i
Ver.
Sens
r,
De Belastingvoorstellen
Een TAXI n
Het luns zonder sleutel
Prijzen
Hongarije
verwerpt Amerikaanse nota
Inwijding R.K. Ziekenhuis Sluiskil
^7/ %('pf mépA en wéék jSARANTO dhirtTf&t
^.2.15 p. iitehjjte*
t Uu) uïitdzelieA-
BE
VAN DER SCH
TWEEDE KAMER
Door gespet
Danko
V<
Zoals NOV
Avondvergadering van Dinsdag
Engels-Egyptisch incident
Klacht
van
Malik
Rede van de geneesheer-directeur
Brits transportbedrijf
Btf» -JU
of Auto zonder Chai
VAN DER SCHANS
Stelt U nooit teleur.
AUTORIJSCHCM
Westkolkstr. 20 - Te
Terneuzen
Over te nemen: Her
z.g.am., met nieuwe t
Adres: Tholensstr. 7'
neuzen-
Woningruil. Wie ru
nedenhuis Amsterda
voor woning in Ter
of omgeving. Adres
vragen: Bureau v. d-
Te koop: een goed
houden Keukenfornu
prijs 50, een Kamer
ƒ35,- Tafel (groot)
z.g.a.n. Damesfiets
85,- en een nieuw
ijzer met snoer, 10.
straat 32, Terneuzen.
In de avondvergadering ver
dedigt de heer Lucas (K-V.P.) een
amendement om de geldigheids
duur van de extra-inkomstenbe
lasting, geheven van bedrijfs
winsten, van vijf jaar terug te
brengen tot drie.
De heer Van de Wetering (C.H.)
kan niet instemmen met het
amendement van de heer Hofstra.
Het invoeren ener belasting met
terugwerkende kracht acht hij
onrechtvaardig.
De heer C- v. d. Heuvel (A.R.)
is van oordeel, dat de belasting
niet voor vijf jaar moet worden
vastgesteld. Speciaal voor de om
zetbelasting acht hij een termijn
van vijf jaar te lang. Daarom be
veelt hij het amendement-Lucas
aan.
De heer Hofstra (Arb.) meent,
dat het amendement-Lucas in
strijd met de regeringsverklaring
is. Daarin wordt gezegd, dat vier
jaar lang 500 millioen per jaar
aan extra-uitgaven voor de de
fensie is begroot, waarvan de
helft te dekken uit belastingen-
Men zou dus wel kunnen komen
tot een dekkingsplan van vier
jaar, maar niet tot een van drie
jaar. Spr. verklaart zich tegen
dit amendement.
De heer Ritmeester (V.V.D-)
voelt ook veel voor het idee van
de heer Lucas. Het spijt hem, dat
de Kamer nog geen inzicht heeft
gekregen in het defensieplan.
De minister is er niet van over
tuigd, dat in dit geval de na
delen van het verlenen van te
rugwerkende kracht de voordelen
ervan niet zouden overtreffen.
Ten aanzien van het defensieplan
wordt een reeks beslissingen ver
eist, welke zich over tal van
jaren uitstrekken. De regering
zou het nauwelijks verantwoord
achten deze beslissingen te ne
men, indien niet voor een corres
ponderende periode de bijzondere
dekkingsmiddelen ter beschik
king worden gesteld.
Ook ten aanzien van het niet-
militaire beleid staat de regering
voor beslissingen, die zich over
een reeks van jaren uitstrekken.
Bij de replieken verklaart de
heer Lucas (K.V.P.) zich bereid
zijn amendement in te trekken-
De minister dient een nota van
wijziging in, waardoor de periode
van vijf jaar tot vier jaar wordt
teruggebracht. Het amendement
Hofstra Wordt verworpen met 56
tegen 27 stemmen, die van de
P.v.dJV. en de C-P.N.
De heer C. van den Heuvel
(A.R.) licht een amendement toe,
dat beoogt de z.i. bestaande on
billijkheid om inkomens van de
zelfde grootte verschillend te be
lasten, weg te nemen. Er is geen
argument aan te voeren voor het
verschillend belasten van gelijke
inkomens uit loon en uit bedrijf.
