10HAN THIESSEN VERTELT OVER WESTERLING Kankerbestrijding een nationale zaak Evolutie en Wisselwerking MOEHEID Jaarlijks veertienduizend slachtoffers lets over SCHAAKRUBRIEK TWEEDE BLAD Zaterdag 26 Augustus 1950 6e Jaargang No. 1510 De gehele dag, vanaf het ogenblik, dat het eerste toestel komende uit de Belgische hoofdstad op Schip hol zou landen, waren daar verscheidene journalisten aanwezig met de vage hoop, dat op een goed ogenblik de heer Westerling voor hen zou staan. Die hoop is een illusie gebleken, maar hun nieuwshonger, die was toegenomen naarmate de berichten uit Cairo en Brus sel bleven binnenstromen, zonder echter een klaar beeld te geven van de gebeurtenissen, werd tenslotte bevredigd door Johan Thiessen, die in de vroege avond uit het Brusselse toestel stapte. Meer dan 1.350.000 Ahoy'-bezoekers Russische kerk protesteert Iedere drie kwartier overlijdt in ons land een patiënt aan kanker en niet minder dan 18 procent van de totale sterf te wordt veroorzaakt door deze gevreesde ziekte, die jaarlijks 14.000 slachtoffers maakt. Volgens een ruwe schatting komen per jaar ongeveer 18.000 nieuwe gevallen voor. Dat percentage wordt alleen overtroffen door dat van de hartziekten, dat 20 procent bedraagt. Was omstreeks de eeuwwisseling tuberculose de grootste kwaal, thans is het de kanker en deze vijand van onze volksgezondheid kan alleen dan afdoende worden bestre den, als het een nationale zaak wordt. a« Vi Villa „Schoonoord" DE VRIJE ZEEUW Breed en groot en joviaal stap te hij de aanstormende kranten mensen tegemoet. De douane had voor deze gelegenheid pile strengheid ter zijde geschoven en gaf, teneinde de pers terwille te zijn, toestemming, dat de heer Thiessen zich onmiddellijk naar het restaurant kon begeven om de journalisten te woord te staan. Bijna een uur heeft de heer Thiessen verteld van de beleve nissen van Westerling en hem zelf, zowel in Singapore als tij dens de reis naar Europa. De heer Thiessen vertelde, dat Westerling een perfecte gezond heid geniet. De gevangenis heeft hem goed gedaan. Voor het eerst sinds 1942 heeft hij op geregelde tijden gegeten en een normale nachtrust genoten. „Wel heeft men Westerling aangeraden on derweg ziek te worden, omdat hij dan waarschijnlijk niet uitgele verd zou worden", aldus de heer Thiessen, die er bij vertelde, dat Westerling dit plan onmiddellijk van de hand wees. Volgens de heer Thiessen was er geen passage op de K.L.M. toegestaan. De Consul in Singa pore had dienovereenkomstige instructies ontvangen. „We heb ben de laatste dagen in Singapo re in spanning geleefd. Gelukkig waren wij zo verstandig geweest ervoor te zorgen, dat de gezond heidspapieren in orde waren. Im mers, daarop had men Wester ling toch nog enige tijd vast kun nen houden. Inderdaad bleek er plotseling in Cairo een nieuw cholera-voorschrift te zijn inge voerd". Hongerstaking. „Westerling heeft toen ge dreigd met hongerstaking. Het was jammer, dat wij tot zulke drastische maatregelen moesten overgaan, maar het was onze enige kans en inderdaad is het goed geweest, dat wij met grof geschut hebben geschoten". Ver der zei de heer Thiessen: „Als ye maar een kansje hadden gezien, dan hadden de Britten, gesteund door een bepaalde groep in de Nederlandse regering om Indo nesië een plezier te doen en de goede betrekkingen te bevorde ren, Westerling uitgeleverd. Te genover het recht stond een gro