SOUVEREINITEIT
IN RUIL VOOR NIETS
De verkeerde Vrouw
„Actio Vincit Omnia
DE PAPOEA'S EN DE
IJSKAST-POLITIEK'
MASSAMOORDENAAR
HEYDRICH
Tunesië in de Franse
nationale vergadering
Nota der drie mogendheden
een glashelder stuk
DE AMERIKAANSE
STAALSTAKING
ERNSTIG AUTO-ONGELUK
IN DE HOOFDSTAD
(Arbeid overwint alles)
Beschermvrouwe H. M. de Koningin
GEEN LEVENSMIDDELEN
MEENEMEN.
Nieuw-Guinea
Beulen sterven ook
IN TUNESIE BLIJFT HET
ROMMELEN
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Sowjets moeten thans kleur bekennen
Ongeregeldheden in Japan
De Gaulle over pact met Duitsland
TWEEDE BLAD
Zaterdag 7 Juni 1952
7e Jaargang No. 2054
Het meest opvallende van de nieuwe houding der
drie mogendheden inzake Duitsland tegenover de
Sowjet-regering is, dat ze eerder opbouwend is dan
dat ze zich met argumenteren bezig houdt. Men
schijnt te hebben afgedaan met de „vruchteloze dis
cussie van het verleden" en komt met een practische
basis voor onderhandelen die, indien de Sowjet-
regering medewerkt, inderdaad kan voeren tot de
hereniging van Duitsland en besprekingen over een
vredesverdrag.
Oorspronkelijke roman
door Maartje Zeldenrijk
tt
tt
tt
Onrustig, gej aagd
VRIJE
NIEUWE BASIS
De laatste nota gaat ervan uit
dat alle vier mogendheden menen
wat ze beweren en dat ze inder
daad een vredesverdrag met een
verenigd onafhankelijk en demo
cratisch Duitsland wensen. Wan
neer dit hun doel is, moeten de
nodige stappen in de juiste volg
orde worden genomen en moet
het vormen van één regering
voor geheel Duitsland aan het
sluiten van een vredesverdrag
voorafgaan. En voor het vormen
van zulk een regering zijn eerst
vrije algemene verkiezingen no
dig, terwijl voor deze vrije ver
kiezingen weer de voorwaarden
zowel in Oost. als in West-Duits-
land, aanwezig moeten zijn.
Daarom moet alles in de juiste
volgorde gebeuren. En de eerste
stap moet zijn een rapport van
een onpartijdige commissie over
de bestaande politieke toestan
den in Oost. en West-Duitsland.
De drie Westerse mogendheden
achten nog steeds de bestaande
commissie van de Verenigde Na-
Voor de eerste maal sedert
het begin van het conflict heb
ben de onderhandelaars blijk
gegeven van werkelijkheidszin,
aldus heeft John Steelman,
Trumans assistent die de be
sprekingen over het geschil in
de staalindustrie volgt, ver
klaard.
Van weerszijden zijn er con
cessies gedaan.
Vertegenwoordigers van de
„Detroit Steel-Corp.", die 4500
arbeiders in dienst heeft, heb
ben overeenstemming bereikt
met de vakbond. Deze heeft
de arbeiders verzocht onmiddel
lijk het werk te hervatten.
In het centrum van de Ja
panse cementindustrie te Oebe
is het tot een botsing gekomen
tussen 300 politiemannen en 200
Koreanen na de inwijdings-
pechtigheden van een Koreaan
se jongemannen vereniging. De
Koreanen wierpen flessen naar
de politie, die gebruik maakte
van traangas. Volgens berichten
zijn honderden personen ge
wond en 47 Koreanen aange
houden.
ties hiertoe het meest aangewe
zen, maar zijn bereid een redelijk
tegenvoorstel te aanvaarden.
GEEN NIEUW POTSDAM.
Wanneer dit begin er eenmaal
is, kan men verder de overige
punten afwerken. Daarbij is
nog wel één zeer lastige kwestie,
n.l. de positie van de nieuwe
Duitse regering gedurende de
periode tussen haar vorming en
het afsluiten van het vredesver
drag.