Hij ziet hier een herleving der
ondememersbelasting.
De minister betoogt, dat het
niet onjuist is, dat men inkomens
vloeiende uit verschillende bron
verschillend belast. Elders kent
men dit verschil en het komt ook
voor in ons eigen belastingstel-
seL De regering acht het volko
men juist en geoorloofd de winst-
inkomens een groter offer op te
léggen. Spr. meent, dat aanvaar
ding van het amendement er toe
zou kunnen leiden, dat men een
hogere inkomstenbelasting zou
gaan heffen op alle inkomens
boven ƒ8000,-
De heer Van den Heuvel (A.R.)
acht het regeringsvoorstel on
rechtvaardig en handhaaft zijn
amendement.
De minister geeft de Kamer
ernstig in overweging haar steun
niet aan het amendement te ver
lenen.
De stemming over het amende
ment werd aangehouden.
De heer Hoogcarspel (C.P.N.)
verdedigt een amendement om de
progressie in de extra-winstbe
lasting sterker te maken.
De minister zal geen gebruik
maken van dit aanbod van de
heer Hoogcarspel nog meer voor
de defensieplannen ter beschik
king te stellen.
De heer Van de Wetering (C.H.)
vraagt soepele toepassing van de
boetebepaling op het niet tijdig
Inleveren van aangiftebiljetten.
De minister verklaart, dat de
bepaling met redelijkheid zal
worden toegepast.
De heer Hofstra (Arb.) geeft
een uitvoerige toelichting op een
amendement om de mogelijkheid
van vervroegde afschrijving te
beperken of stop te zetten.
De heer Hoogcarspel (C-P.N.)
acht het in strijd met de rege-
ringspolitiek de vervroegde af
schrijving te handhaven. Hij ver
dedigt een amendement om geen
vervroegde afschrijving toe te
staan.
De minister waardeert de aan
moediging in de beide amende
menten. Hij zou de voorkeur
geven aan volledige vrijheid voor
de regering om de faciliteit der
vervroegde afschrijving te ont
houden of te handhaven. Tegen
het amendement-Hoogcarspel
heeft spr. geen bezwaar.
De minister laat de beslissing
aan de Kamer over.
Om één uur 's nachts is de ver
gadering gesloten.
Vergadering van Woensdag.
Gisteren kwam aan de orde de
stemming over een aantal in de
vergadering van Dinsdag behan
delde amendementen.
Het amendement van de heer C.
van den Heuvel <.A.R.) over de on
billijkheid inkomens van dezelfde
grootte uit loon en uit bedrijf
verschillend te belasten, wordt ver
worpen met 61 tegen 24 stemmen.
Vóór V.V.D., A.R., C.H. en S.G.;
tegen C.P.N., P.v.d.A. en K.V.P.
Het amendement van de heer
Hoogcarspel (C.P.N.) om de pro
gressie van de extra-winstbelasting
Sterker te maken wordt verwor
pen met 78 tegen 6 stemmen, die
der C.P.N.
Het amendement van de heer
Lucas (K.V.P.) om de bestandde
len van de winst, waarvoor een
bijzonder tarief is voorzien, buiten
het extra-tarief van de extra
winstbelasting te houden, wordt
aangenomen met 56 tegen 29 stem
men, die van P.v.d.A. en C.P.N.
De minister verklaart, dat als het
betrokken onderdeel niet wordt
aanvaard, de regering geen kans
ziet de nodige dekkingsmiddelen te
vinden.
De heer Oud (V.V.D.) vraagt of
dit een kabinetskwestie is. De mi
nister zegt niets aan zijn verklaring
te hebben toe te voegen. Het onder
deel extra-winstbelasting wordt
goedgekeurd met 61 tegen 26 stem
men. Vóór: C.P.N., P.v.d.A. en K.V.
P.; tegen V.V.D., A.R., C.H. en S.G.
