Amerikaanse
nu moderne
gangsters
zakenlui
Uitstekende verzorging
van Korea-gewonden
r
OUPE
yHugc(m
De verkeerde vrouw
„Do you need something more
De voorgenomen reis van de Koningin naar Orange
WANNEER EINDIGT EEN
VOORRANGSWEG
TWEEDE BLAD
Zaterdag 12 Juli 1952
7 e Jaargang No. 2084
CHARLES GIOE VERDIENT 20.000 DOLLAR
PER WEEK
ONDERZOEK SENAATSCOMMISSIE BRACHT
VELE FEITEN AAN HET LICHT.
Sedert jaren is de commissie van onderzoek van de
senaat bezig een diepgaand onderzoek in te stellen
naar de grote misdadigersbenden, die in de Verenigde
Staten bestaan. Met enige zekerheid kan thans wor
den gezegd en dit heeft de commissie ook wel als
bewezen verklaard dat de tijden van Al Capone,
de man die met zijn lijfwacht en blonde vriendinnen
nachtclubs, bankgebouwen en rijke burgers overviel,
voorgoed voorbij zijn. Ook in de gangsterwereld gaat
men met zijn tijd mee en dergelijke stunts behoren
practisch tot de geschiedenis.
ONDER
DE
Overstromingen
in Japan
BOERDERIJ OP TEXEL
AFGEBRAND.
104-jarige te Nijmegen
Moeilijkheden bij Ned. Herv. Gemeente
te Tjalleberd c.a.
Oorspronkelijke roman
door Maartje Zeldehrijk
De Belgische oppositie
verlaat de Kamer
De gangsters en hun trawanten
schijnen tegenwoordig achtens
waardige zakenlieden en op hun
levenswijze is niets aan te mer
ken. De heren bezitten grote en
comfortabele ingerichte landhui
zen en villa's voorzien van een
staf van trouwe bedienden. Zij
zijn goede echtgenoten en prima
huisvaders. Zij stappen 's mor
gens bijtijds in hun formidabele
auto's en rijden naar hun bu
reaux. Zij doen daar hun zaken
af en keren dan weer per auto
huiswaarts.
Vele van deze gangsters geven
grote geldsommen voor liefdadi
ge doeleinden en hebben zitting
in comité's van liefdadigheid. Zij
kleden zich zeer modern, doch
nimmer opvallend en op hun kan
toren doen knappe secretaressen
de in- en uitgaande post af. Met
ijver en nauwgezetheid contro
leren zij van achter hun schrijf-
bureaux banken, warenhuizen,
transportondernemingen, hotels
en automobielfabrieken.
Uit het onderzoek is gebleken,
dat de gangsterbenden in geheel
Amerika bijkantoren en filialen
hebben en de jaarlijkse omzetten
worden berekend op een slordige
20 milliard dollar; voorwaar geen
peulschilletje. Het is wel vanzelf
sprekend, dat deze bedragen niet
worden verkregen ,,bij het zetten
van een kraak", of het doen van
een roofoverval. Voor het uitvoe
ren van speciale opdrachten wor
den bepaalde mensen uit de ben
de aangewezen en zij doen hun
werk geruisloos. Mocht het niet
temin voorkomen, dat politie of
justitie roet in het eten gooien,
dan staan rechtsgeleerden met
een uitstekende reputatie als
strafpleiters ter beschikking, om
recht te praten wat krom is.
Helpt ook deze methode niet,
dan wordt getracht de ambtena
ren van justitie en politie om te
kopen, hetgeen in bepaalde ge
vallen ook heeft plaats gehad.
De senaatscommissie heeft dan
ook verschillende hogere politie
chefs in staat van vervolging
doen stellen.
ST. VALENTINE.
