Hei
Één
GR/
De Bevrijdings „Lustrum" f eestel ijklieden
Afra
GRATI
na i
CONCE
«iV
VERLINDE
UIT Dfc PROVINCIE
De Stroper
MANUFACTUREN EN WONINGINRICHTING
N00RDSTR.58-60-TERNEUZENUELEF.209l
te AXEL
DIJKSTI
Telefoon J
J,
Woensdag
gedurende
en met 15
geopende z
zaak DIJK
Hiertoe w<
aparte dati
kunt koper
Deze datui
van Notari
October a.
Diegenen i
een cassab
geven, heb
de bon vei
Na publici
bonnen 1 i
Doet met
koopt bij:
en we ons c
de gedachte
Mijnheer de
vlotte WIN!
VISSER—K<
kunt maken
klassen, ook
Komt U eer
Als U ergen
dan is het
Onder druk 1
Gaan bijl
Bestelt nu:
OOSTKADE 4
Gisteren rustte de arbeid te
Ayp.1 i
Éénmaal nog zou de burgerij
zich opmaken voor diens ver
trek naar de nieuwe wereld
met Colonel Szydlowski, ereburger
onzer stad diens roemrijke wapen,
feit, de bevrijding van 5 jaar ge
leden te herdenken.
Zulks geschiedde door klokge
lui in de prille morgenuren, waar
na een rondwandeling van Pad.
vindersgroepen en gidsen, met
aan het hoofd de plaatselijke Rijr
vereniging „De Oranjeruiters
volgde.
Na deze ouverture was de ge
legenheid opengesteld de herden
kingsdiensten in de verschillende
kerken bij te wonen.
Bij het Feest.comité zat n.l.
het idee voorop dat het accent
niet mocht vallen op uitbundig
feestbetoon, doch dat de herden
king van de gevallenen, zowel aan
militaire als aan burgerlijke zijde
op de voorgrond diende te wor
den gesteld.
Deze plechtige kerkdiensten
trokken als gewoonlijk ruime be
langstelling.
Te 10.30 uur volgde de opstel,
ling van de stoet in de Koestraat.
Kransen werden gelegd op de gra
ven der gesneuvelde Poolse mili
tairen op de Algemene Begraaf
plaats alsook bij het Gedenkteken
in het Plantsoen aan de Zeestraat
en aan de Zuidzijde van de
Oranjestraat, hetgeen de belang-
van honderden gaande
Een
Exp*
Exp
Een
3 uu
stelling
maakte.
Vooral de in zijn eenvoud zo
grootse bloemenlegging van de bij
deze plechtige huldiging ingescha
kelde jeugd was aangrijpend.
Juist vanwege de eenvoud, zonder
opsmak. Ook dit zal door de
Axelse bevolking weer niet licht
vergeten worden omdat het een
geste was die om met Vondel te
zeggen op ,,'s Heren gront legt".
Tegen 11 uur was de ganse
Markt gevuld met 10-taUen jeugd-
en andere verenigingen, de school
jeugd en de vele honderden be
langstellenden. Groepsgewijs met
vaandels, banieren en emblemen
maakte de Markt weer een in.
uruk, die vroegere grootse feeste
lijkheden voor de geest riep. Voor
T stadhuis was een ruim bordes
geïmproviseerd waarop de huldi
ging van Axjels ere-iburger zou
geschieden. Hierop namen ver.
schillende civiele en militaire au
toriteiten plaats, o.w. met Colo
nel Szydlowski en de Burgemees
ter, Z.~ Exc. de Commissaris der
Koningin, generaal Sitzen en ver.
schillende anderen.
De eerste woordvoerder was
Burgemeester Van Oaveren, die
aich in de eerste plaats richtte
tot Col. Szydlowski, de heer Com
missaris der Koningin, Gen. Sitzen
en de verschillende autoriteiten.
Rede Burgemeester.
De Burgemeester sprak onge
veer als volgt:
„Wij gedenken vandaag de be
vrijding van Axel en hoe in 1944
op deze dag de zegevierende Pool.
se troepen hier onze plaats bin
nentrokken. Grote blijdschap
vervult ons, nu wij zoals tot nu
toe elk jaar Col. Szydlowski in
ons midden hebben. Ditmaal zal
dit vermoedelijk voor het laatst
zijn, aangezien hij op 18 Octo
ber naar Canada zal vertrekken.