Alvorens over art. 1. wordt ge
stemd, verklaard de heer Romme
(K.V.P.), dat zijn fractie teleurge
steld is door de verwerping van het
amendement-Lucas inzake de kin
deraftrek. Hoewel spr. ernstige be
denkingen heeft tegen de regeling
van de kinderaftrek en de regeling
inzake de winst zal hij zijn stem
niet aan het artikel onthouden.
Het wordt aangenomen met 55
tegen 32 stemmen. Vóór K.V.P.
(behalve de heer Lucas) en P.v.d.
A.; tegen C.H., V.V.D., A.R., C.N.P,
S.G. en heer Lucas (K.V.P.).
Artikel 2. (kinderaftrek loonbe
lasting) wordt aangenomen met 47
tegen 39 stemmen. Tegen K.V.P.
en C.N.P.
Het amendement van de heer
Hofstra (Arb.) om de mogelijkheid
van vervroegde afschrijving te be
perken of stop te zetten wordt ver
worpen met 58 tegen 30 stemmen.
Vóór P.v.d.A. en C.N.P.; tegen de
andere partijen.
Artikel 4., regelende de vervroeg
de afschrijving, wordt aangeno
men met 63 tegen 26 stemmen.
Vóór P.v.d.A., K.V.P. en C.N.P.;
tegen A.R., V.V.D., C.H. en S.G.
De eindstemming over het wets
ontwerp wordt aangehouden.
Vervolgens worden behandeld de
artikelen van het wetsontwerp tot
wijziging van de omzetbelasting.
De heer Van de Wetering (C.H.)
is van oordeel, dat te veel artike
len onder het weeldetarief zijn op
genomen. De heer Hoogcarspel (C.
P.N.) heeft bezwaar tegen de ver
hoging van het tussentarief als
compensatie van de overbrenging
van een aantal artikelen van de
tabel van 30 procent naar die van
15 procent. De heer Cornelissen
(V.V.D.) acht het bezwaarlijk, dat
suikerwerken en chocolade-artike
len zwaarden worden belast.
De minister meent, dat men de
bezwaren voor de artikelen, die in
het tussentarief zijn gebracht, niet
moet overschatten. De zwaardere
belasting op de chocolade-artike
len beoogt consumptiebeperking.
De verhoging van het tussenta
rief wordt goedgekeurd met 76 te
gen 7 stemmen, die van de C.P.N.
De heer Burger (Arb.) vraagt of
er mogelijkheden zijn voor de wa
tersport. Het is z.i. niet juist de
pleziervaartuigen onder het hoog
ste tarief te doen vallen. Hij vreest
een weerslag op de werven en de
export. De heer Hoogcarspel (C.P.
N.) sluit zich daarbij aan. Hij acht
het teleurstellend deze vaartuigjes
onder het tarief van 30 pet te zien.
Hij verzet zich verder tegen het
weeldetarief voor fototoestellen.
Ook heeft h\j er bezwaar tegen,
dat hotels en restaurants voor cou
verts 30 pet moeten betalen.
De heer Ritmeester (V.V.D.) ont
wikkelt er bezwaren tegen dat on
der het weeldetarief o.a. ook wan
delstokken voor blinden vallen
De minister zegt dat de couverts
niet onder het weeldetarief vallen.
Hij is bereid te onderzoeken, of op
het gebied der pleziervaartuigen
een verfijning kan worden aange
bracht, zodat de eenvoudigste ple
ziervaartuigen niet onder het weel
de tarief vallen.
De heer Verkerk (Arb.) bepleit
vrijstelling van oesters en zalm van
het verhoogde tarief om redenen
van economische aard. De heren
Van der Zaal (Arb.), Van Dis
(S.G.) en Hofstra (Arb.) onder
steunen het amendement van de
heer Verkerk.
De minister raadt het amende
ment af.
Het wordt verworpen met 43
43 tegen 39 stemmen.
De heer Verkerk (Arb.) verde
digt een amendement om electri-
sche wasmachines uit te sluiten van
de verhoging der omzetbelasting.
