadden bij dit officiële en belangrijke ge beuren voor Terneuzen acte de présence gegeven en waren una niem vol lof over de practische en stijlvolle inrichting van deze 7- klassige school voor openbaar lager onderwijs met gymnastiek lokaal in de Zuidlandpolder. En dit is ook geen wonder, want het is een pronk-juweel en ongetwijfeld een der mooiste, zo niet de fraaiste, in de provincie Zeeland. De burgemeester schetste in kort bestek de talrijke moeilijk heden, die aan de bouw waren voorafgegaan. En dat waren er heel wat. Het lijvige dossier op de bouw betrekking hebbende had hij maar ter gemeentesecre tarie laten liggen. Enige tekening ontstond in de situatie omstreeks het midden van 1949. De raad van Terneuzen gaf haar fiat aan het voorstel tot de bouw van de school toen nog een 6-klassige) op 11 Janüari 1951. Eenmaal in het bezit van de benodigde urgentie-verklaring, waar heel wat reizen naar Den Haag voor nodig waren, kon ein delijk op 18 Februari 1953 de aan besteding plaats vinden. Een maand later werd de bouw ge gund aan de firma Gebr. Van der Poel te Terneuzen. Vooral een snel groeiende ge meente als Terneuzen had drin gend behoefte aan deze nieuwe onderwijsinrichting. Er zijn wel eens bezwaren om cultuurgrond in ons kleine dicht bevolkt landje te onttrekken voor andere doeleinden, maar burge meester Tellegen sprak de hoop uit, dat, daar waar eertijds op de vette klei van de Zuidlandpolder het graan welig groeide, thans te midden van nu nog lan delijke rust het verstand zich beter zou kunnen ontplooien. Ge volg gevend aan het initiatief van de Oudercommissie van (F Terneuzen als in zijn kwaliteit als hoofd van de openbare U.L.O.- school ter plaatse sprak de heer M. L. van Vugt, die namens deze instellingen tevens geschenken aanbood. De heer Chr. Weststrate sprak namens het bestuur O. Z.-Vlaan- voormalige school C, had de raad deren van de N.O.V. en als hoofd van school A en bood namens zijn school en de oudercommissie gaarne de school ae naam ge geven van de polder, waarin zij is gevestigd. Zich richtend tot het hoofd der school, de heer J. J. Kaan, wens te hij deze van harte toe, dat on der zijn leiding deze school zou mogen bloeien en dat deze er in zou slagen een geest te kweken, die aan het openbaar onderwijs eigen is. Veel dank, aldus spr., zijn wij verschuldigd aan de inspecteur van het lager onderwijs, de heer Kuijpers te Goes, die helaas, we gens overdracht van zijn inspec toraat, niet aanwezig kon zijn, doch van wie hij een ingekomen schriftelijke gelukwens voorlas. Ook van de consulent voor licha melijke oefening was bericht van verhindering ingekomen. Acte de présence gaven bij de officiële opening o.m. de wethou ders M. de Vos en J. den Hamer, talrijke raadsleden, de gemeente secretaris, de heer A. J. Dees, de schoolarts voor West Zeeuws- Vlaanderen en Terneuzen, dokter Timmer uit Cadzand, de school- tandarts, de heer J. P. Visser uit Terneuzen, het hoofd der open bare U. L. O.-school te Terneu zen, de heer M. L. van Vugt, het hoofd van school A, de heer Chr. Weststrate, het hoofd van school B te Sluiskil, de heer A. Plat- teeuw, de besturen van Volkson derwijs en de Nederl. Onderwij zersvereniging Oost Zw.-Vlaan deren, de directeur van de Cen trale Dienst voor Oost Zw.