De politieke commissie van de V.N.
Perzië
Geruchtmakende zaak in België
u;i de Srcwmcic
Chinezen
voeren tegenaanvallen uit
De kleine staten
en de bewapeningsvoorstellen
Bekend Chirurg staat terecht
De Chinese papegaai
KOREA
AgenJa
Gemeenteraad van Oostburg
Kerst- en Nieuwjaarsgroeten
met Oost en West
OOK RADIOGROETEN
NAAR KOREA.
Geruisloos
TERNEUZEN.
CLINGE.
HULST.
RETRANCHEMENT.
Maandag is in Parijs de poli
tieke commissie van de Verenig
de Naties bijeengekomen. Als
eerste punt staat op de agenda:
het driemogendhedenplan voor
beperking en evenwichtige ver
mindering van alle strijdkrach
ten en alle bewapening.
De afgevaardigden van 60 lan
den hadden een resolutie voor
zich liggen, waarin wordt ge
vraagd om het instellen onder
toezicht van de veiligheidsraad
van een ontwapeningscommissie
ter vervanging van de commissie
voor de conventionele wapens en
de commissie voor de atoom
energie. De nieuwe commissie
zou bestaan uit de elf leden van
de veiligheidsraad en Canada.
De Amerikaanse minister van
Buitenlandse Zaken, Acheson, die
officieel de resolutie indiende,
verklaarde dat ontwapening niet
gemakkelijk zou worden bereikt.
Ontwapening vereist practische
en verstandige behandeling,
„geen propaganditische leuzen".
Het eerste vereiste is „een inter
nationaal lichaam" en daarom
stelt Acheson voor, dat een com
missie zal worden samengesteld
om de vraagstukken te bespre
ken.
Acheson zei, dat de vraagstuk
ken van atomische en conven
tionele wapens door dezelfde
commissie dienden te worden be
handeld. Dit is een verandering
van het vroegere Amerikaanse
standpunt, dat de beide vraag
stukken afzonderlijk behandeld
dienden te worden.
De vier voornaamste stappen,
die moeten worden genomen,
zijn:
De Perzische senator Mehdi
Farrokh (een aanhanger van pre
mier Mossadeq) heeft Maandag
in de senaat verklaard, dat hij,
zodra Mossadeq uit New York
zal zijn teruggekeerd, documen
ten zal openbaar maken en een
resolutie zal indienen om de mi
nister van Binnenlandse Zaken,
Amir Aai, in staat van beschul
diging te stellen.
Amir Alai had juist de senaat
medegedeeld, dat de politie allen
die verantwoordelijk waren voor
het drukken en verspreiden van
tegen de Sjah gerichte pamflet
ten, had gearresteerd. Farrokh
verklaarde daarop, dat hij „do
cumenten in zijn bezit heeft
waaruit blijkt, dat opruiing en
uitdaging tegen de Sjah het werk
is van de politie".
In onlangs door kranten van
het nationale front gepubliceerde
artikelen werd de minister van
binnenlandse zaken beschuldigd
van „intrigeren tegen Mossadeq
ten behoeve van de Britten".
De leider van het Sfaadi-thea-
ter, die met 12 toneelspelers in
het gebouw van de Madjlis zijn
toevlucht nam nadat het theater
op beschuldiging van communis
tische neigingen van leiding en
spelers werd gesloten, had een
persconferentie belegd.
Politie en parlementswachten
wilden buitenlandse correspon
denten niet toestaan de perscon
ferentie bij te wonen.
De politie heeft Maandagmor
gen te Teheran het orgaan van
de verboden Toedeh-partij ver
boden. Naar aanleiding van de
studenten-demonstraties heeft
het blad heftige critiek geleverd
op de autoriteiten. Onmiddellijk
na het inbeslagnemen der huidi
ge uitgave heeft de Toedeh-par
tij een nieuw orgaan, de „Djera
uitgegeven.
1. Internationale telling van
wapenen.
2. Vermindering van alle wa
penen en bewapening tot een
„overeengekomen peil".
3- Verbod van atomische wa
pens.
4. Scheppen van waarborgen
om te verzekeren, dat geen land
zijn overeenkomsten zou verbre
ken.
Het veiligheidsprobleem, dat
zich hier voordoet, is het „be
langrijkste, waar tegenover
staatslieden zich ooit geplaatst
kunnen zien." Daarom is het on
mogelijk om te vertrouwen op
welke regeringsverklaring dan
ook, hoe betrouwbaar deze door
vroegere ervaring ook mocht
schijnen.
Acheson zei, dat het betrekken
van atomische wapens in het on
derzoek een verandering van het
Amerikaanse standpunt is.
