Bij de Papoea's op Nieuw-Guinea
Twintig eeuwen Zeeuws-Vlaanderen
Rode luchtmacht werkelijk
wapen
een formidabel
„Halfslachtigheid kenmerkt
het Westerse streven" zegt
„The Economist"
Eisenhower over Amerika's
militaire positie
TWEEDE BLAD
Zaterdag 25 Maart 1950
6e Jaargang No. 1380
"Het politieke nut van een angstpsychose
De omstreden duizend
millioen dollar van het
plan-Marshall
WAAR MEN ZICH IN EEN PARADIJS
KAN WANEN.
n.
De communistische
stakingsacties
DE VRIJE ZEEUW
Symington, het departementale hoofd van de Amerikaanse
luchtvaart heeft 'n opzienbarende verklaring gedaan over de
kracht van de Bode Luchtmacht. Hij vertelden dat de Bussen bin
nenkort over voldoende adnvalskracht zullen beschikken om per
v liegtuig atoomwapens naar Ame rika te vervoeren en op eigen
kracht terug te keren naar Bus iische bases.
Wonderlijk genoeg geloor: men
dit tn West-Europa niet en dat
zal ook wel de reden zijn, waarom
dergelijke uitlatingen over de
sterkte van de Russische oorlogs
machine in Amerika met zes- of
zevenkolomskoppen in de kranten
gepubliceerd worden en hier niet-
Symington vertelde ook, dat de
Russische vliegtuigindustrie op
enkele onderdelen veel krachtiger
on-twikkeldl wordt dan de Ameri
kaanse en juist die mededeling
heeft de Amerikaanse vliegtuig
bouwers verontrust, zodat zij zich
voor nadere informaties aan het
departement vervoegd hebben.
Daar is hun verklaard, dat Ame
rika een plag achter ligt bij de
ontwikkeling van de door straal
motoren gedreven zware vliegtui
gen, transportoestellen, zowel als
bommenwerpers. En dat is zo; de
Amerikaanse vliegtuigindustrie
voert op het ogenblik een gemak
kelijk bestaan, doordat zij in alle
rust grote series militaire orders
kan afwerken. Zij gevoelt er wei
nig voor om de binnenrollende
dollars te besteden aan kostbare
experimenten als de ontwikkeling
van een zware bommenwerper met
straalaandrijving. Het vervaardi
gen van één zo'n toestel, het pro-
to-type dus, taxeren wü thans op
15 tot 20 millioen dollar en dat is
een som, welke de Amerikaanse
vliegtuigbouwer zonder garanties
van de Staat niet wil investeren.
Wij vinden dit niet zo ernstig,
omdat de Britten op dit terrein
wel actief zijn. Binnenkort komen
zij met naar in cynische vak
kringen verluidt een voortref
felijke straal-bommenwerper en
dan heeft de Amerikaanse rege
ring een stok achter de deur voor
haar vliegtuigbouwersbestellen
bij de Britse industrie of direct
ze'i maken!
De Brit ziet het Russische pro
bleem reëler. Dat het hem ernst
is, blijkt wel uit het onlangs ge
publiceerde begrotingscijfer van
2ll/2 milliard gulden voor de lucht
vaart. Een krachtige luchtvloot
blijft nog de beste garantie tegen
agressie. Dat de Amerikanen
keer op keer alarm slaan, zien de
Engelsen als politieke manoeuvres
om het weerbarstige Congres
steeds weer mee te krijgen voor
het regeringsprogramma om W._
Europa van Amerikaanse wapenen
te voorzien, waarmee dus de
angst psychose dienstbaar ge
maakt wordt aan het regerings
beleid.
Desondanks zou het dwaasheid
zijn de kracht van de Rode Lucht
macht en de Russische vliegtuig
industrie te onderschatten. Chur-
chili sprak tijdens zijn verkie
zingscampagne van 25.000 Russi
sche vliegtuigen; dit is een cijfer
dat totaal onbekend is in de re
cente statistieken van Amerika en
Engeland, die de Russische lucht
vloot in eerste linie" (d,i. ge-
vechtsklaar) op hoogstens 70.000
stellen. In vergelijking met de
sterkte van de Amerikaanse lucht
macht en de productiecapaciteit
van de Amerikaanse industrie
komt dit laatste cijfer geloofwaar-
iiger voor. Bekend is voorts, dat
de Russische luchtvloot zwak is
bezet met eenheden straaljagers
en dat de bommenwerpers voor de
grote afstanden van zeer verou
derd type zijn. Zodat er voorals
nog geen vrees behoeft te bestaan
at de Russen binnenkort de supre-
natle in het luchtruim zullen ver
overen.
