Koningin Juliana en Prins Bernhard ontvangen hoogste onderscheiding Amerikaanse Bezoek aan het Walter Reed Centre De Koningin Amerikaanse bij de Pers verlaagt alle prijzen Het Koninklijk bezoek aan Philadelphia Het Koninklijk bezoek aan de V Minister Stikker beantwoordt vragen Dankbetuiging van Truman voor het carillon MAANDAG 7 APRIL 1952. 7e Jaargang No. 2005. VVEERSVERW ACHTING HOOGWATER. ZON- en MAAN STANDEN. op onder op onder April. ALBERT HEIJN BLAUWMERK 72 GROENMERK 66 ROODMERK 60 GEELMERK 55 voor ,^heCWna.meIan9® WeerVijke NOG EEN ONTMOETING MET EEN NEDERLANDER. tTankering bij Abonnement: Terneuzen. Directeur-Hoofdredacteur L van de Sande Redactie-adres: N oor dstr aat5557 Terneuzen Telefoon 2510 Né. 5 uur 2073 Gironummer 38150 Abonnementsprijs: ƒ5,20 per kwartaal; per maand 1,75; per week 42 cent. Losse nrs 8 ct. DE Verschijnt dagelijks E ZEEUW Uitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels 75 eent; iedere regel meer 15 cent. Vermelding: Brieven onder nummer of: Adres Bureau van dit Blad 15 cent meer. Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur Advertentieprijs: per mm 12 ct.; minimum per advertentie 1,80. De aanbieding van het carillon begon 10 minuten te vroeg. Een enorme menigte van naar schat ting 8000 tot 9000 mensen had zich in Meridian Hillpark verza meld en luisterde met genoegen naar de stemmetjes van de Ne derlandse jochies in witte blouse met oranje dassen, die uit volle borst hun vaderlandse liederen zongen. Zij, die geen plaatsje hadden gevonden rond het carillon, en daaronder waren zelfs politie mannen, stonden op daken van huizen, op auto's of hadden zich genesteld in de bomen. Om kwart over drie kwamen konin gin en prins bij het carillon. De koningin had zich voor deze ge legenheid gekleed in een groen blauwe japon, bedrukt met witte figuurtjes en droeg een grijze vos en witte hoed. Óp de reeds dagen tevoren opgerichte ere tribune namen behalve de ko ningin o.a. president Truman en minister Stikker plaats. Reverent Braskamp, Nederlan der van origine, opende de plech tigheid met gebed. Nadat koningin Juliana haar toespraak bij de aanbieding van 't carillon had beëindigd, bracht de Mechelse beiaardier Dr. Ka- miel Lefèvere op het carillon Nederlandse liederen ten gehore. President Truman aanvaardde het geschenk met de volgende toespraak: „Geen geschenk zou beter de harmonische betrekkingen kun nen symboliseren, die immer hebben bestaan en zullen be staan tussen Nederland en de Verenigde Staten. Onze beide landen zijn in de geest altijd dicht bij elkander geweest. Meer dan één stad van de Verenigde Staten, te beginnen met de grootste, dankt haar ontstaan aan de eerste Nederlandse kolo nisators die in Amerika zijn ge komen. Drie van onze presiden ten, Martin van Buren, Theodo re Roosevelt en Franklin Roose velt, stammen van Nederlandse voorouders. In September schreef koningin Juliana mij een bewonderens waardige brief, waarin zij haar bezorgdheid uitdrukte over de vluchtelingen in Europa en ui ting gaf aan haar hoop, dat iets zou worden gedaan om hun een nieuw bestaan te verzekeren. Se dertdien heb in me beijverd om een oplossing voor dit probleem te vinden. Het Amerikaanse volk geeft zijn steun aan de in ternationale pogingen om de vestiging in vreemde landen te vergemakkelijken, niet alleen aan de ongelukkige vluchtelin gen van Europa doch aan allen die in overbevolkte landen wonen en die moeten emigreren. Nog onlangs heb ik in een boodschap aan het congres verzocht hulp te verlenen aan hen die aan de communistische tyrannie hebben kunnen ontsnappen om nog meer immigranten in dit land op te nemen. Ik heb aanbevolen nog' meer Nederlandse gezinnen in de Verenigde Staten toe te laten. Ik hoop dat het congres hierop gunstig zal