De gangsterbenden zijn in Ame
rika al oud en zij hebben dien
overeenkomstig een huivering
wekkende staat van dienst. Men
herinnert zich wellicht „de slach
ting van Sint Valentine," toen in
de morgenuren van de 14e Febru
ari 1929 in een garage aan de
North Clarkstreet no. 2122 in Chi.
eaga zeven mannen door kogels
uit machinegeweren van een
gangsterbende letterlijk werden
doorzeefd.
De slachtoffers bleken allen lid
te zijn van een concurrerende
„gang" en zij waren door de te
genpartij tegen de muur gezet
in letterlijke en figuurlijke zin
en daarna zonder vorm van pro
ces neergeknald. Het ergste van
alles was wel, dat de moorde
naars waren gekleed in unifor
men van de gemeentepolitie van
Chicago en dat zij kwamen voor
gereden in een overvalauto van
die politie. Justitie en politie stel
den een diepgaand onderzoek in,
dat echter geen enkele resultaat
opleverde; de zaak werd dan ook
nimmer tot klaarheid gebracht.
De Amerikaanse misdadigers
zijn in hun vak zeer bekwaam
en zij zijn, zoals overal elders ter
wereld, gespecialiseerd. De gang
ster, die b.v. altijd werkzaam is
geweest in verdovende-middelen
racket, zal er niet aan denken
om te gaan werken in een black
mail (chantage) racket.
Men vraagt zich af, hoe in een
land als Amerika al die lieden
elkaar hebben weten te vinden.
Het antwoord hierop is vrij een'
voudig. De leidende figuren heb
ben veelal Italiaanse namen en
het zijn voor het merendeel men
sen van Italiaanse nationaliteit,
hetgeen niet wil zeggen, dat on
der hen geen Amerikaanse
staatsburgers zouden zijn. In de
jaren kort vóór de eerste wereld
oorlog verlieten grote groepen
Italianen, waaronder bewoners
van Sicilië en het Franse eiland
Corsica, hun vaderland en ves
tigden zich in de States, zoge
naamd om werk te zoeken. Veel
van deze lieden keerden echter
om een geheel andere reden hun
oude vaderland de rug toe. Zij
waren lid van geheime genoot
schappen, zoals de welbekende
„Zwarte Hand" en de „Maffia".
De Amerikaanse politie stond
vooral in de begin-periode, mach-
-1 teloos tegen deze illegale over-
schrijding van de Amerikaanse
grenzen. De heren waren im
mers in het bezit van'paspoorten
en visa, doch pas later bleek, dat
vele van deze bescheiden vals
waren.
GELD IS MACHTIG.
Tijdens het onderzoek door de
senaatscommissie is tevens eens
aan het licht gekomen, dat ook
bij de Amerikaanse politie onge
wenste toestanden bestaan. Om
koping was en is een feit, dat
vrij veelvuldig voorkwam en in
de rapporten der commissie
wordt hierover meermalen ge
rept. Zo komt het ook, dat in dat
land de particuliere recherche-
bureaux zo'n grote vlucht kon
den nemen. Deze bureaux oefe
nen een groter invloed ten goede
uit dan de officiële politiedien
sten. De particuliere recherche-
bureaux van Pinkerton en Wil
liam J. Burns zijn beroemd in de
V. S. en hebben er veel toe bijge
dragen, corruptiezaken aan de
kaak te stellen. Typerend is
voorts, dat Amerikaanse autori
teiten aan deze bureaux belang
rijke regeringsopdrachten heb
ben verstrekt.
Het rapport der senaatscom
missie heeft vastgesteld, dat
Amerika het werkterrein is van
twee grote gangsterbenden. De
ene heeft haar hoofdkantoor in
Chicago met bijkantoren in Sara
toga, Philadelphia, New Orleans
en Miami. Deze groep noemt
men in „vakkringen" het „Ca-
pone-syndicaat" en de chefs
dezer organisatie zijn allen oud
gedienden van de beruchte Al
Capone. De leidende figuren zijn
genaamd Tony Accardo, Charles
Fischetti en Jake Guzik. Een bij
zondere specialiteit van deze
bende is het (onwettig) afsluiten
van weddenschappen bij wedren
nen. Bij deze groep zijn enkele
honderden bookmakers en agen
ten betrokken.
