SPORTNIEUWS
men onder
normale B
Nederland-België 6-7
r
Terry en Berry en „de witte eland"
■i'
RECHTSZAKEN
SCHAKEN
J
Nederlanders bouwen
in Australië
dal 9 1 ?'e
v y*n de 10
eisen I
Schijvenaar
Voor de slachtoffers in
de Pc-vlakte
brak een
been
IN DE NEDERLANDSE
KLEEDKAMER.
Het gebeurt dikwijls, dat een patiënt als gevolg van
een geneeskundig onderzoek tot de ontdekking komt,
dat zijn bloeddruk verhoogd is en zich dan ernstig on
gerust gaat maken over het feit dat hij „aan een be-
ginennde aderverkalking" lijdt.
Deze verkeerde opvatting komt zó dikwijls voor,
dat het wel de moeite waard is er enige woorden aan
te wijden.
Het is daarvoor nodig, dat men het er eerst over
eens is, wat men als een normale „bloeddruk" mag
beschouwen. Deze is n.l. niet voor alle leeftijden de
zelfde en voor personen boven de 40 jaar gewoonlijk
hoger dan voor die er onder.
„Dorus Rijkers zocht en
vond visser op zee
DE WINNAAR VAN
DE 7e STEP IS
C. >EN HAK E l
ZAAMSLAG
BORGHSTIJN f
Na een vertolij f van 6 weken
in Australië zijn in ons land te
ruggekeerd de heer J. Smulders,
directeur van de N.V. Grond
Exploitatie- en Beleggingsmij
„Arnhem-Zuid" te Arnhem en
de economisch adviseur van de
vennootschap, Jhr- W- C- E. Von
Base.
Zij waren naar het vijfde we
relddeel gereisd om te onder
zoeken in hoeverre daar belang
stelling toestaat voor in Neder
land „prefabricated" woningen,
scholen en ziekenhuizen-
De heer Smulders toonde zich
zeer tevreden over de toereikte
resultaten.
In Melbourne zal de vennoot
schap 15 scholen bouwen, in
Canberra 200 woningen, terwijl
voorts de houw van een 2-tal
ziekenhuizen in een vergevor
derde staat van voorbereiding
zijn. De tot nu toe geplaatste
orders toelopen in totaal een toe-
draCT van ruim 5% millioen gul-
ft-*-»O/a om ih'Gt
Je hoeft natuurlijk niet zo precies
te mikken maar je kunt er wel
moeilijk 'n lekbakje bij krijgen. Een
normaal theezeefje is toch eigenlijk
maar het beste. U moet altijd het
beste nemen. Ook bij Uw shag
Mascotte I
den. „Het viel niet mee
zover te krijgen" zo vertelde de
heer Smulders. ,,In Australië is
men zeer streng met de bouw
voorschriften. Aanvankelijk le
ken de moeilijkheden onoverko
melijk, maar het is gelukt. Voor
het in Australië construeren van
de verschillende bouwwerken zal
een ploeg Hollandse arbeiders
van 60 tot 70 man nodig zijn.
Voor een deel zijn deze men
sen reeds in dienst. De aan
trekking van de rest zal, niec
veel moeilijkheden opleveren,
want thans reeds is gebleken
dat velen graag aan de uitvoe
ring van dit Hollandse project
in Australië willen meewerken".
Beide heren bezochten Bris
bane, Sydney, Canberra en Mel
bourne.
,jDe houding tegenover Hol
landse bouwers is daar zeer wel
willend", zo vertelde de heer
Smulders verder. ,jOok de Hol
landse arbeiders staan goed
aangeschreven". Alleen was hem
hier en daar wel opgevallen dat
dit laatste enigszins aan het
tanen is, „nu er steeds meer on
geschoolde arbeiders naar
Australië gaan".
De onderdelen waarmee de
werken worden opgetrokken,
zullen in de fabriek te Ooster-
toeek pasklaar worden gemaakt
en zoveel mogelijk uit Neder
landse materialen bestaan.
