De Kroningsplechtigheid te Londen 3 Golven van enthousiasme ondanks het gure iveer Meer dan 7000 officiële genodigden WEERSVERWACHTING HOOGWATER ZON- en MAANSTANDEN WOENSDAG 3 JUNI 1953. 8e Jaargang No. 2357. f - ENGELSEN ENTHOUSIAST ONDANKS HET GURE WEER. Fr anker ing bij Abonnement: Terneuzen. Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sande Redactie-adres: Noordstraat 55-57 Terneuzen Telefoon 2510 Na 5 uur: 2073 Gironummer 38150 Abonnementsprijs: ƒ5,20 per kwartaal; per w»«iinri 1,75; per week 42 cent Losse nrs 8 ct DE ZEEUW Advertentieprijs: per mm 12 ct.; minimum per advertentie 1,80. Rubriek Kleine Advertenties: 5 resets 75 eenq Iedere regel meer 15 cent. Vermelding: Brieven onder nummer of: Adres iedere regel meer 15 cent. Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur Verschijnt dagelijks Uitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen Met de indrukwekkende staatsie, welke door de traditie van eeu wen is vastgelegd, is Elizabeth de Tweede van Groot-Brittannië gis teren in de abdijkerk van West- minster te Londen gekroond tot koningin van het Britse imperium. Om drie minuten vóór half elf vertrok koningin Elizabeth in de 200 jaar oude kroningskoets van het Buckinghampaleis naar West minster Abbey, geëscorteerd door de cavalerie van het hof in glin sterende borstkurassen, militaire orkesten en hooggeplaatste mili tairen. De koningin was gekleed in een robe van karmozijnrood flu weel. Zij droeg een diadeem op het hoofd. Naast haar zat haar echt genoot, de hertog van Edinburgh, gekleed in met gouddraad bestikte blauwe admiraalsuniform. Onder het niet aflatend gejuich van de enthousiaste menigte, die urenlang koude en regen had ge trotseerd om van dit moment ge tuige te zijn, begon de gouden koets de triomphtocht naar de ab dij. Achter de glazen van de koets, waarvan de vier hoeken geflan keerd worden door gulden triton figuren met bazuinen en drietan den en die bovenop de imperiale kroon draagt, verscheen het gelaat van de jonge koningin onder de flonkerende diadeem op het kas tanjebruine haar als dat van een lieflijke zeegodin. De kroningskoets, getrokken door acht grijze paarden, werd voorafgegaan door het escorte van officieren uit het Gemenebest, ko loniale contingenten, de kon. lijf wacht in Tudor-uniformen en de kon. schuitevoerder met 12 jolle- mannen. De koets werd gevolgd door een aantal ruiters, onder wie de „lord high constable" (hofmaarschalk by kroningen)veldmaarschalk burg graaf Alanbrooke, het hoofd van grote ivoren en gouden kruisen, herauten in met leeuw- en harp- figuren geborduurde tunieken, edelen met de flonkerende ko ninklijke attributen staven, scepters en zwaarden elk ge volgd door een page in kleurige livrei, die het kroontje van zijn meester droeg, en de premiers van het gemenebest, o.w. sir Winston Churchill in het blauwe kleed van ridder in de orde van de Kouse band. Prins Bernhard, in ceremonieel tenue van vice-admiraal, zat in een koorstoel tegenover het hoog altaar, enigszins afgescheiden van de andere genodigden, o.w. zich bevonden de Nederlandse ambas sadeur, mr. D. U. Stikker, kroon prins Akihito van Japan en de Russische ambassadeur, Jacob Malik. Langzaam schreed koningin Eli zabeth langs de lege troon, een zetel met rode bekleding en gou den armleuningen en poten, die stond op een verhoging in het mid den van het kerkschip als een eilandje in een zee van goud. Zij liep achter de 650 jaar oude eiken kroningszetel om en nam plaats op de rood beklede staatsiezetel onder de koninklijke galerij, waar haar moeder, de koningin-douariè- re Elizabeth, en zuster, prinses Margaret, zich bevonden. Onder het helle licht van krach tige televisielampen