,NOG IS POLEN NIET VERLOREN
Overgangsregeling verzekering
werkloosheidswet
De Verkeerde vrouw
Kor ea-vrij williger wacht op
uur der wrake
Rumoerige
studentenvergadering
De Sibajak brengt
emigranten naar N-Zeeland
Kantongerecht Terneuzen
Gebedsuur voor de
verkiezingen
Nieuw'systeem voor Preefabs
Houten woningen zonder
goedkeuring gebouwd
Brand aan boord van de
„Talisse"
Jaarverslag
CARNEGIE-HELDENFONDS
Brief van jong conservatief
verbond
^a-
EERSTE KAMER
Oorspronkelijke roman
door Maart je teldenrijk
De korporaal J. (wij zullen
hem Jan noemen) is van huis uit
een Pool. Hij vond na veel om
zwervingen asyl in Nederland.
Zijn woonplaats ligt in Gelder
land.
Toen Nederland ging deel
nemen aan de strijd in Korea,
was Jan er onmiddellijk bij om
zieh te melden.
Dit was zijn eerste kans om
tegen communisten te vechten,
een kans waarop hij vele jaren
had gewacht.
In 1939, toen de Duitsers Polen
binnenvielen, gingen vader en
zoon Jan op de vlucht. De jongen
toen 16 jaar, werd aan de grens
gegrepen door de Russen, die
van de andere kant Polen bin
nenrukten. De knaap werd naar
een concentratiekamp in Smo
lensk gebracht. Hij sliep in de
open lucht. Geen deken, geen
tent, geen dag boven het hoofd,
dat bescherming bood tegen
regen. En het eten: watersoep.
Tienduizenden zaten in de Rus
sische gevangenkampen. Duizen
den stierven. De kampleiding
kwam er na vele maanden ach
ter, dat Jan nauwelijks 16 jaar
was. Hij mocht naar huis gaan.
,,Zie maar hoe je er komt", zei
men. Hij ging, liftend en wande
lend. Hij zag de kampen. Rechts
vertoefden de Poolse mannen tot
dertig jaar en verderop die tot 40
jaar. Links waren de kampen,
waarin de Poolse vrouwen tot
30 jaar en verderop die, waarin
de vrouwen tot 40 jaar verbleven.
Allen met lichamen als skelet
ten en ogen zonder uitdrukking.
Er ging veel om in het jonge
hoofd van Jan. „Eens, eens zal
de tijd komen, dat aan dit leed
een einde komt", zo zei de knaap
tot zichzelf. De jongen kwam in
zijn geboorteplaats aan.
'Ge kunt het geloven of niet,
maar heel zijn familie leefde nog.
Men keek elkaar aan en men las
in elkanders ogen: „Eens zal de
tijd komen, dat we deze bezetters
uit het land zullen jagen als
schurftige honden
De jaren vergingen.
De gedachte aan dat moment is
uitgegroeid tot een obsessie. Kor
poraal Jan weet, dat in Polen het
verzet gereed staat, zo lang reeds
als het land bezet wordt. De wa
pens zijn gewet
In 1942 werd de jonge Jan door
de Duitsers gegrepen en te werk
gesteld in Ober-Silezië.
Hij kwam in een concentratie
kamp terecht, omdat hij niet vol
doende deed aan de „Arbeitsein-
satz".
Hij zag na verloop van enige
tijd kans om te vluchten met een
vriend. Zij kwamen uitgeput in
de Poolse stad Krakau aan.
Daar werden zij gegrepen door
de S.S. en opnieuw naar Duits
land gebracht.
In 1945 kwamen de Amerika
nen.
Jan meldde zich onmiddellijk
voor de dienst. Hij werd aange
nomen en aangesteld als chauf
feur-monteur bij het derde Ame
rikaanse leger. Intussen was
Polen één bezetter kwijt. De an
dere bleef, de Rus. Jan kon niet
meer naar huis toe. Hij was niet
„gewenst" bij de bezetter.
De jongeman dacht aan thuis,
aan zijn dierbaren. „Eens komt
de tijd
Jan wist zich te herinneren,
dat Nederland gewoonlijk asyl
verleende aan geknechten. Een
deel van het Poolse leger had
meegeholpen aan de bevrijding
van Nederland en Jan vond er
asyl.
