Riskeert communistisch
China een oorlog?
VAL DA
SINTERKLAAS
OPNIEUW VERTELD
Moskou opent nieuw offensief
tegen Atlantisch Pact
Stormen over het Zwin
BIM IN ZWART-WIT-SYMPHONIE
Het gevaar van
een Sowjet-manoeuvre
Frans défaitisme doet afbreuk
aan Westers bolwerk
Iets over kousen en schoenen
Een historisch onderzoek van
J. Gunter
Stemmen uit de Belgische Pers
TWEEDE BLAD
Zaterdag 2 December 1950
7e Jaargang No. 1594
Het offensief van de UN O-troepen in N.Korea
heeft door het tegenoffensief der communistische
strijdkrachten een lelijk échec gelopen. Of de vijftig
Chinese divisies, die over de grens klaar stonden om
in geval van nood bij te springen, in de strijd zijn ge
worpen is niet bekend. De communistische regering
in Peking noemt de negen Chinese divisies, die in
het dal van de Jaloe waren gelegerd, „Vrijwilligers
Hieruit en uit het feit, dat de Chinezen in Korea
Amerikaanse krijgsgevangenen hebben vrijgelaten,
zou men kunnen opmaken, dat communistisch China
toch een openlijk conflict met de Verenigde Naties
niet zoekt.
Aan de andere kant is echter duidelijk, dat commu
nistisch China de strijd in Korea wenst te verlengen
op het gevaar een Derde Wereldoorlog af.
Neem een doos echte
KEELPIJN
Ernstig auto-ongeval
te Roosendaal
EEN DODE EN EEN ZWAAR
C, EWONDE.
De bekende Amerikaanse historicus en journalist
Jake Gunter verbleef op doortocht naar Centraai-
Azië een ogenblik in Nederland om zijn studie voort
te zetten over Sinterklaas, die hij steeds gezien heeft
als een der merkwaardigste Nederlandse figuren.
Over de historische achtergrond van Sinterklaas
spreekt hij in zijn boek „Zes Gestalten uit Europa,
dat binnenkort te Niklausborough van de pers zal
komen. Wij prijzen ons gelukkig de betrokken pas
sage reeds thans met de toestemming van de schrij
ver te kunnen afdrukken.
Beter hard geblazen, dan de mond gebrand
We meldden reeds, hoe bij de stormen van de
laatste weken, ondanks de afdamming van het Zwin,
het zeewater met geweld door een laagte, die allengs
uitschuurde tot een ondiepe geul, het natuurreservaat
binnendrong. Hierbij werd de grenspaal uitgerukt.
Hij ligt daar nu zielig een meter onder water te wach
ten op de komende gebeurtenissen.
Het Kremlin loopt weer eens storm tegen het
Atlantisch Pact. Het eerste grote offensief tegen dit
bolwerk der vrije wereld werd in 't voorjaar van 1949
ontketend. Het had zowel een diplomatiek als een
terroristisch karakter. Scherpe nota's van Moskou,
in het bijzonder bedoeld voor de door de Sowjet-Unie
meest bedreigde landen, moesten de candidaat-leden
er van weerhouden, hun handtekening onder het ver
drag te zetten. Kracht zetten de Russen aan hun
woorden bij, door aan de Noordgrens van Noor
wegen een aanzienlijk aantal troepen te concentreren.
Het mocht niet baten op 4 April 1949 werd het pact
in Washington getekend.
DE VRIJE ZEEUW
Wat noopt het er toe, dit enor-
**e gevaar te riskeren?
In de eerste plaats binnenland
se moeilijkheden, waarvoor een
uitlaat moet worden gevonden.
Peking is te ver gegaan om zijn
houding enkel en alleen nog aan
interne spanningen te kunnen
toeschrijven. Achter zijn inter
ventie, zijn bruskeren van de V.
N. moet meer schuilen. Het is
ten koste van aanzienlijke risico's,
utt op het scheppen van een ste
vige basis voor onderhandelingen.
