Singapore hoort het
aan de Zwarte
kanongebulder
Rivier
Na d8 Amerikaanse Presidentsverkiezingen
De reis
van Prins Bernhard
OUPE
SDe man
fiicago
r
De anti-communistische
organisaties in West-Berlijn
Geallieerd ingrijpen zou
heel Z. O. Azië in vlammen zetten
Ook Spierpijn
KENYA
Eisenhower aanvaardt
uitnodiging van de
Zuidkoreaanse regering 1
Britse bark na aanvaring
met Nederlandse tankboot
gezonken
KASJMIR
De krachtsverhouding in Huis
en Senaat
ONDER
DE
Jacht op drift in de
monding van de Mersey
TWEEDE BLAD
Zaterdag 8 November 1952
7e Jaargang No. 2186
JkA.
Neem een doos echte
PASTILLES
VOORKOMING*VAN GRIEP
Groot enthousiasme in Bogota
UIT
Het bekende Franse blad „La
Tribune des Nations" meldt uit
Singapore: Men hoort hier als t
ware het kanongebulder aan de
Zwarte Rivier in Indo-China. La
ten we liever dit zeggen: de af
genomen activiteit van de parti-
sanen op Malakka heeft gemaakt
dat men hier steeds meer is gaan
letten op de strijd in Indo-China.
Goed geïnformeerde lieden in
Singapore en Kuala Lumpur zijn
in het geheel niet verbaasd over
de hervatting van de gevechten
in liet N. van Viet-Nam en nog
minder over de slechte wending,
die de strijd aanvankelijk voor
Frankrijk nam.
De recente bezoeken aan Ton
kin van de plaatsvervangende
hoge commissaris en de minder
recente van de Britse hoge com
missaris voor Z. O. Azië, Malcolm
Macdonald, hebben deze heren en
hun medewerkers wel geleerd,
welke de moeilijkheden van de
Franse positie zijn. Tijdens een
persconferentie, die kort na deze
bezoeken werd gehouden, zei een
der deskundigen, dat men in
menig opzicht een parallel kon
trekken tussen de situatie op
Malakka en die in Indo-China. De
Engelsen, aldus deze zegsman,
moeten alles op alles zetten om
hun strijdkrachten over het gan
se gebied mobiel te houden. Zij
mogen zich niet laten insluiten,
hoe sterk een bepaalde basis ook
is. Ze moeten er zorg voor dra
gen, dat hun lange aanvoerwegen
niet worden afgesneden; kortom,
plaatselijk mogen ze daardoor
hier en daar minder sterk zijn, ze
blijven in staat alle plaatsen op
heel Malakka te bereiken. De
moeilijkheden van de Fransen
waren ontstaan, doordat ze zich
hadden laten insluiten en zo
doende onderworpen waren aan
de manoeuvres van de tegen
standers. Vóór zij zelf tot hande
len konden overgaan, moesten ze
de volgende zet van de vijande
lijke strategie afwachten! Op
Malakka heeft generaal Templer
het initiatief weten te behouden.
En zo kan men een zekere ge
ïrriteerdheid bij de Engelsen op
Malakka bespeuren ten opzichte
van de gevaren voor de Fransen
in Indo-China; want velen twij
felen er niet aan, dat de recente
gebeurtenissen in IndoChina hun
weerklank op 't hele schiereiland
zullen vinden! Anderen hebben
een totaal andere mening. Het
vreemde gerucht gaat namelijk,
dat de Britten alles te winnen
zouden hebben bij een toenade
ring tot China: geen nieuwe
activering van de guerillastrijd-
krachten op Malakka, gevolgd
door de mogelijkheid van een
politieke overeenkomst met de
syndicaten van de opstandelin
gen. Hoewel niet officieel, is de
tendens toch zeer algemeen on
der de Britten, om de gebeurte
nissen in Indo-China te negeren.
En zou vooral het feit, dat spe
ciaal de voor een belangrijk deel
verloren positie der Fransen in
dat land geen spoor van aan
dacht ontvangt van Britse zijde,
niet duiden op een gevolg van de
wens om niet langer vergelijkm-
gen te maken tussen beide oor
logen?