De tweede bende is genaamd
„New York-syndicaat". Het
hoofdkantoor is gevestigd in
Manhattan. De leider hiervan is
een zekere Frank Costello en zijn
plaatsvervanger is Joe Adonis,
bijgenaamd „Zwarte Joe". Deze
bende verdient haar geld met het
in het leven roepen van bij de
wet verboden speelclubs en speel-
casino's. Deze bende houdt zich
ook nog bezig met het (onwet
tig) in de handel brengen van
zogenaamde „geluksautomaten".
Dit zijn zo de hoofdzaken en
de senaatscommissie kon dan
ook aan de hand van de rappor
ten verklaren, dat de wedden
schappen en de geluksautomaten
een winst per jaar hebben opge
leverd van rond 26 milliard dol
lar. De bookmakers-organisatie,
onderdeel der bende, verdient
per jaar de slordige som van 6
a 7 millioen dollar.
Een zekere Charles Gioe, lid
van het Capone-syndicaat, is
thans compagnon van een kan
toor voor clandestiene wedden
schappen bij wedrennen, welk
bureau per week een 20.000 dol
lar winst oplevert, terwijl één ge-
luksautomaat een zuivere winst
per week van 50 dollar opbrengt.
OOK EEN PERSBUREAU.
Verder is nog aan het licht ge
komen, dat er ook een soort van
persdienst bestaat, welke luistert
naar de schone naam van „Con
tinental Press Service". Deze
persdienst behoorde voorheen
aan de gangster James Ragen.
Op deze man werd door „colle
ga's" een revolveraanslag ge
pleegd. De ijzersterke kerel lag
zwaar gewond in het zuidelijke
stadsdeel van Chicago. Hij werd
naar een ziekenhuis overge
bracht en na enige tijd was hij
alweer aan de beterende hand.
Op zekere morgen werd Ragen
echter dood in zijn. bed aange
troffen. Er werd sectie op zijn
lichaam verricht en het onder
zoek wees uit, dat hij door de
tegenpartij was vergiftigd. Van
de daders ontbreekt tot nu toe
elk spoor.
Het persbureau kwam vervol
gens in andere handen en een
zekere Mickey Mc Bride, een
vriend van Tony Accardo, werd
leider van deze dienst. Mickey
vermaakte de „Continental Press
Service" aan zijn zoon Edward
Mc Bride, student in de rechts
wetenschappen aan de universi
teit van Miami. Het doel van de
persdienst is het doorgeven van
nieuws van en over wedrennen
in alle delen van de wereld, per
telefoon en telegraaf, aan de
bookmakers en agenten, zodat
deze heren a la minute over de
nieuwste gegevens beschikken.
EEN EIGEN RECHT
SPRAAK.
Het „Kangeroegerecht" waakt
en zorgt, dat de leden zich strikt
houden aan de vastgestelde nor
men. Bij overtreding van de
regels komt de schuldige voor de
rechtbank en wordt dienovereen
komstig gestraft. In bepaalde ge
vallen, b.v. bij verraad, wordt de
doodstraf opgelegd. Uit dit alles
blijkt, dat het misdadigerswezen
in Amerika een staat in de staat
vormt.
Als gemeenschappelijke ver
trouwensman der twee genoem
de benden treedt op een zekere
Lucky Luciano, een der meest
beruchte ex-gangsterleiders. Lu
ciano werd in 1946 uit Amerika
verwijderd en hij keerde naar
zijn vaderland (Italië) terug; hij
woont thans in Palermo. De se
naatscommissie meent bewijzen
in handen te hebben, dat deze
man thans nog de geheime leider
is van het Amerikaanse gang-
sterdom.