Toen vrijwilligers werden ge
vraagd voor de strijd tegen het
communisme in Korea, was Jan
er meteen bij, als dank voor_ ver
kregen gastvrijheid, als middel
om daadwerkelijk ten strijde te
trekken tegen een leer, die oor
zaak was, dat zijn vaderland werd
platgelopen door „bevrijders".
Hij deed zijn plicht in Korea.
Als er patrouille moest worden
gelopen, waarbij vrijwilligers
werden gevraagd, was Jan altijd
gereed om mee te gaan. Hij dien
de tot volle tevredenheid.
Zijn tijd is verstreken. Nu gaat
Jan naar Australië. Wat hij daar
gaat doen? Werken en geld ver
dienen. Als hij voldoende geld
heeft vergaard, tracht hij naar
Amerika te komen. Als hij in de
States is, blijft hij werken, tot
men hem opnieuw zal oproepen
voor de strijd tegen het commu
nisme.
Het volk zucht onder felle sla
gen. Het incasseert die slagen
met verbeten gelaat. De levens
omstandigheden zijn treurig,
doch dit zal allemaal veranderen.
Hij is overtuigd, dat hij de dag
zal beleven, waarop hij z'n vreug
detranen over Polens bevrijding
zal kunnen uitschreien.
Als hij dit niet zal beleven, dan
zal zijn bloed vloeien op de hei
lige bodem van Polen als het
zaad der ondernemenden, dat 'n
geknecht volk tot wedergeboorte
zal brengen
(Oorlogscorrespondent kap.
B. M. Koster van de lege
voorlichtingsdienst.)
Theodor Blank, de Westduitse
commissaris voor defensie-aan
gelegenheden, heeft op een stu
dentenvergadering verklaard het
toe te zullen juichen, als de „gro
te vier" bijeen zouden komen.
De Sowjet-Unie zou dan haar
kaaften op tafel moeten leggen
en dan zou blijken, dat zij niet
bereid is haar overheersende rol
in Europa op te geven.
Bij de Duitsers zou dit de twij
fel wegnemen over de wenselijk
heid van een herbewapening. De
conferentie zou tonen, dat de
Sow jet-Unie niet bereid is vrije
verkiezingen toe te staan en
Duitsland het recht te geven over
zijn buitenlandse aangelegenhe
den te beslissen. Theodor Blank
sprak voor ongeveer duizend
studenten te Bonn. De vergade
ring werd tenslotte zeer rumoe
rig, toen voor- en tegenstanders
van een bewapening elkaar in de
rede vielen en het woord eisten.
Een student zei liever tien jaar
verdeeldheid van Duitsland te
zien dan één week oorlog.
In de vergadering van de Eer
ste Kamer is gisteren aan de or
de gekomen het wetsontwerp,
houdende een overgangsregeling
betreffende de verzekering krach
tens de werkloosheidswet. Vol
gens deze overgangsregeling zal
geen aanspraak op wachtgeld of
op werkloosheidsuitkering inge
volge de op 1 Juli a.s. in werking
tredende werkloosheidswet be
staan wegens werkloosheid, wel
ke vóór 1 Juli 1952 is aangevan
gen.
8IÖ".
verbeurdverklaring van het ge-
Als eerste zaak kwam voor de I weer.
op 6 Mei opgeschorte affaire be- De verdediger bepleitte een
treffende de „beruchte" dijk ten mildere straf, daar het hier een
Z. van Zuiddorpe, waarop of buitenlander betrof, die niet vol-
waarlangs de Ned.-Belgische ledig op de hoogte was met de
grens loopt. Na een onderzoek ingewikkelde jachtactes en ja-
kwamen nu weer E. K„ verzeke- gersreglementen. Verder bracht
ringsagent en winkelier, en A. P., de verdediger naar voren, dat
slager, beiden te Zuiddorpe voor toen De S. bij het Isabella-kanaal
de balie. uit zijn auto stapte, twee ma-
De moeilijkheid bleek nu niet rechaussees in de nabijheid wa
rneer de loop der grens, maar het ren. Het speet hem dat hier niet
feit of de personen aldaar op de het gezegde werd toegepast:
dijk wel of niet uit België komen „Beter voorkomen dan genezen
dan wel onbewust de grens over- daar de gezagsdragers toch wel
schrijden om hun dagtaak te zagen dat De S. voorbereidingen
kunnen vervullen. trof om ter jacht te trekken.
