Voerma
de P.
t
Q
70
UIT DE PROVINCIE
WIJ GAAN DOOR MET ONZE
Kijk.Koop... en spaar geld
]Ll
URRIJ
TERNEUZEN
Telef. 2356
uw
Het huis zonder sleutel
IF
ii
Spaar
Ni
AJ.St
Het Nederl. detachement
in Korea
De verhoging van belastingen.
I
Ook
nieuwe wé
[onovertroffen in co
{werking en duurza
Autorijscl
Is
in
Eindelijk rust
De Vrijdag mag dan een ongeluksdag heten in de
geschiedenis van het Nederlands detachement Ver
enigde Naties, thans is het een geluksdag geweest,
een dag die we nooit zullen vergeten, zo schrijft de
eerste luitenant W. W. Dussel uit Korea. Want op
een Vrijdag kwamen de vermoeide Nederlandse sol
daten na meer dan vijftig dagen en vijftig nachten aan
één stuk in de voorste lijn te hebben gezeten tot rust.
.[■•■kisten 91 4 oo
1Sï* U*-
baaliviatk^
AGENDA
MANUFACTUREN WONINGINRICHTING
NOORDSTRAAT 58-60 - TERNEUZEN - TELEFOON 2091
TERNEUZEN
AXEL.
BRESKENS.
CLINGE.
KLOOSTERZANDE.
RETRANCHEMENT.
(In zalm Satin [St-
[No. 660 ï-
Alleenverkoop
TERNI
Wij verhui
kleine wagi
Westkolkstraat 20
niiiiiiiiiiiiiiiiiiinniiiiiiii
Li
t«
Bi
Dl
ei
ERKEND ST
N.
T«
miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Op deze gedenkwaardige dag
zetten zich 's morgens om een
uur of twaalf de lange colonnes
trucks, jeeps en weapencarriers
in beweging om de mannen ,,naar
achter" te brengen, naar een plek
die enige weken vóórdien nog in
de voorste lijn was.
Dank zij de vlotte opmars en de
daaropvolgende zuiveringsactie is
het in dit gebied thans volkomen
rustig en kunnen we eens uitrus
ten en tot ons zelf komen.
Meer dan 50 km reden de wa
gens over de zonbeschenen en
stoffige wegen.
Als vreemde wezens, onherken
baar door zweet, vuil en zand,
kwamen de jongens in de loop van
de dag op de plaats aan, waar ze
nu liggen, een paar sawahs langs
de kant van de weg
EEN RAMT.
Er was niets langs de weg, al
leen maar sawahs.
Precies zoals in Holland de wei
landen, waarin koeien lopen te
grazen, die U nieuwsgierig aan
kijken, als TJ het zou wagen te
komen kijken.
H5er waren geen koeien.
Uier waren alleen de sawahs,
maar dat werd weldra anders.
Er kwam een ,advaneeparty'
(hoe moet je dat op zijn Hollands
zeggen, „kwartiermakers?") en
die advanceparty begon met een
boom om te hakken.
Die grote hoge boom werd ge
vild en de blanke stam werd in de
grond gepoot, midden op de eer
ste sawah.
In deze geïmproviseerde mast
werd de Nederlandse driekleur
gehesen.
Dat was het teken: hier wonen
wij, de Nederlanders.
Toen kwamen de wagens met
de mannen waarvan ik vertelde.
Het eerste wat ze deden was
vrageni naar een kali.
W/VSSEN EN TENTJES OP
ZETTEN.
iBij honderden vlogen ze de kali
in of de „showerpoint", een mo
biele badgelegenheid, die de Ame
rikanen langs de kali vlak tegen
over ons hebben opgesteld.
En zo waren we in een minimum
van tijd eindelijk weer eens
schoon.
In een even korte tijd waren de
sawahs geen sawahs meer, maar
een compleet kamp.
De tentjes rezen letterlijk als
paddestoelen uit de grond en toen
tegen de avond iedereen zijn
plaatsje had gevonden, had de
ziekentent meteen zijn eerste
„klanten": slachtoffers van
scheerlijntjes
In het donker struikelde name
lijk menigeen over de kris-kras
gespannen lijnen of over de tien.
tallen telefoondraden die nu een
maal overal in Korea te vinden
zijn op elk plekje grond
FILM.
