tot IliOÉpl
Anti-semietisme in Duitsland
Klanken
als in Hitiers dagen
EGYPTE
Het krijgsgevangenen-vraagstuk
PRINSES ARMGARD
Stakingen in
België
ZATERDAG 15 MAART 1952.
7e Jaargang No. 1986.
weersverwachting.
HOOGWATER.
ZON- en MAAN
STANDEN.
op
onder
op onder
Maart:
De Koningin
or.ivangi Nederlandse
groei te Washington
SCHOONMAAK
MacArthur hater in grote stijl
Beschuldigingen over en weer
De vroegere correspondent in het Verre Oosten
van de „Christian Science Monitor", Randall Gould,
heeft onlangs een boekje opengedaan over zijn erva
ringen met enige van de talrijke Amerikaanse instan
ties, die zich ambtshalve met de jacht op communis
ten bezig houden. Met lof sprak hij over de zakelijke,
rustige en intensieve wijze, waarop de ambtenaren
van het „Federal Bureau of Investigation" het
Amerikaanse centrale recherche-apparaat hun
inlichtingen trachten te verkrijgen. Maar scherp en
belist verzette hij zich tegen de methoden, toegepast
door leden van de verschillende commissies van
onderzoek uit het Congres. Niet dat deze zo boos
aardig, brutaal of uitdagend zouden zijn; zij waren
veel erger, namelijk amateuristisch.
De rubberondernemingen
op Malakka
Frankering bij Abonnement: Terneuzen
irecieur-Hoofdredaeteur I. van de Sande
Rsdactie-adres:
Noordstraat 55-57 Terneuzen
Telefoon 2510 Nè 5 uur: 2073
Gironummer 38150
-
Abonnementsprijs: 5,20 per kwartaal, per
maand 1.75; per week 42 cent. Losse nrs 8 ct
Verschijnt, dagelijks Uitgeefster N. V. v/h Firma P. J. van de Sande. Terceuzen
Rubriek Kleine Advertenties: regels 75 cent;
iedere regel m^er 15 cent.
Vermelding: Brieven under nummer of: Adr*»
Bureau van dit Blad 15 cent meer.
Inzending advertenties tot 's namiddags 2 uur
Voor het Maandagnummer: Zaterdags 11 uur
Advertentieprijs: per mm 12 cl; minimum per
advertentie 1,80.
De Engelse begroting, de Nederlandse
uitvoer en onze
De Britse minister van Finan
ciën, Richard Butler, heeft Dins
dag j.l. de begroting bij het
Lagerhuis ingediend voor liet
jaar 1952/'53. Deze begroting
werd in geheel Engeland, maar
ook daar buiten met grote be
langstelling tegemoetgezien, daar
het de eerste Conservatieve be
groting na de oorlog waS en men
hoopte uit het erin vervatte fi
nanciële beleid te kunnen aflei
den welke weg de regering-
Churchill de komende jaren zou
volgen.
Tevens wilde men te wete-1
komen hoe Butler het hoofd
denkt te bieden aan de ernstige
economische en financiële moei
lijkheden, waarmede het Britse
Rijk te kampen heeft.
Beide punten zijn wel duidelijk
geworden.
Het nieuwe beleid streeft ken
nelijk, wat de binnenlandse kan
ten ervan betreft, naar een ge
goedere, een natuurlijker toe
stand.
De voedselsubsidies worden
verlaagd, waardoor de voor
naamste levensmiddelen in prijs
zullen stijgen. Het voordeel Hier
van is, dat de ware toestand,
waarin land en volk zich' bevin
den. beter aan het licht komt.
Het subsidiëren van de eerste
levensbehoeften kan zeker als
tijdelijk hulnnv'ddel gebruikt
worden om schokken in het priis-
verloon op te vangen, doch 'kra
gen deze snbsid'es een bliivend
Icarak'er, dan heeft dit tot ge
volg, dat naast een permanente
druk op de scha.tkist, de verbrui
ker in de mening raat verkeren,
flat het leven noedkoper is. dar
het in werke'hkheid is en dat hji
dus zijn verbruik niet inkrimpt.
Hetzelfde verschijnsel heeft
zich ook in ons land voorgedaan,
jdoch ook onze redering heeft
',d°ze weg, die op de duur. naar de
grootste economische en .finan
ciële moeilijkheden leidt, grotèn-
ieds verlaten.