Wij kunnen hem nu nog eens to
men hoe wij hem hoogachten en
respecteren voor al hetgeen hij
▼oor Axel heeft gedaan. W,ij groe.
ten U, Colonel, als de aanvoerder
der dappere en onweerstaanbare
Dat de heer Commissaris der
Koningin in Zeeland deze dag met
«ns wil meemaken stemt ons tot
grote blijdschap. Wij kennen hemt
als een man die met het Zeeuwse
volk meeleeft en zich één voelt
met de Zeeuwen. Ook Generaal
Sitzen verwelkomt hij en hij
brengt het indrukwekkende défi
lé van het vorig jaar in herinne
ring en dankt hem voor de nu
ook weer aan dit feest der bevrij
ding betoonde medewerking. En
al rs het dan dat wij niet meer zo
spontaan feestvieren, als de eer,
ste jaren omdat wij zo gemakke
lijk vergeten en alles zo haastig
slijt in ons leven, wij kullen
nooit vergeten dat we de radio
haastig afzetten, wanneer er een
Duitse laars voorbijging. En wij
mogen nooit vergeten dat Wij de
vrijheid weer hebben. Er mogen
dan nog zovele problemen zijn, wij
zijn weer vrij! Nooit mogen wij
vergeten dat wij dit in Axel dan
ken aan de Poolse soldaten. Daar
om verheugt het ons dat wij van.
daag Col. Szydlowski kunnen hul
digen omdat de regering zijn ver
diensten, voor de zaak der vrij
heid heeft erkend door de benoe.
ming tot Commandeur in de -Orde
van Oranje Nassau met de Zwaar
den en dat de Commissaris der
Koningin deze plechtigheid straks
zal verrichten. Hij bracht de Co
lonel in het Engels de gevoelens
over die het feestvierende Axel
bezielen en eindigde met een leve
de Colonel!
Rede Generaal Sitzen.
Hierna sprak Generaal Sitzen
in zijn kwaliteit van bevelhebber
van de Divisie en zeide hierop
als oudste soldaat van het gewest
prijs te stellen bij dit feest van het
eerste „lustrum" der herdenking
van onze bevrijding. Spreker was
geroerd om de simpele plechtig,
heid op het kerkhof die ons de
waarde van het hoge goed der
vrijheid opnieuw voor ogen bracht
na de 5 lange jaren der bezetting.
Over het hoge goed onzer vrijheid
wijdde spr. daarop uit, wijl hij
zelf in de gevangenis als ter dood
veroordeelde dit begrip zo kan
waarderen.
Deze dag zjj daarom, een sti
mulans nu wij in deze dagen ook
van droeve klanken gewagen kun
nen. Een volk dat zijn vrijheid
liefheeft, zijn vrijheid ook om God
te dienen naar dat zulks van
kinds af geleerd werd, zulk een
volk kan nooit ondergaan. God
geve U, goede gemeentenaren en
brave burgers Zijn zegen in dit
goede land en dat wij onder het
bestuur van H. M. de Koningin
tot in lengte van dagen de vrede
mogen behouden.
Rede Commissaris der Koningin
Hierop sprak Z. Exc. Jhr. De
Casembroot in zijn kwaliteit van
Commissaris der Koningin.
Diep getroffen door de plech
tigheid van heden en geroerd tot
tranen toe bij het aanschouwen
van het défilé en het inschakelen
daarbij van de jeugd die bloemen
strooide op de graven, moet ik
verklaren dat dit zo treffend en
juist is aangevoeld. Mogen wij
nooit vergeten wat de dappere
Poolse troepen voor ons land ge
daan hebben. De wijze waarop dit
hier aan de jeugd wordt bijge
bracht is een lichtend voorbeeld
voor Uw stad. Zij die hier geval
len zijn, zijn niet voor niets ge
vallen, maar als offers voor de
bevrijding van Nederland en van
Axel. Evenals Generaal Sitzen
sprak de Commissaris der Konin
gin de Colonel in het Engels toe
er. hing hem, na hem hulde ge
bracht te hebben voor zijn grote
verdiensten bij de verovering van
Axel, de Commandeurs-orde om
namens H. M. Koningin Juliana.
Eten stormachtig applaus weer
klonk en onder leiding van de
heer P. C. Brakman brachten
daarop een groot koor van Axelse
zangeressen en zanders het Pool
se Volklied en vervolgens het
„Wlhelmus" ten gehore.