Hij hoopte, dat de Sowjets vol
doende vertrouwen zouden heb
ben om deel te nemen aan het
werk van de voorgestelde com
missie.
De inspectie moet internatiO'
naai zijn. Een „diepgaand" on
derzoek is noodzakelijk en de on
derzoekingsstaf moet de macht
hebben om de werkelijke feiten
te vinden en niet slechts om de
gegeven verklaringen te verifi-
ceren.
Over het tweede punt zei Ache
son, dat vermindering en beper
king van strijdkrachten ook van
toepassing moest zijn op de vei
ligheids- en de grenspolitie van
alle landen.
Naar de mening van de Ame
rikaanse minister zouden er al
tijd „vindingrijke lieden" zijn
die. dergelijke regels ontduiken
Hij herinnerde in dit verband
aan de wijze, waarop Hitler de
bepalingen van het verdrag van
Versailles had ontdoken door
met behulp van een roulerings-
systeem geleidelijk een geoefen
de reserve op te bouwen.
Ten aanzien van het beperken
van strijdkrachten en oorlogs
materiaal zeide Acheson, dat men
ook overeenstemming moet be
reiken over de aard van de
strijdkrachten en wel in dien
zin, dat een land zijn bewapening
niet volledig mag concentreren
op duikboten, lange-afstands-
bommenwerpers of snel ver
plaatsbare tankeenheden.
Sprekend over het derde punt
het verbod van de atoombom
herinnerde de minister aan de
eerder gedane westelijke voor
stellen betreffende deze kwestie,
waarin ook op het verbod van de
atoombom was aangedrongen.
Acheson stelde voor, dat de V.
N. een conferentie van alle lan
den met een dusdanige bewape
ning, dat zij voor het westelijke
plan in aanmerking komen, bij
een zullen roepen, wanneer de
commissie voorstellen heeft op
gesteld.
Acheson verklaarde tenslotte,
dat geen verdrag betreffende een
vermindering van de bewape
ning tot stand kan komen, zo
lang de strijd in Korea voort
duurt. Men kon echter thans wel
met dc voorbereidingen begin
nen. Het uitwerken van zulk een
stelsel zou op zichzelf reeds bij
dragen tot het verminderen van
de internationale spanning, aldus
de Amerikaanse minister.
De Franse afgevaardigde Jules
Moch steunde het westelijke plan
dat naar zijn oordeel berustte op
gezond verstand en practisch be
grip. Het Russische voorstel
moest meer gezien worden als
een middel om indruk te maken
dan als een practische methode,
aldus Moch.
Het feit, dat ook atoomwapens
in het westelijke plan waren op
genomen, was volgens Moch des
te belangrijker, omdat „het land,
dat het verst gevorderd is op het
gebied der atoomenergie" het
plan mede had onderschreven.
HEDEN:
TERNEU1ZEN: Luxor Theater,
8 uur: Biosc. „Zij die te veeï
zijn".
Hoofdkantoor Z.V.T.M.,
10.45 uur: Gew. jaarl. alg.
vergadering van aandeelhou
ders,
Noordstraat 87, 1.30 uur:
Publieke verkoping diverse in
boedel; circa 4 uur: café Du
Commerce, een woonhuis.
AXEL: HJet Centrum, 8 uur:
Biosc. Gaszinkers door de Wes-
terschelde.
MORGEN:
TERNETJZEN: Luxer Theater,
8 uur: Biösc. „Zij die teveel
zijn",
Concertgebouw, 8 uur:
Gala-avond Paolo Soprani.
Leger des Heils, 8 uur:
Zangavond.
AXEL: Het Centrum, 8 uur:
Biosc. September affair".
Volgens betrouwbare kringen
bestudeert een groep kleine sta
ten de mogelijkheid om het Rus
sische en het Westelijke ontwa
peningsplan te combineren ten
einde een bruikbaar compromis
te vinden.
Tot dusver zouden India, Israel
en Canada hierbij betrokken zijn.
Het plan van deze landen, dat
zich overigens nog in het eerste
stadium bevindt, zou voorzien in
het instellen van een subcommis
sie bestaande uit vertegenwoordi
gers van kleine en „neutrale"
staten teneinde de twee ontwape
ningsplannen te analyseren en
vast te stellen op welke punten
deze overeenkomen.
Verscheidene diplomaten uit de
kleine landen hebben erop gewe
zen, dat de standpunten van de
Verenigde Staten en de Sowjet-
Unie in vergelijking met vroeger
aanzienlijk gewijzigd zijn en
thans op de volgende punten
overeenkomen:
1. Het verbod van atoomwapens.
2. Het instellen van een doel
treffende internationale controle
op de productie van deze wapens
3. Een algemene telling van wa
pens en strijdkrachten.
