Hereniging van Duitsland voorwaarde voor Duits vredesverdrag HET SLIJK DER AARDE vroeger en nu VOGELVRIJ De aanbouw van vaartuigen voor de Marine Aanvaring tussen Nederlands en Engels schip De toelating van Nederlanders in Indonesië Afscheidsbezoeken van Eisenhower Vreemde vogels vliegen naar Nederland Staking in Italiaanse gasbedrijven Nationale vlootschouw bij opening Amsterdam-Rijnkanaal Reacties op arrestaties van Westerling Nederlandse boterexport naar Frankrijk Onrust op de werven van La Ciotat DE BLOEMBOLLEN WAT BRENGT DE RADIO' TWEEDE BLAD Vrijdag 25 April 1952 7e Jaargang No. 2020 99 99 De mijnramp te Zwickau DE VRIJE ZEEUW Het eerste punt, dat ons op valt bij de Sowjet-Russische voorstellen voor een Duits vre desverdrag is dat zij als inlei dende voorwaarde het bestaan van een geheel Duitse regering aannemen. „Het ontwerpen van een vredesverdrag moet geschie den met deelname van Duitsland en dan vertegenwoordigd door een regering die geheel Duits land omvat". Het is zeer zeker ongewoon, dat een verslagen volk deel neemt aan het opstellen van een vredesverdrag. Maar de omstandigheden zijn ongewoon. En in ieder geval moet er een Duitse regering zijn en wel een één-regering voor geheel Duitsland om een vredesver drag te tekenen. Dus de eerste stap om tot het opstellen van een verdrag te komen, moet de hereniging van Duitsland zijn. Dit is 't axioma van de Sow jet—nota In -beginsel is de weer één- making van Duitsland nu door alle vier bezettende mogendhe den aangenomen. En het wordt natuurlijk door alle Duitsers gewenst. De moeilijkheid om dit voor elkaar te brengen is het gevolg van de historische ont wikkelingen van de laatste 7 jaar. Toen kwam de „fusie" in het Westen. En het gevolg hiervan was het ontstaan van 2 Duitse republieken: de Duitse bondsre publiek in het Westen en de Duitse democratische republiek in het Oosten. Hoe moeten deze twee nu, als een noodzakelijke voorbereiding om tot een vre desverdrag te komen, in één enkele staat worden verenigd? De moeilijkheid zit daarin, dat deze twee staten, daar zij onder verschillend toezicht ge creëerd werden, zo geheel ver schillend van aard zijn. De Duitse bondsrepubliek is een democratie naar het bekende Westerse recept. Zij heeft een regering, die verantwoording schuldig is aan een vrij gekozen parlement. Zij heeft de gebrui kelijke Westerse politieke vrij heid van meningsuiting, van pers en van het aanknopen van betrekkingen met andere lan den. De Oostduitse staat daarente gen is volgens Westerse begrip pen totaal geen democratie. Zij is in wezen totalitair. De gehele macht is in handen van de lei ders van één enkele partij. Op positie wordt niet toegestaan. KIEZEN OFDELEN. Het is duidelijk, dat een sa mengaan van twee zo verschil lende systemen onmogelijk is. Het verenigde Duitsland moet óf democratisch óf totalitair zijn. Het kan niet beide zijn. En de Westduitsers zijn er herhaal delijk ronduit voor uitgekomen, dat zij, zoals Dr Adenauer het verleden week nog herhaalde, „niet bereid zijn om éénheid te Naar aanleiding van berichten, als zou het quotum voor de toe lating van Nederlanders in In donesië ten bedrage van 1000 personen per j,aar voor 1952, bijna zijn volgeboekt, heeft het onderhoofd van de immigratie dienst, aan Aneta meegedeeld, dat deze berichten op zichzelf juist zijn, doch dat dit geens zins