Het N.V.V, besprak
de toestand
Spoedig een nieuwe
loonronde
DE MECHANISATIE
VAN DE LANDBOUW
De Ambonnezen
in Amersfoort
De vrouw
TELEVISIE
De bevrijding van Zeeland
Aanval op Zuid-Beveland en Walcheren
Ouadronal
TERNEUZENAARS
IN HET GEALLIEERDE LEGER
TWEEDE BLAD
Zaterdag 24 Maart 1951
7e Jaargang No. 1687
W. DINGEMANSE
[Alg. Ned. bond van
fjj& geoensionneerden
Deze week heeft Prof. Ir. G. Riemer bij de aanvaar
ding van het ambt van hoogleraar in de landbouw-
werktuigkunde aan de Landbouwhogeschool te Wa-
geningen een rede uitgesproken over het onderwerp:
„De mechanisatie van de landbouw".
Amerik. voedsel naar
Joego-Slavië
Frankrijk heeft twee
millioen inwoners méér
voor de
Vliegtuig neergestort
in Noord-Columbia
D.U.W.-arbeiders van
zandplaat gehaald
Joego-Slavië vraagt
grondstoffen
DE VRIJE ZEEUW
Deze week
in de wereld
(Advertentie)
In d« volledige Amerikaanse
Senaat lijn nu de debatten over
het uitrenden van troepen naar
Europa begonnen. Het blijkt, dat
er over de aangenomen resolutie
nogal verschil van mening be
staat. Het rapport, door de geza
menlijke Senaatscommissies van
Buitenlandse en Militaire Zaken
uitgebracht, is voor Trumans re
gering zeer aannemelijk. Het
houdt rekening met het bijtrek
ken van troepen uit Griekenland
en Turkije, uit Zuid-Slavië en
West-Duitsland, ja zelfs uit Span
je. Er blijft echter heftige tegen
stand, die Eisenhower niet ver
hindert zijn organisatorische
maatregelen voor het Atlantisch
leger te treffen.
De Parijse conferentie heeft
weinig voortgang gemaakt. Gro-
myko wil als punt 1 de demilita-
risatie van Duitsl. zonder meer;
de geallieerden willen daar
over alleen spreken in verband
met de ontstane spanningen en
de middelen om deze te doen ver
dwijnen. De mogelijkheid wordt
niet uitgesloten geacht, dat de
conferentie zal eindigen met
slechts een gedeeltelijke agenda.
Dan wordt dus aan de conferen
tie van de ministers zelf overge
laten om deze agenda aan te vul
len, wat zeker het resultaat van
de besprekingen niet zal verge
makkelijken.
Tot voldoening van Frankrijk
welks president Auriol naar
Amerika is vertrokken, ondanks
de stakingen, die Parijs en Frank
rijk bedreigen is nu het Schu-
manplan geparafeerd. Het moet
nog bekrachtigd worden, wil het
in werking treden. De Duitse op
positie onder Schumacher heeft
nauwelijks dit punt verloren, of
zij werpt bezwaren op tegen de
verhoging der bezettingskosten,
die uit het inzetten van meer
Amerikaanse troepen voortvloei
en. Oost-Duitsland, dat de onte
vredenheid tracht te stimuleren,
zal door het feit dat naast Tsje
ch oslowakije ook Albanië onbe
trouwbaar blijkt, worden betrof
fen. Dit versterkt de positie van
Joegoslavië, dat nog niet over
Triest wil praten. De Engels-Ita
liaanse besprekingen te Londen
hebben op dit punt geen klaar
heid gebracht. Morrison heeft
Buitenlandse Zaken aanvaard op
een ogenblik, dat de conservatie
ven aan de Labourpartij felle
strijd hebben aangezegd.
In Perzië is met het oog op ver
dere verwarring de staat van be
leg afgekondigd. Kamer en Se
naat hebben nationalisatie van de
olie-industrie aanvaard. Wat te
doen, als Engeland zich daar
tegen verzet, aanvankelijk met
een nota, straks op andere ma
nier?
