Achtergrond van
Amerik. Spanje-politiek
BASES IN SPANJE ALTERNATIEF
VOOR BASES IN ENGELAND
Acheson voor de
Amerik* Senaat
DE KWESTIE VAN
HET SUEZ-KANAAL
Terry en Berry
De bevrijding van Zeeland
Aanval op Zuid-Beveland en Walcheren
VEILIGHEIDSRAAD
TERNEUZENAARS
IN HET GEALLIEERDE LEGER
DE TOEKOMST VAN
HELGOLAND
TWCK0C BLAD
Zaterdag 28 Juli 1951
Amerika is ontstemd over West-Europa. Heel dui
delijk blijkt dat uit de Amerikaanse reacties op de
protesten van de regeringen van Engeland en Frank
rijk tegen de militaire alliantie, die Washington met
Spanje wil aangaan. Bijna alle Amerikaanse bladen
hebben in deze kwestie een practisch standpunt inge
nomen. De verdediging van de Middellandse Zee, zo
argumenteerden zij, is een Amerikaanse plicht gewor
den, daar Engeland de middelen niet bezit om zijn
vloot aanzienlijk uit te breiden. Aan deze verant
woordelijkheid willen wij ons niet onttrekken, maar
om de taak goed te vervullen, hebben wij bases in
Spanje nodig, net zo goed als in Griekenland en Tur
kije.
De quota van Duitsland en
Nederland in de Europese
betalings-unie
Doodvonnissen in
Ethiopië
De Britse mijnwerkers thans
bereid tot overwerk
Na hat overlijden
van Pétain
Begrafenis van de
Duitse kroonprins
Complot tegen
Tsjecho-Slowaakse
regering ontdekt
in de bril van Sultan Sar
Nederlanders aan boord
van de „Jutlandia'
De reis van de „Aries"
„Dat is zuivere militaire nood
zaak en daarvoor moeten over
wegingen van ideologische aard
wijken. En wanneer de Britten
en Fransen dat niet inzien en
met allerlei politieke bezwaren
komen, spelen zij rechtstreeks in
de kaart vein Moskou.
Vooral zijn de Amerikanen ge
vallen over het argument van de
Britse regering, dat militaire
samenwerking met het fascisti
sche Spanje de communistische
propaganda zou bevorderen. In
dien onze geallieerden, zo schreef
Lawrence, Washingtons corres
pondent van de toch zeer gema-
Volgens kringen die in nauw
fcontact staan met de Europese or
ganisatie voor het plan-Marshall,
zal het Westduitse quotum van
320 millioen dollar in de Europese
betalingsunie vermoedelijk war
den verhoogd.
De bestuursraad welke bijeen is
om te overwegen of herziening
van de quota nodig is, heeft vol
gens deze kringen nog geen be
slissing genomen inzake Duits
land of inzake Nederland, dat
eveneens een groter quotum wenst
dan de toegewezen 330 millioen
dollar.
[De raad zal zijn bijeenkomsten
waarsdhijnlijk nog deze week be
sluiten.
H!e nieuwe quotum voor Duits
land zal vermoedelijk ongeveer
450 tot 500 millioen dollars bedra
gen.
Door een bijzondere rechtbank
zijn te Addis Abeba acht personen
ter dood veroordeeld. Zjj worden
er van beschuldigd een moordaan
slag op keizer Haile Selassie te
hebben beraamd. Daarna zouden
zü een republiek hebben willen ves
tigen.
De arrestatie van de acht man
nen, onder wie een minister van
staat, is op 9 Juli bekend gemaakt.
De dag daarna werd bericht, dat
de beklaagden aan de keizer schuld
hadden bekend en om gratie had
den verzocht.
tigde New York Herald Tribune,
nalaten de nodige maatregelen
tot hun beveiliging te nemen,
enkel en alleen om onvriende
lijke uitlatingen van radio-Mos
kou te verhinderen, dan moet
men vaststellen dat een allerge
vaarlijkste beschroomdheid in de
plaats is getreden van een poli
tiek van veiligheid en gezond
verstand. En in dit verband is
er door de Amerikanen op gewe
zen dat zij, hoewel zij toch ook
grote bezwaren hebben tegen het
regime van Tito, Joego-Slavië
met gulle hand tegen de Sowjet
Unie steunen.
