Het conflict bij „De Ommelanden" Een halve Eeuw vaart op Oost-Azië Zelfstandige vestiging van Ned. boeren in Canada EEN TROONREDE MET MET VERRASSINGEN? BATIG SALDO Conferentie in Den Haag Minister van Maatschappelijk Werk AGENDA Mr. FJ. F. M. van Tliiel Politie door bende aangevallen De jaarlijkse spaarbankdag De Perzische oliekwestie HET RUSSISCHE OORLOGSMONUMENT IN WEST-BERLIJN Verhaal van de Zuidhollandse eilanden BELASTINGFACILITEITEN VOOR BEDRIJFSLEVEN HERZIENING LOONPOLITIEK Na lang loven en bieden tussen de verschillende partijen heeft Nederland een regering, zodat wij in elk geval op „Prinsjesdag" een troonrede krijgen aan geboden. In die troonrede verwachten wij het rege ringsprogramma voor het komende jaar te vinden. Met belangstelling ziet ons volk uit naar de plannen, die het nieuwe kabinet heeft opgesteld. Wat mogen wij verwachten? HENK VAN HEESWIJK Avontuurlijke Denen trokken door Europa In Den Haag is een informatie ve bijeenkomst gehouden onder leiding van de voorzitter van het college van rijksbemiddelaars, mr. J. A. Berger, waarbij zowel vertegenwoordigers van „De Om melanden" en van de A.N.A.B. (algemene Nederlandse agrari sche bedrijfsbond) zijn gehoord over het conflict, dat reeds ruim 14 dagen tevoren uitbrak bij deze coöperatieve melkproducten- fabriek te Groningen. „De Om melanden" en de A.N.A.B. heb ben zich in principe bereid ver klaard met een bemiddeling on der leiding van mr. Berger. Deze heeft zijn toestemming tot medewerking in beraad ge houden. Indien overeenstemming over de bemiddelingsvoorwaar- den wordt bereikt en geen der partijen zich van de bemiddeling zal distantiëren vóór Vrijdag a.s. zal er Vrijdagavond weer gecon fereerd worden. Inmiddels duurt de staking onverminderd voort. Namens de directie van „De Ommelanden" verklaarde de heer De Boer, dat men met waarde ring kennis had genomen van de leiding van de heer Berger. De directeur verklaarde dat de heer Berger had gezegd, dat de sta kingen in ons land niet meer thuis horen. Was hij in het land geweest, dan had deze staking zeker niet plaats gevonden. Volgens de heer De Boer was men bij de A.N.A.B. zeer bezorgd geweest over de positie van de stakers. Men had gevraagd, of hij bereid zou zijn de stakers weer in dienst te nemen (in totaal 171 personen). Weliswaar had men begrip voor een overcompleet, maar wanneer eerst alle stakers zullen worden teruggenomen, zou nadien volgens een normale weg ontslag voor vele arbeiders kunnen worden aangevraagd. Volgens de directie was dit even wel onmogelijk. Het karakter van de fabriek is door het voortduren van de staking sterk veranderd. Maakte men voordien gesuikerde gecondenseerde melk, melkpoe der, boter en enkele andere pro ducten, thans beperkt men zich tot de bereiding van volle melk poeder en in geringe hoeveelhe den van boter. Deze producten kunnen op het moment tegen goe de prijzen op de wereldmarkt worden geplaatst, maar op lange termijn kan natuurlijk niet wor den gezegd, hoe de verdere ont- wikeling zal zijn. Op het ogenblik, zo zeide de heer De Boer, hebben wij zelfs nog mensen te veel. Al zou van daag de staking tot een einde ko men, dan nog is het een vraag, of nieuw personeel zou kunnen worden aangetrokken, omdat de lopende contracten voor de leve- zou kunnen uitvoeren, wanneer de bestaande overcapaciteit gedu rende enkele weken zou worden gebruikt. Sprekend over de pensioenrege ring van deze volle melkpoeder n f die vol directie te QArct wtionroti tTrnndivn nitrrOT rrtov/f I eerst moeten worden uitgevoerd. De heer S. van der Ploeg van