De minister zegt, dat er geen
sprake van is, dat de electrische
wasmachines met 30 pet. worden
belast, evenmin de gas-en electri
sche fornuizen. De electrische was
machines worden merendeels inge
voerd. Op die post moet een beper
king worden aangelegd, hetgeen
spr. hoopt te bereiken door ze te
brengen in het weeldetarief van 15
procent. Er is alle reden om het
amendement te verwerpen.
De heer Hoogcarspel (C.P.N.) is
dankbar voor 's ministers medede
ling, mar z.i. staat in het wetsont
werp, dat de fornuizen en wasma
chines onder het tarief van 30 pet
worden opgenomen. Zelfs tegen een
tarief van 15 pet verzet hvj zich,
omdat het artikelen van huishou
delijk gebruik geldt.
De minister verduidelijkt nog, dat
met aanvaarding van het amende
ment-Verkerk een bedrag van een
millioen zijn zou gemoeid.
Het amendement wordt verwor
pen met 44 tegen 39 stemmen.
Om kwart over zes wordt de ver
gadering gesloten.
Mijnhardt's Zenuwtabletten
stemmen rustig en stalen de zenuwen.
(Adv.)
De Hongaarse regering heeft
„categorisch" een Amerikaanse
nota verworpen; over ,,de Hon
gaarse schending van de rechten
van de mens" in verband met het
terechtstaan van Aartsbisschop
Groesz en, het uitwijzen van twee
ambtenaren van de Ajmerikaanse
legatie.
De op 7 Juli ingediende nota
protesteerde tevens tegen 't slui
ten op Hongaars verzoek van de
Amerikaanse voorlichtingsdienst.
De Hongaarse nota zegt dat de
Amerikaanse regering zich „op 'n
onbeschaamde wijze bemoeide met
de zaken van de Hongaarse volks
regering en het Hongaarse volk
De nota voegt er aan toe, dat
de regering van de Ver. Staten
niet in staat was haar steun aan
„felle fascistische en reactionnaire
vijanden van het Hongaarse volk
Een groep gewapenden van een
Egyptisch korvet heeft ziich op 1
Juli in de Golf van Akaba aan
boord van het Britse vrachtschip
„Empire Roach" begeven, de ra
dio onklaar gemaakt, de voorra
den geplunderd en het schip 24
uur vastgehouden, aldus maakt 't
Engelse ministerie van Buiten
landse Zaken bekend.
Volgens een woordvoerder van
dit ministerie heeft de Britse am-
basadeur in Egypte, opdracht ge
kregen tegen de aanhouding van
het schip te protesteren.
De Egyptische minister van
Oorlog heeft verklaard, dat het
Britse schip zich in een verboden
zone bevond waar de kustbatte.
rijen opdracht hadden op het eer
ste gezicht te schieten.
Men diende het daarom op prijs
te stellen dat het schip bijtijds is
aangehouden.
en spionnage-activiteiten van,
de Ajmerikaanse legatie" te ont
kennen.
In aansluiting op ons verslag den in eenzelfde zaal als nu, al-
Radio-Moskou heeft omgeroe,
pen, dat de Sowjetrussische afge
vaardigde bij de Ver. Naties, Ja.
cob Malik bij de Amerikaanse af
gevaardigde Warren Austin had
geklaagd over twee demonstraties
voor het gebouw van de Sowjet
delegatie te N'ew York.
Op 20 Juni had een groep van
ongeveer 20 personen „met klaar,
blijkelijk vijandige bedoelingen"
zich aan de ingang van het ge
bouw opgesteld en twee auto's
van de delegatie beschadigd, ter
wijl de politie niet ingreep, aldus
een eerste brief van Malik.
In een tweede brief wordt ge
zegd dat op 7 Juli „een vijandige
menigte hij het gebouiw opnieuw
Straatschenderij pleegde en perso
nen die het gebouw betraden las
tig viel ondanks de aanwezigheid
van 10 politiemannen".