Zoals gemeld, heeft de Commis
sie voor Buitenlandse Zaken van
het Amerikaanse Huis van Afge
vaardigden bepaald dat van de
2850 millioen dollar, die door de
Regering zijn aangevraagd ter
bekostiging van de Marshall-hulp
over het volende jaar duizend dol-
Brief van Seretse Khama
aan de „Times"
Seretse Khama, die per vlieg
tuig naar Beetsjoeanaland is te
ruggekeerd ,ter behartiging van
zijn persoonlijke aangelegenheden
heeft in een brief, gepubliceerd in
de „Times"', voorgesteld dat hem
zal worden toegestaan „gedurende
twee jaar of langer „op proef" zijn
functie van stamhoofd der Ba_
mangwato's uit te oefenen". Hij
stelde i ndeze brief opnieuw de eis
dat het de Bamangwato's vrij zal
staan degenen tot stamhoofd te
kiezen, die zij zelf daarvoor het
geschiktst achten.
Seretse Khama schrijft verder
nog: „Niettegenstaande ik zwaar
ben beproefd, heb ik nog steeds
niet kunnen uitvinden, wat ik nu
voor verkeerds heb gedaan. Men
heeft met mij gehandeld, alsof ik
een werknemer hen, die door zijn
baas wordt ontslalgen, uit vrees
dat ik iets verkeerds zal doen en,
om de gevolgen hiervan bij voor
baas wordt ontslagen, uit vrees
de laan uitgestuurd, doch ik weet
wel, wat de wezenlijke oorzaak
van het conflict tussen de Britse
regering en mijzelf is. Dat is het
feit, dat ik een blanke vrouw heb
getrouwd, hetgeen aanleiding is
geweest tot het verscherpen van
de tegenstelling tussen hen, die de
gelijkheid der rassen niet erken
nen en degene, die dit wel doen".
Dr .Ramon Carillo, de Ar.
gentijnse mnister van gezondheid,
heeft hekend gemaakt, dat de
gele koorts in Zuid-Bolivia veel
érnstiger is dan officieel wordt
togegeven- Meer dan 300.000 per
sonen zouden uit voorzorg zijn in
geënt en het aantal doden zou
meer dan 500 bedragen.
Het vooraanstaande Britse weekblad „The Economist" heeft
gisteren een beroep gedaan op Minister Be vin om het voorbeeld
van zijn, collega Acheson te volgen en te pogen een buitenlandse
politiek te voeren, welk© tot het gehele Britse volk) spreekt.
Na te hebben verklaard, dat de
Britse buitenlandse poplitiek „on
samenhangend" is en dat er geen
twijfel over kan bestaan dat er In
de Sovjet-Russische politiek „geen
grein van onsamenhangendheid"
kan worden gevonden, vervolgt
het blad:
„De Westerse wereld vertoont
een ergerlijk beeld van halfslach
tigheid, culminerend in „halve
bondgenootschappen"". Zo is
Oroot-Brittannië half verbonden
aan Europa; West-Duitsland is
half verbonden met de Westerse
Unie, de Verenigde Staten zijn
hoogstens half verbonden met het
Britse gemenebest, terwijl gedeel
ten van zowel het Europese, als
't Amerikaanse publiek half hopen
dat een politiek van afzondering
meer veiligheid en minder moei
lijkheden zal geven".
Acheson, vervolgt „The Econo
mist'", is van mening dat slechts
het vervullen van de volgende drie
voorwaarden een geslaagd weer
stand bieden aan de Sovjet-Russi
sche tot uitbreiding waarborgt:
1. De vrije staten moeten in
hun buitenlandse politiek een en
hetzelfde doel nastreven.
2. Deze landen moeten zodanig
bewapend zijn, dat zij:
a. In staat zijn elke binnen-
lar dient te worden besteed voor
de aankoop van overtollige Ame
rikaanse landbouwproducten.
