Bij de Papoea's op Nw.-Guinea De huidige toestand van Europa en ziin toekomst Verklaring van Australische Minister van Buitenlandse Zaken Het bezoek van Auriol aan Londen Juwelen van millioenen ponden TWEEDE BLAD Zaterdag 11 Maart 1950 6e Jaargang No. 1368 Natuurmensen uit het stenen tijdperk INTERVIEW MET FRANCO Tempel in België blootgelegd Sowjet-Russische buitenlandse politiek verant woordelijk voor „de wereldstrijd" die sedert de oorlog is ontstaan De stakingen in Frankrijk Protest van Vredescommissie DE VRIJE ZEEUW Nieuw-Guinea wordt zowel door de Indonesische Republiek als door Australië begeerd. Nederlands Nieuw-Guinea staat op het ogenblik nog onder een kortgeleden aldaar aangeko men Nederlandse Gouverneur. Australië wenst voorname- lijk om strategische overwegingen, zeggenschap over Nieuw-Guinea. In een eventuële oorlog tegen Aziatische machten, verwacht Australië van Nieuw-Guinea uit te wor den aangevallen. De Verenigde Staten van Indonesië laten ook aanspraak gelden op Nieuw-Guinea. Onbewust van het tumult, dat er in de internationale politieke arena ook om Nieuw-Guinea gaande is, leiden de inboorlingen er hun eigen leven. „Er zijn ongetwijfeld moge lijkheden voor kolonisatie", al dus de heer Van Bleek, die zo welwillend was ons iets te ver tellen over dit in Nederland nog zo onbekende gebied, dat de laatste tijd in het middelpunt van de belangstelling is komen te staan. De bodem leent zich op sommige plaatsen stellig voor bepaalde cultures en bevat ook grote rijkdommen, maar er is één bijna onoverkomelijke moeilijkheid: de verscheping. Nieuw-Guinea bezit geen enkele behoorlijke haven waar grote zeeschepen kunnen binnenlopen om goederen te laden of te los sen en de aanleg daarvan zou enorme bedragen vergen, omdat de rivieren, die in zee uitstro men, grote hoeveelheden slib aanvoeren en dergelijke havens voortdurend met dichtslibben bedreigd zouden worden. Dit is althans het geval in Zuid-West Guinea. Op mijn standplaats Merauke, dat een maal per maand door een Pa- ketboot werd aangedaan, be vond zich bij de monding van de rivier een steiger, waaraan slechts de sloepen van de boot konden aanleggen om de goe deren, die daarin waren over geladen, te lossen. Dat konden zij alleen doen. wanneer het hoogtij was en als ze niet bij gunstig tij weer vertrokken, kwamen ze vast te liggen in de modder. Kolonisatie-mogelijkheden. Ontginning van Nieuw-Gui nea op enigszins grote schaal zou alleen kans van slagen heb ben, wanneer dit op Amerikaan se, d.w.z. grootscheepse wijze zou geschieden. Australië is ons in dit opzicht een grote stap vooruit, want jaren geleden, toen men in Nederland Nieuw- Guinea nog min of meer als „quantité negligeable" be schouwde, werden in het Aus tralische gedeelte van het eiland reeds de machines, benodigd voor de goudwinning, in onder delen per vliegtuig aangevoerd, zodat men op doeltreffende wij ze met de exploitatie kon begin nen. In het stenen tijdperk. Een andere grote moeilijk heid voor een intensieve koloni satie is het ontbreken van ge schikte werkkrachten. Op de inheemse bevolking behoeft men, dat was althans de erva ring in mijn ressort, in het ge- heel niet te rekenen. De Pa poea's van Zuid-West Nieuw- Guinea of Kaja kaja's, zoals ze gewoonlijk worden genoemd, zijn voor werken totaal onge schikt en zij achten dit ook be neden hun waardigheid. Zij zijn een trots volk en wanneer zij tot werken gedwongen worden, zou dit hun dood betekenen. Boven dien zijn zij zeer onontwikkeld en hun beschavingspeil is zó laag, dat men terecht kan zeg gen, dat zij nog in het stenen tijdperk leven. Daarvan getuigen niet alleen de stenen bijlen en andere ge reedschappen, doch ook hun zeer primitieve leefwijze. De Kaja kaja's hebben geen begrip van tijd. Zij kunnen lezen, re kenen noch schrijven en met het tellen komen zij niet ver der dan