Het nieuwe Haagse stadhuis en nog wat
Onder de loupe
HERSENBLOEDING
Gesp
annen toestand
in Lahore
w:u
Vaarf
Van de hoofdbediende
in de Witte
De dokter aan het woord
Pantserdivisie
aan Albanese grens?
Van het Koreaanse front
LANGER
TWEEDE BLAD
Zaterdag 7 Maart 1953
HAAGSE BRIEb
8e Jaargang No. 2285
EN HAAR GEVOLGEN
De FNOP dringt aan op
totstandkoming van de
vestigingswei
Kan
Mee
De Witte, officieel de Nieuwe hoofde Den Haag niet mocht
of Litéraire Sociëteit, die een .achterblijven.
gehele zijde van het Plein in- Op de Mauritskade is hij ge
neemt, heeft haar eigen plaats boren, en over deze kade en om-
in de Haagse samenleving. Zij geving schrijft hij bij voorkeur.
werd tijdens het Napoleontisch Wie nu de Mauritskade dagelijks
regime geboren; ter voldoening ziet met zijn trams, zijn jachtig
aan de voorschriften van die tijd J gf rij van auto sen vrachtwagens,
diende het woord litéraire. Dit is zijn kantoren, die voormalige def-
echter tegenover te Witte niet tige huizen in beslag nemen,
misplaatst, want geen sociëteit
zal over een zo groot aantal cou
ranten en tijdschriften beschik
ken als zij, en weinigen kunnen
aan haar leden een bibliotheek
tonen, die ook na de roof der
Duitsers is als die van de Witte.
Van een sociëteit in de gewone
zin des woords heeft de Witte
niet veel meer; daarvoor is haar
ledental te groot en te uiteen
lopend. Maar daardoor is de
daad wel nodig, want deze be
langrijke dienst was op een bijna
armelijke wijze op de hoek van
het Zieken en de Bierkade onder
gebracht. Niet alleen bevorderde
de onderbrenging in verschillende
huizen de vlugge gang van zaken
bij de dienst niet, maar het zag
er naar binnen en naar buiten
treurig uit. Nu krijgt Gemeente
werken een gebouw, dat eventjes
tien millioen kost. Door de bouw
in étappes blijft de dienst nor
maal werken, wat natuurlijk heel
mooi is.
Nog mooier is het bij het nieu
we hoofdbureau van politie, dat
vlak bij het nieuwe stadhuis op
NA DE RAMP.
In Amerika schijnt het nu zo
te zijn, dat men geheel Neder
land ondergelopen acht, wat ge
lukkig behoorlijk overdreven is.
Dat kan Amerikaanse toeristen
het voornemen weerhouden om
hierheen te komen, en het kan
aan onze industrie ook orders
kosten. Daartegen treedt men
reeds op. Maar prachtig is het
zoals de stroom van giften blijft
vloeien.
De radio-actie: Beurzen open,
dijken dicht heeft een overweldi
gend succes. Is het nu wel psy
chologisch juist, dat men, onmid
dellijk nadat al, dit enthousiast
geven was afgelopen, een rede te
horen kreeg, uiterst practisch,
vermoedelijk ook uiterst deskun
dig, maar waarin ons toch nog
verteld werd, dat de schade zo
vele malen groter is dan het be
drag, dat het rampenfonds op
zijn hoogst kan opbrengen, en
dat dit fonds dus niet veel meer
is dan een druppel op 'n gloeien-
vraagt zich af wat Couperus wel het Alexanderplein wordt geves- D is nu niet bepaald
in^inn Vi 5Ï Viior nr»{T rrs-l nr» non llöttD 7PC Tn 1111 HPn 73 1
Witte ook een verzamelplaats zo arm is wat inderdaad waar
merken. Wij bouwen niet alleen
een stadhuis, dat toch in sterke
mate op de toekomst is berekend,
maar wij gaan nu ook een heel
nieuw gebouw zetten voor ge-
Dat was inder-
van alles wat in Den Haag be
langrijk is of zich belangrijk
voelt, twee begrippen, die nog
wel eens plegen te verschillen!