Daar dit laatste bij E. K. niet Uitspraak 6 of 2 dagen met
onomstotelijk vaststond en daar verbeurdverklaring van het ge-
hij .tevens geen brandschone weer.
naam had wegens een vroeger Verkeersovertredingen,
gepleegde ongedekte uitvoer van
gedistilleerd, was de eis 6 of 3 F. v. d. H.. handelsvertegen-
dagen. Uitspraak 3 of 2 dagen, woordiger te Terneuzen, verleen
Anders was dit met A. P. Aan- de komende uit de Julianastraat
gezien deze op dat moment in- te Axel, geen voorrang, hetwelk
derdaad zijn dagtaak uitoefende hem op 25 boste of 10 dagen
als slager, kreeg hij slechts 0,50 kwam te staan,
of 1 dag opgelegd. c 0„ chauffeur te Axel, ver
leende bij Driekwart geen voor-
P. H„ fabrieksarbeider te Ter-1 rang en bracht hierdoor het ver
neuzen, viste in de omgeving iceer langs het kanaal in gevaar
van Zaamslag zonder hengelacte Uitspraak 50 boete of 30
voor 2 stokken. Dit kostte hem dagen.
0,50 of 1 dag.
P. M. D„ landbouwer te Hoek,
hield er een 8 maanden oude dek
stier op na zonder een vergun
ning van het stierenreglement.
Uitspraak 5 of 3 dagen.
H., zonder beroep te Gent,
Wei-
Er
Dinsdagmiddag om vijf uur ver
trok het m.s. „Sibajak" van de
Kon. Rotterdamsche Lloyd met
974 emigranten via Curasao en
het Panamakanaal naar
lington in Nieuw Zeeland,
gaan verscheidene grote gezin
nen mee, waaronder dat van de
familie Bron uit Borne. Dit ge
zin bestaat uit 20 personen, n-i.
vader en moeder, 16 kinderen en
twee verloofden. Drie kinderen,
die reeds getrouwd zijn, blijven
in Nederland achter. De bestem
ming' van dit gezin is Foxton.
Daar zal het onderdak vinden in
een voormalige jeugdherberg, die
het tot woning kan inrichten.
Vader Bron, een Twentse tex
tielarbeider, is 49 jaar en de leef
tijd der meegaande kinderen va
rieert van 27 tot 2 jaar. Met de
komst van dé familie Bron krijgt
de textielfabriek in Foxton, die
zich reeds lang voor dit gezin in
teresseerde, er ineens acht vol
waardige arbeidskrachten bij.
Verder gaan er met de „Siba
jak" nog twee gezinnen mee van
13 personen, twee van acht en
drie van resp. 12, 10 en 9 perso
nen. Onder de °ye"Se .pas^:
giers zijn er niet minder dan 798
die alleen reizen.
Zoals gewoonlijk waren er op
het laatste ogenblik afzeggingen,
waardoor hals over kop nog an
deren konden boeken. Zo z°adeI^
aanvankelijk de twee gebroeders
Hasselaars uit Veenendaal mee
gaan,. Eén hunner kreeg echter
on weg naar Wageningen een
motorongeluk en toen de andere
broer hem in het ziekenhuis wi
de gaan opzoeken, viel hij van
de trap en brak een arm.
Door de diverse afzeggingen
konden de families Goldstein uit
Den Haag en Kuypers uit Rotter
dam uit de nood worden gehol
pen. Zij hadden n-1. reeds hun
zaak verkocht en moesten hun
woning verlaten.
Er stond heel wat op de nomi
natie om tevoren te worden ont
smet, omdat men ook in Nieuw
Zeeland het mond- en klauwzeer
zoveel mogelijk buiten de gren
zen wil houden Zo moestenen
de inscheeploods van de Lloya
alle passagiers de schoenen, die
zij droegen, met formaline laten
bewerken. De andere schoenen,
die zij meenamen en ook de kle
ren waren reeds tevoren door de
gemeentelijke ontsmettingsdienst
te Rotterdam met formalinedam-
r_n ontsmet. Niet minder dan
800 colli had deze dienst onder
handen moeten nemen.
Voor de geestelijke verzorging
der emigranten gedurende de
reis maken pater G. M. de Leeuw
uit Bavel (L.) en ds. C. Gilhuis,
gereformeerd predikant uit Den
Haag, de reis mee. Zij delen, zo
als gebruikelijk broederlijk de
hun toegewezen hut. Laatstge
noemde keert begin September
met hetzelfde schip, na een reis
om de wereld naar Nederland
terug. De „Sibajak" vaart nl. van
Nieuw Zeeland uit via Indonesië
en het Suezkanaal naar Rotter
dam terug. Pater De Leeuw blijft
echter in Nieuw Zeeland.