In Korea is Seoel hernomen en
de 38ste breedtegraad bijna weer
bereikt. Men wacht nu of China
het stilzwijgen jegens de bemid
delingspogingen van de Verenigde
Naties zal verbreken. De Ver
enigde Naties zijn inmiddels be
zig met een nieuw vredesinstru-
ment, dat na de laatste beslissin
gen van de Assembly de veilig
heid helpt bevorderen.
H. Ch. G. J. van der Mandere.
's werelds beste pijnstiller.
DROGISTERIJ
APOTHEKER-ASSISTENT
Axelsestraat 3 Telef. 2237
TERNEUZEN
De Algemene Nederlandse Bond
van Gepemsionneerdlen heeft aan
minister Van Maarseveen een te_
legram gezonden over verhoging
van de toeslag op pensioenen.
De volgende dag deelde de mi
nister reeds telegrafisch mee, dat
hij zo spoedig mogelijk de bclan_
gen van de gepensionneerden in de
Kamer zal voordragen.
'Dit deelde de bondsvoorzitter^ de
heer C. Wolkers, mee in de alge
mene vergadering van de afd. Den
Haag van deze (bond.
Hij vertelde verder, dat de bond
aan de Stichting van de Arbeid 'n
adres heeft gezonden, over het
ontbreken van enige toezegging
voor de gepensioneerd en in ver_
band met de gestegen kosten van
levensonderhoud.
De hoofdbesturen der b(j het
N.V.V. aangesloten bonden zijn
Donderdagavond te Utrecht in
vergadering bijeen geweest.
Na afloop werd de volgende ver
klaring uitgegeven:
,,De vergadering van de hoofd
besturen der bij het N.V.V. aange
sloten organisaties, kennis geno
men hebbend van het verslag dier
besprekingen welke de N.V.V..
vertegenwoordigers hebben ge
voerd in de Stichting van de Ar
beid eni met regeringsvertegen
woordigers over het vraagstuk
van prijzen en lonen, stelt met te
leurstelling en (bezorgdheid vast
dat:
Amerikaanse hulporganisaties
zijn voornemens 21.000 ton melk
poeder, 12.000 ton gedroogde
eieren en 5780 ton boter naar
Joego-Slavië te zenden tegeTi het
eind van April, zo deelt het Joego
slavische persbureau Tanjoeg mee.
Deze hulp staat los van de hulp
düe reeds door de Amerikaanse re^
gering aan Joego-Slavië wordt
verleend.
MINISTER-PRESIDENT
DREES ZAL SPREKEN
TOT HET NED. VOLK.
De minister-president, Dr.
W. Drees, zal hedenavond om
20.05 uur over beide zenders 'n
rede houden tot het Neder
landse volk.
Prof. Riemer gaf 'n historische
beschouwing van de ontwikkeling
der mechanische hulpmiddelen in
de landbouw van de primitieve
haakploeg, bestaande uit een
stuk boomstam met een naar be
neden gerichte haakvormige tak
of wortel tot de moderne land
bouwmachines als tractoren,
maaidorsers, zaaimachines enz.
Een gedenkwaardig jaar voor
de landbouwmechanisatie in ons
land was 1930, toen de Wierin-
germeer droog viel. De directie
stond voor de zware taak bijna
20.000 ha zoute, volkomen on-
doorlatende grond zonder enige
afwatering in cultuur te bren
gen. Dit kon alleen met geheel
nieuwe methoden geschieden. De
rupstractor bracht hier uitkomst.
In deze nieuwe polder leerden de
importeurs van landbouwmachi
nes de montage en afstelling van
grote tractoren en tractorwerk
tuigen. De bedrijfsboeren en
tractorchauffeurs leerden de be
diening en de mogelijkheden van
deze mechanisatie in het groot.
Grote oppervlakten konden in
korte tijd worden bewerkt: Dui
zenden landbouwers bezochten Je
Wieringermeer en zagen, wat de
daar gebruikte machines pres
teerden. Een flink aantal rups
tractoren werd daarna door de
Nederlandse (boeren aangeschaft,
voornamelijk op akkerbouwbe
drijven met zware kleigrond.