De hoofdbediende, gelijk hij
officiëel heet, heeft daarom in
de Witte een bijzondere plaats, meentewerken.
want hij moet niet alleen met ijver
en toewijding zijn bezield, maar
tact kunnen ontwikkelen en
vooral zwijgzaamheid verstaan.
De ouderen herinneren zich nog
de figuur van Janus, uitstekend
voor zijn post geschikt. Een keer
dat een in de residentie niet on
belangrijke Indische figuur was
gedeballoteerd, kwam uit zijn
mond de juiste opmerking, dat
als de leden van de Witte voort
aan zulk een zuiveringstalent
aan de dag legden, het leeg zou
worden in de Witte, wellicht heel
leeg.
Coen leeft voor een deel nog in
de oude tijd, niet zo oud, als die
van Janus, die eigenlijk bij zijn
afscheid Coen's tijd reeds de
nieuwe achtte. De wijziging in
leden en omvang, die Coen heeft
meegemaakt, is vermoedelijk veel
sterker merkbaar, dan die van
Janus. Maar briden bleven on
verstoord hun gang gaan, en de
eigenaardige invloed, die zij uit
oefenen, is er mede debet aan,
dat voor velen alles in de Witte
toch nog als van ouds is geble
ven.
VEEL GELD
Dat typische karakter van het
oude Den Haag kwam slechts
ten dele om de hoek kijken bij 't
uitvoerig debat, dat de gemeente
raad voerde over de vraag of hun tolzang zullen hebben. Het
men nu de uitgave van de vol- draait er bovendien dikwijls op
ledige werkrn van Louis Coupe- uit, dat Nederland weer conces-
rus zou subsidiëren met 15.000 sies moet doen en daar voelen
of niet. Er waren voor- en te-we niets voor.
genstanders. Maar men miste
toch de opmerking, dat Coupe-®® ADVIEZEN,
rus, al is hij een romancier, Er is nogal wat stof opgewaaid
waarop terecht geheel Nederland over de kwestie of de adviezen
trots is, het Haagse karakter, in van ce S.E.R. moeten worden
vele van zijn boeken, vooral in de gepubliceerd. Met de huur-
Kleine Zielen en al wat daar- advirzen is dat niet geschied, zo
mede verband houdt, zodanig als men weet. Nu acht dr. Drees
doet gevoelen, dat reeds uit dien het meestal van belang om ze
tigd en een lieve zes millioen zal
kosten. Om dit nieuwe hoofd
bureau te bouwen zullen verschil
lende huizen moeten verdwijnen.
Maar men heeft het voordeel, dat
de eerste vleugel kan worden ge
bouwd zonder dat er ooji maar 1
huis behoeft te worden afgebro
ken! Jammer is het slechts, dat
het Voorhout, de ingang tot onze
stad, door de Engelsen kapot ge
bombardeerd, niet mede in be
is laat het naar buiten niet bouwing wordt genomen. Men
zou zeggen, indien hij hier nog
eens kon rondkijken. En als zo
straks het nieuwe stadhuis op het
Alexanderveld geheel gereed is,
en in de Javastraat het oude pa
triciërshuis wordt weggebroken,
waar thans de gemeenteraad zit
ting houdt, dan zal ook de Mau-
rits er de weerslag van onder
vinden.
Den Haag, dat klaagt, dat het
tracht hierheen toeristen te trek
ken, en men slaagt er wel in,
maar komen zij per auto uit Am
sterdam de stad binnen, dan wor
den zij onmiddelijk aan de oorlog
en zijn gevolgen herinnerd.
-'=*«x»><®>€B>«>«xsxs<»<sxsxSxSxSXSX3XSxexSX3XSX3X5X5xSx»><»><!S*3i:t
om de moed bij de gevers er in te
houden. En dat is toch waarlijk
wel nodig, want wat een deskun
dige als de heer Blocq van Kuf-
feler ons heeft verteld, doet ons
inzien, dat het herstelwerk niet
ten halve mag worden gedaan.
