Zuidlandschool officieel geopend
West-Duitsland e n de ker nenergie
Vogelwaarde in 1953
De Zuidlandschool'
Binnenlands nieuws
J.LJÜRP
Fraaie en nuttige aanwinst
voor Terneuzen
GEBR. CALLE
GEBR. VAM RIJN
Axel
TAMSE
De opdracht van Robert Mersham
Toenemende vorstkansea
BOUWWERK WERD VERZORGD DOOR
GEBR. VAN DER POEL - ïerneuztn
Aannemersbedrijf W. J. DE
Terneuzen
BRUIJN
Terneuzen
Goes
Fa SMIDT-POTHOVEN - Terneuzen
Hel beste bed
ooit gemaakt!
„Is er bij de aanvang van een
nieuw jaar een mooier begin denk
baar voor een gemeentebestuur,
dan de opening van een nieuwe
openbare lagere school?," aldus
sprak burgemeester mr P. H. W.
F. Teilegen gisteravond bij de of
ficiële opening van de „Zuidland
school." Het openbaar onderwijs
geeft immers het gemeentebe
stuur een ruime en dankbare
taak.
Talrijke genodigden hadden bij
dit officiële en belangrijke ge
beuren voor Terneuzen acte de
présence gegeven en waren una
niem vol lof over de practische en
stijlvolle inrichting van deze 7-
klassige school voor openbaar
lager onderwijs met gymnastiek
lokaal in de Zuidlandpolder.
En dit is ook geen wonder,
want het is een pronk-juweel en
ongetwijfeld een der mooiste, zo
niet de fraaiste, in de provincie
Zeeland.
De burgemeester schetste in
kort bestek de talrijke moeilijk
heden, die aan de bouw waren
voorafgegaan. En dat waren er
heel wat. Het lijvige dossier op
de bouw betrekking hebbende
had hij maar ter gemeentesecre
tarie laten liggen.
Enige tekening ontstond in de
situatie omstreeks het midden
van 1949. De raad van Terneuzen
gaf haar fiat aan het voorstel tot
de bouw van de school toen nog
een 6-klassige) op 11 Janüari
1951. Eenmaal in het bezit van de
benodigde urgentie-verklaring,
waar heel wat reizen naar Den
Haag voor nodig waren, kon ein
delijk op 18 Februari 1953 de aan
besteding plaats vinden. Een
maand later werd de bouw ge
gund aan de firma Gebr. Van der
Poel te Terneuzen.
Vooral een snel groeiende ge
meente als Terneuzen had drin
gend behoefte aan deze nieuwe
onderwijsinrichting.
Er zijn wel eens bezwaren om
cultuurgrond in ons kleine dicht
bevolkt landje te onttrekken voor
andere doeleinden, maar burge
meester Tellegen sprak de hoop
uit, dat, daar waar eertijds op de
vette klei van de Zuidlandpolder
het graan welig groeide, thans
te midden van nu nog lan
delijke rust het verstand zich
beter zou kunnen ontplooien. Ge
volg gevend aan het initiatief
van de Oudercommissie van (F
Terneuzen als in zijn kwaliteit als
hoofd van de openbare U.L.O.-
school ter plaatse sprak de heer
M. L. van Vugt, die namens deze
instellingen tevens geschenken
aanbood.
De heer Chr. Weststrate sprak
namens het bestuur O. Z.-Vlaan-
voormalige school C, had de raad deren van de N.O.V. en als hoofd
van school A en bood namens
zijn school en de oudercommissie
gaarne de school ae naam ge
geven van de polder, waarin zij
is gevestigd.
Zich richtend tot het hoofd der
school, de heer J. J. Kaan, wens
te hij deze van harte toe, dat on
der zijn leiding deze school zou
mogen bloeien en dat deze er in
zou slagen een geest te kweken,
die aan het openbaar onderwijs
eigen is.
Veel dank, aldus spr., zijn wij
verschuldigd aan de inspecteur
van het lager onderwijs, de heer
Kuijpers te Goes, die helaas, we
gens overdracht van zijn inspec
toraat, niet aanwezig kon zijn,
doch van wie hij een ingekomen
schriftelijke gelukwens voorlas.
Ook van de consulent voor licha
melijke oefening was bericht van
verhindering ingekomen.
