Leegpompen van Schouwen de polder maakt goede vorderingen De journalistieke reis naar Australië Mr. G. J. van Heuven Goedhart CHINEZENWIJK DE RUSSISCHE ARTILLERIE Oude moordzaak in Noord- Frankrijk opgelost DE ONDERHANDELINGEN IN PANMOENDJON Britse federatie van vakverenigingen stemt voor staking TWEEDE BLAD Donderdag 19 November 1953 8e Jaargang No. 3002 Drukke werkzaamheden bij Zierikzee Teleurstelling in houding en mentaliteit van de emigrant over hulp aan vluchtelingen uit Triëst Nieuwe strafbepalingen in Kenya £in l|u Sang ZO IS HET LEVEN (de gemiddelde leeftud) DE VRIJE ZEEUW De pompboot „Neptunus" van de provinciale Gelderse electri- citeitsmaatschappij, die sinds half September in de haven van Zie rikzee was gestationneerd, zal weldra gaan verdwijnen. Ruim 40 volle dagen is deze drijvende pompinstallatie in gebruik ge weest bij het leegpompen van het waterschap Schouwen, waarvan zij meer dan 30.000 m3 water voor haar rekening nam. Bin nenkort zal met de demontage van de buisleidingen worden be gonnen en het is het plan, dat de boot zelf volgende week naar Nijmegen wordt teruggebracht. Deze pompboot is nu overbodig geworden, omdat het waterpeil in de polder dermate is gezakt, dat de aan de Zierikzeese haven- dijk in werking zijnde drie elec- trische pompen aan deze kant het water vlot aankunnen. Met het oog op de werkzaamheden ter verbreding van de dijk, waarop deze pompen geplaatst zijn, zul len nu de buisleidingen verlengd worden. Over het algemeen maakt het leegpompen van de polder Schouwen uitstekende vorderin gen. De pompen bij Burgsluis hebben al vrijwel geen water meer en vier hiervan zullen nu worden overgeplaatst naar Schelphoek, waar zij ter hoogte van de zogenaamde „gemene geul" zullen worden opgesteld. Hier staat nog volop water en dit kan alleen door in de onmiddel lijke nabijheid geplaatste pompen worden weggemalen. Ook de pompen bij den Osse, een vrij laag gelegen punt tussen Brou wershaven en Scharendijke, aan de noordkant van Schouwen en Duiveland, hebben nog voldoende water te verwerken en draaien op volle kracht. Naar het A.N.P. van de zijde van de Provinciale Waterstaat wordt medegedeeld, hebben gis teren de pompen rondom de Vier- bannenpolder proef gedraaid. Het waterpeil in deze 'polder is nu vrijwel stationnair, doordat de afsluiting bij Ouwerkerk weinig of geen water meer doorlaat. Wanneer zich geen onverwachte strubbelingen voordoen, zal waar schijnlijk over ongeveer een week met de droogmaling van deze polder kunnen worden begonnen. Hiertoe zijn acht pompen met elk een capaciteit van 50 m3 per mi nuut bij Ouwerkerk opgesteld en twee pompen van resp. 400 en 100 m3 per minuut bij Stevens- sluis. Verwacht wordt, dat deze pompen in staat zullen zijn het grootste gedeelte van de polder leeg te pompen, terwijl wellicht Voortdurende het Westen. voorsprong op Generaal G. Poloektof heeft in een artikel ter gelegenheid van de „dag van de Sow jet artillerie" verklaard, dat, se dert in 1382 kanonnen werden uitgevonden, de Russische ar tillerie voortdurend een voor sprong heeft gehad op die van West-Europa, aldus meldt ra dio-Moskou. Rusland voerde 100 jaar eer der dan het Westen regiments artillerie in, 50 jaar eerder be reden artillerie en ook voor het eerst veldartillerie en mortieren, aldus de generaal. in de buurt van de rijksweg van Zierikzee naar Zijpe nog enkele kleine pompen zullen moeten worden bijgeplaatst. Door het vlotte verloop, dat de werkzaam heden bij Ouwerkerk hebben, zal dus eerder met het leegpompen van de polder kunnen worden begonnen, dan aanvankelijk werd aangenomen. GOK BIJ ZIERIKZEE DRUK KE WERKZAAMHEDEN. Bij Zierikzee is men druk bezig met het herstel van de dijken langs het havenkanaal. Aan de oostzijde omvat dit werk het dichten van enkele kleinere ope ningen. Door een eerder aange brachte ringdijk waren deze ga ten reeds stroomvrij, zodat van or.