In Zeist hebben de plaatselijke
afdelingen van de anti-revolu-
tionnaire partij, de christelijk-his-
torische unie en de staatkundig-
gereformeerde partij besloten
aan de vooravond van de verkie
zingen een gezamenlijke gebeds
ure te beleggen. Voor die par
tijen zullen resp. spreken de
heren J. W. Koning, ds F. G.
Hospers en J. van Bockhove.
J. H. chauffeur te Zaamslag,
die op dit punt eveneens in ge
breke bleef, kreeg 35 boete of
15 dagen.
G D„ textielhandelaar te St.
Gilles, week te Clinge rnet zijn
m'otór, alvorens een rechts gele-
overschreed onbewust de Ned.-1 gen zijweg in te slaan, zover haar
Belgische grens langs een niet links uit, dat hij door een achter
officiële post. Uitspr. 1 of 1 dag hem rijdende auto werd aangere-
hechtenis. den. ,Dït kostte hem 20 of 10 dg,
Een zekere W„ arbeider te T„ C. B., handelaar te Axel* par-
werd bij verstek veroordeeld keerde zijn auto s nachts zonder
wegens openbare dronkenschap Ucht langs de openbare weg.
tot 50 boete of 20 dagen hech- Hiervoor werd hij veroordeeld tot
tenis. 25 of 15 dagen.
H. M„ caféhouder te Hontenis- J.. S„ ijzerbewerker te Terneu
se, werd ter verantwoording ge- zen, passeerde in de Noordstraat
roepen, daar hij in zijn café zwak aan de verkeerde kant de vlucht-
alcoholische drank had doen ver- heuvel. Uitspraak 6 of 3 dagen,
kopen door zijn minderjarige p q„ slager te Terneuzen
dochter. werd op zijn motorrijwiel aange-
Verder had beklaagde onlangs houden zonder deugdelijk achter
ter stimulering van het bezoek licht uitspr. 0.50 of 1 dag.
aan zijn café een advertentie ge
plaatst van deze inhoud: „Heb
lol bij de meisjes van Pol". De
kantonrechter had daarom geen JJgJ |jeZoek KlOgWay
hoge dunk van dit cafe.
Hoewel de verdediger naar aJ>n
voren bracht, dat M. zijn dochter am' ua,rc
geen opdrachten had gegeven en De opperbevelhebber der Navo-
de man wellicht door deze twee-1 strijdkrachten in Euröpa, gene-
de veroordeling zijn „Verlof A" raal Ridgway, is Dinsdag per
zou verliezen, werd M. veroor- vliegtuig uit Rome naar Napels
deeld tot een geldboete van 40 vertrokken.
of 20 dagen hechtenis. In de Italiaanse hoofdstad
O. de S„ handelaar te Beveren- voerde hij besprekingen met pre-
Waas liep te Philippine een ver- mier1 De Gasperi en andere rege-
baal óp toen hij op 25 Febr. bij ringsfunctionarissen. Hij onder-
het Isabella-kanaal nabij de hield zich ook met bevelhebbers
Braakman zonder deugdelijke pa- der Italiaanse strijdkrachten.
pieren zijn jagerstalenten ten s.'Te Napels voert hij besprekm-
toon spreidde. Tot overmaat van gen met admiraal Carney, de
ramp sneuvelde door één zijner Navo-bevelhebber in Zuid-Euro-
schoten een scholekster, hetwelk l.pa. Van daar zal hij via Noord-
hem een tweede verbaal kostte, Mtalgi, waar hij te Udine Ita-
daar deze vogel tot de >,be- Lljjganse troepen zal inspecteren,
schermden" behoorde. Een en naar Duitsland gaan. Op 3 Juli
ander kwam hem te staan op wprdt hij te Kopenhagen ver-
2 x ƒ15 boete of 10 dagen met L^chi.
goh
De heer De Bruijn (KVP) stelt
vast, dat grensgevallen altijd
moeilijkheden geven, doch er is
niet aan te ontkomen. Ergens
moet nu eenmaal een grenslijn
worden getrokken. Bij de behan
deling der werkloosheidswet is
er niet aan gedacht een over
gangsclausule op te nemen. Ten
aanzien van de grensarbeiders rij
zen er bijv. vragen. De minister
wil de werklozen van vóór 1 Juli
tot sprekers voldoening tege
moetkomen. Voor de werkgevers
blijft 0,8 van de premie onge-
compenseerd, terwijl het systeem
van de wet toch inhoudt de last
gelijkelijk door werkgevers en
werknemers te doen dragen. Spr.
vraagt de getroffen regeling te
herzien en volle compensatie aan
de werkgevers te geven.