de A.N.A.B. betreurde het, dat de directie van „De Ommelanden" deze uiteenzetting had gegeven, omdat dit de bemiddelingspositie van de heer Berger zou bemoei lijken. De heer Van der Ploeg vond, dat men bij „De Ommelan den" wel fel de nadruk had ge legd op de sociale toekomst van de arbeiders. Financieel zijn er voor de A.N.A.B. geen moeilijk heden. „Wij kunnen de uitbeta lingen zeker wel een jaar volhou den, zonder dat we een beroep moeten doen op de kas van het N.V.V." De A.N.A.B. was even eens van mening, dat een staking in de meeste gevallen voorkomen moest worden. In dit geval heb ben pogingen tot overleg gedu rende zes jaar geen resultaat op geleverd. Dat de A.N.A.B. er op uit zou zijn de staking voortgang te doen vinden of stakingen uit te lokken, is onjuist. Indien „De Ommelanden" een niet terugne men van de arbeiders uitsluitend grondt op financiële en economi sche motieven, dan kunnen wij ons moeilijk indenken, aldus de A.N.A.B., dat een wereldbedrijf met een dergelijke omzet aan ex portgoederen een staking van ruim veertien dagen niet zou kun nen overleven. De heer Van der Ploeg was van mening, dat „De Ommelanden" alle orders best hoog is, antwoordde de heer Van der Ploeg, dat er geen pensioen regeling bestaat in de moderne zin van het woord. Er is wel een royale uitkering van pensioen, maar in de wijze van uitkering is geen enkele lijn, zodat deze methode voor de arbeiders een wankele en onzekere basis vormt. De heer De Boer had verklaard dat, ware de staking niet uitge broken, hij de komende winter zeker geen mensen had behoeven te ontslaan tengevolge van sei- zoensslapte. Langdurige con tracten maakten wel uitbreiding van het personeel waarschijnlijk, temeer daar ook de nieuwe fa briek voor bereiding van onge suikerde gecondenseerde melk in bedrijf zou worden gesteld. In antwoord op een desbetref fende vraag antwoordde de heer Van der Ploeg, dat hij het zeer onwaarschijnlijk vond voor ons land, dat in de wintermaanden de consumptiemelkvoorziening steeds voorrecht heeft boven welke exportorders ook. Tenslotte merkte hij nog op, dat de bemiddelingspoging van mr. Berger een zeer bijzonder ka rakter draagt, daar tot nu toe steeds als voorwaarde werd ge steld, dat het werk zou worden hervat, alvorens tot het voeren van besprekingen zou worden overgegaan. JUBILEUM VAN DE JAVA- CHIN A-P AKETV AART. Maandag 15 September zal het 50 jaar geleden zijn dat de Java- China-Japan-lijn, werd opgericht. Omstreeks 1900 zocht een groep initiatiefnemers contact met de regering, die een jaarlijkse sub sidie toezegde. De nieuwe maat schappij verplichtte zich vierwe- kelijkse diensten uit de Ned.-Indi- sche archipel te onderhouden met China en Japan, onder toezicht o.a. van een regeringscommissa ris. Op 17 Sept. 1903 vertrok het eerste schip van de nieuwe maat schappij van Java naar China. Tevoren hadden de Hollanders zich voornamelijk geconcentreerd op de vaart op en in de archipel. Men begreep echter, dat ook de verbinding met Oost-Azië ter hand moest worden genomen en verscheidene malen werd ge tracht een verbinding, vooral met China, te vestigen. Alle po- Iin Eindhoven en Helmond. Hij erliet de advocatuur om indus- trieel te worden en is thans direc- HEDEN: TERNEUZENLuxor Theater 8 uur: Biosc. „Show Boat". Café Du Commerce, 2 uur: Openbare verkoping van een huis en erf en huis met erfpachtsgrond en een woon- en winkelhuis. OOSTBURG: Ledel Theater, 8 uur: Biosc. Show Boat". MORGEN: TERNEUZEN: Luxor Theater 8 uur: Biosc. „Show Boat", Hotel „Des Pays Bas", 2.304.30 uur en 810 uur: Modeshow