BREDA in DEN HAAG
Het proces te Oradour
Atoomvloot
en andere schandalen
642 mensen vonden de dood
De plannen voor een Europese
Landbouwgemeenschap
Valt kettingverkoop onder
loterijwet
WEERSVERWACHTING
HOOGWATER
ZON- en MAANSTANDEN
nr>
De Koningin naar
Arnhem
Frankering bij abonnement: Terneuzen
Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sanüe
Redactie-adres:
Noordstraat 5557 Terneuzen
Telefoon 2510 NA 5 uur 2073
Gironummer 38150
Abonnementsprijs: 5,20 per kwartaal; per
maand ƒ1,75; per week 42 cent. Losse nrs 8 ct.
DE VRIJE ZEEUW
ZATERDAG 17 JANUARI 1953.
8e Jaargang No. 2243.
Verschijnt dagelijks Uitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen
Advertentieprijs: per mm 12 ct.; minimum pet
advertentie 1,80.
Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels 75 cent;
Iedere regel meer 15 cent.
Vermelding: Bureau van dit Blad, of: Adres
Bureau van dit Blad 15 cent meer.
Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur
Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur
(Van onze Haagse redacteur).
Het is al zeven-ontsnapte-ge-
vangenen wat de klok slaat in
Den Haag. Grote belangstelling
was er, gelijk te verwachten viel,
voor de interpellatie, die minis
ter Donkers partijgenoot In 't
Veld daarover tot hem richtte.
Maar noch de interpellant zelf,
die een bijkans oneindig aantal
vragen stelde, noch de heer Wen-
delaar, die een VTij scherpe toon
bij de op het antwoord van de
minister gevolgde discussie deed
horen, maakten veel indruk. Dat
deed wel de minister zelf, omdat
men gevoelde, dat het bij hem
ernst was. Niets verbloemde hij;
niets verschoonde hij, maar wel
bleek hij een tegenstander van
krachtig ingrijpen.
Wat uiteraard de gemiddelde
Nederlander niet wist, hoorden
wij thans: Breda is een gevange
nis, die voor 'n groot deel levens,
lang gestraften bergt. Een ge
vangenis dus, waar gevangenen
met zware vergrijpen zijn, voor
wie ontsnappen de enige uit
komst lijkt; die bovendien gepro
beerd kan worden, omdat het lot
dezer gevangenen bij een misluk
king er toch niet erger op wordt.
Men kan in een dergelijke gevan
genis een humaan stelsel toepas
sen, maar de maatregelen tegen
ontsnapping moeten er strenger
zijn dan elders. Thans zal men
mitrailleurs plaatsen op de mu
ren /an deze gevangenis. Men
heeft een alarmstelsel aange
bracht, dat onmiddellijk kan
werken; men patrouilleert bui
ten de muren. Best, maar had
dat niet tevoren kunnen gebeu
ren? Gaat een directeur-generaal
van het gevangeniswezen, die
geacht mag worden de toestand
van elke gevangenis in het bij
zonder te kennen, vrij uit, wan
neer in zodanige gevangenis
blijkt, da+ niet het uiterste is ge
daan om ontsnapping te voorko
men?
De directeur-generaal zat rus
tig op de tribune, toekijkend op
zijn critici daarbeneden, in ge
zelschap van de substituut-offi
cier van justitie ,die al evenmin
als de minister tijdig werd ge
waarschuwd.
In gezelschap ook van de di
recteur, een der besta, die wij
hebben, verzekerde de minister.
Wij nemen het graag aan, maar
hij moet dan toch over een erva
ring beschikken, die hem op het
beslissend moment anders had
doen handelen dan hij deed.
MEN SLIEP
Het bedenkelijkste zijn wel de
fouten, die het opsporings-appa-
raat vertoonde. Het identificatie
bureau sliep; het departement
was niet te bereiken; de minis
ter zelf werd terwijl hij ver
moedelijk toch wel telefoon aan
huis zal hebben eerst door een
toevallige omstandigheid bijna
een etma&l later van het gebeur
de in kennis gesteld. Hij is toen
onmiddellijk naar Breda gegaan;
hij heeft enkele maatregelen ge
nomen, die eigenlijk door lagere
autoriteiten reeds tevoren geno
men hadden kunnen worden.
