De ondertekening van de verdragen
met West-Duitsland
Einde van het bezettingsstatuut
De inhoud der
overeenkomsten
Het moeizame weekeinde
van Bonn
De Oorlog in Korea
DE RAAD VAN EUROPA
Zware Chinese aanvallen
DINSDAG 27 MEI 1952.
7e Jaargang No. 2045.
LUCHTVAART.
VEERS VERWACHTIN G
HOOGWATER
5.—
5.35
6.15
ZON- ea MAAN
STANDEN.
Frankering bij abonnement: Terneuzen
Directeur-Hoofdredacteur I. van de Sande
Redactie-adres:
Noordstraat55—-57 Terneuzen
Telefoon 2510 Nd 5 uur 2073
Gironummer 38150
Abonnementsprijs: 5,20 per kwartaal; per
maand 1,75; per week 42 cent. Losse nrs 8 ct.
DE VRIJE ZEEUW
Verschijnt dagelijks Uitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen
Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels 75 cent;
iedere regel meer 15 cent.
Vermelding: Brieven onder nummer of: Adres
Bureau van dit Blad 15 cent meer.
Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur
Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur
Advertentieprijs: per mm 12 ct.; minimum per
advertentie 1,80.
Het z.g. „Duitse verdrag" is
Maandagochtend om half elf
door de ministers van Buiten
landse Zaken ondertekend. De on
dertekening vond plaats tijdens
een sobere plechtigheid in de zaal
van de Duitse bondsraad te Bonn.
Minister Eden was de eerste, die
zijn handtekening onder het al
gemene verdrag zette. Hij werd
gevolgd door Schuman en Ache-
son, terwijl dr. Adenauer als
laatste zijn handtekening zette.
Daarna begon onder het voort
durend tikken der blitzlampen de
lange procedure van de onder
tekening van de bij het verdrag
behorende conventies. Zestig
handtekeningen moesten in to
taal de overeenkomsten en de
daarbij behorende schriftelijke
interpretaties bekrachtigen.
De witte wanden van de zaal
waren slechts met twee grote
gobelins en rijen paarse horten
sia's gesierd. De ministers, hun
voornaamste adviseurs en de
hoge commissarissen hadden
plaats genomen aan een lange
wit beklede tafel in het midden
van de zaal. Tegenover hen
stond een cordon van fotografen
opgesteld; achter hen en langs
de zijwanden zaten en stonden
ministers, vertegenwoordigers
der regeringspartijen, enkele ver
tegenwoordigers der Duitse lan
den, de beambten, die negen
maanden aan de verdragen heb
ben gewerkt en groepen verte
genwoordigers van het openbare
leven. Bij de plechtigheid ont
braken de vertegenwoordigers
van het diplomatieke corps. Zelfs
de landen van het Europese ver
dedigingspact, die vandaag in
Parijs zo nauwe banden zullen
sluiten, waren niet tot de cere
monie uitgenodigd.
Wel uitgenodigd doch niet ver
schenen waren de vertegenwoor
digers der oppositie in Duitsland.
De vier socialistisch geregeer
de landen der bondsrepubliek
hadden geen afgevaardigden ge
stuurd. Ook de socialistische
president van de bondsraad was
afwezig.
Politici van 15 landen, verte
genwoordigd in de consultatieve
vergadering van de raad van
Europa, zijn Maandag te
Straatsburg in openbare zitting
bijeengekomen ter bespreking
van de plannen tot vereniging
van Europa.
Behalve het kiezen van een
voorzitter ter vervanging van
de Belg Paul Spaak, bevat de
agenda o.m. het voorstel van de
Engelse minister van buiten
landse zaken Eden betreffende
het verbinden van de raad van
Europa aan de E.V.G. en het
plan-Schuman.
In een boodschap aan de ver
gadering heeft het ministers
comité van de raad verklaard,
dat de toestand in de wereld de
afgelopen 6 maanden is verbe
terd. „Dank zij de grotere sa
menwerking tussen de landen
van het vrije Europa wordt de
vrees minder", aldus de bood
schap.