Het nieuwe China is een trotse
natie, die het moeilijk zal kunnen
verkroppen zijn stem in het con-
«ert der naties niet te kunnen la
ten horen. Wenst het Formosa?
Ongetwijfeld: Het nationalistisch
regiem van Tsjiang Kai-Sjek, dat
daar met welwillende hulp van de
Ver. Sitaten in het zadel wordt
gehouden, vormt een dolk op het
hart van het Chinese vasteland.
Wenst het de electrisehe centrales
aan de Jaloe?
Het kan nauwelijks anders. Toen
de Russen in 1948 de stroom voor
Zuid-Korea afsneden, betekende
dat een zw"are slag voor de Repu
bliek van Syngman. Natuurlijk
vrezen de Chinezen eenzelfde slag
voor Mandsjoerije, indien een niet
vriendschappelijk gezinde mo
gendheid de Jaloe zou controle
ven. Mandsjoerije, welks indu
striële en agrarische rijkdommen
groter zijn dan die van de rest van
Qhina, ligt de Chinezen buitenge
woon na aan het hart.
In zeker opzicht zal de Kore
aanse oorlog de Chinezen bijzon
der van pas gekomen zijn, omdat
deze hun de mogelijkheid heeft
gegeven een grote troepenmacht
in Mandsjoerije te concentreren,
zonder dat dit de Russen aanstoot
kan geven. De Mandsjoerijse in
dustrie is sinds de oorlog namelijk
heel wat vaster aan de Oost-Sibe
rische industrie gekoppeld dan de
Chinezen aangenaam kan zijn.
Wanneer een van deze veronder
stellingen of alle tezamen juist
zijn, is de situatie minder ernstig
dan zij zich laat aanzien. Er is
dan immers met de Chinezen te
praten. Inderdaad hebben zij in
hun gehele lange geschiedenis lie
ver gemarcheerd dan gevochten.
En aan de andere kant kunnen
ook de Amerikanen geen oorlog
wensen, die zij weliswaar kunnen
winnen, maar die veel van hun
krachten zou vergen, zonder dat
zij daarmede een beslissende over
winning op het communisme zou
den bevechten.
Er is nog een andere mogelijk
heid die tot meer pessimisme aan
leiding geeft. De houding van
China 20U onverklaarbaar zijn,
indien het zich niet verzekerd
wist van de steun van de Sowjet-
Unie. Alleen kan het geen oor
log tegen de Ver. Staten, al of
niet geholpen door de Ver. Naties,
riskeren. De Sowjet-Unie is ech
ter niet gewend, haar steun uit
pure vriendschap te geven. Men
kan zich indenken, dat het Mos-
kou's bedoeling is Amerika in het
Verre Oosten dermate te binden,
dat het zijn aandacht niet meer
n dezelfde mate aan Europa kan
.v ij den.
De daaraan verbonden gevaren
kunnen niet woiden onderschat.
De verkiezingen in Amerika, die
an zienlijke winst voor de Repu
blikeinen brachten, tonen aan, dat
er in de Ver. Staten velen zijn, die
oen krachtige Amerikaanse poli
tiek in Azië belangrijker achten
dan in Europa.
Eén West-Europa echter is be
langrijker dan honderd Korea's.
Wanneer het communisme er in
zou slagen zich van Korea, Indo-
China en nog een flink stuk Azië
meester te maken, zou dat een
grout ongeluk zijn.
Maar indien zulks met West-
Europa gebeurde, ware dat een
onherstelbare catastrophe. De in
dustriële capaciteit van een toch
betrekkelijk klein land als België
is vele malen groter dan die van
het reusachtige China. Had het
Kremlin zeggenschap over 't W—
Europese oorlogspotentieel, dan
zon het over enige jaren wellicht
met kans op succes een greep
naar de wereldmacht kunnen doen.
