Hereniging van Duitsland
voorwaarde voor Duits
vredesverdrag
HET SLIJK DER AARDE
vroeger en nu
VOGELVRIJ
De aanbouw van vaartuigen
voor de Marine
Aanvaring tussen
Nederlands en Engels schip
De toelating van
Nederlanders in Indonesië
Afscheidsbezoeken van
Eisenhower
Vreemde vogels vliegen
naar Nederland
Staking in Italiaanse
gasbedrijven
Nationale vlootschouw
bij opening
Amsterdam-Rijnkanaal
Reacties op arrestaties
van Westerling
Nederlandse boterexport
naar Frankrijk
Onrust op de werven van
La Ciotat
DE BLOEMBOLLEN
WAT BRENGT DE RADIO'
TWEEDE BLAD
Vrijdag 25 April 1952
7e Jaargang No. 2020
99
99
De mijnramp te Zwickau
DE VRIJE ZEEUW
Het eerste punt, dat ons op
valt bij de Sowjet-Russische
voorstellen voor een Duits vre
desverdrag is dat zij als inlei
dende voorwaarde het bestaan
van een geheel Duitse regering
aannemen. „Het ontwerpen van
een vredesverdrag moet geschie
den met deelname van Duitsland
en dan vertegenwoordigd door
een regering die geheel Duits
land omvat".
Het is zeer zeker ongewoon,
dat een verslagen volk deel
neemt aan het opstellen van
een vredesverdrag. Maar de
omstandigheden zijn ongewoon.
En in ieder geval moet er een
Duitse regering zijn en wel
een één-regering voor geheel
Duitsland om een vredesver
drag te tekenen.
Dus de eerste stap om tot het
opstellen van een verdrag te
komen, moet de hereniging van
Duitsland zijn. Dit is 't axioma
van de Sow jet—nota
In -beginsel is de weer één-
making van Duitsland nu door
alle vier bezettende mogendhe
den aangenomen. En het wordt
natuurlijk door alle Duitsers
gewenst. De moeilijkheid om dit
voor elkaar te brengen is het
gevolg van de historische ont
wikkelingen van de laatste 7
jaar.
Toen kwam de „fusie" in het
Westen. En het gevolg hiervan
was het ontstaan van 2 Duitse
republieken: de Duitse bondsre
publiek in het Westen en de
Duitse democratische republiek
in het Oosten. Hoe moeten deze
twee nu, als een noodzakelijke
voorbereiding om tot een vre
desverdrag te komen, in één
enkele staat worden verenigd?
De moeilijkheid zit daarin,
dat deze twee staten, daar zij
onder verschillend toezicht ge
creëerd werden, zo geheel ver
schillend van aard zijn. De
Duitse bondsrepubliek is een
democratie naar het bekende
Westerse recept. Zij heeft een
regering, die verantwoording
schuldig is aan een vrij gekozen
parlement. Zij heeft de gebrui
kelijke Westerse politieke vrij
heid van meningsuiting, van
pers en van het aanknopen van
betrekkingen met andere lan
den.
De Oostduitse staat daarente
gen is volgens Westerse begrip
pen totaal geen democratie. Zij
is in wezen totalitair. De gehele
macht is in handen van de lei
ders van één enkele partij. Op
positie wordt niet toegestaan.
KIEZEN OFDELEN.
Het is duidelijk, dat een sa
mengaan van twee zo verschil
lende systemen onmogelijk is.
Het verenigde Duitsland moet
óf democratisch óf totalitair
zijn. Het kan niet beide zijn. En
de Westduitsers zijn er herhaal
delijk ronduit voor uitgekomen,
dat zij, zoals Dr Adenauer het
verleden week nog herhaalde,
„niet bereid zijn om éénheid te
Naar aanleiding van berichten,
als zou het quotum voor de toe
lating van Nederlanders in In
donesië ten bedrage van 1000
personen per j,aar voor 1952,
bijna zijn volgeboekt, heeft het
onderhoofd van de immigratie
dienst, aan Aneta meegedeeld,
dat deze berichten op zichzelf
juist zijn, doch dat dit geens
zins betekent, dat in Indonesië
geen Nederlanders meer zouden
mogen binnenkomen.
