Zondag gaat de Saarbevolking
naar de stembus
Het rekenbrein van de
minister van financiën
Kinderbijslag kleine zelfstandigen
2>e man
fiicago
Onder Franse o! Duitse
invEoed?
Opslagplaats
voor atoombommen
E1ERPRIJS DALEND?
Stuurloze Belgische treiler
Hoe komt uw aanslag
tot stand
SPAARKAS-KLIMOP
DE OVERSTROMINGEN IN
FRANKRIJK
DE EMIGRATIE NAAR
AUSTRALIË
16-Ponds baby overleden
TWEEDE BLAD
Zaterdag 29 November 1952
7e Jaargang No. 2204
UIT
GOEDE KLANT VAN
DE POST.
DE VRIJE ZEEUW
De Saarlandse minister-presi
dent Hoffmann heeft in een ra
diotoespraak de bevolking: van de
Saar opgeroepen aan de morgen
te houden verkiezingen deel te
nemen en daardoor de door
Frankrijk in uitzicht gestelde wij
zigingen van de economische con
ventie tussen Frankrijk en de
Saar te helpen verwezenlijken.
Tevoren had de „Saarbrücker
Zeitung", die bekend staat als
het blad van de Franse ambas
sadeur verklaard:
„Het spreekt vanzelf dat de
Franse regering deze beloften
slechts dan zal kunnen houden
indien de nieuwe Saarlandse re
gering en het nieuwe parlement
cp een brede meerderheid kun
nen steunen".
Min.-president Hoffmann ver
klaarde, dat de door Frankrijk
aangeboden inschakeling van
Saarlandse organen in het in
dustriële leven en de overige
veranderingen in de bestaande
economische unie „de eind
streep onder de volledige poli
tieke autonomie van het Saar
land" waren. Deze besluiten ge
tuigen van de goede wil der
Fransen en zij zouden ook in
Bonn moeten worden opgevat
als een gunstig teken voor een
ook voor Duitse belangen diens
tige ontwikkeling. Deze ontwik
keling kan de voortzetting van
de Frans-Duitse besprekingen
slechts gemakkelijker maken en
de invoeging van de Saarlandse
economie in een Europese een
heid vereenvoudigen", aldus
Hoffmann. „Het was nu aan de
Saarbevolking om zich door
aan de stemming deel te ne
men vóór deze wijzigingen uit
te spreken en daardoor te hel
pen ze tot mogelijkheid te ma
ken. Over de uiteindelijke toe
komst van de Saar zouden de
kiezers volgens hem hun me
ning kunnen uitspreken, „wan
neer het tijdstip daartoe geko
men is".
De Duitse oppositie van de
Saar noemt daarentegen de
door Frankrijk aangeboden ver
lichtingen van de economische
overheersing niet anders dan 'n
lege verkiezingsleuze, die geen
enkele verplichting voor de
Fransen inhoudt. 2 Leiders van
de verboden democratische partij
verklaarden te verwachten, dat
ondanks de Franse beloften de
helft der kiezers niet naar de
stembus zou komen.
De enkele honderden buiten
landse perscorrespondenten, die
in Saarbrücken zijn neergestre
ken, worden niet alleen door de
regering doch ook door de Duit
se oppositie op conferenties aan
de lopende band onthaald. De
beide leiders van de verboden
democratische partij, de tex
tielkoopman Becker en de ad
vocaat Schneider, resideren
vrijwel permanent in het nieu
we luxe industriehotel. Zij bie
den daar de buitenlandse cor
respondenten niet alleen nieuws
maar ook verversingen aan. Zo
kan men dan onder het genot
van eten glas Saarwijn vele de
tails vernemen over wat de op
positie noemt de politieke dic
tatuur in het Saargebied. Tij
dens een druk bezochte confe
rentie van correspondenten
stonden Donderdagmiddag naar
mededeling van de heer Becker
2 rechercheurs aan de deur-
Desondanks kon hij ongestoord
de perslieden vertellen, dat er
tussen het politieke systeem van
de Saar en dat van de volksde
mocratieën slechts een gradu
eel onderscheid zou bestaan.
Voor het eerst na de oorlog
is in Saarbrücken het Duitse
rood, zwart en goud ontvouwd.