vijf, het aantal vingers van de hand. Alles wat daar boven komt is otief veel. Men kan een Kaja kaja of Marind- anim, zoals hij zichzelf noemt, wanneer hij voor het een of an dere vergrijp een straf moet on dergaan, gerust langer of korter vasthouden, want drie weken of drie maanden zijn voor hem ge lijk. Overigens moet men niet proberen zo'n Papoea in een cel of andere beperkte ruimte op te sluiten, want dan zou hij als een vogel in een kooi wegkwijnen en binnen enkele dagen dood zijn. Geografische kennis bezit de Kaja kaja evenmin. De kam pong, waarin hij leeft, is de we reld en alles wat daarbuiten valt is „Soerabaja". Hoe hij aan dat woord gekomen is, is niet be kend, maar met deze naam duidt hij alles aan wat buiten zijn enge gezichtskring ligt. Zo is het ook met de mensen, die niet tot zijn stam behoren, on geacht of zij nu blank of bruin zijn, zij worden aangeduid als „poe-anim" (anim mens en poe is de nabootsing van het af gaan van een schot. Koppensnellers. Men vindt op Nieuw-Guinea ontelbare stammen, die alle ver schillen in uiterlijk en lichaams bouw en ook een verschillende taal spreken. De Kaja kaja'é in Zuid Nieuw-Guinea, waar ik ge- statlonneerd was, een moeras gebied, dat begrensd wordt in het Oosten door een denkbeel dige lijn op de 141ste lengte graad, ten Zuiden en ten Wes ten door de Alfoerenzee en ten Noordwesten door de Digoel- streek en dat van halverwege de kust tot aan het Wilhelminage- bergte loopt, waren forsge- bouwde, woestuitziende kerels met baarden, wie vroeger (d.w.z. een veertigtal jaren geleden) nog het koppensnellen in het bloed zat. Zij strekten dan hun sneltochten uit tot Australisch gebied, hetgeen wel eens moei lijkheden dreigde te geven met de Australische regering. Wan neer hetgeen zelden maar ge beurde zich een geval van koppensnellen had voorgedaan, ging ik met mijn mannen op patrouille, wat in de regentijd, als het gehele gebied in een groot moeras was herschapen en overal één a anderhalve meter water stond, geen gemakkelijke taak was. De tochten naar het binnenland moesten worden ge maakt met prauwen, die door de Papoea's werden voortgeboomd of geroeid. In deze wereld van poelen en plassen, waarbovenuit hier en daar bomen, gras en struikgewas stak, was oriënteren onmogelijk en zonder de in heemse gidsen zou men onher roepelijk verdwalen. De Kaja kaja's gingen bij het koppensnellen, dat, zoals ge zegd, in de kuststreken practisch niet meer voorkomt, doch waar aan de stammen dieper het bin nenland in zich nog wel schuldig maken, uiterst sluw te werk. Enige mannen werden uit het dorp als spionnen uitgezonden naar een meestal veraf gelegen kampong om een of meer slachtoffers uit te zoeken, wier hoofd moest worden afgesneden om als een trofee naar het dorp te worden meegevoerd. Zij be loerden hun prooi eerst lange tijd, grepen hem dan vast en sneden hem met een bamboe mesje, een z.g. „sok," de hals af. Vooraf werden echter de laatste woorden, die 't slachtoffer vóór zijn dood gesproken had, goed in het geheugen geprent, want deze wóórden moesten de naam or- men van een kind in het dorp, dat nog geen naam droeg en dat mèt deze naam tevens een ziel zou krijgen, de ziel namelijk van de gestorvene, die, naar de Ka ja kaja's menen, in het hoofd huist. Dit hoofd werd dan ge mummificeerd, met kalk opge vuld, boven een vuurtje gehou den en tenslotte aan een soort totempaal bevestigd. Een en an der houdt verband met rituële gebruiken van de talloze gehei me genootschappen, die men op Nieuw-Guinea aantreft en waar omtrent de Papoea's de grootste geheimzinnigheid betrachten, zoals zij zich ook ongaarne over het koppensnellen uitlaten. De bovenstaande bijzonderheden zijn dan ook bij stukjes en beetjes aan verschillende uit latingen van de Kaja kaja's ontleend. De R.K. missie en de Protes tantse zending hebben zich be ijverd