betekent, dat in Indonesië geen Nederlanders meer zouden mogen binnenkomen. Het getal 1000, zaide hij, moet slechts worden gezien als een richting-gevend getal. Het is nog zeer wel mogelijk, daarbo ven Nederlanders toegang tot Indonesië te verlenen volgens-de richtlijnen van het arbeidsbu reau, welke die mogelijkheid o.a.. openen voor krachten, die in Indonesië nog niet aanwezig zijn, wier huisvesting is verze kerd en wier verblijf kan wor den geacht, de opbouw van In donesië te bevorderen. Donderdag is te Parijs offi cieel meegedeeld, dat generaal Eisenhower Zaterdag een af scheidsbezoek aan Luxemburg zal brengen. De generaal, die per vliegtuig zal reizen, keert Zon dag a.s. weer naar Parijs terug. Maandag zal de opperbevel hebber der Atlantische strijd krachten in Europa naar West- Duitsland vliegen, waar hij drie dagen zal verblijven voor een laatste inspectietocht van de aldaar gelegerde Britse, Franse en Amerikaanse troepen. 30 April a.s. vliegt Eisenho wer weer naar Parijs terug. kopen, wanneer zij daarvoor be talen moeten met het opgeven van hun democratische vrij heid". Bijgevolg, precies zoals éénheid een eerste essentiële voorwaarde voor een vredes verdrag is, zo is ook de 'uitbrei ding van democratische instel lingen voor geheel Duitsland 'n eerste essentiële voorwaarde voor éénheid. Tenzij dit erkend en geaccepteerd wordt, heeft 't weinig zin of doel' om over een ontwerpvredesverdrag te dis cuteren of vier-mogendheden conferenties te beleggen. Hoe is de houding van de Sow jet-regering en dientenge volge van de Oostduitse rege ring nu tegenover deze beslis sende kwestie? Laatstleden Sep tember deed Grotewohl, de O. Duitse eerste minister, het voor stel om vrije verkiezingen voor geheel Duitsland te houden. De Sowj et-nota stelt tot de verba zing van velen, voor, dat aan alle Duitsers in het vredesver drag het volgende gegarandeerd zou worden: „De rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, met inbegrip van vrijheid van meningsuiting, pers, godsdienst, politieke over tuiging en partij". Waarom de Russische regering aan de Duit sers de rechten zou garanderen, die zij haar eigen burgers ont zegt, is een onderwerp voor gis singen, dat ons intrigeert, GEEN VRIJHEID. Maar waar het omgaat is, dat er tot dusverre nog geen teken is geweest van een werkelijk voornemen om deze vrijheden in O--Duitsland toe te staan, of om daar de voorwaarde te scheppen, waarbij het mogelijk zou zijn vrije verkiezingen te houden. Integendeel, de Oost duitse regering heeft zelfs ge weigerd goed te vinden, dat een commissie van de Ver. Naties haar gebied betreedt om deze kwestie te onderzoeken en daar voor verslag uit te brengen. Hier hebben we dan de kern van het hele probleem. De te ruggave van de democratische vrijheden in de Sowjet-zone van Duitsland zou meteen de weg openen voor het houden van vrije verkiezingen voor geheel Duitsland. En dit, op zijn beurt zou weer de weg openten voor onderhandelingen over een vre desverdrag. Maar zonder het eerste blijven de andere twee tot de onmogelijkheden beho ren. Zijn de Russen en de Oost duitse communisten bereid om dit toe te staan en de noodza kelijke stappen hiertoe te doen? Hun uitlatingen zijn nog steeds enigszins dubbelzinnig. En tot dusverre is er nog niets van ge bleken, dat er stappen in die richting zijn gedaan. Het is