Een der kransen, die werden
neergelegd op het graf van de
vorige week omgekomen propa
gandist voor een terugkeer van
ae Saar naar Duitsland, Geiger,
droeg de Duitse kleuren. De be
grafenis van 't slachtoffer van
oen nachtelijke inval van lieden
die op zoek waren naar Duitse
pamfletten, vond overigens in
alle rust plaats. Niet meer dan
200 man namen aan de plech
tigheid deel en van enige de
monstratie was geen sprake.
Richard Becker, de oppositie
leider, die de Duitse kleuren op
het graf neerlegde, zeide: „Ik
kan eerst spreken wanneer ons
land vrij is". Een predikant
roemde de overledene als „oen
oprecht Duits ambachtsman, die
gevallen was door een duivelse
handeling".
De oppositieleiders hebben on
middellijk na de begrafenis ver
klaard, dat het zoeken naar de
daders van de overval niet met
voldoende kracht geschiedt. Zo
waren de persoonsbeschrijving
gen van de daders niet in de
kranten gepubliceerd. Dr
Schneider, die zichzelf als voor
malig nationaal-socialist aan
diende suggereerde, dat „de
sporen er op wijzen, dat offi
ciële instanties achter de inval
staan. De Saarlandse justitie is
voor 100 procent in orde", zo zei
hij ,,en wanneer zij de vrije
hand kreeg, zouden de daders
wel gevonden zijn".
De katholieke geestelijkheid
van het Saargebied is op onver
holen wijze in de verkiezings
campagne gemengd.
Veel is er te doen over de bis
schoppelijke brief van de bis
schop van Trier, waarin deze de
bevolking meedeelde, dat zij niet
moreel verplicht is te gaan stem
men. De brief is niet in de Saar
landse kerken voorgelezen.
Het blad publiceerde een in
terview met de vicaris-generaal
van het bisdom Trier, dr P.
Weins, volgens hetwelk deze
verklaard zou hebben, dat het
nooit de bedoeling van de bis
schoppen is geweest de brief
van de kansel te doen voorle
zen. De vicaris-generaal heeft
echter op een conferentie der
Saarlandse geestelijken te Lis-
dorf verklaard, dat het inter
view nooit heeft plaats gevon
den. Het blad houdt echter vol,
dat de verklaringen van dr
Weins aan een correspondent
van dit blad zijn gedaan.
De verkiezingscampagne speelt
zich overigens vrij rustig af.
Men ziet weinig of geen propa
ganda van' de Duitse oppositie.
Deze blijft beperkt tot hier en
daar gekalkte leuzen, zoals: „Wij
willen geen Tunesiërs worden."
Het Britse socialistische par
lementslid Driberg heeft in de
nacht van Donderdag op Vrij
dag in het Lagerhuis meege
deeld dat zich dicht bij de weg
naar het Amerikaanse vlieg
veld Withersfield in Gr-Brit-
tannië een „opslagplaats voor
tactische atoomwapens" be
vindt.
Driberg zeide dat hij niets iets
onthulde, dat de veiligheid in
gevaar bracht. Het was reeds
door de plaatselijke bladen be
sproken.
Dit jaar hebben de kippen
eieren een ongekend hoge prijs
gekregen. In het voorjaar waren
de prijzen weliswaar niet te
best, maar daarna zijn ze steeds
aan de hoge kant gebleven, een
gevolg van de uitvoer, welke de
eierprijs zo op deed lopen.
De aarzeling, welke een week
terug was te bspeuren, bleek ge
rechtvaardigd te zijn, want nu
is de eierprijs gezakt. De prijs
van het kippenei was een cent
lager, terwijl het hennenei bij
na een halve cent minder deed.
Of deze daling zich zal voort
zetten, moet worden afgewacht.
Voor een flinke daling zal men
misschien nog een aantal weken
geduld moeten hebben, wanneer
de aanvoer groter wordt. Voor
de eerste weken heeft men meer
kans op een kleinere dan op een
grotere aanvoer.
De pluimveehouders vinden
deze hoge prijs overigens geen
luxe- „Wij hebben de laatste
tijd zoveel tegenslagen moeten
incasseren, dat een wat beter
jaar een dringende noodzaak
was", zo is hun standpunt.