Een nieuwigheid is, dat de
heren ook aan politiek doen. Zo
is o.m. vastgesteld, dat de ver-
kiezingscampagne's van Forest
Smith, gouverneur van Missouri,
en van Fuller Warren, gouver
neur in Florida, werden gefinan
cierd door voornoemde gangster
benden. Over de achtergronden
hiervan zijn vele vragen ge
rezen.
Wanneer de kabinetsformatie
vóór 29 Juli a.s. haar beslag
heeft gekregen zal H. M. de Ko
ningin op die dag de gast zijn
van het gemeentebestuur van het
Franse plaatsje Orange. Het ligt
in de bedoeling, dat de Koningin
in dat geval om half vijf des mid
dags per trein in Orange zal aan
komen. H. M. zal op het stad
huis worden ontvangen door de
gemeenteraad en worden toege
sproken door de burgemeester.
De Koningin zal daarna een
kort dankwoord spreken.
Na de overblijfselen van het
kasteel van Orange te hebben
bezocht, zal de Koningin een re
ceptie houden voor ongeveer 200
gasten. Omstreeks zes uur zal
H. M. aankomen op het Neder
landse consulaat. Des avonds
wordt ter ere van H. M. een diner
gegeven in „La Salie du Conseil
Municipal" van het stadhuis van
Orange en om negen uur begint
dan in het „Theatre Antique", de
opvoering van Vondels „Joseph
WERKGELEGENHEID.
De voorzitter van één onzer
vakbonden heeft gepleit voor de
instelling van een afzonderlijk
ministerie voor de werkgelegen
heid. Hiermee zouden garanties
worden geschapen, dat er aan dit
vraagstuk alle aandacht wordt
besteed.
Laat ons hopen, dat deze stem
niet die van een roepende in de
woestijn is geweest. De kwestie
van de werkgelegenheid is één
der belangrijkste, waarmee wij
in Nederland te doen hebben.
Dit vraagstuk doet niet onder
voor dat van de woningbouw,
waarvoor ook een speciaal de
partement is ingesteld. Boven
dien zou de emigratie dan ge
coördineerd kunnen worden met
de werkgelegenheid, hetgeen een
verbetering zou betekenen.
Ook aan de landverhuizing
wordt nog onvoldoende aandacht
besteed. Laat men deze twee on
derwerpen gezamenlijk regelen
in een afzonderlijk departement.
Daardoor wordt de belangstel
ling van ons volk voor deze
kwesties ook nog versterkt. De
komende winter zal wel bewijzen,
hoezeer concentratie van alle
krachten noodzakelijk is.
ZIEKE ZIEKENFONDSEN.
Op een vergadering van een
bond voor ziekenfondsen is weer
eens gebleken, hoe wij in Neder
land nog tobben met het pro
bleem van een afdoende ziekte
verzekering. Men verwacht over
1953 een tekort van ruim dertig
millioen bij deze nuttige instellin
gen en dat is ten enenmale on
toelaatbaar.
Men worstelt met twee pro
blemen. Enerzijds acht men de
premie voor verplicht verzeker
den te laag, anderzijds zijn de
artsen en huisartsen ontevreden
over de hun toegekende vergoe
ding voor de behandeling van
fondspatiënten.
Het eerste vraagstuk, dat van
de premie, hangt direct samen
met de loonvorming, maar het
moet mogelijk zijn een inzicht te
verkrijgen in het probleem van
de vergoeding aan artsen en spe
cialisten. Kan er van overheids
wege niet een neutrale commis
sie worden benoemd, die bepaal
de normen opstelt voor de art
senvergoeding? Het is logisch
dat de artsen voor de verleende
diensten een vergoeding moeten
ontvangen overeenkomstig hun
opleiding en het daaraan bestede
kapitaal. Anderzijds mag ook op
dit terrein de grens der redelijk
heid niet worden overschreden.