De Amerikaanse Regering ziet dat
volkomen in. Men zou echter ge
ruster zijn, indien men wist, dat
deze overtuiging ook gemeengoed
van de gehele Amerikaanse natie
was.
(Adv.)
PASTILLES
Kort na iet middernachtelijk
uur is gisteren te Roosendaal een
kleine l-persoons D.K.W. auto
met linnen kap op een stilstaande
truck met oplegger behorende
aan de firma De B. te Roosendaal,
gen den-
Van de drie inzittenden werd de
42-jarige gehuwde kapper F. H.
uit Roosendaal op slag gedood
i De 40-jarige begrafenisondjerne-
nier J. van O. liep zware verwon
dingen op en werd in bewusteloze
toestand naar het ziekenhuis ver
voerd.
De bestuurder, de heer J. van
O. liep slechts lichte verwondin
gen op.
De truck, die voor de garage
van genoemde firma stond gepar
keerd, was niet van achterlicht
voorzien, doch onder het schijn
sel van een straatlantaarn ge
plaatst. De chauffeur der D.K.W.
heeft de wagen echter niet opge
merkt en is er boven op gereden.
De wagen werd geheel vernield.
Het Amerikaanse koperverbruik
De National Production Autho
rity heeft bepaald, dat met in
gang van 1 Januari het koperver
bruik in de civiele sector met 15
procent moet worden verminderd.
De maatregel heeft ten doel
koper beschikbaar te houden voor
voorraadvorming voor defensie-
doe'einden.
Historische naspeuringen heb
ben in de jongste tijd veel aan
het licht gebracht met betrekking
tot het bestaan van Sinterklaas,
dat door veel mensenkinderen in
twijfel wordt getrokken.
Het staat vast, dat hij wel dege
lijk heeft bestaan- Tijdens de 80-
jarige oorlog behoorde hij tot het
gevolg van de Hertog van Alva.
Vóórdien moet hij zeer bevriend
zijn geweest met de Prins van
Oranje, die hij schertsend „Prins
zonder land" placht te noemen.
En een verdere eigenaardigheid:
hij sprak de Graaf van Egmond
nooit anders aan dan als Graaf
zonder hoofd."
Eens was hij bij de Hertog van
Alva ontboden, die hem onder
hield over zijn omgang met re
calcitrante Nederlanders. Op een
gegeven moment hoorden de
lakeien een hevig twistgesprek
tussen Alva en Sinterklaas.
Laatstgenoemde verweet de
ijzeren Hertog „een doodgewone
Seyss Inquart" te zijn Het pleit
voor de Hertog van Alva, dat hij
Sinterklaas hiervoor niet in de
boeien liet slaan.
Wat Sinterklaas betreft, die
hield er niet van een blad voor
de mond te nemen.
bisschop was, maar een nederige
aalmoezenier met verlof naar
Spanje ging, keerde hij vandaar
niet terug met de trotse Spaan
se galjoenen, maar op een een
voudige stoomboot. Het moet
een ontroerend schouwspel zijn
geweest als Sinterklaas aldus tn
gezelschap van zijn zwarte
knecht Pedro of kortweg
Piet terugkeerde, vooral ale
de maan door het bos van mas-
ten scheen. Spelende kinderen
werden er stil van en staakten
hun wild geraas. Ooggetuige*
gewagen, hoe ze allemaal even
recht zaten te kijken met va*
verwachting kloppende harten,
terwijl de schimmel over het dek
heen en weer huppelde. Toer.