Boulogne sur Mer-radio heeft
in de nacht van Donderdag op
Vrijdag gemeld dat volgens een
bericht van de Franse treiler
St. Piërre et Paul, de Belgische
treiler Marcel Z-248 geseind
heeft dat hij motorstoring heeft
en dat zijn radio defect is. Het
vroeg om assisentie.
Het schip bevindt zich op on
geveer! 30 mijl ten N. van Oos
tende-
Ik koop als regel
iedere week een zegel!
(Kon. goedgek. 3 Juni 1952)
Secretariaat:
Margrietstraat 15, Terneuzen.
In Z. O. en midden-Frankrijk
zijn Vrijdag nieuwe overstro
mingen gemeld.
Door zware regenval is de
waterstand in de Rhone zeer
gestegen. In de omgeving van
Tarascon zijn gebieden over-'
stroomd. Drie boerderijen
moesten hier worden ontruimd-
Donderdagavond trad de ri
vier de Orne in de omgeving
van Metz buiten haar oevers.
De weerkundige dienst voor
spelde geen regen meer en ge
loofde dat de .overstromingen
zuilen afnemen.
Verschenen is het voorlopig ver
slag van de commisssie van rap
porteurs uit de Eerste Kamer,
over het ontwerp van wet tot wij.
ziging van de noodwet kinderbij
slag kleine zelfstandigen. Hieraan
is het volgende ontleend:
Bij de overweging van dit wets
ontwerp in de afdelingen der Ka
mer stelden enige leden er prijs
op in herinnering te brengen, dat
zij bij de behandeling in deze Ka
mer van het oorspronkelijke voor.
stel, tegen het toekennen van kin
derbijslagen aan zelfstandige
ondernemers bezwaar hadden ge
maakt. Naar hun mening impli
ceert dit niet, dat men nu ook
het rechttrekken van de bijdragen
waarbij deze zich aansluiten aan
de tot stand gekomen verhoging
van de kinderbijslagen voor loon
arbeiders moet afwijzen.
Wèl rijst uit dien hoofde beden
king tegen de aanvaarding door
de Tweede Kamer van het amen-
dement-Schilthuis c.s. waarbij
niet alleen in art. 5 onder a. van
de wet het bedrag van 2400 ver
der is verhoogd tot 2800, maar
ook in het 3e lid de daar opgeno
men bedragen zijn verhoogd.
Hiermede toch werd verder ge
gaan dan de door de regering be
oogde aanpassing.
Oordeelden de aan het woord
zijnde leden het standpunt van
de regering aanvankelijk dus be
grijpelijk, zij begrepen niet, dat
de minister van Sociale Zaken en
Volksgezondheid zich tenslotte
toch bij het amendement-Schilt-
huis c.s. heeft neergelegd.
De door de bewindsman gege
ven motivering, n.l. dat een pas
opgetreden minister moet probe
ren het overleg met de Kamer zo
goed mogelijk tot zijn recht te
doen komen, konden zij niet aan
vaarden. Van het standpunt van
de regering uit was daarmee
elke verhoging van het door haar
voorgestelde bedrag aanneme
lijk, terwijl toch juist de strek
king van het wetsontwerp was,
niet verder dan tot aanpassing
te gaan.
Ook had, naar de mening van
deze leden, de minister zijn stand
punt door de aanvaarding van
het amendement uitermate ver
zwakt, omdat deze verhoging de
voor de regering te recht zeer be
langrijke overgang naar de defi
nitieve regeling verder zou be
moeilijken.
De aan het woord zijnde leden
zouden gaarne vernemen, aan
welke oorzaken het moet worden
toegeschreven, dat het aanvanke
lijk geraamde bedrag van 15
millioen tot 3% millioen kan
worden teruggebracht. Is dit
hieraan toe te schrijven, dat de
onder de wet vallende zelfstan
dige ondernemers in mindere ma.
te aanleiding hebben gevonden
van de door de wet in uitzicht ge
stelde rechten gebruik te maken
dan bij het ontwerp van de rege
ling was voorzien?