schikten de zes eredames de sleep van de ko ningin op de vloer. Enige ogen blikken later bogen de eredames zich opnieuw en namen de sleep weer op en het eerste deel van de plechtigheid, de ERKENNING begon. Elizabeth stond op en begaf zieh naar de kroningszetel, waarin alle naai wc v Engelse vorsten sedert 1308 zijn 1 de lepel. Zeeland, de Unie van Zuid-Afrika, Pakistan, Ceylon en van uw be zittingen en andere gebieden die tot deze gebieden behoren, te rege ren in overeenstemming met hun wetten en gebruiken?" „Ik beloof plechtig dat te doen zo zeide de koningin. Na verder beloofd te hebben het protestantse geloof in Brittannië te zullen handhaven, verklaarde de koningin met de hand op de bijbel: „De dingen, die ik hier heb beloofd, zal ik uitvoeren en hou den. Zo waarlijk helpe mij God." Daarna kuste zij de bijbel, die haar vervolgens ceremoniëel werd overhandigd door de aartsbisschop met de woorden: „Wij geven u met dit boek de meest waardevolle zaak, welke de wereld te bieden heeft." Daarna begon de eigenlijke kerk dienst. Het grote koor zong, bege leid door een orkest van 60 uitge lezen musici en het orgel, de psalm: „Aanschouw, o God, onze verdedigster." De koningin en de aanwezigen knielden, terwijl de aartsbisschop bad: „...schenk Uw dienstmaagd Elizabeth, onze koningin, de geest van wijsheid en beleid, opdat zij, u met haar gehele hart toegedaan, wijselijk mag regeren...". IN EENVOUDIG WIT ZALVINGSKLEED. Het koor zong daarop met zwel lend geluid: „Zadok de priester en Nathan de profeet zalfden Salo mon tot koning...", de inleiding tot de zalving, die de koningin wijdde voor haar bestuurstaak. Ruisend klonk de muziek, toen de koningin rechtopstaand werd ont daan van de aardse praal het karmozijnrode gewaad, de diadeem de versierselen van de orde van de kouseband en gekleed werd in het eenvoudige, witte zalvings kleed, dat van haar de eenvoudig ste, minst opgetooide figuur in de prachtvolle omgeving maakte. Voorafgegaan door lord Salis bury met het zwaard van staat werd Elizabeth opnieuw naar de kroningszetel geleid, waar zij plaats nam boven de „steen van het lot", de ruwe blok zandsteen, waarop in het verleden de Schotse koningen werden gekroond. Vier ridders van de kouseband, de oudste Britse ridderorde, ge kleed in hun diepblauw gekleurde mantels, begaven zich naar de kroningszetel en hielden een bal dakijn boven de koningin. De deken van Westminster, dr. Don, nam de gouden ampul in de vorm van een arend als zinne beeld van de heilige geest en de 700 jaar oude lepel van het altaar. Staande naast de koningin goot hjj de zalvingsolie uit de ampul op Schotse distel en in een brede band rond de rok het ahornblad van Ca nada, de acaciabloem van Austra lië, de Nieuwzeelandse varen, de protea-bloem van Zuid-Afrika, tar we, katoen en jute voor Pakistan en de lotusbloem van India. Het gewaad heeft een nauwslui tend lijfje, dat vierkant is gesne den over de schouders met een hartvormig décolleté, de uitstaan de rok eindigt in een korte sleep. Er is ongeveer vijf maanden aan dit kroningskleed gewerkt. In Ja nuari begon de couturier Norman Hartnell aan het ontwerp en Vrij dag j.l. was het gewaad klaar. Er is 15 meter satijn in verwerkt en alleen al aan de borduring zijn 3.000 arbeidsuren besteed. Bjj dit gewaad droeg koningin Elizabeth hooggehakte goudleren schoentjes met enkelbanden. De schittering en de praal werd nog vergroot door de met juwelen bezette koninklijke attributen, die vervolgens één voor één werden overhandigd. De koningin stond op na het zwaard van staat ontvangen te hebben. Eerst hield zij het voor zich uit met de punt omhoog, daar na horizontaal, waarna zij zich naar het altaar begaf en het