10HAN THIESSEN VERTELT
OVER WESTERLING
Kankerbestrijding
een nationale zaak
Evolutie en Wisselwerking
MOEHEID
Jaarlijks veertienduizend
slachtoffers
lets over
SCHAAKRUBRIEK
TWEEDE BLAD
Zaterdag 26 Augustus 1950
6e Jaargang No. 1510
De gehele dag, vanaf het ogenblik, dat het eerste
toestel komende uit de Belgische hoofdstad op Schip
hol zou landen, waren daar verscheidene journalisten
aanwezig met de vage hoop, dat op een goed ogenblik
de heer Westerling voor hen zou staan. Die hoop is
een illusie gebleken, maar hun nieuwshonger, die was
toegenomen naarmate de berichten uit Cairo en Brus
sel bleven binnenstromen, zonder echter een klaar
beeld te geven van de gebeurtenissen, werd tenslotte
bevredigd door Johan Thiessen, die in de vroege
avond uit het Brusselse toestel stapte.
Meer dan 1.350.000
Ahoy'-bezoekers
Russische kerk
protesteert
Iedere drie kwartier overlijdt in ons land een patiënt aan
kanker en niet minder dan 18 procent van de totale sterf
te wordt veroorzaakt door deze gevreesde ziekte, die
jaarlijks 14.000 slachtoffers maakt.
Volgens een ruwe schatting komen per jaar ongeveer
18.000 nieuwe gevallen voor. Dat percentage wordt alleen
overtroffen door dat van de hartziekten, dat 20 procent
bedraagt.
Was omstreeks de eeuwwisseling tuberculose de grootste
kwaal, thans is het de kanker en deze vijand van onze
volksgezondheid kan alleen dan afdoende worden bestre
den, als het een nationale zaak wordt.
a« Vi
Villa „Schoonoord"
DE VRIJE ZEEUW
Breed en groot en joviaal stap
te hij de aanstormende kranten
mensen tegemoet. De douane had
voor deze gelegenheid pile
strengheid ter zijde geschoven en
gaf, teneinde de pers terwille te
zijn, toestemming, dat de heer
Thiessen zich onmiddellijk naar
het restaurant kon begeven om
de journalisten te woord te staan.
Bijna een uur heeft de heer
Thiessen verteld van de beleve
nissen van Westerling en hem
zelf, zowel in Singapore als tij
dens de reis naar Europa.
De heer Thiessen vertelde, dat
Westerling een perfecte gezond
heid geniet. De gevangenis heeft
hem goed gedaan. Voor het eerst
sinds 1942 heeft hij op geregelde
tijden gegeten en een normale
nachtrust genoten. „Wel heeft
men Westerling aangeraden on
derweg ziek te worden, omdat hij
dan waarschijnlijk niet uitgele
verd zou worden", aldus de heer
Thiessen, die er bij vertelde, dat
Westerling dit plan onmiddellijk
van de hand wees.
Volgens de heer Thiessen was
er geen passage op de K.L.M.
toegestaan. De Consul in Singa
pore had dienovereenkomstige
instructies ontvangen. „We heb
ben de laatste dagen in Singapo
re in spanning geleefd. Gelukkig
waren wij zo verstandig geweest
ervoor te zorgen, dat de gezond
heidspapieren in orde waren. Im
mers, daarop had men Wester
ling toch nog enige tijd vast kun
nen houden. Inderdaad bleek er
plotseling in Cairo een nieuw
cholera-voorschrift te zijn inge
voerd".
Hongerstaking.
„Westerling heeft toen ge
dreigd met hongerstaking. Het
was jammer, dat wij tot zulke
drastische maatregelen moesten
overgaan, maar het was onze
enige kans en inderdaad is het
goed geweest, dat wij met grof
geschut hebben geschoten". Ver
der zei de heer Thiessen: „Als ye
maar een kansje hadden gezien,
dan hadden de Britten, gesteund
door een bepaalde groep in de
Nederlandse regering om Indo
nesië een plezier te doen en de
goede betrekkingen te bevorde
ren, Westerling uitgeleverd. Te
genover het recht stond een gro
te politieke intrige, maar tijdens
de tweede procesdag had de
rechter het spel reeds geheel
door. Hij zei, dat er wel een uit
leveringsovereenkomst (zoals uit
Londen gemeld was) bestond,
doch dat deze nog niet in wer
king was getreden".
vermeldde
„Als hij dan nog niet naar
Nederland is kunnen komen
stappen we met zijn allen in een
bus en komen wij wel bij hem".
