3
0
a
2>e man
fiicagc
Gasvoorziening Midden-Zeeland
weldra een feit!
Wat brengt
DE RADIO?
Wordt de Bey van Tunis
van zijn functie ontheven?
Vijf Amerikanen op een rotseilandje voor
de kust van communistisch Korea
De wereldbroodgraanoogsi
DE 100.000
Spaarbanken boekten
overschot in November
Overstromingen in
Zuid-Slavië
Besprekingen over het
Europese leger
Amerikaanse gezant te
langer geschorst
DE SOEDAN
Nieuwe maatregel voor
toezicht op Oostduitsers
Gevonden voorwerpen
TWEEDE BLAD
Woensdag 17 December 1952
7e Jaargang No. 2218
WINTER
HANDEN?
UIT
Zeeuws-} laanderen produceert voldoende voor
een hele provincie
Hoewel de bey van Tunis aanvankelijk resident-generaal De
Hauteclocque had toegezegd, dat hij zijn zegel zou hechten
aan 2 decreten, die betrekking hebben op plaatselijke hervor
mingen, is het toch nog niet tot» ondertekening van de stukken
gekomen.
Volgens gewoonlijk welingelichte kringen zou de bey een
„lichte ongesteldheid" hebben voorgewend teneinde de plech-
tigheid uit te stellen.
Volgens een Franse zegsman
hebben De Hauteclocque en de
Tunesische premier, Bakkoesj,
nog gepoogd de bey te overre
den. Diplomatieke kringen zijn
van oordeel, dat het feit, dat de
bey de decreten nog niet heeft
bekrachtigd, niet wil zeggen dat
hij van zijn aanvankelijk geda
ne belofte is teruggekomen. Zij
verklaarden echter dat, indien
dit wel het geval zou zijn, resi
dent-generaal De Hauteclocque
naar Parijs zal moeten gaan
om nieuwe instructies van zijn
regering te vragen.
Uit een nader bericht blijkt,
dat de Fransen de hoop hebben
laten varen, om tot overeen
stemming te komen. Naar ver
luidt zullen de resident-gene
raal en minister Schuman de
mogelijkheid onder ogen zien
om de bey van zijn functie te
ontheffen.
Volgens gewoonlijk welinge
lichte kringen zou de resident-
generaal weigeren verder met
de bey te onderhandelen, in
dien deze zijn belofte om de 2
decreten te tekenen niet zou na
komen.
In de afgelopen maanden
heef de bey geweigerd zijn zegel
te hechten aan besluiten van
enige belangrijkheid, hetgeen 't
bestuur van het land ten zeer
ste belemmerde. Franse kringen
zien in de houding van de bey
een protest tegen de Franse po
litiek in Tunesië.
HERVATTING VAN DE
BESPREKINGEN.
De bey van Tunis heeft een
nota laten overhandigen op de
Franse residentie, met verzoek
tot doorzending aan de Franse
regering.
De inhoud ia niet bekendge
maakt, maar volgens sommige
Franse berichten zou de bey om
hervatting van de besprekingen
met Frankrijk hebben verzocht.
De Franse residentie was er
verbaasd over, dat de bey van
gedachten was veranderd en
niet zijn zegel wilde hechten
aan een deel van de Franse
voorstellen, waarbij Tunesië een
grotere mate van zelfbestuur
zou krijgen en aan de andere
decreten die zich de laatste 8
maanden hebben opgehoopt.
De Franse resident-generaal
De Hauteclocque is naar Parijs
vertrokken voor overleg met
zijn regering.
In de naaste omgeving van
de bey zegt men, dat de mo
narch „niet geheel wel" is en
het plan reeft zijn zegel aan de
documenten te hechten op een
speciae plechtigheid die altijd
op een Donderdag wordt ge
houden.
De nota is een antwoord op
een brief van de Franse rege
ring van 29 November, waarin
van de ibey een duidelijk ant
woord wordt gevraagd op het
Franse hervormingsplan.