-Vlaan- deren, de heer C. Roelands uit Terneuzen, die als architect door de burgemeester speciaal dank werd gebracht (waarbij de bur gemeester de verleiding niet kon weerstaan op te merken of een eigen dienst voor bouw- en wo ningtoezicht ook in staat zou zijn geweest zo'n fraai gebouw te ontwerpen), de aannemers Gebr. Van der Poel, en de onderaan nemers. Hij bracht dank aan de firma Smidt—Pothoven en de firma's Jurry, Van der Poel en Galle, laatstgenoemden tevens voor de geschenken, resp. een fraai tafel kleed, electrische klok en kap stok. Zowel namens de stichting Openbaar Kleuteronderwijs te van school A een bloemenhulde aan. De heer Wondergem feliciteer de namens Volksonderwijs. Het hoofd van de Zuidland school, de heer J. J. Kaan, beant woordde op de hem eigene wijze de verschillende sprekers, waar bij hij allereerst zijn grote dank en erkentelijkheid, uitsprak aan het gemeentebestuur, de aanne mers en onderaannemers en last but not least aan de heer C. Roe lands, directeur van de C. D. en zijn naaste medewerkers bij deze bouw, de opzichters J. H. Will en A. Stadhouders. De burgemeester, aldus de heer Kaan, noemde het jaar 1949 als het jaar waarin over de bouw van een nieuwe openbare lagere school werd gesproken. Hij at tendeerde er echter op dat reeds wijlen burgemeester Huizinga in 1935 met plannen rondliep voor een nieuwe school, waarbij men zich toen in eerste instantie als vestigingsplaats had gedacht de Kerkhoflaan, daar waar thans 't jeugdgebouw van de Ned. Herv. Gemeente is verrezen. Spreker herinnerde aan het jaar 1938, toen hij de burgemeester en secretaris Zonnevijlle had ge vraagd persoonlijk een onderzoek te komen instellen naar de slech te situatie van de school. De wens voor een nieuwe school te kennen gevende, had de heer Zonnevijlle zéér boos gekeken en opgemerkt: „Die krijg je nooit!" Het speet hem, dat de heer Zonnevijlle thans niet aanwe zig kon zijn, want hij was er van overtuigd dat ook deze zich met allen over deze aanwinst voor Terneuzen zou verheugen. De heer Kaan toonde zich met zijn nieuwe school zeer in zijn nopjes en zei met zijn staf met nieuwe moed aan het werk te zul len gaan. Hij besloot met de hoop uit te spreken op een vruchtbare samenwerking ook wat betreft zuicUandpolder, is een ruime fiet- de verdeling der leerlingen over Senbergplaats aangebracht. De eerste reactor voor de ont wikkeling van kernenergie op Duitse bodem zal volgens de be staande plannen in München worden gebouwd. Hij zal een ca paciteit van vijftien honderd kilowatt krijgen en in hoofdzaak voor opleiding en onderzoek die nen, Met de bouw ervan zal eerst kunnen worden begonnen, wan neer de door het bezettingssta tuut aan de bondsrepubliek opge- Wanneer wij een terugblik werpen in het afgelopen jaar, is het bijna vanzelfsprekend, dat onze gedachten op de eerste plaats uitgaan naar de ramp zalige eerste dagen van Febru ari. Hoe vers liggen de gebeur tenissen van die ellendige dagen nog in ons geheugen. Het heeft, dunkt ons, geen zin om al het leed van de watersnood nog eens in extenso op te rake len. De dijken zijn hersteld en het leven gaat weer zijn nor male gang. We willen dan ook volstaan met het opsommen van de voornaamste feiten uit die da gen. Van de verschillende kerk dorpen van Vogelwaarde werd Ossenisse zwaar getroffen. De Nijspolder, Hooglandpolder Rummersdijkpolder en de 's Heer Arendspolder stonden blank. Er viel één slachtoffer te betreuren, n.l. het zoontje van de heer Vos- haart. Een 250 stuks rundvee, paarden en varkens verdronken. Vrijwilligers, studenten en sol