zwaard neerlegde ten teken, dat zij het offerde in de dienst van God. Daarna brachten edelen in snel le opeenvolging de andere symbo len der koninklijke waardigheid, die de aartsbisschop de koningin aanbood de armillen of „arm banden van oprechtheid en wijs heid", en de rijksappel met het kruis ten teken van de souvereini- teit van Christus over de aarde. Aan de vierde vinger van Eliza beths rechterhand schoof aartsbis schop Fisher de „trouwring van Engeland". Tijdens de plechtigheid werd de koningin ook de koninklijke stola, een smalle strook zijde, omgehan gen en de rijk geborduurde ko ninklijke mantel. PRINS CHARLES ZAG ZIJN MOEDER. Tegen het moment van de kro ning werd prins Charles, in wit zijden pakje gekleed, door zijn gou vernante door een zij-ingang de kerk binnengebracht. Staande op de knieën van zijn grootmoeder staarde prins Charles onbeweeglijk, geheel en al door het schouwspel overweldigd, naar zijn moeder, die haar blik naar be neden hield gericht, in de ene hand de scepter met het kruis, in de andere de roede met de duif. DE KRONING. En dan kwam het hoogtepunt van de plechtigheden: de kroning zelf. De koningin zat daar, met in haar rechterhand de scepter met het kruis, het enbleem van konink. lijke macht en recht, en in haar linkerhand de roede met de duif, welke rechtvaardigheid en barm hartigheid verzinnebeeldt. DE KRONINGSSTOET OP WEG NAAR DE WESTMINSTER ABBEY KONINGIN ELISABETH II VAN GROOT-BRITTANNIË de kon. lijfwacht; de earl van Ons low en de adjudanten van de ko ningin, admiraal earl Mountbatten van Birma en de hertog van Glou cester. DE PLECHTIGHEID LN DE ABDIJ. Om elf uur bereikte de kleurige stoet de abdij, waar in de afgelo pen 900 jaar de Engelse koningen en koninginnen zijn gekroond. In de voorafgegane uren hadden de zevenduizend officiële genodig den de hun toegewezen plaatsen in genomen. Na een oponthoud van een kwar tier in de kleedkamer betrad ko ningin Elizabeth de prachtige ver sierde kerk. Zij werd begroet met een trompetfanfare. Een koor van 600 stemmen zong de hymne uit Psalm 122: „I was glad when they said [unto me; We will go into the house of [the Lord". (Ik verblijd mij in degenen, die tot mq zeggen: Wij zullen in het huis des Heeren gaan.) Zes eredames droegen de lange sleep van het karmozijnrood flu wulen gewaad. Voor de koningin uit liepen bis schoppen en andere kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders in kostbare gewaden, dragers met gekroond. De eredames trokken zich terug, de koningin staande achterlatend als centrale figuur van de eeuwenoude plechtigheid, slank, jong en ernstig. Dr. Geoffrey Fisher, de aartsbis schop van Canterbury, in koor mantel en met de mijter op het hoofd, wendde zich tot de aanwe zigen. Langzaam en met grote nadruk zei hij: „Sirs, ik stel u hier voor konin gin Elizabeth, uw onbetwiste ko ningin, en vraag daarom u allen, die hier gekomen zijt om uw hulde te betuigen. Zijt gij bereid dit te doen?" Driemaal klonk het luid: „God save queen Elizabeth" en luid schalde een trompetfanfare door de hoge abdijkerk. DE BEëDIGING. In antwoord op de vragen van de aartsbisschop, die voor haar stond, sprak de koningin met hel dere stem de 34 woorden, die zij bij deze plechtigheid moest uit- spréken, „Mevrouw," zo vroeg de bis schop, „is Uwe Majesteit bereid de eed af te leggen?" „Ik ben bereid", antwoordde Elizabeth. Daarna vroeg dr. Fisher: „Wilt u plechtig beloven en zweren de volken van het verenigde konink rijk van Groot-Brittannië en Noord Ierland Canada, Australië, Nieuw- Aartsbisschop Fisher doopte zijn vingers in de olie en zalfde de ko ningin op de palmen van de hand, op de borst en op de kruin van het hoofd. Bij de zalving