Leiden eindelijk werd bevrijdl
zat Sinterklaas mede aan bij het
feestmaal, dat door burgemees
ter Van der Werff werd aange
richt. Er werd hierbij stevig
gedronken uit zogenaamde huts
potten, te weten kolossale bekers
waarin men verschillende geest
rijke dranken dooreenhutste-
i rijkelijk gebruik werd hiermede
Sinterklaais, als circusartist. een effect verkregen, dat in de
De Spanjaarden droegen in die bewaard gebleven beschrijving®#
dagen een eigenaardig kleding- aangeduid wordt als „cockhala
stuk, de tabberd geheten. 1 ghen", waarop naar vele ge-
De goedmoedige water-, bos-schiedkundigen menen, de oor
en andere geuzen hielden er van 1 sprong van het begrip „cock
We behoeven niet te vertellen,
koe een en ander naar de zin is
van onze Zuiderburen. De aan
gebrachte dam, die moet dienen
•m verdere duinafslag op Neder
lands gebied te voorkomen, is hun
*og steeds een doorn in het oog.
Thans hebben de Belgen hoop,
dat de zee zelf de Zwin-kwestie
zal oplossen in een voor hen gun
stige zin, namelijk het voortbe
staan van het natuurreservaat.
Interessant is het te vernemen
wat de Belgische kranten er üc-
aer dagen over schreven.
We laten hieronder enkele uit
spraken volgen.
Het zeewater kwam weer in het
Zwyn. Het belangrijkste nieuws
sedert de onbegrijpelijke afdam
ming van de Zwynschorre door de
Hollandse waterboeren.
Het zeewater vulde weer alle
kreken en grachten. Hiermee zijn
voorlopig al weer de bizondere
vetplantjes gered. De eigenlijke
paarse Z-wynebloemen wachten nu
ook op hun beurt. Maar de gron
den zijn tooh gedeeltelijk met het
vitale zoute water doordrenkt.
Wat zal het worden als de zee
zich eens werkelijk kwaad maakt
(op de Hollanders)
Naar Burgemeester Lippens van
Knokke ons zei, wordt nu ver
dopt, dat bij eventuële gedeelte
lijke vernieling van de dam aan
de Zwynmonding door een storm,
de Nederlandse verantwoordelijke
dienst niet zal overgaan tot her
stelling en de flater tot het bit
tere einde zal doorvoeren.
Indien de afdamming een feit
moest worden, zou de toeristische
waarde van.-Kadzand een zware
klap krijgen.
Met voldoening spreekt men
van de weerwraak der natuur en
het spoorloze verdwijnen van de
grenspaal. De zee bewees enkel
te willen overwinnen wat tegen de
natuur ondernomen wordt. De
fameuze dam zal zeker haar beurt
krijgen.
Er wordt verhoopt, dat de Bel
gische Regering met beslotenheid
en zonder toegeving zal optreden
tegenover de Regering van een
buurland, dat niet aarzelt haar
zonder voorkomendheid te behan
delen. Er moet verhoopt worden,
dat onze Regering, zo nodig de
goede diensten van de U.N.O. in
roept.
Het Zwyn moet gered worden
en zonder verzwakking opgetre
den tegen personen, die noch over
gewetensbezwaren of opvoeding
beschikken-
De afdamming van het Zwyn is
maar het werk van een paar per
sonen.
Maar toch is het nodig, dat on
ze Regering alles zou doen om
nieuwe verrassingen in de toe
komst definitief op te schorten.
Want, als straks de storm de
dam van zand zal uitmergelen,
zou er weer een koppigaard kun
nen zijn om een derve dam aa i
te leggen. Tot hij zelf wegzinkt.
De tweede aanval was van zui
ver terroristische aard. Toen in
de lente van dit jaar de eerste
Amerikaanse wapens naar West-
Europa werden verscheept, orga
niseerden de agenten van Mos
kou in alle havensteden „vredes-
comité's", die tot taak kregen
stakingen te ontketenen en het
lossen der wapens te verhinde
ren. Ook dit mislukte.
Het thans aan de gang zijnde
offensief is van een veel gevaar
lijker opzet. Ditmaal werken de
Russen met een rookgordijn. Zij
laten angstvallig na het Atlan
tisch Pact met name te noemen.
