RUSLAND EN HET ITALIAANSE
VREDESVERDRAG
vNV
ff
L-)
Engelse lauweren
Farnborough
op
l
V
j
De emigrant en
zijn woning in Australië
Prettiger dan met een warme kruik
slaapt U onder zo'n degelijke deken
JURRYI...
Amerikanen prijzen en
laken Nederland
A
PUROL in huis!
tJdMANUFACTUREN WONINGINRICHTING
NOORDSTRAAT 58-60 - TERNEUZEN - TELEFOON 2091
f
n' I
TWEEDE BLAD
Zaterdag 13 October 1951
7e Jaargang No. 1857
(Door W. N. Ewer.)
De Russen betogen, dat de voorstellen der drie
mogendheden betreffende het Italiaanse vredesver
drag een inleiding betekenen tot schending van dit
verdrag en eigenlijk neerkomen op een verkrachting
van het internationale recht. Maar daar is geen sprake
van. Deze voorstellen houden enkel maar een poging
tot oplossing in van het altijd moeilijke probleem om
een verdrag in overeenstemming met de gewijzigde
omstandigheden te brengen.
Het Italiaanse vredesverdrag
De emigratieconferentie
te Napels
Het bouwcentrum te Rotterdam wil de emigrant
naar Australië bijstaan, doch kan dit niet gratis doen,
Er zijn besprekingen gaande met de overheid over
de vraag of deze bereid is het bouwcentrum deze
gelegenheid te geven. Afgezien van het resultaat van
deze onderhandelingen ligt het echter in de bedoe
ling om de tweede en vierde Donderdag van iedere
maand emigranten en belangstellenden inlichtingen
te verstrekken.
aan
Da heffing op grenspassen
Loveii over de hulp
Wesi-Europa
Nederlandse strijders in Korea
krijgen boterletters
Koningin en Prins naar
Canada en Amerika
West-Duitse vissersboten
bij Helgoland door
bombardementen beschadigd 7
Botsing tussen schepen
enj
1
en]
tol
dl
V I
i
I
I
chl
I
•erl
I
I
sief
is<l
bef
nal
rel
oe-j
'as
ter-I
e- I
er I
DE VRIJE ZEEUW
ceol
De fundamentele stelling -
namelijk dat een verdrag van
kracht blijft totdat het met we
derzijds goedvinden is herzien of
aangevuld blijft gelden. Dit
grondbeginsel is destijds vastge
legd in de overeenkomst van
Landen van 1871, waartoe de
Russische schending van het ver.
drag van Parijs van 1856 de aan
leiding bood. In dit verdrag wordt
gezegd: „Het is een wezenlijk be
ginsel van het internationale
recht, dat geen enkele overheid
zichzelf kan losmaken van de m
een verdrag neergelegde ver
plichtingen, noch de voorschrif
ten hieromtrent zou kunnen ver-
zachten, tenzij dit geschiedt door
middel van een vriendschappelij
ke regeling met goedvinden van
de contracterende mogendheden.
„Verdragen zijn sterfelijk."
Anderzijds wordt algemeen er
kend, dat gewijzigde omstandig
heden een verdrag doen ver
ouderen, zelfs vóórdat de over
eengekomen duur van het ver
drag is verstreken. Om met Bis
marck te spreken: „Verdragen
zijn sterfelijk." Het ligt voor de
hand, dat er evenzeer een recht
bestaat om door onderhandeling
t«t wijziging te komen en het zou
verkeerd en onhoffelijk zijn van
een der betrokken deelnemers dit
recht te ontkennen. Groot-Brit-
tannië heeft zich bijv. bereid ver
klaard te onderhandelen over het
BagelsEgyptische verdrag van
1936, hoewel in dat verdrag zelf
is vastgelegd, dat het niet her
zien zou worden vóór 1956.
