De Kroningsplechtigheid
te Londen
3
Golven van enthousiasme ondanks
het gure iveer
Meer dan 7000 officiële
genodigden
WEERSVERWACHTING
HOOGWATER
ZON- en MAANSTANDEN
WOENSDAG 3 JUNI 1953.
8e Jaargang No. 2357.
f
-
ENGELSEN ENTHOUSIAST
ONDANKS HET GURE
WEER.
Fr anker ing bij Abonnement: Terneuzen.
Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sande
Redactie-adres:
Noordstraat 55-57 Terneuzen
Telefoon 2510 Na 5 uur: 2073
Gironummer 38150
Abonnementsprijs: ƒ5,20 per kwartaal; per
w»«iinri 1,75; per week 42 cent Losse nrs 8 ct
DE
ZEEUW
Advertentieprijs: per mm 12 ct.; minimum per
advertentie 1,80.
Rubriek Kleine Advertenties: 5 resets 75 eenq
Iedere regel meer 15 cent.
Vermelding: Brieven onder nummer of: Adres
iedere regel meer 15 cent.
Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur
Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur
Verschijnt dagelijks Uitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen
Met de indrukwekkende staatsie,
welke door de traditie van eeu
wen is vastgelegd, is Elizabeth de
Tweede van Groot-Brittannië gis
teren in de abdijkerk van West-
minster te Londen gekroond tot
koningin van het Britse imperium.
Om drie minuten vóór half elf
vertrok koningin Elizabeth in de
200 jaar oude kroningskoets van
het Buckinghampaleis naar West
minster Abbey, geëscorteerd door
de cavalerie van het hof in glin
sterende borstkurassen, militaire
orkesten en hooggeplaatste mili
tairen. De koningin was gekleed
in een robe van karmozijnrood flu
weel. Zij droeg een diadeem op het
hoofd. Naast haar zat haar echt
genoot, de hertog van Edinburgh,
gekleed in met gouddraad bestikte
blauwe admiraalsuniform.
Onder het niet aflatend gejuich
van de enthousiaste menigte, die
urenlang koude en regen had ge
trotseerd om van dit moment ge
tuige te zijn, begon de gouden
koets de triomphtocht naar de ab
dij. Achter de glazen van de koets,
waarvan de vier hoeken geflan
keerd worden door gulden triton
figuren met bazuinen en drietan
den en die bovenop de imperiale
kroon draagt, verscheen het gelaat
van de jonge koningin onder de
flonkerende diadeem op het kas
tanjebruine haar als dat van een
lieflijke zeegodin.
De kroningskoets, getrokken
door acht grijze paarden, werd
voorafgegaan door het escorte van
officieren uit het Gemenebest, ko
loniale contingenten, de kon. lijf
wacht in Tudor-uniformen en de
kon. schuitevoerder met 12 jolle-
mannen.
De koets werd gevolgd door een
aantal ruiters, onder wie de „lord
high constable" (hofmaarschalk by
kroningen)veldmaarschalk burg
graaf Alanbrooke, het hoofd van
grote ivoren en gouden kruisen,
herauten in met leeuw- en harp-
figuren geborduurde tunieken,
edelen met de flonkerende ko
ninklijke attributen staven,
scepters en zwaarden elk ge
volgd door een page in kleurige
livrei, die het kroontje van zijn
meester droeg, en de premiers van
het gemenebest, o.w. sir Winston
Churchill in het blauwe kleed van
ridder in de orde van de Kouse
band.
Prins Bernhard, in ceremonieel
tenue van vice-admiraal, zat in een
koorstoel tegenover het hoog
altaar, enigszins afgescheiden van
de andere genodigden, o.w. zich
bevonden de Nederlandse ambas
sadeur, mr. D. U. Stikker, kroon
prins Akihito van Japan en de
Russische ambassadeur, Jacob
Malik.
Langzaam schreed koningin Eli
zabeth langs de lege troon, een
zetel met rode bekleding en gou
den armleuningen en poten, die
stond op een verhoging in het mid
den van het kerkschip als een
eilandje in een zee van goud. Zij
liep achter de 650 jaar oude eiken
kroningszetel om en nam plaats
op de rood beklede staatsiezetel
onder de koninklijke galerij, waar
haar moeder, de koningin-douariè-
re Elizabeth, en zuster, prinses
Margaret, zich bevonden.
