tot IliOÉpl Anti-semietisme in Duitsland Klanken als in Hitiers dagen EGYPTE Het krijgsgevangenen-vraagstuk PRINSES ARMGARD Stakingen in België ZATERDAG 15 MAART 1952. 7e Jaargang No. 1986. weersverwachting. HOOGWATER. ZON- en MAAN STANDEN. op onder op onder Maart: De Koningin or.ivangi Nederlandse groei te Washington SCHOONMAAK MacArthur hater in grote stijl Beschuldigingen over en weer De vroegere correspondent in het Verre Oosten van de „Christian Science Monitor", Randall Gould, heeft onlangs een boekje opengedaan over zijn erva ringen met enige van de talrijke Amerikaanse instan ties, die zich ambtshalve met de jacht op communis ten bezig houden. Met lof sprak hij over de zakelijke, rustige en intensieve wijze, waarop de ambtenaren van het „Federal Bureau of Investigation" het Amerikaanse centrale recherche-apparaat hun inlichtingen trachten te verkrijgen. Maar scherp en belist verzette hij zich tegen de methoden, toegepast door leden van de verschillende commissies van onderzoek uit het Congres. Niet dat deze zo boos aardig, brutaal of uitdagend zouden zijn; zij waren veel erger, namelijk amateuristisch. De rubberondernemingen op Malakka Frankering bij Abonnement: Terneuzen irecieur-Hoofdredaeteur I. van de Sande Rsdactie-adres: Noordstraat 55-57 Terneuzen Telefoon 2510 Nè 5 uur: 2073 Gironummer 38150 - Abonnementsprijs: 5,20 per kwartaal, per maand 1.75; per week 42 cent. Losse nrs 8 ct Verschijnt, dagelijks Uitgeefster N. V. v/h Firma P. J. van de Sande. Terceuzen Rubriek Kleine Advertenties: regels 75 cent; iedere regel m^er 15 cent. Vermelding: Brieven under nummer of: Adr*» Bureau van dit Blad 15 cent meer. Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur Advertentieprijs: per mm 12 cl; minimum per advertentie 1,80. De Engelse begroting, de Nederlandse uitvoer en onze De Britse minister van Finan ciën, Richard Butler, heeft Dins dag j.l. de begroting bij het Lagerhuis ingediend voor liet jaar 1952/'53. Deze begroting werd in geheel Engeland, maar ook daar buiten met grote be langstelling tegemoetgezien, daar het de eerste Conservatieve be groting na de oorlog waS en men hoopte uit het erin vervatte fi nanciële beleid te kunnen aflei den welke weg de regering- Churchill de komende jaren zou volgen. Tevens wilde men te wete-1 komen hoe Butler het hoofd denkt te bieden aan de ernstige economische en financiële moei lijkheden, waarmede het Britse Rijk te kampen heeft. Beide punten zijn wel duidelijk geworden. Het nieuwe beleid streeft ken nelijk, wat de binnenlandse kan ten ervan betreft, naar een ge goedere, een natuurlijker toe stand. De voedselsubsidies worden verlaagd, waardoor de voor naamste levensmiddelen in prijs zullen stijgen. Het voordeel Hier van is, dat de ware toestand, waarin land en volk zich' bevin den. beter aan het licht komt. Het subsidiëren van de eerste levensbehoeften kan zeker als tijdelijk hulnnv'ddel gebruikt worden om schokken in het priis- verloon op te vangen, doch 'kra gen deze snbsid'es een bliivend Icarak'er, dan heeft dit tot ge volg, dat naast een permanente druk op de scha.tkist, de verbrui ker in de mening raat verkeren, flat het leven noedkoper is. dar het in werke'hkheid is en dat hji dus zijn verbruik niet inkrimpt. Hetzelfde verschijnsel heeft zich ook in ons land voorgedaan, jdoch ook onze redering heeft ',d°ze weg, die op de duur. naar de grootste economische en .finan ciële moeilijkheden leidt, grotèn- ieds verlaten. Naast deze gedeeltelijke Af schaffing van de subsidies, zullen •ok kleding, vervoer, vermaak, "telefoonkosten in nrijs Sthgen. Om nu de