Het getal 1000, zaide hij, moet
slechts worden gezien als een
richting-gevend getal. Het is
nog zeer wel mogelijk, daarbo
ven Nederlanders toegang tot
Indonesië te verlenen volgens-de
richtlijnen van het arbeidsbu
reau, welke die mogelijkheid
o.a.. openen voor krachten, die
in Indonesië nog niet aanwezig
zijn, wier huisvesting is verze
kerd en wier verblijf kan wor
den geacht, de opbouw van In
donesië te bevorderen.
Donderdag is te Parijs offi
cieel meegedeeld, dat generaal
Eisenhower Zaterdag een af
scheidsbezoek aan Luxemburg
zal brengen. De generaal, die per
vliegtuig zal reizen, keert Zon
dag a.s. weer naar Parijs terug.
Maandag zal de opperbevel
hebber der Atlantische strijd
krachten in Europa naar West-
Duitsland vliegen, waar hij drie
dagen zal verblijven voor een
laatste inspectietocht van de
aldaar gelegerde Britse, Franse
en Amerikaanse troepen.
30 April a.s. vliegt Eisenho
wer weer naar Parijs terug.
kopen, wanneer zij daarvoor be
talen moeten met het opgeven
van hun democratische vrij
heid". Bijgevolg, precies zoals
éénheid een eerste essentiële
voorwaarde voor een vredes
verdrag is, zo is ook de 'uitbrei
ding van democratische instel
lingen voor geheel Duitsland 'n
eerste essentiële voorwaarde
voor éénheid. Tenzij dit erkend
en geaccepteerd wordt, heeft 't
weinig zin of doel' om over een
ontwerpvredesverdrag te dis
cuteren of vier-mogendheden
conferenties te beleggen.
Hoe is de houding van de
Sow jet-regering en dientenge
volge van de Oostduitse rege
ring nu tegenover deze beslis
sende kwestie? Laatstleden Sep
tember deed Grotewohl, de O.
Duitse eerste minister, het voor
stel om vrije verkiezingen voor
geheel Duitsland te houden. De
Sowj et-nota stelt tot de verba
zing van velen, voor, dat aan
alle Duitsers in het vredesver
drag het volgende gegarandeerd
zou worden: „De rechten van
de mens en de fundamentele
vrijheden, met inbegrip van
vrijheid van meningsuiting,
pers, godsdienst, politieke over
tuiging en partij". Waarom de
Russische regering aan de Duit
sers de rechten zou garanderen,
die zij haar eigen burgers ont
zegt, is een onderwerp voor gis
singen, dat ons intrigeert,
GEEN VRIJHEID.
Maar waar het omgaat is, dat
er tot dusverre nog geen teken
is geweest van een werkelijk
voornemen om deze vrijheden
in O--Duitsland toe te staan, of
om daar de voorwaarde te
scheppen, waarbij het mogelijk
zou zijn vrije verkiezingen te
houden. Integendeel, de Oost
duitse regering heeft zelfs ge
weigerd goed te vinden, dat een
commissie van de Ver. Naties
haar gebied betreedt om deze
kwestie te onderzoeken en daar
voor verslag uit te brengen.
Hier hebben we dan de kern
van het hele probleem. De te
ruggave van de democratische
vrijheden in de Sowjet-zone van
Duitsland zou meteen de weg
openen voor het houden van
vrije verkiezingen voor geheel
Duitsland. En dit, op zijn beurt
zou weer de weg openten voor
onderhandelingen over een vre
desverdrag. Maar zonder het
eerste blijven de andere twee
tot de onmogelijkheden beho
ren.
Zijn de Russen en de Oost
duitse communisten bereid om
dit toe te staan en de noodza
kelijke stappen hiertoe te doen?
Hun uitlatingen zijn nog steeds
enigszins dubbelzinnig. En tot
dusverre is er nog niets van ge
bleken, dat er stappen in die
richting zijn gedaan. Het is te
hopen dat het volgend bericht,
dat we uit Moskou krijgen, ons
enige klaarheid op dit wel zéér
essentiële punt zal verschaffen.
Want totdat dit is opgehelderd
kan een discussie over de even
tuele inhoud van een vredesver
drag niet anders dan denkbeel
dig zijn.
