Nare atmosfeer in de Kamer
De Ned. „SinV-burgemeesters
gingen bij St. Nicolaas op bezoek
RECHTSZAKEN
OUPE
2)e man
VOOR DE ZONDAG
r
Ricacjo
PARLEMENT-ARIA
Twee nederlagen bij financiën
Minister Dónker oogstte lof!
AGENDA
Zie de maan schijnt
Leer ons bidden
Anna Pauker
gearresteerd?
ONDER
DE
De ACHTIENDE Step
E. GHUIJS
Grenspost Wernhout
loopt thans als gesmeerd
Zandzuiger boven de
,Fausius'
De vertrouwenskwestie
tegen Japanse regering
BURGERVADERS.
De Drukkersstaking
in W.-Duitsland
UIT
is gewonnen door
Hondiusstraat 14
TERNEUZEN
Neen, men kan niet zeggen,
dat de atmosfeer in de Tweede
Kamer een opgewekte was. Het
is alsof de druk van de gevolgen,
die zich zullen voordoen, wan
neer het komt tot een principiële
moeilijkheid tussen de beide re
geringspartijen, reeds bij voor-
haat de Kamer beïnvloedt. Het
doet eigenaardig aan om in een
politiek overzicht voor de radio,
de socialist te horen uitpakken
niet over de V.V.D., die immers
als de enige conservatieve partij
te boek staat, maar over de
K.V.P. en prof. Romme in het
bijzonder, die zich in niets stoort
aan de richtlijnen, op welke dit
wankele kabinet rust.
Geen verwondering bracht de
aanneming van het amendement.
Lucas op het wetsontwerp divi
dendstop. Men wist tevoren, dat
het maar voor één jaar zou gel
den.
En het is bij die ene, nederlaag
99
O, Here, neig Uw oor en
hoor; Here, doe Uw ogen
open en zie. Wat gij tot Mij
gebeden hebt, heb Ik ge
hoord.
Jes. 37 17, 21.
Daar is veel in het leven derge
nen, die reizen naar de eeuwige
Stad, dat beslist schijnt tegen te
spreken, wat Jesaja ons hier als
net goddelijke antwoord vertolkt.
Velen onzer kunnen getuigen,
dat hun niet gegeven is naar hun
beden. Ja, dat het hier hun ganse
leven anders gegaan is dan zij ge
wenst, gebeden en naar de god
delijke belofte verwacht hadden.
Misschien staan wij ook heden
voor een onoplosbaar raadsel in
ons leven te kijken. Misschien
verstaan wij het niet, dat onze
weg door diepten gaat, die wij
juist hadden afgebeden. Wij be
grijpen het niet, dat het goede,
Gode welgevallige, onzelfzuch
tige gebed voor personen of za
ken, dat wij Hem dagelijks voor
leggen, maar geen verhoring
vindt!
Slaan wij nu eens het oog op
het gebed van de vrome Koning
Hiskia. Hij verkeerde in grote
nood, hij bad om een grote ver
lossing, maar het doel zijner bede
was: de verheerlijking van de
naam des Heren! (vers 20). En
die bede, zo geheel overeenkom
stig met hetgeen de Heiland ons
leerde bidden, werd gehoord en is
verhoord.
„Here, leer ons bidden!" vroe
gen de discipelen eenmaal en ook
wij gevoelen daaraan behoefte,
als we aan onze zelfzuchtige wen
sen en beden gedenken. „Here,
verheerlijk Uw naam," dat zij de
leidende gedachte van ons bidden
en danken!
O, leer ons bidden, trouwe God,
Gelijk Uw Geest het wil;
Dan zijn we ook bh ieder lot 1
In U getroost en stil.
(Uit: „Nieuw Bijbels Dagboekje".)
In de eerste dagen na het ver
enigen van de Nederlandse en
Belgische douaneposten Wern
houtWuestwezel werden vaak
klachten vernomen over een
stroeve gang van zaken. De doua
niers van beide landen bleken
niet voldoende op elkaar te zijn
ingesteld om vlot te kunnen wer
ken.
