Nationale herdenking in de Ridderzaal De activiteit van de Mau Mau BESTAMDSONDERHA NDELINGEN De houding van de vrouw in verzet het Koninklijke Familie bij dodenherdenking te Baarn KOREA WEERSVERWACHTING HOOGWATER ZON- en MAANSTANDEN Vandaag de vlaggen uit De Bondsraad en de verdragen van Bonn en Parijs Het Nationaal Rampenfonds De situatie rond de brouwgerst De levensstandaard in de Ver. Staten In Korea gesneuveld Frankering bij abonnement: Temeuzen Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sande Radactie-adres: Noordstraat 5557 Temeuzen Telefoon 2510 NA 5 uur 2073 Gironummer 38150 Abonnementsprijs: ƒ5,20 per kwartaal; per maand 1,75; per week 42 cent. Losse nrs 8 ct DE VRIJE ZEEUW DINSDAG 5 MEI 1953. 8e Jaargang No. 2334. Verschijnt dagelijks Uitgeefster N. V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen Advertentieprijs: per mm 12 ct,; minimum tm advertentie 1,80. Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels 75 ceotj iedere regel meer 15 cent Vermeldihg: Bureau van dit Blad, of: Aiin» Bureau van dit Blad 15 cent meer. Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur In de Ridderzaal in Den Haag is Maandagmiddag de nationale herdenking van de in de oorlog gevallenen gehouden. De plechtigheid werd geopend met de volgende rede van de voorzitter der Eerste Kamer, mr. J. A. Jonkman: „Op verzoek van de commis sie Nationale Herdenking, tot mij als voorzitter van de Eerste Ka mer der Staten-Generaal gericht, moge ik een kort woord spreken tot inleiding van deze plechtig heid, gewijd aan de nagedachte nis van hen, die in de tweede we reldoorlog zijn gevallen voor on ze bevrijding. Opnieuw wordt het ons gege ven de drie opeenvolgende natio nale gedenkdagen te beleven, dank zij ook het offer door hen gebracht. De 30e April was het weer Ko ninginnedag verjaardag van de thans regerende telg uit het Huis van Oranje, het Huis dat reeds eeuwenlang grondlegger, hoeder en zinnebeeld van Neder lands vrijheid is, bij de gratie Gods. Morgen hopen wij voor de ne gende maal Nederlands jongste bevrijding te vieren, ditmaal van Duitse overheersing, omdat op 5 Mei 1945 in hotel „De Wereld'' te Wageningen de onvoorwaarde lijke overgave van het nog niet eerder bevrijde gedeelte van Ne derland getekend werd. Maar daaraan gaat heden de nationale rouwdag vooraf, tot herdenking eerst van onze doden van 1940/45. Daartoe zijn wij samengekomen hier in de Ridderzaal. In dit mo nument, dat getuigt van onze eeuwenoude onafhankelijkheid. In de zaal, waar jaarlijks Konin gin en Staten-Generaal elkaar ontmoeten en waar dan de Oran- jevorstin zich richt tot de ver tegenwoordiging van het gehele Nederlandse volk. De beschikbare ruimte biedt slechts plaats voor een beperkt aantal genodigden, doch naar alle kringen van ons volk zijn de uit nodigingen uitgegaan. Namens de commissie Natio nale Herdenking wil ik ook open lijk onze grote erkentelijkheid betuigen jegens hen, die zo dade lijk in de opzet dezer bijeen komst hun bijdragen zullen leve ren. Dat vele veretgenwoordigers van andere mogendheden deze plechtigheid met hun aanwezig heid vereren, wordt hogelijk ge waardeerd. Wij verzoeken hun zich er van overtuigd te houden, dat wij onze doden hier her- denkende hun doden geenszins vergelen. Wij verzekeren hun er van te zijn doordrongen, dat onze strijd om ons volksbestaan zonder de hulp van onze bondgenoten on eindig zou zijn verzwaard. Op die hulp mochten wij vertrouwen, omdat onze nationale strijd deel uitmaakte van een wereldoorlog om vrijheid, democratie en recht. Met het oog op de toekomst geloven wij, dat