De politieke commissie van de V.N. Perzië Geruchtmakende zaak in België u;i de Srcwmcic Chinezen voeren tegenaanvallen uit De kleine staten en de bewapeningsvoorstellen Bekend Chirurg staat terecht De Chinese papegaai KOREA AgenJa Gemeenteraad van Oostburg Kerst- en Nieuwjaarsgroeten met Oost en West OOK RADIOGROETEN NAAR KOREA. Geruisloos TERNEUZEN. CLINGE. HULST. RETRANCHEMENT. Maandag is in Parijs de poli tieke commissie van de Verenig de Naties bijeengekomen. Als eerste punt staat op de agenda: het driemogendhedenplan voor beperking en evenwichtige ver mindering van alle strijdkrach ten en alle bewapening. De afgevaardigden van 60 lan den hadden een resolutie voor zich liggen, waarin wordt ge vraagd om het instellen onder toezicht van de veiligheidsraad van een ontwapeningscommissie ter vervanging van de commissie voor de conventionele wapens en de commissie voor de atoom energie. De nieuwe commissie zou bestaan uit de elf leden van de veiligheidsraad en Canada. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Acheson, die officieel de resolutie indiende, verklaarde dat ontwapening niet gemakkelijk zou worden bereikt. Ontwapening vereist practische en verstandige behandeling, „geen propaganditische leuzen". Het eerste vereiste is „een inter nationaal lichaam" en daarom stelt Acheson voor, dat een com missie zal worden samengesteld om de vraagstukken te bespre ken. Acheson zei, dat de vraagstuk ken van atomische en conven tionele wapens door dezelfde commissie dienden te worden be handeld. Dit is een verandering van het vroegere Amerikaanse standpunt, dat de beide vraag stukken afzonderlijk behandeld dienden te worden. De vier voornaamste stappen, die moeten worden genomen, zijn: De Perzische senator Mehdi Farrokh (een aanhanger van pre mier Mossadeq) heeft Maandag in de senaat verklaard, dat hij, zodra Mossadeq uit New York zal zijn teruggekeerd, documen ten zal openbaar maken en een resolutie zal indienen om de mi nister van Binnenlandse Zaken, Amir Aai, in staat van beschul diging te stellen. Amir Alai had juist de senaat medegedeeld, dat de politie allen die verantwoordelijk waren voor het drukken en verspreiden van tegen de Sjah gerichte pamflet ten, had gearresteerd. Farrokh verklaarde daarop, dat hij „do cumenten in zijn bezit heeft waaruit blijkt, dat opruiing en uitdaging tegen de Sjah het werk is van de politie". In onlangs door kranten van het nationale front gepubliceerde artikelen werd de minister van binnenlandse zaken beschuldigd van „intrigeren tegen Mossadeq ten behoeve van de Britten". De leider van het Sfaadi-thea- ter, die met 12 toneelspelers in het gebouw van de Madjlis zijn toevlucht nam nadat het theater op beschuldiging van communis tische neigingen van leiding en spelers werd gesloten, had een persconferentie belegd. Politie en parlementswachten wilden buitenlandse correspon denten niet toestaan de perscon ferentie bij te wonen. De politie heeft Maandagmor gen te Teheran het orgaan van de verboden Toedeh-partij ver boden. Naar aanleiding van de studenten-demonstraties heeft het blad heftige critiek geleverd op de autoriteiten. Onmiddellijk na het inbeslagnemen der huidi ge uitgave heeft de Toedeh-par tij een nieuw orgaan, de „Djera uitgegeven. 1. Internationale telling van wapenen. 2. Vermindering van alle wa penen en bewapening tot een „overeengekomen peil". 