„Hout komt er praktisch niet
aan te pas", aldus de heer
Smulders. „Trouwens, in Austra
lië voelt men heel weinig voor
bouten woningen. Daarom bou
wen wij een stalen skelet met
sterk isolerende bouwplaten
Het dak wordt gevormd door
,een stalen kap met gegolfde'
eternietplaten of gegolfd gegal
vaniseerd Ijzer".
I EVENSLANG GEëlST TEGEN
HAAGSE TUINDER.
Voor de tweede maal verscheen
de 26-jarige tuindersknecht J. B.
uit 's-Gravenhage voor het ge
rechtshof-
Beschuldigd van moord op zijn
echtgenote, gepleegd op 8 Juli
1950, hoorde B. zich in Novem
ber 1950 door de rechtbank in
Den Haag tot levenslange gevan
genisstraf veroordelen. Tegen dit
vonnis tekende hij appèl aan. In
Februari werd deze zaak uitvoe
rig voor -het Haagse hof behan
deld. Ter inwinning van een
psychiatrisch rapport schorste
dit college de behandeling.
De president was van mening
;t men ter vorige zitting diep
genoeg op de feiten was inge
gaan. B. heeft trouwens zowel
vcor de politie als voor de recht
bank bekend, dat hij zijn 25-jari-
ge
Dp dertiende na-oorlogse Ne
derland-België wedstrijd is de
meest sensationele wedstrijd uit
de roemruchte historie van de
tradionele ontmoetingen tussen
beide landen geworden
Het Nederlands elftal heeft in
het Feyenoordstadion te Rotter
dam een 76 nederlaag geleden
in een wedstrijd, vol van typi-
huurde woning aan het West-
einde te Den Haag door wurging
om het leven had gebracht en
haar stoffelijk overschot onder
de vloer van de gang had begra
ven.
Het hof had, zo deelde de pre
sident mede, kennis genomen van
bet psychiatrisch rapport, waar
in men tot de conclusie was ge
komen, dat B. gedurende het be
gaan van zijn daad leed aan een
zodanige storing zijner geestver
mogens, dat hem de feiten maar
ten dele konden worden aange
rekend.
De procureur-generaal zeide in
zijn conclusie dat 'hij ondanks het
rapport niet de overtuiging had
gekregen, dat B. nu een speciaal
interessant medisch geval was.
In het rapport worden wel een
aantal factoren opgesomd, die
het aannemelijk moeten maken
dat de appellant geen gemiddeld
normaal geval is, maar deze psy
chische eigenaardigheden kan
men na een zorgvuldig onder
zoek waarschijnlijk bij veel men
sen constateren.
Spr. bleef bij zijn conclusie dat
B. voor de gruweldaad de volle
verantwoordelijkheid moest dra
gen en dat levenslange gevange
nisstraf voor deze man op zijn
plaats is.
De verdediger betreurde het
dat in de dagvaarding alleen
sprake is van „moord" en dat
niet subsidiair doodslag ten laste
is gelegd. Moord achtte de ver
dediger niet bewezen en op juri
dische gronden verzocht hij B.
vrij te spreken en van het ten
laste gelegde te ontslaan van
rechtsvervolging.
Het drarna schreef de verdedi
ger toe aan bewustzijnsvernau
wing van zijn cliënt, waarom
trent het psychiatrisch rapport
z.i. duidelijke taal spreekt. Hij
noemde het een uiterst tragisc
geval, temeer daar op B.'s ver
leden nooit iets aan te merken
is geweest.
Actie van liet Nederlands
Roode Kruis.
Het Hoofdbestuur van het Neder
landse Roode Kruis deelt het vol-
^De^watcrsnood in de Po-vlakte,
spreekt Teder» ^hr Vêderiand-België
Roode kruis zeker niet onberoerd waarin sensatie vaak de boven-
t0Hoe°glad'en moeilijk bespeel
baar de overigens fraaie grasmat
was, bleek reeds in de eerste mi
nuut toen Lenstra een scherpe
throughpass kreeg toegespeeld,
doch royaal over de bal trapte.
