DE VRIJE ZEEUW WAARNEMINGEN VAN METEOREN wrj&M EMOTI „Van Juliana tot Juliana'1 r en Berry in de bril van Sultan Sar Het Westelijke ontwapeningsplan ingediend Leken verrichten goed werk Vragen aan de Minister van WAT BRENGT DE RADIO? V.. 7e Jaargang No. 1880 TWEEDE BLAD Vrijdag 9 November 1951 Het doel van de arbeid van de „Werkgroep Meteoren" van de Nederl. vereniging voor weer- en sterrekunde is, door zoveel mogelijk waarnemingen van meteoren (meer populair vallende sterren ge naamd) iets naders te weten te komen over de oor sprong van deze verschijningen, over het deel der wereldruimte, vanwaar zij stammen, met name of zij afkomstig zijn uit het zonnestelsel, van de zon of van elders. Maar daarnaast wordt er ook een meteoro logisch doel mee beoogd, n.l. iets meer te weten te komen over de hoogte van de dampkring. Want de meteoren worden meestal op ongeveer 100 km hoogte zichtbaar, om op een hoogte van een 50 km weer uit het gezicht te verdwijnen. Vroeger was de waarneming van „vallende sterren" zo ongeveer de enige methode om iets te weten te komen over de hogere lagen van de dampkring, maar tegenwoordig hebben wij ook de V 2. Vakbond van Britse metaalarbeiders U blijft opgewekt en onvermoeibaar roet de heerlijk verfrissende Niet iedereen kent waarschijnlijk het woord „anaphylaxie". Letterlijk betekent het „zonder be schutting" en het werd in 1902 voor het eerst door de geleerde Richet in de geneeskunde ingevoerd. Wan neer een mens of dier „anaphylactisch" is, verstaat men daaronder dat hij overgevoelig is voor een be paalde stof, waarvoor een normaal mens niet gevoe lig is. Men kan het van nature zijn, maar men kan iemand ook anaphylactisch „maken". Een reizende Tentoonstelling Desondanks zijn de meteoor- waarnemingen nog noodzakelijk, teneinde de met de V 2 verkregen gegevens te controleren," zo ver telde de heer C. de Jager, weten schappelijk ambtenaar van de Utrechtse sterrenwacht, die het centrale punt vormt van de bo venbedoelde werkgroep meteo ren. Deze werkgroep heeft n.l. naar aanleiding van het waarne men op Donderdagavond j.l. van een helder lichtverschijnsel met een staart (waarschijnlijk was dit een zeer heldere meteoor, die ook wel vuurbol wordt genoemd) om inzending van waarnemingen verzocht. Wanneer is zo'n vallende ster nu eigenlijk een vuurbol en wan neer niet?, zo luidde een vraag. „Vallende sterren" hebben dit moet vooropgesteld worden niets met sterren te maken, omdat sterren nu eenmaal he mellichamen zijn, zoals de zon er een is. Het zijn eigenlijk steen splinters, die variëren in door snede van kleiner dan één mm tot een paar centimeter. Zij zijn in de dampkring reeds zichtbaar wanneer ze nog geen mm groot HET INCIDENT IN HET AMBONEZENKAMP IDiE BIEZEN" Het Tweede Kamerlid de heer Weiter (KNP) heeft aan de minis ter van Justitie de volgende vra gen gesteld: 1. Is het de minister bekend, dat op Vrijdag 26 October omstreeks 8 uur 's ochtends, nadat een om singeling van 't Ambonees woon oord „De Biezen" had plaats ge had met ongeveer 52 rijkspolitie ambtenaren, 2 bewoners van dat woonoord, n.l. de heren M. Leka- tompessy en J. Tuhumena, aan wie voor hen zelf en hun gezinnen woonruimte in dat woonoord was toegewezen) door enige rijkspoli tie-ambtenaren zijn gedwongen het woonoord voorgoed te verlaten en met voor hen onbekende bestem ming zijn weggevoerd, terwijl deze ambtenaren hebben geweigerd aan voornoemde Ambonezen de reden van dit onverwachte gedwongen vertrek mede te delen? 