De ministers noemen het
plan-Eden „een uiterst delicate
onderneming, waard om van al
le kanten te worden bezien". Zij
hebben het in principe reeds
goedgekeurd. De ministers be
sluiten hun boodschap als volgt:
„De Europese idee is werke
lijkheid geworden in de geest
van onze volken. Ofschoon het
beslissende stadium misschien
nog niet is bereikt, is het moei
lijkste werk achter de rug. De
grondslagen zijn gelegd en de
openbare mening is goed ge
zind".
De vergadering heeft Fran
cois de Menthon, parlements
lid voor de Franse volksrepubli
keinen, tot voorzitter gekozen.
Bij de derde stemming kreeg hij
57 stemmen, de Noorse socialist
Finn Moe 30 en de Britse con
servatief Robert Boothby 29.
De socialistische afgevaardig
den hadden besloten Moe te
steunen in plaats van de Ne
derlandse socialistische afge
vaardigde Van de Kieft. Volgens
een niet-officieel bericht is dit
besluit met 20 tegen 16 stemmen
genomen.
Vóór de ondertekening der
verdragen heeft kanselier Ade
nauer een korte toespraak ge
houden om zijn gasten te ver
welkomen. Daarbij legde hij bij
zondere nadruk op zijn overtui
ging, dat het verdrag tezamen
met dat der Europese verdedi
gingsgemeenschap zal leiden tot
een herstel van de eenheid van
Duitsland. Hij sprak de hoop
uit, dat de verdragen een tijdperk
van vrede en samenwerking in
Europa zullen inluiden.
Minister Schuman heeft na
mens de drie ministers het uit
houdingsvermogen geprezen,
waarmee kanselier Adenauer
naar het tot stand komen der
verdragen heeft gestreefd. „Dit
streven moet succes hebben, wil-
lne wij geen nieuwe catastrofen
tegemoet gaan. Wij moeten leren
vertrouwen in elkaar te hebben
en onze regeringen moeten leren
in een nieuwe geest met elkaar
samen te werken", aldus Schu
man.
Buiten het bondshuis was van
de plechtigheid niet veel te mer
ken. Er was in de West-Duitse
hoofdstad geen spoor van feeste
lijk vertoon en er werd hoege
naamd niet gevlagd. In een drui
lerige regen sloegen kleine groe
pen mensen voor het bondshuis
het gaan en komen der hoge be
zoekers gade.
Na de ondertekening van het
verdrag hebben de vier ministers
het woord gericht tot vierhon
derd journalisten, die te Bonn
waren samengekomen. Dr. Ade
nauer zeide: „Wij zijn nu vrij
om in Europa te kunnen mede
werken aan ons doel: een nieuw
Europa".
Tot de bevolking van Berlijn
zei Adenauer: „De weg die wij
hebben ingeslagen, is de enig
mogelijke om tot een eenheid
van Duitsland te geraken. Wie
de oplossing van dit Duitse pro
bleem los wil maken uit de ver
binding met de gehele Europese
situatie, ziet de toestand niet
juist".
Minister Acheson verklaarde:
„Zolang niet alle Duitsers in
Oost en West in vrijheid zijn ver
enigd, is ons doel niet bereikt.
Mijn regering is vast besloten
naar dit doel te blijven streven
tot het is bereikt."
„Onze enige wens is veiligheid,
waardigheid en vrijheid voor
allen te verkrijgen, ook voor hen
die thans nog niet met ons kun
nen samenwerken", zei minister
Schuman. „Daarom is onze taak
verre van geëindigd. Integen
deel, zij begint pas. Onze samen
werking kan slechts op vertrou-
wen berusten. Wij moeten trach
ten alles uit te schakelen wat tot
nieuw wantrouwen kan leiden".
Eden tenslotte kenschetste het
verdrag als een mijlpaal op een
lange weg, die geen ander doel
heeft dan „verdediging en veilig
heid".