Malik eiste dat stappen zouden
worden genomen om dit te onder
zoeken en hij verzocht te worden
ingelicht over de genomen maat
regelen.
over de inwijding van het R. K.
ziekenhuis te Sluiskil door Mgr.
Balten, de bisschop van Breda,
volgt hier een overzicht van de
rede, welke de geneesheer-direc
teur, Ramselaar, uitsprak ter be
antwoording der verschillende
sprekers.
De heer Ramselaar sprak als
volgt:
p deze voor ons ziekenhuis
zo belangrijke dag, waarop wij
onze bisschop, de staatssecretaris
en meerdere vooraanstaande
mensen op het gebied van volks
gezondheid en ziekenhuiswezen
mogen ontvangen, wil ik graag
iets zeggen en U een kort ogen
blik met mij mee doen gaan in
het verleden van dit ziekenhuis.
Toen ik mij in 1933 hier vestig
de, na de gebruikelijke ronde van
Nederland op zoek naar een ves
tigingsgelegenheid te hébben ge
daan, was lang niet alles even
aantrekkelijk voor een specialist
om in Zeéuws-Vlaanderen neer
te strijken.
Twee collega's die voor mij het
zelfde deden, vestigden zich hier
gelukkig niet, omdat de zieken-
huisaccomodatie niet naar hun
zin was, maar voor mij was er
genoeg aantrekkelijks in een ves
tiging in Z.-Vlaanderen en het
bleek spoedig dat ik het nog zo
gek niet gezien had.
Een groot deel van de bevol
king sprak mij warempel met
professor aan, en enige jaren
was ik zelfs „De Professor". Dat
klinkt natuurlijk wel aardig in
de oren, maar ik was in '33 toch
maar een arme professor, zonder
een behoorlijke kliniek, wel ope
reerde ik in nuizen, maar in die
huizen was geen operatietafel,
een onderzoekstoel werd zo ge
noemd, daarboven hingen lampen
die meer warmte dan licht ga
ven. Een instrumentarium werd
verondersteld aanwezig te zijn in
de auto van de professor. Zo
trok men er 's morgens op uit,
een heel chirurgisch instrumen
tarium werd geladen in de auto
plus cystoscopen en rectoscoop,
transformator etc.
Het was een schone tijd, veel
koffie drinken, tot alles uitge
kookt was, weer koffie, tot alles
weer schoon of niet schoon inge
pakt was, steeds met de penibele
vraag: ,,Hebt U niets vergeten
Vaak denk ik nog wanneer ik
nu „Trendeleberg" zeg, aan de
tijd van weleer, toen op 't com
mando Trendeleberg bijna alle
aanwezigen in de operatiekamer
onderdoken, onder de stoel, en
ik met mijn patiënt alleen boven
bleef, wat' geschud en gepiep, en
daar kwam zoiets dat op T:
deleberg leek.
Het genationaliseerde Britse
transportbedrijf leed in 1950 een
exploitatieverlies van 14 millioen
pond sterling tegen een verlies
van 20 millioen pond in 1949.
In het jaarverslag wordt er op
gewezen, dat een nadelig saldo
zou zijn uitgebleven, indien eer
der machtiging was verleend tot
verhoging der tarieven en hef
fingen. De ontvangsten van het
bedrijf bedroegen in 1950 ruim
500 millioen pond sterling.
(Adv.)
Lren-
Maar genoeg hierover. Tegen
woordig gaat men in Nederland
na, of hier of daar het klimaat
gunstig is voor industrialisatie.
io ging ik in O.-Z.-Vlaanderen
na, waar het klimaat gunstig was
voor ziekenhuisbouw, waarlbi.i
bleek dat in dit gehele gebied
overal aan het bouwen van zie
kenhuizen nog al haken en ogen
waren spoedig te elimineren.