nevo'gcn niet voor het grootste deel te laten druk: ken on de hevoikinesgroenen met de laagste inkomens, het geen sociaal n'et verantwoord zou zijn. zal de inkomstenbelas ting verlaagd worden en zul'en ie steunuitkeringen en de nen- sioenen worden verhoogd Daar- ■aast zal er een extra belasting worden geheven on de hoge winsten, d<e 100 millioen urnd „aterling zal opbrengen. Hier mede belast men tegeliik even tuele winsten, die voortvloeien uit de bewnening van de Weste- Ukc were'd. De verlaging van de inko—- stenbeicstmg herat nog in zich ie prikkel om harder te werken en overwerk te verrichten. D't voo-beelrt zou enk in Ne- derl-md wel eens gevolgd mogen worden, omdat de progressieve inkomstenbelasting de lust om roet extm werk w°t meer te ver dienen sterk drukt endath'er- door het economisch herstel wo-dt geremd is zeker. De reacties op dit gedeelte van de Engelse begroting ziin over het algemeen gunstig. De Conservatieve pers is vol lof, doch ook in het buitenland acht men de Br'tse begroting in staat het geschokte vertrouwen in het medegedeeld door het K.N.M.I. te De Bilt, geldig van Zaterdag ochtend tot Zaterdagavond. IETS ZACHTER, Zonnig en droog weer met een zwakke tot matige Z.-O. wind. Hogere middagtemperaturen. ZONDAG 16 MAART. pond te herstellen. De Labour- se invoer dan met hetzelfde be- fractie, die met ernstige onenig-drag verminderd zou moeten Breskens Terneuzen Hansweert Walsoorden v.m. 4.28 5.03 5.43 5.53 n.m. 4.49 5.24 6.04 6.14 MAANDAG 17 MAART. Breskens Terneuzen Hansweert Walsoorden v.m. 5.07 5.42 6.22 6.32 n.m. 5.34 6.09 6.49 6.59 ZON MAAN 15 6.54 18.45 23.52 7.38 76 6.52 18.47 7.5fl 77 6 50 18 48 1.18 8.27 18 6.47 18.50 2.35 9-10 18 6.45 18.51 3.41 10.12 heid in eigen kring te kampen heeft, tracht aan te tonen, dat het toch de kleine man is, die de zwaarste last te torsen krijgt. Gemakkelijk zal dit niet vaken, daar ieder, die de begrotingcijfers onpartijdig heeft bestudeerd, het erover eens is, dat de nieuwe lasten zo eerlijk mogelijk over het gehele volk verdeeld zijn. Om de moeilijkheden van de steeds verminderende goud- en deviezenvooraad tegen te gaan heeft minister Butler uitgebreide invoerbeperkingen afgekondigd en het disconto van de Engelse Bank aanzienlijk verhoogd. Door deze laatste maatregel wordt het lenen van geld, het verkrijgen van credieten dus, zoveel duur der, dat o.a. investeringen wor den afgeremd en tevens de in voer. Onder de producten, waarvan de invoer voorlopig is stopgezet, bevinden zich verschillende agra rische, zoals bloembollen, bloem zaden, kaas, vleeswaren, zuur kool enz. Producten, die ook Ne derland naar Engeland uitvoer de. Wanneer men bedenkt, dat ons land in 1951 voor 43 millioen gulden bloembollen naar Enge land uitvoerde, voor 24 millioen gulden aan kaas en voor 24 mil lioen aan vleeswaren, dan be grijpt men, dat de begroting van minister Butler ook voor ons land en met name voor onze landbouw van belang is. Ondanks deze hoge cijfers is men, in Nederlandse exporteurs kringen niet al te ongeiust, daar reeds aangegane contracten nog mogen worden uitgevoerd en daar men verwacht, dat genoem de maatregelen wel verzacht zul len worden. Zou dit immers niet het geval zijn, dan zou ook de Engelse uitvoer een ernstige veer moeten laten, daar de Nederland- worden. Hetzelfde geldt uiter aard voor de andere handels partners van Engeland. Er moge hier echter nogmaals nadrukkelijk op worden gewezen hoe wankel het handelsverkeer tussen de West-Europese sta ten is. Ondanks Europese Betalings- Unie, liberalisatie en integratie-, plannen grijpt ieder land, dat in