De hervormingen, welke de
twee in het geding zijnde de
creten behelzen, bestaan hier
uit, dat de stedelijke raden,
'De spaarbanken, aangesloten
bij de Nederlandse spaarbank-
bond hebben in November een
spaaroverschot behaald van
8.989.497. Inleg en terugbeta
ling hebben resp. bedragen
44.290.937 en 35.301.440. In
October werd een bedrag van
4.605.559 gespaard.
Ook de bankspaarbanken heb
ben in November een vrij aan
zienlijk overschot behaald, nl.
3.438.014 Hier werd ingelegd
9.734.257 en terugbetaald
6.296.243. In October werd
156-788 gespaard.
In het Zuidwestelijke deel van
Z.-Slavië zijn tengevolge van
overstromingen 3 personen om
het leven gekomen.
De stad Koniza staat geheel
onder water. Vijf bruggen over
de Neretva zijn vernield, waar
door het verkeer tussen Seraje-
wo en Belgrado is gestremd.
In de haven van Split sloegen
schepen los van de ankers, toen
een hevige storm overtrok.
Later werd gemeld dat 8 per
sonen om het leven zijn geko
men.
wier leden tot nog toe worden
aangewezen, voortaan zullen
worden gekozen (tot dusver
werden alleen de leden van de
staatsraad van Tunis gekozen).
Voorts zou aan de districtsraden
die tot nog toe door enkele no
tabelen worden gekozen, grotere
bevoegdheid worden gegeven, in
het bijzonder ten aanzien van
de begroting, terwijl de verkie
zing op ruimere basis zou gaan
geschieden.
Vijf ministers van Buitenland
se Zaken van staten, die het
verdrag van Brussel hebben on
dertekend, namelijk Frankrijk,
Gy.-Brittannië, België, Neder
land en Luxemburg hebben te
Parijh vergaderd om te spreken
over de vooruitzichten der tot
standkoming van een Europees
leger. Naar verluidt, is hoofdza
kelijk gesproken over de be
krachtiging van het E.V.G.-
verdrag door de 6 betrokken
landen.
Tevoren hadden de Britse en
Amerikaanse ministens van
Buitenlandse Zaken, Eden en
Acheson, over internationale
vraagstukken, waaronder het
E.V.G.-verdrag en het Perzische
cliegeschil, beraadslaagd-
Het Amerikaanse departement
van Buitenlandse Zaken heeft
bekendgemaakt, dat de gezant
te Tangen, John Carter Vincent,
geschorst is, nadat een rege
ringsraad, die een onderzoek
instelt naar de betrouwbaarheid
van Amerikaanse functionaris
sen, te kennen had gegeven, dat
„er 'n redelijke twijfel bestaat
over zijn loyaliteit'".
Vincent is naar Washington
ontboden, waar president Tru
man de kwestie met minister
Acheson zal bespreken, zodra
deze is teruggekeerd van de bij
eenkomst van de Navo-raad te
Parijs.
Het State Department heeft
verder verklaard, dat over de
betrouwbaarheid van John Pa
ton Davies jr-, de plaatsvervan
gende chef van de afdeling po
litieke zaken in het bureau van
de Amerikaanse hoge commis
saris in W. -Duitsland, „geen
redelijke twijfel bestaat".
De 1ste luitenant oorlogscor
respondent J. Rups schrijft:
Verscheidene malen is hij reeds
op bezoek geweest op de „Piet
Hein", deze bescheiden, beleefde
commandant van Yangdo. De
man met de grote rossige snor,
met de altijd verschrikte blik en
zenuwachtige trek om de mond.
Hij heet Gifford en is 1ste luite
nant bij het Amerikaanse korps
mariniers en commandant van
oen groepje van vijf Amerikanen
en een stuk of wat Zuidkoreaan-
se mariniers en arbeiders op een
eilandje van misschien een vier
kante kilometer, vlak voor de
kust van communistisch Noord-
Korea.