Twee democratische leden van
het Huis, Harold Cooley, Voorzit
ter van de commssie voor land-
bouwaangelegenheden van het
Huis, en W. R. Poage, hebben
thans een amendement ingediend,
dat erin voorziet dat de Regering
de volle 2850 millioen dollar, die
zij heeft gevraagd voor de Mars
hallhulp over het volgende jaar,
ter beschikking worden gesteld,
doch waarin mede is bepaald dat
een gedeelte van het toegewezen
bedrag kan worden bestéed voor
de aankoop van Amerikaanse
landbouwproducten, zulks aan de
hand van door de Minister van
Landbouw te verstrekken richt
lijnen., Indien dit amendement,
dat heden in het Amerikaanse
Huis van Afgevaardigden in be
handeling tkomt, wordt aangeno
men, zal de E.C.A. in staat zijn
in het kader van de Marshallhulp
landbouwproducten op de vr(je
markt te kopen.
SCHIP OP HA VENDAM.
Donderdagmiddag Is het 300 ton
metende Duitse schip „Mctve",
geleden met blikken gecondenseer
de melk en van een Duitse haven
op weg naar Mainz, via Rotter
dam door de sterke vloedstroom
op de stenen havendana van Ter
schelling gelopen. De sleepboot
„StortemellC" van de firma Doek-
sen, heeft het schip losgesleept.
Het maakte water door een gat
onder de waterlijn. Een deel van
de lading is gelost en door te pom
pen houdt men het schip drijvende.
'Het is naar Harlingen gesleept
voor reparatie.
landse poging, om hun gezag aan
te tasten, te weerstaan.
b. Tezamen zo sterk zjjn, dat
de Sovjet-Unie ervoor terug deinst
op grote schaal tot de aanval over
te gaan, wel wetend dat hierdoor
'n algemene oorlog zou ontstaan.
3. Het vrije gedeelte der we.
reld moet in staat zijn om, zowel
in de hoog ontwikkelde West-
Europese politieke gemeenschap
pen, als in de achterlijke gebieden
in Azië en in het Midden-Oosten,
voorwaarden te scheppen, welke
het vertrouwen van de volken in
de democratische levenswijze op
wekken en versterken"'.
En het blad besluit: „De Wes
terse mogendheden er dankbaar
voor zijn, dat de mogelijkheid om
vrijwillig en niet „door geweld
gedwongen" tot overeenstemming
te komen, nog steeds binnen hun
bereik ligt, doch haar is niet teveel
tijd meer overgebleven om deze
„overeenstemming op basis van
vrijwilligheid^' op oprechte wijze
te verwezenlijken".
Vervanging van
Dr. Van Kleffens door
Dr. Van Royen
Volgens de Haagse correspon
dent van de „New York Times'"
die zich op „betrouwbare bron
beroept, zal Dr. E. van Kleffens,
Nederlands ambassadeur te
Washington, in verband met de
gezondheidstoestand van zijn
echtgenote zijn functie neer
leggen. Dr. Van Kleffens zou
door Dr J. H. van Royen ver
vangen worden, wiens ambassa-
deurspost te Ottawa door A. H
Lovink, voormalig Hoge Ver
tegenwoordiger van de Kroon in
Indonesië, zou worden inge
nomen.
Generaal Eisenhower de voormalig© Opperbevelhebber van de
geallieerde legers in Europa, heeft in een redevoering te New
York verklaard, dat Amerika zich in sommige opzichten reeds
verder ontwapend heeft dan hij uit het oogpunt van veiligheid
raadzaam achtte. j
Primitieve communisten.
Privé eigendom kent de Pa
poea niet, hij bezit hoogstens
een paar varkens of een klap
perboom, geld heeft niet de
minste waarde voor hem en
dronkenschap of andere soort
gelijke uitspattingen komen er
vrijwel niet voor. De Papoea
drinkt zelden of nooit alcohol.
Wel laten de enkele Timorezen,
die er wonen en die uit gegiste
palmwijn een soort brandewijn
weten te destilleren, hen uit
een zekere winstbejag hier wel
eens van drinken. Alcohol
heeft echter een bijzonder fu
neste uitwerking op de Kaja
kaja, want zij maakt hem
woest en in deze gemoedstoe
stand is hij in staat, zelfs zijn
eigen vrouw en kinderen met
pijl en boog neer te schieten.
