DE STRIJD TEGEN DE ERFVIJAND
Onder de loupe
VONNISSEN IN HET
PROCES TE ORADOUR
KLM
Het herstelwerk in Zeeland
Vaart
1421 1916 1953
De kat op
de wieg
Hoogste stand sinds eeuwen
Prinses Wilhelmina schenkt
een barak
DE SOWJET-UNIE, ISRAËL
EN DE VERENIGDE STATEN
5s
DE ZANDZAKKEN-ACTIE
VOOR ENGELAND
Pensioen
voor helden
Eenheid
Soldaten in de klei
Sneeuwval
in het Juragebergte
Ontploffing in Californische
kruitfabriek
De opheffing van de prijs-
beheersing in de V. S.
Betoging vóór de uitspraak
Besmettelijke ziekten
Israël wil spreken over
„anti-semitisme in het
Sowjet-blok"
Bijzondere maatregelen op het
gebied van rechtspleging
De blokkade van China
TWEEDE BLAD
Zaterdag 14 Februari 1953
8e Jaargang No. 2267
WERKKLEDING.
Kia*» Langer M
£>anses! Vooral no
Hoewel de omvang van de
ramp op Walcheren (dat juist
van plan was het na oorlogs her
stel te gaan vieren) minder groot
was dan in 1944, zal de schade
voor de rest van Zeeland en
Zuid-Holland ontelbare malen
groter zijn dan in de oorlogsja
ren. Van Waterstaatszijde kwam
het verbijsterend bericht, dat de
hevigheid van de springvloed
van 1 Februari 1953 gelijk ge
weest zal zijn aan die van de be
ruchte St. Elizabethsvloed.
Het Britse ministerie van Bui,
tenlandse Zaken deelt mede, dat
Engeland in totaal 4.790.000
zandzakken heeft aangeboden
gekregen. 1 Millioen hiervan
zijn al gebruikt.
Duizenden burgers en militai
ren werken onafgebroken aan
de waterkeringen.
Transportvliegtuigen van de
Britse luch macht vliegen sinds
Vrijdagochtend af en aan
tus;en de bedreigde gebieden en
de Europese landen die zakken
beschikbaar hebben gesteld.
Vrachttoestellen van de Bri
tish European Airways die van
het vasteland naar Engeland
vliegen zullen zoveel mogelijk
in Zürich zandzakken bijladen.
Toch moet de vloed van 1421
ingrijpender geweest zijn, daar
men toen nog niet over het mo
derne communicatiesysteem en
dijkenstelsel beschikte. Men
schat, dat toen een honderddui
zend personen jammerlijk om
het leven zijn gekomen. De ellen
de die ontstond in Holland en
Zeeland op 18 November 1421
(vlak nadat een grote brand een
derde van Amsterdam had ver
nield) wordt nog vergroot door
de hulpeloosheid op technisch
gebied van die dagen.
Een hevige noordwester joeg
het zeewater over dijken en dam
men, terwijl alle rivieren buiten
gewoon rezen. De stoere Maas
dijk, de trots der waterkeringen
uit die dagen, brak bij Werken
dam door: al het land tussen
Merwe en Oude Maas gelegen
(de Zuidhollandse Waard) liep
onder, tengevolge waarvan meer
dan 72 buurten verdronken; 45
hiervan verdwenen voorgoed in
de golven. De adel, die zich had
weten te redden, ging bedelend
langs de huizen of ging als boe
renknecht in dienst
Dordrecht werd door de vloed
van het vasteland afgescheurd
en was niets dan 'n klein eiland
je. Honderd jaar later nog zag
men de spitsen der kerktorens
van vele verdronken dorpen uit
het water steken. Later noemde
men deze plaats de Biesbosch,
omdat de vele eilandjes, welke
zich hier en daar begonnen te
vormen, om de ruïnes, spitsen,
boomtoppen e.d. meestal met
bies begroeid raakten.