beschikken en indien dit gebeurt, zullen wij de reeds nauwe banden, die de Verenigde Staten aan Nederland binden, nog meer kunnen aanhalen". De officiële plechtigheid werd beëindigd met de wijding dei- klokken, waarop eerst nog het Nederlandse en het Amerikaan se volkslied werden gespeeld. Daarna begaf koningin Juliana zich over het plankier, dat over het grasveld was uitgelegd, naar beiaardier Lefèvere in zijn klok- kenhuisje om hem te complimen teren met het door hem ten ge hore gebrachte klokkenspel. De koningin sprak Lefèvere in het Engels toe. Deze antwoord de eveneens in het Engels, hoe zeer hij het op prijs had gesteld bij deze plechtige gelegenheid zijn kunst te mogen tonen. De beiaardier sprak daarop in het Hollands verder. (Hij is een leer ling van de beroemde Jef De- nijn). De koningin vroeg of er nog meer buitenlandse beiaar diers in de Verenigde Staten zijn, waarop Lefèvre zeide, dat er slechts enkelen zijn, ofschoon de Verenigde Staten minstens 85 beiaardiers tellen. De meeste klokkenspelen, die in de laatste vijf a zes jaar zijn ingevoerd, kwamen uit Nederland, aldus vervolgde Lefèvre, waarop de koningin antwoordde: „Dat is heel prettig voor de Nederlandse uitvoer." UITNODIGING VOOR NIEUW BEZOEK. Nadat president Truman het carillon namens het Amerikaan se volk had aanvaard, nodigde hij de koningin uit nogmaals, liefst in vacantietijd, met haar kinderen terug te komen. Tot besluit van de plechtigheid speelde beiaardier Lefèvre de volksliederen en sprak reverend Hunter Guthrie president van de universiteit van Georgetown, een dankgebed uit. Doch de fotografen, die mas saal naar Meridian Hill-park wa ren opgetrokken, zorgden voor een onverwachte verlenging van het programma. Onstuitbaar drongen zij op en omsloten het koninklijk paar. De onoverzichtelijke mensen massa drong zich een weg naar het carillon en met wat in „goed Nederlands" een por in de rug zou noemen, spoorde prins Bern hard de beiaardier aan nogmaals zijn muzikale talenten ten toon te spreiden, hetgeen geschiedde. De koningin en prins Bernhard keerden vervolgens te voet naar het ambassadegebouw terug. DINER OP DE NED. AMBASSADE. De koningin en de prins heb ben op de Nederlandse ambassa de een diner gegeven ter ere van president Truman en diens echt- genote. Alle gasten droegen avondkleding met hun onder scheidingen. Tot de genodigden behoorden van Amerikaanse zijde de vice- president, Alben Barkley; minis ter Acheson en generaal Omar Bradley, voorzitter van de com missie van stafchefs. Voorts wa ren o.m. aanwezig de ambassa deur van Indonesië, Sastroamid- jojo met echtgenote, en zijn Noorse collega, Wilhelm Munthe de Morgenstlerne. Dit was het enige officiële di ner, waarbij geen persvertegen woordigers aanwezig waren. On geveer 40 gasten zaten aan. President Truman heeft deze gelegenheid aangegrepen, om de koningin en de prins de hoogste Amerikaanse onderscheiding te verlenen, die aan bezoekende vor sten kan worden gegeven. Met enkele woorden overhandigde hij het koninklijk paar de onder „Legion of Merit, degree of chief commander" (Oppercommandeur in de Orde van Verdienste). De koningin nam de onderschei ding glimlachend aan. Het was kwart over vier Vrij dagmiddag toen Hare Majesteit de Nederlandse kanselarij verliet en zich naar de overdracht van het carillon en ditmaal zonder begeleiding van prins Bernhard naar het medische Walter Reed legercentrum te begeven om een ogenblik buiten de drukte van de stad, vèr weg van de politieke verwikkelingen en intrigues te vertoeven met Amerikaanse soldaten voor wie de politieke constellatie van onze hedendaagse wereld fataal is ge worden. Hier ontmoette de ko ningin geen minister van Buiten- medegedeeld door het K.N.M.I. te De Bilt, geldig van Maandagoch