Als hij aan boord van de Ne*
derlandse torpedojager kwam,
dronk hij met zichbaar welbeha
gen zijn Hollands biertje uit een
echt glas in de comfortabele of
ficiers-salon die bij de marine
„longroom" heet en dikwijls
scheen hij te wachten op een
aanbod om in de echte badkamer
aan boord een warm zoetwater-
bad te nemen. Hij genoot van
alle dingen, die hij op zijn
eilandje al zo lang ontbeerde,
van alle uitingen van moderne
beschaving, die men in het pri
mitieve frontleven niet kent.
Want luitenant Gifford is gesta-
tionneerd op het noordelijkste
door de geallieerden bezette
eiland voor de oostkust van
Noord-Korea.
Verscheidene malen heeft deze
kleine Amerikaan de comman
dant van de „Piet Hein" reeds
uitgenodigd eens een bezoek te
brengen aan het eiland, waarvan
hij zo'n beetje vorst is, en zo
kwam het dat de Nederlandse
commandant en enkele officieren
van de Nederlandse oorlogsbo
dem dezer dagen een bezoek
brachten aan 't eilandje Yangdo.
Yangdo is een kaal, dor en on
herbergzaam rotseiland, roest
bruin van kleur, doorsneden met
tientallen loopgraven en vol bun
kers, die op de oppervlakte van
het er als een bult uitziende
eiland uitsteken als kleine venij
nige puisten. Yangdo, waar men
in een uur omheen kan lopen, is
eens een visserseiland geweest
en zal het met Gods wil ook
gauw weer worden. Nog steeds
wonen er enkele vissers met hun
gezinnen, waaronder men stok
oude mensen aantreft, die wel
licht nooit iets anders hebben ge
zien dan het eiland en het dorp
op do kust, waar zij vroeger hun
inkopen deden en hun waar ver
kochten, maar dat sedert lang
taboe voor hen is, al ligt die kust
ook maar twee kilometer van
hen verwijderd.
Eens heeft men op het eiland
rijst verbouwd en hier en daar
ziet men nog de restanten van
droge rijstvelden, hoewel het een
raadsel blijft hoe het mogelijk
was dat iets op die dorre rots
bodem groeien kon. De vissers
legden zich toe op het vangen
van grote inktvissen, welke af
zichtelijke dieren men bij tiental
len aan drooglijnen kan zien
hangen, grauwwit van kleur
sedert ze gestroopt zijn, en ze
verspreiden er een voor de Wes
terling niet aantrekkelijke geur.
Zoet water is op het eiland niet
te vinden en 'de bewoners krij-
Een woordvoerder der Egyp
tische regering heeft op een te
Cairo gehouden persconferentie
meegedeeld dat de Egyptische
regering hoopt dat spoedig een
bevredigende oplossing voor het
Soedanese vraagstuk zal worden
gevonden.
Hij verklaarde dat bij de
Brits-Kigyptische besprekingen
over Soedan „algemene vorde
ringen zijn gemaakt" doch dat
nog van gedachten wordt ge
wisseld over 2 punten van on
dergeschikt belang.
gen hun drinkwater van de ge
allieerde oorlogsschepen, die hier
regelmatig patrouilleren en vol
gens een vast schema bij het
eiland de wacht houden om even
tuele bezettingspogingen te ver
ijdelen.
Ja, zo'n invasie is reeds een
maal ondernomen, maar luite
nant Gifford vertelt, dat zij met
vijftig doden en enkele honder
den gewonden teruggeslagen
zijn.