De eerste fase van de belangrijke
strijd om het middenterrein was
begonnen en voorlopig waren het
de Belgen, die hierin aan het
langste eind trokken. Reeds na
drie minuten forceerden de gas
ten een hoekschop. De corner le.
verde niets op, evenmin als een
tweetal kort na elkaar door de
actieve Anoul afgevuurde scho
ten Lang zou deze weerstand
van de Or an je-verdediging ech.
ter niet duren. In de vijfde mi-
nuut van de wedstrijd werd
Schijvenaar met 'n schuine pass
in de richting van de hoekvlag
gepasseerd en vrij als een vog^l
tie kreeg Van Steen gelegenheid
de bal hoog voor het doel te
plaatsen. Hij deed
timeter afgemeten. Even traai
Oranjep
te te fc
gelaten. De oproep van de liga van
Roode Kruis-verenigingen in Ge-
Lk Deuena, uai nu "j" j»" rwuue t
echtgenote in de avond van 8 nève werd door het Hoofdbestuur
va» Pas se-SS
delen, waarover het Ned. Roode
Kruis beschikt, niet onbelangrijk
was. Maar volgens een reeds aan
gegane afspraak werd een actie
voorbereid voor de hulpverlening
aan de burgerbevolking van Korea,
op het ogenblik dat Italië door de
waterramp werd getroffen.
Op Zaterdagmiddag ].l. outving
het hoofdbestuur van het Nederl.
Roode Kruis een bericht uit Ge-
nève, waaruit blijkt, dat de Roode
Kruis-hulp voor Korea, zoals deze
door 't hoofdbestuur was gedacht,
op dit moment niet uitvoerbaar is.
Nog diezelfde middag heeft het
Ned. Roode Kruis maatregelen ge
nomen om te voldoen aan de aan
drang, die reeds van zeer verschil
lende zijden was uitgeoefend, tot
het organiseren van een inzame
ling door het gehele land voor de
slachtoffers van de watersnood in
de Po-vlakte.
Aan alle Roode Kruis-afdehngcn
in den lande is telegrafisch ver
zocht om op of omstreeks 1 De
cember maar vóór St. Nicolaas
een collecte te organiseren.
Bovendien kunnen bijdragen wor
den gestort op girorekening 22120
ten name van het Hoofdbestuur
van het Ned. Roode Kruis te s-Gra
venhage, met aanduiding: „Hulp
Italië."
Op Nederlands historie heeft de
strijd tegen het water zijn stempel
gedrukt. Nederland zal zich niet
onbetuigd laten nu het erom gaat
de slachtoffers van deze ontzag
lijke waterramp te helpen in hun
nood.
werd de bal door de ongedekt
staande Anoul langs de kansloze
gestarte
trouwen. Om beurten schoten
Schijvenaar en Terlouw gaten in
ïncht Drie minuten later had
Te Bristol is Zaterdag een win
kel, waar fietsen en motoren wor
den verkocht, een ondergrondse
benzinetank ontploft.
Er zijn tot nog toe negen lijken
geborgen.
wa! veismt
België^de voorsprong vergroot.
Een aanval door het centrum
bracht de bal bij Mermans, die
ineens doorschoof naar Anoul.
Hij schoot rustig met een boog-
bal over de Nederlandse keepei
in het doel. Nog geen tien mimi-
ten waren gespeeld en Beig e
leidde met 2—0. De strijd om de
heerschappij van het middenveld
was reeds op ondubbelzinnige
wfjze Tor de Belgen gewonnen,
de Nederlandse verdediging wan
kelde en de Belgische aanvallers
bleken snel en ?retlSiPttle|f dee
ten. Nog geruime tijd bleet ae
rood-zwarte ploeg -het spel be
heersen met hun snel en zuivei
passeren, dat onder de gegeven
omstandigheden veel doeltreffen
der bleek dan de slordige.verre
trappen waarmee men in ae
loeg doorbraken tracht
te te j-orceren. Telkens konden
de Belgen, vooral door goed kop
werk tussenbeiden komen en pas
in de 22e minuut kreeg doelman
Bogaerts het eerste schot te ver
werken vanWiertz. Hiermee
werd echter een periode ingeluid,
die het Nederlands elftal een
volledig herstel bracht.