Thans staan de zaken er beter
voor. De krachtproef werd ge
leverd tijdens de laatste België—
Holland voetbalwedstrijd, toen
het mogelijk bleek met 14 ambte
naren gemiddeld 32 personen
auto's per minuut „af te werken".
Men had op die dag natuurlijk
het voerdeel, dat men vrijwel
geen vrachtauto's doorkreeg.
De file aan de grens is blijkens
thans gepubliceerde gegevens 400
meter lang geweest. Indien een
automobilist geen deviezen of
goederen had aan te geven, was
zijn wachttijd gemiddeld slechts
6 minuten. De „aangevers" kwa
men aan de buitenkanten van de
drie tot vijf auto's dikke rijen te
staan, waarna de auto's door drie
afgebakende controlesluizen kon
den worden afgevoerd met een
totaal van 2000 per uur.
Eindelijk is men met de werk
zaamheden ter opruiming van
het wrak van de „Faustus" thans
zover, dat de grote zandzuiger
„Ahoy" zijn plaats boven het
wrak heeft ingenomen.
Vrijdagmorgen om vier uur is
de zandzuiger aan de ankers be
vestigd.
Het meermalen genoemde plan
em pijpen in het wrak te slaan,
die boven water uitsteken,
waardoor men de positie van het
wrak van uur tot uur zou kun
nen nagaan, heeft men voorlopig
laten varen, daar de boeien vol
doende worden geacht om al
thans de eerste tijd aan te geven,
wat er met het wrak geschiedt.
van minister Van de Kieft niet
gebleven. Want ook een ander
stukje erfenis van prof. Lief-
tinck kon hij niet ongeschonden
binnenkrijgen. Het ging om de
omzetbelasting op de periodie
ken, die prof. Lieftinck na veel
geharrewar tot een lager bedrag
wilde brengen. Nu kwam dr. Lu
cas met het voorstel die omzet
belasting helemaal op te heffen.
En zo waar: de Kamer ging
mede. Zoals een der sprekers
boos opmerkte: de heer Lucas
gaf zich niet eens de moeite in
zijn repliek de argumenten van
de minister te ontzenuwen.
BINNENLANDSCHE
KWESTIES.
Niet minder dan drie begro
tingen zijn de vorige week afge
daan. Binnenlandse Zaken was
de eerste. Het was een staal
kaart van verlangens, waarvoor
minister Beel geplaatst werd, en
waarbij hij zorg nam geen enkel
verlangen over te slaan.
Bemoedigend waren zijn ant
woorden voor de sprekers ech
ter niet. Wettelijke regeling voor
de politieke partijen wordt door
een commissie voorbereid en
aan de democratische gezindheid
van die commissie behoeft niet
te worden getwijfeld. Het insti
tuut „Steun Wettig Gezag" moge
op zichzelf nog geen grote kracht
ontwikkelen, er gaat een propa
gandistische werking van uit,
althans deze behoort ervan uit
te gaan! Een regeling zal wor
den getroffen voor de leesbiblio
theken, waarbij zij uiteraard
meer controle moeten verdra
gen. Een regeling voor het kam
peren komt er ook, want daarbij
gebeuren dingen, die met de al
gemene zedelijkheid in strijd
lijken. Het ogenblik is nog niet
daar, vindt de minister, om een
algehele herziening van de be
zoldiging van hei rijkspersoneel
ter hand te nemen.
Een onvoldaan resultaat lever
de de discussie over het ontslag
van de Haagse hoofdcommissa
ris van politie, Valken, op. Zij,
die de heer Valken verdedigen,
geven toe, dat zijn ontslag for
meel niet aanvechtbaar is. Hij
is nu eenmaal 55 jaar en dat is
een leeftijd, die men wettelijk
voor deze zware betrekking
heeft gesteld. Maar minister Beel
gaf toe en hier legde hij on
willekeurig de vinger op de won
de dat de voorafgaande strub
belingen tussen burgemeester en
hoofdcommissaris wel op de be
slissing van invloed waren ge
weest!