te politieke intrige, maar tijdens de tweede procesdag had de rechter het spel reeds geheel door. Hij zei, dat er wel een uit leveringsovereenkomst (zoals uit Londen gemeld was) bestond, doch dat deze nog niet in wer king was getreden". vermeldde „Als hij dan nog niet naar Nederland is kunnen komen stappen we met zijn allen in een bus en komen wij wel bij hem". Westerling komt thans niet naar Nederland zo zei de heer Thiessen niet omdat hij bang is voor zich zelf, maar om de Nederlandse regering niet voor een fait accompli te stellen. De heer Thiessen vertelde, dat de oud-kapitein Westerling vele telegrammen heeft ontvangen van vroegere strijdmakkers, die hun dienst aanboden voor het plan, dat hij in de gevangenis heeft ontworpen om een vrijwil ligersleger te vormen „ter be schikking van de Verenigde Na ties en ter bescherming van de rechten van de mens". Bij de telegrammen waren ook aanbie dingen uit Amerika en Engeland voor zijn memoires, aanbiedingen die Westerling in de wind zal slaan, want zo zei de' heer Thiessen ook al heeft Indone sië de kosten van het proces moeten betalen u begrijpt, de advocaten waren niet goed koop". Het is niet uitgesloten, dat Westerling zijn belangen in Amerika zal bepleiten en daar heen zal gaan om zijn voorstel tot het vormen van een interna tionale strijdmacht nader toe te lichten. De heer Thiessen las enkele passages voor uit een geschrift van Westerling, dat buiten de gevangenismuren was gesmok keld. Hierin wordt gezegd: „Sommigen geloven, dat de een zame uren mij hebben bewogen tot het opgeven Van mijn plan nen. Ik moet hen daarin echter teleurstellen". Een der journalisten stelde de vraag, waarom Westerling niet rechtstreeks naar de Verenigde Staten was gegaan. Het ant woord van de heer Thiessen was: „Westerling heeft geen visum en geen dollars". Toen klonk de stem van de omroepster, die aankondigde, dat het toestel uit Djakarta, waar mee mevr. Westerling zou ko men, was geland. De heer Thies sen spoedde zich naar het plat form en terwijl de blitslichten >lan persfotografen onophoude lijk mevr. Westerling verblind den, begroette hij haar allerhar telijkst. Mevr. Thiessen, die eveneens op het vliegveld was, bood mevrouw Westerling een grote bos bloemen aan. Toen volgde een „kruisverhoor" van de journalisten. Met de autobus van de K.L.M. heeft het gezel schap daarna de tocht naar Den Haag gemaakt. Mevr. Wester ling zal voorlopig de gast van de familie Thiessen zijn. De verblijfplaats van Wester ling in België is onbekend. Ver moed wordt dat hij bij vrienden buiten Brussel verblijf houdt. Intussen hebben de autoriteiten te Brussel tegenover de pers de wens uitgesproken niet te trach ten Westerling op te sporen en hem thans met rust te laten. De tentoonstelling Rotterdam- Ahoy gaat haar einde naderen. De laatste week is ingegaan, want op 31 Augustus sluiten de poorten. De belangstelling is na 15 Augustus nog voortdurend in stijgende lijn gegaan en geen 14 dagen nadat Jan Bosselaar uit Hilversum als de millioenste be zoeker op een truck en in het zonnetje werd gezet, werd reeds de 1.350.000ste geboekt. Jan Bosselaar heeft Vrijdag ochtend met zijn verloofde na zijn bezoek aan de St. Gotthard en een reis door Zwitserland uit Bazel de terugreis aanvaard met de Misox, van de Nederlands- Zwitserse Rijnvaartmaatschap pij. Vermoedelijk zal het tweetal Zondagmiddag voor het front van