Het is natuurlijk uitgesloten
weer tot het stelsel van Potsdam
terug te keren. Dit zou een vol
komen miskenning van de wer
kelijke situatie betekenen. Aan
de andere kant zijn er zowel ju
ridische- als parctische redenen,
waarom men de nieuwe Duitse
regering geen absolute zelfstan
digheid kan verlenen, zolang
geen vredesverdrag tot stand is
gekomen.
Daarom moet men een manier
bedenken, waarbij zij regerings
bevoegdheid én de nodige vrijheid
van handelen heeft, hoewel zij
nog geen absolute zelfstandigheid
bezit. En dit doel zou nu volgens
de nota bereikt kunnen worden
door „verzekeringen" van de vier
mogendheden.
We hebben hier dus een prac-
tisch voorstel om het onderhan
delen met de nieuwe Duitse rege
ring mogelijk te maken en zolang
men hierover niet tot overeen
stemming is gekomen, heeft het
weinig zin over de'eigenlijke in
houd van het vredesverdrag te
gaan discussiëren.
Maar hier maakt de nota een
uitzondering op één zo belangrijk
punt, dat de drie mogendheden
het absoluut noodzakelijk achten
eerst dit punt op te lossen, daar
het anders naderhand wel eens
het struikelblok bij de onderhan
delingen zou kunnen blijken te
zijn. Dit punt is het voorstel van
de Russische nota van 10 Maart,
dat het vredesverdrag beperken
de bepalingen zou moeten bevat
ten voor het recht van Duitsland
deel te hebben aan Europese ver
dragen.
DUIDELIJKE UITSPRAAK
Het Russische voorstel zou in
feite de Sowjets het recht geven
Duitsland elke verbintenis te ver.
bieden, die haar goedkeuring niet
kan wegdragen. Dit zou een be
perking van de vrijheid van een
souvereine staat betekenen, die
in de geschiedenis nog niet is
voorgekomen en de Westerse mo
gendheden doen er zeker verstan
dig aan de Sowj et-Unie^ onmid
dellijk te verstaan te geven, dat
ze met deze beperking niet ac-
coord gaan.
Indien de Sowjet-Unie dit als
een sine qua non beschouwt, is
men weer op een dood punt aan
geland. In het andere geval zou
het voorstel van de drie mogend
heden tot dusver ongekende
perspectieven openen voor het
bereiken van een Duitse eenheid
en het sluiten van een vredes
verdrag.
Wanneer het verlangen van de
machthebbers in Rusland naar 'n
Duitse eenheid en vrede met
Duitsland eerlijk gemeend is en
niet slechts een zet op het poli
tieke schaakbord, zullen zij deze
algemene richtlijnen aanvaarden
of zelf met een nauw omschreven
en uitvoerbaar plan voor de dag
komen.
Wanneer zij geen van beide
doen, blijft ons slechts één con
clusie over!
W. N. EWER.
Vrijdagmorgen om kwart voor
vier is op de kruising Linnaeus.
straat-Wijttenbachstraat te
Amsterdam een volkswagen met
een snelheid van ongeveer 80
km tegen de aanhangwagen van
een vrachtauto van Van Gend
Loos gereden.
De 22-jarige bestuurder, die
de volkswagen had gehuurd,
werd bij de botsing, waarbij de
auto geheel onder de aanhang
wagen schoof, uit de wagen ge
slingerd. Zijn toestand is zorg
wekkend. De passagiere, de 23-
jarige mej. J. G. van B. uit Am
sterdam kreeg een rechterdij-
beenfractuur en enige snijwon-
den.
Volgens de politie heeft de
bestuurder van de personen
auto geen voorrang verleend
aan de van rechts komende
vrachtauto. De volkswagen werd
zwaar beschadigd.
Een tragische bijzonderheid is,
dat op dit kruispunt binnen en
kele dagen verkeerslichten in
werking zullen worden gesteld.