Maar hun doel is geen ander dan
de oprichting van een sterk At
lantisch leger, in Europa aan
deze zijde van de Elbe opgesteld,
te verhinderen en daarmede het
verdrag alsnog te torpederen.
De Fransen zijn het, die het
Kremlin de mogelijkheid tot deze
nieuwe poging hebben geopend.
De meerderheid van de leden van
het Atlantisch Pact is het er over
eens, dat in een gemeenschappe
lijke strijdmacht Westduitse divi
sies niet gemist kunnen worden.
Maar de Fransen met hun wan
trouwen tegen de Duitsers willen
van geen nieuwe „Wehrmacht"
weten. Zij hebben de Duitse
medewerking niet botweg van de
hand gewezen. Zij stelden het
plan-Pléven voor een internatio
naal leger op, maar dit werd op
de conferentie in Washington als
onuitvoerbaar ter zijde gescho
ven.
Op dat ogenblik kwamen de
Ilussen uit de hoek met hun voor
stel tot een nieuwe conferentie
der Grote Vier over Duitsland.
Het dient gezegd: een beter mo
ment hadden zij niet kunnen kie
zen. Natuurlijk was de ontvangst
in Washington en Londen op
grond van vroegere ervaringen
met dergelijke conferenties
uiterst koel. Maar in Parijs waar
men plotseling een kans zag, mis
schien toch nog van de gevreesde
Duitse herbewapening af te ko
men, was de reactie van 'n vrien
delijke tegemoetkomendheid.
Zeker, het antwoord dat Minis
ter Schuman in de Nationale Ver
gadering op de Russische uitno
diging gaf, hield zich aan de over
eengekomen lijn; alleen over
Duitsland praten zou geen zin
hebben; ook de overige proble
men, die Oost en West verdeeld
houden, zouden onder het mes
moeten. Maar terwijl de toon van
Acheson en Bevin afwijzend was
geweest, klonk die van Schuman
inviterend. In Moskou zal men
er de oren bij gespitst hebben.
Ndg kenmerkender voor de
geest, die in bepaalde Franse
kringen heerst, was hetgeen
werd besproken op de kabinets-
zitting, die aan de verklaring van
Schuman voorafging. De gelui
den, die daar te horen waren, na
deren het begrip .^defaitisme"
zeer dicht. De situatie zou zeer
ernstig zijn; in het Westen zou
den de Amerikanen er op uit zijn,
Frankrijks taak (het vormen van
de kern der Atlantische land-
strijdmacht) aan de West-Duit
sers over te dragen; in het Verre
Oosten zou generaal MacArthur
naar de ontketening van een
totale oorlog streven; de Russen
zouden door de agressieve" poli
tiek der Amerikanen gedwongen
zijn hun toevlucht tot oorlog te
nemen; kortom, de enige „red-
i ding" zou gelegen zijn in een
Franse politiek van toenadering
tot Moskou en van een verwijde
ring van het Atlantisch Pact.
Door de loslippigheid van enige
Franse ministers werd dit alles
bekend. Natuurlijk is de veron
derstelling, dat een onvoorbereid
Amerika, verbonden met een nog
ongewapend West-Europa, op een
oorlog met de Sowjet-Unie zou
aansturen, waanzin. Evenzeer is
het duidelijk, dat een politiek van
toenadering tot Moskou voor de
vrije wereld rampzalige gevolgen
kan hebben. Door zwakheid heb
ben de Sowjets zich nooit welwil
lend laten stemmen. Juist het
tegendeel is waar. Maar wie, zo
als vele Fransen sinds de neder
laag tegen Hitier, geen vertrou
wen meer heeft in eigen kracht,
schijnt de werkelijkheid moeilijk
te kunnen onderscheiden.
