Koningin Juliana en Prins Bernhard
ontvangen hoogste
onderscheiding
Amerikaanse
Bezoek aan het
Walter Reed Centre
De Koningin
Amerikaanse
bij de
Pers
verlaagt
alle
prijzen
Het Koninklijk bezoek aan
Philadelphia
Het Koninklijk bezoek aan de V
Minister Stikker
beantwoordt vragen
Dankbetuiging van
Truman voor het
carillon
MAANDAG 7 APRIL 1952.
7e Jaargang No. 2005.
VVEERSVERW ACHTING
HOOGWATER.
ZON- en MAAN
STANDEN.
op
onder
op
onder
April.
ALBERT HEIJN
BLAUWMERK 72
GROENMERK 66
ROODMERK 60
GEELMERK 55
voor ,^heCWna.meIan9®
WeerVijke
NOG EEN ONTMOETING
MET EEN NEDERLANDER.
tTankering bij Abonnement: Terneuzen.
Directeur-Hoofdredacteur L van de Sande
Redactie-adres:
N oor dstr aat5557 Terneuzen
Telefoon 2510 Né. 5 uur 2073
Gironummer 38150
Abonnementsprijs: ƒ5,20 per kwartaal; per
maand 1,75; per week 42 cent. Losse nrs 8 ct.
DE
Verschijnt dagelijks
E ZEEUW
Uitgeefster N.V. v/h Firma P. J. van de Sande, Terneuzen
Rubriek Kleine Advertenties: 5 regels 75 eent;
iedere regel meer 15 cent.
Vermelding: Brieven onder nummer of: Adres
Bureau van dit Blad 15 cent meer.
Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur
Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur
Advertentieprijs: per mm 12 ct.; minimum per
advertentie 1,80.
De aanbieding van het carillon
begon 10 minuten te vroeg. Een
enorme menigte van naar schat
ting 8000 tot 9000 mensen had
zich in Meridian Hillpark verza
meld en luisterde met genoegen
naar de stemmetjes van de Ne
derlandse jochies in witte blouse
met oranje dassen, die uit volle
borst hun vaderlandse liederen
zongen.
Zij, die geen plaatsje hadden
gevonden rond het carillon, en
daaronder waren zelfs politie
mannen, stonden op daken van
huizen, op auto's of hadden zich
genesteld in de bomen. Om
kwart over drie kwamen konin
gin en prins bij het carillon. De
koningin had zich voor deze ge
legenheid gekleed in een groen
blauwe japon, bedrukt met witte
figuurtjes en droeg een grijze
vos en witte hoed. Óp de reeds
dagen tevoren opgerichte ere
tribune namen behalve de ko
ningin o.a. president Truman en
minister Stikker plaats.
Reverent Braskamp, Nederlan
der van origine, opende de plech
tigheid met gebed.
Nadat koningin Juliana haar
toespraak bij de aanbieding van
't carillon had beëindigd, bracht
de Mechelse beiaardier Dr. Ka-
miel Lefèvere op het carillon
Nederlandse liederen ten gehore.
President Truman aanvaardde
het geschenk met de volgende
toespraak:
„Geen geschenk zou beter de
harmonische betrekkingen kun
nen symboliseren, die immer
hebben bestaan en zullen be
staan tussen Nederland en de
Verenigde Staten. Onze beide
landen zijn in de geest altijd
dicht bij elkander geweest. Meer
dan één stad van de Verenigde
Staten, te beginnen met de
grootste, dankt haar ontstaan
aan de eerste Nederlandse kolo
nisators die in Amerika zijn ge
komen. Drie van onze presiden
ten, Martin van Buren, Theodo
re Roosevelt en Franklin Roose
velt, stammen van Nederlandse
voorouders.