^-»><exSxaxS><S><«xï><S><S><S><SxaxSXS><Sx5x5xS>«XS><ê><axs>^x5X5XS>5SKg>^
*&xsx§xsx§xsx§>&x§xsxëxëxëxëxëxë>^x§xsx§xs&<ëxëxëxëx§x§x§xs><$^
Bij het reddingswerk in de
nooc gebieden zijn vanzelfspre
kend slachtoffers gevallen, die
hun nobele hulpverlening met de
dood morsten bekopen.
Er is zoveel leed geleden in de
verstreken dagen, dat wij de
hoogste lof toezwaaien aan
ieder, die hulp bood. Zou het niet
mogelijk zijn, dat door de vele
hulpacties en geldinzamelingen
vergeten werd een afdoende re
geling te treffen voor hen, die
bij reddingswerkzaamheden het
leven lieten? Daar zijn huis
vaders onder en kostwinners, die
bewezen tot de beste zonen van
ons volk te brhoren. Het zal de
wens van geheel ons volk zijn,
dat de overheid aan de nabe
staanden van omgekomen red
ders een behoorlijk pensioen ga
randeert. Dit pensioen dient
zodanig te zijn, dat de nabestaan
den niet in hun maatschappelijke
positie zijn geschaad of méér.
Er moet hier niet mee gewacht
worden. De treurenden dienen
zekerheid te hebben, dat ons volk
ook hen dankt voor het offer.
Ons volk heeft spontaan mil-
lioenen geofferd. Laat de rege
ring niet te karig zijn met het
treffen van voorzieningen voor
de nabestaanden van hen, die
helden waren.
Langzaam ebt de storm van
meeleven en hulp weg, die als
tegenwicht gold voor de vloed
golf, die Zuidwestelijk Nederland
overspoelde.
De vloed heeft ons overspoeld.
Zij sloeg alle zwaarwichtige dog
ma's uit onze handen, maar één
gebod bleef over, dat van de
naastenliefde. Hebben wij geen
les gehad? Hoe zwaar was die
les en hoe kostbaar! Laten wij
nu iets van de waarde van die
les meedragen in de toekomst.
Ditmaal was het de storm en
de vloed, maar er zijn nog zoveel
andere gevaren ,die ons volk be
dreigen. Wij zullen ze kunnen
keren. Dat hebben wij nu ge
leerd. Het was een dure les,
maar zij kan in de komende ja
ren rijpe vruchten afwerpen,
wanneer we voor de vragen van
vrijheid, vrede en gerechtigheid
komen te staan.
Or.s defensief apparaat heeft
een groot aandeel gehad in de
reddingswerkzaamheden in de
noodgebieden. Vele eenheden zijn
ingezet bij het herstel van de
dijken en waterwerken. Zij De-
wijzen daarbij onschatbare dien
sten. Nu zullen zij in de naaste
toekomst stellig worden afge
lost door vakmensen, die dit
werk nog efficiënter en beter
kunnen doen.
Ons leger of de vloot mag
zeker niet aan de civiele krachten
het brood uit de mond nemen.
Wij vermoeden echter, dat het
aantal dakwerkzaamheden in de
naaste toekomst zo talrijk zal
zijn, dat er onvoldoende werk
krachten beschikbaar zullen zijn.
Is het niet aan te bevelen, dat
een deel der dienstplichtigen
vrijwillig wordt ingezet bij het
herstel van ons land? Zij zouden
daarvoor een extra-toelage moe
ten ontvangen. Het gaat hier
om de bestrijding van een der
gevaarlijkste vijanden, die Ne
derland heeft het: water. Daar
naast moet men zich afvragen,
of enkele „arbeidsdienstee n-
heden" niet een belangrijke bij
drage kunnen vormen om de kos
ten van herstel der schade te
verminderen. Dit zouden vrijwil
lige eenheden kunnen zijn, die bij
dienstneming vrijgesteld worden
van dienstplicht en gedurende
eenzelfde tijd als de dienstplich
tigen hun land zouden moeten
dienen. Het gaat om een natio
naal belang.
De legende gaat, dat een van
de vele wonderbaarlijke reddin
gen van deze vloed die is van
een kind, dat in een wieg bij
Dordrecht aan de dijk spoelde,
sedertdien Kinderdijk genoemd.