de tentoonstelling Rotter- dam-Ahoy aan de Parkkade aan komen. Telegrammen voor en over Canada worden wegens staking van Montreal uit per post ver zonden en moeten een volledig postadres dragen. Patriarch Alexis van Moskou en de Synode van de Russische Orthodoxe Kerk hebben bij de Veiligheidsraad een protest in gediend tegen de „Amerikaanse agressie in Korea en het bar baarse bombarderen van vrou wen en kinderen", aldus meldt het persbureau Tass. Op het gebied van de kanker bestrijding zijn in ons land werk zaam: het „Koningin tyilhelmi- nafonds", dat de gelden verza melt en verdeelt, de centrale commissie voor de kankerbestrij ding, die de minister adviseert, het Nederlands Kankerinstituut te Amsterdam (Antonie v. Leeu wenhoekhuis) dat reeds 36 jaar bestaat en het Radio-the- Dewijl alzo de Schelde volgens historische geschriften en gege vens van de oudste tijden reeds de grensrivier en natuurlijke scheiding was tussen de wereld rijken en eerste kerkelijke inde lingen, zo behoorde onze streek oudtijds tot het z.g. Keizerlijk Vlaanderen. Dit betekent dat de Duitse Keizer Oostelijk Z. Vlaanderen in leen gaf aan de Vlaamse graven. Over 't groot ste (overige deel) van Vlaande ren was hij evenwel leenman van de Frankische koning. Daar toe behoorde ook het Westelijk deel. Stuksgewijs, polder na polder Zeeuws-Vlaanderen telt er meer dan 300 is onze streek, evenals overig Zeeland, op de zee veroverd. Omstreeks het jaar 1000 of iets daarvóór, moeten, dank zij de krachtige energie van monniken en dank zij de steun van de Gentse en Brugse machthebbers, hier de eerste dijken zijn gelegd. Dit kon, omdat door de han delsbetrekkingen dezer machtige Vlaamse steden zich reeds toen tertijd bij de burgerij grote ka pitalen begonnen te vormen. En zo is polder na polder aan het water ontwoekerd. Omdat menselijke drijfveren en invloeden reeds tevoren hun stempel hadden gedrukt op de geweldige evoluties en verande ringen, die in geografisch op zicht een radicale omwenteling betekenden, doordat grote gebie den die eertijds waren bewoond door onze voorzaten, weer aan het water werden prijsgegeven, verliepen er eeuwen, eer onze streek haar tegenwoordig aan zien verkreeg. Jammer is het, dat de cartogra- phie uit die tijden zo weinig van betekenis was en evenmin volle dig betrouwbaar. Maar het is vrijwel zeker, dat het eiland Walcheren tot in de tiende eeuw met Vlaanderen ver bonden moet zijh geweest. Eerst in of omstreeks 980 heeft de beroemde Keizer Otto last ge geven de duinen door te graven teneinde een scheiding te maken tussen de keizerlijke landen en Frankrijk, waardoor men een gracht verkreeg die de Otto- gracht (graft) werd genoemd. Ongeveer ter hoogte van het tegenwoordige Breskens waren toen (door raderwerk gedreven) sluizen, die de wateren der zee ledereen is soms wel eens moe en er zijn zelfs mensen, die zich altijd moe voelen. Toch zou dit heel goed vermeden kunnen wor den, wanneer men meer over de oorzaken van de vermoeidheid zou weten en begrijpen. Dat is de mening van Marie Beynon Ray, die een heel boek over dit thema schreef onder de De heer Thiessen nog, dat er angst voor sabotage j bestond, indien hij met de K.L.M. titel: „Hoe vermoeidheid te ver zou vliegen. Hij haalde in dit ver band een voorbeeld aan, namelijk het oponthoud, dat de machine van generaal Buurman van Vree den heeft gehad en dat naar zijn overtuiging te