Wij zullen het nooit verder
brengen dan een betrekkelijke
veiligheid, zo heeft hij gezegd.
Dat is waar, en de geschiedenis
leert het ons en het is goed dat
wij het weten te beseffen, dat van
onze dijken evenveel afhangt als
van onze defensie. Het is voor
degenen, die nog wat optimistisch
wilden zijn, intussen akelig, dat
nU men nadere gegevens heeft,
het aantal doden eerder meer
dan minder blijkt. HetJs waar:
het verkeer eist in een jaar 1154
slachtoffers. Maar dat doen de
mensen zichzelf of elkander aan,
en hier heeft men een natuur
ramp, die men voelt nimmer te
kunnen voorzien.
Tjang Kai Sjek wacht zijn tijd af
DIPLOMATIEK OFFENSIEF.
De ietwat verroeste militaire
machine, die op het eiland Formo
sa terechtgekomen is na de neder
laag van Tsjang Kai Sjek, is nog
niet opgekalefaterd, zo schrijft
„La Tribune des Nations".
Zij is nog niet in staat om van
de ene minuut op de andere in
werking te treden. En de leiders
van dit leger vrezen niets meer,
dan dat zij plotseling voor een
serieuze opdracht zouden komen
te staan. De stemming in dit
leger is niet erg moedig, behalve
dan in het propagandamateriaal,
dat. aan de pers in Formosa in
handen gegeven wordt. En men
weet niet eens of dit materiaal
ALWEER EEN TOLUNIE.
Wij Nederlanders zijn dol op
tolunies. Wij dokteren reeds
jaren aan zo'n unie met België.
Al komt zij niet spoedig tot
stand, wij geven de moed nooit
of zelden op. Wij vorderen met
België nu aardig aangaande een
economische Unie, maar dat
neemt niet weg, dat we nu nog
met een viertal andere landen in
zee hopen te gaan binnen niet al
te lange tijd. Dat is een bewijs
van het Nederlandse streven
naar vrijhandel.
Laten we niet tezeer optimist
zijn. Met de Belgen is nog lang
niet alles in orde. Laten we
eerst de zaak met de naaste bu
ren regelen en ons dan gaan be
moeien met de Fransen en Ita
lianen, die ook veel noten op
direct te publiceren, doch niet
steeds, omdat de regering zich
wel eens beraden moet over de
te nemen maatregelen.
Het is misschien vreemd, doch
wij menen dat de regering zich
wel steeds zal moeten beraden.
Het advies van de Raad is niet
meer dan dat. De regering is er
niet aan gebonden en als zodanig
zal ons volk die adviezen dan ook
moeten zien. Er dient echter in
de verschillende kringen van ons
volk evenzeer over die zaken
gediscussieerd te worden als in
regeringskringen.
Daarmee maakt men de demo
cratie levendiger. De regering
blijft immers volkomen vrij.
Wij hopen daarom dat men
steeds besluiten zal tot publicatie
van de adviezen in de S.E.R. Dat
komt de volksvoorlichting ten
goede, dat bevordert het gesprek
en... het begrip voor bepaalde
overheidsmaatregelen, die van de
adviezen een gevolg zijn.
Te Lahore, een stad in de
Pendsjaab, in Pakistan, heerst
een gespannen toestand als ge
volg van ordeverstoringen, ont
staan na demonstratie tegen
aanhangers van de Mohamme
daanse Anmadia-secte. Deze
secte is 50 jaar geleden ge
vormd. Zij stelt zich ten doel de
Koran in hei licht van de mo
derne tijd uit te leggen. Vele
orthodoxe Mohammedanen ach
ten dit een ketters streven.
Een betoger ontrukte in
een moskee een onderhoofd
commissaris van politie zijn re
volver en schoot hem ter plaat
se dood. Hierna werd een uit
gaansverbod van zonsondergang
tot zonsopgang afgekondigd.