2. Hadden voornoemde Ambone zen enig strafbaar feit begaan of werden zij daarvan verdacht en zo neen, kan de minister dan mede. delen op grond van welke wette lijke bepalingen tegen hen op de in de eerste vraag bedoelde wijze is opgetreden 3. Indien aan dit optreden een wettelijke grond ontbrak, is de mi nister dan bereid hen, die daartoe opdracht gaven, te corrigeren en maatregelen te treffen ter voor koming van herhaling? zijn, maar wanneer ze een door snede hebben van een paar cm, gaan wij spreken van vuurbollen want zo'n „vallende ster" kan heel Nederland verlichten. Het lichtverschijnsel ontstaat door de grote snelheid, waarmede zij de dampkring doorklieven. De wrij ving met de dampkring brengt n.l. de luchtmoleculen tot lich ten. Zij verdwijnen meestal door het verdampen van de steen splinters. Als ze echter een paar cm door snede hebben, komen ze ook wel op aarde terecht. In 1909 is b.v. een verzameling keien in Seibe- rië terecht gekomen. Men heeft er wel sporen van ontdekt in de vorm van een verwoest woud en diepe kraters, maar de stenen zelf zijn niet gevonden, of omdat ze in de moerassige bodem te diep zijn ingeslagen of omdat ze toen nog verder verdampt zijn". „En wie nemen aan de waarne mingen deel?", werd er verder gevraagd. „Deels geroutineerde mensen, vak-astronomen bijv., die dit waarnemen doelbewust doen, maar heldere meteoren kunnen ook voortreffelijk worden waar genomen door leken, wier gege- .vens echter in de regel van iets minder waarde zijn, hoewel ze ook worden gewaardeerd. Die ge gevens worden op het centrale punt van de werkgroep, op de Utrechtse sterrenwacht dus, ver zameld en daar verwerkt. VERBLIJFSVERGUNNING GEWEIGERD. Het Tweede Kamerlid do heer Stokvis (OPN) heeft aan de mi nister van Justitie de volgende vragen gesteld 1 Is het juist, dat aan een 38- jarige inwoner van Jutphaas, die reeds 26 jaren in Nederland ver blijft, zich steeds als Nederlander heeft gedragen en van overheids wege ook steeds als zodanig isl beschouwd, doch omtrent wiens nationaliteit sedert enige tijd onze kerheid is gerezen, 'n verblijfsver gunning, althans vergunning tot verder verblijf hier te lande, is geweigerd 2. Kan de minister bij bevesti gende beantwoording van de vo rige vraag mededelen, op welke gronden de gemelde weigering berust 3. Kan de minister mededelen' of inderdaad vaststaat, dat de be doelde persoon niet is Nederlan der? 4. Is de minister bereid te be vorderen, dat aan hem op zo kort mogelijke termijn een verblijfsver gunning wordt verstrekt? Het werk der amateurs is daar om zo nuttig en onontbeerlijk, omdat de waarde der waarne mingen toeneemt, naarmate ze afkomstig zijn van een groter deel van het aardoppervlak. Eén waarneming zegt heel weinig, maar de betekenis neemt snel toe wanneer er twee, drie of meer zijn. Tussen Nederland en Vlaams-België bestaat in dat op zicht een goede samenwerking. Dit waarnemen geschiedt niet in het wilde weg, maar wordt ge organiseerd. De waarnemings posten worden n.l. gewaar schuwd op verschillende tijdstip pen een bepaald deel van de dampkring te observeren en dat wordt dan ijverig gedaan. Dat zijn natuurlijk in het bijzonder die gedeelten van het jaar, dat meteoren kunnen worden ver wacht. Men denke aan de z.g. „sterrenregens", die echter hele maal geen regens zijn, want als iemand dan 10 meteoren per uur ziet, is het al veel. Bekende ster renregens zijn in begin Augustus de Pesëiden, de Geminiden in December, de Tauriden in No vember. Deze laatste zijn opmer kelijk, omdat de meteoren dan roodachtig van kleur zijn. Dit jaar komt deze sterrenzwerm echter