ONZE HERBOUW.
Een ander en zekerder geluid
deed minister Witte bij de be
handeling van de begroting van
Wederopbouw en Volkshuisves
ting horen. Critiek te over. Van
de heer Van Leeuwen (V.V.D.)
wel het sterkst. Deze meent, dat
de onevenwichtigheid van de Ne
derlandse economie van thans
nergens zo duidelijk blijkt als in
de woningbouw. In de. huren,
die bevroren zijn op het peil van
1940, zou z.i. een afschrijvings
quotum moeten worden bere
kend, waardoor woningbouwka-
pitaal vrijkomt.
De heren Van Vliet en Stapel
kamp pleitten niet alleen voor
kwantitatieve maar ook voor
kwalitatieve verbetering van het
peil van de woningbouw, waarin
de minister hen ten dele nabij
kwam.
De heer Gortzak wist het na
tuurlijk beter dan alle anderen.
Het was eigenlijk maar zo'n
beetje opzet, dat er per jaar niet
70 a 75.000 woningen werden ge
bouwd, hoewel er dan toch 55.000
en wellicht meer komen. De mi
nister uitte duidelijke gedachten
over de woningbouw, zowel
overheids- als particuliere; de
normale grootte van de gezins
woning; de huurverhoging en de
huurbelasting.
LOF VOOR JUSTITIE.
De minister van Justitie, mr.
Donker, heeft weinig critiek en
veel lof geoogst. Critiek over de
afwikkeling rechtsherstel, waar
op mej. Tenderloo als altijd te
rugkwam, maar waarvoor een
gewijzigde regeling wordt getrof
fen. Vragen, die naar voren
kwamen, waren die betreffende
de reorganisatie van de politie,
van de behandeling van Duitse
oorlogsmisdadigers en van het
verschoningsrecht van journa
listen.
Deze minister maakt het zich
zelf niet gemakkelijk. Hij is uiter
mate consciëntieus en hij heeft
zich in de zaken van zijn depar
tement goed ingewerkt. Hij mo
ge partijman zijn, maar de bril,
waardoor hij de zaken bekijkt, is
niet gekleurd. Hij weet het juis
te woord te zeggen.
De Duitse oorlogsmisdadigers
heeft hij van Norgerhaven naar
Breda laten overbrengen. Dat
ligt verder van de Duitse grens
en de behandeling is meer in
overeenstemming met die, welke
Duitsers gewend zijn toe te pas
sen.
Het verschoningsrecht voor
journalisten is uitvoerig bespro
ken. Mr. Oud kon de negatieve
beslissing van de Hoge Raad wel
begrijpen, maar hangt deze toch
niet aan. Mr. Van Ryckevorsel
(K.V.P.) brak een lans voor een
wettelijke regeling en een door
hem ingediende motie werd mede
ondertekend door de heren Oud,
Le.maire, Van der Feltz en Rom
me. De minister is geen tegen
stander van het verschonings
recht, maar hij wees op de con-
sekwenties. Niet alleen dienen
dan andere bepalingen in het
Wetboek van Strafrecht te wor
den gewijzigd, maar geheel' de
wettelijke positie van de journa
list dient onder de loupe géno-
men. Daarvoor is tijd nodig en
een ieder was het met de minis
ter eens, dat de beslissing in deze
zaak nog even dient te worden
uitgesteld!
HEDEN:
TERNEUZEN: Luxor Theater
8 uur: Biosc- Met de blanke
sabel.
Concertgebouw, 8 uur:
Biosc. Bente van de Zonne-
hoeve.
Gebouw Coöip. Veiling,
18 uur: Tentoonstelling
konijnen enz.
Zaal O. de VriesAdri-
aansen, 7 uur: Aig. vergade
ring Hulp in Nood.
AXEL: Het Centrum, 6.30 en
9 uur: Biosc- Verboden jung
le-
MORGEN:
TERNEUZENLuxor Theater
8 uur: Biosc. Met de blanke
sabel; 2 uur: Bente van de
Zonnehoeve; 4-30 uur: Met
de blanke sabel-
Concertgebouw, 8 uur:
Biosc. Bente van de Zonne
hoeve.