Westerling komt thans niet
naar Nederland zo zei de heer
Thiessen niet omdat hij bang
is voor zich zelf, maar om de
Nederlandse regering niet voor
een fait accompli te stellen.
De heer Thiessen vertelde, dat
de oud-kapitein Westerling vele
telegrammen heeft ontvangen
van vroegere strijdmakkers, die
hun dienst aanboden voor het
plan, dat hij in de gevangenis
heeft ontworpen om een vrijwil
ligersleger te vormen „ter be
schikking van de Verenigde Na
ties en ter bescherming van de
rechten van de mens". Bij de
telegrammen waren ook aanbie
dingen uit Amerika en Engeland
voor zijn memoires, aanbiedingen
die Westerling in de wind zal
slaan, want zo zei de' heer
Thiessen ook al heeft Indone
sië de kosten van het proces
moeten betalen u begrijpt, de
advocaten waren niet goed
koop".
Het is niet uitgesloten, dat
Westerling zijn belangen in
Amerika zal bepleiten en daar
heen zal gaan om zijn voorstel
tot het vormen van een interna
tionale strijdmacht nader toe te
lichten.
De heer Thiessen las enkele
passages voor uit een geschrift
van Westerling, dat buiten de
gevangenismuren was gesmok
keld. Hierin wordt gezegd:
„Sommigen geloven, dat de een
zame uren mij hebben bewogen
tot het opgeven Van mijn plan
nen. Ik moet hen daarin echter
teleurstellen".
Een der journalisten stelde de
vraag, waarom Westerling niet
rechtstreeks naar de Verenigde
Staten was gegaan. Het ant
woord van de heer Thiessen
was: „Westerling heeft geen
visum en geen dollars".
Toen klonk de stem van de
omroepster, die aankondigde, dat
het toestel uit Djakarta, waar
mee mevr. Westerling zou ko
men, was geland. De heer Thies
sen spoedde zich naar het plat
form en terwijl de blitslichten
>lan persfotografen onophoude
lijk mevr. Westerling verblind
den, begroette hij haar allerhar
telijkst. Mevr. Thiessen, die
eveneens op het vliegveld was,
bood mevrouw Westerling een
grote bos bloemen aan. Toen
volgde een „kruisverhoor" van
de journalisten. Met de autobus
van de K.L.M. heeft het gezel
schap daarna de tocht naar Den
Haag gemaakt. Mevr. Wester
ling zal voorlopig de gast van de
familie Thiessen zijn.
De verblijfplaats van Wester
ling in België is onbekend. Ver
moed wordt dat hij bij vrienden
buiten Brussel verblijf houdt.
Intussen hebben de autoriteiten
te Brussel tegenover de pers de
wens uitgesproken niet te trach
ten Westerling op te sporen en
hem thans met rust te laten.
De tentoonstelling Rotterdam-
Ahoy gaat haar einde naderen.
De laatste week is ingegaan,
want op 31 Augustus sluiten de
poorten. De belangstelling is na
15 Augustus nog voortdurend in
stijgende lijn gegaan en geen 14
dagen nadat Jan Bosselaar uit
Hilversum als de millioenste be
zoeker op een truck en in het
zonnetje werd gezet, werd reeds
de 1.350.000ste geboekt.
Jan Bosselaar heeft Vrijdag
ochtend met zijn verloofde na
zijn bezoek aan de St. Gotthard
en een reis door Zwitserland uit
Bazel de terugreis aanvaard met
de Misox, van de Nederlands-
Zwitserse Rijnvaartmaatschap
pij. Vermoedelijk zal het tweetal
Zondagmiddag voor het front
van de tentoonstelling Rotter-
dam-Ahoy aan de Parkkade aan
komen.
Telegrammen voor en over
Canada worden wegens staking
van Montreal uit per post ver
zonden en moeten een volledig
postadres dragen.