Bij wijze van proef zal dan des
nachts vai\ 24.00 tot 07.30 uur
het gele licht als flikkerlicht
blijven branden ter aanduiding
van dit gevaarlijke kruispunt.
10)
Nadruk verboden.
„Maar hij dan," zei Betsy, en
ze wees met haar kleine rose vin
gertje naar een dreumes in de
voorste bank, die ook al zo'n on
miskenbaar verdriet had: hij
huilt wel."
„Dan is het geen echte jon
gen," besliste Ida kort en bondig.
En daarmee was het pleit be
slecht. Betsy droogde haar tra
nen met de mooie zakdoek met
oranjerand van Ida. En dit was
de eerste kennismaking tussen
de beide meisjes.
Na afloop der schooltijd werd
Betsy door haar moeder, een ste
vige arbeidersvrouw, van school
gehaald, en Ida en Jan liepen
met haar mee, volkomen het
oudere gezag van Jans broers en
zusters negerend. Betsy bleek
ook op het Oosterpad te wonen,
vooraan in een kleine werkmans
woning.
Toen de kinderen voldoende op
liet hart was gedrukt uit te kij
ken bij het oversteken van de
trambaan en ze de weg wisten,
gingen ze voortaan alleen naar
school en ook naar huis. De an
dere Reisings, die meestal op het
„schoolpad" allerlei kwaad en
streken uithaalden, waren al lang
blij, dat ze van die pottekijker,
die misschien thuis alles over
briefde, af waren en vonden het
stilzwijgend goed, dat Jan met
Ida en Betsy liep.
De kinderen van Reising waren
de schrik van het Oosterpad en
voornamelijk de tuinders, wier
vruchtbomen aan de kant van de
sloot stonden. Als de peren en
appels rijp waren, zorgden ze er
voor een knecht in de nabijheid
hebben, die er voor zorgen
te
moest, dat de zwaarbeladen tak
ken onbeschadigd bleven Zagen
de jongens zo'n knecht, dan be
gonnen ze uit teleurstelling te
schelden en met stenen te gooien
tot deze met zijn polsstok over de-
sloot sprong en dan maakten ze
benen, zo hard ze konden. Een
enkele maal, als een knecht dat
schelden begon te vervelen, zette
hij de jongens wel eens op z'n
sokken na, tot hij een der vluch
tende belhamels te pakken had
en deze kreeg er dan ongenadig
van langs.
Wee echter, als er onverhoopt
geen wacht bij de vruchtbomen
stond. Een touw met een steen
er aan werd dan met flinke
kracht naar de vruchtdragende
tak geworpen, zodat de steen er
enkele malen omheen slingerde
Generaal De Gaulle heeft in
een verklaring voor de pers ge
zegd, dat Frankrijk het pact met
West-Duitsland en het verdrag
voor de Europese defensiege
meenschap niet kan ratificeren.
West-Duitsland, aldus De Gaulle,
ontvangt volledige souvereiniteit
in ruil voor niets. Het wordt niet
eens verplicht zich aan de hui
dige grenzen te houden en niets
verplicht het zich bij de status
van het Saargebied neer te leg
gen.
De wens om de gebieden in
het Oosten terug te krijgen
houdt het gevaar in, dat Duits
land het Westen in een oorlog
betrekt voor zijn eigen doelen.
Volgens het verdrag van het
Europese leger kan Frankrijk
geen contingenten van zijn le
ger over zee zenden, zonder toe
stemming van Amerika. Dit
Europese leger is een vormloze
massa onder Amerikaans bevel.
Om financiële redenen moet
Frankrijk zijn troepen op de
Rijn terug trekken, terwijl En
geland en Amerika zijn bezet
tingstroepen in W.-Duitsland
houdt.
