DE STRIJD TEGEN DE ERFVIJAND Onder de loupe VONNISSEN IN HET PROCES TE ORADOUR KLM Het herstelwerk in Zeeland Vaart 1421 1916 1953 De kat op de wieg Hoogste stand sinds eeuwen Prinses Wilhelmina schenkt een barak DE SOWJET-UNIE, ISRAËL EN DE VERENIGDE STATEN 5s DE ZANDZAKKEN-ACTIE VOOR ENGELAND Pensioen voor helden Eenheid Soldaten in de klei Sneeuwval in het Juragebergte Ontploffing in Californische kruitfabriek De opheffing van de prijs- beheersing in de V. S. Betoging vóór de uitspraak Besmettelijke ziekten Israël wil spreken over „anti-semitisme in het Sowjet-blok" Bijzondere maatregelen op het gebied van rechtspleging De blokkade van China TWEEDE BLAD Zaterdag 14 Februari 1953 8e Jaargang No. 2267 WERKKLEDING. Kia*» Langer M £>anses! Vooral no Hoewel de omvang van de ramp op Walcheren (dat juist van plan was het na oorlogs her stel te gaan vieren) minder groot was dan in 1944, zal de schade voor de rest van Zeeland en Zuid-Holland ontelbare malen groter zijn dan in de oorlogsja ren. Van Waterstaatszijde kwam het verbijsterend bericht, dat de hevigheid van de springvloed van 1 Februari 1953 gelijk ge weest zal zijn aan die van de be ruchte St. Elizabethsvloed. Het Britse ministerie van Bui, tenlandse Zaken deelt mede, dat Engeland in totaal 4.790.000 zandzakken heeft aangeboden gekregen. 1 Millioen hiervan zijn al gebruikt. Duizenden burgers en militai ren werken onafgebroken aan de waterkeringen. Transportvliegtuigen van de Britse luch macht vliegen sinds Vrijdagochtend af en aan tus;en de bedreigde gebieden en de Europese landen die zakken beschikbaar hebben gesteld. Vrachttoestellen van de Bri tish European Airways die van het vasteland naar Engeland vliegen zullen zoveel mogelijk in Zürich zandzakken bijladen. Toch moet de vloed van 1421 ingrijpender geweest zijn, daar men toen nog niet over het mo derne communicatiesysteem en dijkenstelsel beschikte. Men schat, dat toen een honderddui zend personen jammerlijk om het leven zijn gekomen. De ellen de die ontstond in Holland en Zeeland op 18 November 1421 (vlak nadat een grote brand een derde van Amsterdam had ver nield) wordt nog vergroot door de hulpeloosheid op technisch gebied van die dagen. Een hevige noordwester joeg het zeewater over dijken en dam men, terwijl alle rivieren buiten gewoon rezen. De stoere Maas dijk, de trots der waterkeringen uit die dagen, brak bij Werken dam door: al het land tussen Merwe en Oude Maas gelegen (de Zuidhollandse Waard) liep onder, tengevolge waarvan meer dan 72 buurten verdronken; 45 hiervan verdwenen voorgoed in de golven. De adel, die zich had weten te redden, ging bedelend langs de huizen of ging als boe renknecht in dienst Dordrecht werd door de vloed van het vasteland afgescheurd en was niets dan 'n klein eiland je. Honderd jaar later nog zag men de spitsen der kerktorens van vele verdronken dorpen uit het water steken. Later noemde men deze plaats de Biesbosch, omdat de vele eilandjes, welke zich hier en daar begonnen te vormen, om de ruïnes, spitsen, boomtoppen e.d. meestal met bies begroeid raakten. ^-»><exSxaxS><S><«xï><S><S><S><SxaxSXS><Sx5x5xS>«XS><ê><axs>^x5X5XS>5SKg>^ *&xsx§xsx§xsx§>&x§xsxëxëxëxëxëxë>^x§xsx§xs&<ëxëxëxëx§x§x§xs><$^ Bij het reddingswerk in de nooc gebieden zijn vanzelfspre kend slachtoffers gevallen, die hun nobele hulpverlening met de dood morsten bekopen. Er is zoveel leed geleden in de verstreken dagen, dat wij de hoogste lof toezwaaien aan ieder, die hulp bood. Zou het niet mogelijk zijn, dat door de vele hulpacties en geldinzamelingen vergeten werd een afdoende re geling te treffen voor hen, die bij reddingswerkzaamheden het leven lieten? Daar zijn huis vaders onder en kostwinners, die bewezen tot de beste zonen van ons volk te brhoren. Het zal de wens van geheel ons volk zijn, dat de overheid aan de nabe staanden van omgekomen red ders een