voor juist in de periode van de volle maan. En onze „The Amalgamated Enginering Union", waarbij verreweg de meeste Britse metaalarbeiders zijn aangesloten heeft uiting gegeven aan zijn „ernstige bezorgdheid" over het besluit der Engelse con servatieve regering om de ijzer- en staalindustrie te denationaliseren Het bestuur van deze 800.000 le den tellende vakbond heeft in een verklaring gezegd dat een derge lijke maatregel „in strijd zou zijn met de wezenlijke belangen van het land in het algemeen en de in dustrie in het bijzonder". Verder- wordt een beroep gedaan op de socialistische oppositie om te verklaren dat ,,de eerste taak van de volgende socialistiche regering zal zijn het publieke eigendom van deze belangrijke Britse industrie te herstellen en wel op veel min der edelmoedige voorwaarden dan de eigenaars overeenkomstig de bepalingen van de nationalisatie- wet van 1945 hebben verkregen". Tenslotte wordt aan de socialis tische Lagerhuis-fractie verzocht „zich zo krachtig mogelijk te ver zetten tegen het weer in particu liere handen komen van het weg vervoer". waarnemingen helbben twee vij anden: de maan en de nevel of bewolking". Is het aantal waargenomen meteoren groot?". Verleden jaar hebben onze medewerkers, die zeer ijverig zijn en waarvan de amateurs uit alle rangen en standen stammen, ongeveer 3000 meteoren waarge nomen. Tot nu toe in 1951 onge veer 2000, waarbij in 't oog moet worden gehouden, dat het weer over het algemeen ongunstig was. Er zijn ook wel jaren met 4000 waargenomen meteoren. Alle gegevens uit het rayon van de werkgroep komen in Utrecht bij elkaar en worden uitgewerkt, waarbij amateurs nuttig werk verrichten". „Is het aantal rapporten van de incidentele waarnemers groot?". „Soms buitengewoon groot. Wij hebben niet zo lang geleden eens 1100 berichten over een vuurbol gekregen, n.l. verleden jaar Sep tember. Daar zijn dan heel eenvoudige gegevens bij, maar sommigen maken er veel werk van met uitgebreide sterrentekeningen en zelfs boompjes, waarboven de meteoor werd waargenomen. Die medewerking danken wij echter voor een belangrijk deel aan de publicaties in de pers. Zeer nut tig zijn de rapporten, waarbij wordt aangegeven de hoogte, waarop een meteoor werd waar genomen met de richting die de ze nam. Dit kan in graden wor den opgegeven, maar even goed en vaak gemakkelijker is, wan neer wordt opgegeven welke baan de meteoor nam ten opzich te van de sterrenbeelden. Van grote betekenis is ook de tijds duur (maar die is vaak zeer moeilijk op te geven), de kleur en de helderheid met betrekking tot bekende hemellichamen (maan, planeten of bepaalde sterren)". „Deze waarnemingen geschie den natuurlijk niet alleen in Ne derland?". „Neen, dat niet. Maar wel kan worden getuigd, dat Nederland tot de in dit opzicht zeer actieve landen behoort. In het buiten land wordt die activiteit ook zeer gewaardeerd. Verdere landen met meer of minder actieve waarneming zijn de V.S., Cana da meest vakmensen), Engeland (kleine maar hardwerkende groep), Nederland en België, Tsjecho-Slowakije, Rusland en Oostenrijk. Bij amateurs is vaak de moeilijkheid hen aan de gang te houden". „En geschieden al die waarne mingen met het blote oog?". w kvj De> Uwlo „Van kort vóór de oorlog af wordt ook photografisch waarge nomen. In Nederland maken wij daarbij gebruik van een 10 12- tal eenvoudige camara's, waar van de lens met behulp van een z.g. „Vlinder" regelmatig geo pend en gesloten wordt. De baan van de meteoor tekent zich daar door op de plaat af als een onder broken