Gedurende de tweede wereld
oorlog kon slechts een beperkt
aantal tractoren met behulp van
gasgeneratoren in ons land in be
drijf blijven. Een flink aantal
is door de bezetter in beslag ge
nomen. Terwijl in bezet Europa
de fabrieken van landbouwma
chines werden omgeschakeld op
oorlogsproductie, ging de ontwik
keling van de landbouwtechniek
in Amerika en Engeland sterk
vooruit. In 1945 maakten wij
kennis met deze sterk gegroeide
landbouwmechanisatie, toen een
belangrijke partij Amerikaanse
en Engelse tractoren in ons lanJ
werd aangevoerd. Meel van dit
materiaal bleek onbruikbaar.
Later kon de regering door be
middeling van haar economische
missies de juiste machines aan
kopen.
Van 1946 af zijn de modernste
landbouwwerktuigen in de Wie
ringermeerpolder en de Noord-
Oostpolder met succes in bedrijf.
Maaidorsmachines, korenmaaier-
zelfbinders, opraappersen, chop
pers, grasopladers enz.
Intussen komen sinds de be
vrijding steeds meer wieltracto
ren met „opgebouwde" land
bouwmachines in gebruik. De
opgebouwde tractorploeg ïs zeer
geschikt voor het ploegen van
kleine akkers.
De landbouwmechanisatie gaat
steeds verder en de enorme ver
scheidenheid van werktuigen is
voor de enkeling niet meer te
vatten. In Duitsland wordt thans
hard gewerkt aan het probleem,
hoe de kleine gemengde bedrijven
kunnen worden gemechaniseerd.
Als de tractor voor het kleine be
drijf is gevonden, zullen de fabri
kanten daarvoor een groot afzet
gebied in ons land vinden. Deze
tractor zal dan niet meer trek
ken, doch aandr'iven.
De regering heeft het noodza-
kenjK geoordeeld, een nieuwe
voorlichtingsdienst voor land
bouwmachines in te stellen, wel
ke tot taak kregen, de landbou
wers te adviseren, welke typen
tractoren en machines passend
zijn voor hun bedrijven, zomede
om hen te onderwijzen in het
juiste gebruik hunner werktui
gen. Naast de voorlichtings
dienst staan de beide instituten
voor landbouwtechniek en tuin
bouwtechniek te Wageningen:
Een der belangijkste taken van
beide instituten is het onderzoek
naar de bruikbaarheid van be
paalde typen werktuigen en trac
toren voor onze Hollandse bedrij
ven. Weienschap en practijk zijn
in beide ïnstit.uen op gelukkige
wijze verenigd. Er zijn thans lal
van vakcursussen voor weder
verkopers in landbouwmachines
en tractorchauffeurs: het vak
landbouwwerktuigkunde wordt
thans aan alle landbouwscholen
beoefend. Alle voorwaarden zijn
volgens Prof. Riemer aanwezig,
om de verdere mechanisatie van
onze landbouw in de juiste banen
te leiden en wij mogen in dit op
zicht vertrouwen hebben in de
toekomst-
Volgens de laatste cijfers, bere
kend door het Inlstitut National de
ia Statiisque, heetft de Franse 'be
volking het getal 42,1 millioen be
reikt.
In Januari 1946 bedroeg het
aantafl inwoners slechts 40,1 mil-
lioen.
Dit betekent dus een vooruitgang
van 2 millioen.
(Hieronder t>:vimden zich 400.000
emigranten. De natuurlijke voor_
uitgang van de bevolking bedraagt
dlu.a 1 mililior.n 600.000.
a. De afschaffing, resp. vermin
dering van de levensmiddelen-
subsidies, welke tot een plotse
linge en aanzienlijke stijging der
levensmiddelenprijzen leidden,
zonder enig overleg met het ge
organiseerde bödrjjfsleven heeft
plaats gevonden.
'b. Speculanten en hamsteraars
de regering wat de levensmidde-
lensrubsidies betreft in 'n dwang
positie konden brengen, aange
zien van regeringswege is nage
laten tijdig maatregelen op grond
van de Prijsopdrijvings. en Ham-
sterwet te nemen en het daartoe
noLige ambtelijke apparaat op te
bouwen.
c. De thans reeds opgetreden en
de nog te verwachten prijsstij
gingen een toeneming van de
kosten van levensonderhoud per
1 April 1951 met 10 procent se
dert September 1949 doen ver
wachten.
d. Men van regeringswege noch
ten aanzien van de prijspolitiek
noch ten aanzien van de in veste,
rimgsfoeperfcing noch ten aanzien
van de inperking van niet-essen_
tieel verbruik en van niet-essen-
tiële import bereid krachtig ge
noeg in te grijpen om er voor te
zorgen, dat alle groepen van de
bevolking naar draagkracht door
de verbruiksbeperking zullen
worden getroffen".