te hopen dat het volgend bericht, dat we uit Moskou krijgen, ons enige klaarheid op dit wel zéér essentiële punt zal verschaffen. Want totdat dit is opgehelderd kan een discussie over de even tuele inhoud van een vredesver drag niet anders dan denkbeel dig zijn. Verschenen is de nota naar aanleiding van het verslag der Tweede Kamer over de wijzi- ging van hoofdstuk VlIIb der rijksbegroting voor het dienst jaar 1952. (Financiering aanbouw vaar tuigen voor de koninklijke ma rine). In deze nota zeggen de minis ters van marine en van finan ciën het volgende: De ministers kunnen het lid, dat zich heeft afgevraagd of de toevoeging van 32 mijnenvegers en op een Igter tijdstip van een vijftal patrouillevaartuigen voor de maritieme havenverde diging het karakter van de Ne derlandse marine niet ingrij pend zal wijzigen en wel in die zin, dat de marine in stede van te zijn een zeegaande vloot, die in staat is bij te dragen tot de bescherming van onze scheep vaart op de open zee, wordt tot een zuiver territoriaal verdedi gingsapparaat, welks taak zal zijn het mijnenvegen voor onze kust, antwoorden, dat er gener lei aanleiding is tot ongerust heid op dit punt en dat het ka rakter van de koninkijke mari ne door de in het voornemen liggende aanbouw in geen enkel opzicht wijziging ondergaat. De verdere vraag van dit lid of de koninklijke marine haar traditionele taak van zeegaande vloot zal blijven beoefenen, kunnen zij dan ook bevestigend beantwoorden, waaraan zij toe voegen, dat er geen tegenstel ling is tussen dit antwoord en de aanvulling van de koninklij ke marine met het thans aan gevraagde kleine materieel. Dit materieel maakt deel uit van het aanbouwplan zoals dat des tijds aan de volksvertegenwoor diging is voorgelegd en beno digd is voor het vervullen van de verplichtingen, welke Neder land in geallieerd verband op zich heeft genomen. Op de vraag van dit lid, welke de ver houding zal zijn in tonnenmaat en in personeel tussen de zee gaande vloot en het gedeelte, dat meer bestemd is voor de territoriale, verdediging, kan worden meegedeeld, dat indien het volledige materieel in dienst zou zijn deze verhouding glo baal is respectievelijk 4 1 voor de tonnenmaat en 3 1 voor de personele sterkte. Gezien de behoefte aan deze mijnenvegers was er voor de re gering geen enkele aanleiding te trachten te bereiken om in stede van de mijnenvegers tor pedoboot jagers te doen aanbou wen. Voorts kan worden opgemerkt, dat het niet juist is, dat klein materieel aan personeel en kos ten relatief hogere eisen stelt dan groot materieel. Tenslotte kan dit lid worden meegedeeld, dat in de geallieer de staf van Saclant momenteel reeds enige Nederlandse mari ne-officieren zijn opgenomen en de mogelijkheid van verdere op name van Nederlanders in die staf zeker niet is uitgesloten. De K.L.M. zal in de komende weken weer tal van vreemde vo. gels naar Nederland vliegen. Uit Zuid-Amerika worden rode ibis sen, banaanvogels, dwerg-aras, amazonepapegaaien, diverse rei gerssoorten, kolibri's en twintig pinguins aangevoerd. Uit India zijn gewone en witte kraanvogels, jaburi's, wolnekooievaars, zwarte ibissen, goudspechten en tal van andere vogels in aantocht. De 4 kraanvogels zijr. met speciale vergunning van het ministerie van Onderwijs, Kunsten en We tenschappen aangekocht. Deze vogels komen ook in Europa voor