Men vertelt er tevens bij, dat zich
op de wieg een kat bevond, die
van de ene zijde naar de andere
sprong om het wankele vaar
tuigje in evenwicht te houden.
Het geredde meisje werd Bea
trix (de gelukzalige) gedoopt.
Het is geen wonder, dat bij het
vernemen van de rampspoedige
berichten uit het geteisterde ge
bied menigeen in het buitenland
ontzet uitriep: „Alweer Neder
land!" Want hoewel de grootste
watersnood ter wereld destijds
in 1887 in China bij de overstro
ming van de rivier Hoang-Ho
plaats vond, waarbij millioenen
mensen verdronken, (de over
stroming in Noord-China in 1939
waarbij tien millioen mensen
verdronken niet eens meegere
kend!) is het steeds ons lage
land geweest dat met de regel
maat van de klok door zijn erf
vijand werd belaagd.
Duizenden onder ons zullen
zich nog de grote beproevingen
herinneren, waarvoor het water
ons in 1916 stelde. Evenals nu
was het ook toen de grimmige
Noordwester, die het zoute water
over het land joeg. Marken, waar
16 mensen het leven lieten, moest
het toen vooral ontgelden, als
mede de streek zuidwestelijk van
Monnikendam.
Ook in die dagen werd het in
de Nieuwe Waterweg tot een
ware waterhel. Van Schoonhoven
tot Rotterdam kwamen nog nooit
opgetekende waterstanden voor.
Vergelijken we de cijfers met die
van het ogenblik, dan blijkt,
dat op onze drie kuststations
Hoek van Holland, IJmuiden en
Harlingen nu de hoogste water
standen sinds een eeuw werden
geregistreerd. Was in 1894 in
Hoek van Holland de hoogste
stand 3,28 m, thans was deze 3,40
m; in Harlingen was in 1936 de
hoogste stand 3,19 m, thans
3,68 m.
De hoge stand van het water
moet naast de orkaan worden
geweten aan het samenwerken
der vloedwekkende krachten bij
volle en nieuwe maan. Bovendien
is er nog de aardrijkskundige
omstandigheid dat Nederland fei
telijk aan een trechter ligt (de
Noordzee) waarin de om Schot
land komende vloed wordt opge
stuwd.
In tegenstelling met nu echter
hadden de dijken in 1916 zich
over het algemeen goed gehou
den. Alleen ten Z. van Monniken
dam werd een tiental gaten in
de voormalige Zuiderzeedijk ge
slagen, waarvan de breedte va
rieerde van 40 tot 60 meter. De
laaggelegen polders stroomden
onmiddellijk vol; alles wat vluch
ten kon, vluchtte. Edam en Vo-
lendam in gevaar, de Anna Pau-
lownapolderdijk bezweek, de be
faamde Westfriese zeedijk werd
bedreigd; de grote polder Water
land was een onafzienbare zee,
Muiden was voor 't grootste deel
overstroomd.
Alsof dit nog niet genoeg el
lende betekende, brak de Eem-
dijk door: Bunschoten en Spa
kenburg begonnen onder te lo
pen Het gehele gebied ten N. van
de lijn BaarnAmersfoortHar
derwijk was één klotsend meer.
Kampen en Meppel waren eilan
den geworden, Urk liep voor
viervijfde onder.
Ditmaal is het vooral de pro
vincie Zeeland, die in rouw en
ellende is gedompeld. Moge haar
wapenspreuk ,,Luctor et Emer-
go" in deze donkere dagen een
troost, maar vooral ook een pro
fetie zijn.
Sneeuwlagen van meer dan 3
meter dik hebben in de Jura be
langrijke spoorlijnen afgesne
den van Parijs naar het Zuiden
via Vallorbe.
De Oriënt-express en andere
internationale treinen worden
over andere lijnen omgeleid,
hetgeen een vertraging van zes
tot tien uur met zich mede
brengt.
Een trein van Parijs naar
Lausanne bleef nabij Andelot in
de sneeuw steken en kon niet
meer voor- of achteruit-
De sneeuwval duurt voort.