,,De vergadering stemt er mede
in dat onder deze omstandighe
den de N.V.V.-vertegenwoordlgers
de door de regering voorgestelde
en inmiddels reeds afgekondigde
5 procent loonsverhoging als on
voldoende van de hand hebben ge
wezen
verklaart met nadruk, dat het
N.V.V. elke mede-verantwoorde
lijkheid voor die genomen rege_
rinigsbeslissing van de hand! wijist;
draagt het verbondsbestuur op
de actie voor een ruimere compen.
satie der prijsstijgingen en voor 'n
rechtvaardige verdeling der lasten
met inschakeling van de besturen
der organisaties onverminderd
voort te zetten, bij voorpeur in sa
menwerking met K.A.B. en C.N.V.
deelt aan de leden der aange
sloten organisaties mede, dat zij
in de komende diagen nadere me
dedelingen van hun bondsbcstuiur.
ders zullen ontvangen over (de ver.
der in verband met deze actie te
treffen maatregelen en roept alle
bij het N.V.V. aangesloten werk
nemers op, gestoten en vastbera
den achter hun toesturen te staan
en onder alle omstandigheden de
discipline te handhaven".
De eerste Ambonnese militai
ren, vrouwen en kinderen, die
met de „Kota Inten" in ons land
arriveerden, zijn in het demobi-
lisatiecentrum het „Boskamp" te
Amersfoort aangekomen. Niet
minder dan 44 bussen voerden de
repatrianten aan.
Direct na aankomst der eerste
bussen is de militaire staf van
het „Boskamp" begonnen met.
het onderzoek. Eerst werden de
repatrianten doorgelicht en daar
na werd aan ieder Ambonr.ee s
gezin een kamertje toegewezen,
waar het lichamelijk werd on
derzocht. In afwachting van de
uitslag van deze onderzoekingen
werden de Ambonnezen in een
speciaal ingerichte barak onder
gebracht. Daar stond de tafel ge
dekt en nuttigden de gedemobili
seerde militairen, de leden van
het Ambonnese marinedetache
ment en hun gezinnen de eerste
maaltijd in Nederland. Deze be
stond uit een goed verzorgde
Een Columbiaans Dakota DC-3
transportvliegtuig met dertig per
sonen aan boord is Woensdagavond
in Noord-Columbia neergestort.
Onder de inzittenden bevonden
zich twee kinderen.
Er zjjn bü deze ramp 29 personen
omgekomen. Alle personen, die
zich aanboord bevonden, zjjn om
het leven gekomen. Het toestel
was op weg van Bolivar in Noord-
De rol, die de vrouw vervult in
de Engelse en Amerikaanse tele
visieprogramma's, is een geheel
andere dan men wellicht heeft
gedacht. Verwacht had immers
kunnen worden, dat vooral in de
U.S.A. de Hollywoodse sterren
terstond ook op het televisie
scherm zouden schitteren.
Men heeft het wel gezocht in
die richting, doch men is daarbij
'bedrogen uitgekomen. Grote
filmsterren bleken eensklaps
waardeloos te zijn voor de tele
visiecamera. In 1950 heeft men
de prijs voor de „beste televisie
vrouw" dan ook moeten geven
aan een betrekkelijke outsider
buiten het Hollywoodse kamp
der allergrootsten en wel aan
Faye Emerson.
De oorzaak van deze verras
sing ligt hierin, dat de televisie
camera geheel andere eisen stelt
dan filmcamera of radio: geba
ren, dictie, stembuiging en stem
klank worden voor het televisie
scherm aan andere normen ge
bonden. Hierbij blijkt, dat de
televisie volkomen nieuwe moge
lijkheden biedt. Engeland heeft
daarvan wel een frappant staal
tje geleverd. Daar heeft de tele
visie een campagne voor de slan
ke lijn ingesteld. Uitvoerig is het
diëet aan de duizenden Britse
vrouwen verteld en nu verschij
nen geregeld twee dikke vrou
wen voor het televisiescherm om
te laten zien, hoe hun lijnen en
gewicht veranderen bij het nauw
gezet volgen van dit diëet.
