Nationale herdenking in de
Ridderzaal
De activiteit van de
Mau Mau
BESTAMDSONDERHA NDELINGEN
De houding van de vrouw in
verzet
het
Koninklijke Familie
bij dodenherdenking te Baarn
KOREA
WEERSVERWACHTING
HOOGWATER
ZON- en MAANSTANDEN
Vandaag
de vlaggen uit
De Bondsraad en de
verdragen van Bonn en
Parijs
Het Nationaal
Rampenfonds
De situatie rond de
brouwgerst
De levensstandaard
in de Ver. Staten
In Korea gesneuveld
Frankering bij abonnement: Temeuzen
Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sande
Radactie-adres:
Noordstraat 5557 Temeuzen
Telefoon 2510 NA 5 uur 2073
Gironummer 38150
Abonnementsprijs: ƒ5,20 per kwartaal; per
maand 1,75; per week 42 cent. Losse nrs 8 ct
DE VRIJE ZEEUW
DINSDAG 5 MEI 1953.
8e Jaargang No. 2334.
Verschijnt dagelijks Uitgeefster N. V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen
Advertentieprijs: per mm 12 ct,; minimum tm
advertentie 1,80.
Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels 75 ceotj
iedere regel meer 15 cent
Vermeldihg: Bureau van dit Blad, of: Aiin»
Bureau van dit Blad 15 cent meer.
Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur
Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur
In de Ridderzaal in Den Haag
is Maandagmiddag de nationale
herdenking van de in de oorlog
gevallenen gehouden.
De plechtigheid werd geopend
met de volgende rede van de
voorzitter der Eerste Kamer, mr.
J. A. Jonkman:
„Op verzoek van de commis
sie Nationale Herdenking, tot mij
als voorzitter van de Eerste Ka
mer der Staten-Generaal gericht,
moge ik een kort woord spreken
tot inleiding van deze plechtig
heid, gewijd aan de nagedachte
nis van hen, die in de tweede we
reldoorlog zijn gevallen voor on
ze bevrijding.
Opnieuw wordt het ons gege
ven de drie opeenvolgende natio
nale gedenkdagen te beleven,
dank zij ook het offer door hen
gebracht.
De 30e April was het weer Ko
ninginnedag verjaardag van
de thans regerende telg uit het
Huis van Oranje, het Huis dat
reeds eeuwenlang grondlegger,
hoeder en zinnebeeld van Neder
lands vrijheid is, bij de gratie
Gods.
Morgen hopen wij voor de ne
gende maal Nederlands jongste
bevrijding te vieren, ditmaal van
Duitse overheersing, omdat op 5
Mei 1945 in hotel „De Wereld'' te
Wageningen de onvoorwaarde
lijke overgave van het nog niet
eerder bevrijde gedeelte van Ne
derland getekend werd.
Maar daaraan gaat heden de
nationale rouwdag vooraf, tot
herdenking eerst van onze doden
van 1940/45.
Daartoe zijn wij samengekomen
hier in de Ridderzaal. In dit mo
nument, dat getuigt van onze
eeuwenoude onafhankelijkheid.
In de zaal, waar jaarlijks Konin
gin en Staten-Generaal elkaar
ontmoeten en waar dan de Oran-
jevorstin zich richt tot de ver
tegenwoordiging van het gehele
Nederlandse volk.
De beschikbare ruimte biedt
slechts plaats voor een beperkt
aantal genodigden, doch naar alle
kringen van ons volk zijn de uit
nodigingen uitgegaan.
Namens de commissie Natio
nale Herdenking wil ik ook open
lijk onze grote erkentelijkheid
betuigen jegens hen, die zo dade
lijk in de opzet dezer bijeen
komst hun bijdragen zullen leve
ren.
Dat vele veretgenwoordigers
van andere mogendheden deze
plechtigheid met hun aanwezig
heid vereren, wordt hogelijk ge
waardeerd. Wij verzoeken hun
zich er van overtuigd te houden,
dat wij onze doden hier her-
denkende hun doden geenszins
vergelen.
Wij verzekeren hun er van te
zijn doordrongen, dat onze strijd
om ons volksbestaan zonder de
hulp van onze bondgenoten on
eindig zou zijn verzwaard. Op die
hulp mochten wij vertrouwen,
omdat onze nationale strijd deel
uitmaakte van een wereldoorlog
om vrijheid, democratie en recht.