van het hoofd van Elizabeth zeide de aartsbis schop: „Zij uw hoofd met heilige olie gezalfd, zoals koningen, pries ters en profeten gezalfd waren." Daarna knielde de koningin op een bidstoel, terwijl de aartsbis schop haar zegende en de baldakijn werd weggedragen. De hofdame voor de garderobe, de hertogin weduwe van Devonshire, kleedde de koningin in de „colombium sin- donis", een wit batisten kleed, waarna z\j samen met de deken van Westminster de koningin hul de in de „supertunica", een mantel van goudlaken afgezet met kar mozijnrode zijde, dat blonk in het heldere lamplicht. Door deze bekleding was Eliza beth van de eenvoudigste de rijkst geklede van alle aanwezigen ge worden, prachtiger dan de herau ten, die aan de voet der pilaren stonden geschaard. DE KLEDING VAN KO NINGIN ELIZABETH. Het zijden gewaad, dat koningin Elizabeth droeg, is geborduurd met de emblemen van Groot-Brittan nië en de landen van het gemene best. Op de korte mouwen is de Engelse tudorroos geborduurd, rond het middel de look van Wa les, het Ierse klaverblad en de Tegen half één viel er een stilte van afwachting in het kerkge bouw. Boven de glans van alle an dere juwelen uit schitterde de grote „ster van Afrika", de dia mant bovenaan de scepter. De stil te werd slechts verbroken door het geschuifel van voeten op hout, toen de gasten van hun plaatsen oprezen. De aartsbisschop, een zegening uitsprekend, kwam langzaam het altaar af met de kroon van Sint Edward, die rijk bezet is met dia manten, robijnen, smaragden, saf fieren en parels. Hij ging voor de koningin staan en strekte zijn ar men met de kroon tussen de han den voor zich uit boven het hoofd van de koningin. Enkele seconden bleef hij zo staan en plaatste dan met beheerste bewegingen de kroon op het hoofd der koningin. Nog een fractie van een seconde duurde de stilte voort. Dan brak uit zevenduizend kelen de juich kreet „God save the queen" los, welke uitroep enkele malen werd herhaald. Herauten hieven witte staven omhoog en op dit teken zetten honderden edellieden en edelvrou- wen met gehandschoende handen hun kroontje op. De ene trompet fanfare na de andere weerklonk door de abdij en buiten brandden de saluutschoten los uit de kanon nen van de Tower en Hyde Park. Toen* klonk de kalme, besliste stem van de aartsbisschop: „God krone u met een kroon van glorie en rechtschapenheid, opdat gij met goed geloof en menigvuldige vrucht van goede werken de kroon van een eeuwig koninkrijk moge verkrjjgen door de schenking van hem, wiens koninkrijk duurt voor eeuwig. Amen". De koningin rees op en schreed, omgeven door de hoge functiona rissen en bisschoppen, naar de eenzame troonzetel op het dodium achter de kroningszetel, terwijl 't koor zong: „Wees sterk en van goede moed". Een page knielde voor de konin gin en legde 'n karmozijnen kleed je aan haar voeten, waarop eerst de aartsbisschop van Canterbury en de andere geestelijken neer knielden om trouw te zweren. Daarna kwam de hertog van Edin burgh naar voren met de andere twee koninklijke hertogen, van Gloucester en Kent, resp. oom en neef van de koningin. Hij over handigde z[jn kroontje aan de page, knielde voor zijn echtgenote en koningin, hield zijn handen tus sen de hare en beloofde: „Ik, Phi lip, hertog van Edinburgh, zal uw vazal zijn met lijf en ziel en u eren boven alles op aarde en op rechte trouw zal ik u betonen in leven en dood, tegen elk die u be laagt, zo waarlijk helpe mij God' Toen de laatste edele zijn eerbe wijs bracht, werden de trommen geslagen, de trompetten geblazen en alle aanwezigen juichten: „God save queen Elizabeth. Long live queen Elizabeth. May the queen live for ever". Het grote orgel gaf de toon aan en allen