3- Verbod van atomische wa pens. 4. Scheppen van waarborgen om te verzekeren, dat geen land zijn overeenkomsten zou verbre ken. Het veiligheidsprobleem, dat zich hier voordoet, is het „be langrijkste, waar tegenover staatslieden zich ooit geplaatst kunnen zien." Daarom is het on mogelijk om te vertrouwen op welke regeringsverklaring dan ook, hoe betrouwbaar deze door vroegere ervaring ook mocht schijnen. Acheson zei, dat het betrekken van atomische wapens in het on derzoek een verandering van het Amerikaanse standpunt is. Hij hoopte, dat de Sowjets vol doende vertrouwen zouden heb ben om deel te nemen aan het werk van de voorgestelde com missie. De inspectie moet internatiO' naai zijn. Een „diepgaand" on derzoek is noodzakelijk en de on derzoekingsstaf moet de macht hebben om de werkelijke feiten te vinden en niet slechts om de gegeven verklaringen te verifi- ceren. Over het tweede punt zei Ache son, dat vermindering en beper king van strijdkrachten ook van toepassing moest zijn op de vei ligheids- en de grenspolitie van alle landen. Naar de mening van de Ame rikaanse minister zouden er al tijd „vindingrijke lieden" zijn die. dergelijke regels ontduiken Hij herinnerde in dit verband aan de wijze, waarop Hitler de bepalingen van het verdrag van Versailles had ontdoken door met behulp van een roulerings- systeem geleidelijk een geoefen de reserve op te bouwen. Ten aanzien van het beperken van strijdkrachten en oorlogs materiaal zeide Acheson, dat men ook overeenstemming moet be reiken over de aard van de strijdkrachten en wel in dien zin, dat een land zijn bewapening niet volledig mag concentreren op duikboten, lange-afstands- bommenwerpers of snel ver plaatsbare tankeenheden. Sprekend over het derde punt het verbod van de atoombom herinnerde de minister aan de eerder gedane westelijke voor stellen betreffende deze kwestie, waarin ook op het verbod van de atoombom was aangedrongen. Acheson stelde voor, dat de V. N. een conferentie van alle lan den met een dusdanige bewape ning, dat zij voor het westelijke plan in aanmerking komen, bij een zullen roepen, wanneer de commissie voorstellen heeft op gesteld. Acheson verklaarde tenslotte, dat geen verdrag betreffende een vermindering van de bewape ning tot stand kan komen, zo lang de strijd in Korea voort duurt. Men kon echter thans wel met dc voorbereidingen begin nen. Het uitwerken van zulk een stelsel zou op zichzelf reeds bij dragen tot het verminderen van de internationale spanning, aldus de Amerikaanse minister. De Franse afgevaardigde Jules Moch steunde het westelijke plan dat naar zijn oordeel berustte op gezond verstand en practisch be grip. Het Russische voorstel moest meer gezien worden als een middel om indruk te maken dan als een practische methode, aldus Moch. Het feit, dat ook atoomwapens in het westelijke plan waren op genomen, was volgens Moch des te belangrijker, omdat „het land, dat het verst gevorderd is op het gebied der atoomenergie" het plan mede had onderschreven. HEDEN: TERNEU1ZEN: Luxor Theater, 8 uur: Biosc. „Zij die te veeï zijn". Hoofdkantoor Z.V.T.M., 10.45 uur: Gew. jaarl. alg. vergadering van aandeelhou ders, Noordstraat 87, 1.30 uur: Publieke verkoping diverse in boedel; circa 4 uur: café Du Commerce, een woonhuis. AXEL: HJet Centrum, 8 uur: Biosc. Gaszinkers door de Wes- terschelde. MORGEN: TERNETJZEN: Luxer Theater, 8 uur: Biösc. „Zij die teveel zijn", Concertgebouw, 8 uur: Gala-avond Paolo Soprani. Leger des Heils, 8 uur: Zangavond. AXEL: Het Centrum, 8 uur: Biosc. September affair". Volgens betrouwbare kringen bestudeert een groep kleine sta ten de mogelijkheid om het Rus sische en het Westelijke ontwa peningsplan te combineren ten einde een bruikbaar compromis te vinden. Tot dusver zouden India, Israel en Canada hierbij betrokken zijn. Het plan van deze landen, dat zich overigens nog in het eerste stadium bevindt, zou voorzien in het instellen van een subcommis sie bestaande uit vertegenwoordi gers van kleine en „neutrale" staten teneinde de twee ontwape ningsplannen te analyseren en vast te stellen op welke punten deze overeenkomen. Verscheidene diplomaten uit de kleine landen hebben erop gewe zen, dat de standpunten van de Verenigde Staten en de Sowjet- Unie in vergelijking met vroeger aanzienlijk gewijzigd zijn en thans op de volgende punten overeenkomen: 1. Het verbod van atoomwapens. 