en mogen niet anders, dan met toestemming, gehouden worden. Alle vogels zijn bestemd voor Avifauna te Alphen aan de Rijn. De papegaaien, die zo gauw ze gewend zijn, los zullen mogen rondvliegen, zullen ook te Alphen zioh in bollenland wanen. Daar staan namelijk honderdduizenden tulpen in bloei. De arbeiders in de Italiaanse gasbedrijven zijn Donderdag in gevolge een oproep van alle vakbonden, voor 48 uur in sta king gegaan om kracht bij te zetten aan hun eisen tot loons verhoging. De arbeiders zullen elke week 48 uur aan één stuk staken, tot dat hun eisen zijn ingewilligd. De staking van 24 uur, die die door de journalisten is ge houden, is afgelopen. Zij eisten eveneens hogere lonen. De stichting Amsterdam-Rijn kanaal deelt mede: Op de ochtend van de 21ste Mei a.s. zal er op de Waal bij Tiel, wanneer koningin Juliana en prins Bemhard aan boord van de „Piet Hein" de opening van de sluis bij Tiel hebben verricht, een nationale vloot schouw worden gehouden, waar. aan Nederlandse zeil- en mo torjachten, wheries, kano's, binnen- en Rijnschepen zullen deelnemen. Iedere deelnemer aan deze vlootschouw zal van het Tielse gemeentebestuur een herinne ringsplaquette ontvangen. De watersportvereniging „De Waal" verbindt hieraan een sluizen- stertocht naar Tiel. De deelnemers aan de vloot schouw zullen elkaar ontmoeten tijdens de avonduren van deze dag op een groot schipperstaal in Tiel. Het stadje zal feestelijk zijn versierd en in de Tielse ha ven zal een varend muziekkorps een concert geven. In de nabij heid van de haven is een grote kermis. De Indonesische bladen in Makassar schrijven naar aan leiding van de eis van de Indo nesische regering ten aanzien van de uitlevering van Wester ling, dat van de regering een krachtige houding wordt ver wacht. „Pedoman Rakjat" herinnert aan de acties in Z.-Celebes van Westerling en stelt de kwestie van de medeverantwoordelijk heid van zijn superieuren. De „Rakjat Berdjoang" wil, dat „de Indonesische regering de eis tot uitlevering stelt met sancties". Het blad zegt verder, dat „de Nederlanders veel be langen hebben in Indonesië, die voor ons een houvast betekenen bij het nemen van geëigende sancties". Uit de cijfers, die door het Franse ministerie van landbouw zijn gepubliceerd, blijkt dat Ne derland behoort tot de voor- naamste landen, die boter naar Frankrijk uitvoeren. In de jaren 1950 en 1951 heeft Frankrijk ongeveer 32.000 ton boter ingevoerd. Daarvan was 4206 ton uit Nederland af komstig. Met een totaal van 15.401 ton boter neemt Denemarken de eerste plaats in onder de landen die in 1950 en 1951 boter naar Frankrijk uitvoerden. De scheepswerven van La Cio tat, een plaats in de nabijheid van Marseille, zullen voorlopig gesloten worden naar aanlei ding van politieke arbeidson rust, die het werk onmogelijk maakt. Onder meer zijn afgevaardig den van een onder communis tische leiding staande vakver eniging de kantoren van de werven bihnendrongen waar zij de directeur en de bewakers aanvielen. Naar aanleiding van dit inci dent werden 50 werknemers ontslagen. Hierop gingen de ar beiders in staking. Het ttedrijf heeft ongeveer 3000 man perso neel. Een reizend koopman, die in de Middeleeuwen het land doortrok en allerwegen trachtte zijn wa ren aan de man te brengen, moest wel een goede kennis van het muntwezen van die dagen heb ben, want in