öoilopen van de achter de dijk gelegen polder al geen sprake meer was. Het dichten van de gaten levert nu geen grote be zwaren meer op, reden waarom dit thans vlot en vrij snel gebeurt. Een zandperser spuit hier reeds sinds weken grote hoeveelheden zand en een grote stoomkraan werpt de aangevoerde klei op, welke als buitenbekleding van het dijklichaam moet dienen. De westelijke havendijk wordt niet in zijn oude vorm hersteld. Hier werd reeds op 4 Juni het zwaar beschadigde deel van de dijk uitgeschakeld, toen aan deze zijde de polder Schouwen door de operatie „levensstrijd" werd af gesloten. Later zou de volledige afsluiting van deze polder nog geschieden bij Schelphoek, het geen op 27 Augustus gebeurde. Bedoeld beschadigd stuk ha vendijk zal, voorzover de kracht van het water dit nog niet deed, geheel gaan verdwijnen. Een nieuwe dijk wordt thans westelij ker aangelegd, parallel aan de oude dijk. Deze nieuwe dijk zal aan beide zijden een aansluiting hebben met de nog intact geble ven delen van de oude dijk, waardoor dus als het ware een grote inham in het havenkanaal ontstaat. Deze inham vormt de verwezenlijking van de z.g. „voorhaven", die door de heer A. J. Argelo in zijn structuurplan voor Zierikzee werd geprojec teerd. Aan deze voorhaven wordt druk gewerkt en er begint teke ning in de situatie te komen. Het belooft een behoorlijk ruime ha ven te worden, waarin een aan zienlijk aantal schepen ligplaats zal kunnen vinden. De haven zal goede diensten kunnen bewijzen als vluchthaven, als haven voor de watersport en bovendien zul ten wachtende schepen hier lig plaats kunnen vinden, wanneer de „keersluis" in de haven wer kelijkheid mocht worden. Verder zou de provinciale boot hier kun nen meren, waardoor deze niet naar de verder van Zierikzee ge legen haven „De Val" zou behoe ven te verhuizen. Hoe langer hoe meer vreest men echter voor het laatste. Zierikzee houdt om ver schillende redenen vast aan de voorhaven als ligplaats voor de boot, temeer daar deze bootdienst een van de weinige elementen vormt, die nog wat bedrijvigheid meebrengen. Eveneens bij Zierikzee is een aanvang gemaakt met de verbre ding van het intact gebleven deel van de Westhavendijk. Het wordt hier een dijk, welke de dubbele breedte zal krijgen van de oorspronkelijke dijk. Boven dien legt men aan de binnenzijde aan de voet van de dijk een brede weg aan, welke de demping van de langs de dijk gelegen vaart noodzakelijk heeft gemaakt. Deze weg loopt naar de voor haven. Naast andere objecten op Schouwen-Duiveland heerst door genoemde werkzaamheden ook rondom Zierikzee grote activi teit. Dank zij de verklaringen van een Belgische voerman is klaar heid gekomen in de zaak van de 67-jarige boer Cyril Mouton uit het dorp La Faloise in 't Franse departement Somme, die op 15 December 1944 dood werd ge vonden in een riviertje nabij zijn woning. Hoewel indertijd kon worden vastgesteld, dat de dood was ingetreden door een hersenbloeding tengevolge van een hevige slag, had de politie de zaak niet tot klaarheid kun nen brengen. In September j.l. werd een nieuw onderzoek ingesteld, waarbij een Belgische voerman, Charles van Holber, werd on dervraagd, die in 1944 