Na ongeveer 25 minuten ont-
stond het eerste doelpunt van
Nederland. Een ragfijne combi
natie tussen Bennaars en Lenstra
bracht de bal met een smalle
zigzag-beweging tussen enkele
Belgen door en toen Abe de bal
even vrij kreeg volgde een rustig
schot, waarnaar Bogaerts met
eens uitviel (12).
Twee minuten na Lenstra s
goal lag de gelijkmaker achter
de Belgische keeper. Een bal uit
het middenveld kwam bij Abe
die het leder mee naar voren
nam. Clavan kwam van de links
buitenplaats naar binnen en toen
de Fries hem opmerkte wees
Clavan naar het gat tussen de
backs, waar hij de bal moest heb
ben. Precies op maat kwam die
bal en Clavan kon hard en diago
naal inschieten. Nederland be
hield vanaf dit moment voor eni
ge tijd het initiatief met vaak
zeer goede momenten.
Even zag het er naar uit dat
Kraak zich zou moeten laten ver
vangen toen hij, -een prachtige
safe verrichtend hard met de
heup tegen de paal terecht
kwam. Langzaamerhand maak
ten de Belgen zich nu weer los,
maar de buitenspelval verijdelde
talrijke kansen. Slecht wegwer
ken van Schijvenaar gaf Van
Steen een kans de bal drie minu
ten voor rust voor te zetten en
weer stond daar Anoul goed op
gesteld om Kraak met een harde
kopbal het nakijken te geven
(2—3).
Een aanval over de Nederland
se rechtervleugel, een halve mi-
nuut voor het einde van de eer-
ste helft leverde opnieuw een ge
lijkmaker op. Van de Bogert
plaatste naar Van Melis, die in
eens doorgaf naar Lenstra. Abe,
voor de zoveelste maal de grote
man in de Oranje aanval, had
alle tijd om rustig te mikken en
de sprong van de gedrongen Bel-
gischo doelman was vergeets
(3—3).
linksbackplaats, terwijl Bennaars
de taak kreeg sterk teruggetrok-
ken te spelen. Enkele minuten na
het ongeval met Schijvenaar
kreeg Lenstra een kans, doch in
"het strafschopgebied werd hij ge
haakt. Penalty. De Fries plaatste
zich achter de bal en voltrok het
vonnis (44). Na tien minuten
kreeg Terlouw een strafschop te
gen zich toegewezen. Niemand
had precies gezien wat er gebeur
de, maar bij een Belgische aanval
Schiivenaar overkomen nog dui
delijk te lezen waren, die mp'
klem verklaarde, dat de wed
strijd helemaal niet hard was ge
weest. Strafschoppen, drie m to
taal, och, hij wilde ztch er liever
niet over uit laten, maar zijn
schouder-ophalen betekende zo
veel als: overdreven. Hl] was
verrukt van het spel van Lenstra
en die kleine debutant, die Ben-
naers zou er ook wel komen. Ja,
de Hollanders hadden mettien
man gespeeld in de tweede heltt,
maar wij konden hem geloven or
niet, maar hii had toch na ae
rust ook niet meer meegeteld-
Ik liep maar wat over het veid,
ik was er helemaal uit. Het was
een ongelukje en ik weet wel, tot
ontstond ëendüel om de bal tus- men mij geen verwilt
sen de Sparta-spil en Verbruggen, maar voor mij is het een ellendi-
waarbij de Belg kwam te vallen, ge wedstrijd geweest
De Fransman stond op dat mo
ment ongeveer op de middencir
kel, doch resoluut wees hij naai
de elfmeterstip en laag en scherp
in de hoek knalde Moes de bal
langs Kraak (4—5).
Voor de vierde maal stond het
Nederlands elftal voor de opgave
een achterstand weg te werken
en voor de vierde maal slaagde de
ploeg er in deze prestatie te leve
ren 'Weer was Lenstra de grond;
legger van dit doelpunt. Hu
bracht de bal op en plaatste toen
naar Clavan. De Hagenaar op zijn
beurt gaf aan Bennaars en m ae
volgende seconde was Bogaerts
voor de vijfde maal geslagen
(55)
Het 'stadion kookte en brulde.