daten werden ingezet bij de her stelwerkzaamheden. Speciaal Boschkapelle bood de aanblik van .een garnizoensplaats. Maarten Blok. een 21-jarige mi litair uit Vierpolders, vond bij het werk aan de dijken de dood. Reeds op 3 Februari bracht prin ses Wilhelmina een bezoek aan Ossenisse en Kampen. Prins Bernhard maakte een rondvlucht per helicoptère boven de geteis terde streek, waarbij hij ook Ossenisse aandeed. Intussen bracht de watersnood ook een waternood teweeg. Diegenen in het noodgebied, die nog van wa terleiding verstoken waren, had den ernstig te kampen met ge brek aan drinkwater. De oplos sing van dit probleem is, dank zij het snelle optreden van het gemeentebestuur en de grootst mogelijke medewerking van de Waterleiding Mij, een lichtpunt geworden in de duistere naweeën van de watersnood. Met grote voortvarendheid is het waterlei dingnet uitgebreid, zodat thans allen, die nog niet waren aange sloten, van waterleiding zijn of binnenkort worden voorzien. Het afgelopen jaar stond ook verder in het teken van verbete ringen op verschillend terrein. De blauwe steentjes, die vaak slippartijen veroorzaakten, wer den uit de Provincialeweg verwij derd, Met de vernieuwing van deze weg is men nog steeds doen de. Met de werkzaamheden aan de nieuwe weg VogelfortGroe nendijk werd een aanvang ge maakt. Tal van polderwegen werden geasfalteerd. Alleen de Bossestraat bleef er maar zielig bij liggen. Toen we dit over zicht schreven, was men bezig met het oplappen van het fiets pad in deze straat. Deze lapmid deltjes zetten echter geen zoden aan de dijk en de Bossestraat is dan ook een doorn in het oog ge bleven de beide scholen voor openbaar lager onderwijs ter plaatse. Het schoolgebouw. Bij het naderen van de school valt eerst op de fraaie hoofdin gang, uitgevoerd in Noors gra niet, terwijl twee ornamenten voor de buitenverlichting het ge heel nog verfraaien. Boven de hoofdingang is de naam van de school in smeedijzer aangebracht. Bij binnenkomst treffen we een ruime hal met rechts en links de gangen en vóór ons de smaakvol ingerichte kamer van het hoofd der school, te bereiken via enkele treden. Onder de kamer van het hoofd is de installatie voor de centrale verwarming en er boven zijn twee bergzolders. De school is mooi en rustig ge legen. Er is een uitnodigende en- trée door het grote gebogen hek, terwijl er een pracht gelegenheid is voor gazonaanleg en beplan ting, hetgeen naar wij vernamen inderdaad ook in de bedoeling ligt. Aan de achterzijde van de school, die uitzicht biedt op de AAN NEMERS BE DRIJF ELECTRISCHE INSTALLATIE WERD VERZORGD DOOR Het exterieur is eenvoudig, doch niettemin stijlvol van opzet. Interieur. Er is een juiste ligging der les lokalen t.o.v. de zpn. Via grote ramen heeft de zon steeds toe gang. Voor de vloerbedekking is in ruime mate gebruik gemaakt van z.g. semtextegels. Moderne verlichting door middel van T.L.- buizen en spotlights op d^ bor den. De groene kleur van'de wan den achter de zwarte borden maakt een rustige indruk. De aandacht trekken de frisse kleuren van de wanden, deuren en bergkastjes met de nodige va riatie in kleur in de diverse loka len wat de deuren en bergkastjes betreft. Zowel de kleedruimte als de ruimte voor wasgelegenheid bij het gymnastieklokaal zijn niet al leen zeer smaakvol ingericht doch tevens zeer practisch. In het wel zeer fraaie gymnastieklokaal met gelegenheid voor toestelberging is het