geen volk zijn zelfstandigheid zal kunnen bewa ren en eigen roeping ten bate van het welzijn van alle volke ren zal kunnen vervullen, zonder van ganser harte volwaardig deel te nemen aan universele en re gionale organisaties van inter nationale samenwerking, waar mede gemeenschappelijke belan gen en saamhorigheidsgevoel het verbinden. Ons aller offers zullen goed deels vergeefs zijn gebracht, in dien niet spoedig die internatio nale samenwerking in belang rijke mate verder verbeterd wordt. Moge ook deze herdenking on zer doden ons opwekken ieder naar vermogen dat doelwit na te streven." Nadat het Röntgen-kwartet het adagio ma non troppo uit het strijkkwartet in es-dur opus 74 van Beethoven had gespeeld sprak prof. dr. Gesina H. J. v. d. Molen, hoogleraar aan de vrije universiteit in Amsterdam, de volgende rede over de houding van de vrouw in het verzet uit: „Ook dit jaar willen wij een ogenblik de razende vaart van ons jachtig bestaan doorbreken door stil te staan en om te zien. Zal deze jaarlijkse herdenking echter zinvol zijn, dan moet zij meer zijn dan de traditie. Het is daarom goed, dat wij er ons telkens weer op bezinnen hoe wij hebben te herdenken, wat wij willen herdenken en waarom wij dit doen. Ons herdenken van de jaren 1940/45 die met vurige letters on uitwisbaar in ons geheugen ge grift staan, moet naar het mij voorkomt, allereerst het kenmerk dragen van eerbied. Het is immers een geweldig gebeuren, waarmee wij hier elk jaar op nieuw geconfronteerd worden. Dat gebeuren raakte ons ge hele volksbestaan tot in zijn diep ste wortelen. De herinnering er aan roept een mengeling van ge voelens bij ons op. Het beeld, dat ons uit de bezet tingstijd voor ogen staat, heeft tal van facetten. De donkere zij de overheerst met haar verbeten strijd, haar bittere nood en haar schrijnend leed. Maar wie deze jaren intens heeft doorleefd, die weet, dat ook .toen de lichtzijden niet ontbraken: Er was een saam horigheidsgevoel onder ons volk als nooit tevoren, er was hulp vaardigheid en naastenliefde en er was vaak humor ook. Toch is het een feit, dat wij on danks deze lichtpunten in die tijd nooit echt blij konden zijn. Ook als wij lachten, waren wij toch niet blij. De wezenlijke levens vreugd was ons op 10 Mei 1940 ontvallen, zij keerde eerst op 5 Mei 1945 in ons leven terug. Als wij nu terugzien op deze scherp gemarkeerde periode in ons leven, dan wordt de herinne ring aan wat wij doorleefd heb ben al meer tot een kostbaar kleinood, dat slechts met eerbie dige handen mag worden aange raakt. Zij is als een relikwie, die wij met grote piëteit alleen op hoogtijdagen te voorschijn halen, maar die wij ook als een dierbaar erfstuk zorgvuldig voor het na geslacht willen bewaren. Want die herinnering, hoe veelzijdig gekleurd ook, is geheiligd door het bloed van hen, die in vrijwil lig offer hun leven gaven voor onze vrijheid. Ook in dit uur geldt ons herdenken allereerst dat leger van ongetelden en on- gekenden, dat hier en elders vocht tegen terreur en onder drukking, dat te land, op zee en in de lucht in trouwe plichtsver vulling het dappere leven liet. Nog zijn de wonden, die toen werden geslagen niet geheeld. Het eenzaam achterblijven is wellicht nog zwaarder te dragen dan het offer van het leven zelf. Moge de grote heelmeester, die eenmaal de vermoeiden en met smart beladenen tot zich riep en hun rust beloofde, de toevlucht zijn voor allen, wier hart van daag nog treurt om een, die nim mer terugkeerde. Het zijn niet het minst de vrouwen, die in de bezettingstijd zware lasten hebben getorst. In een onzer