Maanden lang zitten die Ame
rikanen nu al op het eilandje en
lijden er een stierlijk vervelend
bestaan. In de zomer huisden zij
in een uit kisten opgetrokken
hut aan het strand, maar nu de
winter nadert en het iedere nacht
reeds enkele graden vriest, zijn
zij verhuisd naar een bunker op
de rots, die weliswaar beter te
verwarmen is, maar waar nooit
een straaltje zonlicht binnen
dringt
„Hope you will come back soon,
sir" zei de kleine luitenant toen
hij commandant De Jonge van
Ellemeiet de hand drukte, nadat
hij de Nederlanders wat verle
gen het primitieve geheel op het
eiland had getoond, beseffend dat
het maar een armoedige indruk
moest maken in vergelijking met
het comfort aan boord.
„Bye, sir".
Het Amerikaanse departement
van Landbouw heeft Zondag ver
klaard, dat de wereldoogst aan
broodgranen in 1952/53 het record
vermoedelijk met een nog grotere
marge overschrijden dan in Sep
tember j.l. werd voorspeld. Men
verwacht, dat de oogst 261 mil-
lioen short ton zal bereiken, of
ongeveer 3 millioen ton meer dan
de September-raming. De vorige
recordoogst werd in 1938/39 be
reikt met 248 millioen ton. Het
grootste gedeelte van de stijging
der ramingen voor Canada en de
betere vooruitzichten voor de
tarwe-oogst in Argentinië en
Australië. Het bureau voor bui
tenlandse landbouwbetrekkingen
raamt de wereld-tarweoogst op
7235 millioen bushels, vergeleken
met een totaal van 6480 millioen
voor 1951/52 en een vorig record
van 6610 millioen bushels in.
1938/39.
De uitvoer van tarwe en bloem
van de vier voornaamste export
landen bedroeg in de 5 maanden
Juli/November 1952 ongeveer 340
millioen bushels. Dit was een
daling met 17 procent in verge
lijking met de 410 millioen
bushels die in de overeenkom
stige periode van 1951 werden
uitgevoerd. Alleen de uitvoer van
Canada vertoonde een stijging in
vergelijking met het vorige jaar.
DOOR LUCIEN LELONG
De Oostduitse pers meldt dat
alle Oostduitse huiseigenaren
van de plaatselijke politiebu-
reaux „huisboeken" hebben ont
vangen, waain zij de reizen van
hun huurders en de namen der
genen, die hen bezoeken, moe
ten optekenen. Deze „huisboe
ken" moeten op vaste tijdstip
pen aan de politie ter inzage
worden overgelegd.
Westduitse autoriteiten ver
klaren dat dit een nieuwe maat
regel is om de Oostduitse bevol
king onder streng toezicht te
houden en om de strijd tegen
de anti-communisten te verge
makkelijken.
Het te Weimar verschijnende
communistische dagblad „Das
Volk" meldt dat verscheidene
huiseigenaren tot boeten van
100 mark zijn veroordeeld we
gens het niet gevolg geven aan
een oproep, om hun „huisboe
ken" op het politiebureau af te
halen.
EEN VERHAAL VOL VERWIKKELINGEN.
40)
Nadruk verboden.
„Wel," protesteerde Wim ver
ongelijkt, „is dat mijn dank om
dat ik je uit de nood geholpen
heb? Vijf dagen geleden had je
in ditzelfde Rotterdam zoveel
praatjes niet."
„Niks mee te maken", sneed
Jan zijn betoog af. „Het gaat
niet om mij. Ik zit er ook tot
over m'n oren in, maar ik heb
risico's gelopen met open ogen.
De burgemeester weet nergens
van. En die heb jij er ingedraaid,
omdat je er een paar teveel op
had. Maar ik zweer je, Willem
Jongejans, je krijgt me niet uit
deze kamer, voordat je een ver
klaring afgeeft, dat je in dron
kenschap nee, geen protes
ten, in dronkenschap die burge
meester daarin ten onrechte ge
noemd is. En je verklaart je be
reid, die verklaring te alle tijde
onder ede te bekrachtigen."
„Jawel," sputterde Wim, „jij
zult mij de wet voorschrijven."
„Wacht eens even," kwam de
bedaarde stem van Clare er tus
sen, „vertel eens precies, Mr. De
Gooyer, hoe de zaak zich heeft
toegedragen."