«en bijzondere moeilijkheid doet
zich voor of kón zich voordoen
in het geval van multilaterale
overeenkomsten, die door meer
dere ondertekenaars werden be
krachtigd. Men kan zeggen, tot
volgens de letter elke verande
ring de goedkeuring nodig heeft
van iedere ondertekenaar apart;
dat dike afzonderlijke deelgenoot
van een dergelijk verdrag elke
herziening dus ook kan beletten,
ongeacht of deze gewenst zou
werden door al de anderen en
zelfs als de redenen voor die wei
gering niets te maken zouden
hebben met de zaak zelf of mis
schien alleen maar tot doel had
cencessies te verkrijgen op ander
gefcied
Wat willen de Italianen?
Bit nu is de moeilijkheid in de
zaak van het Italiaanse vredes
verdrag, dat in 1946 werd gete
kend. Vijf jaar zijn sindsdien
voorbijgegaan. Dat waren 5 ja
ren van een stabiel democratisch
bewind in Italië, een regiem dat
vreedzaam samenwerkte op inter
nationaal terrein. De eis tot her
ziening en de vraag verschillen
de1 clausules, die meer betekkmg
hebben op het fascistische ver
leden dan op de democratische
gen zouden reeds gewijzigd zijn,
ware het niet dat de Sowjet-Unie
dank zij haar veto de toelating
van Italië tot de Verenigde Na
ties had belemmerd. Zodat in
feite op het ogenblik alleen maar
wordt voorgesteld, wat in de be-
dioeling van het verdrag zelf
reeds lag!
DRIE MOTIEVEN.
De actie der drie mogendheden
is gebaseerd op de volgende over
wegingen. Ten eerste dat er zeer
gegronde redenen zijn voor revi
sie van het verdrag. Ten tweede
dat de mogelijkheid van een zo
danige herziening, voor wat de
hoofdzaak betreft, reeds in het
De Russische nota inzake her-
zietn'ng.
Waarnemers te Washington ne
men aan, dat de Ver. Staten eerst
de Britse en Franse regeringen
willen raadplegen alvorens een
antwoord te geven op de Russi
sche nota over een herziening van
het Italiaanse vredesverdrag.
Functionarissen van het Ameri
kaanse ministerie van Buitenland
se Zaken Weigerden oommentaar
te geven op een dergelijke belang
rijke nota voordat deze grondig
bestudeerd zou zijn.
Ten derde dat de obstructie der
Sowjet-Unie de gewone vorm om
tot wijziging te komen belet, zo
dat er om recht te doen geschie
den andere methoden moeten
worden gevolgd.
Wat zullen de Russen nu doen?
Ze zullen natuurlyk heftig pro
testeren en men kan er zeker
van zijn, dat ze niet wensen mee
te werken. Maar als ze formeel
tegen wat zij als verdragsbreuk
beschouwen willen opkomen, dan
is de te volgen procedure vast
gelegd in art,. 87.
Ze kunnen het „meningsver
schil" dan voorleggen aan de
vier de Amerikaanse, Britse,
Franse en Russische ambas
sadeurs in Rome. Mochten deze
vier ambassadeurs het geschil
niet kunnen oplossen, dan zal er
een commissie moeten worden
benoemd, bestaande uit 3 leden,
één aan te wijzen door Italië en
één door de Sowjet-Unie, terwijl
het derde lid of bij onderling
goedvinden óf door de secretaris
generaal der Ver. Naties wordt
aangewezen. En deze commissie
van drie neemt dan een bindend
besluit bij meerderheid van
stemmen.
toekomst van Italië, te schrappen, 1 ver(jrag zelf werd vastgesteld.
is dus waarlijk wel gemotiveerd. - - - - - J—
Italië staat des te sterk, nu met
Japan een vredesverdrag werd
getekend.
Italië kan de gerechtvaardigde
eis stellen, dat het (als bondge
noot der geallieerden bij het ein
de van de oorlog) op zijn minst
recht heeft op een even gunstige
behandeling als Japan.
De meeste ondertekenaars van
het verdrag, met uitzondering
van de Sowjet-Unie en haar ver
bondenen, zijn bereid de herzie
ningen, die Italië blijkbaar ver
langt, goed te keuren.