Waar de Kaja kaja wel ver
zot op is, dat is tabak, die hij
niet alleen rookt maar ook
pruimt, of liever gezegd eet,
houden om het bijleggen van j wanthij kauwt er net zo lang
de geschillen tussen Oost en i °P- t?t er practisch mets van
West te bespreken, aldus heeft ^bhjft^ een
langwerpig stuk bamboe, meest
al fraai bewerkt, waarbij in het
ene uiteinde een hoeveelheid
tabak wordt gedaan, die boven
(een vuurtje wordt aangesto
ken, terwijl het andere uiteinde
in de mond geduwd wordt om
de rook te inhaleren. Een hoe
veelheid gedroogd gras, die zich
tussen de beide uiteinden in de
bamboepijp bevindt, zorgt er
voor dat de nicotine wordt
tegengehouden.
Een ander narcotium is de
schors van een klimplant, de
z.g. Watti, die door de vrouwen
wordt bereid. Zij kauwen de
schors fijn en spuwen het
groenachtige sap in een napje,
waarna ze het een paar uur
laten gisten. Als de mannen
van dit goedje gedronken heb
ben, vallen ze als een blok neer
Sowjet-Unie nietongenegen
tot het houden van een
speciale bijeenkomst van
de Veiligheidsraad
De Sowjet-Unie is „niet on
genegen" een speciale bijeen
komst van de Veiligheidsraad te
Trygve Lie, de algemene secre
taris der V. N. aan de zes niet-
permanente leden van de raad
meegedeeld.
Volgens gewoonlijk welingei-
gelichte kringen heeft Lie deze
verklaring Donderdag op een
lunch afgelegd, "waarop afge
vaardigden van de zes niet-
.pemanente leden (Egypte, Cu-
ba, Ecuador, Noorwegen, India
en Joego-Slavië) aanwezig wa
ren. Op deze lunch werd be
sproken, hoe men uit de im
passe kon geraken, die ontstond
tengevolge van de Sowjet-Rus-
sische boycott van de Raad. Lie
drong er op aan een weg te
zoeken ter oplossing van de
kwestie der Chinese vertegen
woordiging in de Raad, daar
anders geen speciale bijeen
komst gehouden zou kunnen
worden.
Zolang een mogendheid een mi.
litair apparaat opbouwt en onder-
derhoudt, dat groter is dan voor
een redelijke veiligheid nodig is,
blijft de agressieoorlog een voort
durende bedreiging der vreedzame
landen zo meende de generaal, die
hierbij kennelijk op Rusland doel
de. Eisenhower waarschuwde
tegen „een neiging om onze vrien
den onder de Westerse landen af
te schrijven, omdat zij zwak in
aantal en bewapening zjjn".
Hij noemde het „geen absurdi
teit"1 om de hoop op vrede op te
geven, „omdat er een reusachtige
macht in de wereld is, die er dik
wijls naar schijnt te streven zo
veel mogelijk gebied en mensen
te overweldigen".
„Het is veel beter een mogelijke
vernietigingsoorlog te riskeren,
dan naar een vrede te streven, die
zeker de ideeën en idealen van de
vrjje mens zal vernietigen", zo
zcide de generaal.
Hij deed een beroep op de men
sen om zich niet te verbeelden, dat
in 1850 een werkelijke vrede alleen
al kan worden bereikt door een
bijeenkomst van vooraanstaande
personen, die te Parijs, Genève,
Washington of Tahiti documen
ten tekenen, of gewichtig praten",
Een duurzame vrede kan vol.
gens hem slechts worden gebouwd
op rechtvaardigheid en vrijheid
voor alle mensen van goede wil,
en worden gesteund door een al
gemeen aanvaarde en gerespec
teerde politiemacht, die alle lan
den vertegenwoordigt.
Tenslotte verklaarde Eisenho
wer, dat „terwijl de toestand der
wereld veel beter is dan velen van
ons denken", zwakheid tegenover
do Sovjet-Unie „bijna oven misda
dig als de oorlog zelf" is.
III.
Volksverhuizing.