Wol- en Kousen huis A. van den Bruele. AXEL: Het Centrum, 8 uur: Biosc. „Er op of er onder". OOSTBURG: Ledel Theater, 8 uur: Biosc. „Show Boat". Dat Canada uitstekende pers pectieven te bieden heeft aan landbouwemigranten, die zich daar op de duur zelfstandig wil len vestigen, mag wel als alge meen bekend verondersteld wor den. Over de wijze waarop de zelfstandige vestiging in de prac- tijk in zijn werk gaat zijn belang wekkende gegevens te vinden in het proefschrift, waarmee dr- ir. A. S. Tuinman dezer dagen aan de landbouwhogeschool te Wage- ningen promoveerde. Wij lezen daar dat de Canadese landbouwer zich op het ogenblik in een gunstiger economische po sitie bevindt dan ooit te voren. Oorzaèk hiervan is de voortdu rende toename der bevolking o.a. door immigratie waardoor de binnenlandse afzet aanzienlijk is verruimd, terwijl ook de con sumptie per hoofd groter is ge worden tengevolge van de stij gende levensstandaard. Intussen is de landbouwbevol king van Canada nog steeds te klein om de rijke mogelijkheden van dit enorme land uit te buiten. De situatie is dan ook zo, dat er niet alleen nog millioenen hecta ren grond op ontginning liggen te wachten, maar dat er over heel Canada duizenden ha reeds ont gonnen gronden met opstal te koop zijn, doordat de eigenaars geen opvolger hebben. Voorlopig is er dus nog voor geruime tijd aanbod genoeg om te voorzien in de vraag van Nederlanders die zich in Canada zelfstandig willen vestigen. Hoe gaat het overnemen van een bedrijf nu in zijn werk? Zo als bekend kan de emigrant geen kapitaal uit Nederland meene men, zodat hij eerst als werkne mer dienst moet nemen om de nodige gelden bijeen te sparen. Deze gang van zaken is trouwens geheel in het voordeel van de emigrant, daar hij zodoende ge legenheid heeft om aan zijn nieu we omgeving te wennen en erva ring op te doen met de werk methoden in Canada, die door gaans nogal van de Nederlandse afwijken. Uit de berekeningen van Dr. Tuinman blijkt, dat de materiële vooruitgang van de Nederlandse landbouwemigranten, die sedert 1947 in Canada binnengekomen nisterraad gisteren besloten mr:eur van de N.V. rijwielonderde- - - - ien- en buizenfabriek „Robur" te Helmond. Van 1948 tot de jongste verkie zingen was mr Van Thiel lid van de Tweede Kamer voor de K.V.P. Voorts bekleedt hij tal van maat schappelijke functies. 9-a; is hij voorzitter van het provinciaal op touworgaan Noord-Brabant (Bra bants volksherstel), lid van het provinciaal bestuur van de Noordbrabantse bond van het Wit-Gele Kruis, lid van de wel vaartsstichting Noord-Brabant, bestuurslid van het diocesaan maatschappelijk centrum in het diocees 's-Hertogenbosch, presi dent van de bijzondere raad der St Vincentiusvereniging Helmond en omstreken, lid van het stich tingsbestuur van het sanatorium „St Jozefsheil" te Helmond en bestuurslid van het sanatorium ,,De Klokkenberg". F. J. F. M. van Thiel te Helmond aan H.M. de Koningin voor te i dragen voor de benoeming tot minister van het departement van Maatschappelijk Werk. Prof. dr L. J. M. Beel zal dan worden ontheven van het beheer van dat departement en zal zich blijven belasten met de porte feuille van het ministerie van Binnenlandse Zaken. De ministerraad heeft prof. Beel onlangs tot vice-president benoemd. Mr Frans Joseph Frits Mane van Thiel is op 19 December 1906 in Helmond geboren. Aan het St. W illibr or duscollege te Katwijk deed hij het eindexamen gymna sium A. Hij studeerde rechten aan de universiteit te Nijmegen. In 1930 ging hij voor korte tijd naar het buitenland. Na zijn te