Jan keek haar aan. Haar rus
tige competente handelwijze,
haar efficient persoontje, gaven
hem terstond de indruk, dat hij
met dit meisje veel beter tot
zaken kon komen als met de
zich verongelijkt voelende Wim.
En zo begon hij, in zijn moeilijk
Engels, haar het hele geval te
vertellen.
Toen hij uitgesproken was
Wim had getracht hem meerma
len in de rede te vallen, maar
het meisje had hem met een
handbeweging, als was hij een
lastige vlieg, het zwijgen opge
legd knikte ze enige malen.
„Dat klinkt allemaal heel aan
nemelijk," zei ze. „U hebt gelijk.
Wim heeft méér gedaan dan al
leen maar doorgeslagen. Hij heeft
een valse verklaring fagelegd en
daarvan kan misbruik gemaakt
worden. En als de situatie is, zo
als u zegt, da» zal dat ongetwij-
Loodzwaar hangen de nevels heen moesten was van remmen-
over het Land van Axel. Met
recht zijn het de „donkere da
gen" voor Kerstmis. Op zo'n don
kere dag hebben wij ons „licht"
opgestoken bij één van de be
drijfsleiders van het te Oegst-
geest gevestigde „handels- en
aannemersbedrijf" (afgekort
„HANAB" geheten), hetwelk de
gasbuizenleiding tussen Scha
penbout met de gaszinkers in de
Eendrachtpolder tot stand
brengt.
Op de afgesproken plaats,
dichtbij het Zuidelijkste punt van
de „Groenstraat" zien we de bon.
kige grondwerkers in de diepe,
machinaal gegraven sleuf, die
van de Magrette recht door het
Noordelijkste punt van de Oud-
Egelantierpolder loopt, 't Is de
laatste etappe van de reeds vol
tooide verbinding met de Groen
straat, waardoorheen de gaslei
ding reeds gereed kwam tot de
dijk, die van Reuzenhoek naar
Othene loopt.
Een en ander heeft de bedrijfs
leiding wel de nodige kopzorg
gekost. Immers het seizoen was
al uitermate „nat". Hier echter
kreeg men wegens het lage peil
van de polder nog te kampen met
onderaardse wateraders, waar
door de sleuven in diepe water
gangen werden herschapen.
Dit lijkt nu het slechtst denk
bare ploeterwerk! „Maar het is
dat geenszins", zo vertelde ons
de bedrijfsleider de heer Van
Ravensberg. „Het eigenlijke
graafwerk geschiedt vrijwel uit
sluitend machinaal en volgens
een geheel modern drainerings-
systeem, waarbij tot op een diep
te van 4 meter alle grondwater
uit de bodem wordt verwijderd!"
„Lastige obstakels zijn er om
te overwinnen!"
„Dit is ons devies!"
Toen wij half September nabij
de spoorbrug van Schapenbout
aansloten op de van de Sluiskilse
cokesovens naar de gasbedrijven
van Axel en Hulst lopende bui
zenleiding, waarmede onze werk-
zaamheden zijn ingezet, dachten
velen dat dit wel vóór het hartje
van de winter voor elkaar zou
zijn! Maar wij wisten dat dit bui
ten de waard was gerekend.
Drie volle maanden zijn we
thans bezig. We kunnen vóór
Kerstmis zeggen, dat we over
6% km onze 250 mm-buizen in
de bodem hebben liggen!"
„Bent U met dit resultaat te
vreden?"
„Het beantwoordt volkomen
aan onze verwachtingen? Het
was een prettig, maar hier en
daar nogal lastig object. De
kronkelende polderdijken tussen
de „Buth"-, „Coegors"- en „Oud
Egelantierpolders" waren op
sommige plaatsen echte obsta
kels. Een natte bietencampagne
doorkruiste af en toe onze plan
nen. We moesten immers reke
ning houden met het werk op
het land. Het transport van de
producten van het veld moesten
wij overal in de hand werken.