En op die eilanden?.... Ro
meinen hadden er niet gezeten
en de Franken die, nu de Ro
meinen hun grenstroepen
terugtrekken, in dichte drom
men België binnenvallen, wel
die laten voorlopig ons met
rust, nu de drassige moerassen
van de 4 Ambachten weinig
aantrekkelijks hadden. Ze trok
ken er dus netjes voorbij en
lieten de armoedzaaiers achter
Hulst en omgeving rustig zit
ten. Het land van Waes het
zoete land van Waes heet het
later was meer naar hun
smaak.
En zo vertoont speciaal Oost-
Zeeuws-Vlaanderen, niet het
gewone Germaanse mensen
slag. Dat wisten we allang en
we hadden daarvoor een prach
tige verklaring. Dat zouden af
stammelingen zijn van Spaanse
soldaten die hier wortel ge
schoten hadden. Nu hebben er
heus wel eens ondeugende
Spanjolen rondgelopen, maar
zo'n vaajrt liep dat niet. De
verklaring ligt anders. Op en
kele Zeeuwse eilanden vooral
N.- en Z.-Beveland en Tholen,
ook in 't Oosten van Walcheren
en in Oostelijk Zeeuws-Vlaan-
deren zijn de mensen van klei
ner slag, hebben bredere sche
dels en komen bruine ogen en
bruine haren veelvuldiger voor
dan elders in de Nederlanden.
Langs de Zeeuwse en Vlaamse
kust daarentegen treffen we
weer Germaanse types. Dat
zegt dan, dat de Franken vrij-
wat van de Keltische of pre-
Keltische bewoners in zich op
namen, maar dat achter de
Zeeuwse stromen en Vlaamse
bossen en moerassen zich een
aaneengesloten groep oorspron
kelijke bewoners ophield, die
van zee uit Fries en Saksische
kolonisatie kregen. Een goed
deel van het volk hier was uit
gesproken nlet-Germaans. En
de echte Germanen, die toen
ook al een geweldig goeie dunk
van zichzelf hadden, keken er
maar geweldig op neer.
We hebben er veel later nog
een mooi getuigenis van in het
verhaal van St. Godelieve in
't Fr. Godeline. Deze dame
was getrouwd, maar kon 't met
haar schoonmoeder niet vin
den. Dat zou 't vermelden niet
waard zijn, 't is modern genoeg
al speelde het zich af in de 11e
eeuw. Maar schoonmama hitst
zoonlief tegen haar op en deze
houdt zo veel van Ma, dat hij
z'n gemalin even laat wurgen.
Onder de argumenten, die de
boze moeder gebruikt om zoon
lief zover te krijgen, horen we
de uitspraak, dat een vrouw
met donkere haren en donkere
ogen een goeie Germaan niet
waardig is
Daar blijkt intussen ook uit,
dat die Germaanse Franken wel
heel Vlaanderen bezet hebben,
ook al hebben ze de hele bevol
king die er vroeger woonde niet
weggevaagd. Dat weten we b.v.
aan voor-Frankische plaats
namen uitgaande op -acum, of
iets dergelijks, b.v. Gooik, Kum_
tick, Lennik, Wervik, Windeke.
De naam Antwerpen is Fran
kisch, evenals de namen op
sel, waarvan Aksel (thans
Axel) een mooi voorbeeld
schijnt te zijn. En dat brengt
ons ineens op de vraag hoe die
Franken dan wel bezit namen
van het Vlaamse land, waar ze
zich zelf maar betrekkelijk spo
radisch vestigden. Dat schijnt
zo gegaan te zijn: dat eirgens
op een strategisch punt zich
een Frank vestigde met na
tuurlijk een gewapende lijfgar
de en als ambtenaar het volk
langzaamaan verfrankischt of
m.a.w. aan het Frankisch ge
zag onderwerpt. Er komen in
middels, zoals we reeds zagen,
ook andere stammen, die hun
invloed op Zeeuws-Vlaanderen
laten gelden. In 't W. langs de
zeekust vooral Friezen en Bak
sen, in Oost Zeeuws-Vlaande
ren meer Saksen.
De zeearm die Hulst met de
Honte verbindt, heet soms Sax
haven, ook Lieve- of Hulster
haven. Het opperbestuur blijft
echter berusten bij de Franken,
waarvan de heersers tenslotte
uitlopen in de figuur van de
Germaanse vorst bij uitstek
Karei de Grote.
