SENSATIEPOLITIEK HEEFT
GEEN VAT OP AMERIKANEN
Nuchtere critiek op
onrustbarende verklaring
Deze week
in de wereld
De kosten van het
levensonderhoud in België
De bevrijding van Zeeland
Aanval op Zuid-Beveland en Walcheren
Belgische lonen
de hoogste in Europa
Legervliegtuig valt
op Kampong te
Surabaja
Zeepost voor
overzee
Vooreengezonde
Hongersnood in
India
TERNEUZENAARS
IN HET GEALLIEERDE LEGER
TWEEDE BLAD
Zaterdag 14 April 1951
7e Jaargang No. 1704
De verklaring van de „Speaker" (de voorzitter) van
het Huis van Afgevaardigden, de democraat Sam
Rayburn, over de dreiging van een derde wereldoor
log heeft de Amerikanen minder van de kook ge
bracht dan men van een zo ernstige mededeling had
kunnen verwachten. Slaat men er de Amerikaanse
bladen op na, dan kan men vaststellen, dat de meer
derheid der commentators met 'n juist begrip van de
verantwoordelijkheid hunner taak in Rayburns on
rustbarende woorden veeleer een reden tot het uit
oefenen van ongezouten critiek dan aanleiding tot
het helpen verbreiden van een angstpsychose heeft
gevonden.
ms doden
Nog geen beslissing over]
Marshallhulp aan België
Hamea - crème. 45-90 ct
Plannen voor een Europese
Wegenwacht op de blggenjacht
DE VRIJE ZEEUW
burn wat overdreven heeft om de
door de redering ingediende
nieuwe wet op de militaire
dienstplicht zo snel mogelijk door
het Congres aangenomen te krij
gen. In zeker opzicht heeft dat
nog nut gehad ook, al zal Ray
burn daar zeker niet aan hebben
gedacht. De reactie op zijn toch
zeker sensationele mededeling
van het Amerikaanse publiek,
critisch en rustig als zij was,
moet het buitenland wel duidelijk
hebben gemaakt, dat de Ameri
kanen voor een bepaald soort
propaganda minder gevoelig zijn,
dan men gelooft en vreest. De
Amerikanen hebben in de laatste
iaren veel geleerd en er is nog
slechts één soort waarschuwing
dat werkelijk blijvend indruk
maakt op de Amerikaanse open
bare mening, namelijk waarschu
wingen aan de hand van concrete
feiten.
Dat moet 'n geruststelling zijn
voor die Europeanen, die menen,
dat het sentiment een wat al te
Wanneer Rayburn bedoelde te
aeggen, dat de internationale
situatie ondanks de huidige suc
cessen in Korea en de meer dan
bevredigende uitvoering van het
Westerse herbewapeningspro
gramma nog altijd zeer gevaar
lijk is, ging hij met zijn verkla-
men in nuchter denkende krin-
ring veel te ver, aldus betoogt
men. En indien hij inderdaad
meende wat zijn woorden nauwe
ljjks schenen te verhullen, name
lijk dat hij beschikte over inlich
tingen, waaruit kon worden ge
concludeerd, dat de Russen troe
pen in Mandsjoerije concentre
ren voor een interventie in Ko
rea daaruit zou inderdaad een
3de wereldoorlog kunnen voort
vloeien dan ging hij met zijn
verklaring lang niet ver genoeg.
Met deze nuchtere critiek is
natuurlijk nog niet uit de doeken
gedaan, wat er nu eigenlijk in
Mandsjoerije aan de hand is. Uit
verschillende officiële mededelin
gen, sindsdien gedaan, kan men
Ir zich echter een beeld van vor
men, dat niet al te zeer van de
werkelijkheid zal afwijken. Daar
is in de eerste plaats de verkla
ring van president Truman, dat
„het oorlogsgevaar op het ogen
blik niet groter is, dan het in de
laatste twee of drie jaren al
was". Verder is er de verklaring
van het hoofdkwartier der V. N„
dat dit geen aanwijzingen heeft
van concentraties van Russiche
troepen in Korea. Wel is daar
bekend, dat de Chinezen aanzien
lijke versterkingen in Mandsjoe
rije samentrekken. Gesproken
wordt over zes legers, waarvan
er reeds drie aan de grens van
Noord Korea zouden liggen, ter
wijl de andere drie ergens in
Midden-China op transport naar
Mandsjoerije wachten.