o.i. jammer dat de ramen, in tegenstelling met de lampen, niet zijn afgeschermd. Het geheel wordt centraal ver warmd. Ter gelegenheid van de officië le opening was het gebouw ver licht met footlight en de hoofdin gang op aardige wijze geïllumi neerd, een aardige attentie van de aannemersfirma W. de Bruijn te Terneuzen. Al met al een prachtige aan winst voor Terneuzen. Wat betreft de zorg voor het onderwijs kan men, gezien dat gene wat er de laatste jaren is tot stand gebracht, het gemeen tebestuur van Terneuzen waarlijk allerminst van passiviteit be schuldigen. AFD. ELECTRICITEIT. SCHILDERWERK Wij weten, dat niet wordt stil gezeten en dat pogingen in het werk worden gesteld om deze straat vernieuwd te krijgen. De ambtelijke molen maalt echter langzaam, terwijl de financiering van dit werk ook niet mag wor den onderschat. We zullen, wat de Bossestraat betreft, onze hoop maar weer op 1954 vestigen Boschkapelle kreeg een nieuw torenuurwerk, - dat niet altijd even feilloos bleek te zijn. In Ossenisse werd de school grondig hersteld. Na veel wik ken en wegen werd in Stoppel dijk begonnen met de bouw van drie woningwetwoningen. Ook de brandweer van Vogelwaarde werd niet vergeten. De brand weerlieden werden in gloed nieuwe costuums gestoken, ter wijl 'n nieuwe sirene zorg draagt voor een snelle alarmering. Dat de brandweer een behoorlijke uit rusting nodig had, bleek al vrij spoedig. Op 30 Augustus werd een grote landbouwschuur op het erf van de heer Verschueren te Stoppeldijk een prooi van de vlammen. Precies een maand later brak brand uit bij de heer De Vree. De gemeenteraadsver kiezing bracht enkele verschui vingen. De heren J. Vinke, H. van Wesemael en J. Mangnus keerden niet terug in de nieuwe raad. Hun plaats werd ingeno men door de heren A. van Hove, Th. Vereecken en G. Peersmafi. Als nieuwe wethouders kwamen uit de bus de heren C. de Cock en F. A. Bakker, beiden aftredend. Ook uit de parochies vallen nog verschillende feiten te ver melden. De oud-pastoor van Os senisse, de Zeereerw. heer W. Verhoeven, overleed in Januari op 83-jarige leeftijd. Pastoor Verhoeven, die in 1912 tot pastoor van Ossenisse werd be noemd, verbleef de laatste jaren in het R. K. Gasthuis Haagdijk te Breda. Deken J. Staal te Stoppeldijk vierde onder grote belangstelling zijn 70ste verjaar dag. Boschkapelle begroette twee neomisten. Op 5 Juli droeg pa ter B. Fermont, Harist, zijn eer ste plechtige H. Mis op -en op 9 Augustus gingen opnieuw de vlaggen uit voor pater J. de Maat, Lazarist. Begin December bereikte ons het bericht, dat pater Jansen uit Boschkapelle was benoemd tot Provinciaal van de Nederlandse Vice-Provincie der Lazaristen in Noord-Brazilië. Pater Kleine, die enige tijd als kapelaan te Stop peldijk werkzaam was, vertrok weer naar de missie. De plaats van-pater Kleine werd ingeno men door de Weleerw. heer Huijs mans, voorheen kapelaan te Groede. Tot slot de jubilea. De Boschkapelse fietsclub „De Zwa luw" vierde op 19 Juli haar 50- jarig bestaan. De Coöperatieve Boerenleenbank te Hengstdijk zat op 12 December j.l. in het goud. SANITAIR EN WATERLEIDING CENTRALE VERWARMING GORDIJNEN GYMNASTIEKLOKAAL GORDIJNEN KLEEDKAMER: GORDIJNEN LESLOKALEN INTERIEUR KAMER HOOFD LINOLEUM GYMNASTIEKLOKAAL legde beperkingen inzake de pro ductie van kernenergie zullen zijn vervallen. Ook daarna zal West-Duitsland, wanneer het ver drag van Bonn over het herstel der souvereine