2. Het instellen van een doel treffende internationale controle op de productie van deze wapens 3. Een algemene telling van wa pens en strijdkrachten. 4. Het opstellen van een verdrag of conventie ten aanzien van be wapening en atoomwapens. 5. Het bijeenroepen door de Ver enigde Naties van een wereld conferentie voor ontwapening. Volgens genoemde kringen zijn de kleine landen er zich van be wust, dat er nog aanzienlijke ver schillen van mening onder hen bestaan, maar zij zijn van me ning, dat veel nodeloos debatteren in de politieke commissie kan worden vermeden door de twee ontwapeningsplannen reeds in een vroeg stadium naar een sub commissie te verwijzen. De details van een of ander compromisvoorstel zou dan het volgend jaar in de voorgestelde ontwapeningscommissie kunnen worden uitgewerkt. Voor het assisenhof te Brussel is een aanvang gemaakt met de behandeling van het lang ver wachte proces tegen de Belgische chirurg Dr Kinchard en acht me- debeklaagden. Dr Rinchard staat terecht wegens medeplichtigheid aan moord op de liberale wet houder Deberghe, die begin 1940 na de Duitse overrompeling bur gemeester van La Louvière was. Verder zal Dr Rinchard zich moeten verantwoorden voor po ging tot moord op de verpleeg ster Alice Lelbrun, die na de be vrijding door de Belgische krijgs raad ter dood werd veroordeeld wegens verraad, doch die kortge leden in afwachting van de re sultaten van het proces-Rinchard voorlopig op vrije voeten werd gesteld. Tenslotte worden Dr Rinchard nog een moordaanslag op zijn collega Dr Patte en een een aantal kleinere misdrijven ten laste gelegd. Maurice Wau- thier en Emile Balligand staan eveneens terecht wegens moord op Deberghe en op Van den Bor- re en Tavernier, die in e streek van Eigenbrakel bekend stonden als collaborateurs. De samenhang tussen de ver schillende feiten is zeer verward en aangezien alle beklaagden een rol hebben gespeeld in het ondergronds verzet enkele be klaagden hadden al hun onder scheidingen op zal het moeilijk zijn uit te maken, in hoeverre van werkelijke misdaden of van verzetdaden sprake is in deze zaak Het staat echter buiten kijf, dat verscheidene beklaagden een dubbele rol heibben gespeeld. Rinchard b.v., die door allerlei in- Ruime kolentoeslagregeling. De raad van Oostburg kwam Van 17 tot en met 22; 24, 26 tot en met 29 en 31 December 1951 en van 2 tot en; met 5 Januari 1952 zijn Kerst- enl Nieuwjaarsgesprek- ken (famiüegesprekken) met een maximale duur van 3 minuten toe gelaten over de rechtstreekse ra- diotelefocciverbindingen met In donesië, Ned. Nieuw-Guinea, Su riname en Curaqao tegen 't daar voor geldenjde verlaagd tarief. Op verzoek van de communisti sche afgevaardigden is Maandag op de bijeenkomst te Pan Moen Djon besloten de besprekingen 2 dagen (tot Woensdag 21 Novem ber) uit te stellen. Dit zou de communisten in de gelegenheid stellen de voorstellen van de V.N., volgens welke de oorlog in Korea, tegen half December geëindigd zou kunnen worden, diepgaander te bestuderen. Aan het Westelijke front in Ko rea, ten Westen, van de Jontsjon, voeren de Chinezen tegenaanval len uit. Maandagmorgen hielden de troepen der Ver. Naties nog „hardnekkig stand", aldus een woordvoerder van het 8ste leger. In het gebied ten Oosten van Koemsong consolideren de Ver bondenen) een nieuwe linie. Het beperkte offensief, dat 3 dagen heeft geduurd, is tot staan geko men. Alle doelen zijn bereikt, al dus de woordvoerder. De nieuwe terreinwinst beeft de voormalige winterstel'lingen van de commun- nisten in de centrale sector onder het bereik van de artillerie der Verbondenen gebracht. Brigade-generaal Nuckols ver klaarde, dat de communisten de geallieerde afgevaardigden had den, meegedeeld, dat zij op de bij eenkomst van 21 November zullen antwoorden op het voorstel van de V. N. van Zaterdag. Radio-Peking heeft een verkla ring van de Chinese minister van Buitenlandse Zaken uitgezonden. Hierin wordt gezegd, dat de wa penstilstandsbesprekingen tot een succesvol einde gebracht kunnen worden, als de „V. N. hun schaam teloze taktiek van vertraging der besprekingen) opgevenf'. Superforten van de V. N. heb ben hun nachtelijke aanvallen op vliegvelden in N. W.