De ramp van de «Champoll ion» Kerstviering op Het Loo Pinay afgetreden Twintig lijken geborgen Rede van prins Bernhard Regering zonder gezag Lawine doodt 23 toeristen in Oostenrijk WEERSVERWACHTING HOOGWATER ZON- en MAANSTANDEN WOENSDAG 24 DECEMBER 1952. 8e Jaargang No. 2224. Noordkoreaans protest De reis van de Koninklijke Familie naar Sanki Anion Frankeriiig bij abonnement: Terneuzen Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sande Redactie-adres: Noordstraat 5557 Terneuzen Telefoon 2510 Nó 5 uur 2073 Gironummer 38150 Abonnementsprijs: 5,20 per kwartaal; per maand ƒ1,75; per week 42 cent. Losse nrs 8 ct. Verschijnt dagelijks Uitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande. Terneuzen Advertentieprijs: pet mm 12 ct.; minimum pet advertentie 1,80. Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels 75 cent; iedere regel meer 15 cent. Vermelding: Bureau van dit Blad, of: Adres Bureau van dit Blad 15 cent meer. Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur Nadat de „Champollion" in de nacht van Maandag op Dinsdag doormidden was gebroken, zijn een aantal passagiers, die razend van angst waren, in zee gespron gen. Tot nu toe zijn de lijken van twintig hunner geborgen. Vijftig passagiers en leden van de be manning hebben de kust weten te bereiken. Op de dekken van 't in tweeën geslagen schip verdrongen zich nog ongeveer driehonderd per sonen. De duisternis en het slechte weer hebben het red dingswerk vertraagd. Er was geen radiografisch con tact meer met de „Champollion". Ook de lijn van het schip naar de wal, die een reddingsboot had weten over te brengen, was ge broken. Het geweld van de zee heeft de twee helften van het gestrande schip weer tegen elkander ge drukt. Zij worden door de wind heen en weer gezwiept. De Britse kruiser „Kenya" is uit het 350 kilometer zuidelijker gelegen Port Said naar het toneel van de ramp vertrokken. Reuters correspondent te Bei roet meldde dat de toestand van de driehonderd opvarenden, die zich nog aan boord van de twee stukken van de „Champollion" bevinden, „wanhopig" is. „Er is geen hulp van elders gekomen en de Libanese autoriteiten be schikken niet over modern red dingsmateriaal", zo meldt hij. „Niemand schijnt te weten wat er gedaan moet worden". Uit Ismailia wordt bericht dat een Brits oorlogsvliegtuig, dat heeft getracht uit de lucht een kabel neer te laten om verbin ding tussen de „Champollion" en de kust teweeg te brengen, zijn poging wegens de slechte weers omstandigheden heeft moeten opgeven. Het vliegtuig was af komstig van de Britse luchtbasis op het eiland Cyprus. Het is weer op zijn basis teruggekeerd. Vliegtuigen, afkomstig van de Britse luchtmachtbasis Valetta op het eiland Malta trachtten volledig uitgeruste en voor de op varenden van de „Champollion" bestemde rubberreddingsboten af te werpen. Dertien slachtoffers volgens A. F. P. In afwijking van hetgeen door „Reuter" is bericht meldt A. F. P. dat niet twintig, doch dertien op varenden door verdrinking om het leven zijn gekomen. Hef Franse persbureau meldt boven dien, dat niet een aantal passa giers in zee is gesprongen, doch een gedeelte der bemanning, en wel na een toespraak van de ge zagvoerder, die hen die zwem men konden, aanraadde te trach ten de kust zwemmend te be reiken. Voorts is een lid der beman ning, dat een pomp bediende, tij dens reddingspogingen om het leven gekomen. De dertien om het leven ge- komenen zijn gestikt in op het water drijvende stookolie of tegen klippen geworpen en daar door gedood. Een Israëlische sleepboot be vindt zich nog steeds ter hoogte van de „Champollion". De zee is echter dermate ruw, dat de sleep boot het schip niet kan bereiken. Alle pogingen, om de opvaren den via een lijn naar de kust over te brengen, zijn opgegeven. Een reusachtige menigte slaat op het strand de strijd tussen het gestrande schip en de woedende elementen gade. NEDERLANDS MEISJE OP DE „CHAMPOLLION." Er blijkt een Nederlands meis je aan boord van de „Champol