Rede Colonel Szydlowski.
Na deze officiële plechtigheid
nam Colonel Szydlowski het
woord. Hij begroette allereerst de
autoriteiten en de Axelse bevol
king en zeide daarop bij voorkeur
Poms te zullen spreken, teneinde
te voorkomen dat een minder
juiste uitdrukking aan zijn woor
den zou kunnen ten grondslag
worden gelegd.
Hij zeide: „Daar waar die Va
der met dat blonde meisje op de
arm staat, kwam ik met mijn
wagen Axel binnen om daarop
mijn tocht te vervolgen.
In de vijf jaren die ik hier was,
heb ik U leren kennen als brave
mensen, een moedige grensbevol
king van Zeeland, die mij altijd
dpzelfde ontvangst als vriend
heeft bereid, hetgeen ik ten hoog
ste waardeer.
Nu vertrék ik naar verre lan
den, maar daar de afstanden
tegenwoordig niet zo groot meer
zijn, zal ik, wanneer dit nodig
mocht zijn, weer ter beschikking
zijn en hoon ik eenmaal de Axe
laars uit te kunnen nodigen naar
het vrije Polen te komen.
Al zijn op het ogenblik de toe
standen erg somber en ós de toe
komst donker, toch hoop ik, dat
wij de vrijheid en onafhankelijk
heid altijd zullen mogen bewaren.
Vrijheid is een ding waar men
moeilijk een juiste interpretatie
aan kan geven.
Laten wij die vrijheid altijd op
de grootste waarde schatten.
Spreker is ooik nu weer bewo
gen als hij over zijn in de Axelse
aarde begraven liggende vrouw
spreekt. Hij zal altijd aan Axel
blijven denken en eindigt met een
„Leve Holland!" „Leve Zeeland!"
„Leve Axel!
De Burgemeester antwoordt
daarop met een Leve de Colo
nel!"
iHierop had het défilé van de
Axelse verenigingen plaats, dat
waarlijk indrukwekkend was en
geruime tijd vorderde eer alle sa
luerende corporaties en verenigin
gen de officiële tribune waren
gepasseerd.
Na deze officiële plechtigheid
volgde onmiddellijk een buiten
gewone zitting van de gemeente
raad.
Buitengewone vergadering
Gemeenteraad
De raadszaal vulde zich in een
minimum van tijd met een groot
getal van genodigden, onder wie
ooito enige tientallen Poolse oud-
strijders (meest in civiel).
Na de opening met het ambts
gebed sprak de Burgemeester in
de Engelse taal als volgt:
Wij zijn hier om afscheid te ne
men van onze bevrijder, Kolonel
Szydlowski, die ook ere-burger
van onze stad is.
Wij zijn vereerd met zijn tegen
woordigheid op deze vergadering
van de gemeenteraad van Axel.
Zoals U allen weet, is het de be
doeling van Kol. Szydlowski om
naar Canada te gaan, waar zijn
dochter en schoonzoon reeds wo„
nen.
De grote afstand zal het voor
hem practisch onmogelijk maken,
om Axel opnieuw te bezoeken.
Daarom moeten wij, hoe zeer
dit ook ons spijt, deze samenkomst
beschouwen als een afscheidsver-
gadering. Maar vóór hij ver
trekt willen wij, burgers van Axel,
nog eens uitdrukking geven aan
onze diepe dankbaarheid voor al
les wat hij voor Axel heeft gedaan.
Zo zien wij in dé persoon van
Kolonel Szydlowslu
In de eerste plaats: De Poolse
soldaat. Wlat de Poolse soldaat
gedaan heeft voor de zaak der
vrijheid is enorm. Hij was de eer
ste, die heldhaftig optrok tegen
Hitier. Hij was de laatste, die het
zwaard aflegde toen de strijd in
een overwinning eindigde. Hij
vocht in de „Battle of Britain".
Hij vocht bij Toebroek, El Ala
in etn, Monte Cassino, Falaise,
Breda en Arnhem.
Hij vocht ook bij Axel, hij vocht
voor ons.
Vijf jaren geleden verdreven
Szydlowski en zijn mannen de
vijand en onderdrukker van hier.
Veel bloed werd vergoten in die
dagen, bloed van vele van zijn
wapenbroeders.
Wij eren de nagedachtenis van
de soldaten en burgers die vielen.