Het klimaat was alleen gunstig
te Sluiskil. Hier stond toen al
leen wat nu het kloosterdeel ge
worden is. Daar woonden Zus
ters die onderwijs gaven en ou
den van dagen verpleegden en die
een kamer hadden met een on
derzoek stoel en ook een kraan
met stromend water, en een paar
kamers waar patiënten ver-
leegd konden worden. Maar
iet voornaamste wat ik vond,
waren Zusters, bereid, toen zij
hoorden dat er van ziekenhuis-
bouw geen sprake was, een stap
in die richting te wagen. Ik be
hoefde maar naar één instantie,
naar Moerdijk, naar Moeder Vin-
centia, gesucondeerd door Moe
der Josepha en onder het bewon
deren van mijn eerste baby,
kreeg ik mijn vergunning voor
ziekenhuisbouw. Tegenwoordig
in Den Haag gaat dat beslist an
ders. En toen begon het lieve
leven, er kwam een architect. En
wij zagen plannen, Moeder Over
ste, Moeder Godefrieda, Zuster
Albertine en iedere Zuster in
huis. En wij speelden naar harte
lust mee architect.
Het plan kwam klaar en in
1937 het bouw, dat door Mgr.
Hopman werd ingewijd, de ope
ningsplechtigheid werd gehou-
door
EARL DERR BIGGERS
Vertaling van P. Oreille
21) (Nadruk verboedn).
De Eerwaarde Heer Upton stond
langzaam op. „Ik vernam later,
dat hij woord gehouden had", be
sloot hij. „Ja, Dan Winterslip
ging naar huis, en de Zuidzee zag
hem niet meer. Ik ben altijd erg
trots op mijn aandeel in dat be
sluit. Ik ben maar weinig keren
beloond. Niet overal is het zen
delingen goed gegaan naar de
wereld zoals in Hawaii."
Hij wierp een blik op mevrouw
Maynard- „Maar ik heb weieens
voldoening gehad. Die ene maal
door de ontmoeting op de kust
van Apiang. Het is ver over mijn
bedtijd. Ik wens u goedennacht."
Hij ging heen. John Quincy zat
al dit vreselijke te verwerken.
Een Winterslip slavenhaler! Het
was fraai. Hij wenste zich thuis
„Een steek aan mijn adres",
mopperde de oude dame veront
waardigd. „Dat over zendelingen
in Hawaii. En hij hoeft zo trots
n'iet te zijn. Als Dan Winterslip
slavenhalen los heeft gelaten,
was dat alleen, omdat hij iets
voordeligers had gevonden, stel
ik me voor." Plotseling stond ze
op. „Eindelijk", zei ze.
John Quincy ging naast haar
staan. Ver weg twinkelde een
flauw, geel licht. Een ogenblik
sprak de oude dame niet.
„Ziezo", zei ze zacht na een
poosje. „Ik heb de Diamantskop
weergezien. Goedennacht mijn
jongen."
Goedennacht" zei John Quincy.
Hij stond alleen tegen de ver
schansing- De vaart van de „Pre
sident Tyler" verminderde merk
baar. De maan kwam van achter
een wolk, kroop weer terug. Een
onheilige kalmte daalde over de
warme, windloze, diepblauwe
wereld.
De jongen voelde een vreemde
rusteloosheid in zijn hart.
Hij klom naar het hogere dek,
om een luchtje te scheppen. Daar
op een afgelegen plek, zag hij
Barbara en Jennison en ont
daan stond hij stil. Zijn nichtje
lag in de armen van de man, en
hun bizarre costumes verhoogden
nog het vreemde van 't schouw
spel. Zij zagen John Quincy niet
want in hun wereld waren op dat
ogenblik maar twee mensen- Hun
lippen drukten op elkaar hef
tig John Quincy vluchtte. Ach
hemel! Hij had ook wel een paar
meisjes gekust, maar niet zo.
Hij ging naar de verschansing
buiten de kajuit. Wat deed het er
eigenlijk toe? Barbara was hem
niets, een nichtje, ja, maar een,
dat tot een vreemd ras scheen te
behoren. Hij had gemerkt, dat zij
op Jennison verliefd was. Waar
om voelde hij dan pijn diep in
zijn hart? Hij was verloofd met
Agatha Parker.