Acte de présence gaven bij de
officiële opening o.m. de wethou
ders M. de Vos en J. den Hamer,
talrijke raadsleden, de gemeente
secretaris, de heer A. J. Dees, de
schoolarts voor West Zeeuws-
Vlaanderen en Terneuzen, dokter
Timmer uit Cadzand, de school-
tandarts, de heer J. P. Visser uit
Terneuzen, het hoofd der open
bare U. L. O.-school te Terneu
zen, de heer M. L. van Vugt, het
hoofd van school A, de heer Chr.
Weststrate, het hoofd van school
B te Sluiskil, de heer A. Plat-
teeuw, de besturen van Volkson
derwijs en de Nederl. Onderwij
zersvereniging Oost Zw.-Vlaan
deren, de directeur van de Cen
trale Dienst voor Oost Zw.-Vlaan-
deren, de heer C. Roelands uit
Terneuzen, die als architect door
de burgemeester speciaal dank
werd gebracht (waarbij de bur
gemeester de verleiding niet kon
weerstaan op te merken of een
eigen dienst voor bouw- en wo
ningtoezicht ook in staat zou zijn
geweest zo'n fraai gebouw te
ontwerpen), de aannemers Gebr.
Van der Poel, en de onderaan
nemers.
Hij bracht dank aan de firma
Smidt—Pothoven en de firma's
Jurry, Van der Poel en Galle,
laatstgenoemden tevens voor de
geschenken, resp. een fraai tafel
kleed, electrische klok en kap
stok.
Zowel namens de stichting
Openbaar Kleuteronderwijs te
van school A een bloemenhulde
aan.
De heer Wondergem feliciteer
de namens Volksonderwijs.
Het hoofd van de Zuidland
school, de heer J. J. Kaan, beant
woordde op de hem eigene wijze
de verschillende sprekers, waar
bij hij allereerst zijn grote dank
en erkentelijkheid, uitsprak aan
het gemeentebestuur, de aanne
mers en onderaannemers en last
but not least aan de heer C. Roe
lands, directeur van de C. D. en
zijn naaste medewerkers bij deze
bouw, de opzichters J. H. Will en
A. Stadhouders.
De burgemeester, aldus de heer
Kaan, noemde het jaar 1949 als
het jaar waarin over de bouw van
een nieuwe openbare lagere
school werd gesproken. Hij at
tendeerde er echter op dat reeds
wijlen burgemeester Huizinga in
1935 met plannen rondliep voor
een nieuwe school, waarbij men
zich toen in eerste instantie als
vestigingsplaats had gedacht de
Kerkhoflaan, daar waar thans 't
jeugdgebouw van de Ned. Herv.
Gemeente is verrezen.
Spreker herinnerde aan het jaar
1938, toen hij de burgemeester
en secretaris Zonnevijlle had ge
vraagd persoonlijk een onderzoek
te komen instellen naar de slech
te situatie van de school. De
wens voor een nieuwe school te
kennen gevende, had de heer
Zonnevijlle zéér boos gekeken en
opgemerkt: „Die krijg je nooit!"
Het speet hem, dat de heer
Zonnevijlle thans niet aanwe
zig kon zijn, want hij was er van
overtuigd dat ook deze zich met
allen over deze aanwinst voor
Terneuzen zou verheugen.
De heer Kaan toonde zich met
zijn nieuwe school zeer in zijn
nopjes en zei met zijn staf met
nieuwe moed aan het werk te zul
len gaan. Hij besloot met de hoop
uit te spreken op een vruchtbare
samenwerking ook wat betreft zuicUandpolder, is een ruime fiet-
de verdeling der leerlingen over Senbergplaats aangebracht.
De eerste reactor voor de ont
wikkeling van kernenergie op
Duitse bodem zal volgens de be
staande plannen in München
worden gebouwd. Hij zal een ca
paciteit van vijftien honderd
kilowatt krijgen en in hoofdzaak
voor opleiding en onderzoek die
nen, Met de bouw ervan zal eerst
kunnen worden begonnen, wan
neer de door het bezettingssta
tuut aan de bondsrepubliek opge-
Wanneer wij een terugblik
werpen in het afgelopen jaar, is
het bijna vanzelfsprekend, dat
onze gedachten op de eerste
plaats uitgaan naar de ramp
zalige eerste dagen van Febru
ari. Hoe vers liggen de gebeur
tenissen van die ellendige dagen
nog in ons geheugen.