Maar de vogels waren gevlogen,
en al is de regering te Bonn be
reid ze als misdadigers te erken
nen het onderhoud dat een der
leden van de bondsdag met een
dezer ontsnapten had, zonder
hem onmiddellijk aan de politie
uit te leveren, wijst op een men
taliteit, die weinig succes voor
spelt voor de nasporingen in
Duitsland. Vooral wanneer men
bedenkt, dat dit bondsdaglid van
de vrijzinnige partij was, dus niet
een dergenen, die men neo-nazis-
me of soortgelijke gevoelens in
de schoenen kan schuiven
De indruk, die dit alles heeft
achtergelaten, is droevig. En dit
komt in een tijd laten wij het
niet uit het oog verliezen dat
op handelingen van de justitie
ook elders wel enige aanmerking
kan worden gemaakt. Nederland
is en naar wij aannemen nog
altijd terecht trots op de on
kreukbaarheid van zijn rechter
lijke macht.
Wanneer men echter de blik
wendt naar Haarlem en ziet, dat
daar een rechtercommissaris,
verbonden aan de inmiddels op
geheven bijzondere rechtspraak,
zich wegens meineed en het op
maken van een vals proces-ver
baal zal hebben te verantwoor
den, dan komt er iets over de ge
middelde Nederlander, dat hij
niet begrijpt. Dan herinnert hij
zich, dat de Haarlemse justitie
enkele maanden geleden fabri
kanten door een poltiemacht van
wel 150 man deed gevangen ne
men, terwijl ze spoedig daarop
moesten worden vrijgelaten.
Maar deze beschuldigde, die
tegen medio Maart is opgeroe
pen, zet zijn gewone leven voort;
legt als wethouder van Bloemen-
daal een openlijke verklaring van
onschuld af, die reeds door zijn
collegae in de raad aanvaard
wordt en dient zelfs een klacht
in wegens belediging tegen de
betrokken subst.roff icier. Voor
een gewoon mens is dit alles on
begrijpelijk. Gelijk het ook onbe
grijpelijk is, dat tegen de daders
van de aanslag op de Indonesi
sche militaire attaché van het
hoge commissariaat door het
openbaar ministerie zulke onge
woon hoge straffen werden ge-
eist.
Een aanslag, die met moord
had kunnen eindigen, dient zwaar
te worden gestraft. Toch heeft de
rechtbank het openbaar ministe
rie op deze weg niet gevolgd. De
straffen zijn mild geweest en de
gestraften zijn, hoewel één hun
ner in voorarrest de volledige
straf nog niet had uitgezeten, on
middellijk in vrijheid gesteld.
juist, dat de maatstaf is aange
legd, die voor een gelijk misdrijf
andere omstandigheden ook
geldt. Tegenover Indonesië ze
ker, dat het met het recht tegen
over Nederlandse ingezetenen
nu waarlijk niet al te nauw
neemt.
Dat dit alles door de vele uit
Indonesië gerepatrieerden met
belangstelling wordt gevolgd,
spreekt vanzelf. Ook zij moeten
erkennen, dat het, zodra men In
donesië verlaten heeft en zelfs
wanneer men daar is niet ge
makkelijk is om een juist oor
deel over de toestand te vellen.
Sommigen zien verbetering, zij
het voorlopig nog niet op econo
misch gebied; anderen vrezen
elke dag voor een uitbarsting, al
weten zij niet precies, in welke
richting deze zal gaan. Wij kun
nen menen dat wij los van Indo
nesië zijn, maar in wezen zijn wij
het niet. Dat gaat niet alleen om
de belangen, die velen daar nog
hebben, al zijn deze tot kleine af
metingen ingeschrompeld. Het
gaat ook om het land zelf, want
velen van hen, die redenen en
recht hebben verbitterd te zijn,
denken nog steeds met liefde aan
dat land en aan een groot deel
van het volk dat daar woont, te
rug.
Niet slechts de veiligheid van
degenen, die in Indië zijn, maar
ook onze eigen veiligheid is nog
altijd een vraagstuk, dat in de
residentie velen bezighoudt. Zelfs
in het voorlopig verslag van de
Eerste Kamer is nog eens duide
lijk tot uiting gekomen, dat men
een meer afdoend antwoord wil
de op de vragen, die indertijd
prof. Gerretson heeft gesteld.