behoorlijk pensioen ga randeert. Dit pensioen dient zodanig te zijn, dat de nabestaan den niet in hun maatschappelijke positie zijn geschaad of méér. Er moet hier niet mee gewacht worden. De treurenden dienen zekerheid te hebben, dat ons volk ook hen dankt voor het offer. Ons volk heeft spontaan mil- lioenen geofferd. Laat de rege ring niet te karig zijn met het treffen van voorzieningen voor de nabestaanden van hen, die helden waren. Langzaam ebt de storm van meeleven en hulp weg, die als tegenwicht gold voor de vloed golf, die Zuidwestelijk Nederland overspoelde. De vloed heeft ons overspoeld. Zij sloeg alle zwaarwichtige dog ma's uit onze handen, maar één gebod bleef over, dat van de naastenliefde. Hebben wij geen les gehad? Hoe zwaar was die les en hoe kostbaar! Laten wij nu iets van de waarde van die les meedragen in de toekomst. Ditmaal was het de storm en de vloed, maar er zijn nog zoveel andere gevaren ,die ons volk be dreigen. Wij zullen ze kunnen keren. Dat hebben wij nu ge leerd. Het was een dure les, maar zij kan in de komende ja ren rijpe vruchten afwerpen, wanneer we voor de vragen van vrijheid, vrede en gerechtigheid komen te staan. Or.s defensief apparaat heeft een groot aandeel gehad in de reddingswerkzaamheden in de noodgebieden. Vele eenheden zijn ingezet bij het herstel van de dijken en waterwerken. Zij De- wijzen daarbij onschatbare dien sten. Nu zullen zij in de naaste toekomst stellig worden afge lost door vakmensen, die dit werk nog efficiënter en beter kunnen doen. Ons leger of de vloot mag zeker niet aan de civiele krachten het brood uit de mond nemen. Wij vermoeden echter, dat het aantal dakwerkzaamheden in de naaste toekomst zo talrijk zal zijn, dat er onvoldoende werk krachten beschikbaar zullen zijn. Is het niet aan te bevelen, dat een deel der dienstplichtigen vrijwillig wordt ingezet bij het herstel van ons land? Zij zouden daarvoor een extra-toelage moe ten ontvangen. Het gaat hier om de bestrijding van een der gevaarlijkste vijanden, die Ne derland heeft het: water. Daar naast moet men zich afvragen, of enkele „arbeidsdienstee n- heden" niet een belangrijke bij drage kunnen vormen om de kos ten van herstel der schade te verminderen. Dit zouden vrijwil lige eenheden kunnen zijn, die bij dienstneming vrijgesteld worden van dienstplicht en gedurende eenzelfde tijd als de dienstplich tigen hun land zouden moeten dienen. Het gaat om een natio naal belang. De legende gaat, dat een van de vele wonderbaarlijke reddin gen van deze vloed die is van een kind, dat in een wieg bij Dordrecht aan de dijk spoelde, sedertdien Kinderdijk genoemd. Men vertelt er tevens bij, dat zich op de wieg een kat bevond, die van de ene zijde naar de andere sprong om het wankele vaar tuigje in evenwicht te houden. Het geredde meisje werd Bea trix (de gelukzalige) gedoopt. Het is geen wonder, dat bij het vernemen van de rampspoedige berichten uit het geteisterde ge bied menigeen in het buitenland ontzet uitriep: „Alweer Neder land!" Want hoewel de grootste watersnood ter wereld destijds in 1887 in China bij de overstro ming van de rivier Hoang-Ho plaats vond, waarbij millioenen mensen verdronken, (de over stroming in Noord-China in 1939 waarbij tien millioen mensen verdronken niet eens meegere kend!) is het steeds ons lage land geweest dat met de regel maat van de klok door zijn erf vijand werd belaagd. Duizenden onder ons zullen zich nog de grote beproevingen herinneren, waarvoor het water ons in 1916 stelde. Evenals nu was het ook toen de grimmige Noordwester, die het zoute water over het land joeg. Marken, waar 16 mensen het leven lieten, moest het toen vooral ontgelden, als mede de streek zuidwestelijk van Monnikendam. Ook in die dagen werd het in de Nieuwe Waterweg tot een ware waterhel. Van Schoonhoven tot Rotterdam kwamen nog nooit opgetekende waterstanden