lion" te zijn, n.l. mej. C. W. J. A. Hulsman, die secretaresse is bij het departement van buitenland se zaken. Zij was op weg naar Bagdad. VERWARDE BERICHTEN. Het hoofdkantoor van de „Mes- sageries Maritimes" te Parijs gelooft, dat alle passagiers aan land gebracht zijn. Men denkt dat de veertig personen, die nog aan boord zijn, allen beman ningsleden zijn. Tevoren had de maatschappij medegedeeld, dat loodsboten van de haven Beiroet ongeveer 60 mensen van de „Champollion" veilig aan land hebben gezet. Een medewerker van Reuter meldt: „Meer dan 24 uur ston den duizenden aan de kust, vurig verlangend de schipbreukelingen te helpen, doch daartoe niet in staat. Zij zagen hoe reusachtige golven het vaartuig steeds meer tot een hoop ijzej van fantasti sche vormen sloegen. Zij hoor den de kreten der ongelukkigen aan boord en zij zagen de lijken van hen, die getracht hadden de kust zwemmende te bereiken, ronddrijven. Bij het aanbreken van de dag zag men de passagiers langs de verschansing samenhokken, wachtend op de beloofde hulp, die zo moeilijk kon worden ver leend. Dinsdagochtend vroeg zette een zware boot, bemand met twaalf ervaren matrozen, die zich vrijwillig voor deze gevaarlijke tocht hadden aangemeld, koers naar de „Champollion". De boot vorderde langzaam, vechtend met elke op haar weg komende golf, doch toen zij op 50 meter van het gestrande vaartuig was aangekomen, sloeg zij om. De matrozen geraakten te water, doch zij wisten de wal via de lijn, die aan een vast punt op het strand was bevestigd en die zij aan de „Champollion" had willen vast maken, weer te bereiken. Deze mislukte reddingspoging veroorzaakte wanhoop onder de passagiers. Een aantal hunner sprongen in het met stookolie overdekte water. Zij hadden ge zien, dat van de „Champollion" afkomstig wrakhout op het strand werd aangespoeld. Zij lieten zich daarom ook, terwijl de golven hen aan alle zijden heen en weer wierpen, in de richting van de kust drijven. Redders aan de wal begaven zich, uitgerust met touwen, tot kniehoogte in het water, om deze de drenkelingen te kunnen toe werpen. Aan de wal richtten dokters en verpleegsters posten voor eerste-hulpverlening in. Sommige drenkelingen waren door alles, wat zij hadden mede gemaakt, dermate verzwakt, dat zij niet in staat waren de hun toegeworpen touwen te grijpen. Zij dreven weer terug 'naar open zee. Een der overlevenden heeft medegedeeld, dat enkele opvaren den zijn gedood en gewond,- toen het schip in tweeën brak. De twee gedeelten van de „Champollion" begonnen Dins dagmiddag weer los te geraken. Van het strand zag men, hoe de passagiers naar het achterschip renden, dat een stabieler indruk maakt dan het voorste gedeelte. De Britse kruiser „Kenya" had de „Champollion" bereikt. De bemanning van de oorlogsbodem begon onmiddellijk met pogingen om een lijn van de „Champol lion" naar de wal te bevestigen. Een „Beaufighter" van Cyprus poogt ten tweeden male door het uitwerpen van een kabel verbin ding tussen de wal en het ge strande schip te bewerkstelligen. Het weer was nog steeds zeer slecht. Tenminste zeventig opvaren den van de „Champollion" waren er Dinsdagavond in geslaagd het strand levend te bereiken. Volgens een ooggetuige, die de reddingswerkzaamheden van de kust af gadesloeg, zijn 26 perso nen om het leven gekomen. Velen van hen kwamen om, ter wijl zij zwemmende de 200 meter naar de kust trachtten af te leg gen. Dinsdag in de voormiddag be reikten ongeveer 50 personen zwemmend de kust. Onder de op varenden bevonden zich 66 pel grims op wèg naar het heilige land. De wanhoop was het grootst, toen een zware boot met 12 er varen zeelieden omsloeg, zonder de „Champollion" te hebben be reikt. Toen begon men in het wa ter te springen. De redding werd uiteindelijk volbracht- door de havenloods Radwan Baltadji, die vanuit de acht km verwijderde haven met een grote motorboot het wrak wist te bereiken. Hij nam schipbreukelingen aan boord en bracht deze terug naar de haven. Daarna zette hij