Verschenen is de nota naar
aanleiding van het verslag der
Tweede Kamer over de wijzi-
ging van hoofdstuk VlIIb der
rijksbegroting voor het dienst
jaar 1952.
(Financiering aanbouw vaar
tuigen voor de koninklijke ma
rine).
In deze nota zeggen de minis
ters van marine en van finan
ciën het volgende:
De ministers kunnen het lid,
dat zich heeft afgevraagd of de
toevoeging van 32 mijnenvegers
en op een Igter tijdstip van een
vijftal patrouillevaartuigen
voor de maritieme havenverde
diging het karakter van de Ne
derlandse marine niet ingrij
pend zal wijzigen en wel in die
zin, dat de marine in stede van
te zijn een zeegaande vloot, die
in staat is bij te dragen tot de
bescherming van onze scheep
vaart op de open zee, wordt tot
een zuiver territoriaal verdedi
gingsapparaat, welks taak zal
zijn het mijnenvegen voor onze
kust, antwoorden, dat er gener
lei aanleiding is tot ongerust
heid op dit punt en dat het ka
rakter van de koninkijke mari
ne door de in het voornemen
liggende aanbouw in geen enkel
opzicht wijziging ondergaat.
De verdere vraag van dit lid
of de koninklijke marine haar
traditionele taak van zeegaande
vloot zal blijven beoefenen,
kunnen zij dan ook bevestigend
beantwoorden, waaraan zij toe
voegen, dat er geen tegenstel
ling is tussen dit antwoord en
de aanvulling van de koninklij
ke marine met het thans aan
gevraagde kleine materieel. Dit
materieel maakt deel uit van
het aanbouwplan zoals dat des
tijds aan de volksvertegenwoor
diging is voorgelegd en beno
digd is voor het vervullen van
de verplichtingen, welke Neder
land in geallieerd verband op
zich heeft genomen. Op de
vraag van dit lid, welke de ver
houding zal zijn in tonnenmaat
en in personeel tussen de zee
gaande vloot en het gedeelte,
dat meer bestemd is voor de
territoriale, verdediging, kan
worden meegedeeld, dat indien
het volledige materieel in dienst
zou zijn deze verhouding glo
baal is respectievelijk 4 1 voor
de tonnenmaat en 3 1 voor de
personele sterkte.
Gezien de behoefte aan deze
mijnenvegers was er voor de re
gering geen enkele aanleiding
te trachten te bereiken om in
stede van de mijnenvegers tor
pedoboot jagers te doen aanbou
wen.
Voorts kan worden opgemerkt,
dat het niet juist is, dat klein
materieel aan personeel en kos
ten relatief hogere eisen stelt
dan groot materieel.
Tenslotte kan dit lid worden
meegedeeld, dat in de geallieer
de staf van Saclant momenteel
reeds enige Nederlandse mari
ne-officieren zijn opgenomen en
de mogelijkheid van verdere op
name van Nederlanders in die
staf zeker niet is uitgesloten.
De K.L.M. zal in de komende
weken weer tal van vreemde vo.
gels naar Nederland vliegen. Uit
Zuid-Amerika worden rode ibis
sen, banaanvogels, dwerg-aras,
amazonepapegaaien, diverse rei
gerssoorten, kolibri's en twintig
pinguins aangevoerd. Uit India
zijn gewone en witte kraanvogels,
jaburi's, wolnekooievaars, zwarte
ibissen, goudspechten en tal van
andere vogels in aantocht. De 4
kraanvogels zijr. met speciale
vergunning van het ministerie
van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen aangekocht. Deze
vogels komen ook in Europa voor
en mogen niet anders, dan met
toestemming, gehouden worden.
Alle vogels zijn bestemd voor
Avifauna te Alphen aan de Rijn.
De papegaaien, die zo gauw ze
gewend zijn, los zullen mogen
rondvliegen, zullen ook te Alphen
zioh in bollenland wanen. Daar
staan namelijk honderdduizenden
tulpen in bloei.
De arbeiders in de Italiaanse
gasbedrijven zijn Donderdag in
gevolge een oproep van alle
vakbonden, voor 48 uur in sta
king gegaan om kracht bij te
zetten aan hun eisen tot loons
verhoging.