Wij zullen nooit vergeten, wat
de Poolse soldaat voor de zaak
der vrijheid heeft gedaan.
Wij zullen nooit vergeten, wat
U, Kolonel Szydlowski, voor ons
hebt gedaan.
Er is een monument, dat her
innert aan de strijd van de Poolse
sodaat. Maar hoe trots we ook op
dit gedenkteken zijn, zelfs zonder
dit monument zullen de daden
van de Poolse soldaat voor eeuwig
voort blijven leven in de gedach
ten van allen, die hem van zo
nabij zagen vechten, In de per
soon van Colonel Szydlowski hul
digen en danken wij de Poolse
soldaat.
In de tweede plaats zien wij in
de persoon van Kolonel Szydlows
ki de tragedie en het lijden van
Polen.
En is het lot van Polen niet
tragisch
Zijn de woorden van dit Poolse
vers U bekend?
O Heen, die, gedurende zo vele
[eeuwen,
Polen omgaf met de pracht van
[macht en glorie;
die haar bedekte met het schild
[van Uw bescherming
wanneer onze legers de vijand
[overwonnen;
bij Uw altaar zenden wij onze ge.
[beden tot U op:
verwaardig U, ons terug te geven,
[ons vrije land!
Geef ons haar oude glans terug
Aanschouw de in bloed gedrenkte
[velden
Wanneer zal vrede en geluk on-
[der ons bloeien
God van Gramschap, houd op met
ons te straffen!
Bij Uw altaajr zenden wij ons ge-
[Ibed tot U op:
verwaardig U, ons terug te geven
[ons vrij land!
Poolse legers hebben in vele
landen cfe uitgedoofde vrijheids
fakkel weer doen opvlammen.
Veie volken werden door hun
strijd, en opoffering in staat ge
steld de boetien van onderdruk
king en slavernij af te werpen.
Elders brachten zij vreugde en
vrgheid, maar Polen zelf bleef in
boeien geslagen. Polen zelf moest
voortbestaan zonder dat kostbare
bezit van vrijheid, dat ze aan an
deren gebracht had en zélf zo
nodig had.
De gedemobiliseerde Poolse sol
daat zwerft nu de wereld rond.
Men vindt hem in Canada, in
Nieuw-Zeeland, in Australië en
in Nederland.
Ja, hij dwaalt nu over de ge-
3,3,rdG«
Toch trekt Polen hen aan, hoe
zou het -ook anders kunnen?
Maar het moet een vrij Polen
zijn.
En Kol. Szydslowski, in de kracht
van zijn leven, begerig verlangend
om al zijn energie te geven aan
de opbouw van zijn land is ge
dwongen om naar een ver en
vreemd land te trekken, ver van
zijn geliefd vaderland.
En al hebben wij ook het droe
ve voorrecht dat de stoffelijke
overblijfselen van zijn vrouw in
onze aarde rusten, toch kunnen
wij ten volle begrijpen dat eigen
lijk Poolse aarde haar graf zou
moeten bedekken.
Welk land leed meer door de
oorlog dan Polen, 't land dat meer
dan 6 millioen burgers verloor en
waarvan meer dan anderhalf mil-
1 ia,-;n soidaten snev elde uit een
bevolking,, die voor de oorlog vijf
en dertig millioen zielen telde.
Kol. Szydlowski! U zult ons
spoedig verlaten en naar Canada
gaan waar Uw dochter en schoon
zoon op U wachten.
Wat zouden we graag zien dat
U en de Uwen naar Uw eigen
land konden gaan, naar een vrij
Polen, dat mensen als U zo nodig
heeft.
En tenslotte zien wij in Kol.
Szydlowski uitgebeeld wat ik zou
willen noemen de i, .resilience"
Polen.
Wie was het ook weer die zei:
„Nog is Polen niet verloren?"
Misschien heeft nooit iemand het
gezegd. Maar het zou zo gezegd
kunnen zijn. Deze uitdrukking
dient alleen om te illustreren hoe
vasthoudend en onwankelbaar een
Pool werkelijk is.
Men kan hem er niet onder
houden. De geschiedenis heeft het
"bewezen
Het mag nog zo moeilijk zijn,
het ogenblik en. de toekomst kun
nen donker zijn, maar onwankel
baar is het vertrouwen van de
Pool in de herrijzenis van zijn
land. Dit onwrikbaar vertrouwen
vinden we bij Kolonel Szydlowski.