Patriarch Alexis van Moskou
en de Synode van de Russische
Orthodoxe Kerk hebben bij de
Veiligheidsraad een protest in
gediend tegen de „Amerikaanse
agressie in Korea en het bar
baarse bombarderen van vrou
wen en kinderen", aldus meldt
het persbureau Tass.
Op het gebied van de kanker
bestrijding zijn in ons land werk
zaam: het „Koningin tyilhelmi-
nafonds", dat de gelden verza
melt en verdeelt, de centrale
commissie voor de kankerbestrij
ding, die de minister adviseert,
het Nederlands Kankerinstituut
te Amsterdam (Antonie v. Leeu
wenhoekhuis) dat reeds 36
jaar bestaat en het Radio-the-
Dewijl alzo de Schelde volgens
historische geschriften en gege
vens van de oudste tijden reeds
de grensrivier en natuurlijke
scheiding was tussen de wereld
rijken en eerste kerkelijke inde
lingen, zo behoorde onze streek
oudtijds tot het z.g. Keizerlijk
Vlaanderen. Dit betekent dat
de Duitse Keizer Oostelijk Z.
Vlaanderen in leen gaf aan de
Vlaamse graven. Over 't groot
ste (overige deel) van Vlaande
ren was hij evenwel leenman
van de Frankische koning. Daar
toe behoorde ook het Westelijk
deel.
Stuksgewijs, polder na polder
Zeeuws-Vlaanderen telt er
meer dan 300 is onze streek,
evenals overig Zeeland, op de
zee veroverd.
Omstreeks het jaar 1000 of iets
daarvóór, moeten, dank zij de
krachtige energie van monniken
en dank zij de steun van de
Gentse en Brugse machthebbers,
hier de eerste dijken zijn gelegd.
Dit kon, omdat door de han
delsbetrekkingen dezer machtige
Vlaamse steden zich reeds toen
tertijd bij de burgerij grote ka
pitalen begonnen te vormen.
En zo is polder na polder aan
het water ontwoekerd.
Omdat menselijke drijfveren
en invloeden reeds tevoren hun
stempel hadden gedrukt op de
geweldige evoluties en verande
ringen, die in geografisch op
zicht een radicale omwenteling
betekenden, doordat grote gebie
den die eertijds waren bewoond
door onze voorzaten, weer aan
het water werden prijsgegeven,
verliepen er eeuwen, eer onze
streek haar tegenwoordig aan
zien verkreeg.
Jammer is het, dat de cartogra-
phie uit die tijden zo weinig van
betekenis was en evenmin volle
dig betrouwbaar.
Maar het is vrijwel zeker, dat
het eiland Walcheren tot in de
tiende eeuw met Vlaanderen ver
bonden moet zijh geweest.
Eerst in of omstreeks 980 heeft
de beroemde Keizer Otto last ge
geven de duinen door te graven
teneinde een scheiding te maken
tussen de keizerlijke landen en
Frankrijk, waardoor men een
gracht verkreeg die de Otto-
gracht (graft) werd genoemd.
Ongeveer ter hoogte van het
tegenwoordige Breskens waren
toen (door raderwerk gedreven)
sluizen, die de wateren der zee
ledereen is soms wel eens moe
en er zijn zelfs mensen, die zich
altijd moe voelen. Toch zou dit
heel goed vermeden kunnen wor
den, wanneer men meer over de
oorzaken van de vermoeidheid
zou weten en begrijpen.
Dat is de mening van Marie
Beynon Ray, die een heel boek
over dit thema schreef onder de
De heer Thiessen
nog, dat er angst voor sabotage j
bestond, indien hij met de K.L.M. titel: „Hoe vermoeidheid te ver
zou vliegen. Hij haalde in dit ver
band een voorbeeld aan, namelijk
het oponthoud, dat de machine
van generaal Buurman van Vree
den heeft gehad en dat naar zijn
overtuiging te wijten was ge
weest aan sabotage.
Motorpech.