Het zou inderdaad belachelijk
zijn als ze hiervan weerhouden
zouden worden door een nieuw
soort Russisch veto. Temeer waar
de Sowjet-Unie heeft goedgevon
den en aangemoedigd, dat fla
grante schendingen van de Bul
gaarse-, Hongaarse- en Roemeen
se vredesverdragen werden be
gaan door deze landen, zelfs zon
der dat er ook een poging werd
ondernomen om een herziening
door vergelijk te verkrijgen.
Het is intussen belangrijk na te
gaan, welke veranderingen de
Italiaanse regering wenselijk acht
en waarmee Groot-Brittannie,
Frankrijk en de Verenigde Staten
zich accoord verklaarden.
De eerste voorgestelde veran
dering betreft de inleidende
tekst van het verdrag en is der
halve zonder ingrijpende beteke
nis. Het gaat hier meer om for
muleringen die betrekking heb
ben op het vroegere fascistische
bewind en die de huidige Ita
liaanse regering natuurlijk niet
formeel wenst te aanvaarden.
De tweede verandering is van
gelijke aard. Er zijn „politieke
Clausules", die bijv. vastleggen
dat geen enkele Italiaan zal mo
gen worden vervolgd of gehin
derd omdat hij de zaak der ge
allieerden tijdens de oorlog heeft
gesteund. Deze bepaling acht
de Italiaanse regering niet alleen
overbodig maar zelfs beledigend.
De derde verandering is wél
belangrijk. Ze betreft het intrek
ken van alle beperkende bepalin.
gen met betrekking tot de sterk
te van de gewapende macht van
Italië, zoals die zijn neergelegd
in de „militaire clausules".
Dit gaat dus om een zeer we
zenlijke kwestie. Maar men dient
hierbij in het oog te houden, dat
het verdrag geenszins bepaalt,
dat deze militaire clausules per
manent van kracht zouden blij
ven. Art. 4 zegt, dat ze „in hun
geheel of bij gedeelten kunnen
worden gewijzigd" door de Vei
ligheidsraad, nadat Italië lid van
de Verenigde Naties zal zijn ge
worden. En er bestaat nauwe
lijks twijfel aan, of deze bepalin-
Op de conferentie voor emigratie
uit Europa, die te Napels wordt
gehouden, is een cctaipromis-plan
opgesteld dat voorziet in de vor
ming van een Europese emigratie-
raad om de stroom van emigreren
de Europeanen te coördineren en
te trachten financiële hu.p voor
de Ver. Staten te verkrijgen.
Dit plan is door Achesons advi
seur voor de immigratie, Robert
West, in beginsel goedgekeurd.
Enkele kleine amendementen
kunnen blijkbaar nog worden aan
gebracht. Verder voorziet het plan
in het onmiddellijk bijeenroepen
van een conferentie van de be
langhebbende landen ter oprich
ting bij wijze van proef van een
tijdelijk orgaan voor het overne
men ten bate van de emigratie
van de 11 schepen, die op 't ogen
blik in bezit zijn vau de interna
tionale vluchtelingenorganisatie.
De Ver. Staten hadden het oor
spronkelijke plan verworpen, dat
een grote internationale organisa-
t'e onder leiding van het interna
tionaal arbeidsbureau beoogt,
waarin zowel de Oost-Europese
als die overbevolkte streken van
Azië zouden worden vertegen
woordigd.
Bij brand- en snijwonden, Pijnlijke
kloven, Ruwe handen en Schrale
huid.
Dit deelde de heer G. F. Has
pels, die deel uitmaakte van de
bouwcentrum-commissie, welke
zoals bekend, onlangs Australië
bezocht, gisterenavond in het
bouwcentrum mede.
Hij vertelde een en, ander over
het leven en werken in Australië,
waarbij hij o.m. opmerkte, dat dit
land het land van de „vuile na
gels" en niet van het „witte
boord" is. „Een land met onmete
lijke mogelijkheden, v/aar de belo
ning van de werkman exceptioneel
hoog is".