Maar, zo zal men zich afvra
gen, is het nu werkelijk een mi
litaire noodzaak, dat Amerika
voor de verdediging van het Mid
dellandse Zeegebied over bases
in Spanje beschikt? Militaire
deskundigen in Europa hebben
daarover hun twijfel uitgespro
ken en de Amerikanen hebben
er eigenlijk geen afdoend ant
woord op gegeven. Men mag
daarom aannemen, dat Washing
ton nog andere redenen heeft
gehad tot zijn stappen in Madrid
De plannen van een militaire
alliantie met Spanje dateren im
mers niet van vandaag of giste
ren. Zij bestonden al enige jaren
geleden. Maar toen realiseerde
Washington zich wel degelijk
dat politieke factoren een ge
wichtiger argument kunnen vor
men dan militaire wenselijkheid.
Een groeiend ongeduld in
Amerika tegenover een zekere
vaagheid in de buitenlandse poli
tiek van zijn W.-Europese bond
genoten is wellicht de ware ach
tergrond van het besluit om met
Franco samen te werken.
Het ziin niet in de eerste plaats
de brandbrieven van Eisenhower
over de langzame vorderingen
bij de opbouw van 'n West-Euro
pees leger, die onrust wekken,
Ernstiger acht men het, dat in
de ogen van Amerika tenminste
de invloed van Moskou in de
West-Europese landen groter
wordt.
Een bijzonder slechte indruk
heeft hier bijv. het manifest van
de linkervleugel van de Britse
Labourpartij „Slechts één weg
gemaakt. Zoals bekend verzet
ten de Bevanisten zich daarin
tegen de onverkorte uitvoering
van het Britse herbewapenings
programma en keren zij zich
bovendien tegen de Amerikaan
se invloed in Europa. Weliswaar
geven de Amerikanen toe, dat er
tussen Bevan en Moskou geen
enkele connectie bestaat en dat
Bevans opvattingen niet repre
sentatief zijn voor de regering-
Attlee, maar, zo zeggen zij, het
is toch een feit, dat een invloed;
rijk deel van de Labourpartij
aandringt op een politiek, zoals
Moskou haar niet beter zou kun
nen wensen.
Waar men in Amerika voor
vreest, is dat er in Europa een
geest van neutralisme, die men
in het bijzonder in Frankrijk
meent te kunnen opmerken, aan
het ontstaan is, die de wil tot
vechten, mocht het tot een oor
log komen, zou verzwakken.
Een keten van bases in Spanje
als een alternatief voor bases in
Engeland en Frankrijk schijnt de
Amerikanen daarom een eenvou
dige militaire voorzichtigheids
maatregel toe.
De 650.000 Britse mijnwerkers
hebben zich in een schriftelijke
stemming met een meerderheid
van 100.000 tegen het besluit tot
overwerk te weigeren uitgespro
ken. De verwerping van het anti-
overwerkbesluit wordt onmiddellijk
van kracht.
Volgens de diplomatieke corres
pondent van de „Times" heeft de
West-Duitse bondsregering geant
woord op Britse voorstellen voor
een ander oefenterrein in plaats
van Helgoland, voor de Britse
luchtmacht.
De Britse regering had beloofd
volgend jaar Maart Helgoland
terug te geven of eerder, als een
ander oefenterrein gevonden 1 on
worden. Zij had voorgesteld een
zandbank bij de kust van Neder-
Saksen of Sleeswijk-Holstein te
gebruiken voor de oefenbombar
dementen.
De Bondsregering beschouwt het
gebied bij Sleeswijk-Holstein als
niet geschikt, doch is bereid te
spreken over een terrein bij de
kust van Neder-Saksen, aldus de
correspondent van de „Times".
Het fort op het eiland Yeu, waar
Pétain zes jaar in gevangenschap
heeft geleefd, zat door het Franse
leger worden vernietigd, aldus ver
luidt in goed ingelichte kringen in
La Rochelle. Het meubilair, teke
nen van het korte verblijf in de
villa waar Pétain Maandag j.l.
overleed, zal worden verbrand. Dit
zouden de autoriteiten hebben be
sloten om te voorkomen, dat colla
borateurs een verering van deze
voorwerpn zullen maken.