Spannend was nog het vertrek
uit Singapore in de vroege och
tend. Om negen uur kon beroep
aangetekend worden tegen het
vonnis, dat Westerling in vrij
heid stelde. Op dat tijdstip zou
het vliegtuig reeds Singapore ver
achter zich hebben gelaten, maar
in de start ontstond motorpech,
die een oponthoud van twee uur
veroorzaakte. „Juist vóór negen
uur lieten wij Singapore achter
ons en begonnen we aan een
reis, die een ware triomftocht is
geworden".
Overal zo zei de heer Thies
sen zijn wij hartelijk ontvan
gen en werden uitnodigingen tot
ons gericht om enige tijd te blij
ven. „Toen wij in Cairo kwamen,
ontvingen wij een telegram 'uit
België waarin gezegd werd, dat
in de Sabena-machine plaatsen
waren gereserveerd en wij heb
ben daarvan gebruik gemaakt.
Er was toestemming gegeven
aan Westerling om in België te
blijven, maar wij hebben de ster
ke indruk zo zeide de heer
Thiessen dat het beter was er
maar niet te blijven. Toen ik
naar Nederland vertrok, was be
sloten, dat Westerling met onbe
kende bestemming vanavond zou
vertrekken. Hij blijft echter in
Europa, maar komt niet naar
Nederland".
Persconferentie.
De heer Thiessen beloofde de
journalisten op Schiphol, dat de
volgende week een persconferen
tie zal worden gehouden, waarbij
mogelijk Westerling aanwezig
zal zijn.
mijden" (How never to be tired.
Een chronische moeheid vloeit
niet voort uit lichamelijk of gees
telijk werk, want de physieke ver
moeidheid is na een nachtje sla
pen wel voorbij, en wat het gees
telijk werk betreft, dit veroor
zaakt op zichzelf geen moeheid.
Men moet naar iets anders zoe
ken en heel vaak is het dan de
verveling, een gevolg van het
werk, dat ons niet helemaal
in beslag neemt, die de voor
naamste oorzaak is.
Chronische moeheid heeft al
tijd een psychologische onder
grond. Zorgen, besluiteloosheid,
verveling, haast, of een gevoel
van machteloosheid ten opzichte
van de-te volbrengen taak zijn
belangrijke factoren. En in zul
ke gevallen is rust geen juist
geneesmiddel tegen moeheid.
Wat dan nodig is, is een ver
andering die men misschien zal
vinden in een ander soort werk,
in een nieuwe omgeving of in
het ontmoeten van andere, nieu
we mensen. Het lichaam heeft
geen rust nodig; de geest daar
entegen verlangt naar afwisse
ling. Het kan hier en daar wel
voorkomen, dat vermoeidheid een
gevolg is van een slecht function-
neren der klieren. Een ontoerei
kende werking van de thyroïde
of adrenaline-klier veroorzaakt
moeheid, maar de meeste men
sen zijn in dit opzicht door de
natuur goed uitgerust en het is
dwaasheid te geloven, dat een
enkeling een speciaal luxe-stel
klieren heeft meegekregen, waar
door hij bijna barst van energie.
Zulke menselijke dynamo's put
ten hun drijfkracht niet uit hor
monen, maar uit een grote be
langstelling voor alles, wat het
leven met zich brengt.
Lichamelijke vermoeidheid kan
door het gebruik van zout wor
den verlicht. Overgrote hitte of
physiek uitputtend werk doen
het lichaam overdadig transpi
reren, waardoor het veel zout af
scheidt. Het verlies van zout be
tekent vermoeidheid. Wanneer
men de juiste hoeveelheid kent,
is dat een practisch middeltje.
De meeste mensen, die ver
moeid zijn, behoeven zich daar
dus niet bij neer te leggen, zelfs
niet in letterlijke zin. Energie
is onafhankelijk van lichamelijke
sterkte, doch komt geheel voort
uit belangstelling voor alles wat
er zich om U heen afspeelt. En
energie is de kracht, die de dyna
mo aandryft.
weerhielden, totdat onder de
grafelijke regering van Lodewijk
van Male op de 12de November
1377 dit mensenwerk onder de
invloed der elementen na een
vreselijke storm bezweek en een
grote oppervlakte van een
bloeiende streek voor altijd aan
de golven moest worden prijs ge
geven.
Door deze ramp zijn toen o.a.
de Wielingen ontstaan en eerst
van toen af sprak men van „de
Hond" („Honte" of Wester-
Schelde).