wijten was ge weest aan sabotage. Motorpech. Spannend was nog het vertrek uit Singapore in de vroege och tend. Om negen uur kon beroep aangetekend worden tegen het vonnis, dat Westerling in vrij heid stelde. Op dat tijdstip zou het vliegtuig reeds Singapore ver achter zich hebben gelaten, maar in de start ontstond motorpech, die een oponthoud van twee uur veroorzaakte. „Juist vóór negen uur lieten wij Singapore achter ons en begonnen we aan een reis, die een ware triomftocht is geworden". Overal zo zei de heer Thies sen zijn wij hartelijk ontvan gen en werden uitnodigingen tot ons gericht om enige tijd te blij ven. „Toen wij in Cairo kwamen, ontvingen wij een telegram 'uit België waarin gezegd werd, dat in de Sabena-machine plaatsen waren gereserveerd en wij heb ben daarvan gebruik gemaakt. Er was toestemming gegeven aan Westerling om in België te blijven, maar wij hebben de ster ke indruk zo zeide de heer Thiessen dat het beter was er maar niet te blijven. Toen ik naar Nederland vertrok, was be sloten, dat Westerling met onbe kende bestemming vanavond zou vertrekken. Hij blijft echter in Europa, maar komt niet naar Nederland". Persconferentie. De heer Thiessen beloofde de journalisten op Schiphol, dat de volgende week een persconferen tie zal worden gehouden, waarbij mogelijk Westerling aanwezig zal zijn. mijden" (How never to be tired. Een chronische moeheid vloeit niet voort uit lichamelijk of gees telijk werk, want de physieke ver moeidheid is na een nachtje sla pen wel voorbij, en wat het gees telijk werk betreft, dit veroor zaakt op zichzelf geen moeheid. Men moet naar iets anders zoe ken en heel vaak is het dan de verveling, een gevolg van het werk, dat ons niet helemaal in beslag neemt, die de voor naamste oorzaak is. Chronische moeheid heeft al tijd een psychologische onder grond. Zorgen, besluiteloosheid, verveling, haast, of een gevoel van machteloosheid ten opzichte van de-te volbrengen taak zijn belangrijke factoren. En in zul ke gevallen is rust geen juist geneesmiddel tegen moeheid. Wat dan nodig is, is een ver andering die men misschien zal vinden in een ander soort werk, in een nieuwe omgeving of in het ontmoeten van andere, nieu we mensen. Het lichaam heeft geen rust nodig; de geest daar entegen verlangt naar afwisse ling. Het kan hier en daar wel voorkomen, dat vermoeidheid een gevolg is van een slecht function- neren der klieren. Een ontoerei kende werking van de thyroïde of adrenaline-klier veroorzaakt moeheid, maar de meeste men sen zijn in dit opzicht door de natuur goed uitgerust en het is dwaasheid te geloven, dat een enkeling een speciaal luxe-stel klieren heeft meegekregen, waar door hij bijna barst van energie. Zulke menselijke dynamo's put ten hun drijfkracht niet uit hor monen, maar uit een grote be langstelling voor alles, wat het leven met zich brengt. Lichamelijke vermoeidheid kan door het gebruik van zout wor den verlicht. Overgrote hitte of physiek uitputtend werk doen het lichaam overdadig transpi reren, waardoor het veel zout af scheidt. Het verlies van zout be tekent vermoeidheid. Wanneer men de juiste hoeveelheid kent, is dat een practisch middeltje. De meeste mensen, die ver moeid zijn, behoeven zich daar dus niet bij neer te leggen, zelfs niet in letterlijke zin. Energie is onafhankelijk van lichamelijke sterkte, doch komt geheel voort uit belangstelling voor alles wat er