In Perinten uit Lahore wordt
gemeld dat de toes „and aldaar
ernstig is. Telefonische oproe
pen uit Karatsji werden niet
beantwoord.
Nader wordt uit Lahore mee
gedeeld dat verscheidene perso
nen werden gedood, toen de po
litie tot drie maal toe het vuur
moest openen cp demonstranten
die, in een aaneengesloten mas
sa oprukkend, leuzen riepen te
gen de Pakis.aanse minister
van Buitenlandse Zaken, die tot
de Anmadia-secte behoort.
De betogers poogden verschei
dene malen brand te stichten.
Drie gebouwen zijn in de as ge
legd.
Volgens te Karatsji ontvangen
berichten hebben Vrijdag troe
pen de telegraaf- en openbare
diensten overgenomen, toen het
personeel in deze bedrijven het
werk neerlegde. De toestand in
de stad is aanzienlijk slechter
geworden.
Volgens een officiële medede
ling zijn in totaal 10 personen
om het leven gekomen; 14 per
sonen liepen verwondingen op.
Toen demonstranten zich in
strijd met het uitgaansverbod en
het verbod van samenscholin
gen verzamelden en het aftre
den van Zafroellah eisten,
opende de politie het vuur. Acht
autobussen en een vrach.auto
der politie werden door de me
nigte in brand gestoken. Ook
verscheidene winkels werden ge
plunderd en in brand gestoken.
De winkels te Lahore zijn als
teken van solidariteit me. de be
togers gesloten. Het spoorweg
personeel is in staking gegaan.
Vrijdag is te Lahore de staa.
van beleg afgekondigd. Generaal
Azim Khan heeft het gezag in
handen genomen.
Het bericht van de Daily Ex
press, volgens hetwelk Tito een
pantserdivisie naar de Albane e
grens gezonden zou hebben in
gevolge ongeregeldheden in Al
banië, is van officiële zijde als
„fantasie en zonder enige grond"
gebrandmerkt.
Wel zou, volgens uit Tirana in
Belgrado ontvangen inlichtin
gen, de activiteit van opstande
lingen in Albanië zijn toegeno-
fen.
Het 58.000 ton metende Ame
rikaanse slagschip „Missouri"
heeft wederom in de haven van
Wonsan zware batterijen der
Noordelijken bestookt.
Voor het eerst kwam het slag
schip Donderdag onder granaat-
vuur te liggen, toen het zich in
de haven van Wonsan bevond.
Het werd echter niet getroffen,
aldus de Amerikaanse marine.
He. Zuidkoreaanse leger heeft
er 2 nieuwe divisies bijgekregen,
waardoor het thans beschikt
over 14 divisies.
Ammunitie genoeg, zegt
Mark Clark.
Het 8e leger in Korea heef.
genoeg ammunitie van alle soort
om elk groot communistisch of
fensief tegemoet te treden, al
dus heeft generaal Mark Clark,
de opperbevelhebber van de
V. N. verklaard in een commen
taar op berichten dat generaal
Van Fleet over een tekort zou
hebben geklaagd.
„Er is altijd ammunitie tekort
naar de mening van degenen,
die het willen verschieten".
EEN LANGE FILM.
Dat men alles trachtte te doen
wat men kan, blijkt weer uit het
aardig initiatief van enkele grote
bioscoopondernemingen. Nog al- ggj
tijd is aan Nederland onthouden
de film „Gejaagd door de wind",
het bekende driedelige boek van
Mitchell, dat in de jaren voor
Wereldoorlog II zo grote opgang
maakte. Dr film cuurt vier uur,
maar we weten uit ervaring
in Parijs verveelt niet. Nu wil
men de film hier hebben en de
opbrengst geheel aan het ram
penfonds geven. Krijgt men de
film,dan kan men inderdaad
tevoren zeker zijn van een uiterst
druk bezoek.