4. Het opstellen van een verdrag
of conventie ten aanzien van be
wapening en atoomwapens.
5. Het bijeenroepen door de Ver
enigde Naties van een wereld
conferentie voor ontwapening.
Volgens genoemde kringen zijn
de kleine landen er zich van be
wust, dat er nog aanzienlijke ver
schillen van mening onder hen
bestaan, maar zij zijn van me
ning, dat veel nodeloos debatteren
in de politieke commissie kan
worden vermeden door de twee
ontwapeningsplannen reeds in
een vroeg stadium naar een sub
commissie te verwijzen.
De details van een of ander
compromisvoorstel zou dan het
volgend jaar in de voorgestelde
ontwapeningscommissie kunnen
worden uitgewerkt.
Voor het assisenhof te Brussel
is een aanvang gemaakt met de
behandeling van het lang ver
wachte proces tegen de Belgische
chirurg Dr Kinchard en acht me-
debeklaagden. Dr Rinchard staat
terecht wegens medeplichtigheid
aan moord op de liberale wet
houder Deberghe, die begin 1940
na de Duitse overrompeling bur
gemeester van La Louvière was.
Verder zal Dr Rinchard zich
moeten verantwoorden voor po
ging tot moord op de verpleeg
ster Alice Lelbrun, die na de be
vrijding door de Belgische krijgs
raad ter dood werd veroordeeld
wegens verraad, doch die kortge
leden in afwachting van de re
sultaten van het proces-Rinchard
voorlopig op vrije voeten werd
gesteld. Tenslotte worden Dr
Rinchard nog een moordaanslag
op zijn collega Dr Patte en een
een aantal kleinere misdrijven
ten laste gelegd. Maurice Wau-
thier en Emile Balligand staan
eveneens terecht wegens moord
op Deberghe en op Van den Bor-
re en Tavernier, die in e streek
van Eigenbrakel bekend stonden
als collaborateurs.
De samenhang tussen de ver
schillende feiten is zeer verward
en aangezien alle beklaagden
een rol hebben gespeeld in het
ondergronds verzet enkele be
klaagden hadden al hun onder
scheidingen op zal het moeilijk
zijn uit te maken, in hoeverre
van werkelijke misdaden of van
verzetdaden sprake is in deze
zaak Het staat echter buiten
kijf, dat verscheidene beklaagden
een dubbele rol heibben gespeeld.
Rinchard b.v., die door allerlei in-
Ruime kolentoeslagregeling.
De raad van Oostburg kwam
Van 17 tot en met 22; 24, 26 tot
en met 29 en 31 December 1951 en
van 2 tot en; met 5 Januari 1952
zijn Kerst- enl Nieuwjaarsgesprek-
ken (famiüegesprekken) met een
maximale duur van 3 minuten toe
gelaten over de rechtstreekse ra-
diotelefocciverbindingen met In
donesië, Ned. Nieuw-Guinea, Su
riname en Curaqao tegen 't daar
voor geldenjde verlaagd tarief.
Op verzoek van de communisti
sche afgevaardigden is Maandag
op de bijeenkomst te Pan Moen
Djon besloten de besprekingen 2
dagen (tot Woensdag 21 Novem
ber) uit te stellen. Dit zou de
communisten in de gelegenheid
stellen de voorstellen van de V.N.,
volgens welke de oorlog in Korea,
tegen half December geëindigd
zou kunnen worden, diepgaander
te bestuderen.
Aan het Westelijke front in Ko
rea, ten Westen, van de Jontsjon,
voeren de Chinezen tegenaanval
len uit. Maandagmorgen hielden
de troepen der Ver. Naties nog
„hardnekkig stand", aldus een
woordvoerder van het 8ste leger.
In het gebied ten Oosten van
Koemsong consolideren de Ver
bondenen) een nieuwe linie. Het
beperkte offensief, dat 3 dagen
heeft geduurd, is tot staan geko
men. Alle doelen zijn bereikt, al
dus de woordvoerder. De nieuwe
terreinwinst beeft de voormalige
winterstel'lingen van de commun-
nisten in de centrale sector onder
het bereik van de artillerie der
Verbondenen gebracht.
Brigade-generaal Nuckols ver
klaarde, dat de communisten de
geallieerde afgevaardigden had
den, meegedeeld, dat zij op de bij
eenkomst van 21 November zullen
antwoorden op het voorstel van de
V. N. van Zaterdag.
Radio-Peking heeft een verkla
ring van de Chinese minister van
Buitenlandse Zaken uitgezonden.