voor. Vergelijken we de cijfers met die van het ogenblik, dan blijkt, dat op onze drie kuststations Hoek van Holland, IJmuiden en Harlingen nu de hoogste water standen sinds een eeuw werden geregistreerd. Was in 1894 in Hoek van Holland de hoogste stand 3,28 m, thans was deze 3,40 m; in Harlingen was in 1936 de hoogste stand 3,19 m, thans 3,68 m. De hoge stand van het water moet naast de orkaan worden geweten aan het samenwerken der vloedwekkende krachten bij volle en nieuwe maan. Bovendien is er nog de aardrijkskundige omstandigheid dat Nederland fei telijk aan een trechter ligt (de Noordzee) waarin de om Schot land komende vloed wordt opge stuwd. In tegenstelling met nu echter hadden de dijken in 1916 zich over het algemeen goed gehou den. Alleen ten Z. van Monniken dam werd een tiental gaten in de voormalige Zuiderzeedijk ge slagen, waarvan de breedte va rieerde van 40 tot 60 meter. De laaggelegen polders stroomden onmiddellijk vol; alles wat vluch ten kon, vluchtte. Edam en Vo- lendam in gevaar, de Anna Pau- lownapolderdijk bezweek, de be faamde Westfriese zeedijk werd bedreigd; de grote polder Water land was een onafzienbare zee, Muiden was voor 't grootste deel overstroomd. Alsof dit nog niet genoeg el lende betekende, brak de Eem- dijk door: Bunschoten en Spa kenburg begonnen onder te lo pen Het gehele gebied ten N. van de lijn BaarnAmersfoortHar derwijk was één klotsend meer. Kampen en Meppel waren eilan den geworden, Urk liep voor viervijfde onder. Ditmaal is het vooral de pro vincie Zeeland, die in rouw en ellende is gedompeld. Moge haar wapenspreuk ,,Luctor et Emer- go" in deze donkere dagen een troost, maar vooral ook een pro fetie zijn. Sneeuwlagen van meer dan 3 meter dik hebben in de Jura be langrijke spoorlijnen afgesne den van Parijs naar het Zuiden via Vallorbe. De Oriënt-express en andere internationale treinen worden over andere lijnen omgeleid, hetgeen een vertraging van zes tot tien uur met zich mede brengt. Een trein van Parijs naar Lausanne bleef nabij Andelot in de sneeuw steken en kon niet meer voor- of achteruit- De sneeuwval duurt voort. In de „Hercules"-krui fabriek te Richmond, in Californië (Ver. Staten), heeft een hevige ontploffing plaats gevonden. Volgens de laatste berichten zijn 8 of 9 personen omgeko men en ongeveer 6 gewond. De ontploffing, die door brand is on.staan, werd in San Francisco meer dan 30 km weg, gezien en gevoeld. De Amerikaanse regering heeft opnieuw voor een duizend tal artikelen de prijsbeheersing afgeschaft, onder meer voor pe- troleumwassen, alle soor en me taal, schroot en secondair me taal, lood, zink, tin, de meeste minder belangrijke metalen en mineralen, vetten, oliën, pulp, krantenpapier en andere pa piersoor en, zeep, gevogelte, na tuurrubberbanden, eieren en alle andere rubberproducten. Het militaire tribunaal van Bordeaux heeft het doodvonnis uitgesproken over de Duitse sergeant-majoor Karei Lentz, wegens zijn aandeel in de mas samoord van Oradour-sur-Gla. ne in Juni 1944, waarvan 642 inwoners van de plaats he slachtoffer zijn geworden. Vier Duitsers zijn tot dwangarbeid van 10 tot 12 jaar en 1 tot 10 jaar gevangenisstraf veroor deeld- Een Duitser is vrijgesproken. De beklaagden, die bij verstek hebben terechtgestaan (in het geheel 85), zijn ter dood veroor deeld. uitgezonderd de beklaag de Wilhelm Nobbe, die ontoere keningsvatbaar is bevonden. De Elzasser sergeant, George Boos is ter dood veroordeeld. Alle an dere 13 Elzassers, die terecht hebben gestaan, zijn tot dwang arbeid of gevangenisstraf ver oordeeld. Onder de bij verstek ter dood veroordeelden bevindt zich kapitein Oito Kahn, die be vel voerde over de afdeling, die verantwoordelijk is voor de mas samoord. Vele leden van de S.S-afde- ling, die voor de massamoord verantwoordelijk is, zijn later op de slagvelden van Norman- dië gesneuveld. Men gelooft, dat