Met het oog op de toekomst
geloven wij, dat geen volk zijn
zelfstandigheid zal kunnen bewa
ren en eigen roeping ten bate
van het welzijn van alle volke
ren zal kunnen vervullen, zonder
van ganser harte volwaardig deel
te nemen aan universele en re
gionale organisaties van inter
nationale samenwerking, waar
mede gemeenschappelijke belan
gen en saamhorigheidsgevoel het
verbinden.
Ons aller offers zullen goed
deels vergeefs zijn gebracht, in
dien niet spoedig die internatio
nale samenwerking in belang
rijke mate verder verbeterd
wordt.
Moge ook deze herdenking on
zer doden ons opwekken ieder
naar vermogen dat doelwit na te
streven."
Nadat het Röntgen-kwartet het
adagio ma non troppo uit het
strijkkwartet in es-dur opus 74
van Beethoven had gespeeld
sprak prof. dr. Gesina H. J. v. d.
Molen, hoogleraar aan de vrije
universiteit in Amsterdam, de
volgende rede over de houding
van de vrouw in het verzet uit:
„Ook dit jaar willen wij een
ogenblik de razende vaart van
ons jachtig bestaan doorbreken
door stil te staan en om te zien.
Zal deze jaarlijkse herdenking
echter zinvol zijn, dan moet zij
meer zijn dan de traditie.
Het is daarom goed, dat wij er
ons telkens weer op bezinnen hoe
wij hebben te herdenken, wat wij
willen herdenken en waarom wij
dit doen.
Ons herdenken van de jaren
1940/45 die met vurige letters on
uitwisbaar in ons geheugen ge
grift staan, moet naar het mij
voorkomt, allereerst het kenmerk
dragen van eerbied. Het is
immers een geweldig gebeuren,
waarmee wij hier elk jaar op
nieuw geconfronteerd worden.
Dat gebeuren raakte ons ge
hele volksbestaan tot in zijn diep
ste wortelen. De herinnering er
aan roept een mengeling van ge
voelens bij ons op.
Het beeld, dat ons uit de bezet
tingstijd voor ogen staat, heeft
tal van facetten. De donkere zij
de overheerst met haar verbeten
strijd, haar bittere nood en haar
schrijnend leed. Maar wie deze
jaren intens heeft doorleefd, die
weet, dat ook .toen de lichtzijden
niet ontbraken: Er was een saam
horigheidsgevoel onder ons volk
als nooit tevoren, er was hulp
vaardigheid en naastenliefde
en er was vaak humor ook.
Toch is het een feit, dat wij on
danks deze lichtpunten in die tijd
nooit echt blij konden zijn. Ook
als wij lachten, waren wij toch
niet blij. De wezenlijke levens
vreugd was ons op 10 Mei 1940
ontvallen, zij keerde eerst op 5
Mei 1945 in ons leven terug.
Als wij nu terugzien op deze
scherp gemarkeerde periode in
ons leven, dan wordt de herinne
ring aan wat wij doorleefd heb
ben al meer tot een kostbaar
kleinood, dat slechts met eerbie
dige handen mag worden aange
raakt. Zij is als een relikwie, die
wij met grote piëteit alleen op
hoogtijdagen te voorschijn halen,
maar die wij ook als een dierbaar
erfstuk zorgvuldig voor het na
geslacht willen bewaren. Want
die herinnering, hoe veelzijdig
gekleurd ook, is geheiligd door
het bloed van hen, die in vrijwil
lig offer hun leven gaven voor
onze vrijheid. Ook in dit uur
geldt ons herdenken allereerst
dat leger van ongetelden en on-
gekenden, dat hier en elders
vocht tegen terreur en onder
drukking, dat te land, op zee en
in de lucht in trouwe plichtsver
vulling het dappere leven liet.
Nog zijn de wonden, die toen
werden geslagen niet geheeld.
Het eenzaam achterblijven is
wellicht nog zwaarder te dragen
dan het offer van het leven zelf.
Moge de grote heelmeester, die
eenmaal de vermoeiden en met
smart beladenen tot zich riep en
hun rust beloofde, de toevlucht
zijn voor allen, wier hart van
daag nog treurt om een, die nim
mer terugkeerde.