ondergrondse bladen kwam in Juli 1944 een hoofdar tikel voor getiteld „Onze vrou wen achter de frontlinie". Hier in werd hulde gebracht aan de vrouwen wier geestkracht de heldenmoed onzer mannen heeft gestaald. Toen de strijd het he vigst was, hield het thuisfront, dat grotendeels uit vrouwen be stond, stand. Telkens wanneer er een bres geschoten werd in het ondergrondse leger, kromp een vrouwenhart in schrijnende pijn ineen. Maar met welk een zelf- vergeten liefde, welk een onover winlijk geloof en welk een onver woestbare hoop hebben de vrou wen in de bitterste uren van het lijden moedig haar offers ge bracht. Sommigen van haar stonden vooraan in de strijd. Daar voch ten zij aan zij de vrouwen op rij per leeftijd, die mede leiding ga ven aan het verzet en het jonge meisje, dat als koerierster of an derszins haar leven op het spel zette en overal paraat was, waar de mannen uitvielen. Van deze vrouwen keerden er velen niet uit de gevangenschap terug. Velen hebben ook haar ge zondheid opgeofferd in de ver vulling van haar taak van ver bindingsschakel in die laatste, vreselijke winter van 1944/45, toen onze jongens en mannen zich nauwelijks meer op straat konden wagen. Onze stille hulde geldt echter niet alleen de vrouwen in het verzetsleger, maar de Nederland se vrouw in het algemeen, die hier te lande en in Indonesië ge toond heeft de nazaat te zijn van een kloek voorgeslacht. Aangevuurd door het stand vastig beleid van onze hoge landsvrouwe, heeft de Neder landse vrouw nimmer gefaald als het op morele moed en taaie vol harding aankwam. De fierheid, waarmee zij de zwaarste beproe vingen doorstond, vervult ons ook nu nog met rechtmatige trots. Van die fierheid, die juist vaak in eenvoudige plichtsbe trachting tot uiting kwam, was ook prinses Juliana voor ons het levend symbool. In de donkerste periode van ons volksbestaan gaf God ons in heel ons vorstenhuis een lichtend voorbeeld van onkreukbare trouw en vanzelfsprekende, die nende liefde. Daarvoor kunnen wij niet dankbaar genoeg zijn. De verleiding is groot hier, zonder namen te noemen, be paalde sprekende staaltjes van het heldhaftig gedrag van vele onzer vrouwen te memoreren. Toch is het beter dit na te laten. Laten wij denken aan de vrou wen, die door de bittere nood van anderen zo in het. hart waren ge grepen, dat zij niet aarzelden haar huis open te stellen voor de vervolgden en verdrukten. Hoe wisten zij vaak voor ontheemden een tweede liefderijke tehuis te scheppen. Was niet de vrouw vaak het middelpunt van een grote onderduikfamilie? Maar ook zij wie de zorgen voor eigen gezin reeds zwaar ge noeg drukten, willen wij in onze hulde betrekken. De wijze waar op talloze vrouwen, vooral in de hongerwinter, de strijd voor de hunnen tegen ziekte en gebrek gevoerd hebben, is ongetwijfeld enig in de geschiedenis van ons land. Het was een strijd op leven en dood. Welk een vindingrijk heid, welk een volharding en uit houdingsvermogen hebben toen ook vaak zwakke vrouwen ge toond. Hoe werd toen de vrouw in de meest letterlijke zin de hoedster van het leven, hoe was zij het menigmaal, die met haar ongebroken geestkracht het ge hele gezin schraagde. Niet minder was dit het geval H. M. de Koningin en Prins Bernhard hebben Maandag te Baarn de dodenherdenking bijge woond. Kort voor acht uur arri veerde de Koninklijke familie op het Stationsplein en legde een krans van aronskelken aan de voet van het monument voor de gevallenen. Nadat om acht uur de twee mi nuten stilte in acht waren geno men, speelde de Baarnse harmo nie het Wilhelmus. Hierna ver trokken de Koningin en