De Engelsen zeggen: wij liqui
deren het terrorisme en de Fran
sen verdedigen zich meestal
tegen de aanvallen van de Viet-
minh
De Franse hoop op een even
tuele deelname der geallieerden
aan de oorlog in Indo-China
maakt het verzet in dat land nog
krachtiger. Het zou, aldus het
Franse blad, ook het beste middel
zijn om het terrorisme te ver
sterken en om heel Z. O. Azië in
vlammen te zetten; d.w.z. na
Viet-Nam en na Malakka zou
Siam aan de beurt zijn.
en rheumatische pijnen
wrijft T"
Te Poesan is bekendgemaakt,
dat generaal Eisenhower een
uitnodiging van de Zuidkore
aanse regering voor een bezoek
aan Korea heeft aanvaard.
In een telegram aan presi
dent Rhee verklaarde Eisenho
wer:
„Wij zijn u erkentelijk voor
uw hartelijke uitnodiging. Wij
zullen er voor zorgen, dat u bij
tijds op de hoogte gesteld wordt
van de datum van mijn aan
komst in, uw land".
President 'Rhee zond generaal
Ellsenhower hierop een bood
schap, waarin hij zeide, dat zijn
uitnodiging ook mevrouw Eisen
hower betrof.
„Haar aanwezigheid zal een
grote eer en aanmoediging zijn
voor ons gekwelde volk en voor
de troepen der V- N., die in Ko
rea strijden", zo voegde hij er
aan toe-
iDe 464 ton metende Neder
landse tankboot Matthew van
de N.V. Ver. Tankkustvaart te
Rotterdam Is op de Theems in
aanvaring gekomen met een met
cement geladen Britse bark.
De bark zonk onmiddellijk.
De eigenaar het het vaartuig
en zijn echtgenote kwamen om
het leven, hun 27-jarige zoon
kon worden gered door de Mat
thew.
t
Een woordvoerder van het
bestuur van Kenya heeft mee
gedeeld dat het stamhoofd Nji-
riri is gearresteerd nadat hij
geweigerd had de MauMMau-
beweging ie veroordelen-
Een patrouille van politie en
militairen heeft 't plaatsje Me-
ros, op de helling van de berg
Kenya, omsingeld en bijna 2000
Afrikanen opgepakt voor een
verhoor.
Te fort Hall, een belangrijk
centrum van de Mau-Mau, zijn
30 personen aangehouden. Nog
60 personen werden gevangen
genomen bij een inval in een
kraal in de buurt van Meroe.
In de Veiligheidsraad is een
Brits-Amerikaanse resolutie in
gediend waarin een dringend
beroep gedaan wordt op Paki
stan en India, het voorstel van
ar Graham, de bemiddelaar der
V. N., tot demilitarisatie van
Kasjmir te aanvaarden.
Volgenis het voorstel zouden
na de demilitarisatie aan de In
dische zijde van de scheidings
lijn nog slechts 12.000 tot 18.000
man troepen en aan de Paki
staanse zijde 3000 tot 6000 man
moeten staan.
Het is waarschijnlijk, dat
Eisenhower als president zowel
de steun der democraten als die
der republikeinen nodig zal heb
ben. Weliswaar verwierven de
republikeinen de absolute meer
derheid in het huis van afgevaar.
digden èn in de senaat, doch
deze is slechts gering.
In de senaat hebben 49 repu
blikeinen zitting en 47 democra
ten. Een der republikeinen is
senator Wayne Morse, die in de
verkiezingsveldtochten Stevenson
heeft gesteund. Zou hij zich bij
de behandeling van bepaalde
vraagstukken aan de zijde der
democraten scharen, dan kan de
stem van de republikeinse vice-
president Nixon, die tevens se
naatsvoorzitter is, bij een staken
der stemmen de doorslag geven
ten gunste van de republikeinen.