De heer Brandenburg (CPN)
betoogt, dat de werkloosheidswet
eerder had moeten worden inge
voerd. Ingaande op de debatten
in de Tweede Kamer zegt hij, dat
de arbeiders niet de dupe mogen
worden van administratieve
moeilijkheden. Door de late in
voering van de werkloosheidswet
heeft men het de werklozen van
vóór 1 Juli onmogelijk gemaakt
aan de voorwaarden van de wet
te voldoen. Aan deze arbeiders
moet z.i. recht worden gedaan
door het verstrekken van een uit
kering welke, wat tijdsduur en
bedrag betreft, dezelfde is als aan
hen, die na 1 Juli werkloos wor
den, zal worden uitbetaald.
Spr. bepleit de wenselijkheid
van een verbod om de premie in
de prijzen te doen doorberekenen.
De verbeteringen, welke de mi
nister heeft aangebracht, acht hij
onvoldoende.
De heer Schipper (AR) geeft
zijn instemming te kennen met de
verbeteringen, welke zijn aange
bracht voor degenen, die vóór 1
Juli werkloos zijn.
De heer Molenaar (VVD)
vraagt nadere gegevens omtrent
de compensatie voor de premie
betaling. Volledige compensatie
lijkt hem juist. De huidige gang
van zaken acht hij betreurens
waardig. Het zou eenvoudiger
zijn geweest de premie uitsluitend
door de werkgevers te doen be
talen.
Naar zijn oordeel is niet te be
zien, of voor de werklozen van
vóór 1 Juli gedaan wordt, wat re
delijkerwijs mogelijk is. Met de
voorgestelde regeling gaat zijn
fractie accoord.
De minister van Sociale Zaken,
de heer Joekes, vindt het verwijt
van te late invoering der werk
loosheidswet onbillijk.
Naar aanleiding van de opmer
kingen over het verschil, dat ge
maakt wordt tussen hen die vóór
en na 1 Juli werkloos zijn gewor
den, zegt de minister, dat aan de
eersten niet dezelfde uitkering
kan worden gegeven, omdat
krachtens de werkloosheidsver
zekering voor de tweede groep
de middelen worden opgebracht
door het bedrijfsleven. De werk
lozen van vóór 1 Juli krijgen nu
op andere wijze een uitkering,
waartoe verbeteringen zijn aan
gebracht in de overbruggings- en
sociale bijstandsregeling.
Nederlandse arbeiders die in
België werkzaam zijn en werk
loos worden, vallen bij terugkeer
in Nederland onder de werkloos
heidswet.
De staatssecretaris, de heer
Van Rhijn, doet enige mededelin
gen omtrent de nieuwe regeling
inzake de sociale bijstand voor
uitgetrokkenen. Hij merkt op, dat
de regering veel heeft gedaan
voor de werkverruiming; daar
voor zijn bedragen van betekenis
uitgegeven. Wanneer de regering
verder zou zijn gegaan met de
compensatie, zou aan belasting
verhoging niet zijn te ontkomen.
Zij heeft daarom gemeend de 0,8
ten laste van het bedrijfsleven
te moeten laten.
Ten aanzien van het innen der
omzetbelasting zullen er maatre
gelen komen, die de moeilijkhe
den voor de kleine middenstand
ook ten aanzien van de liquidi
teit zullen verminderen.
Naar aanleiding van de opmer
king, dat het drie jaar geduurd
heeft, vóór de werkloosheidswet
werd ingevoe rhdre,nnialdrb-efe.
werd ingevoerd, herinnert spr.
eraan, dat het bij de ouderdoms-
en invaliditeitswet zeven jaar
heeft geduurd. Er moet meer ge
schieden dan de datum van invoe
ring bepalen. Uitvoerig overleg
met het bedrijfsleven is nodig ge
weest.
Na re- en dupliek is het wets
ontwerp goedgekeurd met 37
tegen 2 stemmen, die der CPN.
Bestrijding tuberculose onder
het rundvee.