Naast deze gedeeltelijke Af
schaffing van de subsidies, zullen
•ok kleding, vervoer, vermaak,
"telefoonkosten in nrijs Sthgen.
Om nu de nevo'gcn niet voor
het grootste deel te laten druk:
ken on de hevoikinesgroenen
met de laagste inkomens, het
geen sociaal n'et verantwoord
zou zijn. zal de inkomstenbelas
ting verlaagd worden en zul'en
ie steunuitkeringen en de nen-
sioenen worden verhoogd Daar-
■aast zal er een extra belasting
worden geheven on de hoge
winsten, d<e 100 millioen urnd
„aterling zal opbrengen. Hier
mede belast men tegeliik even
tuele winsten, die voortvloeien
uit de bewnening van de Weste-
Ukc were'd.
De verlaging van de inko—-
stenbeicstmg herat nog in zich
ie prikkel om harder te werken
en overwerk te verrichten.
D't voo-beelrt zou enk in Ne-
derl-md wel eens gevolgd mogen
worden, omdat de progressieve
inkomstenbelasting de lust om
roet extm werk w°t meer te ver
dienen sterk drukt endath'er-
door het economisch herstel
wo-dt geremd is zeker.
De reacties op dit gedeelte
van de Engelse begroting ziin
over het algemeen gunstig. De
Conservatieve pers is vol lof,
doch ook in het buitenland acht
men de Br'tse begroting in staat
het geschokte vertrouwen in het
medegedeeld door het K.N.M.I.
te De Bilt, geldig van Zaterdag
ochtend tot Zaterdagavond.
IETS ZACHTER,
Zonnig en droog weer met een
zwakke tot matige Z.-O. wind.
Hogere middagtemperaturen.
ZONDAG 16 MAART.
pond te herstellen. De Labour- se invoer dan met hetzelfde be-
fractie, die met ernstige onenig-drag verminderd zou moeten
Breskens
Terneuzen
Hansweert
Walsoorden
v.m.
4.28
5.03
5.43
5.53
n.m.
4.49
5.24
6.04
6.14
MAANDAG 17 MAART.
Breskens
Terneuzen
Hansweert
Walsoorden
v.m.
5.07
5.42
6.22
6.32
n.m.
5.34
6.09
6.49
6.59
ZON
MAAN
15 6.54
18.45
23.52 7.38
76 6.52
18.47
7.5fl
77 6 50
18 48
1.18 8.27
18 6.47
18.50
2.35 9-10
18 6.45
18.51
3.41 10.12
heid in eigen kring te kampen
heeft, tracht aan te tonen, dat
het toch de kleine man is, die de
zwaarste last te torsen krijgt.
Gemakkelijk zal dit niet vaken,
daar ieder, die de begrotingcijfers
onpartijdig heeft bestudeerd, het
erover eens is, dat de nieuwe
lasten zo eerlijk mogelijk over
het gehele volk verdeeld zijn.
Om de moeilijkheden van de
steeds verminderende goud- en
deviezenvooraad tegen te gaan
heeft minister Butler uitgebreide
invoerbeperkingen afgekondigd
en het disconto van de Engelse
Bank aanzienlijk verhoogd. Door
deze laatste maatregel wordt het
lenen van geld, het verkrijgen
van credieten dus, zoveel duur
der, dat o.a. investeringen wor
den afgeremd en tevens de in
voer.
Onder de producten, waarvan
de invoer voorlopig is stopgezet,
bevinden zich verschillende agra
rische, zoals bloembollen, bloem
zaden, kaas, vleeswaren, zuur
kool enz. Producten, die ook Ne
derland naar Engeland uitvoer
de. Wanneer men bedenkt, dat
ons land in 1951 voor 43 millioen
gulden bloembollen naar Enge
land uitvoerde, voor 24 millioen
gulden aan kaas en voor 24 mil
lioen aan vleeswaren, dan be
grijpt men, dat de begroting van
minister Butler ook voor ons
land en met name voor onze
landbouw van belang is.
Ondanks deze hoge cijfers is
men, in Nederlandse exporteurs
kringen niet al te ongeiust, daar
reeds aangegane contracten nog
mogen worden uitgevoerd en
daar men verwacht, dat genoem
de maatregelen wel verzacht zul
len worden. Zou dit immers niet
het geval zijn, dan zou ook de
Engelse uitvoer een ernstige veer
moeten laten, daar de Nederland-
worden. Hetzelfde geldt uiter
aard voor de andere handels
partners van Engeland.