Het zijn niet het minst de
vrouwen, die in de bezettingstijd
zware lasten hebben getorst. In
een onzer ondergrondse bladen
kwam in Juli 1944 een hoofdar
tikel voor getiteld „Onze vrou
wen achter de frontlinie". Hier
in werd hulde gebracht aan de
vrouwen wier geestkracht de
heldenmoed onzer mannen heeft
gestaald. Toen de strijd het he
vigst was, hield het thuisfront,
dat grotendeels uit vrouwen be
stond, stand. Telkens wanneer er
een bres geschoten werd in het
ondergrondse leger, kromp een
vrouwenhart in schrijnende pijn
ineen. Maar met welk een zelf-
vergeten liefde, welk een onover
winlijk geloof en welk een onver
woestbare hoop hebben de vrou
wen in de bitterste uren van het
lijden moedig haar offers ge
bracht.
Sommigen van haar stonden
vooraan in de strijd. Daar voch
ten zij aan zij de vrouwen op rij
per leeftijd, die mede leiding ga
ven aan het verzet en het jonge
meisje, dat als koerierster of an
derszins haar leven op het spel
zette en overal paraat was, waar
de mannen uitvielen.
Van deze vrouwen keerden er
velen niet uit de gevangenschap
terug. Velen hebben ook haar ge
zondheid opgeofferd in de ver
vulling van haar taak van ver
bindingsschakel in die laatste,
vreselijke winter van 1944/45,
toen onze jongens en mannen
zich nauwelijks meer op straat
konden wagen.
Onze stille hulde geldt echter
niet alleen de vrouwen in het
verzetsleger, maar de Nederland
se vrouw in het algemeen, die
hier te lande en in Indonesië ge
toond heeft de nazaat te zijn van
een kloek voorgeslacht.
Aangevuurd door het stand
vastig beleid van onze hoge
landsvrouwe, heeft de Neder
landse vrouw nimmer gefaald als
het op morele moed en taaie vol
harding aankwam. De fierheid,
waarmee zij de zwaarste beproe
vingen doorstond, vervult ons
ook nu nog met rechtmatige
trots. Van die fierheid, die juist
vaak in eenvoudige plichtsbe
trachting tot uiting kwam, was
ook prinses Juliana voor ons het
levend symbool.
In de donkerste periode van
ons volksbestaan gaf God ons in
heel ons vorstenhuis een lichtend
voorbeeld van onkreukbare
trouw en vanzelfsprekende, die
nende liefde. Daarvoor kunnen
wij niet dankbaar genoeg zijn.
De verleiding is groot hier,
zonder namen te noemen, be
paalde sprekende staaltjes van
het heldhaftig gedrag van vele
onzer vrouwen te memoreren.
Toch is het beter dit na te laten.
Laten wij denken aan de vrou
wen, die door de bittere nood van
anderen zo in het. hart waren ge
grepen, dat zij niet aarzelden
haar huis open te stellen voor de
vervolgden en verdrukten. Hoe
wisten zij vaak voor ontheemden
een tweede liefderijke tehuis te
scheppen. Was niet de vrouw
vaak het middelpunt van een
grote onderduikfamilie?
Maar ook zij wie de zorgen
voor eigen gezin reeds zwaar ge
noeg drukten, willen wij in onze
hulde betrekken. De wijze waar
op talloze vrouwen, vooral in de
hongerwinter, de strijd voor de
hunnen tegen ziekte en gebrek
gevoerd hebben, is ongetwijfeld
enig in de geschiedenis van ons
land. Het was een strijd op leven
en dood. Welk een vindingrijk
heid, welk een volharding en uit
houdingsvermogen hebben toen
ook vaak zwakke vrouwen ge
toond. Hoe werd toen de vrouw
in de meest letterlijke zin de
hoedster van het leven, hoe was
zij het menigmaal, die met haar
ongebroken geestkracht het ge
hele gezin schraagde.
Niet minder was dit het geval
H. M. de Koningin en Prins
Bernhard hebben Maandag te
Baarn de dodenherdenking bijge
woond. Kort voor acht uur arri
veerde de Koninklijke familie op
het Stationsplein en legde een
krans van aronskelken aan de
voet van het monument voor de
gevallenen.
Nadat om acht uur de twee mi
nuten stilte in acht waren geno
men, speelde de Baarnse harmo
nie het Wilhelmus. Hierna ver
trokken de Koningin en de Prins
naar het paleis Soestdijk.