rugkomst was hij gedurende eni ge jaren advocaat en procureur Een politie-patrouille werd bij Tomohon in de Minahassa door een gewapende bende aangeval len. Hierbij werd een lid van de politie-patrouille gedood en drie gewond. De bende is gevlucht met medeneming van een sten- gun en een geweer van de politie. Dezelfde avond heeft een ben de het politiebureau te Tomohon aangevallen, waarbij een meisje werd gedood en 2 personen wer den gewond. Aneta tekent hierbij aan, dat tot nu toe aanvallen van benden in de Minahassa vrijwel niet zijn voorgekomen. gingen mislukten echter, totdat men inzag, dat men om kans van slagen te hebben het niet zou kunnen bolwerken zonder finan ciële steun van de regering. In 1902 werd overeenstemming bereikt. Als basis voor het ver voer werd aanvankelijk be. schouwd van suiker van Java naar Honkong en van Japanse steenkool naar Ned.-Indië; voorts het vervoer van Chinese arbei ders o.a. voor de tinmijnen op Banka en Billiton. Geleidelijk, vooral na 1912, ver beterde de positie van het bedrijf. De hoeveelheid lading nam be langrijk toe en de vrachten wer den winstgevender. In 1918 kon den alle van het rijk ontvangen subsidies worden afgelost, zodat de maatschappij geheel op eigen benen stond. In 1920 was zij één der oprichters van de Verenigde Nederlandsche Scheepvaartmaat schappij. Bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog beschikte de Java- China-Japan lijn over 4 passa giers- en 7 vrachtschepen. Van deze 11 vaartuigen gingen er tijdens de oorlog zes verloren. Ter versteviging van de positie der Nederlandse scheepvaart in het Verre Oosten kwam een nauwe samenwerking met de K.P.M. tot stand, welke in Sep tember 1947 leidde tot het besluit, dat de K.P.M. haar buitenlandse lijnen zou inbrengen bij de J.C.J.L. en dat deze onder de ge wijzigde naam van Java-China- Paketvaartlijnen de exploitatie van de gezamenlijke buitenlandse lijnverbindingen op zich zou ne men. Zij is er in geslaagd de vóór oorlogse lijndiensten verder uit te breiden. Een uitzondering vormen de diensten op China, die wegens de politieke toestand moesten wor den gestaakt. Het is geen geheim, dat vooral op sociaal-economisch terrein de verwachtingen hoog gespannen zijn. Immers op dit gebied deden zich de grootste moeilijkheden voor bij de kabinetsformatie. Wij mogen constateren, dat figuren als prof. Zijlstra en de heren Suurhoff en v. d. Kieft daarbij het meest op de voorgrond zullen treden. Betekent dit de koppeling van een uitgesproken anti-revo- lutionnair beleid met dat der so cialisten? Stellig niet, want al heeft prof. Zijlstra zitting in dit kabinet als vertegenwoordiger der A.R., in menig opzicht is deze hoogleraar voorstander van een progressief beleid. Hij zal zich dus niet vreemd voelen in het ge zelschap van een vakbondsbe stuurder en een socialistisch ac countant. Dit neemt niet weg, dat er tus sen hen verschil van mening zal bestaan, onder meer over de vraagstukken van kapitaalvor ming, investerings- en loonpoli tiek. Het zijn juist deze proble men, die in bijzondere mate de aandacht vragen van het nie iwe bewind. Ongetwijfeld is onze economi sche toestand nog verre van rooskleurig. Een geweldige werk loosheid dreigt. De bestrijding cjaarvan is een der belangrijkste opdrachten van het moeizaam geboren kabinet. Om de werkge- fegenheid te verruimen, dient men het bedrijfsleven zo krachtig mogelijk te maken. Men kan daarnaast zoveel mogelijk open bare werken gaan uitvoeren. Ook kan men grijpen naar het middel der socialisatie om door beïnvloe ding van de bedrijfspolitiek