Er moge hier echter nogmaals
nadrukkelijk op worden gewezen
hoe wankel het handelsverkeer
tussen de West-Europese sta
ten is.
Ondanks Europese Betalings-
Unie, liberalisatie en integratie-,
plannen grijpt ieder land, dat in
financiële moeilijkheden geraakt
onmiddellijk naar het oude en
beproefde middel van beperking
van de invoer en verstoort zo
doende alle goede bedoelingen.
Wij zijn nog ver van de toestand,
die toch algemeen als ideaal
wordt aangevoeld; een vrij han
delsverkeer. Het wonderlijke is,
dat waar men thans naar streeft
vóór de eerste wereldoorlog be
stond. Sinds 1914 is men echter
hoe langer hoe verder van de
goede weg afgedwaald en dit
proces gaat eerder nog voort,
dan dat er enige terugkeer te
bespeuren valt.
Tevens blijkt uit bovenstaande
weer, hoe kwetsbaar onze Neder
landse landbouw is. Een land
bouw immers, die voor een groot
deel steunt op de invoer van
goedkope buitenlandse voeder-
granen en op de uitvoer van
hoogwaardige producten. Belde
peilers kunnen geheel of gedeel
telijk wegvallen door maatrege
len van het buitenland. Een ach
teruitgang van de financiële op
brengst van de eigen veehou
derij heeft een onmiddellijke in
vloed op de prijzen der binnen
landse akkerbouwproducten.
Men ziet dat alles aan elkaar
hangt. Vandaar dat Nederland
het grootste belang heeft op een
verruiming van de inter-Euro-
pese handel. Hierop zij dus ons
streven gericht.
Te Washington zal de Koning n
een vertrouwde groet uit Neder
land ontvangep. De gezamenlijke
Nederlandse bollenkwekers neb
ben in de tuinen rond het Witte
Huis duizenden oranjekleurige
tulpen mogen uitpoten. Deze tul
pen zullen waarschijnlijk in voile
fleur zijn tijde Os het Koninklijk
bezoek aan de Verenigde Staten.
BETREKT BINNENKORT
..WARMELO" DIEPENHEIM
Prinses Armgard, de moeder
van prins Bernhard, zal zich
binnenkort definitief in Neder
land vestigen.
Op medisch advies heeft zij
moeten afzien van het huis in
Hilversum, dat aanvankelijk als
woning was gedacht, doch in de
practijk enige bezwaren bood.
De prinses zal zich thans ves
tigen op het rustiger gelegen
kasteeltje „Warmelo" te Diepen-
heim, thans bewoond door ba
ron en,baronesse Van der Boren
van Verwolde.
Verkiezingsstrijd maaktVerenigde Staten
De witter viert hoogtij,
De werkster regeert,
De schilder'heeft praatjes.
De smid triomfee-t;
Behanger kraait koning
Met stijfselgesnoef,
Het wachtwoord is poetslap,
En „ruitenvróuw" troef.
Of 't smerig of schoon is,
Het krijgt tóch ren beurt,
Rijp, groen, los en vast wordt
De kuip in gesleurd.
De tuin hangt vol rommel,
't Is óvefal iets,
En tóch is iets nèrrens,
En nérgens is niets.
Bij 't paard heet het kolder,
Kanarie grijgt rui,
De vrouw krijgt in 't voorjaar
Een rommelmaakbui.
CLINGE DORENBOS.
In de Westduitse bondsrepubliek
wordt thans een „week der ver
broedering" gehouden, die door
de Duitse coördineringsraad van
de vereniging voor Joods-Chris
telijke samenwerking is georga
niseerd.
President prof. Heuss heeft
deze week, waarin naar toenade
ring tussen Duitsers en Joden
wordt gestreefd, geopend met het
Duitse volk eraan te herinneren,
dat niet alles voorbij is met het
vergeten van het onrecht.
„Zo goedkoop, in morele en in
materiële zin, kunnen wij Hitiers
erfenis niet kwijt worden" aldus
Heuss. De vele beschouwingen,
die in de Duitse pers aan het
Joodse vraagstuk worden gewijd,
winden er geen doekjes om, dat
deze nieuwe poging tot toenade
ring wordt gedaan in een tijd
perk, waarin nieuwe nationaal-
socialisten zich geroepen voelen
hier en daar anti-Joodse klanken
te doen horen als in Hitiers
zwartste dagen. De meest recen
te voorbeelden daarvan zijn de
demonstraties, die in universi
teitssteden als Freiburg en Göt-
tingen voor Veit Harlan, de pro
ducent van de beruchte film „Jud
Süss", zijn gehouden.