tend tot Maandagavond. Regenachtig. Veel bewolking met nu en dan regen of motregen. Aanvankelijk krachtige tot harde, later matige wind tussen Zuid en West. Onge veer dezelfde temperatuur als gisteren. DINSDAG 8 APRIL. Breskens Terneuzen Hansweert Walsoorden v.m. 0.49 1.24 2.04 2.14 njn. 1.12 1.47 2.27 2.37 ZON MAAN 7 6.01 19.24 16.21 4.58 8 5.59 19.25 17.35 5.09 0 5.57 19 27 18.52 5.19 11 5.55 19 29 20.11 5.31 11 5.53 19.31 21.35 5.45 1) 5.50 19.32 23.01 6.04 13 5.48 19.34 6.30 Koningin Juliana en prins Bernhard zijn later de gasten ge weest van een paar honderd oumalisten. Deze gastheren waren reeds dagenlang in de weer geweest om elk detail van het bezoek op te vangen en door te geven naar de redacties. Hieraan refereerde de koningin ook bij het begin van haar rede, toen zij zeide: „Wij hebben het gevoel, dat gij meer weet over ons dan wijzelf". De perslunch was georgani seerd door zeven journalisten verenigingen. Eenstemmig had men de bekende Amerikaanse journalist Walter Lippmann tot president gekozen. De voorzitter van de „Nationale Press-club" die deze vooraanstaande publi cist inleidde, zeide: „Wij voelen ons nauw verbonden met de Ne derlanders. Zij hielpen ons lüer op dit continent ons werk te be ginnen." Wij bewonderen van harte het verstand en de stoere integriteit van het meest democratische volk. Ofschoon in ons systeem geen voorziening voor de konink lijke waardigheid bestaat, zijn er onder ons toch personen, die er voor in aanmerking zouden ko men het koninklijk purper te dragen. Een van onze collega's draagt het purper van de journa listiek. Het comité heeft hem als ridder in de orde van Oranje-Nas- sau aangewezen om Nederlands koningin in te leiden. Walter Lippmann begon hier op met enkele welgekozen zinnen van zelfcritiek, die niet nalieten de bijval van zijn collega's in de zaal uit te lokken. Hij sprak over de Amerikaanse pers, die „zo buitengewoon welingelicht is... en over de „tact en delicaatheid waarvoor de Amerikaanse jour nalisten welbekend zijn...". Hij bood vier met de hand ver vaardigde Indiaanse armbanden van zilver en turkois aan voor de vier prinsessen. Deze armbanden zijn gemaakt in de Zuni-reserva ten van Nieuw-Mexico, die tot de oudste Indiaanse nederzettingen behoren en gelegen zijn op onge veer vijftien kilometer van de grens van Arizona. Bij de arm banden was een begeleidend schrijven van de Amerikaanse minister van Binnenlandse Za ken. „Wij oren u niet alleen als ko ningin maar ook als vrouw met grote kwaliteiten van hart en verstand, die u een koninklijke rang verlenen in welk land dan ook", aldus Lippmann. Zelden hebben wij kunnen con stateren, hoe de koningin zich zo volkomen thuis kan gevoelen in een groot gezelschap van criti i sche toeschouwers en toehoor ders als temidden van deze hon derden nieuwsgierigen. Op onna volgbare wijze sprak de koningin tot de persmensen alsof zij een hunner was, maakte opmerkin gen en deed suggesties. En ook nier vertolkte zij de gevoelens, die haar zelf en de prins in deze dagen ip volkomen vervullen, gevoelens van dankbaarheid voor de meer dan overweldigende ont vangst, die de hoofstad van de Ver. Staten het koninklijk paar heeft geboden. „Wij voelen ons als oude vrienden van „Uncle Sam", zeide de koningin. Zij wist de harten te bereiken van liaar toehoorders toen zij sprak over de financiële proble men van onze tijd en onomwon den toegaf, dat velen naar Ame rika kijken als naar „een kip, die gouden eieren legt," een uitdruk king welke bijval maar vooral ook hilariteit verwekte. Minister Stikker hield op dat ogenblik zijn ogen strak op het plafond gericht. De laatste woor den van de koningin waren, dat het er in onze tijd om gaat: „Te zijn of niet te zijn", en toen zij zachtjes in de microfoon