Mevrouw Pétain heeft het eiland
nog niet verlaten. Waarschijnlijk
zal zij tot September op het eiland
blijven en onbevestigde berichten
melden, dat zij van plan is zich
blijvend op het eiland te vestigen.
B\j hel graf van de onbekende
soldaat onder de „Are de Triomph"
is het Donderdagavond tot een
treffen gekomen tussen aanhan
gers van Pétain en vroegere ver
zetsstrijders, toen ongeveer dertig
verzetsstrijders trachten een rouw-
demonstratie van aanhangers van
Pétain te verstoren. Drie personen
zijn gearresteerd.
Vrijdagmorgen is het stoffelijk
overschot van de vroegere Duitse
kroonprins Wilhelm van Pruisen
in Hechingen ter aarde besteld
Velen trokken langs de tombe in
de kapel van St. Michael, de kapel
van het kasteel der Hohenzollerns
in Wuerttemberg, en legden bloe
men en kransen op het graf.
Bij de plechtigheden zag men de
traditionele parade-uniformen van
het oude Duitse keizerlijke ijeger.
De kist werd gedragen door acht
boswachters in uniform van de
koninklijke landgoederen.
De plaatselijke burgerwacht, in
middeleeuws eostuum, loste het
eresalvo, toen de kist in het graf
werd neergelaten. Hierna plaatste
een van de vier zoons van prins
Wilhelm, prins Friedrich, een urn
met de as van prins Hubertus, een
andere zoon die verleden jaar in
Zuid-Afrika is gestorven, naast de
kist van zijn vader.
Onder de kransen, die de tombe
dekten waren enige van regerende
Europese vorstenhuizen, alsmede
kransen van de vereniging van sol
daten die in de eerste wereldoorlog
onder commando van prins Wil
helm hebben gevochten.
De voornaamste buitenlandse
correspondent van de ,,New York
Times" zegt Vrijdag in een bericht
uit Parijs:
,,De communistische regering
van Tsjechoslowakije heeft klaar
blijkelijk een complot tegen de
veiligheid van de staat ontdekt".
Tenminste 4 generaals zouden
hierbij zijn gearresteerd of zelf
moord hebben gepleegd, vóórdat
zij door de veiligheidspolitie kon
den worden aangehouden.
Sulzberger noemt in dit ver
band het hoofd van de veiligheids
politie te Praag, generaal Vesely,
die in Jan. van dit jaar op be
schuldiging van verraad zou zijn
gearresteerd en later in de gevan
genis zelfmoord hebben gepleegd.
Verder diens opvolger, generaal
Pavel en diens voornaamste mede
werker, Pokorny die in Maart in
hechtenis waren genomen.
Tevens (had het hoofd van de
wapenproductie, generaal Zadina,
op 22 Maart zelfmoord gepleegd,
toen hij vernam, dat hij zou wor
den gearresteerd, aldus de corres
pondent, die tenslotte nog de
naam van het hoofd van de mili
taire inlichtingen- en contra
spionagedienst, generaal Kien,
noemt.
Deze had een poging tot zelf
moord gedaan, toen hij van een op
handen zijnde arrestatie had ge
hoord.
Volgens Sulzberger deed de re
gering te Praag alles om de bij
zonderheden van de samenzwering
ir, de doofpot te stoppen.
l>e Amerikaanse minister van
Buitenlandse Zaken Acheson heeft
een verklaring afgelegd voor de
commissie voor buitenlandse be
trekkingen van de Senaat in ver
band met het door de regering
verzochte bedrag van 8500 mil
lioen dollar voor het programma
van wederzijdse hulpverlening aan
liet buitenland.
Acheson zeide dat er, indien het
tot een wapenstilstand in Korea
zou komen, mogelijk een periode
van rust zou aanbreken „evenials
na het Russische succes in Tsje-
cho-Slowakije, het mislukken van
de Russische poging (in 1946) om
Perzië te overheersen en na het
opheffen van de blokkade van
Berlijn".
„Dat brengt echter", zo ver
volgde hij, ,,geen verandering in
de feitelijke toestand".
„Het gevaar is niet kleiner ge
worden dan het een maand gele
den was en de tactiek van het
Kremlin is niet veranderd.