vrijwel alle hertog dommen, graafschappen, heerlijk heden, baroniën, markiezaten en steden waren verschillende mun ten in omloop. In onze omgeving hadden toen b.v. Axel en St. Anna ter Muiden muntrecht, zodat zij eens hun eigen munten de wereld hebben zien ingaan. Steden als Deven ter, Kampen, Zwolle, Zutfen, Nij megen, Groningen enz., hebben eveneens eeuwenlang hun eigen munten mogen slaan. Kort nadat de vrijheidsstrijd tegen Spanje was begonnen, kwam er hier op het gebied van het muntwezen meer eenheid. De verschillende bevrijde provincies richtten eigen munthuizen in en begonnen hun eigen munten te slaan, die, hoewel ze onderling enige verschillen vertoonden, toch hoofdzakelijk reeds van hetzelfde type waren. Namen als Gouden Rijder, Dukaat, Zilveren Rijder, Daalder, Schelling, Groot-Stoo- ter, Duit, enz., dateren uit dié tijd. Naast een muntstelsel kende men echter ook nog een reke- nigseenheid, een eenheid dus, waarin geldsbedragen werden geadministreerd. Voor onze streken heeft hier voor eeuwenlang het z.g. Pond Vlaams gegolden. De waarde hiervan was 6 en het was ver deeld in 20 schellingen a 30 cent en iedere schelling in 12 groten k 2Vz cent, terwijl tenslotte 1 groot 24 miten a circa 1/10 cent vertegenwoordigde. Enkele honderden jaren na de algehele afscheiding van Vlaan deren rekenden officiële licha men in ambtelijke stukken nog stefeds met Pond Vlaams. Ook de rekeningen van het graafschap Zeeland en der diverse Zeeuwse steden werden hierin bijgehou den. Na de komst der Fransen op het einde der 18e eeuw werd de eenheid nog groter. Op 1 Janu ari 1807 werden op last van Lode- wijk Napoleon, die toen koning van HQlland was, de provinciale munthuizen te Middelburg, Enk huizen, Hoorn, Dordrecht, Kam pen en Harderwijk gesloten en bleef alleen de munt van Utrecht bestaan. Weer een jaar later werd de aanmunting van munten van het oude provinciale type verbo den en wilde men tot invoering 28) Nadruk verboden. Met vereende krachten toog men aan het werk om de hut te vergroten. Folkert werd uitge zonden om te trachten aan een aantal latten en planken te ko men. De Os ging met hem mee; deze was volgens zijn makkers in staat om een paardevracht te dragen. De jonge scheper besloot om naar Bakkeveen te gaan, om zich daar het nodige te verschaffen. Hij wilde dan tevens het goud geld asm zijn ouders afgeven. Folkert trof alleen moeder met de jongste broertjes en zusjes thuis. Zijn moeder schrok, toen haar zoon haar de goudstukken overhandigde. „O, jongen, hoe ben je daar aangekomen? Toch wel eerlijk?" „Natuurlijk, natuurlijk, wat denkt u wel?" zei de jongeman lachend. „En besteed het geld nu maar voor de huishouding." „Het is maar goed, dat Anna niet thuis is, Folkert. Ze zou be zwaar maken tegen het goud," Historisch verhaal uit de Drents-Friese grensstreek door H. VAN NORG. meende moeder. „Niet Anna, maar u en vader zijn de baas," antwoordde haar zoon met nadruk. Na ettelijke malen in de heide te hebben uitgerust, kwam de scheper met de Os met een flinke vracht hout weer op de Lutteke Haer aan. Met de vergroting van de hut was men al bijna klaar gekomen; hout werd nu direct aangewend voor nieuwe slaapge legenheden, opdat men het li chaam in de komende nacht weer voldoende kon uitstrekken. Toen de avond begon te val len, verliet Frankes de nederzet ting. Hij wilde een bezoek bren