Frankrijk aanvaardt op deze
In Noorwegen is een in
zameling gehouden voor de na
gelaten betrekkingen van de
robben jagers, die omstreeks de
Paasdagen in de wateren tussen
IJsland en Groenland zijn om
gekomen. Er is een bedrag van
anderhalf millioen kronen (bij
na 800.000 gulden) bijeenge
bracht.
en de jongens konden de tak
leeg schudden. Ondertussen vis
ten de anderen de appels en
peren met hun stokken uit de
sloot en dan ging men een eind
je verder de buit opeten. Later
vond de tuinder of een der
knechts de steen aan het touw
als getuige van de roof. Geen
wonder, dat de jongens van Rei
sing gevreesd en geschuwd wer
den door de tuinders, wier grond,
waarop vruchtbomen stonden,
aan de weg grensde.
De kleine Jan en z'n onafschei
delijke buurmeisje wisten wel
van deze praktijken af. Hadden
de grote jongens niet gezegd, dat
ze hem een geweldig pak slaag
zouden geven, als hij hen aan
hun moeder ging verraden? Ja,
Jan wist het wel en zweeg wijse
lijk. Niet om dat pak slaag. Nee
bang was hij niet, zelfs niet voor
z'n oudere broers. Had hij niet
reeds een der eerste dagen, dat
hij naar school ging, de hond van
Roos met een stok half dood ge
ranseld, omdat het dier op Ida
aangevlogen was, zodat het kind
over de weg rolde? Ja, de knecht
van Roos had zelf gezien, hoe
Jan de venijnige keeshond bij de
halsband achteruit getrokken
had en toen zo op de kop gesla
gen, dat het beest half suf en
jankende het erf op gevlucht
was. Sindsdien blafte de hond
als een bezetene, als de twee kin
deren voorbij kwamen, doch op
een behoorlijke afstand, mis
schien meer uit respect voor de
dikke stok dan voor de kleine
peuters, die nauwelijks groter
waren dan het dier.
Nee, angst kende Jan in het
wijze een protectoraat te zijn
zonder protectie.
Amerika, aldus de verklaring,
zal in een conflct met de Sow
jet-Unie niet de atoombom ge
bruiken, daar de Sowjet-Unie
thans in staat is met hetzelfde
wapen te antwoorden en Ame
rikaanse steden te vernietigen.
De 10 Britse en Amerikaanse
divisies, bedoeld voor de defen
sie van Europa, hebben volgens
De Gaulle nog niet de waarde
van een tiende deel van de troe
pen, die de Sowjet-Unie in actie
kan brengen.
In de loop van dit jaar zal de
bekende Nederlandse vereniging
„A. V. O." (Actio Vincit Omnia)
het feit herdenken, dat zij 25 jaar
geleden werd opgericht.
Het werk dezer vereniging, dat
tot uitdrukking komt in de naam
„Arbeid overwint alles", heeft in
de afgelopen kwart eeuw alom
waardering en steun gevonden.
Dat H. M. de Koningin bereid is
geweest, beschermvrouwe van
„A. V. O." te worden, is in dit
verband stellig van betekenis.
Het is de grote verdienste van
de „A. V. O.", dat zij begrip heeft
gekweekt voor het feit, dat er
ook voor de meest gehandicapte
mens nog mogelijkheden zijn om
volwaardige arbeid te verrichten
en zodoende een inkomen te ver
werven.
In het bedrijfsleven moest
menig vooroordeel worden over
wonnen, voordat men daar wilde
erkennen, dat minder valide ar
beiders onder bepaalde omstan
digheden normale prestaties kun.
nen leveren.
De kansen op werk voor inva
liden en minder-validen waren
uiterst gering. Als de „A.V.O."
zich tot taak heeft gesteld juist
deze groep aan arbeid te helpen,
dan geschiedde dat in de eerste
plaats om hen tot volwaardige
leden in onze samenleving te
maken.
Bovendien heeft de werkende
mens geen ondersteuning nodig,
zodat ook de steunorganen van
overheid en kerk er direct bij ge
baat zijn.