Het heeft, dunkt ons, geen zin
om al het leed van de watersnood
nog eens in extenso op te rake
len. De dijken zijn hersteld en
het leven gaat weer zijn nor
male gang. We willen dan ook
volstaan met het opsommen van
de voornaamste feiten uit die da
gen. Van de verschillende kerk
dorpen van Vogelwaarde werd
Ossenisse zwaar getroffen. De
Nijspolder, Hooglandpolder
Rummersdijkpolder en de 's Heer
Arendspolder stonden blank. Er
viel één slachtoffer te betreuren,
n.l. het zoontje van de heer Vos-
haart. Een 250 stuks rundvee,
paarden en varkens verdronken.
Vrijwilligers, studenten en sol
daten werden ingezet bij de her
stelwerkzaamheden.
Speciaal Boschkapelle bood de
aanblik van .een garnizoensplaats.
Maarten Blok. een 21-jarige mi
litair uit Vierpolders, vond bij het
werk aan de dijken de dood.
Reeds op 3 Februari bracht prin
ses Wilhelmina een bezoek aan
Ossenisse en Kampen. Prins
Bernhard maakte een rondvlucht
per helicoptère boven de geteis
terde streek, waarbij hij ook
Ossenisse aandeed. Intussen
bracht de watersnood ook een
waternood teweeg. Diegenen in
het noodgebied, die nog van wa
terleiding verstoken waren, had
den ernstig te kampen met ge
brek aan drinkwater. De oplos
sing van dit probleem is, dank
zij het snelle optreden van het
gemeentebestuur en de grootst
mogelijke medewerking van de
Waterleiding Mij, een lichtpunt
geworden in de duistere naweeën
van de watersnood. Met grote
voortvarendheid is het waterlei
dingnet uitgebreid, zodat thans
allen, die nog niet waren aange
sloten, van waterleiding zijn of
binnenkort worden voorzien.
Het afgelopen jaar stond ook
verder in het teken van verbete
ringen op verschillend terrein.
De blauwe steentjes, die vaak
slippartijen veroorzaakten, wer
den uit de Provincialeweg verwij
derd, Met de vernieuwing van
deze weg is men nog steeds doen
de. Met de werkzaamheden aan
de nieuwe weg VogelfortGroe
nendijk werd een aanvang ge
maakt. Tal van polderwegen
werden geasfalteerd. Alleen de
Bossestraat bleef er maar zielig
bij liggen. Toen we dit over
zicht schreven, was men bezig
met het oplappen van het fiets
pad in deze straat. Deze lapmid
deltjes zetten echter geen zoden
aan de dijk en de Bossestraat is
dan ook een doorn in het oog ge
bleven
de beide scholen voor openbaar
lager onderwijs ter plaatse.
Het schoolgebouw.
Bij het naderen van de school
valt eerst op de fraaie hoofdin
gang, uitgevoerd in Noors gra
niet, terwijl twee ornamenten
voor de buitenverlichting het ge
heel nog verfraaien. Boven de
hoofdingang is de naam van de
school in smeedijzer aangebracht.
Bij binnenkomst treffen we een
ruime hal met rechts en links de
gangen en vóór ons de smaakvol
ingerichte kamer van het hoofd
der school, te bereiken via enkele
treden.
Onder de kamer van het hoofd
is de installatie voor de centrale
verwarming en er boven zijn twee
bergzolders.
De school is mooi en rustig ge
legen. Er is een uitnodigende en-
trée door het grote gebogen hek,
terwijl er een pracht gelegenheid
is voor gazonaanleg en beplan
ting, hetgeen naar wij vernamen
inderdaad ook in de bedoeling
ligt.
Aan de achterzijde van de
school, die uitzicht biedt op de
AAN NEMERS BE DRIJF
ELECTRISCHE INSTALLATIE WERD
VERZORGD DOOR
Het exterieur is eenvoudig,
doch niettemin stijlvol van opzet.
Interieur.
Er is een juiste ligging der les
lokalen t.o.v. de zpn. Via grote
ramen heeft de zon steeds toe
gang. Voor de vloerbedekking is
in ruime mate gebruik gemaakt
van z.g. semtextegels. Moderne
verlichting door middel van T.L.-
buizen en spotlights op d^ bor
den. De groene kleur van'de wan
den achter de zwarte borden
maakt een rustige indruk.