rechten van de bondsrepubliek van kracht wordt, nog aan nauwe grenzen gebon den zijn. Het zal dan niet meer dan negen ton uranium per jaar mogen produceren. Het ligt in de bedoeling, dat de Duitse reactor zal worden ge bouwd in de nauwste samenwer king met het Max-Planck-insti- tuut voor physische wetenschap pen, dat in Göttingen is geves tigd, doch na de bouw eveneens naar München zal worden overge bracht. De leider van dit insti tuut, professor Werner Heisen- berg, zal in München samenwer ken met de atoomdeskundigen van de Münchense universiteit en van de technische hogeschool, professor Bopp en prof. Maier- Leibnitz. Aan dit Münchense cen trum voor atoomonderzoek zullen voorts een chemisch instituut en een ziekenhuis voor behandeling met radio-actieve stralen worden verbonden. Het atoominstituut zal een staf van ongeveer vijf honderd man krijgen en de kos ten der inrichting worden ge schat tussen vijftien en twintig millioen Duitse mark. Professor Heisenberg heeft en kele mededelingen gedaan over de mogelijkheden, die de Duitse inrichting zal openen. Wanneer men aanneemt, dat Duitsland de negen ton uranium, die het zal worden toegestaan, volledig in een kweekreactor zal kunnen ge bruiken, dan zou daaruit eenzelf de hoeveelheid energie gewonnen kunnen worden als uit 24 mil lioen ton kolen. Evenwel twijfelt prof. Heisenberg er niet aan, dat men nog een zeer lange weg heeft af te leggen vooraleer men dit maximum zal kunnen berei ken. Op de eerste plaats dient daartoe de uraniumwinning te worden geïntensiveerd. West- Duitsland beschikt over twee ar me uraniumvindplaatsen in het Zwarte Woud en in het Fichtel- gebergte. Men neemt aan, dat in het Zwarte Woud uranium in de gewenste hoeveelheid gevonden zal kunnen worden. Het uranium- gehalte van het gesteente aldaar is echter zeer mager, zodat de HAZIT. MDDEN. EN ST A AIWA R E N F A ft R I E K E N TE ZEVEN»E*GEN V/NGINRlO^ Nooftosnt/ur 58-60•T£*N£U«». ra mt ZIEK MEISJE MISTE HAAR HOND. Ming Sjon, het 12-jarig doch- tèrtje van de heer Shu uit Wa- geningen, is weer in het bezit van haar hond. Sinds 30 December j.l., toen vader Shu het „lastige dier" aan iemand verkocht, heeft zij om het verlies van Teddy, waaraan zij bijzonder was ge hecht, getreurd. Zij weigerde alle eten en drinken en haar ouders maakten zich vanzelfsprekend hierover erg ongerust. De dokter werd geraadpleegd en deze ver telde, dat Ming Sjon zou sterven indien Teddy niet terugkeerde. De politie werd ingeschakeld, die een opsporingsbericht via de radio liet verspreiden. Kort hier na meldde de nieuwe eigenaar van Teddy zich telefonisch. Het was de landbouwer A. van Lent uit Opheusden. Toen hij van de toestand van het kind vernam, liet hij onmiddellijk weten, dat hij wel afstand van de hond wil de doen tegen terugbetaling van de koopsom. Het speet de heer Van Lent wel afstand van de hond te moeten doen, want Ted dy was al aardig in de nieuwe omgeving gewend geraakt. Agent Meyer van de Wage- ningse politie is gisteravond nog naar Opheusden gereden om Ted dy te halen. Toen agent Meyer de wit-zwart gevlekte hond aan de woning van de heer Shu afle verde, trof hij daar de van blijd schap huilende Ming Sjon aan Zij sloot de hond direct in haar armen en „nestelde" zich huilend in een hoekje van de huiskamer. De heer Shu bleef onberoerd... Intussen heeft Ming Sjon nog geen eetlust getoond. MARKTKOOPLIEDEN IN STAKING. Maandagmorgen is in