Onder het helle licht van krach
tige televisielampen schikten de
zes eredames de sleep van de ko
ningin op de vloer. Enige ogen
blikken later bogen de eredames
zich opnieuw en namen de sleep
weer op en het eerste deel van de
plechtigheid, de
ERKENNING
begon.
Elizabeth stond op en begaf zieh
naar de kroningszetel, waarin alle
naai wc v
Engelse vorsten sedert 1308 zijn 1 de lepel.
Zeeland, de Unie van Zuid-Afrika,
Pakistan, Ceylon en van uw be
zittingen en andere gebieden die
tot deze gebieden behoren, te rege
ren in overeenstemming met hun
wetten en gebruiken?"
„Ik beloof plechtig dat te doen
zo zeide de koningin.
Na verder beloofd te hebben het
protestantse geloof in Brittannië
te zullen handhaven, verklaarde
de koningin met de hand op de
bijbel: „De dingen, die ik hier heb
beloofd, zal ik uitvoeren en hou
den. Zo waarlijk helpe mij God."
Daarna kuste zij de bijbel, die
haar vervolgens ceremoniëel werd
overhandigd door de aartsbisschop
met de woorden:
„Wij geven u met dit boek de
meest waardevolle zaak, welke de
wereld te bieden heeft."
Daarna begon de eigenlijke kerk
dienst. Het grote koor zong, bege
leid door een orkest van 60 uitge
lezen musici en het orgel, de
psalm: „Aanschouw, o God, onze
verdedigster."
De koningin en de aanwezigen
knielden, terwijl de aartsbisschop
bad: „...schenk Uw dienstmaagd
Elizabeth, onze koningin, de geest
van wijsheid en beleid, opdat zij,
u met haar gehele hart toegedaan,
wijselijk mag regeren...".
IN EENVOUDIG WIT
ZALVINGSKLEED.
Het koor zong daarop met zwel
lend geluid: „Zadok de priester en
Nathan de profeet zalfden Salo
mon tot koning...", de inleiding tot
de zalving, die de koningin wijdde
voor haar bestuurstaak.
Ruisend klonk de muziek, toen de
koningin rechtopstaand werd ont
daan van de aardse praal het
karmozijnrode gewaad, de diadeem
de versierselen van de orde van
de kouseband en gekleed werd
in het eenvoudige, witte zalvings
kleed, dat van haar de eenvoudig
ste, minst opgetooide figuur in de
prachtvolle omgeving maakte.
Voorafgegaan door lord Salis
bury met het zwaard van staat
werd Elizabeth opnieuw naar de
kroningszetel geleid, waar zij
plaats nam boven de „steen van
het lot", de ruwe blok zandsteen,
waarop in het verleden de Schotse
koningen werden gekroond.
Vier ridders van de kouseband,
de oudste Britse ridderorde, ge
kleed in hun diepblauw gekleurde
mantels, begaven zich naar de
kroningszetel en hielden een bal
dakijn boven de koningin.
De deken van Westminster, dr.
Don, nam de gouden ampul in
de vorm van een arend als zinne
beeld van de heilige geest en de
700 jaar oude lepel van het altaar.
Staande naast de koningin goot
hjj de zalvingsolie uit de ampul op
Schotse distel en in een brede band
rond de rok het ahornblad van Ca
nada, de acaciabloem van Austra
lië, de Nieuwzeelandse varen, de
protea-bloem van Zuid-Afrika, tar
we, katoen en jute voor Pakistan
en de lotusbloem van India.
Het gewaad heeft een nauwslui
tend lijfje, dat vierkant is gesne
den over de schouders met een
hartvormig décolleté, de uitstaan
de rok eindigt in een korte sleep.
Er is ongeveer vijf maanden aan
dit kroningskleed gewerkt. In Ja
nuari begon de couturier Norman
Hartnell aan het ontwerp en Vrij
dag j.l. was het gewaad klaar. Er
is 15 meter satijn in verwerkt en
alleen al aan de borduring zijn
3.000 arbeidsuren besteed.
Bjj dit gewaad droeg koningin
Elizabeth hooggehakte goudleren
schoentjes met enkelbanden.
De schittering en de praal werd
nog vergroot door de met juwelen
bezette koninklijke attributen, die
vervolgens één voor één werden
overhandigd.
De koningin stond op na het
zwaard van staat ontvangen te
hebben. Eerst hield zij het voor
zich uit met de punt omhoog, daar
na horizontaal, waarna zij zich
naar het altaar begaf en het
zwaard neerlegde ten teken, dat
zij het offerde in de dienst van
God.
