Sialins toestand ernstiger dijken 1944 De rechtvaardiging van de bombardementen op Walcherens in NDPASTA Oproep van Prinses Wiihelmïna WEERSVERWACHTING HOOGWATER ZON- eo MAANSTANDEN Aantal geregistreerden gestegen tot 1751 Persconferentie van Eisenhower Het leven gaat zijn gewone gang Haven van Antwerpen viel onbeschadigd in Geallieerde handen HOEST, GRIEP... Frankering bij abonnement: Terneuzen Directeur-Hoofdredacteur van de Sande Radactie-adres: Noordstraat 5557 Terneuzen Telefoon 2510 N& 5 uur 2073 Gironummer 38150 Abonnementsprijs: ƒ5 20 per kwartaal; per maand 1,75; per week 42 cent. Losse nrs 8 ct. DE VRIJE ZEEUW VRIJDAG 6 MAART 1953. 8e Jaargang No. 2284. Verschijnt dagelijks Uitgeefster N. V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen Advertentieprijs: per mm 12 ct.; minimum pet advertentie 1,80. Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels 75 cent; Iedere regel meer 15 cent. Vermelding: Bureau van dit Blad, of: Adres Bureau van dit Blad 15 cent meer. Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur Bij het aanbreken van de dag woei Donderdag van het Krem lin nog steeds de nationale vlag in top. Gedurende de nacht was de vlag door schijnwerpers verlicht. Sneeuwruimers begonnen Donderdagochtend in de stad een laag versgevallen sneeuw te verwijderen. Het leven gaat zijn gewone gang- Gelovigen van allerlei gezindten hebben in de gehele Sow jet. Unie gebeden voor de gezondheid van Stalin. In de Moskouse kathedraal vulde de menigte bijna het gehele gebouw. Patriarch Alexius prees de premier voor hetgeen hij had gedaan voor het welzijn van de kerk. Snikkende vrouwen en mannen bogen zich in gebed voorover. In eeii Donderdagochtend uit gegeven communiqué wordt ge zegd, dat de hersenbloeding die het gevolg was van hoge bloed druk en aderverkalking, het ge heel van de hersenen schade heeft toegebracht. De voornaam ste ademhalingsfuncties zijn belemmerd. In de nacht van 3 op 4 Maart is de bloedsomloop slechter geworden en werden de symptomen van zuurstoftekort duidelijker. Door verschillende behandelingen ging in de mor gen van 4 Maart de ademhaling wat beter, maar in de loop van de dag ging de toestand weer achteruit. Het ademhalingstem po werd 36 p. minuut. De bloed druk bleef hoog, 310 maximum en 110 minimum. Met een onre gelmatige pols van 108 tot 116. In longen en buikorganen zijn de laatste 24 uur geen belang rijke wijzigingen geconstateerd. Het aantal witte bloedlichaam pjes is naar verhouding toege nomen. De lichaamstemperatuur was maximaal 38.6. De graftombe van Lenin was als gewoonlijk voor het publiek geopend. De gehele middag ging een file zwijgende Russen over het Rode Plein om de tombe van de stichter van de Sow jet- staat te bezoeken. TOESTAND ERNSTIGER. Radio-Moskou meldt dat in het jongste bulletin, dat over de gezondheidstoestand van maar schalk Stalin is uitgegeven, wordt medegedeeld dat zijn toe stand slechter is geworden. Me degedeeld werd dat de Russische regeringsleider is ingestort. Stalins polsslag is thans 120, tegen 72 normaal. Zijn bleekheid is toegenomen. Verklaard wordt dat de pa tiënt moeilijkheden heeft met ademhalen. De toestand van het hart is achteruit gegaan. Het desbetreffende communi qué was het eerste, dat overdag over Stalins gezondheidstoe stand werd uitgegeven. Het kwam om 4 uur in de namid dag, Moskouse tijd. Het communiqué zegt, dat be. halve de hersenbloeding ernsti ge storingen van de hartfunc- ties zijn opgetreden. In de mor gen van 5 Maart deden zich ge durende 3 uur zware ademha lingsmoeilijkheden voor. Het woord „instorting" werd als volgt gebruikt: „Om 8 uur in de ochtend deed zich een sterke storing van bloedstuwing voor (instorting),", Het laatste woord tussen haak