„Er is film vanavond."
Die kreet schalde tegen 7 uur
door het kamp.
,,Film? Wat is dat?", vroeg er
een.
Geen/ wonder; er zijn er bij, die
sedert onze aankomst in Novem
ber geen „movie" zoals ieder
een zegt hebben gezien.
De belangstelling was dan ook
enorm ondanks het feit dat ieder
een van plan was geweest „om nu
eenls echt te gaan slapen'
Vrijwel het hele bataljon op de
gebruikelijke wachtposten na was
bij deze gala-voorstelling" aan
wezig.
„Toen was het feest", vertelde
een soldaat me de volgende mor
gen.
„De film was mooi, daar niet
van, maar ik verlangde naar de
nacht eens te kunnen slapen zon
der het idee te hebben dat er wat
kon gebeuren.
Je schoenen uit, je sokken uit,
je broek en je overhemd uit. Man,
wat een genotik heb ge
snurktnee, niet gewoon meer.
Dat moest je nou elke dag kun
nen
Maar dat is niet [het geval.
We hebben rust, maar het be
kende spreekwoord zegt: rust
roest. En dat mag niet. Daarom
blijven we bezig.
Over het hoe en waarom hoop
ik binnenkort meer te vertellen.
MINISTERSBIJEENKOMST
DER BENELUX TE GOES.
Op 14 Juli zal te Goes een in
formele ministersbijeen)komst
worden gehouden.
Daarbij zullen de ministers van
Buitenlandse Za/ken, Econ. Zaken,
van Landbouw en van Financiën
aanwezig zijn.
Deze bijeenkomst is, zo verne
men wij verder, bedoeld om te ko
men tot eei( nieuwe uitwisseling
van gedachten tussen de minis
ters, doch zal niet kunnen gelden
als een formele Benelux ministe
riële conferentie der Benelux.
KANAAL DOOR Z.-BEVELAND.
De Hoofdingenieur-Directeur
van de Rijkswaterstaat in de di
rectie Zeeland brengt ter kennis
van belanghebbenden, dat ten
TWEEDE KAMER.
De Tweede Kamer heeft Dins
dag de behandeling van de wets-
antwerpen tot wijziging en verho
ging van enige belastingen voort
gezet.
Aan de orde waren de replieken.
De heer C. van den Heuvel
tA.R.) is van oordeel, dat men het
debat niet moet vertroebelen door
de tegenstelling ondernemers-ar
beiders. In dit debat is z.i. de fout
geweest, dat men redeneerde: de
arbeiders hebben 5 van hun
consumptie geofferd, de onderne
mers moeten nu hun investeringen
offeren. Het is de vraag, of de of
fers der ondernemers niet groter
zjin geweest.
Hij blijft op verschillende pun
ten van mening verschillen met de
minister. Er moet een andere in
stelling worden verkregen omtrent
de soberheid. Door efficiënter
werkwijze kan meer worden bezui
nigd dan de minister meent.
De betalingsbalans kan niet
worden opgeheven door hogere be
lastingen. Verbetering is alleen te
verkrijgen door groter productie.
Spr. dient een motie in, waarin
woixlt te kennen gegeven, dat aan
het door de regering voorgestelde
inzake de omzetbelasting ernstige
bezwaren zijn verbonden. De mo
tie vraagt het weeldetarief en het
heffingspercentage voor de gros
siers te vervangen door een voor
stel om het heffingspercentage bij
de fabrikanten zodanig te wijzigen,
dat een equivalente opbrengst
wordt verkregen.
De heer Hofstra (Arb.) vraagt
om een nadere concretisering van
de kwestie kinderaftrek.
Zijn fractie is bereid mede te
zoeken naar een door de meerder
heid der Kamer aanvaardbare op
lossing ten aanzien der belasting
voorstellen, waarbij z.i. de moge
lijkheid van een verschuiving is te
overwegen. Hij heeft echter één
onafwijsbare eis, n.l. dat het ka
rakter der voorstellen niet zal
worden gewijzigd. Dat is het offer,
dat door bepaalde groepen der be
volking moet worden gebracht.