Daarna brachten edelen in snel
le opeenvolging de andere symbo
len der koninklijke waardigheid,
die de aartsbisschop de koningin
aanbood de armillen of „arm
banden van oprechtheid en wijs
heid", en de rijksappel met het
kruis ten teken van de souvereini-
teit van Christus over de aarde.
Aan de vierde vinger van Eliza
beths rechterhand schoof aartsbis
schop Fisher de „trouwring van
Engeland".
Tijdens de plechtigheid werd de
koningin ook de koninklijke stola,
een smalle strook zijde, omgehan
gen en de rijk geborduurde ko
ninklijke mantel.
PRINS CHARLES ZAG
ZIJN MOEDER.
Tegen het moment van de kro
ning werd prins Charles, in wit
zijden pakje gekleed, door zijn gou
vernante door een zij-ingang de
kerk binnengebracht.
Staande op de knieën van zijn
grootmoeder staarde prins Charles
onbeweeglijk, geheel en al door
het schouwspel overweldigd, naar
zijn moeder, die haar blik naar be
neden hield gericht, in de ene hand
de scepter met het kruis, in de
andere de roede met de duif.
DE KRONING.
En dan kwam het hoogtepunt
van de plechtigheden: de kroning
zelf. De koningin zat daar, met in
haar rechterhand de scepter met
het kruis, het enbleem van konink.
lijke macht en recht, en in haar
linkerhand de roede met de duif,
welke rechtvaardigheid en barm
hartigheid verzinnebeeldt.
DE KRONINGSSTOET
OP WEG NAAR DE
WESTMINSTER ABBEY
KONINGIN
ELISABETH II
VAN
GROOT-BRITTANNIË
de kon. lijfwacht; de earl van Ons
low en de adjudanten van de ko
ningin, admiraal earl Mountbatten
van Birma en de hertog van Glou
cester.
DE PLECHTIGHEID LN
DE ABDIJ.
Om elf uur bereikte de kleurige
stoet de abdij, waar in de afgelo
pen 900 jaar de Engelse koningen
en koninginnen zijn gekroond.
In de voorafgegane uren hadden
de zevenduizend officiële genodig
den de hun toegewezen plaatsen in
genomen.
Na een oponthoud van een kwar
tier in de kleedkamer betrad ko
ningin Elizabeth de prachtige ver
sierde kerk. Zij werd begroet met
een trompetfanfare. Een koor van
600 stemmen zong de hymne uit
Psalm 122:
„I was glad when they said
[unto me;
We will go into the house of
[the Lord".
(Ik verblijd mij in degenen,
die tot mq zeggen:
Wij zullen in het huis des
Heeren gaan.)
Zes eredames droegen de lange
sleep van het karmozijnrood flu
wulen gewaad.
Voor de koningin uit liepen bis
schoppen en andere kerkelijke
hoogwaardigheidsbekleders in
kostbare gewaden, dragers met
gekroond. De eredames trokken
zich terug, de koningin staande
achterlatend als centrale figuur
van de eeuwenoude plechtigheid,
slank, jong en ernstig.
Dr. Geoffrey Fisher, de aartsbis
schop van Canterbury, in koor
mantel en met de mijter op het
hoofd, wendde zich tot de aanwe
zigen.
Langzaam en met grote nadruk
zei hij:
„Sirs, ik stel u hier voor konin
gin Elizabeth, uw onbetwiste ko
ningin, en vraag daarom u allen,
die hier gekomen zijt om uw hulde
te betuigen. Zijt gij bereid dit te
doen?"
Driemaal klonk het luid: „God
save queen Elizabeth" en luid
schalde een trompetfanfare door
de hoge abdijkerk.
DE BEëDIGING.
In antwoord op de vragen van
de aartsbisschop, die voor haar
stond, sprak de koningin met hel
dere stem de 34 woorden, die zij
bij deze plechtigheid moest uit-
spréken,
„Mevrouw," zo vroeg de bis
schop, „is Uwe Majesteit bereid
de eed af te leggen?"
„Ik ben bereid", antwoordde
Elizabeth.
Daarna vroeg dr. Fisher: „Wilt
u plechtig beloven en zweren de
volken van het verenigde konink
rijk van Groot-Brittannië en Noord
Ierland Canada, Australië, Nieuw-
Aartsbisschop Fisher doopte zijn
vingers in de olie en zalfde de ko
ningin op de palmen van de hand,
op de borst en op de kruin van het
hoofd. Bij de zalving van het hoofd
van Elizabeth zeide de aartsbis
schop: „Zij uw hoofd met heilige
olie gezalfd, zoals koningen, pries
ters en profeten gezalfd waren."