Uit vele publicaties der laatste
jaren krijgt men dikwijls de in
druk, dat er een soort koehandel
wordt bedreven met de zieken
fondspatiënten. Een dergelijke
gedachte is onaangenaam en
wakkert slechts de mening aan,
dat aan zieke en gestorven men
sen meer wordt verdiend dan aan
de gezonde mensheid.
in Dothan". De regie wordt ge
voerd door Johan de Meester.
Verscheidene acteurs van de
Comedie Frangaise komen voor
deze gelegenheid naar Orange.
De Koningin zal de nacht niet in
het stadje doorbrengen, doch zal
zich begeven naar Avignon, dat
zij de volgende dag incognito zal
bezoeken.
Daarna zal de Koningin de
terugreis naar Nederland aan
vaarden.
Ten gevolge van overstromin
gen zijn in midden- en West-
Japan in de afgelopen drie dagen
van zware regenval tenminste 27
personen om het leven gekomen.
51 mensen liepen verwondingen
op, 23 worden vermist.
Tot dusver zijn 51 bruggen
weggeslagen en ongeveer 14.000
huizen ondergelopen.
In het betrokken gebied liggen
de steden Hirosjima, Osaka en
Kyoto.
Weerdeskundigen hebben voor
speld, dat de regenperiode spoe
dig zal eindigen.
Blijkens de laatste berichten
zijn 34 mensen om het leven ge
komen en 63 gewond. 32 perso
nen worden vermist. Naar ver
luidt zijn 11 personen door aard
verschuivingen bedolven.
Een geweldige rust heerst in
de geallieerde hospitalen in
Tokio. Die rust is in volslagen
tegenstelling met de eeuwig
durende drukte op straat, waar
het verkeer dag en nacht raast
en schettert.
Maar in de hospitalen merkt
men daar niets van, want de
meeste liggen achteraf, in oasen
van stilte. Daar kunnen de ra
men open blijven staan om ieder
zuchtje wind binnen te laten
teneinde de zwoele atmosfeer te
verzachten, die hier momenteel
heerst.
In de geallieerde legerhospita-
len liggen duizenden militairen
van velerlei landaard in volledige
harmonie bijeen. Gelukkig is
slechts een klein percentage van
hen in de Koreaanse oorlog ge
wond. De meesten hebben een
of andere ziekte, die zij ook over
al elders ter wereld hadden kun
nen krijgen. Tussen die duizen
den van andere nationaliteit lig
gen op het ogenblik negen Neder-
landers. Onder hen bevinden
zich twee oorlogsgewonden: de
ernstigste is sergeant Van Hijum
uit Ferwerd in Friesland, die
enkele dagen vóór hij zou af
zwaaien op een verraderlijke boo
bytrap liep en daarbij een been
verloor.
De tweede gewonde, Jezeer,
heeft een flinke vleeswond aan
het bovenbeen, maar hij zal spoe
dig geheel genezen zijn.
Wij praten met de kok Koomen
uit Den Haag, die in Yokohama
waar eveneens verscheidene
geallieerde hospitalen zijn ver
pleegd wordt voor geelzucht. Zijn
saffraankleurige oogappels ge
tuigen nog van deze ziekte, maar
Koomen geneest snel en zal wel
spoedig naar Korea terug gaan.
Daar heeft hij nog niet veel meer
gezien dan Poesan, waar men
meteen na zijn aankomst zijn
ziekte constateerde. Terwijl wij
over koetjes en kalfjes spreken,
komt 'n vriendelijke Rode Kruis-
zuster langs met op een wagen
tje een grote verscheidenheid
goederen. Alle zusters hier zijn
vriendelijk, omdat dat hun aard
is. Het lijkt erop, of aangeboren
vriendelijkheid een vereiste is
om in Japan als zuster te kunnen
werken. „Do you need something
more?" vraagt ze. Koomen is 'n
beetje blase geworden. De zuster
heeft hem reeds eerder van alles
voorzien, waar een zieke maar
behoefte aan kan hebben: siga
retten, zeep, kauwgom, lectuur,
snoepgoed, tandpasta, een nieu
we tandenborstel en knutselgerei
om de tijd te doden.