Onder de verdronken landen
behoorden toen o.m. ook de stad
Biervliet, de Piet, Willeme
Klooster, Bentille, Rouselaere,
IJzendijke, Ellemare, Schoon-
dijke, Gatternisse, St. Margriete,
Ormans-Capelle, Watervliet, Bou-
choute en nog. vele andere plaat
sen.
De hoge ligging, die ook o.m.
nog heden uit Axels oudste cen
trum (daar waar men onze Za-
terdagmarkt houdt) valt af te
leiden, moet onze plaats in die
tijd onberoerd hebben gelaten.
Maar zo was er voor de eerste
ontginners van de opnieuw ont
stane schorren en geulen weer
werk voor de decennia. De ab
dijen St. Baafs en St. Pieter had
den een ware Titanenkamp te
voeren met de ontwoekering
van de duizenden andermaal ge
meten ondergelopen gronden.
Walcheren is van toen af voor
altijd van Vlaanderen geschei
den, dus nu welhaast duizend
jaar geleden!
Voor mij ligt een kaartje uit
de 14de eeuw. Het latere Staats-
Vlaanderen is een eilandenrijk.
Behalve het eiland, waarop Axel-
Ambacht omstreeks die tijd was
gelegen en dat door de „Blijde"
en het „Hellegat" en door het
later meer onder de naam van
„Comaal" bekende „Axelse Gat"
binding gaf met de Braakman,
langs welke men weer Biervliet
en Bouchoute bereiken kon, ter
wijl men vervolgens door de oude
„Yeve"-wa tering tussen Bier
vliet, Oostburg en Groede (ook
weer een eiland vormende waar
op ook IJzendijke, Vuledike, Ga-
ternisse, Oostburg en Groede ge
legen waren) daarop verder nog
een eiland „De Wulpen" ziet met
het eiland van Cadsand, geeft dit
een duidelijk inzicht in de aard
rijkskundige wisselvalligheid, die
het kenmerk van dit stromen
rijk gebied sedert de oudste tij
den was. 't G.
(Wordt vervolgd.)
rapeutisch Instituut te Rotter
dam. Beide laatste instituten voe
ren in hun klinieken de practi-
sche strijd tegen de kanker. Voor
dit alles is veel, zeer veel geld
nodig en dit zal vele millioenen
meer moeten zijn dan het fonds
ongeveer 2 millioen gulden
dat het Nederlandse volk als na
tionaal huldeblijk aan Koningin
Wilhelmina aanbood bij haar re
geringsjubileum en dat zij be
stemd heeft voor de kankerbe
strijding. 31 Augustus, de ver
jaardag van Prinses Wilhelmina,
wordt een grote landelijke col
lecte gehouden en mede daarom
hebben Mr. Dr. A. A- van Rhijn,
voorzitter van het „Koningin
Wilhelminafonds" en Dr. P. Mun
tendam, voorzitter der centrale
commissie voor de kankerbestrij
ding een toelichting gegeven op
de organisatie van de kankerbe
strijding in ons land.
Mr. Dr. Van Rhijn gaf een
overzicht van de medewerking
en financiële steun, die de ver
eniging ondervindt. 585 Gemeen
ten zijn als lid toegetreden en
dragen een halve cent per inwo
ner af-
Ook van ondernemerszijde laat
men zich niet onbetuigd. Even
min ontbreekt de financiële
steun van particuliere zijde. Gel
den komen binnen, verzameld op
voetbalwedstrijden, klaverjas-
tournooien, enz. Zelfs collecten
op bruiloften zijn geen zeld
zaamheid. En alles wordt in dank
aanvaard en besteed voor het
doel, dat de genoemde organisa
ties <n nauwe samenwerking na
streven: De bestrijding van de
kanker. Op grond van al deze
gegevens meen ik te mogen zeg
gen aldus de heer Van Rhijn
dat onze vereniging, waarin de
verschillende geestelijke en maat
schappelijke stromingen zijn ver
tegenwoordigd, 'n nationale ver
eniging is."
In zijn uiteenzetting bracht Dr.
Muntendam hulde aan de Neder
landse geleerden, die hun bijdra
gen leverden aan de wetenschap
en de bestrijding van de kanker.