Dit alles leidde tot oponthoud!
Maar de arbeid ging door. Een
beetje risico hoort nu eenmaal
bij ons vak!"
„Ook de bebouwde kom van
Magrette, waar wij dwars door-
feld ook gebeuren. Jij hebt je
wat op de hals gehaald manne
tje. Ik begrijp eigenlijk niet, dat
'k mijn handen niet was van
deze ganse aangelegenheid en
het jou alleen op laat knappen!"
„Clare," smeekte Wim, bezwe
rend de handen ten hemel hef
fend, „laat me niet alleen dokte
ren. Blijf bij me, help me hier
doorheen."
„Beloof je, dat je precies zult
handelen zoals ik zeg?"
„Ja, natuurlijk, zonder jou kom
ik hier nooit uit."
„Goed, dan kun je op me reke
nen. Nu, en als je deze zaak wer
kelijk sportief oplost, misschien
in de toekomst ook. Dus we zijn
accoord over dit punt: ik deel de
lakens uit."
„Nu, daartoe ben je zeker
capabel", dacht Jan, haar bewon
derend en niet zonder een tikje
vrees aanziende. Want Clare
Wyatt vertoonde een merkwaar
dige overeenkomst met haar
voorvader, de kaper, die op zijn
smalle brik de Engelsen slag op
slag toebracht en precies zo ge
staan moest hebben op de brug,
wanneer de bloedvlag werd ge
hesen. Een meisje uit duizend,
dacht Jan, nét het soort dat die
dwaze Wim met z'n eeuwige zotte
avonturen en malle nivallen no
dig had. Zelf prefereerde hij een
iets gemoedelijker slag meisjes..
„Nu," zei Clare, „dan gaan we
maar."
„Waarheen?"
„Naar Meeldam."
„Naar Meeldam?" vroeg Wim
de aard.
Wij doen nu ineens een sprong
naar de Reuzenhoekse dijk en
zijn dan 600 meter verwijderd
van de „Val", waarlangs onze
leiding verder over de dijk van
de Grote Huijssenspolder wordt
doorgetrokken tot bezuiden de
gaszinker in de „Eendracht!"
„Hoelang is nu het nog reste
rende stuk tot aan de zinker?"
„Nog 5V2 km, die wij omstreeks
half Februari voltooid hopen te
hebben!"
„Werkt Uw maatschappij ook
op Zuid-Beveland aan het leggen
van de daar benodigde distribu
tienetten?"
„Neen! Op Zuid-Beveland en
Walcheren een tweetal andere
maatschappijen, n.l. de firma's
De Ruijter uit Amsterdam en
Visser en Smit uit Dordrecht.
Momenteel zijn de werkzaamhe
den daar stilgelegd wegens het
winterweer, dat zich dit jaar al
vroeg doet gelden."
Het gas is van de hoogste
calorische waarde.
Het tijdstip, waarom de Sluis
kilse cokesovens (de Ass. Coöp.
Zéelandaise de Carbonisation)
een groot stuk van onze provin
cie, waaronder de grootste plaat
sen Middelburg, Vlissingen en
Goes zullen voorzien, ligt nu in
een nabij verschiet.
Wanneer men bedenkt, dat het
Sluiskilse gas, dat van het aller
beste gehalte is, voorheen als
volkomen overbodig de lucht in
ging en in de loop van vele jaren
millioenen kubieke meters in de
lucht verdwenen, dan 'betekent
dit een groot economisch voor
deel en een bron van energie, die
tot algemeen nut dienstbaar
wordt gemaakt en tot een gun
stige besparing voor de reeds
tientallen jaren gevestigde gas
bedrijven in de grotere plaatsen
zal leiden.
Men behoeft thans zijn licht
maar op te steken bij de bedrijfs
leiding van de gasbedrijven in
Hulst en in Axel.