lijn. Die onderbrekingen maken het mogelijk de snelheid te berekenen. De foto geeft ver der precies de baan van de me teoor langs de sterren weer. En thans maken amateurs een 12- tal „Schmidt-camara's" die nog weer lichtsterker zijn, want bij deze soort waarnemingen neemt in het algemeen het blote oog ge makkelijker waar, zij het niet zo nauwkeurig. Aan de andere kant hebben de fotografische waarne mingen, die eigenlijk pas na 1937 werden toegepast, reeds na on geveer 12 opnamen, tot de con clusie geleid dat de meteoren vrijwel uitsluitend uit het zon nestelsel afkomstig zijn. Behalve met de camera kan het waarnemen ook geschieden met een radiotoestel, dat afgesteld is op een zender, die zich op niet al te grote afstand bevindt en in de 20 a 30 meter golfband werkt. De verschijning van een meteoor gaat dan gepaard met een fluit toon. Er is hier iets in het spel, dat kan worden vergeleken met radar. De fluittoon is uiteraard alleen duidelijk te constateren, wanneer de zender geen muziek ten gehore brengt. Deze ontdek king is omstreeks 1942 door Brits-Indiërs gedaan. Een Am sterdamse amateur heeft proef ondervindelijk aangetoond, dat de methode juist is, daar hij de fluit toon herhaaldelijk tegelijk met de verschijning van een meteoor heeft waargenomen. Het is in de practijk echter niet zo gemakke lijk deze waarnemingsmethode toe te passen, aldus besloot de heer De Jager zijn mededelingen, Twee grote oranjekleurige wa gens zijn Donderdag de tuin van het paleis Noordeindje in Den Haag uitgereden op weg naar het paleis Soestdijk. Het was de reizende tentoon stelling „Van Juliana tot Julian^." genaamd, die in deze wagens was ondergebracht en ten bate van, het Koningin Julianafonds en het Prins Bernfiardfonds door het ko ninklijk huisarchief werd georga niseerd. Hedenmiddag zal deze ten toonstelling officieel door H. M. de koningin op paleis Soestdjjjk wor den geopend. In deze wagens bevindt zich een levend stukje vaderlandre geschie denis. Het koninklijk huisarchief heeft zijn deuren geopend en allerlei voorwerpen van historische waar de, die eens behoorden tot de pri- vé-eigendommen van leden van het Huis van Oranje, hebben op deze expositie een plaatsje gevon den. Het koninklijk huisarchief werd in 1896 door de koningin-moeder gesticht en vierde enige dagen ge leden zjjn 55-jarig bestaan. Reeds in 1825 zijn door koning Willem I de verschillende archie ven, die in de Franse tijd overal verspreid waren geraakt, bijeen gebracht. Van een samenbunde ling was echter toen nog geen sprake en pas in 1896 wist men een overzichtelijk geheel te schep pen. Welk een schatten het ko ninklijk archief herbergt, onthult ten dele bovengenoemde tentoon stelling. Men kan er bijv. de loopfiets zien, die Willem Hl gebruikte in de tuinen van het paleis Soestdijk en een fotocopie van een gedeelte van het testament van René van Chalons, prins van -Oranje, waarin deze het prinsdom Oranje en al de Nederlandse -bezittingen vermaakt aan zijn neef Willem, tgraaf van Nassau, daterend uit het jaar 1544. Voorts de schrijfcassette en de bril van koning Willem L de bretels van koning Willem II, de schrijfmap van Anna Paulowna zijn gemalin, de sabel die door de prins van Oranje werd gedragen in de slag bij Waterloo en de brief die Juliana van Stolberg schreef aan haar zoon. Het costuum van de ridders in de ,,orde van de kou senband" is niet vergeten en de courant op zijde gedrukt, waarin bet bericht vermeld staat van de geboorte van een prins van Oranje op 15 Februari 1744 vindt op deze expositie