Hij gaat naar Canada, ver weg
van zijn geliefd Polen. Maar hij
gaat niet alleen. De hoop op een
herrezen Polen zal hem vergezel
len en hij weet dat deze hoop
niet een ijdele zal blijken te zijn.
Colonel Szydlowski, Uw mede
burgers van Axel nemen met
tegenzin afscheid van U. Zij zou
den U zo graag Uw jaarlijkse be
zoeken aan Axel zien herhalen.
Maar nu dat onmogelijk gaat, wil
len wij U niet laten gaan, zonder
uitdrukking te geven aan hun op
rechte dankbaarheid voor al het
geen U voor Axel gedaan hebt.
Axel groet U en wenst U en de
Uwen het allerbeste in Canada.
Moge Uw dierbaarste wens in
vervulling gaan.
God zegene U en Uw geliefd
Polen.
Na deze met aller instemming
bekroonde rede dankte Colonel
Szydowski kortelings in het En
gels nogmaals voor de onderschei
ding met dit waardeteken, het
geen hij alst een grote eer voelt
ook voor zijn soldaten waarvan hij
zich ook nog atijd één voelt. De
ze eer is waarlijk zeer groot. Over
de hele wereld zijn de Poolse sol
daten verspreid en het is zeer
moeilijk in de juiste wolorden uit
drukking van zijn gevoel te ge
ven. Maar U voelt wel wat ik
wil zeggen.
Axel heeft één fraai monument.
Voortaan zullen het er echter
twee zijn, n.l. het ene zo prachtig
door cte heer Stauthamer gewrocht
en dat voor de toekomst zal blij
ven spreken en het andere is het
levende monument dat belichaamd
is in de moedige en dappere eer
ste: klasse-bevolking van Axel.
ambtenaar ter secretarie de heer
C. Smies, ontvingen daarop een
onderscheiding wegens de hun
nentwege ambtelijk of als .„in
terprater" bewezen diensten.
De heer Stauthamer was de
toiik van deze drie om de Colonel
te danuen en daarop werd. deze
korte zitting besloten.
Door te Vlissingen werkzame
Poien werd daarop een nationaal,
in houtsnijwerk uitgevoerd em- j v.v.iZ.F—sportterrein aan de Kin-
bleem aangeboden dat ter ver- derdijk.
R. K. Gezellenhuis de ontvangst
plaats van de Poolse gasten aan
een aldaar aangerichte koffieta
fel, waar natuurlijk in de meest
ongedwongen sfeer de dingen van
deze dag werden gememoreerd.
Ter completering van cms ver
slag vermelden wij de grote druk
te die voor en na het défilé aller-
wege j-n de hoofdstraten heerste.
Deze slierten van mensen bewogen
zich ook in de richting van het
siering van de Raadszaal staande
deze raadszitting weid onthuld
door één dezer oud-strijders.
Hierna werd een verversing
rond gediend en was het ochtend
programma afgewerkt.
De militaire demonstratie.
De namiddag werd voor een
groot deel gevuld met een mili
taire oefening. De strijd werd
gevoerd tussen de „roden"' en
^blauwen" en de operatie gold
als doel „Axel" dat door omtrek
kende bewegingen uit Zuidelijke
ricl tingen stormerderhand geno
men werd.
Na afoop had een défilé dezer
uit circa 800 man bestaande troe
pen plaats door de kom der ge
meente, waarbij de muziek van de
Kadersehool Weert met vrolijke
marsen de stemming er in hield.
De feestelijkheden.
Te 4 uur vingen op het terrein
van de V.V.Z.F. aan de Kinder
dijk de aangekondigde motorbe-
hendigheidswedstrijden aan, waar.
aan door heel wat Axelse motor
rijders werd deelgenomen. Hier
voor bestond tamelijk grote be
langstelling!, maar we zouden te
veel van de plaatsruimte van ons
blad vergen, indien wij de prijs
winnaars van alle nummers zou
den vermelden, zodat we volstaan
met te releveren dat er een leven
dige animo onder de deelnemers
was die elkander zonder rivali
teit in dit behendigheïdstournooi
de loef trachtten af tje steken.
Het publiek in grote getale aan.
wezig vermaakte zich met het vol
gen van de dikwijls staaltjes van
ware acrobatiek vorderende pres
taties der motorduivels.