Ned- Herv- Kerk, 7.30
uur: Bijzondere dienst-
Terrein West. Bolwerk,
12 uur: Voefbal. Tejrneuzen
4Vogelwaarde 2- 2.30 uur:
Terneuzen 2SRCS 2.
'AXEL: Het Centrum, 4.15
uiur: Biosc. Verbóden jungle;
8 uur: Zo jong..zo slecht.
Terrein Watertoren, 2.30
uur: Voetbal. AxelRAC.
95
TWEEMAAL ACHT JAAR
GEVANGENISSTRAF GEëlST.
Vechtpartij in rechtszaal.
Acht jaar gevangenisstraf met
aftrek heeft de officier van justi
tie bij de Bredase rechtbank ge-
eist tegen twee 25-jarige woon
wagenbewoners J. B. en S. J., die
verdacht worden van de moord
op de 87-jarige A. B. De 87-jarige
man is op 24 Augustus 1950 in
het Wilhelminakanaal te Ooster
hout gegooid, na eerst van zijn
portemonnaie, inhoudende zeven
gulden, te zijn beroofd.
Beide verdachten ontkenden.
Eén van hen, J. B„ beschuldigde
de getuige H. S. van de moord.
Dit leidde tot een vechtpartij in
de rechtszaal, waarbij getuige S.
een rake klap te incasseren
kreeg. Toesnellende parketwach
ters konden slechts met moeite
het vechtende tweetal scheiden.
Inmiddels dreigde ook op de over
volle publieke tribune handge
meen, zodat de zitting enige tijd
werd geschorst.
Uit de reeks getuigenverklarin
gen maakte de officier van justi
tie op, dat het slachtoffer samen
met de verdachten en enkele van
de getuigen, kermis had gevierd.
Toen men na sluitingsuur een
café had verlaten, zou de oude
man even buiten de gemeente
zijn beroofd. Het gezelschap had
hem daarna alleen gelaten, maar
de twee verdachten zouden later
zijn teruggekeerd. Uit vrees voor
aangifte van de beroving zouden
zij de 87-jarige in het water heb
ben gegooid.
De officier hield een requisi
toir, dat anderhalf uur duurde.
Mr P. Scheefhals uit 's-Hertö-
genbosch trad als verdediger op
voor J. B. en mr Drion uit Breda
voor S. J. Beide verdedigers leg
den er de nadruk op, dat er in de
getuigenverklaringen veel gelo
gen en gedraaid is. Mr Drion
twijfelde er bovendien aan, of de
oude man niet, reeds was over
leden, toen hij in het water werd
gegooid. Op juridische gronden
drong pleiter aan op vrijspraak.
De president bepaalde de uit
spraak op over 14 dagen.
Volgens reizigers, die Vrijdag
te Wenen aankwamen, doen in
Boekarest hardnekkige geruch
ten de ronde, volgens welke An
na Pauker, voormalig Roemeens
minister van Buitenlandse Zaken,
is gearresteerd. Deze berichten
werden ook aangehaald door ra
dio Ankara.
Tot Mei was Anna Pauker een
van de meest vooraanstaande
communisten in Roemenië. Zij
werd echter beschuldigd van „af
dwaling van de partijlijn" en ge
raakte op de politieke achter
grond. Zij erkende in het open
baar „fouten" en zij werd uit
haar officiële functies ontheven.
Het was op initiatief van bur
gemeester Romain de Vidts van
St. Niklaas dat op de vooravond
van het grote St. Nicolaasfeest
de burgemeesters van de elf Ne
derlandse „Sint"-gemeenten wer
den uitgenodigd op het stadhuis
in St. Niklaas bij de goede kinder
vriend hun opwachting te maken
en hun verlanglijstje mede te de
len. En zo trokken de elf edel-
achtbaren onder leiding van bur
gemeester W. Baas van St. Lau
rens de grens over om elkaar in
St. Niklaas te ontmoeten en naar
het stadhuis te stevenen waar het
voltallig gemeentebestuur en en
kele andere autoriteiten met on
geduld op hen zaten te wachten
want ook het gemeentebestuur
van de steeds uitbreidende tex
tielstad in het land van Waes had
een verlanglijstje voor Sinter
klaas in petto.