De aandacht trekken de frisse
kleuren van de wanden, deuren
en bergkastjes met de nodige va
riatie in kleur in de diverse loka
len wat de deuren en bergkastjes
betreft.
Zowel de kleedruimte als de
ruimte voor wasgelegenheid bij
het gymnastieklokaal zijn niet al
leen zeer smaakvol ingericht doch
tevens zeer practisch. In het wel
zeer fraaie gymnastieklokaal met
gelegenheid voor toestelberging
is het o.i. jammer dat de ramen,
in tegenstelling met de lampen,
niet zijn afgeschermd.
Het geheel wordt centraal ver
warmd.
Ter gelegenheid van de officië
le opening was het gebouw ver
licht met footlight en de hoofdin
gang op aardige wijze geïllumi
neerd, een aardige attentie van
de aannemersfirma W. de Bruijn
te Terneuzen.
Al met al een prachtige aan
winst voor Terneuzen.
Wat betreft de zorg voor het
onderwijs kan men, gezien dat
gene wat er de laatste jaren is
tot stand gebracht, het gemeen
tebestuur van Terneuzen waarlijk
allerminst van passiviteit be
schuldigen.
AFD. ELECTRICITEIT.
SCHILDERWERK
Wij weten, dat niet wordt stil
gezeten en dat pogingen in het
werk worden gesteld om deze
straat vernieuwd te krijgen. De
ambtelijke molen maalt echter
langzaam, terwijl de financiering
van dit werk ook niet mag wor
den onderschat. We zullen, wat
de Bossestraat betreft, onze hoop
maar weer op 1954 vestigen
Boschkapelle kreeg een nieuw
torenuurwerk, - dat niet altijd
even feilloos bleek te zijn.
In Ossenisse werd de school
grondig hersteld. Na veel wik
ken en wegen werd in Stoppel
dijk begonnen met de bouw van
drie woningwetwoningen. Ook
de brandweer van Vogelwaarde
werd niet vergeten. De brand
weerlieden werden in gloed
nieuwe costuums gestoken, ter
wijl 'n nieuwe sirene zorg draagt
voor een snelle alarmering. Dat
de brandweer een behoorlijke uit
rusting nodig had, bleek al vrij
spoedig. Op 30 Augustus werd
een grote landbouwschuur op het
erf van de heer Verschueren te
Stoppeldijk een prooi van de
vlammen. Precies een maand
later brak brand uit bij de heer
De Vree. De gemeenteraadsver
kiezing bracht enkele verschui
vingen. De heren J. Vinke, H.
van Wesemael en J. Mangnus
keerden niet terug in de nieuwe
raad. Hun plaats werd ingeno
men door de heren A. van Hove,
Th. Vereecken en G. Peersmafi.
Als nieuwe wethouders kwamen
uit de bus de heren C. de Cock en
F. A. Bakker, beiden aftredend.
Ook uit de parochies vallen
nog verschillende feiten te ver
melden. De oud-pastoor van Os
senisse, de Zeereerw. heer W.
Verhoeven, overleed in Januari
op 83-jarige leeftijd. Pastoor
Verhoeven, die in 1912 tot
pastoor van Ossenisse werd be
noemd, verbleef de laatste jaren
in het R. K. Gasthuis Haagdijk
te Breda. Deken J. Staal te
Stoppeldijk vierde onder grote
belangstelling zijn 70ste verjaar
dag. Boschkapelle begroette twee
neomisten. Op 5 Juli droeg pa
ter B. Fermont, Harist, zijn eer
ste plechtige H. Mis op -en op 9
Augustus gingen opnieuw de
vlaggen uit voor pater J. de Maat,
Lazarist.
Begin December bereikte ons
het bericht, dat pater Jansen uit
Boschkapelle was benoemd tot
Provinciaal van de Nederlandse
Vice-Provincie der Lazaristen in
Noord-Brazilië. Pater Kleine, die
enige tijd als kapelaan te Stop
peldijk werkzaam was, vertrok
weer naar de missie. De plaats
van-pater Kleine werd ingeno
men door de Weleerw. heer Huijs
mans, voorheen kapelaan te
Groede. Tot slot de jubilea. De
Boschkapelse fietsclub „De Zwa
luw" vierde op 19 Juli haar 50-
jarig bestaan. De Coöperatieve
Boerenleenbank te Hengstdijk
zat op 12 December j.l. in het
goud.