jes werd ook zo in de aange haalde zin gebruikt. Intensieve medische behande ling bracht een verlichting van de toestand teweeg, aldus het bulletin. HARRIMAN OVER STALINS ZIEKTE. Averell Harriman, die van 1943 tot 1946 Amerikaanse am bassadeur te Moskou was, heeft voorspeld dat na het bewind van Stalin „een periode van uiterste spanning en terreur in geheel Rusland" haar intrede zal doen. „Deze spanningen zul len voortduren tot Stalins op volger zijn bekwaamheid kan bewijzen om de partij, de ge heime politie en het leger, kor tom het gehele Sowjet-apparaat kan beheersen. Onbeheerst op. treden door de nieuwe leiding op het Kremlin teneinde de aandacht van interne proble men af te wenden, kan ernstig gevaar inhouden", aldus Harri man. VERKLARING VAN LON- DENS SPECIALIST. Een Londens specialist heeft verklaard dat uit het laatste bulletin blijkt, dat Stalins toe stand aanmerkelijk slechter is geworden. „Het is onwaarschijn lijk dat de patiënt het haalt. Het einde kan elk ogenblik ko men", zei hij. MAATREGELEN IN OOST DUITSLAND. Volgens Westduitse functio narissen zijn begin van deze week in O—Duitsland, in ver band met de ziekte van Stalin, spoed-veiligheidsmaatregelen getroffen. Op order van het po litbureau te O.-Berlijn werden alle veiligheidstroepen en ge kazerneerde volkspolitie in totaal meer dan 130.000 man gealarmeerd. Alle verloven wer den ingetrokken en eenheden volkspolitie werden zonder na dere motivering ter versterking naar de grenzen met W.-Duits land, Polen en Tsjecho-Slowa- kije gezonden. HOOFDEN VAN COMMUNIS TISCHE LANDEN IN MOS KOU? Volgens het Chinese nationa listische nieuwsagentschap op Formosa zouden de Chinese communitische leider Mao Tse Toeng en eerste minister Tsjoe en Lai naar Moskou gevlogen zijn voor besprekingen met Sow- jetrussische leiders en hoofden van communistische landen over de toestand, die door de ernstige ziekte van Stalin is ge schapen. Het nieuwsagentschap zegt, dat beide Chinese commu nistische leiders twee weken ge. leden uit Peking zijn vertrok ken. Te Hongkong meent men te weten, dat Tjsoe en Lai Peking verliet. Hij ging echter naar Dairen in Mandsjoerije, waar hij Russische troepen toesprak op de 35ste verjaardag van het Rode leger. NIEUWE STAATSLENING AANZIENLIJK OVERTEKEND. Bij de gisteren gehouden in schrijving is de 3% staatsle ning 1953 zodanig overtekend, dat bij de toewijzing een aanzienlijke reductie zal moeten worden toe gepast. President Eisenhower verklaar de Donderdag op zijn wekelijkse persconferentie, dat het verleden week door hem gedane aanbod voor een ontmoeting met premier Stalin onder dezelfde voorwaar den van kracht zou blijven voor eventuele opvolgers van de maar schalk. De president zeide niet te kun nen zeggen wat de gevolgen zou den zijn van Stalins ziekte, of wat de uitwerking hiervan zou zijn op de Verenigde Staten en op het gehele verloop van de wor steling tussen Oost en West. „Mijn raadgevers en ik", aldus Eisenhower, „hebben het geheel van vraagstukken, voortvloeien de uit Stalins ziekte, besproken. Wij behandelden verschillende mogelijkheden, doch wij zijn ge ëindigd op ons punt van uitgang. Eén ding staat echter vast: de Verenigde Staten zijn vastbeslo ten vorderingen te maken. Indien er een of andere weg zou zijn om de zaak van de vrede te bevorde ren, zal geen persoonlijk onge mak en geen opoffering mij te veel zijn om die weg te volgen". Toen de verslaggevers er bij de president op aandrongen zijn re actie op het nieuws uit Moskou kenbaar te maken, zeide hij van gevoelen te zijn dat de Sowjet- Unie te werk gaat volgens tevo- medegedeeld door het K.N.M.I. te De Bilt, geldig van Vrijdagoch tend tot Vrijdagavond. Rustig weer. Overwegend droog weer met in de ochtend