Spr. heeft er bezwaar tegen ver
mogensbelasting in mindering te
brengen op het inkomen.
De heer Lucas (K.V.P.) vindt
het wal veel gevraagd van de Ka
mer medewerking te verlangen tot
verhoging der belastingen zonder
dat zij op de hoogte wordt gebracht
van het plan, waarvan de minister
zegt, 'dat het als leidraad geldt,
maar niet gepubliceerd kan wor
den. Spr. dringt op publicatie van
het plan aan.
Spr. herinnert er aan, dat bij de
wijziging der kinderbijslagwet de
regering hulp aan de grote gezin
nen beeft verdedigd. Toch legde zij
ach neer bij de beslissing der Ka
mer, waardoor inbreuk werd ge
maakt op haar politiek. Deze hou
ding heeft sprekers fractie grote
teleurstelling gebracht en het is
begrijpelijk, zo voegt hij er aan toe,
dat wij met meer aandacht dan
anders de daden der regering zul
len nagaan.
Hij verklaart, dat zijn fractie zal
stemmen tegen het artikel inzake
de kinderaftrek.
De heer Van de Wetering (C.H.)
verklaart, dat de rede van de mi
nister hem niet heeft overtuigd.
Hij heeft de overtuiging, dat de
ramingen te laag zijn gesteld en
dat verhoging der successierechten
niet nodig is.
De overheidsinstanties blijken
niet op bezuiniging te zijn inge
steld. Hij bepleit o.a. opheffing der
militaire bakkerijen.
De heerWelter (K.N.P.meent,
dat de mogelijkheid bestaat, dat
over een paar maanden de ramin
gen anders moeten zijn en het staat
z.i. niet vast, dat wij een bedrag
van 1500 millioen gedurende 5
jaren beschikbaar moeten stellen.
Hij pleit er voor de verzwaring der
lasten uit te stellen. Voorts vraagt
hij of de regering niet heeft bloot
gestaan aan internationale druk,
met name van de zijde der Verenig
de Staten. Hij vraagt zich af, of de
Kamer de regering en het volk
niet een dienst zal bewijzen door
de belastingvoorstellen voorlopig
af te wijzen en door te gaan met
een redelijk te achten bijdrage aan
de defensie. Bezuiniging is z.i. een
specifieke taak der regering.
De heer Hoogcarspel (C.P.N.)
handhaaft z'n afwijzend standpunt.
De grote ondernemingen worden
bevoordeeld op een wijze, die niet
gerechtvaardigd is. Spr. is voorne
mens ter zake een uitspraak van
de Kamer te vragen.
De heer Ritmeester (V.V.D.) is
van mening, dat er toch een en
ander zou moeten worden mede
gedeeld om een inzicht te krijgen
in wat de regering zich voorstelt.
Als de regering meent, dat bepaal
de overheidstaken kunnen worden
afgesneden, behoort zij daarover
voorstellen te doen. Met een ver
hoging van de weeldebelasting
gaat men z.i. de verkeerde weg op.
De minister heeft hem er niet van
kunnen overtuigen, dat de verho
ging der successierechten in de
rechte lijn juist is.
Te ruim 5 uur wordt de vergade
ring geschorst.
l40 cm 01
Wallen
10» P1JT
OUCLE TA*'
10 cm weed
mtr
X 190 cm
100 onvatbaar
bijkans
ombouwen
HEDEN:
TERNEUZENLuxor Theater
8 uur: Biosc. „My dream is
Yours".
AXEL: Het Centrum, 8 uur:
Biosc. „De vlucht naar het
moeras".
MORGEN:
HOEK: Wed. W. A. Nieuwe-
link, 4 uur: Vergadering van
Stembev. Ingelanden van de
Oud-Westenrijkpolder.
rERNEïUZEN: Dijkstraat, 2
uur: Openbare verkoping van
meubilaire goederen.
behoeve van het verwisselen van
deuren der middensluizen te
Hansweert en te Wemeldinge, de
scheepvaart door een dezer slui
zen gedurende het tijdvak van 9
tot 21 Juli 1951, of zoveel korter
als mogelijk of langer dan nodig
zal blijken te zijn, zal zijn ge
stremd.
Machinetekenaar.