De tienmansploeg overspeelde
het Rode Duivels-elftal, aange
moedigd door de enthousiaste
menigte. De Nederlandse verde
diging stond in deze periode ver
opgedrongen. Té ver, naar wel
dra zou blijken, want toen Van
Steen er na een throughpass met
de bal aan zijn voet vandoor ging,
bleek noch Biesbrouck noch Ter
louw snelheid genoeg te hebben
om de rush van de Anderlecht-
speler te stuiten. Kraak stond
machteloos (5—6). Nu was de
tegenstand gebroken. Echter niet
voor goed, want toen Moes zijn
tweede strafschop, wederom te-
gen Terlouw, had benut, keerde
de felheid terug in de Nederland
se gelederen. Abe Lenstra kreeg
de bal te pakken, liep even door
en plaatste toen voor het doel,
waar Van Melis de bal voor het
inlopen had (6—7). Het dertiende
doelpunt van de wedstriid was ge
scoord. Toen scheidsrechter Har-
zie het einde van dit enerverend
treffen aankondigde, wees het
scorebord een 67 overwinning
aan voor de Belgen.
De Belgische trainer Bill Gorm-
lie wilde zich over het vertoonde
spel maar liever niet uitlaten.
„Wanneer u het mij vraagt, vmd
ik dat de Belgen beter snelden
Bij Nederland was het meer tato
and rush, maar gme Gormbe
verder de doelpunten van de
Nederlanders waren zeker zo
mooi als de Belgische coals. Ver
der heeft de wedstrijd aan de ver-
wachtingen van oe tvmsch Ne-
derland-België-ontmoetingen vol
daan, veel sensatie en veel doel-
nunten De beste man van het
veld zou ik niet kunnen noemen,
misschien Anoul, misschien Len
stra, maar, en de Engelsman
lachte veelbetekenend, wie rte
slechtste was, dat weet u ook
wel: de scheidsrechter.
ringen in de arteriewand. Maar
dit is dan 'n typisch ouderóoms-
verschijnse) en berust op veran
deringen in het middelste deel
van de vaatwanden.
Het hart stuwt met iedere sa
mentrekking een bloedgolf in het
elastische buizenstelsel van de
arteriële bloedvaten. Daardoor
ontstaat in die vaten een zekere
spanning, een „bloeddruk", wel
ke men gewaar kan worden door
wijs- en middelvinger van de
rechterhand op de linkerpolsslag
ader te leggen en de primixale
vinger zachtjes aan te drukken.
Na enige tijd heeft onze druk de
bestaande bloeddruk overwonnen
en de andere vinger zal de pols-
golf niet meer voelen doorgaan.
Men geeft deze druk aan in mil-
limeterskwik en wel met 2 ge
tallen, waarvan het hoogste de
druk bij de samentrekking van
het hart, de z.g. systole, het
laagste de druk bij uitzetting er
van, de z.g. diastole vertolkt. Bi.
normale personen bedraagt deze
druk 13090 m.m. kwik en men
sprak vroeger al gauw van ver
hoogde bloeddruk, wanneer de
systolische druk tot 140, 150 of
160 was gestegen. Dit nu is ge
bleken niet juist te zijn. Uitge
breide statistieken hebben aan
getoond, dat een bloeddruk, wel
ke vroeger gewoonlijk als te hoog
werd beschouwd, bij personen
boven de 45 jaar méér voorkomt
dan 'n zogenaamd normale druk.
Op een leeftijd van 55 a 60 jaar
behoeft een systolische druk van
180 a 190 en een diastolische van
100 of zelfs 110 niet „alleen van
wege dat feit" als abnormaal te
worden beschouwd.
Het is geen alarmsignaal, maar
alleen een teken, dat men niet
meer jong is. En bovengenoemde
cijfers heblben eigenlijk alleen
maar waardarde, wanneer men
er de gehele verdere gezondheids
toestand van de persoon in kwes
tie bij in aanmerking neemt. Ze
mogen nooit dienen om daarop
alleen een diagnose te bouwen.