-Korea voort gezet en zware bommen geworpen op startbanen. Oorlogsschepen/ van Engeland, de Ver. Staten, Australië enj Ne derland hebben spoorlijnen en ha vens aan dis N.JKoreaanse kusten onder vuur genomen. Hat Britss fregat Whiteshaw Bay voer de Han op en beschoot Noordelijke troepen op de Noor delijke oaver. door EARL DERR BIGGERS. Vertaald door P. OREILLE. 14) Nadruk verboden. Een uur of langer zat Chan te praten met zijn neef over de oude tijd, toen zij nog kinderen waren in China. Eindelijk keek hij naar de schoorsteenmantel. „Spreekt die klok de waarheid?" vroeg hij. Kee Lim haalde de schouders op. „Het is een klok van de vreemde duivels", zei hij, „en dus een groot leugenaar." Chan raadpleegde zijn horloge. „Met de diepste droefenis", ver klaarde hij, „zie ik, dat ik op weg moet gaan. Vanavond voert mijn werk mij ver van hier naar de woestijn in het Zuiden. Mocht er bericht komen in mijn afwezig heid, dan zult u wel zo goed zijn dit te bewaren, in afwachting van mijn terugkomst. Binnen en kele dagen op zijn hoogst, kom ik weer hier. Ondertussen begeef ik mij buiten het bereik van alle berichten." Het meisje stond op en kwam naar voren. „Zelfs in de woestijn zijn telefoons," zei ze. Charlie keek haar aan met plotselinge belangstelling. Naast het zenden van Kerst en Nieuwjaarsgroeten via de ra dio naar militairen in de Antil len, Suriname, Indonesië en op Nieuw-Guinea zal men ook kos teloze groeten kunnen uitspre ken naar militairen, die hetzij bij het Nederlands detachement, het zij aan boord van Hr. Ms. „Van Galen" in Korea verblijf houden, zo deelde de marinevoorlichtings dienst mede. Verwanten, vriended en kennissen, die hiervoor in aan merking wensen te komen, die nen zich zo spoedig mogelijk schriftelijk te wenden tot de af deling radio van de marine voor lichtingsdienst. „In de woestijn?" herhaalde hij. „Vast en zeker. Pas twee da gen geleden had ik een gesprek met een ranch bij Eldorado. Die ranch heette ik weet het niet meer." „Misschien de ranch van Madden", zei Chan, vol hoop. Zij knikte. „Ja die was het. Het was een heel ongewoon ge sprek." „En kwam het uit de Chine- zenwijk?" „Natuurlijk. Uit de porcelein- winkel van Wong Ching, in de Jacksonstraat. Hij wenste te spreken met z'n familielid Louise Wong, huisbewaarder op de ranch van Madden. Het nummer was Eldorado 76." Chan liet niets merken van zijn blijdschap, maar zijn hart klopte sneller. Nu was hij van de politie der vreemde duivels. „Misschien was het te horen wat ze zeiden?" „Louise Wong moest dadelijk naar San Francisco komen. Veel geld en een mooie betrekking wachtte hem hier „Foei!" viel Kee Lim in. „Het past niet, dat je zo de geheimen van je witte duivelberoep open baart. Zelfs niet aan een lid der familie Chan." „U hebt gelijk, altijd wijze neef", erkende Charlie. Hij wend de zich tot het meisje. „U en ik, jonge bloesem, zullen elkaar weer zien. Zelfs al zijn er tele foons in de woestijn ik ben Maandagmiddag in openbare zit ting bijeen. Alle leden waren aan wezig. Een schrijven van G.S. lokte een levendige discussie uit. De heer Schippers (arb.) meent, dat het een rare vertoning is, dat de ge meentelijke opzichters, die door de gemeenten worden betaald, be noemd worden door het bestuur van de Centrale Dienst en dat zij dus onder de bevelen van de direc teur van de Centrale Dienst staan. In de