In September schreef koningin
Juliana mij een bewonderens
waardige brief, waarin zij haar
bezorgdheid uitdrukte over de
vluchtelingen in Europa en ui
ting gaf aan haar hoop, dat iets
zou worden gedaan om hun een
nieuw bestaan te verzekeren. Se
dertdien heb in me beijverd om
een oplossing voor dit probleem
te vinden. Het Amerikaanse
volk geeft zijn steun aan de in
ternationale pogingen om de
vestiging in vreemde landen te
vergemakkelijken, niet alleen
aan de ongelukkige vluchtelin
gen van Europa doch aan allen
die in overbevolkte landen wonen
en die moeten emigreren. Nog
onlangs heb ik in een boodschap
aan het congres verzocht hulp
te verlenen aan hen die aan de
communistische tyrannie hebben
kunnen ontsnappen om nog
meer immigranten in dit land op
te nemen. Ik heb aanbevolen nog'
meer Nederlandse gezinnen in de
Verenigde Staten toe te laten. Ik
hoop dat het congres hierop
gunstig zal beschikken en indien
dit gebeurt, zullen wij de reeds
nauwe banden, die de Verenigde
Staten aan Nederland binden,
nog meer kunnen aanhalen".
De officiële plechtigheid werd
beëindigd met de wijding dei-
klokken, waarop eerst nog het
Nederlandse en het Amerikaan
se volkslied werden gespeeld.
Daarna begaf koningin Juliana
zich over het plankier, dat over
het grasveld was uitgelegd, naar
beiaardier Lefèvere in zijn klok-
kenhuisje om hem te complimen
teren met het door hem ten ge
hore gebrachte klokkenspel.
De koningin sprak Lefèvere in
het Engels toe. Deze antwoord
de eveneens in het Engels, hoe
zeer hij het op prijs had gesteld
bij deze plechtige gelegenheid
zijn kunst te mogen tonen. De
beiaardier sprak daarop in het
Hollands verder. (Hij is een leer
ling van de beroemde Jef De-
nijn). De koningin vroeg of er
nog meer buitenlandse beiaar
diers in de Verenigde Staten zijn,
waarop Lefèvre zeide, dat er
slechts enkelen zijn, ofschoon de
Verenigde Staten minstens 85
beiaardiers tellen. De meeste
klokkenspelen, die in de laatste
vijf a zes jaar zijn ingevoerd,
kwamen uit Nederland, aldus
vervolgde Lefèvre, waarop de
koningin antwoordde: „Dat is
heel prettig voor de Nederlandse
uitvoer."
UITNODIGING VOOR
NIEUW BEZOEK.
Nadat president Truman het
carillon namens het Amerikaan
se volk had aanvaard, nodigde
hij de koningin uit nogmaals,
liefst in vacantietijd, met haar
kinderen terug te komen.
Tot besluit van de plechtigheid
speelde beiaardier Lefèvre de
volksliederen en sprak reverend
Hunter Guthrie president van de
universiteit van Georgetown, een
dankgebed uit.
Doch de fotografen, die mas
saal naar Meridian Hill-park wa
ren opgetrokken, zorgden voor
een onverwachte verlenging van
het programma. Onstuitbaar
drongen zij op en omsloten het
koninklijk paar.
De onoverzichtelijke mensen
massa drong zich een weg naar
het carillon en met wat in „goed
Nederlands" een por in de rug
zou noemen, spoorde prins Bern
hard de beiaardier aan nogmaals
zijn muzikale talenten ten toon
te spreiden, hetgeen geschiedde.
De koningin en prins Bernhard
keerden vervolgens te voet naar
het ambassadegebouw terug.
DINER OP DE NED.
AMBASSADE.
De koningin en de prins heb
ben op de Nederlandse ambassa
de een diner gegeven ter ere van
president Truman en diens echt-
genote. Alle gasten droegen
avondkleding met hun onder
scheidingen.