Aangezien de minister bij de
verdediging van zijn ontwerp nog
ëens duidelijk heeft gezegd, dat
in ieder geval de betrokkenen in
enigerlei vorm premie zullen
moeten betalen, wensen de aan
het woord zijnde leden er nadruk
kelijk op te wijzen, dat dit de re
gering t.z.t. voor de verplichting
stelt, een rechtsgrond aan te wij
zen, waarop de overheid zelfstan.
digen in de maatschappij kan
verplichten, een deel van hun
inkomen voor bepaalde doelein
den te bestemmen, die bij hen
zelf wellicht niet in de eerste
plaats voor een voorziening in
aanmerking komen.
Sommige leden zouden tegen
het wetsontwerp, zoals het oor
spronkelijk, op 1 Mei 1952 bij de
Tweede Kamer werd ingediend,
geen overwegende bezwaren heb
ben gehad, al bleven zij van ge
voelen, dat de hier gevolgde me
thode van wetgeven niet juist is.
De aanvaarding echter van het
amendement-Schilthuis c.s. in de
Tweede Kamer, waardoor niet
slechts het bedrag van de bijslag
maar ook de inkomensgrens ver
hoogd wordt, was oorzaak, dat
het wetsontwerp de instemming
van deze leden niet kon hebben.
Hun bezwaren zijn dezelfde als
die, welke in de memorie van toe.
lichting zijn uiteen gezet en die
de huidige bewindsman zowel in
de nota naar aanleiding van het
verslag van de commissie voor
de sociale verzekering, als bij de
openbare beraadslaging met na
druk heeft onderstreept.
Vele andere leden zouden hun
tem gaarne aan het wetsontwerp
zoals het nu geamendeerd aan
het oordeel dezer Kamer is voor
gelegd.
Vele ambtelijke diensten tre
den vrijwel nooit naar buiten.
Zij werken in stilte, maar gebio
logeerd door de cijfers op ons
aanslagbiljet der rijksinkomsten -
belasting (het definitieve), heeft
het A.N.P. een bezoek gebracht
aan de rijksdienst, waar deze
biljetten worden samengesteld.
Het is een oud gebouw aan de
Javastraat in Den Haag, waarin
de ponskaartencentrale van het
ministerie van financiën is on
dergebracht. Hier worden de
duizenden en duizenden gege
vens, betrekking hebbend op de
inkomsten- en vermogensbelas
ting gerangschikt en verwerkt en
op zulk een vernuftige en doel
matige wijze, dat met recht ge
sproken kan worden van het ge
mechaniseerde rekenbrein van
de minister van financiën.
Vrijwel alle handelingen wor
den met machines verricht. Toch
kan men niet beweren, dat de 28
mannen en 55 vrouwen, die dit
cijferbedrijf van 's ochtends tot
's avonds in een helaas te klein
gebouw verrichten, zich domweg
als verlengstukken van de inge
nieuze apparatuur beschouwen.
„Het 25-ste uur" krijgt hier geen
kans. Zelden hebben wij een
harmonieuzer samenspel gezien
tussen mens en machine. Het
spreekt, dat op een aanslagbil
jet nimmer ook maar één fout
mag voorkomen en daar de fout
loze machine nog niet is uitge
vonden en ook de onfeilbare
mens niet bestaat, moet het sa
menspel tussen beide arbeids-
elementen het resultaat opleve
ren, dat de minister ervan ver
wacht: Een correcte aanslag.
NIET HET ONDERSTE
DIT DE KAN.
Vele aangeslagenen in de in
komstenbelasting bemerken vaak
na verloop van enige tijd, dat de
definitieve aanslag hoger is dan
de voorlopige, maar minder be
kend is, dat vele voorlopige aan
slagen door de belastingdienst
ambtshalve worden verlaagd.
e
DOOR LUCIEN LELONG
EEN VERHAAL VOL VERWIKKELINGEN.
25)
(Nadruk verboden).
„Daar hebt u toch weinig mee
te maken," meende Hanny.
„Ik?" zei Mr. Clarenbough, nog
steeds in de sfeer van het verzet
„ik heb meer van de politiek ver
geten, dan jij er ooit van zult we
ten, jongeman. Daar in New York
en Lake Success, man, daar deed
ik niets anders!"
„Hè, bent u daar óók geweest,
Mr. Clarenbough?" vroeg mevr.