Maar al zouden de Chinezen
zelfs een tweemaal zo grote
macht In de Koreaanse oorlog
willen Inzetten, dan betekent dit
onder de huidige omstandig
heden nog geen vergroting van
het gevaar van een wereldoorlog.
Als enige basis voor de verkla
ring van Rayiourn blijft de beves
tiging van de Amerikaanse lucht
macht over. dat foto's,gemaakt
van verkenningsvliegtuigen uit,
hebben aangetoond, dat de com
munisten in Mandsjoerije .bezig
zijn hun luchtmacht aanzienlijk
te versterken, uit de aard der
zaak met door Rusland geleverde
vliegtuigen. Inderdaad schuilt
daarin het gevaar van een uit
breiding van het Koreaanse con
flict.
De militaire successen van de
troepen der Verenigde Naties
behaald ondanks het feit, dat de
situatie
Tndeas een demonstratie van de
luchtmactit ter gelegenheid van
het 5--'arig ber-taan der A.U.K.I
(de Indonesische luchtmacht) 1
een Mustang-vliegtuig van de In
domiesische luichtmaöht nee-ge
stort op een kampong te Suraba-
j&.
Hierbij (kwamen 5 kampongbe
woners om het levèn, evenals de
inzittende van het toestel, de ka
pitein Muljono.
(Advertentie)
Naargeestige gedachten, tobberijen
in de Amerikaanse bui- en angstgevoel worden verdreven
doorMI)N9HARDn ZENUWTABLETTEN
bijzondere politieke
MacArthur verbiedt de vijand op
zijn bases te bestoken, konden
slechts worden bereikt, doordat
de verbonden strijdmacht in Ko
rea absolute suprematie in de
lucht en ter zee bezit. De toestand
zou echter geheel worden gewij
zigd, wanneer de communisten, te
land toch al zozeer in mankr cht
de meerdere van het V. N.-leger,
met een flinke luchtmacht boven
het front zouden verschijnen. In
dat geval zouden de Verbondenen
wei verplicht zijn, de tegenstan
der ook op zijn bases achter de
Jaloe te treffen.
tenlandse politiek speelt»
(Dit artikel was geschreven voor
het ontsla© van MacArthur).
In Amerikaanse kringen te Pa
rijs deelde men mede, dat de
Amerikaanse regering nog geen
beslissing heeft genomen omtrent
de opschorting van de Marshall
hulp aan België.
De E.C.A. zal een nota aan de
Belgische regering zenden, waar
in deze wo Ut gewaarschuwd, dat
alle finarjciële ihulp, <he aan Bei-
gië in het kader van het plan-
Marchall werd toegezegd, zal
worden opgeschort, wanneer de
Belgische autoriteiten het beslag
bij een Belgische bank op 7 mil-
lioen dollars, die door de E.C.A.
ter beschikking zijn gesteld van
de nationale 'bank van Grieken
land, niet opheft.
Zoals reeds gemeld moeten deze
gelden dienen voor d'e aankoop
van spoorwegmateriaal in België
,xor de Griekse regering en is op
dit geld (beslag ce'egd door een
Belgische maats happij op grond
van een ouide voncJering op de
Griekse regering.
Opschorting bevestigd.
Op het bureau van de E.C.A. te
Washington wordt bevestigd, dat
de verstrekking van Marshall
hulp aan België is opgeschort In
afwachting van een regeling van
inzake de beslagleg-
Versterken het zelfvertrouwen en
stemmen U weer moedig en rustig.
Terwijl op de achtergrond een
groot Chinees offensief dreigt en
Amerika niet-Chinese (Russi
sche) troepen in Mandsjoerije
waarnam, is tengevolge van on
enigheid onder de Geallieerden en
slechte politieke leiding der Ver.
Naties, een crisis in de bevelvoe
ring in Korea losgebroken door
het ontslag van McArthur, waar
door tevens het bestuur van Ja
pan op andere basis kettnt te
staan.
Truman zond generaal Pace*
naar Tokio om M c Arthur te
waarschuwen, dat hij geen poli
tieke verklaringen tneer zou af
leggen; het gevolg daarvan, Mc-
Arthnirs ontslag, was door weini
gen vexwacht.
Het is van belang voor geheel
de houding van Amerika i" de
heersende crisis, omdat McArthur
kennelijk door de repuulikeiuo.i
gesteund werd en Truman waar
schijnlijk thans met de open te
genstand van deze partij, waar
mede een deel der democraten sa
mengaat, heeft te rekenen.