De emigranten die uit Java naar Nieuw-Guinea gin
gen hebben een moeilijk bestaan. „Je moet hier heel
hard werken", schrijft een dezer landverhuizers aan zijn
kennissen in Soerabaja, „d.w.z. alles zelf doen. Je hebt
geen bedienden hier, en de Papoes zijn heel lui! Ze zijn
wel eerlijk, want je kunt gerust alles buiten laten hangen,
en 's avonds kun je met open deur en raam slapen. Maar
voor de rest is het hier verschrikkelijk vooral voor stads
mensen
De natuur in het binnenland van Nieuw-Guinea is
groots en indrukwekkend. Men waant zich als in een
paradijs, niet alleen vanwege de prachtige stille vijvers
en de fraaie bloemen en planten die er groeien men
ndt er een grote verscheidenheid van de mooiste orchi
deeën terwijl in de bomen allerlei bont gekleurde
vogels huizen, maar ook vanwege de ideale gemeen
schapsvorm, die het leven der Papoea's beheerst.
en zijn dan totaal gevoelloos.
In deze bewusteloze toestand
blijven ze een uur of tien lig
gen en hebben dan, als ze weer
wakker worden, een hevige ka
ter. De missie beijvert zich om
de Papoea's deze gewoonte, die
zeer nadelig is voor hun ge
zondheid, af te leren.
Er zijn op Nieuw-Guinea
reeds vroeger enige zwakke po
gingen tot kolonisatie onder
nomen. In de omgeving van
Merauke hebben enige Java
nen, w.o. gepensionneerde mi
litairen, mensen van de politie
en gewezen kettinggangers, des
tijds een kampong gesticht,
waar ze wat rijst verbouwen en
vee fokken. Van enige uitvoer
is echter geen sprake.
Ook de kolonie, indertijd in
Hollandia gesticht door het
Indo-Europees Verbond, is een
mislukking geworden, omdat de
mensen niet gewend waren aan
het zware grondwerk en het
klimaat zich daartoe voor hen
ook niet leent. Nieuw-Guinea
ligt pal op de evenaar en het
is dus het grootste gedeelte van
het jaar ondragelijk heet.
Evenals in Indonesië heeft men
er twee moessons, de Oost- en
West-moesson. Alleen in Juni,
in de z.g. Australische winter,1
is het er iets koeler.
Het land der paradijsvogels
Zuid-Nieuw-Guinea en met
name Merauke heeft een korte
De prijs van aan Nederland
geleverde Rurhkolen
Naar wij vernemen zijn de Duit
se autoriteiten tegemoet gekomen
aan de door Nederland geuite be
zwaren tegen de vaststelling van
de prijzen voor aan Nederland ge
leverde Ruhrkolen. Op de vorige
vergadering van bet internationa
le Ruhrorgaan was door de Ne
derlandse gedelegeerde, de heer
Looman, bezwaar gemaakt togen
de discriminerende prijzen voor
Ruhrkolen, F.O.B. Ruhrort. Door
deze prijsvaststelling werden Bel
gië en Nederland benadeeld ten
opzichte van Frankrijk en Zwit
serland. Deze kwestie is op de
Donderdag gehouden vergadering
van het Ruhrorgaan niet meer ter
sprake gekomen, daar de besswa
ren inmiddels niet meer gelden.
De Noren
Inmiddels hebben die goeie
Germanen kennis gemaakt met
super-Germanen n.l. de Noren.
Die heren zijn echter vooral
actief gewest aan de kust
strook waar we dan omstreeks
900 de graven van Vlaanderen
o.a. Boudewijn de IJzeren zien
verschijnen. Die hebben daar
een hele reeks primitieve bur
gen beheerd van Bourbourg
over AardenburgOostburg
Middelburg tot aan de Maas
toe, waar de heer van Oost-
Voorne als burggraaf zetelde.
In verband met hun taak als
kustverdediger hebben die gra
ven in de eerste tijd vooral hun
aandacht besteed aan 't Wes
ten. Voor 't Oosten kregen ze
eerst even later belangstelling.