Bij de te Arnhem gehouden
P.B.N.A. examens slaagde onze
stadgenoot J. C. H. Doppegieter,
werkzaam bij de N.V. Zeeuws-
Vlaamse Waterleiding Mij alhier,
voor machinetekenaar.
Reis Ouden van Dagen.
Begunstigd door prachtig zomer
weer vertrokken gisteren ruim 200
Terneuzense ouden van dagen met
de salonboot „Minister Lely" naar
Antwerpen. Op de verschillende
dekken, beschut voor de wind, za
ten de passagiers gezellig rond de
tafels en het zachte weer maakte
het mogeljjk, dat de koffiemaaltijd
aan dek kon worden genuttigd, ter
wijl het grote gezelschap genoot
van de mooie Scheldevaart.
Reeds te 11 uur arriveerde men
te Antwerpen, waar 8 touringcars
gereed stonden om het gezelschap
naar Brasschaert te brengen. In
het schitterend gelegen „Withof"
stond een warme maaltijd gereed,
die dank zij het prachtige weer in
de buitenlucht kon worden genut
tigd. Tijdens het uitgebreide heer
lijk toebereide maal verzocht de
heer De Waal een minuut stilte te
betrachten voor de j.l. Zaterdag
plotseling overleden burgemeester
van Brasschaert, die het voorne
men had gehad het gezelschap of
ficieel een welkom in zijn gemeen
te toe te roepen.
Nadat de maaltijd, die alle eer werd
aangedaan, was gebruikt, werd de
reis met bussen vervolgd en over
Kapellen en St. Mariaberg ging
het door de bosrijke Kempen, zo
dat onze oudjes volop genoten van
het natuurschoon dezer streek. On
gemerkt was men weer Antwerpen
genaderd en ging de tocht door de
stad voor het bezoeken van de Die
rentuin, waar enkele uren werd
vertoefd. Ook hier genoten allen
volop en te vroeg klonk voor velen
het sein om weer naar de „Minis
ter Lely" te vertrekken.
Te 6 uur ving de terugreis aan,
die wederom een genot was.
Tijdens de thuisvaart bracht de
heer De Waal dank aan allen, die 't
mogelijk hadden gemaakt, dat deze
zo geslaagde reis aan de ouden van
dagen kon worden aangeboden. In
't bijzonder bracht hij dank aan de
heer P. de Doelder, door wiens
coulantheid de kosten van deze
reis tot een minimum beperkt wa
ren gebleven.
De heer Hendriks dankte namens
de reizigers het comité voor het
geen hun deze dag geboden was.
Beide sprekers brachten ook nog
dank aan de helpsters, de leden
van de Tern. Roode Kruis-colonne
en de bemanning van de „Minister
Lely, voor al hun goede zorgen.
Toen de salonboot de haven na
derde had zich een grote menigte
in de omgeving van de aanlegplaats
verzameld en stond ook de „Har
monie" gereed om de oudjes te
verwelkomen. Onder gejuich en ge-
wuif van de toeschouwers stoom
de de „Minister Lely" de haven in.
Burgemeester Teilegen, die dit
maal verhinderd was geweest de
reis mede te maken, stond met zijn
echtgenote op de ponton om het
gezelschap te begroeten.
De „Harmonie" stelde zich op en
onder het spelen van vrolijke mar
sen ging het in optocht naar „Le
Belle Vue" waar een rondedans de
dag besloot.
Burgemeester Teilegen bracht
ten slotte dank aan allen, die het
mogelijk hadden gemaakt dat onze
oudste ingezetenen deze heerlijke
dag kon worden aangeboden en
hoopte, dat ook het volgend jaar
geen vergeefs beroep op de mild
heid der ingezetenen zou worden
gedaan.
Een der oudste deelnemers vatte
toen wij hem z'n indruk vroegen,
de reis als volgt samen: „Meneer,
't was prachtig, er was van alles
in overvloed en het was prachtig
weer. 't Is misschien m'n laatste
reis, maar 't is ook m'n mooiste ge
weest
Goed afgelopen.