om de Papoea's tot het christendom te bekeren. De R.K. kerk heeft verschillende missiescholen gesticht, waar de kinderen Maleis leren en ge tracht wordt de Papoea's een zekere beschaving bij te bren gen. De mannen, die spiernaakt lopen, wordt bijgebracht, dat zij een broek moeten dragen, welk kledingstuk hun meestal wordt geschonken maar waarvoor, omdat zij het begrip „voor wat hoort wat" niet kennen, ook wel eens van hen verlangd wordt dat zij enig werk ver richten. Dat werken bestaat- dan gewoonlijk in wat tuin- arbeid, waarbij men de Kaja kaja, die dat niet gewend is, verschrikkelijk ziet transpire ren. Wanneer hij dan een jasje over zijn naakte body draagt, kan dit laatste noodlottig wor den, want de Kaja kaja denkt er niet aan dit jasje uit te trek ken wanneer hij zich bezweet op de grond te slapen legt. Het gevolg is vaak, dat hij een long ontsteking oploopt en een on tijdige dood sterft. De Kaja kaja is een natuur mens. Hij wast zich nooit en smeert zich in met klapperolie, waardoor zich op zijn huid als het ware een beschermende laag vormt, die hem ongevoelig maakt voor de beten van in secten, waarvan het in deze moerassige streken wemelt. Doordat het lichaam van de Kaja kaja geheel onbedekt is, loopt hij voortdurend kans zich in de bossen aan doornstruiken e.d. te verwonden, doch hij is nagenoeg immuun geworden voor infectie. (Slot volgt.) MEPPELS VLAGGENSYSTEEM AAN DE PRACTIJK GETOETST Toen in Meppel een ongeval gebeurde, waarbij onmiddellijk medische hulp werd vereist en de plaatselijke doktoren telefonisch niet bereikbaar bleken, werd voor het eerste gebruik gemaakt van het „Rode Kruisvlaggensysteem". Dit bleek een succes, want juist toen de zevende vlag zou worden uitgestoken kwam het bericht door dat de vlaggen konden wor den ingehaald, omdat zich reeds een dokter aangemeld had. Zoals bekend bestaat dit systeem hier'n, dat wanneer een ongeluk gebeurt er geen enkele arts thuis is te bereiken, de politie een aan tal adressen van particulieren op belt, waar dan de Rode Kruis- vlaggen worden uitgestoken. Door deze vlaggen worden art sen, die zich op straat bevinden, gewaarschuwd. Het Franse blad ,,Ue Monde" bevatte Maandag het verslag van een interview met generaal Franco. Het onderhoud, dat 5 kwar tier duurde, had onder meer tot onderwerp die huidige toestand van Europa en zijn toekomst- Prof. De Laet, hoogleraar aan de Gentse Universiteit, heeft bij opgravingen te Hofstade nabij Aelst de grondvesten van een Gal- lisch-Romeinse tempel uit de eer ste eeuwen van onZl tijdrekening blootgelegd. De afmetingen van deze tempel zijn 7,20 bij 8.40 m. Hrj werd ontdekt niet ver van de plaats, waar reeds een jaar geleden een Romeinse villa uit de 1ste of 2de eenw na Christus werd gevonden. Men is het er nog niet over eens, of het hier een tempel van een Romeinse nederzetting -be treft langs de rivier de Dender, dan wel een kleine huistempel, zoals die vaak bij de Romeinse villa's te vinden waren. Reeds werden enige uit pijpaar. de vervaardigde beeldjes o.a. van Venus gevonden, alsmede kruik jes, een ongeschonden vaas, een stijgbeugel, scherven van dakpan- nen en een viertal muntstukken van brons. Twintig eeuwen Zeeuws-Vlaanderen Generaal Franco beschouwde de kwestie vervolgens uit het oog punt van de mogelijkheden der Duitse politiek en voegde er aan toe: „Duitsland zal steeds ge ne'gd zjjn een, binnen- en buiten landse poloitiek te voeren, die het bestaan van zijn industrie moge lijk maakt en aan de chronische overbevolking het nodige voedsel verzekert. Men zegt soms, dat Duitsland er toe zou kunnen ko men een oplossing voor zijn moei lijkheden te zoeken in een accoord met Moskou. Sommigen achten dit mogelijk, omdat er feitelijk niet zoveel verschil zou zijn tussen het bruine regiem van Hitier en het rode van Stalin. Ik voor mij geloof dat Moskou