Kampen geen markt gehouden. De koop lieden wensten die morgen n.l. niet te verkopen uit protest te gen de verhoogde markttarieven welke na 1 Januari 1954 van kracht werden. Op 31 Maart 1953 besloot de raad het tarief te ver hogen van 0.15 tot 0.25 per meter. Na een protest van de marktkooplieden bij Ged. Staten werd het tarief van 0.25 tot 0.20 teruggebracht. De kooplie den meenden dat deze berekening per strekkende meter zou zijn, maar Maandag bleek, dat deze winning grote kosten zal vergen. Reeds wordt sedert enige tijjd met goedkeuring der bezetting aan de exploiratie der uranium houdende gesteenten in het Zwar te Woud gewerkt en men heeft gegronde hoop, dat het niet lang zal duren vóór men hier, zij het met hoge kosten, uranium zal kunnen winnen. Duitsland beschikt niet over zwaar water en ook wanneer be sloten zou worden dit zelf te gaan produceren, zou het nog ver scheidene jaren duren vooraleer men in staat zou zijn, een vol doende hoeveelheid te maken. Daarentegen heeft de bondsrepu bliek wél de beschikking over deels, zeer goede grafiet en men zal dan ook op deze stof als mo derator voor de kernreactor aan gewezen zijn. Prof. Heisenberg heeft verklaard, dat hij gegronde hoop heeft, dat Duitsland bruik baar grafiet zal kunnen produ ceren, ook al zijn in de oorlogs jaren daartoe gedane pogingen mislukt. Prof. Heisenberg acht het niet mogelijk in Duitsland reeds over te gaan tot de bouw van even mo derne inrichtingen als in de Ver enigde Staten. Het eerste dael moet volgens hem zijn, de bouw van een half technisch, half we tenschappelijk station, waar men ervaring kan opdoen met de eer ste in Duitsland toegelaten reac tor van 1500 kilowatt. Men zal daar ook de achterstand in de op leiding van deskundigen kunnen inhalen, die uiteraard ontstaan is, daar de beoefening der atoom techniek in Duitsland sedert het einde van de oorlog verboden is Men zal in het Münchense station voorts radio-actieve stoffen kun nen produceren en in staat zijn een groot deel van de Duitse be hoefte aan deze stoffen uit eiger productie te dekken. Wellicht zal men ook bij wijze van proef drijf kracht aan de reactor onttrekken, doch het zal volgens prof. Hei senberg nog geruime tijd duren vooraleer men de achterstand aan technische ervaring voldoen de heeft ingehaald om het zwaar tepunt te verplaatsen van het wetenschappelijk onderzoek naar het technisch gebruik maken van de kernenergie. Een Duitse atoomgeleerde heeft onlangs een aanduiding gegeven van de tijd, die de Duitsers nodig zullen hebben om de jaren van stilstand na de oorlog in te halen. Hij voor spelde de leiders van een der gro te Duitse industriële ondernemin gen, dat hun bedrijf reeds binnen tien jaren zijn eigen kernreactor in bedrijf zou kunnen hebben. prijs per m2 zou worden bere kend. Een en ander was aanlei ding voor de marktkooplieden de meegebrachte goederen niet uit te pakken, zodat de Kampenaren tegen lege kramen moesten kij ken. In de middaguren werd een be spreking gehouden tussen de af gevaardigden van de bond van marktkooplieden en B. en W. Het resultaat was, dat de bond zich met de bezwaren tegen de tarief verhoging schriftelijk tot het ge meentebestuur zal wenden. DRIE MEISJES UIT CBSEB- VATIEHUIS ONTVLUCHT. Uit het Protestants observatie huis voor meisjes „Vechtvliet" aan de rijksstraatweg te Breuke len zijn Zaterdagavond omstreeks half tien drie meisjes in de leef tijd van 17 a 18 jaar ontvlucht. De meisjes hebben in het obser vatiehuis een beperkte bewe gingsvrijheid. Het drietal heeft Zaterdagavond tijdens het af scheid van de heengaande direc trice kans gezien onopgemerkt de „Vechtvliet" te verlaten. De rijks politie speurt naar de meisjes. door MARTIN VERDUYN. 