Tot de genodigden behoorden
van Amerikaanse zijde de vice-
president, Alben Barkley; minis
ter Acheson en generaal Omar
Bradley, voorzitter van de com
missie van stafchefs. Voorts wa
ren o.m. aanwezig de ambassa
deur van Indonesië, Sastroamid-
jojo met echtgenote, en zijn
Noorse collega, Wilhelm Munthe
de Morgenstlerne.
Dit was het enige officiële di
ner, waarbij geen persvertegen
woordigers aanwezig waren. On
geveer 40 gasten zaten aan.
President Truman heeft deze
gelegenheid aangegrepen, om de
koningin en de prins de hoogste
Amerikaanse onderscheiding te
verlenen, die aan bezoekende vor
sten kan worden gegeven. Met
enkele woorden overhandigde hij
het koninklijk paar de onder
„Legion of Merit, degree of chief
commander" (Oppercommandeur
in de Orde van Verdienste).
De koningin nam de onderschei
ding glimlachend aan.
Het was kwart over vier Vrij
dagmiddag toen Hare Majesteit
de Nederlandse kanselarij verliet
en zich naar de overdracht van
het carillon en ditmaal zonder
begeleiding van prins Bernhard
naar het medische Walter
Reed legercentrum te begeven
om een ogenblik buiten de
drukte van de stad, vèr weg van
de politieke verwikkelingen en
intrigues te vertoeven met
Amerikaanse soldaten voor wie
de politieke constellatie van onze
hedendaagse wereld fataal is ge
worden. Hier ontmoette de ko
ningin geen minister van Buiten-
medegedeeld door het K.N.M.I. te
De Bilt, geldig van Maandagoch
tend tot Maandagavond.
Regenachtig.
Veel bewolking met nu en dan
regen of motregen. Aanvankelijk
krachtige tot harde, later matige
wind tussen Zuid en West. Onge
veer dezelfde temperatuur als
gisteren.
DINSDAG 8 APRIL.
Breskens
Terneuzen
Hansweert
Walsoorden
v.m.
0.49
1.24
2.04
2.14
njn.
1.12
1.47
2.27
2.37
ZON
MAAN
7
6.01
19.24
16.21
4.58
8
5.59
19.25
17.35
5.09
0
5.57
19 27
18.52
5.19
11
5.55
19 29
20.11
5.31
11
5.53
19.31
21.35
5.45
1)
5.50
19.32
23.01
6.04
13
5.48
19.34
6.30
Koningin Juliana en prins
Bernhard zijn later de gasten ge
weest van een paar honderd
oumalisten.
Deze gastheren waren reeds
dagenlang in de weer geweest
om elk detail van het bezoek op
te vangen en door te geven naar
de redacties. Hieraan refereerde
de koningin ook bij het begin van
haar rede, toen zij zeide: „Wij
hebben het gevoel, dat gij meer
weet over ons dan wijzelf".
De perslunch was georgani
seerd door zeven journalisten
verenigingen. Eenstemmig had
men de bekende Amerikaanse
journalist Walter Lippmann tot
president gekozen. De voorzitter
van de „Nationale Press-club"
die deze vooraanstaande publi
cist inleidde, zeide: „Wij voelen
ons nauw verbonden met de Ne
derlanders. Zij hielpen ons lüer
op dit continent ons werk te be
ginnen."
Wij bewonderen van harte het
verstand en de stoere integriteit
van het meest democratische
volk. Ofschoon in ons systeem
geen voorziening voor de konink
lijke waardigheid bestaat, zijn er
onder ons toch personen, die er
voor in aanmerking zouden ko
men het koninklijk purper te
dragen. Een van onze collega's
draagt het purper van de journa
listiek. Het comité heeft hem als
ridder in de orde van Oranje-Nas-
sau aangewezen om Nederlands
koningin in te leiden.