Arteriosklerose of aderverkal
king en hypertonie of verhoogde
bloeddruk zijn twee geheel ver
schillende aandoeningen. De ader
verkalking is een organische,
haardvormige verandering van de
binnenwanden der bloedvaten.
De hypertonie echter is een func
tiestoornis in de spieren van de
vaatwand en beiden zijn, wat hun
oorsprong betreft, geheel onaf
hankelijk van elkaar. Er doen
bij beide aandoeningen enkele ge
lijke verschijnselen voor en daar
om heeft men gedacht dat er een
nauw verband tussen beide be
stond. Maar dat is niet zo. Het
woord arteriosklerose wordt ver
taald door „verharding van de
slagaderen." Maar wat wij onder
klinisch en matonisch verstaan
is niet hetzelfde.
Bij levende personen kan men
dikwijls „harde" slagaderen aan
treffen, terwijl later bij een on
derzoek na de dood blijkt, dat
deze slagaderen geen verandering
van de binnenwand vertonen.
Men treft dit laatste proces voor
namelijk aan bij de elastische
slagaderen, die weinig spiervezels
in hun wand hebben, zoals b.v. bij
de aorta. Bij oude mensen vindt
men eveneens bepaalde veran-de-
Waardoor ontstaat nu ver
hoogde bloeddruk?
Deze ontstaat wanneer het hart
met grotere kracht zijn bloed in
het bloedvatenstelsel perst. Het
hart kan daartoe gedwongen wor
den, doordat het tegen een grote
re weerstand in moet werken.
Dit laatste feit kan berusten op
een vernauwing of op een verlies
aan elasticciteit van het periphe-
se bloedvaatnet. Zoiets kan ge
beuren bij de bovengenoemde
aderverkalking, bij acute en chro
nische nietziekten, maar ook
doordat de zenuwen, die de spie
ren van de bloedvaatwand voor
zien, in een toestand van voort
durende prikkeling verkeren. Dit
laatste komt veel voor en wij
spreken dan van essentiële hy-1
pertonie. I
Dergelijke patiënten klagen veel i
over lichte hoofdpijnen, duizelig
heid en rheumatische pijnen in
de ledematen; ook dikwijls over
gezichtsstoringen.
Het typische hierbij is, dat de
systolische bloeddruk, die bij hen
zeer wisselend is en tussen 160
en 200 kan variëren, meestal des
morgens het hoogst is. Het hart,
dat constant vermeerderde ar
beid moet verrichten, kan ten
slotte gaan hypertrophiëren, zo
dat het een dikkere, sterkere
spierwand krijgt.
Bij dergelijke personen is voor
al van een psychische behande
ling en verstandige levenswijze,
vermijding van alle opwinding
enz. veel heil te verwachten. Men
zal deze gaarne combineren met
een vegetarisch dieet, 'at arm
aan keukenzout is en roken ver
bieden.
Dikwijls worden wij doktoren,
geraadpleegd of wij aan derge
lijke patiënten, wanneer ze op
reis willen gaan, een verblijf in
liet hooggebergte kunnen toe
staan. Vele onderzoekingen zijn
hierover gedaan en gebleken is,
dat pas bij een hoogte van onge
veer 300 m de schadelijke invloe
den optreden. Blijft men op een
hoogte van 10001500 m, dan
valt er niets te duchten.
Een inwoner van Den Helder, die
Zaterdagmiddag om kwart over 2
in een vletje de haven had verla
ten om buitengaats te gaan vissen,
heeft een paar benauwde uren op
zee doorgebracht. Tegen tien uur
's avonds werd de koninklijke N.Z.