Uiterst druk bezoek had ook
altijd de Avifauna. Gr west wel,
het prachtige dierenpark nabij
Alphen, waar 's Zondags zelfs
gedanst mocht worden. Maar dit
dierenpark, opgezet door de
eigenaars van hoeden magazijnen
die daarin een fortuin verwierf,
werd lichtvaardig en roekeloos
beheerd. In drie jaren tijds is 'n
millioen verloren, en de schuld
eisers staan voor een lelijke
teleurstelling. Er is nu surséance
van betaling verleend, en men
hoopt nog veel te kunnen redden,
vooral omdat de hoedenzaken
wat wonder goed blijven gaan.
Schoenmaker, houd je bij je
leest, dat is de ervaring, die men
uit het aanvankelijk sprookje
van de tonnen gouds, die met de
Avifauna heetten te worden ver
diend, kan leren!
De hele wereld heeft het ver
nomen: Jozef Stalin is getroffen
door een hersenbloeding.
Op de leeftijd van de Russische
volksleider 73 jaar was hij reeds
is een dergelijke gebeurlijk
heid niet ongewoon. De bloed
vaten vertonen dan namelijk bij
een ieder de sporen van slijtage;
de bloedvaatwand is niet meer
zo sterk en elastisch als in de
jeugd, ze is bros geworden. Bij
een plotselinge verhoging van ae
druk, die het bloed op de vaat-
wand uitoefent (bijvoorbeeld bij
hoesten) komt het dan licht tot
een verscheuring van het weef-
en treedt het bloed naar
buiten.
Dit kan in allerlei organen op
treden, maar allereerst worden
de hersenen nogal eens door zo'n
bloeding getroffen. Niet altijd
is bloeddrukverhoging voorafge
gaan, de bloeding kan ook wel
optreden in 'n toestand van rust.
De grijze Stalin bevond zich,
toen de hersenbloeding hem trof,
juist in zijn buiten gelegen rust
verblijf; hij was echter wel aan
het werk, zoals staatshoofden nu
eenmaal ook in hun vacantie-
periodes altijd druk zijn. Soms
gaan verschijnselen van onwel
De federatie van Nederlandse
organisaties voor het personen
vervoer (FNOP) heeft zich met
een schrijven tot de minister van
Economische Zaken gewend met
het verzoek de verdere voort
gang tot het behandelen van de
vestigingswet in de volksver
tegenwoordiging zoveel mogelijk
te willen bespoedigen en tevens
onmiddellijk nadat de vestigings
wet van kracht zal zijn gewor
den, een vestigingsbesluit af te
kondigen ten behoeve van de
auto- en motorrijscholen. Dit ter
voorkoming van verdere uitbrei
ding van de beunhazerij op dit
gebied, waardoor minderwaar
dige practijken en prijsbederf
kunnen worden tegengegaan en
het gevaar, dat de verkeersveilig
heid loopt tengevolge van onvol
doende opleiding in vaak minder
waardig materiaal zal kunnen
worden beperkt, aldus de FNOP.
Drie jaar geleden arriveerde
Tsjaing Kai Sjek per vliegtuig
als generaal en leider van een
vluchtelingenregering. Hij kon
zich slechts op Formosa handha
ven dank zij de Amerikaanse
steun, dank zij een systeem van
requisities en een wet op de
staat van beleg, die, hoewel niet
officieel afgekondigd, toch in fei
te wordt toegepast. In Januari van
dit jaar vonden op militaire gron
den 36 executies plaats en alleen
al in het begin van Februari nog
meer.
De soldaten van Tsjang worden
getraind in de buurt van Takao,
in het zuiden van het eiland,
waar een paradeplaats is ge
bouwd. Hier worden de troepen
aan de buitenlandse missies ge
toond. Maar Tsjang weet dat deze
troepen geen reëele macht vor
men en dat zij zonder Ameri
kaanse hulp niet in staat zouden
zijn om zelfs alleen maar de Chi
nese kust te blokkeren.