De arbeiders zullen elke week
48 uur aan één stuk staken, tot
dat hun eisen zijn ingewilligd.
De staking van 24 uur, die
die door de journalisten is ge
houden, is afgelopen. Zij eisten
eveneens hogere lonen.
De stichting Amsterdam-Rijn
kanaal deelt mede:
Op de ochtend van de 21ste
Mei a.s. zal er op de Waal bij
Tiel, wanneer koningin Juliana
en prins Bemhard aan boord
van de „Piet Hein" de opening
van de sluis bij Tiel hebben
verricht, een nationale vloot
schouw worden gehouden, waar.
aan Nederlandse zeil- en mo
torjachten, wheries, kano's,
binnen- en Rijnschepen zullen
deelnemen.
Iedere deelnemer aan deze
vlootschouw zal van het Tielse
gemeentebestuur een herinne
ringsplaquette ontvangen. De
watersportvereniging „De Waal"
verbindt hieraan een sluizen-
stertocht naar Tiel.
De deelnemers aan de vloot
schouw zullen elkaar ontmoeten
tijdens de avonduren van deze
dag op een groot schipperstaal
in Tiel. Het stadje zal feestelijk
zijn versierd en in de Tielse ha
ven zal een varend muziekkorps
een concert geven. In de nabij
heid van de haven is een grote
kermis.
De Indonesische bladen in
Makassar schrijven naar aan
leiding van de eis van de Indo
nesische regering ten aanzien
van de uitlevering van Wester
ling, dat van de regering een
krachtige houding wordt ver
wacht.
„Pedoman Rakjat" herinnert
aan de acties in Z.-Celebes van
Westerling en stelt de kwestie
van de medeverantwoordelijk
heid van zijn superieuren.
De „Rakjat Berdjoang" wil,
dat „de Indonesische regering
de eis tot uitlevering stelt met
sancties". Het blad zegt verder,
dat „de Nederlanders veel be
langen hebben in Indonesië, die
voor ons een houvast betekenen
bij het nemen van geëigende
sancties".
Uit de cijfers, die door het
Franse ministerie van landbouw
zijn gepubliceerd, blijkt dat Ne
derland behoort tot de voor-
naamste landen, die boter naar
Frankrijk uitvoeren.
In de jaren 1950 en 1951 heeft
Frankrijk ongeveer 32.000 ton
boter ingevoerd. Daarvan was
4206 ton uit Nederland af
komstig.
Met een totaal van 15.401 ton
boter neemt Denemarken de
eerste plaats in onder de landen
die in 1950 en 1951 boter naar
Frankrijk uitvoerden.
De scheepswerven van La Cio
tat, een plaats in de nabijheid
van Marseille, zullen voorlopig
gesloten worden naar aanlei
ding van politieke arbeidson
rust, die het werk onmogelijk
maakt.
Onder meer zijn afgevaardig
den van een onder communis
tische leiding staande vakver
eniging de kantoren van de
werven bihnendrongen waar zij
de directeur en de bewakers
aanvielen.
Naar aanleiding van dit inci
dent werden 50 werknemers
ontslagen. Hierop gingen de ar
beiders in staking. Het ttedrijf
heeft ongeveer 3000 man perso
neel.
Een reizend koopman, die in de
Middeleeuwen het land doortrok
en allerwegen trachtte zijn wa
ren aan de man te brengen, moest
wel een goede kennis van het
muntwezen van die dagen heb
ben, want in vrijwel alle hertog
dommen, graafschappen, heerlijk
heden, baroniën, markiezaten en
steden waren verschillende mun
ten in omloop.
In onze omgeving hadden toen
b.v. Axel en St. Anna ter Muiden
muntrecht, zodat zij eens hun
eigen munten de wereld hebben
zien ingaan. Steden als Deven
ter, Kampen, Zwolle, Zutfen, Nij
megen, Groningen enz., hebben
eveneens eeuwenlang hun eigen
munten mogen slaan.