„No, thank you, ma'am". De
zuster steekt -hem nog een dikke
reep heerlijke melkchocolade
toe, denkt waarschijnlijk, dat hij
slechts weigert? uit overmatige
bescheidenheid.
Wie hier onder de zieken even
eens uitstekend werk verricht, is
pater Schins, de legeraalmoeze
nier, die in Korea is gedeta
cheerd, maar thans door de
hoofdaalmoezenier naar Tokio is
gezonden om van de vermoeie
nissen uit te rusten. De patiën
ten zouden hem niet graag meer
willen missen, maar pater Schins
ging het liefst dadelijk terug naar
Korea.
Hij is een rustige, nobele fi
guur, die de energie heeft om
een hele brigade geestelijke en
morele verzorging te geven.
De medische verzorging van
de zieken en gewonden in de ge
allieerde hospitalen is voortreffe
lijk. Als men in Nederland van
een nieuw geneesmiddel hoort,
kan men er staat op maken, dat
het hier reeds wordt toegepast.
Zo ligt in een der ziekenhuizen
in Tokio een Amerikaanse sol
daat, die door een napalmbom
zeer zwaar werd getroffen. Zo'n
patiënt was nog maar betrekke
lijk kort geleden ten dode opge
schreven, maar deze Amerikaan
geneest nu snel door toepassing
van auromycine. Zulke gevallen
zijn er meer.
Het grote belang van 'n goede
verzorging (en dit geldt voorna
melijk voor de morele verzor
ging) van de patiënten, ïs dat zij
vroeg of laat naar het front wor
den teruggestuurd met de ge
sterkte overtuiging, dat een we
reld achter hen staat, die waard
is te worden beschermd.
(Oorlogscorrespondent J. Ruys
aan de legervoorlichtingsdienst.)
De bestuurder van een
bromfiets had zich voor de
kantonrechter-plaatsvervanger te
Delft, mr. H. P. Bennewitz, te
verantwoorden omdat hij geen
voorrang zou hebben verleend
aan een van rechts komende
auto. De bromfietser had ge
reden op de rijksweg van Den
Haag naar Rotterdam en wilde
bij de verbindingsweg even voor
bij Delft naar rechts gaan. Daar
bij ontstond een aanrijding met
een uit Delft komende auto.
De verdediger van de brom
fietser, mr. Hoek, was van me
ning dat zijn cliënt geen voor
rang had behoeven te verlenen.
Hij reed op een voorrangsweg,
want het fietspad behoort tot de
weg. De auto daarentegen reed
op een weg die geen voorrangs
weg is.
De ambtenaar van het O. M.
was het met de verdediger eens
dat de rijksweg een voorrangs
weg is en de verbindingsweg niet.
Hij stelde zich echter op het
standpunt, dat dit recht van voor
rang ophoudt zodra men die weg
verlaat door via een oversteek
plaats op een niet-voorrangsweg
te gaan rijden. Op het moment
van het oversteken reden dus zo
wel de bromfietser als de auto
bestuurder op een gelijkwaardige
weg, waardoor dus de auto
bestuurder voorrang had.
Conform de eis van de ambte
naar werd de bromfietser een
boete van zes gulden of twee da
gen opgelegd, aangezien hij deze
zaak als principieel beschouwde
en dus graag de mogelijkheid van
hoger beroep opengesteld wilde
zien.
beveiligt U en Uw kinderen ter
wijl U slaapt tegen'muggebeten.
Donderdagavond is de boerde
rij van de heer J. Schraag te
Zuid-Haffel op Texel met de ge
hele voorraad hooi tot de grond
toe afgebrand, alleen het woon
huis bleef behouden. Het blus
water moest over een afstand
van een kilometer worden aan
gevoerd, daar men op Texel met
grote droogte te kampen heeft.