Prinses Wilhelmina legde
krans te Apeldoorn.
Ook dit jaar heeft Prinses Wil
helmina bij de stille tocht te
Apeldoorn van haar belangstel
ling doen blijken. Nadat de
stoet bij de grote kerk was gear
riveerd en twee minuten stilte in
acht was genomen, trad de Prin
ses, terwijl de Kon. stedelijke
harmonie het Wilhelmus speel
de naar voren om aan de voet
van het voorlopige oorlogsge
denkteken een krans van witte
seringen te leggen. De plechtig
heid werd besloten met een korte
herdenking in de grote kerk.
DODELIJK ONGEVAL
TE SCHIEDAM.
Op de Vlaaringerdijk te Schie
dam is de achtjarige M. L. van
der Plas uit de Potgietersstraat,
toen het meisje plotseling de rij
weg overstak, overreden door de
motorrijder L. uit Rotterdam.
Het kind werd op slag gedood.
De motor gleed dertig meter
ver weg en sloeg enkele malen
over de kop, als gevolg waarvan
L. een hersenschudding opliep.
Hij werd naar het gemeentezie
kenhuis overgebracht.
in de concentratiekampen in In
donesië, waar de Nederlandse
vrouwen plotseling alleen ston
den voor de taak haar kinderen
tegen ziekte en gebrek te be
schermen. Hoe heeft zij ook hier
door haar uithoudingsvermogen
en door niet te breken trots het
moreel hoog weten te houden,
ondanks vernederingen, honger
en ellende.
Aan al deze naamloze stille
heldinnen zij vandaag een eer
biedige hulde gebracht. Aller
eerst aan de brede schare van
rouwdragenden. Zij zijn het die
de zwaarste tol onzer vrijheid
betaald hebben. Elk oorlogsgraf
betekent immers een gewond
vrouwenhart.
Maar onze hulde geldt ook
haar, die er met allen die haar
lief waren, doorheen zijn geko
men. De vrouwen van het thuis
front, hier en in Indonesië. Zij
hebben de wereld getoond, dat
de geestelijke weerbaarheid van
een volk niet het minst moet
worden afgemeten naar de hou
ding die de vrouw in critieke
ogenblikken aanneemt. Voor tal
loos vele vrouwen is het Christe
lijk geloof de bron geweest,
waaruit zij haar kracht hebben
geput. Juist de eenvoudigen on
der ons kenden de voorschriften
van het heilig evangelie en zij
brachten die in practijk, vooral
daar waar het niet ging om het
behoud van eigen leven of dat
van eigen gezin, maar om de an
der, om de naaste. God heeft ook
in de zwakheid der vrouwen Zijn
onweerstaanbare kracht willen
volbrengen. Daarvoor zij Hem de
eer gebracht.
Anderen hebben eenvoudig de
stem van haar hart en van haar
geweten gevolgd zonder zich van
een hogere kracht bewust te zijn.
Maar allen tezamen hebben zij in
nationale saamhorigheid de
schouders gezet onder de taak in
benarde tijden weerstand te bie
den aan defaitisme en moede
loosheid, aan wanhoop en ver
twijfeling.
De vrouwen zijn het geweest,
die het leeuwenaandeel hebben
bijgedragen tot de onverwoest
bare veerkracht van ons volk.
Deze herdenking heeft echter
alleen zin, wanneer zij ons ook
voor heden en toekomst iets heeft
te zeggen. Mag ik mij voor van
daag daarbij dan ook in het bij
zonder tot de taak der vrouw be
palen.
Ongelukkig is het volk, dat
slechts leeft bij de herinnering
aan het verleden. Ook het heden
vraagt heldendaden. Zij mogen
niet zo in het oog springen, maar
zij zijn er niet minder wezenlijk
om. De wereld van thans bloedt
nog uit duizend wonden.
Denken wij slechts aan de nood
Er schijnt in den lande enig
misverstand te bestaan over de
vraag of vandaag op de nationale
feestdag al of niet gevlagd zal
worden.
Wij kunnen mededelen, dat van
de overheidsgebouwen de vlag
zal wapperen en dat verwacht
wordt, dat de bevolking dit voor
beeld zal volgen.
der vluchtelingen buiten en bin
nen onze grenzen.