Hierin wordt gezegd, dat de wa
penstilstandsbesprekingen tot een
succesvol einde gebracht kunnen
worden, als de „V. N. hun schaam
teloze taktiek van vertraging der
besprekingen) opgevenf'.
Superforten van de V. N. heb
ben hun nachtelijke aanvallen op
vliegvelden in N. W.-Korea voort
gezet en zware bommen geworpen
op startbanen.
Oorlogsschepen/ van Engeland,
de Ver. Staten, Australië enj Ne
derland hebben spoorlijnen en ha
vens aan dis N.JKoreaanse kusten
onder vuur genomen.
Hat Britss fregat Whiteshaw
Bay voer de Han op en beschoot
Noordelijke troepen op de Noor
delijke oaver.
door
EARL DERR BIGGERS.
Vertaald door P. OREILLE.
14) Nadruk verboden.
Een uur of langer zat Chan te
praten met zijn neef over de oude
tijd, toen zij nog kinderen waren
in China. Eindelijk keek hij naar
de schoorsteenmantel. „Spreekt
die klok de waarheid?" vroeg
hij.
Kee Lim haalde de schouders
op. „Het is een klok van de
vreemde duivels", zei hij, „en dus
een groot leugenaar."
Chan raadpleegde zijn horloge.
„Met de diepste droefenis", ver
klaarde hij, „zie ik, dat ik op weg
moet gaan. Vanavond voert mijn
werk mij ver van hier naar de
woestijn in het Zuiden. Mocht er
bericht komen in mijn afwezig
heid, dan zult u wel zo goed zijn
dit te bewaren, in afwachting
van mijn terugkomst. Binnen en
kele dagen op zijn hoogst, kom
ik weer hier. Ondertussen begeef
ik mij buiten het bereik van alle
berichten." Het meisje stond op
en kwam naar voren. „Zelfs in
de woestijn zijn telefoons," zei ze.
Charlie keek haar aan met
plotselinge belangstelling.
Naast het zenden van Kerst
en Nieuwjaarsgroeten via de ra
dio naar militairen in de Antil
len, Suriname, Indonesië en op
Nieuw-Guinea zal men ook kos
teloze groeten kunnen uitspre
ken naar militairen, die hetzij bij
het Nederlands detachement, het
zij aan boord van Hr. Ms. „Van
Galen" in Korea verblijf houden,
zo deelde de marinevoorlichtings
dienst mede. Verwanten, vriended
en kennissen, die hiervoor in aan
merking wensen te komen, die
nen zich zo spoedig mogelijk
schriftelijk te wenden tot de af
deling radio van de marine voor
lichtingsdienst.
„In de woestijn?" herhaalde
hij.
„Vast en zeker. Pas twee da
gen geleden had ik een gesprek
met een ranch bij Eldorado. Die
ranch heette ik weet het niet
meer."
„Misschien de ranch van
Madden", zei Chan, vol hoop.
Zij knikte. „Ja die was het.
Het was een heel ongewoon ge
sprek."
„En kwam het uit de Chine-
zenwijk?"
„Natuurlijk. Uit de porcelein-
winkel van Wong Ching, in de
Jacksonstraat. Hij wenste te
spreken met z'n familielid Louise
Wong, huisbewaarder op de
ranch van Madden. Het nummer
was Eldorado 76."
Chan liet niets merken van zijn
blijdschap, maar zijn hart klopte
sneller. Nu was hij van de politie
der vreemde duivels. „Misschien
was het te horen wat ze zeiden?"
„Louise Wong moest dadelijk
naar San Francisco komen. Veel
geld en een mooie betrekking
wachtte hem hier
„Foei!" viel Kee Lim in. „Het
past niet, dat je zo de geheimen
van je witte duivelberoep open
baart. Zelfs niet aan een lid der
familie Chan."
„U hebt gelijk, altijd wijze
neef", erkende Charlie. Hij wend
de zich tot het meisje. „U en ik,
jonge bloesem, zullen elkaar
weer zien. Zelfs al zijn er tele
foons in de woestijn ik ben
Maandagmiddag in openbare zit
ting bijeen. Alle leden waren aan
wezig.
Een schrijven van G.S. lokte een
levendige discussie uit. De heer
Schippers (arb.) meent, dat het
een rare vertoning is, dat de ge
meentelijke opzichters, die door de
gemeenten worden betaald, be
noemd worden door het bestuur
van de Centrale Dienst en dat zij
dus onder de bevelen van de direc
teur van de Centrale Dienst staan.