zich om U heen afspeelt. En energie is de kracht, die de dyna mo aandryft. weerhielden, totdat onder de grafelijke regering van Lodewijk van Male op de 12de November 1377 dit mensenwerk onder de invloed der elementen na een vreselijke storm bezweek en een grote oppervlakte van een bloeiende streek voor altijd aan de golven moest worden prijs ge geven. Door deze ramp zijn toen o.a. de Wielingen ontstaan en eerst van toen af sprak men van „de Hond" („Honte" of Wester- Schelde). Onder de verdronken landen behoorden toen o.m. ook de stad Biervliet, de Piet, Willeme Klooster, Bentille, Rouselaere, IJzendijke, Ellemare, Schoon- dijke, Gatternisse, St. Margriete, Ormans-Capelle, Watervliet, Bou- choute en nog. vele andere plaat sen. De hoge ligging, die ook o.m. nog heden uit Axels oudste cen trum (daar waar men onze Za- terdagmarkt houdt) valt af te leiden, moet onze plaats in die tijd onberoerd hebben gelaten. Maar zo was er voor de eerste ontginners van de opnieuw ont stane schorren en geulen weer werk voor de decennia. De ab dijen St. Baafs en St. Pieter had den een ware Titanenkamp te voeren met de ontwoekering van de duizenden andermaal ge meten ondergelopen gronden. Walcheren is van toen af voor altijd van Vlaanderen geschei den, dus nu welhaast duizend jaar geleden! Voor mij ligt een kaartje uit de 14de eeuw. Het latere Staats- Vlaanderen is een eilandenrijk. Behalve het eiland, waarop Axel- Ambacht omstreeks die tijd was gelegen en dat door de „Blijde" en het „Hellegat" en door het later meer onder de naam van „Comaal" bekende „Axelse Gat" binding gaf met de Braakman, langs welke men weer Biervliet en Bouchoute bereiken kon, ter wijl men vervolgens door de oude „Yeve"-wa tering tussen Bier vliet, Oostburg en Groede (ook weer een eiland vormende waar op ook IJzendijke, Vuledike, Ga- ternisse, Oostburg en Groede ge legen waren) daarop verder nog een eiland „De Wulpen" ziet met het eiland van Cadsand, geeft dit een duidelijk inzicht in de aard rijkskundige wisselvalligheid, die het kenmerk van dit stromen rijk gebied sedert de oudste tij den was. 't G. (Wordt vervolgd.) rapeutisch Instituut te Rotter dam. Beide laatste instituten voe ren in hun klinieken de practi- sche strijd tegen de kanker. Voor dit alles is veel, zeer veel geld nodig en dit zal vele millioenen meer moeten zijn dan het fonds ongeveer 2 millioen gulden dat het Nederlandse volk als na tionaal huldeblijk aan Koningin Wilhelmina aanbood bij haar re geringsjubileum en dat zij be stemd heeft voor de kankerbe strijding. 31 Augustus, de ver jaardag van Prinses Wilhelmina, wordt een grote landelijke col lecte gehouden en mede daarom hebben Mr. Dr. A. A- van Rhijn, voorzitter van het „Koningin Wilhelminafonds" en Dr. P. Mun tendam, voorzitter der centrale commissie voor de kankerbestrij ding een toelichting gegeven op de organisatie van de kankerbe strijding in ons land. Mr. Dr. Van Rhijn gaf een overzicht van de medewerking en financiële steun, die de ver eniging ondervindt. 