De Kamer heeft vervolgens het
wetsontwerp tot regeling van de
bestrijding der tuberculose onder
het rundvee zonder beraadslaging
of stemming goedgekeurd. Het
betreft een tijdelijke regeling in
afwachting van een definitieve
regeling na de totstandkoming
der publiekrechtelijke bedrijfsor
ganisatie in de landbouw.
Naar aanleiding van opmerkin
gen in het eindverslag zegt mi
nister Mansholt van oordeel te
zijn, dat de regeling niet onmoge
lijk moet worden gemaakt door
vermeende of werkelijke gewe
tensbezwaren. Door het overleg
vooraf goed te voeren zal het mo
gelijk zijn tot overeenstemming
te komen.
De heer Louwes (VVD) meent,
dat het aantal gewetensbezwaren
aanzienlijk verminderd kan wor
den door met de betrokkenen te
spreken.
De minister is het daarmede
eens.
Het wetsontwerp wordt z.h.s.
aangenomen.
Enige tijd geleden vertrok de
heer J. R. Notenbomer, direc
teur van de woningfabriek Ja-
rino te Roeien naar Nw.-Zeeland
om daar de verschillende moge
lijkheden en moeilijkheden be
treffende de „prefabs" voor
emigranten te onderzoeken.
Bij het zoeken naar een ge
schikt bouwterrein voor de vier
woningen, welke hij had mee
genomen als model voor de Nw.-
Zeelandse autoriteiten en om
als huisvesting te dienen voor
emigranten, kwam hij in con
tact met Mr A. D. Griffen, een
Schot die vóór circa 40 jaar als
emigrant naar Nw.JZeeland
kwam.
Deze Mr Griffen vestigde zich,
na de gehele wereld te hebben
In Friezenveen is een aantal
houten woningen zonder rijks-
goedkeuring gebouwd. Het ge
meentebestuur liet dit toe en ver
strekte in de meeste gevallen een
bouwvergunning, hoewel dit in
strijd was met de voorschriften.
De burgemeester had zich thans
met de bouwers van de woningen
voor de Almelose rechtbank te
verantwoorden.
Burgemeester H. W. K. ridder
Huyssen van Kattendijke, die op
trad voor de gemeente Friezen
veen, bekende volmondig, maar
ontkende opzettelijk de wette
lijke voorschriften te hebben
overschreden.
De burgemeester vestigde de
aandacht op de grote woning
ellende in zijn gemeente, waar
meer dan 110 crepeergevallen
zijn. Herhaaldelijk had hij zich
hierover verstaan met de rege
ring, naar hij opmerkte, maar er
kwam geen antwoord. „Wij kon
den het ten langen leste niet
meer verantwoorden en meen
den, dat uit 'n oogpunt van chris
telijke beschaving en vooral ook
om de opgroeiende jeugd tegen
een groot moreel gevaar te be
schermen, de bouw van houten
woningen niet langer achterwege
mocht blijven."
De officier van justitie kon
zich de moeilijkheden voorstellen,
doch de voorschriften moeten
gehandhaafd worden", aldus
doorgezworven, uiteindelijk in
Mt Roskill, een voorstad van
Auckland, waar hij een aard
beienkwekerij begon. Na lang
experimenteren gelukte 't hem
een nieuwe variëteit te vinden,
welke de naam „Captain Cook"
kreeg naar de grote ontdekkings
reiziger. Deze variëteit die in
Australië en Nw.-Zeeland zeer
bekend is, gaf de heer Griffen
de mogelijkheid een groot ver
mogen te verwerven.
Enkele maanden geleden heeft
Mr Griffen besloten zijn kwe
kerij op te heffen en ter nage
dachtenis aan zijn 15 jaar ge
leden overleden echtgenote be
sloot hij circa drie vierde ge
deelte te schenken aan de ge
meente Mt Roskill, opdat daar
op zouden kunnen worden aan
gelegd cricket-, tennis-, rugby
en athletiekvelden. Dit park zal
de naam krijgen Margeret Grif
fen memorial park. Een ge
schenk, waarop menige Neder
landse gemeente jaloers zou
kunnen zijn.
Het resterende gedeelte, een
heuvelachtig gebied, omgeven
door prachtige bossen werd ter
beschikking gesteld van de heer
Notenbomer voor de bouw van
woningen. Hier zijn dan ook de
eerste 4 woningen neergezet,
terwijl er nog meer zullen vol
gen.