de in vesteringen op peil te houden. SOCIALISATIE. Het is niet te verwachten, dat er gedurende de regeringsperiode van dit kabinet sprake zal zijn van socialisatie. De minister van Economische Zaken is er een groot tegenstander van. Niet op principiële gronden, maar omdat hij meent dat hierdoor de reële democratie in gevaar kan komen. In de „Economisch-Statistische- Berichten" van 30 Juli j.l. vinden wij prof. Zijlstra's bezwaren te gen socialisatie uiteengezet. Hij betoogt daarin, dat ons land on geschikt is om op grote schaal socialisatie door te voeren. Ons land is daarvoor te klein en te afhankelijk en maar al te spoe dig dreigt het gevaar, dat de pu blieke sector van het bedrijfs leven relatief te groot wordt t.o.v. de particuliere sector. Het is dus te verwachten, dat op het depar tement van economische zaken de socialisatie als middel voor de werkgelegenheidspolitiek zal worden verworpen. Om het werk te scheppen moe ten er twee dingen gebeuren: de industrialisatie moet worden doorgezet en er moet meer gele genheid zijn tot export, vooral naar de dollargebieden. EXPORTKANSEN. Nu de laatste weken in Ameri ka meer stemmen opgaan om de import uit Europa te vergroten, is het te verwachten, dat men zal Qp de). programma staan, trachten de Amerikaanse mark j gejd daarvoor kan worden bijzondere aandacht zal worden besteed aan bezitsvorming, zul len de bovenstaande gedachten in de toekomst een grote kans heb ben op verwezenlijking. Men mag verwachten, dat ook minister Suurhoff hiervoor kan worden gewonnen, terwijl de heer v. d. Kieft aangaande de inkomstenbe lasting-tarieven er geen veer voor zal behoeven te laten. Mis schien zitten er nog baten voor hem in. PENSIOENEN EN LONEN. Bij dit alles speelt ook het vraagstuk der definitieve ouder domsvoorziening een rol. Het is bekend, hoezeer vooral van so cialistische zijde wordt aange drongen op verwezenlijking van de daarvoor bestaande plannen. Wat zal de troonrede brengen? Zal men de bestaande bedrijfs belastingen verlichten en ander zijds maatregelen nemen om ar beiders een winstaandeel in con tanten te verschaffen? Plannen in die richting hebben een reële kans van slagen. De uitvoering van openbare werken op grotere schaal dan tot heden zal zeker op groter schaal voor Nederland se producten te interesseren dan dit tot nu toe het geval was. Men zal daarbij het bedrijfsleven te hulp roepen, hetgeen mogelijk is door het verlenen van belasting faciliteiten. Er moet meer gele genheid worden geschapen tot sparen, vooral door particulieren. Dit zal de geldmiddelen op de kapitaalmarkt brengen, waarmee de expansie van onze industrie kan worden gefinancierd. Wie het reeds genoemde artikel doorleest, zal tot de conclusie komen, dat onze minister van economische zaken geen tegen stander is van het uitkeren van winst aan de arbeiders, mits dit niét gedwongen vloeit in kassen van bepaalde maatschappijen, doch vrij ter beschikking komt. Tegelijkertijd wordt onze aan dacht gevraagd voor de kapitaal markt, waarvan de structuur dient te worden herzien, aldus prof Zijlstra. Ook kleine bedragen moeten kunnen worden belegd en de dividendstop dient zoveel mo gelijk achterwege te blijven. Al deze gedachten zullen bij verwe zenlijking van grote invloed kun nen zijn op de consumptieve en productieve kracht van ons volk. Nu er in het nieuwe kabinet gevonden, al moet het ook uit de speciale rekening komen voor Marshall-hulp, die bij de Ned. Bank wordt aangehouden. Dit saldo bedraagt momenteel ruim een milliard. Ook de loonpolitiek zal vrijwel zeker worden