Wie werkt, en dit geldt spe
ciaal voor de minder valide ar
beider, neemt met een groter be
drag deel aan de consumptie,
hetgeen de handeldrijvende mid
denstand weer ten goede komt.
Uit het bovenstaande moge
blijken, hoezeer de ,,A. V. O." de
steun verdient van de gehele be
volking.
In vele plaatsen van ons land
treden afdelingen op als registra
tiecentrum.
In lichtere gevallen kunnen
deze afdelingen de moeilijkheden
oplossen in samenwerking met
het arbeidsbureau en medische
en sociale diensten.
Gaat het om moeilijker zaken,
dan kunnen de Kamer van Koop
handel of het departement mee
werken, terwijl in de meeste pro
vincies een buitendienstambte
naar is gestationneerd.
Er is voor de „A. V. O." nog
ontzaglijk veel te doen, maar al
dat werk kost geld, veel geld. De
bevolking in al haar geledingen
kan deze menslievende zaak
steunen door toe te treden als lid
en de collecte te doen slagen, die
te zijner tijd zal worden gehou
den.
De Gewestel. Arbeidsbureaux
zijn gaarne bereid alle gewenste
inlichtingen te verstrekken.
Tot dusver meenden velen, die
emigreerden, het aan zichzelf en
hun gezin verplicht te zijn aller
lei levensmiddelen mee te nemen.
Van de stichting landverhuizing
vernemen wij, dat dit streng ver
boden is. Het gevaar is name
lijk allerminst denkbeeldig, dat
deze met de mond. en klauwzeer-
virus zijn besmet.
Zo werd uit Canada bericht
ontvangen, dat de immigratie
autoriteiten aldaar zeer ontstemd
zijn over de aanzienlijke hoeveel
heden ham, worst en spek, die
tussen de bagage van aanko
mende emigranten werden aan
getroffen. Deze zaken zullen
onherroepelijk worden geeonfis-
keerd en vernietigd. Dit geldt
voor vleeswaren van allerlei aard
en voor fruit. Bovendien stelt
de emigrant zich bloot aan alle
mogelijke onaangenaamheden,
o.a. aan het verplicht in quaran
taine gaan. Zelfs terugzending
naar Nederland is niet uitgeslo
ten.
Dit geldt ook voor emigranten
die naar Australië en Nieuw-
Zeeland gaan.
De heer N. Jouwe, vertegen
woordiger in Nederland van
de „Papoea-eenheidsbeweging",
heeft aan een aantal journalis
ten een uiteenzetting gegeven
over de opvattingen van het
meer intellectuele gedeelte van
de Papoease bevolking van N.-
Guinea met betrekking tot de
huidige stand van zaken in de
ontwikkeling van het land in po
litiek en economisch opzicht. De
Papoea's, zeide hij, staan tegen-
Onwillekeurig zal men bij het
lezen van deze aanhef denken
aan de meesterlijke film van de
bekende acteur Fritz Lang, welke
dezelfde titel droeg. Zij was ge
baseerd op het leven van de of
ficiële massa-moordenaar der
nazi's, Reinhard Heydrich. 4 Juni
was het tien jaar geleden, dat
deze onmenselijke S.S.-Ober-
gruppenführer ten- gevolge van
een op hem gepleegde aanslag
overleed.
Heydrich was door Hitier aan
gesteld als plaatsvervanger van
de rijksprotector in de bezette
gebieden Bohemen en Moravië.
Wat de term protector (bescher
mer) in de toenmalige Duitse
geheel niet. Had hij niet de schele
Geert Evers op z'n gezicht ge
slagen, zodat hij dagenlang met
een gezwollen neus en een blauw
oog rond liep? Alleen, omdat
schele Geert Ida aan haar vlech
ten had getrokken. En Geert was
zeker vier jaar ouder dan Jan.
Zodoende kreeg men op school
en langs de weg ontzag voor de
hummel, die als een hond de twee
vriendinnetjes beschermde. En
aan de andere kant schuwde men
hem, want hij was immers ook
een Reising?