de Prins naar het paleis Soestdijk. Prinses Wilhelmina legde krans te Apeldoorn. Ook dit jaar heeft Prinses Wil helmina bij de stille tocht te Apeldoorn van haar belangstel ling doen blijken. Nadat de stoet bij de grote kerk was gear riveerd en twee minuten stilte in acht was genomen, trad de Prin ses, terwijl de Kon. stedelijke harmonie het Wilhelmus speel de naar voren om aan de voet van het voorlopige oorlogsge denkteken een krans van witte seringen te leggen. De plechtig heid werd besloten met een korte herdenking in de grote kerk. DODELIJK ONGEVAL TE SCHIEDAM. Op de Vlaaringerdijk te Schie dam is de achtjarige M. L. van der Plas uit de Potgietersstraat, toen het meisje plotseling de rij weg overstak, overreden door de motorrijder L. uit Rotterdam. Het kind werd op slag gedood. De motor gleed dertig meter ver weg en sloeg enkele malen over de kop, als gevolg waarvan L. een hersenschudding opliep. Hij werd naar het gemeentezie kenhuis overgebracht. in de concentratiekampen in In donesië, waar de Nederlandse vrouwen plotseling alleen ston den voor de taak haar kinderen tegen ziekte en gebrek te be schermen. Hoe heeft zij ook hier door haar uithoudingsvermogen en door niet te breken trots het moreel hoog weten te houden, ondanks vernederingen, honger en ellende. Aan al deze naamloze stille heldinnen zij vandaag een eer biedige hulde gebracht. Aller eerst aan de brede schare van rouwdragenden. Zij zijn het die de zwaarste tol onzer vrijheid betaald hebben. Elk oorlogsgraf betekent immers een gewond vrouwenhart. Maar onze hulde geldt ook haar, die er met allen die haar lief waren, doorheen zijn geko men. De vrouwen van het thuis front, hier en in Indonesië. Zij hebben de wereld getoond, dat de geestelijke weerbaarheid van een volk niet het minst moet worden afgemeten naar de hou ding die de vrouw in critieke ogenblikken aanneemt. Voor tal loos vele vrouwen is het Christe lijk geloof de bron geweest, waaruit zij haar kracht hebben geput. Juist de eenvoudigen on der ons kenden de voorschriften van het heilig evangelie en zij brachten die in practijk, vooral daar waar het niet ging om het behoud van eigen leven of dat van eigen gezin, maar om de an der, om de naaste. God heeft ook in de zwakheid der vrouwen Zijn onweerstaanbare kracht willen volbrengen. Daarvoor zij Hem de eer gebracht. Anderen hebben eenvoudig de stem van haar hart en van haar geweten gevolgd zonder zich van een hogere kracht bewust te zijn. Maar allen tezamen hebben zij in nationale saamhorigheid de schouders gezet onder de taak in benarde tijden weerstand te bie den aan defaitisme en moede loosheid, aan wanhoop en ver twijfeling. De vrouwen zijn het geweest, die het leeuwenaandeel hebben bijgedragen tot de onverwoest bare veerkracht van ons volk. Deze herdenking heeft echter alleen zin, wanneer zij ons ook voor heden en toekomst iets heeft te zeggen. Mag ik mij voor van daag daarbij dan ook in het bij zonder tot de taak der vrouw be palen. Ongelukkig is het volk, dat slechts leeft bij de herinnering aan het verleden. Ook het heden vraagt heldendaden. Zij mogen niet zo in het oog springen, maar zij zijn er niet minder wezenlijk om. De wereld van thans bloedt nog uit duizend wonden. Denken wij slechts aan de nood Er schijnt in den lande enig misverstand te bestaan over de vraag of vandaag op de nationale feestdag al of niet gevlagd zal worden. Wij kunnen mededelen, dat van de overheidsgebouwen de vlag zal wapperen en dat verwacht wordt, dat de bevolking dit voor beeld zal volgen. der vluchtelingen buiten en bin nen onze grenzen. Welnu, in