Kort nadat de vrijheidsstrijd
tegen Spanje was begonnen,
kwam er hier op het gebied van
het muntwezen meer eenheid. De
verschillende bevrijde provincies
richtten eigen munthuizen in en
begonnen hun eigen munten te
slaan, die, hoewel ze onderling
enige verschillen vertoonden, toch
hoofdzakelijk reeds van hetzelfde
type waren. Namen als Gouden
Rijder, Dukaat, Zilveren Rijder,
Daalder, Schelling, Groot-Stoo-
ter, Duit, enz., dateren uit dié
tijd.
Naast een muntstelsel kende
men echter ook nog een reke-
nigseenheid, een eenheid dus,
waarin geldsbedragen werden
geadministreerd.
Voor onze streken heeft hier
voor eeuwenlang het z.g. Pond
Vlaams gegolden. De waarde
hiervan was 6 en het was ver
deeld in 20 schellingen a 30 cent
en iedere schelling in 12 groten
k 2Vz cent, terwijl tenslotte 1
groot 24 miten a circa 1/10 cent
vertegenwoordigde.
Enkele honderden jaren na de
algehele afscheiding van Vlaan
deren rekenden officiële licha
men in ambtelijke stukken nog
stefeds met Pond Vlaams. Ook de
rekeningen van het graafschap
Zeeland en der diverse Zeeuwse
steden werden hierin bijgehou
den.
Na de komst der Fransen op
het einde der 18e eeuw werd de
eenheid nog groter. Op 1 Janu
ari 1807 werden op last van Lode-
wijk Napoleon, die toen koning
van HQlland was, de provinciale
munthuizen te Middelburg, Enk
huizen, Hoorn, Dordrecht, Kam
pen en Harderwijk gesloten en
bleef alleen de munt van Utrecht
bestaan. Weer een jaar later werd
de aanmunting van munten van
het oude provinciale type verbo
den en wilde men tot invoering
28) Nadruk verboden.
Met vereende krachten toog
men aan het werk om de hut te
vergroten. Folkert werd uitge
zonden om te trachten aan een
aantal latten en planken te ko
men. De Os ging met hem mee;
deze was volgens zijn makkers
in staat om een paardevracht te
dragen.
De jonge scheper besloot om
naar Bakkeveen te gaan, om zich
daar het nodige te verschaffen.
Hij wilde dan tevens het goud
geld asm zijn ouders afgeven.
Folkert trof alleen moeder met
de jongste broertjes en zusjes
thuis. Zijn moeder schrok, toen
haar zoon haar de goudstukken
overhandigde. „O, jongen, hoe
ben je daar aangekomen? Toch
wel eerlijk?"
„Natuurlijk, natuurlijk, wat
denkt u wel?" zei de jongeman
lachend. „En besteed het geld nu
maar voor de huishouding."
„Het is maar goed, dat Anna
niet thuis is, Folkert. Ze zou be
zwaar maken tegen het goud,"
Historisch verhaal uit de
Drents-Friese grensstreek
door
H. VAN NORG.
meende moeder.
„Niet Anna, maar u en vader
zijn de baas," antwoordde haar
zoon met nadruk.
Na ettelijke malen in de heide
te hebben uitgerust, kwam de
scheper met de Os met een flinke
vracht hout weer op de Lutteke
Haer aan. Met de vergroting van
de hut was men al bijna klaar
gekomen; hout werd nu direct
aangewend voor nieuwe slaapge
legenheden, opdat men het li
chaam in de komende nacht weer
voldoende kon uitstrekken.
Toen de avond begon te val
len, verliet Frankes de nederzet
ting. Hij wilde een bezoek bren
gen aan zijn vriend onder Steen
bergen, bij wie zijn paard was
gestald. Hij wilde hier gegevens
waar zien te worden over de be
wegingen van de Gelderse troe
pen in de buurt.
Zijn vriend vertelde hem, dat
er sinds enige dagen een sterke
afdeling soldaten in Norg lag, die
bij de boeren in de omgeving vee
en graan in beslag nam. Hij zag
In, de bloembollenstreek
staan op het ogenblik de hya
cinthen en alle vroege tulpen
soorten volop in bloei, evenals
de middel-vroege tulpen, de z.g.
mendel- en triumphsoorten.
De narcissen daarentegen zijn
thans bijna overal uitgebloeid.