knecht op de boerderij van de Montons was. Deze verklaarde, dat de oude hoer door zijn dochter Ma deleine en haar vriend, Leon Martens, die thans in België verblijf houdt, was vermoord, omdat hij gekant was tegen de huwelijksplannen van zijn dochter. Nadat de moord 's avonds in de boerderij was ge pleegd, was Van Holber, onder bedreiging met de dood, ge dwongen om met Martens het lijk naar de rivier te brengen. Madeleine had de mannen bij gelicht en de pet en het gebit van haar vader meegenomen. Madeleine Mouton, die inmid dels is aangehouden, blijft ten stelligste ontkennen, bij deze moord toetrokken te zijn ge weest. Waarschijnlijk zal de uit levering van Martens worden gevraagd. Teleurstelling in de houding en in de mentaliteit van de vele Nederlandse emigranten werd ons kenbaar gemaakt door één der firmanten van Johan Peemans bouw- en aannemingsmaatschap pij uit Rotterdam. Uit Noordelijke bron wordt te Panmoendjon vernomen, dat de Noordelijken, hoewel zij aan dringen op toelating van neu trale landen tot de Koreaanse politieke conferentie, de bespre kingen niet op deze kwestie zul len laten mislukken. Zij zouden hun eis tot het houden van een ronde-tafelcon ferentie over de toekomst van Korea laten vallen met het oog op het verzet hiertegen van de zijde der Verbondenen. Zij zouden thans voorstellen, dat er een conferentie tussen de 2 partijen op voet van gelijkheid wordt gehouden, waarbij de neutrale landen de Sowjet- Unie, India, Pakistan, Indonesië en Birma een „harmoniseren de invloed" zouden uitoefenen. De neutralen zouden bij belang rijke kwesties de weegschaal niet kunnen doen doorslaan. Zij zouden echter wel mogen stem men over minder belangrijke zaken, zoals procedure-kwesties, aldus genoemde bron. De heer G. J. van Heuven Goedhart, hoge commissaris voor vluchtelingenzaken van de Ver enigde Naties, heeft in een onder houd met de correspondent van het agentschap Belga in Den Haag mededelingen gedaan over zijn plannen om te bereiken, dat de thans in Triëst verblijvende vluchtelingen zo spoedig mogelijk dit gebied kunnen verlaten. „Juist omdat het een omstreden gebied is, acht ik Triëst een on geschikt terrein voor het her bergen van vluchtelingen", aldus de hoge commissaris, die eraan toevoegde dat het vraagstuk der vluchtelingen in Triëst „bijzonder netelig" is. „Als er moeilijkheden voorkomen, zouden de vluchte lingen de eerste slachtoffers daarvan zijn", zo zei hij. „Daar om is het mijn plan te zorgen, dat de 6000 in Triëst verblijven de vluchtelingen, van wie er nog 4300 in kampen leven, naar el ders overgebracht worden. Ik voorzie dat ongeveer 4000 van deze mensen, die deels Yoegosla- ven zijn, deels uit Yoego-Slavië komen maar van Russsiche af komst zijn, een kans maken om te emigreren naar landen overzee. Voorlopig dienen zij nog in Triëst te blijven, terwijl ik aan alle landen, die daarvoor in aanmer king komen het verzoek zal rich ten om voor deze vluchtelingen een versnelde toelating mogelijk te maken. Op deze wijze hoop ik nog vóór 1 Februari ongeveer 2000 vluchtelingen uit Triëst te laten emigreren. De overige 2000 vluchtelingen, voor wie ik voorlopig geen kans om te emigreren aanwezig acht, zou ik gaarne overgeplaatst zien naar landen in West-Europa", al dus de heer Van Heuven Goed hart. Over het vluchtelingenprobleem in het algemeen sprekend zei de heer Van Heuven Goedhart ver der, dat vele vluchtelingen vóór zij ergens geplaatst kunnen wor den, een beroep 'moeten leren of herschoold moeten worden. Op het ogenblik zijn er ongeveer 