In het huis van afgevaardig
den wonnen de republikeinen 23
zetels, doch verloren er zes aan
de democraten. Daar zij ook de
verkiezing in een nieuw kies
district wonnen, hebben zij tot
nu toe achttien zetels gewonnen.
De republikein Martin'Jr. zal
het voorzitterschap van het huis
overnemen van de democraat
Raybqrn.
De uitslag van de stemming
in de staat New-Mexico voor het
aanwijzen van een vertegenwoor
diger in de senaat, die aanvanke
lijk een democratische overwin-
NAAR DE BOLLEN.
De Japanse bladen hebben er
melding van gemaakt, dat er in
de V. S. een goede vraag blijkt te
bestaan naar Japanse bollen, o.a.
tulpen. De uitvoer heeft dit jaar
een ongekende hoogte bereikt.
In aansluiting op de resultaten
van de Japanse bloembollenteelt
zal men een aanvang maken met
bodemonderzoek en pogingen on
dernemen de kwaliteit te verbe
teren, zodat men beter kan con
curreren met de Nederlandse
bollen.
Laat men in Nederland op zijn
hoede zijn. Laat men de bollen
teelt hier in Nederland op zo mo
dern mogelijke leest schoeien.
Laat men kosten noch moeite
sparen om de bollen van de beste
kwaliteiten tegen een zo laag mo
gelijke prijs op de Amerikaanse
markt te brengen, zodat de Jap
pen zullen merken dat wij ons de
bollen niet van de markt laten
snoepen. Een gewaarschuwd
man telt voor twee en de Neder
landse bollenkwekers en -hande
laren kunnen ervan verzekerd
zijn, dat de Japanner gevreesde
concurrenten zijn en handige
vakmensen, wanneer zij ergens
hun krachten aan geven.
DOORZICHTIG.
Met de regelmaat van een klok
verlaten elke week een paar
hoge Duitse militairen, die als
oorlogsmisdadigers waren ver
oordeeld, de Britse gevangenis
sen in West-Duitsland. Zij wor
den bijna steeds vrijgelaten, om
dat hun gezondheidstoestand zo
danig is, dat zij nog maar korte
tijd zullen leven. Tenminste, als
men de Britse berichten mag ge
loven.
Wij menen dat het met de ziek
te van deze heren nogal meevalt.
Wij lezen uitgebreide verhalen
over samenkomsten van oud-
SS'ers, verkapte Nazi-bewegingen
en andere protestbijeenkomsten,
waar deze vrijgelaten generaals
meestal met een krachtige stem
het woord voeren en allerminst
de indruk maken, dat zij dood
ziek zijn.
Het zij de Britten gezegd, dat
de Nederlanders heus niet zo na-
ief zijn, als men in Duitsland of
Engeland misschien mocht
menen. Wij weten wel, dat de
Engelsen en Amerikanen dingen
naar de gunst van West-Duits
land. Om die gunst te verwerven
laten zij hun ergste vijanden vrij,
laten zij zich op bijeenkomsten
uitschelden en storen zij zich niet
aan de gevoelens van hun Neder
landse bondgenoten, die deze ge
baren van vriendschap veraf
schuwen.
Het is de zaak van de Engelsen
hun gevangenen vrij te laten,
maar men trachte niet ons volk
zand in de ogen te strooien met
de al te doorzichtige publicaties
over de ziekte van al die „arme
oude generaals".
Tussen anti-communistische
organisaties in W.-Berlijn is on
enigheid onïstaan over de wijze,
waarop in Duitsland verzet moet
worden gepleegd, zo heeft Arno
Scholz, hoofdredacteur van het
te W.-Berlijn verschijnende so
cialistische blad „Telegraf"
meegedeeld-
Volgens Scholz heeft de
„strijdgroep tegen onmenselijk
heid" zich ook met sabotageda
den ingelaten, hetgeen naar zijn
mening een gevaar vormt voor
„het leven en de vrijheid van
onschuldige burgers".
De „strijdgroep tegen onmen
selijkheid" heeft deze beschul
diging echter van de hand ge
wezen.