4) (Nadruk verboden). „Toch vertrouw ik 't niet", hield Dunwell stug vol. Mersham dacht na. Zij waren juist de westelijke grens van het Congogebied (de machtige Con- gostroom) gepasseerd. Nog ruim vijfhonderd kilometer scheidde hen van het doel, een sprong van hoogstens twee uur. Wat kon er eigenlijk nog gebeuren? Dunwell stak zijn handen in de zakken van zijn overall en ver trok weer naar zijn glazen koe pel. Hij legde een hand op het koude staal van zijn snelvuurka non en staarde kauwend naar het ongestoord volgend jagers escorte. Een beetje stijf hees Mersham zich uit zijn stoel overeind. In het oosten gloorde het eer ste daglicht. Nog even en de zon zou vlammend boven Afrika ver rijzen, een nieuwe dag, een dag als alle andere dagen in deze oor log voor de millioenen naamlo zen die leden en streden, maar door voor de ingewijden een dag, waarop misschien over het lot der beschaafde mensheid beslist werd. De kapitein Voelde de verant woording voor zijn kostbare last zwaarder op zich drukken dan in Engeland. De woorden van Dunwell waren eigenlijk niets anders dan de bevestiging van zijn eigen onbehaaglijke gevoe lens. Een aanval boven de Noord- Afrikaanse kuststreek zou heel normaal geweest zijn. Het feit, dat zij een ongestoorde vlucht hadden gemaakt, kon een aan wijzing zijn, dat de Duitsers wis ten wie zich in de vijandelijke bommenwerper bevonden. Na tuurlijk zouden zij het dan niet wagen tot een aanval over te gaan, aangezien de atoomgeleer den óók het grootste gevaar lie pen. Maar hoe dachten de nazi's het dan klaar te spelen? Door agenten in Leopoldsville? Of spionnen in het uraniumgebied? Mersham dacht scherp na. Onge twijfeld zouden de geallieerde ge heime diensten de meest uitge breide voorzorgsmaatregelen ge nomen hebben. Dat had majoor Crane hem ook verzekerd. Maar de majoor, een oude rot in de ge heime dienst had hem ook ge zegd, dat voorzorgsmaatregelen dikwijls te niet gedaan worden de onvoorzichtigheid en naïviteit van geleerden. Had Crane op Nichols gedoeld, van wiens zijde hij nog geen ogenblik was geweken. Het stond als een paal boven water, dat de nazi's de beste kansen om Nichols in handen te krijgen, tijdens de vlucht hadden. Waarom hadden zij die gelegenheid niet benut? Diep beneden hen golfde een oneindige zee van groen. Mers ham wist het, dat waren de on doordringbare Congolese wou den, donkere en stikhete labyrin ten, waarin een blanke hulpelozer was dan een blinde in New York. En plotseling wist hij waarom geen Duitse jager op hun weg verschenen was. Hier in dit vre selijke gebied van absolute ver latenheid, moesten zij hun strik ken hebben uitgezet, óf onbekend zijn met het kostbare transport, óf van een actie afgezien hebben. Maar de laatste twee mogelijk heden verwierp Mersham. Met de eerste had hij rekening te hou den. Zouden de Duitsers erin slagen hem op de grond te krij gen, dan hoefde niemand aan de afloop te twijfelen. Want alleen in dit gebied waren zij zeker, eventuele vluchtelingen te kun nen achterhalen. De grote vraag bleef- echter, hoe de Duitsers zonder risico's voor de begeerde buit, de DC 11 uit de lucht