In de practijk zou het er op neer
komen, dat de opzichters twee he
ren moeten dienen, namelijk de
Centr. Dienst en de gemeente.
De voorz. meent, dat men niet
aan de gang kan blijven en vraagt
of de raad bij zijn standpunt blijft.
Besloten wordt aan de wens van
G.S. te voldoen en de regeling zo
als door G.S. voorgesteld, ongewij
zigd te aanvaarden.
Aan het verzoek van de R.K. ar
beidersbeweging aan grote gezin
nen tegemoetkomingen te verlenen
door een verminderde tarifering
voor het gebruik van gas en water
en door wijziging van het verme-
nigvuldigingscijfer voor het school
geld, werd niet voldaan. Als motief
gold de financiële positie van de
gemeente. Een verminderde gas-
en waterprjjs kwam niet in aan
merking, aangezien deze diensten
geen gemeentelijke zijn.
Het verzoek van het comité R.K.
gezinszorg om een vaste gemeente
lijke subsidie werd afgewezen. Men
zal geval voor geval bekijken, welk
gezin voor gemeentelijke subsidie
in aanmerking komt.
Besloten werd aan de Stichting
Fruitteelt Proefbedrijf te Philippi
ne evenals vorig jaar een subsidie
te verstrekken van 25.
Z.h.s werd besloten bij de Bank
voor Nederlandsche Gemeenten een
kasgeldlening aan te gaan van
200.000.
Besloten werd de 73 stenen
noodwoningen van het rijk in
eigendom over te nemen voor
120 000, de 88 houten noodwonin
gen voor ƒ96.000. Het rijk zal de
voorschotten tot aankoop verstrek
ken terwijl de gemeenten de kost
prijs bij wijze van jaarlijkse annuï
teit zal betalen.
Daarna kwam aan de orde het
voorstel van B. en W. een kolen
toeslagregeling in het leven te roe
pen, waarbij 2,per week van 1
Januari tot 1 April 1952 aan toe
slag zal worden verstrekt. B. en W.
zijn voornemens een ruimere groep
ouden van dagen, kleine rentetrek
kers en andere min of onvermogen-
den hiervan te laten profiteren.
De heer Leenhouts (arb.) meent,
dat 2,50 per week beter zou zijn.
B. en W. en de raad konden zich
met dit voorstel verenigen. Beslo
ten werd aan de genoemde groepen
in de wintermaanden 2,50 in
plaats van 2,kolentoeslag te
geven. B. en W. kregen de bevoegd
heid te beoordelen, wie wel en wie
niet in aanmerking komt.
De benoeming van een concier-
ge-schoolschoonhouder voor het
scholencomplex werd in besloten
zitting behandeld. Na heropening
werd besloten een herhaalde op
roep te plaatsen.
Voor het lager onderwijs en het
voortgezet lager onderwijs heeft de
gemeente in 1950 uitgegeven
2983,41voor het uitgebreid lager
onderwijs 2792,25. De raad stelde
genoemde bedragen aldus vast.
De vergoeding over 1950 voor de
R.K lagere school voor gewoon en
voortgezet lager onderwijs werd
vastgesteld op 2615,83. Uitgegeven
is werkelijk 3188,49.
Voor de Chr. nationale school
waren de bedragen resp. 1703,33
vastgestelde vergoeding en
ƒ2429,64 werkelijk uitgegeven.
Voor de school voor U.L.O. van
de Chr. nat. schoolvereniging „Im-
manuel" resp. 1422,95 en
1764,08.
Het bedrag per leerling per jaar
voor het openbaar gewoon en
voortgezet onderwijs voor 1952
werd bepaald op ƒ19,56 en voor
het openbare U.L.O.-onderwijs op
ƒ31,69. J
Tenslotte besloot de raad van de
wed P. Daansen Wzn het pand
Zuidzandsestraat 2b aan te kopen
voor 4400.
triges zijn doodsvijand Deberghe
op zeker ogenblik in handen van
de Duitsers speelde en hem ten
slotte door Wauthiers liet neer
schieten, blijkt gedurende de ge
hele oorlog geneeskundige bij
stand te hebben verleend aan ge
kwetste geallieerde piloten en
parachutisten.