Indien de wapenstilstandsbe
sprekingen mislukken dan moeten
wij klaar staan om een grote com
munistische aanval op de Verbon
den strijdkrachten af te slaan.
De vijand heeft gebruik gemaakt
van de rust aan het front om zijn
strijdkrachten te reorganiseren,
doch generaal Ridgway is op zijn
hoede".
In de Veiligheidsraad is het de
bat begonnen over de Israëlische
klacht inzake de Egyptische blok
kade van Israëlische schepen in
(het Suezkanaal.
Het debat werd geopend door de
Israëlische afgevaardigde bij de
Ver. Naties, Aib a Eban, die ver
klaarde, dat de regering van Is
raël rekent op actie van de Vei
ligheidsraad „om een einde te ma
ken aan de toestand, die een toe-
„Dit is een geweldig paleis", zei
Terry geestdriftig, toen hij met
Berry de residentie van de sultan
betrad.
„Het ziet er redelijk uit", gaf
Berry toe „alleen zijn hier niet zo
veel mensen te bekennen; ik had
me een Oosterse hofhouding an
ders voorgesteld en/ dacht, dat de
bedienden en kamerberen er uit
zouden uitpuilen"!
Terry keek naar een gebroken
vaas.
„Er is hier iets gaande. Wan
neer het gewoon was, wiaren we
al hoffelijk ontvangen of tenmin
ste op straat gegooid, al naar het
dn een paleis gebruikelijk is".
„Laten we om te beginnen
maar ergens gaan zitten", zei
(Berry, „ik ben een beetje ver
reisd".
nemend gevaar is voor de toe
komst van het gehele gebied."
Na de Israëlische vertegenwoor
diger sprak het hoofd van de
Egyptische delegatie, Mahmoed
Fawzi Bey.
Hfj zei, dat Egypte volgens het
internationale recht volledig ge
rechtigd is tot blokkade.
Autoriteiten op het gebied van
het internationale recht onder
steunen het standpunt, dat gedu
rende een wapenstilstand de bel-
ligereniten het recht hebben neu
trale koopvaardijschepen te onder
zoeken, aldus Bey.
Hij verklaarde, dat dit recht
slechts een deel is van de rechten
der partijen' bij de wapenstil
standsovereenkomst en dat Egyp
te het toepassen van dit recht tot
een minimum beperkt.
Sommige maritieme mogendhe
den waren lichtelijk door het on
derzoek getroffen, hetgeen Egyp
te betreurde.
,,Het is natuurlijk, dat zij kla
gen. Het is ook natuurlijk, dat wij
willen blijven voortbestaan".
Toen vroeg Bey, of Israël in
feite de wapenstilstand eerbie
digde. Had het de besluiten van
de V. N. uitgevoerd? Waren de
Palestijnse vluchtelingen naar
huis teruggebracht of schadeloos
gesteld
Het antwoord op deze vragen,
luidt ontkennend, aldus de Egyp
tische vertegenwoordiger.
De raad besloot de zitting te
verdagen tot Woensdag a.s.
„Zonder het programma voor de
wederzijdse veiligheid, waarbij de
Ver. Staten andere landen econo
mische en militaire hulp verlenen,
zouden wij onze gehele verdedi
gingsstrategie drastisch moeten
herzien", aldus Acheson.
„Laten wij er aan denken, dat
de' vrije wereld over veel meer po
tentiële kracht beschikt dan de
Sowjet-Unie en haar vazalstaten.
iln de vrije landen woont ruim
twee derde van de gehele wereld
bevolking en hun gezamenlijke op
pervlakte beslaat drie vierde van
al het land ter wereld.
Het productie-vermogen dezer
staten is vele malen dat van het
door de Sowjets beheerste gebied.
Hun hulpbronnen op verstande
lijk en geestelijk gebied zrjn on
eindig veel groter dan die waar
over de dictators van 't Kremlin
kunnen beschikken".
,,jDe /Ver. Staten) willen de be
staande bolwerken langs de Z.-0.
grens van Europa en in het nabije
Oosten nog sterker maken dan zij
reeds zijn; zij willen de andere
landen helpen zich te versterken!
met het oog op de hen bedreigen
de gevaren", aldus Acheson die
verder nog verklaarde dat er twee
vraagstukken van dringend be
lang waren, n.l. het opbouwen en
vervolgens het in stand houden,
van de weermacht der vrije we
reld".
