MIN. LIEFTINCK ANTWOORDT
MIDDENSTAND f
I li f stel belastingbetaling in bepaalde j"1
Professor Supomo
in Nederland
Het Europese
emigratie-vraagstuk
Veiligheidsactie
te Djakarta
MISDAAD
IN DJAKARTA
No. 1809
TWEEDE BLAD
Zaterdag 18 Augustus 1951
SAN BERNARDINO
WEER OPEN
53 Nederlanders uit
Rusland terug
wi-i-
DE VRIJE ZEEUW
Een Chinees kreeg bezoek van
een bende rampokkers. De bende
ging er vandoor met een buit be
staande uit waardevolle gouden
sieraden, lijfgoederen en een fiets.
De schade bedroeg 34.579 rupiah.
[De -heer C. Welf van Djalan
Sumatra werd 's avonds door een
aantal gewapende lieden op de
Djalan Surabaja aangehouden
toen hij daar op de fiets passeer
de. De overvallers losten een
schot. Met een schot in de arm
werd hij in Ihet ziekenhuis opgeno.
men. Zijn fiets werd hem afhan
dig gemaakt.
Van de pas-wegen, die in uosi-
Zwitserland tengevolge van d(
recente aardverschuivingen wa
ren afgesloten, is de San Bernar
dino in de verbinding Graubün-
denItalië weer opengesteld.
belastingdienst geen reden om het
heid te verlaten door andere dan
zuiver zakelijke factoren bij de in
vordering van de belastingen een
rol te doen spelen.
De regeringsstappen zijn geba
seerd op het handhaven van de
staat en de verdediging van de
staats- en volksbelangen. Men
wenste herhaling van de gebeur
tenissen te Madium te voorkomen,
aldus deze waarnemers.
Intussen wordt vernomen, dat
het aantal gearresteerden, onder
wie enkele leden van het parle
ment, in de loop van Donderdag
weer 'in vrijheid zijn gesteld.
Er werden ook nieuwe arresta
ties gemeld. Deze gevangenen zijn
eveneens ondergebracht in de ge
vangenis te Tjipinang.
Vrijdagmiddag om half twee ar
riveerde aan het grenskantoor De
Poppe op de straatweg Oldenzaal
Benthöim de colonne met 53
Nederlanders uit Rusland.
Zij waren om 12.23 uur Holland-
Se tijd per trein in Bentheim aan
gekomen en vandaar werd de reis
\oortgezet in autobussen naar
Nederland, geëscorteerd door mi
litaire politie en rijkspolitie.
Voor onderzoek werden zij eerst
naar liet kamp te Amersfoort
overgebracht.
is eervol als ze je een zware en
verantwoordelijke taak toever
trouwen. Toch brengt dat maar
al te dikwijls de grootste moei
lijkheden mee en niet zelden is
het een ondankbaar werk, al
moet ik er direct aan toevoegen,
dat ik daar bij mijn sympathieke
Schotse commandant nooit over
te klagen heb gehad.
huis om de voerman een handle
te helpen, zodat de zaak nu op
beide plaatsen wat vlugger ver
loopt.
De mensen, die belangeloos hun
diensten bewijzen, geef ik elk een
blik vet en een blik vlees. Ze
nemen ze m€t graagte aan, want
hun rantsoenen zijn als overal
elders maar schraal in deze tijd.
Als de majoor komt kijken of
we nogal opschieten, breng ik
hem verslag uit en hij kan zich
volkomen met miin maatregelen
verenigen.
Nauweliiks is er een huis leeg,
of onze jóngens staan al gereed
om het schoon te maken. Met
bezems en dweilen en schuur
poeder en zeep vliegen ze er op
en na korte tijd heeft zo'n wo
ning een gedaanteverwisseling
ondergaan, die ze handenwrij
vend van voldoening aanschou
wen en die ook onze comman
dant bijna in verrukking brengt.
Hij toont zich uiterst tevreden
over ons werk en hii laat ook
thans weer zien, hoezeer hij tot
in de kleinste kleinigheden be
lang stelt in het wel en wee van
zijn troep.
Als de burgerautoriteiten er
nu voor zorgen, dat de grote hoe
veelheden levensmiddelen naar
billijkheid worden verdeeld, heb
ben wij ook in dat opzicht eer
van ons werk. Maar daar zal de
majoor zijn maatregelen wel
voor treffen.
In arren moede stap ik dan naar
de marechaussee's om te vragen,
of er misschien N. S. B.'ers in het
dorp zijn. Dat is inderdaad het
geval én met bekwame spoed
worden er een stuk of zes van
die grapjassen gerequireerd.
Ik heb ook een voerman met
paard en wagen nodig en tot
's mans eer moet ik zeggen, dat
hij in weerwil van andere drukke
werkzaamheden direct klaar staat
mij te helpen.
De heren N. S. B.'ers beginnen
met de hele boel eens op hun ge
mak te verkennen, maar aan
werken hebben ze een broertje
dood.
Met het onnozelste gezicht van
de wereld weten ze me te vertel
len, dat ze onschuldig gearres
teerd zijn en dat ze hoe kan
het anders? nooit iets mis
dreven hebben.
Ik snijd hun woordenstroom
maar ineens af.