H.R.M. gewaarschuwd door een
vriend van de man. De motorred
dingboot „Dorus Rijkers" koos zee
en kreeg na enig zoeken met be
hulp van de zoeklichten de man
aan de Oostkant van de haven in
de lichtbundel en bovendien hoorde
de bemanning van de reddingboot
roepen. Doornat en verkleumd
werd hij aan boord genomen en
kort na elf uur meerde de „Dorus
Rijkers" af in de haven. Tegen half
vier, vertelde de man, was zijn vlet
je op drift geslagen en had hij zyn
ankertje uitgegooid. Hii bleef lig
gen dobberen en bereidde zich er
reeds op voor de nacht op zee te
moeten doorbrengen. Ook een
sleepbootje had aan het zoeken
deelgenomen, doch slaagde er niet
in de man te vinden. Deze had ech
ter het bootje wel opgemerkt, maar
het lukte hem niet de aandacht te
trekken. Onverantwoordelijk werd
het geacht met zulk ruw weer in
een dergelijk kleine boot op zee te
i gaan.
DE TWEEDE HELFT.
Schijvenaar brak een been
Nauwelijks vier minuten waren
er in de tweede helft gespeeld,
toen de strijd een tragisch hoog-
Itepunt bereikte. De geduchte mid-
voor van Anderlecht legde aan
om een schot op doel te lossen,
doch op hetzelfde moment plaat
ste Schijvenaar zijn rechterbeen
in een vervaarlijke „sliding voor
de bal. Het was onmogelijk voor
Mermans om hierop te reageren
en hard trof de Belg het onder
been van de Haarlemmer, die
krimpend van pijn bleef liggen,
terwijl de aanstormende Verbrug
gen de voor zijn voeten rollende
bal inschoot. (3—4). Op het veld
ontstond grote consterantie. In
tussen was Mermans in huilen
uitgebarsten. De scheidsrechter
en zelfs de K.N.V.B.-voorzitter
Lotsy moesten er aan te pas ko
men'om Mermans er van te over
tuigen, dat hij geen schuld had
aan het ongeval. Het Nederlandse
elftal zette met 10 man de strnd
voort Biesbrouck kwam op de
In de Nederlandse kleedkamer
heerste een stemming van gema
tigde tevredenheid. Aanvoerder
Terlouw vond het een zware
wedstrijd op een moeilijk veld,
maar over de prestatie van zijn
pleeg was hij best te spreken.
„Wat die strafschoppen betreft,
geloof ik niet, dat het nodig was
een dergelijk zware straf uit te
delen. Per slot van rekening was
het in beide gevallen een kwestie
van het spelen van de bal en ik
kan er toch niets aan doen dat
ik wat steviger op mijn benen
sta dan mijn tegenstanders? Nee,
die scheidsrechter kon mij niet
erg bekoren".
Trouwens Terlouw was met de
enige, die zich weinig vleiend
over de leiding van de wedstrijd
uitliet. Ook oefenmeester Van
der Leek had er z'n mening over.
„Maar dat is allemaal met be-
langrijk", vond hij. „Wat wel van
belang is, is de wijze, waarop de
jongens zich telkens weer door
de tegenslag heensloegen en dat
is een prestatie, waar ik trots op
ben".
Ook het lid van de keuze com
missie, de heer H. J. Mommers
was over de prestatie van de
ploeg goed te spreken. De heer
Mommers roemde het spel van
de jeugdige Bennaers. „Hij heeft
cetoond, dat wij er goed aan heb
ben gedaan, het eens met een
jongere speler te proberen'
BIJ DE BELGEN.
In de Belgische kleedkamer
heerste geen feeststemming. In
tegendeel, zovele abnormale fac
toren hadden tot de score 7—6
meegewerkt, dat de Rode Duivels
moeilijk konden of mochten spre
ken van een normale, verdiende
overwinning.
Het was aanvoerder Mermans,
stilletjes in een hoek, wat bleek
jes eri met ogen, waarin de spo
ren van het leed om het ongeval
DE SCHEIDSRECHTEK-
De Franse scheidsrechter Har-
zie is 43 jaar oud en twee laar
geleden floot hu voor.de eerste
keer een landenwedstriid. ,»Ke in
vallersbepaling, zoals die rooest
worden toegepast, vind ik dwaas
heid. Hier was sprake van een
zeer ernstige kwetsure, door het
toeval veroorzaakt „En de straf
schoppen" luidde onze volgende
vraag. „Ik vond de overtredingen
van ernstige aard. ik moest daar
voor een strafschop toekennen,
want zij waren opzettelijk begaan.