Gelukkig bleken de Franse
volksvertegenwoordigers over
de Spanjaarden zo nu en dan gul
„wat op hun tabberd" te geven-
Waarin deze giften bestonden,
is thans niet meer precies na te
speuren, maar men weet wèl, dat
Sinterklaas nooit iets op zijn
tabberd kreeg. Hij was hier niet
afgunstig om en vermaakte zich
met paarden-dressuur. Bekend- is
het voorval, dat Sinterklaas tij
dens het beleg van Leiden te
paard over de stadsmuur wilde
springen. Het paard van Sinter
klaas, een vurige -schimmel,
miste de sprong, maar wist zich
boven op de muur in evenwicht
te houden. Zelfs slaagde de ver
metele ruiter er in het schran
dere dier in sierlijke Spaanse
pas boven op de muur heen en
weer te doen stappen. Dit vond
Sinterklaas zó vermakelijk, dat
hij tot steeds stouter stukjes
kwam en tenslotte zelfs over de
daken der belegerde stad reed.
De bijgelovige Spanjaarden za
gen hierin een wonder. De nuch
tere Leidenaars schepten er zon
der meer behagen in en ze juich
ten de koene ruiter toe. Onder
wijl deden ze hun best, bij het
afwerpen van brandende nek-
kransen of bij het neerstorten
van kokende olie op de Span
jaarden, het paard niet te doen
schrikken, aangezien ze wel in
zagen, dat dit fatale gevolgen
zou hebben gehad.
Het werd algemeen sympa
thiek gevonden, dat Sinterklaas,
de kinderen in Leiden op peper
noten tracteerde- Dit moet ook
de reden zijn geweest, dat men
hem de schade niet aanrekende
die zijn ritten op de daken ver
oorzaakten. Er worden in vele
musea nog talrijke scherven van
dakpannen bewaard, maar ern
stige geschiedkundigen erken
nen, dat ze er niet zeker van
zijn, of men hier inderdaad te
doen heeft met dakpannen, die
meer gezond inzicht te beschik- -
ken dan sommige leden van de door het paard van Sinterklaas
werden verbrijzeld.
De hutspotten van Leiden.
Een belangwekkende bijzon
derheid werd kortgeleden ont
dekt. Telkenmale als Sinter
klaas ook toen hij nog geen
regering.
De tijdnood, waarin de Atlanti
sche gemeenschap door de Fran
se aarzeling is komen te ver
keren, is, gezien de Russische
militaire voorbereiding al bijna
te groot geworden. Met het enige
antwoord, dat daarop past, kan
de vrije wereld geen dag langer
wachten. Het is nauwelijks aan
te nemen, dat de Fransen, goede
rekenmeesters als zij ten slotte
zijn, dit niet zouden inzien.
Beschuldigd
van uraniumverkoop
Drie Duitsers, onder wie een
vrouw, hebben zich bij het begin
van een proces schuldig verklaar!
aan een hen ten laste gelegde po
ging om uranium en thorium ter
waarde van 30.000 dollar aan de
Sowjetrussische amoassade te
Bern te verkopen. Uranium en
thorium worden gebruikt voor
het maken van atoombommen.
Het proces wordt te Neuren
berg voor een Amerikaans ge
rechtshof gevoerd.
tail" terug te voeren zou zijn.
Het staat wel vast, dat Sinter
klaas zelfs in de bewogen tijder
van de tachtigjarige oorlog bij
de Nederlandse bevolking bui
tengewoon populair was. Hoewe!