Maar volgens Tsjang ligt zijn
kracht in de geografische ligging
van Formosa. Formosa is een
sleutelstelling. Het kan slechts
deze beperkte, maar anderzijds
essentiële rol spelen. De bereke-
Ining van Tsjang is, dat hij alleen
tot niets in staat is, maar dat hij
wordt dan echter duidelijk, dat in het grote geheel van het mili-
een aantal spieren door de pa- taire stelsel van Amerika in het
tiënt niet kan worden gebruikt, .Verre Oosten met zijn troepen op
wordt samengesteld door de Chi
nese Nationalisten of door de
Amerikaanse militaire missie.
Woe, de gouverneur van het
eiland en generaal Soen Lie Jen,
die het leger aanvoert, hebben
reeds laten weten, dat zij niet in
staat zijn grote delen van hun
leger elders te laten opereren,
want de veiligheid van Formosa
zelf eist een groot deel van het
leger op. Er zijn acht millioen
Formosanen op het eiland en
daarnaast 400.000 man troepen
van Tsjang en anderhalf millioen
vluchtelingen uit China. De rege
ring en het Nationalistische leger
zijn nog steeds aangewezen op
deze Formosanen en de opbreng
sten van hun grond om in leven
te blijven.
dus verlamd zijn. Die verlam
ming betreft gewoonlijk „slechts"
de spieren van één lichaamshelft;
zijn zowel de linker- als de rech
terhelft aangedaan, dan staat
het er niet gunstig voor met de
zieke.
Wanneer aan de rechterzijde
van het lichaam verlammingen
bestaan, dan kan men hieruit af
leiden, dat de bloeding moet heb
ben plaats gehad in de linkerzijde
van de grote hersenen en omge
keerd. De grote zenuwbanen
Formosa van onschatbare waarde
is. In dat opzicht heeft Tsjang
meer behoefte aan diplomaten
dan aan militairen en materiaal.
Hij heeft drie jaar geleden be
grepen, dat het zijn taak was
Formosa te bezetten en de taak
van anderen om hem te onder
houden en vervolgens met hem
te onderhandelen. Daarom wil
Tsjang ook zijn vrouw, die zo
vaak als ambassadrice voor hem
is opgetreden, weer bij zich heb
ben. Zij ligt ziek en op de Ame-
namelijk, die bewegingsimpulsen rikaanse artsen wordt druk uit-
van de hersenen overbrengen
naar de spieren, kruisen elkaar
voordat zij in het ruggemerg
overgaan. Dat bij Stalin de bloe
ding links moet zijn gelocali-
seerd, blijkt ook uit het feit, dat
hij het spraakvermogen heeft
verloren, het z.g. spraakcentrum
is links gelegen.
VOORUITZICHTEN.
Hoe gaat het in de regel verder
met een dergelijke patiënt? Daar
is kort na het optreden van de
bloeding nog niet veel van te
zeggen. Gevaar voor het leven
bestaat er thans zeer zeker.
zijn vooraf, soms ook stort de Grote verbetering in de huidige
getroffene neer zonder dat hij toestand is echter ook mogelijk,
iets van de stoornis voelde aan- Dan gaan na enige weken zelfs
komen. Als gevolg \^an de bloe- de verlammingsverschijnselen
ding kan het centrale zenuwstel- minder hevig worden. Voor het
sel nu niet meer op de gewone
wijze werken, en treedt bewuste
loosheid in. Men spreekt van een
apoplexie of beroerte, dikwijls
wordt het Franse woord attaque
gebezigd en door velen wordt dit
nog weer verbasterd tot „een tak
van een beroerte".
NA BEWUSTELOOSHEID
VERLAMMINGEN.
Gedurende het stadium van de
bfwusteloosheid kan de dood in
treden. Gelukkig gaat het in de
meeste gevallen anders: binnen
12 tot 24 uur pleegt het bewust
zijn helderder te worden. Het
overige hangt de toekomst van
mensen, die een apoplexie hebben
gehad, van een groot aantal fac
toren af. Vooral van betekenis
is de uitgebreidheid van de vaat-
wandafwijkingen: de mogelijk
heid bestaat altijd, dat ook op
andere plaatsen de wand der her-
senslagaderen het zal begeven.