De woningfabriek Jarino N.V.
In ruim 2 van het vrachtschip
Talisse" van de Maatschappij
Nederalnd, da tsedert Zondag m
de haven van Surabaja was ge
meerd, is Dinsdagochtend* brand
ontdekt. Het vuur woedde in een
partij van 40 ton sisal, die te
Cheribon was geladen met be
stemming Europa. Het vuur werd
met 21 Btralen bestreden en was
na drie uur bedwongen. Naar het
zich laat aanzien is de schade
riet ernstig. Over de oorzaak van
de brand konden nog geen mede
delingen worden gedaan.
Met het jaar 1951 heeft het
Carnegie-heldenfonds een perio
de van veertig jaren ononderbro
ken werkzaamheid afgesloten, zo
wordt in het jongste jaarverslag
van het fonds meegedeeld.
In 1951 werden 150 reddingen
ter kennis van het bestuur ge
bracht tegen 110 in 1950. Twaalf
uitkeringen werden overgenomen
van de Kon. Noord- en Zuidhol
landse reddingmaatschappij en
het totaal aantal geregeld onder
steunden kwam op 38. Aan hen
werd in het laatste kwartaal van
1951 in totaal ƒ6006,77 uitge
keerd.
In 96 van de 150 tijdens het
verslagjaar in behandeling geno
men reddingsgevallen werd een
beloning of een schadeloosstel
ling aan de redders toegekend;
in 28 gevallen de bronzen me
daille met inscriptie, 29 maal een
ingelijst getuigschrift, 4 keer een
geldeiijke beloning, 20 keer een
souvenir met inscriptie; 50 red
ders ontvingen een schadever
goeding. In 21 gevallen werd af
wijzend beschikt. 33 Gevallen
waren aan het eind van het ver
slagjaar nog in behandeling.
De banden met het Belgische
„Carnegie Hero Fund" werden
in 1951 nauwer aangehaald.
19)
(Nadruk verboden), ben, maar toch flonkerde een
lichtje in hqm, een klein vonkje:
Buurman had imnjers beloofd,
dat hij er wel wat op zou vin-
Meijer was nog aldoor ver
diept in het beschouwen van z'n
dahlia's. Hij keek als afwezig op. ^den?
„Wat zeg je, jongen?"
herhaalde dat hij geen Jlen van de knechts...:." begon
;,Kan ik misschien de fiets van
Jan
fiets van z'n broer had kunnen
krijgen.
Jonge, ja, dat is waar ook. Jij
had geen fiets, he? Daaraan heb
ik helemaal niet meer gedacht.
Tja, tjaBehoedzaam krab
de de tuinder aan z'n nog onge
schoren kin en keek even na
de wagenschuur, alsof hij van
daar een oplossing verwachtte.
„Dat's een raar geval, jong,
daar zullen we wat op moeten
vinden, he? Anders zou je voor,
niemendal van morgen al zo
vroeg zijn opgestaan en Ida, die
langslaapster, ook."
Jan keek eens naar de punten
van z'n glimmende schoenen. Hij
scheen alle hoop verloren te heb-
jjjl aarzelend.
;,De knechts? Nee, die zijn al
legaar naar huis op hun karre
tje, anders kon dat wel. Alleen
de oude Jan is thuis en die heeft
eloof ik, geen fiets wel?"
danks de teleurstelling moest
jongen even lachen, bij het
denkbeeld, dat de oude stijve
knecht, die. al tegen de zeventig
ïiep, op een fiets zou rijden.
s „Doch ik denk, dat ik toch wel
j^ad weet. Ga maar eens in de
wagenboet kijken. Ik geloof, dat
er bij Ida's fiets nog zo'n ding
ataat. Misschien kun je die wel
gebruiken. Ik zou zeggen: Ga
zelf «eens kijken."
Met open mond staarde Jan de
tuinder aan. Hij wist niet, dat
Meijer zelf ook een fiets had-
Onzeker liep hij naar de schuur
en opende de deur. In het half
duister liep hij om de tentwa
gen heen en zag" de flikkering
van Ida's fiets. Maar wat was
dat?Daar stond er nog een,
een splinternieuwe! Een heren
fiets! Hij keek nog eens goed.