financiële moeilijkheden geraakt onmiddellijk naar het oude en beproefde middel van beperking van de invoer en verstoort zo doende alle goede bedoelingen. Wij zijn nog ver van de toestand, die toch algemeen als ideaal wordt aangevoeld; een vrij han delsverkeer. Het wonderlijke is, dat waar men thans naar streeft vóór de eerste wereldoorlog be stond. Sinds 1914 is men echter hoe langer hoe verder van de goede weg afgedwaald en dit proces gaat eerder nog voort, dan dat er enige terugkeer te bespeuren valt. Tevens blijkt uit bovenstaande weer, hoe kwetsbaar onze Neder landse landbouw is. Een land bouw immers, die voor een groot deel steunt op de invoer van goedkope buitenlandse voeder- granen en op de uitvoer van hoogwaardige producten. Belde peilers kunnen geheel of gedeel telijk wegvallen door maatrege len van het buitenland. Een ach teruitgang van de financiële op brengst van de eigen veehou derij heeft een onmiddellijke in vloed op de prijzen der binnen landse akkerbouwproducten. Men ziet dat alles aan elkaar hangt. Vandaar dat Nederland het grootste belang heeft op een verruiming van de inter-Euro- pese handel. Hierop zij dus ons streven gericht. Te Washington zal de Koning n een vertrouwde groet uit Neder land ontvangep. De gezamenlijke Nederlandse bollenkwekers neb ben in de tuinen rond het Witte Huis duizenden oranjekleurige tulpen mogen uitpoten. Deze tul pen zullen waarschijnlijk in voile fleur zijn tijde Os het Koninklijk bezoek aan de Verenigde Staten. BETREKT BINNENKORT ..WARMELO" DIEPENHEIM Prinses Armgard, de moeder van prins Bernhard, zal zich binnenkort definitief in Neder land vestigen. Op medisch advies heeft zij moeten afzien van het huis in Hilversum, dat aanvankelijk als woning was gedacht, doch in de practijk enige bezwaren bood. De prinses zal zich thans ves tigen op het rustiger gelegen kasteeltje „Warmelo" te Diepen- heim, thans bewoond door ba ron en,baronesse Van der Boren van Verwolde. Verkiezingsstrijd maaktVerenigde Staten De witter viert hoogtij, De werkster regeert, De schilder'heeft praatjes. De smid triomfee-t; Behanger kraait koning Met stijfselgesnoef, Het wachtwoord is poetslap, En „ruitenvróuw" troef. Of 't smerig of schoon is, Het krijgt tóch ren beurt, Rijp, groen, los en vast wordt De kuip in gesleurd. De tuin hangt vol rommel, 't Is óvefal iets, En tóch is iets nèrrens, En nérgens is niets. Bij 't paard heet het kolder, Kanarie grijgt rui, De vrouw krijgt in 't voorjaar Een rommelmaakbui. CLINGE DORENBOS. In de Westduitse bondsrepubliek wordt thans een „week der ver broedering" gehouden, die door de Duitse coördineringsraad van de vereniging voor Joods-Chris telijke samenwerking is georga niseerd. President prof. Heuss heeft deze week, waarin naar toenade ring tussen Duitsers en Joden wordt gestreefd, geopend met het Duitse volk eraan te herinneren, dat niet alles voorbij is met het vergeten van het onrecht. „Zo goedkoop, in morele en in materiële zin, kunnen wij Hitiers erfenis niet kwijt worden" aldus Heuss. De vele beschouwingen, die in de Duitse pers aan het Joodse vraagstuk worden gewijd, winden er geen doekjes om, dat deze nieuwe poging tot toenade ring wordt gedaan in een tijd perk, waarin nieuwe nationaal- socialisten zich geroepen voelen hier en daar anti-Joodse klanken te doen horen als in Hitiers zwartste dagen. De meest recen te voorbeelden daarvan zijn de demonstraties, die in universi teitssteden als Freiburg en Göt- tingen voor Veit Harlan, de pro ducent van de beruchte film „Jud Süss", zijn gehouden. Nu beseft men in Duitsland, dal het niet veel zin