Boom zeer belangstellend en keek
intussen haar vriend Kruidering
veelbetekenend aan. „Toe Mr. Cla
renbough, vertel me daar eens wat
van, ik brand gewoon van nieuws
gierigheid eens iets te horen van
iemand, die achter de schermen
gekeken heeft. Heeft u Molotov
ontmoet? En Wisjinsky? En al die
andere diplomaten en misschien de
president? Toe, drink uw glas eens
uit" ze schonk het juist weer boor
devol „en vertel ons eens wat."
„Mevrouwtje", zei Clarenbough
amicaal „u zoudt een steen ver
murwen. Natuurlijk ken ik die
kerels en Molotov heb ik zelf nog
geïnterviewd. Alleen hij wou niks
zeggen, hahahaha!"
Mevrouw Boom lachte het hardst
van allen, maar haar ogen bleven
waakzaam.
„Die wou natuurlijk niet geïn
terviewd worden door zo'n handi
ge Amerikaanse zakenman," lachte
ze, „hij was misschien bang, dat
u hem een stofzuiger wou verko
pen."
„Ik?" vroeg Clarenbough, die zo
langzamerhand de juister verhou
dingen tussen schijn en werkelijk
heid uit het oog begon te verlie
zen „en waarom zou ik hem een
stofzuiger verkopen? Ik heb altijd
de pé aan stofzuigers gehad. Aan
mijn lijf geen stofzuigers, wat jij,
Kruijenier?" Dit tegen Kruiderink,
die de vertrouwelijkheid met een
azijn-achtige glimlach beantwoord
de.
„Verkoopt u dan geen stofzui
gers in uw warenhuis, meneer Cla
renbough?" vroeg mevrouw Boom.
„Warenhuis, me pet!" riep de
Amerikaan strijdlustig uit. „Men
sen, we zitten hier nou zo gezellig
onder mekaar en jullie zult er toch
je snuit wel over dicht houen, om
dat je anders met je hele comité
een figuur slaat als een gieter,
maar ik heb dat warenhuis van
die halve gare Klarenbos nog nooit
van binnen en zelfs niet van bui
ten gezien!"
Als een bom viel deze medede
ling in de kamer en Kruiderink en
de jonge Boom zaten als versteend
in hun fauteuils, maar hier toonde
mevrouw Boom haar zeldzame
tegenwoordigheid van geest.
„Zie je wel?" riep ze, „dat ik ge
lijk had? Ik zei al meteen: Die Mr.
Clarenbough is geen doodgewone
Amerikaanse winkelier. Hij houdt
ons maar een beetje voor 't lapje.
Hij is een diplomaat of iemand
met een hoge functie, die wel eens
wil zien, hoe wij hier in Meeldam
Amerikanen weten te ontvangen.
Is het niet, meneerkom, laten
we nou dat geKlarenbos maar af
schaffen
„Jongejans," zei Will plechtig,
stond moeizaam op en boog naar
alle zijden. „Willem Jongejans, om
u te dienen, alias Mr. Clarenbough.
Netjes opgeknapt niet? Plannetje
van De Gooyer en mijOp
het horen van de laatste woorden
kon Kruiderink de triomf in zjjn
blik maar nauwelijks bedwingen.
Hanny zat als versuft naar zijn
moeder te staren, wier meerder
heid en vernuft hij deze avond on
betwist erkende. Zoals ze 'm dat
in vijf minuten had gelapt. Nu was
de kat uit de zak. Hij begreep,
dat dit de fundering was van het
plannetje, waarover ze gesproken
had.
Maar nu toonde ook Kruiderink,
dat hij zjjn zout waard was. Alles
verliep volgens de plannen, hij zou
zijn aandeel leveren.
Hij stond op, keek mevrouw
Boom nijdig aan en zei: „Vind jij
dat zo lollig, Anna, dat we hier
met z'n allen voor gek hebben ge
zeten en ene meneer Klarenbos
hebben toegejuichd en gehuldigd
en befuifd, die helemaal Mr. Kla
renbos niet was? En vindt u dat
Het is ons duidelijk geworden,
dat de schatkist niet het onder
ste uit de kan wil hebben. Er
zijn nu eenmaal wettelijke voor
schriften en daar houdt het rijk
zich aan, ook als dat in zijn
eigen nadeel is. In totaal zijn er
bij de laatste aangifte 40 pet. af
wijkingen op de voorlopige aan
slagen aangebracht, 30 pet. wel
iswaar naar boven, doch ook 10
pet. naar beneden en dat is op
het totaal altijd nog ongeveer
ruim 100.000 gevallen. Honderd
duizend belastingplichtigen dus,
die zichzelf een te grote last op
legden en van deze last bevrijd
werden zonder tussenkomst van
enig adviseur; enkel door de ob
jectieve belastinginspecteur, die
de kohieren vaststelt.