werkelijk een aantrekkingskracht op de Duitse massa's oefent. Maar zij mist, volgens mij, iedere ideologische Voor de Zeeuwse Volksuniver siteit sprak deze week in Hotel „Des Pays-Bas" te Terneuzen, de heer T. Lekkerkerker, leraar aan het Openbaar Lyceum ter plaatse. Dat de belangstelling voor de geschiedenis ook in Zeeuws-Vlaanderen groot is, bleek wel uit de „uitverkochte" zaal. De spreker, die werd in geleid door een collega, Dr. J. K. v. d. Briel, sprak dan ook voor een aandachtig audito rium. Hij merkte op, uiteraard met „zeven mijlslaarzen" door „20 Eeuwen Zeeuws-Vlaande- ren" te moeten stappen, de op vatting. dat je nergens zo royaal mag mee omspringen als met de tijd ten spijt. In een van het begin tot het eind boeiend betoog, liet spre ker de geschiedenis van Z. Vlaanderen, die een zo uitzon derlijke positie inneemt, doch niettemin rijk is aan interes sante gebeurtenissen, de revue passeren, waarbij hij terug greep tot in de prae-historie. Elke nieuwe toenadering tot da Sovjet Unie zou geen werke lijke kans op succes hebben, indien deze niet is gebaseerd op een politiek van macht en vastbeslotenheid om die macht zo nodig te gebruiken, aldus heeft de Australische minister van Buitenlandse Zaken, Percy Spencer, in zijn eerste verklaring over de buitenlandse politiek tot het nieuwe parlement ver klaard. Een politiek van sussen zcu niet doeltreffend en zelfs gevaarlijk zijn, daar de Sovjet-Russische lei ders deze als zwakheid zouden opvatten, zo verklaarde hij. Minister Spender stelde de Sov jet-Russische buitenlandse poli tiek verantwoordelijk voor „de wereldstrijd, die sedert de oorlog is ontstaan". Aangaande de erkenning van de nieuwe Chinese regering te Peking zei Spender, dat de hou ding van zijn regering zou worden beïnvloed door „hetgeen China zal trachten te doen om onrust en op_ stand te verwekken." Vietnam was een zeer gevaar lijk gebied in Zuid Oost Azië,, „Indien dit in de macht van corri munistisch China komt, Is e: gevaar, dat Malakka in zijn flan ken wordt bedreigd en tezamen met Thailand, Birma en Indonesië het verdere directe doel van verdere communistische activiteit zal worden". Australië is bereid de eerste bij eenkomst van de raadgevende commissie van het gemenebest voor hulp aan Zuid Oost Azië bij- een op te roerjen aldus Spender. „Het is duidelijk, dat economi sche vooruitgang in Zuid en Zuid. Oost Az'ë voor een zeer groot deel afhangt van de mate van deelneming vair de V. S.", aldus Spender. Spender verklaarde, dat de Amerikaanse politiek ten aanzien van een vredesverdrag met Japan „niet gtjrfel jin overeenstemming is met de Australische wensen". De Amerikaanse politiek was *gericht op een voor onbepaalde •tijd u'tstellen van een officiële vredesregeling en had tegelijker tijd getracht de Japanse regering in toenemen^ mate de verant woordelijkheid voor het behande len van Japan's binnenlandse en zelfs buitenlandse aangelegen heden terug te geven, aldus de minister. Australië stond op zijn „onbe twistbaar recht" deel te nemen aan het opstellen van het vredes verdrag met Japan. Het wilde dat er een nieuwe poging zou worden gedaan om een „veelom vattende, ordelijke regelinigf' tot stand te brengen, „waardoor de Japanse economie levensvatbaar zou worden, maar nieuwe agres sie zou worden verhinderd". Spender verklaarde, dat Austra lië 'n zware verantwoordelijkheid draagt in Zuid Oost Azië, „daar het Britse gemenebest en Ame rika zich nog niet volledig heb ben aangepast aan de nieuwe toestand in dat gebied." „De Australische politiek moet er voor zorgen, dat de nieuwe staten met elkaar en met Austra lië samenwerken om positief en actief de problemen, die door het opkomen van een commun'stisch China en het opdringen van het communisme worden geschapen, het hoofd te bieden". Spender hernieuwde Australië's voorstel voor een regionaal pact voor de Stille Oceaan, waarbij de leden van het Britse gemenebest de kern zouden vormen. Hij had in zijn gedachten „een defensieve m'litaire regeling, welke tot grondslag heeft dc vastbesloten overeenstemming tussen de lan den, die vitaal belang hebben bij de stabiliteit in Azië en het gebied van de Stille Oceaan en tegelij kertijd in staat zjjn m'litaire ver plichtingen op zich te nemen". Praehisti rie. Stenen tijdperk. 