heeft tegen dit soort elementen met mooie woor den te argumenteren. De oproe pen tot een nieuwe geest jegens het Joodse volksdeel richten zich veeleer tol de grote massa der Duitsers, die volgens de bladen niet meer de moed heeft de ver antwoording voor de Jodenver- nietiging onder het oog te zien en uit 'n soort onbewust schaam tegevoel daar liever niet meer over denkt. „Het verborgen schuldgevoel tegenover de Joden wordt eerder in een verharding der gevoelens dan in berouw afgereageerd", zo constateert de „Stuttgarter Zei- tung, een blad dat overigens toe geeft dat antisemitisme weer „tot de gebruikelijke verschijnings vormen van onze democratie be hoort". Het Joodse vraagstuk wordt in Duitsland nu meestal tegen een materiële achtergrond geplaatst. De aanstaande herstelconferen tie tussen vertegenwoordigers van Israël en de bondsrepubliek geeft daartoe natuurlijk wel eni ge aanleiding. Zoals bekend heeft Israël van Bonn 'n herstel betaling van anderhalf millard dollar gevraagd voor de schade aan Joodse vermogens toege bracht. Resoluties, die de Duitse regering enkele malen aan het Joodse vraagstuk heeft gewijd, hebben ook steeds geculmineerd in een belofte van bereidwillig heid tot een materiële geste. Tegen de achtergrond van de gru. wel der historie wordt het vraag stuk hier echter nog maar zelden gezien. Sedert een der top-nazi's, Hans Frank, in Neurenberg ver klaarde: „Duizend jaren zullen vergaan en deze schuld niet van Duitsland wegnemen" en sedert een nazi-apostel als Baldur von Schirach daar Hitier „een mil- lioenenvoudige moordenaar" noemde, heeft het politieke leven in Duitsland ernaar gestreefd 't schuldbesef te vergeten, dat in ae ellende van het jaar 1945 nog in de brede massa van het volk bestond. „Frankfurter Allgemei- ne", die dit constateerde, heeft gemeend het volk en de politici te moeten wijzen op de gevaren van het vergeten van de gaska mers van Auschwitz. „Zolang 't woord „Duits" bestaat, is er nooit zoveel schandelijks verricht als daar", zo heel het. Het blad merkt op, dat men in Duitsland evenals in 1918 weer begint zich terug te trekken van alles, wat pijnlijk is, omdat het eenvoudig waar is. Er leven thans nog twintigdui zend Joden in Duitsland, 'n scha mel restant van de vroegere zes honderd duizend. Vele uitgewe ken Joodse families zijn na de oorlog in Duitsland terugge keerd. Het leven werd hen door de latente anti-Joodse gevoelens te moeilijk gemaakt. In de meeste dezer gevallen hebben de aan spraken op herstel van vroeger bezit tot nieuwe wrijvingen ge leid. Volgens de „Frankfurter Allgemeine" heeft de regering in Bonn niet voldoende gedaan om de teruggekeerde Joden het leven weer dragelijk te maken. „In onze hoofdstad is men be slist van goede wil, maar met de herbewapening en met de belas tingen is men er zo druk bezet, dat men geen tijd meer schijnt te hebben voor de terugkerende Joden", zo schrijft het blad. Wat het herstel van het materiële on recht aan de Joden betreft is men volgens dit blad blijven ste ken in angst voor beslissingen. Wat de tolerantie tussen de Duitse bevolking en de Joden aangaat, hebben een reeks van organisaties zich reeds jaren in gespannen om een betere verhou ding te bewerken. Er is een pro testantse, een katholieke en een algemene organisatie. Daarnaast is de in 1947 gestichte Lessing- vereniging in enkele Duitse ste den actief. Ook de organisatie van oorlogsslachtoffers heeft zich op deze weg begeven. Dit alles echter tot dusver nog maar met weinig resultaat, zodat de Ham- burgse schrijver Erich Lüth ge meend heeft kort geleden nog eens een