Walter Lippmann begon hier
op met enkele welgekozen zinnen
van zelfcritiek, die niet nalieten
de bijval van zijn collega's in de
zaal uit te lokken. Hij sprak over
de Amerikaanse pers, die „zo
buitengewoon welingelicht is...
en over de „tact en delicaatheid
waarvoor de Amerikaanse jour
nalisten welbekend zijn...".
Hij bood vier met de hand ver
vaardigde Indiaanse armbanden
van zilver en turkois aan voor de
vier prinsessen. Deze armbanden
zijn gemaakt in de Zuni-reserva
ten van Nieuw-Mexico, die tot de
oudste Indiaanse nederzettingen
behoren en gelegen zijn op onge
veer vijftien kilometer van de
grens van Arizona. Bij de arm
banden was een begeleidend
schrijven van de Amerikaanse
minister van Binnenlandse Za
ken.
„Wij oren u niet alleen als ko
ningin maar ook als vrouw met
grote kwaliteiten van hart en
verstand, die u een koninklijke
rang verlenen in welk land dan
ook", aldus Lippmann.
Zelden hebben wij kunnen con
stateren, hoe de koningin zich zo
volkomen thuis kan gevoelen in
een groot gezelschap van criti
i sche toeschouwers en toehoor
ders als temidden van deze hon
derden nieuwsgierigen. Op onna
volgbare wijze sprak de koningin
tot de persmensen alsof zij een
hunner was, maakte opmerkin
gen en deed suggesties. En ook
nier vertolkte zij de gevoelens,
die haar zelf en de prins in deze
dagen ip volkomen vervullen,
gevoelens van dankbaarheid voor
de meer dan overweldigende ont
vangst, die de hoofstad van de
Ver. Staten het koninklijk paar
heeft geboden. „Wij voelen ons
als oude vrienden van „Uncle
Sam", zeide de koningin.
Zij wist de harten te bereiken
van liaar toehoorders toen zij
sprak over de financiële proble
men van onze tijd en onomwon
den toegaf, dat velen naar Ame
rika kijken als naar „een kip, die
gouden eieren legt," een uitdruk
king welke bijval maar vooral
ook hilariteit verwekte.
Minister Stikker hield op dat
ogenblik zijn ogen strak op het
plafond gericht. De laatste woor
den van de koningin waren, dat
het er in onze tijd om gaat: „Te
zijn of niet te zijn", en toen zij
zachtjes in de microfoon had ge
zegd dat zij hoopte, dat het „to
be" zal zijn, stonden de honder
den leden van de grootste nieuws-
machine, die de wereld kent, als
één man op en brachten haar een
donderende ovatie.
Overal blijken de Amerikanen
meesters in de regie te zijn. Ook
weer hier tijdens deze perslunch.
Achter de koningin stond de chef
ober van het Stadlerhotel, die
nauwkeurig observeerde, wan
neer de koningin de laatste hap
van een bepaald gerecht had ver
orberd. Was dat gebeurd, dan
hief hij beide armen op en eerst
op dat ogenblik en geen seconde
eerder begonnen de obers in de
zaal aan de journalisten het vol
gende gerecht op te dienen.
Mr L. G. Kortenhorst heeft een
telegram van koningin Juliana
uit Washington ontvangen, waar
in de koningin op verzoek van
president Truman de dank van
het Amerikaanse volk voor het
carillon overbrengt.
THEE
landse Zaken, geen chef van het
protocol en geen in Markens cos-
tuum gestoken meisje, maar b.v.,
om maar eens een naam te noe
men, Lee Roack, 23-jarige zoon
van Alfrad Roack uit Kansas Ci
ty. Een vijandelijke handgranaat
trof hem toen hij tezamen met
zijn kameraden heuvel nummer
zo en zoveel aanviel in Noord-
Korea, en hier stond de koningin
aangezicht tot aangezicht met
Charles Richter, 2 jaar jonger
dan Lee, uit Milltown, die een
wond had gekregen aan z'n rech
terschouder ergens bij Hong
kong, óók in Noord-Korea, en zij
ontmoette ook een 23-jarige kor
poraal uit Porto Rico, Aides Go
mez. Hij had nog maar één arm
en géén benen meer. Maar sinds
korte tijd loopt hij weer en da*
niet alléén. Hij bestuurt alweer
een auto, want dat is een van de
belangrijkste opgaven van het
Walter Reed Centre, om niet al
leen te trachten de levens van
deze jongens te redden, maar
óók-, om het leven voor hen
weer waard te maken om geleefd
te worden.