Eerst drie kwartier na het uit
breken van de brand kon met
blussen worden begonnen. Intus
sen bestreed men het vuur met
zand.
Verzekering dekt de schade.
Mej. E. Schultz, die in Polen
werd geboren en thans wordt
verpleegd in „Levensavond" te
Nijmegen, zal ïjeden in verband
met haar 104e verjaardag wor
den gehuldigd, tenminste als er
geen hittegolf komt.
Zij is verheugd over het feit,
dat zij thans de oudste ingezetene
van Nederland is. Zij vertelde
dat vrede en geloof de beste
waarborgen zijn voor een hoge
ouderdom.
40)
(Nadruk verboden).
„Je kunt gemakkelijk met een
andermans geld smijten."
„Daar is geen cent van een
ander bij. Alleen de studie en
kost en inwoning worden voor
mij betaald. De rest verdien ik
zelf en op een eerlijke manier.
Hoe ik dat doe, gaat jou overi
gens niet aan. Wij doen namelijk
nog wel eens wat anders dan
pretmaken en uitgaan, zie je?"
Toen kwam de vader binnen.
„Wat is dat voor een herrie
hier?" zei hij op z'n gewone
brommerige toon. „O, is Jan
daar en benne ze al aan 't ruzie
maken? Dat is wel een prettige
thuiskomst zou ik zeggen. Jij
bent het zeker weer, hé Kor?
Wat kom je hier doen?"
Kor stoof op. „Wat ik hier
kom doen? Wel, dat zal nog
mooier worden, dat ze me vra
gen, wat ik hier kom doen. Mag
ik soms niet meer thuiskomen?
Je kan beter aan die meheer daar
vragen, wat die hier komt doen.
Het zal wel geen wonder wezen,
als je weer niet wat tegen mij
had. Toen ik nog niet getrouwd
was, kon je' me wel gebruiken,
hé, voor de tuin. Van 's ochtends
vroeg tot 's avonds laat. En nou
ik de deur uit ben en op een
spulletje zit, waar geen hypo
theek op rust, nou deug ik niet?
Zal ik je eens wat zeggen ouwe?
Dat is niks als de kift. Je kunt
beter die opvreter en nietsdoener
tien dagen de kost geven. Je lie
veling, hé? Nou, hij is weer thuis
hoor, dan kun je hem vertroete
len. Veel plezier met de feestda
gen, maar mij en m'n wijf zie je
hier niet meer!"
En weg was hij. Op het erf
vloekte hij nog tegen het knech
tje, omdat hij aan de bel van
Kor's roestige fiets zat. Toen
werd het stil.
Na een poosje verbrak de oude
Reising, die inmiddels was gaan
zitten, de stilte.
„Dat is een mooi „welkom
Reeds enige tijd hadden inge
wijden de indruk, dat er door het
college van pastorievoogden en
notabelen van de Ned. Herv. ge
meente Tjalleberd c.a., een ge
meente, die zeer rijk is aan roe
rende en onroerende goederen,
vreemd met het beheer van deze
goederen werd omgesprongen.
De beide predikanten, Ds C. van
't Riet en Ds C. Riegstra, heb
ben thans in overleg met de drie
kerkvoogden een accountantson
derzoek doen instellen. Volgens
een ruwe schatting van de ac
countant zou er in een tijdvak
van 30 tot 40 jaar voor enige
tienduizenden guldens op won
derlijke wijze zijn verdwenen.
Een oud-notabel zou op en ge
geven moment enige duizenden
guldens in de kerkkas hebben
teruggestort. Verder zouden pri-
vérekeningen met kerkeraads-
geld zijn betaald. Ook kreeg de
accountant de indruk, dat 't toe
zicht op het beheer van de vaste
eigendommen (de gemeente bezit
vele boerderijen en landerijen) te
wensen overlaat.