grote algemene actie voor „Vrede met Israël" in het leven te moeten roepen om te trachten de bevolking nog eens wakker te schudden. In Brussel en vrijwel alle om ringende gemeenten heeft het ge- meentepersoneel Vrijdagmorgen het werk neergelegd. Ook in de andere grote steden zoals Ant werpen, Luik, Charleroi, Gent en Verviers sloot het personeel der gemeentebedrijven zich bij deze 24-uursstaking aan. In sommige bedrijven verscheen het perso neel in het geheel niet. In andere beperkte men zich tot een „sit- down-staking". Tot de staking werd besloten uit protest tegen „de traagheid", waarmede de re gering de heraanpassing der salaris- en loonschalen behan delt. In de vitale bedrijven ging het werk door of werd een Zon dagsdienst ingesteld. In vele gemeenten legde ook het onderwijzend personeel het werk neer. Het verkeer door de tunnel van Antwerpen was gisteren geheel geblokkeerd- Hier waren sta- kingsposten opgesteld, die de honderden auto's de doorgang beletten. Ook bij alle havenin stanties der Antwerpse gemeente heeft het personeel het werk neergelegd. Het volledige onder wijzend personeël in Antwerpen, Luik en Charleroi is eveneens in staking. Op iedere zes klassen was echter iemand van het on derwijzend personeel aanwezig om op de kinderen te letten. Amateur mag men niét zijn in een beroep, waarin het om de eer en het aanzien van de mede mens gaat. Een ondervrager moet een nuchter, logisch en onpartijdig man zijn en mag zich niet gedragen als sommige Con gresleden, die tot Gould politieke redevoeringen hielden, niet de minste belangstelling hadden voor zijn verklaringen, voor zo ver deze hun doel (beschuldigin gen) niet dienden en teslotte trachtten, Gould tot het uitspre ken van meningen te verleiden, waarop zij hem konden vast nagelen. Amerika vckeert op het ogen blik in een situatie, waarin het uiten van politieke beschuldigin gen en het onderzoek daarnaar tot een goed betaald beroep zijn geworden. Onder deze omslan? digheden is het geen wonder, dat er in kringen, waar men nog niet door de algemene hysterie is aangetast, met klem op wordt aangedrongen, het onderzoek over te laten aan mensen, die daartoe op grond van hun oplei ding capabel kunnen worden ge acht. Nu moet men toegeven, dat dit niet altijd mogelijk is. Het Ame'ikaanse Congres heeft nu eenmaal bepaalde rechten, die niet ongedaan kunnen worden gemaakt. Het recht van onde-zoek ech ter en daarin hebben de critici volkomen gelijk mag niet wor den misbruikt. Het enige weken geleden afgenomen verhoor van de voegere Amerikaanse gezant en beroepsdiplomaat, John Car ter Vineent, toonde nog eens duidelijk aan, hoe het niet moet gebeuren. „Gedurende de vier dagen van het parlementair ver hoor", zo schreven de geb'oeders Alsop in de New York Herald Tribune, „ontbrak het er alleen nog maar aan, dat Vincent on: der schijnwerperlicht gezet eri met gummislangen bewe-kt werd De vragen, ter beantwoording waarvan men hem had opgeroe pen, kwamen in het geheel niet ter sprake". Het is niet nodig de Neder landse lezer met alle bijzonder heden lastig te vallen. Genoeg zij te zeggen, dat Vincents ver-1 klaringen in het vraag- en ant woordspel met de senatoren, waarbij de republikeinen Fergu son en Jenner duidelijk partij politieke doeleinden najoegen, volledig werden verdraaid. In de praktijk kwam het e-op neer, dat men Vineent beslissingen en be sluiten in de Oost-Aziatische po litiek verweet, waarvoor niet hij, maar zijn chef, de toenmalige minister van buitenlandse zaken, James Byrnes, verantwoordelijk was. Het was een van de kwa lijkste verdraaiingen van histo