40.000 eeuwen geleden....'.. De eerste bewoner van Zeeuws- Vlaanderen was een.... haai! Hiervan hebben er, naar later is gebleken, vele in deze streken hun gebit verloren. Met an dere woorden het was hier toen al water en nog eens water wat de klok sloeg. De Noordzee was een golf van de Atlantische Oceaan. Het Kanaal bestond niet. Engeland was vast aan het continent verbonden. De Theems was een zijrivier van de Rijn. Rijn, Maas en Schelde mondden er in uit, resp. bij Bonn, Luik en Antwerpen. Het zand en grint, dat deze rivieren meevoerden, vulden de zee en delta-vorming was hiervan het gevolg. Zo ontstond Noord- Nederland. Deze delta werd echter hoe langer hoe groter en kwam zelfs bij IJsland in de buurt. Maar dan is het heel wat kouder. Tropisch klimaat. In 't begin was er een tro pisch klimaat. Wat er aan die ren en planten leefde, beant woordde aan dit klimaat. Er groeiden palmen, zoals b.v. te Gent Is vastgesteld kunnen worden. Verder kwamen er nijlpaarden voor. Zuidelijker b.v. in de buurt van Parijs leef den leeuwen en tijgers. Ijstijd. Het tropisch klimaat veran derde heel langzaam en kwam er de ijstijd. Het land werd steeds groter, het klimaat steeds kouder. Plant en dier „evacueren" langzaam naar het Zuiden of ze bezwijken of ze passen zich aan. Een voorbeeld in de dierenwereld is b.v. de mammoeth. In hele kudden trokken die reuzenspeelgoed- beesten met hun vachten van bruine wol en geweldige tanden door 't met sneeuw bedekte land. Hoe ze eruit zagen weten we precies, want al zijn ze nu al vele duizenden jaren geleden uitgestorven, van tijd tot tijd wordt er eentje opgedolven uit 't ijs der Siberische toendra's. Keurig netjes geconserveerd in een natuurlijke ijskast en met vlees en al. Een van de leden van een expeditie van de Rus sische Academie voor Weten schappen, heeft er zelfs een biefstukje van gebakken. Ge lukkig had de expeditie een voldoende voorraad „norit", of hoe de Russen dat ook mogen noemen, bij zich. Een paar van die dieren van die Mam- moeth's dan zijn zo vriende lijk geweest hun visitekaartje hier in de buurt achter te 'laten: bij Meehelen en Ant werpen, maar ook in de Sche'- de, met name in de Wester- Schelde, heeft men delen van mammoeths-geraamten gevon den. En daarmee hebben we in eens vaste vaderlandse grond onder de voeten en met ons een uitgebreid leger van dieren, die we nu nog maar in de pool streken aantreffen. Achtereen volgens zien we dus: de dicht- behaarde mammoeth en verder 't Siberisch neushoorndier, de bison, de poolvos, 't wilde paard en 't rendier, 't Laatste zelfs vrij veel. Tijdens de delta vorming werd het dus steeds kouder. Het ijs bedekt pl.m. de helft van ons land. De waterspiegel daalt pl.m. 50 meter, Noord- en Oost zee lopen droog. Rivieren bui gen West-waarts. Oude Rijn bedding op bodem Noordzee is nog kenbaar aan Rijnkiezel. Na de ijstijd rijst de water spiegel ween, want intussen gaat het dooien: het ijstijdperk loopt af. Dat alles gaat heel geleidelijk zo langzaam gaat het, dat we er nu nog aan bezig zijn. zeggen de geologen even gelèidelijk verdwijnt al het sneeuwgedierte naar het Noor den. En daarmee duikt meteen onze vaste grond weer onder. Want wat was er gebeurd? Al die sneeuw en ijs werden water en de waterstand in zee werd er meters en meters ho ger door. En bij die gelegen heid en mogelijk nog door an dere oorzaken, neemt de zee bezit van West-Vlaanderen en grote