Welnu, in deze wereld vol kom
mer en zorgen heeft de vrouw
een bijzondere taak. Haar moe
derlijke liefde, haar meelevend
hart en haar onzelfzuchtige over
gave zijn ook thans nog onmis
baar. De mensheid heeft daaraan
meer dan ooit behoefte.
De Nederlandse vrouw heeft
getoond capaciteiten te bezitten,
die in tijden van hoogspanning
van de grootste betekenis waren.
Zij moge deze ook in z.g. nor
male tijden aanwenden tot heil
van allen die lijden en wier toe
komst ook thans nog uitzichtloos
is. Naast en tezamen met de Ne
derlandse man moge zij gereed
staan om haar gaven te stellen
niet alleen ten dienste van eigen
land en volk, maar ook van
Europa en de gehele wereldge
meenschap.
Tezamen met alle volken ter
wereld ook met hen, die eenmaal
onze vijanden waren, te trachtén
een internationale samenleving
op te bouwen, die op gerechtig
heid en naastenliefde is geba
seerd dat zij de les van onze
nationale herdenking van van
daag.
Smeken wij God, die ons in het
uur van onze bangste nood niet
heeft verlaten om Zijn onmisba
re Zegen over dit ons werk".
Hierna speelde de pianist Theo
van der Pas een largo maestoso
van Beethoven en een adagio
van Bach en zegde Charlotte
Kohier gedichten van Marsman,
M. Wijhof, Jan Campert, Muus
Jacobse en H. Scheepmaker.
Met het gezamenlijk zingen
van het Wilhelmus werd deze
herdenkingsplechtigheid beslo
ten.
Na een conferentie van meer
dan drie uur tussen kanselier
Adenauer en de fractieleiders
van de regeringspartijen heeft
dr. Heinrich von Brentano, voor
zitter van de christen-democrati
sche fractie, tegenover de pers
als zijn overtuiging uitgesproken,
dat de bondsraad de verdragen
van Bonn en Parijs zal goedkeu
ren.
Een groep van ongeveer 12
Mau-Mau-leden heeft Zondag
een door blanken geleide boer
derij ten Noorden van Thomp
sons Falls overvallen, waarbij
zij een inheemse bediende dood
de en 3 leden van het inheemse
personeel met messen verwond
de. De aanvallers plunderden de
woning en verdwenen met me
deneming van een geweer, een
revolver en gebruiksvoorwerpen.
In de omgeving van Nairobi
werden 2 inheemsen door onbe
kenden doodgeschoten.
Leden van de Mau Mau hebben
Maandag bij een overval op een
burgerwacht in het gebied van
Njeri tenminste negentien ge
zagsgetrouwe Kikoejoes gedood.
De Kikoejoes werden in stukken
gehakt of levend verbrand door
een groep van ongeveer driehon
derd opstandelingen, die bewa
pend waren met geweren en
pistolen.
De oproerlingen namen drie
leden van de burgerwacht ge
vangen.
De Mau Mau-leden verlieten
hun schuilplaats in de bossen en
zij vielen het dorp Gatempire
aan. De burgerwacht kon met
vuurwapenen de aanvallers een
tijd op een afstand houden. De
leden van de burgerwacht ble
ven verzet bieden'tot hun muni
tie was uitgeput.
Sinds Zaterdag is tot Maandag
avond een bedrag van 100.000
binnengekomen. De stand was
toeii ƒ110.300.000.
Gezien de verhoudingen met
betrekking tot invoer van voeder
en industriegranen is de hoofd
afdeling akkerbouw van de stich
ting voor de landbouw van me
ning, dat aanspraak kan worden
gemaakt op een onbelemmerde
uitvoer van brouwgerst. Dit
Nederlandse product is van uit
stekende kwaliteit. Vrije uitvoer
zal aanpassing van de prijs van
brouwgerst aan de buitenlandse
marktprijzen kunnen betekenen.
Op basis van een aanvaardbare
overeenkomst zijn de gersttelers
echter bereid aan Nederlandse
brouwerijen de voorkeur te ge
ven, aldus de hoofdafdeling ak
kerbouw.
De oproerlingen staken alle
hutten in brand en het hoofd
Stephano en tien van zijn man
nen werden levend verbrand. Te
voren werden van een groep van
negen burgerwachters, die pro
beerden de wijk te nemen on»
hulp te halen, er acht met pan
ga's (lange messen) gedood.