Sommigen menen nu, dat men
dat antwoord heeft gekregen
door de verklaring, ook uit het
Atlantisch hoofdkwartier, dat de
veiligheid en integriteit van Ne
derland worden verdedigd op ge
lijke wijze als die van de andere
landen, bij het Atlantisch Pact
aangeslotenen.
Toch klinkt dit alles wat vaag,
vooral wanneer men de laatste
ontwikkeling van onze betrekkin
gen met Amerika ziet. Die gaat
niet alleen om economische za
ken, maar ook om geheel onze
financiële basis.
Het staat nu wel vast, dat Ame
rika aan de Nederlandse rege
ring de gelegenheid heeft gege-
ven zelf voor verdere dollarhulp
te bedanken, maar doet de rege
ring dit niet, er toch een einde
aan zal maken. Daartegenover
heeft Truman, ook tegenover
Europese landen, die geleverd
hebben in grote mate ach
ter het ijzeren gordijn, een heel
wat schappelijker houding aan
genomen. Men hoopt dus nog al
tijd het beste.
Zij die verantwoordelijkheid
dragen, sluiten de ogen niet voor
het feit, dat de basis van ons
volksbestaan, de basis dus ook
van de betrekkelijke voorspoed
van het afgelopert jaar, gelegen
is in de verbintenissen, die wij
met andere landen weten te
kweken. Met Amerika in het bij
zonder, omdat tal van Ameri
kaanse maatschappijen zich hier
hebben gevestigd, hetzij direct,
hetzij door dochter- of zuster
maatschappijen. Gaat het Ame
rika goed. dan gaat het ons goed;
gaat het Amerika slecht dan
EN EEN KLEIN GEHEIMPJE.
Wij zijn en blijven nu eenmaal
regeringsstad, en hoe zwijgzaam
onze brave ambtenaren ook zijn,
er druppelt hier meer door dan
zelfs in de hoofdstad Amsterdam
laat staan dus in grotere en klei
ne provinciale hoofdsteden. Wij
hebben ook nog altijd dank zij
het corps diplomatique een echte
society. Als zich daar wat af
speelt, weet „heel Den Haag" het
direct.
Er gebeuren daar wel eens ra
re dingen, want op een partij, die
op Oudejaarsavond een der leden
var. een aanzienlijk gezantschap
gaf, zijn twee dames uit de socie
ty, die een paar jaar geleden van
man verwisselden, tegenover el
kander komen te staan en heb
ben een conversatie gevoerd, die
in deze kring niet paste. Toen
de heren er aan te pas kwamen,
liep het tussen hen bijna op bak
keleien uit te midden van de pre-
cieuse schatten van de gastheer.
Den Haag fronst het voorhoofd
maar het gnuift inwendig
DE KWESTIE INDONESIë.
Heeft de rechtbank wellicht
het gevoel gehad, dat hoge straf
fen werden geëist terwille van
Indonesië? Dan lijkt het ons
De Amerikaanse minister van
Marine, Dan Kimball, heeft
verklaard, dat Amerika over 10
tot 15 jaar goede vorderingen
zal hebben gemaakt bij de bouw
van een vloot, welke geheel
door atoomkracht zal worden
aangedreven en geleide projec
tielen zal kunnen afschieten.
Hij hoopte, dat tenminste acht
van de twaalf vliegdekschepen,
waarvoor plannen bestaan,
door kernenergie zullen worden
aangedreven en dat er torpedo-
bootjagers zullen worden ge
bouwd, die een soortgelijke
vorm van energie zullen gebrui
ken.
De Amerikaanse marine heeft
opnieuw 4 Martin Viking raket
ten besteld, die zich met een
maximum-snelheid van 9200
km per uur 320 km boven de
aarde kunnen verheffen. Deze
raketten zouden, indien zij ge
noeg brandstof konden bevat
ten, in ruim 41 uur de maan
kunnen bereiken. Er zijn reeds
10 Viking-raketten voor de ma
rine gebouwd, maar deze zijn op
één na, niet meer bruikbaar als
gevolg van de experimenten, die
er mee zijn uitgevoerd.
NIEUW JAARSRECEPTIE VAN H. M. DE KONINGIN.
Donderdagmorgen heeft H. M. de Koningin, vergezeld door Z. K. H. Prins Bernhard, in het paleis op de Dam te Amsterdam het Corps
Diplomatique ter Nieuwjaarsreceptie ontvangen.