De Noren hadden het vooral
voorzien op de rijkdommen van
kloosters en kerken. Toen
't Noorse-gevaar geweken was,
kon er weer wat meer aandacht
aan de directe welvaart besteed
worden. In die tijd, de 10e
eeuw dus, beginnen de eerste
inpolderingen. Al 'tijdens de
Noormannen-aanvallen lezen
we van de eilanden: Wulpen,
Cadzand en Oostburg als ver
dedigingspunten. Rodenburg
(Aardenburg), Axel en later de
4 Ambachten. Bij de inpolde
ringen hadden de kloosters het
leeuwenaandeel. De klooster
lingen voerden als devies: „Ora
et Labora" (bidden en werken).
Na aanvankelijk terpen te heb
ben aangelegd gaan de monni
ken indijken. St. Pieter van
Gent had b.v. bijna alle lande
rijen onder IJzendijke, Oostburg
en Groede; St. Bavo kreeg de
tienden van Wulpen en Cad
zand en de Cisterciensers van
Ter Duinen te Brugge hadden
ruim 8000 gemeten onder Osse-
nisse en Hontenisse, bestuur
door de Uithof 't klooster te
Zande.
Willebrordus.
Uit overleveringen valt na te
gaan, dat Willebrordus z'n zen
dingsreizen ook uitstrekte tot
Z.-Vlaanderen. Zijn tijdelijke
'residentie was Antwerpen. Vele
kloosters danken hun bestaan
aan Willebrordus.
Volgens de (conservatieve) Lon-
•dense „Daily Telegraph" zijn de
communisten voornemens hun ac
tie over de gehele wereld, welke
ten doel heeft overal stakingen uit
ie roepen, teneinde zodoende het
vervoer van Amerikaanse wapens
naar de staten-ondertekenaren
van het Noord-Atlantische ver
drag te belemmeren, uit te breiden
tot de Verenigde Staten zelf.
Een toestel van de R.A.F.
van het type Anson is gisteren bij
Aylesbury (Buckinghamshire)
neergestort en in brand gevlogen.
De zes inzittenden kwamen om
liet leven.
In 1108 schenkt bisschop Bur-
chard (rechtsopvolger van S.
Willebrordus) aan de kannuni-
ken van St. Salvator te Utrecht,
de kerk van Boechout, de kerk
te Assenede, de kerk van Axel,
en de kapel van Hulst met al
haar bijkerken en grote en
kleine tienden.
De 4 Ambachten vormden een
dekenaat van Utrecht. Zijn
omvang blijkt uit een stuk in 't
begin van de 15e eeuw. Toen
had het dekenaat de volgende
parochies:
le. Ambacht van Hulst: Hulst,
Hontenisse, Ossenisse, Hengst
dijk, Pauluspolder, Polder van
Namen.
2e. Ambacht van Axel: Axel,
Beoostenblij, Zaamslag, Aan-
dijke, Ottene, Triniteit, Zuid
dorp.
3e. Ambacht van Assenede:
Assenede, Wijnckel, Wachte-
beke, Cluijssen, Ertvelde, Nieu-
kerke, Peerboom, Eertinge, I
bloeitijd gekend toen er op gro
te schaal jacht gemaakt werd
op paradijsvogels, die indertijd
veel geld opbrachten. Jagers uit
verschillende streken, waaron
der zich ook veel slechte ele
menten bevonden, kwamen naar
dit gebied en zwermden uit over
de binnenlanden op zoek naar
de z.g. speelbomen, waarin deze
vogels tweemaal per dag, name
lijk kort na zonsopgang en 's
avonds na zonsondergang, bij
elkaar kwamen.
De Papoea' fungeerden daar
bij, met de belofte dat zij hier
voor met bijlen en messen zou
den worden beloond, als gidsen,
doch het is vaak voorgekomen,
dat zij, wanneer de avonturiers
meenden de weg terug zelf wel
te kunnen vinden, werden afge
maakt om de beloofde bijlen en
messen zelf te kunnen houden.
Een andere keer namen de Kaja
kaja's die geen onderscheid van
ras of nationaliteit kennen,
wraak door zich bereidwillig als
gidsen aan te bieden en de
vreemdelingen op eën eenzame
plek af te slachten. Daar de
paradijsvogels op deze manier
met uitroeiing bedreigd werden,
heeft het gouvernement tenslot
te de jacht verboden en behoren
dergelijke excessen sindsdien
ook tot het verleden.