Een ogenblik stond de konin
gin in een grote zaal met uitslui
tend jonge militairen, die één,
twee, drie of zelfs vier ledematen
misten. Generaal Paul Street, de
leider van dit militaire centrum,
verklaarde Hare Majesteit op
welke wijze men deze vermink
ten weer in het alledaagse leven
tracht terug tc brengen.
Hij legde de methoden uit, die
gebruikt worden bij leren lopen
en kruipen met kunstledematen
De koningin, die een paar uur
tevoren bij de Amerikaanse jour
nalisten zoveel woorden tot haar
beschikking had gehad, werd stil
bij het zien van zoveel tragedie.
Er was slechts één zin, die zij
kon uitbrengen: „Generaal, wat
u doet is niets meer en niets min
der het verrichten van wonde
ren."
En toen de generaal deze op
vatting wilde tegenspreken viel
de koningin hem in de rede „Ik
blijf het wonderen noemen."
Bij haar aankomst in het Wal
ter Reed centrum werd Hare Ma
jesteit begroet door honderden
tulpen, geplant vóór het hoofd
gebouw. Deze tulpen maken deel
uit van het geschenk van 30.000
tulpenbollen, die Nederland in
1947 aan de Verenigde Staten
schonk.
Later in de middag bracht Hare
Majesteit nog een bezoek aan het
medische centrum van de marine
en werd hier rondgeleid door
schout-bij-nacht Forte en andere
officieren.
Toen de koningin om kwart
vóór zes terugkeerde naar het
Witte Huis sprak zij gedurende
de lange rit geen woord.
Hare Majesteit de koningin en
prins Bernhard hebben Vrijdag
in Washington nog een Neder
lander ontmoet, die niet in de
Verenigde Staten woonachtig is,
doch over wie zij reeds enige ma
len met zeer veel lof hadden
horen spreken door talrijke Ame
rikanen. Het was de inspecteur
van politie Filippus Brink uit De
Bilt, die drie maanden op uitno
diging van de Amerikaanse re
gering de samenstelling en de
werkwijze van de Amerikaanse
politie bestudeert.
Inspecteur Brink, nu 36 jaar
oud, studeert hier in Amerika
politiewetenschappen in de ruim
ste zin des woords.
Hij bezoekt daartoe grote en
kleine politiekorpsen in de ge
hele Verenigde Staten, bezoekt
politiescholen en stelt zich op de
hoogte van de trainingsmetho
den. In New York, Detroit, Chi
cago, Washington, San Francis-
en New Orleans is hij gast van
de secret service. Tijdens het be
zoek van het Koninklijk paar was
er voor hem uiteraard in Wash
ington een unieke gelegenheid
om het werk van de secret ser
vice ter verhoging van de veilig
heid van de president en zijn gas
ten van nabij gade te slaan.
Inspecteur Brink gaat binner
kort naar de Berkely-universiteit
te Californië om criminologie te
bestuderen. Hij had veel lof voor
de Amerikaanse politie, „doch in
Nederland mogen we er óók zijn."
HET KONINKLIJK PAAR
NAAR PHILADELPHIA
VERTROKKEN.
Koningin Juliana en prins Bern
hard zijn Zaterdagmorgen per
vliegtuig uit Washington vertrok,
ken naar Philadelphia voor een
bezoek aan „Independence Hall"
aldaar en een officiële receptie
in het stedelijk museum.