bijna overal laaghan gende bewolking. Overdag plaat selijk opklaringen. Weinig wind. Iets hogere temperaturen dan gisteren. ZATERDAG 7 MAART. ren opgestelde plannen, die zij uitvoert en waarbij veranderin gen in de buitenlands-politieke toestand, voor zover deze niet de hoofdlijnen betroffen, voor het Kremlin weinig verschil uit maakten. In antwoord op de vraag, of hij thans „van angstige voorgevoe lens bezield, dan wel optimistisch gestemd was", antwoordde Eisen hower: „Ik sla de toestand zeer nauwgezet gade". Dank zij de gaten, die Britse bommenwerpers gedurende de eerste helft van October 1944 in de dijken van Walcheren gooi den, wisten de Amerikaanse legers in België het hevige Duitse offensief, dat veldmaarschalk Von Rundstedt midden December van dat jaar in de Ardennen begon, vrij spoedig tot staan te brengen. Indien Walcheren niet opzettelijk onder water was ge zet, dan zouden de Canadese en Britse legers 3 tot 6 weken meer tijd nodig hebben gehad om de Noordzijde van de Scheldemond van Duitsers te zuiveren, zodat dan een veilige intocht in de Antwerpse haven van geallieerde schepen met benzine en am munitie eerst tijdens de Kerstdagen mogelijk zou zijn geweest.. De geallieerde operaties op Walcheren hebben dank zij de overstroming van het eiland kostbare tijd uitgespaard, want nu kwamen de eerste geallieerde schepen reeds begin Decembei m Antwerpen met hun legervoorraden aan. Indien dat niet was ge schied, zouden de onontbeerlijke voorraden voor de Amerikaanse legers over land uit Normandië hebben moeten komen, hetgeen ernstige vertraging in de aanvoer zou hebben betekend. v.m. n.m. Breskens 5.27 5.53 Terneuzen 6.02 6.28 Hansweert 6.42 7.08 Walsoorden 6.52 7.18 MAAN ZON Maart 6 7.16 7 7.13 8 7.11 9 7.09 10 7.07 18.28 18.30 18.32 18.33 18.35 0.14 1.30 2.43 3.47 4.38 8.31 8.59 9.38 10.32 11.43 Naar wij van het informatie bureau van het Nederlandse Roode Kruis vernemen, is het bij dit bureau op 4 Maart geregi streerde aantal slachtoffers ge stegen tot 1751. Het aantal geregistreerde doden die geborgen of geïdentificeerd zijn, bedraagt 690. Het aantal geregistreerde ver misten is 1061. Overzicht van de aantallen gere gistreerde doden en vermisten, gerangschikt naar leeftijdsgroep. 01 jaar 1 t/m 4 jaar 5 t/m 14 jaar 15 t/m 19 jaar 20 t/m 29 jaar 30 t/m 39 jaar 40 t/m 49 jaar 50 t/m 59 jaar 60 t/m 69 jaar 70 t/m 79 jaar 80 t/m 90 jaar 90 j. en ouder onbekende leeft. 9 totalen doden vermisten m. V. m. V. 7 9 12 12 33 20 49 48 45 39 87 70 15 20 37 26 26 27 49 51 25 35 56 71 31 43 61 50 27 44 36 53 38 46 47 45 35 39 42 25 24 28 10 11 3 2 2 Et. 9 20 54 57 318 372 542 519 Hier volgt een oproep, waarop reeds gedoeld werd in de aan kondiging, die onlangs van be voegde zijde werd gegeven om trent een initiatief ter verwezen lijking van de gedachten, geuit in de rede van H. M. de Koningin op 8 Februari 1953. „Van ganser harte sluit ik mij aan bij de woorden van onze Koningin na de ramp van de nacht van 31 Januari op 1 Febr. gesproken tot Haar volk, woor den van medeleven en troost, woorden die haar bewondering weergaven voor wat door onze naamloze helden werd gedaan en voor de zelfopoffering, waartoe zovelen bereid waren. Zij wees op de eensgezindheid, die als bij overrompeling zich weer liet gel den. Het is naar aanleiding van deze eensgezindheid, gewekt door deze ramp, waarvan de zwaarste slag op Nederland neerkwam, dat ik mij richt tot de gehele vrije wereld. Broeders buiten en bmnen onze grenzen; toen resultaten van menselijk vernuft het onheil van de waters nood niet konden keren, stonden wij geconfronteerd met onze eigen machteloosheid. Diep bewogen door de nood hebt gij gehoor gegeven aan het grote gebod van Christus: „Hebt uw naaste lief als