er overlevenden zijn die zich nog verborgen houden, o.a. ka pitein Kahn. Enige uren vóór de uitspraak van de vonnissen hielden hon derden mensen een betoging voor 'n katafalk voor de slacht offers van Oradour om in naam van de doden gerechtigheid te eisen. De betoging werd georgani seerd door de „Vereniging van nagelaten betrekkingen van de martelaren van Oradour" en 30 verzetsbewegingen uit het Zuid westen van Frankrijk. Een van de bij verstek veroor deelden is de commandant van de divisie, generaal Heinz Lam- merding. Het verzoek van de Franse autoriteiten om ui. levering van de generaal werd door de Brit ten in Duitsland van de hand gewezen. In de week van 1 tot 7 Febr. j.l. werden in ons land 127 ge vallen van roodvonk en 81 ge vallen van diphterie aangege ven. Er werden geen gevallen van kinderverlamming geregis.reerd. Het voorlopig dijkherstel op Walcheren verloopt vlot. De ga ten in de zeedijk bij de Schone Waardin zijn provisorisch ge dicht, zodat het achtergelegen poldertje, dat aan de andere zijde wordt begrensd door een inlaagdijk, kan worden droog- Een lid van de Israëlische de legatie naar de Ver. Naties heeft tegenover Reuter ver klaard dat Israël in de 24 dezer aanvangende zit.ing der alge mene vergadering van de Ver. Naties het gehele vraagstuk van het anti-semitisme in de landen van het Sowjet-blok ter sprake zal brengen. Hij zeide dat de Israëlische door Allan Penning w:u 25) Nadruk verboden. Ik dacht werkelijk dat er een bom insloeg aan de andere kant van de lijn. Mijn vriend Oscar plofte en sputterde en siste een paar minuten, voor hij een woord kon uitbrengen. „Je bent volslagen gek, man, vijf mille vracht voor dat gam mele stelletje paarden. De hele zooi is ternauwernood vijf mille waard." „Dat dacht ik ook, Reven en tot overmaat van ramp heb ik je dat ook geseind, maar je zei, dat ik er geen verstand van had. Dat heb ik direct aangenomen, dus heb ik de vracht, om zuiver te zijn, ad valorem berekend. Dat kan toch nooit missen, maar ik weet het goed gemaaktIk kom naar Medan en breng de cognossementen en de vrachtnota mee. Die éne dag voeding aan boord zal je de kop niet kosten." Dus kroop ik weer in het ge moedelijke treintje, dat je dooi de halve moerassen en de woes tenij van Belawan naar Medan pufte en in een saldo'tje met een pittige sandalwood pony, die al die ongelukkige griffins op elke afstand had kunnen slaan, reed ik naar het Medan hotel, waar vriend Oscar zich al met jenever moed had weten in te drinken. De begroeting riep herinnerin gen aan de Noordpool op en waar jovialiteit van één kant te allen tijde misplaatst is, overhan digde ik hem zwijgend de vracht nota. Even gooide hij er een blik in, toen barstte hij uit. „Acht en twintig mille, hoe kom je in hemelsnaam aan acht en twintig mille?" „Tja", zei ik, „dat is volgens Bartjes. Veertig maal zevenhon derd is en blijft bij mij acht en twintig mille, of het paarden zijn t>f lege klapperdoppen." „En wat is zevenhonderd gul den dan? Je had net zo goed rond duizend kunnen zetten, dan was je nog een stuk beter af geweest", schamperde hij. „Nee Reven, dat had ik niet, want dat zou oplichten zijn. Maar delegatie reeds eerder was op gedragen dit onderwerp „bij een geschikte gelegenheid" ter spra ke te brengen. Deze gelegenheid had zich evenwel niet voorge daan gedurende de in Decem ber j.l. afgesloten zitting der al gemene vergadering. Het Isra ëlische delegatielid zeide dat de aandacht der Ver. Naties zal worden gevestigd op de proces sen te Praag, de Sowjet-beschul- digingen jegens de 9 (meren deels Joodse) Moskouse genees, heren en andere, in Oosteuro- pese sta.en voorgevallen uitin gen van anti-semitisme. 