SCHIJVENAAR.
In het Zuiderziekenhuis te Rot
terdam. waarheen Henk Schijve
naar na het ongeval werd ver-
voerd, is het been van de LIXJ-
speler (een kuit- en een scheen-
breuk zijn geconstateerd) gezet-
Schijvenaar, die over een sterk
moreel beschikt, hield zich krmut.
toen bondsvoorzitter Lotsy,
vergezeld van Odenthal, Bies
brouck en Mermans hem kwamen
bezoeken, verklaarde hij uqen
pijn meer te hebben. Te^en Mer-
mans zei Schijvenaar i ,»Je kon er
niets aan doen".
Nadat nog een rontgenioto wa„
genomen, kon Schijvenaar per
auto naar zijn wening in Amster
dam worden vervoerd.
Amsterdam--Brussel 01.
Rotterdam—Antwerpen 3—G.
Nederl. jeugd—België jeugd 1
ZwitserlandItalië 11.
België BLuxemburg 2 j.
TERNEUZEN—MIDDELBURG.
G. E. van Halsema
J. Verleur 01
A. StadhoudersA. J. Kraak
A. van der StaalD. de Vos V.-.
P. J. van de Sande
G. G. Boon Vt
G. A. den Decker
P. Sanders 1
J. P. van der Staal
J. Denies
H. Voorhans
W. Flissebaalje
G. DjjselijnckT. de Bujjzer O1
A. J. de Coninck
H. van Belzen O1
J. J. KaanJ. Goedbloed 1O
Totaal
4%—5%
Terneuzen verliest va»
Middelburg II.
Zaterdagmiddag speelde in Hotel
„Des Pays-Bas" de Schaakclub
„Terneuzen" haar tweede wedstrjjcl
in de competitie van de Z. S. B.
tegen „Middelburg" II. Tegen de
verwachting in kregen de gast
heren, die het o.m. zonder hun
bordaanvoerder Quakkelaar moes
ten stellen, een kleine nederlaag
te incasseren (4%5%).
Niet onmogelijk zal deze uitslag
van invloed blijken te zijn op het
provinciale clubkampioenschap le
klasse en de daarmee samenhan
gende promotiekansen naar de
hoofdklasse C.
Dr. P. H. VAN DER HOOG.
iHoe feuimen jullie zo dwaas
doen?, zei de agent bestraffend.
„Wij waren wat zenuwachtig
over Canada", zei Terry veront
schuldigend om van de agent af
te komen.
„Wanneer ik dit nog -eens zie,
gaan jullie mee naar het bureau
wegens verstoring der orde",
zei de agent, die niet toegreep
wat Canada met de vechtende
toeren te maken had.
„Ik heto het!" riep Terry plot
seling uit.
En hij deed wat hij allang had
moeten doen.
Hij draaide het zilverpapiertje
om.
'Tegen de achterkant van dit
schocoladepapiertje was ie|en
stukje gewoon papier geplakt.
Daarop kon Berry de volgen
de brief lezen:
Beste neven.
,,In Canada kan ik jullie best
gebruiken. Hier is reisgeld. Met
mijn. postpapier het ik mijn re
volver schoon gemaakt. In woon
in Shiveron-vallei bij de Peace-
langrijkste verdwenen.
„Wij weten nu tenminste, dat
hij in de Shiveron-vallei moet
zijn", zei Berry.
„Dat dacht ik al", antwoord
de Terry, „laten wij onmiddel
lijk een boot nemen. Onze arme
oom wordt bedreigd, anders zou
hij zijn revolver niet mis|t zijn
laatste postpapier schoonma
ken".
„Als het maar niet gevaarlijk
is", zei Terry, die ook wel eens
rivier in de provincieiets anders wilde dan rovers.
Door de vechtpartij was net „Als het gevaarlijk wordt
adres van hun oom het ibe- ik er nog" zei Terry
Uilllil i