Scholz maakte bekend, dat de
anticommunistische organisa
ties worden gereorganiseerd en
steun genieten van de Ameri
kaanse autoriteiten.
Bureaux van de Ver. Staten
Het Britse schip „Suavity"
heeft geseind, dat het in de
monding van de Mersey (West-
Engelandlvoor anker is gegaan,
omdat in de omgeving 'n losge
slagen jacht dreef, dat gevaar
opleverde voor de scheepvaart-
DOOR LUCIEN LELONG
en andere Westelijke mogend
heden, zo tekent Reuter hierbij
aan, hebben enige tijd morele
steun en financiële bijstand ge
geven aan groepen in W.-Ber-
lijn, die het regeringsprogram
in O.-lDuitsland actief bestrij
den.
Onlangs eisten de Russen in
een protestnota aan de Ameri
kaanse hoge commissaris, de
ontbinding van deze groepen,
die zij van „spionnage en terro
risme" betichtten. De Ameri
kaanse autoriteiten wezen deze
beschuldigingen evenwel van de
hand-
Overvolle straten en laaiende
enthousiasme kenmerken het be
doek van prins Bernhard aan
Bogota, de hoofdstad van Colum
bia, waar bij deze gelegenheid
ongekende grootse feestelijkhe
den werden gehouden.
Prins Bernhard was reeds de
eerste dag de beste 'n populaire
figuur. Dit kwam in het bijzon
der tot uiting toen hij, nadat hij
bij het standbeeld van Simon Bo
livar een krans had gelegd, er de
voorkeur aan gaf zich te voet
naar het ministerie van Buiten
landse Zaken te begeven en van
daar naar de waarnemende presi
dent Roberto Urdaneta Arbelaez.
President Laureano Gomez is na.
melijk ziek. De, prins liep in de
nauwe straat temidden van
juichende inwoners van Bogota
wier enige verlangen het scheen
te zijn in de onmiddellijke nabij
heid van de hoge gast te komen.
Aan één stuk door hoorde men
de naam van de prins roepen.
Donderdag reed de prins van
zijn verblijf „Elportal", eigendom
van Antonio Angel Escobar,
naar de in goede staat onderhou
den residentie van de nationale
held Simon Bolivar, welk gebouw
EEN VERHAAL VOL VERWIKKELINGEN.
7)
Nadruk verboden.
„U zult zo langzamerhand toch
wel eens wat willen eten, mr.
Clarenbough", vroeg hij glim
lachend. „U logeert bij mij, zo
als u weet. We hopen later nog
eens met het gehele comité een
gezellig dineetje te hebben, maar
ik had zo gedacht, de eerste dag
dat u hier bent zijn er al zoveel
indrukkendat ik het gezel
liger zou vinden de eerste maal
eens „onder ons" te eten."
„Burgemeester, u bent een man
naar mijn hart. Ik mag de da
mes en heren dan wel groeten?
We zullen elkaar nog wel eens
vaker zien, die week dat ik hier
ben!"
In de woning van de burge
meester heerste een opgewekte
stemming. Mevrouw was vrese
lijk blij, dat die „Amerikaan"
zulk behoorlijk Hollands praatte,
maar Corrie vond het jammer,
dat ze haar Engels niet luchten
en eventueel verbeteren kon.
„Maar we zullen nog tijd genoeg
vinden voor een friendlyk chat
met elkaar," -glimlachte Claren
bough haar toe „en dan praten
we alleen Engels, of liever Ame
rikaans."
Daarmee had hij de hele fa
milie Dikkenburg wel zowat in
gepalmd. Met de burgemeester
was dat niet moeilijk, die goed
hartige dikzak vond zijn Ameri
kaanse gast een jongen om mee
uit vissen te gaan. Mevrouw, nu
ze over haar angst voor het
moeilijke Engels heen was, zat
met een vertederd gezicht toe te
zien, hoe hij zich haar zorgvul
dig toebereid maal liet smaken
en de oude begeerte naar een
zoon kwam weer bij haar op.