Zijn vingers klemden vaster en
hij trachtte zich Agatha's aristo
cratisch gezichtje voor de geest
te halen. Maar het was vaag, on
duidelijk in zijn herinnering- Het
bloed der zwervende Winterslips,
het bloed dat bracht tot slaven
halen en hete, ademloze kussen
in de tropische nacht vloeide
dat ook in zijn aderen? O, hij had
thuis moeten blijven, waar hij
hoorde.
Daar kwam Bowker, de ste
ward. „Nu", zei hij, „we zijn er
We ankeren en wachten op de
loods en dokter. Ik hoorde, dat
ze deze kant uit Kona-weer had
den gehad, dit is er dan zeker een
staartje van. De maan zal wel
gauw doorkomen en als het dag
wordt, komen de passaatwinden
weer. God zij dank."
John Quincy sprak niet.
„Ik heb al uw boeken terug
gebracht, meneer", ging de ste
ward voort, „behalve één. Dat zal
ik vannacht uitlezen en het u
geven voor u aan wal gaat."
„Best", zei John Quincy. Hij
wees naar de vage havenlichten
in de verte. „Dat is Honolulu
zeker."
„Ja, mijlen ver. Een dode stad,
meneer. Niets te doen 's avonds-
En laat me u een goede raad ge
ven: drink geen okolehau."
„Geen wat?" vroeg John Quincy.
„Okolehau, een drank, die ze
daar verkopen."
„Waarvan wordt het gemaakt?
„Ja", zei Bowker, „daar hebt u
een onderwerp voor een geheim
zinnig verhaal. Waarvan wordt
het gemaakt? Te oordelen naar
de smaak, van riiets lekkers. Een
paar slokken en dan raak je het
plafond van de eeuwigheid. Maar
o, jongen als je naar beneden
valt! Blijf er af, meneer- Ik
spreek als een, die het weet."
„Ik zal er afblijven", beloofde
John Quincy.
(Wordt vervolgd).
leen een etage lager.
Hoe blij waren we met onze
nieuwe zalen en kamers, nieuwe
operatiekamers, een nieuw Rö-
toestel, geen 2e hands meer, dat
bij inschakelen alleen mooie
vonkjes liet zien langs de hoog
spanningsdraden en het scherm
één keer deed oplichten als een
vriendelijke knipoog, tot de mon
teur ons hielp om dat steeds nog
eens te doen, een donkere kamer
met een sluis en geen donkere
kast meer onder de trap, waar
je de deur niet van dicht kon
krijgen.
Wat een heerlijkheid.
Wel, zei men, 't ziekenhuis is te
groot voor deze streek, Ramse
laar, hoe durven ze het aan. Maar
langzaam vulden zich de zaaltjes
en de kamers.
Bij de opening stapte er een
nieuwe professor binnen, Dr Dor-
repaal, het fondswezen begon
zich te ontwikkelen, en de men
sen wenden aan ziekenhuisopna
me en de pretentieloze Zusters
ontvingen de zieken en sloofden
zich uit voor rijk n arm, voor
jong en oud, met of zonder gods
dienst, voor allen evenwel. De
doctoren hielpen zij met voorko
mendheid. Het ziekenhuis stond
voor hen open onder het motto:
„Wie als vriend hier binnengaat,
komt nooit te vroeg, doch steeds
te laat."
Toen kwamen rampen. In 1940
reden wagens voor en werd het
ziekenhuis leeg gehaald, bedden,
dekens, voorraad, de gehele in
ventaris verdween, zelfs telefoon
toestellen werden van de muur
gehakt en een totaal naakt ge
bouw bleef over. Het werd een
kazerne. Het kwam vervuild
weer vrij en alles werd weer aan
geschaft en hersteld, wiaarbij het
Roode Kruis hielp en in wonder
baar korte tijd werd het werk
weer hervat.