Daarna knielde de koningin op
een bidstoel, terwijl de aartsbis
schop haar zegende en de baldakijn
werd weggedragen. De hofdame
voor de garderobe, de hertogin
weduwe van Devonshire, kleedde
de koningin in de „colombium sin-
donis", een wit batisten kleed,
waarna z\j samen met de deken
van Westminster de koningin hul
de in de „supertunica", een mantel
van goudlaken afgezet met kar
mozijnrode zijde, dat blonk in het
heldere lamplicht.
Door deze bekleding was Eliza
beth van de eenvoudigste de rijkst
geklede van alle aanwezigen ge
worden, prachtiger dan de herau
ten, die aan de voet der pilaren
stonden geschaard.
DE KLEDING VAN KO
NINGIN ELIZABETH.
Het zijden gewaad, dat koningin
Elizabeth droeg, is geborduurd met
de emblemen van Groot-Brittan
nië en de landen van het gemene
best. Op de korte mouwen is de
Engelse tudorroos geborduurd,
rond het middel de look van Wa
les, het Ierse klaverblad en de
Tegen half één viel er een stilte
van afwachting in het kerkge
bouw. Boven de glans van alle an
dere juwelen uit schitterde de
grote „ster van Afrika", de dia
mant bovenaan de scepter. De stil
te werd slechts verbroken door het
geschuifel van voeten op hout,
toen de gasten van hun plaatsen
oprezen.
De aartsbisschop, een zegening
uitsprekend, kwam langzaam het
altaar af met de kroon van Sint
Edward, die rijk bezet is met dia
manten, robijnen, smaragden, saf
fieren en parels. Hij ging voor de
koningin staan en strekte zijn ar
men met de kroon tussen de han
den voor zich uit boven het hoofd
van de koningin. Enkele seconden
bleef hij zo staan en plaatste dan
met beheerste bewegingen de
kroon op het hoofd der koningin.
Nog een fractie van een seconde
duurde de stilte voort. Dan brak
uit zevenduizend kelen de juich
kreet „God save the queen" los,
welke uitroep enkele malen werd
herhaald.
Herauten hieven witte staven
omhoog en op dit teken zetten
honderden edellieden en edelvrou-
wen met gehandschoende handen
hun kroontje op. De ene trompet
fanfare na de andere weerklonk
door de abdij en buiten brandden
de saluutschoten los uit de kanon
nen van de Tower en Hyde Park.
Toen* klonk de kalme, besliste
stem van de aartsbisschop: „God
krone u met een kroon van glorie
en rechtschapenheid, opdat gij met
goed geloof en menigvuldige
vrucht van goede werken de kroon
van een eeuwig koninkrijk moge
verkrjjgen door de schenking van
hem, wiens koninkrijk duurt voor
eeuwig. Amen".
De koningin rees op en schreed,
omgeven door de hoge functiona
rissen en bisschoppen, naar de
eenzame troonzetel op het dodium
achter de kroningszetel, terwijl 't
koor zong: „Wees sterk en van
goede moed".
Een page knielde voor de konin
gin en legde 'n karmozijnen kleed
je aan haar voeten, waarop eerst
de aartsbisschop van Canterbury
en de andere geestelijken neer
knielden om trouw te zweren.
Daarna kwam de hertog van Edin
burgh naar voren met de andere
twee koninklijke hertogen, van
Gloucester en Kent, resp. oom en
neef van de koningin. Hij over
handigde z[jn kroontje aan de
page, knielde voor zijn echtgenote
en koningin, hield zijn handen tus
sen de hare en beloofde: „Ik, Phi
lip, hertog van Edinburgh, zal uw
vazal zijn met lijf en ziel en u
eren boven alles op aarde en op
rechte trouw zal ik u betonen in
leven en dood, tegen elk die u be
laagt, zo waarlijk helpe mij God'
Toen de laatste edele zijn eerbe
wijs bracht, werden de trommen
geslagen, de trompetten geblazen
en alle aanwezigen juichten: „God
save queen Elizabeth. Long live
queen Elizabeth. May the queen
live for ever".