De demonstratietuin Treslong
in Hillegom is thans op zijn
mooist. Tulpen en hyacinthen
bloeien er volop, terwijl hier ook
nog narcissen te bewonderen
zijn.
Ook de Keukenhof biedt thans
de grootst mogelijke verschei
denheid aan bloeiende bolge
wassen. In Sassenheim bestaat
gelegenheid een tocht door de
bloeiende velden te maken met
een miniatuurtreintje.
De perebomen staan thans
nog volop 'ih bloei. Die bloei zal,
indien het weer niet gaat te
genwerken, ook het weekeinde
nog wel te bewonderen zijn. De
appelbomen, zullen over enkele
dagen hun bloesempracht ten
toon spreiden. De bloei der
pruimebomen is op enkele
beschutte plekken na nu vrij.
wel afgelopen.
elke morgen de kapitein met zijn
luitenant, of wie het mocht zijn,
over de weg naar Langeloo rij
den, als hij aan het werk was
op het stuk land, dat hij daar had
liggen.
Vóór Willem Frankes weer
vertrok, vroeg hij nog hoe laat
daar de kapitein langs de weg
naar Langeloo reed. Het zou zo
ongeveer een uur of tien zijn,
meende de boer, en een half uur
later reed hij dan weer terug
naar Norg.
Wat voor belang had Willem
Frankes er toch bij om dit te we
ten, vroeg de boer zich af. Hij
vreesde, dat de wilddief weer
iets in zijn schild voerde.
Toen Rooie Willem wederom
op de Lutteke Haer terug was
gekeerd, vond hij het gehele ge
zelschap in de hut bijeen. Een
kaars verlichtte spaarzaam, doch
schilderachtig de gestalten der
mannen in hun haveloze kleding
stukken van allerlei kleur en snit.
De aanblik van het interieur in
dit „rovershol", zoals Folkert's
broertje het plaggenbouwsel had
genoemd, deed romantisch aan.
Maar in het innerlijk van deze
verzameling van uitgestotenen en
ontspoorden verborg zich een
wereld van bitterheid, teleurstel
ling en leed, al mocht er soms
een kwinkslag, vaak van rauw
gehalte, over hun lippen vloeien
van nieuwe munten, geldende
voor geheel Nederland overgaan.
Veel is hier echter niet meer
van gekomen, want in 1810 lijf
de Napoleon ons land bij Frank
rijk in en werd de Franse franc
hier wettig betaalmiddel. Ook in
Utrecht zijn toen Franse geld
stukken geslagen.
Toen na de val van Napoleon
koning Willem I de regering over
ons land had aanvaard, werd een
begin gemaakt met het slaan van
guldens* en halve guldens van
het type, zoals wij dat nu nog
hebben. Weer wat later volgden
ook rijksdaalders, kwartjes, dub
beltjes en centen. Hoewel deze
drie laatste munten van een an
der type waren, dan dat wat nu
geldt, kunnen we toch vaststel
len, dat in deze jaren ons nu nog
bestaand muntsysteem is ont
staan.
Naast deze nieuwe munten was
echter ook nog steeds het aller-
gaartje uit vroeger eeuwen in
omloop. Pas na de afkondiging
der Muntwet van 1839 werden
de oude provinciale munten in
getrokken en versmolten voor
aanmunting der nieuwe van het
Koninkrijk.
Deze „zuivering" werd in 1849
onder koning Willem II voltooid
en vanaf dat jaar zijn nog slechts
de ons bekende munten in om
loop. In de loop der jaren is deze
serie ingekort of uitgebreid al
naar gelang de behoefte en de
wisseling op de Troon van ons
Koninkrijk.
Behalve de beeldenaar veran
derde echter ook het gehalte nog
al eens. De zilveren provinciale
munten hadden een onderling
nogal uiteenlopend gehalte. De
Zilveren Rijder (waarde 3,20)
was b.v. 0.935, d# rijksdaalder
0.868. De eerste rijksdaalder van
het Koninkrijk was eveneens
0.868, terwijl van 1840 tot 1921
de rijksdaalder, gulden en halve
gulden 0.945 waren. In dat laat
ste jaar werd echter het gehalte
verlaagd tot 0.720 en is nadien
zo gebleven.