herzien. Te be treuren valt, dat er nog geen en kel perspectief kan worden ge boden om de positie van de mid denstand te verbeteren. Wanneer de troonrede daarvoor verrassin gen brengt, zal een belangrijk deel van het volk die met vreug de begroeten. Vooral in verband met de op handen zijnde huur- herziening is een prettige surpri se voor deze volksgroep noodza kelijk. De jaarlijkse algemene verga dering van de Nederlandse spaar- bankbond wordt gehouden Vrij dag 12 Sept. a.s. te Breda. Mevr. E. J. WilzenBruins, budget medewerkster van de stichting spaarpropaganda, zal spreken over: „Nut en noodzaak van de voorlichting inzake inkomstenbe steding." Mr. P. E. W. Lugt, over: „De sociale taak der spaarban ken." De Perzische premier, Mossa- deq, heeft Maandag besloten de bijeenkomst van het parlement, dat 10 September zou worden gehouden, uit te stellen om tijd te hebben voor een poging tot oplossing van de oliekwestie. Generaals op non-actief. In Perzië zijn Maandag negen generaals op non-actief gesteld. Generaal-majoor Mathewson, de Amerikaanse commandant van Berliin, heeft de Sowjet-beschul- digingen verworpen, volgens welke „provocerende daden van fascistische elementen tegen het Russische oorlogsmonument in West-Berlijn" door de Ameri kaanse autoriteiten waren aange moedigd. Op het hek rond dit monument, een Russische tank op een stenen voetstuk, waaronder volgens de Sowjets tien Russische soldaten liggen begraven, hadden West- Berlijners „Ivan, ga naar huis" gekalkt. De „provocerende en belache lijke" Russische beschuldigingen noemde generaal Mathewson in een schrijven aan de Berlijnse vertegenwoordiger van de Sow- jet-controle-commissie in Duits land, Dendjin, „voor het ogenblik een belemmering voor verdere overweging of de Russen kan worden toegestaan het monument te herstellen. Mathewson is van mening, dat de Russen hun mo nument beter konden verplaatsen naar Oost-Duitsland. Door 15) Nadruk verboden. „Ja, papa," antwoordde zijn dochter enthousiast, „dat moet U de de baron. „Die verwenste tram ook. Kunt U dat ding niet opdoeken?" „En dan? Zeker allemaal auto- zeker doen." „De vraag is overigens of hij uit Donkervoort weg wil. Hij is al zoveel jaren bij ons-" „Nu, voor zover ik weet, vindt hij Donkervoort ook maar zo, zo!" „Hoe kom je daarbij?" „O, ik heb vóór het nogeluk gebeurde met hem gesproken."- „Met hem gesproken? Hoe kan dat dan? Waar?" Ze vertelde van het plotseling opgekomen onweer en het schui len in het café, alwaar Drenth ook was afgestapt. En bij deze gelegenheid vertelde hij me, dat er wel eens wat meer leven in de brouwerij mocht komen. Er was op ons eiland niet veel te bele ven." „Wel, als ik zo denk aan het geen jij ervaren hebt, zou ik zegr gen: het gaat nog al," meesmuil - bussen? Alsjeblieft niet. Als jij een beetje beter uitgekeken had, zou er niets gebeurd zijn. Enfin, laten we er niet meer over pra ten: het is gebeurd." Toen haar vader weer vertrok- i ken was, riep de freule de hoofd- zuster en verzocht haar het ge meentehuis van Donkervoort te willen opbellen met het verzoek, of de heer Drenth haar wilde be zoeken. En zo kreeg Drenth een week na het ongeval via zijn volontair, die het telefoontje had aangeno men, het verzoek de freule in het ziekenhuis te bezoeken. Drenth legde zijn vulpen neer en keek Van Suchtelen verbaasd aan. „Ik? Haar bezoeken in Rotter dam? Waarom?" Van Suchtelen grinnikte en stak een sigaret op. „Dat weet ik niet. Het verzoek komt van haar zelf, werd gezegd-. Dus dat is zo veel als een bevel, nietwaar?" Drenth schudde zijn hoofd