Over de huisvesting sprekend,
vertelde Shij, dat in Aiustralië,
waar de Woningnood, o.m. door
de oorlog en de immigratie, gro
ter is dan dn ons land, driekwart
van de gezinnen, een eigen huis
bewoont, zip het dan, dat dit op
afbetaling is gekocht.
De ikausen cfen tegen een redelij
ke prjjs een huis te huren zjjn
volgens spreker zeer gering.
Het bouwcentrum is er onvoor
waardelijk voor, dat de emigrant,
mits hij voldoende geld heeft, een
huis meeneemt, maar hij moet dan
aan een aantal dwingende voor
schriften voldoen.
In de eerste plaats moet hij ze
ker weten, waar hij terecht komt
en moet hij zijn huis door een uit
stekende firma laten maken die de
moeite heeft genomen zich in de
Australische toestanden te verdie
pen. Verder moet hij zorgen vroeg
tijdig goedkeuring van locale
Australische autoriteiten te krij
gen. Een serieuze firma zal dit,
laat hij het huis zenden door de
firma, waarmede hij eventueel
voor zijn vertrek een overeen
komst heeft gesloten.
Er kan niet genoeg de nadruk
op worden gelegd, dat het voor
deel van een eigen huis in een
zwaar drukkend nadeel verandert,
wanneer aan bovenstaande eisen
niet wordt voldaan. Hiervan gaf
spr. enige voorbeelden.
De avond werd besloten met bet
vertonen1 van een serie lichtbeel
den, naar door de beer Haspels in
Australië vervaardigde foto's. -
Amerikaanse touristen schijnen
ons Nederlanders over het alge
meen wel aardige mensen te vin
den. Bij het doorlezen van een
wMekeurig stapeltje van duizen
den enquête-formulieren worden
wjj over het algemeen geprezen
voor onze hulpvaardigheid, gast
vrijheid en prettig optreden.
De enquête werd ingesteld door
de Alg. Ver. voor Vreemdelingen
verkeer (A.N.V.V.) in samenwer
king met scheepvaartlijnen op
Amerika. Iedere passagier kreeg
een grappig geïllustreerd formulier
en velen hebben het ingevuld. Ge
vraagd naar de redenen van het
bezoek aan Nederland komen zo
wel zakelijke als vacantie-motieven
voor De bevindingen in de hotels
lopen nogal uiteen. Sommigen
noemen ze comfortabel en schoon,
anderen hebben klachten over be
diening, uiterlijk enz. Dergelijke
opmerkingen zijn doorgaans per
soonlijk, omdat niet alle Ameri
kaanse touristen in dezelfde hotels
logeren. Wordt over een bepaald
hotel of restaurant geklaagd, dan
worden de directies door de
A.N.V.V. op de hoogte gesteld.
Merkwaardig is, dat vele touristen
meer tevreden zijn over de accom
modatie in kleine steden dan over
die in grote steden.
De Hollandse keuken schijnt wel
in de Amerikaanse smaak te val
len, ook al blijft de vraag naar
meer verse groenten en fruit, als
ook naar ijswater, aanhouden. En
kele Amerikanen vragen meer be
grip voor het „cleanen" en persen
van hun kleding.
Deze service schijnt nog niet tot
alle Nederlandse hotelhouders te
zijn doorgedrongen. Gebrek aan
heet water bleek een ongerief in
vele hotels.
Landschap, bloemen en stede-
schoon worden door alle onder
vraagden bezongen. Toch vindt
men er wel een enkele scherpe op
merking tussen. Iemand antwoord
de op de vraag „Wat viel u tegen?"
roet: „Marken, degeneratie van
mensen".
Het weer is ook niet altijd in de
smaak gevallen, vooral niet bij een
familie uit Hollywood. Den Haag
krijgt er van ^ngs, omdat de fon
tein op het Binnenhof nogal vui!
was. Over sommige internationale
treinen is men slecht te spreken,
over andere goed.
In enkele gevallen wordt ge
klaagd over de koers in guldens
bij inwisseling van dollars; anderen
vinden ons land erg goedkoop.