In de acte van beschuldiging,
die niet minder dan 80 getypte
pagina's omvat, wordt Dr Rin
chard beschreven als iemand, die
tijdens de bezetting een dodelijke
haat had opgevat tegen Deber
ghe, die hem, toen hij burgemees
ter van La Louvrière was in
1940, verbood opnieuw zijn be
roep van directeur uit tte oefenen
in de chirurgische kliniek aldaar,
omdat hij deze na de capitulatie
in de steek had gelaten om naar
Frankrijk te vluchten. Rinchard
trad hier op in relatie met Duit
se officieren, die er voor zorgden,
dat de chirurg zijn plaats in de
kliniek weer kon innemen en die
Deberghe een zestal weken in de
gevangenis zetten. Na de bevrij
ding diende Deiberghe 'n klacht in,
die gericht was aan de procureur
des konings, kwam in handen
van diens substituut, de auditeur
militair Harcq, 'n college-vriend
van Rinchard, die de documenten
deed verdwijnen. Deze Harcq
pleegde later, toen hem bleek
dat een onderzoek naar zijn han
delwijze was ingesteld, zelfmoord.
In October stelde Rinchard zich
in verbinding met Wauthier, een
scherpschutter bij uitnemend
heid, die een belangrijke rol
speelde in het ondergronds ver
zet. Rinchard schilderde De
iberghe af als een „gevaarlijke
collaborateur", die uit de weg
geruimd moest worden. Wau
thier, die Rinchard veel verschul
digd was, voldeed hieraan enkele
dagen later.
Uit het onderzoek is komen
vast te staan, dat Dr Rinchard
dikwijls verdachte gelegenheden
bezocht. Hij was in het bijzonder
een drukke bezoeker van een in
stelling in het bos van Waterloo,
waar invloedrijke persoonlijkhe
den uit Brussel elkaar ontmoet
ten. Hier zouden de chirurg fei
ten hebben gepleegd, die door de
wet worden bestraft (abortus).
Opvallend is dat de exploitant
van dit huis, een zekere Meer-
tens, na het door de politie inge
stelde onderzoek, een eind aan
zijn leven maakte. Rinchard
heeft opzienbarende onthullingen
aangekondigd en hij blijkt te ho
pen, dat de in deze gelegenheid
gevonden ledenlijst hem zal kun
nen redden.
Op 2 Mei 1947 plaatsten Dr Rin-
chard en Wauthiers een landmijn
op het buitengoed van baron
Snoy, waar die avond een verga
dering van koningsgezinden werd
gehouden. Wauthiers beweert op
zettelijk het slaghoedje te hebben
verwijderd, waardoor de mijn niet
tot ontploffing kwam, toen een
tweetal Belgische generaals hier
met hun auto overreden.
Geheimzinnig is ook de moord
poging op Alice Lebrun. Hij zou
deze verpleegster op 25 Septem
ber 1943 een revolver in de mond
hebben geduwd, omdat zij in zijn
kliniek in zijn notitieboekje had
gesnuffeld, doch het wapen ket
ste. Rinchard beweert dat hij
haar slechts heeft willen bedrei
gen, omdat zij rondbazuinde, dat
hij Duitsgezind was. Alice Lebrun
werd na de bevrijding wegens
verraad zij zegt evenwel door
toedoen van Rinchard door de
Belgische krijgsraad ter dood ver
oordeeld. De verpleegster, die
oordeeld. De verpleegster, die
steeds elke schuld is blijven ont
kennen, werd in vrijheid gesteld,
toen het onderzoek naar de ge
dragingen van dr. Rinchard door
de justitie werd hervat.
Tenslotte is er nog de aanslag
op dr. Patte, die dr. Rinchard ver
weet een ongunstig verslag te
hebben uitgebracht wegens een
correctionele zaak tegen hem
(abortus). Op 18 Februari 1949
werd deze dr. Patte opge'beld met
het verzoek zich naar Lillois te
willen begeven, waar iemand last
had van een blindedarmontste
king. Het bleek echter een loos
alarm te zijn. Toen de dokter
naar huis terugkeerde, bleek dr.
Rinchard zich daar met een ka
rabijn te hebben opgesteld.
Slechts door het ingrijpen van de
inmiddels gewaarschuwde rijks
wacht kon erger worden voorko
men. Uit een onderzoek bleek,
dat dr. Rinchard dje bij de ont
stane schermutseling op de rijks
wachters schoot en er een ver
wondde, zijn geestelijk evenwicht
geheel had verloren. Na de aan
slag op dr. Patte werd het onder
zoek tegen dr Rinchard, dat tot
dan toe steeds weer was afgebro
ken, door de Belgische justitie
ernstig ter hand genomen.
De zitting van gisteren werd
geheel in beslag genomen door
het benoemen van de plaatsver
vangende leden van de jury en
de voorlezing van de acte van be
schuldiging. Het proces, waar
voor veel publieke belangstelling
bestaat, zal waarschijnlijk 6 we
ken duren. Verwacht wordt dat
de verdediging van Rinchard ver
zet zal aantekenen tegen het feit,
dat de president van het assisen
hof dezelfde is als die welke het
proces leidde tegen Alice Lebrun.