Terloops laten wij hier de prijs
winnaars volgen var. de door de
jury voor de meest effectieve ver
lichting toegekende prijzen aan de
winkeliers-deelnemers van de
etalage-wedstrijd.
Deze luidde: 1ste prijs; C. M. van
Tatenhcve, (.bloemen)2de prijs
D. M. Jansen, (fruit); 3de prijs
C. Wiilemsen, (textiel- en mode-
stoffen); 4de prijs A. J. M. Kes_
beke (kruidenierszaak)5de prijs
Jac. Wieland. (bloemen V.
In de middaguren vond in het
Het avondprogramma begon
met de komst en ontsteking van
het bevrijdingsvuur dat per esta
fette vanuit Eindhoven naar Axel
was overgebracht. De plaats van
aankomst was bij het Poolse Mo
nument aan de Zeestraat. Dit
feit trok natuurlijk evenzeer be
langstelling aangezien het voor
Axel een „novum" was.
Ons oog viel op het kunstzin
nig met bloemen versierde plant
soen bij het Gedenkteken. Een
waarlijk artistieke hand had hier
met verfijnde smaak een weelde
van bloemen en kleuren geëxpo
seerd, die uniek genoemd mag
worden.
Vooral des avonds bij de gro
teske verlichting met de electri.
sche schijnwerpers zag het er
hier sprookjes-achtig uit.
Toen echter de estafettelopers
uit Zuidelijke richting gesignaleerd
werden, was het nog volkomen
licht. Eén der dames.estafettis-
ten, mej. Stolk, was degene die de
eer te beurt viel de brandende
toorts aan Kolonel Szydlowski te
overhandigen. Dadelijk daarop
stak deze het bevrijdingsvuur aan
bij het monument en de Kolonel
sprak een kort weprd en zeide:
„Leden van Olympia! Ik bewon
der de kracht van Uw vereniging.
Vergeet niet dat gij de toekomst
zijt var. Axel en dragers zijt van
de vrijheid van Axel.
Ook de Commissaris der Konin
gin sprak nog een zeer kort woord
en bracht nog een driewerf hoera
uit op de Polen en daarmede was
deze sportieve gebeurtenis voor
een compacte mensenmenigte, die,
Zeestraat en Oranjestraat voiko-
nen versperde, ten einde.
Te 8 uur volgde een concert
door de Kapel van de Stoottroepen
op de Muziektent op de Markt.
Dit welbezette korps-bracht een
eclatant programma ten gehore,
dat door een duizendkoppig pu
bliek werd bijgewoond. Het pro
gramma werd ingezet met het
„Poolse Volkslied" en beëihdigd
met het „Wilhelmus".
Na afoop van dit prachtige en
voor Axel zeer ongewone concert
volgde te 10 uur tot slot der
Feestelijkheden een groot Vuur.
werk dat duizenden naar de Kin
derdijk en de Kanaalkade trok.
DOOR PETER BARON
(Geautoriseerde vertaling
van H. H. J. Maas.)
107) (Nadruk verboden)
Uitreiking Pools Kruis v»n
Verdienste.
In welgekozen woorden volgde
daarop nog de uitreiking van de
Poolse onderscheiding namens de
Preisdent van de Poolse Repu
bliek in den vreemde aan de
beeldhouwer Stauthamer uit Am
sterdam, onder warm applaus der
vergadering.
Gok de gemeente-secretaris, de
heer J L J. Maris, benevens de
„iSam? Heb ik dat gezegd? O,
neem me niet kwalijk, ik ver
gat..."
„Vergeet maar. Ik vind het
ptettig."
Wat V ergeten
„Nee, de naam."
„Waarom, ja natuurlijk, Sam,
beste maar"
„Zeg dat nog eens", beval hij.
Zij gehoorzaamde en hij voelde
'n plotselinge aandrift om Iemand
de hoed over de ogen te slaan.
Gelukkig was de naaste voetgan
ger buiten zijn bereik, maar de
wereld scheen opeens een ge
noeglijk verblijf geworden te zijn
I-lij nam haar hand in de zijne.
„Barbara", zei hij innig. „Denk
jeik bedoel, als als je om
kort te gaan, zie ik er oud uit?'
„Nee, dikkop. Belachelijk jong
op het ogenblik."
„Jong genoeg om te trouwen?