Vele touristen, die met een reis
bureau een Europese tour maak
ten, sputterden, dat hun verblijf in
Nederland te kort was. Holland is
veel mooier en interessanter dan
men dacht. Speciaal wordt ge
vraagd om meer aandacht voor be
zichtigingsmogelijkheden van ha
vens, sluizen, polder- en waterwer
ken. Hierover kon men geen of
onvoldoende literatuur en voorlich
ting machtig worden. Vaak wordt
om meer reclame voor vacantie-
verblijf in Nederland gevraagd.
Souvenirs bleken zeer in trek.
Zilver, koperwerk, Delfts blauw,
Hindeloper goed, linnen- en glas
werk, boerenbont en natuurlijk de
nodige klompen en molentjes voe
ren met onze Amerikaanse bezoe
kers huistoe. Enkelen op doorreis
hadden geen tijd om zich iets aan
te schaffen en een Amerikaan, die
naar rijn getuigenis een heerlijke
vacantie bij ons had, moest zielig
erkennen, dat hij geen geld meer
voor een aandenken had. De
„gin", zo schrijft hij, was te lekker
geweest.
Door de gezamenlijke besturen
van de bond voor bedrijfsauto-ver
keer in Nederland, de federatie van
Nederlandse organisaties voor het
personenvervoer en de Nederland
se vereniging van transportonder
nemingen werd aan de minister
van Justitie een telegram gezon
den waarin namens alle autobus
lijndienst- en tourwagenonder-
nemingen in de grensprovincies
werd geprotesteerd tegen de voor
genomen heffing grenspassen,
waardoor de bewoners van de
grensgebieden, zo zegt het tele
gram, op onbillijke wijze worden
belast, het grensverkeer wordt ver
lamd en de bedrijven met ernstige
schade worden bedreigd: de bestu
ren dringen aan op handhaving
van kosteloze grenspassen en op
vergemakkelijking van het klein
grens. "keer.
JpjljURRij
volgens spr., voor hem kunnen
verborgen.
Verschillende Nederlandse z.g.
prefeb-bouwers werken, in de prak
tijk reeds op het systeem van
eerst goedkeuren en dan leveren.
Maar zijn huis moet niet alleen
goedgekeurd zijn, het type moet
ook gangbaar zijn, d.w.z. overeen
komen met de Australische be
grippen. Tenslotte zal de leveren
de firma zo mogelijk een techni
sche vertegenwoordiger hebben in
of bij de plaats van vestiging.
Is de plaats van vestiging niet
(bekend, dan bestaat de mogelijk
heid, volgens de heer Haspels, bet
huis te laten nazenden. De emi
grant dient zich dan op de hoogte
te stellen van de eisen in de
plaats, waar hij woont. Daarna
De Amerikaanse minister van
defensie, Robert Lovett, heeft Don
derdag voor de Senaatscommissie
voor de toewijzingen verklaard, dat
de senatoren, die onlangs van een
reis door West Europa zijn terug
gekeerd, melding hebben gemaakt
van een opmerkelijke verhogiag
van het moreel en het optimisme
van de volkeren aldaar".
Naar de mening van de minister
was dit van nog groter belang dan
de vorderingen ten aanzien van
een gemeenschappelijke Europese
verdedigingsorganisatie. Op dit
laatste gebied had men aanzienlijke
voortgang gemaakt, maar er moest
toch nog veel worden gedaan, al
dus Lovett. In dit verband drong
de minister er ten sterkste op aan
de bedragen voor het goedgekeur
de hulpprogram niet te verminde
ren.
De Britse vliegtuigindustrie
heeft een machtige vertoning van
haar kunnen gegeven op Farno-
bourgh. Daar was de hele lucht
vaartwereld uit het Westen (plus
ongetwijfeld tal van clandestiene
waarnemers uit het Oosten) bij
een om te zien, wat Engeland in
het afgelopen jaar aan zijn vlieg
tuigen heeft geknutseld.