De gevolgen lijken op het eer-
het geschil li"»»' ouc 5011/15™ --j~r
ging op E.C.A.-gelden door een ste oog moeilijk te overzien.
Belgische maatschappij.
gerbuiis, is althana voorlopig, ge
ëindigd.
Ter conferentie der vier te 1 a-
rijs wer<f geen vooruitgang be
reikt, omdat .beide partijen tegen
over elkander Ibleven staan.
Adenauer bezoclht Parijs ais
minister van Buitenlandse Zaken
van een der zes landen van het
Schaman-plan,
Te Parijs was ook de Raad van
de O.E.E.S. bijeen, die met Duits-
lands financiële bsleid en afname
van de E.B.U. niet accoord bleek
te gaan, en een weg heeft gevon
den om iDuitelands buren, ook
Nederland althans voor een der
nadelen van üet stilleggen van de
import, te behouden.
In het Midden-Oosten blijft de
Perzische olie middenpunt van be
langstelling.
Amerika en Engeland confere
ren wat te doen, vooral nu een
hof ielijk, maar weigerend ant-
woord op de Engelse nota uit Te
heran is ontvangen.
Esraël en Syrië zijn inmiddels
slaags geraakt, maar brengen hun
Negevgeschil voor de eliigheids-
raad.
Het conflict zou rich dan ech
ter niet langer tot Korea beper
ken maar overgeslagen zijn naar
het Chinese rijk. En wanneer
éénmaal het hek van de dam is
Toch behoeft ook in dit opzicht
Rayburns verklaring niet al te
ernstig te worden genomen, in
de eerste plaats schijnen de ver
sterkingen van de communisti
sche luchtmacht nog steeds met
van dien aard te zijn, dat de eska
ders straaljagers der Ver. Naties
ze niet de baas kunnen blijven.
In de tweede plaats staat men In
Korea vlak vóór de regenperiode
die vele weken lang de activiteit
in de lucht zal beperken.
Alles bijeengenomen krijgt
men dan ook de indruk, dat Ray-
Het indexcijfer der Belgische kleinhandelsprijzen, dat in Janua
ri nog 889 bedroeg, steeg in de maand Maart tot 410.
De Belgische vakbonden beroepen zich nu op do overeenkomst
van de paritaire commissie voor de arbeid van December 1950, op
grond waarvan de lonen aan het indexcijfer werden gekoppeld en
zij eisen een nieuwe aanpassing der lonen.
Met de volgende schepen kan
zeepost worden verzonden. De
data, waarop de correspondentie
uiterlijk ter post moet zfjn bezorgd
staan, tussen haakjes, achter de
naam van het schip vermeld
Indonesiëm.s. Poelau Laut 124
April.
Nieuw-Guinea: schip
April).
Antillen: s.s. Baarn (28 April
Suriname; m.s. Hecuba (17
April).
Canada: s.s. Nieuw Amsterdam
(14 April).
Australië: via Engeland
April).
(19
(14
Advertentie.
natuurlijke gelaatsverzorging
In plaats van die in de overeen
komst neergelegde opslag met 2
en een half procent molken izq
met terugwerkende kracht van i
April af aanspraak op een loons
verhoging van 5 procent, waarbij
zij in het licht stellen), dat de
speetuladre stijging der koirien
van levensonderhoud een dergeliji-
ke verhoging alleszins rechtvaar
digt.
In dit verband wordt gewezen
op (het grote verschil, dat nog be
staat bussen het indexcijfer der
kleinhandelsprijzen (410,4) en dat
der groothandetsprijzen (471).
Dit mag doen verwachten, dat
de prijzen in de eerstvolgende
maanden nog aanzienlijk zullen
stjjgen.
Van de czijde der werkgevers
wordt daartegen aangevoerd, dat
de lemen slechts mogen worden
aangepast, indien diet gemiddelde
over 3 maanden het indexcijfer
309,9 overtreft.
"Volgens die werkgevers zonden
de lonen in de basis-industrieën
niet eerdler dam (per 1 Mei dienen
verhoogd te worden en dan ndet
meer dan twee en een half pro
cent.
Zij stellen hierbij op de voor
grond dat de lonen in België
toch reeds de hoogste zijn in
Europa en zich bij een wijziging in
dr. conjunctuur grote moeilijkhe
den zullen voordoen.