Nauwelijks had burgemeester
De Vidts zijn Nederlandse colle
ga's begroet of, omgeven door elf
Vlaamse maagdekens, trad St.
Nicolaas in vol ornaat binnen,
waarna de grijze bisschop in een
zetel achter de groene tafel plaats
nam om de wensen van de bur
gervaders der „Sint"-gemeenten
te vernemen.
Het verheugde Sinterklaas dat
deze verlangens niet al te hoog
gegrepen waren, al kon hij ze
helaas niet alle in vervulling doen
gaan, waaruit wel bleek dat het
over het algemeen in hun ge
meenten nog niet zo slecht ging.
Burgemeester Baas van St. Lau
rens bleek een hobby te hebben
voor een echte bulldog.
St. Nicolaas antwoordde dat zijn
geschenken over het algemeen
geen betrekking hadden op leven,
de dieren, want daarover ging
„St. Franciscus."
Burgemeester Bouwense van
St. Maartensdijk vroeg de aan
dacht van Sinterklaas voor de
kerktoren, die er niet zo bijster
gunstig voorstond en hoopte dat
zijn gemeente in bloei zou toene
men.
Sinterklaas bleek goed op de
hoogte te zijn van de plaatselijke
gebeurtenissen en informeerde
naar de toestand van de jeugdi
ge Hannie Breure, die als gevolg
van een aanrijding een been is
Te Nairobi zijn Vrijdag ver
scheidene duizenden Afrikanen
ter ondervraging aangehouden,
nadat bij de politie bericht was
binnengekomen over een gesta
dige trek naar de stad van Afri
kanen uit het Kikoejoereservaat.
De oppositie van het Japanse
parlement heeft Vrijdag gedreigd
een motie van wantrouwen in te
dienen tegen de minister van bui
tenlandse zaken Okazaki.
Politieke waarnemers te Tokio
beschouwen de positie van het
nieuwe liberale kabinet als bij
zonder moeilijk. Zij achten het
mogelijk dat de jongste ontwik
keling de val van de regering zal
teweegbrengen.
De politie is bezig een onder
zoek in te stellen naar inbreuken
op de kieswet, die door de minis
ter van buitenlandse zaken zou
den zijn begaan. Men zegt dat hij
bij de campagne voor de alge
mene verkiezingen van Septem
ber j.l. meer geld besteedde dan
was toegestaan.
Eerder in deze deelde Okazaki
de pers mee dat de oppositie van
plan scheen een motie van wan
trouwen tegen hem in te dienen,
omdat hij twee soldaten van het
Britse gemenebest aan Britse
autoriteiten had uitgeleverd. Deze
soldaten werden in Japan gevan
gen genomen op beschuldiging
van roof.
Vorige week dwong de opposi
tie de minister van handel, Ikeda
af te treden.
De politie te Jokohama deelde
mee dat twee vooraanstaande
aanhangers van Okazaki werden
gearresteerd. Zij werden beschul
digd van overtredingen tegen de
kieswet.
afgereden.
De burgemeester van St. Maar
ten riep de hulp in bij zijn strijd
voor het behoud der zelfstandig
heid zijner gemeente.
Sinterklaas zeide dat deze tus
senkomst voor hem bezwaarlijk
was, aangezien rechtszaken meer
speciaal het terrein ¥an „St. Ivo"
was.
Burgemeester Geirnaerdt van
St. Jansteen bleek in een goed
blaadje te staan, want diens hulp
aan de Belgische vluchtelingen
tijdens de wereldoorlog was de
grijze bisschop niet ontgaan.