had ge zegd dat zij hoopte, dat het „to be" zal zijn, stonden de honder den leden van de grootste nieuws- machine, die de wereld kent, als één man op en brachten haar een donderende ovatie. Overal blijken de Amerikanen meesters in de regie te zijn. Ook weer hier tijdens deze perslunch. Achter de koningin stond de chef ober van het Stadlerhotel, die nauwkeurig observeerde, wan neer de koningin de laatste hap van een bepaald gerecht had ver orberd. Was dat gebeurd, dan hief hij beide armen op en eerst op dat ogenblik en geen seconde eerder begonnen de obers in de zaal aan de journalisten het vol gende gerecht op te dienen. Mr L. G. Kortenhorst heeft een telegram van koningin Juliana uit Washington ontvangen, waar in de koningin op verzoek van president Truman de dank van het Amerikaanse volk voor het carillon overbrengt. THEE landse Zaken, geen chef van het protocol en geen in Markens cos- tuum gestoken meisje, maar b.v., om maar eens een naam te noe men, Lee Roack, 23-jarige zoon van Alfrad Roack uit Kansas Ci ty. Een vijandelijke handgranaat trof hem toen hij tezamen met zijn kameraden heuvel nummer zo en zoveel aanviel in Noord- Korea, en hier stond de koningin aangezicht tot aangezicht met Charles Richter, 2 jaar jonger dan Lee, uit Milltown, die een wond had gekregen aan z'n rech terschouder ergens bij Hong kong, óók in Noord-Korea, en zij ontmoette ook een 23-jarige kor poraal uit Porto Rico, Aides Go mez. Hij had nog maar één arm en géén benen meer. Maar sinds korte tijd loopt hij weer en da* niet alléén. Hij bestuurt alweer een auto, want dat is een van de belangrijkste opgaven van het Walter Reed Centre, om niet al leen te trachten de levens van deze jongens te redden, maar óók-, om het leven voor hen weer waard te maken om geleefd te worden. Een ogenblik stond de konin gin in een grote zaal met uitslui tend jonge militairen, die één, twee, drie of zelfs vier ledematen misten. Generaal Paul Street, de leider van dit militaire centrum, verklaarde Hare Majesteit op welke wijze men deze vermink ten weer in het alledaagse leven tracht terug tc brengen. Hij legde de methoden uit, die gebruikt worden bij leren lopen en kruipen met kunstledematen De koningin, die een paar uur tevoren bij de Amerikaanse jour nalisten zoveel woorden tot haar beschikking had gehad, werd stil bij het zien van zoveel tragedie. Er was slechts één zin, die zij kon uitbrengen: „Generaal, wat u doet is niets meer en niets min der het verrichten van wonde ren." En toen de generaal deze op vatting wilde tegenspreken viel de koningin hem in de rede „Ik blijf het wonderen noemen." Bij haar aankomst in het Wal ter Reed centrum werd Hare Ma jesteit begroet door honderden tulpen, geplant vóór het hoofd gebouw. Deze tulpen maken deel uit van het geschenk van 30.000 tulpenbollen, die Nederland in 1947 aan de Verenigde Staten schonk. Later in de middag bracht Hare Majesteit nog een bezoek aan het medische centrum van de marine en werd hier rondgeleid door schout-bij-nacht Forte en andere officieren. Toen de koningin om kwart vóór zes terugkeerde naar het Witte Huis sprak zij gedurende de lange rit geen woord. Hare Majesteit de koningin en prins Bernhard hebben Vrijdag in Washington nog een Neder lander ontmoet, die niet in de Verenigde Staten woonachtig is, doch over wie zij reeds enige ma len met zeer veel lof hadden horen spreken door talrijke Ame rikanen. Het was de inspecteur van politie Filippus Brink uit De Bilt, die drie maanden op uitno diging van de Amerikaanse re gering de samenstelling en de werkwijze van de Amerikaanse politie bestudeert. Inspecteur Brink, nu 36 jaar oud, studeert hier in Amerika politiewetenschappen in de ruim ste zin des woords. Hij bezoekt daartoe grote en kleine