deze wereld vol kom mer en zorgen heeft de vrouw een bijzondere taak. Haar moe derlijke liefde, haar meelevend hart en haar onzelfzuchtige over gave zijn ook thans nog onmis baar. De mensheid heeft daaraan meer dan ooit behoefte. De Nederlandse vrouw heeft getoond capaciteiten te bezitten, die in tijden van hoogspanning van de grootste betekenis waren. Zij moge deze ook in z.g. nor male tijden aanwenden tot heil van allen die lijden en wier toe komst ook thans nog uitzichtloos is. Naast en tezamen met de Ne derlandse man moge zij gereed staan om haar gaven te stellen niet alleen ten dienste van eigen land en volk, maar ook van Europa en de gehele wereldge meenschap. Tezamen met alle volken ter wereld ook met hen, die eenmaal onze vijanden waren, te trachtén een internationale samenleving op te bouwen, die op gerechtig heid en naastenliefde is geba seerd dat zij de les van onze nationale herdenking van van daag. Smeken wij God, die ons in het uur van onze bangste nood niet heeft verlaten om Zijn onmisba re Zegen over dit ons werk". Hierna speelde de pianist Theo van der Pas een largo maestoso van Beethoven en een adagio van Bach en zegde Charlotte Kohier gedichten van Marsman, M. Wijhof, Jan Campert, Muus Jacobse en H. Scheepmaker. Met het gezamenlijk zingen van het Wilhelmus werd deze herdenkingsplechtigheid beslo ten. Na een conferentie van meer dan drie uur tussen kanselier Adenauer en de fractieleiders van de regeringspartijen heeft dr. Heinrich von Brentano, voor zitter van de christen-democrati sche fractie, tegenover de pers als zijn overtuiging uitgesproken, dat de bondsraad de verdragen van Bonn en Parijs zal goedkeu ren. Een groep van ongeveer 12 Mau-Mau-leden heeft Zondag een door blanken geleide boer derij ten Noorden van Thomp sons Falls overvallen, waarbij zij een inheemse bediende dood de en 3 leden van het inheemse personeel met messen verwond de. De aanvallers plunderden de woning en verdwenen met me deneming van een geweer, een revolver en gebruiksvoorwerpen. In de omgeving van Nairobi werden 2 inheemsen door onbe kenden doodgeschoten. Leden van de Mau Mau hebben Maandag bij een overval op een burgerwacht in het gebied van Njeri tenminste negentien ge zagsgetrouwe Kikoejoes gedood. De Kikoejoes werden in stukken gehakt of levend verbrand door een groep van ongeveer driehon derd opstandelingen, die bewa pend waren met geweren en pistolen. De oproerlingen namen drie leden van de burgerwacht ge vangen. De Mau Mau-leden verlieten hun schuilplaats in de bossen en zij vielen het dorp Gatempire aan. De burgerwacht kon met vuurwapenen de aanvallers een tijd op een afstand houden. De leden van de burgerwacht ble ven verzet bieden'tot hun muni tie was uitgeput. Sinds Zaterdag is tot Maandag avond een bedrag van 100.000 binnengekomen. De stand was toeii ƒ110.300.000. Gezien de verhoudingen met betrekking tot invoer van voeder en industriegranen is de hoofd afdeling akkerbouw van de stich ting voor de landbouw van me ning, dat aanspraak kan worden gemaakt op een onbelemmerde uitvoer van brouwgerst. Dit Nederlandse product is van uit stekende kwaliteit. Vrije uitvoer zal aanpassing van de prijs van brouwgerst aan de buitenlandse marktprijzen kunnen betekenen. Op basis van een aanvaardbare overeenkomst zijn de gersttelers echter bereid aan Nederlandse brouwerijen de voorkeur te ge ven, aldus de hoofdafdeling ak kerbouw. De oproerlingen staken alle hutten in brand en het hoofd Stephano en tien van zijn man nen werden levend verbrand. Te voren werden van een groep van negen burgerwachters, die pro