Het is niet te verwonderen, dat
deze beide vrouwen ineens tot de
populairste Engelsen behoren.
rijsttafel. Over de ontvangst :n
het „Boskamp" waren de Am
bonnezen zeer tevreden. Er heer
ste dan ook een opgewekte
stemming.
Omdat het instrumentarium
van het „Boskampalsmede de
medische en verzorgende staf
niet ingesteld is op het onder
zoek en de ontvangst van vrou
wen en kinderen, moesten vele
moeilijkheden worden overwon
nen. Zo zal het waarschijnlijk
maar eenmaal in de geschiedenis
van het leger voorkomen, dat in
een kazemement een kraamka
mer wordt ingericht. In het
„Boskamp" is er een, die welis
waar nog geen dienst heeft ge
daan, maar na aankomst van de
„Atlantis" in gebruik zal worden
genomen.
Er staan keurige wiegen en
schone bedjes gereed en zelfs de
rammelaars ontbreken niet. Voor
de kinderen heeft men trouwens
bijzonder goed gezorgd. Bij aan
komst in het kamp werd aan
ieder kind een echte Hollandse
lolly uitgereikt, die de kleine
dreumessen zich best lieten sma
ken. Voor alle repatrianten wa
ren er sinaasappelen. De ont
vangst liet niets te wensen over.
Eensgezinde samenwerking tus
sen de staf van het „Boskamp",
die het Paasverlof opofferde,
transportcolonnes van het Rode
Kruis uit Amersfoort, leden van
de Marva, het Nederlands ver
pleegsterskorps Koninkl. Land
macht, tezamen 200 personen,
maakte dit mogelijk.
Na het bekend worden van het
onderzoek verlieten de Ambon
nezen het kamp. Zij zijn voorlo
pig ondergebracht in de kampen
te Vught, Westerbork en enkele
andere centra. Het marine-deta
chement Ambonnezen, dat bij de
Nederlandse marine wordt inge
deeld, is ondergebracht in het
kamp „La Foret" te Doorn.
De tweede groep Ambonnezen,
die vandaag met de „Atlantis"
arriveert, ondergaat in het „Bos
kamp" hetzelfde onderzoek als
de opvarenden van de „Kota In-
ten".
De D.U.W.-arbeiders, die zicfa
met bootjes naar de Noordwester
zarkjplaat toij Rottum hadden be
geven om daar rijssohermen te
zetten hebben Dndierdag ten gevoï_
ge van het slechte weer om hulp
gevraagd.
Zij durfden zich niet meer op
zee te wagen met hun bootjea.
De reddingsboot ^Insuilind'e" van
Oostmajhom heeft hen opgepikt en
aan wal gebracht.
Joego-Slavië heeft aan .Amerika
grondstoffen gevraagd voor de
industrie tot een waarde van 30
millioen dollars.
Het betreft voornamelijk ruwe
katoen, wol, leder en pharrmaceu.
tische artikelen.
Over een week zullen Ehigelse
en Amerikaanse deskundigen te
Londen bijeenkomen om te be
raadslagen over de te volgen eco
nomische politiek ten aanzien van
Joego.filavië.
HL
Ik moet eerlijk bekennen, dat
de barometer van ons groepje
lelijk op storm staat. Nog een al
lerlaatste poging waag ik.
Het mag niet baten
Dan vraag ik den officier, of
hij zo vriendelijk wil zijn, eten
voor ons te bestellen. Wij „ram
melen" zo langzamerhand van de
honger.
Na het eten wordt er een auto
toegezegd om de beide De Rid
ders naar Terneuzen terug te
brengen, want de heer Jurrij is
inmiddels vertrokken.
We gaan naar de R. K. school
in Axel, waar men ons in een ge-
improviseerde keuken volop ie
eten geeft. Het smaakt best,
maar het kan onze stemming niet
verbeteren. Hoe zou het ook?
Welgemoed hebben wij een ge
vaarvolle opdracht aanvaard en
nu zitten we hier elkaar teleur
gesteld aan te kijken.