Toen gisteravond een autobus van
de firma Polak uit Schoondijke
met arbeiders uit West Zw.-Vlaan-
deren, die hier in de omgeving
werkzaam zijn, huiswaarts keerde,
merkte de chauffeur in de Wilhel-
minastraat, dat er iets niet in orde
was aan zijn bus. Hij bracht haar
tot stilstand en constateerde toen,
dat de linkerachteras was losge
lopen, waardoor het dubbele ach
terwiel naar buiten was geweken.
Indien de chauffeur dit niet tij
dig had opgemerkt, zou het aflopen
van het wiel catastrophale gevol
gen kunnen nebben gehad. Het
merendeel der arbeiders heeft de
thuisreis per Z.V.T.M.-bus gemaakt
Geslaagd.
Bij het Maandag te Goes gehouden
M.U.L.O.-examen slaagden voor het
B.-diploma o.m. onze stadgenoten
J. Hamelink, M. P. Kiel, Ineke Ma
rijs, Netty le Feber en Bets Over-
dulve; voor het A.-diploma slaag
de Cath. de Regt, allen leerlingen
der Chr. School voor U.L.O., alhier.
Visserij in verre wateren.
Gisteravond is te Scheveningen
aangekomen de kottor Sch. 177
„Noordzee" van de rederij A.
Blok. Deze kotter is op de werf
te Breskens opnieuw ingericht.
Er is een koelinstallatie aange
bracht; de logiesruimte is ver
beterd en de brug is vergroot. De
bedoeling is met deze trawler in
de verre wateren te gaan vissen,
o.a. ter hoogte van Dakar in
Afrika. Het ligt in de bedoeling
proeven te nemen met de vis
vangst in West-Indië. De be
manning zal uit 7 koppen be
staan.
Veefraude.
Toen een dezer dagen omstreeks
middernacht, eert drietal vee
smokkelaars dwars door het veld
in de Groot Kieldrechtpolder, on
der de gemeente Clinge zich door
de douane zag betrapt, lieten zij
een door hen voortgedreven koe
in de steek, negeerden de ambte
lijke sommatie tot halt houden,
sloegen op de vlucht en wisten te
ontkomen.
De herkauwer, een zwartbonte
drachtige koe, ter waarde van
850 ging eveneens aan de haal,
doch kon nader door de douane
worden| gegrepen en in beslag
genomen.
Geslaagd.
Voor het propaedeutisch exa
men in de economische weten
schappen slaagde aan de Kath.
Economische Hogeschool te Til
burg onze dorpsgenoot de heer
F. Stallaert.
Schoolreis.
De leerlingen der openbare
school maakten dezer dagen een
driedaags uitstapje. Hoewel het
weer de eerste dag tegenwerkte,
kon toch nog een en ander wor
den bezichtigd, zoals de Sint
Janskerk in Den Bosch en het
Valkhof in Nijmegen. Met het
bergspoortje werd een tocht ge
maakt naar Berg en Dal.
De tweede dag was het weer
beter, zodat de Veluwetocht goed
tot zijn recht kwam. Op het pro
gramma stonden voor die dag:
beklimming van de Posbank, be
zoek aan het park Rozendaal
met de bekende bedriegertjes en
de kettingbrug, het openlucht-
door
EARL DERR BIGGERS
Vertaling vsai P. Oreille
14) Nadruk verboden.
Zodra Roger zijn deur opende,
streek een wervelwind in een
mooie japon op hen neer.
„Barbara, waar kom je van
daan?" riep Roger.
„Hallo, oude schat!" riep ze en
kuste hem. „Ik ben in de auto
uit Burlinghame gekomen en ik
logeer hier vannacht morgen
ochtend vertrek ik met de „Presi
dent Tyler". Is dat John Quin-
cy?"
„Neef John", glimlachte Roger.
„Hij verdient een kus, hij heeft
een kwade avond gehad:"
Het meisje ging vlug naar de
hulpeloze John Quincy. Weer was
hij onvoorbereid, en ditmaal werd
zijn andere wang getroffen, hoe
wel niet onaangenaam.
„Bij wijze van welkom", lachte
Barbara. Ze was slank, blond en
energiek. „Ik hoor, dat je naar de
Eilanden gaat?" zei ze.
„Morgen, we gaan met dezelf
de boot", antwoordde John
Quincy.
„Prachtig! Wanneer ben je ge
komen?"
„Vanmorgen", vertelde Roger
haar.