SANITAIR EN WATERLEIDING
CENTRALE VERWARMING
GORDIJNEN GYMNASTIEKLOKAAL
GORDIJNEN KLEEDKAMER:
GORDIJNEN LESLOKALEN
INTERIEUR KAMER HOOFD
LINOLEUM GYMNASTIEKLOKAAL
legde beperkingen inzake de pro
ductie van kernenergie zullen
zijn vervallen. Ook daarna zal
West-Duitsland, wanneer het ver
drag van Bonn over het herstel
der souvereine rechten van de
bondsrepubliek van kracht wordt,
nog aan nauwe grenzen gebon
den zijn. Het zal dan niet meer
dan negen ton uranium per jaar
mogen produceren.
Het ligt in de bedoeling, dat de
Duitse reactor zal worden ge
bouwd in de nauwste samenwer
king met het Max-Planck-insti-
tuut voor physische wetenschap
pen, dat in Göttingen is geves
tigd, doch na de bouw eveneens
naar München zal worden overge
bracht. De leider van dit insti
tuut, professor Werner Heisen-
berg, zal in München samenwer
ken met de atoomdeskundigen
van de Münchense universiteit en
van de technische hogeschool,
professor Bopp en prof. Maier-
Leibnitz. Aan dit Münchense cen
trum voor atoomonderzoek zullen
voorts een chemisch instituut en
een ziekenhuis voor behandeling
met radio-actieve stralen worden
verbonden. Het atoominstituut
zal een staf van ongeveer vijf
honderd man krijgen en de kos
ten der inrichting worden ge
schat tussen vijftien en twintig
millioen Duitse mark.
Professor Heisenberg heeft en
kele mededelingen gedaan over
de mogelijkheden, die de Duitse
inrichting zal openen. Wanneer
men aanneemt, dat Duitsland de
negen ton uranium, die het zal
worden toegestaan, volledig in
een kweekreactor zal kunnen ge
bruiken, dan zou daaruit eenzelf
de hoeveelheid energie gewonnen
kunnen worden als uit 24 mil
lioen ton kolen. Evenwel twijfelt
prof. Heisenberg er niet aan, dat
men nog een zeer lange weg
heeft af te leggen vooraleer men
dit maximum zal kunnen berei
ken. Op de eerste plaats dient
daartoe de uraniumwinning te
worden geïntensiveerd. West-
Duitsland beschikt over twee ar
me uraniumvindplaatsen in het
Zwarte Woud en in het Fichtel-
gebergte. Men neemt aan, dat in
het Zwarte Woud uranium in de
gewenste hoeveelheid gevonden
zal kunnen worden. Het uranium-
gehalte van het gesteente aldaar
is echter zeer mager, zodat de
HAZIT. MDDEN. EN ST A AIWA R E N F A ft R I E K E N TE ZEVEN»E*GEN
V/NGINRlO^
Nooftosnt/ur 58-60•T£*N£U«». ra mt
ZIEK MEISJE MISTE HAAR
HOND.
Ming Sjon, het 12-jarig doch-
tèrtje van de heer Shu uit Wa-
geningen, is weer in het bezit van
haar hond. Sinds 30 December
j.l., toen vader Shu het „lastige
dier" aan iemand verkocht, heeft
zij om het verlies van Teddy,
waaraan zij bijzonder was ge
hecht, getreurd. Zij weigerde alle
eten en drinken en haar ouders
maakten zich vanzelfsprekend
hierover erg ongerust. De dokter
werd geraadpleegd en deze ver
telde, dat Ming Sjon zou sterven
indien Teddy niet terugkeerde.
De politie werd ingeschakeld,
die een opsporingsbericht via de
radio liet verspreiden. Kort hier
na meldde de nieuwe eigenaar
van Teddy zich telefonisch. Het
was de landbouwer A. van Lent
uit Opheusden. Toen hij van de
toestand van het kind vernam,
liet hij onmiddellijk weten, dat
hij wel afstand van de hond wil
de doen tegen terugbetaling van
de koopsom. Het speet de heer
Van Lent wel afstand van de
hond te moeten doen, want Ted
dy was al aardig in de nieuwe
omgeving gewend geraakt.