Deze week heeft de Belgische
minister van Arbeid de gehele
,:ag met de vertegenwoordigers
der vakbanden en met de werk
gevers geconfereerd.
Na afloop is de volgende mede
deling uitgegeven;
(De minister heeft aan beide
partijen een voorstel gedaan, dat
zij zullen onderzoeken in hun pa
ritaire commissies, die daartoe on
verwijld worden bijeengeroepen.
Dit voorstel strekt er toe iSe
besbaande overeenkomsten zodanig
aan te passen, dat de verwijzing
naar het gemiddelde van de jong
ste 3 maanden zou worden vervan
gen door diie maar het getmil-ldelde
van de jongste 2 maanden.
De loona-anpassingen zouden
geschieden per tranche van 2,5
procent, wanneer het gemiddelde
indexcijfer een wijziging van 10
punten heeft ondergaan.
Alls overgang tot het stelsel van
cle aldus aangepaste overeenkom
sten zou per 1<5 April een loons
verhoging van G procent worden
toegekend, zodlat 't loonpeil zou
waar
overeenstemming be-
beantwoorden aan een indexcijfer
van 410.
De mimister adviseert aanvaar
ding van dezelfde overeenkomst
door die ter vergadering verte
genwoordigde industrieën,
nog geen
staat.
De werknemersdelegatie nee'rt
verklaard de in die mededeling
vervatte voorsteden te kunnen
beschouwen als een voor aanpas
sing vatbaar vergelijk.
Onmiddellijk na de vergadering
w'erd vernemen, dat de mijneige
naars tijdens het onderhoud, dp.t
zij gedurende een onderbreking
President Auriol, te Parijs te
ruggekeerd, kon tevreden zijn
over de directe en indirecte resul
taten, ten bate van Frankrijks
prestige in Amerika en Canada
bereikt.
Hem'wachten intussen binnen
landse moeilijkheden, die een
nieuwe regeringscrisis kunnen
veroorzaken.
De kieswet is wel door de Na-
tionale Vergadering aangenomen,
doch met kleine meerderheid en
dank zij de onthouding der radi
calen. Het ontwerp komt nu imi de
iRaad der Republiek, waar de
sterke Gaullistische fractie ver
anderingen zal aanbrengen, die
door de Nationale Vergadering
ongedaan kunnen worden ge
maakt, maar alleen dan, wanneer
er een eensgezinde meerderheid
ib-
Men ziet zodoende de verkiezin
gen eerder in October dan in Jiuni
bepaald.
Engelan<j heeft het economisch
en financieel niet minder moeilijk,
gelijk de nieuwe versoberings-
Iboodschap van Gaitskell toomt.
Maar de scherpe strijd tussen
regering en oppositie in het I-a
Engeland cn Egypte schijnen de
onderhandelingen over wijziging
van het tractaat 1935 weer op te
nemen, waarbij Engeland dan, on
der nader te noemen waarborgen,
de Suezkanaal-zone zou ontrui
men, maar aan het eigen be
schikkingsrecht van de Soedan
niet kan tomen.
Drie leden van de volksverte
genwoordiging van de provincie
Bihar in India hebben verklaard,
dat de bewoners van verscheidene
dorpen van boomschors, slakken
en in het wild groeiende vruchten
leven.
De leider van de groep deed een
beroep op de staat en de centrale
regering om snel en in mime ma
te hulp te verlenen teneinde
honderdduizenden van de honger
dood te redden".
Het getroffen district ligt bij. de
grens van Neoal.
van de vergadering met de minis- organisatie VOOr de landbouw
ter hadden, om een financiële
steun van de regering hebben ver
zucht teneinde de bijkomende uit
gaven, waartoe de loonsverhoging
aanleiding zou geven, te dekken.
De minister heeft daaromtrent
voorbehoud gemaakt.
De Britse regering heeft een
uitnodiging ontvangen om deel te
nemen aan de voorgestelde con
ferentie over het plan tot vor
ming van een Europese organisa
tie voor de landbouw. Het doel
n deze conferentie is de vor
ming van een gemeenschappe
lijke organisatie waarin de voor
naamste Europese agrarische
markten gegroepeerd zijn.