585 Gemeen ten zijn als lid toegetreden en dragen een halve cent per inwo ner af- Ook van ondernemerszijde laat men zich niet onbetuigd. Even min ontbreekt de financiële steun van particuliere zijde. Gel den komen binnen, verzameld op voetbalwedstrijden, klaverjas- tournooien, enz. Zelfs collecten op bruiloften zijn geen zeld zaamheid. En alles wordt in dank aanvaard en besteed voor het doel, dat de genoemde organisa ties <n nauwe samenwerking na streven: De bestrijding van de kanker. Op grond van al deze gegevens meen ik te mogen zeg gen aldus de heer Van Rhijn dat onze vereniging, waarin de verschillende geestelijke en maat schappelijke stromingen zijn ver tegenwoordigd, 'n nationale ver eniging is." In zijn uiteenzetting bracht Dr. Muntendam hulde aan de Neder landse geleerden, die hun bijdra gen leverden aan de wetenschap en de bestrijding van de kanker. De sterfte van kanker steeg van ruim 7 per 10.000 der gemiddelde bevolking in 1890 tot ongeveer 14 op heden. Dit wil zeggen, dat per jaar 14.000 personen aan kan ker overlijden. De behandeling van kanker, zich nog voornamelijk beperkend tot de chirurgie en de radiothera pie, redt vele mensenlevens, vooral wanneer men de ziekte in haar eerste stadium onderkent. Vroegtijdige onderkenning is van het allergrootste belang. Afge zien van de centra, waar goed ge outilleerde poliklinieken gelegen heid tot het meest moderne on derzoek aan de toenemende stroom patiënten moeten bieden, dient te worden overwogen of periodiek onderzoek van gezon den en schijnbaar gezonden in gang dient te vinden. In het bui tenland aldus Dr. Muntendam o.a. in Amerika, vindt men hiervan reeds goed werkende voorbeelden en in Nederland be wijzen de gevallen van longkan ker, die gevonden worden bij het Röntgenologisch onderzoek op tuberculose, hoezeer een perio dieke keuring van volwassenen in de toekomst voor de kanker bestrijding vruchten kan afwer pen. Spr. deelde voorts nog een en ander mede over de plannen, die er bestaan voor de bouw van een nieuw kankerinstituut op het terrein van 't Wilhelmina-Gast- huis te Amsterdam en voor da verbetering der huisvesting van het Radio-therapeutisch instituut te Rotterdam. Behalve deze centra is ook een belangrijke taak weggelegd voor de universiteiten de medische faculteiten en reeds is van deze zijde volledige medewerking toegezegd. Om een juist beeld te krijgen is de registratie van de gevallen van kanker noodzake lijk (in Denemarken bestaat dit reeds). Het is èen eerste ver eiste voor een doelmatige orga nisatie van de bestrijding van deze ziekte. Voorlichting aan de bevolking is één van de zeer belangrijke onderdelen van het werk. De behandeling is in toenemende mate in staat de sterfte aan be paalde vormen van kanker te verminderen. Voorts dienen door voorlichting verkeerde begrippen en de vrees voor kanker, als zou het een besmettelijke ziekte zijn uit de weg te worden geruimd. Grote financiële bijdragen zijn nodig zo besloot Dr. Munten dam om deze in kracht toene mende volksvijand te bestrijden- In de organisatie van de kanker bestrijding liggen wij op menig terrein achter en deze achter stand zullen wij slechts kunnen inlopen, indien evenals elders op het terrein van de volksgezond heid dit streven naar gezondheid een zaak is, die aan het volk en door het volk wordt behartigd. VERZUIMDE SPANJAARD EEN WINSTVOORTZETTING Velen verwonderen er zich over, dat zelfs goede schaakspelers tel- kens weer in tijdnood komftn. Het gebeurt inderdaad nog al eens, dat er geen aanleiding is om in een bepaalde stelling te veel tijd te besteden, maar meest al is het andersom. Er komen dikwijls posities in de practische partij voor, die in een beperkte tijd onmogelijk te doorgronden zijn. Gevallen waarop weken en maanden geanalyseerd werd, zijn geen uitzondering. De volgende partij uit de kam pioenswedstrijd van Nederland, is er een goed voorbeeld van. Direct na afloop werd vastge steld, dat Wit op de 18e zet een winnende combinatie verzuimde. Maar is dat wel juist? Wit: Mr Ed. Spanjaard. Zwart: Th. D. van Scheltinga. Anti-Meraner-Gambiet. 