opnieuw koers naar de „Champollion." VIJFTIEN DODEN BIJ DE SCHIPBREUK. Het aantal doden bij het onge luk met de „Champollion" be draagt definitief vijftien, zo meldt AFP uit Beiroet. Onder hen bevinden zich veertien be manningsleden. De enige passa gier die omgekomen is, is iemand van Haïti. Kerstviering met de koninklijke familie op Het Loo, dat beteken de gisteravond blijde kinderge zichtjes onder kerstboomlichtjes, stoere Veluwse gezichten, groene uniformen van jachtopzieners en trotse moeders, die hun spruiten op het toneeltje toelachten. Gastvrouwen en gastheer op deze avond waren de koningin en prins Bernhard, prinses Wilhel- mina en de oudste drie prinses jes, die met de gezinnen van het personeel van het koninklijk Huis samen de Kerstgedachte beleef den. 99 De Franse premier, Antoine Pinay, is Dinsdagochtend kort na middernacht na een regering vr»n tien maanden afgetreden, voordat de nationale vergadering zou overgaan tot stemming over de vertrouwenskwesties, die naar aanleiding van de begroting voor 1953 waren gesteld. In zijn rede, aan het eind waar van hij zijn aftreden bekend maakte, waarschuwde hij de ver gadering, dat een politieke cri sis zou kunnen leiden tot deva luatie van de franc. Pinay's aftreden als gevolg van meningsverschillen tussen de coalitiepartijen in zijn rege ring over de begroting is een volkomen verrassing geweest. Pinay verklaarde: „Ik heb nota genomen van het in gebreke blij ven van een deel der regerings meerderheid (de M.R.P.). Zon der het resultaat van de stem ming af te wachten, nodig ik mijn ministers uit mij naar de president te vergezellen." Hij verliet vervolgens met zijn ministers de Kamer. De volksrepublikeinen (de Katholieke M.R.P.) hadden eer der verklaard zich bij de ver- trouwensstemming te zullen ont houden, waardoor de positie van Pinay critiek werd. Kort vóór zijn aftreden leek het, alsof Pinay de afgevaardig den die bezwaren maakten, de hand toestak. Hij zei, dat de clausule, waarover gestemd zou worden, misschien later in\ gematigder vorm in nieuwe sociale plannen zou worden vervat. Deze plannen zouden door de regering vóór 31 Januari aan het parlement wor den aangeboden. Waarnemers in de wandelgan. gen waren van oordeel, dat Pi nay bijna zeker de stemming zou hebben verloren. President Auriol heeft volgens latere berichten geweigerd het aftreden van Pinay, te aanvaar den. Na afloop van zijn onderhoud met president Auriol zei Pinay tegen verslaggevers: „Er is geen sprake van, dat ik op mijn be sluit terugkom. Frankrijk kan niet geregeerd worden door een regering zonder enig gezag." Door het besluit van de M.R.P. om zich van stemming te onthou den verloor Pinay de steun van 88 afgevaardigden. De woordvoerder van de M.R.P., Moisan, heeft in een rede in de algemene vergadering het besluit van zijn partij uiteenge zet. Hij verweet de regering „kunstgrepen" jegens de M.R.P. uit te voeren en die partij de schuld te geven van de crisis. Politieke waarnemers waren van oordeel, dat het onwaar schijnlijk is dat Auriol er in zou slagen Pinay er toe te bewegen op zijn besluit terug te komen, maar zij achtten een compromis ter elfder ure wel mogelijk, spe ciaal om de kritieke financiële toestand van Frankrijk. Men was van oordeel dat pre sident Auriol ervan uit zal gaan dat het moeilijk is een andere regering te vormen ondanks de bedekte aanwijzingen van aan hangers van generaal De Gaulle, dat zij misschien bereid zouden zijn aan een regering deel te ne men. Pinay zeide in de algemene vergadering, dat hij aftrad na drie drukke dagen, waarin bijna onophoudelijk was gedebatteerd. De eerste van de drie vertrou- wensmoties, waarover gestemd zou worden, was de goedkeuring van de overdracht van gelden van het fonds voor de gezinstoe wijzingen naar het fonds van de ziekteverzekering. Het eerste had een overschot, het tweede een tekort. President Auriol zal de frac tieleiders der nationale vergade ring raadplegen, alvorens te be sluiten, of hij Pinay's ontslag aanvrage -al dan niet zal aan vaarden. Dinsdag heeft de presi dent de voorzitter van de Franse senaat, Gaston Monnerville, ont vangen; later op de dag ook Georges Bidauit, de leider der M.R.P., wier besluit tot stemont- houding de val van de regering- Pinay heeft veroorzaakt. De gevolgen voor de Franse franc. Het rechts georiënteerde blad „L'Aurore" schrijft, dat het af treden van Pinay een algemene aanval van internationale specu lanten op de franc zal veroorza ken. De redacteur Robert Bony, die een sterk voorstander is van de „red de franc"-politiek van Pinay, schrijft in een hoofdarti kel, dat de enig mogelijke poli tiek voor de opvolger van Pinay zal zijn, die welke-gevolgd werd door de aftredende premier, n.l. verdediging van de Franse munt en het nemen van onmiddellijke maatregelen om een einde te maken aan de prijsstijging, wel ke noodlottig voor het Franse volk zou zijn. Als gevolg van de Franse re geringscrisis zijn de goudprijzen gisteren tijdens de onofficiële handel te Parijs sterk gestegen. De slotprijs was Maandag 499.000 francs per kilogram. Gis teren werd 512.000 francs gebo den. Volgens het communistisch Chinese persbureau „Nieuw Chi na" hebben de Noordkoreaanse autoriteiten bij de Amerikanen geprotesteerd tegen een beschie ting van het neutrale gebied van Panmoendjon op 20 December. Waarnemers van beide partijen hadden meer dan dertig kraters binnen het betrokken gebied ge vonden, terwijl twee communis tische leden van de militaire po litie hadden verklaard, dat de granaten afkomstig waren van de Amerikaanse stellingen. Ongeveer 600 gasten vulden de zaal in het paleis, toen precies 5 uur prinses Wilhelmina, gesteund door de koningin, prins Bernhard en de prinsesjes binnentraden en op de voorste rij plaats namen. Prinses Wilhelmina had over haar toilet een cape van struis veren, koningin Juliana was ge kleed in een grijze middagjapon. In een hoek prijkte een prach tige, tot het plafond reikende kerstboom en langs de wanden waren dennetakken opgehangen. Op het podium zaten de leden van een gemengd, zangkoor, dat samengesteld was uit het perso neel, het fanfarekorps uit Nier- sen-Gortel en vlak onder de boom zat een kinderkoortje van boe renmeisjes. Rechts in de hoek 't harmonium en helemaal rechts glansde de harp van Rosa Spier in het kaarslicht. „Ik ben erg blij, dat we dit keer samen op Het Loo zijn," zo open de de prins de Kerstviering, „om- dat velen vorig jaar niet naar Amsterdam konden komen." Daarop klonk, begeleid door het fanfarecorps, het gezamenlijk ge zongen Kerstlied „Komt allen te zamen", door de zaal. Stil werd het, doodstil, toen H. M. de koningin het Kerstevan gelie voorlas. Plechtig klonken de eerste woorden: „In den begin ne was het Woord" en geboeid luisterden allen naar het Evan gelie van Johannes en Lucas, dat hun Landsvrouwe zo warm en eenvoudig voordroeg. Mevrouw WiesnerPeters ver tolkte daarna op de vleugel de cantate no 147 van Bach, waarna het koor „Daar is uit 's werelds duistere wolken" zong. Naast de kerstboom staande sprak de prins als volgt: „Ieder jaar vieren wij weer Kerstfeest en ieder jaar zingen wij opnieuw van het licht, dat uit 's werelds duistere wolken is opgegaan. De bedoeling van het Kerstfeest is inderdaad ook te spreken van het licht, dat in de duisternis schijnt. Zoëven werd ons het Kerstevangelie voorge lezen, zoals dit dezer dagen in duizenden gezinnen in ons land en daar buiten geschiedt. Dit Kerstevangelie komt als een-licht in de duisternis tot ons. Het bij zondere ervan is, dat het ons iets wil afleren en ook iets wil leren. Het wil ons afleren te menen, dat onze menselijke idealen, onze menselijke wijsheid en onze men selijke organisaties voldoende zijn om de duisternis te verdrij ven. Het wil ons afleren te me nen, dat ons pogen, zowel in ons eigen leven als in het leven der volkeren, al met succes zal wor den bekroond, indien onze bedoe lingen maar goed zijn. Dat wij dit moeten afleren, blijkt uit wat de Kerstgeschiede nis ons leert. Zij