Over de „display" van 1951
kan „good old Britain" met recht
tevreden zijn: de mensen, die
verzameld waren rondom het
grote vliegterrein, waren zicht
baar onder de indruk van enkele
nieuwe creaties, machtiger en
fascinerender dan de winterpro-
ductie der Parijse modekoningen,
welke lek jaar ongeveer tegelij
kertijd met de Britse vliegtuig-
show den volke wordt getoond.
De mannequins van de Engel
sen zijn in dit geval stevige kna
pen, John Cunningham' van De
Havilland, Brooke Smith van
Short Brothners, Neville Duke
van de Hawker fabrieken, Ben
Gunn uit de stal van Boulton
Paul en noem ze verder maar op,
deze duivels van de snelheid.
Indrukwekkend zeiden wij
indrukwekkend was het voor-
vliegen van de snélste Britse
straaljager inderdaad. Op een
tien meter hoogte ging dat ding
met duizend kilometer snelheid
over onze hoofden: een flits, een
donderslag en weg was de Haw
ker P-1067. Men moet deze naam
onthouden. Op het ogenblik
kennen wij de Sabres en de
Thunderjets van de Amerikanen,
de Glosters en de Vampires van
de Engelsen, maar deze nieuwe
Hawker zal snel een begrip wor
den, dat de glorie van de Rus
sische MIG's in de schaduw moet
stellen. Deze Hawker vinden wij
ook meer „vliegtuig" dan de
MIG van de Rode Luchtmacht.
En dat is te begrijpen, want de
Britten kunnen vliegtuigen bou
wen als geen andere; èn motoren
want men weet toch, dat kort
geleden bij de „sectie" van een
buitgemaakte MIG in de wateren
van Korea gebleken is, dat deze
gevreesde Russen uitgerust zijn
met de Rolls Royce Nene-straal-
motor? Dit voortreffelijke pro
duct van de Engelse mótor-
industrie hebben de Russen
naarstig gecopiëerd en zonder 'n
enkele technische wijziging aan
te brengen in massa-productie
gebracht.
Onze overtuiging is, dat de
Russen er meer dan een zak goud
voor over zouden hebben, leze
Hawker straaljager te mogen
eompiëeren.
Een kok van het Nederlandse de
tachement in Korea (B. J. Spruyt,
legerno. 141217009) heeft op 19
Sept. j.l. een brief gezonden naar
een Nederlandse fabriek van bak
kerij grondstoffen (N.V. Bovemo,
Rotterdam) waarin hij schreef, dat
hij zo graag voor de jongens van
zijn compagnie ca. 200 man
op 5 Dec. a.s. boterletters wilde
bakken. „Zou het niet mogelijk
zijn amandelspijs te sturen? Wat
zou dat de jongens een vreugde be
reiden".
Met medewerking van de auto
riteiten kon het gevraagde kwan
tum spijs inderdaad worden ver
zonden.
Per s.s. General Langfitt, dat
Donderdag vertrok, is de boterlet
tervulling onderweg naar de kok
van de 1ste compagnie Nederlands
detachement op Korea.
Zoals reeds enige tijd geleden
werd medegedeeld, hebben de Ko
ningin en de Prins de uitnodigin
gen aanvaard van de president der
Verenigde Staten en mevr. Tru
man en van de gouverneur-gene
raal van Canada en burggravin
Alexander of Tunis om in de loop
van 1952 officiële bezoeken aan de
V. S. en Canada te brengen.
Naar wij vernemen is thans be
sloten dat deze beide bezoeken in
April 1952 zullen plaats hebben.
Wij staan niet alleen met ons
inzicht, want het was opmerkelijk
om op Farnborough te zien, mei
welk een angstvalligheid de nieu
we vliegtuigen bewaakt werden
en ver buiten het oog van de toe
schouwer gehouden; op de grond
dan, want in de lucht zal hen wei
nig fabrieksgeheimen kunnen
ontcijferen.
Nog voorzichtiger dan met de
Hawker-jager zijn de Engelsen
geweest met hun nieuwe vier
motorige straalbommenwerper.
Die is zelfs niet over het publiek
heen gevlogen, doch zij bleef in
haar proefvlucht in een uiterste
hoek van het grote luchtvaarter
rein.