„Wat trekken die kerels een
lange gezichten," hoor ik een
Canadees zeggen.
Inderdaad moeten we op dat
ogenblik allesbehalve vriendelijk
om ons heen hebben gekeken.
Th. de Ridder schiet af en toe
nog heftig uit.
„Die officier is toch eigenlijk
géén vent," foetert hij, „'t is net
zo'n bosneger."
Ik schiet in een lach en verslik
mij haast in mijn boterham-met-
corned beaf.
Er staat een kist met rozijnen
op tafel en die zien er bepaald
appetijtelijk uit.
„Theophieltje," zeg ik lief tegen
korp. De Ridder, „wil je niet een
paar rozijntjes, ventje?"
Een woedende blik is het enige
antwoord, dat hij mij waardig
keurt. Maar geen nood, wij krij
gen geen ruzie, want wij zijn al
len te zeer onder de indruk van de
teleurstelling en ondanks mijn
onschuldig plagerijtje leef ik In
tens met hem en Willem mee.
We zijn amper klaar met eten,
als er een Belg, die als tolk in
dienst is bij de Canadezen, bin
nen komt stormen en ons toe
roept:
„Jullie kunnen alle vier mee,
ook die twee die geen Enigels
kennen."
We kijken hem even perplex
aan, maar dan klinkt er opeens
een vreugdegebrul van je welste
door het schoollokaal. De Cana
dezen en Schotten, die hier can
het schaften zijn, begrijpen niet
wat er aan de hand is en ze vra
gen zich verbaasd af, waarom
die kerels ineens zo opgewonden
doen. Ik breng het ze gauw aan
hun verstand en ze zijn waarach
tig net zo blij als wijzelf.
De Belgische boodschapper weet
ons verder te vertellen, dat we
zelf maar moeten uitzoeken wie
er bij mij blijft en wie bij Plazier.
Korp. Th. de Ridder wil de
knoop maar ineens doorhakken
en zegt: „Ik blijf bij Karei."
„Niks daarvan," foetert Willem,
de andere De Ridder, „als er één
bij Karei blijft, dan ben ik het."
Na wat heen en weer gepraat
wordt de zaak zó opgelost. Th. de
Ridder gaat met Plazier mee en
Willem met mij. Trouwens, wat
doet het ertoe, hoe we ons ver
delen? Vrienden blijven we door
dik en dun
We geven mekaar een ferme
klap op de schouder en finaal op
gelucht gaan we van louter blijd
schap opnieuw 'n robbertje eten.
Er komt een Canadees binnen,
die een aanval op de kist rozij
nen doet. Hij stopt zijn mond vol
en zijn zakken en neemt voor de
securiteit ook nog een reserve-
voorraadje in zijn hand mee.
Zijn voorbeeld werkt aansteke
lijk.
Wij doen ons behoorlijk aan de
rozijnen tegoed. Ze smaken ver
rukkelijk. In geen jaren hebben
wij rozijnen geproefd en er ver
dwijnt dan ook een aantrekkelijk
partijtje in onze zakken.
„Beter van een stad as van een
durp," zeggen ze in Zeeuws-
Vlaanderen.
Het is nu half drie. Om zes uur
moeten we ons melden voor ver
trek. We besluiten daarom Axel
eens door te lopen, maar eerst
tik ik nog gauw een paar nieuwe
schoenen op de kop. Ik had ze
trouwens hard nodig'. De beide
De Ridders kunnen nu opeens
ook best een paar schoenen in
schikken. Gek, dat sommige men
sen nou letterlijk alles nadoen
En het grappige van het geval
is, dat ze hun zin nog krijgen op
de koop toe
Plazier heeft een paar Duitse
laarzen aan. We zijn namelijk
nog niet helemaal militair ge
kleed.
„Daar snap ik nou niks van, dat
jij die Duitse „stiefels" wil dra
gen," zeg ik tegen Plazier. Ik
heb hem direct op de kar.
„Wat kan mij dat schelen,"
hapt ie, „ze zitten makkelijk en
ze zijn voor mij goed genoeg,
snappez-vous?"