Agent Meyer van de Wage-
ningse politie is gisteravond nog
naar Opheusden gereden om Ted
dy te halen. Toen agent Meyer
de wit-zwart gevlekte hond aan
de woning van de heer Shu afle
verde, trof hij daar de van blijd
schap huilende Ming Sjon aan
Zij sloot de hond direct in haar
armen en „nestelde" zich huilend
in een hoekje van de huiskamer.
De heer Shu bleef onberoerd...
Intussen heeft Ming Sjon nog
geen eetlust getoond.
MARKTKOOPLIEDEN IN
STAKING.
Maandagmorgen is in Kampen
geen markt gehouden. De koop
lieden wensten die morgen n.l.
niet te verkopen uit protest te
gen de verhoogde markttarieven
welke na 1 Januari 1954 van
kracht werden. Op 31 Maart 1953
besloot de raad het tarief te ver
hogen van 0.15 tot 0.25 per
meter. Na een protest van de
marktkooplieden bij Ged. Staten
werd het tarief van 0.25 tot
0.20 teruggebracht. De kooplie
den meenden dat deze berekening
per strekkende meter zou zijn,
maar Maandag bleek, dat deze
winning grote kosten zal vergen.
Reeds wordt sedert enige tijjd
met goedkeuring der bezetting
aan de exploiratie der uranium
houdende gesteenten in het Zwar
te Woud gewerkt en men heeft
gegronde hoop, dat het niet lang
zal duren vóór men hier, zij het
met hoge kosten, uranium zal
kunnen winnen.
Duitsland beschikt niet over
zwaar water en ook wanneer be
sloten zou worden dit zelf te gaan
produceren, zou het nog ver
scheidene jaren duren vooraleer
men in staat zou zijn, een vol
doende hoeveelheid te maken.
Daarentegen heeft de bondsrepu
bliek wél de beschikking over
deels, zeer goede grafiet en men
zal dan ook op deze stof als mo
derator voor de kernreactor aan
gewezen zijn. Prof. Heisenberg
heeft verklaard, dat hij gegronde
hoop heeft, dat Duitsland bruik
baar grafiet zal kunnen produ
ceren, ook al zijn in de oorlogs
jaren daartoe gedane pogingen
mislukt.
Prof. Heisenberg acht het niet
mogelijk in Duitsland reeds over
te gaan tot de bouw van even mo
derne inrichtingen als in de Ver
enigde Staten. Het eerste dael
moet volgens hem zijn, de bouw
van een half technisch, half we
tenschappelijk station, waar men
ervaring kan opdoen met de eer
ste in Duitsland toegelaten reac
tor van 1500 kilowatt. Men zal
daar ook de achterstand in de op
leiding van deskundigen kunnen
inhalen, die uiteraard ontstaan
is, daar de beoefening der atoom
techniek in Duitsland sedert het
einde van de oorlog verboden is
Men zal in het Münchense station
voorts radio-actieve stoffen kun
nen produceren en in staat zijn
een groot deel van de Duitse be
hoefte aan deze stoffen uit eiger
productie te dekken. Wellicht zal
men ook bij wijze van proef drijf
kracht aan de reactor onttrekken,
doch het zal volgens prof. Hei
senberg nog geruime tijd duren
vooraleer men de achterstand
aan technische ervaring voldoen
de heeft ingehaald om het zwaar
tepunt te verplaatsen van het
wetenschappelijk onderzoek naar
het technisch gebruik maken van
de kernenergie. Een Duitse
atoomgeleerde heeft onlangs
een aanduiding gegeven van de
tijd, die de Duitsers nodig zullen
hebben om de jaren van stilstand
na de oorlog in te halen. Hij voor
spelde de leiders van een der gro
te Duitse industriële ondernemin
gen, dat hun bedrijf reeds binnen
tien jaren zijn eigen kernreactor
in bedrijf zou kunnen hebben.
prijs per m2 zou worden bere
kend. Een en ander was aanlei
ding voor de marktkooplieden de
meegebrachte goederen niet uit
te pakken, zodat de Kampenaren
tegen lege kramen moesten kij
ken.
In de middaguren werd een be
spreking gehouden tussen de af
gevaardigden van de bond van
marktkooplieden en B. en W. Het
resultaat was, dat de bond zich
met de bezwaren tegen de tarief
verhoging schriftelijk tot het ge
meentebestuur zal wenden.