RANGEERDER BEKNELD
Op het stationsemplacement te
Broek op Langer.|dijk is Maandag
de ongehuwde rangeerder J. Brui
nenberg uit Alkmaar bij het ran
geren tussen 2 wagons bekneld
geraakt. De man was bijna op
slag dood.
daar buiten bereik. Nu moet ik
gaan, tot mijn grote spijt."
Kee Lim volgde hem naar de
deur. Hij bleef op de rieten mat
knipogend zijn dunnen baard
strelen. „Vaarwel, vermaarde
neef. Ga langzaam op de lange
tocht, die gij nu aanvangt."
„Alle goede wensen voor geluk
in het nieuwe jaar. „Plotseling
zei hij in het Engels: „Ik zie u
nog wel", en rende de trap af.
Eenmaal op straat, volgde hij
echter de raad op van zijn neef,
en hij liep werkelijk langzaam.
Dat was een verbijsterend nieuw
tje van Rose, de telefoonjuf
frouw.
Louise Wong nodig in San
Francisco nodig voor zijn fa
milielid Wong Ching, de porce-
leinkoopman. Waarom?
Een oude Chinees op een hoek
wees hem de weg naar de Jack
sonstraat, en hij beklom het steile
trottoir tot hij de winkel van
Wong Ching bereikte. In de
schitterend verlichte uitstalkast
stonden Swatow-koppen en kom
men, nogal een mooie voorraad,
maar klaarblijkelijk was op deze
heiligendag de zaak niet open,
want de gordijnen voor de deur
waren dichtgetrokken. Chan
rammelde een volle minuut aan
de deurklink, maar er kwam
niemand.
Hij stak de straat over en ging
in een donker portaal aan de an
dere kant staan. Vroeger of later
zou er wel beweging komen. Op
een balkon in de buurt speelde
een Chinees orkest, en de wan
klanken der instrumenten ver
vulden de kalme avond. Spoedig
verstomde de muziek, het lawaai
stierf weg, en Chan hoorde
slechts het geklikklak van Ame
rikaanse hakken en het geschui
fel van vilten pantoffels zijn
schuilplaats voorbij gaan. Na on
geveer tien minuten ging de win
keldeur van Wong Ching open,
en kwam er een man naar bui
ten. Hij bleef voorzichtig de
straat op en af kijken. Een ma
gere man in een hoog dichtge
knoopte overjas een koud uit
ziende man. Hij had zijn hoed
diep over de ogen getrokken en
droeg verder ter vermomming
een donkere bril. Charlie Chan
vertrok even zijn rond gezicht,
uit belangstelling.
De koud uitziende man liep
met flinke pas de heuvel af, en
Chan, vlug zijn schuilplaats ver
latend, volgde op een afstand.
Toen de zwartgebrilde rechts
afsloeg, deed Chan het ook; dit
was kinderspel voor hem. Zij
kwamen aan een goedkoop hotel,
op een hoek, en de man in de
overjas ging naar binnen.
Met een blik op zijn horloge
besloot Chan zijn prooi te laten
ontsnappen. Zijn gemoed was ver
ontrust. „Zoveel kan iedere gek
ervan begrijpen", dacht hij,, dat
we een val tegemoet lopen. Maar
met wijd open ogen."
(Wordt vervolgd.)
Nationale reserve.
In Pro Rege werd gisteravond
een matig bezochte vergadering ge
houden uitgaande van de Nationale
Reserve.
Burgemeester J. C. van Hoote-
gem van Hontenisse, die de verga
dering presideerde, gaf een terug
blik in het verleden waarin Hitler
aan de gehele wereld zijn regiem
wilde opleggen. Frankrijk was toen
oorlogsmoe en had de Maginotlinie.
Engeland had Chamberlain en
München kwam. Toch kwam de
ware aap uit de mouw met de aan
val op Polen en alles wat daarop
volgde. We hebben allen ondervon
den wat dit alles betekende. Toen
de bevrijding daar was, meenden
we een betere toekomst op te gaan
bouwen, doch er is weinig van te
recht gekomen. We staan klaarblij
kelijk evenver als vóór '40 en het
communisme dreigt. Wanneer we
dit niet zien en de moed niet kun
nen vinden de werkelijkheid onder
de ogen te zien, zullen we aan een
grotere chaos ten prooi worden
dan we ooit hebben gekend. Steun
Wettig Gezag, waarvan de Natio
nale Reserve een onderdeel is,
wenst een bundeling van alle goed-
willenden, die samen, als het zo ver
mocht komen, pal zullen staan
voor het hoogste goed: de vrijheid.