De vier ministers hebben zich
's middags naar Parijs begeven
om vandaag het met het Duitse
verdrag verbonden legerverdrag
te tekenen.
De contractuele overeenkom
sten tussen de V. S., Engeland en
Frankrijk enerzijds en West-
Duitsland anderzijds geven de
bondsrepubliek vrijwel volledige
souvereiniteit ten aanzien van
haar binnen, en buitenlandse po.
litiek. Het bezettingsstatuut
komt hierdoor te vervallen. De
organen van de drie hoge com
missies worden opgeheven en de.
bezettingstroepen krijgen de sta
tus van beveiligingsstrijdkrach
ten.
West-Duitsland en de Weste
lijke „grote drie" zullen normale
diplomatieke betrekkingen on
derhouden, waarbij zij weder
zijds door ambassadeurs worden
vertegenwoordigd.
De drie Westelijke mogend
heden behouden nog slechts
enige duidelijk omlijnde rechten
in de bondsrepubliek, welke
samenhangen met de bijzondere
positie van Duitsland. Deze
rechten hebben betrekking op de
volgende onderwerpen:
a. de legering van strijdkrach
ten in het gebied der bondsrepu
bliek en de bescherming van de
veiligheid van deze strijdkrach
ten.
b. Berlijn en
c. Duitsland als geheel, met in
begrip van de hereniging van
de beide delen en het sluiten
van een vredesverdrag.
De contractuele overeenkom
sten bestaan uit het z.g. alge
mene verdrag, vier nevenverdra
gen n.l. het troepenverdrag, 't
financiële verdrag, het arbitra
geverdrag en het overgangsver
drag en het statuut voor Ber
lijn.
In het algemene verdrag be
vestigen de Westelijke mogend
heden en de bondsrepubliek de
nieuwe verhouding tot elkaar.
Eerstgenoemden garanderen de
veiligheid van West-Duitsland en
Berlijn en zeggen de bondsrepu
bliek van de buitenlandse poli
tiek alle steun toe. De bonds
republiek verplicht zich op haar
beurt, haar buitenlandse politiek
in overeenstemming te voeren
met de beginselen van de Ver
enigde Naties en de raad van
Europa.
Alle vier landen verklaren,
dat het hun gemeenschappelijk
doel is een vrij, verenigd Duits
land tot stand te brengen en
hiermee een vredesverdrag te be-
reiken.
In het troepenverdrag word#n
de rechtsgronden voor de lege
ring van geallieerde strijdkrach
ten op Duitse bodem genoemd.
Het financiële verdrag regelt
de wijze, waarop de West-Duitse
financiële bijdrage aan de West-
Europese verdediging zal worden
gebruikt.
Het arbitrageverdrag bepaalt,
dat een hof van arbitrage zal
worden ingesteld, waarop de
regeringen bij een meningsver
schil een beroep kunnen doen.
Het overgangsverdrag regejt
de vervanging van de bezettings
wetgeving door Duitse wetten.
Hierbij is o.a. vastgesteld, dat
door de geallieerden opgestelde
programma's moeten worden uit.
gevoerd. Dit betekent, dat een
Duitse anti-kartelwet moet wor
den uitgevaardigd; dat de ont
manteling van de kolenmijnen,
de ijzer en staalindustrie en van
de „I. G. Farben" moet worden
voltooid en dat de Duitse buiten
landse schulden erkend blijven.
In 't statuut voor Berlijn zegt
de bondsregering Berlijn steun
toe. De drie westelijke mogend
heden verklaren hetzelfde, terwijl
het geallieerde stadsbestuur toe
zegt, dat de rechten, die de geal
lieerden zich in Berlijn voorbe
houden, tot het uiterste zullen
worden beperkt.
Het gehele stelsel van verdra
gen moet door de parlementen
van de vier landen worden be
krachtigd.
In de preambule op de verdra
gen wordt als gemeenschappelij
ke doelstelling genoemd, dat de
bondsrepubliek op voet van ge
lijkheid in de Europese gemeen
schap wordt opgenomen, welke
weer als onderdeel van de zich
ontwikkelende Atlantische ge
meenschap kan worden gezien.