delen van Oost-Vlaande- ren. Maas en Scheldebekken ont staan en Vlaanderen is onge veer wat het nu is. Maar onze akkers waren nog dichte kreu- pelbossen, heide en moerassen en in de riviervalleien kwamen periodieke overstromingen voor. Toch is de gehele Vlaamse zeevlakte of polderstreek er stilletjes aan weer bovenop ge komen. Want boven het Vlaam se zand, dat we aan de Hulster kant nog kunnen bekijken p dat zich als zandbanken tot onder de zeespiegel doortrekt, waarop zich eerst een laag veen gevormd had, hebben 't rivier en zeewater een laag klei ge legd, waarover door aan de zee kant overgespoeld en overge waaid zand de duinen ont stonden. En de rest bleef pure blanke klei. Maar voor we daar „peeën" kunnen verbouwen is er heel wat water door de Schelde gestroomd. En, heeft ook de mens een ontzaglijke massa werk verzet. Want onder de bedrijvigheid der mam- moeth's en hun landgenoten is inmiddels ook de mens ver schenen. Hoe en wanneer? Vele geleerden heeft dit al hoofdpijn gekost. Maar: hij is er, de Homo Sapiens, de wijze mens. Al zijn we hem zelf niet tegengekomen bij onze opgra vingen hier. Maar z'n sporen liet hij na en daaruit meent men te zien, dat de eerste mens in Vlaanderen in elk geval niet de eerste mens ter wereld was. De Metro zal, als gevolg van een besluit van niet-communisti- sche vakverenigingen van Metro- personeel, dat Donderdagavond laat werd genomen, gisterenoch tend nagenoeg normaal fuiletione- ren. De vakverenigingen besloten de nieuwe loonvoorwaarden van de directie te aanvaarden. De staking van bus-personeel, die voor 99 pet. een succes is, duurt voort. In andere gebieden en in dustrieën worden zowel van de zijde der vakbonden als van die van de werkgevers geen wijzigin gen In de toestand voorzien. De staal-industrie meldt een toene men van het aantal stakers. De stakers in deze industrie maken bijna drie kwart uit van de sta kers in het gehele land. Het Franse ministerie van han del en industrie heeft Donder dagavond besloten alle arbeiders in de gasbedrijven ,,op te roepen" en hen zodoende te dwingen hun staking gisteren af te breken. Het ministerie nam Woensdag het besluit, geen gebruik te ma. ken van zijn opvorderingsbevoegd heden, toen de vakboden beloof den een minimumgasdruk te waarborgen. Het ministerie ver klaarde Donderdagavond, dat de vakbonden hun woord niet ge houden hebben. grond. „Het Europese probleem oplos sen", zo verklaaide de Caudillo, „betekent op de eerste plaats een eind maken aan de militaire of sociale gevolgen van de toestand in Duitsland en Italië (in het Verre Oosten en Japan) als ge volg van het drama der periodie ke vernieuwing van de uitbrei ding der bevolking, waarmede niet een werkgelegenheid voor allen gepaard gaat". Ik ben meer bevreesd, dat Duits, land hoopt zijn wereldpositie te kunnen herstellen door een tech nische en industriële uitrusting van de geweldige Chinese markt- „Welnu, de Sovjet-Unie van 1950 is niet in staat met eigen middelen de geweldige inspanning te leveren, welke hiervoor is ver eist en anderzijds leidt de weg naar bevoorrechte leveranties aan het huidige China over Moskou en niet over Washington, Londen of Tokio. Dat is een der voornaam ste gevaren voor de komende jaren". Generaal Franco handelde ver- volgens over de middelen tot ver dediging van de „Westelijke be schaving" en verklaarde in ver band met de communistische kwestie „Het is dwaasheid te denken dat men een dergelijk gevaar kan v/eren door materiële of mechani sche middelen. Kanonnen noch atoom of waterstofbommen zullen hiertoe doeltreffender zijn, indien de wereld zich ten aanzien van de bolsjewistische leer niet moreel en geestelijk wapent. De) krach tigste strijdmiddelen zullen hun uitwerking missen, ind'en de vol ken zich niet geestelijk weerbaar maken tegenover de verleiding van de wereldrevolutie". „Tijdens