beerden de wijk te nemen on» hulp te halen, er acht met pan ga's (lange messen) gedood. De verliezen van de Mau-Mau- leden zijn niet bekend Een gerechtshof te Makoeroe heeft Maandag de vijf Kikoejoes die beschuldigd worden van moord op een blanke boer op 1 Januari, ter dood veroordeeld. De boer, Ferguson, werd door de MauMau-leden met messen ge dood. Het hoofd van de delegatie der V. N. bij de wapenstilstands onderhandelingen in Korea, luitenant-generaal Harrison, heeft Maandag Pakistan voor gedragen als het neutrale land, dat de krijgsgevangenen, die niet naar huis willen terugkeren onder zijn hoede kan nemen. De Noordelijken aanvaarden, noch verwierpen dit voorstel. Zij verzochten de besprekingen tot heden te verdagen. Na afloop van de onderhan delingen van Zaterdag j.l. had den de communisten verklaard, dat zij India, Pakistan, Birma en Indonesië als geschikte Azia tische landen beschouwden om zich met de zorg over de ge noemde gevangenen te belasten. Op de vraag, of een van deze landen voor de V. N. aanvaard baar zou zijn, antwoordde gene raal Harrison Zondag zulks niet te weten. Hij voegde hieraan toe, dat een beslissing hierover buiten zijn competentie viel. Volgens A.F.P. heeft generaal Harrison Maandag tegen de Noordelijken gezegd: „Indien gij Pakistan niet als neutrale mo gendheid aanvaardt, is het niet meer de moeite waard, de be sprekingen met u voort te zet ten". „Na alle pogingen van onze kant om tot een billijk compro mis op dit punt te komen, na zelfs een van de door u als ge schikt aangeduide landen te hebben voorgesteld, kunnen verdere uitvluchten van com munistische zijde slechts worden beschouwd als ingegeven door andere motieven dan die om 'n billijke overeenkomst te berei ken", zo zei Harrison. Hij waarschuwde, dat de „tijd van deze besprekingen afloopt". Generaal Nam II, het hoofd der communistische delegatie, herhaalde, dat de V. N. eerst moeten instemmen met het denkbeeld, dat alle gevangenen die zich tegen repatriëring ver zetten, naar een neutraal land gezonden moeten worden. Hij vroeg schorsing der besprekin gen. In kringen van de V. N. te Tokio werd verleden week reeds verwacht, dat Pakistan zou worden voorgesteld als neutraal land. Het was bekend, dat men in Washington geen principiële bezwaren tegen een Aziatisch land had en dat de voorkeur werd gegeven aan Pakistan. Het voorstel van Maandagochtend wordt in deze kringen dan ook niet als een belangrijke conces sie gezien. De kwestie waar het nu om gaat is, of de gevangenen naar Pakistan gezonden moeten wor den, of dat zij in Korea onder Pakistaans toezicht moeten ko men. Men verwacht, dat de communisten Pakistan zullen aanvaarden als neutraal land mits de gevangenen, die niet willen repatriëren, daarheen ge bracht zullen worden. Generaal Harrison verklaarde echter verleden week, dat de V. N. niet zullen instemmen met overbrenging van de gevange nen naar het neutrale land. In feite blijft dus de positie der onderhandelaars te Panmoen- djon ongewijzigd, aldus ge noemde kringen. Generaal Harrison verklaarde na afloop van de vergadering tegenover journalisten, dat de communisten zonder commen taar op het V. N.-voorstel had den geëist, dat de Verbondenen er mee instemmen alle gevan genen uit Korea weg te voeren. De Verbondenen menen, dat elke overeenkomst voor wat de uitvoering betreft afhangt van de neutrale staat en zij vinden, dat deze kwestie voorrang van behandeling moet hebben. „De communisten willen de kwestie zelfs niet bespreken", aldus Harrison. Gevraagd om commentaar op voorstellen om de onderhande lingen door burgers in plaats van militairen te laten voeren, antwoordde de leider der V.N.