zongen de oude hymne: „Alle volkeren die op de aarde wonen, zingt de Heer toe met blijde stem". Dit was het hoogtepunt van de kroningsceremonie. Vervolgens kwam de communie. Voor het altaar lag de koningin geknield naast de tekenen van haar waardigheid met inbegrip van de kroon en met haar echtge noot aan haar zijde. Zij bood haar offergaven aan een altaarkleed en een baar goud van een gewicht van een pond welke door de aartsbisschop op het altaar wer den gelegd. Na de communiedienst verliet de kleine prins Charles de kerk. Toen de koningin zich naar de kapel van St. Edward begaf, toon de zij voor de eerste maal tekenen van vermoeidheid en zij wankelde even. Haar gezicht bleef strak en ernstig. Gedurende de gehele plechtigheid had zij niet één keer geglimlacht. Terwijl het koor het „Te deum" zong, begaf de koningin zich in processie naar de kapel achter het altaar, waar haar koninklijke sta tiemantel werd vervangen door een mantel van purper. De stoet werd opnieuw gevormd en de ko ningin, in de rechterhand de scep ter, in de linker de rijksappel en op het hoofd de rijkskroon (die lichter is dan de kroon van St. Ed ward waarmede de kroning werd verricht), verliet de abdij. DE STOET TERUG. Om twee uur zette het eerste deel van de kroningsstoet, die ruim 7% km lang was, zich in beweging voor de tocht terug naar Bucking ham Palace. Om kwart over drie, verliet koningin Elizabeth de abdij. Om half vijf was zij terug in het paleis. In de stoet liepen mee 10.000 mi litairen, onder wie 2000 uit het ge menebest en 500 vertegenwoordi gers van zo goed als alle troepen uit de koloniën. De stoet werd geopend door ko lonel Burrows, gevolgd door vier leden van de koninklijke cavalerie en de orkesten van vier infanterie- regimenten. Dan volgen koloniale heersers in rijtuigen, geëscorteerd door mili taire politie. In dit gedeelte van de stoet reden de sultan van Lahej, de sultan van Selangor, de sultan van Broennai en de sultan van Johore met de sultane, enz. Zij werden gevolgd door rijtui gen met de premiers van het ge menebest: premier Brookeborough van Noord-Ierland met echtgenote en premier Borg Oliveier van Malta, premier Senanajake van Ceylon en premier sir Godefrey Huggins van Zuid-Rhodesia, pre mier Nehroe van India met zijn dochter Indira, premier Malan van Zuid-Afrika, premier Holland van Nieuw-Zeeland, premier Menzies van Australië; de premier van Ca nada, St. Laurent en premier sir Winston Churchill en lady Chur chill. Na de premiers kwamen drie rij tuigen met de prinsen en prinses sen. Koningin-moeder Elizabeth en prinses Margaret reden in een open rijtuig. Zij werden gevolgd door een stoet van prinsen en prin sessen, geëscorteerd door konink lijke cavalerie. De stoet van de koningin werd voorafgegaan door de vier helden uit de tweede wereldoorlog, die te paard naast elkander reden. Het waren: veldmaarschalk sir Claude Auchinleck; veldmaarschalk Earl Alexander van Tunis; veldmaar schalk lord Ironside en veldmaar schalk burggraaf Van Alamein. TOESPRAAK VAN KO NINGIN ELIZABETH. Koningin Elizabeth II heeft in een op haar kroningsdag voor de radio gehouden toespraak haar volk dank gezegd voor zijn loyali teit en genegenheid. „Nu deze dag ten einde loopt, weet ik dat mijn blijvende herinnering daaraan ver bonden zal zijn, niet alleen aan de plechtigheid en de pracht van de ceremoniën doch vooral aan uw bezielende loyaliteit en genegen heid", zo luidde het slot van haar toespraak. De koningin beloofde er naar te zullen streven het vertrouwen van het volk waardig te zijn. De koningin, zo zeide zij, zal steun vinden bij haar echtgenoot, die „al mijn idealen en mijn ge negenheid voor u deelt". „Ik heb niet alleen de