1. d2d4, d7d5; 2. c2—c4, e7e6; 3. Pbl—c3, c7—c6; 4. Pgl—f3, Pg8—f6; 5. Lel—g5, 9. e5xf6, g5xh4; 10. Pf3—e5, Dd8Xf6; 11. Lfl—e2, Pb8—dT; 12. 00 (Met deze zet offert Wit nog een derde pion. Theore tisch werd vastgesteld, dat Zwart na 12. PXc6, Lb7; 13. Lf3, a6; 14. 00, Lg7 bevredigend spel krijgt) 12Pd7Xe5; 13. d4xe5, Df6d8 (Volgens de Tsjechische meester Pachman moet Zwart hier 13DXe5; 14. Lf3, Lb7; 15. Tel, Dc7 spelen.). 14. Le2—f3, Dd8b6; 15. a2— a4 Lc8b716. a4—a5, Db6— c7; 17. a5a6, Ta8d8. (Op deze tussenzet berust Zwart's verdedi ging.) 18. Ddle2 (Zeer in aanmer king komt hier het verrassende 18. aXb7 dat na 18. Txdl; 19. Tfxdl, DXb7; 20. TXa7 DXa7; 21. Lxc6t, Ke7; 22. Pb5! achter elkaar wint. Op 22Dc5 volgt 23. Td7t en 24. Pc7 mat, en na 22Da5; 23. Td7t, Ke8; 24. Ta7t gaat de zwarte dame verloren. Zwart heeft echter veel beter: na 18. aXb7, Txdl; 19. Tfxdl moet hij 19Lc5 ROMAN VAN AVONTUUR EN SPANNING door JELLE DRAAISMA. 59) (Nadruk verboden). HOOFDSTUK XI. Als een rat in de val. Dat, wat wij stervelingen ge woonlijk als het toeval betitelen, speelt dikwijls een min of meer belangrijke rol in het léven. Zo was het bijvoorbeeld in het ge heel geen toeval, dat Laurens Jsnszoon Coster, doordat een door hem uit de schors van een boom gesneden letter in het zand viel. En dat hij zo op het idee kwam, om nu maar eens de boekdruk kunst, waarop de mensheid nu al zo lang wachtte, uit te vinden. Dit had, wel degelijk een voorbe stemming. En zo was het daarom ook geen bloot toeval, dat Pluij- mers des morgens met een boer tje uit Stroe was meegereden naar de Viersprong, door de dor pelingen in de wijde omtrek ge woonlijk Hotel Zondag genoemd. Dit boertje had namelijk familie in Garderen en omdat die avond mooi weer was, zei hij tegen zijn vrouw, dat hij nog even op de „fietse naor Gaarder" ging om te informeren, wanneer de dorsma chine beschikbaar zou zijn. Hij wilde dit jaar, als het kon, maar zo vroeg mogelijk dorsen. Derhalve was het zo beschikt, dat dit boertje juist op het mo ment, dat Pluijmers met de zware kist met kostbare inhoud het bospad kwam aflopen en deze zijn schreden richtte naar de auto, die langs de weg verborgen stond. Onze vriend uit Stroe stapte af, krabde zich achter zijn pet en vroeg zichzelve in ge dachte: „Waor heb ik joe meer ezien, kèltjen?" Na even nage dacht te hebben, kwam hij tot de conclusie, dat deze man, met de kist op zijn nek, die zo schich tig links en rechts keek, iden tiek was met zijn passagier van dezelfde morgen. Toen vertrouw de hij de man al niet helemaal (wie is er al op zo'n onmogelijk uur langs een neg onmogelijker weg op de been, zogenaamd op v/eg naar z'n werk, zonder de naam van zijn baas te weten!) en nu nog minder. „Dat is niet pluis," bromde hij zccht voor zich heen en ging vei ligheidshalve de kant van de weg in, van waaruit hij de auto kon zien staan. Hij constateerde, dat z'n gewezen passagier de kist be hoedzaam op de grond zette, een sleutel uit z'n zak haalde en de coupédeur op inde. Daarna de kist in de wagen plaatste en er ten slotte zelf in kroop. De grote