practijk zou het er op neer komen, dat de opzichters twee he ren moeten dienen, namelijk de Centr. Dienst en de gemeente. De voorz. meent, dat men niet aan de gang kan blijven en vraagt of de raad bij zijn standpunt blijft. Besloten wordt aan de wens van G.S. te voldoen en de regeling zo als door G.S. voorgesteld, ongewij zigd te aanvaarden. Aan het verzoek van de R.K. ar beidersbeweging aan grote gezin nen tegemoetkomingen te verlenen door een verminderde tarifering voor het gebruik van gas en water en door wijziging van het verme- nigvuldigingscijfer voor het school geld, werd niet voldaan. Als motief gold de financiële positie van de gemeente. Een verminderde gas- en waterprjjs kwam niet in aan merking, aangezien deze diensten geen gemeentelijke zijn. Het verzoek van het comité R.K. gezinszorg om een vaste gemeente lijke subsidie werd afgewezen. Men zal geval voor geval bekijken, welk gezin voor gemeentelijke subsidie in aanmerking komt. Besloten werd aan de Stichting Fruitteelt Proefbedrijf te Philippi ne evenals vorig jaar een subsidie te verstrekken van 25. Z.h.s werd besloten bij de Bank voor Nederlandsche Gemeenten een kasgeldlening aan te gaan van 200.000. Besloten werd de 73 stenen noodwoningen van het rijk in eigendom over te nemen voor 120 000, de 88 houten noodwonin gen voor ƒ96.000. Het rijk zal de voorschotten tot aankoop verstrek ken terwijl de gemeenten de kost prijs bij wijze van jaarlijkse annuï teit zal betalen. Daarna kwam aan de orde het voorstel van B. en W. een kolen toeslagregeling in het leven te roe pen, waarbij 2,per week van 1 Januari tot 1 April 1952 aan toe slag zal worden verstrekt. B. en W. zijn voornemens een ruimere groep ouden van dagen, kleine rentetrek kers en andere min of onvermogen- den hiervan te laten profiteren. De heer Leenhouts (arb.) meent, dat 2,50 per week beter zou zijn. B. en W. en de raad konden zich met dit voorstel verenigen. Beslo ten werd aan de genoemde groepen in de wintermaanden 2,50 in plaats van 2,kolentoeslag te geven. B. en W. kregen de bevoegd heid te beoordelen, wie wel en wie niet in aanmerking komt. De benoeming van een concier- ge-schoolschoonhouder voor het scholencomplex werd in besloten zitting behandeld. Na heropening werd besloten een herhaalde op roep te plaatsen. Voor het lager onderwijs en het voortgezet lager onderwijs heeft de gemeente in 1950 uitgegeven 2983,41voor het uitgebreid lager onderwijs 2792,25. De raad stelde genoemde bedragen aldus vast. De vergoeding over 1950 voor de R.K lagere school voor gewoon en voortgezet lager onderwijs werd vastgesteld op 2615,83. Uitgegeven is werkelijk 3188,49. Voor de Chr. nationale school waren de bedragen resp. 1703,33 vastgestelde vergoeding en ƒ2429,64 werkelijk uitgegeven. Voor de school voor U.L.O. van de Chr. nat. schoolvereniging „Im- manuel" resp. 1422,95 en 1764,08. Het bedrag per leerling per jaar voor het openbaar gewoon en voortgezet onderwijs voor 1952 werd bepaald op ƒ19,56 en voor het openbare U.L.O.-onderwijs op ƒ31,69. J Tenslotte besloot de raad van de wed P. Daansen Wzn het pand Zuidzandsestraat 2b aan te kopen voor 4400. triges zijn doodsvijand Deberghe op zeker ogenblik in handen van de Duitsers speelde en hem ten slotte door Wauthiers liet neer schieten, blijkt gedurende de ge hele oorlog geneeskundige bij stand te hebben verleend aan ge kwetste geallieerde piloten en parachutisten. In de acte van beschuldiging, die niet minder dan 80 getypte pagina's omvat, wordt Dr Rin chard beschreven als iemand, die tijdens de bezetting een dodelijke haat had opgevat tegen Deber ghe, die hem, toen hij burgemees ter van La Louvrière was in 1940, verbood opnieuw zijn be roep van directeur uit tte oefenen in de chirurgische kliniek aldaar, omdat hij deze na de capitulatie in de steek had gelaten om naar