HET PONSKAARTEN
SYSTEEM.
In de verschillende inspecties
voor de directe belastingen er
zijn er in totaal 98 worden
van alle belastingplichtigen de
z.g. nota's van berekening vast
gesteld, welke van tijd tot tijd
naar de ponskaartencentrale in
Den Haag worden gezonden.
Alle gegevens op de nota's krij
gen daar een codenummer, welke
door een oorverdovend lawaai
van staal oo staal worden er tien
tallen gaatjes uit zo'n kaart van
ongeveer 18 bij 7 cm geslagen,
alle op tevoren bepaalde plaat
sen. Dit is een zeer secuur werk-
VRAGEN AAN DE MINISTER
Het Tweede Kamerlid de heer
De Ruiter (C.H.) heeft aan de
minister van sociale zaken en
volksgezondheid de volgende
vragen gesteld:
1. Is het de minister bekend:
a. dat dezer dagen met het
emigrantenschip „Fairsea" ver
scheidene Nederlandse emigran
ten naar Australië zouden ver
trekken;
b. dat 170 van deze emigran
ten op het laatste moment een
telegram hebben ontvangen van
de stichting landverhuizing, dat
hun vertrek tot Januari wordt
uitgesteld;
c. dat deze 170 personen, die
d;t telegram hebben ontvangen,
op grote kosten zijn gejaagd,
doordat ze hun bedrijf, gereed
schappen, woning en meubilair
al kwijt waren en hun bagage
was verzonden?
2. Is het juist, dat dit een ge
volg is van het feit, dat men
latere aanmeldingen heeft laten
voorgaan?
3. Wat denkt de minister te
doen om herhaling van het voor
gevallene te voorkomen en hoe
denkt de minister de gedupeer
den schadeloos te stellen?
zelf zo leuk, meneer, dat u hier
een stel achtenswaardige burgers
een figuur als een gieter hebt doen
slaan? Dit is geen lolletje, meneer,
dit is bedrog. Puur bedrog. Me
vrouw Boom mag dat misschien
leuk vinden, die heeft er niets bij
te verliezen. Maar mijn naam gaat
over straat, mijn naam als zaken
man, als notabele van deze ge
meente. Wie zal me geloven, wan
neer ik zeg, dat ik er part noch
deel aan had? Wie zal niet den
ken, dat het allemaal doorgestoken
kaart was?"
De gewaande Clarenbough was
op deze plotselinge reactie niet
voorbereid en staarde de spreker
als versuft aan. Langzaam vorm
de zich in zijn geest een denkbeeld
omtrent de ontzaggelijke stommi
teit die hij had uitgehaald, om
daar, notabene onder getuigen, zijn
identiteit te onthullen.
Kruiderink zag wel de indruk
die hij maakte en ging voort: „Het
mag dan mijn naam kosten en m'n
reputatie, maar ik zal dan ten
minste redden wat er te redden
valt. Ik zelf zal persoonlijk deze
ganse zaak onthullen. Ik zal u,
meneer, laten arresteren als een
oplichter, die zich uitgeeft voor
een Amerikaans zakenman en in
werkelijkheid een avonturier is.
De politie moet dan maar eens uit
zoeken of u verder 'n blnaco straf
blad hebt. Ik bel nu meteen de
politie op en in één moeite Mr.
Colverton, de Amerikaanse journa
list. Die zal ik de zaak haarfijn
uit de doekjes doen en al zal ik
zelf hangen, ik zal zorgen dat u
meehangt, meneer Klarenbos of
Jongejans of misschien hebt u nog
wel meer namen.
(Wordt vervolgd.)
je, want met dit beginstadium
van de bewerking staat en valt
het hele systeem.