In de uitnodiging, die door de
secretaris-generaal van de Raad
van Europa namens de Franse
regering aan de leden van de
raad werd gezonden, wordt geen
datum of plaats van bijeenkomst
genoemd. Ofschoon Oostenrijk,
Portugal en Zwitserland niet ini
de Raad van Europa vertegen
woordigd zijn, hebben de regerin
gen van die landen ook een uit
nodiging ontvangen.
De conferentie zal zich bezig
houden met een gemeenschappe
lijke markt voor tarwe, suiker,
wijn en melkproducten. Het is
nog niet bekend hoe de politieke
organisatie van de gemeenschap
pelijke markt zal zijn.
Dat de „gele rijders-pechbe-
vrij ders" van de A.N.W.B. door
hun vlotte hulpvaardigheid uit-
komst hebben gebracht in heel
wat gevallen, die de bond nooit
heeft kunnen voorzien, is lang
zamerhand wel algemeen be
kend.
Een wegenwacht, die op de
route Den Haag—Rotterdam pa
trouilleerde, keek dezer dagen
echter wel vreemd op, toen hij
bij het vliegveld Ypenburg werd
aangeklampt door een radeloze
bromfietser, die hem gejaagd
vertelde, dat uit een mand, die
hij achter op zijn gemotoriseerd
vehikel had, een biggetje was
ontsnapt.
Hij bedacht zich niet lang, klom
weer op zijn motor en tufte in
snelle vaart in de aangeduide
richting. Reeds na enkele hon
derden meters zag hij ver in het
natte weiland een dartele figuur,
waarin hij de vermiste krulstaart
meende te herkennen.
Hij sprong over een sloot en
rende het land in „om dit var
kentje 'ns even te wassen." Dat
was echter gemakkelijker gezegd
dan gedaan, want het ging on
middellijk aan de haal. Samen
met de inmiddels gearriveerde
eigenaar en een hulpvaardige
boer werd een wilde jacht inge
zet, waarbij de vluchteling ge
ruime tijd aan het langste eind
bieef trekken.
Tenslotte wist de wegenwacht
na een vertwijfelde sprint het
biggetje te grijpen, nét op het
ogenblik, dat het de drukke
rijksweg op wilde rennen, waar
het ongetwijfeld in een omme
zien tot varkenslapjes zou zijn
gereduceerd. Vijf minuten later
was de adspirant-biggenjager
v/eer met een schroefsleutel in
de weer om een gestrande auto
tot voortgang te bewegen....
IV.
Ik zit met mijn ruig tegen de
boomstam aangeleund, als ser
geant Michel, onze sectie-com
mandant, de zaak komt inspec
teren.
„Wanneer ik je hier zelf niet
Ihad neergezet, zou ik je met
kunnen vinden", zegt hij.
Hij komt in de put staan om te
zien, of ik hem wel zó heb ge
maakt, dat ik het mij toegewezen
terrein geheel kan bestrijken. Ge
lukkig is alles in orde.
Ik vraag de sergeant naar Wil
lem, want ik heb hem al een
poosje gemist.
„We laten uw vriend nog niet
in de voorste linie", legt hij mij
uit Hij verstaat de commando 3
ï%t, maar hij doet nu ander nut-
Vwerk voor de kapitein.
Nt doet mij genoegen. De
'P^ein spreekt vrij goed Duits
.-dal Willem hem kan verstaan
j» hij onze commandant goede
ensten zal kunnen bewijzen.
Ms we een klein uur in onze
lling hebben gelegen, horen
e uit onze rechtervleugel een
:vig vuren. De jongens zijn
daar slaags (geraakt met een
vijandelijke gevechtspatrouille.
Er blijft van deze patrouille geen
man over
Ook recht vooruit klinken er
dan schoten. Hier wordt het uit
zicht belemmerd door hoog riet
tot op een afstand van ongeveer
tweehonderd meter.
Het vuren houdt even op,
maar klinkt even daarna weer
feller op dan tevoren. Een Schot
springt met een brengun mijn
put binnen en begint te schieten
Met sergeant Michel en een
Schot, Sandy genaamd, word ik
op verkenning uitgestuurd. Al
kruipend en sluipend dringen wij
onder dekking van onze brens
tot het riet door. Daar wacht
ons een verrassing, hoe voorzich
tig wij ook te werk zijn gegaan,
want plotseling staan wij tegen
over tien Duitsers. Wij glijden in
een sloot en vertrouwen erop,
dat onze mensen achter ons pa
raat zijn en hun ogen dubbel
open houden. De Duitsers slui
pen nader. Ze zijn gewapend
met machine-pistolen (z.g. Duit
se stens). Op een wenk van de
sergeant knallen onze geweren
en automatisch beginnen ook de
brens achter ons hun vuur uit te
braken. Het duurt maar een
ogenblik en de Duitse patrouille
bestaat niet meer
luchtverkenning echter geen
resultaten op; vandaar dat de
verkenning op de begane grond
de waarnemingen noodzakelij
kerwijs moet aanvullen.