De erewacht was betrokken door een compagnie van 100 man Jagers van het Garderegiment Grenadiers en Jagers, met het vaandel van de
Jagers en de drumband. Verder was hierbij ingedeeld de koninklijke militaire kapel onder leiding van de kapitein Rocus van Yperen.
Het geheel stond onder leiding van de kapitein van de Jagers, C. Kerkvink.
H. M. Koningin Juliana en Z. K. H. Prins Bernhard begeven zich naar het paleis.
Voor het gerechtshof van Bor
deaux is Vrijdag het proces
voortgezet tegen zeven Duitsers
en veertien Elzassers, die ervan
worden beschuldigd betrokken te
zijn geweest bij de massamoord,
welke in Juni 1944 door leden van
de Duitse S.S.-divisie „Das
Reich" op inwoners van het dorp
je Oradour-sur-Glane werd ge
pleegd en die aan 642 personen
het leven kostte.
86 voormalige leden dezer S.S.-
divisie, die ook schuldig worden
geacht, konden niet worden opge
spoord, daar zij öf gesneuveld öf
vermist zijn.
De hoogste in rang onder de
thans terecht staande beklaagden
is de voormalige sergeant-majoor
van de Duitse S.S. Karl Lenz, een
veteraan van de strijd tegen de
Russen, die in 1939 vrijwillig
dienst nam.
Donderdag is het horen van
Lenz begonnen.
Hij wierp alle verantwoorde
lijkheid voor de Oradour gepleeg
de gruweldaad van zich. Hij zeide
noch bij het met machinegewe
ren en automatisch vurende ge
weren beschieten der slachtof
fers, noch bij het in de as leggen
van de huizen van het dorp,
waardoor doden en gewonden ge
lijkelijk verbrandden, betrokken
te zijn geweest, hetgeen de rech
ter bijtend deed opmerken:
„U was ongetwijfeld als toerist
aanwezig, niet?"
De voorzitter van de rechtbank
bracht in herinnering dat geble
ken is, dat Lenz zich voor de kerk
heeft bevonden, waarin de bijeen
gedreven vrouwen en kinderen
met schoten werden gedood of
gewond, waarna het gehele ge
bouw in brand werd gestoken".
„En wat deed u daar dan?"
luidde zijn vraag.
„Luitenant Barth (een der 86
beklaagden, die bij verstek zullen
worden berecht) zeide mij te blij
ven waar ik was", antwoordd
Lenz.
„Hoe lang?" vroeg de voorzit
ter.
„Een ogenblik maar", ant
woordde Lenz.
„Wel een zacht baantje voor
een sergeant-majoor, vindt u zelf
niet?" vroeg de rechter vinnig.
De Oostfront-veteraan bloosde
tot achter zijn oren, doch ant
woordde niet. De voorzitter van
de rechtbank merkte op, dat ser
geant Boos, een der twee vrijwil
lig bij de S.S. in dienst getreden
Elzassers (de overigen hebben
verklaard hiertoe te zijn gedwon
gen), heeft verklaard, dat Lenz
het bevel voerde over een terecht -
stellingspeleton. Lenz had eerder
toegegeven na de schietpartij
naar een schuur te zijn gegaan,
waar hij een blik had geworpen
op daarin gebrachte lijken. „Ik
zag" er ongleveer twintig", ver
klaarde Lenz, toen hem dit in
herinnering werd gebracht. Hij
bleef echter ontkennen aan de
moordpartij in de kerk te hebben
deelgenomen.
Op verzoek van de rechter gaf
Lenz vervolgens op een tegen de
wand van de rechtszaal hangen
de kaart aan, waar luitenant
Barth en zijn peleton, bewapend
met twee machinegeweren en
automatisch vurende geweren,
vele inwoners van het dorpje,
die zich in schuren en stallen
hadden verborgen, neerschoten.
Lenz verklaarde later rond het
dorp te hebben gelopen en te heb
ben gezien dat alle huizen in
brand stonden.
„En u heeft daar niet aan mee
gedaan?" vroeg de rechter.
„Neen", antwoordde Lenz.