Nadat alle kaarten nog eens
een controle-ponsmachine zijn
gepasseerd, gaan ze naar de af
deling, waar een viertal tabel
leermachines staat opgesteld.
Deze worden uitsluitend door
mannelijk personeel bediend.
Die tabelleermachines zijn wa
re wonderen der techniek. Zij
kunnen tellen, schrijven, selec
teren en wat al niet. Het meest
vreemde voor de ondeskundige
toeschouwer is wel de mogelijk
heid van deze machines om de
gaatjes in de ponskaarten weer
om te zetten in leesbaar schrift,
cijfers en letters en dat met een
snelheid van 9000 per uur.
Één van deze machines heeft
tot taak de tellingen van de „no
ta's van berekening" nog eens
te controleren en dat gaat met
tien kaarten tegelijk. Wordt er
een verschil geconstateerd, dan
behoeft men slechts het betrok
ken tiental nog eens op de keper
te beschouwen om de fout te
kunnen ontdekken.
Nu pas durft men het aan uw
definitieve aanslag gereed te
maken. Dit geschiedt op z.g. ket
tingformulieren, dit wil zeggen
dat alle aanslagbiljetten nog aan
elkaar vastzitten en als een brede
papierstrook zonder einde door
een machine kunnen worden ge
haald. Ook dit toestel is weer een
tabelleermachine, nu niet één
die controleert, doch formulieren
drukt en wel met een snelheid
van 3000 per uur.
Op dezelfde wijze worden de
kohieren gemaakt. Dit geschiedt
in tweevoud. Één afdruk is be
stemd voor de ontvanger; de an
dere gaat naar de betrokken in
specteur, zodat zowel de een als
de ander als het ware een los
bladige boekhouding krijgt,
waaruit blijkt, wie in de in
komsten- en vermogensbelasting
zijn aangeslagen en voor hoeveel.
Het sluit alles als een bus.
De ponskaartencentrale is een
goede klant van de post. Dage
lijks gaan duizenden aanslagen
250.000 per maand met de
daarop betrekking hebbende ko
hieren naar de verschillende in
specteurs, die de kohieren defi
nitief vaststellen.
Het effect is bekend: De aan
slagen worden bij de belasting
betalers thuisbezorgd....
Alle verwerkte ponskaarten
gaan nu naar het centraal bu
reau voor de statistiek, dat er
een dankbaar gebruik van maakt
bij de samenstelling van allerlei
statistieken, welke van tijd tot
tijd voor publicatie worden vrij
gegeven.
TECHNISCHE PRESTATIES.
De techniek van de ponskaar
tencentrale wordt steeds verbe
terd. In 1949, toea men begon,
slaagde men er in 1.800,000 kaar
ten te verwerken. Voor 1952 wa
ren het er tot op heden 2.821.000.
Als men deze kaarten zou op
stapelen, zou een hoogte van
meer dan 500 meter bereikt wor
den. Stel u voor: 5 Domtorens
op elkaar. Legde men alle kaar
ten achter elkaar, dan zou men
daarmee een afstand van 522 km
kunnen halen.
Sedert de oprichting werden
10 millioen kaarien verwerkt.
Thans wordt een maximum be
reikt van een kwart millioen
per maand.
Deze cijfers geven slechts een
ruw beeld van wat er daar in de
Javastraat „achter de schermen"
gebeurt.
Men hoopt de -crschillende
technische prestaties op korte
termijn nog op te voeren en te
versnellen, maar dat zal pas goed
kunhen, als men een ander ge
bouw, dat op het ogenblik in de
Ful'onstraat in gereedheid wordt
gebracht, heeft betrokken.
In deze ruimere behuizing hcopt
men wat meer armslag te ver
krijgen, zodat de achterstand in
de verzending van de aanslagen,
die nu przetisch al is weggewerkt
nog slechts zal gelden als een
boze droom uit de tijd van de
eerste na-oorlogse j?ren, toen er
zo vele knopen te entwarren
waren.
Kort geleden hebben wij
bericht, dat cp St. Eusta-
tius, een der Bovenwindse
eilanden, een vrouw het le
ven had geschonken aan een
zoon, die niet minder dan
16 pond woog.
Wij veitiemen thans, dat
het de artsen niet is ge
lukt dit jongetje in leven
te houden.