Het bezettingsstatuut wordt als
onverenigbaar met deze doelstel
ling afgeschaft.
Volgens de overeenkomsten
kunnen de westelijke mogendhe
den strijdkrachten in Duitsland
legeren en de veiligheid hiervan
beschermen. Zij behouden rech
ten betreffende Berlijn, de her
eniging van Duitsland en een re
geling door een vredesverdrag.
De in Duitsland gelegerde
troepen der westelijke „grote
drie", die de status van beveili
gingsstrijdkrachten krijgen, heb
ben tot taak de verdediging van
de vrije wereld, waartoe de bonds
republiek en Berlijn behoren.
Bepaald wordt, dat de beveili
gingstroepen in de volgende ge
vallen in actie zullen komen:
1.) Bij een aanval op het grond
gebied van de bondsrepubliek of
Berlijn.
2.) Bij subversieve actie ter ver
storing van de democratische
orde.
3.) Bij ernstige verstoring van
de openbare orde en veiligheid.
HET TROEPENVERDRAG.
De rechten en plichten van de
buitenlandse strijdkrachten in de
bondsrepubliek worden in het
troepenverdrag geregeld. Onder
genoemde strijdkrachten worden
de troepen van de drie westelijke
mogendheden en de met haar
verbonden staten gerekend, be
nevens de naaste familieleden
van genoemde militairen.
De leden der buitenlandse strijd
krachten zijn verplicht zich in
overeenstemming met het vol
kenrecht te houden aan de Duit
se wetten en zich van iedere po
litieke activiteit, welke met de
geest van het verdrag onverenig
baar is, te onthouden.
Zij hebben het recht manoeu
vres te houden in overeenstem
ming met de regels, welke gelden
voor troepen, die in eigen land
oefenen.
De leden van genoemde strijd
krachten zijn vrijgesteld van
Duitse douanerechten. De contro
le tegen misbruik berust in eer
ste instantie bij deze troepen
zelf, aan wie ook de deviezencon-
trole wordt toevertrouwd.
De leden der strijdkrachten
vallen onder het militaire recht
van hun eigen land; zo ook hun
familieleden.
Doorzoeking van Duitse wonin
gen door autoriteiten van de
strijdkrachten is niet meer moge
lijk.
Het troepenverdrag heeft een
aanhangsel, waarin strafvoor-
schriften worden gegeven ter be
scherming van de geallieerde
strijdkrachten tegen verraad, sa
botage, ondermijning van de
dienstwilligheid en tegen beledi
ging.
De in West-Duitsland gelegerde
troepen van Frankrijk, België en
Luxemburg zullen tot Juli 1953
dezelfde status hebben en voor
rechten genieten als de andere
verbonden strijdkrachten.
Indien er door toedoen van Ita
lië, België, Nederland of Luxem
burg vertraging zou optreden in
de bekrachtiging van het E.V.G.-
verdrag (waarmede de contrac
tuele overeenkomsten zijn ver
bonden), nadat de contractuele
overeenkomsten reeds zijn gete
kend, zullen vertegenwoordigers
van de Verenigde Staten, Groot-
Brittannië, Frankrijk en West-
Duitsland beraadslagen over het
in werking doen treden van ge
deelten der verdragen.
SCHADELOOSSTELLING.
De bondsrepubliek verplicht
zich te voldoen aan alle verbinte
nissen, die voor het voormalige
Duitse rijk uit de restitutie-proce
dure zijn ontstaan en nog ont
staan, tot een totaal van ander
half milliard Duitse mark, ook de
verbintenissen in West-Berlijn.
Het vraagstuk der Duitse her
stelbetalingen zal eerst bij het
sluiten 'van een vredesverdrag
definitief worden geregeld. De
drie westerse mogendheden ver
plichten zich, nimmer te zullen
eisen dat herstelbetalingen uit
de lopende Duitse productie zul
len worden voldaan.