rische feiten en men kan zich voorstellen, dat vele redelijke Amerikanen bij het nalezen van de protocollen van het verhoor het schaamrood op de kaken hebben gekregen. DE „MISDAAD" VAN EEN OUD-TANTE. Nu leeft Amerika in het ver kiezingsjaar 1952 en daarom moet men er ondanks alle protes ten van het fatsoen op voorbe reid zijn, dat het land nog door Op een bijeenkomst van 10 000 studenten in de aula van de Foead Awal universiteit in Cairo is besloten, dat de studenten zich zullen verzetten tegen de deelneming van Egypte aan een verdedigingspact voor het Mid denoosten van Amerika, Enge land, Frankrijk en Turkije. Eerder hadden de studenten besloten premier Hilaly Pasja te verzoeken een einde te maken aan de staat van beleg en de avondklok. De universiteitsgebouwen wer den door politie bewaakt. Er de den zich geen incidenten voor. Een voorgenomen bijeenkomst van leerkrachten van de drie universiteiten, ter bestudering van de huidige binnenlandse toestand is uitgesteld, omdat „onder de staat van beleg vrij heid van meningsuiting niet. mogelijk is". De luchtmachtgroep „Verre Oosten" meldde dat boven N. Korea geen straaljagers van de tegenstander zijn waargenomen De voorafgaande 3 dagen was dit gebied het toneel van hevige luchtgevechten, waarbij 24 Migs zouden zijn vernield of be schadigd. Piloten van Amerikaanse „Shooting Stars" deelden mee, dat treffers zijn geplaatst op grote pakhuizen halverwegen Pjongjang-Wonsan. Het ver moedt, dat het munitieopslag plaatsen waren, omdat de brok stukken tot 300 meter hoog in de lucht werden geworpen. De afgevaardigden der V. N. in de subcommissie voor het krijgsgetangenenvraagstuk heb ben Vrijdag voorgesteld de kwestie naar de stafofficieren terug te verwijzen ter nadere bestudering. De Noordelijken deelden -mee het voorstel te zul len overwegen. Heden worden de besprekin gen voortgezet. tochc ut-Dij - nacht Libby zeide, dat men thans een punt bereikt had, waarop „in het gunstigste geval uiterst langzame vorderin gen mogelijk zijn". Van de zijde der Verbondenen Is verklaard, dat de meninges- verschillen bij de besprekingen eerder groter dan klemer wor den. VAN HET FRONT. Aan het front was het -de af gelopen 24 uur tamelijk rustig. De Noordelijken hebben hun ar tillerie-activiteit echter aan zienlijk vergroot. Fen patrou He van de Verbondenen, die bij de „hearttbreak rodge" tengevolge van zuiver gericht kanonvuur van de Noordelijken 12 uur van de hoofdmacht was afgesneden, wist tenslotte met benulp vin per radio opgeroepen verster kingen de eigen linies weer te bereiken. Maatschappijen, die Europees eigendom zijn, verkopen haar rubberondernemingen op Malak- omdat zij peen vertrouwen hebben in de toekomst van he' land, zo wordt in het officiële blad van de „Society of planters" cpedegedee'd. „Het is niet duide lijk, of dit gebrek aan vertrou wen het gevolg is van de nood toestand en het communistische gevaar." een geweldige modderpoel moet waden. De stinkbommen vliegen in steeds groeiend aantal lustig heen en weer. Een „pathologi sche leugenaar" heeft president Truman onlangs de recordhou der in het lanceren van onbewe zen beschuldigingen, senator McCarthy, genoemd. Deze had de heren Nash en Lloyd, leden van de adviserende staf in het Witte Huis, als communisten aangeklaagd. Ten aanzien van de heer Nash is deze beschuldiging ongegrond gebleken, maar van Lloyd weet men nu, dat McCar thy's beschuldiging, „dat hij bij het communistische biad de „Daily Worker" is geïnteres seerd", juist is. Maar dan toch slechts,- wanneer men het een „belang" van Lloyd acht, dat een oud-tante