eveneens een plaatsje. De tentoonstelling geeft in vo gelvlucht de geschiedenis weer van het Huis van Oranje. Zij wordt af gesloten met het logboek, dat prins Bernhard als vliegenier bij de RAF heeft bijgehouden en een concept van de Kerstrede die H.M. de Koningin in 1950 uitsprak. Wanneer men een proefdier, b.v. een marmotje, met een be paalde eiwitstof inspuit, gebeurt er niets bijzonders. Maar wan neer men het na enige tijd voor de tweede keer met diezelfde eiwitstof inspuit, vertoont het dier een heftige reactie, welke enigszins op een zware asthma- aanval gelijkt. Het is dus door die vóórbehandeling overgevoe lig geworden. Een dergelijke anaphylaxie, be rustende op een overgevoeligheid tegenover bepaalde stoffen, komt ook bij de mens voor. Wij zien het verschijnsel b.v. optreden in de vorm van de „serumziekte", wanneer de persoon reeds vroe ger met eenzelfde serum was be handeld. De verschijnselen zijn dan: een jeukende huiduitslag (netelroos), hoofdpijn, koorts, soms zwelling van de gewrich ten, eiwit in de urine enz. Het lichaam heeft een plotselin ge schok gekregen en de onder zoeker Widal sprak hierbij van een „choc hemoclasique", nadat hij had vastgesteld dat er in zo'n geval plotselinge veranderingen in de colloïdale toestand van de lichaamsvloeistoffen waren opge treden. Wij weten thans b.v. de asthma- aanval en de hooikoorts ook ana- phylactische of overgevoeligheids reacties zijn. Nadat wij met het bestaan van deze reactie bekend en vertrouwd waren geworden, hebben wij leren inzien, dat er al tijd een aan het lichaam vreem de eiwitstof (wij spreken dan van „autigeen") voor nodig was om in een overgevoelig gemaakt (gesensibiliseerd) lichaam deze „choc hemoclasique" te doen op treden, maar dat ditzelfde ook door physische invloeden, zoals koude, warmte, ultraviolette- en Röntgenstralen, ja zelfs door in- traveneuse inspuiting van een voudige zoutoplossingen kon ge schieden. En tenslotte hebben wij gecon stateerd dat onder invloed van een heftige emotie dezelfde ver schijnselen kunnen optreden als door de injectie van zo'n eiwit stof, waarvoor men gevoelig is. Wij kenden natuurlijk reeds lang de invloed van emoties op het menselijk lichaam, zowel op de physieke toestand ervan als op de moreel van de getroffen per soon. Nu eens zijn het bepaalde spiergroepen die op onwillekeu rige wijze zich samentrekken, dan weer zijn het de bloedvaten van het gelaat, die door blozen of bleek worden van de ondergane emotie blijk geven. Evenzo kunnen huid, lever, al vleesklier, ingewanden, ademha lingsspieren, traanklieren en vooral de inwendig secernerende klieren ieder op hun manier op een emotie reageren. Dit alles zijn normale physiologische ver schijnselen en waarschijnlijk hebben zij een doel, n.l. een aflei dende werking waardoor zij het lichaam beschermen. Ziekelijk wordt de reactie pas. wanneer de intensiteit of de duur ervan de grenzen van het nor male overschrijdt. Zo kennen wij blijvende huidreacties, die onder de invloed van emoties zijn ont staan. Ook de rol die emoties bij het ontstaan van suikerziekte spelen is bekend en men heeft aange toond, hoe bij lijders aan deze ziekte, teljcens wanneer zij een emotie ondergingen of zich zeil maar boos maakten, een ver hoogd suikergehalte in de urine MeJischc Stubnck van huidjeuk op en aanvallen traden. Uit dit alles blijkt het merk waardige leit, dat er mensen zijn met een overgevoeligheid tegen over emotionele invloeden op precies dezelfde wijze als dat tegenover bepaalde eiwitstoffen het geval is en er