220 scholings- en herscholingskam pen, waar honderdduizend men sen een beroep geleerd wordt, dat hun de assimilatie in een nieuw vaderland zal vergemakkelijken. „Zijn de vluchtelingen allen in staat arbeid te verrichten om eventueel in hun onderhoud te kunnen voorzien?' aldus 'n vraag van de Belga-correspondent. „De grote meerderheid der vluchtelingen zijp inderdaad va lide personen", zo luidde het ant woord van de hoge commissaris. „Een kleine groep echter, ouden van dagen, zieken enz. is volko men afhankelijk van de liefda digheid. Het is mijn bedoeling in de komende twee jaar hieraan speciale aandacht te schenken." De heer Van Heuven Goedhart, die, zoals bekend, in Den Haag de opening van het congres van de wereldveteranenfederatie heeft bijgewoond, vertrekt vandaag naar Genève, waar zijn bureau is gevestigd. Over een paar weken zal hij een bezoek brengen aan Japan en Zuid-Amerika en ver moedelijk ook aan Triëst. We zijn in de staat Victoria en gaan van Melbourne, de hoofd stad van deze staat, in Z.W. rich ting, waar men een uitbreiding van de industrie kan vaststellen. Hier, in de omgeving van Gee- long, worden door deze Neder landse maatschappij een 200-tal woningen gebouwd, die vrijwel gereed zijn. We spreken met een der firmanten, die ons vertelt hoe in 1951 een contract met de „housing-commission" in de staat werd gesloten voor de levering en de bouw van 200 woningen. Alle materialen dienden door de maatschappij te worden geleverd, terwijl zij ook voor de benodigde bouwvakarbeiders moest zorgen. Het betrof een contract van vijf millioen gulden en het hield een optie in voor de bouw van nog 800 woningen. De federale regering voor deze bouw een subsidie verstrekt, dat later weer werd ingetrokken. Op het ogenblik wordt voor de im port van huizen geen subsidie meer verstrekt, Arbeiders uit Nederland. Voor de bouw van deze wonin gen had de Nederlandse maat schappij in ons land werkkrach ten aangetrokken, die wilden emigreren. Deze werden dan bij de financiering van hun over tocht geholpen met een voor schot, dat later in gedeelten zou worden terugbetaald, als zij in Australië aan het werk zouden zijn. Ongeveer 65 Nederlanders vonden bij deze maatschappij werk, waarvan de helft getrouwd was en met hun gezinnen over kwam. Zij werden ter plaatse door de maatschappij aan een voorlopige huisvesting geholpen en kwamen later in aanmerking om een der huizen van de „housing-commis- siön" te huren. Zo wonen op het ogenblik 34 Nederlandse families in een dergelijk huis. Voor een drieslaapkamerwoning betalen zij wekelijks een huur van 3 pond 11 Sabotagedaden, die gericht zijn op het in gevaar brengen van mensenlevens of waarvan men kan verwachten, dat zij gevaar opleveren, kunnen in het vervolg in Kenya met de dood worden gestraft, aldus een Dinsdag alge kondigd noodtoesluit. Andere sabotagedaden kunnen met 14 jaar gevangenisstraf en 'n boete van duizend pond worden gestraft, aldus het besluit, dat op poging tot sabotage een maxi mumstraf van 10 jaar stelt. Een ander nieuw besluit ver klaart de beperkingen op de be wegingsvrijheid, die reeds van kracht zijn voor de Kikoejoes, ook van toepassing op de Meroes en de Emboes. shilling; voor een twee-slaapka merwoning een huur van 3 pond 4 shilling. De Ionen. Gemiddeld werd een loon van 17 pond per week uitbetaald. Men gaat echter ver boven dat gemiddelde, omdat de maatschap pij de werkkrachten in de gele genheid heeft willen stellen meer te verdienen. Zo kan het gemid delde weekloon in feite op 20 pond worden gesteld. Het