hij een zekere bekendheid genoot
in Engeland en in Spanje, ja
zelfs in Amerika, werd de her
innering aan hem nergens beter
bewaard dan in de Nederlander
Op zichzelf is dit een verschijnsel
dat in de jongste tijd de geschied-
kundigen bezig houdt. Het op
merkelijke immers is, dat in eer
tijd waarin Spaanse edelen en
Spaanse geestelijken hier aller
minst populair waren, Sinterklaas
de meestbeminde Spanjaard was
en dit ook eeuwenlang is geble
ven. Ook kon men zich niet
verzoenen met de voorstelling
van Sinterklaas als een sterfelijk
mens. Vandaar dat er kramp
achtig gepoogd wordt de gedach
te levendig te houden, dat Sin
terklaas een werkelijke bestaan
de figuur is. En zo is het geko
men, dat in Nederland de gehele
bevolking in haar jeugd St. Nico-
laas heeft gekend als een be
staande persoonlijkheid, die bft
de kinderen op acht h negen
jarige leeftijd vervaagt tot een
soort symbolische weldoener
Maar hoe oud men ook wordt,
niemand in Nederland zal het
dulden, dat er kwaad van Sinter
klaas wordt gesproken. Het is
deze vooringenomenheid-ten-
goede, vermengd met een twijt-
fel of hij misschien toch nog we)
in persoon bestaat of bestaan
heeft, die uiteraard het weten
schappelijk onderzoek bemoei
lijkt. Maar men mag aannemen,
dat komende geslachten zich een
duidelijker beeld zullen vormen,
dank zij de onvermoeide navor-
singen der geleerden, zodat de
figuur van de grote kindervriend
en weldoener, van alle geheim
zinnigheid en angstvoorstellingen
ontdaan, voor hen zal staan zo
als hij werkelijk was. Tot zolang
echter zal Sinterklaas de myste-
rieuse gestalte blijven, wiens
wederkomst elk jaar op 5 De
cember vol spanning wordt tege-
moetgezien.
Kousen en schoenen, wat valt
daar nog over te zeggen? De
tijden van schaarste zijn gelukkig
voorbij en misschien vindt U wel
dat het onderwerp te prozaïsch
is om er een woord over te ver
spillen. U hebt toch nog een
paar mooie nylons liggen en de
schoentjes, die U na lang wik
ken en wegen kocht, hebben Uw
volle tevredenheid.
Ja, maardaar willen we
De man die Basli zo bekend
voorkwam scheen ook de detec
tive te kennen. „Als hij mij niet
kende had hij zijn hoed niet af
genomen" dacht Basli. ,,Wat dom
dat ik mijn hoed heb afgenomen"
dacht de ander, nu heeft die kerel
mij herkend.
Maar Basli plaagde zijn geheu
gen vergeefs. „Hallo" zei hij
vriendelijk. „Zwemt U altijd met
uw hoed op?" ,,Hij behoedt mij
voor een zonnesteek" zei de an
der. Dit klonk logisch- "Waar is
de reis heen?" vroeg de man
met-de-hoed, die niemand anders
was dan de beruchte Geoffrey
Wicked, een voormal if e kidnap
per.
het ook niet over hebben. We
zouden U een gewetensvraag
willen stellen. Besteedt U wel de
nodige zorg en aandacht aan
deze belangrijke onderdelen van
Uw kleding, die Uw omgeving
scherper opneemt dan U wel ver
moedt? Een gedraaide kousnaad
staat zo slordig en toch ziet men
maar al te vaak, dat hier niet
onvoldoende op wordt gelet. Rim
pels, een haastig dichtgehaalde
ladder, modderspatten, het zijn
even zoveel kleinigheden, die alle
storend werken.
En dan die hakken van Uw
lievelingsschoentjes... U draagt
ze zo graag, ja, maar ze slijten
ook. Bent U er wel zeker van,
dat U nooit de fout begaat te
denken: „Och, ik kan ze nog
wel een keertje aan?" Maar al
te dikwijls is deze gedachte de
oorzaak, dat de hakken te ver
worden afgelopen, hetgeen een
lelijk gezichl is en bovendien
heeft de schoenmaker er een
moeilijk karweitje aan om de
zaak dan weer zo te repareren,
dat de aangerichte schade on
zichtbaar is.
Daarom, wanneer U bezig
bent U te kleden, werp dan even
een onderzoekende blik in de
spiegel om te controleren, of die
kousen ook recht zitten en of
Uw hakken Uw overigens goed
verzorgde uiterlijk geen schande
aandoen!