op gelijke wij ze op reageren. De emotie mag dus als 'n „autigeen" beschouwd 1 gaan produceren, worden en dezelfde physisch- chemische veranderingen kun nen optreden als wanneer een sensibiliserende stof was inge spoten. Ook ziet men daarbij duidelijke veranderingen in het bloed en andere lichaamsvochten optreden, veranderingen in de brekingsindex van de lagen van het oog. Maar net zo goed als emoties op die manier in ongun stige zin kunnen werken, zo kun nen ze omgekeerd ook bestaande afwijkingen doen verdwijnen. Het is bekend, dat een bestaande netelroos door een plotselinge emotie op slag kan genezen. Hoe dieper wij doordringen in de studie van de lichaamsvoch ten en de invloeden nagaan, die in staat zijn in een levend orga nisme veranderingen te bewerk stelligen, hoe groter onze bewon dering wordt voor de vele wijzen waarop niet alleen het gehele lichaam, maar zelfs ieder weef sel afzonderlijk in staat is zich tegen schadelijke invloeden te verdedigen en zijn eigen strijd om het bestaan te voeren. Dit is onlangs gebleken tijdens de onderzoekingen, die men ge daan heeft om het hoornvlies van overleden personen op de ogen van levenden over te planten. Daarbij bleek dat, wanneer men direct het verse hoornvlies van de een op de ander overplantte, men veel minder gunstige resul taten had dan wanneer men het oog eerst gedurende enige tijd in een ijskast bewaarde. Zo kwam men tot de conclusie, dat levende weefsels, zowel van mensen als dietren afkomstig, gescheiden van hun organisme en bewaard onder omstandigheden die wel ongunstig zijn, maar toch niet zó, dat ze de dood tengevolge heb ben, een soort van biochemische reorganisatie ondergaan en be paalde stimulerende stoffen waardoor de levensreacties worden opge wekt. Ieder ongunstig milieu dat in staat zou zijn de dood ten gevolge te hebben, wekt op het laatste ogenblik nog weerstands- stoffen op. Dit is dan ook de reden dat men ingeval van ziekte de strijd nooit zal opgeven, omdat zelfs op het allerlaatste ogenblik nog ver anderingen kunnen optreden, die een schijnbaar hopeloos proces nog ten goede kunnen doen keren. Dr. P. H. v. d. HOOG. Het ligt in de bedoeling, dat de ze tentoonstelling in de komende 6 maanden een reis zal maken door de provincie Utrecht en de Noordelijke provincies. Donderdag heeft de Amerikaan se (minister van, Buitenlandse Za ken, Acheson, op de Ver. Naties een beroep gedaan om het ontwa peningsplan van de Westelijke drie mogendheden als „een dringend en belangrijk punt" te behandelen. Hij herhaalde het beroep van Truman van Woensdag om: gelei delijk alle strijdkrachten bekend te maken en alle bewapening, gewo ne en afomische, te onthullen. Acheson zei te hopen, dat het ontwapeningsplan een universeel plan zou worden en hij deed een beroep op de 59 andere landen van de V. N. oig, zoals Truman rei, „een begin te maken met de enige soort oorlog, die wij willen voeren de oorlog tegen gebrek en mense lijke ellende". „In, dit stadium zijn de voorge legde taken moeilijk; aldus Ache son, omdat wjj tegelijkertijd onze kracht moeten opbouwen en voor lie vrede werken. Dit zijn geen tegenstrijdigheden, het z^jn „twee zijden van dezelfde munt". „Wij bouwen slechts onze kracht op, omdat er geen vrede zal zijn zolang de vredelievende landen zwak en kwetsbaar zijn". De Ver. Staten zijn er trots op in staat te zijn geweest een leiden de rol te spelen in de grt>te demon stratie van collectieve veiligheid in Korea, aldus Acheeon. Hij hoopte, dat een (mogelijke on dertekening van 'n wapenstilstand in