700 pop is precies de prijs, waar tegen deze ongeziene gedrochten verkocht zijn, ergode waar de en eigenlijk had ik er nog de gebruikelijke 10 ®/o imaginaire winst op moeten leggen." Verachtelijk smeet hij de vrachtnota op tafel. „Wins, je doet maar hoor, maar als jij denkt, dat ik die nota be taal, dan lig je er aardig naast." „Perfect Reven. Maar als jij denkt, dat ik de paarden aflever zonder betaling, lig jij naast mij. Maar denk er aan, dat ik dan ogenblikkelijk bij de landrechter vergunning voor executie aan vraag, want de „Ping Ho" is een zeeschip en geen renstal. Dus al je nog eenmaal neen zegt, dan stap ik naar Van Galen „Nee", zei hij resoluut, „en ik ga mee, dan zullen we 's zien of het in onze verlichte eeuw nog mogelijk is van een vrachtzoeker, zonder meer, een zeerover te ma ken." Zwijgend stapten we naar het Landsgerecht, waar een Van Ga len zat, die volkomen „au fait" was en zich al lang verzoend had met het feit, dat hij voor een en kele maal de blinddoek voor de ogen van Vrouwe Justitia zou moeten afdoen. Van Galen deed of het een werkelijke perkara was en liet ons een klein uur wachten. Leuk is het niet om in de wachtkamer van een Indisch landgerecht een gepompt. Men is nu bezig deze dijk verder te versterken. Dit geldt ook voor de zeedijk bij het fort Rammekens en bij het fo^t De Ruyter. Tussen Westkapelle en Dom burg gaat men voort met het doen van voorlopige voorzienin gen aan de zwaar beschadigde zeedijk. Het waterwingebied bij Vrouwenpolder, dat over- s.roomcC was, wordt met behulp van een grote pomp weer droog gelegd, doch het zal vermoede lijk nog lange tijd duren voor dat de gemeente Middelburg aan wie deze waterwinning toebe hoort, weer drinkwater uit de duinen kan verkrijgen. Voorlo pig behelpt men zich in de Zeeuwse hoofdstad dus nog met water dat per tankschip uit Rotterdam wordt aangevoerd. Eenmaal per dag wordt via de gewone waterleiding een kleine hoeveelheid water aan de Mid delburgers verstrekt. Het dijkherstel tussen Veere en Vrouwenpolder is, wat Wal cheren betreft, het verst gevor derd. Ook wordt hard gewerkt aan de ophoging van de bin nendijk tussen de ondergelopen Oranjepolder en de achterlig gende polder. Voor de dichting van de gaten in de dijk van de Oranjepolder is thans een aan nemer ingeschakeld. Men zal trachten deze gaten voor Zon- uur te moeten antichambreren, maar voor mij, die wist welke dingen komen zouden, was het niet erg. Reven kankerde en vloekte of hij weer staljongen was. Van Galen zetelde op zijn troon als koning Salomo, recht doend. Met de gebruikelijke blik van verveling en afwezigheid luisterde hij naar mijn relaas, dat in eentonig gedreun door het lege witgekalkte zaaltje galmde. Ik legde het er dik op, dat ik maar een gewone zeeman was en dat niemand van mij verwachten kon, dat ik daarnaast nog expert op paardengebied was. „Aan de andere kant", zei ik, „wil ik heb ben wat mij toekomt en ga ik geen renpaard van waarde ver voeren voor dezelfde vracht als een oud mijnpaard, dat voor nuid en benen verkocht is. Dus blijft mij maar één ding over en dat is een ad valorem vracht. Niemand kan dan klagen, want als hier mijnheer mij kan bewijzen, dat die. paarden geen zevenhonderd gulden per stuk waard zijn, dan is het zaakje eenvoudig genoeg. Voor mijn part kosten ze vijf tientjes per stuk, dan is zijn vracht zeven en een halve gul den per biek of driehonderd gul den voor het hele zooitje. Ik haai dan een vuile strop, mijnheer de landrechter, maar mij zal u niet horen vloeken." (Wordt vervlogd.) dag te dichten. Er zijn hier zeer veel mensen aan de slag. Per soneel van de Ned. Spoorwegen heeft het gat, dat in de spoor dijk bij d'e Sloedam is geslagen, gesloten en de spoorlijn her steld. Volgende week zal hier over driemaal daags weer een spoorverbinding tussen Vlissin- gen en Kapelle in beide richtin gen worden onderhouden. Het ondergelopen deel van het dorp Arnemuiden is nu weer nagenoeg geheel dtoog. De mili tairen, die bewakings- en ande re hulpdiensten hebben verricht op Walcheren, N.