Jan trok zich van dit alles ech
ter niets aan. Dat hij niet met
de andere jongens mocht mee
spelen, deerde hem al evenmin.
Hij bemoeide zich ook niet met
hen. 's Morgens vóór negen uur
stond hij, met de handen in de
zak, op één klomp, tegen de
schoolmuur aan en keek naar
z'n buurmeisje en haar vriendin
netje, die meestal aan het touw
tje springen waren of mee in
een lange rij gearmd het Singel
tje op en neer liep. Wee degene,
die het tweetal durfde plagen!
En Jan ging niet vóór de meisjes
naar binnen.
Op de binnenplaats, met het
speelkwartier, was het net een
der. Onverschillig, welk spelle
tje er werd gespeeld: die boom
wordt hoe langer hoe dikker, of
overlopertje, of ongelukskrijger
tjeJan stond of bij de pomp
of tegen de oude lindeboom en
keek zwijgend naar z'n twee
„kinderen", zoals de andere
schooljongens het spottend zei
den. Doch daar trok Jan zich
niets van aan.
(Wordt vervolgd.)
terminologie betekende, hebben
de Tsjechen ondervonden. In zijn
functie van chef van de Sicher-
heitsdienst oefende hij een waar
schrikbewind uit in het bezette
gebied: Massadeportaties naar de
Heimat, dwangarbeid binnen
eigen gebied, executies en folte
ringen waren aan de orde van de
dag. De nieuwe (h)orde had haar
intrede gedaan, zij bracht de
„Kultur", de „Kraft durch Freu-
de" enzij bracht moord,
doodslag, verraad, hongersnood,
deportatie en ellende. Als een
spookbeeld zweefde boven dit
alles de perverse geest van Rein
hard Heydrich.
Op 12 Mei 1942 bracht hij een
bezoek aan Den Haag, een evene
ment vol hakkengeklak en (ge
stolen) Franse champagne. Aan
de feestdis lallend, zal hij wel
niet vermoed hebben, dat dit di
ner zijn galgenmaal betekende.
Nauwelijks van de kater beko
men, vertrok hij weer naar zijn
jachtgebied, waar de rollen dank
zij ingrijpen van de Tsjechische
partisanen radicaal werden om
gedraaid. Op de 27e Mei was een
grote jacht op de onbarmhartige
mensen jager georganiseerd, re
sulterend in een aanslag, aan
welker gevolgen Heydrich de 4e
Juni overleed.
Dat was het ogenblik, waarop
Himmlers afschuwelijke woor
den: ..Als het nodig blijkt, zal ik
duizenden Tsjechen doodschieten
en als dat niet helpt, zal het ge
hele Tsjechische volk worden
uitgeroeid" van kracht werden.
Terwijl in Nederland de razzia's
talloze mannen naar de Göring-
werke dedert stromen, werden als
represaille voor „Heydrich de
Hond" 1500 Tsjechen vermoord,
5000 Tsjechen geïnterneerd in de
beruchte kampen, de dorpen Li
dice en Lezaky met de grond ge
lijk gemaakt
Op de plaats van het voorma
lige Lidice herinnert een eenvou
dig met prikkeldraad omwoeld
kruis aan het feit, hoe in het jaar
1942 na practisch twee eeuwen
beschaving bijna zevenduizend
mensen het slachtoffer moesten
worden om hun land van één
duivel te verlossen-
Mqahardt't Zenuwtabletten
itcfken en kalmeren Uw zenuwen.
over het Nederlandse bestuur
nog eyen loyaal als ze altijd ge
daan hebben. Meer en meer
dringt echter het besef door, dat
er een eind moet komen aan de
„ijskasf'-politiek: het onopgelost
laten van het geschilpunt tussen
Indonesië en Nederland over de
toekomstige politieke status.
Deze vormt een steeds meer als
noodlottig aangevoelde rem voor
de economische ontwikkeling
van dit land, dat vele mogelijk
heden in zich bergt.