In de „Hercules"-krui fabriek
te Richmond, in Californië
(Ver. Staten), heeft een hevige
ontploffing plaats gevonden.
Volgens de laatste berichten
zijn 8 of 9 personen omgeko
men en ongeveer 6 gewond. De
ontploffing, die door brand is
on.staan, werd in San Francisco
meer dan 30 km weg, gezien en
gevoeld.
De Amerikaanse regering
heeft opnieuw voor een duizend
tal artikelen de prijsbeheersing
afgeschaft, onder meer voor pe-
troleumwassen, alle soor en me
taal, schroot en secondair me
taal, lood, zink, tin, de meeste
minder belangrijke metalen en
mineralen, vetten, oliën, pulp,
krantenpapier en andere pa
piersoor en, zeep, gevogelte, na
tuurrubberbanden, eieren en
alle andere rubberproducten.
Het militaire tribunaal van
Bordeaux heeft het doodvonnis
uitgesproken over de Duitse
sergeant-majoor Karei Lentz,
wegens zijn aandeel in de mas
samoord van Oradour-sur-Gla.
ne in Juni 1944, waarvan 642
inwoners van de plaats he
slachtoffer zijn geworden. Vier
Duitsers zijn tot dwangarbeid
van 10 tot 12 jaar en 1 tot 10
jaar gevangenisstraf veroor
deeld-
Een Duitser is vrijgesproken.
De beklaagden, die bij verstek
hebben terechtgestaan (in het
geheel 85), zijn ter dood veroor
deeld. uitgezonderd de beklaag
de Wilhelm Nobbe, die ontoere
keningsvatbaar is bevonden. De
Elzasser sergeant, George Boos
is ter dood veroordeeld. Alle an
dere 13 Elzassers, die terecht
hebben gestaan, zijn tot dwang
arbeid of gevangenisstraf ver
oordeeld. Onder de bij verstek
ter dood veroordeelden bevindt
zich kapitein Oito Kahn, die be
vel voerde over de afdeling, die
verantwoordelijk is voor de mas
samoord.
Vele leden van de S.S-afde-
ling, die voor de massamoord
verantwoordelijk is, zijn later
op de slagvelden van Norman-
dië gesneuveld. Men gelooft, dat
er overlevenden zijn die zich
nog verborgen houden, o.a. ka
pitein Kahn.
Enige uren vóór de uitspraak
van de vonnissen hielden hon
derden mensen een betoging
voor 'n katafalk voor de slacht
offers van Oradour om in naam
van de doden gerechtigheid te
eisen.
De betoging werd georgani
seerd door de „Vereniging van
nagelaten betrekkingen van de
martelaren van Oradour" en 30
verzetsbewegingen uit het Zuid
westen van Frankrijk.
Een van de bij verstek veroor
deelden is de commandant van
de divisie, generaal Heinz Lam-
merding.
Het verzoek van de Franse
autoriteiten om ui. levering van
de generaal werd door de Brit
ten in Duitsland van de hand
gewezen.
In de week van 1 tot 7 Febr.
j.l. werden in ons land 127 ge
vallen van roodvonk en 81 ge
vallen van diphterie aangege
ven.
Er werden geen gevallen van
kinderverlamming geregis.reerd.
Het voorlopig dijkherstel op
Walcheren verloopt vlot. De ga
ten in de zeedijk bij de Schone
Waardin zijn provisorisch ge
dicht, zodat het achtergelegen
poldertje, dat aan de andere
zijde wordt begrensd door een
inlaagdijk, kan worden droog-
Een lid van de Israëlische de
legatie naar de Ver. Naties
heeft tegenover Reuter ver
klaard dat Israël in de 24 dezer
aanvangende zit.ing der alge
mene vergadering van de Ver.
Naties het gehele vraagstuk van
het anti-semitisme in de landen
van het Sowjet-blok ter sprake
zal brengen.
Hij zeide dat de Israëlische
door
Allan Penning
w:u
25)
Nadruk verboden.