en keek van zijn volontair naar het blad met cijfers, die hij aan het optellen was. „De freule zal U willen bedan ken, veronderstel ik. Dat kost U minstens een bos bloemen, of een doos bonbons." Drenth vond het allesbehalve prettig, dat hij door het meisje uitgenodigd was om op bezoek te Dus een bos bloemen. Dat was komen. „Ik.... ikzeg, Van neutraal. Bonbons zou ook kun- Suchteien. weet jij de bezoekuren nen of needaar hield niet kenhuis zijn. Half één eten.... ja, dat zou net gaan. Werktuigelijk knikkend stak hij het boekje weer in zijn bin nenzak. „Denkt U er om, niet met lege handen aan te komen," waar schuwde Van Suchtelen nog op vriendelijke toon." Drenth, die al weer wilde gaan cijferen, schrok op 'en keek de jongeman even aan. Ja, dat was waar ook. Bij een zieke kon je niet met lege handen aan komen. in dat ziekenhuis? De volontair schoot in een gul- iedereen meisje. van. Hoewel, een jong Nee, bloemen was toch ie lach. „Bezoekuren! Nee, maar, j beter. Maar wat voor bloemen die is goed! Mijnheer Drenth, pa tiënten als freule Hoogstede heb ben natuurlijk doorlopend be zoek. U kunt, om zo te zeggen, komen wanneer U wilt. Behalve natuurlijk in de nacht...." Ach ja, dacht Drenth, dat is natuurlijk waar ook. Ze lag in een afzonderlijk vertrek, niet op een zaal met andere patiënten. En het was zo, als Van Suchtelen had gezegd: deze uitnodiging stond gelijk met een bevel. Dat kon je niet naast je neerleggen. Hij moest er dus heen. Automatisch haalde hij het tramboekje uit zijn zak en raad pleegde de dienstregeling. Eens kijken, om kwart over één ver trok er een tram, dan was hij ruim half drie, aan de Rosestraat. Kon-ie tegen drieën in het zie-. Hij had wel geen verstand van bloemen, wist wat een roos was en een tulp, maar daarmede was zijn bloemenkennis uitgeput. „Wat voor bloemen adviseer jij, Van Suchtelen?" vroeg hij voor zichtig. „O, dat doet er niet toe," ant woordde de aangesprokene. „Al les is goed, behalve rode rozen, want die hebben een betekenis," voegde hij er grinnekend aan toe- Drenth dacht opnieuw na. Dus bloemen. Enfin, die zou hij wel ergens in Rotterdam kopen. Bloemenverkopers kon je in de regel altijd in de buurt van een ziekenhuis aantreffen. Hier, in Donkervoort kocht hij ze in geen geval. De mensen zouden er over gaan praten, stel je voor!" (Wordt vervolgd.) zijn, in geldswaarde uitgedrukt na het eerste jaar gemiddeld 257 dollar bedroeg, na het tweede 1306 dollar, na het derde 2492 dollar, na het vierde 4124 dollar- Van de tussen 1947 en 1950 aan gekomen Nederlandse gezinnen heeft zich thans ongeveer de helft, in hoofdzaak door aankoop, in enkele gevallen door pacht of deelpacht, zelfstandig gevestigd. Deze vestiging vond gemiddeld een kleine twee jaar na aankomst in Canada plaats. De prijs van de door Nederlan ders gekochte bedrijven loopt nogal uiteen, maar het gemiddel de bedrag is ongeveer 7800 dollar, waaruit volgt dat deze bedrijven gekocht zijn met behulp van ver strekte credieten. Welke crediet- faciliteiten zijn er nu voor de Ne derlandse landbouwemigrant be schikbaar? Sommige provinciale regeringen, zoals die van Nova Scotia, Quebec en New Bruns wick, verstrekken leningen voor de aankoop van een bedrijf, vooral in Nova Scotia, dat lenin gen tot een maximum van 8000 dollars verstrekt tegen 414 °/o interest, is hiervan reeds door verscheidene Nederlanders ge bruik gemaakt. De meeste cre dieten blijken echter van parti culiere zijde gekomen te zijn; hierbij speelt natuurlijk een be langrijke rol de goede naam en het vertrouwen dat de betreffen de