Deze burgervader vroeg een op
lossing voor de afvoer van het
rootwater der vlasindustrie in zijn
gemeente en een betere weg naar
St. Niklaas.
Ook de overige burgemeesters
hadden hun wensen, die Sinter
klaas met volle aandacht beluis
terde en, voor zover zij voor in
williging vatbaar waren, zijn me
dewerking toezegde.
De pers kreeg ook nog gelegen
heid haar opwachting te maken.
Haar wens om het ereburger
schap der „Sint"-gemeenten ging
Sinterklaas wel wat over de
schreef, maar, zeide hij, zet het
morgen in de krant, dan weten
ze het allemaal
De burgemeester van St. Lau
rens had blijkbaar nog iets in
petto gehouden. Na afloop vroeg
hij voor elk van de „Sint"-ge-
meenten een uitbreiding van het
toegestane bouwvolume, al was
het maar voor een enkele woning
als surprise.
De pogingen van Sinterklaas
om deze speciale wens van de ge
zamenlijke burgemeesters in te
willigen blijken geen succes te
hebben gehad, want minister
Witte, die aanvankelijk zich be
reid verklaarde aan het verzoek
van Sinterklaas te voldoen, trok
later zijn belofte weer in.
OOK VOOR SINTERKLAAS
CADEAUTJES.
Thans was het de beurt voor de
Nederlandse burgemeesters, die
Sinterklaas een geschenk aan
boden.
De burgemeesters van St. Lau
rens, St. Jansteen, St. Annaland,
St. Maarten, St. Maartensdijk en
St. Pancras overhandigden Sin
terklaas elk een zilveren lepeltje
met het wapen hunner gemeen
te. Burgemeester Baas had nog
extra twee blikken toffees en zes
taai-taai poppen voor Sinterklaas
meegebracht. De burgemeester
van St. Geertruid schonk een foto
van het St. Geertrudusbeeld in de
kerk van z'n gemeente. De bur
gervader van St. Michielsgestel
bood een kistje sigaren aan en
zijn collega van St. Odiliënberg
een tegel met de afbeelding dei-
kerk.
EEN GESCHENK VOOR DE
De elf maagdekens, die even te
voren zich uit de, ontvangstzaal
hadden verwijderd, kwamen we
der de zaal binnen met elk een
vrijwel levensgrote vrijster van
speculaas versierd met Belgische
en Nederlandse linten, en boden
deze de Nederlandse gasten aan.
Terwijl Sinterklaas de burge
meesters nog een lepeltje met het
wapen van St. Niklaas overhan
digde, zongen de elf burgemees
ters op zijn verzoek „Zie de maan
schijnt door de bomen."
In de avonduren verenigde het
(gehele geznlschap zich in hotel
„De Spiegel", alwaar al spoedig
een echte Sinterklaasstemming
heerste en de maan scheen echt
door de -bomen toen gasten en
gastheren afscheid namen.
NOODLOTTIGE BOTSING.
Tijdens het beoefenen van. een
balspel in de gymnastiekzaal van
de rijks H.B.S. te Venlo is de 13-
jarige scholier D. Kooper op zó
ongelukkige wijze met zijn hoofd
tegen de schouder van een mede
scholier gestoten, dat hij een her
senbloeding kreeg en aan de ge
volgen hiervan overleed.
HIJ WILDE EEN NACHT WARM
SLAPEN.
De man, die enige dagen geleden
des nachts in een van de kamers
van de Amerikaanse ambassade te
Londen werd aangetroffen en bü
zijn vlucht een dijbeen brak, blijkt
een zwerver te zijn, die eens warm
wilde slapen.
VERSPILLING.
Generaal Eisenhower heeft zijn
naaste medewerkers aangewe
zen. Als één der eersten kwam de
benoeming van de president van
„General Motors" tot minister
van defensie uit de bus. Hier
wordt dus een zakenman hoofd
van het departement van defen
sie, dat over het algemeen bij
zakenlieden niet zo'n goede naam
heeft, omdat het grote sommen
geld verslindt.