uzelve". Toen is in de harten het beginpunt ge legd voor een verbroedering der mensheid. Wij ervoeren de kracht, tevens de bevrijding die er uitgaat van het gevolg geven aan dit gebod. Tegenover deze kracht schrompelen vrees en wantrouwen ineen, verdwijnt zelfs haat. Deze geest, waarvan de gene zende werking door ons heen is gegaan, kan niets of niemand ons meer ontroven: noch mens noch maatschappij, noch ramp noch chaos. Laten wij in die geest van verbroedering ons ver trouwen stellen en daarin voort bouwen voor de toekomst. Nu richt ik mij in het bijzon der tot allen in Europa, die zich vrij kunnen uiten. Toen onze dijken bezweken, hebt gij gevoeld: hier wordt een stuk Europese kust overspoeld, en metterdaad een Europees saamhorigheidsbesef getoond. Dit was doeltreffend Christen dom, reëel toegepast op reële nood. De eenheid in Hem, die werkt en bouwt aan onze toekomst en die met ons is en bij- ons is, werd een feit. Bouwt het verrijzende Europa op, de ogen gericht op deze hoge eenheid: maakt er het cement van, dat mensen en vol ken samenbindt. U allen die dit leest, nodig ik uit, indien deze gedachte bij U weerklank vindt, daarvan te doen blijken, opdat wij elkaar leren kennen. Ik ben er zeker van, dat allen, bij wie deze gezindheid leeft, haar in daden begeren om te zetten. Wij reiken elkaar de hand en verwelkomen elk initiatief, dat op deze grondslag reeds is opge bloeid of nog zal ontluiken. En nu allen tezamen met dit verworven goed op weg, de toe komst in. Volgen wij Hem, wiens stem uit onze verbondenheid tot ons spreekt. (w.g.) WILHELMINA, prinses der Nederlanden". Verzocht wordt betuigingen van instemming te zenden aan de secretaris van prinses Wilhel- mina", afdeling „Reacties op roep", paleis „Het Loo", Apel doorn. ,Dit is de rechtvaardiging van de bombardementen op Wal cherens dijken." Zo heeft Woensdagavond de voormalige Britse generaal E. Hakewill Smith verklaard, de bevelhebber van de 52e Low land divisie, die de operaties in Zeeland in de herfst van 1944 heeft geleid. Hij sprak in Am sterdam voor het genootschap Nederland-Engeland in 't Carl ton hotel. „De geallieerde legers hadden het geluk, dat bij hun opmars de haven van Antwerpen onbe schadigd in hun handen viel", vertelde de generaal, „maar zo wel in Zeeuws-Vlaanderen- (dus de Zuidelijke bank van de Schel demond) als in Zuid-Beveland en Walcheren (de Noodelijke bank) hielden de Duitsers stand. Daardoor was een vrije door vaart naar Antwerpen onmoge lijk en de haven van geen enkel nut. In October lanceerden de ge allieerden daarop een offensief om de Scheldemond zo snel mogelijk geheel vrij te maken. De Canadezen trokken vanuit Antwerpen Zeeuws-Vlaanderen in (de z.g. operatie „switchbak"). Daarbij kwamen zij tot de on aangename ontdekking, dat de Duitsers de lijken van hun eigen soldaten als camouflage voor mijnen gebruikten. Wanneer de Canadezen zo'n dode Duitse sol daat wilden verwijderen, ont plofte de bom. Een andere Canadese divisie trok naar het Noorden via Ril land Bath over het schiereiland Zuid-Beveland binnen. Daarna staken de Canadezen met enkele bataljons des nachts de Schelde over en landden op Zuid-Beve land in de rug van de Duitse troepen". „Met ieder bataljon gingen 6 D. D-tanks mede", zo vervolgde de generaal, „tanks die voorzien waren van drijf installaties, zo dat ze konden varen. We had den er pech mee. Wel kwamen ze goed de Schelde over, doch ze konden de Hollandse dijken niet nemen. Ze bleven s.eken in de modder en de Canadezen hebben ze tegen de dijken ach ter moeten laten". „Nadat Zuid-Beveland was veroverd stond men voor Wal cheren, doch de smalle dijk naar Walcheren werd door de Duitsers fanatiek icnder vuur gehouden en bleek een onneem bare stelling. Intussen