politiekorpsen in de ge hele Verenigde Staten, bezoekt politiescholen en stelt zich op de hoogte van de trainingsmetho den. In New York, Detroit, Chi cago, Washington, San Francis- en New Orleans is hij gast van de secret service. Tijdens het be zoek van het Koninklijk paar was er voor hem uiteraard in Wash ington een unieke gelegenheid om het werk van de secret ser vice ter verhoging van de veilig heid van de president en zijn gas ten van nabij gade te slaan. Inspecteur Brink gaat binner kort naar de Berkely-universiteit te Californië om criminologie te bestuderen. Hij had veel lof voor de Amerikaanse politie, „doch in Nederland mogen we er óók zijn." HET KONINKLIJK PAAR NAAR PHILADELPHIA VERTROKKEN. Koningin Juliana en prins Bern hard zijn Zaterdagmorgen per vliegtuig uit Washington vertrok, ken naar Philadelphia voor een bezoek aan „Independence Hall" aldaar en een officiële receptie in het stedelijk museum. Het koninklijk paar werd op het vliegveld van Washington uitgeleide gedaan door minister en mevrouw Acheson, de Noorse ambassadeur Wilhelm Munthe de Morgenstierne, deken van 't corps diplomatique, en ambassadeur Van Roijen met leden van de am bassadestaf. Alvorens in het vliegtuig te stappen drukte de koningin vele personen de hand, ook de chauf feur, die haar auto in Washing ton heeft bestuurd. Tenslotte wuifde zij op onge dwongen wijze een gezelschap Nederlanders, dat ook op het vliegveld aanwezig was, ten af scheid toe, hetgeen beantwoord werd met gejuich van „Leve de Koningin." Toen de koningin en de prins later de zaal hadden verlaten, schoof iedereen iets dichter naar de hoofdtafel om vragen af te vu ren op minister Stikker, die zich bereid verklaard had een mon ster-persconferentie te houden Wij geven hier enkele van de vra gen en antwoorden: Vraag: Kan Nederland zijn cul turele identiteit bewaren bij de politieke en economische eenheid, zoals die voor Europa wordt ge projecteerd door de Amerikaanse politiek? Antwoord: Ik kan u zeggen, dat het streven naar Europese eenheid diep leeft in het hart van vele Europeanen en ik geloof dat dit gevoel in Nederland wel het sterkst leeft van alle continentale landen. Daarom geloof ik dat Ne derland ook bij het tot stand ko men van een Europese eenheid zijn culturele identiteit zal kun nen handhaven. Vraag: Heeft u besprekingen gevoerd met minister Acheson over het instellen van een hof waaraan problemen, die Neder land en Amerika onmiddelliik ra ken, kunnen worden voorgelegd? Antwoord: Wanneer men zulk een hof zou opzetten, zou men uitgaan van het standpunt dat er onenigheid zou bestaan tussen beide landen en die is er niet. Met minister Acheson heb ik tij dens een lange bespreking talrij ke problemen diepgaand bespro ken, maar ik kan u zeggen, dat er geen enkel probleem was waarover wij het niet eens wa ren. Vraag: Er zijn berichten ge weest, dat Nederland niet voor nemens was zijn volle verplich tingen op militair gebied ten bate van de gemeenschappelijke defensie na te komen. Wat is uw antwoord hierop? Antwoord: De gehele bevol king accepteert de last die ons land is opgelegd. Wij hebben met onze defensie-uitgaven een punt bereikt, waarop we zeggen dat dit offer voldoende is. Vraag: Moet Eisenhower door een Amerikaan of door een Euro peaan opgevolgd worden? Antwoord: Wij zouden ons ge sterkt voelen, als iemand gelijk aan de figuur van Eisenhower zijn taak zou overnemen en ik ge loof te mogen zeggen, dat wij gaarne op dit punt een hernieuw de bijdrage van de Ver. Staten zouden accepteren. Na de persconferentie had de koningin een ontmoeting met de groep van vrouwelijke verslagge vers van het Witte Huis. Deze Philadelphia heeft Zaterdag ko ningin Juliana en prins Bernnard verwelkomd. Het koninklijk paar bleef twee uur in