Als haar eigen jongetje was blij
ven leven, overpeinsde zij, ter
wijl ze nauwlettend haar ogen
over de tafel liet gaan om te
zorgen, dat het niemand aan iets
ontbrak, zou hij nu zo'n twintig
jaar geweest zijn. Clarenbough
keek op en ontmoette haar blik,
hij knipte even met de ogen, als
in verstandhouding. En daarmee
nestelde hij zich vaster dan ooit
in het hart van de burgemees
tersvrouw.
De enige, die hem nog wat
wantrouwend, ondanks het toe
gezegde gezellige praatje, bekeek,
was Corrie. Ze had het niet erg
op Amerikanen. Die waren met
zichzelf veel te veel ingenomen.
Die dachten, dat succes maar al
les was op de wereld en dat je,
wanneer je geld had, in alles je
zin kreeg. Ze had wel gehoord
van die Amerikaanse meisjes, die
„gold-diggers", die er altijd op
uit waren een man met geld
aan de haak te slaan. Nu, haar
vader was niet rijk, maar Corrie
zag zich iedere morgen in de
spiegel, kamde zorgvuldig haar
witte krullen en poederde de
eigenwijze wipneus met de héél
lichte sproetjes, en ze besloot,
dat ze nog altijd een flinke Hol
landse jongen kon krijgen, die
op geen stukken na zoveel ver
beelding had als die Yankees.
Hoewel, déze Yankee viel nogal
mee. Hij kletste met vader over
zaken als een ouwe zakenvriend,
hij deed moeders maal eer aan,
als was hij uitgehongerd en kijk
ze vriendelijk lachen tegen hem-
Ja, bij de ouwelui zat mr. Cla
renbough er al geheid in. Maar
daarom bij haar nog niet! Aboe!
En ze nam nog een saucijsje.
„Wat je mij niet verteld hebt,
vadertje," zei Clarenbough tegen
zijn vriend De Gooyer, „is, dat ik
hier een hele week moet blijven.
Kerel, hoe hou ik dat uit?"
„Heb je het zo slecht naar je
zin gehad?"
„O nee. Wat je me ook met
vertelde, was, dat die burge
meester van jullie een beste
ouwe brombeer is en een bar
gezellige praatvaar. En dat zijn
vrouw verrukkelijk kookt en met
aandoenlijk moederlijke zorg
over m'n welzijn waakt. En wat
je me óók niet verteld hebt, is,
dat hij een schat van een dochter
heeft."
Corrie?"
„Ja, vind jij van niet?"
De Gooyer had Corrie altijd
beschouwd als de dochter van de
burgemeester, en de onverschil
lige, wat koele houding van het
meisje uitgelegd als hoogmoedige
verwaandheid.
„Ben je gek!" lachte Wim. „Ze
ishelemaal niet hoogmoedig,
maar dat kleine nest is alleen
maar bang, dat ze al te toeschie
telijk is. Ze kent haar waarde en
houdt zichzelf op waarde, zelfs
tegenover een Amerikaanse mil-
lionnair. Ik wou proberen, zo
met een smoesje een kusje van
haar los te krijgen, haar moeder
had het wel goed gevonden.
Maar ik heb bij nader inzien de
poging maar niet gewaagd. Dat
is precies het omgekeerde van
gebakken ijs, mannetje, maar als
je daar doorheen bent
„Ben je in luilekkerland!"
lachte Jan.
„Maar ik ben er nog niet!"
zuchtte Wim.
(Wordt vervolgd.)
als een soort van nationaal hei
ligdom wordt beschouwd. Prins
Bernhard toonde veel belangstel
ling voor de vele historische voor.
werpen en schilderijen in dit huis,
zoals zwaarden die aan Bolivar
hebben toebehoord en een kistje
waarin zich aarde bevindt van de
grond waarop hij zijn laatste ge
vecht heeft geleverd.