Korea het mogelijk zou maken, dat deze algemene vergadering 'n uiteindelijke regeling voor Korea tot stand brengt. Voorts verklaarde hij, dat „in 't afgelopen jaar geen enkele daad van de Sowjet-Unie" en ik spreek van daden, niet van woorden, heeft aangetoond, dat zij bereid is met de rest van de wereld samen te ,,Er staat een stevige wind", zei Halef grijnzend, „dat is juist wat Wij moeten hebben. We drijven de sultan met zijn gevolg en de be ren door het vuur naar de andere punt van het eiland. Daar wacht grootvizier Joessoef met zijn man nen. Als het vuur hen niet te pak ken krijgt, zal het lood de rest doen, hihi". Een van zijn helpers kroop on der dekking van het gebladerte langs het gehele eiland en goot de brandbare vloeistof in een dun straaltje op de kurkdroge grond. Toen werd met behulp van een eindje fakkel vuur gemaakt. Loeiend verspreidden de vlam men zich over het eiland. ,pmdat de wind van ons af is zijn wij veilig", zei Halef, „nu blij ven we hier rustig zitten en het vuur zal wel voor de rest zorgen". werken, om spanningen en oorlogs gevaar te verminderen". Toen Acheson het spreekge stoelte heklom om zijn rede uit te spreken werd hij begroet met langdurig applaus. Zodra hij met zijn toespraak 'begon zette de Sowjetrussische afgevaardigde Wysjinsky zijn koptelefoon op. Toen Acheson over Korea sprak leek het, of hij direct tot de Sow jetrussische afgevaardigden sprak, die over hun tafels gebogen zaJ ten. ZATERDAG 10 NOV. HILVERSUM I: 7.00 Nieuws; 7.15 Gram.; 7.45 Een woord voor de dag; 8.00 Nieuws; 8.15 Gram.; 9.00 Voor de vrouw; 9.30 Water standen; 9.35 Gram.; 10.00 Voor de jeugd; 10.15 Gram.; 11.00 Voor de zieken; 11.45 Gram.; 11.50 Causerie; 12.00 Angelus; 12.03 Gram.; 12.30 Mededelingen; 12.33 Gram.; 12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nieuws; 13.20 Lichte muz.; 14.00 Voor de jeugd; 14.20 Eng. les;! 14.40 Dilettanten15.05 Kroniek; 15.53 Orgel; 16.10 Causerie; 16.20 Causerie); 16.50 Voor de jeugd; 17.50 Sport; 18.00 Nieuws; 18.15 Weekoverzicht; 18.25 Ork.18.45 Causerie; 19.00 Film; 19.20 Pari. overzicht; 19.30 Lichte muziek; 19.52 Actualiteiten; 20.00 Nws.; 20.08 De gewone man; 20.15 Cau- selrie; 20.40 Voor de heren; 21.00 Gev. programma; 21.53 Lichte muziek; 22.30 Wij luiden de Zon dag in; 23.00 Nieuws; 23.15 Espe ranto; 23.25 Orkest. HILVERSUM H: 7.00 Nieuws; 7.15 Gymnastiek; 7.30 Gram.; 7.45 Een woord voor de dag; 8.00 Nieuws; 8.18 Orgel; 8.50 Voor de vrouw; 9.00 Gram.; 10.00 Cause rie; 10.05 Morgenwijding; 10.20 Voor de arbeiders; 11.40 Piano; 12.00 Lichte muziek; 12.30 Mede delingen; 12.33 Gram.; 13.00 Nieuws; 13.15 Hoorspel; 13.30 Dansmuziek; 14.10 Film; 14.35 Zeeuws progr.; 15.00 Orkest; 15.30 Causerie; 15.45 Gram.; 16.15 Sport; 16.30 Orkest; 17.15 Voor de jeugd; 18.00 Nieuws; 18.15 Varia; 18.20 Dichte muzidk; 18.40 Rege- ringsuitzending19.00 Staalkaart; 19.30 Causerie; 20.00 Nieuws; 20.05 Actualiteiten; 20.15 Gev. programma; 21.00 Let op uw tel len; 21.15 Weense muziek; 21.45 Soc. commentaar; 22.00 Dansmu ziek; 22.30 Hoorspel; 22.50 Lichte gram.; 23.00 Nieuws; 23.15 Gram. (BRUSSEL VI.: 12.00 Gram.; 12.30 Weerbericht; 12.34 Orkest; 13.00 Nieuws; 13.15 Zang- 13.30 Gram.; 16.00 Kroniek; 16.30 Ac cordeon; 16.45 Gram.; 17.00 Nws.; 17.10 Accordeon; 17.25 Gram.; 18.30 Voor de soldaten; 19.00 Nieuws; 19.30 Gram.; 19.50 Cau serie; 20.00 Orkest; 21.00 Actua liteiten; 21.15 Verzoekprogramma; 22.00 Nieuws; 22.15 Verzoekpro gramma; 23.00 Nieuws; 23.05 Gram.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1951 | | pagina 5