Het bedroeft, dat men de dreiging
wel aanvoelt, maar niet de daad
durft te stellen door zich te voegen
bij hen die hun taak wèl begrijpen.
Kapitein R. J. Fassaert gaf een
uiteenzetting over het wezen van
Nationale Reserve, wat betreft
verband, oefening,, sociale verzor-
Uit de vragen die door enkele
aanwezigen werden gesteld, bleek
huiverigheid ten opzichte van de
instelling, gezien de ervaring in het
verleden.
Sprekers ontkenden geenszins de
ter sprake gebrachte feiten, doch
het spreekt vanzelf dat de Natio
nale Reserve thans ruimschoots ge
legenheid heeft gekregen alles goed
onder de ogen te zien en zij zal er
voor waken, dat de doelstelling
zuiver zal worden bewaard.
Staande de vergadering gaven
zich enkelen als lid op.
De heer De Kam betreurde het,
dat in een gemeente als Terneuzen
nog geen klasse kon worden ge
vormd en er in Terneuzen zo wei
nig actie voor deze toch zó hoogst
belangrijke instelling uitgaat.
Motorongeval.
Toen de motorrijder Van G. uit
België huiswaarts keerde en op
een paar honderd meter van zijn
woning was aangekomen be
merkte hij niet een daar aan de
rechterkant van de weg staande
Belgische personenwagen, met
het noodlottig gevolg, dat Van G.
er tegenop reed en over zijn mo
torrijwiel vloog.
Enkele E.H.B.O-'ers brachten
Van G. naar zijn woning. Een
geneesheer constateerde een dij
breuk en achtte overbrenging
naar het ziekenhuis te Hulst
noodzakelijk.
De grote botersmokkel.
Zaterdag werd door ambtenaren
van de ambulante-recherchedienst
op de Markt te IJzendijke gearres
teerd J. M. de B., graanhandelaar
alhier, die in de nacht van Donder
dag op Vrijdag de gepantserde ge
vechtswagen bestuurde, waarmede
3000 kg boter werd vervoerd.
Zoals wij reeds meldden werd deze
smokkel-auto dien nacht in de Be-
oosten-Blijpolder onder de gemeen
te Axel door de recherchedienst
tot stilstand gebracht en inbeslag-
genomen.
Marycken van Nimwegen.
Het Zeeuws-Vlaams toneel,
onder regie van Dr. Louis Locke-
feer heeft wederom succes ge
oogst met de opvoering van „Ma
rycken van Nimwegen" in hotel
„De Graanbeurs". Het stuk werd
geheel opnieuw bewerkt voor een
binnen-uitvoering. De opvoering
is schitterend geslaagd, een woord
van lof is hier voor de regisseur
en de spelers zeker op zijn plaats.
Diep onder de indruk gingen
de vele aanwezigen na afloop
huiswaarts.
De Zwinkwestie.
Over het natuurreservaat „Het
Zwin/' is er de laatste jaren nog
al wat te doen geweest. Duidelijk
bleek, dat onze Zuiderburen heel
anders oordelen over de dam en
de gegraven geul dan wij. Vaak
werden deze meningsverschillen
in scherpe bewoordingen gepu
bliceerd. Het was in de eerste
plaats de heer Lippens, burge
meester van Knokke, die de
maatregelen, die van Nederland
se zijde werden genomen, sterk
critiseerde. Wij hielden hiervan
onze lezers geregeld op de hoog
te. Nu burgemeester Lippens
zich in een persconferentie over
deze kwesties in heel andere zin
uitliet, menen wij niet te mogen
nalaten, weer te geven, wat een
Vlaams blad dezer dagen hier
omtrent schreef:
„Burgemeester Lippens deelde
ons tijdens zijn laatste perscon
ferentie mede: „In het geval van
het openhouden van de monding
van het Zwyn kan verder de goe
de wil van de Nederlandse ver
antwoordelijke instanties waar
genomen worden.
De gegraven geul bij de Belgi
sche duinen en op de grenslijn
wordt regelmatig onderhouden
en op diepte gehouden. Het zee
water loopt normaal in de kre
ken en grachten- Maar een vol
ledige overstroming van de
Zwynschorre blijft nog uit. Zulks
komt vooral, doordat er de laat
ste maanden geen stormen wer
den waargenomen. Er moet dan
ook afgewacht worden tot de
volgende grote storm, om het ef
fect te kunnen zien van de on
dernomen werken."