van hem, een zwart schaap in de conservatieve fami lie, zich op tachtigjarige leeftijd een aandeel van tien dollar in het communistische orgaan liet aansmeren. Gelukkig is de meerderheid der Amerikanen van oordeel, dat men de achterneef voor deze zonde van een oude vrouw niet aansprakelijk kan stellen. OOK CONTRA EISENHOWER. Een McCarthy deert dat niet Integendeel, juist op het ogen blik voelt hij zich bijzonder op dreef. Senator Taft heeft hem vriendelijk op de schouder ge klopt en prompt heeft McCarthy de oorlog verklaard aan Henri Luce, de uitgever van de „Time", „Life" en „Fortune". Krijgt McCarthy zijn zin, dan zullen deze tijdschriften met hun mil- lioenenoplaag geen advertentie meer krijgen. De aanval op Luce is zeker geen persoonlijke wraak neming, hoewel „Time" McCar thy enige tijd geleden op het titelblad afbeeldde met het on derschrift „Demagoog McCar thy". Want McCarthy geniet van elke reclame, ook wanneer die van zijn tegenstanders komt. De aanval op Luce dient een ander doel: „Time", „Life" en „For tune" zijn pro-Eisenhower; Mc Carthy is pro-Taft. De bladen van Luce staan mild afwijzend tegenover MacArthu-; McCarthy is pro-McArthur. MacArthur is pro-Taft en anti-Eisejihower. Dus weg met Luce en alle aanhan gers van Eisenhower. MACARTHURS ROL- Wat MacCaHhy met schelden en dreigen probeert, namelijk de pro-Eisenhower pers tot zwijgen te brengen, dat tracht MacArthur te doen met de onaantastbaarheid van de historische figuur, die hij ongetwijfeld is. En-gijn methode is zeker niet minder doeltreffend. Welk een aanvalskracht ligt er in de woorden, waarmede'hij zich ten gunste van Taft terugtrok „Ik treed terug ten gunste van een man, die de e-varing tot het lelden van een civiele regering bezit". Daarmee bracht hij aan de mi litair Eisenhower een gevaarlijke steek toe. Er bestaat geen twijfel aan, dat MacArthur Eisenhower haat. Hij haat hem sinds de dag, dat Eisenhower als zijn onderge schikte weigerde het beroemde memorandum te schrijven, waar in MacArthur de mening ver kondigde, dat Japan de Philippij- nen niet zou aanvallen, zulk een ongelijk aan eigen zijde en Let gelijk van de ondergeschikte ver. geeft een MacArthur nooit. Maar in ieder geval is MacAr thur een goede hnter, een hater in grote stijl. McCarthy daaren tegen is een heter van het lafste allooi. En vóó- hem de giftan den zijn uitgetrokken, zullen nog vele fatsoenlijke lirden met slijk zijn besmeurd. Eigenlijk zou meri menen, dat voor h^m de maat al vol moest zijn. Maar vermoe delijk zal zelfs de zojuist ver schenen „Onpartijdige Analyse der Feiten" van prof. Homelj Hart van de D-uke-Universiteit hem niet ten val brmopn of be lachelijk me ken. Prof. Hart heeft vijftig politieke beweringen, waarop McCarthy zich in zijn po lemieken baseert, onderzocht en vastgesteld, dat deze alle „radi caal met de werkelijke feiten in tegensp-oak zijn". Natuurlijk heeft McCarthy onmiddellijk prof. Hart cn alle andere hoog leraren aan de Druke-Universi- teit van communisme beschul digd. Maar daarmede maakt hij de conclusie niet ongedaan van Ha'ts analyse, welke luidt: „Senator McCarthy's activiteit heeft er nauwelliks toe bijgedra gen communisten 'n d„ rege- ringsbursaux te ontdekken of tlezen ar ait te verwijderen. De werkelijke e.iminering van com munisten in het State Dapart- ment was reeds geschied, vóór McCarthy nr-t 7,'jn camnagne be gon. Do senator zelf heeft in geen enkel eeval kunnen bewij zen, dat ambtenar-n. die hij van communisme beschuldigde, in derdaad communist waren".

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1952 | | pagina 1