„Zeker, Sam. Heb je een onge
oorloofde hartstocht in je boezem
gekoesterd?" Wie is de gelukkige
meid?"
„Och, een meisje net zo'n
.meisje als jij, bijvoorbeeld."
Ze keek hem met ondeugende
ogen aan, en hij zette af voor de
sprong in het onbekende.
Verondersteld, dat jij het eens
was, Barbara."
„Bén ik het?"
„Ja!"
„,Sam! Ze wendde haar ogen
haastig af. Als zij naar hem keek,
was het zo moeilijk te antwoor
den en zij wilde ook geen onmid
dellijke beslissing nemen.
„Willen we terugkeren?"
Op dat ogenblik zou hij een
salto mortale gemaakt hebben,
als zij dat gevraagd had. Ze wan
delden langzaam terug naar de
meneer, die Barbara's wagen be
waakte, en die aan het tobben
wa3 geraakt over een eindje siga
ret, waar een onbezonnen iemand
op had getrapt.
Zonder te spreken hielp Kea
ting haar in de wagen en zijn
ogen vroegen nog eens, wat zijn
lippen niet durfden te herhalen.
Een ogenblik aarzelde zij, toen
strekte ze haar hand uit naar de
starter.
„Ik zal het je laten weten
i over een poosje, Sam", zet ze en
de auto gleed weg. Hij stond haar
na te kijken met de herinnering
bij zich aan twee lachende ogen,
die even ernstig geweest waren
draaide zich met een ruk om
en stapte naar de barbier er te
genover.
De barbier, die in. zijn deur stond
te lanterfanten, had de idylle met
aanmerkelijk cynisme bekeken.
Zijn laatste klant was overhaast
weggegaan zonder iets tast
baars achter te laten, tengevolge
waarvan de haarartist, diie „ver
schillende gekroonde hoofden van
Europa" had bewerkt, niet in zijn
beste stemming was.
Dat feit ontging aan Keating's
opmerkzaamheid.
„Zou je me oud noemen?" vroeg
hij, toen hfl gt°g zitten.
„Ja vroeg renaissance", gaf
de barbier koeltjes terug.
„Geen gekheid. Ik word in Oc
tober vier-en-veer tig".
„Drukfouten buiten de verant
woording der redactie" zei de an
der. „Haar knippen?"
Keating's blikken vlamden.
De barbier bekeek de top van
Keating's hoofd.
„Je bent verstandig", zei hij
hardvochtig.
de a. n. w. IV
IN ZEEUWS-VLAANDEREN
Teneinde meer contact te on
derhouden met Zeeuws-Vlaan
deren vond Zaterdag 11. m het
Hotel „Het Bonte Hert" te Hulst
onder voorzitterschap van Jhr.
Mr Michiels van Kessenich, bur-
gemeester v&n Maastricht, met
de consuls van de AN.W.B. in
Oost Zeeuws-Vlaanderen een
vergadering plaats.
In zijn openingswoord her
dacht de voorzitter de overleden
oprichter van de A.N.W.B. Edo
Bergsma, die 't voorrecht heeft
gehad de A.N.W.B. tijdens zijn
leven te zien uitgroeien tot het
machtige lichaam, dat thans in
vrijwel alle gemeenten en ge
huchten van Nederland haar le
den telt. Begonnen als kleine
vereniging met nauwelijks 100
leden, zijn thans. 230.000 leden
ingeschreven en nog steeds gaat
het in opgaande lijn. De A.N.W.
B telt in Zeeland 5457 leden en
dit aantal is zonder twijfel nog
voor veel uitbreiding vatbaar.
De nog kort ingestelde Wegen
wacht is een groot succes ge
worden en reeds 75.000 autos
zijn voorzien van de bekende
Wegenwachtplaqiaette. Op de
weg VissingenBreda rijden
thans dagelijks drie Wegen
wachters, die de autobezitters de
meest mogelijke service op de
weg bieden. De A.N.W.B. streef
er natuurlijk naar om in de toe
komst deze Wegenwacht ook op
andere grote verkeerswegen m
Zeeand in te stellen.
De heer De Mul, A.N.W.B.-
eonsul te Sas van Gent, vestigt
in verband hiermede de aan
dacht op Zeeuws-Vaanderen.