De sterfte van kanker steeg van
ruim 7 per 10.000 der gemiddelde
bevolking in 1890 tot ongeveer
14 op heden. Dit wil zeggen, dat
per jaar 14.000 personen aan kan
ker overlijden.
De behandeling van kanker,
zich nog voornamelijk beperkend
tot de chirurgie en de radiothera
pie, redt vele mensenlevens,
vooral wanneer men de ziekte in
haar eerste stadium onderkent.
Vroegtijdige onderkenning is van
het allergrootste belang. Afge
zien van de centra, waar goed ge
outilleerde poliklinieken gelegen
heid tot het meest moderne on
derzoek aan de toenemende
stroom patiënten moeten bieden,
dient te worden overwogen of
periodiek onderzoek van gezon
den en schijnbaar gezonden in
gang dient te vinden. In het bui
tenland aldus Dr. Muntendam
o.a. in Amerika, vindt men
hiervan reeds goed werkende
voorbeelden en in Nederland be
wijzen de gevallen van longkan
ker, die gevonden worden bij het
Röntgenologisch onderzoek op
tuberculose, hoezeer een perio
dieke keuring van volwassenen
in de toekomst voor de kanker
bestrijding vruchten kan afwer
pen. Spr. deelde voorts nog een
en ander mede over de plannen,
die er bestaan voor de bouw van
een nieuw kankerinstituut op het
terrein van 't Wilhelmina-Gast-
huis te Amsterdam en voor da
verbetering der huisvesting van
het Radio-therapeutisch instituut
te Rotterdam.
Behalve deze centra is ook een
belangrijke taak weggelegd voor
de universiteiten de medische
faculteiten en reeds is van
deze zijde volledige medewerking
toegezegd. Om een juist beeld te
krijgen is de registratie van de
gevallen van kanker noodzake
lijk (in Denemarken bestaat dit
reeds). Het is èen eerste ver
eiste voor een doelmatige orga
nisatie van de bestrijding van
deze ziekte.
Voorlichting aan de bevolking
is één van de zeer belangrijke
onderdelen van het werk. De
behandeling is in toenemende
mate in staat de sterfte aan be
paalde vormen van kanker te
verminderen. Voorts dienen door
voorlichting verkeerde begrippen
en de vrees voor kanker, als zou
het een besmettelijke ziekte zijn
uit de weg te worden geruimd.
Grote financiële bijdragen zijn
nodig zo besloot Dr. Munten
dam om deze in kracht toene
mende volksvijand te bestrijden-
In de organisatie van de kanker
bestrijding liggen wij op menig
terrein achter en deze achter
stand zullen wij slechts kunnen
inlopen, indien evenals elders op
het terrein van de volksgezond
heid dit streven naar gezondheid
een zaak is, die aan het volk en
door het volk wordt behartigd.
VERZUIMDE SPANJAARD
EEN WINSTVOORTZETTING
Velen verwonderen er zich over,
dat zelfs goede schaakspelers tel-
kens weer in tijdnood komftn.
Het gebeurt inderdaad nog al
eens, dat er geen aanleiding is
om in een bepaalde stelling te
veel tijd te besteden, maar meest
al is het andersom. Er komen
dikwijls posities in de practische
partij voor, die in een beperkte
tijd onmogelijk te doorgronden
zijn. Gevallen waarop weken en
maanden geanalyseerd werd, zijn
geen uitzondering.
De volgende partij uit de kam
pioenswedstrijd van Nederland,
is er een goed voorbeeld van.
Direct na afloop werd vastge
steld, dat Wit op de 18e zet een
winnende combinatie verzuimde.
Maar is dat wel juist?
Wit: Mr Ed. Spanjaard.
Zwart: Th. D. van Scheltinga.
Anti-Meraner-Gambiet.
1. d2d4, d7d5; 2. c2—c4,
e7e6; 3. Pbl—c3, c7—c6; 4.