Het koninklijk paar werd op
het vliegveld van Washington
uitgeleide gedaan door minister
en mevrouw Acheson, de Noorse
ambassadeur Wilhelm Munthe de
Morgenstierne, deken van 't corps
diplomatique, en ambassadeur
Van Roijen met leden van de am
bassadestaf.
Alvorens in het vliegtuig te
stappen drukte de koningin vele
personen de hand, ook de chauf
feur, die haar auto in Washing
ton heeft bestuurd.
Tenslotte wuifde zij op onge
dwongen wijze een gezelschap
Nederlanders, dat ook op het
vliegveld aanwezig was, ten af
scheid toe, hetgeen beantwoord
werd met gejuich van „Leve de
Koningin."
Toen de koningin en de prins
later de zaal hadden verlaten,
schoof iedereen iets dichter naar
de hoofdtafel om vragen af te vu
ren op minister Stikker, die zich
bereid verklaard had een mon
ster-persconferentie te houden
Wij geven hier enkele van de vra
gen en antwoorden:
Vraag: Kan Nederland zijn cul
turele identiteit bewaren bij de
politieke en economische eenheid,
zoals die voor Europa wordt ge
projecteerd door de Amerikaanse
politiek?
Antwoord: Ik kan u zeggen,
dat het streven naar Europese
eenheid diep leeft in het hart van
vele Europeanen en ik geloof dat
dit gevoel in Nederland wel het
sterkst leeft van alle continentale
landen. Daarom geloof ik dat Ne
derland ook bij het tot stand ko
men van een Europese eenheid
zijn culturele identiteit zal kun
nen handhaven.
Vraag: Heeft u besprekingen
gevoerd met minister Acheson
over het instellen van een hof
waaraan problemen, die Neder
land en Amerika onmiddelliik ra
ken, kunnen worden voorgelegd?
Antwoord: Wanneer men zulk
een hof zou opzetten, zou men
uitgaan van het standpunt dat er
onenigheid zou bestaan tussen
beide landen en die is er niet.
Met minister Acheson heb ik tij
dens een lange bespreking talrij
ke problemen diepgaand bespro
ken, maar ik kan u zeggen, dat
er geen enkel probleem was
waarover wij het niet eens wa
ren.
Vraag: Er zijn berichten ge
weest, dat Nederland niet voor
nemens was zijn volle verplich
tingen op militair gebied ten
bate van de gemeenschappelijke
defensie na te komen. Wat is uw
antwoord hierop?
Antwoord: De gehele bevol
king accepteert de last die ons
land is opgelegd. Wij hebben met
onze defensie-uitgaven een punt
bereikt, waarop we zeggen dat
dit offer voldoende is.
Vraag: Moet Eisenhower door
een Amerikaan of door een Euro
peaan opgevolgd worden?
Antwoord: Wij zouden ons ge
sterkt voelen, als iemand gelijk
aan de figuur van Eisenhower
zijn taak zou overnemen en ik ge
loof te mogen zeggen, dat wij
gaarne op dit punt een hernieuw
de bijdrage van de Ver. Staten
zouden accepteren.
Na de persconferentie had de
koningin een ontmoeting met de
groep van vrouwelijke verslagge
vers van het Witte Huis. Deze
Philadelphia heeft Zaterdag ko
ningin Juliana en prins Bernnard
verwelkomd. Het koninklijk paar
bleef twee uur in de stad en liet
de volgende boodschap achter:
„Wij hebben zeer sterk gevoeld,
dat we niet naar Amerika hadden
kunnen komen zonder Philadel
phia, de geboorteplaats van de
vrijheid, te bezoeken."
Koningin Juliana sprak vanaf
een podium in de grote hall van
het kunstmuseum van Philadel
phia temidden van rose en witte
tulpen. De feestelijkheden, die
aanvankelijk zouden worden ge
houden vóór de trappen van het
museum, in de buitenlucht, moes
ten op het laatste ogenblik bin
nenshuis worden gehouden we
gens de neerstromende regen.