lichten werden aangestoken, de motor werd aangeslagen en de wagen ging rijden in de richting van de verscholen boer. Maar deze maakte zich onzichtbaar. Een ogenblik later reed de wagen voorbij en ons boertje, dat snug gerder was als menigeen mis schien zou vermoeden, stapte on middellijk op de weg, toen de wa gen hem gepasseerd was en las het nummer van de verlichte plaat: G 46361- Een wagen uit Noord-Holland dus. Een nummer van een verdach te auto opnemen en dan rustig naar zijn familielid fietsen had geen zin, vond hij, dus keerde hij zijn vehikel om en reed de weg J terug naar het dorp, waar hij bij de veldwachter aanbelde en zijn wedervaren van de ochtend en van het afgelopen kwartiertje vertelde. Ook deze veldwachter was nog niet verzonken in een sleur van gemoedelijke dorpsdienderschap, integendeel. Hij had in zijn jon gere jaren dienst gedaan in gro tere plaatsen, dikwijls de strijd tegen misdadigers aangebonden en zijn speurdersinstinct, dat nog niet gestorven was, rook als het ware, dat hier edel wild te beja gen was. Energiek stond hij op en greep de telefoon van de haak. Een minuut later had hij verbin ding met de burgemeester van Barneveld, zijnde zijn superieur en vertelde op zijn beurt het re laas, dat het boertje hem gedaan had. De burgemeester, onder de indruk van de ernst van dit be toog, was ook van mening, dat er iets „loos" was en hij belde op zijn beurt de öistritscomman- dant op, waarna deze het door gaf aan andere districten. Dank zij het actieve boertje was precies zevenendertig minu ten, nadat Pluijmers gestart was, via de telex aan alle poütie-in- stanties in Nederland en aan de grensposten gemeld, dat een wa gen, gemerkt G 46361, laag mo del, zwart van kleur, waarschijn lijk Ford of Chevrolet, aangehou den moest worden en de bestuur der, alsmede een zich in de wa gen bevindende kist voorlopig ingesloten en opgeborgen moes ten worden. Hiervan had Plijmers natuur lijk niet het minste vermoeden, weliswaar was hij zo snugger om niet naar Haarlem te rijden, al thans niet naar de Lange Wijn gaardstraat. Hij had een kennis in Amsterdam, en was van plan om daar voorlopig te gaan domi- cileien, totdat hij iets van het kostbare spul in de kist te gelde had gebracht, zodat hij zich een beter verolijf kon aanmeten. (Wordt vervolgd). d5xc4; 6. e2—e4, b7—b5; 7. e4— speien. B.v. Lxc6t, Ke7; 21. Td7t, e5, h7h6; 8. Lg5—h4, g7—g5; DXd7; 22. Lxd7, KXd7; 23. PXb5, Kc6 enz., of 20. Ta6, 0—0; 21. Txc6, DXe5 22. Tc8, a6 of Ld6 enz. Het is dus nog de vraag of het dame-offer correct was. Waarschijnlijk zullen nu heel wat schakers zich op deze «telling storten, en wie weet, wat er bij een grondige analyse nog aan het licht komt.). 18Lb7c8; 19. De2—e4, Lc8d7; 20. De4—f4, Lf8—g7; 21. Tfl—el, 0—0; 22. Df4Xh4, Lg7xe5(Volgens het oude principe, dat een centrumpion belangrijker is dan een vleugel pion, zelfs als het een verzwak king van de Koningsvleugel be tekent.) 23. Dh4xh6, Le5—g7; 24. Dh6— h4, f7—f5; 25. Tel—e3, Ld7—c8; 26. Lf3e2, Td8—d4. (Reeds blijkt, qlat de zwarte actie in het centrum, die van wit op de vleu gel in kracht overtreft.) 27. g2—g4, Tf8—f6. (Dreigt 28. Th6; 29. Dg3, f4 met winst.) 28. Te3g3, b5—b4; 29. Pc3— dl, f5—f4; 30. Tg3—f3, Dc7—e5; 31. Le2fl, De5d532. g4—g5. (Of: 32. Le2, Td2; 33. Kfl, De4; en wint.) 32Tf6g6. Wit geeft op.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1950 | | pagina 5