Pgl—f3, Pg8—f6; 5. Lel—g5,
9. e5xf6, g5xh4; 10. Pf3—e5,
Dd8Xf6; 11. Lfl—e2, Pb8—dT;
12. 00 (Met deze zet offert
Wit nog een derde pion. Theore
tisch werd vastgesteld, dat Zwart
na 12. PXc6, Lb7; 13. Lf3, a6;
14. 00, Lg7 bevredigend spel
krijgt)
12Pd7Xe5; 13. d4xe5,
Df6d8 (Volgens de Tsjechische
meester Pachman moet Zwart
hier 13DXe5; 14. Lf3, Lb7;
15. Tel, Dc7 spelen.).
14. Le2—f3, Dd8b6; 15. a2—
a4 Lc8b716. a4—a5, Db6—
c7; 17. a5a6, Ta8d8. (Op deze
tussenzet berust Zwart's verdedi
ging.)
18. Ddle2 (Zeer in aanmer
king komt hier het verrassende
18. aXb7 dat na 18. Txdl;
19. Tfxdl, DXb7; 20. TXa7
DXa7; 21. Lxc6t, Ke7; 22.
Pb5! achter elkaar wint. Op
22Dc5 volgt 23. Td7t en 24.
Pc7 mat, en na 22Da5; 23.
Td7t, Ke8; 24. Ta7t gaat de
zwarte dame verloren.
Zwart heeft echter veel
beter: na 18. aXb7, Txdl; 19.
Tfxdl moet hij 19Lc5
ROMAN VAN AVONTUUR
EN SPANNING
door
JELLE DRAAISMA.
59) (Nadruk verboden).
HOOFDSTUK XI.
Als een rat in de val.
Dat, wat wij stervelingen ge
woonlijk als het toeval betitelen,
speelt dikwijls een min of meer
belangrijke rol in het léven. Zo
was het bijvoorbeeld in het ge
heel geen toeval, dat Laurens
Jsnszoon Coster, doordat een door
hem uit de schors van een boom
gesneden letter in het zand viel.
En dat hij zo op het idee kwam,
om nu maar eens de boekdruk
kunst, waarop de mensheid nu al
zo lang wachtte, uit te vinden.
Dit had, wel degelijk een voorbe
stemming. En zo was het daarom
ook geen bloot toeval, dat Pluij-
mers des morgens met een boer
tje uit Stroe was meegereden
naar de Viersprong, door de dor
pelingen in de wijde omtrek ge
woonlijk Hotel Zondag genoemd.
Dit boertje had namelijk familie
in Garderen en omdat die avond
mooi weer was, zei hij tegen zijn
vrouw, dat hij nog even op de
„fietse naor Gaarder" ging om te
informeren, wanneer de dorsma
chine beschikbaar zou zijn. Hij
wilde dit jaar, als het kon,
maar zo vroeg mogelijk dorsen.
Derhalve was het zo beschikt,
dat dit boertje juist op het mo
ment, dat Pluijmers met de zware
kist met kostbare inhoud het
bospad kwam aflopen en deze
zijn schreden richtte naar de
auto, die langs de weg verborgen
stond. Onze vriend uit Stroe
stapte af, krabde zich achter zijn
pet en vroeg zichzelve in ge
dachte: „Waor heb ik joe meer
ezien, kèltjen?" Na even nage
dacht te hebben, kwam hij tot
de conclusie, dat deze man, met
de kist op zijn nek, die zo schich
tig links en rechts keek, iden
tiek was met zijn passagier van
dezelfde morgen. Toen vertrouw
de hij de man al niet helemaal
(wie is er al op zo'n onmogelijk
uur langs een neg onmogelijker
weg op de been, zogenaamd op
v/eg naar z'n werk, zonder de
naam van zijn baas te weten!) en
nu nog minder.
„Dat is niet pluis," bromde hij
zccht voor zich heen en ging vei
ligheidshalve de kant van de weg
in, van waaruit hij de auto kon
zien staan. Hij constateerde, dat
z'n gewezen passagier de kist be
hoedzaam op de grond zette, een
sleutel uit z'n zak haalde en de
coupédeur op inde. Daarna de kist
in de wagen plaatste en er ten
slotte zelf in kroop. De grote
lichten werden aangestoken, de
motor werd aangeslagen en de
wagen ging rijden in de richting
van de verscholen boer. Maar
deze maakte zich onzichtbaar.