zou den moeten halen. En het feit, dat Mersham hiervoor geen theo retische oplossing kon vinden, ergerde hem onuitsprekelijk. Het was met enige verwonde ring dat de piloten van de escor terende jagers bevel ontvingen in aanvallende formatie te gaan vliegen. Het doel was bijna be reikt en Duitse vliegtuigen wa ren er niet in Centraal-Afrika. Toch kwam de plotselinge in structie van kapitein Mersham geen minuut te vroeg. Want even verradelijk als snel kwamen niet minder dan 15 vij andelijke jagers als havikken van grote hoogte neervallen. Wonderlijk was de verandering, die over Robert Mersham en zijn bemanning kwam. Bij hen was de spanning geweken en Sammy Dunwell spuwde zijn kauwgum uit, terwijl hij met verstrakt ge laat het vizier van zijn geducht wapen stelde. Mersham stond rustig achter hem, toen hij zijn instructies gaf. „Je zult op je gemak je doelen kunnen kiezen, Sam", zei hij. „Doe wat je kunt, want zij zul len niet aanvallen, voor dat onze laatste jager gevallen is." Op weg naar de cockpit vond hij zijn passagiers. Zij waren op gestaan en met opmerkelijke kalmte zagen zij Mersham aan. „Ik geloof, dat het zover is, cap tain Mersham", zei de professor, terwijl hij rustig iets aan zijn parachutegordel verschikte. „Helaas, professor, dicht bij het doel worden wij nog aange vallen", antwoordde Mersham. „Verantwoordelijk als ik voor u ben, verzoek ik u dringend aan mijn instructies gevolg te geven. Zij zullen ons niet ernstig aan durven vallen en Even gleed er een trek van ergernis over het vale gelaat van prof. Nichols. „Ik stel uw bezorgdheid na tuurlijk zeer op prijs, kapitein, maar zowel mijn assistente als ik behouden ons het recht voor een parachutesprong te maken als er direct gevaar dreigt", in terrumpeerde de professor onbe leefd. (Wordt vervolgd.) Het K.N.M.I. deelt mede: Het afgelopen weekeinde heeft de atmosfeer zich niet van haar rustige zijde laten kennen. Ter wijl zich ten Westen van de Britse eilanden een ongewoon krachtig hogedrukgebied bevond trok een van IJsland afkomstige depressie naar Scandinavië en begon daarbij sterk in diepte toe te nemen. Roven Zweden aan gekomen veranderde zij van koers en begon zich in Zuidelij ke richting uit te breiden. Hier door ontstond op de Noordzee een Noorderstorm, die het wa ter langs onze kusten opstuwde. Het Nederlandse weerschip, wat sedert de stormramp regelmatig op de Noordzee wacht houdt, meldde Zondag een uur lang 'n windsnelheid Van 75 km per uur en golven van 9% meter hoogte. In de loop van Zondag begon de luchtdruk in Scandinavië snel te stijgen, daardoor ont stond aan de achterzijde van de depressie een Noordooster- storm, die koude lucht uit N.- Rusland naar het Zuidwesten voerde. Deze lucht is Maandag over ions land en onze omgeving uitgestroomd. Dank zij het feit dat de Oostzee nog niet dicht gevroren is, bleven de tempera turen boven het vriespunt. Ge leidelijk beweegt de depressie zich verder in ongeveei Zuid oostelijke richting. Daardoor gaat de wind in ons land ver der naar het Oosten ruimen waarbij de temperatuur wat la ger wordt. Maandagmorgen daalde de luchtdruk in Scandinavië al weer snel. De depressie-activi teit in de omgeving van Groen land is groot. Hierdoor zijn de verdere Vooruitzichten betrek kelijk onzeker. Wel kan worden gezegd, dat op wat langere ter mijn de kansen op vorst toene men.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1954 | | pagina 2