Mijn onderzoekingstocht loopt
heel vlot van stapel. Binnen
enkele uren ben ik terug. Wat ik
allemaal langs de weg en op het
land heb zien liggen, vertel ik
maar liever niet. Het voornaam'
ste is dat we tegen half vijf
Baarland in ons bezit hebben. De
Duitsers die er nog' zitten, wor
den dra te voorschijn gehaald.
De ortscommandant is „onder
gedoken" in een eénmansput.
Een korporaal en een soldaat
hebben hem bij hun nasporingen
te pakken gekregen en gevangen
genomen.
Een ordonnans komt zeggen,
dat ik bij de kapitein moet ko
men. Daar ontmoet ik Willem
weer. Ik pols hem eens even,
hoe de eerste kruitdamp, die hij
heeft geroken, op hem heeft in
gewerkt. Het blijkt niet de min
ste indruk op hem te hebben ge
maakt. Zijn toch al reeds onver
zettelijke wil om kost wat kost
door te zetten is er alleen nog
maar sterker door geworden.
De kapitein geeft mij door aan
een majoor en van hem krijg ik
de opdracht de toestand in Baar
land te gaan verkennen en te on
derzoeken hoeveel burgers er nog
in het dorp zijn.
Zonder bepaalde wederwaar
digheden arriveer ik in Baarland.
Tot mijn verwondering is zo goed
als de gehele bevolking aanwezig.
Duitsers zijn er niet meer weet
men mij direct te vertellen, maar
ik weet wel beter. Ik heb gezien
wat de mensen niet zien......
Intussen cirkelt er onophoude
lijk een klein vliegtuig rond. Ik
hoor later dat het bemand is met
een paar Nederlandse piloten.
Wij worden ingedeeld bij de
staf en ondergebracht op de
boerderij van Zeevaart even bui
ten Baarland.
Nauwelijks geïnstalleerd, wor
den Willem en ik bij de luite
nant-kolonel geroepen. Hij deelt
ons mede, dat de waarnemende
burgemeester van Baarland pas
zes weken als „burgervader" in-
functie is. Wel een bewijs hoe
voortreffelijk de ondergrondse
beweging heeft gewerkt, dat
zelfs dit betrekkelijk onbelang
rijk feit de Engelsen bekend is.
De luit.-kolonel vraagt mijn opi
nie hierover. Die steek ik met
onder stoelen of banken, want ik
sta op het standpunt dat de Duit
sers zulk een positie alleen maar
geven aan iemand die ze volko
men vertrouwen en dat dit ver
trouwen slechts te winnen was
door anti-geallieerde gedragin
gen. Daar het gevaarlijk is zo n
persoon vrij te laten rondlopen,
krijg ik de order hem te gaan
arresteren. Willem mag ik mee
nemen. We trekken er onver
wiild op uit. maar niet zonder
dat men ons de grootst mogelijke
gedrukt. Er hokken hier en daar
nog' enkele Duitsers in het dorp
samen, die hoewel ingesloten en
gering in aantal, toch nog ge
vaar kunnen opleveren voor wie
zich roekeloos blootgeeft.
Uiterst behoedzaam, voetje
voor voetje soms gaan wij voor
waarts. Af en toe zien wij ons
genoodzaakt dekking te zoeken,
daar de Duitsers het blijkbaar
nog niet kunnen verkroppen, dat
wij Baarland hebben genomen en
men ons uit de richting Ovezan-
de het ene projectiel raa het
andere naar het hoofd slingert.
Juist als we Baarland binnen
komen, springt ër dicht bij ons
een granaat uit elkaar in een
smal steegje. Wij ademen en
slikken stof en het puin vliegt
ons langs de oren maar we ko
men er ongedeerd doorheen. Wil
lem verliest er zelfs zijn goed
humeur niet bij.
„Jongen, Karei", grinnikt hij,
„nou zie je er net uit, of je pas
door een schoorsteen bent ge
kropen."