Hiervoor zullen verscheidene ja
ren van hard werken en opofferin
gen nodig zijn, doch indien de op
bouw der Noordatlantische strijd
krachten is voltooid, kan Sde hulp
aan de Europese landen sterk
worden verminderd, daar de Euro
peanen zelf het grootste gedeelte
behoren te dragen van de kosten
voor de instandhouding hunner
weermacht.
Dm de bondgenoten in staat te
stellen hun weermacht op te bou
wen,, is voor de komende drie jaar
een bedrag van 25 milliard dollpr
nodig.
„Acheson noemde het plan-Schu-
nian een stap in de goede richting.
Ook het streven om te kompn
tot het stichten van één Europese
weermacht, welke zou worden op
genomen in het verband der At
lantische strijdkrachten, achtte hij
„van de grootste betekenis".
I»
Naar Reuter meldt, bevinden
zich ook Nederlandse patiënten
aan boord van het Deense hospi
taalschip „Jutlandia", dat zich
thans uit Korea op weg naar
Europa bevindt. Het schip zal alle
landen aandoen, waarvan zich pa
tiënten aan boord bevinden, onder
meer de Philippijnen, Turkije,
Griekenland en Frankrijk. Mocht
een staken van het vuren in Korea
afgekondigd worden, voordat het
schip Rotterdam bereikt, dan zal
het vaartuig zijn weg naar Kopen
hagen zo mogelijk voortzetten zon
der Rotterdam aan te doen.
De „Lincoln" van de Britse lucht
macht, die Dinsdag over de Noord
pool gevlogen is, heeft de terug
tocht naar Manhy in Lincolnshire
(Engeland) wegens machinestoring
uitgesteld, aldus Reuters speciale
correspondent. Het toestel, de
„Aries", zou de tocht van 6500 kilo
meter oorspronkelijk Vrijdag zon
der onderbreking hebben afgelegd.
Men hoopt de reis zo spoedig
mogelijk over Groenland naar huis
te maken.
XVIII.
De commandant van de A-
compagnie blijkt vol waardering
over de wijze, waarop wij onze
opdracht hebben uitgevoerd.
Ook de Schotse brenschutters,
die zonder dat wij het wisten
onze expeditie met hun wapens
dekten, geven uiting aan hun be
wondering voor het in hun ogen
stoute stukje, dat wij hebben uit
gehaald.
Dat wij met ons tweeën de
moffen gingen halen, is naar hun
opvatting een staaltje van Hol
landse durf, waarvoor zii niets
dan lof hebben.
Wij wuiven al die uitingen van
ongeveinsde waardering glim
lachend af.en tochal zijn
wij in ons hart geen van ibeiden
ijdel, de woorden van vriend
schap en vooral het compliment
van de commandant doen ons
onwillekeurig goed.
Het laatste gedeelte van onze
tocht, op weg naar de eigen com
pagnie, lopen wij tussen twee
rijen brenschutters door.
De gevangen Duitsers hebben
niets te missen. Ze kijken erg
sip en vooral de officier loopt er
bij alsof hij zijn laatste oortje
versnoept heeft
Tegen een van zijn mede-ge-
vangenen hoor ik hem op een
gegeven ogenblik zeggen: „Als
die Hollanders ons maar niet aan
gindse kant van de schuur over
de dijk laten gaan, want daar
liggen eën massa mijnen." Ik
knoop het in mijn oren en ik
houd er terdege rekening mee.
Op de boerderij van de land
bouwer Noom, waar wü het erf
over moeten, zetten we de krijgs
gevangenen in een kring op het
gras bijeen. Ook de gewonde
wordt daar neergezet. De man
ligt vreselijk te kermen. Ik ge
loof niet, dat hii het halen zal;
zijn verwondingen liiken mij te
ernstig. Hij moet wachten, daar
de dokter ziin handen vol heeft
met onze eigen gewonden voor
wie in allerijl een plaats in de
schuur is vrijgemaakt.