De Westduitse regering heeft
het recht nog vóór het tot stand
komen van 'n dergelijke regeling
bij het sluiten van een vredes
verdrag tweezijdige onderhande
lingen te voeren met staten, die
aanspraak maken op Duitse her
stelbetalingen.
De bondsrepubliek verplicht
zich de slachtoffers van het na-
tionaal-socialisme schadeloos te
stellen. De rechtsvoorschriften
hiervoor zullen worden opgesteld
volgens de beginselen, die in de
bezettingstijd in de Amerikaanse
zone golden. Hier worden twee
groepen onderscheiden; n.l. zij die
wegens hun politieke overtuiging
ras of godsdienst vervolgd zijn
en zij die op grond van nationa
liteit vervolgd zijn en geen be
scherming van hun vroegere va
derland meer genieten; laatstge
noemden voorzover zij duurzaam
in hun gezondheid zijn benadeeld.
Alle zaken, die tijdens de Duit
se bezetting in een gebied door
opvordering of gedwongen ontei
gening zijn verkregen, moeten te
ruggegeven worden. Er bestaat
geen restitutieplicht, wanneer de
betrokken zaken op grond van
'een normale handelszaak tegen
vergoeding zijn verkregen, ook
wanneer de betaling in bezet
tingsvaluta is geschied. Ook be
staat geen restitutieplicht, wan
neer de tegenwoordige bezitter
de betrokken zaken tien jaren te
goeder trouw in bezit heeft ge
had.
De bondsrepubliek verplicht
zich de geallieerde mogendheden
niet aan te spreken voor haar
handelingen en nalaten in de be
zettingstijd. Zij kan dergelijke
aanspraken van haar staatsbur
gers zelf regelen.
Alle discriminerende maatrege
len uit de oorlogstijd tegen vijan
delijk vermogen moeten opgehe
ven en de oude rechten hersteld
worden.
Volgens het overgangsverdrag
wordt alle buitenlandse lucht
vaartmaatschappijen voor een
overgangstijd van twee jaren toe
gestaan haar bedrijf in de huidi
ge omvang voort te zetten, tenzij
voordien een tweezijdige overeen
komst is gesloten. Door tweezij
dige overeenkomsten zal verder
het internationale burgerlucht-
verkeer in de bondsrepubliek ge
regeld worden. Bij het sluiten van
die overeenkomsten heeft de
bondsrepubliek volledige vrijheid.
Zij mag Duitse luchtvaartmaat
schappijen oprichten, vliegtuigen
bezitten en piloten en technisch
personeel opleiden.
Na twee dagen van spannend
en moeizaam beraad hadden de
vier ministers Zondagavond in
het Amerikaanse hoofdkwartier
in Mehlem overeenstemming be
reikt over de tekst van het Duit
se souvereiniteitsverdrag. De be
langrijkste wijziging, die ter elf
der ure in de tekst werd aange
bracht, was volgens een Duitse
verklaring een herziening van de
clausule, die bepaalt in hoeverre
een herenigd Duitsland door het
verdrag zal zijn gebonden. De
nieuwe lezing dezer clausule, zo
werd officieel verklaard, gaf dr
Adenauer de overtuiging, dat de
bezwaren der Duitse regerings
partijen tegen een te nauwe bin
ding van een toekomstige rege
ring voor geheel Duitsland zou
den wegvallen.
Tijdens de zitting der vier mi
nisters werd hun de tekst voor
gelegd van de nieuwe Russische
nota, waarin een onmiddellijke
conferentie der grote vier werd
gevraagd om op basis van de
overeenkomst van Potsdam een
vredesverdrag met geheel Duits
land te sluiten. Ofschoon niet on
verwacht gekomen, beheerste
deze stap der Sow jets terstond
de gesprekken in het van beamb
ten en journalisten krioelende
gebouw van de Amerikaanse ad
ministratie. Officieel heet het,
dat in de conferentiezaal met
geen woord over de nota werd
gesproken en dat zij dan ook de
ondertekening van het verdrag
niet kon belemmeren.