Frankrijk te vluchten. Rinchard trad hier op in relatie met Duit se officieren, die er voor zorgden, dat de chirurg zijn plaats in de kliniek weer kon innemen en die Deberghe een zestal weken in de gevangenis zetten. Na de bevrij ding diende Deiberghe 'n klacht in, die gericht was aan de procureur des konings, kwam in handen van diens substituut, de auditeur militair Harcq, 'n college-vriend van Rinchard, die de documenten deed verdwijnen. Deze Harcq pleegde later, toen hem bleek dat een onderzoek naar zijn han delwijze was ingesteld, zelfmoord. In October stelde Rinchard zich in verbinding met Wauthier, een scherpschutter bij uitnemend heid, die een belangrijke rol speelde in het ondergronds ver zet. Rinchard schilderde De iberghe af als een „gevaarlijke collaborateur", die uit de weg geruimd moest worden. Wau thier, die Rinchard veel verschul digd was, voldeed hieraan enkele dagen later. Uit het onderzoek is komen vast te staan, dat Dr Rinchard dikwijls verdachte gelegenheden bezocht. Hij was in het bijzonder een drukke bezoeker van een in stelling in het bos van Waterloo, waar invloedrijke persoonlijkhe den uit Brussel elkaar ontmoet ten. Hier zouden de chirurg fei ten hebben gepleegd, die door de wet worden bestraft (abortus). Opvallend is dat de exploitant van dit huis, een zekere Meer- tens, na het door de politie inge stelde onderzoek, een eind aan zijn leven maakte. Rinchard heeft opzienbarende onthullingen aangekondigd en hij blijkt te ho pen, dat de in deze gelegenheid gevonden ledenlijst hem zal kun nen redden. Op 2 Mei 1947 plaatsten Dr Rin- chard en Wauthiers een landmijn op het buitengoed van baron Snoy, waar die avond een verga dering van koningsgezinden werd gehouden. Wauthiers beweert op zettelijk het slaghoedje te hebben verwijderd, waardoor de mijn niet tot ontploffing kwam, toen een tweetal Belgische generaals hier met hun auto overreden. Geheimzinnig is ook de moord poging op Alice Lebrun. Hij zou deze verpleegster op 25 Septem ber 1943 een revolver in de mond hebben geduwd, omdat zij in zijn kliniek in zijn notitieboekje had gesnuffeld, doch het wapen ket ste. Rinchard beweert dat hij haar slechts heeft willen bedrei gen, omdat zij rondbazuinde, dat hij Duitsgezind was. Alice Lebrun werd na de bevrijding wegens verraad zij zegt evenwel door toedoen van Rinchard door de Belgische krijgsraad ter dood ver oordeeld. De verpleegster, die oordeeld. De verpleegster, die steeds elke schuld is blijven ont kennen, werd in vrijheid gesteld, toen het onderzoek naar de ge dragingen van dr. Rinchard door de justitie werd hervat. Tenslotte is er nog de aanslag op dr. Patte, die dr. Rinchard ver weet een ongunstig verslag te hebben uitgebracht wegens een correctionele zaak tegen hem (abortus). Op 18 Februari 1949 werd deze dr. Patte opge'beld met het verzoek zich naar Lillois te willen begeven, waar iemand last had van een blindedarmontste king. Het bleek echter een loos alarm te zijn. Toen de dokter naar huis terugkeerde, bleek dr. Rinchard zich daar met een ka rabijn te hebben opgesteld. Slechts door het ingrijpen van de inmiddels gewaarschuwde rijks wacht kon erger worden voorko men. Uit een onderzoek bleek, dat dr. Rinchard dje bij de ont stane schermutseling op de rijks wachters schoot en er een ver wondde, zijn geestelijk evenwicht geheel had verloren. Na de aan slag op dr. Patte werd het onder zoek tegen dr Rinchard, dat tot dan toe steeds weer was afgebro ken, door de Belgische justitie ernstig ter hand genomen. De zitting van gisteren werd geheel in beslag genomen door het benoemen van de plaatsver vangende leden van de jury en de voorlezing van de acte van be schuldiging. Het proces, waar voor veel publieke belangstelling bestaat, zal waarschijnlijk 6 we ken duren. Verwacht wordt dat de verdediging van Rinchard ver zet zal aantekenen tegen het feit, dat de president van het assisen hof dezelfde is als die welke het proces leidde tegen Alice Lebrun. RANGEERDER BEKNELD Op het stationsemplacement te Broek op Langer.