„Nog nooit hebben we een
kwalitatief betere soort gas aan
onze clientèle gedistribueerd",
zei de chef van het Axelse gas
bedrijf.
Ook uit de met de dag stijgen
de afzet is te verklaren, dat het
publiek deze als één van de eer
ste levensvoorwaarden nodige
en onmisbare bron van warmte
en energie weet te waarderen.
En zo mogen wij met voldoe
ning constateren, dat de Sluis
kilse cokesovens eerlang zullen
voorzien in het leeuwendeel van
de gasvoorziening onzer goede
provincie Zeeland.
't G.
In de 517e Staatsloterij, vijfde
klasse, 14e lijst is Dinsdag de
prijs van 100.000 gevallen op
nummer 16843.
De prijs van 50.000 viel op
nummer 7325.
DONDERDAG 18 DECEMBER
HILVERSUM I: 7.00 Nieuws;
7.10 Gram.; 7.45 Een woord voor
de dag; 8.00 Nieuws; 8.15 Gram.;
9.00 Voor de vrouw; 9-35 Water
standen; 9.40 Schoolradio 10.U0
Gram.; 10.30 Morgendienst;
11.00 Voor de zieken; 11.45 Gr.;
11.50 Causerie; 12.00 Angelus;
12.03 Lunchconcert; 12.30 Mede
delingen; 13.00 Nieuws; 13-20
Gram.; 13.35 Piano; 14.00 Gr.;
14.45 Voor de vrouw; 15-15 Gr.;
la.40 Piano; 16 00 Lezing; 16.30
Ensemble; 16.50 Gram.; 17.00
Voor de jeugd; 17.30 Gr.; 17.40
Voordracht; 18.00 Gram.; 18-10
Orkest; 18.35 Op de stelling;
18.45 Gram.; 19.00 Nieuws; 1910
Levensvragen19.30 Gram.
20.00 Radiokrant; 20-20 Gev.
programma; 21.45 Vragen aan
voorbijgangers; 22.15 Piano;
22.45 Gebed; 23.00 Nieuws; 23.15
Gram.
HILVERSUM H: 7.00 Nieuws;
7.15 Gymnastiek; 7.30 Gram.;
7.50 Een woord voor de dag;
8.00 Nieuws; 8.15 Gram.; 9.00
Morgenwijding; 9.15 Gr.; 9.25
Voor de vrouw; 9.30 Gr.; 10-35
Ik weet, ik weet wat u niet weet;
10.50 Voor de jeugd; 11.00 Gev.
muziek; 11.55 Amusementsmu
ziek; 12-30 Mededelingen; 12.33
Gram.; 12.50 Causerie; 13.00
Nieuws; 13.15 Gram.; 13.20 Or
kest; 13-55 Hoorspel; 14,35 Pia
no; 15.00 Voor de zieken; 16.00
ontzet. „Nooit van z'n leven zet
ik daar nog één voet. „Daar kan
ik me niet meer laten zien."
„Toch zal het nodig zijn,"
meende Clare onverzettelijk.
„Ik peins er niet over," grom
de Wim, „nog veel liever kroop
ik in de leeuwenkooi in Artis."
„Goed, dan niet," zei Clare.
„Never mind. So long!" En ze
maakte aanstalten te vertrekken.
„Waar ga je naar toe?" kreet
Wim.
„Weg."
„Waarheen?"
„Gaat je niks aan."
„Clare!"
„Ja?"
„Je zou me toch niet in de
steek laten!"
„Doe ik ook niet. Jij laat mij in
de steek. Ben je vergeten, wat je
zoëven hebt beloofd?"
„Ja maar.
„Niks te maren. Ga je mee of
niet?"