Het grote orgel gaf de toon aan
en allen zongen de oude hymne:
„Alle volkeren die op de aarde
wonen, zingt de Heer toe met
blijde stem".
Dit was het hoogtepunt van de
kroningsceremonie.
Vervolgens kwam de communie.
Voor het altaar lag de koningin
geknield naast de tekenen van
haar waardigheid met inbegrip
van de kroon en met haar echtge
noot aan haar zijde. Zij bood haar
offergaven aan een altaarkleed
en een baar goud van een gewicht
van een pond welke door de
aartsbisschop op het altaar wer
den gelegd.
Na de communiedienst verliet de
kleine prins Charles de kerk.
Toen de koningin zich naar de
kapel van St. Edward begaf, toon
de zij voor de eerste maal tekenen
van vermoeidheid en zij wankelde
even. Haar gezicht bleef strak en
ernstig. Gedurende de gehele
plechtigheid had zij niet één keer
geglimlacht.
Terwijl het koor het „Te deum"
zong, begaf de koningin zich in
processie naar de kapel achter het
altaar, waar haar koninklijke sta
tiemantel werd vervangen door
een mantel van purper. De stoet
werd opnieuw gevormd en de ko
ningin, in de rechterhand de scep
ter, in de linker de rijksappel en
op het hoofd de rijkskroon (die
lichter is dan de kroon van St. Ed
ward waarmede de kroning werd
verricht), verliet de abdij.
DE STOET TERUG.
Om twee uur zette het eerste
deel van de kroningsstoet, die ruim
7% km lang was, zich in beweging
voor de tocht terug naar Bucking
ham Palace. Om kwart over drie,
verliet koningin Elizabeth de abdij.
Om half vijf was zij terug in het
paleis.
In de stoet liepen mee 10.000 mi
litairen, onder wie 2000 uit het ge
menebest en 500 vertegenwoordi
gers van zo goed als alle troepen
uit de koloniën.
De stoet werd geopend door ko
lonel Burrows, gevolgd door vier
leden van de koninklijke cavalerie
en de orkesten van vier infanterie-
regimenten.
Dan volgen koloniale heersers in
rijtuigen, geëscorteerd door mili
taire politie. In dit gedeelte van
de stoet reden de sultan van Lahej,
de sultan van Selangor, de sultan
van Broennai en de sultan van
Johore met de sultane, enz.
Zij werden gevolgd door rijtui
gen met de premiers van het ge
menebest: premier Brookeborough
van Noord-Ierland met echtgenote
en premier Borg Oliveier van
Malta, premier Senanajake van
Ceylon en premier sir Godefrey
Huggins van Zuid-Rhodesia, pre
mier Nehroe van India met zijn
dochter Indira, premier Malan van
Zuid-Afrika, premier Holland van
Nieuw-Zeeland, premier Menzies
van Australië; de premier van Ca
nada, St. Laurent en premier sir
Winston Churchill en lady Chur
chill.
Na de premiers kwamen drie rij
tuigen met de prinsen en prinses
sen.
Koningin-moeder Elizabeth en
prinses Margaret reden in een
open rijtuig. Zij werden gevolgd
door een stoet van prinsen en prin
sessen, geëscorteerd door konink
lijke cavalerie.
De stoet van de koningin werd
voorafgegaan door de vier helden
uit de tweede wereldoorlog, die te
paard naast elkander reden. Het
waren: veldmaarschalk sir Claude
Auchinleck; veldmaarschalk Earl
Alexander van Tunis; veldmaar
schalk lord Ironside en veldmaar
schalk burggraaf Van Alamein.
TOESPRAAK VAN KO
NINGIN ELIZABETH.
Koningin Elizabeth II heeft in
een op haar kroningsdag voor de
radio gehouden toespraak haar
volk dank gezegd voor zijn loyali
teit en genegenheid. „Nu deze dag
ten einde loopt, weet ik dat mijn
blijvende herinnering daaraan ver
bonden zal zijn, niet alleen aan de
plechtigheid en de pracht van de
ceremoniën doch vooral aan uw
bezielende loyaliteit en genegen
heid", zo luidde het slot van haar
toespraak.
De koningin beloofde er naar te
zullen streven het vertrouwen van
het volk waardig te zijn.
De koningin, zo zeide zij, zal
steun vinden bij haar echtgenoot,
die „al mijn idealen en mijn ge
negenheid voor u deelt".