Ja, warempel, een spiksplinter
nieuwe. De banden waren nog
glad en er zat nog geen stof of
wat ook op, er was nóg niet eens
mee gereden. Zou Meijer ook
gaan fietsen? Jonge, jonge, wat
een prachtkar.Liefkozend
streek hij over het glanzende
stuur. Hij beefde van ontroering
bij het aanschouwen van zo'n
schat. Ida's fiets was ook nieuw,
doch je kon, bij deze vergeleken
al zien, dat er op gereden was.
Vol bewondering bleef hij een
poos staan.
„Jan!"
De stem van Ida bracht hem
weer tot zichzelf.
„Ja, ik kom!" antwoordde hij
Vlug haalde hij Ida's fiets uit
de schuur en zette die bij het
huis neer, voelde de banden of ze
nog hard genoeg waren.
„Nou?" vroeg Meijer, „hoe
is-t-ie?"
„Ik heb geen andere fiets ge-
Nw.-Zeeland vertrekken en die
na aankomst onmiddellijk de
voor hen gereedstaande woning
kunnen betrekken. -
spreker. Rekening houdende met woningen verko-pen aan
de moeilijke situatie eiste de o -1 emjgranten, die spoedig naar
ficier tweemaal 250 gulden boete.
Deze moeten uit de gemeentekas
worden betaald.
Tegen de bouwers en opdracht
gevers van de woningen werden
boetes geëist, variërend van 30
tot 100 gulden.
De officier van justitie merk
te tenslotte nog op, dat wanneer
de bouw van houten woningen
blijft voortgaan, er naar zijn
mening langzamerhand een con
glomeraat van a-socialen zal ont
staan tot schade van de samen
leving. Men dient een dergelijke
gang van zaken te verhoeden en
daar is in dit geval geen sprake
van geweest.
zien," zei Jan.
„Wat vertel je me nou?' vroeg
de tuinder verbaasd.
Het is zo," herhaalde de jon
gen. „Er stond geen andere dan
deze en dan nog een nieuwe
herenfiets."
„Wel, wel, lachte Meijer, „een
nieuwe nog wel, en is die niet
goed genoeg?"
Toen begon Jan eindelijk de
toedracht van het geval te be
grijpen. Hij werd beurtelings
bleek en rood.
„Bedoelt U, datdat ik daar
op mag rijden?" vroeg hij, nau
welijks gelovend, dat hij, Jan
Reising, die prachtige fiets ge
bruiken mocht.
„Natuurlijk, jong, wat dacht je
dan?"
„Ik, ik weet het niet," stotter
de hij, nog geheel beduusd.
„Dacht je soms, dat ik die voor
de pronk had gekocht?" spotte
Meijer.
„Neeë.... dat niet...."
„Kan ik soms op zo'n ding
vooruitkomen?"
„Neeëniet zover ik weet,
buurman
„Nou, voor wie zal ik dan die
fiets gekocht hebben?"
(Wordt vervolgd)
Het bestuur van het Jong-
Conservatief Verbond heeft aan
de minister van binnenlandse
zaken en aan de kiesraad een
brief gezonden, waarin wijziging
van de kieswet wordt bepleit om
strafbaar te stellen handelingen
van besturen van politieke par
tijen of van partij-persorganen,
die in de verkiezingscampagne
opzettelijk onjuiste voorstelling
van zaken geven of doen geven,
welke andere bij die verkiezin
gen betrokken politieke partijen
stemmenverlies kan berokkenen.
Als voorbeeld wordt gegeven,
dat bij de vorige Tweede Ka
merverkiezingen een dagblad van
een middelgrote partij („Trouw")
op de avond vóór de verkiezin
gen zijn lezers de raad gaf niet
op een met name genoemde klei
ne partij te stemmen, aangezien
bij het niet-halen van de kies
deler de stemmen automatisch
ten goede zouden komen aan de
grootste twee partijen. In de hui
dige verkiezingscampagne, zo
gaat de brief voort, doen zich
soortgelijke verschijnselen voor,
maar nu bij een andere middel
grote partij (de V.V.D.), die daar
door doelbewust en opzettelijk
een onjuiste voorstelling van de.
zetelverdeling geeft.
In de brief wordt tenslotte ge
zegd, dat in de kieswetten van
andere democratische landen
tegen verkiezingsknoeierijen en
-manoeuvres met ernstige straf
fen wordt gedreigd om te voor
komen, dat ontoelaatbare beïn
vloeding van de kiezers kan ge
schieden en dat het aanbeveling
verdient de Nederlandse kieswet
in die geest te wijzigen.