hadden vliegtuigen van de R.A.F. op vier plaatsen de dijken van Walcheren stuk gegooid. Ongeveer 48 uur van tevoren waren pamfletten voor de bevolking uitgestrooid, ter wijl de B.B.C. in haar uitzen dingen voor Nederland waar. schuwingen uitzond. De bevol king werd aangeraden de lage delen van het eiland te verlaten omdat er gaten in de dijken zouden worden gegooid. Voorzover de generaal bekend was geworden, heeft men dit ad vies opgevolgd. Als gevolg hier van bevonden zich bij de be vrijding van Middelburg 56.000 burgers in de stad en 300 Duitse militairen. Een zeer groot deel De weldadige warmte van Ther mogene stilt de pijn in keel en borst en verjaagt de aanval. van het eiland liep onder water. Slechts de duinen staken er bo ven uit, terwijl alleen aan de Oostkant een deel droog bleef. De taak Walcheren te bezetten werd opgedragen aan de 52e Lowland divisie, die voorname lijk uit Schotten bestond. Op 31 October waadden zij vlak ten Z. van de dijkverbinding tussen Beveland en Walcheren door het water en vormden een brug genhoofd op het droge deel van het eiland. Daarna stak vanuit Breskens een ander bataljon van de divisie 's nachts naar Vlis- singen over en landde dicht bij de dokken, vlak ten Oosten van het standbeeld van Michiel de Ruyter op een smal strookje strand. Daarbij werd hard ge vochten. Met gedemonteerde kleine kanonnen betrokken de Schotten de huizen en vuurden vanuit de vensters op de door de Duitsers onneembaar ge achte kleine vestinkjes. Die had den de hooggeplaatste machine kamertjes van de kranen uit de haven met beton versterkt en vuurden van daaruit met mi trailleurs op de gelande troepen. Bijzonder stevig hadden de Duitsers zich voorts verschanst in Grandhotel Brittannia te Vlissingen, waarin zij hun hoofd kwartier hadden. Op de boven verdiepingen hielden zij de trappen onder vuur en de deu ren van de kelders waren met gepantserde platen versterkt. Door schietgaten heen vuurden zij voortdurend, terwijl de ko gels van de Schotten op de pla ten afketsten. „We kregen het ietwat merk waardig toch in handen", ging generaal Hakewill Smith voort. „Een jonge officier, voor wiens gebrek aan intellect ik eigenlijk geen woorden heb, haalde het in zijn hoofd om op halsbrekende wijze tegen een regenpijp op te klimmen. De Duitsers hielden zich achter versterkingen op het dak schuil. Toen onze man zijn van inspanning rood geworden gezicht boven de versterkingen uitstak, gaven ze zich echter prompt over. Ze hadden niet eena een geweer nodig gehad. Ze hadden hem met een trap naar beneden kunnen gooien". Vlissingen werd aldus op 3 November ingenomen. „Maar nog was Walcheren niet genomen. In Oostende scheepte zich weer een ander bataljon in en landde bij dag licht (zoals het publiek met een film werd getoond) bij Westka- pelle op de meest Westelijke punt van Walcheren. Er werden grote verliezen geleden. De Duit sers beschikten er o.a. over Britse kanonnen, 5 jaar ,evoren buitgemaakt bij Duinkerken. Uit zee bombardeerden Britse sche pen het dorp, dat „tot mijn gro te spijt in brand geschoten moest worden", zo zeide de ge neraal. „Dezelfde dag arriveerde een vertegenwoordiger van de Ne derlandse ondergrondse strijd krachten, een politieagent uit Middelburg in Vlissingen en werd bij de generaal toegelaten. Hij bracht van de illegaliteit de volgende boodschap over: „Het is vrij zeker, dat u Mid delburg zonder slag of stoot kunt nemen, indien u tanks zendt. De Duitse luit—generaal Daser in Middelburg beschouwt het als een erezaak voor het Duitse leger, dat hij zich niet zender meer aan infanterietroe- pen aileen overgeeft, hij kan dit echter wel doen, indien er tanks I komen, omdat hij zelf daarover niet beschikt en dan voor over macht