werk loopt thans af. Er werd ook werk uitbesteed, waarbij zelfs lonen werden verdiend van 30 tot 35 pond. Sinds de ondertekening van het contract zijn de lonen zeker met 25 pet. gestegen. Zij lopen nog steeds omhoog, zo werd ons medegedeeld. Met die loonfluc- tuaties is evenwel in het contract rekening gehouden. Houdt men nu in Australië van die lonen de verschillende sociale lasten en belastingen af, dan komt men tot ongeveer 10 pet. van het loon. Voor Nederland stelde onze zegsman dat op 40 pet. De huizen, die door de maat schappij werden gebouwd, zijn „precuf'-huizen. In Australië moest alleen worden gezorgd voor de funderingen, het grond werk, de frames, de dakbedek king enz. Zij werden ontworpen door de „Housing-commission", maar frima Peeman had in die ontwerpen verbeteringen en ver eenvoudigingen aangebracht. Be condities vielen tegen. De firma leed verliezen, omdat de condities hier niet waren, zo als men bij de ondertekening van het contract dacht dat ze waren. Men heeft evenwel besloten verder te gaan, nu als een Aus tralische onderneming. Men kan dus zeggen, dat er een zuster onderneming is, waarvan de Ne derlandse maatschappij de groot ste aandeelhouder is, welke zus teronderneming echter volledig zelfstandig is. Met de Shell, die bij Seelong een grote olieraffinaderij in aan bouw heeft, werd een contract gesloten van 30.000 pond voor de bouw van vijf grote huizen voor het leidende personeel. Teleurgesteld. Hij zei in de houding en de mentaliteit van de Nederlandse emigranten - en hier bedoelde hij in de eerste plaats de werkne mers in zijn bedrijf zeer teleurgesteld te zijn. „Zij komen In geautoriseerde bewerking uit het Amerikaanse door E. VEEGENS—LATORF. 88) Nadruk verboden. 3. Eindelijk vonden zij in Peil Street een geschikte plaats voor het restaurant. Het was een lang, smal vertrek met ruimte voor niet meer dan tien of twaalf tafeltjes, en een keuken er ach ter. Tom en Eva hadden een woordje mee te spreken over de inrichting. Zij hadden moderne restaurants gezien en wisten hoe het hoorde. De oude vloer moest met. linoleum worden belegd, er moest indirecte verlichting ko men en de wanden moesten op nieuw worden behangen. Eva was lang genoeg in Amerika ge weest om er welomschreven eigen ideeën op na te houden, en haar ideeën kwamen in botsing met die van haar moeder. Moe der Fong was het eens over het linoleum, maar zij zag niet in waarom er indirect licht moest zijn. Nieuwe verf en nieuwe ta fels droegen haar goedkeuring weg, omdat zij wilde, dat dit het zindelijkste restaurant in de Chi- nezenwijk zou worden. Maar zij wilde alle mogelijke schilderijen aan de muren hangen. Eva stond op lege wanden en Eva won. Zij beweerde, dat het niets meer zou kosten om het modem in te rich ten dan het in antieke stijl te meubileren, „volgepropt met rommel," zoals zij het noemde. Toen het interieur dus klaar was, zag het er hypermodern uit, met lege wanden, indirecte verlich ting, dunne bakelieten tafelbla den en aluminium stoelen met rode kunstleren zittingen. Loy en Flora waren gelukkig. Hun dagen van zwoegen en be knibbelen en bekrimpen werden beloond. De familie moest een flatwoning huren op de vijfde verdieping boven het restaurant. Er waren maar twee grote ka mers en een kleine, alles veel kleiner dan zij in de bovenstad hadden gehad, maar zij waren er tevreden mee. Flora bracht haar ouders mee 'om het nieuwe res taurant te zien en zij glom van trots. De familie besloot een kok te huren. Dat was de enige hulp, die zij zouden nemen en zelfs dat