de stad en liet de volgende boodschap achter: „Wij hebben zeer sterk gevoeld, dat we niet naar Amerika hadden kunnen komen zonder Philadel phia, de geboorteplaats van de vrijheid, te bezoeken." Koningin Juliana sprak vanaf een podium in de grote hall van het kunstmuseum van Philadel phia temidden van rose en witte tulpen. De feestelijkheden, die aanvankelijk zouden worden ge houden vóór de trappen van het museum, in de buitenlucht, moes ten op het laatste ogenblik bin nenshuis worden gehouden we gens de neerstromende regen. Het Amerikaanse legervlieg tuig, dat de koningin en de prins Zaterdagochtend van Washing ton naar Philadelphia bracht, ar riveerde om kwart over tien op de internationale luchthaven van Philadelphia, die rijkelijk gepa voiseerd was met vlaggen der Verenigde Naties. Het koninklijk paar werd op het vliegveld verwelkomd door bur gemeester Clark en een uit de burgerij gevormd begroetingsco mité. Lachend accepteerde de konin gin bloemen van drie meisjes uit Philadelphia. In een stoet van 20 auto's werd 't koninklijk paar naar de Independance Hall ge bracht. Hier nam de koningin de vrijheidsklok in ogenschouw. De koningin en de prins verlie- Langs de wegen stonden ere wachten opgesteld van leger, ma rine en luchtmacht. In het mu seum bezocht de koningin en haar gevolg de zogenaamde Ne derlandse kamer, samengesteld door wijlen Edward Fok. In zijn begroetingsrede zei de voorzitter van het uit de burge rij gevormde begroetingscomité: invloed van dit land op de wereld „Hoewel de landkaart van de wereld Nederland een slechts zeei bescheiden plaatsje geeft, is de geschiedenis enorm geweest. Deze invloed is niet alleen het gevolg geweest van zijn militaire of industriële macht alleen. Als resultaat van mijn persoonlijke ervaringen met onze hoge gas ten en hun volk is het mijn over tuiging, dat deze geweldige in vloed op de wereldgeschiedenis het product is van karakter en de kapper met het aparte cachet markt 16 - brouwerijstr. 9 terneuzen wij adyiseren u dan spel ik het woord karakter met een grote K." Om half één vertrok het ko ninklijk paar met het militaire vliegtuig naar West Point, waar de koningin deel zal nemen aan de feestelijkheden ter gelegen heid van het 300-jarig bestaan van deze stad. BEZOEK AAN KINGSTON. Voor aankomst te Hyde Park heeft koningin Juliana eerst eer bezoek aan Kingston gebracht, waar zij met vijftig minuten ver traging was aangekomen. Zij nam daar deel aan de feesten, die ter gelegenheid van het driehon derdjarig bestaan van de stad, welke door Hollanders gesticht is, georganiseerd zijn. De koningin werd ten stadhui- ze ontvangen, waar zij een kort dankwoord uitsprak. Vervolgens begaf zij zich naar het standbeeld van Peter Stuyvesant. Zij legde hier een krans neer. Na een be zoek aan de oude Nederlandse kerk, waar zij het gulden boek tekende, vertrok koningin Julia na per auto naar Hyde Park, in gezelschap van mevr. Roosevelt, John Roosevelt en diens twee kinderen. Prins Bernhard bracht inmid dels een bezoek aan de militaire academie van West Point. Door het slechte weer moest de parade die de prins in gezelschap van maarschalk sir William Slim, op perbevelhebber van de Britse im periale striidkrachten, zou afne men, vervallen. De prins werd uitgenodigd tot het bijwonen van de vertoning van een documentaire over V/est i Point en tot een partijtje kolf- ten de Independance Hall even kort haar maakt jong aantrekke- spel op een overdekte speelplaats ontmoeting geschTedde"in de Ne- voor 11 uur en begaven zich naar lijk, sportief, vlot, laat ons uw van de school. De prins vertrok derlandse kanselarij. I het Kunstmuseum. I haar verzorgen. I daarna per auto naar Hyde Park

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1952 | | pagina 1