De heer Jouwe sprak de hoop
uit, dat na de verkiezingen in
Nederland door de nieuwe rege
ring een standpunt zal worden
ingenomen, dat aan de politieke
onzekerheid een eind zal maken.
Met name moet ook de twee
slachtige indruk worden wegge
nomen, die in het buitenland
wordt gemaakt, doordat daar
soms van Nederlandse zijde
standpunten ten opzichte van
Nieuw-Guinea worden verkon
digd, die op het stuk van de poli
tieke status met elkander in
strijd zijn. Een dergelijke twee
dracht maakt het niet alleen
moeilijk voor 't buitenland, doch
ook voor de Papoease bevolking,
die langzamerhand niet meer
weet, waaraan zij zich moet hou
den. Hoe kan, aldus de heer
Jouwe, dat volk in zijn trouw aan
Nederland sterk staan, als deze
trouw door Nederland wordt be
schaamd. Nederland verschaffe
ons de nodige politieke achter
grond, zonder welke de economi
sche ontwikkeling van Nieuw-
Guinea niet mogelijk is, daar
anders kapitaals-investeringen
van betekenis achterwege zullen
blijven. Eerst dan zal ook de aan
voer van de noodzakelijke ar
beidskrachten een uiterst be
langrijke kwestie voor Nieuw-
Guinea met de nodige voort
varendheid worden aangepakt,
zo besloot de heer Jouwe.
Donderdagavond is in Tunesië
bij een voormalige Italiaanse
school een bom ontploft. Er
vielen geen slachtoffers en rle
schade was gering.
In Sousse zijn 2 studenten
veroordeeld tot gevangenisstraf"
fen van resp. 2 maanden en een
maand en een boete van 12.000
franc wegens deelneming aan
een verboden betoging.
Voorts zijn in Sousse 2 man
nen gearresteerd, beschuldigd
van handel in explosieven en
onwettig wapenbezit.
In Kairoean zijn 8 Tunesiërs
gearresteerd, verdacht van aan
stichten tot een betoging, waar.
bij de politie met stenen werd
bekogeld. Een negende man
werd gearresteerd wegens het
'gooien van een handgranaat
naar een politiebureau en we
gens brandstichting.
van gevangen nationalisten.
Alle „misdadigers en terroris
ten" moesten evenwel streng
worden vervolgd.
Ook de gematigde conserva
tief Chevallier gispte de Ameri.
kaanse politiek in Noord-Afrika.
De Arabische liga was slechts
een propaganda-instrument,
door de Engelsen in het leven
geroepen.
De gematigde conservatief,
generaal Auméran, heeft Don
derdag in de Franse nationale
vergadering de houding der V.
S. tegenover de Franse politiek
in Tunesië gehekeld. De Ameri
kaanse politiek had de tegen
standers van Frankrijk in Tune
sië aangemoedigd, aldus de ge
neraal.
De Gaullistische woordvoer
der Fouchet voorspelde, dat in
dien de dag zou komen, dat
Frankrijk zou moeten kiezen
tussen de V. N. en N.-Afrika,
het „zijn eigen kinderen" zou
kiezen.
De socialist Verdier, die on
langs een bezoek heeft gebracht
aan Tunesië beschuldigde de
Franse regering er van een „op.
lossing door geweld" te willen
bereiken. Hij zeide, dat de
regering dezelfde houding dien
de aan te nemen als de Engelse
Labourregering indertijd had
- Op het p,oefterrein in de
aan op onderhandelingen met Amerikaanse staat Nevada is
de Neo-Destoer en op vrijlating weer een atoombom ontploft.
U zult 's morgens „kiplekker"
uit bed springen.
Elke dag: moet uw lever een liter gal
in uw ingewanden doen stromen, andera
verteert uw voedsel niet, het bederft.
U raakt verstopt, wordt humeurig en
loom. Neem de plantaardige CARTER'S
LEVERPILLETJES om die liter gal
op te wekken en uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen
Een plantaardig zacht middel, onover-
om *-e doen stromen
Eist Carter's Leverpilletjes.