,,En hij heeft een kwade avond
gehad? Gelukkig dat ik gekomen
ben. Waar gaan we heen, Ro
ger?"
John Quincy stond paf. Waar
heen? Op dit uur?
„Ik ga naar boven", waagde
hij te zeggen.
,,Het is maar net twaalf uur",
zei Barbara. „Alles is nog open.
Je danst toch? Laat me je San
Francisco laten zien. Roger is
een snoes we laten hem beta
len."
„Maar ik ik stamelde
John Quincy. Zijn wang klopte
en verlangend dacht hij aan het
bed daarboven. Wat een land
hier!
„Kom mee!" Het meisje neurie
de een vrolijk wijsje. Een en al
levendigheid. Toch wel aardig.
John Quincy nam zijn hoed. Ro
gers chauffeur was een ogenblik
voor het huis blijven staan om de
auto na te zien. Toen hij hen de
stoep zag afkomen, keek hij als
of hij wenste dat hij dit niet had
gedaan. Maar ontkomen was on
mogelijk hij zat al achter het
rad.
„Waarheen, Barbara?" vroeg
Roger. „Wil je dansen?"
„Dat heb ik de hele avond al
gedaan."
„Wat? Ik dacht, dat je per auto
uit Burlinghame kwam."
„Deed ik ook om vijf uur.
Daarna heb ik me geamuseerd.
Laten we met deze jongen naar
de Chinezen gaan."
Mijn hemel, dacht John Quin
cy. Maar het gaf niets. Barbara
bracht hem bij de Chinezen.
Ze konden hem niets schelen,
evenmin als de andere uitheem
se restaurants, waarvoor het
meisje zich vervolgens interes
seerde. Maar hij zwoegde voort
op de internationale tocht, bracht
zijn spijsvertering in gevaar door
vreemde gerechten, danste dui-
zende mijlen met de slanke Bar
bara in zijn armen tot zij vond,
dat ze dit een „avond" noemen
kon.
Toen John Quincy Rogers huis
binnenstrompelde, sloeg de grote
klok in de hall drie uur. Het
meisje was fris en stralend. John
Quincy verborg een geeuw.
„Verkeerd om zo vroeg thuis
te komen", riep zij. ,,Maar op de
boot hebben we ook een paar
bals. O ja, dat wou ik vragen.
Wat betekent die gewonde
wang?"
„O-eh-ik stotterde John
Quincy. Over de schouder van
het meisje zag hij Roger heftig
het hoofd schudden.
„O, dat zei John Quincy
en raakte de wond even aan.
„Daar begint het Westen. Goe-
dennacht. Ik heb me dol geamu
seerd."
En eindelijk kon hij naar bo
ven.
Hij stond een ogenblik door
het venster van zijn kamer te
staren naar de fakkeloptocht van
de straten in deze verbazingwek
kende stad. Hij was wat ver
doofd. Wat een aardige meisjes
hier. Heel anders!
Ver weg schenen de haven
lichten. Dat andere meisje
prachtige ogen had ze. Ze had
gelachen en daarom dreef nu
zijn geliefde lioededoos verlaten
over de zwarte wateren. Hij
geeuwde weer. Beter oppassen
niet zo gemakkelijk laten be
ïnvloeden, je wist niet waar het
op uit liep.
IV.
Een vriend van Tim.
Het was weer een van die och
tenden, waarop de mist misschien
niet komen zou. Roger en zijn
gasten zaten weer in de limou
sine; het scheen John Quincy
en de chauffeur eveneens toe,
dat ze er een paar minuten ge
leden pas uitgestapt waren.
„Zeg eens, John Quincy", zei
Roger, „je zult geld moeten wis
selen voor je aan boord gaat."
John Quincy verzamelde zijn
afdwalende gedachten. „O ja, na
tuurlijk", antwoordde hij.
Roger glimlachte. „Voor welk
geld wou je het graag wisselen?"
„Nu begon John Quincy.
Hij hield op. „Ik dacht -
„Let maar niet op Roger",
lachte Barbara, „hij neemt je
beet."
Zij was fris en blozend, zo'n
kleinigheid als om drie uur naar
bed gaan maakte voor haar niets
uit.
(Wordt vervolgd.)