Om zulks naar mogelijkheid te
voorkomen, zal de patiënt na
tuurlijk het voorschrift krijgen
een uitermate rustig leven te
leiden.
Bij enkeie mensen gaan de
intellectuele vermogens sterk
achteruit als zij één of meer
beroertes hebben doorgemaakt;
er zijn er echter ook, die volko
men helder van geest blijven.
Dr. ALFREDA BRIEDé.
door
Allan Penning
43)
(Nadruk verboden)
Bill kon zich niet meer houden.
„Nou, goed dan. Ik heb in een
apenpakkie onder d'r kozijn op
een guitaar liggen tjingelen, ik
heb 3 bladzijden minnebrieven
overgeschreven uit dat boekie
„Hoe win ik mijn geliefde?", ik
heb in bijzijn van de hele kam
pong d'r op mijn knieën gesmeekt
of ze mijn ouwe dag wou opvro
lijken en ik heb van Lan Sing
Wang, de toekan-aajer, die naast
haar woont, een hoge hoed ge
leend voor de huwelijksdag
En mijn fortuin, zegge en schrij
ve vijf dollar en een ketip, die
ik nog over heb van mijn laatste
maandgage en mijn mondhar
monica, mag ze in beslag nemen,
want trouwen... niks voor Bill..."
„Da's allemaal best, Bill, en je
kunt er lolletjes over maken, zo
veel als je wilt, maar ze kan be
slag leggen op je gage en dan is
al mijn moeite en zorg van jaren
om van jou een bruikbare ma
chinist voor de „Ping Ho" te ma
ken, ook voor niks geweest, dus
heb ik óók een stem in het ka
pittel."
„Ping Ho" of geen „Ping Ho",
trouwen doe ik niet, al was het
uw weduwvrouw! En doe U nou
maar, wat het beste is."
Voor Bill McLeod was de zaak
daarmede afgedaan, maar Peter
dacht er anders over. Het enige,
dat doenlijk was, leek hem, de
vijand uit zijn tent te lokken
door openlijk stelling te kiezen.
Hij schreef een mooi epistel,
waarin Bill zijn verwondering
uitsprak over de inhoud van Ara
bella's brief, sprak haar aan met
„Geachte mejuffrouw Gonsalez",
en legde er de nadruk op, dat,
hoezeer ze ook mocht smachten
naar het ogenblik, waarop zij
hem aan haar boezem mocht
drukken, het smachten door hem
niet gedeeld werd, daar hij, voor
zover hij zich althans kon her
inneren, nimmer een zodanig ver
langen had geuit, en voorts
hoopte hij, dat zij, wanneer zij
dit schrijven ontving, een waar
diger individu zou hebben gevon
den, waaraan zij haar onbaat
zuchtige liefde zou kunnen kwijt
raken. En intussen verbleef hij
met bijzondere hoogachting enz.
Onder dit merkwaaardig stukje
proza plantte Bill zijn handteke
ning, nadat hij eerst een kwar
tiertje op een oude krant had al evenmin te kennenMij zou
Verschenen Is 'n mars „Beur
zen open, dijken dicht", tekst van
Stan Haag, compositie van Piet
Lustenhouwer. De gehele op
brengst komt ten goede aan het
rampenfonds
geoefend, ten koste van drie
kroontjespennnen, die de kracht
van Bill's vuist niet konden weer
staan, en een halve pot Gim-
born's inkt, die een vriendelijk
inktmeertje op Peter's beste ta
fellaken vormde.
Het incident was tot nader or
der gesloten en de „Ping Ho"
vervolgde haar weg door de Chi
nese Zee naar Hong Kong.
Twee maanden later meerde de
„Ping Ho" wederom aan de kade
van Port Swettenham.
Peter Wins was de liefdestrage
die van zijn „meester" alweer
vergeten, maar Bill had met
angst en vreze de kust van Ma-
lakka zien opdagen.