DRIE MEISJES UIT CBSEB-
VATIEHUIS ONTVLUCHT.
Uit het Protestants observatie
huis voor meisjes „Vechtvliet"
aan de rijksstraatweg te Breuke
len zijn Zaterdagavond omstreeks
half tien drie meisjes in de leef
tijd van 17 a 18 jaar ontvlucht.
De meisjes hebben in het obser
vatiehuis een beperkte bewe
gingsvrijheid. Het drietal heeft
Zaterdagavond tijdens het af
scheid van de heengaande direc
trice kans gezien onopgemerkt de
„Vechtvliet" te verlaten. De rijks
politie speurt naar de meisjes.
door MARTIN VERDUYN.
4)
(Nadruk verboden).
„Toch vertrouw ik 't niet",
hield Dunwell stug vol.
Mersham dacht na. Zij waren
juist de westelijke grens van het
Congogebied (de machtige Con-
gostroom) gepasseerd. Nog ruim
vijfhonderd kilometer scheidde
hen van het doel, een sprong van
hoogstens twee uur. Wat kon er
eigenlijk nog gebeuren?
Dunwell stak zijn handen in
de zakken van zijn overall en ver
trok weer naar zijn glazen koe
pel. Hij legde een hand op het
koude staal van zijn snelvuurka
non en staarde kauwend naar
het ongestoord volgend jagers
escorte.
Een beetje stijf hees Mersham
zich uit zijn stoel overeind.
In het oosten gloorde het eer
ste daglicht. Nog even en de zon
zou vlammend boven Afrika ver
rijzen, een nieuwe dag, een dag
als alle andere dagen in deze oor
log voor de millioenen naamlo
zen die leden en streden, maar door
voor de ingewijden een dag,
waarop misschien over het lot
der beschaafde mensheid beslist
werd.
De kapitein Voelde de verant
woording voor zijn kostbare last
zwaarder op zich drukken dan
in Engeland. De woorden van
Dunwell waren eigenlijk niets
anders dan de bevestiging van
zijn eigen onbehaaglijke gevoe
lens.
Een aanval boven de Noord-
Afrikaanse kuststreek zou heel
normaal geweest zijn. Het feit,
dat zij een ongestoorde vlucht
hadden gemaakt, kon een aan
wijzing zijn, dat de Duitsers wis
ten wie zich in de vijandelijke
bommenwerper bevonden. Na
tuurlijk zouden zij het dan niet
wagen tot een aanval over te
gaan, aangezien de atoomgeleer
den óók het grootste gevaar lie
pen. Maar hoe dachten de nazi's
het dan klaar te spelen? Door
agenten in Leopoldsville? Of
spionnen in het uraniumgebied?
Mersham dacht scherp na. Onge
twijfeld zouden de geallieerde ge
heime diensten de meest uitge
breide voorzorgsmaatregelen ge
nomen hebben. Dat had majoor
Crane hem ook verzekerd. Maar
de majoor, een oude rot in de ge
heime dienst had hem ook ge
zegd, dat voorzorgsmaatregelen
dikwijls te niet gedaan worden
de onvoorzichtigheid en
naïviteit van geleerden. Had
Crane op Nichols gedoeld, van
wiens zijde hij nog geen ogenblik
was geweken. Het stond als een
paal boven water, dat de nazi's
de beste kansen om Nichols in
handen te krijgen, tijdens de
vlucht hadden. Waarom hadden
zij die gelegenheid niet benut?
Diep beneden hen golfde een
oneindige zee van groen. Mers
ham wist het, dat waren de on
doordringbare Congolese wou
den, donkere en stikhete labyrin
ten, waarin een blanke hulpelozer
was dan een blinde in New York.
En plotseling wist hij waarom
geen Duitse jager op hun weg
verschenen was. Hier in dit vre
selijke gebied van absolute ver
latenheid, moesten zij hun strik
ken hebben uitgezet, óf onbekend
zijn met het kostbare transport,
óf van een actie afgezien hebben.