Nu beseft men in Duitsland, dal
het niet veel zin heeft tegen dit
soort elementen met mooie woor
den te argumenteren. De oproe
pen tot een nieuwe geest jegens
het Joodse volksdeel richten zich
veeleer tol de grote massa der
Duitsers, die volgens de bladen
niet meer de moed heeft de ver
antwoording voor de Jodenver-
nietiging onder het oog te zien
en uit 'n soort onbewust schaam
tegevoel daar liever niet meer
over denkt.
„Het verborgen schuldgevoel
tegenover de Joden wordt eerder
in een verharding der gevoelens
dan in berouw afgereageerd", zo
constateert de „Stuttgarter Zei-
tung, een blad dat overigens toe
geeft dat antisemitisme weer „tot
de gebruikelijke verschijnings
vormen van onze democratie be
hoort".
Het Joodse vraagstuk wordt in
Duitsland nu meestal tegen een
materiële achtergrond geplaatst.
De aanstaande herstelconferen
tie tussen vertegenwoordigers
van Israël en de bondsrepubliek
geeft daartoe natuurlijk wel eni
ge aanleiding. Zoals bekend
heeft Israël van Bonn 'n herstel
betaling van anderhalf millard
dollar gevraagd voor de schade
aan Joodse vermogens toege
bracht. Resoluties, die de Duitse
regering enkele malen aan het
Joodse vraagstuk heeft gewijd,
hebben ook steeds geculmineerd
in een belofte van bereidwillig
heid tot een materiële geste.
Tegen de achtergrond van de gru.
wel der historie wordt het vraag
stuk hier echter nog maar zelden
gezien. Sedert een der top-nazi's,
Hans Frank, in Neurenberg ver
klaarde: „Duizend jaren zullen
vergaan en deze schuld niet van
Duitsland wegnemen" en sedert
een nazi-apostel als Baldur von
Schirach daar Hitier „een mil-
lioenenvoudige moordenaar"
noemde, heeft het politieke leven
in Duitsland ernaar gestreefd 't
schuldbesef te vergeten, dat in
ae ellende van het jaar 1945 nog
in de brede massa van het volk
bestond. „Frankfurter Allgemei-
ne", die dit constateerde, heeft
gemeend het volk en de politici
te moeten wijzen op de gevaren
van het vergeten van de gaska
mers van Auschwitz. „Zolang 't
woord „Duits" bestaat, is er nooit
zoveel schandelijks verricht als
daar", zo heel het. Het blad
merkt op, dat men in Duitsland
evenals in 1918 weer begint zich
terug te trekken van alles, wat
pijnlijk is, omdat het eenvoudig
waar is.
Er leven thans nog twintigdui
zend Joden in Duitsland, 'n scha
mel restant van de vroegere zes
honderd duizend. Vele uitgewe
ken Joodse families zijn na de
oorlog in Duitsland terugge
keerd. Het leven werd hen door
de latente anti-Joodse gevoelens
te moeilijk gemaakt. In de meeste
dezer gevallen hebben de aan
spraken op herstel van vroeger
bezit tot nieuwe wrijvingen ge
leid. Volgens de „Frankfurter
Allgemeine" heeft de regering
in Bonn niet voldoende gedaan
om de teruggekeerde Joden het
leven weer dragelijk te maken.
„In onze hoofdstad is men be
slist van goede wil, maar met de
herbewapening en met de belas
tingen is men er zo druk bezet,
dat men geen tijd meer schijnt
te hebben voor de terugkerende
Joden", zo schrijft het blad. Wat
het herstel van het materiële on
recht aan de Joden betreft is
men volgens dit blad blijven ste
ken in angst voor beslissingen.
Wat de tolerantie tussen de
Duitse bevolking en de Joden
aangaat, hebben een reeks van
organisaties zich reeds jaren in
gespannen om een betere verhou
ding te bewerken. Er is een pro
testantse, een katholieke en een
algemene organisatie. Daarnaast
is de in 1947 gestichte Lessing-
vereniging in enkele Duitse ste
den actief. Ook de organisatie
van oorlogsslachtoffers heeft zich
op deze weg begeven. Dit alles
echter tot dusver nog maar met
weinig resultaat, zodat de Ham-
burgse schrijver Erich Lüth ge
meend heeft kort geleden nog
eens een grote algemene actie
voor „Vrede met Israël" in
het leven te moeten roepen om
te trachten de bevolking nog eens
wakker te schudden.