Reeds een uur vóór de aan
komst van de prins was er een
menigte rond het huis verzameld,
die de prins bij zijn aankomst op
geestdriftige wijze toejuichte.
Als tweede punt stond op het
programma een bezoek aan de
onderaardse safe's van de bank
der republiek, genoemd „Banco
de Oro". In deze safes wordt een
rijke collecte gouden voorwerpen
bewaard, die door Indianen zijn
vervaardigd, o.a. reusachtige
gouden neusringen en „Diabo
lo's". De prins verbleef hier
meer dan een half uur en bekeek
de waardvolle voorwerpen met
grote belangstelling. Toen hij het
bankgebouw verliet had zich
daarbuiten inmiddels zulk een
grote menigte verzameld, dat hij
nauwelijks zijn auto kon berei
ken.
De lunch werd gebruikt op de
hacienda „Casablanca" van me
vrouw Maria Sierra de Gomez.
Op de weiden van deze hacienda
graasden o.a. verscheidene uit
Nederland geïmporteerde koeien.
Deze dieren kon men uit de an
dere herkennen door Nederlandse
vlaggetjes die men hen om de
nek had gedaan.
Teruggekeerd in het hotel reik
te prins Bernhard onderscheidin-
|gen uit aan de Nederlander J. M.
A. Baas van de Kon. Nederlandse
Stoomvaartmaatschappij, aan J.
IKoot van de K .L. M„ aan de En-
jgelsman L. A. Toone van de Kon.
iShell en aan de Columbiaan S.
Ja. Shuk, directeur van Philips in
Columbia.
Vervolgens reed de prins naar
de woning van de Nederlandse
gezant, G. M. Byvanck, waar een
receptie voor de Nederlandse ko
lonie werd gehouden. Een groot
aantal in Bogota en omgeving
wonende Nederlanders was in 't
gebouw verzameld toen de prins
even na vijf uur plaatselijke tijd
aankwam. Velen hadden een reis
van honderden km gemaakt, zo
als mgr. Frans Bruis, die hier in
de missie werkzaam is geweest
sedert hij in 1927 uit Hulsberg
(Limburg) vertrok, en pater Jo
seph Peereboom uit Valkenburg
die sedert 1924 in de missie werk.
zaam is geweest. Velen gaven
blijk van ontroering toen zij de
prins aanschouwden. Vele aan
wezigen werden aan de prins
voorgesteld.
De prins, die zeer onder de in
druk was van het feit dat hij dui-
'zenden kilometers van het vader
land verwijderd temidden van zo. j
vele Nederlanders verkeerde, zei:
„Ik ben blij, dat ik U allen op
Nederlandse grond ontmoet. Het
verheugt me te zien, dat het u
allen zo goed gaat en dat spoort
mij aan andere Nederlanders aan
te moedigen uw voorbeeld te vol
gen en naar Columbia te komen
om hier goede zaken te doen,
want ik heb gezien, dat dat hier
zeer goed gaat. Ik breng u de
groeten van allen in Nederland
en in het bijzonder van de konin
gin over". Toen de prins ein
digde riepen allen spontaan:
„Leve de koningin", waarop de
prins voortging: „U riep, wat
ik wilde zeggen. Daarom her
haal ik: „Lang leve de konin
gin".
Toegejuicht door de Nederlan
ders verliet de prins na een uur
het gebouw om zich naar „El
Portal" te begeven.
ning had opgeleverd, is door de
republikeinse candidaat aange
vochten. Op stembussen is thans
door de rechtbank beslag gelegd.
De inhoud zal opnieuw worden
geteld.
EISENHOWERS
STEMBUSOVERWINNING.
Toen de uitslagen van 140.000
van de 146.370 Amer. kies
districten bekend waren, had
Eisenhower van de bijna 60 mil-
lioen stemmen er ruim 33 mil-
lioen of 55 verkregen.
Dit betekent dat Eisenhower
meer stemmen op zich heeft ver
enigd dan enige andere candidaat
voor het Amerikaanse president
schap. Tweede is wijlen presi
dent Roosevelt die in 1936
27.751.597 stemmen verwierf.