De rechter vroeg de gewezen
S.S.-sergeant-majoor vervolgens
of het waar was, dat „het vuile
zaakje in de kerk" uitsluitend
door onderofficieren was opge
knapt. „Er waren ook soldaten
bij", aldus Lenz.
Een andere beschuldigde, de
voormalige soldaat Herbert
Daab, verklaarde dat Lenz' ver
klaringen juist waren. Een vol
gende beklaagde, de gewezen sol
daat Degenhardt, kon echter
Lenz' verklaringen niet ontken
nen of bevestigen, daar hij in het
geheel niet te Oradour was ge
weest.
Slechts één vrouw wist met
brandende kleren aan het bloed
bad in de kerk van Oradour te
ontkomen, door zich door een
venster te werpen. Vele vrouwen
en kinderen, die door de schoten
slechts gewond waren, vonden de
dood in de vlammen, toen de kerk
in brand werd gestoken.
Vóór de aanvang der zitting
werd vernomen dat de verdedi
gers der Duitse beklaagden een
brief van generaal Lammerding,
destijds bevelhebber van de S.S.-
divisie „Das Reich", hebben over
gelegd, waarin deze verklaart
dat majoor Dickmann, die het be
vel voerde over de S.S.'ers, die te
Oradour hebben huisgehouden,
aldaar in strijd had gehandeld
met een hem gegeven bevel. De
generaal schreef destijds op
dracht te hebben gegeven de
verantwoordelijken voor het ge
beurde te Oradour voor een mili
tair gerechtshof te dagen.
De volgende beklaagde was de
gewezen Duitse soldaat Fritz
Pfeufer. Deze vertelde indertijd
bij geruchten te hebben gehoord
dat de bevelhebber van het derde
bataljon der S.S.-divisie „Das
Reich" Kampfe, van zijn bevel
zou zijn ontheven in verband met
het gebeurde te Oradour.
Pfeufer gaf voorts toe deel te
hebben uitgemaakt van een te-
rechtstellingspeleton, dat een
groep van twintig boeren in een
schuur had neergeschoten. Hij
zeide dit te hebben gedaan op be
vel van kapitein Kahn, die even
eens bij verstek wordt berecht.
„Na de terechtstelling in de
schuur gelastte kapitein Kahn
het in brand steken van het ge
hele dorp", vervolgde Pfeufer.
„Ik ben echter op straat geble
ven. Ik zag, hoe andere soldaten
de huizen binnendrongen en ze in
brand staken".
Vervolgens werd de beklaagde
Hermann Frenzel gehoord. Deze
was 17 jaar, toen hij bij het ge
beurde te Oradour werd betrok
ken. Hij verklaarde dat kapitein
Kahn het bevel had gegeven het
dorp te omsingelen. Frenzel gaf
toe te hebben gehoord tot hetzelf
de terechtstellingspeleton als
Pfeufer. Hij zeide dat een zekere
Baier, op bevel van luitenant
Barth, de terechtstelling had ge
leid.
Frenzel deelde voorts mede
dat een aantal andere S.S.-ers te-
zelfder tijd op ongeveer dertig
meter afstand in een schuur een
andere groep boeren had doodge
schoten.
In antwoord op een vraag van
de voorzitter verklaarde Frenzel
dat kapitein Kahn en een onder
officier de gewonden had afge
maakt, naar hij meende met een
schot in de nek.
Hij verklaarde tenslotte nog,
toen hem werd gelast te vuren,
dit te hebben gedaan, zonder op
een der slachtoffers te mikken.
Vervolgens werd de zitting
verdaagd.
In een te Bonn gehouden pers
conferentie heeft minister Mans.
holt aangedrongen op spoedige
verwezenlijking van de plannen
voor oprichting van een Euro
pese landbouwgemeenschap. Wij
hebben geen tijd te verliezen, zo
verklaarde hij.
De minister heeft de plannen
tijdens een tweedaags bezoek
aan de Westduitse hoofdstad be
sproken met kanselier Adenauer
en de Westduitse minister van
Landbouw, W. Niklas. Hij deel
de mede tijdens de besprekingen,
welke hij onlangs in Denemar-
ken heeft gevoerd, de indruk te
hebben gekregen, dat de Denen,
die aanvankelijk de neiging had
den een afzijdige houding aan te
Op 28 Januari zal koningin
Juliana een bezoek aan Arnhem
brengen om het nieuwe gebouw
voor de ouden van dagen „Huis
en Haard" te openen. Daarna
brengt H. M. een bezoek aan de
instellingen en tehuizen voer
ouden van dagen, die te Arnhem
in de loop van 1952 zijn inge
richt. Het betreft hier de drie
gasthuizen, de sociëteit voor
ouden van dagen op het Roer-
mondsplein en de Kohlmann-
stichting.