zou maar tijdelijk zijn totdat Loy zou hebben leren koken. „Loy, blijf jij in de keuken en kijk goed hoe het gaat", zei de moeder. ,,In vier maanden moet je een goede kok zijn." „Ik kok?" „Waar dacht je, dat alle koks in de Chinese restaurants hier vandaan kwamen? De meeste waren toch ook geen kok toen zij in dit land begonnen? Ik zal ook in de keuken zijn en ik zal opletten. Flora, jij moet de eer ste dienster zijn en de kas hou den, en Tom en Eva, jullie kun nen helpen. Wij nemen geen vreemde hulp behalve de kok en over vier maanden helemaal niets meer." Zo werd dus het restaurant ge opend met een speciale maaltijd voor genodigden. Tom had een naam voor het restaurant be dacht: „Marco's Cathay" Moe der Fong zette een box voor Mar co in een hoek van de keuken en lette op hem, en van tijd tot tijd kwam Flora om hem te voeden of even met hem te spelen. Als er niemand bij hem was en hij had genoeg van de keukenwereld om zich heen, viel Marco in slaap in zijn box. Wonderlijk dat moe deroren zelfs door muren heen kunnen horen. Soms als Marco in de keuken zelfs maar even huilde, zagen de gasten tot hun verbazing het Italiaanse meisje de kassa in de steek laten en snel in de keuken verdwijnen, zelfs als zij juist hun rekening wilden betalen. In de uren, dat moeder Fong en Eva het druk hadden, kon men Flora aan de kassa naar buiten zien zitten kijken met haar baby op schoot. Vader en moeder Maggio kwa men dikwijls en begonnen het Chinese eten lekker te vinden. Moeder Fong wilde niet, dat zij betaalden, maar moeder Maggio zei, dat zij anders niet meer Cathay is de oude Europese benaming voor China. terugkwamen en dus bedacht Flora een compromis en liet hen de kostprijs van de maaltijd be talen. De prijs van het materiaal van een maaltijd zonder het werk en de onkosten in rekening te brengen, was meestal veertig percent. Tom en Eva liepen in heime lijke gelukzaligheid door het restaurant heen en weer. Einde lijk waren zij gelijkvloers. Het was een wonderlijk gevoel, alsof zij op stelten liepen. Het kijken naar de voorbijgangers op straat was al een verrukkelijke sensa tie op zichzelf. Toen de zaak pas geopend was betrapte Tom zich er telkens op, dat hij door het bovenraam omhoog keek alsof hij verwachtte de voeten van de mensen op straat boven zijn hoofd voorbij te zien gaan. Nu was het net of de hele straat tot hun niveau was afgezakt of hun zaak letterlijk was opgetild. Flora en Eva en de moeder zaten op stille uren voor in het restau rant en keken maar en waren het er over eens, dat het prettig was. Loy was nog erg stil en kon maar moeilijk aan het vreemde gevoel wennen van niet voortdu rend met zijn handen te moeten werken. „Trek toch een jasje aan," zei zijn vrouw. „Dat houd ik niet uit. Het geeft mij zo'n gevoel van niets te doen te hebben." Dus hij bleef nog rondlopen in zijn overhemd met een open kraag. Maar Flora kocht zich zelf flatteuse witte schortjes en mutsjes. (Wordt vervolgd.) met een air van „veni, vidi, vici", zo drukte hij zich uit. Het geval wil namelijk, dat on geveer 30 pet. der werknemers contractbreuk pleegde. Zij kon den ergens anders iets meer ver dienen en bleven dan weg. Zo noemde hij werknemers, die juist twee dagen geleden een huis hadden gekregen en nu waren overgestapt naar een Franse on derneming, die een contract voor de bouw van 2000 woningen heeft. „Ik heb me vaak geschaamd over hun houding, maar gezegd moet ook, dat er veel goede on der hen waren", aldus onze zegs man. Het is zelfs gebeurd, dat er een aantal met de noorderzon