|dijk is Maandag de ongehuwde rangeerder J. Brui nenberg uit Alkmaar bij het ran geren tussen 2 wagons bekneld geraakt. De man was bijna op slag dood. daar buiten bereik. Nu moet ik gaan, tot mijn grote spijt." Kee Lim volgde hem naar de deur. Hij bleef op de rieten mat knipogend zijn dunnen baard strelen. „Vaarwel, vermaarde neef. Ga langzaam op de lange tocht, die gij nu aanvangt." „Alle goede wensen voor geluk in het nieuwe jaar. „Plotseling zei hij in het Engels: „Ik zie u nog wel", en rende de trap af. Eenmaal op straat, volgde hij echter de raad op van zijn neef, en hij liep werkelijk langzaam. Dat was een verbijsterend nieuw tje van Rose, de telefoonjuf frouw. Louise Wong nodig in San Francisco nodig voor zijn fa milielid Wong Ching, de porce- leinkoopman. Waarom? Een oude Chinees op een hoek wees hem de weg naar de Jack sonstraat, en hij beklom het steile trottoir tot hij de winkel van Wong Ching bereikte. In de schitterend verlichte uitstalkast stonden Swatow-koppen en kom men, nogal een mooie voorraad, maar klaarblijkelijk was op deze heiligendag de zaak niet open, want de gordijnen voor de deur waren dichtgetrokken. Chan rammelde een volle minuut aan de deurklink, maar er kwam niemand. Hij stak de straat over en ging in een donker portaal aan de an dere kant staan. Vroeger of later zou er wel beweging komen. Op een balkon in de buurt speelde een Chinees orkest, en de wan klanken der instrumenten ver vulden de kalme avond. Spoedig verstomde de muziek, het lawaai stierf weg, en Chan hoorde slechts het geklikklak van Ame rikaanse hakken en het geschui fel van vilten pantoffels zijn schuilplaats voorbij gaan. Na on geveer tien minuten ging de win keldeur van Wong Ching open, en kwam er een man naar bui ten. Hij bleef voorzichtig de straat op en af kijken. Een ma gere man in een hoog dichtge knoopte overjas een koud uit ziende man. Hij had zijn hoed diep over de ogen getrokken en droeg verder ter vermomming een donkere bril. Charlie Chan vertrok even zijn rond gezicht, uit belangstelling. De koud uitziende man liep met flinke pas de heuvel af, en Chan, vlug zijn schuilplaats ver latend, volgde op een afstand. Toen de zwartgebrilde rechts afsloeg, deed Chan het ook; dit was kinderspel voor hem. Zij kwamen aan een goedkoop hotel, op een hoek, en de man in de overjas ging naar binnen. Met een blik op zijn horloge besloot Chan zijn prooi te laten ontsnappen. Zijn gemoed was ver ontrust. „Zoveel kan iedere gek ervan begrijpen", dacht hij,, dat we een val tegemoet lopen. Maar met wijd open ogen." (Wordt vervolgd.) Nationale reserve. In Pro Rege werd gisteravond een matig bezochte vergadering ge houden uitgaande van de Nationale Reserve. Burgemeester J. C. van Hoote- gem van Hontenisse, die de verga dering presideerde, gaf een terug blik in het verleden waarin Hitler aan de gehele wereld zijn regiem wilde opleggen. Frankrijk was toen oorlogsmoe en had de Maginotlinie. Engeland had Chamberlain en München kwam. Toch kwam de ware aap uit de mouw met de aan val op Polen en alles wat daarop volgde. We hebben allen ondervon den wat dit alles betekende. Toen de bevrijding daar was, meenden we een betere toekomst op te gaan bouwen, doch er is weinig van te recht gekomen. We staan klaarblij kelijk evenver als vóór '40 en het communisme dreigt. Wanneer we dit niet zien en de moed niet kun nen vinden de werkelijkheid onder de ogen te zien, zullen we aan een grotere chaos ten prooi worden dan we ooit hebben gekend. Steun Wettig Gezag, waarvan de Natio nale Reserve een onderdeel is, wenst een bundeling van alle goed- willenden, die samen, als het zo