Ik dacht werkelijk dat er een
bom insloeg aan de andere kant
van de lijn. Mijn vriend Oscar
plofte en sputterde en siste een
paar minuten, voor hij een woord
kon uitbrengen.
„Je bent volslagen gek, man,
vijf mille vracht voor dat gam
mele stelletje paarden. De hele
zooi is ternauwernood vijf mille
waard."
„Dat dacht ik ook, Reven en
tot overmaat van ramp heb ik
je dat ook geseind, maar je zei,
dat ik er geen verstand van had.
Dat heb ik direct aangenomen,
dus heb ik de vracht, om zuiver
te zijn, ad valorem berekend. Dat
kan toch nooit missen, maar ik
weet het goed gemaaktIk
kom naar Medan en breng de
cognossementen en de vrachtnota
mee. Die éne dag voeding aan
boord zal je de kop niet kosten."
Dus kroop ik weer in het ge
moedelijke treintje, dat je dooi
de halve moerassen en de woes
tenij van Belawan naar Medan
pufte en in een saldo'tje met een
pittige sandalwood pony, die al
die ongelukkige griffins op elke
afstand had kunnen slaan, reed
ik naar het Medan hotel, waar
vriend Oscar zich al met jenever
moed had weten in te drinken.
De begroeting riep herinnerin
gen aan de Noordpool op en
waar jovialiteit van één kant te
allen tijde misplaatst is, overhan
digde ik hem zwijgend de vracht
nota.
Even gooide hij er een blik in,
toen barstte hij uit.
„Acht en twintig mille, hoe
kom je in hemelsnaam aan acht
en twintig mille?"
„Tja", zei ik, „dat is volgens
Bartjes. Veertig maal zevenhon
derd is en blijft bij mij acht en
twintig mille, of het paarden zijn
t>f lege klapperdoppen."
„En wat is zevenhonderd gul
den dan? Je had net zo goed rond
duizend kunnen zetten, dan was
je nog een stuk beter af geweest",
schamperde hij.
„Nee Reven, dat had ik niet,
want dat zou oplichten zijn. Maar
delegatie reeds eerder was op
gedragen dit onderwerp „bij een
geschikte gelegenheid" ter spra
ke te brengen. Deze gelegenheid
had zich evenwel niet voorge
daan gedurende de in Decem
ber j.l. afgesloten zitting der al
gemene vergadering. Het Isra
ëlische delegatielid zeide dat de
aandacht der Ver. Naties zal
worden gevestigd op de proces
sen te Praag, de Sowjet-beschul-
digingen jegens de 9 (meren
deels Joodse) Moskouse genees,
heren en andere, in Oosteuro-
pese sta.en voorgevallen uitin
gen van anti-semitisme.
700 pop is precies de prijs, waar
tegen deze ongeziene gedrochten
verkocht zijn, ergode waar
de en eigenlijk had ik er nog de
gebruikelijke 10 ®/o imaginaire
winst op moeten leggen."
Verachtelijk smeet hij de
vrachtnota op tafel.
„Wins, je doet maar hoor, maar
als jij denkt, dat ik die nota be
taal, dan lig je er aardig naast."
„Perfect Reven. Maar als jij
denkt, dat ik de paarden aflever
zonder betaling, lig jij naast mij.
Maar denk er aan, dat ik dan
ogenblikkelijk bij de landrechter
vergunning voor executie aan
vraag, want de „Ping Ho" is een
zeeschip en geen renstal. Dus
al je nog eenmaal neen zegt, dan
stap ik naar Van Galen
„Nee", zei hij resoluut, „en ik
ga mee, dan zullen we 's zien of
het in onze verlichte eeuw nog
mogelijk is van een vrachtzoeker,
zonder meer, een zeerover te ma
ken."
Zwijgend stapten we naar het
Landsgerecht, waar een Van Ga
len zat, die volkomen „au fait"
was en zich al lang verzoend had
met het feit, dat hij voor een en
kele maal de blinddoek voor de
ogen van Vrouwe Justitia zou
moeten afdoen.