De ernstige moeilijkheden,
waardoor het eigenlijke werk der
conferentie op de eerste dag
werd geblokkeerd, kwamen uit
een hoek, waaruit zij niet werden
verwacht. Minister Schuman was
met gebonden handen naar Bonn
gekomen, daar zijn regering tij
dens zijn afwezigheid had beslo
ten de ondertekening van het
verdrag van bepaalde voorwaar
den afhankelijk te stellen. De be
langrijkste daarvan was die van
een Angelsaksische garantie te
gen een „verraad" van Duitse
kant.
Daarnaast had de Franse rege
ring aan Schuman opgedragen
het been stijf te houden in een
der nog open punten van het ver
drag: de status der Franse en
Belgische troepen in Duitsland,
zolang deze nog niet in het Euro
pese leger zijn opgenomen. De
Duitsers hadden zich ertegen ver
zet, dat deze troepen voorshands
op gelijke basis met de Ameri
kaanse en Britse zouden worden
behandeld, met andere woorden
dat hun onderhoud uit bezettings-
kosten zou worden betaald. Hoe
wel men hiermede raakte aan het
voor de Duitsers toch al zo tere
punt der verdeling van hun ver-
dedigingskosten, heeft dr Ade
nauer in dezen voldoende tege
moetkoming betoond om het
Franse bezwaar te doen verval
len. Tot medio 1953 blijft de sta
tus der troepen in elk geval on
veranderd en inmiddels moeten
de betrokkenen tot een accoord
trachten te komen.
De derde opdracht, die Schu
man mee naar Mehlem had ge
bracht, stond eigenlijk buiten het
thema der conferentie. Zij werd
daarmee ook niet in ultimatieve
zin verbonden. Slechts leidde zij
ertoe, dat de aandacht der drie
Westelijke ministers geruime tijd
naar Noord-Afrika werd ver
plaatst: Frankrijk eiste meer be
grip voor zijn politieke moeilijk
heden daar.
Buiten de conferentiezaal sprak
men van Franse „afpersingspoli-
tiek" en daarbinnen was de sfeer
weinig minder opgewonden. De
complicaties, waarvoor de minis
ters werden geplaatst, waren zo
danig, dat alle vlijtig uitgewerkte
plannen voor feestelijke ontvang
sten in het ongerede werden ge
bracht. Schuman confereerde
meer met zijn ministers in Parijs
dan met zijn confraters in Bonn.
Parijs bleek zó vasthoudend in
zijn eisen, dat Adenauer bij wijze
van spreken naar huis moest
worden gestuurd om de drie kans
te geven tot een intern nachtelijk
beraad.
In drie uren tijds hebben de 4
ministers tenslotte toch de for
muleringen kunnen ontwerpen
voor de nog open punten van het
verdrag. Van Duitse kant werden
deze formuleringen „bevredi
gend" genoemd. Voornamelijk
minister Schaeffer, de houder
van de koorden der Duitse geld
beurs, moet tevreden hebben ge
knikt, toen de laatste hand aan
de financiële regeling werd ge
legd. Enkele artikelen, die klaar
blijkelijk voor verschillende inter
pretatie vatbaar waren, worden
door een briefwisseling verduide
lijkt.
Wat de naam van het verdrag
betreft, hebben de ministers met
Salomonswijsheid besloten een
lange een zeer officieel klinken
de naam te kiezen, die geen ge-,
voeligheden zal kunnen kwetsen:
„Conventie regelende de betrek
kingen tussen de drie geallieerde
mogendheden en de Duitse bonds
republiek", zo heet het 400 pagi
na's omvattende stuk nu. De mi
nisters lieten het aan de journa
listen over een bruikbaarder
naam te vinden.
In Duitsland spreekt men bij
voorkeur van „Duits verdrag",
wat echter naar veler opvatting
te definitief klinkt. Anderen hdb-
ben „verdrag van Bonn" geop
perd, wat de Fransen weer min
der aangenaam was.