De verliezen van de Mau-Mau-
leden zijn niet bekend
Een gerechtshof te Makoeroe
heeft Maandag de vijf Kikoejoes
die beschuldigd worden van
moord op een blanke boer op 1
Januari, ter dood veroordeeld. De
boer, Ferguson, werd door de
MauMau-leden met messen ge
dood.
Het hoofd van de delegatie
der V. N. bij de wapenstilstands
onderhandelingen in Korea,
luitenant-generaal Harrison,
heeft Maandag Pakistan voor
gedragen als het neutrale land,
dat de krijgsgevangenen, die
niet naar huis willen terugkeren
onder zijn hoede kan nemen.
De Noordelijken aanvaarden,
noch verwierpen dit voorstel.
Zij verzochten de besprekingen
tot heden te verdagen.
Na afloop van de onderhan
delingen van Zaterdag j.l. had
den de communisten verklaard,
dat zij India, Pakistan, Birma
en Indonesië als geschikte Azia
tische landen beschouwden om
zich met de zorg over de ge
noemde gevangenen te belasten.
Op de vraag, of een van deze
landen voor de V. N. aanvaard
baar zou zijn, antwoordde gene
raal Harrison Zondag zulks niet
te weten. Hij voegde hieraan
toe, dat een beslissing hierover
buiten zijn competentie viel.
Volgens A.F.P. heeft generaal
Harrison Maandag tegen de
Noordelijken gezegd: „Indien gij
Pakistan niet als neutrale mo
gendheid aanvaardt, is het niet
meer de moeite waard, de be
sprekingen met u voort te zet
ten".
„Na alle pogingen van onze
kant om tot een billijk compro
mis op dit punt te komen, na
zelfs een van de door u als ge
schikt aangeduide landen te
hebben voorgesteld, kunnen
verdere uitvluchten van com
munistische zijde slechts worden
beschouwd als ingegeven door
andere motieven dan die om 'n
billijke overeenkomst te berei
ken", zo zei Harrison.
Hij waarschuwde, dat de „tijd
van deze besprekingen afloopt".
Generaal Nam II, het hoofd
der communistische delegatie,
herhaalde, dat de V. N. eerst
moeten instemmen met het
denkbeeld, dat alle gevangenen
die zich tegen repatriëring ver
zetten, naar een neutraal land
gezonden moeten worden. Hij
vroeg schorsing der besprekin
gen.
In kringen van de V. N. te
Tokio werd verleden week reeds
verwacht, dat Pakistan zou
worden voorgesteld als neutraal
land. Het was bekend, dat men
in Washington geen principiële
bezwaren tegen een Aziatisch
land had en dat de voorkeur
werd gegeven aan Pakistan. Het
voorstel van Maandagochtend
wordt in deze kringen dan ook
niet als een belangrijke conces
sie gezien.
De kwestie waar het nu om
gaat is, of de gevangenen naar
Pakistan gezonden moeten wor
den, of dat zij in Korea onder
Pakistaans toezicht moeten ko
men. Men verwacht, dat de
communisten Pakistan zullen
aanvaarden als neutraal land
mits de gevangenen, die niet
willen repatriëren, daarheen ge
bracht zullen worden.
Generaal Harrison verklaarde
echter verleden week, dat de
V. N. niet zullen instemmen met
overbrenging van de gevange
nen naar het neutrale land. In
feite blijft dus de positie der
onderhandelaars te Panmoen-
djon ongewijzigd, aldus ge
noemde kringen.
Generaal Harrison verklaarde
na afloop van de vergadering
tegenover journalisten, dat de
communisten zonder commen
taar op het V. N.-voorstel had
den geëist, dat de Verbondenen
er mee instemmen alle gevan
genen uit Korea weg te voeren.
De Verbondenen menen, dat
elke overeenkomst voor wat de
uitvoering betreft afhangt van
de neutrale staat en zij vinden,
dat deze kwestie voorrang van
behandeling moet hebben. „De
communisten willen de kwestie
zelfs niet bespreken", aldus
Harrison.
Gevraagd om commentaar op
voorstellen om de onderhande
lingen door burgers in plaats
van militairen te laten voeren,
antwoordde de leider der V.N.-
delegatie er zeker van te zijn,
dat er genoeg mensen bestaan,
die beter zouden kunnen on
derhandelen dan hij, doch hij
geloofde niet dat het verschil
uitmaakte, of de onderhande
laars burgers of militairen wa
ren.