-Beveland en op Z.-Beveland ten wesien van het kanaal, zijn naar hun on derdelen teruggekeerd- Slechts 250 tot 300 man genie blijven nog tot 17 Februari op Walche ren. Deze militairen werken aan de dijken van Ritthem en West kapelle. Ook in Zeeuws-Vlaanderen wordt hard aan het dijkherstel gewerkt. Terneuzen biedt alweer een vrij normale aanblik, doch er moet nog veel schade wor den hersteld. Op Schouwen word't met man en macht ge werkt aan de versterking van 2 dijken, die een verbinding tussen Zierikzee en Brouwersha ven mogelijk moeten maken. Op het eiland moet huisvesting worden gevonden voor honder den arbeiders. Prinses Wilhelmina heeft reeds een barak geschonken, die in Zierikzee wordt opgebouwd en de aannemer, die belast is met het herstel van de zeedijk nabij Zierikzee zal de inlagen met zand volspuiten om hierop barakken te kunnen plaatsen. Het gevaar, dat de haven van Zierikzee zal verzanden doordat het water dat door de dijkgaten vloeit veel zand meebrengt, is nog steeds acuut en eist spoedi ge voorzieningen. Bij de Tweede Kamer is inge diend een wetsontwerp „Voor schriften ter bescherming van schuldenaren en met betrekking tot de burgerlijke en strafrechts pleging, alsmede het administra tieve recht, in verband met de bijzondere omstandigheden, ont staan door de op 1 Februari 1953 in enige delen van Nederland in getreden noodtoestand". Aan de memorie van toelich ting ontlenen wij: De overstromingsramp, welke Nederland sinds 1 Februari 1953, heeft getroffen, maakt bijzondere maatregelen op het gebied van de rechtspleging noodzakelijk. Ten gevolge van de omstandigheid, dat duizenden landgenoten have en goed hebben verloren, zal het Hamea-Gelei voor Uw handen Kanonneerboten van de Chi nese nationalistis.en blokkeren de haven van Amoy, op het vas- eland van China, zo melden schepen die te Hongkong zijn aangekomen. De schepelingen zeiden dat tenminste één Brits schip met een lading kuns.mest naar Hongkong is teruggkeerd omdat het niet door de blokkade heen kon komen. In gewoonlijk betrouwbare Britse scheepvaartkringen te Hongkong acht men de mede delingen onwaarschijnlijk. Men zegt, dat de haven die het meest wordt gebruikt, Swatow is. Daar zou een blokkade veel moeilijker uit te voeren zijn. velen moeilijk vallen, zo niet on mogelijk zijn, tijdig aan hun con- tractuële verplichtingen te vol doen. In deze nood behoort naar het oordeel van de minister on verwijld te worden voorzien door het treffen van een regeling, krachtens welke de rechter aan schuldenaren uitstel kan verle nen. De algemene norm, welke ook de volgende leden beheerst is, in het eerste lid van artikel 1 neer gelegd, blijkens hetwelk de rech ter mede in aanmerking moet nemen of het uitstel redelijker wijze van de schuldeiser kan worden verlangd. De tekst van het eerste lid voorziet in de mogelijkheid, dat wanneer het uitstel eenmaal ver leend is, het andermaal verleend kan worden. Echter zal dan op nieuw bezien worden of verder uitstel van de schuldeiser ver langd kan worden. De ramp heeft voorts tot ge volg, dat het in sommige geval- en onmogelijk is wettelijke ter mijnen op het gebied van de pur- gerlijke en strafrechtspleging en van het administratieve recht in acht te nemen. De rechtvaardig heid gebiedt daaraan tegemoet te komen door de mogelijkheid te openen, dat deze termijnen bui ten toepassing blijven, indien deze in redelijkheid niet konden of kunnen worden in acht geno men. Het komt de minister wense lijk voor aan het ontwerp een vervaltermijn te verbinden, wel ke termijn ruim gekozen is. In dien eerder zou blijken, dat aan de voorgestelde regeling niet lan ger behoefte zou blijken, dat aan de voorgestelde regeling niet langer behoefte bestaat, dan biedt het ontwerp de mogelijk heid de wet bij koninklijk be sluit in te trekken.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1953 | | pagina 5