Men heeft op Farnborough
verteld, dat deze bommenwerper
kort geleden gedemonstreerd is
aan de Amerikaanse generaal
Vanden-berg en die schijnt zo op
getogen te zijn geweest over het
Britse product, dat er onder rijn
leiding met bekwame spoed on
derhandelingen tussen Londen en
Washington zijn begonnen om
deze bommenwerper die de
snelste ter wereld zijn moet
ook in Amerikaanse fabrieken in
massaproductie te nemen. Dit
complimentje aan de Britse
vliegtuigbouwers is niet het eer
ste, dat de Amerikanen menen te
moeten geven.
De Canberra-bommenwerper,
uitgerust met 2 straalmotoren
was van Engelse makelij en
wordt nu ook in Amerika ge
bouwd: oen goed beeld hoe de
samenwerking in de Westerse
wereld nuttig kan zijn.
De West-Duitse vissersboot
„Samland" werd Donderdagavond
zwaar beschadigd door een bom
bardement. Het schip lag in de
vluchthaven van Helgoland wegens
motorstoring.
Een andere vissersboot, de „Pik
As", die zich in de buurt van de
„Samland" bevond, seinde, dat de
bemanning was gered.
Het eiland Helgoland wordt ge
bruikt voor geallieerde oefenbom
bardementen.
De West-Duitse regering over
weegt op het ogenblik nog steeds
een Brits aanbod om een zandbank,
in plaats van het eiland, voor dit
doel te gebruiken.
De eerste berichten over schade
aan de „Samland" zijn afkomstig
van het West-Duitse persbureau
D.P.A. In Bonn is nog geen com
mentaar van officiële Britse of
Duitse zijde gegeven.
Op 22 Juni heeft de Britse hoge
commissie bekend gemaakt, dat de
Britse autoriteiten er in hadden
toegestemd het eiland Helgoland
iedere week tussen Vrijdagochtend
5 uur en Maandagavond midder
nacht niet door vliegtuigen te
laten bombarderen. Dit was het
gevolg van een verzoek van Duitse
vissers.
Volgens een bericht van D.P.A.
is de „Samland" gezonken.
Een woordvoerder van de R.A.F.
heeft verklaard, dat Donderdag
geen in Duitsland gestationneerde
Britse vliegtuigen boven Helgoland
geopereerd hebben. Indien er toch
vliegtuigen boven Helgoland waren
geweest, zouden het alleen toestel
len van het Britse bombardements
commando of van de Amerikaanse
luchtstrijdkrachten in Europa ge
weest kunnen zjjn.
Een woordvoerder van het West-
Duitse ministerie van Verkeer in
Bonn zeide, dat de zaak onderzocht
wordt. Er was tot dusver evenwel
nog niets positiefs bekend.
Het Griekse stoomschip „Thar-
ros" is ter hoogte van de Zweedse
kust met een klein vaartuig in
botsing gekomen, dat onmiddellijk
zonk.
Aan alle zich in de nabijheid be
vindende schepen werd verzocht
uit te zien naar opvarenden van
het gezonken vaartuig.
De (botsing zou zich hebben
voorgedaan enkele km ten Zuiden
van het lichtbaken Nidingen in 't
Kattegat.
Zeven opvarenden van het Coa-
staricaanse schip „Ranna" (339
ton) worden vermist. Twee andere
opvarenden zijn gered. De aanva
ring geschiedde bij dikke mist.
tol
eed
tori
onl
ive|
f
iTal
I
tra)
L
°Il
ii|
erf
eel
aal
id-l
7arl
nn
nel
•IeiM
aisl
'ac!
tde
■ne
latl
ror|
I
dl
aaf
>ec
tri«
an"
I
>lSff
ei
I
nel
k>l
af-|
»zp|
2is|
sn-
«föl
I
ia-
lei
an1
ef-j
n.
de
ks
T-
se
i"
;i-
nt I
ïïl
ti-
m i
r-
rd I
i- 1
m 1
?dj
3-
S-
/-