Een ogenblik later reed de wagen
voorbij en ons boertje, dat snug
gerder was als menigeen mis
schien zou vermoeden, stapte on
middellijk op de weg, toen de wa
gen hem gepasseerd was en las
het nummer van de verlichte
plaat: G 46361- Een wagen uit
Noord-Holland dus.
Een nummer van een verdach
te auto opnemen en dan rustig
naar zijn familielid fietsen had
geen zin, vond hij, dus keerde hij
zijn vehikel om en reed de weg
J terug naar het dorp, waar hij bij
de veldwachter aanbelde en zijn
wedervaren van de ochtend en
van het afgelopen kwartiertje
vertelde.
Ook deze veldwachter was nog
niet verzonken in een sleur van
gemoedelijke dorpsdienderschap,
integendeel. Hij had in zijn jon
gere jaren dienst gedaan in gro
tere plaatsen, dikwijls de strijd
tegen misdadigers aangebonden
en zijn speurdersinstinct, dat nog
niet gestorven was, rook als het
ware, dat hier edel wild te beja
gen was. Energiek stond hij op en
greep de telefoon van de haak.
Een minuut later had hij verbin
ding met de burgemeester van
Barneveld, zijnde zijn superieur
en vertelde op zijn beurt het re
laas, dat het boertje hem gedaan
had. De burgemeester, onder de
indruk van de ernst van dit be
toog, was ook van mening, dat er
iets „loos" was en hij belde op
zijn beurt de öistritscomman-
dant op, waarna deze het door
gaf aan andere districten.
Dank zij het actieve boertje
was precies zevenendertig minu
ten, nadat Pluijmers gestart was,
via de telex aan alle poütie-in-
stanties in Nederland en aan de
grensposten gemeld, dat een wa
gen, gemerkt G 46361, laag mo
del, zwart van kleur, waarschijn
lijk Ford of Chevrolet, aangehou
den moest worden en de bestuur
der, alsmede een zich in de wa
gen bevindende kist voorlopig
ingesloten en opgeborgen moes
ten worden.
Hiervan had Plijmers natuur
lijk niet het minste vermoeden,
weliswaar was hij zo snugger om
niet naar Haarlem te rijden, al
thans niet naar de Lange Wijn
gaardstraat. Hij had een kennis
in Amsterdam, en was van plan
om daar voorlopig te gaan domi-
cileien, totdat hij iets van het
kostbare spul in de kist te gelde
had gebracht, zodat hij zich een
beter verolijf kon aanmeten.
(Wordt vervolgd).
d5xc4; 6. e2—e4, b7—b5; 7. e4— speien. B.v. Lxc6t, Ke7; 21. Td7t,
e5, h7h6; 8. Lg5—h4, g7—g5; DXd7; 22. Lxd7, KXd7; 23.
PXb5, Kc6 enz., of 20. Ta6, 0—0;
21. Txc6, DXe5 22. Tc8, a6
of Ld6 enz. Het is dus nog de
vraag of het dame-offer correct
was. Waarschijnlijk zullen nu
heel wat schakers zich op deze
«telling storten, en wie weet,
wat er bij een grondige analyse
nog aan het licht komt.).
18Lb7c8; 19. De2—e4,
Lc8d7; 20. De4—f4, Lf8—g7;
21. Tfl—el, 0—0; 22. Df4Xh4,
Lg7xe5(Volgens het oude
principe, dat een centrumpion
belangrijker is dan een vleugel
pion, zelfs als het een verzwak
king van de Koningsvleugel be
tekent.)
23. Dh4xh6, Le5—g7; 24. Dh6—
h4, f7—f5; 25. Tel—e3, Ld7—c8;
26. Lf3e2, Td8—d4. (Reeds
blijkt, qlat de zwarte actie in het
centrum, die van wit op de vleu
gel in kracht overtreft.)
27. g2—g4, Tf8—f6. (Dreigt 28.
Th6; 29. Dg3, f4 met winst.)
28. Te3g3, b5—b4; 29. Pc3—
dl, f5—f4; 30. Tg3—f3, Dc7—e5;
31. Le2fl, De5d532. g4—g5.
(Of: 32. Le2, Td2; 33. Kfl, De4;
en wint.)
32Tf6g6. Wit geeft op.