Het voorafgaande heeft, zoals
gezegd, betrekking op Zuid
Nieuw Guinea, dat in de regen
tijd één groot moerasgebied
vormt, waar men soms tot de
buik in de modder wegzakt en
dat tijdens de laatste wereldoor
log het enige deel van Nieuw-
Guinea was, dat niet door de
Japanners werd bezet, omdat
zij er met grote vaartuigen niet
konden komen. Wel werd het
gebombardeerd, doch het bleef
Nederlands bezit. Het Neder
landse gedeelte van het eiland
is twaalf maal zo groot als Ne
derland en het klimaat is er, al
naar gelang de hoogte, waarop
men zich bevindt, zeer verschil
lend. De bodemgesteldheid va
rieert van moerassig tot berg
achtig (men vindt er bergen
met eeuwige sneeuw.) Het is
rijk aan houtsoorten, waaronder
zeer kostbare en wanneer men,
evenals in Canada en andere
streken de bomen gemakkelijk
door de rivieren kon afvoeren,
zou de houtaankap ongetwijfeld
lonend zijn. In Nieuw-Guinea,
althans in het Zuidelijke deel,
waar de rivieren zeer ondiep
zijn, zou dit nmogelijk gaan en
zou men de stammen op andere
wijze over grote afstand moeten
vervoeren, hetgeen een kostbare
geschiedenis zou worden.
Wilde koeien en herten.
In de droge tijd ziet men op
de uitgestrekte steppen grote
kudden wilde koeien grazen, die
hier niet inheems zijn. Jaren ge
leden werden zij door een be
stuursambtenaar, die in Merau
ke een soort modelboerderij
heeft gesticht, geïmporteerd,
doch toen hij werd overge
plaatst en niemand er iets
voor voelde het bedrijf voort te
aetten, werden de beesten de
wildernis ingestuurd, waar zij
zich snel hebben voortgeplant.
Hetzelfde is gebeurd met her
ten, die ook van elders werden
ingevoerd en die men thans
ook nog op sommige plaatsen
aantreft. Behalve deze dieren
vindt men er buideldieren en
wilde varkens, welke laatste
door de Papoea min of meer
als heilig worden beschouwd.
Iedere Kaja kaja bezit een aan
tal tamme exemplaren en de
zorg voor de jongen gaat zover,
dat de speenvarkentjes, wan
neer er geen zeug Is, door de
Papoea-vrouwen, die babies
hebben, worden gezoogd, zodat
men in de kampongs meer
malen het schouwspel aantreft
van een jonge Papoea-moeder,
die beurtelings haar kind en een
jong varkentje voedt.
Nog veel ondoorvorste
gebieden.
Er zijn nog verschillende ge
bieden in het binnenland die
niet of nauwelijks in kaart ge
bracht zijn en waaromtrent wij
nog weinig weten. Wellicht dat
door de loop der gebeurtenissen
de ontginning van Nieuw-
Guinea in versneld tempo ter
hand wordt genomen. Of het
land tenslotte onder Nederland
se of Indonesische souvereini-
teit zal komen, interesseert de
Papoea niet. Hij heeft er al
thans geen besef van want voor
hem is alles buiten zijn dorp
„Soerabaja". Hij zal in hoog
hartige trots alles langs zich
heen laten gaan. Verwonderen
doet hij zich, uiterlijk althans,
nergens over. Als er een vlieg
tuig boven zijn hoofd ronkt,
kijkt hij, net als wij, even om
hoog en vervolgt dan zijn weg.
Niets schijnt bij machte hem
uit zijn paradijsachtige rust te
doen opschrikken en het zou
bijna zonde zijn deze idylle
door een kolonisatie van blan
ken te verstoren, hoewel die
zelfde blanken en met name de
Protestantse en R.K. zending
zegenrijk werk onder de Pa-
Vreemdijk, Moerbeke, Willems-
kerke, Steelant.
4e. Ambacht van Bouchaute:
Bouchaute, Wevelwalle, Bier
vliet, Saint-Laurent, Coude-
kerke, Prera(?).
(Slot volgt.)
poea's hebben verricht. Zij gaf
hun geneesmiddelen tegen al
lerhande ziekten en kwalen, be
vrijdde hen van hun angsten
voor boze geesten en dingen die
zij niet begrepen en wees de
weg naar een beter en gelukki-
ger leven.