De Schotten zijn druk in de
weer Baarland van de laatste
vijandelijke restanten te zuive
ren. Na enige korte schermutse
lingen geven de Duitsers, die het
hopeloze van hun positie inzien,
zich over, daarmee de rij van
reeds meer dian vijfhonderd
krijgsgevangenen nog vergro
tend.
Het dorp is erg gehavend en
de sporen van de oorlog zijn
overal duidelijk zichtbaar
zijn mond. Hij heeft een schim door een weiland.
van een Duitse" uniform opgevan- moeten we ons
gen.
Herhaaldelijk
weer bergen,
„Een Mof!".sist hij tussen zijn
tanden.
Waakzaamheid is hier de
boodschap en de Duitser onder
vindt dat tot zijn nadeel
Een tweede Duitse soldaat die
uit een huis komt sluipen heeft
nog net besef genoeg zijn handen
omhoog te steken. We laten hem
voor ons uitlopen, want we wen
sen geen enkel risico te nemen...
Door het slechte zicht levert de voorzichtigheid op het hart heeft
Een eind verder lees ik op een
bordje op een gevel: Th. Waaij,
Politie.
Wij kloppen aan en informeren
bij hem waar de burgemeester
woont. Wij (blijken er vlak bij te
zijn. Waaij gaat met ons mee en
natuurlijk nemen we de gevan
gen Duitser ook mee.
De burgemeester woont op een
grote boerderij.
„Nou, nou", zeg ik tegen Wil
lem. „die vent zit er niet slecht
voor. Moest die nog een baantje
van de Duitsers aanpakken?"
Kort en krachtig brengen we
hem aan zijn verstand, dat hij
onder arrest is en ons onvoor
waardelijk moet volgen.
„Ik heb niets gedaan," jam
mert de boer.
„Dat is het 'em juist, man,"
snijd ik zijn gekerm en geklaag
af, „h&d je maar wat gedaan!'
We voelen er niets voor om
met deze sukkel te gaan debat
teren en we nemen hem zonder
verdere plichtplegingen mee.
Voor de boerin, die doodsbleek
en zwijgend de scène heeft bijge
woond, voel ik toch iets als me
delijden. Zij is in verwachting en
houdt zich flinker dan haar man
de „burgemeester".
want de beschieting is opnieuw
begonnen. De veldwachter is
met ons meegegaan; hij wil de
Schotten zijn diensten aanbieden.
Onderweg klaagt de boer ons
zijn nood. Hij had het burge
meesterschap niet vrijwillig op
zich genomen, beweert hij. Het
is hem letterlijk opgedrongen.
De burgemeester (de echte
burgemeester wel te verstaan)
was ondergedoken en de eerste
wethouder had dat goede voor
beeld gevolgd. Zo stond onze
man dus voor de consequentie,
dat hij het bestuur van de ge
meente op zich moest nemen
met alle gevolgen, daaraan ver
bonden, als vorderingen uitschrij
ven, arbeidskrachten leveren,
enz.
Aan de linkerkant van de
straat ontdek ik een roodharig
meisje, dat ons van achter de
gordijnen begluurt.
Willem loopt aan de andere
Kcint.
„Mooi rood is óók niet lelijk!"
grap ik tegen hem, maar waar- Wijnemen een kortere weg
schuwend legt hij een vinger op dan we gekomen zijn, n.l. dwars
Van enige leiding was echter
geen sprake meer, zodat alles in
het honderd liep tot ongenoegen
van de Duitsers. Zij gelastten de
tweede wethouder dus het burge
meesterschap waar te nemen. Tot
tweemaal toe had hij dat gewei
gerd, volgens zijn zeggen althans.
Toen kwamen de Moffen voor de
derde keer terug en stelden hem
voor de keuze: „het burgemees
tersbaantje aanvaarden of we
steken je hele boel in brand".
Zijn ouders, beiden erg doof,
woonden bij hem in. Zijn vrouw
verwachtte een baby
„Wat moest ik doen?" wee
klaagt de boer.
Inderdaad, als dat allemaal
waar is, W3t moest de man dan
doen? Ik neem hem eens op en
kom tot de conclusie, dat deze
burgemeester-boer wel niet erg
dapper is, maar dat hij toch ver
moedelijk ook niet slecht genoeg
is om uit winstbejag een baantje
uit de handen van de vijand aan
te nemen
(Wordt vervolgd.)