moet buigen". Maar dit advies konden de Britten niet opvolgen, om de eenvoudige reden, dat tanks door de overstroomde gebieden nimmer vanuit Vlissingen de lange weg naar Middelburg kon den afleggen. Ze zouden in de modder blijven steken. Generaal Hakewill nam toen zijn toevlucht tot „Buffalo's", amphibische voertuigen, die uiterlijk wel iets op tanks lijken (en ook kortgeleden bij de over stromingen dienst hebben ge daan), doch die gemakkelijk met 'kogels kunnen worden doorzeefd. Er waren er na de overtocht over de Schelde van de 56 nog 9 over. Ieder met 100 man bemand aanvaardden zij de tocht dwars door de over stroomde gebieden. Des middags cm 5 uur reden zij van de Wes telijke zijde Middelburg binnen, terwijl de Duitsers de handen vol hadden aan een schijnaan- val, die andere troepen vanuit het Oosten op de stad waren begonnen (het bataljon, dat zo als reeds gemeld het bruggen hoofd op het droge deel had ge vormd) De vrij hulpeloze Buffalo's verwekten bij hun binnenrijden een boven verwachting gunstige en verbazingwekkende reactie. Overal doken plotseling Neder landse verzetstrijders, allemaal bewapend op. „Wij waren daar voor erg dankbaar. Zij hebben ons enorm geholpen", zei de ge neraal. Veel werd er niet gevochten. Een Schotse majoor zocht die zelfde avend na enige voorbe reidingen de Duitse luit-gene- raal Daser in zijn hoofdkwartier in de stad op en verzocht hem opdracht te geven de strijd te staken. „U bent slechts een majoor", zei deze Duitse bevelhebber. „Ik kan me niet aan u overgeven. Daartoe moet ik minstens een kolonel hebben". De Britse majoor, die op zijn schouders als waardigheid be horende bij zijn rang alleen een kroontje droeg, ging naar buiten en ontdeed een zijner officieren van 2 sterren, die hij naast de kroon op zijn uniform liet naai en. Daarop ging hij weer naar binnen en zeide tegen generaal Daser: „Ik ben tot kolonel ge promoveerd", waarop alle moei lijkheden uit de weg waren ge ruimd en de overgave met een glas champagne werd beklon ken. Op 6 November teiegafeerde generaal Hakewill Smith aan Montgomery: „Noordbank wan de Scheldemond van Dui.sers gezuiverd". Intussen waren mijnenvegers reeds 4 dagen bezig met het „schoonmaken" van de Schelde, waarin de Duitsers alle bekende en onbekende typen mijnen hadden achtergelaten. Op 26 November bereikte de eerste mijnenveger Antwerpen. Op 31 November kwam het eerste schip met voorraden in de ha ven en begin December wer den de eerste schepen gelost- „Er bestaat geen twijfel aan, dat het ons zeker 3 tot 6 weken langer zou hebben geduurd de Duitsers weg te krijgen, indien Walcherens dijken niet waren gebombardeerd", besloot de ge neraal. „(Bij de overstroming werden hun verbindingen ver broken, terwijl ze in groepjes werden verdeeld, zodat wij ze in afzonderlijke operaties konden uitschakelen. Als er geen over stromingen waren geweest, dan hadden ze telkens versterkingen kunnen laten aanrukken en aan hadden ze zeker tot 1 December stand kunnen houden in plaats van tot 6 November. Dan zouden de eerste schepen pas geduren de de Kerstdagen in Antwerpen hebben kunnen arriveren. En op 15 December begon Von Runa- stedt met zijn Ardennen-oifen- sief. De Amerikanen verloren daarbij grote hoeveelheden am munitie en benzine, maar dank zij Antwerpen konden deze ver liezen snel worden aangezui verd. Als we Antwerpen niet hadden kunnen benutten zou deze bevoorrading over land hebben moeten geschieden, zou onvoldoende zijn gebleven, waardoor het offensief veel ernstiger gevolgen met zich mee zou hebben gebracht. Nu is Von Rundstedt een spoe dig halt toegeroepen en dat acht ik de rechtvaardiging van het bombardement".

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1953 | | pagina 1