gen aan zijn vriend onder Steen bergen, bij wie zijn paard was gestald. Hij wilde hier gegevens waar zien te worden over de be wegingen van de Gelderse troe pen in de buurt. Zijn vriend vertelde hem, dat er sinds enige dagen een sterke afdeling soldaten in Norg lag, die bij de boeren in de omgeving vee en graan in beslag nam. Hij zag In, de bloembollenstreek staan op het ogenblik de hya cinthen en alle vroege tulpen soorten volop in bloei, evenals de middel-vroege tulpen, de z.g. mendel- en triumphsoorten. De narcissen daarentegen zijn thans bijna overal uitgebloeid. De demonstratietuin Treslong in Hillegom is thans op zijn mooist. Tulpen en hyacinthen bloeien er volop, terwijl hier ook nog narcissen te bewonderen zijn. Ook de Keukenhof biedt thans de grootst mogelijke verschei denheid aan bloeiende bolge wassen. In Sassenheim bestaat gelegenheid een tocht door de bloeiende velden te maken met een miniatuurtreintje. De perebomen staan thans nog volop 'ih bloei. Die bloei zal, indien het weer niet gaat te genwerken, ook het weekeinde nog wel te bewonderen zijn. De appelbomen, zullen over enkele dagen hun bloesempracht ten toon spreiden. De bloei der pruimebomen is op enkele beschutte plekken na nu vrij. wel afgelopen. elke morgen de kapitein met zijn luitenant, of wie het mocht zijn, over de weg naar Langeloo rij den, als hij aan het werk was op het stuk land, dat hij daar had liggen. Vóór Willem Frankes weer vertrok, vroeg hij nog hoe laat daar de kapitein langs de weg naar Langeloo reed. Het zou zo ongeveer een uur of tien zijn, meende de boer, en een half uur later reed hij dan weer terug naar Norg. Wat voor belang had Willem Frankes er toch bij om dit te we ten, vroeg de boer zich af. Hij vreesde, dat de wilddief weer iets in zijn schild voerde. Toen Rooie Willem wederom op de Lutteke Haer terug was gekeerd, vond hij het gehele ge zelschap in de hut bijeen. Een kaars verlichtte spaarzaam, doch schilderachtig de gestalten der mannen in hun haveloze kleding stukken van allerlei kleur en snit. De aanblik van het interieur in dit „rovershol", zoals Folkert's broertje het plaggenbouwsel had genoemd, deed romantisch aan. Maar in het innerlijk van deze verzameling van uitgestotenen en ontspoorden verborg zich een wereld van bitterheid, teleurstel ling en leed, al mocht er soms een kwinkslag, vaak van rauw gehalte, over hun lippen vloeien van nieuwe munten, geldende voor geheel Nederland overgaan. Veel is hier echter niet meer van gekomen, want in 1810 lijf de Napoleon ons land bij Frank rijk in en werd de Franse franc hier wettig betaalmiddel. Ook in Utrecht zijn toen Franse geld stukken geslagen. Toen na de val van Napoleon koning Willem I de regering over ons land had aanvaard, werd een begin gemaakt met het slaan van guldens* en halve guldens van het type, zoals wij dat nu nog hebben. Weer wat later volgden ook rijksdaalders, kwartjes, dub beltjes en centen. Hoewel deze drie laatste munten van een an der type waren, dan dat wat nu geldt, kunnen we toch vaststel len, dat in deze jaren ons nu nog bestaand muntsysteem is ont staan. Naast deze nieuwe munten was echter ook nog steeds het aller- gaartje uit vroeger eeuwen in omloop. Pas na de afkondiging der Muntwet van 1839 werden de oude provinciale munten in getrokken en versmolten voor aanmunting der nieuwe van het