Ik krijg het bevel de Duitse
officier naar onze commandant
te bréngen. Daarom worden er
een paar Schotten aan Willem
toegevoegd om de gevangenen te
bewaken.
Als ik op het punt sta te ver
trekken, roept de gewonde onder
officier smekend: „Walter,
Walter". Zo heet de luitenant
blijkbaar. Maar die blijft onver
schillig staan en zegt: „Wij zijn
gevangenen en als ik naar je
toe kom, schieten die Hollanders
ons dood".
Dat komt onze eer te na! Wij
zijn geen moffen en ik gelast
hem naar zijn gewonde makker
te gaan. Het is duidelijk, dat die
nog iets te zeggen heeft, mis
schien wel een laatste groet voor
thuis. De doodskleur ligt al over
zijn gelaat en je hoeft geen dok
ter te zijn om vast te stellen, dat
die arme drommel het niet lang
meer zal maken
Onze commandant onderwerpt
de Duitser aan een scherp ver
hoor; vooral omtrent het mijnen
veld wil de majoor zekerheid
hebben.
Natuurlijk weet de mof ner
gens iets van en van mijnen hier
in de buurt heeft ie nooit ge
hoord.
Ik heb de commandant echter
al verteld wat ik onderweg heb
opgevangen en ten overvloede
stel ik hem nog een portefeuille
ter hand. die ik de Duitser heb
afgenomen. We vinden hierin een
schema van een mijnenveld,
maar de mof beweert het niet te
kennen. De maioor kan het ge
lukkig zelf lezen en de Duitse
officier krijgt ze behoorlijk uit
gemeten om ziin leugenachtige
praatjes.
We vragen ons intussen af,
hoe het mogelijk is dat die vent
met een kaart van een mijnen
veld in zijn zak loopt. Waarom
heeft hij dit geheime stuk niet
vernietigd, ofsteekt er mis
schien wat anders achter?
„Het is goed werk dat je de
vagebond dit papier hebt afgeno
men", zegt de majoor dan tot
mij. „Breng hem naar de com
mandant van de mijnsectie; die
zal wel raad met hem weten."
Ook hier speelt de mof weer
zijn rol van onwetende, maar
men maakt nu korte metten met
hem.
Met een paar van zijn soldaten
moet hij de mijnen, die ze zelf in
de grond hébben gelegd, er weer
uithalen.
Het is een zware opgave, maar
er helpt geen moedertjelief aan.
Het zweet loopt de snuiters al
gauw bij straaltjes van, het voor
hoofd, maar onder onverbiddelijk
toezicht werken ze flink en tege
lijk voorzichtig door. Niet min
der dan 180 zware pantsermiinen
halen ze naar boven en als dat
karweitje eindelijk opgeknapt is,
kunnen de moffen geen pap meer
zeggen.
Een onsympathiek „heer" is
deze Duitse officier. Natuurlijk
was het een ereplicht voor hem
om tegenover ons, zijn vijanden,
te doen of hij van niets wist,
maar er zat toch ook een mense
lijke kant aan deze zaak.
Zelfs in oorlogstijd moet een
soldaat zich als mens kunnen
gedragen en in dit licht bezien,
was het onmenselijk om vijan
den, die zich als rechtschapen
lieden jegens her. hadden gedra
gen, welbewust de kans te doen
lopen in een mijnenveld om te
komen.
Maar dat deze kerel geen
greintje menselijk gevoel in zijn
body heeft, is door zijn leugen
achtige gedragingen duidelijk
tot uiting gekomen. Ik zou het
heus niet erg hebben gevonden,
als ze hem direct hadden dood
geschoten
Inmiddels heeft Willem bericht
gekregen, dat hij de andere
krijgsgevangenen bij ons moet
brengen. De heren" worden aan
het werk gezetbij het ver
voer der gewonden over het
schor naar de boten.
Later op de dag gaan ze zelf
het Sloe over naar Zuid-Beve
land.
Even vóór de middag vind ik
eindelijk gelegenheid mijn hand
en mijn heen te laten verbinden.
De kwesturen zijn niet van
ernstige aard, maar wel erg pijn
lijk. De blaren op miin voeten
zijn ontstoken, waardoor het
lopen mij haast onmogelijk
wordt gemaakt.