Een ander record werd ge
boekt met 't aantal uitgebrachte
stemmen. Het vorige werd in '40
gevestigd, toen 49.820.312 Ameri
kaanse burgers aan de presi
dentsverkiezingen deelnamen.
De huidige bevolking der Ver
enigde Staten wordt geschat op
158.000.000. Hieronder bevinden
zich ruim 75.000.000 stemge
rechtigden.
Generaal Eisenhower verbrak
de traditionele democratische een
heid van 't „solide Zuiden", een
eenheid die teruggaat tot de da
gen van de Amerikaanse burger
oorlog. Sinds die oorlog hadden
de Zuidelijke staten als één man
gestemd tegen de (republi
keinse) partij van het Noorden,
die hen had overwonnen. Eisen
hower doorbrak deze barrière.
Hij won drie der „meest solide"
Zuidelijke staten, namelijk Vir
ginia, Florida en Texas. Hij sloeg
een bres in de democratische bol
werken van Massachusetts en
Rhode Island, waar de Ierse
Katholieken in de afgelopen
kwart eeuw immer democratisch
stemden. Vier „grensstaten", na
melijk Missouri, Tennessee, Ma
ryland en Oklahoma, spraken
zich ook voor de generaal uit.
Eisenhower ligt, wat betreft 't
aantal op zijn persoon uitge
brachte stemmen, ver voor zijn
partij. Niettemin hebben ook
republikeinse gouverneurs van
staten, afgevaardigden en sena
toren voordeel getrokken uit de
populariteit van de generaal en
zij wisten, mede hierdoor en in
vele gevallen tegen een krach
tige democratische oppositie in,
te zegevieren.
De republikeinen wonnen vijf
gouverneurschappen, waardoor
zij hun reeds bestaande voor
sprong op de democraten van
twee op twaalf brachten.
Voor he eerst in de Ameri
kaanse parlementaire geschie
denis zullen in het huls van af
gevaardigden een moeder en
haar zoon zitting hebben.
De 67-jarige mevrouw Boul-
ton is voor de zevende maal
herkezen, haar 35-jarige zoon
maakt voor het eerst deel uit
van het huis. Beiden zijn repu
blikeins.
In de Oosteuropese landen is
tot dusverre weinig commen
taar geleverd op de Amerikaan
se presidentsverkiezingen.
(Radio-Moskou maakte Don
derdag voor het eeiist melding
van Eisenhowers overwinning,
echter zonder commentaar.
Radic-Warschau zeide, dat
slechts 50 procent! van de Ame
rikaanse kiezers was opgekomen
„in vergelijking met de meer
dan 95 procent stemgerechtig
den, die bij de recente Poolse
verkiezingen zijn stem heeft
uitgebracht- Hiermee is alles
over het democratische karak
ter van de Amerikaanse verkie
zingen gezegd".
De Oostberlijnse radio noem
de Eisenhower „een gevaar voor
de vrede".
He' Tsjecho-Slowaakse pers
bureau Ceteka gaf als zijn me
ning te kennen dat Eisenhower
„de vertegenwoordiger is van rie
hoogste Amerikaanse monopo
lies en de ergste reactie".
's Avonds was er een bal voor
600 personen in het „Palacio San
Carlos", waar de prins een aan
tal Columbianen onderscheidde.
Bij de landing op het vliegveld
van Bogota heeft de prins voor
de eerste maal in zijn leven zijn
eigen standaard gehesen. Prins
Bernhard trad namelijk bij :1e
landing op als tweede piloot en
diens taak is het de vlag op het
toestel te hijsen. Deze maal was
het de standaard van de Prins.
Toen de gezagvoerder van het
toestel vroeg wie dit zou doen,
antwoordde prins Bernhard: „Ik
natuurlijk".
Prins Bernhard is te Bogota de
gast geweest van de president
van de republiek Columbia en
diens echtgenote. Op een gala
diner ten paleïze is de prins on
derscheiden met „Het kruis van
Boyaea".