Van Galen deed of het een
werkelijke perkara was en liet
ons een klein uur wachten. Leuk
is het niet om in de wachtkamer
van een Indisch landgerecht een
gepompt. Men is nu bezig deze
dijk verder te versterken. Dit
geldt ook voor de zeedijk bij het
fort Rammekens en bij het fo^t
De Ruyter.
Tussen Westkapelle en Dom
burg gaat men voort met het
doen van voorlopige voorzienin
gen aan de zwaar beschadigde
zeedijk. Het waterwingebied
bij Vrouwenpolder, dat over-
s.roomcC was, wordt met behulp
van een grote pomp weer droog
gelegd, doch het zal vermoede
lijk nog lange tijd duren voor
dat de gemeente Middelburg aan
wie deze waterwinning toebe
hoort, weer drinkwater uit de
duinen kan verkrijgen. Voorlo
pig behelpt men zich in de
Zeeuwse hoofdstad dus nog met
water dat per tankschip uit
Rotterdam wordt aangevoerd.
Eenmaal per dag wordt via de
gewone waterleiding een kleine
hoeveelheid water aan de Mid
delburgers verstrekt.
Het dijkherstel tussen Veere
en Vrouwenpolder is, wat Wal
cheren betreft, het verst gevor
derd. Ook wordt hard gewerkt
aan de ophoging van de bin
nendijk tussen de ondergelopen
Oranjepolder en de achterlig
gende polder. Voor de dichting
van de gaten in de dijk van de
Oranjepolder is thans een aan
nemer ingeschakeld. Men zal
trachten deze gaten voor Zon-
uur te moeten antichambreren,
maar voor mij, die wist welke
dingen komen zouden, was het
niet erg. Reven kankerde en
vloekte of hij weer staljongen
was.
Van Galen zetelde op zijn
troon als koning Salomo, recht
doend. Met de gebruikelijke blik
van verveling en afwezigheid
luisterde hij naar mijn relaas, dat
in eentonig gedreun door het lege
witgekalkte zaaltje galmde.
Ik legde het er dik op, dat ik
maar een gewone zeeman was en
dat niemand van mij verwachten
kon, dat ik daarnaast nog expert
op paardengebied was. „Aan de
andere kant", zei ik, „wil ik heb
ben wat mij toekomt en ga ik
geen renpaard van waarde ver
voeren voor dezelfde vracht als
een oud mijnpaard, dat voor nuid
en benen verkocht is. Dus blijft
mij maar één ding over en dat is
een ad valorem vracht. Niemand
kan dan klagen, want als hier
mijnheer mij kan bewijzen, dat
die. paarden geen zevenhonderd
gulden per stuk waard zijn, dan
is het zaakje eenvoudig genoeg.
Voor mijn part kosten ze vijf
tientjes per stuk, dan is zijn
vracht zeven en een halve gul
den per biek of driehonderd gul
den voor het hele zooitje. Ik haai
dan een vuile strop, mijnheer de
landrechter, maar mij zal u niet
horen vloeken."
(Wordt vervlogd.)
dag te dichten. Er zijn hier zeer
veel mensen aan de slag. Per
soneel van de Ned. Spoorwegen
heeft het gat, dat in de spoor
dijk bij d'e Sloedam is geslagen,
gesloten en de spoorlijn her
steld. Volgende week zal hier
over driemaal daags weer een
spoorverbinding tussen Vlissin-
gen en Kapelle in beide richtin
gen worden onderhouden.
Het ondergelopen deel van het
dorp Arnemuiden is nu weer
nagenoeg geheel dtoog. De mili
tairen, die bewakings- en ande
re hulpdiensten hebben verricht
op Walcheren, N.-Beveland en
op Z.-Beveland ten wesien van
het kanaal, zijn naar hun on
derdelen teruggekeerd- Slechts
250 tot 300 man genie blijven
nog tot 17 Februari op Walche
ren. Deze militairen werken aan
de dijken van Ritthem en West
kapelle.