Koninkrijk. Deze „zuivering" werd in 1849 onder koning Willem II voltooid en vanaf dat jaar zijn nog slechts de ons bekende munten in om loop. In de loop der jaren is deze serie ingekort of uitgebreid al naar gelang de behoefte en de wisseling op de Troon van ons Koninkrijk. Behalve de beeldenaar veran derde echter ook het gehalte nog al eens. De zilveren provinciale munten hadden een onderling nogal uiteenlopend gehalte. De Zilveren Rijder (waarde 3,20) was b.v. 0.935, d# rijksdaalder 0.868. De eerste rijksdaalder van het Koninkrijk was eveneens 0.868, terwijl van 1840 tot 1921 de rijksdaalder, gulden en halve gulden 0.945 waren. In dat laat ste jaar werd echter het gehalte verlaagd tot 0.720 en is nadien zo gebleven. Eén enkele munt echter is nooit door één dezer maatregelen ge troffen en is reeds van 1586 tot op heden ongeschokt en vrijwel onveranderd in omloop, n.l. de Dukaat. Deze gouden munt van 3.494 gram met een gehalte van maar eventjes 0.983 is voor de Verenigde Provinciën voor het eerst voorgeschreven bij Plak kaat van 4 Augustus 1586 en sindsdien steeds aangemunt ge worden. Nog in 1937 zijn er 116660 stuks van geslagen, terwijl er in de loop der eeuwen millioenen van zijn aangemunt. Wettig betaal middel is de Dukaat niet; het is een z.g. negotiepenning, waarvan de waarde op en neer gaat met de prijs van het goud. Oorspronkelijk betaalden onze Zeeuwse kooplieden hun buiten landse schuldeisers er mee en zo doende kwamen deze munten in de betreffende landen in omloop. Vboral in de Oostzeelanden en Indië waren ze zeer geliefd en zelfs zeer gezocht. Typisch is, dat onze oudste nog in omloop zijnde munt in het eigen land schaars is en slechts weinigen van zijn bestaan afweten. Zïoals wij reeds in ons vorig nummer melden, is het Neder landse stoomschip „Meerkerk" komende uit Bombay tussen de Royers- en KrgisschanssMzen, in aanvaring gekomen met het Britse stoomschip „Hloldernile", dat de haven van Antwerpen verliet. In tegenstelling met dit be richt blijken, met uitzondering van de 27-jarige stoker Franc Race, die vermist wordt, alle opvarenden van de „Holder- nile" te zijn gered. De „H'oldernile" was een schip van 600 ton. Het was met een lading ijzer en allerhande stuk goederen op weg naar Huil. De romp van het schip werd open gereten ter hoogte van de ma- hinekamer. De 7636 ton metende „Meer kerk" werd licht beschadigd aan de voorsteven. De „Meerkerk" zal waarschijn, lijk heden naar Rotterdam ver trekken om daar gerepareerd ts worden. Nederlands schip op het wrak van de „Holdernile" gelopen en gezonken. Het Nederlandse 358 ton me tende schip „Rabenhaupt" is gisterennacht op het wrak van de „Holdernile" gelopen en ge zonken. De 8 opvarenden wer den gered. De „Rabenhaupt", een Gro ninger kustvaarder, eigendom van de heer E. Smid is in 1937 gebouwd bij de N.-Nederlandse scheepswerven te Hoogezand. Het schip was met legertanks onderweg van Engeland naar Dendermonde. Hij voer in time charter voor een Engelse firma. Het achterschip steekt met een hoek van 45 graden omhoog. Men denkt dat het schip geheel verloren is. Kapitein van het schip 'is de heer Meertens. Het aantal doden als gevolg van de mijnramp van Zondag j.l. te Zwickau in Saksen (Oost- Duitsland)is van 13 tot 47 geste gen, aldus heeft de Oostduitse premier, Grotewohl, Woensdag op een herdenkingsplechtigheid