De heer Baron Collot d'Escury,
consul te Kloosterzande, ver
zocht de Wegenwacht ook te la
ten patrouilleren op de weg van
Krulningenhaven naar de Rijks-
weg en aan de pontons te Vis-
si'ngen en Krulningenhaven
daar juist bij het op- en afrijden
van de veerboten nogal eens
pech voor komt. Ook wees hij op
het gemis van een late bootver
binding van en naar Zeeuws-
Vlaanderen en de noodzakelijk
heid van een rijwielpad van
Krulningenhaven naar de Rijks-
van Het Oude Raedthuys.
De burgemeester de heer A. P.
Kostense opende de avond met
een kort woord, waarin hg de
NIWIN-artisten en de aanwezige
een welkomstwoord toeriep.
Na hem sprak de heer De Witte
een inleidend woord tot de Kerst-
pakkettenactie.
Vlot werkten de artisten daar
na het programma af. Vooral de
jongste artisten met hun accor
deons trokken de aandacht en
kregen een dankbaar applaus van
het publiek.
De sneltekenaar Jorelli wekte
de bewondering om zijn handige
kunst. Hij tekende een keurig
lijkend profiel van een der aan
wezige heren.
Grote lachlust wekte de teke
ning na voltooiing van het. wer
kelijk fraaie geeheel.
Bij Amerikaans opbod verkocht
bracht de tekening Droom van
Indië 56 op. Deze opbrengst
komt. ten bate van de NIWTN-
rimboekistenactie
Na afloop dankte burgemeester
Kostense de artisten. voor de
prettige avond die zjj Biervliet
gaven, en hij hoopte dat er nog
veel NIWIN-avonden gegeven
mogen worden met een goed ba
tig slot, dat ten goede komt aan
hen, die hun zware plicht zo ver-
weg vervullen.
De heer Van de Ree, consul te
Terneuzen, wees op de slechte
toestand van de weg door de
Blikstraat, welke toch een scha
kel is in de verbindingsweg tus
sen Oost en West Zeeuws-
Vlaanderen.
De Voorzitter zegt toe, dat de
ANW.B. aan de thans naar vo
ren gebrachte onderwerpen haar
volle aandacht zal wijden.
Dergelijke contactbijeenkom
sten zullen ook te IJzendijke en
Breskens worden gehouden.
(Wordt vervolgd).
BIERVLIET.
Het NIWIN'cabaret.
Vrijdagavond trad te Biervliet
het NIWIN-cabaret op in de zaal
SLUISKIL
Serenade-
Rond 4 uur- bracht de Sluiskil-
se Fanfare Zaterdag een serenade
vor de woning van de 90-jarige
Wed. Hoehé an de Kanaalweg.
Met de negentigjarige waren
ook aanwezig de vorige julbilares-
sen Opoe van Aerde en de Wed.
Tatenhove.
Voorzitter Colsen deed het
woord en wenste de jarige geluk.
Jullie bent wel geen 3 maal 7,
doch als je je zo ziet zitten, zou
een huwelijk nog wel mogelijk
zij-n. Als je met z'n drieën
het volgend jaar met de Ouden
van Dagen meereist, zal dat zijn
ia een luxe auto en niet per bus.
Nadat de Fanfare nog enige
flinke marsen had gespeeld, be
dankte een neef van de jarige en
werd aan de muzikanten een ver
versing aangeboden in café Krij
ger. Onder vrolijke klanken, ging
het tenslotte, door de voortuin
van het ziekenhuis, naar hot repe
titielokaal.
VLISSINGEN
Loos alarm-
In de nacht van Zaterdag op
I Zondag werd te Vlissingen de po
litie gealarmeerd. Omwoners had
den n.l. gemerkt, dat een ruit van
het distributiekantoor werd inge
slagen. Men vreesde een inbraak.
Ogenblikkelijk rukte de politie
uit om te constateren, dat een
kat door een der ruiten was ge
sprongen. De kat wist aan zijn
arrestatie te ontkomen.
Een ThrilTër-nvvnu, spannenaer aan xxretKe pttm ook, orengt mara,
wiens naam een wonderklank heeft gekregen, omdat niets voor
hem verborgen was.
Bespreek tijdig Uwe plaatsen om teleurstelling te voorkomen.
Plaatsbespreking van 12J.30 uur en van 56 uur op de dag
der voorstelling aan de zaal.
toch naar de bekende Hoeden- en Pettenzaak
van
NIEUWED IEPSTRAAT 15
Tevens het beste adres voor:
TERNEUZEN