In Brussel en vrijwel alle om
ringende gemeenten heeft het ge-
meentepersoneel Vrijdagmorgen
het werk neergelegd. Ook in de
andere grote steden zoals Ant
werpen, Luik, Charleroi, Gent en
Verviers sloot het personeel der
gemeentebedrijven zich bij deze
24-uursstaking aan. In sommige
bedrijven verscheen het perso
neel in het geheel niet. In andere
beperkte men zich tot een „sit-
down-staking". Tot de staking
werd besloten uit protest tegen
„de traagheid", waarmede de re
gering de heraanpassing der
salaris- en loonschalen behan
delt. In de vitale bedrijven ging
het werk door of werd een Zon
dagsdienst ingesteld.
In vele gemeenten legde ook
het onderwijzend personeel het
werk neer.
Het verkeer door de tunnel van
Antwerpen was gisteren geheel
geblokkeerd- Hier waren sta-
kingsposten opgesteld, die de
honderden auto's de doorgang
beletten. Ook bij alle havenin
stanties der Antwerpse gemeente
heeft het personeel het werk
neergelegd. Het volledige onder
wijzend personeël in Antwerpen,
Luik en Charleroi is eveneens in
staking. Op iedere zes klassen
was echter iemand van het on
derwijzend personeel aanwezig
om op de kinderen te letten.
Amateur mag men niét zijn in
een beroep, waarin het om de
eer en het aanzien van de mede
mens gaat. Een ondervrager
moet een nuchter, logisch en
onpartijdig man zijn en mag zich
niet gedragen als sommige Con
gresleden, die tot Gould politieke
redevoeringen hielden, niet de
minste belangstelling hadden
voor zijn verklaringen, voor zo
ver deze hun doel (beschuldigin
gen) niet dienden en teslotte
trachtten, Gould tot het uitspre
ken van meningen te verleiden,
waarop zij hem konden vast
nagelen.
Amerika vckeert op het ogen
blik in een situatie, waarin het
uiten van politieke beschuldigin
gen en het onderzoek daarnaar
tot een goed betaald beroep zijn
geworden. Onder deze omslan?
digheden is het geen wonder, dat
er in kringen, waar men nog
niet door de algemene hysterie
is aangetast, met klem op wordt
aangedrongen, het onderzoek
over te laten aan mensen, die
daartoe op grond van hun oplei
ding capabel kunnen worden ge
acht. Nu moet men toegeven,
dat dit niet altijd mogelijk is. Het
Ame'ikaanse Congres heeft nu
eenmaal bepaalde rechten, die
niet ongedaan kunnen worden
gemaakt.
Het recht van onde-zoek ech
ter en daarin hebben de critici
volkomen gelijk mag niet wor
den misbruikt. Het enige weken
geleden afgenomen verhoor van
de voegere Amerikaanse gezant
en beroepsdiplomaat, John Car
ter Vineent, toonde nog eens
duidelijk aan, hoe het niet moet
gebeuren. „Gedurende de vier
dagen van het parlementair ver
hoor", zo schreven de geb'oeders
Alsop in de New York Herald
Tribune, „ontbrak het er alleen
nog maar aan, dat Vincent on:
der schijnwerperlicht gezet eri
met gummislangen bewe-kt werd
De vragen, ter beantwoording
waarvan men hem had opgeroe
pen, kwamen in het geheel niet
ter sprake".
Het is niet nodig de Neder
landse lezer met alle bijzonder
heden lastig te vallen. Genoeg
zij te zeggen, dat Vincents ver-1
klaringen in het vraag- en ant
woordspel met de senatoren,
waarbij de republikeinen Fergu
son en Jenner duidelijk partij
politieke doeleinden najoegen,
volledig werden verdraaid. In de
praktijk kwam het e-op neer, dat
men Vineent beslissingen en be
sluiten in de Oost-Aziatische po
litiek verweet, waarvoor niet hij,
maar zijn chef, de toenmalige
minister van buitenlandse zaken,
James Byrnes, verantwoordelijk
was. Het was een van de kwa
lijkste verdraaiingen van histo
rische feiten en men kan zich
voorstellen, dat vele redelijke
Amerikanen bij het nalezen van
de protocollen van het verhoor
het schaamrood op de kaken
hebben gekregen.