„Ik kan al die verhalen al dro
men," zeg ik, „en die pleidooien
moet je later maar voor de recht
bank houden. Hier zijn jullie al
leen maar gekomen om te wer-
k-Veel haalt mijn terechtwijzing
niet uit, want de bavianen bui-1
ven op een geraffineerde manier
de lijn trekken.
De voerman werkt voor twee,
maar als hij met een volle wa
gen bij het gemeentehuis komt,
waar alles heen gebracht wordt,
moet hij zijn lading alleen de
trappen op sjouwen, hetgeen erg
tijdrovend is. Gelukkig weet ik
de hand te leggen op een paar
goedwillende burgers, die mij te
hulp komen. Ik stuur de N. S. B.
ers daarom naar het gemeente-
treffen wij drie huizen aan, die
bil de moffen als voorraadmaga-
zijnen in gebruik zijn geweest.
Wat we daar vinden, is met geen
pen te beschrijven. Het zou mil
te ver voeren letterlijk alles op. te
noemen wat er in die huizen ligt
opgestapeld, maar om enig idee
te geven van de chaos, die we er
aantreffen, is het wel aardig en
kele dingen te vermelden" ontel
bare blikken vlees, vet en groen
te; keukengereedschap als brood
messen, tafelmessen, eetlepels,
theelepeltjes, schilmes.ies, kop
pen en schotels, borden, pannen,
gehaktmolens; verder diverse
soorten emmers, zagen, hakmes
sen, bijlen, schoppen, spaden, car
bidlampen, enz. enz. En dit is
dan nog maar een klein deel van
de voorraad uit één huis.
De commandant komt het zoot.ie
eens in ogenschouw nemen en
hii vraagt, of ik kans zie deze
Augias-stal te reinigen. Hoe ik
het klaarspeel, moet ik zelf maar
uitmaken, als ik er maar voor
zorg, dat er niets gejat wordt.
Bovendien draagt de majoor mij
op nauwkeurig toe te zien, waar
alles heengaat.
Het spreekt natuurlijk vanzelf,
dat ik dit zaakje niet alleen kan
opknappen.
Daar wij de huizen dringend
nodig hebben, moeten ze zo gauw
mogelijk leeg- en schoongemaakt
worden en ik wend mij daarom
tot een paar stoere Arnemuide-
naars, die op een hoek van de
markt met de handen diep in de
zakken de gebeurtenissen van de
dag staan te bespreken. Ze horen
mij geduldig aan, maar tipt mijn
ergernis blijkt geen van die snui
ters bereid ook maar een poot uit
te steken.
Tot mijn grote vreugde ont
moet ik hier in Arnemuiden mijn
vriend Max Plazier, wiens on
derdeel hier eveneens is onderge
bracht. Hij is ongedeerd geble
ven.
Het is duidelijk dat we een hele
boom opzetten over de gebeurte
nissen van de laatste weken en
ik merk al gauw, dat zij het niet
minder warm hebben gehad dan
Van hem verneem ik ook, dat
Theo de Ridder, die samen met
ons de Schelde is overgetrokken,
gewond naar Zeeuws-Vlaanderen
is getransporteerd.
Naar een der officieren weet
te vertellen, blijven wij een week
in Arnemuiden. Willem en ik
zijn tot het besluit gekomen met
ons Schotse bataljon mee te trek
ken naar Duitsland.
Voor we weggaan, zouden we
heel begrijpelijk nog eens naar
huis willen. We hebben hier toch
niets te doen en als we eenmaal
in Duitsland zitten, valt er aan
verlof voorlopig niet te denken.
Ik wend mij dus tot onze com
mandant en ik vraag hem een
paar dagen verlof om naar Ter-
neuzen te gaan.
(Wordt vervolgd.)
tier terug, waar ze me aanstonds
weer onder de wol stoppen.
Vaak is rust een beter genees
middel dan medicijnen. Na een
hele dag en een nog langere
nacht in een zalig nietsdoen te
hebben doorgebracht, stap ik vol
komen fit naar lichaam en geest
mijn bed uit, maar val onmiddel
lijk weer terug, daar mijn zere
voeten nog niet in staat zijn hun
gewone dienst te verrichten.
Op mijn verzoek brengen ze mij
per auto naar Lewedorp, waar ik
me op mijn beurt eens heerlijk
opknap.
Het was waarlijk geen overdaad,
want we hadden dagen en dagen
achtereen in modder en slik ge
leefd en we begonnen langzamer
hand te stinken, om het maar
eens platweg te zeggen.
Lekker gewassen en met frisse
kleren aan kom ik in miin kwar-
Na een verblijf van drie dagen
in 's-Heerenhoek worden we naar
Arnemuiden overgeplaatst. Mijn
fiets moet ik jammer genoeg ach
terlaten, daar ik met twee offi
cieren in een jeep vooruit word
gestuurd om kwartier te maken.
Mijn voeten zijn na die paar
dagen rust een heel eind opge
kikkerd. Ik begin weer al aardig
weg te scharrelen, hoewel het
verband nog stevig om de pijn
lijke plekken zit gewikkeld en ik
nog verscheidene keren naar de
dokter zal moeten voor de behan
deling ten einde is.
Als de manschappen in Ame;
muiden arriveren, hebben wij
voor allen reeds een onderdak ge
vonden. Dank zij de medewerking
van een der marechaussees is
Het stemt altijd tot blijdschap,
wanneer je zo volledig het ver
trouwen geniet van de mensen
die boven je zijn gesteld en het