Buiten staat er een groepje
kinderen voor de school. Th. de
Ridder begint rozijnen uit te
delen en al gauw staan de peu
ters allemaal met hun handjes
open rond ons.
We genieten van de blijde ge
zichtjes, glunderend en smullend
stappen ze met handenvol rozij
nen weg.
Dan denk ik opeens aan mijn
eigen kinderen en ik zie ze in ge
dachten voor mij. Het is een
pijnlijke gewaarwording. Ze we
ten niet eens, dat ik in Axel ben,
dat ik op het punt sta naar het
front te vertrekken. Zal ik ze
ooit terugzien?
En ongemerkt pink ik een
traan weg. Het is geen gevoel
van zwakheid of van twijfel dat
in mij opwelt; neen, een zuiver
menselijk gevoel is het, dat zij
alleen kunnen begrijpen, die een
maal voor eenzelfde feit hebben
gestaan
Om half zes reeds melden we
ons present. Precies kwart over
zes vertrekken Plazier met Th.
de Ridder. Een kwartier later
vertrekken wij ook, Willem en
Ik. Met drie Schotten nemen wij
plaats in een jeep. Waarheen da
tocht gaat, is ons niet bekend.
Het is inmiddels donker gewor
den, maar als we wat verder ko
men merken we dat we door
Westdorpe rijden, bekend terrein
voor Willem en mij. Via Sas van
Gent belanden we in Sluiskil in
de Spoorstraat. Hier moeten we
nog een en ander opladen en we
maken even van de gelegenheid
gebruik de benen wat beweging
te geven.
Met zijn vijven in een jeep is
een nauwe geschiedenis en bo
vendien zijn we door de kou en
door de gedwongen houding knap
stijf geworden.
Van Sluiskil vertrekken we in
Noordelijke richting langs het
kanaal, op Terneuzen aan dus.
Toch komen we niet, zoals we
nog' even gehoopt hadden, in Ter
neuzen terecht.
Westelijk van Terneuzen in de
West-Kerkepolder houden wij
halt op de boerderij van Adr.
Wolfert. De schuur ligt vol sol
daten en ook wij moeten hier
overnachten.
Kort na onze aankomst wordt
ik door een kapitein naar majoor
Southwood gebracht.
Er schijnt een conferentie aan
de gang te zijn, want er zijn veel
officieren aanwezig. De heren
blijken door onze eigen staf al
volledig over. mijn persoontje te
zijn ingelicht. Ik merk tenmin
ste, d'3t ze van mijn anteceden
ten beter op de hoogte zijn dan
de meeste van mijn kameraden.
Majoor Southwood wijst mij op
het gewicht der opdracht, die mij
verstrekt is. Men vertrouwt mij
volkomen zegt de majoor, en hij
hoopt dat ik dat vertrouwen niet
zal beschamen, maar dat ik zal
weten te handelen in het belang
der goede zaak en voor de eer
van mijn bataljon.
Een eed neemt de majoor mij
niet af, maar vrijwillig geef ik
onder ede mijn woord, dat ik zal
doen wat van mij verlangd wordt
en dat ik, mocht ik ooit in Duitse
handen vallen, zal weten te zwij
gen, ook al zou mij dat het leven
kosten.
Aangezien de opdracht niet al
leen gevaarvol, maar ook van de
grootste betekenis is, acht men
het nodig dat Ik op de hoogte
ben van wat er te gebeuren staat.
Ik mag daarom aan de confe
rentie deelnemen. Aan de hand
van een stafkaart kan ik aanto
nen, dat ik het terrein aan de
overkant, waar wij heen moeten,
nauwkeurig ken. Men vraagt mij
de verschillende Duitse stellingen
aan te wijzen waaraan ik vol
doe, 'al ben Ik er voor mezelf van
overtuigd, dat de Schotse staf
dat beter weet dan ik
Als ik na de besprekingen mijn
slaapplaats ga opzoeken in de
schuur, weet ik nauwkeurig wat
ons te wachten staat.
Ik ben me de ernst van de toe
stand nu volkomen bewust en
helder realiseer ik me: „Jongens,
we zullen het niet voor een
koopje krijgen!" Maar wat er ook
gebeurt, ik zal ten koste van
alles mijn opdracht uitvoeren...
(Wordt vervolgd.)