„Ik heb niet alleen de schitte
rende traditie en de annalen van
meer dan duizend jaren achter
mij, maar ook de levende kracht
en majesteit van het gemenebest
en imperium; van oude en nieuwe
gemeenschappen, van landen en
rassen, verschillend van geschie
denis en herkomst, maar alle ver
enigd in bezieling en doel. Daarom
ben ik er zeker van, dat mijn kro
ning niet het symbool is van een
macht en een praal, die verleden
tijd zijn, maar een uitdrukking
van onze hoop voor de toekomst
en voor de jaren dat ik U zal mo
gen regeren en dienen als Uw
koningin".
Op ons eiland is een manier van
sociaal en politiek denken ontwik
keld, welke onze boodschap aan
de wereld inhoudt en door de ge
slachten heen zowel in als ver bui
ten ons rijk is aanvaard, aldus ko
ningin Elizabeth.
Zij vroeg haar volk deze denk
wijze te blijven koesteren en in
practijk te brengen. „Dan kunnen
wq tezamen voorwaats gaan in
vrede en streven naar rechtvaar
digheid en vrijheid voor alle men
sen".
Het was lang geen zomerweer
op deze voor Engeland zo gewich
tige dag, maar de regen kon de
goede stemming van de mensen
niet bederven.
Aller verwachting ging uit naar
het verschijnen van de pas ge
kroonde koningin, die, na een uur
rust genoten te hebben, te kwart
over drie de abdij verliet. Het gé-
juich van de menigte overstemde
alle andere geluiden.
Toen koningin Elizabeth Jacob
Malik passeerde, de Sowjet-am-
bassadeur, maakte deze een eer
biedige buiging, juist zoals alle
andere buitenlandse vertegen
woordigers deden, als de koningin
hen voorbijkwam.
In de stoet, waaraan meer dan
tienduizend militairen deelnamen,
liepen blaasorkesten mee, wier so
nore muziek zich vermengde met
het fascinerende ge pijp van doe
delzakken.
Het duurde drie kwartier voor
de stoet een bepaald punt was ge
passeerd. Overal langs de route
sloeg een golf van emotie omhoog,
zodra de gouden koets in zicht
kwam. Vrouwen weenden en kin
deren begonnen van louter op
winding te dansen op de tribunes.
Vooral op Trafalgar Square, waar
de stoet tot driemaal toe voorbij
kwam, was de menigte bijna niet
te houden.
Ofschoon zij zichtbaar vermoeid
was, had koningin Elizabeth voor
elke nieuwe uitbarsting van ent
housiasme een glimlach van dank
baarheid over. Prins Philip, naast
haar in de gouden koets, leunde
achterover om het gezicht op de
koningin vrij te laten. Wel kon
men zien, dat de koningin alle
moeite deed om ondanks de schom
meling van de karos de kroon
recht op het hoofd te houden.
De prinsen en prinsessen van
overzee hadden in hun open lan
dauers veel van de genadeloos
neerstromende regen te lijden. De
zakdoeken kwamen eraan te pas
om wenkbrauwen en gezicht te
drogen.
Het gedeelte van de route door
Hyde Park bleek bij het publiek
in het bijzonder geliefd te zijn.
(Zie verder Pag. 2, le kolom.)
GISTEREN KOUDSTE JUNIDAG
SINDS 100 JAAR.
Te De Bilt was de hoogste tem
peratuur Dinsdag slechts 9,2 gra
den Celsius. Nog nooit was het
gedurende de meer dan 100 jaar,
dat er daar waarnemingen worden
verricht, voorgekomen, dat de
temperatuur 'n geheel etmaal in
Juni onder de 10 graden bleef.
Tot nu toe hield 12 Juni 1916 het
record: Toen werd 10.8 graden
Celsius bereikt. Gisteren bleef de
temperatuur daar dus 1.6 graden
onder.
medegedeeld door het K. N. M. I.
te De Bilt, geldig van Woensdag
ochtend tot Woensdagavond.
Aanhoudend koud.
Veel bewolking met nu en dan
buien. Overwegend matige wind
uit uiteenlopende richtingen.
Koud weer.
DONDERDAG 4 JUNI.
Breskens
Terneuzen
Hansweert
Walsoorden
v.m.
6.40
7.15
7.55
8.05
n.m.
7.00
7.35
8.15
8.25
ZON MAAN
Juni.
3 4.25 20.52 0.35 10.40
4 4.24 20.53 0.52 12.05
5 4.23 20.54 1.06 13.29
6 4.23 20.55 1.21 14.53