Deze benoeming is het bewijs
van Eisenhower's gevoel voor
organisatie. Hij weet, dat er in
elk leger veel inefficiency heerst.
Hij zal zelf ervaren hebben, dat
er grote sommen verspild wor
den in de staatsdienst door een
gebrek aan organisatie. Daar
om zoekt Eisenhower mensen,
die gewoon zijn grote lichamen
te leiden. Hij benoemt zaken
mensen om de verspilling tegen
te gaan.
Geeft hij hiermede geen goed
voorbeeld aan vele Europese
staten, waar over het algemeen
teveel wordt gelet op politieke
scholing en te weinig op kennis
van de organisatie? Ook in Ne-
Een poging van de Westduitse
minister van Arbeid, Storch, om
de algemene drukkersstaking, die
Donderdag werd uitgeroepen, te
voorkomen, is mislukt. Bij een
bespreking met vertegenwoordi
gers van de drukkersunie en de
dagbladuitgevers slaagde men er
niet in tot een compromis te ko
men. De staking is Vrijdagnacht
ingegaan.
DOOR LUCIEN LELONG
EEN VERHAAL VOL VERWIKKELINGEN.
31)
Nadruk verboden.
Zc ging hem, na een koele
groet, voor naar de huiskamer
en wees hem een zetel. Hij ging
zitten, heel niet op z'n gemak,
want hij kreeg de indruk, dat er
iets onaangenaams aan de hand
was en hijzelf daarbij ten nauw
ste betrokken moest zijn.
„Meneer De Gooyer", zei Cor-
rie en schraapte haar keel. „Er
is iets gebeurd, dat ernstige ge
volgen kan hebben. Voor mijn
vader en ook voor u. Voor u
vind ik het helemaal niet erg,
want u hebt het helemaal aan
uzelf te wijten. Maar ik ben niet
van plan mijn vader enig risico
te laten lopen en daarom heb ik
u geroepen. U moet deze zaak in
orde brengen, want u bent er
mee begonnen, zonder dat mijn
vader er iets van wist."
De zaak Clarenbough, ging het
door Jan de Gooyers hoofd. Dat
kan niet missen. En die zaak zit
scheef en niet zo'n klein beetje!
Met voorgewende kalmte vrpeg
hij Corrie niet in raadselen te
spreken en hem het geval uit te
leggen. Zijn bestuurde kalmte
wekte echter in het meisje alle
woede, alle angst en onbeheerst,
op felle toon en met ogen die
star en beschuldigend op hem
gericht waren hield ze haar re
quisitoir.
En zo hoorde De Gooyer uit de
mond van de burgemeestersdoch
ter het hele drama. Met ieder
woord begreep hij beter, hoe vre
selijk hii in de soep zat, tot over
zijn oren. Maar hij begreep
tevens, dat zijn plannetje, dat zo
gemakkelijk uitvoerbaar scheen,
zijn hoogste chef, die goeie, har
telijke en vaderlijke burgemees
ter Dikkenburg in de ernstigste
moeilijkheden kon brengen. De
reputatie van de burgemeester
stond op het spel. Wanneer dit
zaakje uitkwam, zou Meeldam
onderwerp van allerlei grappen
en hatelijkheden worden^, de bur
gerij zou zich doodergeren en
een zondebok zoeken, de burge
meester zou de schijn op zich
ladeq, dat alles met zijp, mede
weten gebeurd was. Kruiderink
en zijn kliek zouden, via hun
handlanger in de gemeenteraad,
de opposant Kareisen, de vuilste
verdachtmakingen aan het adres
van het hoofd der gemeente lan
ceren. Dat hij, De Gooyer, zelf
ook in het geval betrokken was,
begreep hij wel, maar dat leek
hem niet het voornaamste. Hij
was vrijgezel, met zijn kennis en
relaties kon hij ergens anders
wel een baan vinden, desnoods
in het buitenland. Maar voor
Dikkenburg betekende het de ge
nadeslag.