schitte rende traditie en de annalen van meer dan duizend jaren achter mij, maar ook de levende kracht en majesteit van het gemenebest en imperium; van oude en nieuwe gemeenschappen, van landen en rassen, verschillend van geschie denis en herkomst, maar alle ver enigd in bezieling en doel. Daarom ben ik er zeker van, dat mijn kro ning niet het symbool is van een macht en een praal, die verleden tijd zijn, maar een uitdrukking van onze hoop voor de toekomst en voor de jaren dat ik U zal mo gen regeren en dienen als Uw koningin". Op ons eiland is een manier van sociaal en politiek denken ontwik keld, welke onze boodschap aan de wereld inhoudt en door de ge slachten heen zowel in als ver bui ten ons rijk is aanvaard, aldus ko ningin Elizabeth. Zij vroeg haar volk deze denk wijze te blijven koesteren en in practijk te brengen. „Dan kunnen wq tezamen voorwaats gaan in vrede en streven naar rechtvaar digheid en vrijheid voor alle men sen". Het was lang geen zomerweer op deze voor Engeland zo gewich tige dag, maar de regen kon de goede stemming van de mensen niet bederven. Aller verwachting ging uit naar het verschijnen van de pas ge kroonde koningin, die, na een uur rust genoten te hebben, te kwart over drie de abdij verliet. Het gé- juich van de menigte overstemde alle andere geluiden. Toen koningin Elizabeth Jacob Malik passeerde, de Sowjet-am- bassadeur, maakte deze een eer biedige buiging, juist zoals alle andere buitenlandse vertegen woordigers deden, als de koningin hen voorbijkwam. In de stoet, waaraan meer dan tienduizend militairen deelnamen, liepen blaasorkesten mee, wier so nore muziek zich vermengde met het fascinerende ge pijp van doe delzakken. Het duurde drie kwartier voor de stoet een bepaald punt was ge passeerd. Overal langs de route sloeg een golf van emotie omhoog, zodra de gouden koets in zicht kwam. Vrouwen weenden en kin deren begonnen van louter op winding te dansen op de tribunes. Vooral op Trafalgar Square, waar de stoet tot driemaal toe voorbij kwam, was de menigte bijna niet te houden. Ofschoon zij zichtbaar vermoeid was, had koningin Elizabeth voor elke nieuwe uitbarsting van ent housiasme een glimlach van dank baarheid over. Prins Philip, naast haar in de gouden koets, leunde achterover om het gezicht op de koningin vrij te laten. Wel kon men zien, dat de koningin alle moeite deed om ondanks de schom meling van de karos de kroon recht op het hoofd te houden. De prinsen en prinsessen van overzee hadden in hun open lan dauers veel van de genadeloos neerstromende regen te lijden. De zakdoeken kwamen eraan te pas om wenkbrauwen en gezicht te drogen. Het gedeelte van de route door Hyde Park bleek bij het publiek in het bijzonder geliefd te zijn. (Zie verder Pag. 2, le kolom.) GISTEREN KOUDSTE JUNIDAG SINDS 100 JAAR. Te De Bilt was de hoogste tem peratuur Dinsdag slechts 9,2 gra den Celsius. Nog nooit was het gedurende de meer dan 100 jaar, dat er daar waarnemingen worden verricht, voorgekomen, dat de temperatuur 'n geheel etmaal in Juni onder de 10 graden bleef. Tot nu toe hield 12 Juni 1916 het record: Toen werd 10.8 graden Celsius bereikt. Gisteren bleef de temperatuur daar dus 1.6 graden onder. medegedeeld door het K. N. M. I. te De Bilt, geldig van Woensdag ochtend tot Woensdagavond. Aanhoudend koud. Veel bewolking met nu en dan buien. Overwegend matige wind uit uiteenlopende richtingen. Koud weer. DONDERDAG 4 JUNI. Breskens Terneuzen Hansweert Walsoorden v.m. 6.40 7.15 7.55 8.05 n.m. 7.00 7.35 8.15 8.25 ZON MAAN Juni. 3 4.25 20.52 0.35 10.40 4 4.24 20.53 0.52 12.05 5 4.23 20.54 1.06 13.29 6 4.23 20.55 1.21 14.53

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1953 | | pagina 1