leert ons, dat het heil alleen kan komen, in dien God zijn hemel opent en ons Zijn genade openbaart. In Israël en in de wereld, waar Christus' geboorte plaats vond, waren er óók, die probeerden zelf de beloften van de profeten tot waarheid te maken. Maar dan komt daar plotseling tot de her ders de boodschap, die zegt, dat noch de wetsgetrouwheid van de farizeeërs, noch de goede bedoe lingen der mensen, maar God zelf het wonder doet komen. God opent Zijn hemel en zendt Zijn Zoon in de wereld. Daarom is het Kerstfeest ook thans niet het feest, waarop wij spreken van on ze goede bedoelingen, maar is het in de eerste plaats het feest, waarop wij spreken van de ge nade van God, die Zijn hemel ope nen wil en de verlossing wil bren gen aan hen, die om verlossing roepen. Kerstfeest is het feest van de geboorte van de Zaligmaker. Kerstfeest wordt alleen een feest voor hen, die een Heiland en Za ligmaker verwachten en wij kun nen alleen maar werkelijk Kerst feest vieren, indien wij de verlos sing verwachten van de genade van God. Vrede op aarde zal op Kerstmis gepredikt worden voor hen, die de woorden van de en gel, die Maria begroette, hebben begrepen: „Hij komt om Zijn volk te redden van hun zonden" en dit is het waarlijk bijzondere van dit heerlijke feest. Wij mensen voelen tegenwoor dig wel, dat er iets bijzonders no dig is voor onze redding en voor de redding van de wereld en wij zinnen op allerlei middelen Wij bouwen paleizen van verwachtin gen en idealisme. Wij proberen het nu eens op de ene, dan weer op de andere manier, maar ook hier geldt het bijbelwoord: „Zo de Heer het huis niet bouwt, te vergeefs arbeiden de bouwlieden daaraan". En op het Kerstfeest zegt God ons, hoe Hij bouwen wil. Hij zendt Zijn Zoon in de wereld als Zaligmaker en Verlosser om de weg, de waarheid en het leven te zijn. Hij zegt niet: „Ik wijs de weg", zoals vele mensen het Kerstfeest willen uitleggen, maar Hij zegt: „Ik ben de weg". Dit be tekent, dat het Kerstfeest van ons allen vraagt te proberen niet onze eigen weg te gaan, hoe goed die ook bedoeld moge zijn, maar de weg om God te volgen. W zijn altijd weer geneigd ons zelf neutraal te stellen bij het be palen van onze koers. Wij bedoe len het dikwijls zo goed. Toch merken we telkens weer, dat die weg dood loopt. Het gelukt ons niet de werkelijke vrede te vin den. We botsen bij het voortgaan steeds weer tegen anderen op. Dat is onvermijdelijk, want al is het onbedoeld en al beseffen we het misschien zelf niet eens, in dien wij op eigen kracht onze weg wensen te gaan, dan speelt direct ons menselijk egoisme, on ze menselijke zelfingenomenheid een rol mee. Wij halen het niet op eigen kracht, noch alleen, noch met hulp van anderen. Kerstmis leert ons, dat wij al leen dan de goede weg gevonden hebben, indien wij Jezus in ons leven aanvaarden, omdat Hij de weg is. Het is werkelijk geen ge makkelijke weg, die wij dan kie zen. Hij vraagt ons zelfverlooche ning en ootmoed, hij vraagt ons offers en onze bereidheid kwade dingen te vergeven, die anderen ons hebben aangedaan. Maar het moet mogelijk zijn. Wie zó het Kerstfeest viert, heeft van Christus geleerd iets voor een ander te zijn. Hij zal die ander aanvaarden, zoals hij is en als het moet, voor die ander ook een offer brengen. Hij zal zich zelf niet uitnemender achten dan de ander of vrijer van zonden, want dat zal God en niet hij be slissen. Hij zal die ander liefheb ben om Christus' wil. Kerstfeest is uit liefde geboren. Uit de liefde van God tot ons. Uit de liefde van Jezus Christus tot ons. Kerstfeest vieren wil zeggen met Jezus en van Jezus die liefde leren, die de ware vrede brengt. En met die liefde leren wij het engelenlied begrijpen, dat altijd nog zingt, ook vandaag weer van vrede op aarde. Moge de viering van het Kerstfeest, zoals wij dit vandaag tezamen hier beleven, die betekenis voor ons allen heb ben, opdat het bij ons bereidheid moge wakker roepen verder te trachten op Gods weg voort te gaan". In de ogen van