Eén enkele munt echter is nooit
door één dezer maatregelen ge
troffen en is reeds van 1586 tot
op heden ongeschokt en vrijwel
onveranderd in omloop, n.l. de
Dukaat. Deze gouden munt van
3.494 gram met een gehalte van
maar eventjes 0.983 is voor de
Verenigde Provinciën voor het
eerst voorgeschreven bij Plak
kaat van 4 Augustus 1586 en
sindsdien steeds aangemunt ge
worden.
Nog in 1937 zijn er 116660 stuks
van geslagen, terwijl er in de
loop der eeuwen millioenen van
zijn aangemunt. Wettig betaal
middel is de Dukaat niet; het is
een z.g. negotiepenning, waarvan
de waarde op en neer gaat met
de prijs van het goud.
Oorspronkelijk betaalden onze
Zeeuwse kooplieden hun buiten
landse schuldeisers er mee en zo
doende kwamen deze munten in
de betreffende landen in omloop.
Vboral in de Oostzeelanden en
Indië waren ze zeer geliefd en
zelfs zeer gezocht. Typisch is,
dat onze oudste nog in omloop
zijnde munt in het eigen land
schaars is en slechts weinigen
van zijn bestaan afweten.
Zïoals wij reeds in ons vorig
nummer melden, is het Neder
landse stoomschip „Meerkerk"
komende uit Bombay tussen de
Royers- en KrgisschanssMzen,
in aanvaring gekomen met het
Britse stoomschip „Hloldernile",
dat de haven van Antwerpen
verliet.
In tegenstelling met dit be
richt blijken, met uitzondering
van de 27-jarige stoker Franc
Race, die vermist wordt, alle
opvarenden van de „Holder-
nile" te zijn gered.
De „H'oldernile" was een schip
van 600 ton. Het was met een
lading ijzer en allerhande stuk
goederen op weg naar Huil. De
romp van het schip werd open
gereten ter hoogte van de ma-
hinekamer.
De 7636 ton metende „Meer
kerk" werd licht beschadigd
aan de voorsteven.
De „Meerkerk" zal waarschijn,
lijk heden naar Rotterdam ver
trekken om daar gerepareerd ts
worden.
Nederlands schip op het wrak
van de „Holdernile" gelopen
en gezonken.
Het Nederlandse 358 ton me
tende schip „Rabenhaupt" is
gisterennacht op het wrak van
de „Holdernile" gelopen en ge
zonken. De 8 opvarenden wer
den gered.
De „Rabenhaupt", een Gro
ninger kustvaarder, eigendom
van de heer E. Smid is in 1937
gebouwd bij de N.-Nederlandse
scheepswerven te Hoogezand.
Het schip was met legertanks
onderweg van Engeland naar
Dendermonde. Hij voer in time
charter voor een Engelse firma.
Het achterschip steekt met
een hoek van 45 graden omhoog.
Men denkt dat het schip geheel
verloren is. Kapitein van het
schip 'is de heer Meertens.
Het aantal doden als gevolg
van de mijnramp van Zondag j.l.
te Zwickau in Saksen (Oost-
Duitsland)is van 13 tot 47 geste
gen, aldus heeft de Oostduitse
premier, Grotewohl, Woensdag
op een herdenkingsplechtigheid
medegedeeld. Het was volgens 't
officiële Oostduitse persbureau,
A.D.N., onmogelijk geweest om
de 34 mijnwerkers, die door het
instorten van schacht nummer 4
van de mijn MartinHoop waren
ingesloten, te redden.
Zeven en twintig mijnwerkers,
zijn gewond, zij verkeren niet in
levensgevaar.
en goede of galgenhumor hen
soms doen lachen.
Zodra de stroper gezeten was
tussen de mannen, sprak hij hen
toe.
„Kameraden", zo zei hij, „ik
heb vanavond enig nieuws ge
hoord en heb nu een plan be
dacht. Luister en zeg me straks
jullie mening er over."