Ook in Zeeuws-Vlaanderen
wordt hard aan het dijkherstel
gewerkt. Terneuzen biedt alweer
een vrij normale aanblik, doch
er moet nog veel schade wor
den hersteld. Op Schouwen
word't met man en macht ge
werkt aan de versterking van
2 dijken, die een verbinding
tussen Zierikzee en Brouwersha
ven mogelijk moeten maken. Op
het eiland moet huisvesting
worden gevonden voor honder
den arbeiders.
Prinses Wilhelmina heeft
reeds een barak geschonken, die
in Zierikzee wordt opgebouwd
en de aannemer, die belast is
met het herstel van de zeedijk
nabij Zierikzee zal de inlagen
met zand volspuiten om hierop
barakken te kunnen plaatsen.
Het gevaar, dat de haven van
Zierikzee zal verzanden doordat
het water dat door de dijkgaten
vloeit veel zand meebrengt, is
nog steeds acuut en eist spoedi
ge voorzieningen.
Bij de Tweede Kamer is inge
diend een wetsontwerp „Voor
schriften ter bescherming van
schuldenaren en met betrekking
tot de burgerlijke en strafrechts
pleging, alsmede het administra
tieve recht, in verband met de
bijzondere omstandigheden, ont
staan door de op 1 Februari 1953
in enige delen van Nederland in
getreden noodtoestand".
Aan de memorie van toelich
ting ontlenen wij:
De overstromingsramp, welke
Nederland sinds 1 Februari 1953,
heeft getroffen, maakt bijzondere
maatregelen op het gebied van de
rechtspleging noodzakelijk. Ten
gevolge van de omstandigheid,
dat duizenden landgenoten have
en goed hebben verloren, zal het
Hamea-Gelei voor Uw handen
Kanonneerboten van de Chi
nese nationalistis.en blokkeren
de haven van Amoy, op het vas-
eland van China, zo melden
schepen die te Hongkong zijn
aangekomen.
De schepelingen zeiden dat
tenminste één Brits schip met
een lading kuns.mest naar
Hongkong is teruggkeerd omdat
het niet door de blokkade heen
kon komen.
In gewoonlijk betrouwbare
Britse scheepvaartkringen te
Hongkong acht men de mede
delingen onwaarschijnlijk. Men
zegt, dat de haven die het meest
wordt gebruikt, Swatow is. Daar
zou een blokkade veel moeilijker
uit te voeren zijn.
velen moeilijk vallen, zo niet on
mogelijk zijn, tijdig aan hun con-
tractuële verplichtingen te vol
doen. In deze nood behoort naar
het oordeel van de minister on
verwijld te worden voorzien door
het treffen van een regeling,
krachtens welke de rechter aan
schuldenaren uitstel kan verle
nen.
De algemene norm, welke ook
de volgende leden beheerst is, in
het eerste lid van artikel 1 neer
gelegd, blijkens hetwelk de rech
ter mede in aanmerking moet
nemen of het uitstel redelijker
wijze van de schuldeiser kan
worden verlangd.
De tekst van het eerste lid
voorziet in de mogelijkheid, dat
wanneer het uitstel eenmaal ver
leend is, het andermaal verleend
kan worden. Echter zal dan op
nieuw bezien worden of verder
uitstel van de schuldeiser ver
langd kan worden.
De ramp heeft voorts tot ge
volg, dat het in sommige geval-
en onmogelijk is wettelijke ter
mijnen op het gebied van de pur-
gerlijke en strafrechtspleging en
van het administratieve recht in
acht te nemen. De rechtvaardig
heid gebiedt daaraan tegemoet te
komen door de mogelijkheid te
openen, dat deze termijnen bui
ten toepassing blijven, indien
deze in redelijkheid niet konden
of kunnen worden in acht geno
men.
Het komt de minister wense
lijk voor aan het ontwerp een
vervaltermijn te verbinden, wel
ke termijn ruim gekozen is. In
dien eerder zou blijken, dat aan
de voorgestelde regeling niet lan
ger behoefte zou blijken, dat aan
de voorgestelde regeling niet
langer behoefte bestaat, dan
biedt het ontwerp de mogelijk
heid de wet bij koninklijk be
sluit in te trekken.