Hij verwachtte, dat de smach
tende Arabella hem, zwemmen
de in een tranenvloed op de kade
zou opwachten en hij voelde zich
merkbaar opgelucht, toen, met
uitzondering van een paar inlan
ders, die de trossen vast sjorden,
de kade volkomen uitgestorven
bleek te zijn.
„Het schijnt toch maar bluf ge
weest te zijn," glimlachte hij naar
Peter. „De liefde is blijkbaar ge
zakt, maar het scheelt mij dan
toch maar weer een bordje goeie
fraas."
„Alsof ik je nog 's verlof zou
geven om het feest te herhalen.
Je schijnt me nog steeds niet te
kennen. Maar maak je intussen
niet blij met een dooie mus, want
konkelende vrouwen schijn je
geoefend te zorgen, dat zij zo
snel mogelijk weer aan het werk
kan gaan.
Tsjang's kracht ligt in de mili
taire bureaux in Amerika en in
de Algemene Vergadering der
Verenigde Naties, waar hij nog
steeds vertegenwoordigd is als
één van de vijf Grote Mogend
heden.
Tegelijk met de belofte van
modern oorlogsmateriaal heeft
Tsjang uit Amerika een nota ge
kregen over de zitting van de
Verenigde Naties. Want ook al
schijnt men in de wereld wel
eens te vergeten, dat Tsjang nog
vertegenwoordigd is in deze or
ganisatie, men heeft het in Wash
ington en op Formosa zeker
niet vergeten. De offensieven van
't Chinese Nationalistische leger
zijn dan ook in de eerste plaats
in de Verenigde Naties te ver
wachten. Dit offensief zal niet in
de eerste plaats bestaan uit een
aandrang tot een militaire blok
kade van de Chinese kust en tot
een embrago op het handelsver
keer. Dat zijn volgens Tsjang
slechts secundaire maatregelen.
Tsjang is er vooral op uit om
door de Algemene Vergadering
een belangrijker beslissing te la
ten nenem: een duidelijk afbre
ken van alle politieke en econo
mische betrekkingen met het
communistische China.
Aldus zou volgens de redene
ring van Tsjang zijn positie in de
Verenigde Naties versterkt wor
den en een nieuwe inhoud gege
ven worden aan zijn ietwat ir-
reëele internationale positie. Het
gevaar, waar Tsjang het meest
voor vreest, zou daarmede voor
lopig van de baan zijn; het ge
vaar, dat communistisch China
tot de V. N. zou worden toege
laten.
het tenminste al heel erg ver
wonderen, als je niets verder
hoorde."
Peter Wins had het goed ge
schoten en de volgende ochtend
meldde zich 'n keurige, als Euro
peaan verklede, Brits-Indische
halfbloed aan, die zich voorstel
de als mr R. A. Singh, advocaat
en procureur.
Hij zou het zich tot een eer
rekenen een onderhoud te mogen
hebben met mr William McLeod,
eerste machinist aan boord van
het stoomschip „Ping Ho", en
uit zijn gloednieuwe actetas, die
in felheid van kanariegeel met
zijn schoenen wedijverde, diepte
hij een bundel gewichtig uitzien
de paperassen op.
Peter stuurde de wacht naar
beneden om Bill, te halen en
vroeg zo terloops aan de Indo:
„Hoeveel percent krijgt U?"
„Hoeveel percent?" vroeg het
zaakwaarnemertje. „Ik begrijp
niet wat U bedoelt."
„Laat maar," zei Peter met een
verachtelijke sneer, „het interes
seert me tenslotte weinig, want
100 van nul is en blijft nul...
Kijk, hier is mr William McLeod,
die U zo graag wilde spreken."
Toen tegen Bill: „Bill, hier is
de een of andere zwarte gladek-
ker, die je moet hebben. Wees
maar zeker, dat hij namens
Sneeuwwitje komt.."
(Wordt vervolgd.)