het laatste bedrijf van de derde wereldoorlog, zelfs in dien die door Moskou's tegenstan ders wordt gewonnen, zullen de gevolgen zo schrikwekkend zijn, dat de geallieerde volken daags lia die materiële overwinning door de revolutie zullen worden mee gesleept. Er is slechts een middel om die ranrp te vermijden: het super- militaire, het super-nationale en het super-administratieve streven op zijn ware plaats terugdnjver en de geestesgesteldheid in de wereld wapenen tegen het dorre materialisme van het marxisme De Britse Minister van Buitenlandse Zaken, Ernest Bevin- heeft Donderdag de Franse president Vincent Auriol en zijn echtgenote een lunch avlngeboden in het Koyal Naval College te Greenwich. Koning George, Koningin Elizabeth, Prinses Eliza beth en de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Robert Schuman, bevonden zieh onder de '234 gasten die aan het noen maal aanzaten- Des avonds werd ter ere varj de hoge gasten een gala.voorstelling gegeven van het Sadlers Wells Baliet in het operagebouw Covent Garden. De Londense society had zieh voor het eerst sinds het einde van de oorlog in grote getale naar Covent Garden begeven. Ju welen ter waarde van millioenen ponden sterling flonkerden in de avond, toen Britse aristocraten en de vrouwen van diplomaten, toe gejuicht door een grote menigte, arriveerden. Mevrouw Mastigli, de echtge note van de Franse ambassadeur, kreeg' een, ovatie van de vrouwelij. lie toeschouwers. Van de Konink lijke Familie arriveerden de Her tog en Hertogin van Gloucester als eersten. Daarna kwamen Prinses Elizabeth en de Hertogin van Kent. De Koning en Konin gin arriveerden, vijf minuten te laat, maar twee minuten vóór de Franse president en zijn echtgeno. to. Deze eerste Vlaming is voor z'n doen al aardig ontwikkeld, ook al maakt hun leven op ons misschien een armelijke in druk. In het laatst van het stenen tijdperk vestigden ze zich vooral in 't vrije en in de valleien. Ze leefden meer van akkerbouw en veeteelt. Waar ze in overstroomgebieden woon den, bouwden ze paaldorpen. (In Vlaanderen b.v. gevonden te Dentergem, Emelgem, Roese- laere en Zeebrugge in 't W.; in Oost-Vlaanderen te Afsnee, Melle en Oudenaerde; Blaas- veld en Neckerspoel bij Meehe len in de provincie Antwerpen). Ze dreven reeds een uitge breide handel In gereedschap pen, wapens en grondstoffen. Te water door middel van vlot ten en te land door marskra mers. (Wordt vervolgd.) De ministers verschenen eerst over 11 na de stemming in het Lagerhuis. In de pauze werd de leidster van het ballet, Ninette de Valois, door president Auriol onderscheiden met hot LegioeG van Eter. De Franse president en zgn vrouw verlieten de opera het eerst. De Engelse Koning en Ko ningin en andere leden van de Ko ninklijke Familie bleven nog enige ogenblikken en onderhielden zich met de directie van Covent Garden alvorens naar Buckingham Palace terug te keren. PRESIDENT EN MEVROUW AURIOL VERTROKKEN. President en mevrouw Auriol zijn Vrijdag met het Franse schip „Arromanches" weer uit Engeland vertrokken, na hun bezoek van 3 dagen. De Sovjet-Russische commissie van de „partisanen voor de vrede" heeft na een persconferentie te Moskou, die door 300 vertegen woordigers van de Sovjet-Rus sische en buitenlandse pers werd bijgewoond, een protest gepubli ceerd tegen de weigering van de Amerikaanse en de Nederlandse regering', delegaties van het vre descongres petities te laten over handigen te Washington en 's-Gravenhage. „Geen huichelachtige verklarin. gen van welke aard ook kunnen het anti-democratische karakter van dergelijke acties verdoezelen. Hiermee wordt bewezen, dat de betrokken regeringen de verlan gens van volken, die vechten voor vrede en tegen oorlog, niet in overweging willen nemen", aldus het protect.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1950 | | pagina 5