In 1944, werd het Huis weer
geteisterd, een amminutietrein
werd voor het Huis tot ontplof
fing gebracht, waarbij onaange
name scheuren ontstonden, die
nu bij de ombouw nog nare ver
rassingen gaven. De Zusters ble
ven werken en hoe er gewerkt
werd, toen uit het verwoeste W.-
Z.-Viaanderen de gewonden bin
nenstroomden is een sterk ver
haal op zichzelf. Ik vraag me af
hoe ellendiger het er nog uitge
zien zou hebben in Z.-Vlaanderen
in 1945, als dit ziekenhuis er niet
geweest was en gespaard was ge
bleven met zijn Zusters en Dr. T.
Hullenaer, en Dr Wechelaar en
al de andere doctoren. Helaas
was ik zelf uitgeschakeld on dit
stukje historie van ons Huis mee
te maken. In ieder geval hebben
de Zusters van deze Onderwijs
Congregatie, die hier als bij toe
val in de richting van de zieken
verpleging gegroeid zijn, getoond
hiervoor geknipt te zijn.
Zolang ik hier werk heb ik het
'eluk gehad steeds artsen te tref-
'en, met wie ik goed kon opschie
ten. Zodat ik steeds met allen
vriendschappelijk kon omgaan en
hartelijke relaties ontstonden.
Hier in Huis komen steeds art
sen van diverse pluimage en 't
is steeds een vreugde hier ge
weest hen te ontmoeten. Van de
beste onder hen hebben de Zus
ters en ik vaak veel geleerd, din
gen buiten de geneeskunde om
gaand en wij zijn hen er dank
baar voor, temeer daar allen een
symphatiek begrijpen toonden
voor ons streven, vooral ook bij
het tot stand komen van deze
Nieuwbouw.
Jia Zusters van Sluiskil en col
lega's gij hebt mij het openbare
leven in'Z.-Vlaanderen de moeite
van het leven waard gemaakt.
Hoeveel ik daarvoor danken moet
weet ik niet, in ieder geval is
het in de lands taal gezegd
„wreed veel".
De laatste jaren van de oorlog
en daarna, was het ziekenhuis
berstens vol. Voor 60 bedden ge
bouwd, lagen er de laatste tijd
120 patiënten. Badkamers met
bedden, dagverblijven met bed
den, balcons dichtgemaakt voor
bedden, woongelegenheid der
Zusters voor bedden in beslag
enomen, 't sousterrain met keu
en en wasserij steeds onbehiage-
lijker.
Nieuwbouw was noodzakelijk.
Maar de tijden waren veranderd,
het architectje spelen van vroe
ger bestond niet meer. Nu wordt
men door een regen ingenieurs
ondergesneeuwd. Plannetjes van
100.000 bestaan niet meer. Wi.i
zijn arm geworden daarom mil-
libenen plannetjes. Hoe rijmt dat,
ach wat doet het er toe.
Gelukkig was er een Dr Ban
ning die dadelijk sympatiek stond
tegenover de uitbreiding van ons
ziekenhuis.
Gelukkig was er een ministerie
van Sociale Zaken met zijn com-
mité's die meewerkten.
Gelukkig kwam er een bestuur
met mannen uit de streek. De
een met sterk doorzettingsver
mogen, de ander met de nodige
voorzichtigheid, weer een ander
die standpunten naar elkaar toe
wist te brengen. Allen bezield
met het zelfde ideaal ,en gezond
wat zij te geven hadden.
Zo deden de Zusters van het
Hoofdbestuur, de Zusters van het
Dagelijks Bestuur ,en alle Zus
ters hier in Huis.
Zó kwam dit nieuwe ziekenhuis
tot stand, dank zij U allen.
Nu moet het gaan draaien.
Moeilijkheden zullen komen.
Maar zolang de Zusters het een
eer blijven vinden iedere zieke
te blijven helpen, zoals in het ver
leden is geschied, maak ik mij er
niet ongerust over dat met Gods
hulp dit huis ook in de toekomst
een heilzaam oord voor velen zal
zijn.
Een Wereldwonder is PHILIPS WONDERTUIN!