De nieuwsdienst van de sociaal.
democratische (oppositie) partij
lieeft de dag van de onderteke
ning van de „conventie van Bonn"
„een zwarte dag voor Duitsland"
genoemd.
Officiële sociaal-democratische
kringen aanhalend, verklaarde
de nieuwsdienst, dat de conventie
in de grond niet de vrijheid van
handelen voor West-Duitsland
vergrootte. Aanzienlijke delen
van de bezettingswet blijven van
kracht en de clausule over her
eniging van Duitsland maakt, dat
West-Duitsland niet zelf stappen
kan ondernemen om tot hereni
ging te komen", aldus de nieuws
dienst.
Voorts betreuren de socialisten
het, dat de bondsregering heeft
goedgekeurd, dat de geallieerden
zelf een noodtoestand kunnen af
kondigen en weer alle macht in
handen kunnen nemen. Volgens
de nieuwsdienst blijft de nieuwe
status van West-Duitsland onder
werp van het oordeel en de beslui
ten van de westelijke mogendhe
den en heeft W.-Duitsland slechts
geringe invloed op deze besluiten.
De vrije democraten, de twee
de partij van Adenauers rege
ringscoalitie, menen dat het nu
geen tijd voor feestvieren is, doch
voor ernstige bestudering van de
conventie. Volgens hun pers
dienst schijnen op het laatste
ogenblik in de conventie aange
brachte veranderingen de West
duitse vrees te hebben weggeno
men, dat afbreuk zou worden ge
daan aan de kansen op hereni
ging van Duitsland.
Ten minste 187 West-Berlijners,
die in dienst waren van de onder
Sowjet-beheer staande Oostduit-
se spoorwegen, zijn ontslagen,
omdat er „na de ondertekening
der verdragen- bij de Oostduitse
spoorwegen geen plaats is voor
West-Berlijners".
Een aanval van 2 compagnieën
Chinezen tegen geallieerde stel
lingen ten W. van Tsjorwon
aan het Westelijke front, is na
een hevige strijd van 5 uur,
waarbij de geallieerden verster
kingen lieten aanrukken, afge
slagen.
De aanval kostte de tegen
stander 72 doden en 40 gewon
den, aldus een schatting van 't
8ste leger. De Chinezen hadden
de geallieerde stellingen, voor
de komst van de geallieerde
versterkingen, bijna afgesneden.
Volgens officiële gegevens be
dragen de geallieerde verliezen
aan vliegtuigen op Korea tot
dusver in het geheel meer dan
1400. De communistische ver
liezen worden geraamd op on
geveer 400. Bij het geallieerde
verliescijfer zijn 559 Amerikaan
se vliegtuigen begrepen waar
van 252 met straalaandrijving.
Slechts 69 werden bij luchtge
vechten neergeschoten. 334 Toe
stellen werden door luchtdoel
geschut omlaag gehaald en 56
toestellen gingen door andere
oorzaken verloren. Ondanks het
numerieke overwicht van de
Noordelijken, vooral wat straal
jagers betreft, waren hun ver
liezen geringer dan die van de
V. N. omdat zij hun vliegtuigen
zelden aan het vuur van lucht
doelgeschut blootstelden, aldus
het officiële communiqué.
medegedeeld door het K.N.M.I. te
De Bilt, geldig van Dinsdagoch
tend tot Dinsdagavond.
Onstandvastig weer.
Veel bewolking met later af en
toe lichte regen of motregen.
Matige tot vrij krachtige wind
tussen West en Noordwest. Wei
nig verandering in temperatuur.
WOENSDAG 28 MEI.
Breskens
Terneuzen
Hansweert
Walsoorden
v.m.
4.37
5.12
5.52
6.02
n.m.
6.25
ZON
MAAN
op
onder
op
onder
Mei.
27
4.30
20.44
6.57
28
4.29
20.46
8.09
0.20
29
4.28
20.47
9.22
0.42
30
4.27
20.48
10.34
0.58
31
4.26
20.49
11.45
1.11