Het Amerikaanse legervlieg
tuig, dat de koningin en de prins
Zaterdagochtend van Washing
ton naar Philadelphia bracht, ar
riveerde om kwart over tien op
de internationale luchthaven van
Philadelphia, die rijkelijk gepa
voiseerd was met vlaggen der
Verenigde Naties.
Het koninklijk paar werd op het
vliegveld verwelkomd door bur
gemeester Clark en een uit de
burgerij gevormd begroetingsco
mité.
Lachend accepteerde de konin
gin bloemen van drie meisjes uit
Philadelphia. In een stoet van
20 auto's werd 't koninklijk paar
naar de Independance Hall ge
bracht. Hier nam de koningin de
vrijheidsklok in ogenschouw.
De koningin en de prins verlie-
Langs de wegen stonden ere
wachten opgesteld van leger, ma
rine en luchtmacht. In het mu
seum bezocht de koningin en
haar gevolg de zogenaamde Ne
derlandse kamer, samengesteld
door wijlen Edward Fok.
In zijn begroetingsrede zei de
voorzitter van het uit de burge
rij gevormde begroetingscomité:
invloed van dit land op de wereld
„Hoewel de landkaart van de
wereld Nederland een slechts zeei
bescheiden plaatsje geeft, is de
geschiedenis enorm geweest.
Deze invloed is niet alleen het
gevolg geweest van zijn militaire
of industriële macht alleen. Als
resultaat van mijn persoonlijke
ervaringen met onze hoge gas
ten en hun volk is het mijn over
tuiging, dat deze geweldige in
vloed op de wereldgeschiedenis
het product is van karakter en
de kapper met
het aparte cachet
markt 16 - brouwerijstr. 9
terneuzen
wij adyiseren u
dan spel ik het woord karakter
met een grote K."
Om half één vertrok het ko
ninklijk paar met het militaire
vliegtuig naar West Point, waar
de koningin deel zal nemen aan
de feestelijkheden ter gelegen
heid van het 300-jarig bestaan
van deze stad.
BEZOEK AAN KINGSTON.
Voor aankomst te Hyde Park
heeft koningin Juliana eerst eer
bezoek aan Kingston gebracht,
waar zij met vijftig minuten ver
traging was aangekomen. Zij
nam daar deel aan de feesten, die
ter gelegenheid van het driehon
derdjarig bestaan van de stad,
welke door Hollanders gesticht
is, georganiseerd zijn.
De koningin werd ten stadhui-
ze ontvangen, waar zij een kort
dankwoord uitsprak. Vervolgens
begaf zij zich naar het standbeeld
van Peter Stuyvesant. Zij legde
hier een krans neer. Na een be
zoek aan de oude Nederlandse
kerk, waar zij het gulden boek
tekende, vertrok koningin Julia
na per auto naar Hyde Park, in
gezelschap van mevr. Roosevelt,
John Roosevelt en diens twee
kinderen.
Prins Bernhard bracht inmid
dels een bezoek aan de militaire
academie van West Point. Door
het slechte weer moest de parade
die de prins in gezelschap van
maarschalk sir William Slim, op
perbevelhebber van de Britse im
periale striidkrachten, zou afne
men, vervallen.
De prins werd uitgenodigd tot
het bijwonen van de vertoning
van een documentaire over V/est
i Point en tot een partijtje kolf-
ten de Independance Hall even kort haar maakt jong aantrekke- spel op een overdekte speelplaats
ontmoeting geschTedde"in de Ne- voor 11 uur en begaven zich naar lijk, sportief, vlot, laat ons uw van de school. De prins vertrok
derlandse kanselarij. I het Kunstmuseum. I haar verzorgen. I daarna per auto naar Hyde Park