Hoewel men er verscheidene
malen op aandringt, kon ik er
niet toe komen Qiij in het lazaret
te doen opnemen.
Er is nog veel te veel werk te
doen en zolang ik maar enigszins
op de been kan blijven, voel ik
er niets voor op een bed te gaan
liggen en het werk aan de ande
ren over te laten. Een paar
kroezen warme thee met een
scheut rum erin doen wonderen
en 's middags stap ik er met
Sandy, een Schot, weer al op uit
om op de boerderij van Van
Strien te gaan informeren hoe
veel mensen daar precies zijn
ondergebracht. Wij brengen er
en passant nog een Duitser mee
vandaan, die al Jang lekker was,
dat hij zich kon overgeven.
De Nieuw-Bijleveldse polder,
die we thans helemaal bestrijken,
is grondig van vijanden gezui
verd. Dat wordt tenminste als
vaststaand aangenomen, maar
het zal spoedig blijken, dat we
in dat opzicht ietwat optimis
tisch zijn geweest
In de late namiddag krijgen
Willem en ik toestemming nog
even naar de boerderij terug te
gaan, waar we de negentien mof
fen gevangen hébben genomen.
De mensen hadden het zo vrien
delijk gevraagd en het was nu
toch rustig
Van top tot teen onder de
modder en nog steeds doornat,
gaan wij er heen. De boerin no
digt ons in huis en zij brengt mij
een paar droge sokken, die ik
ook hard nodig heb. Ik zit juist
met blote voeten, als de zoon des
huizes binnen komt stormen met
de mededeling, dat er een Duit
ser van achter de dijk te voor
schijn is gekomen en het huis
nadert. Hij heeft zijn geweer bij
zich
Willem springt op.
„Niet alleen naar buiten gaan,
Willem", roep ik hem achterna,
maar hij is de deur al uit. Ik op
mijn blote voeten hem achterna...
Alles verloopt nu in een blik
semsnel tempo. Op het moment
dat ik mijn geweer grijp, hoor ik
Willem roepen: „Handen op!"
Maar tegelijk hoor ik zijn sten-
gun al ratelen.
Met één sprong sta ik naast hem
en zie ik de Duitser neervallen.
Ik vlieg vooruit om het geweer
van de mof buiten diens bereik
te trappen, maar eer ik bij hem
ben, draait hij zich vliegensvlug
om en doet hij een greep naar
zijn vuurwapen. Dat zit hem
echter niet glad, want zonder de
minste aarzeling stel ik hem met
een welgericht schot buiten ge
vecht
Toen Willem buiten kwam,
stond de mof voor de schuur.
Zijn geweer had hij op slechts
enige passen afstand tegen een
pereboompje gezet. Op Willems
bevel „Handen op" stak de Duit
ser zijn handen de hoogte in,
maar liet hij zich tegelijkertijd op
één knie zakken om een uitval te
doen naar zijn geweer. Zijn be
doeling was duidelijk.
Willem had de toeleg doorzien
en laag schietend met het oog op
de evacué's trof hij de Duitser in
beide benen
Intussen dreigt dit incident
fatale gevolgen voor ons te
hebben.
Als ik naar de Duitser toe ga,
om hem te ontwapenen, fluit een
kogel gevaarlijk dicht langs mijn
hoofd. Meerdere schoten volgen
en daarom laat ik mij vallen en
schuif ik achter de regenbak
weg.
Willem vliegt het huis in naar
de zolder om vandaar een over
zicht te krijgen over het gehele
terrein. De mensen in huis roept
hij toe, dat ze op de grond moe
ten gaan liggen
Ik speur naar alle kanten rond
en als ik beweging meen te con
stateren in de doornhaag vlak bij
een hooimijt, begin ik in die rich
ting te vuren.
Het vuur wordt beantwoord en
een kogel vliegt vlak langs mij
voorbij de regenbak. Daarom
kies ik een betere stelling achter
een hoek van het huis, waar ik
een ruimer uitzicht heb op de
hoek van de haag. Een kogel
ketst af tegen de regenbak, slaat
tegen de muur en blijft vlak bij
mij liggen. De bewuste hoek
houd ik danig onder vuur, zodat
de daar weggedoken schutter het
weldra te warm krijgt.
(Wordt vervolgd.)