immigrant zich heeft weten te verwerven. Als interest wordt bij deze particuliere leningen ge middeld 4.85 °/o in rekening ge bracht, terwijl de aflossingster mijn varieert van 3 tot 40 jaar met als gemiddelde 11 jaar. Wan neer men de verschillende geval len van vestiging nagaat, blijkt dat gemiddeld 2814 °/o in contan ten betaald is en 7114 °/o als cre- diet opgenomen. Naast de aankoop van bedrij ven doen zich natuurlijk nog an dere fininciële problemen voor, zoals de aanschaf van landbouw werktuigen en levende have of het aanbrengen van verbeterin gen. Om hierin tegemoet te ko men, kunnen uit hoofde van de „Farm Improvement Loan Act", een wet die in 1945 van kracht geworden is, kortlopende lenin gen van ten hoogste 3000 dollar aan landbouwers verstrekt wor den. Dit geld wordt niet recht streeks door de regering geleend, maar door particuliere banken, waarbij de regering zich echter voor 10 van het eventuele ver lies garant stelt. De bank mag niet meer dan 5 interest eisen, terwijl de aflossingstermijnen variëren van 1 tot 10 jaar. De hierdoor geopende moge lijkheid is tot dusver een groot succes gebleken en vele Neder landers hebben er reeds van ge profiteerd; deze leningen* zijn echter niet bedoeld voor de aan koop van bedrijven, maar moeten beschouwd worden als „sluit stuk" om een reeds aangekocht bedrijf in werking te brengen of te verbeteren. Voor hen die nog kapitaal in Nederland hebben staan, bestaat volgens de deviezenvoorschriften der Nederlandsche Bank de mo gelijkheid om twee jaar na het vertrek naar Canada een be- drijfsinventaris van Nederlands fabrikaat (waaronder ook vee be grepen wordt) tot een waarde van hoogstens 8000,te ontvangen; zij die hiervan geen gebruik ma ken, kunnen na dezelfde periode ook deviezen krijgen tot een be drag van 1520,—. Als voor waarde wordt hierbij echter ge steld dat de emigrant zich inmid dels zelfstandig gevestigd heeft. Overigens wordt reeds bij de oorspronkelijke plaatsing van de Nederlandse emigrant bij een werkgever zoveel mogelijk reke ning gehouden met de toekom stige vestigingsmogelijkheden in een bepaald gebied, hetgeen de kansen om spoedig te slagen vooral wanneer de emigrant zich een goede naam in zijn omgeving weet te verwerven aanmerke lijk vergroot. Er moge in dit verband nog maals aan herinnerd worden dat zij die het volgend jaar nog naar Canada willen vertrekken zich reeds nu dienen aan te melden. Twee Deense jongelui, de 26- jarige student Lars Aage Kris- tian Bruun en de 19-jarige kleer maker Villy Lundin, beiden wo nende te Odense, verlieten gerui me tijd geleden Denemarken. Lif tend reisden ze door Duitsland, Nederland, België, Zwitserland, Oostenrijk en Frankrijk. In Mar seille gekomen, bleek hun geld op te zijn en de student ging liften de naar Denemarken terug om geld te halen. Toen hij van geld voorzien in Marseille arriveerde, besloten de jongelui verder te trekken naar Italië. Ze hadden het plan naar India door te gaan, waar een hunner een kennis had wonen. In Genua gekomen, verstopten de Denen zich aan boord van een Deens schip, doch daar ze werden ontdekt, werden ze in Port Said overgenomen door het 8628b.r.t. metende m.s. „Mombasa" van de zelfde rederij. Dit schip, dat Zondag in Rot terdam aankwam, neemt de jon gelui mee naar Denemarken te rug, doch daar ze niet op de mon sterrol voorkomen, heeft de Rot terdamse politie ter voorkoming van eventualiteiten de Denen op gesloten, tot de „Mombasa" weer zou vertrekken. Vannacht is het vertrokken.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1952 | | pagina 2