Wim keek hulpzoekend naar
Jan, die moeite had z'n lachen
in te houden. Die jongedame wist
wat ze wilde en ze zou haar zin
krijgen ook. Hij zag, hoe Clare
met bestudeerde kalmte haar
mantel aantrok, met ijzige nauw
gezetheid haar neus poederde en
zich vervolgens intensief toeleg
de op het bijwerken van haar
scharlakenrode lippen. Toen al
deze bezigheden voleindigd wa
ren, keek ze naar Wim, als was
hij een hondje dat zou worden
utigelaten.
(Wordt vervolgd.)
Tussen 4 en 5; 16.45 Voor de
jeugd; 17.30 Gram.; 17.45 Rege-
rmgsuitzending18-00 Nieuws;
18.15 Sport; 18.25 Lichte muz.;
19.00 Gesproken brief uit Lon
den; 19.05 Jazzmuziek; 19.40
Orgel; 20-00 Nieuws; 20.05 Ope
ra; 21.05 Hoorspel; 22.20 Gram.;
22.30 Dansmuziek; 2.00 Nieuws;
23.15 Sport; 23-30 Gram.
BRUSSEL VI.: 12.00 Gev. mu
ziek; 12.30 Weerbericht; 12.42
Orgel; 12-50 Koersen; 13.00
Nieuws; 13.15 Gram.; 14.00 Eng.
les; 14.15 Gram.; 14.30 Franse
les; 14.45 Gram.; 15.15 Orkest;
16.10 Gram-; 17.00 Nws.; 17.10
Gram.; 17.15 Voor de kinderen;
18.15 Gram.; 18.30 Voor de sol
daten; 19.00 Nieuws.; 19.40 Cau
serie; 19.50 Gram.; 20.00 Alleen
voor de mannen; 20.20 Verzoek
programma; 21.00 Voor de huis
vrouw; 21.45 Verzoekprogram
ma; 22-00 Nieuws; 22.15 Moder
ne muziek; 23.00 Nieuws.
TERNEUZEN.
De korpschef der gemeente
politie maakt 'bekend dat om
trent de volgende gevonden
voorweupen inlichtingen zijn te
bekomen aan de daarachter
vermelde adressen:
Rode zakkam, Hendrikstraat
4; rode alpinomuts, Molen-
zicht 5br. lederen actetas, Dek
kerstraat 29; dameshandschoen
en een paar kinderwanten,
Noordstraat 61; koperen 50 gr.
gewicht, Dokweg 6zilveren rin
getje met steentje, Orlebeke,
Axelsefotraat; paar wollen da
mes handschoenen, Nieuwstraat
28witte wollen das, Vlooswijk-
polderi P 42zw. gebreid kinder
mofje, Reuzenhoek C 14, Zaam-
slag; padvindersriem, Koedijk
2muts met veer, Axelsestraat
208; groene wollen das, Tram
straat 51; sjaal Bernhardstr.
9; snoer parelen, Javastraat 44-
lederen kindertasje, Huijbrecht-
'e, Westsluis; lederen jasknoop,
Molendijk 48; zilveren oorbel m.
glazen steen, Rozenstraat 9;
paar gr. vingerwanten, Othene,
D 89; psalmboekje, Baandijk 15;
dameswant, Kazernestraat 25;
schakelarmband, Schoollaan 27-
ülverbon, Axelsestraat 136wit
te want, Tramstraat 51; dames-
polshorloge, Van Steenbergenl.
30; tekenpasseü, Polderstraat A
271, Zaamslag; abonnement
Z.V.T.M., TerneuzenZandstr.,
Nieuwstraat 42; babymuts, Van
Steenbergenlaan 42; gele-foruine
dameswant, Molendijk 26; paar
rode kinderwantjes, Axelsestr.
1kinderschoolboek, Bastion
straat 5 L; kinderportemon-
naie met inhoud, Tramstr. 8.
Aan het bureau van politie zijn
de volgende voorwerpen te be
komen:
Kinderwantje; cocos deurmat;
handbeschermer en een vulpen;
bï. lederen portemonnaie; gebr'.
dameshandschoen; bl. kinder
wantje; wollen dais en gebeden
boekje-