De betrokken regeringen bepa
len de fundamentele beginselen
en de afgevaardigden te Pan-
moendjon onderhandelen
slechts, zo zei hij.
Zelf had Harrison nog niet
horen spreken over het overdra
gen der onderhandelingen aan
burger-afgevaardigden.
GEVECHTSHANDELINGEN.
In een Zondag door de Noord-
koreaanse legerleiding uitgege
ven bekendmaking, welke wordt
weergegeven door het Sowjet-
Russische persbureau Tass,
is medegedeeld, dat 2 geallieer
de torpedobootjagers Zaterdag
door kustdoelartillerie der
communisten tot zinken zijn
gebracht.
Voorts wordt gemeld, dat vier
vliegtuigen der Verbondenen
door luchtdoelartillerie der
Noordelijken omlaag werden ge
schoten.
De National Industrial Confe
rence-board, een particuliere or
ganisatie voor economisch on
derzoek, heeft statistieken ge
publiceerd over de levensstan
daard in de Verenigde Staten.
Volgens deze statistieken woont
meer dan de helft van alle ge
zinnen in de Verenigde Staten
in een eigen huis. Zestig procent
van alle gezinnen met een inko
men van 5.000 k 10.000 dollar en
ruim 90 pet. van alle gezinnen
met een inkomen van meer dan
10.000 dollar per jaar bezit auto
mobielen.
De televisietoestellen, radio
toestellen, koelkasten en derge
lijke huishoudelijke toestellen
der Amerikanen hebben een tota
le waarde van 15 milliard dollar.
Zeventig procent van alle Ame
rikaanse gezinnen heeft bankre
keningen of bezit staatsobliga
ties. Meer dan de helft van deze
gezinnen heeft bankrekeningen
of staatsobligaties ter waarde
van 7.500 dollar of meer, terwij.
een zesde dezer gezinnen be
schikt over vermogens van
30.000 dollar. Minder dan een
tiende van alle Amerikaanse ge
zinnen heeft meer schulden dan
bezittingen. Een zesde van aallr
gezinnen heeft behalve eigen
huizen nog andere onroerende
goederen. Drie van elke vier ge
zinnen hebben verzekeringen lo
pen. Aandelenbezit heeft 5 pet
der gezinnen met een jaarlijks in
komen van 5.000 k 10.000 dollar
en 33 pet der gezinnen met een
jaarlijks inkomen van meer dan
10.000 dollar.
De waarde van het totale eigen
dom der Amerikaanse verbrui
kers bedraagt thans bijna 750
milliard dollar of ruim "50 pet
meer dan op het einde van de
tweede wereldoorlog. Deze stij
ging is zowel aan de stijging der
prijzen als aan een werkelijke
toeneming van het bezit toe te
schrijven.
De regering deelt mede, dat tot
haar leedwezen tengevolge van
een op 18 Maart 1953 tijdens ge
vechtshandelingen in Korea be
komen verwonding op 2 Mei is
overleden de soldaat J. W. Ver
bon. geboren op 20 November
1927.
Soldaat Verbon behoorde oor
spronkelijk tot het regiment in
fanterie Oranje Gelderland. Hij
was ongehuwd en afkomstig uit
Utrecht.
medegedeeld door het K. N. M. L
te De Bilt, geldig van Dinsdag
ochtend tot Dinsdagavond.
Noordelijke wind.
Droog weer met vooral langs
de kust veel bewolking of mist.
In het binnenland 's middags
flinke opklaringen. Overwegend
matige wind tussen N. en N."W.
Weinig verandering in tempera
tuur.
WOENSDAG 6 MEI
v.m.
m.m.
Breskens
6.53
7.17
Terneuzen
7.28
7.52
Hansweert
8.08
8.32
Walsoorden
8.18
8.42
ZON
MAAN
Mei
6
5.02
20.13
2.10
11.26
7
5.00
20.14
2.29
12.52
8
4.58
20.16
2.45
14.18
9
4.56
20.17
3.00
15.44
10
4.55
20.19
3.15
17.11
11
4.53
20.21
3.31
18.40
12
4.51
20.22
3.52
20.08