DE „MISDAAD" VAN EEN
OUD-TANTE.
Nu leeft Amerika in het ver
kiezingsjaar 1952 en daarom
moet men er ondanks alle protes
ten van het fatsoen op voorbe
reid zijn, dat het land nog door
Op een bijeenkomst van 10 000
studenten in de aula van de
Foead Awal universiteit in Cairo
is besloten, dat de studenten
zich zullen verzetten tegen de
deelneming van Egypte aan een
verdedigingspact voor het Mid
denoosten van Amerika, Enge
land, Frankrijk en Turkije.
Eerder hadden de studenten
besloten premier Hilaly Pasja te
verzoeken een einde te maken
aan de staat van beleg en de
avondklok.
De universiteitsgebouwen wer
den door politie bewaakt. Er de
den zich geen incidenten voor.
Een voorgenomen bijeenkomst
van leerkrachten van de drie
universiteiten, ter bestudering
van de huidige binnenlandse
toestand is uitgesteld, omdat
„onder de staat van beleg vrij
heid van meningsuiting niet.
mogelijk is".
De luchtmachtgroep „Verre
Oosten" meldde dat boven N.
Korea geen straaljagers van de
tegenstander zijn waargenomen
De voorafgaande 3 dagen was
dit gebied het toneel van hevige
luchtgevechten, waarbij 24
Migs zouden zijn vernield of be
schadigd.
Piloten van Amerikaanse
„Shooting Stars" deelden mee,
dat treffers zijn geplaatst op
grote pakhuizen halverwegen
Pjongjang-Wonsan. Het ver
moedt, dat het munitieopslag
plaatsen waren, omdat de brok
stukken tot 300 meter hoog in
de lucht werden geworpen.
De afgevaardigden der V. N.
in de subcommissie voor het
krijgsgetangenenvraagstuk heb
ben Vrijdag voorgesteld de
kwestie naar de stafofficieren
terug te verwijzen ter nadere
bestudering. De Noordelijken
deelden -mee het voorstel te zul
len overwegen.
Heden worden de besprekin
gen voortgezet.
tochc ut-Dij - nacht Libby zeide,
dat men thans een punt bereikt
had, waarop „in het gunstigste
geval uiterst langzame vorderin
gen mogelijk zijn".
Van de zijde der Verbondenen
Is verklaard, dat de meninges-
verschillen bij de besprekingen
eerder groter dan klemer wor
den.
VAN HET FRONT.
Aan het front was het -de af
gelopen 24 uur tamelijk rustig.
De Noordelijken hebben hun ar
tillerie-activiteit echter aan
zienlijk vergroot. Fen patrou He
van de Verbondenen, die bij de
„hearttbreak rodge" tengevolge
van zuiver gericht kanonvuur
van de Noordelijken 12 uur van
de hoofdmacht was afgesneden,
wist tenslotte met benulp vin
per radio opgeroepen verster
kingen de eigen linies weer te
bereiken.
Maatschappijen, die Europees
eigendom zijn, verkopen haar
rubberondernemingen op Malak-
omdat zij peen vertrouwen
hebben in de toekomst van he'
land, zo wordt in het officiële
blad van de „Society of planters"
cpedegedee'd. „Het is niet duide
lijk, of dit gebrek aan vertrou
wen het gevolg is van de nood
toestand en het communistische
gevaar."
een geweldige modderpoel moet
waden. De stinkbommen vliegen
in steeds groeiend aantal lustig
heen en weer. Een „pathologi
sche leugenaar" heeft president
Truman onlangs de recordhou
der in het lanceren van onbewe
zen beschuldigingen, senator
McCarthy, genoemd. Deze had
de heren Nash en Lloyd, leden
van de adviserende staf in het
Witte Huis, als communisten
aangeklaagd. Ten aanzien van de
heer Nash is deze beschuldiging
ongegrond gebleken, maar van
Lloyd weet men nu, dat McCar
thy's beschuldiging, „dat hij bij
het communistische biad de
„Daily Worker" is geïnteres
seerd", juist is. Maar dan toch
slechts,- wanneer men het een
„belang" van Lloyd acht, dat
een oud-tante van hem, een zwart
schaap in de conservatieve fami
lie, zich op tachtigjarige leeftijd
een aandeel van tien dollar in
het communistische orgaan liet
aansmeren.