De officier van justitie bij de
rechtbank te Den Haag wenst
in hoogste instantie uitgemaakt
te zien of de z.g. kettingverkoop
onder de loterijwet valt.
i In dit verband heeft hij ho
ger bercep aangetekend tegen
een vonnis van de Haagse
rechtbank, waarbij de Hage
naar O. werd veroordeeld tot 'n
boete van 1 wegens overtre
ding van de loterijwet. De kan
tonrechter te Den Haag had O.
in eerste instantie, in afwijking
van de eis van de ambtenaar
van het O. M., ontslagen van
rechtsvervolging.
Het betrof hier een ketting
verkoop van nylonkousen door
middel van bonnen. Degene die
deze verkoop organiseert begint
er gemeenlijk mee een aantal
vrienden of kennissen (a) vier
bonnen te geven om de zaak
aan het rollen te brengen. Deze
-1 bonnen moeten aan anderen
worden verkocht a raison van
i 2,50 per stuk. Geeft nu a de
namen van 4 kopers aan de or
ganisator op, dan kreeg hij in
dit geval 6 paar nylonkousen
toegestuurd. Elk der kopers
koopt weer 4 bonnen van de or
ganisator die hij moet verko
pen. Zijn deze verkocht dan
krijgt hij 6 paar nylonkousen,
die hem dus in feite op 2,50
komen en zo rolt de sneeuwbal
voort.
iNu vallen in dit verband on
der de loterijwet die handelin
gen waarbij men geen overwe
gende invloed kan uitoefenen
op het resultaat. En dit zou het
geval kunnen zijn als de markt
zo verzadigd is, dat men de
bonnen niet meer kwijt kan en
het dus een gokje gaat worden
of men ze al dan niet van de
hand kan doen.
nemen, er thans meer voor be
ginnen te voelen de plannen voor
een landbouwgemeenschap te
steunen.
Minister Mansholt gaf als zijd
mening te kennen, dat het geen
zin heeft te trachten alleen met
de zes landen van de Europese
kolen- en staalgemeenschap een
landbouwgemeenschap te begin
nen. Reeds aan de oprichting van
de landbouwgemeenschap moet
door veel meer landen worden
deelgenomen en dit was de
reden, waarom hij een bezoek
aan Denemarken had gebracht.
De minister verklaarde zich
tegen het Franse denkbeeld aan
vankelijk alleen voor bepaalde
landbouwproducten, zoals wijn
en tarwe, een gemeenschappelij
ke markt in te stellen. De op te
richten gemeenschap dient "naar
zijn oordeel alle landbouw
producten te omvatten.
Naar de Oeutse Presse-agen-
tur meldt, had minister Mansholt
de lachers op zijn hand, toen
lljj in antwoord op de vraag van
een Duitse journalist, of de Ne
derlandse 'andbouw speciale
wensen een aanzien van Duits
land heeft, zeide: „Een zo groot
mogelijke uitvoer tegen zo hoog
mogelijke prijzen".
medegedeeld door het K.N.M.I.
te De Bilt geldig van Zaterdag
ochtend tot Zaterdagavond.
WEINIG WIND.
Op vele plaatsen mist, overi
gens droog weer met hier en
daar opklaringen. Weinig wind
en lichte dooi.
ZONDAG 18 JANUARI.
v.m.
n.m.
Breskens
3.37
4.01
Terneuzen
4.12 -
4.36
Hansweert
4.52
5.16
Walsoorden
5.02
5.26
MAANDAG 19 JANUARI.
Breskens
Terneuzen
Hansweert
Walsoorden
v.m.
4.23
4.58
5.38
5.48
n.m.
4.50
5.25
6.05
6.15
ZON
MAAN
v.m.
n.m.
17
8.40
17.01
9.42
19.54
18
8.39
17.04
10.13
22.52
19
8.38
17.04
10.13
22.52
20
8.37
17.06
10.26
21
8.36
17.08
10.41
0.17