De predikanten, die in de loop
der jaren in de gemeente hebben
gestaan, moesten, naar ons werd
megedeeld, bij hun komst een
verklaring tekenen, waarin zij
zich verbonden nimmer tegen de
thuis" Jan, maar trek je er maar
niks van aan. Hij gunt jou je
studie niet, dat is alles. Hij vreet
zichzelf op van nijdigheid, omdat
jou het geluk ten deel viel om
wat meer te worden dan een
tuinder."
„Alsof dat niet goed genoeg
is," mengde de tweede zoon, die
verloofd was en zich klaar maak
te om naar z'n meisje te gaan,
in het gesprek.
,,'t Is best, maar wie de kans
krijgt om wat anders te worden,
die moet het met beide handen
aangrijpen."
Gerrit bromde wat in z'n baard
en liep toen zonder groet de deur
uit. Ook de anderen verdwenen,
als gewoonlijk op Zaterdagavond
één voor één het huis. Tenslotte
was Jan nog met z'n ouders in
het achterhuis overgebleven.
„Trek je maar niks van je
broers en zusters aan, Jan," zei
de oude Reising met enige ver
bittering in zijn stem. „Ze hebben
hier niks te vertellen. Zolang ik
nog leef, ben ik baas in huis en
jij bent hier altijd welkom, dat
weet je toch zeker? Is 't niet
waar, moeder, voor onze Jan
staat de deur ook altijd open
hé?"
„Natuurlijk," antwoordde de
vrouw en er klonk enige teder
heid in haar stem. De jongen
werd er geroerd onder. Ja, het
was toch z'n ouderlijk huis, het
pastorievoogden te protesteren.
De politie heeft inmiddels
ambtshalve een onderzoek inge
steld. Het ligt niet in de bedoe
ling van de Ned. Herv. gemeente
de betrokken personen, voor zo
ver zij nog in leven zijn, gerech
telijk te doen vervolgen. Wel zal
getracht worden de gelden zoveel
mogelijk te achterhalen en terug
te doen storten.
Donderdag heeft de oppositie
van de Belgische nationale verga
dering de zaal verlaten en het zo
onmogelijk gemaakt, dat een
wetsontwerp zou worden aange
nomen.
De C.V.P. had namelijk voorge
steld, dat wegens collaboratie op
gelegde boeten in bepaalde geval
len zouden worden terugbetaald.
De socialisten en andere opposi
tieleden verzochten hierop dit
voorstel met voorrang te behan
delen. Bij een stemming werd dit
verzoek echter verworpen, waar
na de 104 oppositieleden de zaal
verlieten. De vergadering werd
verdaagd.
waren toch z'n vader en moeder.
Hij stond op en drukten beiden
de rimpelige vereelte handen.
„Jullie bent beste mensen," was
alles, wat hij antwoordde, doch
de oudjes verstonden hem.
Een uur later was hij bij zijn
buurman en weldoener. Deze zat
met z'n vrouw en dochter in het
achterhuis op hem te wachten.
Wat een verschil, dacht hij, op
't moment, dat hij het propere
huis van Meijer binnenstapte,
wat een verschil, hier of thuis.
Doch hij had geen gelegenheid
om te mijmeren, want de tuinder
trad met een joviale lach hem
tegemoet.
„Daar hebben we onze student"
zei hij op z'n gewone lichtige
manier. „Hoe gaat het jongeman,
hoe gaat het? Daar doe je goed
aan, dat je je oude buren nog es
opzoekt. Pak een stoel, Jan en
vertel eens wat van Delft en de
professors. Zijn ze werkelijk al
lemaal zo verstrooid, als men in
de moppenbladen verteld?"
„Nee," lachte Jan, „dat laatste
gaat wel. Ze hebben tenminste
nog nooit vergeten ons werk op
te geven, waar je de rest van de
dag zoet mee bent!"
„Je kunt wel aan hem merken,
dat hij niet meer op het pad
woont," mengde de tuinders
vrouw zich in het gesprek. „Je
ziet bleekjes."
(Wordt vervolgd).