Het was stil, toen Corrie haar
hart had gelucht. De Gooyer
keek star voor zich uit, de ge
dachten vlogen hem door het
hoofd.
„Dat ziet er niet mooi uit voor
de burgemeester," zuchtte hij.
„Ja," zei Corrie, „en voor u
ook niet, meneer De Gooyer. Dat
schijnt u gemakshalve maar te
vergeten, maar u bent de man,
die het plannetje heeft bedacht
en uitgevoerd met behulp van
uw vriend. Als het u voor mijn
vader niet schelen kan, denk er
om dat uw eigen nek ook gevaar
loopt!"
„U kunt me geloven of niet.
juffrouw," antwoordde Jan moei
lijk, „maar het laatste is voor mij
niet het ergste. Ik heb dit plan
cpgezet ook niet in de eerste
plaats om mezelf uit een moei
lijke situatie te redden, maar
ook daarbij heb ik wel degelijk
aap uw vader gedacht."
„Verklaar u nader", verzocht
Corrie.
„Wanneer Clarenbough niet
gekomen was, zou dat voor uw
vader helemaal niet leuk ge
weest zijn. Ik weet toevallig, dat
ze in Kwardam op de loer liggen
om er munt uit te slaan. En
Kruiderink en mevrouw Boom
hadden ook al plannetjes om in
de raad vragen te stellen over
het lichtvaardig omspringen met
gemeentegelden. Tenslotte zou
het hele geval de gemeente Meel
dam en ook uw vader weinig
goeds hebben gedaan."
„En u zelf ook niet, want als
ik het goed begrijp, ging het
plan van u uit."
„Mijzelf ook niet. Maar dat
kon me minder schelen. Ik kan
solliciteren en me vart Meeldam
niets meer aantrekken. En eer
lijk, juffrouw, toen ik naar Rot
terdam ging, had ik geen flauw
idee dat het zo zou aflopen. De
ontmoeting met mijn vriend Jon-
gejans
„Mooie vriend."
„Hij is een beste kerel en hij
redde me spontaan uit de nood.
Zo is hij. Altijd bereid zijn vrien
den uit de penarie te helpen. Hij
is niet dom ook en alles zou
prachtig gegaan zijn. Ik weet
niet wat hem bezield heeft de
zaak zó te verknoeien...."
„U komt nog op voor hem ook,
zie ik!"
„Ja, dat doe ik ook. Ik laat
m'n vrienden niet in de steek."
„Dat heeft hij u anders wel
gedaan."
(Wordt vervolgd.)
derland kunnen wij in dit opzicht
van Eisenhower leren. Laat men
een bekwaam organisator uit de
zakenwereld belasten met de
technische reorganisatie van de
departementen, indien men
meent, dat er teveel tijd en geld
wordt verspild. Het vraagt mis
schien extra-uitgaven voor en
kele jaren, maar we kunnen er
wel een halve eeuw van profite
ren.
ZILVEREN TIJDPERK.
De minister van financiën heeft
aangekondigd dat er weer zilve
ren guldens en rijksdaalders in
omloop zullen worden gebracht.
Deze aankondiging zullen ve
len met verbazing hebben ge
lezen. Wij vragen ons af wat
wel de reden mag zijn van deze
plotselinge terugkeer tot het
„zilveren" tijdperk.
Wij geloven dat er aan het ge
bruik van zilvergeld èn dat van
papiergeld zowel vóór. als na
delen zijn verbonden. Wanneer
er geen bijzondere redenen zijn,
die de terugkomst van het zilver
geld rechtvaardigen, waarom dan
niet het bestaande geld gehand
haafd? Het is volkomen inge
burgerd en velen vinden het ge
bruik ervan gemakelijk. Wij ho
pen dat de minister over de oor
zaak van deze plotselinge terug
keer nog enige opheldering zal
geven. Is het soms, omdat er
nog veel vóóroorlogs zilvergeld
onder de bevolking wordt be
waard en men hoopt, dit op deze
wijze met behulp van nieuwe
„minderwaardige" guldens aan
de circulatie te kunnen onttrek
ken?