ver mocht komen, pal zullen staan voor het hoogste goed: de vrijheid. Het bedroeft, dat men de dreiging wel aanvoelt, maar niet de daad durft te stellen door zich te voegen bij hen die hun taak wèl begrijpen. Kapitein R. J. Fassaert gaf een uiteenzetting over het wezen van Nationale Reserve, wat betreft verband, oefening,, sociale verzor- Uit de vragen die door enkele aanwezigen werden gesteld, bleek huiverigheid ten opzichte van de instelling, gezien de ervaring in het verleden. Sprekers ontkenden geenszins de ter sprake gebrachte feiten, doch het spreekt vanzelf dat de Natio nale Reserve thans ruimschoots ge legenheid heeft gekregen alles goed onder de ogen te zien en zij zal er voor waken, dat de doelstelling zuiver zal worden bewaard. Staande de vergadering gaven zich enkelen als lid op. De heer De Kam betreurde het, dat in een gemeente als Terneuzen nog geen klasse kon worden ge vormd en er in Terneuzen zo wei nig actie voor deze toch zó hoogst belangrijke instelling uitgaat. Motorongeval. Toen de motorrijder Van G. uit België huiswaarts keerde en op een paar honderd meter van zijn woning was aangekomen be merkte hij niet een daar aan de rechterkant van de weg staande Belgische personenwagen, met het noodlottig gevolg, dat Van G. er tegenop reed en over zijn mo torrijwiel vloog. Enkele E.H.B.O-'ers brachten Van G. naar zijn woning. Een geneesheer constateerde een dij breuk en achtte overbrenging naar het ziekenhuis te Hulst noodzakelijk. De grote botersmokkel. Zaterdag werd door ambtenaren van de ambulante-recherchedienst op de Markt te IJzendijke gearres teerd J. M. de B., graanhandelaar alhier, die in de nacht van Donder dag op Vrijdag de gepantserde ge vechtswagen bestuurde, waarmede 3000 kg boter werd vervoerd. Zoals wij reeds meldden werd deze smokkel-auto dien nacht in de Be- oosten-Blijpolder onder de gemeen te Axel door de recherchedienst tot stilstand gebracht en inbeslag- genomen. Marycken van Nimwegen. Het Zeeuws-Vlaams toneel, onder regie van Dr. Louis Locke- feer heeft wederom succes ge oogst met de opvoering van „Ma rycken van Nimwegen" in hotel „De Graanbeurs". Het stuk werd geheel opnieuw bewerkt voor een binnen-uitvoering. De opvoering is schitterend geslaagd, een woord van lof is hier voor de regisseur en de spelers zeker op zijn plaats. Diep onder de indruk gingen de vele aanwezigen na afloop huiswaarts. De Zwinkwestie. Over het natuurreservaat „Het Zwin/' is er de laatste jaren nog al wat te doen geweest. Duidelijk bleek, dat onze Zuiderburen heel anders oordelen over de dam en de gegraven geul dan wij. Vaak werden deze meningsverschillen in scherpe bewoordingen gepu bliceerd. Het was in de eerste plaats de heer Lippens, burge meester van Knokke, die de maatregelen, die van Nederland se zijde werden genomen, sterk critiseerde. Wij hielden hiervan onze lezers geregeld op de hoog te. Nu burgemeester Lippens zich in een persconferentie over deze kwesties in heel andere zin uitliet, menen wij niet te mogen nalaten, weer te geven, wat een Vlaams blad dezer dagen hier omtrent schreef: „Burgemeester Lippens deelde ons tijdens zijn laatste perscon ferentie mede: „In het geval van het openhouden van de monding van het Zwyn kan verder de goe de wil van de Nederlandse ver antwoordelijke instanties waar genomen worden. De gegraven geul bij de Belgi sche duinen en op de grenslijn wordt regelmatig onderhouden en op diepte gehouden. Het zee water loopt normaal in de kre ken en grachten- Maar een vol ledige overstroming van de Zwynschorre blijft nog uit. Zulks komt vooral, doordat er de laat ste maanden geen stormen wer den waargenomen. Er moet dan ook afgewacht worden tot de volgende grote storm, om het ef fect te kunnen zien van de on dernomen werken."

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1951 | | pagina 2