Maar de laatste twee mogelijk
heden verwierp Mersham. Met
de eerste had hij rekening te hou
den. Zouden de Duitsers erin
slagen hem op de grond te krij
gen, dan hoefde niemand aan de
afloop te twijfelen. Want alleen
in dit gebied waren zij zeker,
eventuele vluchtelingen te kun
nen achterhalen. De grote vraag
bleef- echter, hoe de Duitsers
zonder risico's voor de begeerde
buit, de DC 11 uit de lucht zou
den moeten halen. En het feit,
dat Mersham hiervoor geen theo
retische oplossing kon vinden,
ergerde hem onuitsprekelijk.
Het was met enige verwonde
ring dat de piloten van de escor
terende jagers bevel ontvingen
in aanvallende formatie te gaan
vliegen. Het doel was bijna be
reikt en Duitse vliegtuigen wa
ren er niet in Centraal-Afrika.
Toch kwam de plotselinge in
structie van kapitein Mersham
geen minuut te vroeg.
Want even verradelijk als snel
kwamen niet minder dan 15 vij
andelijke jagers als havikken
van grote hoogte neervallen.
Wonderlijk was de verandering,
die over Robert Mersham en zijn
bemanning kwam. Bij hen was
de spanning geweken en Sammy
Dunwell spuwde zijn kauwgum
uit, terwijl hij met verstrakt ge
laat het vizier van zijn geducht
wapen stelde.
Mersham stond rustig achter
hem, toen hij zijn instructies gaf.
„Je zult op je gemak je doelen
kunnen kiezen, Sam", zei hij.
„Doe wat je kunt, want zij zul
len niet aanvallen, voor dat onze
laatste jager gevallen is."
Op weg naar de cockpit vond
hij zijn passagiers. Zij waren op
gestaan en met opmerkelijke
kalmte zagen zij Mersham aan.
„Ik geloof, dat het zover is, cap
tain Mersham", zei de professor,
terwijl hij rustig iets aan zijn
parachutegordel verschikte.
„Helaas, professor, dicht bij
het doel worden wij nog aange
vallen", antwoordde Mersham.
„Verantwoordelijk als ik voor u
ben, verzoek ik u dringend aan
mijn instructies gevolg te geven.
Zij zullen ons niet ernstig aan
durven vallen en
Even gleed er een trek van
ergernis over het vale gelaat
van prof. Nichols.
„Ik stel uw bezorgdheid na
tuurlijk zeer op prijs, kapitein,
maar zowel mijn assistente als
ik behouden ons het recht voor
een parachutesprong te maken
als er direct gevaar dreigt", in
terrumpeerde de professor onbe
leefd.
(Wordt vervolgd.)
Het K.N.M.I. deelt mede:
Het afgelopen weekeinde heeft
de atmosfeer zich niet van haar
rustige zijde laten kennen. Ter
wijl zich ten Westen van de
Britse eilanden een ongewoon
krachtig hogedrukgebied bevond
trok een van IJsland afkomstige
depressie naar Scandinavië en
begon daarbij sterk in diepte toe
te nemen. Roven Zweden aan
gekomen veranderde zij van
koers en begon zich in Zuidelij
ke richting uit te breiden. Hier
door ontstond op de Noordzee
een Noorderstorm, die het wa
ter langs onze kusten opstuwde.
Het Nederlandse weerschip, wat
sedert de stormramp regelmatig
op de Noordzee wacht houdt,
meldde Zondag een uur lang 'n
windsnelheid Van 75 km per uur
en golven van 9% meter hoogte.
In de loop van Zondag begon
de luchtdruk in Scandinavië
snel te stijgen, daardoor ont
stond aan de achterzijde van
de depressie een Noordooster-
storm, die koude lucht uit N.-
Rusland naar het Zuidwesten
voerde. Deze lucht is Maandag
over ions land en onze omgeving
uitgestroomd. Dank zij het feit
dat de Oostzee nog niet dicht
gevroren is, bleven de tempera
turen boven het vriespunt. Ge
leidelijk beweegt de depressie
zich verder in ongeveei Zuid
oostelijke richting. Daardoor
gaat de wind in ons land ver
der naar het Oosten ruimen
waarbij de temperatuur wat la
ger wordt.
Maandagmorgen daalde de
luchtdruk in Scandinavië al
weer snel. De depressie-activi
teit in de omgeving van Groen
land is groot. Hierdoor zijn de
verdere Vooruitzichten betrek
kelijk onzeker. Wel kan worden
gezegd, dat op wat langere ter
mijn de kansen op vorst toene
men.