is ver trokken. Men weet niet waarheen zij zijn, hoewel zij nog een schuld aan de onderneming hebben voor de kosten, die bij de emigratie voor hen werden betaald en waarvan vaak slechts een mini- muum is afbetaald. Het gevolg is dan ook, dat men in de toekomst vrijwel alleen met Australiërs wil gaan werken. Zakelijk heeft deze firmant ver trouwen in de toekomst, al is er een tekort aan bouwmaterialen. Goed timmerhout is bijvoorbeeld schaars. Gehoopt wordt, dat de import van bouwmaterialen weer zal worden toegestaan. Hij achtte het uitgesloten, dat Australië voor wat de huizenbouw betreft, zichzelf zal kunnen redden. De links georiënteerde groe pering in de 800.000 leden tel lende Britse „Amalgamated Engineering Union" heeft een overwinning behaald op de ge matigde groepen, toen een voor stel tot een staking van 24 uur bij stemming werd aangenomen. Het nationale comité van de vakvereniging heeft deze beslis sing genomen na 9 uur debat teren over het beleid dat ge volgd zou moeten worden ten gevolge van de weigering van de werkgevers een loonsverhoging van 15 procent toe te staan. De beslissing tot staken zal heden worden behandeld door het dagelijks bestuur van de scheepsbouw- en industrie- vakverenigingsfederatie, die 3 millioen geschoolde arbeiders omvat. Het schijnt vrijwel ze ker, dat het voorstel daar zal worden overgenomen, daar de A.E.U. een vrijwel overweldigen de invloed op de stemming heeft. Dit zou ernstige gevolgen heb ben voor de productie- en ar beidsverhoudingen in enkele der belangrijke Britse export-in dustrieën. Het is bovendien mogelijk, dat hierdoor ook stakingen zullen ontstaan in andere belangrijke industrieën, waar zich soort gelijke loonconflicten voordoen. Vlieg Muis 3-4 4-6 maanden jaar Leeuw Mens Olifanr 50-60 58-70 60-70 jaar jaar jaar (in Europa) Schilpad Di v 80-100 Bomen laar 400' 5000j., Het is in het leven een merk waardig iets. Alles heeft zijn eigen aard en zijn eigen leeftijd. Het is vooral die leeftijd waar wij het nu over willen hebben. Want volgens zijn leeftijd is de mens precies het midden tus sen een leeuw en een olifant, al thans hier in Europa want in andere delen wan de wereld haalt hij een veel lagere gemid delde leeftijd. Wij vinden dat midden nog niet zo heel slecht want een leeuw en een olifant zijn zeer respectabele dieren. En als u mocht menen dat de oli fanten altijd veel ouder werden, bedenk dan dat de laatste on derzoekingen tot de slotsom zijn gekoipen dat de gemiddelde le vensduur van de olifant altijd veel te hoog is aangeslagen en men komt thans dan ook tot het oordeel van 60-70 jaar, waar mede deze dikhuiden dan altijd nog boven de mens blijven. Nee, wat dat betreft lijkt het ons dat een vlieg en een muis er heel wat slechter afkomen, nog af gezien van de bekende één dagsvlieg die het practisch wel niet slechter kan krijgen dan hij het al heeft. De hoogste leeftijden op deze wereld worden niet alleen door mensen of dieren behaald maar door de bomen, tenminste be paalde bomen. Er zijn er zelfs die bij opze aller-aller vroegste voorvaderen tegen hun stam hebben zien leunen in afwach ting tot Columbus, Napoleon en de atoombom. En nog steeds staan deze bomen daar en wor den als maar ouder, of er geen vliegen en muizen bestaan. Bezie deze grafiek eens aan dachtig want zó merkwaardig is nu het leven. Wij vinden ten minste dat tussen 3 maanden en 5000 jaar heel wat olifanten hun verjaardag zullen vieren om van de muizen maar te zwijgen.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1953 | | pagina 5