Hij ging wat gemakkelijker
zitten en vervolgde: „In Norg
ligt al sinds enige dagen een af
deling van die vervloekte huur
lingen. 's Morgens ongeveer tien
uur maakt de kapitein van d,e
bende met zijn luitenant een rit
naar Langeloo. Een tijd later
rijdt hij weer terug. Kameraden,
ge zijt arm als kerkratten. Ik ge
loofdat we nu een gelegenheid
hebben om onze beurs te spek
ken."
De mannen zagen Frankes met
grote belangstelling aan.
„Wat ik bedoel? Ik zou wlilen
proberen die beide kerels bij de
kraag te vatten en voor die ka
pitein een hoge losprijs te vra
gen. Ik geloof, dat we dit zaakje
kunnen opknappen, zonder dat
we gevaar lopen er ook maar
een schram bij op te doen. Hel
terrein tussen Norg en Langeloo
leent zich zeer goed voor dtze
grap. Mannen, hoe denken jullie
hierover?'' besloot Rooie Willem.
(Wordt vervolgd.)
ZATERDAG 26 APRIL
HILVERSUM I: 7.00 NiefSWS;
7.15 Gew. muziek; 7.45 Morgen
gebed; 8.00 Nieuws; 8.15 Gram.;
9.00 Voor de vrouw; 9.30 Wa
terstanden; 9.35 Gram.; 10.00
Voor de jeugd; 10.15 Gram.;
11.00 Voor de zieken; 11.45 Gr.;
12.00 Angelus; 12.03 Gram.; 12.30
Mededelingen; 12.55 Zonnewij
zer; 13.00 Nieuws-; 13.20 Ork.;
14.00 Boekbespreking; 14.10 Gr.;
14.20 Eng. les; 14.40 Gram.;
15.00 Kroniek; 15.38 Orkest;
16.30 Causerie; 17.00 Voor de
jeugd; 18.00 Nieuws; 18.15 Over
zicht; 18.25 Lichte muziek; 18.45
Buitenl. correspondenties; 19.00
Gram.; 19.15 Parlementsoverz.;
19.25 Gram.; 19.52 Actualiteiten;
20.00 Nieuws; 20.08 De gewone
man; 20.15 Lichtbaken; 20.35
Gram.; 21.00 Gevarieerd pro
gramma; 21.55 Gram.; 22.30 Wij
luiden de Zondag in; 23.00 Nws.;
23.15 Esperanto; 23.25 Orkest.
HILVERSUM n: 7.00 NieuiWS;
7.15 Gymnastiek; 7.33 Gram.;
8.00 Nieuws; 8.18 Orgel; 8.50
Voor de vrouw; 9.00 Gram;.
10.00 Causerie; 10.05 Morgenwij
ding; 10.20 Voor de arbeiders;
11.30 Piano; 12.00 Orkest; 12.30
Mededelingen; 12.33 Dansmuz.;
13.00 Nieuws; 13.15 Hoorspel;
13.30 Accordeon; 14.10 Filmmu
ziek; 14.35 Brabants program
ma; 15.00 Politiekapel; 15.30
Causerie; 15.45 Gram.; 16.15
Sport; 16.30 Orkest; 17.15 Voor
de jeugd; 18.00 Nieuws; 18.15
Varia; 18.20 Lichte muziek;
18.30 Regeringsuitzending; 19.00
Art. staalkaart; 19.30 Causerie;
20.00 Nieuws; 20.05 Actualitei
ten; 20.15 Gev. progr.; 21.15
Weense muziek; 21.45 Commen
taar; 22.00 Orkest; 22.25 Hoor
spel; 22.45 Amusementsmuziek;
23.00 Nieuws; 23.15 Gram.
BRUSSEL VI.: 12.00 Gram.*
12.30 Weerbericht; 12.34 Lichte
muziek; 13.00 Nieuws; 13.15 Gr.;
16.00 Japanse muziek met com
mentaar; 17.00 Nieuws; 17.10
Gram.; 17.30 Orgel; 18.30 Voor
de soldaten; 19.00 Nieuws; 19.30
Accordeon; 19.50 Causerie; 20.00
Weense muziek; 20.30 Gram.;
21.00 Actualiteiten; 21.15 Ork.;'
22.00 Nieuws; 2215 Jazzmuziek;
22.45 Gram.; 23.00 Nieuws; 23.05
Verzoekprogramma.