- delegatie er zeker van te zijn, dat er genoeg mensen bestaan, die beter zouden kunnen on derhandelen dan hij, doch hij geloofde niet dat het verschil uitmaakte, of de onderhande laars burgers of militairen wa ren. De betrokken regeringen bepa len de fundamentele beginselen en de afgevaardigden te Pan- moendjon onderhandelen slechts, zo zei hij. Zelf had Harrison nog niet horen spreken over het overdra gen der onderhandelingen aan burger-afgevaardigden. GEVECHTSHANDELINGEN. In een Zondag door de Noord- koreaanse legerleiding uitgege ven bekendmaking, welke wordt weergegeven door het Sowjet- Russische persbureau Tass, is medegedeeld, dat 2 geallieer de torpedobootjagers Zaterdag door kustdoelartillerie der communisten tot zinken zijn gebracht. Voorts wordt gemeld, dat vier vliegtuigen der Verbondenen door luchtdoelartillerie der Noordelijken omlaag werden ge schoten. De National Industrial Confe rence-board, een particuliere or ganisatie voor economisch on derzoek, heeft statistieken ge publiceerd over de levensstan daard in de Verenigde Staten. Volgens deze statistieken woont meer dan de helft van alle ge zinnen in de Verenigde Staten in een eigen huis. Zestig procent van alle gezinnen met een inko men van 5.000 k 10.000 dollar en ruim 90 pet. van alle gezinnen met een inkomen van meer dan 10.000 dollar per jaar bezit auto mobielen. De televisietoestellen, radio toestellen, koelkasten en derge lijke huishoudelijke toestellen der Amerikanen hebben een tota le waarde van 15 milliard dollar. Zeventig procent van alle Ame rikaanse gezinnen heeft bankre keningen of bezit staatsobliga ties. Meer dan de helft van deze gezinnen heeft bankrekeningen of staatsobligaties ter waarde van 7.500 dollar of meer, terwij. een zesde dezer gezinnen be schikt over vermogens van 30.000 dollar. Minder dan een tiende van alle Amerikaanse ge zinnen heeft meer schulden dan bezittingen. Een zesde van aallr gezinnen heeft behalve eigen huizen nog andere onroerende goederen. Drie van elke vier ge zinnen hebben verzekeringen lo pen. Aandelenbezit heeft 5 pet der gezinnen met een jaarlijks in komen van 5.000 k 10.000 dollar en 33 pet der gezinnen met een jaarlijks inkomen van meer dan 10.000 dollar. De waarde van het totale eigen dom der Amerikaanse verbrui kers bedraagt thans bijna 750 milliard dollar of ruim "50 pet meer dan op het einde van de tweede wereldoorlog. Deze stij ging is zowel aan de stijging der prijzen als aan een werkelijke toeneming van het bezit toe te schrijven. De regering deelt mede, dat tot haar leedwezen tengevolge van een op 18 Maart 1953 tijdens ge vechtshandelingen in Korea be komen verwonding op 2 Mei is overleden de soldaat J. W. Ver bon. geboren op 20 November 1927. Soldaat Verbon behoorde oor spronkelijk tot het regiment in fanterie Oranje Gelderland. Hij was ongehuwd en afkomstig uit Utrecht. medegedeeld door het K. N. M. L te De Bilt, geldig van Dinsdag ochtend tot Dinsdagavond. Noordelijke wind. Droog weer met vooral langs de kust veel bewolking of mist. In het binnenland 's middags flinke opklaringen. Overwegend matige wind tussen N. en N."W. Weinig verandering in tempera tuur. WOENSDAG 6 MEI v.m. m.m. Breskens 6.53 7.17 Terneuzen 7.28 7.52 Hansweert 8.08 8.32 Walsoorden 8.18 8.42 ZON MAAN Mei 6 5.02 20.13 2.10 11.26 7 5.00 20.14 2.29 12.52 8 4.58 20.16 2.45 14.18 9 4.56 20.17 3.00 15.44 10 4.55 20.19 3.15 17.11 11 4.53 20.21 3.31 18.40 12 4.51 20.22 3.52 20.08

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1953 | | pagina 1