de kleine boeren meisjes twinkelden de lichtjes van de boom en op alle rijen luis terde men geboeid naar het ern stig woord. „Heerlijk is het lied der enge len" en „Er is een roos ontloken" zong vervolgens het koor en toen kwamen, zonder een zweem van aarzeling, Eefje Koetsier, Cobie de Vries en Evert Schouten naar voren. Helder klonken de kinder stemmetjes door de grote zaal. „Een, het is heel lang geleden", zo begon Eefje het verhaal van de geboorte van het Kerstkind. Cobie vervolgde de altijd weer ontroerende geschiedenis en toen kwam Evert met zijn klare, hoge jongensstem, die het blijde einde bracht van het mysterieuse ge beuren in de stal van Bethlehem. Het koor van kinderen uit Nier- sen viel direct daarop in met het „Stille nacht, heilige nacht" en toen plots parelden de klanken van de harp door de zaal. Een persoonlijke impressie van Rosa Spier, ter inleiding van de heer Berkhemer, die met tussenspel van de harp Johannes 1, Jesaja 40 en Johannes 10 120 zeide. Het koor zong daarop „Ere zij God" en het fanfarekorps besloot het programma met „Dankt, dankt nu allen God". De koninklijke familie verliet hierna de zaal en allen volgden in de hal en lange gang, waar koningin Juliana chocolade schonk en waar krentenbollen rondgedeeld werden. En bij te rugkomst in de hal vond men de koningin, de prins en de prinses jes terug achter een lange tafel, waar zij ieder een groot Kerst brood en de Prinsessekalender overhandigden. Buiten stonden inmiddels de bussen weer klaar en in de donkere avond werd ieder thuisgebracht. Dankbaar voor deze Kerstviering en ge sterkt door het vele goede, dat men in woord en daad bij het ko ninklijke gezin had ondervonden. Bij Stubsn op de Arlberg in Oostenrijk zijn .Maandagmiddag 23 buitenlandse toeristen door een lawine om het leven geko men. Velen van hen zijn Britten. De Oostenrijkse autoriteiten hebben medegedeeld, dat om streeks half zes 's avonds (Neder landse tijd) een bus met dertig passagiers door een lawine werd bedolven. De passagiers waren voor het merendeel Britten. Er zouden een aantal gewonden zijn en de eerder genoemde 23 doden. Vier Nederlandse kinderen gedood. In de bus reisde ook het Neder landse echtpaar C. Clasie uit Amstelveen met twee kinderen en met de twee kinderen van de familie P. Blatt uit Hilversum. Alle vier de kinderen zijn bij het ongeluk omgekomen. De zoon tjes van de familie Blatt, resp. 15 en 13 jaar, waren de enige kin deren van dit gezin. Mevr. Clasie heeft een bekkenfractuur gekre gen. Ook haar echtgenoot werd gewond, maar bsider toestand is redelijk. De heer Clasie heeft een assu rantiekantoor in Amsterdam. De bestuurder van de autobus is in een ziekenhuis opgenomen. De burgemeester van Utrecht, jhr. mr. C. J. A. de Ranitz en zijn echtgenote, zullen als gasten de koninklijke familie vergezel len op haar wintersportvacantie- reis naar Sankt Anton am Arl berg (Oostenrijk). De burgemeester van Utrecht zal van 27 December tot 11 Jan. afwezig zijn. Vernomen wordt, dat hij een ernstige zenuwschok heeft op gelopen. Volgens latere berichten bevindt zich onder de gewonden ook de heer A. J. Reestman uit Wage- ningen. medegedeeld door het K.N.M.I. t e De Bilt, geldig van Woensdagoch tend tot Woensdagavond. Tijdelijk regen. Overwegend zwaar bewolkt met vooral aanvankelijk op vele plaatsen mist en tijdelijk regen. Matige tot krachtige wind tussen zuid en west. Ongeveer dezelfde temperaturen als gisteren. DONDERDAG 25 DECEMBER. v.m. n.m. Breskens 8.08 8.55 Terneuzen 8.43 9.30 Hansweert 9.23 10.10 Walsoorden 9.33 10.20 VRIJDAG 26 DECEMBER. Breskens Terneuzen Hansweert Walsoorden v.m. 9.24 9.59 10.39 10.49 n.m. 10.09 10.44 11.24 11.34 ZON MAAN op onder op ondei Dec. 23 8.46 16.32 12.06 24 8.47 16.32 12.10 L08 25 8.47 16.33 12.35 2.31 26 8.47 16.34 12.53 3.55 27 8.47 16.35 13.17 5.17 28 8.48 16.35 13.50 6.35 29 8.48 16.36 14.35 7.45 30 8.48 16.37 15.33 8.41 31 8.48 16.38 16.41 9.22

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1952 | | pagina 1