medegedeeld. Het was volgens 't officiële Oostduitse persbureau, A.D.N., onmogelijk geweest om de 34 mijnwerkers, die door het instorten van schacht nummer 4 van de mijn MartinHoop waren ingesloten, te redden. Zeven en twintig mijnwerkers, zijn gewond, zij verkeren niet in levensgevaar. en goede of galgenhumor hen soms doen lachen. Zodra de stroper gezeten was tussen de mannen, sprak hij hen toe. „Kameraden", zo zei hij, „ik heb vanavond enig nieuws ge hoord en heb nu een plan be dacht. Luister en zeg me straks jullie mening er over." Hij ging wat gemakkelijker zitten en vervolgde: „In Norg ligt al sinds enige dagen een af deling van die vervloekte huur lingen. 's Morgens ongeveer tien uur maakt de kapitein van d,e bende met zijn luitenant een rit naar Langeloo. Een tijd later rijdt hij weer terug. Kameraden, ge zijt arm als kerkratten. Ik ge loofdat we nu een gelegenheid hebben om onze beurs te spek ken." De mannen zagen Frankes met grote belangstelling aan. „Wat ik bedoel? Ik zou wlilen proberen die beide kerels bij de kraag te vatten en voor die ka pitein een hoge losprijs te vra gen. Ik geloof, dat we dit zaakje kunnen opknappen, zonder dat we gevaar lopen er ook maar een schram bij op te doen. Hel terrein tussen Norg en Langeloo leent zich zeer goed voor dtze grap. Mannen, hoe denken jullie hierover?'' besloot Rooie Willem. (Wordt vervolgd.) ZATERDAG 26 APRIL HILVERSUM I: 7.00 NiefSWS; 7.15 Gew. muziek; 7.45 Morgen gebed; 8.00 Nieuws; 8.15 Gram.; 9.00 Voor de vrouw; 9.30 Wa terstanden; 9.35 Gram.; 10.00 Voor de jeugd; 10.15 Gram.; 11.00 Voor de zieken; 11.45 Gr.; 12.00 Angelus; 12.03 Gram.; 12.30 Mededelingen; 12.55 Zonnewij zer; 13.00 Nieuws-; 13.20 Ork.; 14.00 Boekbespreking; 14.10 Gr.; 14.20 Eng. les; 14.40 Gram.; 15.00 Kroniek; 15.38 Orkest; 16.30 Causerie; 17.00 Voor de jeugd; 18.00 Nieuws; 18.15 Over zicht; 18.25 Lichte muziek; 18.45 Buitenl. correspondenties; 19.00 Gram.; 19.15 Parlementsoverz.; 19.25 Gram.; 19.52 Actualiteiten; 20.00 Nieuws; 20.08 De gewone man; 20.15 Lichtbaken; 20.35 Gram.; 21.00 Gevarieerd pro gramma; 21.55 Gram.; 22.30 Wij luiden de Zondag in; 23.00 Nws.; 23.15 Esperanto; 23.25 Orkest. HILVERSUM n: 7.00 NieuiWS; 7.15 Gymnastiek; 7.33 Gram.; 8.00 Nieuws; 8.18 Orgel; 8.50 Voor de vrouw; 9.00 Gram;. 10.00 Causerie; 10.05 Morgenwij ding; 10.20 Voor de arbeiders; 11.30 Piano; 12.00 Orkest; 12.30 Mededelingen; 12.33 Dansmuz.; 13.00 Nieuws; 13.15 Hoorspel; 13.30 Accordeon; 14.10 Filmmu ziek; 14.35 Brabants program ma; 15.00 Politiekapel; 15.30 Causerie; 15.45 Gram.; 16.15 Sport; 16.30 Orkest; 17.15 Voor de jeugd; 18.00 Nieuws; 18.15 Varia; 18.20 Lichte muziek; 18.30 Regeringsuitzending; 19.00 Art. staalkaart; 19.30 Causerie; 20.00 Nieuws; 20.05 Actualitei ten; 20.15 Gev. progr.; 21.15 Weense muziek; 21.45 Commen taar; 22.00 Orkest; 22.25 Hoor spel; 22.45 Amusementsmuziek; 23.00 Nieuws; 23.15 Gram. BRUSSEL VI.: 12.00 Gram.* 12.30 Weerbericht; 12.34 Lichte muziek; 13.00 Nieuws; 13.15 Gr.; 16.00 Japanse muziek met com mentaar; 17.00 Nieuws; 17.10 Gram.; 17.30 Orgel; 18.30 Voor de soldaten; 19.00 Nieuws; 19.30 Accordeon; 19.50 Causerie; 20.00 Weense muziek; 20.30 Gram.; 21.00 Actualiteiten; 21.15 Ork.;' 22.00 Nieuws; 2215 Jazzmuziek; 22.45 Gram.; 23.00 Nieuws; 23.05 Verzoekprogramma.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1952 | | pagina 5