Gelukkig is de meerderheid
der Amerikanen van oordeel, dat
men de achterneef voor deze
zonde van een oude vrouw niet
aansprakelijk kan stellen.
OOK CONTRA
EISENHOWER.
Een McCarthy deert dat niet
Integendeel, juist op het ogen
blik voelt hij zich bijzonder op
dreef. Senator Taft heeft hem
vriendelijk op de schouder ge
klopt en prompt heeft McCarthy
de oorlog verklaard aan Henri
Luce, de uitgever van de „Time",
„Life" en „Fortune". Krijgt
McCarthy zijn zin, dan zullen
deze tijdschriften met hun mil-
lioenenoplaag geen advertentie
meer krijgen. De aanval op Luce
is zeker geen persoonlijke wraak
neming, hoewel „Time" McCar
thy enige tijd geleden op het
titelblad afbeeldde met het on
derschrift „Demagoog McCar
thy". Want McCarthy geniet van
elke reclame, ook wanneer die
van zijn tegenstanders komt. De
aanval op Luce dient een ander
doel: „Time", „Life" en „For
tune" zijn pro-Eisenhower; Mc
Carthy is pro-Taft. De bladen
van Luce staan mild afwijzend
tegenover MacArthu-; McCarthy
is pro-McArthur. MacArthur is
pro-Taft en anti-Eisejihower. Dus
weg met Luce en alle aanhan
gers van Eisenhower.
MACARTHURS ROL-
Wat MacCaHhy met schelden
en dreigen probeert, namelijk de
pro-Eisenhower pers tot zwijgen
te brengen, dat tracht MacArthur
te doen met de onaantastbaarheid
van de historische figuur, die hij
ongetwijfeld is. En-gijn methode
is zeker niet minder doeltreffend.
Welk een aanvalskracht ligt er
in de woorden, waarmede'hij zich
ten gunste van Taft terugtrok
„Ik treed terug ten gunste van
een man, die de e-varing tot het
lelden van een civiele regering
bezit".
Daarmee bracht hij aan de mi
litair Eisenhower een gevaarlijke
steek toe.
Er bestaat geen twijfel aan, dat
MacArthur Eisenhower haat. Hij
haat hem sinds de dag, dat
Eisenhower als zijn onderge
schikte weigerde het beroemde
memorandum te schrijven, waar
in MacArthur de mening ver
kondigde, dat Japan de Philippij-
nen niet zou aanvallen, zulk een
ongelijk aan eigen zijde en Let
gelijk van de ondergeschikte ver.
geeft een MacArthur nooit.
Maar in ieder geval is MacAr
thur een goede hnter, een hater
in grote stijl. McCarthy daaren
tegen is een heter van het lafste
allooi. En vóó- hem de giftan
den zijn uitgetrokken, zullen nog
vele fatsoenlijke lirden met slijk
zijn besmeurd. Eigenlijk zou meri
menen, dat voor h^m de maat
al vol moest zijn. Maar vermoe
delijk zal zelfs de zojuist ver
schenen „Onpartijdige Analyse
der Feiten" van prof. Homelj
Hart van de D-uke-Universiteit
hem niet ten val brmopn of be
lachelijk me ken. Prof. Hart heeft
vijftig politieke beweringen,
waarop McCarthy zich in zijn po
lemieken baseert, onderzocht en
vastgesteld, dat deze alle „radi
caal met de werkelijke feiten in
tegensp-oak zijn". Natuurlijk
heeft McCarthy onmiddellijk
prof. Hart cn alle andere hoog
leraren aan de Druke-Universi-
teit van communisme beschul
digd. Maar daarmede maakt hij
de conclusie niet ongedaan van
Ha'ts analyse, welke luidt:
„Senator McCarthy's activiteit
heeft er nauwelliks toe bijgedra
gen communisten 'n d„ rege-
ringsbursaux te ontdekken of
tlezen ar ait te verwijderen. De
werkelijke e.iminering van com
munisten in het State Dapart-
ment was reeds geschied, vóór
McCarthy nr-t 7,'jn camnagne be
gon. Do senator zelf heeft in
geen enkel eeval kunnen bewij
zen, dat ambtenar-n. die hij van
communisme beschuldigde, in
derdaad communist waren".